Livre, Chap.
[7, 1]	χρόνῳ Λακεδαιμόνιοι τοῦ ἐν Δελφοῖς	σφισιν	ἀνειπόντος χρηστηρίου κομίζουσι τὰ ὀστᾶ
[7, 9]	πείθουσιν ἐς Ῥώμην· σὺν δέ	σφισιν	ἀνεληλυθότες καὶ αὐτοὶ γενέσθαι τοῖς
[7, 2]	τῶν ποδῶν χωλός· δόξαν δέ	σφισιν	ἀνενεγκεῖν ἐς τὸ χρηστήριον τὸ
[7, 1]	Τισαμενὸς ὁ Ὀρέστου γενέσθαι σύνοικοί	σφισιν	ἄνευ πολέμου· τῶν δὲ Ἰώνων
[7, 14]	αὐτὸς δὲ οὐδὲν ἰδίᾳ διαλέξεσθαί	σφισιν	ἄνευ τοῦ κοινοῦ τοῦ Ἀχαιῶν
[7, 6]	ἐχόντων τῶν βαρβάρων, δεινὸν ἔσεσθαί	σφισιν	ἀπ´ αὐτῶν οὐδὲν ἤλπιζον, εἰ
[7, 9]	τὰ ἐν Λακεδαίμονι. οἱ δέ	σφισιν	ἀπεκρίναντο μήτε ἐκείνοις Ἀχαιοὺς ἐς
[7, 12]	ἤκουσεν οὐ σὺν κόσμῳ. (καί	σφισιν	ἀπεκρίνατο ἡ βουλὴ ἀποστέλλειν πρέσβεις,
[7, 9]	προθυμότατα ἐνέκειντο Ἀχαιοῖς· Ἀχαιοὶ δέ	σφισιν	ἀπελθοῦσιν ἐπιβάλλουσιν ἐν τῷ συνεδρίῳ
[7, 11]	τι ἐν ταῖς προτέραις παρεῖτό	σφισιν	ἁρπαγαῖς, ἀπάγουσι τὴν φρουράν. Ἀχαιοὺς
[7, 13]	πρὸς δὲ καὶ τῆς γῆς	σφισιν	ἀσπόρου μεμενηκυίας, διας ὅμως τὰς
[7, 23]	οὐ γὰρ ἔχειν ἐκτῖσαι καταλιπεῖν	σφισιν	αὐτοὺς τὰ ἀγάλματα. ~(Αἰγιεῦσι δὲ
[7, 8]	παρὰ Ἀχαιοὺς ἅμα ἀποστέλλων ἐπήγγελλέ	σφισιν	ἀφικνεῖσθαι πρὸς Κόρινθον στρατιᾷ, συμμάχους
[7, 11]	καταφεύγοντες ἐπὶ Ἀχαιοὺς ἐδέοντο τιμωρῆσαί	σφισιν·	Ἀχαιοῖς δὲ ἤρεσκε μὴ τιμωρεῖν
[7, 1]	μεταβολὴ τοῦ ὀνόματος, προσθήκη δέ	σφισιν	ἐγένετο· Αἰγιαλεῖς γὰρ ἐκαλοῦντο Ἴωνες.
[7, 12]	ἄν τι Ἀχαιοὺς ἢ κακῶν	σφισιν	ἐγένετο μειζόνων ἀρχή· Δίαιος δὲ
[7, 10]	ἐποίει Ῥωμαίοις ὑποχειρίους. ἀρχὴ δέ	σφισιν	ἐγίνετο κακῶν Περσεὺς καὶ ἡ
[7, 7]	ἔργα. (ἀθροίζεσθαι δὲ ἐς Αἴγιόν	σφισιν	ἔδοξεν· αὕτη γὰρ μετὰ Ἑλίκην
[7, 2]	δὲ αὐτοὶ τοιάδε τὰ ἀρχαιότατά	σφισιν	εἶναι λέγουσιν· ἐπὶ γενεὰς μὲν
[7, 8]	τὰ πάντα ἦσαν πρόθυμοι· καί	σφισιν	εἵποντο μὲν ἐς Μακεδονίαν καὶ
[7, 11]	ὁμήρους τε ἀπαιτήσοντας καὶ φρουράν	σφισιν	ἐξάγειν κατὰ τὰ συγκείμενα ἐροῦντας·
[7, 18]	{τῆς Μεσάτεως τὸ ὄνομα} αὐτοῖς	σφισιν	ἐξηγεῖσθαι παρίημι. (Ἀχαιῶν δὲ ὕστερον
[7, 12]	πόλεις ἐποιοῦντο τὰς ἀποκρίσεις, οὔ	σφισιν	ἔξοδον ἐπαγγέλλοντος στρατηγοῦ παρακούειν εἶναι
[7, 19]	τε οἰκτρότατα καὶ οἱ προσήκοντές	σφισιν	ἔπασχον, Μελάνιππον δὲ καὶ Κομαιθὼ
[7, 26]	Σικυωνίους οὐκ ἄνευ τῆς Ἀρτέμιδός	σφισιν	ἐπελθεῖν νομίζοντες. (οὐ μὴν καὶ
[7, 7]	καὶ ἐκ τοῦ φανεροῦ πόλεμόν	σφισιν	ἐπῆγον. Πελλήνην μέν γε Ἀχαιῶν
[7, 24]	φασὶν ὥρᾳ χειμῶνος. ἐπῆλθε γάρ	σφισιν	ἐπὶ πολὺ τῆς χώρας ἡ
[7, 19]	Δελφῶν ὡς βασιλεὺς ξένος παραγενόμενός	σφισιν	ἐπὶ τὴν γῆν, ξενικὸν ἅμα
[7, 11]	ὑπισχνοῦνται δέκα ταλάντων δόσιν, ἤν	σφισιν	ἐπικουρεῖν Ἀχαιοὺς ἄγῃ· ὁ δὲ
[7, 14]	ὁ Κριτόλαος, ἀθροῖσαι δὲ Ἀχαιούς	σφισιν	ἐς κοινὸν σύλλογον οὐδαμῶς ἤθελεν,
[7, 2]	ἐς τὸν πλοῦν καὶ αὐτοί	σφισιν	ἐς τὴν ἀποικίαν ἐγένοντο ἡγεμόνες·
[7, 8]	Ἀχαϊκὸν καὶ δίκας τε ἐδίκαζόν	σφισιν	ἐς τὸ ἀκριβέστατον καὶ τὰ
[7, 3]	τῇ Ἐφέσῳ γένοιτο· χώρα δέ	σφισιν	ἔς τε τὰ λοιπά ἐστιν
[7, 8]	Φιλίππου τοῦ ὑστέρου τὰ πράγματά	σφισιν	ἐφθάρη, Σίβυλλα οὐκ ἄνευ θεοῦ
[7, 22]	Φάρης ὁ Φυλοδαμείας τῆς Δαναοῦ	σφισιν	ἢ ὁμώνυμος ἐκείνῳ τις ἐγένετο
[7, 5]	ἀφ´ ἧς καὶ τῶν φυλῶν	σφισιν	ἡ τρίτη τὸ ὄνομα ἔσχηκεν,
[7, 8]	ἐς δὲ Αἰτωλοὺς ἐκ παλαιοῦ	σφισιν	ἦν οἰκεῖα ἐγκλήματα. ἐπεὶ δὲ
[7, 2]	τὸν βουλόμενον, τὸ δὲ πλεῖστόν	σφισιν	ἦσαν τοῦ στρατεύματος οἱ Ἴωνες.
[7, 23]	δὲ πρὸς τῷ θεάτρῳ πεποίηταί	σφισιν	ἱερὸν καὶ ἄγαλμα, οὐκ ἔχων
[7, 11]	Φιλίππῳ τῷ Ἀμύντου, αὐτὸς μέν	σφισιν	ὁ Γάλλος ἀπηξίωσε δικαστὴς καταστῆναι,
[7, 1]	ἐξενίκησεν Ἀχαιοὺς κληθῆναι· τοῦτο μέν	σφισιν	ὄνομα ἦν ἐν κοινῷ, Δαναοὶ
[7, 27]	ἀοίκητον· τῷ δὲ χθαμαλωτέρῳ πεπόλισταί	σφισιν	οὐ συνεχὴς ἡ πόλις, ἐς
[7, 11]	ἢ ἑκουσίως διαρπάζουσιν Ὠρωπὸν ὑπήκοόν	σφισιν	οὖσαν· πενίας γὰρ ἐς τὸ
[7, 20]	ἴασι τοῦ Αἰσυμνήτου. ταῦτα μέν	σφισιν	οὕτω δρᾶν καθέστηκε, τοῦ περιβόλου
[7, 15]	κατέγνωσαν· καὶ ἦν γὰρ Μόμμιός	σφισιν	ὕπατος τότε ᾑρημένος, τοῦτον ναῦς
[7, 27]	θεοῦ, ἐπεί τοι πίνειν πηγαί	σφισιν	ὑπὸ τὴν πόλιν εἰσὶν οὐ
[7, 12]	ὡς τὰ πάντα ἕπεσθαι Λακεδαιμόνιοί	σφισιν	ὑπὸ τῆς Ῥωμαίων βουλῆς εἰσιν
[7, 6]	δέ οἱ ἦν Πατρεύς· καί	σφισιν	ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν ἐδόθη κτίσασθαι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 16/01/2007