Alphabétiquement     [«   »]
Δαρδάνῳ 1
Δαρείου 1
δάφναι 1
δὲ 851
δέ 41
δεηθεῖσιν 1
δεήσεις 1
Fréquences     [«    »]
473 ἐς
305 τὸ
301 τοῦ
851 δὲ
1086 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PAUSANIAS, Le Tour de la Grèce, livre VII

δὲ


Livre, Chap.
[7, 19]   Εὐαίμονος λαμβάνει λάρνακα· Διονύσου  δὲ   ἄγαλμα ἦν ἐν τῇ λάρνακι,
[7, 22]   δὲ καὶ Ἀθηνᾶς ναός, τὸ  δὲ   ἄγαλμα λίθου τὸ ἐφ´ ἡμῶν·
[7, 5]   ἐν Ἐρυθραῖς κατὰ ἀρχαιότητα· τὸ  δὲ   ἄγαλμα οὔτε τοῖς καλουμένοις Αἰγιναίοις
[7, 21]   καὶ παῖς ἑστᾶσι, τὸ  δὲ   ἄγαλμα τῆς Γῆς ἐστι καθήμενον.
[7, 20]   τῶν δούλων τὸν εὐνούστατον. τὸ  δὲ   ἄγαλμα τὸ ἐκ τῆς Λακεδαίμονος
[7, 27]   Ἀπόλλωνος Θεοξενίου Πελληνεῦσιν ἱερόν, τὸ  δὲ   ἄγαλμα χαλκοῦ πεποίηται· καὶ ἀγῶνα
[7, 26]   τοῦ αὐτοῦ Φλιασίου Λαφάους. (Ἀσκληπιοῦ  δὲ   ἀγάλματα ὀρθά ἐστιν ἐν ναῷ
[7, 17]   τὰ δὲ αὐτῶν γυναικός· ὄνομα  δὲ   Ἄγδιστιν αὐτῷ τίθενται. θεοὶ δὲ
[7, 17]   δὲ Ἄγδιστιν αὐτῷ τίθενται. θεοὶ  δὲ   Ἄγδιστιν δείσαντες τὰ αἰδοῖά οἱ
[7, 20]   καὶ αὐτοὶ παῖδές εἰσι. τῆς  δὲ   ἀγορᾶς ἄντικρυς κατὰ ταύτην τὴν
[7, 22]   γνώμην ᾖ, καὶ ἐγκαθεύδουσι. (περίβολος  δὲ   ἀγορᾶς μέγας κατὰ τρόπον τὸν
[7, 4]   Ὅμηρος ἐν Ἰλιάδι ἐδήλωσε· (καταγνωσθεὶς  δὲ   ἀδικεῖν ὑπὸ τοῦ Μίνω καὶ
[7, 6]   τοῦ Λυδῶν ἀμύναντα Ἕλλησι· τοῦ  δὲ   Ἀδράστου τούτου χαλκῆν εἰκόνα ἀνέθεσαν
[7, 20]   τὴν πᾶσαν ὑπερῆρκε κατασκευήν, ἀνὴρ  δὲ   Ἀθηναῖος ἐποίησεν Ἡρώδης ἐς μνήμην
[7, 7]   Πήλιον κατεῖχεν Φίλιππος. μάλιστα  δὲ   Ἀθηναίους καὶ τὸ Αἰτωλικὸν ἐπιστρατείαις
[7, 10]   ἐς Ἕλληνας φρονῆσαι φιλάνθρωπον, ἐκφοβήσαντες  δὲ   Ἀθηναίων τὸν δῆμον ἔς τε
[7, 23]   γῆς ὑγίειαν ποιοῦντα ἀνθρώποις. (Αἰγιεῦσι  δὲ   Ἀθηνᾶς τε ναὸς καὶ Ἥρας
[7, 4]   δέοι συνθύειν ἐς Πανιώνιον· τρίποδα  δὲ   ἆθλον λαβεῖν αὐτὸν ἐπὶ ἀνδραγαθίᾳ
[7, 27]   ἄνδρες ἐκ τοῦ ἱεροῦ, καταλειπόμεναι  δὲ   αἱ γυναῖκες δρῶσιν ἐν τῇ
[7, 26]   τὴν αἶγα ὀκλάσαι λέγουσιν. (τῆς  δὲ   Αἰγειρατῶν ἔχονται Πελληνεῖς· πρὸς Σικυῶνος
[7, 24]   ταῦτα μὲν οὕτως ἐνομίζετο· ἐς  δὲ   Αἴγιον καὶ ἐφ´ ἡμῶν ἔτι
[7, 23]   Ῥυπῶν ἐστι τὰ ἐρείπια· σταδίους  δὲ   Αἴγιον περὶ τοὺς τριάκοντα ἀπέχει
[7, 25]   ἀνδρὸς ἐς πεῖραν ἀφιγμένη. πίνουσαι  δὲ   αἷμα ταύρου δοκιμάζονται· δ´
[7, 5]   τῆς Φοινίκης ἐξέπλευσε· καθ´ ἥντινα  δὲ   αἰτίαν, οὐδὲ αὐτοὶ τοῦτο οἱ
[7, 8]   τῇ πρὸς Ῥωμαίους ἔπραξαν· ἐς  δὲ   Αἰτωλοὺς ἐκ παλαιοῦ σφισιν ἦν
[7, 23]   γενέσθαι χάριτι τοῦ Ἀπόλλωνος. ἐφεξῆς  δὲ   ἄκρα τε ἐς τὴν θάλασσαν
[7, 7]   μὲν οὐκ ὄντος αὐτῷ, τῷ  δὲ   ἀληθεῖ λόγῳ δεσπότου, τά τε
[7, 26]   ὡς οἱ Αἰγειρᾶταί φασιν· εἰ  δὲ   ἀληθῆ λέγουσιν οὗτοι, δῆλός ἐστιν
[7, 9]   σφισι διδόασιν εἶναι δικαστήρια, ὅσα  δὲ   ἄλλα ἐγκλήματα, λαμβάνειν τε αὐτοὺς
[7, 19]   τοῦ Ἡρακλέους τὴν λάρνακα· τὰ  δὲ   ἄλλα κατὰ τὰ αὐτὰ εἰρήκασι
[7, 24]   πλὴν τῶν ἱερωμένων ἔστι, δρῶσι  δὲ   ἄλλα τοιαῦτα· λαμβάνοντες παρὰ τῆς
[7, 10]   Ἕλλησιν εὕροι τις ἄν· αἱ  δὲ   ἄλλαι πόλεις αἱ ἐν τῇ
[7, 24]   ἄνω τῆς βίας ὠθοῖτο· τοῦτο  δὲ   ἀλλαχοῦ τε τοῦ σώματος ἐπισημαίνει
[7, 13]   Ῥώμης, ἀναμενεῖν τοὺς διαλλακτάς. (στρατήγημα  δὲ   ἄλλο ἐς τοὺς Λακεδαιμονίους παρεῦρε
[7, 26]   ἐλέφαντος καὶ οἱ πόδες, τὸ  δὲ   ἄλλο ξόανον χρυσῷ τε ἐπιπολῆς
[7, 13]   πίπτουσιν ἐν τῇ μάχῃ, τὸ  δὲ   ἄλλο στρατιωτικόν, ὡς ἕκαστος τάχους
[7, 18]   πλὴν ὀλίγων τινῶν ἐκλείπουσιν· οἱ  δὲ   ἄλλοι κατὰ χώραν ὑπὸ φιλεργίας
[7, 25]   ἐπίστευσεν ἐς Ἀθηναίους ἀπαγγεῖλαι·  δὲ   ἄλλος δῆμος ἀφίκοντο ἐς τὴν
[7, 5]   ἐν Κλάρῳ τῇ Κολοφωνίων. δύο  δὲ   ἄλλους ἐν Ἰωνίᾳ ναοὺς ἐπέλαβεν
[7, 11]   ἐς τὴν Ἀττικὴν ἔπειθον· ἀνθισταμένων  δὲ   ἄλλων τε αὐτοῖς καὶ οὐχ
[7, 19]   θυσίαν τῆς Τρικλαρίας παύσει. Ἰλίου  δὲ   ἁλούσης καὶ νεμομένων τὰ λάφυρα
[7, 27]   Μύσιος λόγῳ τῷ Ἀργείων. ἔστι  δὲ   ἄλσος ἐν τῷ Μυσαίῳ, δένδρα
[7, 21]   καὶ τούτοις τὰ ἀγάλματα. τοῦ  δὲ   ἄλσους ἱερὸν ἔχεται Δήμητρος· αὕτη
[7, 27]   δόξαν γένους μάλιστα αἱρούμενοι. τοῦ  δὲ   ἄλσους τῆς Σωτείρας ἱερὸν ἀπαντικρὺ
[7, 18]   παῖς ἦν τοῦ Ἄμπυκος,  δὲ   Ἄμπυξ Πελίου τοῦ Αἰγινήτου τοῦ
[7, 14]   καὶ Εὐβοέων τὴν χώραν, τρίτην  δὲ   Ἀμφισσεῦσι, τεμόντες καὶ τὴν Ἀμφισσέων
[7, 17]   ἀφεῖναι σπέρμα ἐς γῆν, τὴν  δὲ   ἀνὰ χρόνον ἀνεῖναι δαίμονα διπλᾶ
[7, 3]   κατὰ τὸ Περσῶν δέος. Ἀλέξανδρος  δὲ   ἀνὰ χρόνον ἔμελλεν Φιλίππου
[7, 18]   τοὺς προγόνους ὑπάρχοντα ἦν· ἰδίᾳ  δὲ   ἀνὰ χρόνον Πατρεῖς διέβησαν ἐς
[7, 22]   ὀνόματα αὐτῶν οὐκ εἴχομεν· ταφῆναι  δὲ   ἄνδρα καὶ γυναῖκα ἐν κοινῷ
[7, 3]   Κόδρου καὶ Ἴωνες ἐλαύνουσι. τῷ  δὲ   Ἀνδραίμονι τάφος ἐκ Κολοφῶνος
[7, 13]   τὸ ἐπιτηδειότατον Ῥωμαίοις κριθήσεσθαι· (Μέτελλος  δὲ   ἄνδρας ὑπὸ τῆς Ῥωμαίων ἀπεσταλμένους
[7, 25]   ἐκ Δελφῶν μάντευμα ἤλπιζον· Λακεδαιμονίων  δὲ   ἄνδρες γενόμενοι μὲν ἐντὸς τείχους
[7, 27]   γε οὐδενὶ ἔστιν ἀνθρώπων. ἱερεῖς  δὲ   ἄνδρες τῶν ἐπιχωρίων εἰσὶ κατὰ
[7, 2]   ἔπεσεν ἐν τῇ μάχῃ. Ἐφέσιοι  δὲ   ἀνελόμενοι τοῦ Ἀνδρόκλου τὸν νεκρὸν
[7, 23]   μὲν ἐς εὐθὺ ἐκτέταται, τῇ  δὲ   ἀνέχει δᾷδα. Εἰλειθυίᾳ δὲ εἰκάσαι
[7, 10]   οἱ ἐπὶ προδοσίᾳ νοσήσαντες· Ἀχαιοὺς  δὲ   ἀνὴρ Ἀχαιὸς Καλλικράτης τηνικαῦτα ἐς
[7, 19]   ἴσα καὶ θαλάμῳ χρήσεσθαι· τοὺς  δὲ   ἀνθρώπους αὐτίκα ἐξ Ἀρτέμιδος μήνιμα
[7, 27]   ὁδόν, ἐπίκλησιν μὲν Δόλιος, εὐχὰς  δὲ   ἀνθρώπων ἕτοιμος τελέσαι· σχῆμα δὲ
[7, 8]   ἔτι ἐκ Μυσίας στρατιᾶς· πρὸς  δὲ   ἀνίσχοντα ἥλιον μᾶλλόν τι
[7, 12]   ἐπὶ τὴν Ῥωμαίων βουλήν. Ἀχαιοὶ  δὲ   ἀντελαμβάνοντο αὖθις ἄλλου λόγου, πόλεις
[7, 16]   Ῥωμαίους ἄρχειν μάχης· (ὡς  δὲ   ἀντεπῆγε καὶ Μόμμιος, οἱ
[7, 22]   εἰσι καὶ ἑκατόν, ἀπὸ θαλάσσης  δὲ   ἄνω πρὸς ἤπειρον περὶ ἑβδομήκοντα.
[7, 17]   οἱ τὰ ἀνδρὸς ἀποκόπτουσιν. (ὡς  δὲ   ἀπ´ αὐτῶν ἀναφῦσα ἀμυγδαλῆ εἶχεν
[7, 14]   σφᾶς ἐς δεσμωτήριον, τοὺς ξένους  δὲ   ἀπ´ αὐτῶν διακρίνοντες ἠφίεσαν. ἀποστέλλουσι
[7, 23]   οὐδὲν ἐς αὐτὰ γίνεσθαι· τέλος  δὲ   ἀπαιτεῖσθαι ὑπὸ τῶν Ἀργείων καὶ
[7, 4]   δὲ ἀπελθεῖν ἠνάγκασεν ὑποσπόνδους. (γενομένης  δὲ   ἀπαλλαγῆς πολέμου Χίοις, ἀφικέσθαι τηνικαῦτα
[7, 11]   Γάλλος ἀπηξίωσε δικαστὴς καταστῆναι, Καλλικράτει  δὲ   ἁπάσης τῆς Ἑλλάδος ἀνδρὶ ἀλάστορι
[7, 9]   Ῥωμαίων βουλὴν ἀπιέναι πρέσβεις, ἰδίᾳ  δὲ   ἀπείρητο μὴ πρεσβεύεσθαι τὰς πόλεις
[7, 22]   ἐρώτημά ἐστι. τὸ ἀπὸ τούτου  δὲ   ἄπεισιν ἐκ τῆς ἀγορᾶς ἐπιφραξάμενος
[7, 6]   τῇ Ἑλλάδι ἀποδέοντά ἐστιν· ~(τότε  δὲ   ἀπεληλυθότων Ἰώνων τήν τε γῆν
[7, 4]   ἀπέκτεινεν ἐν ταῖς μάχαις, τοὺς  δὲ   ἀπελθεῖν ἠνάγκασεν ὑποσπόνδους. (γενομένης δὲ
[7, 14]   ἐν τέλει καὶ Θεαρίδαν· ὡς  δὲ   ἀπῆλθον, ἐντυχόντες κατὰ τὴν ἄνοδον
[7, 4]   κατὰ μάντευμα ἐκ Δελφῶν. Ἕκτωρ  δὲ   ἀπὸ Ἀμφίκλου τετάρτῃ γενεᾷ βασιλείαν
[7, 2]   Ἀθήνας τε καὶ Θησέα. αἱ  δὲ   ἀπὸ Θερμώδοντος γυναῖκες ἔθυσαν μὲν
[7, 20]   ἐνταῦθα ἀνάκειται θέας ἄξιος· ἐποιήθη  δὲ   ἀπὸ λαφύρων, ἡνίκα ἐπὶ τὸν
[7, 8]   Ἀχαιοὶ Φλαμινίῳ Κόρινθον συνεπολιόρκησαν. (Κορίνθιοι  δὲ   ἀπὸ Μακεδόνων ἐλευθερωθέντες μετέσχον αὐτίκα
[7, 16]   ἐνταῦθα δημοκρατίας μὲν κατέπαυε, καθίστα  δὲ   ἀπὸ τιμημάτων τὰς ἀρχάς· καὶ
[7, 25]   ὁδὸς εὐθεῖά ἐστι. προελθόντι  δὲ   ἀπὸ τοῦ Ἡρακλέους ποταμὸς ἐς
[7, 22]   δή ἐστιν ἐν δεξιᾷ, προελθόντι  δὲ   ἀπὸ τοῦ Μειλίχου ποταμός ἐστιν
[7, 25]   ἵππῳ παρεστῶτα, ἀμυδρὰν γραφήν. ὁδὸς  δὲ   ἀπὸ τοῦ τάφου σταδίων ὅσον
[7, 18]   δένδρων καρπὸν τῶν ἡμέρων. (τὸ  δὲ   ἀπὸ τούτου πῦρ ἐνιᾶσιν ἐς
[7, 11]   σφισιν ἐπικουρεῖν Ἀχαιοὺς ἄγῃ·  δὲ   ἀπὸ τῶν χρημάτων μεταδώσειν Καλλικράτει
[7, 1]   μνῆμα τῷ Ποταμίων ἐστίν· οἱ  δὲ   ἀπόγονοι τοῦ Ἴωνος τὸ Ἰώνων
[7, 23]   καὶ τῷ ἀέρι ὑγιείας. ἐγὼ  δὲ   ἀποδέχεσθαι μὲν τὰ εἰρημένα, οὐδὲν
[7, 10]   ἀποχρώντως κολασθῆναι σφᾶς ἡγούμενοι. ὅσοι  δὲ   ἀποδράντες ᾤχοντο εὐθὺς ἡνίκα
[7, 3]   ἀνοικισθέντων ἐς Ἔφεσον μόνοι, τοῖς  δὲ   ἀποθανοῦσιν ἐν τῇ μάχῃ Κολοφωνίων
[7, 21]   ἐγγυτάτω χαλκοῦ πεποιημένα Ἄρεως, τὸ  δὲ   Ἀπόλλωνος· καὶ Ἀφροδίτης, ἧς καὶ
[7, 17]   στεφάνου τοῦ Ὀλυμπίασιν ἡμάρτανον, διδάσκονται  δὲ   ἀποστείλαντες ἐς Δελφούς· (οὕτω καὶ
[7, 7]   τῶν ἐν Μακεδονίᾳ πραγμάτων· (τότε  δὲ   ἀποστέλλουσιν Ἀθηναίοις στρατιάν τε καὶ
[7, 25]   ταῖς Αἰγαῖς ἔχοντος. (οὐ πολὺ  δὲ   ἀπωτέρω Κράθιδος σῆμά τε ἐν
[7, 1]   ὄνομα ἦν ἐν κοινῷ, Δαναοὶ  δὲ   Ἀργείοις ἰδίᾳ. τότε δὲ ὑπὸ
[7, 23]   τὸ ὕδωρ τοῦ Σελέμνου. (ἀπωτέρω  δὲ   Ἀργυρᾶς ποταμός ἐστιν ὀνομαζόμενος Βολιναῖος,
[7, 16]   τε καὶ τρισχίλιοι, τοῦ πεζοῦ  δὲ   ἀριθμὸς ἐγένετο ἐς μυριάδας δύο
[7, 26]   τὸ ὄνομα ὑπὸ ἀγνοίας. (ἔστι  δὲ   Ἀριστοναῦται Πελληνεῦσιν ἐπίνειον. ἐς τοῦτο
[7, 26]   Πελλήνην ἀπὸ τοῦ ἐπινείου. ὄνομα  δὲ   Ἀριστοναύτας γενέσθαι τῷ ἐπινείῳ λέγουσιν,
[7, 27]   αἱ πηγαί, Γλυκείας ὀνομάζουσι. (γυμνάσιον  δὲ   ἀρχαῖον ἐς ἐφήβων μάλιστα ἀνεῖται
[7, 22]   λίθου τὸ ἐφ´ ἡμῶν· τὸ  δὲ   ἀρχαῖον ἐς Ῥώμην, καθὰ οἱ
[7, 16]   καὶ τριβὴν πολέμου καταστάντες· νῦν  δὲ   ἀρχομένων ἔτι ἐνδιδόναι τῶν Ἀχαιῶν
[7, 17]   ἐνίκα Διόδωρος Σικυώνιος. ~(ἐς ἅπαν  δὲ   ἀσθενείας τότε μάλιστα κατῆλθεν
[7, 8]   μοι τὰ ἐς Ἀρκάδας· Λακεδαιμόνιοι  δὲ   ἅτε μεγάλως τοῖς ἐπιτάγμασιν ἀχθόμενοι
[7, 10]   τε δι´ Ἀλευάδου προεδόθη, Θήβας  δὲ   Ἀτταγῖνος καὶ Τιμηγενίδας προδιδόασι φερόμενοι
[7, 17]   παιδὸς ἔρως ἔσχεν Ἄγδιστιν. αὐξηθέντα  δὲ   Ἄττην ἀποστέλλουσιν ἐς Πεσσινοῦντα οἱ
[7, 11]   ἁλόντας μὴ ὑποσχεῖν δίκην. ~(Ῥωμαῖοι  δὲ   αὖθις ἄνδρα ἐκ τῆς βουλῆς
[7, 15]   αὐτῷ ἐκτείνοντο ὑπὸ Ῥωμαίων. (Ἀχαιοῖς  δὲ   αὖθις ἐπὶ τὴν ἡγεμονίαν τοῦ
[7, 11]   λαβεῖν παρὰ Ὠρωπίων Ἀθηναίους· ἢν  δὲ   αὖθις ἐς Ἀθηναίους γένηται ἔγκλημα
[7, 13]   ἐν τῷ τότε ὑπήκοον. (ἐξεγείρας  δὲ   αὖθις Λακεδαιμονίοις καὶ Ἀχαιοῖς πόλεμον
[7, 17]   περιεῖπε τὸν παῖδα ἐκκείμενον. ὡς  δὲ   αὐξανομένῳ κάλλους οἱ μετῆν πλέον
[7, 24]   ἐς τὸ ἔδαφος ἀνακινοῦσαν, σὺν  δὲ   αὐτῇ καὶ ἄλλο πῆμα τοιόνδε
[7, 22]   ἔχουσα ἐπὶ τῷ θρόνῳ, θεράπαινα  δὲ   αὐτῇ προσέστηκε σκιάδιον φέρουσα· (καὶ
[7, 25]   ποτε ᾠκεῖτο Αἰγαὶ πόλις· ἐκλειφθῆναι  δὲ   αὐτὴν ἀνὰ χρόνον ὑπὸ ἀσθενείας
[7, 26]   κέρας φέρουσα τὸ Ἀμαλθείας· παρὰ  δὲ   αὐτὴν Ἔρως πτερὰ ἔχων ἐστίν,
[7, 3]   πόλει γενέσθαι τὸν Ἔρυθρον· ἐχόντων  δὲ   αὐτὴν ὁμοῦ τοῖς Κρησὶ Λυκίων
[7, 23]   τῶν ἐν θαλάσσῃ νυμφῶν, ἐρασθεῖσαν  δὲ   αὐτὴν Σελέμνου φοιτᾶν τε ὡς
[7, 6]   μὲν πρὸς Ἤλιδος πρώτη, μετὰ  δὲ   αὐτὴν Ὤλενος καὶ Φαραὶ καὶ
[7, 19]   τὸ εἶδος καλλίστην παρθένον, τυγχάνειν  δὲ   αὐτῆς ἐρῶντα Μελάνιππον, τά τε
[7, 18]   Πατρέων πόλις· οὐ πόρρω  δὲ   αὐτῆς ποταμὸς Γλαῦκος ἐκδίδωσιν ἐς
[7, 13]   τῆς Σπάρτης {εἰς Σπάρτην} νῦν  δὲ   αὐτίκα τε ἀνεκάλεσεν ἀπὸ τῆς
[7, 21]   λίθου· καλεῖται μὲν Σωτηρίας, ἱδρύσασθαι  δὲ   αὐτὸ ἐξ ἀρχῆς ἀποφυγόντα φασὶ
[7, 27]   Μύσαιον, ἱερὸν Δήμητρος Μυσίας· ἱδρύσασθαι  δὲ   αὐτὸ Μύσιόν φασιν ἄνδρα Ἀργεῖον,
[7, 25]   δὲ ἱερόν ἐστιν Εὐμενίδων· ἱδρύσασθαι  δὲ   αὐτὸ Ὀρέστην λέγουσιν. ὃς δ´
[7, 23]   τῇ πόλει τῇ Ἀργείων, ὡς  δὲ   αὐτοὶ λέγουσιν οἱ Αἰγιεῖς, παρακαταθήκη
[7, 15]   τοῦ πρὸς Σκάρφειαν μετεσχήκεσαν. τότε  δὲ   αὐτοί τε καὶ γυναῖκες ἐκλελοιπότες
[7, 4]   τὸ ἄγαλμα ἐξ Ἄργους· Σάμιοι  δὲ   αὐτοὶ τεχθῆναι νομίζουσιν ἐν τῇ
[7, 2]   αὐτῷ μοῖρα ἐς Μίλητον. (Μιλήσιοι  δὲ   αὐτοὶ τοιάδε τὰ ἀρχαιότατά σφισιν
[7, 5]   Κλαζομενίοις δὲ λουτρά ἐστιν ἐν  δὲ   αὐτοῖς Ἀγαμέμνων ἔχει τιμάς καὶ
[7, 12]   ἐπὶ τὴν Ῥωμαίων βουλήν· καταφεύγουσι  δὲ   αὐτοῖς προεῖπεν βουλὴ δικάζεσθαι
[7, 19]   θύοντες τῇ Ἀρτέμιδι ἀνθρώπους. ἐκέχρητο  {δὲ}   αὐτοῖς πρότερον ἔτι ἐκ Δελφῶν
[7, 20]   ἐπίκλησις μέν ἐστιν Αἰσυμνήτης, οἱ  δὲ   αὐτὸν ἐς τὰ μάλιστα θεραπεύοντες
[7, 4]   παιδὶ ὄνομα θέσθαι Χίον· συγγενέσθαι  δὲ   αὐτὸν καὶ ἑτέρᾳ νύμφῃ, καὶ
[7, 22]   ἐπὶ τῷ χιτῶνι φοινικῆν· παρὰ  δὲ   αὐτὸν οἰκέτης ἀκόντια ἔχων ἐστὶ
[7, 27]   μὲν Αἰγείρας καλούμενος Κριός· ἔχειν  δὲ   αὐτὸν τὸ ὄνομα ἀπὸ Τιτᾶνος
[7, 4]   Ἀστυπαλαίας εἶναι παῖδα Ἀγκαῖον, βασιλεύειν  δὲ   αὐτὸν τῶν καλουμένων Λελέγων· Ἀγκαίῳ
[7, 22]   γε δὴ τὰς βοῦς· ταύτας  δὲ   αὐτοῦ καταλείπουσιν ἐπὶ τῷ ποταμῷ,
[7, 10]   ἐς Μακεδονίαν ἐβιάσαντο ἀποσταλῆναι, διδόναι  δὲ   αὐτοὺς ἐν Ἀμφικτύοσιν εἴων λόγον.
[7, 12]   ὄντα ἔλεγεν Ἀχαιοῖς λόγον, ψυχαγωγῶν  δὲ   αὐτοὺς ἔφασκε παρὰ τῆς Ῥωμαίων
[7, 4]   ἐν τῇ Ἀργοῖ πλέοντας, ἐπάγεσθαι  δὲ   αὐτοὺς τὸ ἄγαλμα ἐξ Ἄργους·
[7, 16]   τῶν ἐφεστηκότων ἧκεν ἄγγελος, ἀποκτείνας  δὲ   αὐτοχειρὶ τὴν γυναῖκα, ἵνα δὴ
[7, 2]   ὑπὸ Ἀμαζόνων γε ἱδρύθη, Κόρησος  δὲ   αὐτόχθων καὶ Ἔφεσος Καΰστρου δὲ
[7, 24]   Διὶ νικῶν κάλλει· ἀρχομένων  δὲ   αὐτῷ γενείων ἐς ἄλλον παῖδα
[7, 12]   ἐξ Ὠρωποῦ Μεγαλοπολίτῃ Διαίῳ. ἐγεγόνει  δὲ   αὐτῷ καὶ ἀρχῆς διάδοχος τῆς
[7, 20]   Μητρὸς Δινδυμήνης ἐστὶν ἱερόν, ἐν  δὲ   αὐτῷ καὶ Ἄττης ἔχει τιμάς.
[7, 22]   καλεῖται μὲν δὴ Ἀγοραῖος, παρὰ  δὲ   αὐτῷ καὶ χρηστήριον καθέστηκε. κεῖται
[7, 25]   ἐξ ὄρους Ἀρκαδικοῦ κατερχόμενος, ὄνομα  δὲ   αὐτῷ τε {καὶ} τῷ ποταμῷ
[7, 27]   δὲ ἀνθρώπων ἕτοιμος τελέσαι· σχῆμα  δὲ   αὐτῷ τετράγωνον, γένειά τε ἔχει
[7, 20]   ὀνείρατος λέγουσιν ἐκ Σπάρτης, κοινωνῆσαι  δὲ   αὐτῷ τοῦ ἐγχειρήματος τῶν δούλων
[7, 17]   αἰδοῖα, τὰ μὲν ἀνδρός, τὰ  δὲ   αὐτῶν γυναικός· ὄνομα δὲ Ἄγδιστιν
[7, 19]   τὰ πρότερα ἐγίνοντο. (καταφυγόντων  δὲ   αὐτῶν ἐπὶ χρηστήριον τὸ ἐν
[7, 13]   Λακεδαιμονίων ἐναντία Διαίῳ στρατηγεῖν· ἐχόντων  δὲ   αὐτῶν ἔς τε τὴν πᾶσαν
[7, 14]   κατ´ ὄνομα προσγένοιτο ὑπόνοια· τοὺς  δὲ   αὐτῶν καὶ καταφυγεῖν ἔνθα Ὀρέστης
[7, 24]   ἐς πολιορκίαν μηχανήμασιν ὁμοίως. (τὸν  δὲ   αὐτῶν ὀλεθριώτατον τοιῷδέ τινι ἐθέλουσιν
[7, 21]   γυναιξί, μέτεστι καὶ ταύταις. βίος  δὲ   αὐτῶν ταῖς πολλαῖς ἐστιν ἀπὸ
[7, 22]   δέκα ἀπωτέρω τῆς ἄκρας. τοσούτους  δὲ   ἀφέστηκεν ἑτέρους ἀπὸ Πανόρμου τὸ
[7, 25]   τῇ εὐχῇ λαβὼν ἀστραγάλους οἱ  δὲ   ἄφθονοι παρὰ τῷ Ἡρακλεῖ κεῖνται
[7, 4]   φανερός ἐστιν ἀποδημήσας· ἐς τούτους  δὲ   ἀφίκετο, καὶ τὸ ἄγαλμα ἐν
[7, 1]   ἐστὶ τὰ Φειδίτια καλούμενα. (Ἴωνας  δὲ   ἀφικομένους ἐς τὴν Ἀττικὴν Ἀθηναῖοι
[7, 3]   οὐκ ᾠκοῦντο αἱ πόλεις· Ἰώνων  δὲ   ἀφικομένων μοῖρα ἐξ αὐτῶν πλανωμένη
[7, 16]   συμβούλους ἀποσταλῆναι παρὰ Ῥωμαίων· ὡς  δὲ   ἀφίκοντο οἱ σὺν αὐτῷ βουλευσόμενοι,
[7, 25]   οἰκισταί. ναὸς ἐνταῦθα Δήμητρος,  δὲ   Ἀφροδίτης Διονύσου τέ ἐστι, καὶ
[7, 24]   πόλεις ἐναγίζουσιν ἀμφότεραι. (πρὸς θαλάσσῃ  δὲ   Ἀφροδίτης ἱερὸν ἐν Αἰγίῳ καὶ
[7, 21]   καὶ ναοὶ θεῶν, Ἀπόλλωνος,  δὲ   Ἀφροδίτης· πεποίηται λίθου καὶ τούτοις
[7, 1]   ἔπεσεν ἐν τῇ μάχῃ, Ἴωνας  δὲ   Ἀχαιοὶ κρατήσαντες ἐπολιόρκουν καταπεφευγότας ἐς
[7, 1]   αὐτοὶ καὶ δῆμος. τοῖς  δὲ   Ἀχαιοῖς τηνικαῦτα ὑπῆρξε καὶ αὐτοῖς
[7, 16]   καὶ ἐτελεύτησεν αὐτὸς ἑκουσίως· Δίαιος  δὲ   Ἀχαιοὺς ἀπολωλεκὼς Μεγαλοπολίταις κακῶν τῶν
[7, 14]   ἐς λόγους Κριτόλαος, ἀθροῖσαι  δὲ   Ἀχαιούς σφισιν ἐς κοινὸν σύλλογον
[7, 13]   φεύγων ᾤχετο ἐκ Πελοποννήσου· Δίαιος  δὲ   Ἀχαιῶν μετὰ Δαμόκριτον στρατηγεῖν ᾑρημένος
[7, 3]   καὶ Νάοκλος Κόδρου παῖδες, τῶν  δὲ   Βοιωτῶν Γέρης Βοιωτός· καὶ σφᾶς
[7, 6]   ἦν τότε ἁπάντων βούλευμα· ἐπεὶ  δὲ   Γαλάται ναυσὶν ὅντινα δὴ τρόπον
[7, 17]   ἐπιτυχόντων εἶναι ταῦτα ἀνθρώπων, ψυχῆς  δὲ   γενναίας ὑπὸ ἀτόπου παιδείας διεφθαρμένης.
[7, 23]   μὲν σφᾶς Ἀπόλλωνα ἐπιφημίζειν, θνητὴν  δὲ   γυναῖκα οὐδεμίαν μητέρα· (Ἀσκληπιὸν μὲν
[7, 21]   αἳ ἐπὶ Μεσάτιν ἄγουσιν. αἱ  δὲ   γυναῖκές εἰσιν ἐν ταῖς Πάτραις
[7, 24]   μᾶλλον ἀνθρώπων τεκτόνων·  δὲ   δὴ δεύτερος τῶν σεισμῶν ἀπώλειάν
[7, 27]   μάλιστα ἄγουσιν ἐν τιμῇ. Χαίρωνα  δὲ   δύο ἀνελόμενον πάλης νίκας Ἰσθμικὰς
[7, 6]   ἐσῳκίζοντο ἐς τὰς πόλεις. αἱ  δὲ   δύο τε καὶ δέκα ἦσαν
[7, 21]   τὴν πηγὴν καλοῦσι. (τοῦ θεάτρου  δὲ   ἐγγὺς πεποίηται Πατρεῦσι γυναικὸς ἐπιχωρίας
[7, 22]   εἶναι τοῦ θεοῦ νομίζοντες. ἑστήκασι  δὲ   ἐγγύτατα τοῦ ἀγάλματος τετράγωνοι λίθοι
[7, 24]   ἐστὶ καὶ Ἀθηνᾶς ἀγάλματα· Ὁμαγύριος  δὲ   ἐγένετο τῷ Διὶ ἐπίκλησις, ὅτι
[7, 1]   ἀφίκοντο ἐκ τῆς Φθιώτιδος, ἐλθόντες  δὲ   ἐγένοντο Δαναοῦ γαμβροί, καὶ Αὐτομάτην
[7, 10]   ἠνδραποδίσαντο καὶ Ἐρέτριαν Μῆδοι, προδόται  δὲ   ἐγένοντο οἱ εὐδοκιμοῦντες μάλιστα ἐν
[7, 19]   μὲν δὴ πλείονα ἐμαίνετο, ὀλιγάκις  δὲ   ἐγίνετο ἐν ἑαυτῷ. ἅτε δὲ
[7, 16]   κράτος καὶ ἔκαιε Κόρινθον. (τῶν  δὲ   ἐγκαταληφθέντων τὸ μὲν πολὺ οἱ
[7, 26]   ἦσαν ἐν τῇ χώρᾳ, συλλέξαντες  δὲ   ἔδησαν πρὸς τοῖς κέρασιν αὐτῶν
[7, 17]   ἐκ τῆς τύχης εὐμενές· (τὸ  δὲ   ἔθνος τὸ Ἀττικόν, ἀπὸ τοῦ
[7, 23]   τῇ δὲ ἀνέχει δᾷδα. Εἰλειθυίᾳ  δὲ   εἰκάσαι τις ἂν εἶναι δᾷδας,
[7, 24]   τῇ ἀγορᾷ ἱερὸν Ἀρτέμιδος, τοξευούσῃ  δὲ   εἴκασται, καὶ Ταλθυβίου τοῦ κήρυκος
[7, 9]   καὶ οὐ καθαρῶν χεῖρας· ὅμως  δὲ   εἴκειν σφίσιν ἐδόκει. ~(τότε μὲν
[7, 23]   τούτῳ τῷ ἀνδρὶ ἐποιήθη· Αἰγιεῦσι  δὲ   Εἰλειθυίας ἱερόν ἐστιν ἀρχαῖον, καὶ
[7, 23]   Δαμοφῶντός ἐστι τὸ ἄγαλμα. (τῆς  δὲ   Εἰλειθυίας οὐ μακρὰν Ἀσκληπιοῦ τέ
[7, 23]   μειράκιον ὡραῖον ποιμαίνειν ἐνταῦθα, Ἀργυρᾶν  δὲ   εἶναι μὲν τῶν ἐν θαλάσσῃ
[7, 27]   τὸ ἄγαλμα καὶ χρυσοῦ· Φειδίαν  δὲ   εἶναι τὸν εἰργασμένον φασὶ πρότερον
[7, 26]   ἀπὸ ἀνδρὸς Ἀργείου Πέλληνος· Φόρβαντος  δὲ   εἶναι τοῦ Τριόπα παῖδα αὐτὸν
[7, 19]   ἦγον ἀνὰ πᾶν ἔτος. ἱερωσύνην  δὲ   εἶχε τῆς θεοῦ παρθένος, ἐς
[7, 26]   γυμνός, μεγέθει μέγας· τὸν ποιήσαντα  δὲ   εἶχεν οὐδεὶς τῶν ἐπιχωρίων εἰπεῖν·
[7, 25]   δὲ καὶ Ἴσιδι ἱερόν. (καταβάντων  δὲ   ἐκ Βούρας ὡς ἐπὶ θάλασσαν
[7, 2]   Μιλήτου καὶ πόλις. ἀφίκετο  δὲ   ἐκ Κρήτης Μίλητος καὶ
[7, 22]   μὲν Κελβίδαν γενέσθαι λέγουσιν, ἀφικόμενον  {δὲ}   ἐκ Κύμης τῆς ἐν Ὀπικοῖς·
[7, 17]   Μακεδόνων ἀκμὴ καθαιρήσειν· κατέσκηψε  δὲ   ἐκ Μακεδονίας καὶ ἐς τὰς
[7, 13]   μὴ ἐπιφέρειν σφίσιν ἀπαγορεύσοντας, τὴν  δὲ   ἐκ Ῥώμης παρουσίαν τῶν ἀνδρῶν
[7, 18]   αὐτὸν ἀνθρώπων οὐ πολλῶν. Τριπτολέμου  δὲ   ἐκ τῆς Ἀττικῆς ἀφικομένου τόν
[7, 10]   ἐν Ἀμφικτύοσιν εἴων λόγον. (τότε  δὲ   ἐκ τοῦ Ἀχαιῶν ἔθνους ὅντινα
[7, 26]   οὐδέν ἐστιν ἐς μνήμην, ὁδὸς  δὲ   ἐκ τοῦ ἐπινείου δύο σταδίων
[7, 5]   ἔστι μὲν τῆς ἠπείρου, τοῖς  δὲ   ἐκ τοῦ Ἐρυθραίων λιμένος ἐς
[7, 27]   Ἀσκληπιοῦ τὸ ἄγαλμα ἵδρυται. ποταμοὶ  δὲ   ἐκ τῶν ὀρῶν κατέρχονται τῶν
[7, 26]   μὲν χαλκοῦ πεποίηται, βέλος  δὲ   ἐκ φαρέτρας λαμβάνουσα· τῷ Διονύσῳ
[7, 7]   τηνικαῦτα ἔτι ἐν κοινῷ, ἰδίᾳ  δὲ   ἑκάστων κατὰ σφᾶς συνισταμένων, οἱ
[7, 10]   καταγνῶναι τοὺς Ἀχαιοὺς θάνατον· εἰ  δὲ   ἐκεῖνοι καταγνοῖεν, τότε καὶ αὐτὸς
[7, 16]   ἀνήκοντα ἐς θαῦμα ἀνήγετο, τὰ  δὲ   ἐκείνοις οὐχ ὁμοίου λόγου Φιλοποίμενι
[7, 25]   τῶν Κυκλώπων καλουμένων, κατὰ ἀνάγκην  δὲ   ἐκλείπουσι Μυκηναῖοι τὴν πόλιν ἐπιλειπόντων
[7, 3]   Σκύππιον τῆς Κολοφωνίας ἔκτισαν. (ἀπελθόντες  δὲ   ἑκουσίως καὶ ἐκ τῆς Κολοφωνίας,
[7, 17]   ἐκεῖνος ἦν αὐτίκα ἀφανής, αὐτὴ  δὲ   ἐκύει· τεκούσης δὲ τράγος περιεῖπε
[7, 1]   καὶ Αὐτομάτην μὲν Ἀρχιτέλης, Σκαιὰν  δὲ   ἔλαβεν Ἄρχανδρος. δηλοῦσι δὲ ἐν
[7, 20]   ἐσθῆτος, λίθου τὰ ἄλλα· Ἀθηνᾶ  δὲ   ἐλέφαντος εἴργασται καὶ χρυσοῦ. πρὸ
[7, 6]   Κερύνεια καὶ Βοῦρα, ἐπὶ ταύταις  δὲ   Ἑλίκη καὶ Αἰγαί τε καὶ
[7, 25]   τὴν χώραν οἱ Αἰγιεῖς. (μετὰ  δὲ   Ἑλίκην ἀποτραπήσῃ τε ἀπὸ θαλάσσης
[7, 25]   Ξούθου καὶ Ἑλίκης εἶναι. ὅτε  δὲ   Ἑλίκην ἐποίησεν ἄδηλον ἐξ ἀνθρώπων
[7, 7]   ἑώρων ἀεὶ τὸ Ἀχαϊκόν. (Λακεδαιμόνιοι  δὲ   Ἑλλήνων μόνοι διάφοροί τε Ἀχαιοῖς
[7, 18]   νέμειν οἱ Ῥωμαῖοι νομίζουσι. (Πατρεῦσι  δὲ   ἐν ἄκρᾳ τῇ πόλει Λαφρίας
[7, 1]   Σκαιὰν δὲ ἔλαβεν Ἄρχανδρος. δηλοῦσι  δὲ   ἐν Ἄργει καταμείναντες οὐχ ἥκιστα
[7, 25]   ἔστιν ἐς Βοῦραν ἀποτραπέσθαι· θαλάσσης  δὲ   ἐν δεξιᾷ {καὶ} Βοῦρα
[7, 5]   λοιπὸν τοῦ βίου φασίν. (ἔστι  δὲ   ἐν Ἐρυθραῖς καὶ Ἀθηνᾶς Πολιάδος
[7, 22]   ἀρχαιότερόν ἐστιν ἐν Φαραῖς, Ἑρμοῦ  δὲ   ἐν μέσῃ τῇ ἀγορᾷ λίθου
[7, 17]   ἀνελομένῳ νίκην ὀλυμπιάδι ἕκτῃ, εἰκόνος  δὲ   ἐν Ὀλυμπίᾳ περὶ τὴν ὀγδοηκοστὴν
[7, 5]   Χῖοι τελοῦσιν ἐς Ἴωνας. ~(Σμύρναν  δὲ   ἐν ταῖς δώδεκα πόλεσιν οὖσαν
[7, 4]   Πέρικλον λαμβάνουσι καὶ Ἄβαρτον. ~(αἱ  δὲ   ἐν ταῖς νήσοις εἰσὶν Ἰώνων
[7, 20]   τῆς Μητρὸς λίθου πεποίηται. ἔστι  δὲ   ἐν τῇ ἀγορᾷ Διὸς ναὸς
[7, 24]   καὶ Ἀρτέμιδι ἐν κοινῷ, ἔστι  δὲ   ἐν τῇ ἀγορᾷ ἱερὸν Ἀρτέμιδος,
[7, 20]   ἐς μνήμην ἀποθανούσης γυναικός. ἐμοὶ  δὲ   ἐν τῇ Ἀτθίδι συγγραφῇ τὸ
[7, 20]   ἴσαι γυναῖκες τοῖς ἀνδράσι. μιᾷ  δὲ   ἐν τῇ ἑορτῇ νυκτὶ ἐς
[7, 26]   ἐς τὴν ἄνω πόλιν. (Ὁμήρου  δὲ   ἐν τοῖς ἔπεσιν Ὑπερησία ὠνόμασται·
[7, 26]   ἀδελφάς τι ἰσχύειν· (ἐν Αἰγείρᾳ  δὲ   ἐν τούτῳ τῷ οἰκήματι ἀνήρ
[7, 22]   Ῥώμην τὰ ἀγάλματα. ἐν Φαραῖς  δὲ   ἐν τῷ ἄλσει βωμὸς λίθων
[7, 27]   μὲν ἐς Ὀλυμπίαν ἀνέθεσαν, τὴν  δὲ   ἐν τῷ γυμνασίῳ, λίθου ταύτην
[7, 26]   Τριόπα παῖδα αὐτὸν λέγουσιν. (Αἰγείρας  δὲ   ἐν τῷ μεταξὺ καὶ Πελλήνης
[7, 19]   ὑπὸ τῶν θηρίων μνημονεύουσιν. ~(ἔστι  δὲ   ἐν τῷ μεταξὺ τοῦ ναοῦ
[7, 8]   τῷ Ἑλληνικῷ δεσπόται προστάττειν. ῥηθέντων  δὲ   ἐν τῷ συνεδρίῳ πολλῶν καὶ
[7, 11]   Μεναλκίδᾳ, Λακεδαιμονίῳ μὲν γένος, στρατηγοῦντι  δὲ   ἐν τῷ τότε Ἀχαιῶν, ὑπισχνοῦνται
[7, 13]   μὲν χώρας τῆς Λακωνικῆς, Ἀχαιῶν  δὲ   ἐν τῷ τότε ὑπήκοον. (ἐξεγείρας
[7, 20]   ἄν τις εἰκάσειε πεποιῆσθαι· ἔστι  δὲ   ἐν ὑπαίθρῳ τῆς ἀγορᾶς ἄγαλμά
[7, 1]   παιδὶ ὄνομα ἔθετο Ἄρχανδρος. (δυνηθέντων  δὲ   ἔν τε Ἄργει καὶ Λακεδαίμονι
[7, 14]   Δίαιον ἐκάλει παρ´ αὑτόν. ἀφικομένοις  δὲ   ἔνθα ἔτυχεν αὐτὸς ἐσῳκισμένος, ἀπεγύμνου
[7, 2]   τὸν ἔσπλουν τῇ ἰλύι· ὡς  δὲ   ἐνόστησε τὸ ὕδωρ καὶ οὐκέτι
[7, 21]   κάθοδος ἐς αὐτὴν πεποίηται. μαντεῖον  δὲ   ἐνταῦθά ἐστιν ἀψευδές, οὐ μὲν
[7, 21]   τῷ κύκλῳ τοῦ κατόπτρου. τὸ  δὲ   ἐντεῦθεν εὐξάμενοι τῇ θεῷ καὶ
[7, 26]   καὶ ἐν τῇ εἰκόνι. (ὁδὸς  δὲ   ἐξ Αἰγείρας εὐθεῖα ἀπὸ τοῦ
[7, 3]   ἐπὶ θαλάσσῃ καὶ ἥδιστα. τὸ  δὲ   ἐξ ἀρχῆς καὶ τὴν Λέβεδον
[7, 4]   ὕστερον Ἄμφικλος τὴν ἀρχήν· (ἀφίκετο  δὲ   ἐξ Ἱστιαίας Ἄμφικλος τῆς
[7, 24]   δένδρων σύνοπτα εἶναι μόνον. σείσαντος  δὲ   ἐξαίφνης τοῦ θεοῦ καὶ ὁμοῦ
[7, 15]   καὶ ἄλλα πάρεστιν εἰκάζειν· Ἀρκάδων  δὲ   ἐξεστρατευμένοι λογάδες χίλιοι, οἳ Κριτολάῳ
[7, 14]   ὀπίσω καὶ αὐτοὶ τρέπονται. (Διαίῳ  δὲ   ἐξήκοντος τοῦ χρόνου τῆς ἀρχῆς
[7, 16]   Ἀντιθέου μὲν Ἀθήνῃσιν ἄρχοντος, ὀλυμπιάδι  δὲ   ἑξηκοστῇ πρὸς ταῖς ἑκατόν, ἣν
[7, 26]   νῦν ἐγένετο Ἰώνων ἐποικούντων, ἐγένετο  δὲ   ἐπ´ αἰτίᾳ τοιᾷδε. Σικυωνίων ἀφίξεσθαι
[7, 6]   παισὶν ἀνεψιὸς πρὸς πατρός. ἴσχυον  δὲ   ἐπ´ ἴσης τοῖς κατειλεγμένοις καὶ
[7, 17]   Θήβας τὸ Ἀλεξάνδρου μήνιμα. Λακεδαιμονίοις  δὲ   Ἐπαμινώνδας Θηβαῖος καὶ αὖθις
[7, 25]   αἱ γυναῖκες γενέσθαι. (ἐκ Κερυνείας  δὲ   ἐπανελθόντι ἐς τὴν λεωφόρον καὶ
[7, 10]   ὑπὸ συνειδότος ἐπαρρησιάζετο ἀγαθοῦ· (ὁ  δὲ   ἐπελάβετο αὐτίκα Ῥωμαῖος τῆς
[7, 7]   ἐκεῖθεν κατέφευγον οἱ Ἀθηναῖοι. Ῥωμαῖοι  δὲ   ἐπεπόμφεσαν καὶ οὐ πολλῷ τινι
[7, 4]   ἐκ τῆς νήσου Σαμίους· αἰτίαν  δὲ   ἐπέφερον μετὰ Καρῶν σφᾶς ἐπιβουλεύειν
[7, 12]   ἀκόντων Ἀχαιῶν σωτηρίαν παρέξειν. Ἀχαιοὶ  δὲ   ἐπὶ μὲν τῇ ἀφέσει τοῦ
[7, 9]   Ἀππίου Λακεδαιμονίοις συμπροθυμουμένου μεγάλως, Ἀχαιοῖς  δὲ   ἐπὶ παντὶ ἀντιβαίνοντος, ἔμελλεν οὐ
[7, 25]   μὲν καὶ τούτου Βουραϊκός, μαντείας  δὲ   ἐπὶ πίνακί τε καὶ ἀστραγάλοις
[7, 19]   Κομαιθοῦς ἥμερον ἀπήντησεν οὐδέν. (ἐπέδειξε  δὲ   ἐπὶ πολλῶν τε δὴ ἄλλων
[7, 10]   Κυνέου καὶ Εὔφορβος Ἀλκιμάχου. Ξέρξῃ  δὲ   ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ἐλαύνοντι Θεσσαλία
[7, 1]   καὶ ἀμφ´ Ἑλίκην εὐρεῖαν" (τότε  δὲ   ἐπὶ τῆς Ἴωνος βασιλείας πολεμησάντων
[7, 18]   τὰ τέλεια τῶν θηρίων· κατατιθέασι  δὲ   ἐπὶ τὸν βωμὸν καὶ δένδρων
[7, 18]   ἐς ἑκκαίδεκα ἕκαστον πήχεις· ἐντὸς  δὲ   ἐπὶ τοῦ βωμοῦ τὰ αὐότατά
[7, 5]   πλατάνῳ πρὸ τοῦ ἱεροῦ, πεφυκυίᾳ  δὲ   ἐπὶ τοῦ ὕδατος. καὶ ὑπὸ
[7, 1]   ἔσχε τὴν πατρῴαν ἀρχήν, Ἴωνι  δὲ   ἐπὶ τοὺς Αἰγιαλεῖς στρατιὰν καὶ
[7, 23]   ἀγάλματα Ὑγείας καὶ Ἀσκληπιοῦ· ἰαμβεῖον  δὲ   ἐπὶ τῷ βάθρῳ τὸν Μεσσήνιον
[7, 18]   τῇ Πατρέων εἶχε τιμάς. γενέσθαι  δὲ   ἐπίκλησιν τῇ θεῷ Λαφρίαν ἀπὸ
[7, 3]   ἐν ἀριστερᾷ τῆς ὁδοῦ. (Λεβεδίοις  δὲ   ἐποίησε μὲν Λυσίμαχος ἀνάστατον τὴν
[7, 8]   τῇ ἐς τὸ Ἑλληνικόν. (Ἀχαιοὶ  δὲ   ἐποιοῦντο μὲν μεγάλως καὶ αὐτὸν
[7, 23]   ᾠκεῖτο πρὸς αὐτῷ Βολίνα. παρθένου  δὲ   ἐρασθῆναι Βολίνης Ἀπόλλωνα, τὴν δὲ
[7, 25]   τοῦ Πεντελησίου τὰ ἀγάλματα, Ἀθηναίου  δὲ   ἔργα Εὐκλείδου· καὶ τῇ Δήμητρί
[7, 26]   καθήμενον λίθου τοῦ Πεντελησίου, Ἀθηναίου  δὲ   ἔργον Εὐκλείδου. ἐν τούτῳ τῷ
[7, 7]   ἐπικουρήσοντας Αἰτωλοῖς ἐναντία Φιλίππου, τῷ  δὲ   ἔργῳ μᾶλλόν τι ἐπὶ κατασκοπῇ
[7, 1]   Ἴωνα ἔσχεν ἐξ αὐτῆς. ἀποθανόντος  δὲ   Ἐρεχθέως τοῖς παισὶν αὐτοῦ δικαστὴς
[7, 5]   καταγαγεῖν ἑκάτεροι τὸ ἄγαλμα· (τέλος  δὲ   Ἐρυθραῖος ἄνθρωπος, βίος μὲν
[7, 21]   ἐφειστήκει μὲν τῇ θυσίᾳ, τῷ  δὲ   ἔρωτι εἴξας καὶ οὐ τῷ
[7, 1]   ὑφελόμενος ἔχοι τῶν πατρῴων·  δὲ   ἐς Ἀθήνας φυγὼν θυγατέρα Ἐρεχθέως
[7, 22]   παράπλους ἐνενήκοντά εἰσι στάδιοι, ἑξήκοντα  δὲ   ἐς Αἴγιον ἀπὸ τοῦ Ἐρινεοῦ·
[7, 22]   πόλεις καὶ ἠπειρώτιδες βεβαίως· πλέοντι  δὲ   ἐς Αἴγιον ἐκ Πατρῶν ἄκρα
[7, 7]   Ἀχαιοῖς καὶ τὰ ἔργα. (ἀθροίζεσθαι  δὲ   ἐς Αἴγιόν σφισιν ἔδοξεν· αὕτη
[7, 12]   σφισιν ἐγένετο μειζόνων ἀρχή· Δίαιος  δὲ   ἐς ἀντιλογίαν Μεναλκίδᾳ καταστὰς ἐπὶ
[7, 13]   τὴν Ἀχαιῶν ὑπηγάγετο εὔνοιαν, ἐσήγαγε  δὲ   ἐς αὐτὰ καὶ φρουράς, ὁρμητήρια
[7, 9]   μάλιστα ἐν τῇ Σπάρτῃ, τὰ  δὲ   ἐς Ἀχαιοὺς οὐ δίκαιοι· γενομένους
[7, 19]   ἐς τὸν ταύτῃ κόλπον· ἀναβὰς  δὲ   ἐς Δελφοὺς ἐχρᾶτο ὑπὲρ τῆς
[7, 17]   νίκην ἔσχεν ἐν παισί. διαμένει  δὲ   ἐς ἐμὲ ἔτι Ἀχαιῶν τοῖς
[7, 18]   ᾠκεῖτο παρὰ τῷ Πείρῳ. ὁπόσοι  δὲ   ἐς Ἡρακλέα καὶ τὰ ἔργα
[7, 6]   Λεοννάτῳ μαχόμενος ὑπὲρ Ἑλλήνων. (ἡ  δὲ   ἐς Θερμοπύλας ἐπὶ τὴν Γαλατῶν
[7, 1]   Ἄργους ὑπὸ Δωριέων ἐξεληλάσθαι· (τὰ  δὲ   ἐς Ἴωνας καὶ Ἀχαιούς, ὁπόσα
[7, 3]   οὐ μετὰ πολὺ ἐκλείπουσιν, ἐπανιόντες  δὲ   ἐς Ἰωνίαν Σκύππιον τῆς Κολοφωνίας
[7, 21]   ἤρα μὲν Καλλιρόης παρθένου· ὁπόσον  δὲ   ἐς Καλλιρόην ἔρωτος Κορέσῳ μετῆν,
[7, 14]   συνῆκαν, ἀπηλλάσσοντο ἐς Ῥώμην· Κριτόλαος  δὲ   ἐς Κόρινθον Ἀχαιοὺς ἀθροίσας ἀνέπεισε
[7, 8]   καὶ δαπάναις χρημάτων μεγάλαις. τὰ  δὲ   ἐς Μακεδόνας δύναμίν τε, ἣν
[7, 16]   τὸ τῶν Ῥωμαίων στράτευμα, ἀποπέμψας  δὲ   ἐς Μακεδονίαν Μέτελλον καὶ ὅσον
[7, 15]   ἐπ´ αὐτοῖς ἔταξεν Ἀλκαμένην. ἀπεστέλλοντο  δὲ   ἐς Μέγαρα φρουρά τε εἶναι
[7, 2]   ἠνάγκασαν ἐκλιπεῖν τὴν πόλιν. ἀπεχώρησαν  δὲ   ἐς Μίλητον Μυούσιοι τά τε
[7, 19]   τὰ ἐς τὴν θυσίαν· ἀφίκοντο  δὲ   ἐς μνήμην καὶ οἱ ἐπιχώριοι
[7, 7]   φιλίᾳ κύλικας οὐκ οἴνου, φαρμάκων  δὲ   ἐς ὄλεθρον ἀνθρώποις, δὴ
[7, 22]   ἐν μεσογαίῳ μὲν ᾤκισται, τελοῦσι  δὲ   ἐς Πάτρας καὶ αὐτοὶ βασιλέως
[7, 27]   τῆς ἄκρας μεταξὺ ἀνεχούσης. ἰόντων  δὲ   ἐς Πελλήνην ἄγαλμά ἐστιν Ἑρμοῦ
[7, 6]   Πατρέως ἐτέθη τῇ πόλει. (τὰ  δὲ   ἐς πόλεμον τοιάδε ἦν τοῖς
[7, 12]   ἐργάσασθαι τῇ Σπάρτῃ πόλεμον, φυγόντας  δὲ   ἐς Ῥώμην καταχθήσεσθαι σφᾶς οὐ
[7, 21]   μνῆμα Αἰγύπτου τοῦ Βήλου. φυγεῖν  δὲ   ἐς τὴν Ἀρόην οἱ Πατρεῖς
[7, 19]   πρὸς τῇ Ἀρόῃ θάλασσαν· ἐκβὰς  δὲ   ἐς τὴν γῆν καταλαμβάνει παῖδα
[7, 14]   ὡς ἀνθρώπων ἀδικώτατος. ~(ἀφίκοντο  δὲ   ἐς τὴν Ἑλλάδα καὶ οἱ
[7, 10]   Ῥωμαίοις τὰ ἐν Μακεδονίᾳ. ἥκοντας  δὲ   ἐς τὴν Ἑλλάδα ὑπήρχετο
[7, 5]   τοῦτο οἱ Ἐρυθραῖοι λέγουσιν. (ὡς  δὲ   ἐς τὴν θάλασσαν ἀφίκετο
[7, 20]   τὸ ἄγαλμα καὶ χρυσοῦ. (ἐρχομένῳ  δὲ   ἐς τὴν κάτω πόλιν Μητρὸς
[7, 22]   ἀγορᾶς ἐπιφραξάμενος τὰ ὦτα· προελθὼν  δὲ   ἐς τὸ ἐκτὸς τὰς χεῖρας
[7, 26]   σέβουσι μὲν τὰ μάλιστα, ἐσελθεῖν  δὲ   ἐς τὸ ἱερὸν οὐκ ἔστιν
[7, 24]   ἐς Δελφοὺς οἱ Ἀμφικτύονες. (ἰόντι  δὲ   ἐς τὸ πρόσω Σελινοῦς τε
[7, 1]   ἐκ τῆς χώρας αὐτόν· (ἀφικομένῳ  δὲ   ἐς τὸν Αἰγιαλὸν καὶ οἰκήσαντι
[7, 17]   λαβεῖν φασι τοῦ καρποῦ· ἐσθεμένης  δὲ   ἐς τὸν κόλπον καρπὸς μὲν
[7, 6]   προτέραν ἔτι εὐδαιμονίαν ἐκώλυον· (Θηβαίοις  δὲ   ἐς τοσοῦτο ἠρήμωσεν Ἀλέξανδρος τὴν
[7, 22]   καὶ αὐτοὶ βασιλέως δόντος· στάδιοι  δὲ   ἐς Τρίτειαν εἴκοσί τε καὶ
[7, 22]   ἐς Πάτρας δόντος Αὐγούστου, ὁδὸς  δὲ   ἐς Φαρὰς Πατρέων μὲν ἐκ
[7, 26]   ὁδοῦ τεσσαράκοντά εἰσι στάδιοι, ἄγει  δὲ   ἐς Φελλόην, πόλισμα οὐκ ἐπιφανές,
[7, 21]   ἧς καὶ πρὸς τῷ λιμένι  {δὲ}   ἐστὶ τέμενος, λίθου μὲν πρόσωπον
[7, 17]   καὶ ἐναγίζουσι τῷ Σωστράτῳ. (Δυμαίοις  δὲ   ἔστι μὲν Ἀθηνᾶς ναὸς καὶ
[7, 22]   ἀπὸ τῆς μητρός. (ἐν Τριτείᾳ  δὲ   ἔστι μὲν ἱερὸν καλουμένων Μεγίστων
[7, 24]   σφισιν αὐτοὺς τὰ ἀγάλματα. ~(Αἰγιεῦσι  δὲ   ἔστι μὲν πρὸς τῇ ἀγορᾷ
[7, 5]   πρὸς ἄκρᾳ καλουμένῃ Μεσάτῃ·  δὲ   ἔστι μὲν τῆς ἠπείρου, τοῖς
[7, 5]   Πύρρῳ λέγουσι τῷ ποιμένι· (Ἐρυθραίοις  δὲ   ἔστι μὲν χώρα Χαλκίς, ἀφ´
[7, 5]   οἱ Ἐρυθραῖοι πόνον, οὐκ ἐλάσσονα  δὲ   ἔσχον οἱ Χῖοι ποιούμενοι σπουδὴν
[7, 25]   μὲν Ἀθήνῃσιν ἔτι ἄρχοντος, τετάρτῳ  δὲ   ἔτει τῆς πρώτης ὀλυμπιάδος ἐπὶ
[7, 21]   Ποσειδῶνος ἱερά ἐστιν Ἀφροδίτης· τὸ  δὲ   ἕτερον τῶν ἀγαλμάτων γενεᾷ πρότερον
[7, 18]   τῇ θεῷ τὸ ὄνομα, ἐσηγμένον  δὲ   ἑτέρωθεν καὶ τὸ ἄγαλμα. Καλυδῶνος
[7, 16]   καὶ τοὺς μὲν φονεύουσι, πλείονας  δὲ   ἔτι ἐς τὸ στρατόπεδον κατεῖρξαν,
[7, 16]   αὖθις ὁδὸν ἐς Συρακούσας, διαρπάζοντας  δὲ   ἔτι εὑρὼν τὸ Ἀθηναίων στρατόπεδον
[7, 17]   τὰ μὲν ἀρχαιότερα Πάλεια· ἐχόντων  δὲ   ἔτι Ἰώνων ὄνομά οἱ μετέθεντο
[7, 16]   παρὰ Ῥωμαίων εὕροντο Ἕλληνες, ἡγεμὼν  δὲ   ἔτι καὶ ἐς ἐμὲ ἀπεστέλλετο·
[7, 1]   γὰρ ἐκαλοῦντο Ἴωνες. τῇ χώρᾳ  δὲ   ἔτι καὶ μᾶλλον διέμεινεν ὄνομα
[7, 22]   θεοῦ τινὸς ὄνομα ἐπιλέγοντες. τὰ  δὲ   ἔτι παλαιότερα καὶ τοῖς πᾶσιν
[7, 24]   οἰκίαις μένει τοῦ ἱερωμένου. τὰ  δὲ   ἔτι παλαιότερα προεκέκριτο ἐκ τῶν
[7, 3]   ἐκ παλαιοτάτου γενέσθαι νομίζουσιν· ἐχόντων  δὲ   ἔτι τὴν γῆν Καρῶν ἀφικέσθαι
[7, 13]   ἂν ἀμαθέστατος στρατηγός, πρότερον  δὲ   ἔτι τοῦ Ἀχαιῶν ἔθνους ὡς
[7, 15]   ἐν τοῖς νεκροῖς εὑρέθη· εἰ  δὲ   ἐτόλμησε τῆς πρὸς τῇ Οἴτῃ
[7, 16]   τοὺς Ἀχαιοὺς φυγὴν κατέστησαν. (εἰ  δὲ   ἐτόλμησεν ἐσδραμεῖν μετὰ τὴν μάχην
[7, 7]   Κορινθίων ἀκρόπολις ἐτετείχιστο, ἐπὶ  δὲ   Εὐβοίᾳ καὶ Βοιωτοῖς τε καὶ
[7, 6]   τὰ οἰκεῖα ἀξιόχρεως εἶναι· Ἀθηναίοις  δὲ   εὔνοια μὲν παρὰ τοῦ Ἑλληνικοῦ
[7, 21]   καὶ ἐπ´ αἰτίαις ἄλλαις· ἐγὼ  δὲ   εὑρετὴν ἱππικῆς ὄντα ἀπὸ τούτου
[7, 27]   μὲν ἀρχαιότερα ἦν δῆμος, ἔρημον  δὲ   ἐφ´ ἡμῶν. ἔστι μὲν δὴ
[7, 20]   ἄγοιεν τῇ Ἀρτέμιδι θύσοντες. (τὰ  δὲ   ἐφ´ ἡμῶν στεφάνους μὲν τῶν
[7, 21]   ἦκτο ἐπὶ τὸν βωμόν, Κόρεσος  δὲ   ἐφειστήκει μὲν τῇ θυσίᾳ, τῷ
[7, 5]   πατέρα λέγουσιν εἶναι Ὠκεανόν. (Ἴωσι  δὲ   ἔχει μὲν ἐπιτηδειότατα ὡρῶν κράσεως
[7, 23]   μὲν Ποσειδῶν καὶ Ἡρακλῆς, ἐστι  δὲ   Ζεύς τε καὶ Ἀθηνᾶ· θεοὺς
[7, 22]   ἑκατόν εἰσιν ἐκ Φαρῶν. πρὶν  δὲ   ἐς τὴν πόλιν ἐσελθεῖν,
[7, 8]   Φιλίππῳ καὶ Ῥωμαίοις ὀμωμοσμένης, ὁπόσα  δὲ   Θεσσαλοῖς τῶν ἐξ
[7, 18]   Ἀργυρᾶν τε καὶ Ἄρβαν. (Αὔγουστος  δὲ   τοῦ παράπλου νομίζων κεῖσθαι
[7, 25]   μάλιστα ὁμοίως ἐστὶν ἀρχαῖον. γυνὴ  δὲ   ἀεὶ τὴν ἱερωσύνην λαμβάνουσα
[7, 26]   Ἑστίαιαν ἐκάλουν τῷ ἀρχαίῳ. παρείχετο  δὲ   Αἴγειρα ἐς συγγραφὴν ἱερὸν
[7, 11]   ζημίαν πεντακόσια τάλαντα ἐπιβάλλουσι, Ῥωμαίων  δὲ   βουλὴ δεηθεῖσιν Ἀθηναίοις ἀφίησι
[7, 9]   τῷ συνεδρίῳ θάνατον ζημίαν. (Ῥωμαίων  δὲ   βουλὴ πέμπουσιν ἄλλους τε
[7, 27]   Ἀπόλλωνος ναός ἐστιν Ἀρτέμιδος· τοξευούσης  δὲ   θεὸς παρέχεται σχῆμα. ᾠκοδόμηται
[7, 24]   ἐς χάσμα ἀφανισθῆναι· ἐξ ὅτου  δὲ   {ἡ ἰδέα} κατεάγη τοῦ ὄρους,
[7, 14]   πολεμήσασι ποιεῖ τὸ ἔγκλημα· θρασύτης  δὲ   μετὰ ἀσθενείας μανία ἂν
[7, 8]   σφισιν ἦν οἰκεῖα ἐγκλήματα. ἐπεὶ  δὲ   Νάβιδος ἐν Σπάρτῃ τυραννὶς
[7, 22]   Αἴγιον ἀπὸ τοῦ Ἐρινεοῦ· ὁδὸς  δὲ   πεζὴ σταδίους τεσσαράκοντα μάλιστα
[7, 27]   πλεύσαντες ἐπὶ τῆς Ἀργοῦς. ~(Πελληνεῦσι  δὲ   πόλις ἐστὶν ἐπὶ λόφου
[7, 5]   πλέουσι τοῦτό ἐστι μεσαίτατον. ἐπεὶ  δὲ   σχεδία κατὰ τὴν ἄκραν
[7, 17]   συνοικήσοντα τοῦ βασιλέως θυγατρί· (ὑμέναιος  δὲ   ᾔδετο καὶ Ἄγδιστις ἐφίσταται καὶ
[7, 2]   καὶ τὰς προσεχεῖς νήσους· (Σαμίων  δὲ   ἤδη κατεληλυθότων ἐπὶ τὰ οἰκεῖα
[7, 20]   Ἀρτέμιδος καὶ ναὸς Λιμνάτιδος. (ἐχόντων  δὲ   ἤδη Λακεδαίμονα καὶ Ἄργος Δωριέων,
[7, 19]   νῦν τῷ ποταμῷ Μείλιχος. ἔγραψαν  δὲ   ἤδη τινὲς οὐ τῷ Θεσσαλῷ
[7, 26]   οὐδεὶς τῶν ἐπιχωρίων εἰπεῖν· ὅστις  δὲ   ἤδη τὸν Ἡρακλέα τὸν ἐν
[7, 21]   τοῦ Διονύσου τὸ ἄγαλμα.  δὲ   ἤκουσέ τε εὐχομένου τοῦ ἱερέως
[7, 12]   βουλῆς πολλὰ μὲν εἶπε, τὰ  δὲ   ἤκουσεν οὐ σὺν κόσμῳ. (καί
[7, 8]   διάδοχον τῆς ἀρχῆς Φλαμίνιον. ~(τότε  δὲ   ἥκων Φλαμίνιος Ἐρέτριάν τε
[7, 23]   ζῴοις ἐπιτήδειον πρὸς ὑγίειαν, Ἀπόλλωνα  δὲ   ἥλιον, καὶ αὐτὸν ὀρθότατα Ἀσκληπιῷ
[7, 16]   τοῦ τείχους ὑποπτεύων ἐνέδραν· τρίτῃ  δὲ   ἡμέρᾳ μετὰ τὴν μάχην ᾕρει
[7, 27]   Δήμητρι ἐνταῦθα ἡμερῶν ἑπτά· (τρίτῃ  δὲ   ἡμέρᾳ τῆς ἑορτῆς ὑπεξίασιν οἱ
[7, 25]   λανθάνουσιν ἐν τῇ νυκτί, ἅμα  δὲ   ἡμέρᾳ τούς τε ἑαυτῶν ἀπεληλυθότας
[7, 26]   εἴκοσιν ὁδὸς καὶ ἑκατόν· ταύτης  δὲ   ἡμίσεια ἐς Πελλήνην ἀπὸ τοῦ
[7, 15]   μήτε αἱρεῖν φεύγοντα ἀπηγόρευε· Πυθέαν  δὲ   ἢν ἕλωσιν, ἀνάγειν ἐκέλευσεν ὡς
[7, 4]   εὐνοίᾳ συνοίκους Ἴωνας. ἡγεμὼν  δὲ   ἦν τοῖς Ἴωσι Προκλῆς
[7, 17]   τῆς ὁδοῦ τάφος Σωστράτου· μειράκιον  δὲ   ἦν τῶν ἐπιχωρίων, γενέσθαι δὲ
[7, 26]   ἱερὸν οὐκ ἔστιν ἀνθρώποις. θεοῦ  δὲ   ἣν Συρίαν ἐπονομάζουσιν, ἐς ταύτης
[7, 17]   δὲ ἦν τῶν ἐπιχωρίων, γενέσθαι  δὲ   Ἡρακλέους ἐρώμενόν φασιν αὐτόν, καὶ
[7, 23]   δύο ἀγάλματα λευκοῦ λίθου· τῆς  δὲ   Ἥρας τὸ ἄγαλμα ὅτι μὴ
[7, 11]   Ἀχαιοὺς ἐδέοντο τιμωρῆσαί σφισιν· Ἀχαιοῖς  δὲ   ἤρεσκε μὴ τιμωρεῖν φιλίᾳ τε
[7, 13]   τὴν Σπάρτην Ἀχαιοῖς εἶναι. (Μεναλκίδας  δὲ   ᾕρητο μὲν ὑπὸ Λακεδαιμονίων ἐναντία
[7, 22]   μὲν τῷ ποταμῷ Χάραδρος, ὥρᾳ  δὲ   ἦρος πίνοντα ἐξ αὐτοῦ τὰ
[7, 3]   τὸ πολὺ οὐκ Ἴωνες, Κλεωναῖοι  δὲ   ἦσαν καὶ ἐκ Φλιοῦντος, ὅσοι
[7, 27]   τοῦ Περσῶν ἀνασωθέντα οἴκαδε. Θεσσαλοὶ  δὲ   ἡσσηθῆναι Πουλυδάμαντα οὐχ ὁμολογοῦντες παρέχονται
[7, 17]   ὑπὸ τῆς μητρὸς τεχθείη· ἐπεὶ  δὲ   ηὔξητο, μετῴκησεν ἐς Λυδίαν τῷ
[7, 7]   πρὸς τῷ Εὐρίπῳ, κατὰ  δὲ   Θεσσαλῶν τε αὐτῶν καὶ τοῦ
[7, 26]   ταῖς γυναιξί, {καὶ ὁ} ἐνδεδυκὼς  δὲ   θώρακα εἷς. τοῦτόν φασιν Ἀχαιοῖς
[7, 24]   σημεῖα ἐν τῇ γῇ. (τότε  δὲ   ἰδέαν μὲν ταύτην ἐπὶ τῇ
[7, 26]   ἦν, ἐξάπτουσι τὰς δᾷδας. (Σικυώνιοι  δὲ   ἰέναι γὰρ συμμάχους τοῖς Ὑπερησιεῦσιν
[7, 26]   Φελλόην ἔστιν ἐν τούτοις. θεῶν  δὲ   ἱερὰ Διονύσου καὶ Ἀρτέμιδός ἐστιν·
[7, 25]   συνοίκησιν τῶν Μυκηναίων. (ἐν Κερυνείᾳ  δὲ   ἱερόν ἐστιν Εὐμενίδων· ἱδρύσασθαι δὲ
[7, 25]   ἐπὶ τὸν καλούμενον Γαῖον· Γῆς  δὲ   ἱερόν ἐστιν Γαῖος ἐπίκλησιν
[7, 2]   ἐν ἀριστερᾷ τῆς ὁδοῦ· τὸ  δὲ   ἱερὸν τὸ ἐν Διδύμοις τοῦ
[7, 4]   καὶ ἀνεσώσαντο τὴν νῆσον. (τὸ  δὲ   ἱερὸν τὸ ἐν Σάμῳ τῆς
[7, 21]   τὸ ἱερὸν τοῦ Αἰσυμνήτου· τὸ  δὲ   ἱερὸν τοῦτο ἐς τὰ ἐπὶ
[7, 20]   Ἡρώδης τοῦ οἰκοδομήματος. (ἐν Πάτραις  δὲ   ἰόντι ἐκ τῆς ἀγορᾶς,
[7, 16]   τὴν πᾶσαν ἀθροισθῆναι παρασκευήν. ἀφίκετο  δὲ   ἱππικὸν μὲν πεντακόσιοί τε καὶ
[7, 21]   Ἀσφάλιός τε καὶ Ἵππιος. (ὠνομάσθαι  δὲ   Ἵππιον τὸν θεὸν πείθοιτο μὲν
[7, 22]   τῇ πηγῇ τὸ ὄνομα, τοὺς  δὲ   ἰχθῦς οὐχ αἱροῦσιν ἐξ αὐτῆς,
[7, 3]   ἐνταῦθα ἦσαν οἱ Κᾶρες· ἐσήγαγε  δὲ   Ἴωνας ἐς τὴν Τέων Ἄποικος
[7, 10]   ναυτικὸν τὸ Ἰώνων προδόντων· (μετὰ  δὲ   Ἴωνας κεχειρωμένους ἠνδραποδίσαντο καὶ Ἐρέτριαν
[7, 2]   μνήματι ἀνήρ ἐστιν ὡπλισμένος. (οἱ  δὲ   Ἴωνες οἱ Μυοῦντα ἐσοικισάμενοι καὶ
[7, 5]   θαλάσσης ἀμιγοῦς ὕδατι ἀλλοίῳ. (ἡ  δὲ   Ἰωνία παρὲξ τῶν τε ἱερῶν
[7, 3]   συνεπολιτεύοντο, οὐδὲν ἔχοντες πλέον· βασιλείαν  δὲ   Ἰώνων ἡγεμόνες Δαμασίχθων λαμβάνει καὶ
[7, 1]   σύνοικοί σφισιν ἄνευ πολέμου· τῶν  δὲ   Ἰώνων τοὺς βασιλέας ὑπῄει δέος,
[7, 2]   Κυάρητος ἐγένετο Κόδρου, Πριηνεῖς  δὲ   Ἴωσιν ἀναμεμιγμένοι Θηβαῖοι Φιλώταν τε
[7, 26]   ἐς ὥραν ἀφίκηται γάμου. ἕστηκε  δὲ   καὶ ἄγαλμα ἐνταῦθα ἀρχαῖον, Ἰφιγένεια
[7, 21]   ἄνδρες ἀνείλκυσαν ἐν δικτύῳ. ἔστι  δὲ   καὶ ἀγάλματα τοῦ λιμένος ἐγγυτάτω
[7, 15]   Ἑλλήνων τὰ ἐς Μήδους, ἦν  δὲ   καὶ Ἀθηναίοις τὰ ἐς Γαλάτας
[7, 10]   τὰ πρῶτα ἐν Θήβαις. Πελοποννησίων  δὲ   καὶ Ἀθηναίων πολεμησάντων Ξενίας Ἠλεῖος
[7, 22]   τῷ Διονύσῳ δρῶσιν Ἕλληνες. ἔστι  δὲ   καὶ Ἀθηνᾶς ναός, τὸ δὲ
[7, 24]   Συρακούσαις Ἀρεθούσῃ φασὶν αὐτά. (ἔστι  δὲ   καὶ ἄλλα Αἰγιεῦσιν ἀγάλματα χαλκοῦ
[7, 24]   ἀρχὴν τὴν Πριάμου στρατεύεσθαι. Ἀγαμέμνονι  δὲ   καὶ ἄλλα ἐστὶν ἐς ἔπαινον
[7, 17]   ἐς τὰ μάλιστα ἀρχαῖον, ἔστι  δὲ   καὶ ἄλλο ἱερόν σφισι Δινδυμήνῃ
[7, 19]   ὑπὸ Διὸς ἐδόθη Δαρδάνῳ. (λέγονται  δὲ   καὶ ἄλλοι λόγοι δύο ἐς
[7, 25]   τοῖς ἐς τὴν Ἑλίκην, πάρεστι  δὲ   καὶ ἄλλοις διδαχθῆναι πολλοῖς ὡς
[7, 23]   ἄγει τὸν ποταμὸν Ἀργυρᾶς. (ἤκουσα  δὲ   καὶ ἄλλον ἐπ´ αὐτῷ λόγον,
[7, 27]   ὄνομα ἀπὸ Τιτᾶνος Κριοῦ· (Κριὸς  δὲ   καὶ ἄλλος ὠνόμασται ποταμός, ὃς
[7, 6]   Δωριεῖς ἀπηξίουν σφίσιν ἡγεῖσθαι. ἐδήλωσαν  δὲ   καὶ ἀνὰ χρόνον· Λακεδαιμονίων γὰρ
[7, 6]   ἔργου τοῦ περὶ Λάμιαν. (οἶδα  δὲ   καὶ ἄνδρα αὐτὸς Λυδὸν Ἄδραστον
[7, 7]   παῖδα ἔτι ἡλικίαν ὄντα· ἦν  δὲ   καὶ ἀνεψιὸς τῷ Φιλίππῳ καὶ
[7, 11]   δὲ καὶ ἔπραξεν ὑπερήφανα, Λακεδαιμονίους  δὲ   καὶ Ἀργείους τὸ παράπαν ἔθετο
[7, 14]   Ἀχαϊκὸν μήτε αὐτὴν Κόρινθον, ἀφεῖσθαι  δὲ   καὶ Ἄργος καὶ Ἡράκλειαν τὴν
[7, 24]   σὺν πολλῇ τῇ φλογί, τὰ  δὲ   καὶ ἀστέρων ὤφθη σχήματα οὔτε
[7, 4]   γένοιτο Ἀστυπάλαια καὶ Εὐρώπη, Ποσειδῶνος  δὲ   καὶ Ἀστυπαλαίας εἶναι παῖδα Ἀγκαῖον,
[7, 16]   ἀπεδίδρασκον ὑπὸ νύκτα εὐθύς· ἀπεδίδρασκον  δὲ   καὶ αὐτῶν Κορινθίων οἱ πολλοί.
[7, 15]   τὸν Λαμιακὸν ποιούμενος κόλπον. Κριτόλαος  δὲ   καὶ Ἀχαιοὶ λόγον μὲν φέροντα
[7, 14]   Κριτόλαον καὶ Ἀχαιοὺς ἔβλαψε. παρώξυνε  δὲ   καὶ Ἀχαιοὺς Πυθέας βοιωταρχῶν τηνικαῦτα
[7, 9]   συνεδρίου τοῦ Ἀχαιῶν μετεῖχον. (ἀντιπρεσβευσαμένων  δὲ   καὶ Ἀχαιῶν Λακεδαιμονίοις καὶ λόγων
[7, 2]   καὶ ἡνίκα Ἡρακλέα ἔφυγον, αἱ  δὲ   καὶ Διόνυσον τὰ ἔτι ἀρχαιότερα,
[7, 23]   οὐκ ἔχων πω γένεια. ἔστι  δὲ   καὶ Διὸς ἐπίκλησιν Σωτῆρος ἐν
[7, 27]   πατρίδος τῆς αὑτοῦ καταστῆναι. (ἔστι  δὲ   καὶ Εἰλειθυίας Πελληνεῦσιν ἱερόν· τοῦτο
[7, 7]   δὲ χρόνον τινὰ ἐπισχόντες· τοὺς  δὲ   καὶ ἐκτὸς οἰκοῦντας τοῦ ἰσθμοῦ
[7, 18]   βιαζόμενα ἐς τὸ ἐκτός, τὰ  δὲ   καὶ ἐκφεύγοντα ὑπὸ ἰσχύος· ταῦτα
[7, 24]   ἀπέκρυψεν αὐτὰ τοῦ χειμάρρου. σύνοπτα  δὲ   καὶ Ἑλίκης ἐστὶ τὰ ἐρείπια,
[7, 27]   θεὸς παρέχεται σχῆμα. ᾠκοδόμηται  δὲ   καὶ ἔλυτρον κρήνης ἐν τῇ
[7, 10]   ἐν συνεδρίῳ τῷ Ἀχαιῶν, ἐθέλω  δὲ   καὶ ἐν αὐτοῖς Ῥωμαίοις ὑπέχειν
[7, 27]   παρὰ τοῦ θεοῦ γίνεται. ὕδωρ  δὲ   καὶ ἐνταῦθα ἀνέδην ἐστί, καὶ
[7, 9]   Ἀχαϊκῷ ὑπέχειν τὰς κρίσεις. ἐτειχίσθη  δὲ   καὶ ἐξ ἀρχῆς αὖθις Σπαρτιάταις
[7, 27]   ἄφθονον ἄνεισιν ἐκ πηγῶν. ἄγουσι  δὲ   καὶ ἑορτὴν τῇ Δήμητρι ἐνταῦθα
[7, 11]   Ἑλληνικὸν πολλὰ μὲν εἶπε, πολλὰ  δὲ   καὶ ἔπραξεν ὑπερήφανα, Λακεδαιμονίους δὲ
[7, 6]   ἔχει Λακωνικὸς Ἀττικός. (ὑστέρησαν  δὲ   καὶ ἔργου τοῦ Πλαταιᾶσι· δῆλα
[7, 20]   ἤμυναν Αἰτωλοῖς Ἀχαιῶν μόνοι. κεκόσμηται  δὲ   καὶ ἐς ἄλλα τὸ Ὠιδεῖον
[7, 17]   τῇ κεφαλῇ τριχῶν δοῦναι. ἐπίθημα  δὲ   καὶ ἐς ἐμὲ ἔτι στήλη
[7, 5]   κλύδωνι ἐν πέτρας χηραμῷ, τὰ  δὲ   καὶ ἐς ἐπίδειξιν πλούτου πεποιημένα.
[7, 9]   τῷ τότε Ἀχαιοῖς ἐχθίστους· ἐλύπησαν  δὲ   καὶ ἐς πλέον τοὺς Ἀχαιούς,
[7, 14]   ἀπ´ αὐτῶν διακρίνοντες ἠφίεσαν. ἀποστέλλουσι  δὲ   καὶ ἐς Ῥώμην ἄλλους τε
[7, 18]   μόνοις τοῖς Πατρεῦσιν εἶναι, ἔδωκε  δὲ   καὶ ἐς τὰ ἄλλα γέρα
[7, 10]   δυνατώτατοι τῶν Ἀχαιῶν παράσχοιεν, συνάραιντο  δὲ   καὶ ἐς τὰ ἄλλα· ἐκέλευσεν
[7, 27]   τοῦτο ὑπὸ τὸ γυμνάσιον, διαμεμένηκε  δὲ   καὶ ἐς τόδε ἔτι αὐτῷ
[7, 23]   διέξεισι μὲν ποταμὸς Φοῖνιξ, διέξεισι  δὲ   καὶ ἕτερος Μειγανίτας, ἐς θάλασσαν
[7, 18]   χρεὼν ἐκπεσόντα τοῦ ἅρματος, Τριπτόλεμος  δὲ   καὶ Εὔμηλος Ἄνθειαν πόλιν οἰκίζουσιν
[7, 4]   ἀπὸ Ἴωνος τοῦ Ξούθου. Ἄνδροκλος  δὲ   καὶ Ἐφέσιοι στρατεύουσιν ἐπὶ Λεώγορον
[7, 2]   τῶν ἐπὶ θαλάσσῃ πόλεων, Νειλεὺς  δὲ   καὶ σὺν αὐτῷ μοῖρα
[7, 2]   τῆς πόλεως ἁλισκομένης ἐκδιδράσκουσι, γυναῖκας  δὲ   καὶ θυγατέρας τὰς ἐκείνων γαμοῦσι.
[7, 5]   ὡρῶν κράσεως χώρα, ἔχει  δὲ   καὶ ἱερὰ οἷα οὐχ ἑτέρωθι,
[7, 21]   πλέον τοῦ Δαναοῦ δείματι. (ἔστι  δὲ   καὶ ἱερὸν Πατρεῦσιν Ἀσκληπιοῦ· τοῦτο
[7, 25]   τῇ Δήμητρί ἐστιν ἐσθής. πεποίηται  δὲ   καὶ Ἴσιδι ἱερόν. (καταβάντων δὲ
[7, 4]   μὲν τὴν Σικελίαν, ἐπὶ πλεῖστον  δὲ   καὶ Ἰταλίας ἀφίκετο τοῦ Δαιδάλου
[7, 4]   Σάλαγόν τε καὶ Ἀθάμαντα. ἀφίκοντο  δὲ   καὶ Κᾶρες ἐς τὴν νῆσον
[7, 5]   ἐν ὑπαίθρῳ λίθου λευκοῦ. ἐποιήθη  δὲ   καὶ κατ´ ἐμὲ Σμυρναίοις ἱερὸν
[7, 19]   οἱ προσήκοντές σφισιν ἔπασχον, Μελάνιππον  δὲ   καὶ Κομαιθὼ συμφορᾶς ἐκτὸς γενέσθαι
[7, 18]   γενέσθαι τινὶ ἡλικίαν ὑστέρους. (ἄγουσι  δὲ   καὶ Λάφρια ἑορτὴν τῇ Ἀρτέμιδι
[7, 18]   ἐλάφους τε καὶ δορκάδας, οἱ  δὲ   καὶ λύκων καὶ ἄρκτων σκύμνους,
[7, 17]   Ἀχαιῶν πόλεμος ἐγένετο· ὅτε  δὲ   καὶ μόγις, ἅτε ἐκ δένδρου
[7, 25]   πολλοῖς ὡς ἔστιν ἀπαραίτητον· φαίνεται  δὲ   καὶ θεὸς παραινῶν
[7, 17]   ἀπέκοψε μανεὶς Ἄττης, ἀπέκοψε  δὲ   καὶ τὴν θυγατέρα αὐτῷ
[7, 9]   Ἀχαιοῖς τὰ δίκαια ὁρίσαι. Ἄππιος  δὲ   καὶ οἱ σὺν αὐτῷ ἔμελλον
[7, 9]   ὑπέτεινεν ἐς τοὺς Ῥωμαίους. Ἄππιος  δὲ   καὶ οἱ σὺν αὐτῷ Λυκόρταν
[7, 14]   καὶ ἐντεῦθεν ἐβιάζοντο ἕλκειν. (Ὀρέστης  δὲ   καὶ οἱ σὺν αὐτῷ τῆς
[7, 9]   Ῥωμαίων βουλῆς ἔχει δόγμα. Μέτελλος  δὲ   καὶ οἱ σὺν αὐτῷ ὑπὸ
[7, 16]   καὶ παῖδας ἀπέδοτο Μόμμιος· ἀπέδοτο  δὲ   καὶ οἰκέτας, ὅσοι τῶν ἐς
[7, 4]   τε καὶ Μέλανα· ἀνὰ χρόνον  δὲ   καὶ Οἰνοπίωνα ἐς τὴν Χίον
[7, 26]   ὑπὸ τῶν Σικυωνίων ἀνάστατος, μνημονεύειν  δὲ   καὶ Ὅμηρον ἐν καταλόγῳ τῶν
[7, 25]   χρόνον ὑπὸ ἀσθενείας λέγουσι. τούτων  δὲ   καὶ Ὅμηρος τῶν Αἰγῶν ἐν
[7, 24]   τῷ Ἑλικωνίῳ θέας ἄξιος. (ἔστι  δὲ   καὶ Ὁμήρῳ πεποιημένα ἐς Ἑλίκην
[7, 11]   ἀπάγειν παρ´ αὐτῶν Ἀθηναίους, ἀποδοῦναι  δὲ   καὶ ὀπίσω τοὺς ὁμήρους. (χρόνος
[7, 20]   νὺξ γέρας τοῦτο εἴληφε, καταβαίνουσι  δὲ   καὶ ὁπόσοι δὴ τῶν ἐπιχωρίων
[7, 18]   Λαφρίας οἱ Πατρεῖς ἔσχον. (ὡσαύτως  δὲ   καὶ ὅσα ἄλλα ἀγάλματα ἔκ
[7, 16]   ἐν τῇ ὑπερορίᾳ κτᾶσθαι, ἀφῆκαν  δὲ   καὶ ὅσοις ἐπιβεβλήκει Μόμμιος ζημίαν·
[7, 10]   τὴν πᾶσαν Ἑλλάδα ἀφήσει· Δημάδης  δὲ   καὶ ὅσον προδοτῶν Ἀθήνῃσιν ἄλλο
[7, 24]   αὖθις ἐς τὰς ἕδρας· ὡσαύτως  δὲ   καὶ ὀχετῶν κατασκευῆς καὶ εἰ
[7, 16]   πολὺ οἱ Ῥωμαῖοι φονεύουσι, γυναῖκας  δὲ   καὶ παῖδας ἀπέδοτο Μόμμιος· ἀπέδοτο
[7, 26]   Πελληνέων ἀπὸ Πάλλαντος, τῶν Τιτάνων  δὲ   καὶ Πάλλαντα εἶναι λέγουσι, δόξῃ
[7, 19]   δὲ ὄνομα εἶχεν οὐδέν. (παίδων  δὲ   καὶ παρθένων ὁπόσοι μὲν ἐς
[7, 20]   τῷ Πρευγένει κατὰ ἔτος, ὡσαύτως  δὲ   καὶ Πατρεῖ, τὴν ἑορτὴν τῇ
[7, 2]   νεμόμενοι τὴν χώραν ἦσαν· ᾤκουν  δὲ   καὶ περὶ τὸ ἱερὸν ἄλλοι
[7, 10]   ἐν ἰάμβῳ μνήμην ἔσχε. (Μακεδόνων  δὲ   καὶ Περσέως κεχειρωμένων πολέμῳ διὰ
[7, 14]   ὅπλα ἐπὶ τὴν Σπάρτην, ἀνέπεισε  δὲ   καὶ Ῥωμαίοις ἐκ τοῦ εὐθέος
[7, 2]   λαβόντες ἐκτὸς ἦσαν πολέμου. ἀφείλετο  δὲ   καὶ Σάμον Ἄνδροκλος Σαμίους, καὶ
[7, 8]   Μακεδονίαν καὶ ἐπὶ Φίλιππον, μετέσχον  δὲ   καὶ στρατείας ἐς Αἰτωλούς, τρίτα
[7, 18]   λύκων καὶ ἄρκτων σκύμνους, οἱ  δὲ   καὶ τὰ τέλεια τῶν θηρίων·
[7, 5]   ὁμοῦ καὶ ὠφέλεια γίνεται· ἔστι  δὲ   καὶ Τηίοις ἐπὶ τῇ ἄκρᾳ
[7, 23]   πατέρα Οὐρανὸν ἐλυμήνατο· ἐπὶ τούτῳ  δὲ   καὶ τὴν ἄκραν Δρέπανον ὀνομάζουσιν.
[7, 16]   τὴν ἐς χρήματα πλεονεξίαν, ἐοικυῖαν  δὲ   καὶ τὴν ἐς τὸν θάνατον
[7, 24]   τοῖς ὁρῶσιν ἐμποιοῦντα ἔκπληξιν, ἔτι  δὲ   καὶ τῆς γῆς κάτω πνευμάτων
[7, 13]   ἥκιστα τοῖς χρήμασιν ἀσθενῶς, πρὸς  δὲ   καὶ τῆς γῆς σφισιν ἀσπόρου
[7, 16]   προσόντων καὶ τούτοις τρισχιλίων· ἐπῆλθον  δὲ   καὶ τοξόται Κρῆτες καὶ ἐκ
[7, 16]   πολέμου τὸ ἔργον ἐτεθνήκεσαν. ἀναθημάτων  δὲ   καὶ τοῦ ἄλλου κόσμου τὰ
[7, 26]   ὁπόσα ἐν τοῖς ἀετοῖς, ἀρχαῖον  δὲ   καὶ τοῦ θεοῦ τὸ ξόανον,
[7, 3]   μὲν γυναῖκα τὴν Μαντώ, ποιεῖται  δὲ   καὶ τοὺς σὺν αὐτῇ συνοίκους.
[7, 21]   ἐπὶ τοὺς θρεψαμένους καταφεύγει· ἁμαρτάνουσα  δὲ   καὶ τούτων, ἐλείπετο οὐδὲν ἔτι
[7, 7]   φάρμακα τόλμημα ἦν ἐλαφρότατον. (κατεῖχε  δὲ   καὶ τρεῖς πόλεις φρουραῖς ὁρμητήρια
[7, 18]   τοῦ Εὐμήλου παιδὸς ἐπώνυμον. (ᾠκίσθη  δὲ   καὶ τρίτη μεταξὺ Ἀνθείας καὶ
[7, 20]   ἱεροῦ Πρευγένους μνῆμά ἐστιν· ἐναγίζουσι  δὲ   καὶ τῷ Πρευγένει κατὰ ἔτος,
[7, 4]   καὶ Ἄβαντες ἐξ Εὐβοίας. Οἰνοπίωνος  δὲ   καὶ τῶν παίδων ἔλαβεν ὕστερον
[7, 22]   ἱερὸν μαντεία καθέστηκεν· ἐν Φαραῖς  δὲ   καὶ ὕδωρ ἱερόν ἐστι τοῦ
[7, 12]   καὶ ἀποθανεῖν ἦσαν κατεγνωσμένοι· ἀπεστάλησαν  δὲ   καὶ ὑπὸ Ἀχαιῶν Καλλικράτης ἐς
[7, 11]   ἔργα οὕτως ἀφειδῆ προαχθείσαις, κριθείσαις  δὲ   καὶ ὕστερον παρὰ δικαστῇ κοινῷ
[7, 3]   ἑκάστων ἐπεισήγαγεν Ἐρυθραίοις συνοίκους. (Κλαζομενίοις  δὲ   καὶ Φωκαεῦσι, πρὶν μὲν
[7, 2]   συγγενείᾳ τῶν Κόδρου παίδων· (μετέσχον  δὲ   καὶ Φωκεῖς οἱ ἄλλοι πλὴν
[7, 18]   τοῦ ἀγάλματος θηρεύουσά ἐστιν, ἐλέφαντος  δὲ   καὶ χρυσοῦ πεποίηται, Ναυπάκτιοι δὲ
[7, 8]   γνώμην ὑπὸ Μακεδόνων ἀρχομένας· προεωρῶντο  δὲ   καὶ ὡς ἀντὶ Φιλίππου καὶ
[7, 27]   ταύτην καὶ οὐ χαλκοῦ. (λέγεται  δὲ   καὶ ὡς Κορινθίου συνεστῶτος πολέμου
[7, 27]   Πρόμαχος πλείστους τῶν ἀντιτεταγμένων. λέγεται  δὲ   καὶ ὡς Πουλυδάμαντος τοῦ Σκοτουσσαίου
[7, 12]   ἀνεχώρησεν ὀπίσω τὸ στράτευμα. ~(Ὠρώπιοι  δὲ   καὶ ὠφελείας σφίσιν οὐ γενομένης
[7, 2]   Μίνω τὸν Εὐρώπης φεύγοντες, οἱ  δὲ   Κᾶρες οἱ πρότερον νεμόμενοι τὴν
[7, 5]   τοῦ Οἰνοπίωνος τὰ ἔργα· Σαμίοις  δὲ   κατὰ τὴν ὁδὸν τὴν ἐς
[7, 3]   Ἀπόλλωνι ἐκομίσθησαν ἐς Δελφούς· Τειρεσίαν  δὲ   κατὰ τὴν πορείαν τὸ χρεὼν
[7, 3]   οἳ Σαρπηδόνι ὁμοῦ ἔφυγον Καρῶν  δὲ   κατὰ φιλίαν ἐκ παλαιοῦ πρὸς
[7, 2]   Ἀστερίου βασιλεύοντος τοῦ Ἄνακτος, Μιλήτου  δὲ   κατάραντος στόλῳ Κρητῶν τε
[7, 24]   τῶν σεισμῶν ἐθέλει προενδείκνυσθαι· (τῆς  δὲ   κινήσεως αὐτῆς καθέστηκεν οὐχ εἷς
[7, 15]   οὐδὲν ἀφανέστερα ἐκείνων τολμήματα. (ὑποφεύγοντας  δὲ   Κριτόλαον καὶ Ἀχαιοὺς αἱροῦσιν ὀλίγον
[7, 11]   τῷ ἀνδρὶ ἦν Γάλλος, ἀπέσταλτο  δὲ   Λακεδαιμονίοις καὶ Ἀργείοις ὑπὲρ γῆς
[7, 22]   τὸ Ἀθηνᾶς καλούμενον τεῖχος. ἐς  δὲ   λιμένα Ἐρινεὸν ἐξ Ἀθηνᾶς τείχους
[7, 5]   ἐς ἐπίδειξιν πλούτου πεποιημένα. Κλαζομενίοις  δὲ   λουτρά ἐστιν ἐν δὲ αὐτοῖς
[7, 3]   λόγου τὰ ἐς Λυσίμαχον· ἐμαχέσαντο  δὲ   Λυσιμάχῳ καὶ Μακεδόσι Κολοφώνιοι τῶν
[7, 3]   ἀνάγουσιν ὡς τὸν Ῥάκιον·  δὲ   μανθάνει γὰρ παρὰ τῆς Μαντοῦς
[7, 18]   δὲ καὶ χρυσοῦ πεποίηται, Ναυπάκτιοι  δὲ   Μέναιχμος καὶ Σοΐδας εἰργάσαντο· τεκμαίρονται
[7, 10]   ἔλεγεν ὑπὸ διδασκαλίᾳ Καλλικράτους· ἀναστὰς  δὲ   μετ´ αὐτὸν Ξένων ἦν δὲ
[7, 17]   τὴν θυγατέρα αὐτῷ διδούς· Ἄγδιστιν  δὲ   μετάνοια ἔσχεν οἷα Ἄττην ἔδρασε,
[7, 23]   ποταμῷ λήθην ἔρωτος γίνεσθαι. εἰ  δὲ   μέτεστιν ἀληθείας τῷ λόγῳ, τιμιώτερον
[7, 2]   Σαρδὼ καὶ Θεσπιεῦσιν ἡγήσατο· γενεᾷ  δὲ   μιᾷ πρότερον ἐξέπλευσαν ἐξ
[7, 27]   οὐ συνεχὴς πόλις, ἐς  δὲ   μοίρας νενεμημένη δύο ὑπὸ τῆς
[7, 23]   φοιτήσειν ἔμελλεν νύμφη, Σέλεμνον  δὲ   μονωθέντα Ἀργυρᾶς καὶ τελευτήσαντα ὑπὸ
[7, 2]   οὗτοι τὰς πόλεις ἀφείλοντο· οἰκισταὶ  δὲ   Μυοῦντος μὲν Κυάρητος ἐγένετο
[7, 2]   θυγατέρας τὰς ἐκείνων γαμοῦσι. τοῦ  δὲ   Νειλέως τάφος ἰόντων ἐς
[7, 3]   Ἀθάμαντι ἐς αὐτὴν ἐλθόντες· λέγεται  δὲ   Ἀθάμας οὗτος ἀπόγονος Ἀθάμαντος
[7, 24]   Διὶ Παναχαιᾶς ἐστι Δήμητρος. παρέχεται  δὲ   αἰγιαλός, ἐν καὶ
[7, 4]   ἀπαντικρὺ τοῦ Μίμαντος. Ἄσιος  δὲ   Ἀμφιπτολέμου Σάμιος ἐποίησεν ἐν
[7, 18]   ἐς τὴν Νικόπολιν κομισθῆναι, Πατρεῦσι  δὲ   Αὔγουστος ἄλλα τε τῶν
[7, 13]   ἔφευγον πρὸς τὴν πόλιν. (εἰ  δὲ   Δαμόκριτος προθυμίαν ἐποιήσατο, τοῖς
[7, 7]   Ἀρκαδικοῖς ἀφιξόμεθα ἐς μνήμην· (Φίλιππος  δὲ   Δημητρίου τὴν Μακεδόνων ἀρχήν,
[7, 11]   δὴ τὰ ἐντεταλμένα ἐποίει, Ἀθηναίων  δὲ   δῆμος ἀνάγκῃ πλέον
[7, 2]   γυναῖκες τοῦ Ἀμαζόνων γένους. Ἄνδροκλος  δὲ   Κόδρου οὗτος γὰρ δὴ
[7, 7]   ὑπὸ Ἀράτου καὶ Σικυωνίων· Κλεομένης  δὲ   Λεωνίδου τοῦ Κλεωνύμου, βασιλεὺς
[7, 9]   πειθοῖ τοὺς λόγους. (Λυκόρτας  δὲ   Μεγαλοπολίτης, οὔτε ἀξιώματι οὐδενὸς
[7, 19]   ὄψεως εὐπρεπείᾳ μάλιστα ὑπερηρκότα. ὡς  δὲ   Μελάνιππος ἐς τὸ ἴσον
[7, 12]   Ῥωμαίων βουλῆς εἰσιν ἐγνωσμένοι, Λακεδαιμονίους  δὲ   Μεναλκίδας ἠπάτα παντελῶς τοῦ
[7, 10]   δὲ μετ´ αὐτὸν Ξένων ἦν  δὲ   Ξένων οὗτος οὐκ ἐλαχίστου
[7, 22]   {δὲ} Πατρῶν πεντήκοντα ἀπέχουσα, λιμὴν  δὲ   Πάνορμος σταδίοις πέντε καὶ
[7, 18]   ἑαυτοῦ Πάτρας τῇ πόλει. Ἀγήνωρ  δὲ   πατὴρ τοῦ Πρευγένους Ἀρέως
[7, 6]   Τέλλις τε καὶ Λεοντομένης· Κομήτης  δὲ   πρεσβύτατος τῶν Τισαμενοῦ παίδων
[7, 3]   τοὺς σὺν αὐτῇ συνοίκους. Μόψος  δὲ   Ῥακίου καὶ Μαντοῦς καὶ
[7, 5]   ποιῆσαι τὰ ἔπη λέγουσι· (Χίοις  δὲ   τοῦ Οἰνοπίωνος τάφος θέαν
[7, 5]   τοῦ ἐν Πανιωνίῳ συλλόγου. Ἀλέξανδρος  δὲ   Φιλίππου τῆς ἐφ´ ἡμῶν
[7, 22]   οἱ Τριταιεῖς λέγουσιν, ἐκομίσθη. θύειν  δὲ   οἱ ἐνταῦθα καὶ Ἄρει καὶ
[7, 22]   ἐν αὐτῷ οὐδὲ ἀγάλματα· κομισθῆναι  δὲ   οἱ ἐπιχώριοί φασιν ἐς Ῥώμην
[7, 16]   ἐς τὸν θάνατον δειλίαν. (Ἀχαιῶν  δὲ   οἱ ἐς Κόρινθον ἀποσωθέντες μετὰ
[7, 14]   προθύμως ἐπηγγέλλοντο τοῦ πολέμου· (ἑαλώκεσαν  δὲ   οἱ Θηβαῖοι πρώτην δίκην Μετέλλου
[7, 9]   κύκλος τοῦ ἄστεως. (Λακεδαιμονίων  δὲ   οἱ κατελθόντες, βουλεύοντες παντοῖα ἐπὶ
[7, 2]   ὅμως τελοῦσιν ἐς Ἴωνας· Μυοῦντος  δὲ   οἱ οἰκήτορες ἐπὶ τύχῃ τοιᾷδε
[7, 18]   καὶ Ἀρόης Μεσάτις πόλις. ὁπόσα  δὲ   οἱ Πατρεῖς περὶ Διονύσου λέγουσι,
[7, 27]   τῆς Ἀθηνᾶς τὰ ἀγάλματα. λέγουσι  δὲ   οἱ Πελληνεῖς καὶ ἄδυτον τῆς
[7, 18]   Γλαῦκος ἐκδίδωσιν ἐς θάλασσαν. Πατρέων  δὲ   οἱ τὰ ἀρχαιότατα μνημονεύοντές φασιν
[7, 4]   ἐν τοῖς ἔπεσιν ἐδήλωσε· τότε  δὲ   οἱ τὴν νῆσον οἰκοῦντες ἀνάγκῃ
[7, 6]   ἔτι ὑπὸ Ἰώνων οἰκουμένας. (ἦσαν  δὲ   οἱ τὸ μέγιστον ἐν τοῖς
[7, 1]   ἐν τῇ νῦν Σικυωνίᾳ, εἰσὶ  δὲ   οἵ φασιν ἀπὸ τῆς χώρας,
[7, 3]   ἐν τῇ Νάξῳ, τὸν νεκρὸν  δὲ   οἴκαδε ἀπαχθέντα κατεδέξαντο οἱ Δαμασίχθονος
[7, 23]   ἐφαίνετο ἀρχαιότερον εἶναί μοι. (ἐν  δὲ   οἰκήματι κατευθὺ τῆς ὁδοῦ, χαλκοῦ
[7, 22]   κοινῷ παρίστατο ἅπασιν εἰκάζειν. (Τριτείας  δὲ   οἰκιστὴν οἱ μὲν Κελβίδαν γενέσθαι
[7, 27]   Μύσιόν φασιν ἄνδρα Ἀργεῖον, ἐδέξατο  δὲ   οἴκῳ Δήμητρα καὶ Μύσιος
[7, 3]   χώραν δὲ οὐ πολέμῳ, κατὰ  δὲ   ὁμολογίαν λαμβάνουσι παρὰ Κυμαίων· Ἰώνων
[7, 4]   νῆσον καλοῦσιν ἀντὶ Δαρδανίας· οἱ  δὲ   ὁμοῦ Λεωγόρῳ περὶ Ἀναίαν τὴν
[7, 8]   καὶ στρατείας ἐς Αἰτωλούς, τρίτα  δὲ   ὁμοῦ Ῥωμαίοις ἐμαχέσαντο ἐναντία Ἀντιόχου
[7, 5]   ἐν Φωκαίᾳ τῆς Ἀθηνᾶς· θαῦμα  δὲ   ὅμως ἦσαν καὶ ὑπὸ τοῦ
[7, 26]   Ἀργολίδος Ἀχαιῶν οἰκοῦσιν ἔσχατοι. τὸ  δὲ   ὄνομα ἐγένετο τῇ πόλει λόγῳ
[7, 19]   τῆς Τρικλαρίας Ἀμείλιχος ἐκλήθη· τέως  δὲ   ὄνομα εἶχεν οὐδέν. (παίδων δὲ
[7, 1]   τὴν πρὸς ἕω θάλασσαν, Ἀχαΐαν  δὲ   ὄνομα τὸ ἐφ´ ἡμῶν ἔχουσα
[7, 26]   τοῖς ἔπεσιν Ὑπερησία ὠνόμασται· τὸ  δὲ   ὄνομα τὸ νῦν ἐγένετο Ἰώνων
[7, 2]   ἀπὸ τοῦ Θήρα τούτου, πρότερον  δὲ   ὀνομαζομένην Καλλίστην. (τρίτον δὲ τότε
[7, 27]   τῇ ἐλάσσονί ἐστιν ἱδρυμένον. τὸ  δὲ   ὀνομαζόμενον Ποσείδιον τὰ μὲν ἀρχαιότερα
[7, 2]   πρὸς Κόδρου καὶ Μελάνθου, Ἀθηναῖοι  δὲ   ὄντες τὰ πρὸς μητρός. Ἴωσι
[7, 15]   Ἐλατείας κελεύουσι τοὺς Ἀρκάδας. (ἀπιοῦσι  δὲ   ὀπίσω σφίσιν ἐς τὴν Πελοπόννησον
[7, 15]   μὲν μάλιστα ἀριθμὸν ἱππεῖς, τὸ  δὲ   ὁπλιτεῦον τετρακισχίλιοί τε καὶ μύριοι.
[7, 21]   ἔτι αὐτὴν φονεύεσθαι. (προεξεργασθέντων  δὲ   ὁπόσα ἐς τὴν θυσίαν ἄλλα
[7, 3]   ὄνομά ἐστι τῷ χωρίῳ. (Κολοφωνίοις  δὲ   ὅπως μὲν τὴν πόλιν συνέπεσεν
[7, 16]   Δίαιος ἠναντιοῦτο ὑπὸ ἀγνωμοσύνης· ~(Μόμμιος  δὲ   Ὀρέστην ἅμα ἀγόμενος, τὸν πρότερον
[7, 3]   ἐξέβαλεν ἐκ τῆς γῆς. (Ἴωνες  δὲ   ὅρκους ποιησάμενοι πρὸς τοὺς ἐν
[7, 17]   μὲν οὕτω συμβάντα εὕρισκον· Ἀχαιοῖς  δὲ   ὅροι καὶ Ἠλείοις τῆς χώρας
[7, 22]   ἀγαλμάτων εἶχον ἀργοὶ λίθοι. (Φαρεῦσι  δὲ   ὅσον πέντε σταδίους καὶ δέκα
[7, 27]   αὐτῷ Ποσειδῶνος ἱερὸν νομίζεσθαι. (Πελλήνης  δὲ   ὅσον στάδια ἑξήκοντα ἀπέχει τὸ
[7, 18]   τοῦ Οἰβώτα τὴν εἰκόνα. ~(σταδίους  δὲ   ὅσον τεσσαράκοντα προελθόντι ἐκ Δύμης
[7, 17]   μητρὶ καὶ Ἄττῃ πεποιημένον. Ἄττης  δὲ   ὅστις ἦν, οὐδὲν οἷός τε
[7, 19]   βωμοῦ πεποιημένον μνῆμα Εὐρυπύλου. τὰ  δὲ   ὅστις τε ὢν καὶ καθ´
[7, 3]   ἐκ παλαιοῦ πρὸς Μίνω, Παμφύλων  δὲ   ὅτι γένους μέτεστιν Ἑλληνικοῦ καὶ
[7, 7]   πλέονα ὀνόματα ἑκάστῳ τίθενται. τῷ  δὲ   Ὀτιλίῳ προσετέτακτο ὑπὸ Ῥωμαίων ἀπείργειν
[7, 26]   πολέμιος ἐς τὴν γῆν· οἱ  δὲ   οὐ γὰρ ἐδόκουν ἀξιόμαχοι τοῖς
[7, 23]   τὰς θυσίας ἀναλούμενα ἀπαιτεῖν· τοὺς  δὲ   οὐ γὰρ ἔχειν ἐκτῖσαι καταλιπεῖν
[7, 3]   ὁμολογίαν λαμβάνουσι παρὰ Κυμαίων· Ἰώνων  δὲ   οὐ δεχομένων σφᾶς ἐς Πανιώνιον
[7, 7]   κατὰ τὰ ἐπιτεταγμένα ἐχρῆτο, τάδε  δὲ   οὐ κατὰ γνώμην οἱ τὴν
[7, 13]   ἐπεξῆλθον ἀμυνοῦντες τῇ οἰκείᾳ, βιασθέντες  δὲ   οὐ μετὰ πολύ, ὅσον μὲν
[7, 3]   ἐς τὴν Ἀσίαν. τὴν χώραν  δὲ   οὐ πολέμῳ, κατὰ δὲ ὁμολογίαν
[7, 3]   Τηίοις νεώτερον ἐβούλευσεν οὐδέν. ἔτεσι  δὲ   οὐ πολλοῖς ὕστερον ἔκ τε
[7, 16]   Ἑλλάδος, κατελέλυτο ὁμοίως πάντα. (ἔτεσι  δὲ   οὐ πολλοῖς ὕστερον ἐτράποντο ἐς
[7, 2]   Ἴωνας συνοίκους σφᾶς ἐδέξαντο. ~(ἔτεσι  δὲ   οὐ πολλοῖς ὕστερον Μέδων καὶ
[7, 27]   ἀλλήλους χρῶνται καὶ σκώμμασιν. (ἀπωτέρω  δὲ   οὐ πολὺ ἀπὸ τοῦ Μυσαίου
[7, 21]   τὸ ὄνομα ἔσχηκεν. (ἐν Πάτραις  δὲ   οὐ πολὺ ἀπωτέρω τοῦ Ποσειδῶνος
[7, 12]   ἐχρῆτο ἐς τὴν δόσιν, μετὰ  δὲ   οὐ πολὺ ἐτόλμησεν ἀποστερεῖν ἐκ
[7, 23]   καὶ καθεύδειν παρ´ αὐτῷ· (μετὰ  δὲ   οὐ πολὺν χρόνον οὔτε ὡραῖος
[7, 20]   τῇ Λιμνάτιδι ἄγοντες. τοῦ θεάτρου  δὲ   οὐ πόρρω Νεμέσεως ναὸς καὶ
[7, 1]   ἀνδραγαθίαν καὶ γένους δόξαν. (Ἰώνων  δὲ   οὐ προσεμένων τοὺς Ἀχαιῶν λόγους
[7, 21]   ἔλεγεν εἶναι τὸ μήνιμα, ἔσεσθαι  δὲ   οὐ πρότερον λύσιν πρὶν
[7, 10]   ὀνομαστὶ αὐτῶν ἑκάστου μνησθῆναι, πρότερον  δὲ   οὐ σφᾶς καταγινώσκειν εἰκὸς εἶναι.
[7, 7]   Μακεδόνων πολέμου παρῆν αὐτοῖς. ~(Ἑλλήνων  δὲ   οὐ τασσομένων τηνικαῦτα ἔτι ἐν
[7, 12]   μὲν δὴ ταῦτα ἀπεκρίνατο· Δίαιος  δὲ   οὐ τὸν ὄντα ἔλεγεν Ἀχαιοῖς
[7, 6]   μάλιστα ὑπῆρχε τῶν ὕστερον, ἀναπαύσασθαι  δὲ   οὔ ποτε ἐκ τοῦ Μακεδόνων
[7, 11]   ἑκατὸν τὴν ἄλλην ζημίαν· ἐξέτισαν  δὲ   οὐδὲ ταῦτα οἱ Ἀθηναῖοι, ἀλλὰ
[7, 10]   μὲν Ἀχαιῶν καὶ ἐγώ, ἀδικίας  δὲ   οὐδὲν ἐς Ῥωμαίους οὔτε εὐνοίας
[7, 21]   ἀποθανεῖν ἀντ´ ἐκείνης τολμήσαντα. ὡς  δὲ   οὐδὲν ἐς σωτηρίαν εὑρίσκετο
[7, 14]   ἐς μῆνα ἐσομένην ἕκτον· αὐτὸς  δὲ   οὐδὲν ἰδίᾳ διαλέξεσθαί σφισιν ἄνευ
[7, 18]   αὖθις ἐς τὴν πυράν. τρωθῆναι  δὲ   οὐδένα ὑπὸ τῶν θηρίων μνημονεύουσιν.
[7, 11]   κατὰ τὰ συγκείμενα ἐροῦντας· Ἀθηναῖοι  δὲ   οὐδέτερα ἔφασαν ποιήσειν, ἀνθρώπων γὰρ
[7, 14]   ἀπολείπεσθαι σφᾶς τοῦ συλλόγου. ὡς  δὲ   οὐκ ἀφίκοντο οἱ συνεδρεύσοντες, (ἐνταῦθα
[7, 22]   βωμὸς λίθων λογάδων ἐστί. πυθέσθαι  δὲ   οὐκ εἶχον εἰ {ὁ} Φάρης
[7, 5]   ἐπὶ τῷ ἄλλῳ πλούτῳ, δύο  δὲ   οὐκ ἐξειργασμένα Ἀπόλλωνος, τό τε
[7, 4]   ἐστιν ἡλικίαν κατὰ Δαίδαλον, δόξης  δὲ   οὐκ ἐς τὸ ἴσον ἀφίκετο·
[7, 23]   ἀριστερᾷ, χαλκοῦ μὲν ἀμφότερα, τὸ  δὲ   οὐκ ἔχον πω γένεια ἐφαίνετο
[7, 22]   μάλιστα ἐν αὐτῷ πεφύκασι, ναὸς  δὲ   οὐκ ἦν ἐν αὐτῷ οὐδὲ
[7, 17]   μετέθεντο τὸ ἐφ´ ἡμῶν, σαφῶς  δὲ   οὐκ οἶδα εἴτε ἀπὸ γυναικὸς
[7, 25]   Θούριος ἐνίκα τὸ πρῶτον. Ἑλικαέων  δὲ   οὐκέτι ὄντων νέμονται τὴν χώραν
[7, 26]   λίθου καὶ ταῦτα Πεντελησίου. τὴν  δὲ   Οὐρανίαν σέβουσι μὲν τὰ μάλιστα,
[7, 12]   ὑπὲρ τῆς ἑκάστου ψυχῆς, Λακεδαιμόνιοι  δὲ   οὔτε ἀληθῆ συνεχώρουν Δίαιον λέγειν
[7, 19]   αὐτὰ εἰρήκασι καὶ οὗτοι. (ἐγὼ  δὲ   οὔτε Ἡρακλέα ἀγνοῆσαι τὰ ἐς
[7, 15]   ὀρῶν τὰ ἄκρα ἀνέφευγον. (Μέτελλος  δὲ   οὔτε ἱερὰ ἐμπιπράναι θεῶν οὔτε
[7, 15]   ἔλαβον ζῶντας ὅσον χιλίους. Κριτόλαος  δὲ   οὔτε ὤφθη ζῶν μετὰ τὴν
[7, 26]   Αἰγειρατῶν ἔχονται Πελληνεῖς· πρὸς Σικυῶνος  δὲ   οὗτοι καὶ μοίρας τῆς Ἀργολίδος
[7, 8]   πρεσβείαν ἧκον ἐκ Ῥώμης. ἀφίκοντο  δὲ   οὗτοι Φιλίππῳ καὶ Μακεδόσι πόλεμον
[7, 7]   καὶ Ἀντιγόνῳ συνέθετο εἰρήνην. (Ἀντίγονος  δὲ   οὗτος τηνικαῦτα ἀρχὴν τὴν Μακεδόνων
[7, 19]   δὲ ἐγίνετο ἐν ἑαυτῷ. ἅτε  δὲ   οὕτω διακείμενος οὐκ ἐς τὴν
[7, 20]   ἀστάχυσιν ἐστεφανωμένοι τὰς κεφαλάς· ἐκόσμουν  δὲ   οὕτω καὶ τὸ ἀρχαῖον οὓς
[7, 19]   ἀντάξιον κατορθῶσαί τινα ἐρασθέντα. (παύσασθαι  δὲ   οὕτω λέγονται θύοντες τῇ Ἀρτέμιδι
[7, 8]   οὐκ ἄνευ θεοῦ προεθέσπισεν· ἔχει  δὲ   οὕτω τὰ χρησθέντα· (αὐχοῦντες βασιλεῦσι
[7, 16]   καὶ ἐς ἐμὲ ἀπεστέλλετο· καλοῦσι  δὲ   οὐχ Ἑλλάδος, ἀλλὰ Ἀχαΐας ἡγεμόνα
[7, 27]   ὁπόσα νόμος ἐστὶν αὐταῖς· ἀπελαύνονται  δὲ   οὐχ οἱ ἄνδρες μόνον ἀλλὰ
[7, 22]   τῆς Ἀθηνᾶς τὴν παρθένον, Μελάνιππον  δὲ   παῖδα Ἄρεως καὶ Τριτείας οἰκίσαι
[7, 14]   Κορίνθῳ τότε ἔτυχον ἐπιδημοῦντες, συνήρπαζον  δὲ   πάντα τινὰ καὶ ὃν Λακεδαιμόνιον
[7, 25]   ἀφίησιν ἐπὶ τῆς τραπέζης· ἐπὶ  δὲ   παντὶ ἀστραγάλου σχήματι γεγραμμένα ἐν
[7, 7]   ἐπ´ οἰκείοις προδιδόναι κέρδεσι. προπίνειν  δὲ   παρὰ τὰ συμπόσια ἐπὶ δεξιότητι
[7, 15]   Ἀμφισσέων περὶ ἀκμὴν σίτου. ~(Ῥωμαῖοι  δὲ   παρά τε τῶν ἀνδρῶν διδαχθέντες
[7, 15]   ἐκέλευον ἐπ´ Ἀχαιοὺς ἄγειν. Μέτελλος  δὲ   παραυτίκα ἐπέπυστο ὡς Μόμμιος καὶ
[7, 21]   ἄγαλμά ἐστιν ὀρθὸν λίθου. Ποσειδῶνι  δὲ   παρὲξ ὁπόσα ὀνόματα ποιηταῖς
[7, 26]   τέχνης τῆς ἐφ´ ἡμῶν· ἱερᾶται  δὲ   παρθένος, ἔστ´ ἂν ἐς ὥραν
[7, 22]   πρῶτόν ἐστιν ὀνομαζομένη Ῥίον, σταδίους  {δὲ}   Πατρῶν πεντήκοντα ἀπέχουσα, λιμὴν δὲ
[7, 16]   τὴν πρώτην ἔφοδον ὑπομείναντες·  δὲ   πεζὸς στρατὸς ἀθύμως μὲν εἶχεν
[7, 18]   καὶ ἐς Εὐρυτειὰς ἀποχωρῆσαι. (τοῦ  δὲ   Πείρου ποταμοῦ περὶ τοὺς ὀγδοήκοντα
[7, 27]   ἐς τὸν Ἕρμον κάτεισι. καθότι  δὲ   Πελληνεῦσιν ὅροι τῆς χώρας πρὸς
[7, 10]   χιλίων δὲ φονευθέντων· ἐν Λαμίᾳ  δὲ   περὶ διακοσίους πεσόντων καὶ οὐ
[7, 26]   ἔτι ἐχόντων τὴν γῆν. τὰ  δὲ   περὶ τὴν Φελλόην ἐς φυτείαν
[7, 2]   ἐξέβαλεν ἐκ τῆς χώρας· τοῖς  δὲ   περὶ τὸ ἱερὸν οἰκοῦσι δεῖμα
[7, 9]   ἀληθῆ κατηγόρουν τῶν Ἀχαιῶν. (τούτων  δὲ   πλείονα ἐνεκάλουν Ἀχαιοῖς Ἀρεὺς καὶ
[7, 2]   αὐτῶν Ἀθηναίων τὸν βουλόμενον, τὸ  δὲ   πλεῖστόν σφισιν ἦσαν τοῦ στρατεύματος
[7, 25]   ἀποχωροῦσιν ἐξ αὐτῶν, τοῦ δήμου  δὲ   πλέον μὲν ἥμισυ ἐς Μακεδονίαν
[7, 15]   καὶ ἀναχθεὶς δίκην εἶχεν. ὡς  δὲ   πλησίον Μεγάρων ἐγίνετο στρατός,
[7, 16]   τότε τοῦ Ἑλληνικοῦ προεστηκότων.  δὲ   πόλεμος ἔσχεν οὗτος τέλος Ἀντιθέου
[7, 5]   Ἰωνίᾳ λουτρῶν ὠφέλιμα ἀνθρώποις. Σμυρναίοις  δὲ   ποταμὸς Μέλης ὕδωρ ἐστὶ κάλλιστον
[7, 27]   Σκοτουσσαίου κρατήσειεν ἐν Ὀλυμπίᾳ· τὸν  δὲ   Πουλυδάμαντα δεύτερα τότε ἐς τὸν
[7, 2]   κατὰ τὴν Ἰώνων ἐσοίκησιν, πολλῷ  δὲ   πρεσβύτερα ἔτι κατὰ Ἴωνας
[7, 22]   αὐτῷ καὶ χρηστήριον καθέστηκε. κεῖται  δὲ   πρὸ τοῦ ἀγάλματος ἑστία, λίθου
[7, 17]   Ἐρεχθείδην ἐπονομάζουσι τὸν Θησέα. (ὀλίγον  δὲ   πρὸ τοῦ ἄστεώς ἐστι τοῦ
[7, 22]   ἄγαλμα ἔχον καὶ γένεια· ἑστηκὼς  δὲ   πρὸς αὐτῇ τῇ γῇ παρέχεται
[7, 22]   ἑστία, λίθου καὶ αὐτή, μολίβδῳ  δὲ   πρὸς τὴν ἑστίαν προσέχονται λύχνοι
[7, 21]   ὁπόσα θέλει θεάσασθαι. ἐν Πάτραις  δὲ   πρὸς τῷ ἄλσει καὶ ἱερὰ
[7, 23]   δὴ οὐδενὶ ἔστι θεάσασθαι. Διονύσου  δὲ   πρὸς τῷ θεάτρῳ πεποίηταί σφισιν
[7, 18]   τῇ ἐργασίᾳ τῆς γῆς. (ὡς  δὲ   πρὸς ὕπνον ἐτράπετο Τριπτόλεμος,
[7, 15]   ἐς σύμβασιν προσίεντο οὐδένα, Ἡράκλειαν  δὲ   προσεκάθηντο πολιορκοῦντες οὐ βουλομένους ἐς
[7, 22]   πρὸς ἤπειρον περὶ ἑβδομήκοντα. ποταμὸς  δὲ   ῥεῖ πλησίον Φαρῶν Πίερος,
[7, 19]   ἀπολίποι ταύτην τὴν λάρνακα· οἱ  δὲ   ῥιφῆναί φασιν αὐτὴν ὑπὸ Κασσάνδρας
[7, 26]   Ἔρως πτερὰ ἔχων ἐστίν, ἐθέλει  δὲ   σημαίνειν ὅτι ἀνθρώποις καὶ τὰ
[7, 7]   πρῶτοι τοῦ Ἀχαιῶν μετέσχον, μετὰ  δὲ   Σικυωνίους ἐσῄεσαν ἤδη καὶ τῶν
[7, 4]   τοῦ Δαιδάλου τὸ ὄνομα.  δὲ   Σμῖλις, ὅτι μὴ παρὰ Σαμίους
[7, 23]   τοῖς ἀγάλμασιν ἡμέρᾳ θύειν· αὐτοὶ  δὲ   σόφισμα εὑρόντες θύειν μὲν πλεῖστα
[7, 12]   Δίαιον ἐποιοῦντο ἐν αἰτίᾳ· Δίαιος  δὲ   σφᾶς ἀπὸ τῶν ἐς αὐτὸν
[7, 3]   ἐπέλαβεν ἐν τῇ Ἁλιαρτίᾳ. (ἐκπέμψαντος  δὲ   σφᾶς ἐς ἀποικίαν τοῦ θεοῦ,
[7, 23]   Ζεύς τε καὶ Ἀθηνᾶ· θεοὺς  δὲ   σφᾶς καλοῦσιν ἐξ Ἄργους, ὡς
[7, 23]   θύειν μὲν πλεῖστα ὅσα, κατευωχουμένοις  δὲ   τὰ ἱερεῖα ἐν κοινῷ ἀνάλωμα
[7, 21]   ἄκραι χεῖρες καὶ πόδες, ξύλου  δὲ   τὰ λοιπὰ εἴργασται. (ἔστι δέ
[7, 5]   ψυχρότατος τῶν ἐν Ἰωνίᾳ. (Λεβεδίοις  δὲ   τὰ λουτρὰ ἐν τῇ γῇ
[7, 7]   Αἰτωλικοῦ τὸν Φιλίππου πόλεμον. (Ὀτίλιος  δὲ   τὰ μὲν ἄλλα τοῖς πράγμασι
[7, 17]   καὶ προσένειμεν αὐτὴν Πατρεῦσιν. (ἐκαλεῖτο  δὲ   τὰ μὲν ἀρχαιότερα Πάλεια· ἐχόντων
[7, 23]   ἔρωτος ἐποίησεν Ἀφροδίτη ποταμόν. λέγω  δὲ   τὰ ὑπὸ Πατρέων λεγόμενα. καὶ
[7, 21]   μετέχειν μάλιστα ἐφαίνετο ἀληθείας. (τότε  δὲ   τὰ χρησθέντα ἐκ Δωδώνης Διονύσου
[7, 2]   τὴν ἀποικίαν ἐγένοντο ἡγεμόνες· ὡς  δὲ   ταῖς ναυσὶν ἐς τὴν Ἀσίαν
[7, 12]   ἔφασκεν οὐ τῇ Σπάρτῃ, τοῖς  δὲ   ταράσσουσιν αὐτὴν πολεμήσων ἀφίξεσθαι. (ἐρομένων
[7, 9]   Λακεδαιμονίων ἤρεσε καὶ Ἀχαιῶν, τοὺς  δὲ   τὰς ἀρχὰς ἔχοντας ἐς τὸ
[7, 20]   ἄλλα τοῖς Πατρεῦσιν ἱερά· πεποίηται  δὲ   ταῦτα οὐκ ἐν ὑπαίθρῳ, ἀλλὰ
[7, 18]   ἐνοικίζεσθαι τοῖς Ἀχαιοῖς ἀπεῖπε, περίβολον  δὲ   τείχους πρὸς τῇ Ἀρόῃ βαλόμενος
[7, 26]   καὶ Πάλλαντα εἶναι λέγουσι, δόξῃ  δὲ   τῇ Ἀργείων ἀπὸ ἀνδρὸς Ἀργείου
[7, 25]   Ἰταλίᾳ ποταμὸς ὄνομα ἔσχηκε. (πρὸς  δὲ   τῇ Ἀχαϊκῇ Κράθιδι Ἀχαιῶν ποτε
[7, 9]   τὸ Ἀχαϊκὸν οὐκ ἀφιᾶσι, περὶ  δὲ   τῇ ἑκάστου ψυχῇ ξενικά σφισι
[7, 24]   ἐπιχώρια ἀφιᾶσιν ἐς θάλασσαν, πέμπειν  δὲ   τῇ ἐν Συρακούσαις Ἀρεθούσῃ φασὶν
[7, 25]   τῷ θεῷ χρώμενος, ἐπὶ  δὲ   τῇ εὐχῇ λαβὼν ἀστραγάλους οἱ
[7, 5]   Βιβλίδος τὸν ἔρωτα ᾄδουσιν· ἐν  δὲ   τῇ Κολοφωνίων ἄλσος τε τοῦ
[7, 20]   τοῦτο ἐκομίσθη τὸ χωρίον· ἐπειδὰν  δὲ   τῇ Λιμνάτιδι τὴν ἑορτὴν ἄγωσι,
[7, 5]   καὶ πηγὴν τὴν Ἁλιταίαν· ἐν  δὲ   τῇ Μιλησίᾳ πηγή τέ ἐστι
[7, 26]   οἱ μὲν οἴκαδε ἐπανήρχοντο, Ὑπερησιεῖς  δὲ   τῇ τε πόλει τὸ ὄνομα
[7, 17]   ἐς Ἄττην τὰ γνωριμώτατα· ἐν  δὲ   τῇ χώρᾳ τῇ Δυμαίᾳ καὶ
[7, 16]   τῶν ἱππέων τῇ τροπῇ, δεξάμενοι  δὲ   τὴν ἐμβολὴν τοῦ ὁπλιτικοῦ τοῦ
[7, 27]   τῶν κυνῶν τὸ ἄρρεν. ἐς  δὲ   τὴν ἐπιοῦσαν ἀφικομένων ἐς τὸ
[7, 18]   ὑπὸ τὸ ἅρμα ἐζευγμένων· ἐς  δὲ   τὴν ἐπιοῦσαν τηνικαῦτα ἤδη δρᾶν
[7, 25]   μέγεθός εἰσιν οὐ μεγάλοι, κατὰ  δὲ   τὴν ἔσοδον ἐς τὸ ἱερὸν
[7, 6]   Μακεδόνων οἱ Ἀχαιοὶ μετέσχον, ἐς  δὲ   τὴν Θεσσαλίαν καὶ ἐπὶ τὸν
[7, 4]   αὐτὸν τῶν καλουμένων Λελέγων· Ἀγκαίῳ  δὲ   τὴν θυγατέρα τοῦ ποταμοῦ λαβόντι
[7, 3]   τῇ ἠπείρῳ Κλαζομενὰς πόλιν· ἐς  δὲ   τὴν νῆσον διέβησαν δὴ κατὰ
[7, 6]   τοῦ Ἑλληνικοῦ μοῖρα ἦσαν· κατὰ  δὲ   τὴν Ξέρξου καὶ Μήδων ἐπὶ
[7, 27]   τῇ κεφαλῇ πῖλον εἰργασμένον. (κατὰ  δὲ   τὴν ὁδὸν ἐς αὐτὴν τὴν
[7, 10]   ἐγχειρίζοντες Λυσάνδρῳ τὰς ἑαυτῶν. κατὰ  δὲ   τὴν Φιλίππου βασιλείαν τοῦ Ἀμύντου
[7, 23]   τοὺς τριάκοντα ἀπέχει Ῥυπῶν. (Αἰγίου  δὲ   τὴν χώραν διέξεισι μὲν ποταμὸς
[7, 25]   ἱεροῖς ὑπολειφθῆναι τὰ ἀρχαῖα. (ὁπόσοι  δὲ   τηνικαῦτα ἀποδημοῦντες στρατείας ἕνεκα
[7, 4]   θυγατέρα ἐπ´ αὐτῷ Παρθενόπην, Παρθενόπης  δὲ   τῆς Ἀγκαίου καὶ Ἀπόλλωνος Λυκομήδην
[7, 20]   πρὸ αὐτοῦ Πατρέως τάφος. (ἔχεται  δὲ   τῆς ἀγορᾶς τὸ Ὠιδεῖον, καὶ
[7, 22]   συγγένοιτο Τριτείᾳ θυγατρὶ Τρίτωνος, ἱερᾶσθαι  δὲ   τῆς Ἀθηνᾶς τὴν παρθένον, Μελάνιππον
[7, 20]   ἐλέφαντος εἴργασται καὶ χρυσοῦ. πρὸ  δὲ   τῆς Ἀθηνᾶς τοῦ ἱεροῦ Πρευγένους
[7, 18]   τῆς Ἀρτέμιδος τὸ ἀρχαῖον, (οἱ  δὲ   τῆς Ἀρτέμιδος τὸ μήνιμα τὸ
[7, 25]   τῶν ἐν Λακεδαίμονι ἀντισχεῖν. (ἐγένετο  δὲ   τῆς Ἑλίκης ἀπώλεια Ἀστείου μὲν
[7, 2]   τοῦ στρατεύματος οἱ Ἴωνες. (ἐκ  δὲ   τῆς Ἑλλάδος τρίτος δὴ οὗτος
[7, 1]   ~ΑΧΑΙΚΑ ~(Ἡ  δὲ   τῆς Ἠλείας μέση καὶ Σικυωνίας,
[7, 20]   {τὸ} ἄγαλμα οὐδὲν ἀποφαίνουσι· τὸ  δὲ   τῆς Μητρὸς λίθου πεποίηται. ἔστι
[7, 12]   καὶ τὰ πρότερα ὄντος, ἀπὸ  δὲ   τῆς παραινέσεως ταύτης προελθόντος καὶ
[7, 23]   Μειγανίτας, ἐς θάλασσαν ῥέοντες. στοὰ  δὲ   τῆς πόλεως πλησίον ἐποιήθη Στράτωνι
[7, 8]   Πύρρου καὶ Ἠπειρωτῶν στρατείας, ἐπὶ  δὲ   τῆς τυραννίδος τῆς Νάβιδος καὶ
[7, 5]   τρίτη τὸ ὄνομα ἔσχηκεν, ἔστι  δὲ   τῆς Χαλκίδος κατατείνουσα ἐς τὸ
[7, 27]   λίθου μὲν ἐπιχωρίου ναός, ἐλέφαντος  δὲ   τὸ ἄγαλμα καὶ χρυσοῦ· Φειδίαν
[7, 27]   ἐς βάθος τῆς γῆς, εἶναι  δὲ   τὸ ἄδυτον τοῦτο ὑπὸ τοῦ
[7, 10]   δὴ ἐς τοσοῦτο ἐπράχθη· τολμημάτων  δὲ   τὸ ἀνοσιώτατον, τὴν πατρίδα καὶ
[7, 8]   ταχθέντα ἐπὶ τῇ φρουρᾷ. Ἀχαιοὶ  δὲ   τὸ ἀπὸ τούτου σύμμαχοί τε
[7, 21]   ναοῦ λίθων ἀνέστηκεν αἱμασιά, κατὰ  δὲ   τὸ ἐκτὸς κάθοδος ἐς αὐτὴν
[7, 10]   οὐκ ἄξια λόγου προσδεηθῆναι. (ἐπεὶ  δὲ   τὸ ἐν Λαμίᾳ πταῖσμα ἐγένετο
[7, 26]   τὸ ἄγαλμά ἐστιν ἐπηνθισμένον. ἐς  δὲ   τὸ ἐπίνειον καταβᾶσιν ἐξ Αἰγείρας
[7, 26]   τῷ κλήρῳ λαχοῦσα προτετίμηται. ~(ἐς  δὲ   τὸ ἐπίνειον τὸ Αἰγειρατῶν ὄνομα
[7, 3]   οἱ Τήιοι συνοίκους ἐδέξαντο. (Ἐρυθραῖοι  δὲ   τὸ μὲν ἐξ ἀρχῆς ἀφικέσθαι
[7, 3]   παθεῖν τοὺς ὑπὸ Περγάμῳ. ~(Κολοφώνιοι  δὲ   τὸ μὲν ἱερὸν τὸ ἐν
[7, 16]   αὐτῶν Κορινθίων οἱ πολλοί. Μόμμιος  δὲ   τὸ μὲν παραυτίκα, ἀναπεπταμένων ὅμως
[7, 16]   πολεμίων ἄγοντι τοὺς ἱππέας· ὡς  δὲ   τὸ πολὺ ἀπέσωσεν αὐτῶν ἐς
[7, 22]   ἐπιτηδειότεροι θηλειῶν βοῶν εἰσιν, ἐπὶ  δὲ   τοῖς ἄλλοις κτήνεσι τὸ θῆλυ
[7, 25]   Γαῖος ἐπίκλησιν Εὐρυστέρνου, ξόανον  δὲ   τοῖς μάλιστα ὁμοίως ἐστὶν ἀρχαῖον.
[7, 14]   καλεῖν ἐς τὸ Ἀχαϊκόν, ἰδίᾳ  δὲ   τοῖς συνέδροις ἐπέστελλεν ἐς τὰς
[7, 15]   δή τινα παλαιὰν ἐδέχθησαν· ὡς  δὲ   τοῖς Φωκεῦσιν Κριτολάου συμφορὰ
[7, 13]   στρατηγεῖν τηνικαῦτα Ἀχαιῶν ᾑρημένου. περὶ  δὲ   τὸν αὐτὸν χρόνον τοῦτον ἀφίκετο
[7, 27]   αὐτὸ τῷ ἐλέφαντι ἐπιτήδειον. (ὑπὲρ  δὲ   τὸν ναὸν τῆς Ἀθηνᾶς ἐστιν
[7, 1]   ὕστερον ἀφιᾶσιν ἀπελθεῖν ὑποσπόνδους. Τισαμενοῦ  δὲ   τὸν νεκρὸν Ἀχαιῶν ἐν Ἑλίκῃ
[7, 23]   θῆλυ ἐπὶ πλέον τετίμηται. ~(μετὰ  δὲ   τὸν Χάραδρον ἐρείπια οὐκ ἐπιφανῆ
[7, 25]   Σεμναὶ καλοῦνται τοὺς βωμούς. (Ἀθηναῖοι  δὲ   τότε μὲν διδόασι τοῖς ἱκέταις
[7, 2]   πρότερον δὲ ὀνομαζομένην Καλλίστην. (τρίτον  δὲ   τότε οἱ Κόδρου παῖδες ἐπετάχθησαν
[7, 21]   ἐν δεξιᾷ τῆς ὁδοῦ. (ἀπὸ  δὲ   τοῦ Αἰσυμνήτου κατωτέρω ἰόντι ἄλλο
[7, 27]   ἄνδρες ἀγωνίζονται τῶν ἐπιχωρίων. πλησίον  δὲ   τοῦ Ἀπόλλωνος ναός ἐστιν Ἀρτέμιδος·
[7, 9]   τοῖς ἀνδράσιν ἔπρασσον κάθοδον. ἅτε  δὲ   τοῦ Ἀππίου Λακεδαιμονίοις συμπροθυμουμένου μεγάλως,
[7, 17]   ἀπὸ Δύμαντος τοῦ Αἰγιμίου. ὑπὸ  δὲ   τοῦ ἐλεγείου τοῦ Ὀλυμπίασιν ἐπὶ
[7, 16]   τε πεντακοσίας εἷλον. ἀπὸ τούτου  δὲ   τοῦ ἔργου καὶ ἐπήρθησαν οἱ
[7, 5]   ὑπακούειν τῷ ὀνείρατι ἐβούλοντο· (ὁπόσαι  δὲ   τοῦ Θρᾳκίου γένους ἐδούλευον καὶ
[7, 21]   τῆς Γῆς ἐστι καθήμενον. (πρὸ  δὲ   τοῦ ἱεροῦ τῆς Δήμητρός ἐστι
[7, 25]   ὑπὸ τῆς ἅλμης λελυμασμένα. ~(τὸ  δὲ   τοῦ Ἱκεσίου μήνιμα πάρεστι μὲν
[7, 11]   Ῥωμαίων ἐν Ἀχαιοῖς μέγιστον. (προσγενομένου  δὲ   τοῦ Καλλικράτους πρὸς τὴν Μεναλκίδου
[7, 2]   ὄνομά ἐστι τῇ πόλει. (Λέλεγες  δὲ   τοῦ Καρικοῦ μοῖρα καὶ Λυδῶν
[7, 21]   ἐς αὐτὸν παρθένος. (ὡς  δὲ   τοῦ Κορέσου δεήσεις τε ποιουμένου
[7, 3]   ἐκ Βοιωτίας ἀφίκοντο ἄνδρες· ἡγοῦντο  δὲ   τοῦ μὲν Ἀττικοῦ Δάμασος καὶ
[7, 23]   φῶς ἄγουσα τοὺς παῖδας. ἔργον  δὲ   τοῦ Μεσσηνίου Δαμοφῶντός ἐστι τὸ
[7, 22]   ἀποδεῖ τὸν εἰρημένον. (οὐ πόρρω  δὲ   τοῦ Πατρέων ἄστεως ποταμός τε
[7, 23]   χειρῶν ἄκρων καὶ ποδῶν, ταῦτα  δὲ   τοῦ Πεντελησίου λίθου πεποίηται· (καὶ
[7, 3]   ἐνέμοντο ἔτι οἱ Κᾶρες. Θερσάνδρου  δὲ   τοῦ Πολυνείκους καὶ Ἀργείων ἑλόντων
[7, 2]   δὲ αὐτόχθων καὶ Ἔφεσος Καΰστρου  δὲ   τοῦ ποταμοῦ τὸν Ἔφεσον παῖδα
[7, 2]   ὄντες τὰ πρὸς μητρός. Ἴωσι  δὲ   τοῦ στόλου μετασχόντες ἦσαν οἵδε
[7, 20]   τὸ ἐν τῇ πόλει. (τούτου  δὲ   τοῦ τεμένους ἐστὶ καὶ ἄλλα
[7, 18]   ὑπὸ Ἑρμησιάνακτος πεποιημένον· ἀνὰ χρόνον  δὲ   τοὺς οἰκήτορας ἐκλιπεῖν ὑπὸ ἀσθενείας
[7, 9]   ἐς τὴν Ἑλλάδα ἀφίκοντο. οἱ  δὲ   τούς τε ἐκβληθέντας ὑπὸ Ἀχαιῶν
[7, 14]   ἄλλοι τε καὶ Ὀρέστης·  δὲ   τούς τε ἐν ἑκάστῃ πόλει
[7, 10]   ἀναστάτους Ῥωμαίων συμμάχους ὄντας· Σαπαίων  δὲ   τούτων καὶ Ἀρχίλοχος ἐν ἰάμβῳ
[7, 17]   ἀφανής, αὐτὴ δὲ ἐκύει· τεκούσης  δὲ   τράγος περιεῖπε τὸν παῖδα ἐκκείμενον.
[7, 7]   ἐπενόησεν ἐμοὶ δοκεῖν ἀρχήν, Φιλίππῳ  δὲ   τῷ Δημητρίου τὰ φάρμακα τόλμημα
[7, 5]   μὲν τοῦ ἀγάλματος ἕνεκα, Ἡρακλείῳ  δὲ   τῷ ἐν Ἐρυθραῖς κατὰ ἀρχαιότητα·
[7, 20]   τὴν ἑορτὴν ἄγωσι. ~(τῷ θεῷ  δὲ   τῷ ἐντὸς τῆς λάρνακος ἐπίκλησις
[7, 21]   ἱερὰ δύο ἐστὶ Σαράπιδος· ἐν  δὲ   τῷ ἑτέρῳ πεποίηται μνῆμα Αἰγύπτου
[7, 21]   φασὶ τὴν μανίαν Εὐρύπυλον. πρὸς  δὲ   τῷ λιμένι Ποσειδῶνός τε ναὸς
[7, 9]   τι Μυσία τέτραπται. ~(τότε  δὲ   τῷ Μετέλλῳ καὶ τῇ ἄλλῃ
[7, 2]   ἐπὶ πύλας τὰς Μαγνήτιδας· ἐπίθημα  δὲ   τῷ μνήματι ἀνήρ ἐστιν ὡπλισμένος.
[7, 24]   ὅσαι περίοικοι πόλεις ἦσαν. (ἐφεξῆς  δὲ   τῷ Ὁμαγυρίῳ Διὶ Παναχαιᾶς ἐστι
[7, 4]   ποιήσας ἐστὶν οὗτος. (Ἴωνι  δὲ   τῷ ποιήσαντι τραγῳδίαν ἐστὶν ἐν
[7, 20]   ἀποτίθενται παρὰ τῇ θεῷ, λουσάμενοι  δὲ   τῷ ποταμῷ καὶ αὖθις στεφάνους
[7, 22]   πρὸς θαλάσσῃ καλούμενος Πεῖρος. πρὸς  δὲ   τῷ ποταμῷ πλατάνων ἐστὶν ἄλσος,
[7, 24]   Ταλθυβίου τοῦ κήρυκος τάφος· κέχωσται  δὲ   τῷ Ταλθυβίῳ καὶ ἄλλο μνῆμα
[7, 10]   πρότερον τῆς λοιμώδους ἐφθάρησαν. Ἀλεξάνδρῳ  δὲ   τῷ Φιλίππου παρέσχεν εὐτυχία
[7, 12]   ταράσσουσιν αὐτὴν πολεμήσων ἀφίξεσθαι. (ἐρομένων  δὲ   τῶν γερόντων ὁπόσους ἡγοῖτο ἀδικεῖν,
[7, 23]   ποταμὸς κατιὼν ἐς θάλασσαν. λόγος  δὲ   τῶν ἐπιχωρίων ἐς αὐτόν ἐστι,
[7, 6]   ἀνενηνοχέναι τὸ ἐν Βοιωτοῖς·  δὲ   τῶν ἐπιχωρίων Πατρεῦσιν ἐξηγητὴς τὸν
[7, 7]   ἴσχυεν ἐν τῷ τότε. Ἑλλήνων  δὲ   τῶν λοιπῶν Σικυώνιοι συνεδρίου πρῶτοι
[7, 6]   οὐχ ἧσσον εἶχον γνώμην. (πολέμων  δὲ   τῶν πολεμηθέντων ὕστερον ὑπὸ τοῦ
[7, 21]   ἐς τοσοῦτο μέτεστιν ἀληθείας, Κυανεῶν  δὲ   τῶν πρὸς Λυκίᾳ πλησιαίτατα χρηστήριον
[7, 4]   Καρῶν σφᾶς ἐπιβουλεύειν Ἴωσι. (Σαμίων  δὲ   τῶν φευγόντων οἱ μὲν ἐπὶ
[7, 21]   χρηστήριον Ἀπόλλωνός ἐστι Θυρξέως· παρέχεται  δὲ   ὕδωρ τὸ πρὸς ταῖς Κυανέαις
[7, 25]   ἥξεις ἐς πόλισμα Κερύνειαν· ᾤκισται  δὲ   ὑπὲρ τὴν λεωφόρον ἐν ὄρει,
[7, 23]   τὴν ἄκραν Δρέπανον ὀνομάζουσιν. ὀλίγον  δὲ   ὑπὲρ τὴν λεωφόρον Ῥυπῶν ἐστι
[7, 25]   τούτου τὴν δίκην ἔσχεν. ἢν  δὲ   ὑπὲρ τῆς ἱερωσύνης ἀφίκωνται γυναῖκες
[7, 12]   τῆς Ἀχαιῶν Δίαιος· τότε  δὲ   ὑπὲρ τοῦ λήμματος προθυμούμενος ἔμελλε
[7, 19]   μὲν ὥς φασιν Ἡφαίστου, δῶρον  δὲ   ὑπὸ Διὸς ἐδόθη Δαρδάνῳ. (λέγονται
[7, 1]   Δαναοὶ δὲ Ἀργείοις ἰδίᾳ. τότε  δὲ   ὑπὸ Δωριέων ἐκπεπτωκότες ἔκ τε
[7, 26]   ἐκ φαρέτρας λαμβάνουσα· τῷ Διονύσῳ  δὲ   ὑπὸ κινναβάρεως τὸ ἄγαλμά ἐστιν
[7, 5]   γεγονὼς καὶ ἄγρας ἰχθύων, διέφθαρτο  δὲ   ὑπὸ νόσου τοὺς ὀφθαλμούς, ὄνομα
[7, 11]   ἰδίᾳ παρὰ Ῥωμαίους ἀποστεῖλαι, ἐπετράπη  δὲ   ὑπὸ Ῥωμαίων συνεδρίου τοῦ Ἀχαιῶν
[7, 11]   συνεδρίου τοῦ Ἀχαιῶν ἀποστῆναι. προσεπεστάλη  δὲ   ὑπὸ τῆς βουλῆς τῷ Γάλλῳ
[7, 7]   κατὰ τῆς Ἑλλάδος, καὶ ὠνόμαζε  δὲ   ὑπὸ τῆς ὕβρεως καὶ τῆς
[7, 20]   Ἀπόλλων χαλκοῦς, γυμνὸς ἐσθῆτος· ὑποδήματα  δὲ   ὑπὸ τοῖς ποσίν ἐστιν αὐτῷ,
[7, 18]   σφισι τῶν ξύλων κεῖται. μηχανῶνται  δὲ   ὑπὸ τὸν καιρὸν τῆς ἑορτῆς
[7, 25]   καὶ ἔχουσαι τέχνης εὖ· ἐλέγοντο  δὲ   ὑπὸ τῶν ἐπιχωρίων ἱέρειαι ταῖς
[7, 13]   ἀπηλλάσσοντο ἐς τὴν Ἀσίαν· Λακεδαιμόνιοι  δὲ   ὑπὸ φρονήματος μᾶλλον ἰσχύος
[7, 18]   καὶ ἱερεῖα ὁμοίως ἅπαντα, ἔτι  δὲ   ὗς ἀγρίους καὶ ἐλάφους τε
[7, 11]   ἁρπαγαῖς, ἀπάγουσι τὴν φρουράν. Ἀχαιοὺς  δὲ   ὑστερήσαντας τῆς βοηθείας Μεναλκίδας μὲν
[7, 1]   τὰ πολλὰ αὐτῆς αἰγιαλόν. (χρόνῳ  δὲ   ὕστερον ἀποθανόντος Ἕλληνος Ξοῦθον οἱ
[7, 25]   τοῖς ἱκέταις ἀπελθεῖν ἀζημίοις, χρόνῳ  δὲ   ὕστερον αὐτοὶ οἱ ἔχοντες τὰς
[7, 24]   καὶ τὸν Ἑλικώνιον Ποσειδῶνα. χρόνῳ  δὲ   ὕστερον Ἀχαιοῖς τοῖς ἐνταῦθα, ἱκέτας
[7, 18]   αὐτοῖς σφισιν ἐξηγεῖσθαι παρίημι. (Ἀχαιῶν  δὲ   ὕστερον ἐκβαλόντων Ἴωνας, Πατρεὺς
[7, 17]   στρατηγησάντων ἐκόλουσεν ἔτι αὐξανόμενον. (χρόνῳ  δὲ   ὕστερον ἐς Νέρωνα βασιλεία
[7, 10]   ἐπιπεμπόντων λόγον ἐποιοῦντο οὐδένα. (ἑπτακαιδεκάτῳ  δὲ   ὕστερον ἔτει τριακοσίους καὶ
[7, 5]   ἀφελόμενοι τοὺς Αἰολεῖς ἔσχον· χρόνῳ  δὲ   ὕστερον καὶ Ἴωνες μετέδοσαν Σμυρναίοις
[7, 17]   στρατιᾷ διαρπάσαι τὴν Δύμην· Αὔγουστος  δὲ   ὕστερον καὶ προσένειμεν αὐτὴν Πατρεῦσιν.
[7, 14]   ὕβρεως ἄρχουσιν ἐς Ῥωμαίους. ἡμέραις  δὲ   ὕστερον οὐ πολλαῖς οἱ Ἀχαιοὶ
[7, 3]   καὶ Πρόμηθος Κόδρου παῖδες. Πρόμηθος  δὲ   ὕστερον τὸν ἀδελφὸν Δαμασίχθονα ἀποκτείνας
[7, 23]   δὲ ἐρασθῆναι Βολίνης Ἀπόλλωνα, τὴν  δὲ   φεύγουσαν ἐς τὴν ταύτῃ φασὶν
[7, 10]   ἐκρατήθησαν, παρὰ τὸ ἔργον, χιλίων  δὲ   φονευθέντων· ἐν Λαμίᾳ δὲ περὶ
[7, 3]   κατελθόντων ἐξέλιπον τὰς πόλεις· (οἱ  δὲ   Φωκαεῖς γένος μὲν τὸ ἀνέκαθέν
[7, 2]   καὶ Ἄβαντες ἐξ Εὐβοίας. τοῖς  δὲ   Φωκεῦσι Φιλογένης καὶ Δάμων οἱ
[7, 22]   ἐν δεξιᾷ νόμισμα ἐπιχώριον καλεῖται  δὲ   χαλκοῦς τὸ νόμισμα καὶ ἐρωτᾷ
[7, 27]   δι´ αὐτό ἐστιν ἀοίκητον· τῷ  δὲ   χθαμαλωτέρῳ πεπόλισταί σφισιν οὐ συνεχὴς
[7, 7]   Πελοποννησίων οἱ μὲν αὐτίκα, οἱ  δὲ   χρόνον τινὰ ἐπισχόντες· τοὺς δὲ
[7, 3]   θαλάσσῃ καὶ ναυσὶν ἰσχῦον· τῆς  δὲ   χώρας τὴν πολλὴν ἐνέμοντο ἔτι
[7, 27]   πόλιν εἰσὶν οὐ πολλαί· τὸ  δὲ   χωρίον, ἔνθα αἱ πηγαί, Γλυκείας
[7, 21]   τὸ ἄγαλμα ἐκ Καλυδῶνος. ὅτε  δὲ   ᾠκεῖτο ἔτι Καλυδών, ἄλλοι τε
[7, 3]   διαβάντι τὸν Καλάοντα ποταμόν. (Τέων  δὲ   ᾤκουν μὲν Ὀρχομένιοι Μινύαι σὺν
[7, 11]   εἰργασμένους ἐπηγγέλλοντο ὑφέξειν δίκην. (οἱ  δὲ   Ὠρώπιοι καταφεύγοντες ἐπὶ Ἀχαιοὺς ἐδέοντο
[7, 22]   Κύμης τῆς ἐν Ὀπικοῖς· οἱ  δὲ   ὡς Ἄρης συγγένοιτο Τριτείᾳ θυγατρὶ
[7, 15]   ἀμαχεὶ Ῥωμαίοις τὴν πόλιν, Μέτελλος  δὲ   ὡς ἀφίκετο παρὰ τὸν ἰσθμόν,
[7, 11]   ταῦτα ἐς τοὺς Ἀθηναίους· οἱ  δὲ   ὡς ἕκαστος τάχους εἶχεν ἐς
[7, 2]   σύνοικοι τοῖς Κρησὶν ἐγένοντο· (τότε  δὲ   ὡς ἐκράτησαν τῶν ἀρχαίων Μιλησίων
[7, 1]   ἔπραξε πολεμαρχῶν Ἀθηναίοις· λέγεται  δὲ   ὡς ἐν ὑπονοίᾳ ποιούμενοι τοὺς
[7, 10]   ἐσελθεῖν τὸ Ἀχαιῶν ἔπεισεν. (ὁ  δὲ   ὡς ἐς τὸν σύλλογον ἐσῆλθεν,
[7, 17]   χώματος καὶ Ἡρακλῆς ἐπειργασμένος· ἐλέγετο  δὲ   ὡς οἱ ἐπιχώριοι καὶ ἐναγίζουσι
[7, 15]   τοῦ πρόσω σφᾶς κωλύειν. Μέτελλος  δὲ   ὡς οἱ περὶ Χαιρώνειαν λογάδες
[7, 15]   ἐς τὸ Ἀχαϊκὸν συντελεῖν. (τότε  δὲ   ὡς παρὰ τῶν κατασκόπων ἐπυνθάνετο
[7, 14]   ἐκάλουν Ἀχαιοὺς ἐς ἐκκλησίαν· οἱ  δὲ   ὡς τὰ ἐγνωσμένα ἐπύθοντο ὑπὸ
[7, 12]   Μεναλκίδα τὰ χρήματα ἐξεπράχθησαν·  δὲ   ὡς τὸ δωροδόκημα εἶχεν ἐν
[7, 11]   ἀλάστορι ἐπιτρέπει τὴν κρίσιν. (ἀφίκοντο  δὲ   ὡς τὸν Γάλλον καὶ Αἰτωλῶν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site d'Agnes VINAS

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 16/01/2007