Alphabétiquement     [«   »]
τήν 2
τὴν 285
τηνικαῦτα 11
τῆς 234
τι 18
τίθεμαι 1
τίθενται 3
Fréquences     [«    »]
187 οἱ
197 τὰ
194 τῶν
234 τῆς
239 μὲν
276 τε
285 ἐν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PAUSANIAS, Le Tour de la Grèce, livre VII

τῆς


Livre, Chap.
[7, 4]   ἐπ´ αὐτῷ Παρθενόπην, Παρθενόπης δὲ  τῆς   Ἀγκαίου καὶ Ἀπόλλωνος Λυκομήδην γενέσθαι.
[7, 20]   πεποιῆσθαι· ἔστι δὲ ἐν ὑπαίθρῳ  τῆς   ἀγορᾶς ἄγαλμά τε Ἀθηνᾶς καὶ
[7, 21]   τῆς πόλεως ἐρχομένοις ἔστιν ἐκ  τῆς   ἀγορᾶς ἐν δεξιᾷ τῆς ὁδοῦ.
[7, 22]   ἀπὸ τούτου δὲ ἄπεισιν ἐκ  τῆς   ἀγορᾶς ἐπιφραξάμενος τὰ ὦτα· προελθὼν
[7, 20]   (ἐν Πάτραις δὲ ἰόντι ἐκ  τῆς   ἀγορᾶς, τὸ ἱερὸν τοῦ
[7, 20]   αὐτοῦ Πατρέως τάφος. (ἔχεται δὲ  τῆς   ἀγορᾶς τὸ Ὠιδεῖον, καὶ Ἀπόλλων
[7, 26]   δεξιᾷ τῆς ὁδοῦ τὸ ἱερὸν  τῆς   Ἀγροτέρας, ἔνθα τὴν αἶγα ὀκλάσαι
[7, 27]   ἐπιτήδειον. (ὑπὲρ δὲ τὸν ναὸν  τῆς   Ἀθηνᾶς ἐστιν ἄλσος περιῳκοδομημένον τείχει
[7, 5]   τῆς Ἥρας καὶ ἐν Φωκαίᾳ  τῆς   Ἀθηνᾶς· θαῦμα δὲ ὅμως ἦσαν
[7, 25]   οἱ ἔχοντες τὰς ἀρχὰς διέφθειραν  τῆς   Ἀθηνᾶς ἱκέτας τῶν Κύλωνι ὁμοῦ
[7, 27]   δὲ οἱ Πελληνεῖς καὶ ἄδυτον  τῆς   Ἀθηνᾶς καθήκειν ἐς βάθος τῆς
[7, 27]   Ἀθηναίων καὶ ἐν Πλαταιαῖς ποιῆσαι  τῆς   Ἀθηνᾶς τὰ ἀγάλματα. λέγουσι δὲ
[7, 22]   Τριτείᾳ θυγατρὶ Τρίτωνος, ἱερᾶσθαι δὲ  τῆς   Ἀθηνᾶς τὴν παρθένον, Μελάνιππον δὲ
[7, 20]   εἴργασται καὶ χρυσοῦ. πρὸ δὲ  τῆς   Ἀθηνᾶς τοῦ ἱεροῦ Πρευγένους μνῆμά
[7, 27]   δὲ μοίρας νενεμημένη δύο ὑπὸ  τῆς   ἄκρας μεταξὺ ἀνεχούσης. ἰόντων δὲ
[7, 22]   σταδίοις πέντε καὶ δέκα ἀπωτέρω  τῆς   ἄκρας. τοσούτους δὲ ἀφέστηκεν ἑτέρους
[7, 18]   ἄγαλμα. Καλυδῶνος γὰρ καὶ Αἰτωλίας  τῆς   ἄλλης ὑπὸ Αὐγούστου βασιλέως ἐρημωθείσης
[7, 24]   ἔτι γε ὁμοίως, ἅτε ὑπὸ  τῆς   ἅλμης λελυμασμένα. ~(τὸ δὲ τοῦ
[7, 26]   Σικυῶνος δὲ οὗτοι καὶ μοίρας  τῆς   Ἀργολίδος Ἀχαιῶν οἰκοῦσιν ἔσχατοι. τὸ
[7, 25]   Μυκηναῖοι κατὰ συμφορὰν ἀφίκοντο ἐκ  τῆς   Ἀργολίδος. Μυκηναίοις {μὲν} γὰρ τὸ
[7, 26]   λιμένα ὡρμίσαντο οἱ πλεύσαντες ἐπὶ  τῆς   Ἀργοῦς. ~(Πελληνεῦσι δὲ πόλις
[7, 19]   ὅπου καὶ τότε ἐν τῷ  τῆς   Ἀρτέμιδος ἱερῷ Κομαιθὼ καὶ Μελάνιππος
[7, 26]   ἐς τοὺς Σικυωνίους οὐκ ἄνευ  τῆς   Ἀρτέμιδός σφισιν ἐπελθεῖν νομίζοντες. (οὐ
[7, 18]   Δελφοῦ Καλυδωνίοις ἱδρύσασθαι τὸ ἄγαλμα  τῆς   Ἀρτέμιδος τὸ ἀρχαῖον, (οἱ δὲ
[7, 18]   Ἀρτέμιδος τὸ ἀρχαῖον, (οἱ δὲ  τῆς   Ἀρτέμιδος τὸ μήνιμα τὸ ἐς
[7, 1]   αὐτοῦ δικαστὴς Ξοῦθος ἐγένετο ὑπὲρ  τῆς   ἀρχῆς, καὶ ἔγνω γὰρ τὸν
[7, 2]   τῶν Κόδρου παίδων ἐστασίασαν ὑπὲρ  τῆς   ἀρχῆς, καὶ οὐκ ἔφασκεν
[7, 12]   τῇ Ἀθηναίων ἀπηχθημένος παυσάμενον {μὲν}  τῆς   ἀρχῆς Μεναλκίδαν ἐδίωκεν ἐν τοῖς
[7, 14]   (Διαίῳ δὲ ἐξήκοντος τοῦ χρόνου  τῆς   ἀρχῆς στρατηγεῖν ὑπὸ Ἀχαιῶν ᾑρέθη
[7, 7]   βουλή, ἀποστέλλουσιν Ὀτιλίῳ διάδοχον  τῆς   ἀρχῆς Φλαμίνιον. ~(τότε δὲ ἥκων
[7, 24]   Ἀθηνῶν ἐς τὰ παραθαλάσσια ἀφίκοντο  τῆς   Ἀσίας, σέβεσθαι Ποσειδῶνα Ἑλικώνιον· καὶ
[7, 18]   οὐ πολλῶν. Τριπτολέμου δὲ ἐκ  τῆς   Ἀττικῆς ἀφικομένου τόν τε καρπὸν
[7, 25]   στρατὸς τῶν Πελοποννησίων ἀπεχώρησεν ἐκ  τῆς   Ἀττικῆς, ἐπειδὴ ἐπύθοντο τοῦ Κόδρου
[7, 23]   Στράτωνι ἀθλητῇ, Ὀλυμπίασιν ἐπὶ ἡμέρας  τῆς   αὐτῆς παγκρατίου καὶ πάλης ἀνελομένῳ
[7, 27]   τοῦ Φιλίππου λαβών, τύραννος πατρίδος  τῆς   αὑτοῦ καταστῆναι. (ἔστι δὲ καὶ
[7, 25]   Ἀθηναίοις γὰρ ἐπὶ ἡλικίας μάλιστα  τῆς   Ἀφείδαντος ἀφίκετο παρὰ τοῦ ἐν
[7, 12]   δὲ αὐτῷ καὶ ἀρχῆς διάδοχος  τῆς   Ἀχαιῶν Δίαιος· τότε δὲ
[7, 24]   τε καὶ ὑπὸ πολλῆς ἄνω  τῆς   βίας ὠθοῖτο· τοῦτο δὲ ἀλλαχοῦ
[7, 5]   ἐστι Βιβλὶς καὶ ὅσα ἐς  τῆς   Βιβλίδος τὸν ἔρωτα ᾄδουσιν· ἐν
[7, 11]   Ἀθηναίοις ἐς Ὠρωπίους ζημίαν κατὰ  τῆς   βλάβης ἧς ἦρξαν τὴν ἀξίαν.
[7, 11]   τὴν φρουράν. Ἀχαιοὺς δὲ ὑστερήσαντας  τῆς   βοηθείας Μεναλκίδας μὲν καὶ Καλλικράτης
[7, 11]   δίκαια, {καὶ} ἐπεστάλη Σικυωνίοις ὑπὸ  τῆς   βουλῆς ἐπιβάλλειν σφᾶς Ἀθηναίοις ἐς
[7, 9]   χωρήσειν· γράμματά τε αὐτίκα ὑπὸ  τῆς   βουλῆς ἔς τε Ἀθήνας κατεπέμπετο
[7, 12]   φεύγουσιν ἐκ Σπάρτης ἀντιδικήσοντες ἐπὶ  τῆς   βουλῆς. καὶ αὐτῶν μὲν
[7, 9]   ἀφίκοντο ἐς Ῥώμην, πολλὰ ἐπὶ  τῆς   βουλῆς καὶ οὐ τὰ πάντα
[7, 11]   ~(Ῥωμαῖοι δὲ αὖθις ἄνδρα ἐκ  τῆς   βουλῆς καταπέμπουσιν ἐς τὴν Ἑλλάδα·
[7, 12]   ἐς ἀντιλογίαν Μεναλκίδᾳ καταστὰς ἐπὶ  τῆς   βουλῆς πολλὰ μὲν εἶπε, τὰ
[7, 9]   λόγων ῥηθέντων ὑπὸ ἀμφοτέρων ἐπὶ  τῆς   βουλῆς, τοὺς αὐτοὺς ἀποστέλλουσιν αὖθις
[7, 11]   Ἀχαιῶν ἀποστῆναι. προσεπεστάλη δὲ ὑπὸ  τῆς   βουλῆς τῷ Γάλλῳ πόλεις ὁπόσας
[7, 25]   οὗτοι Βουρέων ἐλείφθησαν καὶ αὐτοὶ  τῆς   Βούρας ἐγένοντο οἰκισταί. ναὸς ἐνταῦθα
[7, 21]   αὐτῶν ταῖς πολλαῖς ἐστιν ἀπὸ  τῆς   βύσσου τῆς ἐν τῇ Ἤλιδι
[7, 24]   ἔργα τῶν σφαλάκων ἐκ μυχοῦ  τῆς   γῆς ἀναπέμπεται· μόνη τε
[7, 27]   τῆς Ἀθηνᾶς καθήκειν ἐς βάθος  τῆς   γῆς, εἶναι δὲ τὸ ἄδυτον
[7, 21]   παῖς ἑστᾶσι, τὸ δὲ ἄγαλμα  τῆς   Γῆς ἐστι καθήμενον. (πρὸ δὲ
[7, 3]   παράπαν τοὺς Κᾶρας ἐξέβαλεν ἐκ  τῆς   γῆς. (Ἴωνες δὲ ὅρκους ποιησάμενοι
[7, 24]   ἐμποιοῦντα ἔκπληξιν, ἔτι δὲ καὶ  τῆς   γῆς κάτω πνευμάτων ὑπήχησις ἰσχυρά,
[7, 1]   Ἀγαμέμνονος ἐξήρκεσε τὸ ἀρχαῖον δηλῶσαι  τῆς   γῆς ὄνομα· Αἰγιαλόν τ´ ἀνὰ
[7, 24]   ὑπερήρκασι καὶ ἐπὶ μήκιστον διικνοῦνται  τῆς   γῆς, προσημαίνειν θεὸς κατὰ
[7, 13]   χρήμασιν ἀσθενῶς, πρὸς δὲ καὶ  τῆς   γῆς σφισιν ἀσπόρου μεμενηκυίας, διας
[7, 18]   Ἀρόην ὠνόμασεν ἐπὶ τῇ ἐργασίᾳ  τῆς   γῆς. (ὡς δὲ πρὸς ὕπνον
[7, 1]   Σελινοῦντος, καὶ Ἑλίκην τε ἀπὸ  τῆς   γυναικὸς ᾤκισεν ἐν τῷ Αἰγιαλῷ
[7, 22]   εἰ {ὁ} Φάρης Φυλοδαμείας  τῆς   Δαναοῦ σφισιν ὁμώνυμος ἐκείνῳ
[7, 20]   ἔχοντος καὶ αὐτοὶ παῖδές εἰσι.  τῆς   δὲ ἀγορᾶς ἄντικρυς κατὰ ταύτην
[7, 26]   ἔνθα τὴν αἶγα ὀκλάσαι λέγουσιν.  (τῆς   δὲ Αἰγειρατῶν ἔχονται Πελληνεῖς· πρὸς
[7, 23]   Μεσσηνίου Δαμοφῶντός ἐστι τὸ ἄγαλμα.  (τῆς   δὲ Εἰλειθυίας οὐ μακρὰν Ἀσκληπιοῦ
[7, 23]   δὴ δύο ἀγάλματα λευκοῦ λίθου·  τῆς   δὲ Ἥρας τὸ ἄγαλμα ὅτι
[7, 24]   βιαίοις τῶν σεισμῶν ἐθέλει προενδείκνυσθαι·  (τῆς   δὲ κινήσεως αὐτῆς καθέστηκεν οὐχ
[7, 3]   ἐπὶ θαλάσσῃ καὶ ναυσὶν ἰσχῦον·  τῆς   δὲ χώρας τὴν πολλὴν ἐνέμοντο
[7, 8]   ἔτι αὐτοσχεδίως {καὶ} ἐπί τε  τῆς   Δημητρίου καὶ ὕστερον τῆς Πύρρου
[7, 21]   καθήμενον. (πρὸ δὲ τοῦ ἱεροῦ  τῆς   Δήμητρός ἐστι πηγή· ταύτης τὰ
[7, 24]   αὐτὸ Ποσειδῶνος, Κόρης τε πεποίηται  τῆς   Δήμητρος καὶ τέταρτον Ὁμαγυρίῳ Διί.
[7, 13]   δὲ αὐτίκα τε ἀνεκάλεσεν ἀπὸ  τῆς   διώξεως τοὺς Ἀχαιοὺς καὶ ἐχρῆτο
[7, 21]   αἱ πέλειαι καὶ τὰ ἐκ  τῆς   δρυὸς μαντεύματα μετέχειν μάλιστα ἐφαίνετο
[7, 8]   ἐς τὸ συμμαχικὸν ταχθέντων Ἄτταλος  τῆς   ἐκ Περγάμου συλλεχθείσης ἡγεμὼν καὶ
[7, 12]   δικάζειν Λακεδαιμονίοις ἠξίουν καὶ ὑπὲρ  τῆς   ἑκάστου ψυχῆς, Λακεδαιμόνιοι δὲ οὔτε
[7, 7]   Ἀντίγονον Κλεομένους ἕνεκα καὶ ἐπιορκίας  τῆς   ἐκείνου συνέβη. Κλεομένους μὲν δὴ
[7, 15]   καὶ Ἀχαιῶν ἀπηγγέλλετο, ἀπελθεῖν ἐκ  τῆς   Ἐλατείας κελεύουσι τοὺς Ἀρκάδας. (ἀπιοῦσι
[7, 25]   ἐν Λακεδαίμονι ἀντισχεῖν. (ἐγένετο δὲ  τῆς   Ἑλίκης ἀπώλεια Ἀστείου μὲν Ἀθήνῃσιν
[7, 11]   δικαστὴς καταστῆναι, Καλλικράτει δὲ ἁπάσης  τῆς   Ἑλλάδος ἀνδρὶ ἀλάστορι ἐπιτρέπει τὴν
[7, 16]   ὕστερον ἐτράποντο ἐς ἔλεον Ῥωμαῖοι  τῆς   Ἑλλάδος, καὶ συνέδριά τε κατὰ
[7, 7]   φρουραῖς ὁρμητήρια εἶναί οἱ κατὰ  τῆς   Ἑλλάδος, καὶ ὠνόμαζε δὲ ὑπὸ
[7, 16]   Βοιωτοῖς ἑτέρωθί που  τῆς   Ἑλλάδος, κατελέλυτο ὁμοίως πάντα. (ἔτεσι
[7, 7]   ἐς τὸ Ἑλληνικὸν ὑπεροψίας κλεῖς  τῆς   Ἑλλάδος τὰς πόλεις ταύτας· ἐπὶ
[7, 17]   αὔου τὰ πλείονα, ἀνεβλάστησεν ἐκ  τῆς   Ἑλλάδος τὸ Ἀχαϊκόν, καὶ αὐτὸ
[7, 2]   στρατεύματος οἱ Ἴωνες. (ἐκ δὲ  τῆς   Ἑλλάδος τρίτος δὴ οὗτος στόλος
[7, 4]   δὲ ἐξ Ἱστιαίας Ἄμφικλος  τῆς   ἐν Εὐβοίᾳ κατὰ μάντευμα ἐκ
[7, 22]   λέγουσιν, ἀφικόμενον {δὲ} ἐκ Κύμης  τῆς   ἐν Ὀπικοῖς· οἱ δὲ ὡς
[7, 21]   πολλαῖς ἐστιν ἀπὸ τῆς βύσσου  τῆς   ἐν τῇ Ἤλιδι φυομένης· κεκρυφάλους
[7, 4]   νῆσον ᾤκησαν, καὶ ἀπὸ τούτων  τῆς   ἐνοικήσεως Σαμοθρᾴκην τὴν νῆσον καλοῦσιν
[7, 6]   τὴν Ἑλλάδα {ὁδὸν} οὔτε Λεωνίδᾳ  τῆς   ἐξόδου τῆς ἐς Θερμοπύλας εἰσὶν
[7, 18]   μηχανῶνται δὲ ὑπὸ τὸν καιρὸν  τῆς   ἑορτῆς καὶ ἄνοδον ἐπὶ τὸν
[7, 27]   ἡμερῶν ἑπτά· (τρίτῃ δὲ ἡμέρᾳ  τῆς   ἑορτῆς ὑπεξίασιν οἱ ἄνδρες ἐκ
[7, 26]   ἐπίνειον. ἐς τοῦτο ἐξ Αἰγείρας  τῆς   ἐπὶ θαλάσσῃ σταδίων ἐστὶν εἴκοσιν
[7, 4]   ὑπὸ Δηιφόντου καὶ Ἀργείων ἐκ  τῆς   Ἐπιδαυρίας ἐξεπεπτώκεσαν· τούτῳ τῷ Προκλεῖ
[7, 18]   λέγουσι καὶ αἰτίαν τῇ θεῷ  τῆς   ἐπικλήσεως ἐθέλουσιν εἶναι ταύτην. τὸ
[7, 11]   Αἰτωλῶν οἱ Πλευρῶνα οἰκοῦντες, συντελείας  τῆς   ἐς Ἀχαιοὺς ἐθέλοντες ἄφεσιν εὕρασθαι·
[7, 6]   {ὁδὸν} οὔτε Λεωνίδᾳ τῆς ἐξόδου  τῆς   ἐς Θερμοπύλας εἰσὶν οἱ Ἀχαιοὶ
[7, 9]   ἔλυσαν· καὶ συντελείας μὲν Λακεδαιμονίους  τῆς   ἐς τὸ Ἀχαϊκὸν οὐκ ἀφιᾶσι,
[7, 7]   δὲ ὑπὸ τῆς ὕβρεως καὶ  τῆς   ἐς τὸ Ἑλληνικὸν ὑπεροψίας κλεῖς
[7, 22]   θεῷ χρώμενος λιβανωτόν τε ἐπὶ  τῆς   ἑστίας θυμιᾷ καὶ ἐμπλήσας τοὺς
[7, 7]   Λεωνίδου τοῦ Κλεωνύμου, βασιλεὺς οἰκίας  τῆς   ἑτέρας, ἀντικαθημένους Ἄρατον καὶ Ἀχαιοὺς
[7, 8]   δὴ τὰ πρὸς ἑσπέραν νεμόμενοι  τῆς   Εὐρώπης καθεῖλον τὴν Μακεδόνων ἀρχὴν
[7, 26]   τε ναὸς καὶ ἄγαλμα τέχνης  τῆς   ἐφ´ ἡμῶν· ἱερᾶται δὲ παρθένος,
[7, 5]   συλλόγου. Ἀλέξανδρος δὲ Φιλίππου  τῆς   ἐφ´ ἡμῶν πόλεως ἐγένετο οἰκιστὴς
[7, 5]   οὐχ ἑτέρωθι, πρῶτον μὲν τὸ  τῆς   Ἐφεσίας μεγέθους τε ἕνεκα καὶ
[7, 1]   ~ΑΧΑΙΚΑ ~(Ἡ δὲ  τῆς   Ἠλείας μέση καὶ Σικυωνίας, καθήκουσα
[7, 5]   Μεσάτῃ· δὲ ἔστι μὲν  τῆς   ἠπείρου, τοῖς δὲ ἐκ τοῦ
[7, 3]   χώματι ἐς τὴν νῆσον ἐκ  τῆς   ἠπείρου. τούτων τῶν Κλαζομενίων τὸ
[7, 4]   δὲ ἱερὸν τὸ ἐν Σάμῳ  τῆς   Ἥρας εἰσὶν οἳ ἱδρύσασθαί φασι
[7, 5]   κατακαυθῆναι, τόν τε ἐν Σάμῳ  τῆς   Ἥρας καὶ ἐν Φωκαίᾳ τῆς
[7, 4]   καὶ τὸ ἄγαλμα ἐν Σάμῳ  τῆς   Ἥρας ποιήσας ἐστὶν οὗτος.
[7, 24]   θεοῦ καὶ ὁμοῦ τῷ σεισμῷ  τῆς   θαλάσσης ἀναδραμούσης, καθείλκυσεν αὔτανδρον τὸ
[7, 23]   αὐτῇ λέγεται λόγος ὡς Κρόνος  τῆς   θαλάσσης ἐνταῦθα ἔρριψε τὸ δρέπανον,
[7, 19]   συμβῆναί ποτε ὡς ἱερᾶσθαι μὲν  τῆς   θεοῦ Κομαιθὼ τὸ εἶδος καλλίστην
[7, 25]   καὶ οἱ ἐξ ἐκείνων ἐναγεῖς  τῆς   θεοῦ. Λακεδαιμονίοις δέ, ἀποκτείνασι καὶ
[7, 19]   πᾶν ἔτος. ἱερωσύνην δὲ εἶχε  τῆς   θεοῦ παρθένος, ἐς ἀποστέλλεσθαι
[7, 24]   δὲ ἄλλα τοιαῦτα· λαμβάνοντες παρὰ  τῆς   θεοῦ πέμματα ἐπιχώρια ἀφιᾶσιν ἐς
[7, 20]   τῇ Λιμνάτιδι τὴν ἑορτὴν ἄγωσι,  τῆς   θεοῦ τις τῶν οἰκετῶν ἐκ
[7, 5]   τῷ Πάγῳ, ὡς ἐγένετο ἀπὸ  τῆς   θήρας, ἀφικέσθαι πρὸς Νεμέσεων λέγουσιν
[7, 19]   θεῷ θύειν. ταύτης μὲν δὴ  τῆς   θυσίας ἕνεκα ποταμὸς
[7, 25]   δίκην ἔσχεν. ἢν δὲ ὑπὲρ  τῆς   ἱερωσύνης ἀφίκωνται γυναῖκες ἐς ἀμφισβήτησιν
[7, 1]   Ἑλίκην εὐρεῖαν" (τότε δὲ ἐπὶ  τῆς   Ἴωνος βασιλείας πολεμησάντων Ἀθηναίοις Ἐλευσινίων
[7, 6]   τὸν Κορινθίων ἰσθμὸν ἐκ θαλάσσης  τῆς   κατὰ Λέχαιον ἀποτειχίσειαν ἐς τὴν
[7, 5]   τῶν χειρῶν ἔχει καὶ ἐπὶ  τῆς   κεφαλῆς πόλον· τοῦτο Ἐνδοίου τέχνην
[7, 3]   ἐπανιόντες δὲ ἐς Ἰωνίαν Σκύππιον  τῆς   Κολοφωνίας ἔκτισαν. (ἀπελθόντες δὲ ἑκουσίως
[7, 3]   (ἀπελθόντες δὲ ἑκουσίως καὶ ἐκ  τῆς   Κολοφωνίας, οὕτω γῆν τε ἔσχον,
[7, 25]   ποταμοῦ τῷ ὄρει· ἀπὸ ταύτης  τῆς   Κράθιδος καὶ πρὸς Κρότωνι τῇ
[7, 11]   οὖν οὐκ ἀφικομένοις ἐς καιρὸν  τῆς   κρίσεως Ἀθηναίοις ζημίαν πεντακόσια τάλαντα
[7, 20]   τὸ δὲ ἄγαλμα τὸ ἐκ  τῆς   Λακεδαίμονος τὸν μὲν ἄλλον χρόνον
[7, 13]   ἐπόρθησεν, ἐν ὅροις μὲν χώρας  τῆς   Λακωνικῆς, Ἀχαιῶν δὲ ἐν τῷ
[7, 20]   ~(τῷ θεῷ δὲ τῷ ἐντὸς  τῆς   λάρνακος ἐπίκλησις μέν ἐστιν Αἰσυμνήτης,
[7, 18]   Καλυδῶνος λαφύρων καὶ δὴ καὶ  τῆς   Λαφρίας ἔδωκε τὸ ἄγαλμα,
[7, 20]   τοῦ περιβόλου δέ ἐστιν ἐντὸς  τῆς   Λαφρίας καὶ Ἀθηνᾶς ναὸς ἐπίκλησιν
[7, 19]   τῷ μεταξὺ τοῦ ναοῦ τε  τῆς   Λαφρίας καὶ τοῦ βωμοῦ πεποιημένον
[7, 18]   τὸ Αἰτωλικόν, οὕτω τὸ ἄγαλμα  τῆς   Λαφρίας οἱ Πατρεῖς ἔσχον. (ὡσαύτως
[7, 23]   πηγή τε Ἀργυρᾶ ἐν δεξιᾷ  τῆς   λεωφόρου καὶ Σέλεμνος ποταμὸς κατιὼν
[7, 20]   καὶ Ἄργος Δωριέων, ὑφελέσθαι Πρευγένην  τῆς   Λιμνάτιδος τὸ ἄγαλμα κατὰ ὄψιν
[7, 2]   κώνωπες ἄπειρον πλῆθος ἐγίνοντο ἐκ  τῆς   λίμνης, ἐς τοὺς ἀνθρώπους
[7, 17]   τοῦ Πελοποννησίων πολέμου καὶ νόσου  τῆς   λοιμώδους ἀνενεγκόν τε καὶ αὖθις
[7, 10]   μᾶλλον ὑπὸ νόσου πρότερον  τῆς   λοιμώδους ἐφθάρησαν. Ἀλεξάνδρῳ δὲ τῷ
[7, 7]   καὶ ἀπὸ τῆς νόσου συμφοραὶ  τῆς   λοιμώδους οὐκ ἐς τοσοῦτο Ἀχαιοῖς
[7, 3]   δὲ μανθάνει γὰρ παρὰ  τῆς   Μαντοῦς οἵτινές τε ἀνθρώπων ὄντες
[7, 18]   κίνδυνον, οὐκ ἐναντιούμενος τοῖς Πατρεῦσιν  {τῆς   Μεσάτεως τὸ ὄνομα} αὐτοῖς σφισιν
[7, 22]   καὶ θέσθαι τὸ ὄνομα ἀπὸ  τῆς   μητρός. (ἐν Τριτείᾳ δὲ ἔστι
[7, 20]   ἄγαλμα οὐδὲν ἀποφαίνουσι· τὸ δὲ  τῆς   Μητρὸς λίθου πεποίηται. ἔστι δὲ
[7, 17]   καὶ ὡς οὐ τεκνοποιὸς ὑπὸ  τῆς   μητρὸς τεχθείη· ἐπεὶ δὲ ηὔξητο,
[7, 5]   Ἀπόλλωνος, τό τε ἐν Βραγχίδαις  τῆς   Μιλησίας καὶ ἐν Κλάρῳ τῇ
[7, 8]   στρατείας, ἐπὶ δὲ τῆς τυραννίδος  τῆς   Νάβιδος καὶ ἐς τὸ ἀσφαλέστατον
[7, 4]   καὶ μάχῃ νικήσαντες ἐξελαύνουσιν ἐκ  τῆς   νήσου Σαμίους· αἰτίαν δὲ ἐπέφερον
[7, 27]   τῷ Ἀπόλλωνι, τιθέντες ἀργύριον ἆθλα  τῆς   νίκης, καὶ ἄνδρες ἀγωνίζονται τῶν
[7, 19]   δὲ ἐς Δελφοὺς ἐχρᾶτο ὑπὲρ  τῆς   νόσου. (καὶ αὐτῷ γενέσθαι λέγουσι
[7, 7]   τε ἐκ πολέμων καὶ ἀπὸ  τῆς   νόσου συμφοραὶ τῆς λοιμώδους οὐκ
[7, 4]   συγγενέσθαι καὶ ὑπὸ τὰς ὠδῖνας  τῆς   νύμφης χιόνα ἐξ οὐρανοῦ πεσεῖν
[7, 21]   ἐκ τῆς ἀγορᾶς ἐν δεξιᾷ  τῆς   ὁδοῦ. (ἀπὸ δὲ τοῦ Αἰσυμνήτου
[7, 3]   Κολοφῶνος ἰόντι ἐστὶν ἐν ἀριστερᾷ  τῆς   ὁδοῦ, διαβάντι τὸν Καλάοντα ποταμόν.
[7, 25]   Κράθιδος σῆμά τε ἐν δεξιᾷ  τῆς   ὁδοῦ καὶ ἄνδρα εὑρήσεις ἐπὶ
[7, 3]   ἰόντι ἐς Κλάρον ἐν ἀριστερᾷ  τῆς   ὁδοῦ. (Λεβεδίοις δὲ ἐποίησε μὲν
[7, 17]   ἐστι τοῦ Δυμαίων ἐν δεξιᾷ  τῆς   ὁδοῦ τάφος Σωστράτου· μειράκιον δὲ
[7, 26]   ἀνάντης ἐστί· μῆκος μὲν οὖν  τῆς   ὁδοῦ τεσσαράκοντά εἰσι στάδιοι, ἄγει
[7, 2]   πόρρω τῶν πυλῶν ἐν ἀριστερᾷ  τῆς   ὁδοῦ· τὸ δὲ ἱερὸν τὸ
[7, 26]   πρόσω βαδίζουσιν ἔστιν ἐν δεξιᾷ  τῆς   ὁδοῦ τὸ ἱερὸν τῆς Ἀγροτέρας,
[7, 23]   μοι. (ἐν δὲ οἰκήματι κατευθὺ  τῆς   ὁδοῦ, χαλκοῦ καὶ ταῦτα, ἔστι
[7, 14]   λόγον ἔθεον ἐς τὸ ἐκτὸς  τῆς   οἰκίας καὶ ἐκάλουν Ἀχαιοὺς ἐς
[7, 4]   ἔπεσιν ὡς Φοίνικι ἐκ Περιμήδης  τῆς   Οἰνέως γένοιτο Ἀστυπάλαια καὶ Εὐρώπη,
[7, 4]   Κᾶρες ἐς τὴν νῆσον ἐπὶ  τῆς   Οἰνοπίωνος βασιλείας καὶ Ἄβαντες ἐξ
[7, 12]   καὶ ὠφελείας σφίσιν οὐ γενομένης  τῆς   παρὰ Ἀχαιῶν, ὅμως ὑπὸ Μεναλκίδα
[7, 12]   τὰ πρότερα ὄντος, ἀπὸ δὲ  τῆς   παραινέσεως ταύτης προελθόντος καὶ ἐς
[7, 13]   προθυμίαν ἐποιήσατο, τοῖς φεύγουσιν ἐκ  τῆς   παρατάξεως ὁμοῦ καὶ Ἀχαιοῖς ἐσδραμεῖν
[7, 21]   παντοίας οὐκ ἐνετρέπετο γνώμη  τῆς   παρθένου, ἐκομίζετο ἱκέτης ἤδη παρὰ
[7, 21]   καθιᾶσι, σταθμώμενοι μὴ πρόσω καθικέσθαι  τῆς   πηγῆς, ἀλλ´ ὅσον ἐπιψαῦσαι τοῦ
[7, 4]   Μητιονιδῶν καὶ ὁμοῦ τῇ τέχνῃ  τῆς   πλάνης τε ἕνεκα καὶ ἐπὶ
[7, 2]   τὸ ἄρσεν ἀπέκτειναν πλὴν ὅσοι  τῆς   πόλεως ἁλισκομένης ἐκδιδράσκουσι, γυναῖκας δὲ
[7, 21]   τοῦτο ἐς τὰ ἐπὶ θαλάσσῃ  τῆς   πόλεως ἐρχομένοις ἔστιν ἐκ τῆς
[7, 22]   πέντε σταδίους καὶ δέκα ἀπωτέρω  τῆς   πόλεώς ἐστιν ἄλσος Διοσκούρων. δάφναι
[7, 24]   πηγὴν τὴν Βιβλίδα Ποσειδῶνος πρὸ  τῆς   πόλεώς ἐστιν Ἑλικωνίου βωμὸς καὶ
[7, 21]   ἀγάλματα. ~(καὶ Διονύσου κατὰ τοῦτο  τῆς   πόλεώς ἐστιν ἱερὸν ἐπίκλησιν Καλυδωνίου·
[7, 23]   ἐς θάλασσαν ῥέοντες. στοὰ δὲ  τῆς   πόλεως πλησίον ἐποιήθη Στράτωνι ἀθλητῇ,
[7, 27]   Πελληνεῦσιν ἱερόν· τοῦτο ἐν μοίρᾳ  τῆς   πόλεως τῇ ἐλάσσονί ἐστιν ἱδρυμένον.
[7, 24]   ὁμοῦ τῇ κατασκευῇ καὶ αὐτὸ  τῆς   πόλεως τὸ ἔδαφος ἀφανὲς ἐς
[7, 18]   ἱερωμένη παρθένος ὀχεῖται τελευταία  τῆς   πομπῆς ἐπὶ ἐλάφων ὑπὸ τὸ
[7, 15]   νεκροῖς εὑρέθη· εἰ δὲ ἐτόλμησε  τῆς   πρὸς τῇ Οἴτῃ θαλάσσης ἐς
[7, 5]   ἐς αὐτὴν Σμυρναίους ἀναστήσαντα ἐκ  τῆς   προτέρας· (ἀποστέλλουσιν οὖν ἐς Κλάρον
[7, 10]   δὲ ἐπελάβετο αὐτίκα Ῥωμαῖος  τῆς   προφάσεως, καὶ ὁπόσοις Καλλικράτης ἐπῆγεν
[7, 16]   ἐπιτίθενται {τοῖς} ἐπὶ φυλακῆς αὐτοῖς  τῆς   πρώτης, καὶ τοὺς μὲν φονεύουσι,
[7, 25]   ἔτι ἄρχοντος, τετάρτῳ δὲ ἔτει  τῆς   πρώτης ὀλυμπιάδος ἐπὶ ταῖς ἑκατόν,
[7, 20]   ἐστι ταύτην, καὶ ἐπιθήματα ἐπὶ  τῆς   πύλης ἀνδριάντες εἰσὶν ἐπίχρυσοι, Πατρεύς
[7, 8]   τε τῆς Δημητρίου καὶ ὕστερον  τῆς   Πύρρου καὶ Ἠπειρωτῶν στρατείας, ἐπὶ
[7, 13]   κριθήσεσθαι· (Μέτελλος δὲ ἄνδρας ὑπὸ  τῆς   Ῥωμαίων ἀπεσταλμένους βουλῆς ἐπὶ τὰ
[7, 10]   τὸ ἐς Σαπαίους ἀδίκημα, ἄνδρες  τῆς   Ῥωμαίων βουλῆς δέκα ἐπέμφθησαν καταστησόμενοι
[7, 12]   πάντα ἕπεσθαι Λακεδαιμόνιοί σφισιν ὑπὸ  τῆς   Ῥωμαίων βουλῆς εἰσιν ἐγνωσμένοι, Λακεδαιμονίους
[7, 9]   ὅτῳ ποιεῖται τὴν πρόσοδον παρὰ  τῆς   Ῥωμαίων βουλῆς ἔχει δόγμα. Μέτελλος
[7, 16]   Ἀχαιῶν ταχθέντες αὐτίκα ᾤχοντο φεύγοντες,  τῆς   Ῥωμαίων ἵππου μηδὲ τὴν πρώτην
[7, 12]   ψυχαγωγῶν δὲ αὐτοὺς ἔφασκε παρὰ  τῆς   Ῥωμαίων σφίσιν ἐφεῖσθαι βουλῆς καὶ
[7, 6]   καὶ Αἴγειρα καὶ Πελλήνη πρὸς  τῆς   Σικυωνίας ἐσχάτη· ἐς ταύτας οἱ
[7, 23]   λόγον, ἐπεὶ καὶ ἐν Τιτάνῃ  τῆς   Σικυωνίων τὸ αὐτὸ ἄγαλμα Ὑγείαν
[7, 15]   καὶ Ἀχαιοὺς αἱροῦσιν ὀλίγον πρὸ  τῆς   Σκαρφείας οἱ ὁμοῦ τῷ Μετέλλῳ,
[7, 13]   ὑπῆρξεν ἂν ἐς τὸ τεῖχος  τῆς   Σπάρτης {εἰς Σπάρτην} νῦν δὲ
[7, 8]   τὸ ἀκριβέστατον καὶ τὰ τείχη  τῆς   Σπάρτης καταβάλλουσιν ἐς ἔδαφος, οἰκοδομηθέντα
[7, 8]   ὀχυρωθέντα. τά τε οὖν τείχη  τῆς   Σπάρτης οἱ Ἀχαιοὶ καθεῖλον καὶ
[7, 13]   παρεῦρε τοιόνδε· τὰ ἐν κύκλῳ  τῆς   Σπάρτης πολίσματα ἐς τὴν Ἀχαιῶν
[7, 2]   τοῦ Ἀνδρόκλου τὸν νεκρὸν ἔθαψαν  τῆς   σφετέρας ἔνθα δείκνυται καὶ ἐς
[7, 27]   μάλιστα αἱρούμενοι. τοῦ δὲ ἄλσους  τῆς   Σωτείρας ἱερὸν ἀπαντικρὺ Διονύσου Λαμπτῆρός
[7, 19]   αὐτίκα ἐξ Ἀρτέμιδος μήνιμα ἔφθειρε,  τῆς   τε γῆς καρπὸν οὐδένα ἀποδιδούσης
[7, 15]   ἄλλας ὁπόσας εἴρητο ὑπὸ Ῥωμαίων,  τῆς   τε ἐκ τοῦ χρόνου τοῦ
[7, 20]   ἑστῶσα Ἀθηνᾶ παρὰ τὸν θρόνον,  τῆς   τε Ἥρας ἄγαλμα τοῦ Ὀλυμπίου
[7, 14]   δὲ καὶ οἱ σὺν αὐτῷ  τῆς   τε τόλμης ἐπέχειν τοὺς Ἀχαιοὺς
[7, 5]   παρὲξ τῶν τε ἱερῶν καὶ  τῆς   τοῦ ἀέρος κράσεως παρέχεται καὶ
[7, 25]   Ἡρακλεῖ κεῖνται τέσσαρας ἀφίησιν ἐπὶ  τῆς   τραπέζης· ἐπὶ δὲ παντὶ ἀστραγάλου
[7, 19]   ποταμὸς πρὸς τῷ ἱερῷ  τῆς   Τρικλαρίας Ἀμείλιχος ἐκλήθη· τέως δὲ
[7, 22]   Μείλιχος καὶ τὸ ἱερὸν  τῆς   Τρικλαρίας {ἐν ὧ} ἐστίν, ἄγαλμα
[7, 19]   καὶ παρθένον ἐπὶ τὸν βωμὸν  τῆς   Τρικλαρίας ἠγμένους. καὶ μὲν
[7, 19]   δαίμονα, τὰ ἐς τὴν θυσίαν  τῆς   Τρικλαρίας παύσει. Ἰλίου δὲ ἁλούσης
[7, 8]   καὶ Ἠπειρωτῶν στρατείας, ἐπὶ δὲ  τῆς   τυραννίδος τῆς Νάβιδος καὶ ἐς
[7, 17]   ἐς Δωριέας ἐπέλιπε τὸ ἐκ  τῆς   τύχης εὐμενές· (τὸ δὲ ἔθνος
[7, 1]   Λακεδαίμονα οἰκοῦσι καὶ Ἄργος πρὸ  τῆς   τῶν Δωριέων καθόδου μόνοις Πελοποννησίων
[7, 7]   Ἑλλάδος, καὶ ὠνόμαζε δὲ ὑπὸ  τῆς   ὕβρεως καὶ τῆς ἐς τὸ
[7, 16]   τοξόται Κρῆτες καὶ ἐκ Περγάμου  τῆς   ὑπὲρ Καΐκου Φιλοποίμην στρατιώτας ἄγων
[7, 3]   μὲν τὸ ἀνέκαθέν εἰσιν ἐκ  τῆς   ὑπὸ τῷ Παρνασσῷ καλουμένης καὶ
[7, 1]   Ἀρχιτέλης ἐς Ἄργος ἀφίκοντο ἐκ  τῆς   Φθιώτιδος, ἐλθόντες δὲ ἐγένοντο Δαναοῦ
[7, 5]   αὐτῇ θεὸς ἐκ Τύρου  τῆς   Φοινίκης ἐξέπλευσε· καθ´ ἥντινα δὲ
[7, 16]   τῷ τείχει τοὺς διαπίπτοντας ἐκ  τῆς   φυγῆς, κἂν εὕρασθαί τι παρὰ
[7, 15]   μετέσχον, προῆλθον μὲν ἄχρι Ἐλατείας  τῆς   Φωκέων καὶ ἐς τὴν πόλιν
[7, 5]   τὸ ὄνομα ἔσχηκεν, ἔστι δὲ  τῆς   Χαλκίδος κατατείνουσα ἐς τὸ πέλαγος
[7, 1]   τοῦ Ἐρεχθέως παῖδες ἐξελαύνουσιν ἐκ  τῆς   χώρας αὐτόν· (ἀφικομένῳ δὲ ἐς
[7, 26]   ἐστὶν ἐπιτήδεια· καὶ ὅσα πετρώδη  τῆς   χώρας, δρῦς τέ εἰσι καὶ
[7, 1]   εἰσὶ δὲ οἵ φασιν ἀπὸ  τῆς   χώρας, εἶναι γὰρ τὰ πολλὰ
[7, 13]   καταδρομαῖς μᾶλλον καὶ ἁρπαγαῖς ἐκ  τῆς   χώρας συντόνῳ πολιορκίᾳ. (Δαμοκρίτῳ
[7, 24]   ἐπῆλθε γάρ σφισιν ἐπὶ πολὺ  τῆς   χώρας θάλασσα καὶ τὴν
[7, 5]   πόλεσιν οὖσαν Αἰολέων καὶ οἰκουμένην  τῆς   χώρας, καθ´ καὶ ἐς
[7, 22]   ἕνεκα οἱ νομεῖς ἑτέρωσε αὐτὰ  τῆς   χώρας μεθιστᾶσι πλήν γε δὴ
[7, 17]   Ἀχαιοῖς δὲ ὅροι καὶ Ἠλείοις  τῆς   χώρας ποταμός τε Λάρισος καὶ
[7, 27]   κάτεισι. καθότι δὲ Πελληνεῦσιν ὅροι  τῆς   χώρας πρὸς Σικυωνίους εἰσί, κατὰ
[7, 11]   ἀξιώματος καὶ ὑπὲρ τῶν ὅρων  τῆς   χώρας τὰ μὲν παλαιότερα ἐς
[7, 2]   ἄνω πόλιν ἔχοντας ἐξέβαλεν ἐκ  τῆς   χώρας· τοῖς δὲ περὶ τὸ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site d'Agnes VINAS

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 16/01/2007