Livre, Chap. |
[7, 11] |
Σικυωνίοις
ὑπὸ
τῆς
βουλῆς
ἐπιβάλλειν
|
σφᾶς |
Ἀθηναίοις
ἐς
Ὠρωπίους
ζημίαν
κατὰ |
[7, 12] |
ἐποιοῦντο
ἐν
αἰτίᾳ·
Δίαιος
δὲ
|
σφᾶς |
ἀπὸ
τῶν
ἐς
αὐτὸν
ἐγκλημάτων |
[7, 23] |
δὴ
καὶ
Ἀσκληπιῷ
πατέρα
μὲν
|
σφᾶς |
Ἀπόλλωνα
ἐπιφημίζειν,
θνητὴν
δὲ
γυναῖκα |
[7, 1] |
τῇ
ἐς
τοὺς
Ἴωνας
συνοίκους
|
σφᾶς |
ἐδέξαντο.
~(ἔτεσι
δὲ
οὐ
πολλοῖς |
[7, 9] |
βουλεύοντες
παντοῖα
ἐπὶ
Ἀχαιοῖς,
λυπήσειν
|
σφᾶς |
ἐπὶ
τοιῷδε
μάλιστα
ἤλπιζον.
Μεσσηνίους |
[7, 4] |
αἰτίαν
δὲ
ἐπέφερον
μετὰ
Καρῶν
|
σφᾶς |
ἐπιβουλεύειν
Ἴωσι.
(Σαμίων
δὲ
τῶν |
[7, 3] |
ἐν
τῇ
Ἁλιαρτίᾳ.
(ἐκπέμψαντος
δὲ
|
σφᾶς |
ἐς
ἀποικίαν
τοῦ
θεοῦ,
περαιοῦνται |
[7, 14] |
αὐτῶν
ὅσους
εἶχον
συνειληφότες,
κατατίθενται
|
σφᾶς |
ἐς
δεσμωτήριον,
τοὺς
ξένους
δὲ |
[7, 11] |
καὶ
δώροις
ὑπελθόντες
Ὠρωπίους
ὑπάγονται
|
σφᾶς |
ἐς
ὁμολογίαν
φρουράν
τε
Ἀθηναίων |
[7, 3] |
Κυμαίων·
Ἰώνων
δὲ
οὐ
δεχομένων
|
σφᾶς |
ἐς
Πανιώνιον
πρὶν
ἢ
τοῦ |
[7, 10] |
ἔτι
ἐλείποντο,
ἀφιᾶσιν,
ἀποχρώντως
κολασθῆναι
|
σφᾶς |
ἡγούμενοι.
ὅσοι
δὲ
ἀποδράντες
ᾤχοντο |
[7, 4] |
τηνικαῦτα
ἐς
μνήμην
Ἕκτορι
ὡς
|
σφᾶς |
καὶ
Ἴωσι
δέοι
συνθύειν
ἐς |
[7, 23] |
τε
καὶ
Ἀθηνᾶ·
θεοὺς
δὲ
|
σφᾶς |
καλοῦσιν
ἐξ
Ἄργους,
ὡς
μὲν |
[7, 18] |
Μέναιχμος
καὶ
Σοΐδας
εἰργάσαντο·
τεκμαίρονται
|
σφᾶς |
Κανάχου
τοῦ
Σικυωνίου
καὶ
τοῦ |
[7, 5] |
οἱ
Χῖοι
ποιούμενοι
σπουδὴν
παρὰ
|
σφᾶς |
καταγαγεῖν
ἑκάτεροι
τὸ
ἄγαλμα·
(τέλος |
[7, 10] |
ἑκάστου
μνησθῆναι,
πρότερον
δὲ
οὐ
|
σφᾶς |
καταγινώσκειν
εἰκὸς
εἶναι.
(ἔνθα
δὴ |
[7, 6] |
Εὐβοίᾳ
καὶ
Σαλαμῖνι
ναυμαχήσαντες,
οὐδὲ
|
σφᾶς |
κατάλογος
συμμάχων
ἔχει
Λακωνικὸς
ἢ |
[7, 5] |
τῶν
τριχῶν
τὴν
σχεδίαν
παρὰ
|
σφᾶς |
κατάξειν.
αἱ
μὲν
δὴ
ἀσταὶ |
[7, 15] |
καὶ
οἱ
Ῥωμαῖοι,
τοῦ
πρόσω
|
σφᾶς |
κωλύειν.
Μέτελλος
δὲ
ὡς
οἱ |
[7, 9] |
κατεπέμπετο
καὶ
ἐς
Αἰτωλίαν
κατάγειν
|
σφᾶς |
Μεσσηνίους
καὶ
Ἀχαιοὺς
ἐπὶ
τὰ |
[7, 3] |
οἱ
Κᾶρες,
ἐς
ὃ
Ἀνδραίμων
|
σφᾶς |
ὁ
Κόδρου
καὶ
Ἴωνες
ἐλαύνουσι. |
[7, 12] |
φυγόντας
δὲ
ἐς
Ῥώμην
καταχθήσεσθαι
|
σφᾶς |
οὐ
μετὰ
πολὺ
ἔφασκεν
ὑπὸ |
[7, 21] |
ἐγίνοντο
ἔκφρονες
καὶ
ἡ
τελευτὴ
|
σφᾶς |
παραπλῆγας
ἐπελάμβανε.
καταφεύγουσιν
οὖν
ἐπὶ |
[7, 3] |
δὲ
Βοιωτῶν
Γέρης
Βοιωτός·
καὶ
|
σφᾶς |
συναμφοτέρους
ὅ
τε
Ἄποικος
καὶ |
[7, 7] |
κοινῷ,
ἰδίᾳ
δὲ
ἑκάστων
κατὰ
|
σφᾶς |
συνισταμένων,
οἱ
Ἀχαιοὶ
μάλιστα
ἴσχυον· |
[7, 15] |
τοὺς
Ἀχαιοὺς
ἀπέστελλεν,
ἀφιέναι
κελεύων
|
σφᾶς |
συντελείας
Λακεδαιμονίους
καὶ
πόλεις
ἄλλας |
[7, 14] |
ἐπέστελλεν
ἐς
τὰς
πόλεις
ἀπολείπεσθαι
|
σφᾶς |
τοῦ
συλλόγου.
ὡς
δὲ
οὐκ |
[7, 25] |
ἐκλείπουσι
Μυκηναῖοι
τὴν
πόλιν
ἐπιλειπόντων
|
σφᾶς |
τῶν
σιτίων,
καὶ
ἄλλοι
μέν |
[7, 8] |
τοὺς
Λακεδαιμονίους
αὐτίκα
ἐνεπεπτώκει·
(καὶ
|
σφᾶς |
ὑπὸ
τὸν
χρόνον
οἱ
Ἀχαιοὶ |
[7, 17] |
ἐς
ἐμφύλιον
στάσιν
προήχθησαν,
καὶ
|
σφᾶς |
ὑποτελεῖς
τε
αὖθις
ὁ
Οὐεσπασιανὸς |
[7, 10] |
ὁπόσοις
Καλλικράτης
ἐπῆγεν
αἰτίαν
Περσεῖ
|
σφᾶς |
φρονῆσαι
τὰ
αὐτά,
ἀνέπεμπεν
ἐν |
[7, 14] |
Ἀχαιοὺς
ἐπειρῶντο
καὶ
ἐκέλευον
μεμνῆσθαι
|
σφᾶς |
ὡς
ἀδικημάτων
καὶ
ὕβρεως
ἄρχουσιν |