Livre, Chap. |
[7, 10] |
καὶ
ὅσον
προδοτῶν
Ἀθήνῃσιν
ἄλλο
|
ἦν, |
ἀναπείθουσιν
Ἀντίπατρον
μηδὲν
ἐς
Ἕλληνας |
[7, 5] |
Ἐρυθραῖος
ἄνθρωπος,
ᾧ
βίος
μὲν
|
ἦν |
ἀπὸ
θαλάσσης
γεγονὼς
καὶ
ἄγρας |
[7, 4] |
ἐξεπεπτώκεσαν·
τούτῳ
τῷ
Προκλεῖ
γένος
|
ἦν |
ἀπὸ
Ἴωνος
τοῦ
Ξούθου.
Ἄνδροκλος |
[7, 17] |
ὅστις
ἦν,
οὐδὲν
οἷός
τε
|
ἦν |
ἀπόρρητον
ἐς
αὐτὸν
ἐξευρεῖν,
ἀλλὰ |
[7, 17] |
τὸν
κόλπον
καρπὸς
μὲν
ἐκεῖνος
|
ἦν |
αὐτίκα
ἀφανής,
αὐτὴ
δὲ
ἐκύει· |
[7, 7] |
ἀπὸ
κοινοῦ
λόγου
βουλεύματά
τε
|
ἦν |
Ἀχαιοῖς
καὶ
τὰ
ἔργα.
(ἀθροίζεσθαι |
[7, 11] |
Ἑλλάδα·
ὄνομα
μὲν
τῷ
ἀνδρὶ
|
ἦν |
Γάλλος,
ἀπέσταλτο
δὲ
Λακεδαιμονίοις
καὶ |
[7, 15] |
ἐπέστελλεν,
ἀδικεῖν
Ἀχαιῶν
κατέγνωσαν·
καὶ
|
ἦν |
γὰρ
Μόμμιός
σφισιν
ὕπατος
τότε |
[7, 17] |
νίκην
ἔτι
Ἀχαιῶν
γενέσθαι.
καὶ
|
ἦν |
γάρ
τις
θεῶν
ᾧ
τοῦ |
[7, 1] |
Ἑλίκην,
ἣ
μόνη
οἱ
παῖς
|
ἦν, |
γυναῖκα
αὐτῷ
διδοὺς
καὶ
αὐτὸν |
[7, 15] |
τῶν
Ἑλλήνων
τὰ
ἐς
Μήδους,
|
ἦν |
δὲ
καὶ
Ἀθηναίοις
τὰ
ἐς |
[7, 7] |
Δημητρίου
παῖδα
ἔτι
ἡλικίαν
ὄντα·
|
ἦν |
δὲ
καὶ
ἀνεψιὸς
τῷ
Φιλίππῳ |
[7, 10] |
ἀναστὰς
δὲ
μετ´
αὐτὸν
Ξένων
|
ἦν |
δὲ
ὁ
Ξένων
οὗτος
οὐκ |
[7, 23] |
Ὑγείαν
τε
ὀνομάζεσθαι
καὶ
παιδὶ
|
ἦν |
δῆλα
ὡς
τὸν
ἡλιακὸν
δρόμον |
[7, 27] |
ὀνομαζόμενον
Ποσείδιον
τὰ
μὲν
ἀρχαιότερα
|
ἦν |
δῆμος,
ἔρημον
δὲ
ἐφ´
ἡμῶν. |
[7, 17] |
τελεῖσθαι
τὰς
κατάρας
οὐκ
ἀμελὲς
|
ἦν |
διδάσκονταί
ποτε
οἱ
Ἀχαιοὶ
καθ´ |
[7, 19] |
εἶδε
τὸ
ἄγαλμα
καὶ
αὐτίκα
|
ἦν |
ἔκφρων
μετὰ
τὴν
θέαν·
τὰ |
[7, 7] |
τῷ
Δημητρίου
τὰ
φάρμακα
τόλμημα
|
ἦν |
ἐλαφρότατον.
(κατεῖχε
δὲ
καὶ
τρεῖς |
[7, 24] |
καὶ
Ἴωσιν
ἱερὸν
ἁγιώτατον
Ποσειδῶνος
|
ἦν |
Ἑλικωνίου.
διαμεμένηκε
δέ
σφισι,
καὶ |
[7, 22] |
αὐτῷ
πεφύκασι,
ναὸς
δὲ
οὐκ
|
ἦν |
ἐν
αὐτῷ
οὐδὲ
ἀγάλματα·
κομισθῆναι |
[7, 1] |
κληθῆναι·
τοῦτο
μέν
σφισιν
ὄνομα
|
ἦν |
ἐν
κοινῷ,
Δαναοὶ
δὲ
Ἀργείοις |
[7, 19] |
καὶ
Ἄνθειαν
καὶ
Μεσάτιν
οἰκοῦσιν
|
ἦν |
ἐν
κοινῷ
τέμενος
καὶ
ναὸς |
[7, 19] |
λαμβάνει
λάρνακα·
Διονύσου
δὲ
ἄγαλμα
|
ἦν |
ἐν
τῇ
λάρνακι,
ἔργον
μὲν |
[7, 24] |
ἐγένετο
καὶ
ἐρείπια
πόλεως
δῆλα
|
ἦν |
ἐν
τῇ
λίμνῃ,
πρὶν
ἢ |
[7, 26] |
οἴκημα
ἐν
Αἰγείρᾳ
θεασάμενος·
(ἄγαλμα
|
ἦν |
ἐν
τῷ
οἰκήματι
Τύχης,
τὸ |
[7, 5] |
ἐδούλευον
καὶ
οὔσαις
σφίσιν
ἐλευθέραις
|
ἦν |
ἐνταῦθα
βίος,
ἀποκεῖραι
παρέχουσιν
αὑτάς· |
[7, 26] |
δᾷδας,
καὶ
ὡς
πρόσω
νυκτὸς
|
ἦν, |
ἐξάπτουσι
τὰς
δᾷδας.
(Σικυώνιοι
δὲ |
[7, 7] |
ἐς
θεραπείαν
ὅσοις
πατρίδας
ἀρεστὰ
|
ἦν |
ἐπ´
οἰκείοις
προδιδόναι
κέρδεσι.
προπίνειν |
[7, 17] |
ἐς
ἐμὲ
ἔτι
στήλη
τε
|
ἦν |
ἐπὶ
τοῦ
χώματος
καὶ
Ἡρακλῆς |
[7, 12] |
ὅσα
Λακεδαιμονίοις
καὶ
Ἀχαιοῖς
διάφορα
|
ἦν |
ἐς
ἀλλήλους.
καὶ
τοῖς
ἐκ |
[7, 8] |
τῶν
ἐξ
Ἠπείρου
τισὶν
ἐγκλήματα
|
ἦν |
ἐς
Φίλιππον,
ταῦτα
ἧκον
οἱ |
[7, 21] |
θυσίαν
ἄλλα
ἐκ
Δωδώνης
μεμαντευμένα
|
ἦν, |
ἡ
μὲν
ἱερείου
τρόπον
ἦκτο |
[7, 2] |
ἐνόστησε
τὸ
ὕδωρ
καὶ
οὐκέτι
|
ἦν |
θάλασσα,
οἱ
κώνωπες
ἄπειρον
πλῆθος |
[7, 18] |
τοιαῦτα
ἐς
τοὺς
προγόνους
ὑπάρχοντα
|
ἦν· |
ἰδίᾳ
δὲ
ἀνὰ
χρόνον
Πατρεῖς |
[7, 9] |
ἐναντία
ἐφιέντες
ἢ
Ῥωμαίοις
συγκείμενα
|
ἦν |
καὶ
Ἀχαιοῖς·
Ἀχαιῶν
μὲν
γὰρ |
[7, 1] |
τὰ
ὀστᾶ
ἐς
Σπάρτην,
καὶ
|
ἦν |
καὶ
ἐς
ἐμὲ
ἔτι
αὐτῷ |
[7, 12] |
δὴ
τὸ
λεγόμενον
ὡς
ἄρ´
|
ἦν |
καὶ
πῦρ
ἐς
πλέον
ἄλλου |
[7, 17] |
πεποιημένα
ἐστὶν
ὡς
υἱός
τε
|
ἦν |
Καλαοῦ
Φρυγὸς
καὶ
ὡς
οὐ |
[7, 2] |
θεῶν
φερόμενοι
τὰ
ἀγάλματα,
καὶ
|
ἦν |
κατ´
ἐμὲ
οὐδὲν
ἐν
Μυοῦντι |
[7, 15] |
χωρίον
πρὸς
ἀμείνονος
ἐλπίδος,
ἔνθα
|
ἦν |
μὲν
Λακεδαιμονίοις
ὑπὲρ
τῶν
Ἑλλήνων |
[7, 5] |
ἀκριβῶς
ἐστιν
Αἰγύπτιον.
σχεδία
γὰρ
|
ἦν |
ξύλων,
καὶ
ἐπ´
αὐτῇ
ὁ |
[7, 8] |
δὲ
Αἰτωλοὺς
ἐκ
παλαιοῦ
σφισιν
|
ἦν |
οἰκεῖα
ἐγκλήματα.
ἐπεὶ
δὲ
ἡ |
[7, 20] |
πρότερον
ἢ
Ἀλκαῖον
γενέσθαι
πεποιημένα
|
ἦν |
Ὁμήρῳ
βοῦς
Ἀπόλλωνα
Λαομέδοντος
ἐπὶ |
[7, 2] |
περὶ
τὸ
ἱερὸν
οἰκοῦσι
δεῖμα
|
ἦν |
οὐδέν,
ἀλλὰ
Ἴωσιν
ὅρκους
δόντες |
[7, 17] |
Ἄττῃ
πεποιημένον.
Ἄττης
δὲ
ὅστις
|
ἦν, |
οὐδὲν
οἷός
τε
ἦν
ἀπόρρητον |
[7, 5] |
ὀφθαλμούς,
ὄνομα
δέ
οἱ
Φορμίων
|
ἦν, |
οὗτος
ὁ
ἁλιεὺς
εἶδεν
ὄψιν |
[7, 6] |
ὁ
υἱός,
ὄνομα
δέ
οἱ
|
ἦν |
Πατρεύς·
καί
σφισιν
ὑπὸ
τῶν |
[7, 19] |
τὴν
λάρνακα
εἰ
δὴ
τοιαῦτα
|
ἦν |
πείθομαι
οὔτε
τὰ
ἐς
αὐτὴν |
[7, 16] |
παρ´
Ἀττάλου
στρατηγῷ
δίδωσι·
καὶ
|
ἦν |
Περγαμηνοῖς
καὶ
ἐς
ἐμὲ
ἔτι |
[7, 18] |
ξενίων
ἔτυχε.
καὶ
ὅτι
μὲν
|
ἦν |
πόλισμα
ἐξ
ἀρχῆς
μικρὸν
ἡ |
[7, 19] |
Εὐρυπύλου
τὴν
ἐπιδημίαν
τοῖς
ἐνταῦθα
|
ἦν |
τὰ
παρόντα
{τοῖς}
ἀνθρώποις.
Ἰώνων |
[7, 7] |
τοῦτο
γάρ
οἱ
τῶν
ὀνομάτων
|
ἦν |
τὸ
ἐκδηλότατον,
ἐπεὶ
καλοῦνταί
γε |
[7, 4] |
αὐτός
τε
Ἐπιδαύριος
καὶ
Ἐπιδαυρίους
|
{ἦν} |
τὸ
πολὺ
ἄγων,
οἳ
ὑπὸ |
[7, 6] |
(τὰ
δὲ
ἐς
πόλεμον
τοιάδε
|
ἦν |
τοῖς
Ἀχαιοῖς.
κατὰ
μὲν
τὴν |
[7, 4] |
εὐνοίᾳ
συνοίκους
Ἴωνας.
ἡγεμὼν
δὲ
|
ἦν |
τοῖς
Ἴωσι
Προκλῆς
ὁ
Πιτυρέως, |
[7, 6] |
θάλασσαν.
(τοῦτο
μὲν
δὴ
Πελοποννησίων
|
ἦν |
τότε
ἁπάντων
βούλευμα·
ἐπεὶ
δὲ |
[7, 18] |
πατὴρ
τοῦ
Πρευγένους
Ἀρέως
παῖς
|
ἦν |
τοῦ
Ἄμπυκος,
ὁ
δὲ
Ἄμπυξ |
[7, 10] |
ὑπὸ
Ῥωμαίων
ἐπέμφθησαν,
πρόφασις
οὐδεμία
|
ἦν |
τούτους
ἁλόντας
μὴ
ὑποσχεῖν
δίκην. |
[7, 17] |
ὁδοῦ
τάφος
Σωστράτου·
μειράκιον
δὲ
|
ἦν |
τῶν
ἐπιχωρίων,
γενέσθαι
δὲ
Ἡρακλέους |
[7, 2] |
ὅτι
ὁ
Μέδων
τὸν
ἕτερον
|
ἦν |
τῶν
ποδῶν
χωλός·
δόξαν
δέ |
[7, 13] |
Ἀχαιοῖς
πόλεμον
ἐν
ἐγκλήμασί
τε
|
ἦν |
ὑπὸ
τῶν
πολιτῶν
καὶ
οὐ |