Livre, Chap. |
[7, 15] |
οὐδένα,
Ἡράκλειαν
δὲ
προσεκάθηντο
πολιορκοῦντες
|
οὐ |
βουλομένους
ἐς
τὸ
Ἀχαϊκὸν
συντελεῖν. |
[7, 26] |
ἐς
τὴν
γῆν·
οἱ
δὲ
|
οὐ |
γὰρ
ἐδόκουν
ἀξιόμαχοι
τοῖς
Σικυωνίοις |
[7, 25] |
καὶ
ὅντινα
ἐγένετο
αὐτῷ
τρόπον·
|
οὐ |
γὰρ
εἶναι
νίκην
ἔτι
σφίσι |
[7, 13] |
ἅτε
ἀνδρὶ
προδότῃ
τάλαντα,
καὶ
|
οὐ |
γὰρ
εἶχεν
ἐκτῖσαι
φεύγων
ᾤχετο |
[7, 23] |
θυσίας
ἀναλούμενα
ἀπαιτεῖν·
τοὺς
δὲ
|
οὐ |
γὰρ
ἔχειν
ἐκτῖσαι
καταλιπεῖν
σφισιν |
[7, 6] |
καλούμενον
πόλεμον
οὔ
φασιν
ἐκστρατεύσασθαι,
|
οὐ |
γάρ
πω
μετὰ
τὸ
πταῖσμα |
[7, 13] |
ἦν
ὑπὸ
τῶν
πολιτῶν
καὶ
|
οὐ |
γάρ
τινα
ἐκ
τοῦ
προσδοκωμένου |
[7, 12] |
~(Ὠρώπιοι
δὲ
καὶ
ὠφελείας
σφίσιν
|
οὐ |
γενομένης
τῆς
παρὰ
Ἀχαιῶν,
ὅμως |
[7, 3] |
λαμβάνουσι
παρὰ
Κυμαίων·
Ἰώνων
δὲ
|
οὐ |
δεχομένων
σφᾶς
ἐς
Πανιώνιον
πρὶν |
[7, 11] |
οἱ
Ὠρώπιοι·
καὶ
δόξαντες
παθεῖν
|
οὐ |
δίκαια,
{καὶ}
ἐπεστάλη
Σικυωνίοις
ὑπὸ |
[7, 9] |
Σπάρτῃ,
τὰ
δὲ
ἐς
Ἀχαιοὺς
|
οὐ |
δίκαιοι·
γενομένους
γὰρ
ὑπὸ
Νάβιδος |
[7, 9] |
ἐγίνοντο
ὕστεροι
φυγάδων
ἀνθρώπων
καὶ
|
οὐ |
καθαρῶν
χεῖρας·
ὅμως
δὲ
εἴκειν |
[7, 7] |
τὰ
ἐπιτεταγμένα
ἐχρῆτο,
τάδε
δὲ
|
οὐ |
κατὰ
γνώμην
οἱ
τὴν
Ῥωμαίων |
[7, 8] |
τε
οὔσας
πρὸς
Ῥωμαίους
καὶ
|
οὐ |
κατὰ
γνώμην
ὑπὸ
Μακεδόνων
ἀρχομένας· |
[7, 19] |
οὐδένα
ἀποδιδούσης
καὶ
νόσοι
σφίσιν
|
οὐ |
κατὰ
τὰ
εἰωθότα
καὶ
ἀπ´ |
[7, 23] |
τὸ
ἄγαλμα.
(τῆς
δὲ
Εἰλειθυίας
|
οὐ |
μακρὰν
Ἀσκληπιοῦ
τέ
ἐστι
τέμενος |
[7, 25] |
ἀγάλμασι
ξύλων
εἰργασμένοις
μέγεθός
εἰσιν
|
οὐ |
μεγάλοι,
κατὰ
δὲ
τὴν
ἔσοδον |
[7, 25] |
τε
Βουραϊκὸς
ὀνομαζόμενος
καὶ
Ἡρακλῆς
|
οὐ |
μέγας
ἐστὶν
ἐν
σπηλαίῳ·
ἐπίκλησις |
[7, 22] |
τετράγωνον
σχῆμα,
μεγέθει
δέ
ἐστιν
|
οὐ |
μέγας.
καὶ
αὐτῷ
καὶ
ἐπίγραμμα |
[7, 2] |
Μυουσίαν
χώραν
θαλάσσης
κόλπος
ἐσεῖχεν
|
οὐ |
μέγας·
τοῦτον
λίμνην
ὁ
ποταμὸς |
[7, 21] |
μαντεῖον
δὲ
ἐνταῦθά
ἐστιν
ἀψευδές,
|
οὐ |
μὲν
ἐπὶ
παντί
γε
πράγματι, |
[7, 4] |
εἰρηκότα
ἐς
Χίους
Ἴωνα
εὕρισκον·
|
οὐ |
μέντοι
ἐκεῖνό
γε
εἴρηκε,
καθ´ |
[7, 3] |
ὑπὸ
τῇ
Ἴδῃ
τὴν
μὲν
|
οὐ |
μετὰ
πολὺ
ἐκλείπουσιν,
ἐπανιόντες
δὲ |
[7, 25] |
τὸ
ἐπὶ
Ταινάρῳ
τοῦ
Ποσειδῶνος,
|
οὐ |
μετὰ
πολὺ
ἐσείσθη
σφίσιν
ἡ |
[7, 12] |
δὲ
ἐς
Ῥώμην
καταχθήσεσθαι
σφᾶς
|
οὐ |
μετὰ
πολὺ
ἔφασκεν
ὑπὸ
Ῥωμαίων. |
[7, 13] |
ἀμυνοῦντες
τῇ
οἰκείᾳ,
βιασθέντες
δὲ
|
οὐ |
μετὰ
πολύ,
ὅσον
μὲν
ἐς |
[7, 1] |
ἐκάλεσεν
Ἴωνας
ἀφ´
αὑτοῦ.
τοῦτο
|
οὐ |
μεταβολὴ
τοῦ
ὀνόματος,
προσθήκη
δέ |
[7, 17] |
γενναίας
ὑπὸ
ἀτόπου
παιδείας
διεφθαρμένης.
|
(οὐ |
μὴν
Ἕλλησί
γε
ἐξεγένετο
ὄνασθαι |
[7, 24] |
καὶ
Ἑλίκης
ἐστὶ
τὰ
ἐρείπια,
|
οὐ |
μὴν
ἔτι
γε
ὁμοίως,
ἅτε |
[7, 26] |
τῆς
Ἀρτέμιδός
σφισιν
ἐπελθεῖν
νομίζοντες.
|
(οὐ |
μὴν
καὶ
αὐτίκα
γε
ἐξενίκησεν |
[7, 25] |
ἁγιστεύει
μὲν
τὸ
ἀπὸ
τούτου,
|
οὐ |
μὴν
οὐδὲ
τὰ
πρότερα
ἔσται |
[7, 2] |
τὴν
Ἄρτεμιν
τὴν
Ἐφεσίαν
ἐστίν.
|
(οὐ |
μὴν
πάντα
γε
τὰ
ἐς |
[7, 2] |
ἔτι
ἀρχαιότερα,
ἱκέτιδες
ἐνταῦθα
ἐλθοῦσαι·
|
οὐ |
μὴν
ὑπὸ
Ἀμαζόνων
γε
ἱδρύθη, |
[7, 7] |
τὸ
ἐκδηλότατον,
ἐπεὶ
καλοῦνταί
γε
|
οὐ |
πατρόθεν
οἱ
Ῥωμαῖοι
κατὰ
ταὐτὰ |
[7, 10] |
δὲ
περὶ
διακοσίους
πεσόντων
καὶ
|
οὐ |
πλέον
τι,
Μακεδόσιν
ἐδουλώθησαν.
οὕτω |
[7, 3] |
τὴν
Ἀσίαν.
τὴν
χώραν
δὲ
|
οὐ |
πολέμῳ,
κατὰ
δὲ
ὁμολογίαν
λαμβάνουσι |
[7, 27] |
σφισιν
ὑπὸ
τὴν
πόλιν
εἰσὶν
|
οὐ |
πολλαί·
τὸ
δὲ
χωρίον,
ἔνθα |
[7, 14] |
ἐς
Ῥωμαίους.
ἡμέραις
δὲ
ὕστερον
|
οὐ |
πολλαῖς
οἱ
Ἀχαιοὶ
Λακεδαιμονίων
μὲν |
[7, 6] |
τὴν
πόλιν,
ὡς
ἔτεσιν
ὕστερον
|
οὐ |
πολλοῖς
καταχθέντας
ὑπὸ
Κασσάνδρου
μηδὲ |
[7, 3] |
νεώτερον
ἐβούλευσεν
οὐδέν.
ἔτεσι
δὲ
|
οὐ |
πολλοῖς
ὕστερον
ἔκ
τε
Ἀθηναίων |
[7, 16] |
κατελέλυτο
ὁμοίως
πάντα.
(ἔτεσι
δὲ
|
οὐ |
πολλοῖς
ὕστερον
ἐτράποντο
ἐς
ἔλεον |
[7, 17] |
καὶ
αὖθις
ἀνανηξάμενον,
ἔτεσιν
ἔμελλεν
|
οὐ |
πολλοῖς
ὕστερον
ἡ
Μακεδόνων
ἀκμὴ |
[7, 2] |
συνοίκους
σφᾶς
ἐδέξαντο.
~(ἔτεσι
δὲ
|
οὐ |
πολλοῖς
ὕστερον
Μέδων
καὶ
Νειλεὺς |
[7, 18] |
Σικυωνίου
καὶ
τοῦ
Αἰγινήτου
Κάλλωνος
|
οὐ |
πολλῷ
γενέσθαι
τινὶ
ἡλικίαν
ὑστέρους. |
[7, 7] |
Ἀθηναῖοι.
Ῥωμαῖοι
δὲ
ἐπεπόμφεσαν
καὶ
|
οὐ |
πολλῷ
τινι
ἔμπροσθεν
λόγῳ
μὲν |
[7, 5] |
Ἰωνίᾳ
θαύματα
πολλά
τε
καὶ
|
οὐ |
πολλῷ
τινι
τῶν
ἐν
τῇ |
[7, 18] |
τῇ
χώρᾳ,
βασιλεύοντα
αὐτὸν
ἀνθρώπων
|
οὐ |
πολλῶν.
Τριπτολέμου
δὲ
ἐκ
τῆς |
[7, 27] |
χρῶνται
καὶ
σκώμμασιν.
(ἀπωτέρω
δὲ
|
οὐ |
πολὺ
ἀπὸ
τοῦ
Μυσαίου
ἱερόν |
[7, 21] |
ὄνομα
ἔσχηκεν.
(ἐν
Πάτραις
δὲ
|
οὐ |
πολὺ
ἀπωτέρω
τοῦ
Ποσειδῶνος
ἱερά |
[7, 25] |
καὶ
ἐν
ταῖς
Αἰγαῖς
ἔχοντος.
|
(οὐ |
πολὺ
δὲ
ἀπωτέρω
Κράθιδος
σῆμά |
[7, 12] |
ἐς
τὴν
δόσιν,
μετὰ
δὲ
|
οὐ |
πολὺ
ἐτόλμησεν
ἀποστερεῖν
ἐκ
τοῦ |
[7, 23] |
καθεύδειν
παρ´
αὐτῷ·
(μετὰ
δὲ
|
οὐ |
πολὺν
χρόνον
οὔτε
ὡραῖος
ἔτι |
[7, 11] |
τοὺς
ὁμήρους.
(χρόνος
τε
δὴ
|
οὐ |
πολὺς
ὁ
μεταξὺ
ἤνυστο,
καὶ |
[7, 18] |
ἀφέστηκε
σταδίους
Πατρέων
ἡ
πόλις·
|
οὐ |
πόρρω
δὲ
αὐτῆς
ποταμὸς
Γλαῦκος |
[7, 22] |
τὸν
ἀριθμὸν
ἀποδεῖ
τὸν
εἰρημένον.
|
(οὐ |
πόρρω
δὲ
τοῦ
Πατρέων
ἄστεως |
[7, 20] |
Λιμνάτιδι
ἄγοντες.
τοῦ
θεάτρου
δὲ
|
οὐ |
πόρρω
Νεμέσεως
ναὸς
καὶ
ἕτερός |
[7, 5] |
τοῦ
Ἀπόλλωνος,
δένδρα
μελίαι,
καὶ
|
οὐ |
πόρρω
τοῦ
ἄλσους
Ἄλης
ποταμὸς |
[7, 21] |
λιμένος}
ἣ
ἐν
Καλυδῶνί
ἐστιν
|
οὐ |
πόρρω
τοῦ
λιμένος,
καὶ
ἀπ´ |
[7, 2] |
τάφος
ἰόντων
ἐς
Διδύμους
ἐστὶν
|
οὐ |
πόρρω
τῶν
πυλῶν
ἐν
ἀριστερᾷ |
[7, 17] |
ἐπὶ
τῇ
εἰκόνι
τῇ
Οἰβώτα
|
οὐ |
προαχθείη
ἄν
τις
ἐς
ἀλογίαν. |
[7, 10] |
τοῦ
Ἀμύντου
Λακεδαίμονα
πόλεων
μόνην
|
οὐ |
προδοθεῖσαν
τῶν
ἐν
Ἕλλησιν
εὕροι |
[7, 1] |
καὶ
γένους
δόξαν.
(Ἰώνων
δὲ
|
οὐ |
προσεμένων
τοὺς
Ἀχαιῶν
λόγους
ἀλλὰ |
[7, 21] |
εἶναι
τὸ
μήνιμα,
ἔσεσθαι
δὲ
|
οὐ |
πρότερον
λύσιν
πρὶν
ἢ
θύσῃ |
[7, 12] |
μὲν
εἶπε,
τὰ
δὲ
ἤκουσεν
|
οὐ |
σὺν
κόσμῳ.
(καί
σφισιν
ἀπεκρίνατο |
[7, 27] |
τῷ
δὲ
χθαμαλωτέρῳ
πεπόλισταί
σφισιν
|
οὐ |
συνεχὴς
ἡ
πόλις,
ἐς
δὲ |
[7, 10] |
αὐτῶν
ἑκάστου
μνησθῆναι,
πρότερον
δὲ
|
οὐ |
σφᾶς
καταγινώσκειν
εἰκὸς
εἶναι.
(ἔνθα |
[7, 9] |
πολλὰ
ἐπὶ
τῆς
βουλῆς
καὶ
|
οὐ |
τὰ
πάντα
ἀληθῆ
κατηγόρουν
τῶν |
[7, 7] |
πολέμου
παρῆν
αὐτοῖς.
~(Ἑλλήνων
δὲ
|
οὐ |
τασσομένων
τηνικαῦτα
ἔτι
ἐν
κοινῷ, |
[7, 17] |
ἦν
Καλαοῦ
Φρυγὸς
καὶ
ὡς
|
οὐ |
τεκνοποιὸς
ὑπὸ
τῆς
μητρὸς
τεχθείη· |
[7, 12] |
ἦρχε
τῶν
Ἀχαιῶν
καὶ
ἔφασκεν
|
οὐ |
τῇ
Σπάρτῃ,
τοῖς
δὲ
ταράσσουσιν |
[7, 25] |
φρενῶν
γίνεσθαι·
καὶ
τοῦδε
ἕνεκα
|
οὐ |
τοῖς
πᾶσιν
ἡ
ἔσοδος
οὐδὲ |
[7, 12] |
δὴ
ταῦτα
ἀπεκρίνατο·
Δίαιος
δὲ
|
οὐ |
τὸν
ὄντα
ἔλεγεν
Ἀχαιοῖς
λόγον, |
[7, 11] |
τῶν
ἐπὶ
τῇ
φρουρᾷ
καὶ
|
οὐ |
τοῦ
Ἀθηναίων
δήμου
τὸ
ἁμάρτημα |
[7, 19] |
Μείλιχος.
ἔγραψαν
δὲ
ἤδη
τινὲς
|
οὐ |
τῷ
Θεσσαλῷ
συμβάντα
Εὐρυπύλῳ
τὰ |
[7, 21] |
τῷ
δὲ
ἔρωτι
εἴξας
καὶ
|
οὐ |
τῷ
θυμῷ
ἑαυτὸν
ἀντὶ
Καλλιρόης |
[7, 17] |
μεγέθει
καὶ
τολμήματί
ἐστιν
ὑπερηρκότα,
|
οὐ |
τῶν
ἐπιτυχόντων
εἶναι
ταῦτα
ἀνθρώπων, |
[7, 9] |
δὲ
ἐπὶ
παντὶ
ἀντιβαίνοντος,
ἔμελλεν
|
οὐ |
χαλεπῶς
Μεσσηνίων
καὶ
Ἀχαιῶν
τοῖς |
[7, 19] |
ἠγμένους.
καὶ
ὁ
μὲν
ἔμελλεν
|
οὐ |
χαλεπῶς
συνήσειν
τὰ
ἐς
τὴν |
[7, 27] |
τῷ
γυμνασίῳ,
λίθου
ταύτην
καὶ
|
οὐ |
χαλκοῦ.
(λέγεται
δὲ
καὶ
ὡς |