Livre, Chap.
[7, 21]	ἐπιχωρίας τέμενος. Διονύσου δέ ἐστιν	ἐνταῦθα	ἀγάλματα, ἴσοι τε τοῖς ἀρχαίοις
[7, 12]	πρωτευόντων τὰ πάντα ἐν Σπάρτῃ.	ἐνταῦθα	Ἀγασισθένους ἐνίκησε γνώμη δοκίμου καὶ
[7, 17]	τὰ ἔργα ἐπιπέμψαι τῶν Λυδῶν.	(ἐνταῦθα	ἄλλοι τε τῶν Λυδῶν καὶ
[7, 20]	ἀγορᾶς τὸ Ὠιδεῖον, καὶ Ἀπόλλων	ἐνταῦθα	ἀνάκειται θέας ἄξιος· ἐποιήθη δὲ
[7, 27]	θεοῦ γίνεται. ὕδωρ δὲ καὶ	ἐνταῦθα	ἀνέδην ἐστί, καὶ ἐπὶ τῇ
[7, 27]	καθέστηκεν οὐδενὶ πρὶν ἂν ἐφηβεύσωσιν.	ἐνταῦθα	ἀνὴρ Πελληνεὺς ἕστηκε Πρόμαχος ὁ
[7, 18]	πρὸς ὕπνον ἐτράπετο ὁ Τριπτόλεμος,	ἐνταῦθα	Ἀνθείαν παῖδα Εὐμήλου τοὺς δράκοντάς
[7, 19]	τε ἡ νόσος καὶ τοῖς	ἐνταῦθα	ἀνθρώποις τὰ ἐς τὴν θυσίαν
[7, 23]	ἐστι, Σέλεμνον μειράκιον ὡραῖον ποιμαίνειν	ἐνταῦθα,	Ἀργυρᾶν δὲ εἶναι μὲν τῶν
[7, 26]	γάμου. ἕστηκε δὲ καὶ ἄγαλμα	ἐνταῦθα	ἀρχαῖον, Ἰφιγένεια ἡ Ἀγαμέμνονος, ὡς
[7, 5]	καὶ οὔσαις σφίσιν ἐλευθέραις ἦν	ἐνταῦθα	βίος, ἀποκεῖραι παρέχουσιν αὑτάς· καὶ
[7, 25]	τῆς Βούρας ἐγένοντο οἰκισταί. ναὸς	ἐνταῦθα	Δήμητρος, ὁ δὲ Ἀφροδίτης Διονύσου
[7, 16]	ἀφίκοντο οἱ σὺν αὐτῷ βουλευσόμενοι,	ἐνταῦθα	δημοκρατίας μὲν κατέπαυε, καθίστα δὲ
[7, 24]	Δήμητρος καὶ τέταρτον Ὁμαγυρίῳ Διί.	ἐνταῦθα	Διὸς καὶ Ἀφροδίτης ἐστὶ καὶ
[7, 6]	τρόπον διαβεβήκεσαν ἐς τὴν Ἀσίαν,	ἐνταῦθα	εἶχεν οὕτω τὰ Ἑλλήνων. προεστήκεσαν
[7, 2]	Διόνυσον τὰ ἔτι ἀρχαιότερα, ἱκέτιδες	ἐνταῦθα	ἐλθοῦσαι· οὐ μὴν ὑπὸ Ἀμαζόνων
[7, 1]	Ἀχαιοῦ παίδων, τοὺς ἀνθρώπους τοὺς	ἐνταῦθα	ἐξενίκησεν Ἀχαιοὺς κληθῆναι· τοῦτο μέν
[7, 18]	αὐτὸν ἐν τῇ Μεσάτει καὶ	ἐνταῦθα	ἐπιβουλευθέντα ὑπὸ Τιτάνων ἐς παντοῖον
[7, 23]	λόγος ὡς Κρόνος τῆς θαλάσσης	ἐνταῦθα	ἔρριψε τὸ δρέπανον, ᾧ τὸν
[7, 25]	Ὀρέστην λέγουσιν. ὃς δ´ ἂν	ἐνταῦθα	ἢ αἵματι ἢ ἄλλῳ τῳ
[7, 1]	καὶ οἰκήσαντι αὐτῷ μὲν ἐγένετο	ἐνταῦθα	ἡ τελευτή, τῶν δέ οἱ
[7, 27]	δὲ καὶ ἑορτὴν τῇ Δήμητρι	ἐνταῦθα	ἡμερῶν ἑπτά· (τρίτῃ δὲ ἡμέρᾳ
[7, 19]	τοῦ Εὐρυπύλου τὴν ἐπιδημίαν τοῖς	ἐνταῦθα	ἦν τὰ παρόντα {τοῖς} ἀνθρώποις.
[7, 3]	ἀναμεμιγμένοι μὲν τῷ Ἑλληνικῷ καὶ	ἐνταῦθα	ἦσαν οἱ Κᾶρες· ἐσήγαγε δὲ
[7, 19]	ἐπιτύχῃ θύουσιν ἀνθρώποις θυσίαν ξένην,	ἐνταῦθα	ἱδρύσασθαί τε τὴν λάρνακα καὶ
[7, 24]	χρόνῳ δὲ ὕστερον Ἀχαιοῖς τοῖς	ἐνταῦθα,	ἱκέτας ἄνδρας ἀποστήσασιν ἐκ τοῦ
[7, 22]	λέγουσιν, ἐκομίσθη. θύειν δὲ οἱ	ἐνταῦθα	καὶ Ἄρει καὶ τῇ Τριτείᾳ
[7, 15]	ὁπλιτεῦον τετρακισχίλιοί τε καὶ μύριοι.	(ἐνταῦθα	ὁ Δίαιος ἐς ἅπαν ἀφίκετο
[7, 14]	δὲ οὐκ ἀφίκοντο οἱ συνεδρεύσοντες,	(ἐνταῦθα	ὁ Κριτόλαος μάλιστα ἐπεδείκνυτο ἀπάτῃ
[7, 11]	τε καὶ αἰδοῖ τῇ Ἀθηναίων.	ἐνταῦθα	οἱ Ὠρώπιοι Μεναλκίδᾳ, Λακεδαιμονίῳ μὲν
[7, 5]	αὐτῷ τὰς Νεμέσεις ἐπιφανείσας πόλιν	ἐνταῦθα	οἰκίζειν καὶ ἄγειν ἐς αὐτὴν
[7, 5]	σχεδία κατὰ τὴν ἄκραν ἔσχεν,	ἐνταῦθα	πολὺν μὲν οἱ Ἐρυθραῖοι πόνον,
[7, 4]	οὖσαν ἀφικέσθαι καὶ νύμφῃ τε	ἐνταῦθα	συγγενέσθαι καὶ ὑπὸ τὰς ὠδῖνας
[7, 17]	πλέον ἢ κατὰ εἶδος ἀνθρώπου,	ἐνταῦθα	τοῦ παιδὸς ἔρως ἔσχεν Ἄγδιστιν.
[7, 24]	ἐπὶ θαλάσσῃ χωρίον ἐστὶν Ἑλίκη.	ἐνταῦθα	ᾤκητο Ἑλίκη πόλις καὶ Ἴωσιν
[7, 12]	τὴν Σπάρτην συνεδρίου τοῦ Ἀχαιῶν.	(ἐνταῦθα	ὡς ἀφικνεῖτο ἐς πᾶν ὁ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 16/01/2007