Livre, Chap. |
[7, 21] |
γὰρ
καὶ
τοῦ
Διονύσου
τὸ
|
ἄγαλμα |
ἐκ
Καλυδῶνος.
ὅτε
δὲ
ᾠκεῖτο |
[7, 4] |
τούτους
δὲ
ἀφίκετο,
καὶ
τὸ
|
ἄγαλμα |
ἐν
Σάμῳ
τῆς
Ἥρας
ὁ |
[7, 26] |
ἀφίκηται
γάμου.
ἕστηκε
δὲ
καὶ
|
ἄγαλμα |
ἐνταῦθα
ἀρχαῖον,
Ἰφιγένεια
ἡ
Ἀγαμέμνονος, |
[7, 4] |
πλέοντας,
ἐπάγεσθαι
δὲ
αὐτοὺς
τὸ
|
ἄγαλμα |
ἐξ
Ἄργους·
Σάμιοι
δὲ
αὐτοὶ |
[7, 17] |
ἔστι
μὲν
Ἀθηνᾶς
ναὸς
καὶ
|
ἄγαλμα |
ἐς
τὰ
μάλιστα
ἀρχαῖον,
ἔστι |
[7, 26] |
τούτῳ
τῷ
ἱερῷ
καὶ
Ἀθηνᾶς
|
ἄγαλμα |
ἕστηκε·
πρόσωπόν
τε
καὶ
ἄκραι |
[7, 22] |
μέσῃ
τῇ
ἀγορᾷ
λίθου
πεποιημένον
|
ἄγαλμα |
ἔχον
καὶ
γένεια·
ἑστηκὼς
δὲ |
[7, 19] |
Εὐαίμονος
λαμβάνει
λάρνακα·
Διονύσου
δὲ
|
ἄγαλμα |
ἦν
ἐν
τῇ
λάρνακι,
ἔργον |
[7, 26] |
καὶ
οἴκημα
ἐν
Αἰγείρᾳ
θεασάμενος·
|
(ἄγαλμα |
ἦν
ἐν
τῷ
οἰκήματι
Τύχης, |
[7, 27] |
τῶν
πηγῶν
τοῦ
Ἀσκληπιοῦ
τὸ
|
ἄγαλμα |
ἵδρυται.
ποταμοὶ
δὲ
ἐκ
τῶν |
[7, 26] |
ἐς
συγγραφὴν
ἱερὸν
Διὸς
καὶ
|
ἄγαλμα |
καθήμενον
λίθου
τοῦ
Πεντελησίου,
Ἀθηναίου |
[7, 19] |
τὴν
λάρνακα
καὶ
εἶδε
τὸ
|
ἄγαλμα |
καὶ
αὐτίκα
ἦν
ἔκφρων
μετὰ |
[7, 20] |
ναὸς
ἐπίκλησιν
Παναχαΐδος·
ἐλέφαντος
τὸ
|
ἄγαλμα |
καὶ
χρυσοῦ.
(ἐρχομένῳ
δὲ
ἐς |
[7, 27] |
ἐπιχωρίου
ναός,
ἐλέφαντος
δὲ
τὸ
|
ἄγαλμα |
καὶ
χρυσοῦ·
Φειδίαν
δὲ
εἶναι |
[7, 18] |
ἐσηγμένον
δὲ
ἑτέρωθεν
καὶ
τὸ
|
ἄγαλμα. |
Καλυδῶνος
γὰρ
καὶ
Αἰτωλίας
τῆς |
[7, 20] |
ὑφελέσθαι
Πρευγένην
τῆς
Λιμνάτιδος
τὸ
|
ἄγαλμα |
κατὰ
ὄψιν
ὀνείρατος
λέγουσιν
ἐκ |
[7, 21] |
κατωτέρω
ἰόντι
ἄλλο
ἱερὸν
καὶ
|
ἄγαλμα |
λίθου·
καλεῖται
μὲν
Σωτηρίας,
ἱδρύσασθαι |
[7, 22] |
καὶ
Ἀθηνᾶς
ναός,
τὸ
δὲ
|
ἄγαλμα |
λίθου
τὸ
ἐφ´
ἡμῶν·
τὸ |
[7, 5] |
καὶ
Ἀθηνᾶς
Πολιάδος
ναὸς
καὶ
|
ἄγαλμα |
ξύλου
μεγέθει
μέγα
καθήμενόν
τε |
[7, 21] |
ἤδη
παρὰ
τοῦ
Διονύσου
τὸ
|
ἄγαλμα. |
ὁ
δὲ
ἤκουσέ
τε
εὐχομένου |
[7, 18] |
καὶ
τῆς
Λαφρίας
ἔδωκε
τὸ
|
ἄγαλμα, |
ὃ
δὴ
καὶ
ἐς
ἐμὲ |
[7, 23] |
λίθου·
τῆς
δὲ
Ἥρας
τὸ
|
ἄγαλμα |
ὅτι
μὴ
γυναιξίν,
ἣ
ἂν |
[7, 20] |
τιμάς.
τούτου
μὲν
δὴ
{τὸ}
|
ἄγαλμα |
οὐδὲν
ἀποφαίνουσι·
τὸ
δὲ
τῆς |
[7, 22] |
τῆς
Τρικλαρίας
{ἐν
ὧ}
ἐστίν,
|
ἄγαλμα |
οὐδὲν
ἔτι
ἔχον.
τοῦτο
μὲν |
[7, 24] |
ἱερόν.
ἰδεῖν
μὲν
δὴ
τὸ
|
ἄγαλμα |
οὐδενὶ
πλὴν
τῶν
ἱερωμένων
ἔστι, |
[7, 23] |
θεάτρῳ
πεποίηταί
σφισιν
ἱερὸν
καὶ
|
ἄγαλμα, |
οὐκ
ἔχων
πω
γένεια.
ἔστι |
[7, 5] |
Ἐρυθραῖς
κατὰ
ἀρχαιότητα·
τὸ
δὲ
|
ἄγαλμα |
οὔτε
τοῖς
καλουμένοις
Αἰγιναίοις
οὔτε |
[7, 5] |
παρὰ
σφᾶς
καταγαγεῖν
ἑκάτεροι
τὸ
|
ἄγαλμα· |
(τέλος
δὲ
Ἐρυθραῖος
ἄνθρωπος,
ᾧ |
[7, 26] |
φαρμάκοις.
(Ἀρτέμιδός
τε
ναὸς
καὶ
|
ἄγαλμα |
τέχνης
τῆς
ἐφ´
ἡμῶν·
ἱερᾶται |
[7, 18] |
τοῦ
Δελφοῦ
Καλυδωνίοις
ἱδρύσασθαι
τὸ
|
ἄγαλμα |
τῆς
Ἀρτέμιδος
τὸ
ἀρχαῖον,
(οἱ |
[7, 21] |
ἡ
παῖς
ἑστᾶσι,
τὸ
δὲ
|
ἄγαλμα |
τῆς
Γῆς
ἐστι
καθήμενον.
(πρὸ |
[7, 23] |
τοῦ
Μεσσηνίου
Δαμοφῶντός
ἐστι
τὸ
|
ἄγαλμα. |
(τῆς
δὲ
Εἰλειθυίας
οὐ
μακρὰν |
[7, 18] |
καὶ
τὸ
Αἰτωλικόν,
οὕτω
τὸ
|
ἄγαλμα |
τῆς
Λαφρίας
οἱ
Πατρεῖς
ἔσχον. |
[7, 20] |
δούλων
τὸν
εὐνούστατον.
τὸ
δὲ
|
ἄγαλμα |
τὸ
ἐκ
τῆς
Λακεδαίμονος
τὸν |
[7, 20] |
στοῶν
ἐστι.
τὸ
μὲν
δὴ
|
ἄγαλμα |
τοῦ
Ἀσκληπιοῦ,
πλὴν
ἐσθῆτος,
λίθου |
[7, 20] |
τὸν
θρόνον,
τῆς
τε
Ἥρας
|
ἄγαλμα |
τοῦ
Ὀλυμπίου
πέραν
ἱερόν
τε |
[7, 23] |
Τιτάνῃ
τῆς
Σικυωνίων
τὸ
αὐτὸ
|
ἄγαλμα |
Ὑγείαν
τε
ὀνομάζεσθαι
καὶ
παιδὶ |
[7, 27] |
Θεοξενίου
Πελληνεῦσιν
ἱερόν,
τὸ
δὲ
|
ἄγαλμα |
χαλκοῦ
πεποίηται·
καὶ
ἀγῶνα
ἐπιτελοῦσι |