Livre, Chap. |
[7, 19] |
ὁ
Εὐαίμονος
λαμβάνει
λάρνακα·
Διονύσου
|
δὲ |
ἄγαλμα
ἦν
ἐν
τῇ
λάρνακι, |
[7, 22] |
δὲ
καὶ
Ἀθηνᾶς
ναός,
τὸ
|
δὲ |
ἄγαλμα
λίθου
τὸ
ἐφ´
ἡμῶν· |
[7, 5] |
ἐν
Ἐρυθραῖς
κατὰ
ἀρχαιότητα·
τὸ
|
δὲ |
ἄγαλμα
οὔτε
τοῖς
καλουμένοις
Αἰγιναίοις |
[7, 21] |
καὶ
ἡ
παῖς
ἑστᾶσι,
τὸ
|
δὲ |
ἄγαλμα
τῆς
Γῆς
ἐστι
καθήμενον. |
[7, 20] |
τῶν
δούλων
τὸν
εὐνούστατον.
τὸ
|
δὲ |
ἄγαλμα
τὸ
ἐκ
τῆς
Λακεδαίμονος |
[7, 27] |
Ἀπόλλωνος
Θεοξενίου
Πελληνεῦσιν
ἱερόν,
τὸ
|
δὲ |
ἄγαλμα
χαλκοῦ
πεποίηται·
καὶ
ἀγῶνα |
[7, 26] |
τοῦ
αὐτοῦ
Φλιασίου
Λαφάους.
(Ἀσκληπιοῦ
|
δὲ |
ἀγάλματα
ὀρθά
ἐστιν
ἐν
ναῷ |
[7, 17] |
τὰ
δὲ
αὐτῶν
γυναικός·
ὄνομα
|
δὲ |
Ἄγδιστιν
αὐτῷ
τίθενται.
θεοὶ
δὲ |
[7, 17] |
δὲ
Ἄγδιστιν
αὐτῷ
τίθενται.
θεοὶ
|
δὲ |
Ἄγδιστιν
δείσαντες
τὰ
αἰδοῖά
οἱ |
[7, 20] |
καὶ
αὐτοὶ
παῖδές
εἰσι.
τῆς
|
δὲ |
ἀγορᾶς
ἄντικρυς
κατὰ
ταύτην
τὴν |
[7, 22] |
γνώμην
ᾖ,
καὶ
ἐγκαθεύδουσι.
(περίβολος
|
δὲ |
ἀγορᾶς
μέγας
κατὰ
τρόπον
τὸν |
[7, 4] |
Ὅμηρος
ἐν
Ἰλιάδι
ἐδήλωσε·
(καταγνωσθεὶς
|
δὲ |
ἀδικεῖν
ὑπὸ
τοῦ
Μίνω
καὶ |
[7, 6] |
τοῦ
Λυδῶν
ἀμύναντα
Ἕλλησι·
τοῦ
|
δὲ |
Ἀδράστου
τούτου
χαλκῆν
εἰκόνα
ἀνέθεσαν |
[7, 20] |
τὴν
πᾶσαν
ὑπερῆρκε
κατασκευήν,
ἀνὴρ
|
δὲ |
Ἀθηναῖος
ἐποίησεν
Ἡρώδης
ἐς
μνήμην |
[7, 7] |
Πήλιον
κατεῖχεν
ὁ
Φίλιππος.
μάλιστα
|
δὲ |
Ἀθηναίους
καὶ
τὸ
Αἰτωλικὸν
ἐπιστρατείαις |
[7, 10] |
ἐς
Ἕλληνας
φρονῆσαι
φιλάνθρωπον,
ἐκφοβήσαντες
|
δὲ |
Ἀθηναίων
τὸν
δῆμον
ἔς
τε |
[7, 23] |
γῆς
ὑγίειαν
ποιοῦντα
ἀνθρώποις.
(Αἰγιεῦσι
|
δὲ |
Ἀθηνᾶς
τε
ναὸς
καὶ
Ἥρας |
[7, 4] |
δέοι
συνθύειν
ἐς
Πανιώνιον·
τρίποδα
|
δὲ |
ἆθλον
λαβεῖν
αὐτὸν
ἐπὶ
ἀνδραγαθίᾳ |
[7, 27] |
ἄνδρες
ἐκ
τοῦ
ἱεροῦ,
καταλειπόμεναι
|
δὲ |
αἱ
γυναῖκες
δρῶσιν
ἐν
τῇ |
[7, 26] |
τὴν
αἶγα
ὀκλάσαι
λέγουσιν.
(τῆς
|
δὲ |
Αἰγειρατῶν
ἔχονται
Πελληνεῖς·
πρὸς
Σικυῶνος |
[7, 24] |
ταῦτα
μὲν
οὕτως
ἐνομίζετο·
ἐς
|
δὲ |
Αἴγιον
καὶ
ἐφ´
ἡμῶν
ἔτι |
[7, 23] |
Ῥυπῶν
ἐστι
τὰ
ἐρείπια·
σταδίους
|
δὲ |
Αἴγιον
περὶ
τοὺς
τριάκοντα
ἀπέχει |
[7, 25] |
ἀνδρὸς
ἐς
πεῖραν
ἀφιγμένη.
πίνουσαι
|
δὲ |
αἷμα
ταύρου
δοκιμάζονται·
ἣ
δ´ |
[7, 5] |
τῆς
Φοινίκης
ἐξέπλευσε·
καθ´
ἥντινα
|
δὲ |
αἰτίαν,
οὐδὲ
αὐτοὶ
τοῦτο
οἱ |
[7, 8] |
τῇ
πρὸς
Ῥωμαίους
ἔπραξαν·
ἐς
|
δὲ |
Αἰτωλοὺς
ἐκ
παλαιοῦ
σφισιν
ἦν |
[7, 23] |
γενέσθαι
χάριτι
τοῦ
Ἀπόλλωνος.
ἐφεξῆς
|
δὲ |
ἄκρα
τε
ἐς
τὴν
θάλασσαν |
[7, 7] |
μὲν
οὐκ
ὄντος
αὐτῷ,
τῷ
|
δὲ |
ἀληθεῖ
λόγῳ
δεσπότου,
τά
τε |
[7, 26] |
ὡς
οἱ
Αἰγειρᾶταί
φασιν·
εἰ
|
δὲ |
ἀληθῆ
λέγουσιν
οὗτοι,
δῆλός
ἐστιν |
[7, 9] |
σφισι
διδόασιν
εἶναι
δικαστήρια,
ὅσα
|
δὲ |
ἄλλα
ἐγκλήματα,
λαμβάνειν
τε
αὐτοὺς |
[7, 19] |
τοῦ
Ἡρακλέους
τὴν
λάρνακα·
τὰ
|
δὲ |
ἄλλα
κατὰ
τὰ
αὐτὰ
εἰρήκασι |
[7, 24] |
πλὴν
τῶν
ἱερωμένων
ἔστι,
δρῶσι
|
δὲ |
ἄλλα
τοιαῦτα·
λαμβάνοντες
παρὰ
τῆς |
[7, 10] |
Ἕλλησιν
εὕροι
τις
ἄν·
αἱ
|
δὲ |
ἄλλαι
πόλεις
αἱ
ἐν
τῇ |
[7, 24] |
ἄνω
τῆς
βίας
ὠθοῖτο·
τοῦτο
|
δὲ |
ἀλλαχοῦ
τε
τοῦ
σώματος
ἐπισημαίνει |
[7, 13] |
Ῥώμης,
ἀναμενεῖν
τοὺς
διαλλακτάς.
(στρατήγημα
|
δὲ |
ἄλλο
ἐς
τοὺς
Λακεδαιμονίους
παρεῦρε |
[7, 26] |
ἐλέφαντος
καὶ
οἱ
πόδες,
τὸ
|
δὲ |
ἄλλο
ξόανον
χρυσῷ
τε
ἐπιπολῆς |
[7, 13] |
πίπτουσιν
ἐν
τῇ
μάχῃ,
τὸ
|
δὲ |
ἄλλο
στρατιωτικόν,
ὡς
ἕκαστος
τάχους |
[7, 18] |
πλὴν
ὀλίγων
τινῶν
ἐκλείπουσιν·
οἱ
|
δὲ |
ἄλλοι
κατὰ
χώραν
ὑπὸ
φιλεργίας |
[7, 25] |
ἐπίστευσεν
ἐς
Ἀθηναίους
ἀπαγγεῖλαι·
ὁ
|
δὲ |
ἄλλος
δῆμος
ἀφίκοντο
ἐς
τὴν |
[7, 5] |
ἐν
Κλάρῳ
τῇ
Κολοφωνίων.
δύο
|
δὲ |
ἄλλους
ἐν
Ἰωνίᾳ
ναοὺς
ἐπέλαβεν |
[7, 11] |
ἐς
τὴν
Ἀττικὴν
ἔπειθον·
ἀνθισταμένων
|
δὲ |
ἄλλων
τε
αὐτοῖς
καὶ
οὐχ |
[7, 19] |
θυσίαν
τῆς
Τρικλαρίας
παύσει.
Ἰλίου
|
δὲ |
ἁλούσης
καὶ
νεμομένων
τὰ
λάφυρα |
[7, 27] |
Μύσιος
λόγῳ
τῷ
Ἀργείων.
ἔστι
|
δὲ |
ἄλσος
ἐν
τῷ
Μυσαίῳ,
δένδρα |
[7, 21] |
καὶ
τούτοις
τὰ
ἀγάλματα.
τοῦ
|
δὲ |
ἄλσους
ἱερὸν
ἔχεται
Δήμητρος·
αὕτη |
[7, 27] |
δόξαν
γένους
μάλιστα
αἱρούμενοι.
τοῦ
|
δὲ |
ἄλσους
τῆς
Σωτείρας
ἱερὸν
ἀπαντικρὺ |
[7, 18] |
παῖς
ἦν
τοῦ
Ἄμπυκος,
ὁ
|
δὲ |
Ἄμπυξ
Πελίου
τοῦ
Αἰγινήτου
τοῦ |
[7, 14] |
καὶ
Εὐβοέων
τὴν
χώραν,
τρίτην
|
δὲ |
Ἀμφισσεῦσι,
τεμόντες
καὶ
τὴν
Ἀμφισσέων |
[7, 17] |
ἀφεῖναι
σπέρμα
ἐς
γῆν,
τὴν
|
δὲ |
ἀνὰ
χρόνον
ἀνεῖναι
δαίμονα
διπλᾶ |
[7, 3] |
κατὰ
τὸ
Περσῶν
δέος.
Ἀλέξανδρος
|
δὲ |
ἀνὰ
χρόνον
ἔμελλεν
ὁ
Φιλίππου |
[7, 18] |
τοὺς
προγόνους
ὑπάρχοντα
ἦν·
ἰδίᾳ
|
δὲ |
ἀνὰ
χρόνον
Πατρεῖς
διέβησαν
ἐς |
[7, 22] |
ὀνόματα
αὐτῶν
οὐκ
εἴχομεν·
ταφῆναι
|
δὲ |
ἄνδρα
καὶ
γυναῖκα
ἐν
κοινῷ |
[7, 3] |
Κόδρου
καὶ
Ἴωνες
ἐλαύνουσι.
τῷ
|
δὲ |
Ἀνδραίμονι
ὁ
τάφος
ἐκ
Κολοφῶνος |
[7, 13] |
τὸ
ἐπιτηδειότατον
Ῥωμαίοις
κριθήσεσθαι·
(Μέτελλος
|
δὲ |
ἄνδρας
ὑπὸ
τῆς
Ῥωμαίων
ἀπεσταλμένους |
[7, 25] |
ἐκ
Δελφῶν
μάντευμα
ἤλπιζον·
Λακεδαιμονίων
|
δὲ |
ἄνδρες
γενόμενοι
μὲν
ἐντὸς
τείχους |
[7, 27] |
γε
οὐδενὶ
ἔστιν
ἀνθρώπων.
ἱερεῖς
|
δὲ |
ἄνδρες
τῶν
ἐπιχωρίων
εἰσὶ
κατὰ |
[7, 2] |
ἔπεσεν
ἐν
τῇ
μάχῃ.
Ἐφέσιοι
|
δὲ |
ἀνελόμενοι
τοῦ
Ἀνδρόκλου
τὸν
νεκρὸν |
[7, 23] |
μὲν
ἐς
εὐθὺ
ἐκτέταται,
τῇ
|
δὲ |
ἀνέχει
δᾷδα.
Εἰλειθυίᾳ
δὲ
εἰκάσαι |
[7, 10] |
οἱ
ἐπὶ
προδοσίᾳ
νοσήσαντες·
Ἀχαιοὺς
|
δὲ |
ἀνὴρ
Ἀχαιὸς
Καλλικράτης
τηνικαῦτα
ἐς |
[7, 19] |
ἴσα
καὶ
θαλάμῳ
χρήσεσθαι·
τοὺς
|
δὲ |
ἀνθρώπους
αὐτίκα
ἐξ
Ἀρτέμιδος
μήνιμα |
[7, 27] |
ὁδόν,
ἐπίκλησιν
μὲν
Δόλιος,
εὐχὰς
|
δὲ |
ἀνθρώπων
ἕτοιμος
τελέσαι·
σχῆμα
δὲ |
[7, 8] |
ἔτι
ἐκ
Μυσίας
στρατιᾶς·
πρὸς
|
δὲ |
ἀνίσχοντα
ἥλιον
μᾶλλόν
τι
ἡ |
[7, 12] |
ἐπὶ
τὴν
Ῥωμαίων
βουλήν.
Ἀχαιοὶ
|
δὲ |
ἀντελαμβάνοντο
αὖθις
ἄλλου
λόγου,
πόλεις |
[7, 16] |
ἢ
Ῥωμαίους
ἄρχειν
μάχης·
(ὡς
|
δὲ |
ἀντεπῆγε
καὶ
ὁ
Μόμμιος,
οἱ |
[7, 22] |
εἰσι
καὶ
ἑκατόν,
ἀπὸ
θαλάσσης
|
δὲ |
ἄνω
πρὸς
ἤπειρον
περὶ
ἑβδομήκοντα. |
[7, 17] |
οἱ
τὰ
ἀνδρὸς
ἀποκόπτουσιν.
(ὡς
|
δὲ |
ἀπ´
αὐτῶν
ἀναφῦσα
ἀμυγδαλῆ
εἶχεν |
[7, 14] |
σφᾶς
ἐς
δεσμωτήριον,
τοὺς
ξένους
|
δὲ |
ἀπ´
αὐτῶν
διακρίνοντες
ἠφίεσαν.
ἀποστέλλουσι |
[7, 23] |
οὐδὲν
ἐς
αὐτὰ
γίνεσθαι·
τέλος
|
δὲ |
ἀπαιτεῖσθαι
ὑπὸ
τῶν
Ἀργείων
καὶ |
[7, 4] |
δὲ
ἀπελθεῖν
ἠνάγκασεν
ὑποσπόνδους.
(γενομένης
|
δὲ |
ἀπαλλαγῆς
πολέμου
Χίοις,
ἀφικέσθαι
τηνικαῦτα |
[7, 11] |
Γάλλος
ἀπηξίωσε
δικαστὴς
καταστῆναι,
Καλλικράτει
|
δὲ |
ἁπάσης
τῆς
Ἑλλάδος
ἀνδρὶ
ἀλάστορι |
[7, 9] |
Ῥωμαίων
βουλὴν
ἀπιέναι
πρέσβεις,
ἰδίᾳ
|
δὲ |
ἀπείρητο
μὴ
πρεσβεύεσθαι
τὰς
πόλεις |
[7, 22] |
ἐρώτημά
ἐστι.
τὸ
ἀπὸ
τούτου
|
δὲ |
ἄπεισιν
ἐκ
τῆς
ἀγορᾶς
ἐπιφραξάμενος |
[7, 6] |
τῇ
Ἑλλάδι
ἀποδέοντά
ἐστιν·
~(τότε
|
δὲ |
ἀπεληλυθότων
Ἰώνων
τήν
τε
γῆν |
[7, 4] |
ἀπέκτεινεν
ἐν
ταῖς
μάχαις,
τοὺς
|
δὲ |
ἀπελθεῖν
ἠνάγκασεν
ὑποσπόνδους.
(γενομένης
δὲ |
[7, 14] |
ἐν
τέλει
καὶ
Θεαρίδαν·
ὡς
|
δὲ |
ἀπῆλθον,
ἐντυχόντες
κατὰ
τὴν
ἄνοδον |
[7, 4] |
κατὰ
μάντευμα
ἐκ
Δελφῶν.
Ἕκτωρ
|
δὲ |
ἀπὸ
Ἀμφίκλου
τετάρτῃ
γενεᾷ
βασιλείαν |
[7, 2] |
Ἀθήνας
τε
καὶ
Θησέα.
αἱ
|
δὲ |
ἀπὸ
Θερμώδοντος
γυναῖκες
ἔθυσαν
μὲν |
[7, 20] |
ἐνταῦθα
ἀνάκειται
θέας
ἄξιος·
ἐποιήθη
|
δὲ |
ἀπὸ
λαφύρων,
ἡνίκα
ἐπὶ
τὸν |
[7, 8] |
Ἀχαιοὶ
Φλαμινίῳ
Κόρινθον
συνεπολιόρκησαν.
(Κορίνθιοι
|
δὲ |
ἀπὸ
Μακεδόνων
ἐλευθερωθέντες
μετέσχον
αὐτίκα |
[7, 16] |
ἐνταῦθα
δημοκρατίας
μὲν
κατέπαυε,
καθίστα
|
δὲ |
ἀπὸ
τιμημάτων
τὰς
ἀρχάς·
καὶ |
[7, 25] |
ὁδὸς
ἡ
εὐθεῖά
ἐστι.
προελθόντι
|
δὲ |
ἀπὸ
τοῦ
Ἡρακλέους
ποταμὸς
ἐς |
[7, 22] |
δή
ἐστιν
ἐν
δεξιᾷ,
προελθόντι
|
δὲ |
ἀπὸ
τοῦ
Μειλίχου
ποταμός
ἐστιν |
[7, 25] |
ἵππῳ
παρεστῶτα,
ἀμυδρὰν
γραφήν.
ὁδὸς
|
δὲ |
ἀπὸ
τοῦ
τάφου
σταδίων
ὅσον |
[7, 18] |
δένδρων
καρπὸν
τῶν
ἡμέρων.
(τὸ
|
δὲ |
ἀπὸ
τούτου
πῦρ
ἐνιᾶσιν
ἐς |
[7, 11] |
σφισιν
ἐπικουρεῖν
Ἀχαιοὺς
ἄγῃ·
ὁ
|
δὲ |
ἀπὸ
τῶν
χρημάτων
μεταδώσειν
Καλλικράτει |
[7, 1] |
μνῆμα
τῷ
Ποταμίων
ἐστίν·
οἱ
|
δὲ |
ἀπόγονοι
τοῦ
Ἴωνος
τὸ
Ἰώνων |
[7, 23] |
καὶ
τῷ
ἀέρι
ὑγιείας.
ἐγὼ
|
δὲ |
ἀποδέχεσθαι
μὲν
τὰ
εἰρημένα,
οὐδὲν |
[7, 10] |
ἀποχρώντως
κολασθῆναι
σφᾶς
ἡγούμενοι.
ὅσοι
|
δὲ |
ἀποδράντες
ᾤχοντο
ἢ
εὐθὺς
ἡνίκα |
[7, 3] |
ἀνοικισθέντων
ἐς
Ἔφεσον
μόνοι,
τοῖς
|
δὲ |
ἀποθανοῦσιν
ἐν
τῇ
μάχῃ
Κολοφωνίων |
[7, 21] |
ἐγγυτάτω
χαλκοῦ
πεποιημένα
Ἄρεως,
τὸ
|
δὲ |
Ἀπόλλωνος·
καὶ
Ἀφροδίτης,
ἧς
καὶ |
[7, 17] |
στεφάνου
τοῦ
Ὀλυμπίασιν
ἡμάρτανον,
διδάσκονται
|
δὲ |
ἀποστείλαντες
ἐς
Δελφούς·
(οὕτω
καὶ |
[7, 7] |
τῶν
ἐν
Μακεδονίᾳ
πραγμάτων·
(τότε
|
δὲ |
ἀποστέλλουσιν
Ἀθηναίοις
στρατιάν
τε
καὶ |
[7, 25] |
ταῖς
Αἰγαῖς
ἔχοντος.
(οὐ
πολὺ
|
δὲ |
ἀπωτέρω
Κράθιδος
σῆμά
τε
ἐν |
[7, 1] |
ὄνομα
ἦν
ἐν
κοινῷ,
Δαναοὶ
|
δὲ |
Ἀργείοις
ἰδίᾳ.
τότε
δὲ
ὑπὸ |
[7, 23] |
τὸ
ὕδωρ
τοῦ
Σελέμνου.
(ἀπωτέρω
|
δὲ |
Ἀργυρᾶς
ποταμός
ἐστιν
ὀνομαζόμενος
Βολιναῖος, |
[7, 16] |
τε
καὶ
τρισχίλιοι,
τοῦ
πεζοῦ
|
δὲ |
ἀριθμὸς
ἐγένετο
ἐς
μυριάδας
δύο |
[7, 26] |
τὸ
ὄνομα
ὑπὸ
ἀγνοίας.
(ἔστι
|
δὲ |
Ἀριστοναῦται
Πελληνεῦσιν
ἐπίνειον.
ἐς
τοῦτο |
[7, 26] |
Πελλήνην
ἀπὸ
τοῦ
ἐπινείου.
ὄνομα
|
δὲ |
Ἀριστοναύτας
γενέσθαι
τῷ
ἐπινείῳ
λέγουσιν, |
[7, 27] |
αἱ
πηγαί,
Γλυκείας
ὀνομάζουσι.
(γυμνάσιον
|
δὲ |
ἀρχαῖον
ἐς
ἐφήβων
μάλιστα
ἀνεῖται |
[7, 22] |
λίθου
τὸ
ἐφ´
ἡμῶν·
τὸ
|
δὲ |
ἀρχαῖον
ἐς
Ῥώμην,
καθὰ
οἱ |
[7, 16] |
καὶ
τριβὴν
πολέμου
καταστάντες·
νῦν
|
δὲ |
ἀρχομένων
ἔτι
ἐνδιδόναι
τῶν
Ἀχαιῶν |
[7, 17] |
ἐνίκα
Διόδωρος
Σικυώνιος.
~(ἐς
ἅπαν
|
δὲ |
ἀσθενείας
τότε
μάλιστα
κατῆλθεν
ἡ |
[7, 8] |
μοι
τὰ
ἐς
Ἀρκάδας·
Λακεδαιμόνιοι
|
δὲ |
ἅτε
μεγάλως
τοῖς
ἐπιτάγμασιν
ἀχθόμενοι |
[7, 10] |
τε
δι´
Ἀλευάδου
προεδόθη,
Θήβας
|
δὲ |
Ἀτταγῖνος
καὶ
Τιμηγενίδας
προδιδόασι
φερόμενοι |
[7, 17] |
παιδὸς
ἔρως
ἔσχεν
Ἄγδιστιν.
αὐξηθέντα
|
δὲ |
Ἄττην
ἀποστέλλουσιν
ἐς
Πεσσινοῦντα
οἱ |
[7, 11] |
ἁλόντας
μὴ
ὑποσχεῖν
δίκην.
~(Ῥωμαῖοι
|
δὲ |
αὖθις
ἄνδρα
ἐκ
τῆς
βουλῆς |
[7, 15] |
αὐτῷ
ἐκτείνοντο
ὑπὸ
Ῥωμαίων.
(Ἀχαιοῖς
|
δὲ |
αὖθις
ἐπὶ
τὴν
ἡγεμονίαν
τοῦ |
[7, 11] |
λαβεῖν
παρὰ
Ὠρωπίων
Ἀθηναίους·
ἢν
|
δὲ |
αὖθις
ἐς
Ἀθηναίους
γένηται
ἔγκλημα |
[7, 13] |
ἐν
τῷ
τότε
ὑπήκοον.
(ἐξεγείρας
|
δὲ |
αὖθις
Λακεδαιμονίοις
καὶ
Ἀχαιοῖς
πόλεμον |
[7, 17] |
περιεῖπε
τὸν
παῖδα
ἐκκείμενον.
ὡς
|
δὲ |
αὐξανομένῳ
κάλλους
οἱ
μετῆν
πλέον |
[7, 24] |
ἐς
τὸ
ἔδαφος
ἀνακινοῦσαν,
σὺν
|
δὲ |
αὐτῇ
καὶ
ἄλλο
πῆμα
τοιόνδε |
[7, 22] |
ἔχουσα
ἐπὶ
τῷ
θρόνῳ,
θεράπαινα
|
δὲ |
αὐτῇ
προσέστηκε
σκιάδιον
φέρουσα·
(καὶ |
[7, 25] |
ποτε
ᾠκεῖτο
Αἰγαὶ
πόλις·
ἐκλειφθῆναι
|
δὲ |
αὐτὴν
ἀνὰ
χρόνον
ὑπὸ
ἀσθενείας |
[7, 26] |
κέρας
φέρουσα
τὸ
Ἀμαλθείας·
παρὰ
|
δὲ |
αὐτὴν
Ἔρως
πτερὰ
ἔχων
ἐστίν, |
[7, 3] |
πόλει
γενέσθαι
τὸν
Ἔρυθρον·
ἐχόντων
|
δὲ |
αὐτὴν
ὁμοῦ
τοῖς
Κρησὶ
Λυκίων |
[7, 23] |
τῶν
ἐν
θαλάσσῃ
νυμφῶν,
ἐρασθεῖσαν
|
δὲ |
αὐτὴν
Σελέμνου
φοιτᾶν
τε
ὡς |
[7, 6] |
μὲν
πρὸς
Ἤλιδος
πρώτη,
μετὰ
|
δὲ |
αὐτὴν
Ὤλενος
καὶ
Φαραὶ
καὶ |
[7, 19] |
τὸ
εἶδος
καλλίστην
παρθένον,
τυγχάνειν
|
δὲ |
αὐτῆς
ἐρῶντα
Μελάνιππον,
τά
τε |
[7, 18] |
Πατρέων
ἡ
πόλις·
οὐ
πόρρω
|
δὲ |
αὐτῆς
ποταμὸς
Γλαῦκος
ἐκδίδωσιν
ἐς |
[7, 13] |
τῆς
Σπάρτης
{εἰς
Σπάρτην}
νῦν
|
δὲ |
αὐτίκα
τε
ἀνεκάλεσεν
ἀπὸ
τῆς |
[7, 21] |
λίθου·
καλεῖται
μὲν
Σωτηρίας,
ἱδρύσασθαι
|
δὲ |
αὐτὸ
ἐξ
ἀρχῆς
ἀποφυγόντα
φασὶ |
[7, 27] |
Μύσαιον,
ἱερὸν
Δήμητρος
Μυσίας·
ἱδρύσασθαι
|
δὲ |
αὐτὸ
Μύσιόν
φασιν
ἄνδρα
Ἀργεῖον, |
[7, 25] |
δὲ
ἱερόν
ἐστιν
Εὐμενίδων·
ἱδρύσασθαι
|
δὲ |
αὐτὸ
Ὀρέστην
λέγουσιν.
ὃς
δ´ |
[7, 23] |
τῇ
πόλει
τῇ
Ἀργείων,
ὡς
|
δὲ |
αὐτοὶ
λέγουσιν
οἱ
Αἰγιεῖς,
παρακαταθήκη |
[7, 15] |
τοῦ
πρὸς
Σκάρφειαν
μετεσχήκεσαν.
τότε
|
δὲ |
αὐτοί
τε
καὶ
γυναῖκες
ἐκλελοιπότες |
[7, 4] |
τὸ
ἄγαλμα
ἐξ
Ἄργους·
Σάμιοι
|
δὲ |
αὐτοὶ
τεχθῆναι
νομίζουσιν
ἐν
τῇ |
[7, 2] |
αὐτῷ
μοῖρα
ἐς
Μίλητον.
(Μιλήσιοι
|
δὲ |
αὐτοὶ
τοιάδε
τὰ
ἀρχαιότατά
σφισιν |
[7, 5] |
Κλαζομενίοις
δὲ
λουτρά
ἐστιν
ἐν
|
δὲ |
αὐτοῖς
Ἀγαμέμνων
ἔχει
τιμάς
καὶ |
[7, 12] |
ἐπὶ
τὴν
Ῥωμαίων
βουλήν·
καταφεύγουσι
|
δὲ |
αὐτοῖς
προεῖπεν
ἡ
βουλὴ
δικάζεσθαι |
[7, 19] |
θύοντες
τῇ
Ἀρτέμιδι
ἀνθρώπους.
ἐκέχρητο
|
{δὲ} |
αὐτοῖς
πρότερον
ἔτι
ἐκ
Δελφῶν |
[7, 20] |
ἐπίκλησις
μέν
ἐστιν
Αἰσυμνήτης,
οἱ
|
δὲ |
αὐτὸν
ἐς
τὰ
μάλιστα
θεραπεύοντες |
[7, 4] |
παιδὶ
ὄνομα
θέσθαι
Χίον·
συγγενέσθαι
|
δὲ |
αὐτὸν
καὶ
ἑτέρᾳ
νύμφῃ,
καὶ |
[7, 22] |
ἐπὶ
τῷ
χιτῶνι
φοινικῆν·
παρὰ
|
δὲ |
αὐτὸν
οἰκέτης
ἀκόντια
ἔχων
ἐστὶ |
[7, 27] |
μὲν
Αἰγείρας
καλούμενος
Κριός·
ἔχειν
|
δὲ |
αὐτὸν
τὸ
ὄνομα
ἀπὸ
Τιτᾶνος |
[7, 4] |
Ἀστυπαλαίας
εἶναι
παῖδα
Ἀγκαῖον,
βασιλεύειν
|
δὲ |
αὐτὸν
τῶν
καλουμένων
Λελέγων·
Ἀγκαίῳ |
[7, 22] |
γε
δὴ
τὰς
βοῦς·
ταύτας
|
δὲ |
αὐτοῦ
καταλείπουσιν
ἐπὶ
τῷ
ποταμῷ, |
[7, 10] |
ἐς
Μακεδονίαν
ἐβιάσαντο
ἀποσταλῆναι,
διδόναι
|
δὲ |
αὐτοὺς
ἐν
Ἀμφικτύοσιν
εἴων
λόγον. |
[7, 12] |
ὄντα
ἔλεγεν
Ἀχαιοῖς
λόγον,
ψυχαγωγῶν
|
δὲ |
αὐτοὺς
ἔφασκε
παρὰ
τῆς
Ῥωμαίων |
[7, 4] |
ἐν
τῇ
Ἀργοῖ
πλέοντας,
ἐπάγεσθαι
|
δὲ |
αὐτοὺς
τὸ
ἄγαλμα
ἐξ
Ἄργους· |
[7, 16] |
τῶν
ἐφεστηκότων
ἧκεν
ἄγγελος,
ἀποκτείνας
|
δὲ |
αὐτοχειρὶ
τὴν
γυναῖκα,
ἵνα
δὴ |
[7, 2] |
ὑπὸ
Ἀμαζόνων
γε
ἱδρύθη,
Κόρησος
|
δὲ |
αὐτόχθων
καὶ
Ἔφεσος
Καΰστρου
δὲ |
[7, 24] |
Διὶ
ὁ
νικῶν
κάλλει·
ἀρχομένων
|
δὲ |
αὐτῷ
γενείων
ἐς
ἄλλον
παῖδα |
[7, 12] |
ἐξ
Ὠρωποῦ
Μεγαλοπολίτῃ
Διαίῳ.
ἐγεγόνει
|
δὲ |
αὐτῷ
καὶ
ἀρχῆς
διάδοχος
τῆς |
[7, 20] |
Μητρὸς
Δινδυμήνης
ἐστὶν
ἱερόν,
ἐν
|
δὲ |
αὐτῷ
καὶ
Ἄττης
ἔχει
τιμάς. |
[7, 22] |
καλεῖται
μὲν
δὴ
Ἀγοραῖος,
παρὰ
|
δὲ |
αὐτῷ
καὶ
χρηστήριον
καθέστηκε.
κεῖται |
[7, 25] |
ἐξ
ὄρους
Ἀρκαδικοῦ
κατερχόμενος,
ὄνομα
|
δὲ |
αὐτῷ
τε
{καὶ}
τῷ
ποταμῷ |
[7, 27] |
δὲ
ἀνθρώπων
ἕτοιμος
τελέσαι·
σχῆμα
|
δὲ |
αὐτῷ
τετράγωνον,
γένειά
τε
ἔχει |
[7, 20] |
ὀνείρατος
λέγουσιν
ἐκ
Σπάρτης,
κοινωνῆσαι
|
δὲ |
αὐτῷ
τοῦ
ἐγχειρήματος
τῶν
δούλων |
[7, 17] |
αἰδοῖα,
τὰ
μὲν
ἀνδρός,
τὰ
|
δὲ |
αὐτῶν
γυναικός·
ὄνομα
δὲ
Ἄγδιστιν |
[7, 19] |
ἢ
τὰ
πρότερα
ἐγίνοντο.
(καταφυγόντων
|
δὲ |
αὐτῶν
ἐπὶ
χρηστήριον
τὸ
ἐν |
[7, 13] |
Λακεδαιμονίων
ἐναντία
Διαίῳ
στρατηγεῖν·
ἐχόντων
|
δὲ |
αὐτῶν
ἔς
τε
τὴν
πᾶσαν |
[7, 14] |
κατ´
ὄνομα
προσγένοιτο
ὑπόνοια·
τοὺς
|
δὲ |
αὐτῶν
καὶ
καταφυγεῖν
ἔνθα
Ὀρέστης |
[7, 24] |
ἐς
πολιορκίαν
μηχανήμασιν
ὁμοίως.
(τὸν
|
δὲ |
αὐτῶν
ὀλεθριώτατον
τοιῷδέ
τινι
ἐθέλουσιν |
[7, 21] |
γυναιξί,
μέτεστι
καὶ
ταύταις.
βίος
|
δὲ |
αὐτῶν
ταῖς
πολλαῖς
ἐστιν
ἀπὸ |
[7, 22] |
δέκα
ἀπωτέρω
τῆς
ἄκρας.
τοσούτους
|
δὲ |
ἀφέστηκεν
ἑτέρους
ἀπὸ
Πανόρμου
τὸ |
[7, 25] |
τῇ
εὐχῇ
λαβὼν
ἀστραγάλους
οἱ
|
δὲ |
ἄφθονοι
παρὰ
τῷ
Ἡρακλεῖ
κεῖνται |
[7, 4] |
φανερός
ἐστιν
ἀποδημήσας·
ἐς
τούτους
|
δὲ |
ἀφίκετο,
καὶ
τὸ
ἄγαλμα
ἐν |
[7, 1] |
ἐστὶ
τὰ
Φειδίτια
καλούμενα.
(Ἴωνας
|
δὲ |
ἀφικομένους
ἐς
τὴν
Ἀττικὴν
Ἀθηναῖοι |
[7, 3] |
οὐκ
ᾠκοῦντο
αἱ
πόλεις·
Ἰώνων
|
δὲ |
ἀφικομένων
μοῖρα
ἐξ
αὐτῶν
πλανωμένη |
[7, 16] |
συμβούλους
ἀποσταλῆναι
παρὰ
Ῥωμαίων·
ὡς
|
δὲ |
ἀφίκοντο
οἱ
σὺν
αὐτῷ
βουλευσόμενοι, |
[7, 25] |
οἰκισταί.
ναὸς
ἐνταῦθα
Δήμητρος,
ὁ
|
δὲ |
Ἀφροδίτης
Διονύσου
τέ
ἐστι,
καὶ |
[7, 24] |
πόλεις
ἐναγίζουσιν
ἀμφότεραι.
(πρὸς
θαλάσσῃ
|
δὲ |
Ἀφροδίτης
ἱερὸν
ἐν
Αἰγίῳ
καὶ |
[7, 21] |
καὶ
ναοὶ
θεῶν,
Ἀπόλλωνος,
ὁ
|
δὲ |
Ἀφροδίτης·
πεποίηται
λίθου
καὶ
τούτοις |
[7, 1] |
ἔπεσεν
ἐν
τῇ
μάχῃ,
Ἴωνας
|
δὲ |
Ἀχαιοὶ
κρατήσαντες
ἐπολιόρκουν
καταπεφευγότας
ἐς |
[7, 1] |
αὐτοὶ
καὶ
ὁ
δῆμος.
τοῖς
|
δὲ |
Ἀχαιοῖς
τηνικαῦτα
ὑπῆρξε
καὶ
αὐτοῖς |
[7, 16] |
καὶ
ἐτελεύτησεν
αὐτὸς
ἑκουσίως·
Δίαιος
|
δὲ |
Ἀχαιοὺς
ἀπολωλεκὼς
Μεγαλοπολίταις
κακῶν
τῶν |
[7, 14] |
ἐς
λόγους
ὁ
Κριτόλαος,
ἀθροῖσαι
|
δὲ |
Ἀχαιούς
σφισιν
ἐς
κοινὸν
σύλλογον |
[7, 13] |
φεύγων
ᾤχετο
ἐκ
Πελοποννήσου·
Δίαιος
|
δὲ |
Ἀχαιῶν
μετὰ
Δαμόκριτον
στρατηγεῖν
ᾑρημένος |
[7, 3] |
καὶ
Νάοκλος
Κόδρου
παῖδες,
τῶν
|
δὲ |
Βοιωτῶν
Γέρης
Βοιωτός·
καὶ
σφᾶς |
[7, 6] |
ἦν
τότε
ἁπάντων
βούλευμα·
ἐπεὶ
|
δὲ |
Γαλάται
ναυσὶν
ὅντινα
δὴ
τρόπον |
[7, 17] |
ἐπιτυχόντων
εἶναι
ταῦτα
ἀνθρώπων,
ψυχῆς
|
δὲ |
γενναίας
ὑπὸ
ἀτόπου
παιδείας
διεφθαρμένης. |
[7, 23] |
μὲν
σφᾶς
Ἀπόλλωνα
ἐπιφημίζειν,
θνητὴν
|
δὲ |
γυναῖκα
οὐδεμίαν
μητέρα·
(Ἀσκληπιὸν
μὲν |
[7, 21] |
αἳ
ἐπὶ
Μεσάτιν
ἄγουσιν.
αἱ
|
δὲ |
γυναῖκές
εἰσιν
ἐν
ταῖς
Πάτραις |
[7, 24] |
μᾶλλον
ἢ
ἀνθρώπων
τεκτόνων·
ὁ
|
δὲ |
δὴ
δεύτερος
τῶν
σεισμῶν
ἀπώλειάν |
[7, 27] |
μάλιστα
ἄγουσιν
ἐν
τιμῇ.
Χαίρωνα
|
δὲ |
δύο
ἀνελόμενον
πάλης
νίκας
Ἰσθμικὰς |
[7, 6] |
ἐσῳκίζοντο
ἐς
τὰς
πόλεις.
αἱ
|
δὲ |
δύο
τε
καὶ
δέκα
ἦσαν |
[7, 21] |
τὴν
πηγὴν
καλοῦσι.
(τοῦ
θεάτρου
|
δὲ |
ἐγγὺς
πεποίηται
Πατρεῦσι
γυναικὸς
ἐπιχωρίας |
[7, 22] |
εἶναι
τοῦ
θεοῦ
νομίζοντες.
ἑστήκασι
|
δὲ |
ἐγγύτατα
τοῦ
ἀγάλματος
τετράγωνοι
λίθοι |
[7, 24] |
ἐστὶ
καὶ
Ἀθηνᾶς
ἀγάλματα·
Ὁμαγύριος
|
δὲ |
ἐγένετο
τῷ
Διὶ
ἐπίκλησις,
ὅτι |
[7, 1] |
ἀφίκοντο
ἐκ
τῆς
Φθιώτιδος,
ἐλθόντες
|
δὲ |
ἐγένοντο
Δαναοῦ
γαμβροί,
καὶ
Αὐτομάτην |
[7, 10] |
ἠνδραποδίσαντο
καὶ
Ἐρέτριαν
Μῆδοι,
προδόται
|
δὲ |
ἐγένοντο
οἱ
εὐδοκιμοῦντες
μάλιστα
ἐν |
[7, 19] |
μὲν
δὴ
πλείονα
ἐμαίνετο,
ὀλιγάκις
|
δὲ |
ἐγίνετο
ἐν
ἑαυτῷ.
ἅτε
δὲ |
[7, 16] |
κράτος
καὶ
ἔκαιε
Κόρινθον.
(τῶν
|
δὲ |
ἐγκαταληφθέντων
τὸ
μὲν
πολὺ
οἱ |
[7, 26] |
ἦσαν
ἐν
τῇ
χώρᾳ,
συλλέξαντες
|
δὲ |
ἔδησαν
πρὸς
τοῖς
κέρασιν
αὐτῶν |
[7, 17] |
ἐκ
τῆς
τύχης
εὐμενές·
(τὸ
|
δὲ |
ἔθνος
τὸ
Ἀττικόν,
ἀπὸ
τοῦ |
[7, 23] |
τῇ
δὲ
ἀνέχει
δᾷδα.
Εἰλειθυίᾳ
|
δὲ |
εἰκάσαι
τις
ἂν
εἶναι
δᾷδας, |
[7, 24] |
τῇ
ἀγορᾷ
ἱερὸν
Ἀρτέμιδος,
τοξευούσῃ
|
δὲ |
εἴκασται,
καὶ
Ταλθυβίου
τοῦ
κήρυκος |
[7, 9] |
καὶ
οὐ
καθαρῶν
χεῖρας·
ὅμως
|
δὲ |
εἴκειν
σφίσιν
ἐδόκει.
~(τότε
μὲν |
[7, 23] |
τούτῳ
τῷ
ἀνδρὶ
ἐποιήθη·
Αἰγιεῦσι
|
δὲ |
Εἰλειθυίας
ἱερόν
ἐστιν
ἀρχαῖον,
καὶ |
[7, 23] |
Δαμοφῶντός
ἐστι
τὸ
ἄγαλμα.
(τῆς
|
δὲ |
Εἰλειθυίας
οὐ
μακρὰν
Ἀσκληπιοῦ
τέ |
[7, 23] |
μειράκιον
ὡραῖον
ποιμαίνειν
ἐνταῦθα,
Ἀργυρᾶν
|
δὲ |
εἶναι
μὲν
τῶν
ἐν
θαλάσσῃ |
[7, 27] |
τὸ
ἄγαλμα
καὶ
χρυσοῦ·
Φειδίαν
|
δὲ |
εἶναι
τὸν
εἰργασμένον
φασὶ
πρότερον |
[7, 26] |
ἀπὸ
ἀνδρὸς
Ἀργείου
Πέλληνος·
Φόρβαντος
|
δὲ |
εἶναι
τοῦ
Τριόπα
παῖδα
αὐτὸν |
[7, 19] |
ἦγον
ἀνὰ
πᾶν
ἔτος.
ἱερωσύνην
|
δὲ |
εἶχε
τῆς
θεοῦ
παρθένος,
ἐς |
[7, 26] |
γυμνός,
μεγέθει
μέγας·
τὸν
ποιήσαντα
|
δὲ |
εἶχεν
οὐδεὶς
τῶν
ἐπιχωρίων
εἰπεῖν· |
[7, 25] |
δὲ
καὶ
Ἴσιδι
ἱερόν.
(καταβάντων
|
δὲ |
ἐκ
Βούρας
ὡς
ἐπὶ
θάλασσαν |
[7, 2] |
Μιλήτου
καὶ
ἡ
πόλις.
ἀφίκετο
|
δὲ |
ἐκ
Κρήτης
ὁ
Μίλητος
καὶ |
[7, 22] |
μὲν
Κελβίδαν
γενέσθαι
λέγουσιν,
ἀφικόμενον
|
{δὲ} |
ἐκ
Κύμης
τῆς
ἐν
Ὀπικοῖς· |
[7, 17] |
ἡ
Μακεδόνων
ἀκμὴ
καθαιρήσειν·
κατέσκηψε
|
δὲ |
ἐκ
Μακεδονίας
καὶ
ἐς
τὰς |
[7, 13] |
μὴ
ἐπιφέρειν
σφίσιν
ἀπαγορεύσοντας,
τὴν
|
δὲ |
ἐκ
Ῥώμης
παρουσίαν
τῶν
ἀνδρῶν |
[7, 18] |
αὐτὸν
ἀνθρώπων
οὐ
πολλῶν.
Τριπτολέμου
|
δὲ |
ἐκ
τῆς
Ἀττικῆς
ἀφικομένου
τόν |
[7, 10] |
ἐν
Ἀμφικτύοσιν
εἴων
λόγον.
(τότε
|
δὲ |
ἐκ
τοῦ
Ἀχαιῶν
ἔθνους
ὅντινα |
[7, 26] |
οὐδέν
ἐστιν
ἐς
μνήμην,
ὁδὸς
|
δὲ |
ἐκ
τοῦ
ἐπινείου
δύο
σταδίων |
[7, 5] |
ἔστι
μὲν
τῆς
ἠπείρου,
τοῖς
|
δὲ |
ἐκ
τοῦ
Ἐρυθραίων
λιμένος
ἐς |
[7, 27] |
Ἀσκληπιοῦ
τὸ
ἄγαλμα
ἵδρυται.
ποταμοὶ
|
δὲ |
ἐκ
τῶν
ὀρῶν
κατέρχονται
τῶν |
[7, 26] |
ἡ
μὲν
χαλκοῦ
πεποίηται,
βέλος
|
δὲ |
ἐκ
φαρέτρας
λαμβάνουσα·
τῷ
Διονύσῳ |
[7, 7] |
τηνικαῦτα
ἔτι
ἐν
κοινῷ,
ἰδίᾳ
|
δὲ |
ἑκάστων
κατὰ
σφᾶς
συνισταμένων,
οἱ |
[7, 10] |
καταγνῶναι
τοὺς
Ἀχαιοὺς
θάνατον·
εἰ
|
δὲ |
ἐκεῖνοι
καταγνοῖεν,
τότε
καὶ
αὐτὸς |
[7, 16] |
ἀνήκοντα
ἐς
θαῦμα
ἀνήγετο,
τὰ
|
δὲ |
ἐκείνοις
οὐχ
ὁμοίου
λόγου
Φιλοποίμενι |
[7, 25] |
τῶν
Κυκλώπων
καλουμένων,
κατὰ
ἀνάγκην
|
δὲ |
ἐκλείπουσι
Μυκηναῖοι
τὴν
πόλιν
ἐπιλειπόντων |
[7, 3] |
Σκύππιον
τῆς
Κολοφωνίας
ἔκτισαν.
(ἀπελθόντες
|
δὲ |
ἑκουσίως
καὶ
ἐκ
τῆς
Κολοφωνίας, |
[7, 17] |
ἐκεῖνος
ἦν
αὐτίκα
ἀφανής,
αὐτὴ
|
δὲ |
ἐκύει·
τεκούσης
δὲ
τράγος
περιεῖπε |
[7, 1] |
καὶ
Αὐτομάτην
μὲν
Ἀρχιτέλης,
Σκαιὰν
|
δὲ |
ἔλαβεν
Ἄρχανδρος.
δηλοῦσι
δὲ
ἐν |
[7, 20] |
ἐσθῆτος,
λίθου
τὰ
ἄλλα·
Ἀθηνᾶ
|
δὲ |
ἐλέφαντος
εἴργασται
καὶ
χρυσοῦ.
πρὸ |
[7, 6] |
Κερύνεια
καὶ
Βοῦρα,
ἐπὶ
ταύταις
|
δὲ |
Ἑλίκη
καὶ
Αἰγαί
τε
καὶ |
[7, 25] |
τὴν
χώραν
οἱ
Αἰγιεῖς.
(μετὰ
|
δὲ |
Ἑλίκην
ἀποτραπήσῃ
τε
ἀπὸ
θαλάσσης |
[7, 25] |
Ξούθου
καὶ
Ἑλίκης
εἶναι.
ὅτε
|
δὲ |
Ἑλίκην
ἐποίησεν
ἄδηλον
ἐξ
ἀνθρώπων |
[7, 7] |
ἑώρων
ἀεὶ
τὸ
Ἀχαϊκόν.
(Λακεδαιμόνιοι
|
δὲ |
Ἑλλήνων
μόνοι
διάφοροί
τε
Ἀχαιοῖς |
[7, 18] |
νέμειν
οἱ
Ῥωμαῖοι
νομίζουσι.
(Πατρεῦσι
|
δὲ |
ἐν
ἄκρᾳ
τῇ
πόλει
Λαφρίας |
[7, 1] |
Σκαιὰν
δὲ
ἔλαβεν
Ἄρχανδρος.
δηλοῦσι
|
δὲ |
ἐν
Ἄργει
καταμείναντες
οὐχ
ἥκιστα |
[7, 25] |
ἔστιν
ἐς
Βοῦραν
ἀποτραπέσθαι·
θαλάσσης
|
δὲ |
ἐν
δεξιᾷ
{καὶ}
ἡ
Βοῦρα |
[7, 5] |
λοιπὸν
τοῦ
βίου
φασίν.
(ἔστι
|
δὲ |
ἐν
Ἐρυθραῖς
καὶ
Ἀθηνᾶς
Πολιάδος |
[7, 22] |
ἀρχαιότερόν
ἐστιν
ἐν
Φαραῖς,
Ἑρμοῦ
|
δὲ |
ἐν
μέσῃ
τῇ
ἀγορᾷ
λίθου |
[7, 17] |
ἀνελομένῳ
νίκην
ὀλυμπιάδι
ἕκτῃ,
εἰκόνος
|
δὲ |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
περὶ
τὴν
ὀγδοηκοστὴν |
[7, 5] |
Χῖοι
τελοῦσιν
ἐς
Ἴωνας.
~(Σμύρναν
|
δὲ |
ἐν
ταῖς
δώδεκα
πόλεσιν
οὖσαν |
[7, 4] |
Πέρικλον
λαμβάνουσι
καὶ
Ἄβαρτον.
~(αἱ
|
δὲ |
ἐν
ταῖς
νήσοις
εἰσὶν
Ἰώνων |
[7, 20] |
τῆς
Μητρὸς
λίθου
πεποίηται.
ἔστι
|
δὲ |
ἐν
τῇ
ἀγορᾷ
Διὸς
ναὸς |
[7, 24] |
καὶ
Ἀρτέμιδι
ἐν
κοινῷ,
ἔστι
|
δὲ |
ἐν
τῇ
ἀγορᾷ
ἱερὸν
Ἀρτέμιδος, |
[7, 20] |
ἐς
μνήμην
ἀποθανούσης
γυναικός.
ἐμοὶ
|
δὲ |
ἐν
τῇ
Ἀτθίδι
συγγραφῇ
τὸ |
[7, 20] |
ἴσαι
γυναῖκες
τοῖς
ἀνδράσι.
μιᾷ
|
δὲ |
ἐν
τῇ
ἑορτῇ
νυκτὶ
ἐς |
[7, 26] |
ἐς
τὴν
ἄνω
πόλιν.
(Ὁμήρου
|
δὲ |
ἐν
τοῖς
ἔπεσιν
Ὑπερησία
ὠνόμασται· |
[7, 26] |
ἀδελφάς
τι
ἰσχύειν·
(ἐν
Αἰγείρᾳ
|
δὲ |
ἐν
τούτῳ
τῷ
οἰκήματι
ἀνήρ |
[7, 22] |
Ῥώμην
τὰ
ἀγάλματα.
ἐν
Φαραῖς
|
δὲ |
ἐν
τῷ
ἄλσει
βωμὸς
λίθων |
[7, 27] |
μὲν
ἐς
Ὀλυμπίαν
ἀνέθεσαν,
τὴν
|
δὲ |
ἐν
τῷ
γυμνασίῳ,
λίθου
ταύτην |
[7, 26] |
Τριόπα
παῖδα
αὐτὸν
λέγουσιν.
(Αἰγείρας
|
δὲ |
ἐν
τῷ
μεταξὺ
καὶ
Πελλήνης |
[7, 19] |
ὑπὸ
τῶν
θηρίων
μνημονεύουσιν.
~(ἔστι
|
δὲ |
ἐν
τῷ
μεταξὺ
τοῦ
ναοῦ |
[7, 8] |
τῷ
Ἑλληνικῷ
δεσπόται
προστάττειν.
ῥηθέντων
|
δὲ |
ἐν
τῷ
συνεδρίῳ
πολλῶν
καὶ |
[7, 11] |
Μεναλκίδᾳ,
Λακεδαιμονίῳ
μὲν
γένος,
στρατηγοῦντι
|
δὲ |
ἐν
τῷ
τότε
Ἀχαιῶν,
ὑπισχνοῦνται |
[7, 13] |
μὲν
χώρας
τῆς
Λακωνικῆς,
Ἀχαιῶν
|
δὲ |
ἐν
τῷ
τότε
ὑπήκοον.
(ἐξεγείρας |
[7, 20] |
ἄν
τις
εἰκάσειε
πεποιῆσθαι·
ἔστι
|
δὲ |
ἐν
ὑπαίθρῳ
τῆς
ἀγορᾶς
ἄγαλμά |
[7, 1] |
παιδὶ
ὄνομα
ἔθετο
Ἄρχανδρος.
(δυνηθέντων
|
δὲ |
ἔν
τε
Ἄργει
καὶ
Λακεδαίμονι |
[7, 14] |
Δίαιον
ἐκάλει
παρ´
αὑτόν.
ἀφικομένοις
|
δὲ |
ἔνθα
ἔτυχεν
αὐτὸς
ἐσῳκισμένος,
ἀπεγύμνου |
[7, 2] |
τὸν
ἔσπλουν
τῇ
ἰλύι·
ὡς
|
δὲ |
ἐνόστησε
τὸ
ὕδωρ
καὶ
οὐκέτι |
[7, 21] |
κάθοδος
ἐς
αὐτὴν
πεποίηται.
μαντεῖον
|
δὲ |
ἐνταῦθά
ἐστιν
ἀψευδές,
οὐ
μὲν |
[7, 21] |
τῷ
κύκλῳ
τοῦ
κατόπτρου.
τὸ
|
δὲ |
ἐντεῦθεν
εὐξάμενοι
τῇ
θεῷ
καὶ |
[7, 26] |
καὶ
ἐν
τῇ
εἰκόνι.
(ὁδὸς
|
δὲ |
ἐξ
Αἰγείρας
εὐθεῖα
ἀπὸ
τοῦ |
[7, 3] |
ἐπὶ
θαλάσσῃ
καὶ
ἥδιστα.
τὸ
|
δὲ |
ἐξ
ἀρχῆς
καὶ
τὴν
Λέβεδον |
[7, 4] |
ὕστερον
Ἄμφικλος
τὴν
ἀρχήν·
(ἀφίκετο
|
δὲ |
ἐξ
Ἱστιαίας
ὁ
Ἄμφικλος
τῆς |
[7, 24] |
δένδρων
σύνοπτα
εἶναι
μόνον.
σείσαντος
|
δὲ |
ἐξαίφνης
τοῦ
θεοῦ
καὶ
ὁμοῦ |
[7, 15] |
καὶ
ἄλλα
πάρεστιν
εἰκάζειν·
Ἀρκάδων
|
δὲ |
ἐξεστρατευμένοι
λογάδες
χίλιοι,
οἳ
Κριτολάῳ |
[7, 14] |
ὀπίσω
καὶ
αὐτοὶ
τρέπονται.
(Διαίῳ
|
δὲ |
ἐξήκοντος
τοῦ
χρόνου
τῆς
ἀρχῆς |
[7, 16] |
Ἀντιθέου
μὲν
Ἀθήνῃσιν
ἄρχοντος,
ὀλυμπιάδι
|
δὲ |
ἑξηκοστῇ
πρὸς
ταῖς
ἑκατόν,
ἣν |
[7, 26] |
νῦν
ἐγένετο
Ἰώνων
ἐποικούντων,
ἐγένετο
|
δὲ |
ἐπ´
αἰτίᾳ
τοιᾷδε.
Σικυωνίων
ἀφίξεσθαι |
[7, 6] |
παισὶν
ἀνεψιὸς
πρὸς
πατρός.
ἴσχυον
|
δὲ |
ἐπ´
ἴσης
τοῖς
κατειλεγμένοις
καὶ |
[7, 17] |
Θήβας
τὸ
Ἀλεξάνδρου
μήνιμα.
Λακεδαιμονίοις
|
δὲ |
Ἐπαμινώνδας
ὁ
Θηβαῖος
καὶ
αὖθις |
[7, 25] |
αἱ
γυναῖκες
γενέσθαι.
(ἐκ
Κερυνείας
|
δὲ |
ἐπανελθόντι
ἐς
τὴν
λεωφόρον
καὶ |
[7, 10] |
ὑπὸ
συνειδότος
ἐπαρρησιάζετο
ἀγαθοῦ·
(ὁ
|
δὲ |
ἐπελάβετο
αὐτίκα
ὁ
Ῥωμαῖος
τῆς |
[7, 7] |
ἐκεῖθεν
κατέφευγον
οἱ
Ἀθηναῖοι.
Ῥωμαῖοι
|
δὲ |
ἐπεπόμφεσαν
καὶ
οὐ
πολλῷ
τινι |
[7, 4] |
ἐκ
τῆς
νήσου
Σαμίους·
αἰτίαν
|
δὲ |
ἐπέφερον
μετὰ
Καρῶν
σφᾶς
ἐπιβουλεύειν |
[7, 12] |
ἀκόντων
Ἀχαιῶν
σωτηρίαν
παρέξειν.
Ἀχαιοὶ
|
δὲ |
ἐπὶ
μὲν
τῇ
ἀφέσει
τοῦ |
[7, 9] |
Ἀππίου
Λακεδαιμονίοις
συμπροθυμουμένου
μεγάλως,
Ἀχαιοῖς
|
δὲ |
ἐπὶ
παντὶ
ἀντιβαίνοντος,
ἔμελλεν
οὐ |
[7, 25] |
μὲν
καὶ
τούτου
Βουραϊκός,
μαντείας
|
δὲ |
ἐπὶ
πίνακί
τε
καὶ
ἀστραγάλοις |
[7, 19] |
Κομαιθοῦς
ἥμερον
ἀπήντησεν
οὐδέν.
(ἐπέδειξε
|
δὲ |
ἐπὶ
πολλῶν
τε
δὴ
ἄλλων |
[7, 10] |
Κυνέου
καὶ
Εὔφορβος
Ἀλκιμάχου.
Ξέρξῃ
|
δὲ |
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα
ἐλαύνοντι
Θεσσαλία |
[7, 1] |
καὶ
ἀμφ´
Ἑλίκην
εὐρεῖαν"
(τότε
|
δὲ |
ἐπὶ
τῆς
Ἴωνος
βασιλείας
πολεμησάντων |
[7, 18] |
τὰ
τέλεια
τῶν
θηρίων·
κατατιθέασι
|
δὲ |
ἐπὶ
τὸν
βωμὸν
καὶ
δένδρων |
[7, 18] |
ἐς
ἑκκαίδεκα
ἕκαστον
πήχεις·
ἐντὸς
|
δὲ |
ἐπὶ
τοῦ
βωμοῦ
τὰ
αὐότατά |
[7, 5] |
πλατάνῳ
πρὸ
τοῦ
ἱεροῦ,
πεφυκυίᾳ
|
δὲ |
ἐπὶ
τοῦ
ὕδατος.
καὶ
ὑπὸ |
[7, 1] |
ἔσχε
τὴν
πατρῴαν
ἀρχήν,
Ἴωνι
|
δὲ |
ἐπὶ
τοὺς
Αἰγιαλεῖς
στρατιὰν
καὶ |
[7, 23] |
ἀγάλματα
Ὑγείας
καὶ
Ἀσκληπιοῦ·
ἰαμβεῖον
|
δὲ |
ἐπὶ
τῷ
βάθρῳ
τὸν
Μεσσήνιον |
[7, 18] |
τῇ
Πατρέων
εἶχε
τιμάς.
γενέσθαι
|
δὲ |
ἐπίκλησιν
τῇ
θεῷ
Λαφρίαν
ἀπὸ |
[7, 3] |
ἐν
ἀριστερᾷ
τῆς
ὁδοῦ.
(Λεβεδίοις
|
δὲ |
ἐποίησε
μὲν
Λυσίμαχος
ἀνάστατον
τὴν |
[7, 8] |
τῇ
ἐς
τὸ
Ἑλληνικόν.
(Ἀχαιοὶ
|
δὲ |
ἐποιοῦντο
μὲν
μεγάλως
καὶ
αὐτὸν |
[7, 23] |
ᾠκεῖτο
πρὸς
αὐτῷ
Βολίνα.
παρθένου
|
δὲ |
ἐρασθῆναι
Βολίνης
Ἀπόλλωνα,
τὴν
δὲ |
[7, 25] |
τοῦ
Πεντελησίου
τὰ
ἀγάλματα,
Ἀθηναίου
|
δὲ |
ἔργα
Εὐκλείδου·
καὶ
τῇ
Δήμητρί |
[7, 26] |
καθήμενον
λίθου
τοῦ
Πεντελησίου,
Ἀθηναίου
|
δὲ |
ἔργον
Εὐκλείδου.
ἐν
τούτῳ
τῷ |
[7, 7] |
ἐπικουρήσοντας
Αἰτωλοῖς
ἐναντία
Φιλίππου,
τῷ
|
δὲ |
ἔργῳ
μᾶλλόν
τι
ἐπὶ
κατασκοπῇ |
[7, 1] |
Ἴωνα
ἔσχεν
ἐξ
αὐτῆς.
ἀποθανόντος
|
δὲ |
Ἐρεχθέως
τοῖς
παισὶν
αὐτοῦ
δικαστὴς |
[7, 5] |
καταγαγεῖν
ἑκάτεροι
τὸ
ἄγαλμα·
(τέλος
|
δὲ |
Ἐρυθραῖος
ἄνθρωπος,
ᾧ
βίος
μὲν |
[7, 21] |
ἐφειστήκει
μὲν
τῇ
θυσίᾳ,
τῷ
|
δὲ |
ἔρωτι
εἴξας
καὶ
οὐ
τῷ |
[7, 1] |
ὑφελόμενος
ἔχοι
τῶν
πατρῴων·
ὁ
|
δὲ |
ἐς
Ἀθήνας
φυγὼν
θυγατέρα
Ἐρεχθέως |
[7, 22] |
παράπλους
ἐνενήκοντά
εἰσι
στάδιοι,
ἑξήκοντα
|
δὲ |
ἐς
Αἴγιον
ἀπὸ
τοῦ
Ἐρινεοῦ· |
[7, 22] |
πόλεις
καὶ
ἠπειρώτιδες
βεβαίως·
πλέοντι
|
δὲ |
ἐς
Αἴγιον
ἐκ
Πατρῶν
ἄκρα |
[7, 7] |
Ἀχαιοῖς
καὶ
τὰ
ἔργα.
(ἀθροίζεσθαι
|
δὲ |
ἐς
Αἴγιόν
σφισιν
ἔδοξεν·
αὕτη |
[7, 12] |
σφισιν
ἐγένετο
μειζόνων
ἀρχή·
Δίαιος
|
δὲ |
ἐς
ἀντιλογίαν
Μεναλκίδᾳ
καταστὰς
ἐπὶ |
[7, 13] |
τὴν
Ἀχαιῶν
ὑπηγάγετο
εὔνοιαν,
ἐσήγαγε
|
δὲ |
ἐς
αὐτὰ
καὶ
φρουράς,
ὁρμητήρια |
[7, 9] |
μάλιστα
ἐν
τῇ
Σπάρτῃ,
τὰ
|
δὲ |
ἐς
Ἀχαιοὺς
οὐ
δίκαιοι·
γενομένους |
[7, 19] |
ἐς
τὸν
ταύτῃ
κόλπον·
ἀναβὰς
|
δὲ |
ἐς
Δελφοὺς
ἐχρᾶτο
ὑπὲρ
τῆς |
[7, 17] |
νίκην
ἔσχεν
ἐν
παισί.
διαμένει
|
δὲ |
ἐς
ἐμὲ
ἔτι
Ἀχαιῶν
τοῖς |
[7, 18] |
ᾠκεῖτο
παρὰ
τῷ
Πείρῳ.
ὁπόσοι
|
δὲ |
ἐς
Ἡρακλέα
καὶ
τὰ
ἔργα |
[7, 6] |
Λεοννάτῳ
μαχόμενος
ὑπὲρ
Ἑλλήνων.
(ἡ
|
δὲ |
ἐς
Θερμοπύλας
ἐπὶ
τὴν
Γαλατῶν |
[7, 1] |
Ἄργους
ὑπὸ
Δωριέων
ἐξεληλάσθαι·
(τὰ
|
δὲ |
ἐς
Ἴωνας
καὶ
Ἀχαιούς,
ὁπόσα |
[7, 3] |
οὐ
μετὰ
πολὺ
ἐκλείπουσιν,
ἐπανιόντες
|
δὲ |
ἐς
Ἰωνίαν
Σκύππιον
τῆς
Κολοφωνίας |
[7, 21] |
ἤρα
μὲν
Καλλιρόης
παρθένου·
ὁπόσον
|
δὲ |
ἐς
Καλλιρόην
ἔρωτος
Κορέσῳ
μετῆν, |
[7, 14] |
συνῆκαν,
ἀπηλλάσσοντο
ἐς
Ῥώμην·
Κριτόλαος
|
δὲ |
ἐς
Κόρινθον
Ἀχαιοὺς
ἀθροίσας
ἀνέπεισε |
[7, 8] |
καὶ
δαπάναις
χρημάτων
μεγάλαις.
τὰ
|
δὲ |
ἐς
Μακεδόνας
δύναμίν
τε,
ἣν |
[7, 16] |
τὸ
τῶν
Ῥωμαίων
στράτευμα,
ἀποπέμψας
|
δὲ |
ἐς
Μακεδονίαν
Μέτελλον
καὶ
ὅσον |
[7, 15] |
ἐπ´
αὐτοῖς
ἔταξεν
Ἀλκαμένην.
ἀπεστέλλοντο
|
δὲ |
ἐς
Μέγαρα
φρουρά
τε
εἶναι |
[7, 2] |
ἠνάγκασαν
ἐκλιπεῖν
τὴν
πόλιν.
ἀπεχώρησαν
|
δὲ |
ἐς
Μίλητον
Μυούσιοι
τά
τε |
[7, 19] |
τὰ
ἐς
τὴν
θυσίαν·
ἀφίκοντο
|
δὲ |
ἐς
μνήμην
καὶ
οἱ
ἐπιχώριοι |
[7, 7] |
φιλίᾳ
κύλικας
οὐκ
οἴνου,
φαρμάκων
|
δὲ |
ἐς
ὄλεθρον
ἀνθρώποις,
ἃ
δὴ |
[7, 22] |
ἐν
μεσογαίῳ
μὲν
ᾤκισται,
τελοῦσι
|
δὲ |
ἐς
Πάτρας
καὶ
αὐτοὶ
βασιλέως |
[7, 27] |
τῆς
ἄκρας
μεταξὺ
ἀνεχούσης.
ἰόντων
|
δὲ |
ἐς
Πελλήνην
ἄγαλμά
ἐστιν
Ἑρμοῦ |
[7, 6] |
Πατρέως
ἐτέθη
τῇ
πόλει.
(τὰ
|
δὲ |
ἐς
πόλεμον
τοιάδε
ἦν
τοῖς |
[7, 12] |
ἐργάσασθαι
τῇ
Σπάρτῃ
πόλεμον,
φυγόντας
|
δὲ |
ἐς
Ῥώμην
καταχθήσεσθαι
σφᾶς
οὐ |
[7, 21] |
μνῆμα
Αἰγύπτου
τοῦ
Βήλου.
φυγεῖν
|
δὲ |
ἐς
τὴν
Ἀρόην
οἱ
Πατρεῖς |
[7, 19] |
πρὸς
τῇ
Ἀρόῃ
θάλασσαν·
ἐκβὰς
|
δὲ |
ἐς
τὴν
γῆν
καταλαμβάνει
παῖδα |
[7, 14] |
ὡς
ἀνθρώπων
ὁ
ἀδικώτατος.
~(ἀφίκοντο
|
δὲ |
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα
καὶ
οἱ |
[7, 10] |
Ῥωμαίοις
τὰ
ἐν
Μακεδονίᾳ.
ἥκοντας
|
δὲ |
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα
ὑπήρχετο
ὁ |
[7, 5] |
τοῦτο
οἱ
Ἐρυθραῖοι
λέγουσιν.
(ὡς
|
δὲ |
ἐς
τὴν
θάλασσαν
ἀφίκετο
ἡ |
[7, 20] |
τὸ
ἄγαλμα
καὶ
χρυσοῦ.
(ἐρχομένῳ
|
δὲ |
ἐς
τὴν
κάτω
πόλιν
Μητρὸς |
[7, 22] |
ἀγορᾶς
ἐπιφραξάμενος
τὰ
ὦτα·
προελθὼν
|
δὲ |
ἐς
τὸ
ἐκτὸς
τὰς
χεῖρας |
[7, 26] |
σέβουσι
μὲν
τὰ
μάλιστα,
ἐσελθεῖν
|
δὲ |
ἐς
τὸ
ἱερὸν
οὐκ
ἔστιν |
[7, 24] |
ἐς
Δελφοὺς
οἱ
Ἀμφικτύονες.
(ἰόντι
|
δὲ |
ἐς
τὸ
πρόσω
Σελινοῦς
τε |
[7, 1] |
ἐκ
τῆς
χώρας
αὐτόν·
(ἀφικομένῳ
|
δὲ |
ἐς
τὸν
Αἰγιαλὸν
καὶ
οἰκήσαντι |
[7, 17] |
λαβεῖν
φασι
τοῦ
καρποῦ·
ἐσθεμένης
|
δὲ |
ἐς
τὸν
κόλπον
καρπὸς
μὲν |
[7, 6] |
προτέραν
ἔτι
εὐδαιμονίαν
ἐκώλυον·
(Θηβαίοις
|
δὲ |
ἐς
τοσοῦτο
ἠρήμωσεν
Ἀλέξανδρος
τὴν |
[7, 22] |
καὶ
αὐτοὶ
βασιλέως
δόντος·
στάδιοι
|
δὲ |
ἐς
Τρίτειαν
εἴκοσί
τε
καὶ |
[7, 22] |
ἐς
Πάτρας
δόντος
Αὐγούστου,
ὁδὸς
|
δὲ |
ἐς
Φαρὰς
Πατρέων
μὲν
ἐκ |
[7, 26] |
ὁδοῦ
τεσσαράκοντά
εἰσι
στάδιοι,
ἄγει
|
δὲ |
ἐς
Φελλόην,
πόλισμα
οὐκ
ἐπιφανές, |
[7, 21] |
ἧς
καὶ
πρὸς
τῷ
λιμένι
|
{δὲ} |
ἐστὶ
τέμενος,
λίθου
μὲν
πρόσωπον |
[7, 17] |
καὶ
ἐναγίζουσι
τῷ
Σωστράτῳ.
(Δυμαίοις
|
δὲ |
ἔστι
μὲν
Ἀθηνᾶς
ναὸς
καὶ |
[7, 22] |
ἀπὸ
τῆς
μητρός.
(ἐν
Τριτείᾳ
|
δὲ |
ἔστι
μὲν
ἱερὸν
καλουμένων
Μεγίστων |
[7, 24] |
σφισιν
αὐτοὺς
τὰ
ἀγάλματα.
~(Αἰγιεῦσι
|
δὲ |
ἔστι
μὲν
πρὸς
τῇ
ἀγορᾷ |
[7, 5] |
πρὸς
ἄκρᾳ
καλουμένῃ
Μεσάτῃ·
ἡ
|
δὲ |
ἔστι
μὲν
τῆς
ἠπείρου,
τοῖς |
[7, 5] |
Πύρρῳ
λέγουσι
τῷ
ποιμένι·
(Ἐρυθραίοις
|
δὲ |
ἔστι
μὲν
χώρα
Χαλκίς,
ἀφ´ |
[7, 5] |
οἱ
Ἐρυθραῖοι
πόνον,
οὐκ
ἐλάσσονα
|
δὲ |
ἔσχον
οἱ
Χῖοι
ποιούμενοι
σπουδὴν |
[7, 25] |
μὲν
Ἀθήνῃσιν
ἔτι
ἄρχοντος,
τετάρτῳ
|
δὲ |
ἔτει
τῆς
πρώτης
ὀλυμπιάδος
ἐπὶ |
[7, 21] |
Ποσειδῶνος
ἱερά
ἐστιν
Ἀφροδίτης·
τὸ
|
δὲ |
ἕτερον
τῶν
ἀγαλμάτων
γενεᾷ
πρότερον |
[7, 18] |
τῇ
θεῷ
τὸ
ὄνομα,
ἐσηγμένον
|
δὲ |
ἑτέρωθεν
καὶ
τὸ
ἄγαλμα.
Καλυδῶνος |
[7, 16] |
καὶ
τοὺς
μὲν
φονεύουσι,
πλείονας
|
δὲ |
ἔτι
ἐς
τὸ
στρατόπεδον
κατεῖρξαν, |
[7, 16] |
αὖθις
ὁδὸν
ἐς
Συρακούσας,
διαρπάζοντας
|
δὲ |
ἔτι
εὑρὼν
τὸ
Ἀθηναίων
στρατόπεδον |
[7, 17] |
τὰ
μὲν
ἀρχαιότερα
Πάλεια·
ἐχόντων
|
δὲ |
ἔτι
Ἰώνων
ὄνομά
οἱ
μετέθεντο |
[7, 16] |
παρὰ
Ῥωμαίων
εὕροντο
Ἕλληνες,
ἡγεμὼν
|
δὲ |
ἔτι
καὶ
ἐς
ἐμὲ
ἀπεστέλλετο· |
[7, 1] |
γὰρ
ἐκαλοῦντο
Ἴωνες.
τῇ
χώρᾳ
|
δὲ |
ἔτι
καὶ
μᾶλλον
διέμεινεν
ὄνομα |
[7, 22] |
θεοῦ
τινὸς
ὄνομα
ἐπιλέγοντες.
τὰ
|
δὲ |
ἔτι
παλαιότερα
καὶ
τοῖς
πᾶσιν |
[7, 24] |
οἰκίαις
μένει
τοῦ
ἱερωμένου.
τὰ
|
δὲ |
ἔτι
παλαιότερα
προεκέκριτο
ἐκ
τῶν |
[7, 3] |
ἐκ
παλαιοτάτου
γενέσθαι
νομίζουσιν·
ἐχόντων
|
δὲ |
ἔτι
τὴν
γῆν
Καρῶν
ἀφικέσθαι |
[7, 13] |
ἂν
ὁ
ἀμαθέστατος
στρατηγός,
πρότερον
|
δὲ |
ἔτι
τοῦ
Ἀχαιῶν
ἔθνους
ὡς |
[7, 15] |
ἐν
τοῖς
νεκροῖς
εὑρέθη·
εἰ
|
δὲ |
ἐτόλμησε
τῆς
πρὸς
τῇ
Οἴτῃ |
[7, 16] |
τοὺς
Ἀχαιοὺς
φυγὴν
κατέστησαν.
(εἰ
|
δὲ |
ἐτόλμησεν
ἐσδραμεῖν
μετὰ
τὴν
μάχην |
[7, 7] |
ἡ
Κορινθίων
ἀκρόπολις
ἐτετείχιστο,
ἐπὶ
|
δὲ |
Εὐβοίᾳ
καὶ
Βοιωτοῖς
τε
καὶ |
[7, 6] |
τὰ
οἰκεῖα
ἀξιόχρεως
εἶναι·
Ἀθηναίοις
|
δὲ |
εὔνοια
μὲν
παρὰ
τοῦ
Ἑλληνικοῦ |
[7, 21] |
καὶ
ἐπ´
αἰτίαις
ἄλλαις·
ἐγὼ
|
δὲ |
εὑρετὴν
ἱππικῆς
ὄντα
ἀπὸ
τούτου |
[7, 27] |
μὲν
ἀρχαιότερα
ἦν
δῆμος,
ἔρημον
|
δὲ |
ἐφ´
ἡμῶν.
ἔστι
μὲν
δὴ |
[7, 20] |
ἄγοιεν
τῇ
Ἀρτέμιδι
θύσοντες.
(τὰ
|
δὲ |
ἐφ´
ἡμῶν
στεφάνους
μὲν
τῶν |
[7, 21] |
ἦκτο
ἐπὶ
τὸν
βωμόν,
Κόρεσος
|
δὲ |
ἐφειστήκει
μὲν
τῇ
θυσίᾳ,
τῷ |
[7, 5] |
πατέρα
λέγουσιν
εἶναι
Ὠκεανόν.
(Ἴωσι
|
δὲ |
ἔχει
μὲν
ἐπιτηδειότατα
ὡρῶν
κράσεως |
[7, 23] |
μὲν
Ποσειδῶν
καὶ
Ἡρακλῆς,
ἐστι
|
δὲ |
Ζεύς
τε
καὶ
Ἀθηνᾶ·
θεοὺς |
[7, 22] |
ἑκατόν
εἰσιν
ἐκ
Φαρῶν.
πρὶν
|
δὲ |
ἢ
ἐς
τὴν
πόλιν
ἐσελθεῖν, |
[7, 8] |
Φιλίππῳ
καὶ
Ῥωμαίοις
ὀμωμοσμένης,
ὁπόσα
|
δὲ |
ἢ
Θεσσαλοῖς
ἢ
τῶν
ἐξ |
[7, 18] |
Ἀργυρᾶν
τε
καὶ
Ἄρβαν.
(Αὔγουστος
|
δὲ |
ἢ
τοῦ
παράπλου
νομίζων
κεῖσθαι |
[7, 25] |
μάλιστα
ὁμοίως
ἐστὶν
ἀρχαῖον.
γυνὴ
|
δὲ |
ἡ
ἀεὶ
τὴν
ἱερωσύνην
λαμβάνουσα |
[7, 26] |
Ἑστίαιαν
ἐκάλουν
τῷ
ἀρχαίῳ.
παρείχετο
|
δὲ |
ἡ
Αἴγειρα
ἐς
συγγραφὴν
ἱερὸν |
[7, 11] |
ζημίαν
πεντακόσια
τάλαντα
ἐπιβάλλουσι,
Ῥωμαίων
|
δὲ |
ἡ
βουλὴ
δεηθεῖσιν
Ἀθηναίοις
ἀφίησι |
[7, 9] |
τῷ
συνεδρίῳ
θάνατον
ζημίαν.
(Ῥωμαίων
|
δὲ |
ἡ
βουλὴ
πέμπουσιν
ἄλλους
τε |
[7, 27] |
Ἀπόλλωνος
ναός
ἐστιν
Ἀρτέμιδος·
τοξευούσης
|
δὲ |
ἡ
θεὸς
παρέχεται
σχῆμα.
ᾠκοδόμηται |
[7, 24] |
ἐς
χάσμα
ἀφανισθῆναι·
ἐξ
ὅτου
|
δὲ |
{ἡ
ἰδέα}
κατεάγη
τοῦ
ὄρους, |
[7, 14] |
πολεμήσασι
ποιεῖ
τὸ
ἔγκλημα·
θρασύτης
|
δὲ |
ἡ
μετὰ
ἀσθενείας
μανία
ἂν |
[7, 8] |
σφισιν
ἦν
οἰκεῖα
ἐγκλήματα.
ἐπεὶ
|
δὲ |
ἡ
Νάβιδος
ἐν
Σπάρτῃ
τυραννὶς |
[7, 22] |
Αἴγιον
ἀπὸ
τοῦ
Ἐρινεοῦ·
ὁδὸς
|
δὲ |
ἡ
πεζὴ
σταδίους
τεσσαράκοντα
μάλιστα |
[7, 27] |
πλεύσαντες
ἐπὶ
τῆς
Ἀργοῦς.
~(Πελληνεῦσι
|
δὲ |
ἡ
πόλις
ἐστὶν
ἐπὶ
λόφου |
[7, 5] |
πλέουσι
τοῦτό
ἐστι
μεσαίτατον.
ἐπεὶ
|
δὲ |
ἡ
σχεδία
κατὰ
τὴν
ἄκραν |
[7, 17] |
συνοικήσοντα
τοῦ
βασιλέως
θυγατρί·
(ὑμέναιος
|
δὲ |
ᾔδετο
καὶ
Ἄγδιστις
ἐφίσταται
καὶ |
[7, 2] |
καὶ
τὰς
προσεχεῖς
νήσους·
(Σαμίων
|
δὲ |
ἤδη
κατεληλυθότων
ἐπὶ
τὰ
οἰκεῖα |
[7, 20] |
Ἀρτέμιδος
καὶ
ναὸς
Λιμνάτιδος.
(ἐχόντων
|
δὲ |
ἤδη
Λακεδαίμονα
καὶ
Ἄργος
Δωριέων, |
[7, 19] |
νῦν
τῷ
ποταμῷ
Μείλιχος.
ἔγραψαν
|
δὲ |
ἤδη
τινὲς
οὐ
τῷ
Θεσσαλῷ |
[7, 26] |
οὐδεὶς
τῶν
ἐπιχωρίων
εἰπεῖν·
ὅστις
|
δὲ |
ἤδη
τὸν
Ἡρακλέα
τὸν
ἐν |
[7, 21] |
τοῦ
Διονύσου
τὸ
ἄγαλμα.
ὁ
|
δὲ |
ἤκουσέ
τε
εὐχομένου
τοῦ
ἱερέως |
[7, 12] |
βουλῆς
πολλὰ
μὲν
εἶπε,
τὰ
|
δὲ |
ἤκουσεν
οὐ
σὺν
κόσμῳ.
(καί |
[7, 8] |
διάδοχον
τῆς
ἀρχῆς
Φλαμίνιον.
~(τότε
|
δὲ |
ἥκων
ὁ
Φλαμίνιος
Ἐρέτριάν
τε |
[7, 23] |
ζῴοις
ἐπιτήδειον
πρὸς
ὑγίειαν,
Ἀπόλλωνα
|
δὲ |
ἥλιον,
καὶ
αὐτὸν
ὀρθότατα
Ἀσκληπιῷ |
[7, 16] |
τοῦ
τείχους
ὑποπτεύων
ἐνέδραν·
τρίτῃ
|
δὲ |
ἡμέρᾳ
μετὰ
τὴν
μάχην
ᾕρει |
[7, 27] |
Δήμητρι
ἐνταῦθα
ἡμερῶν
ἑπτά·
(τρίτῃ
|
δὲ |
ἡμέρᾳ
τῆς
ἑορτῆς
ὑπεξίασιν
οἱ |
[7, 25] |
λανθάνουσιν
ἐν
τῇ
νυκτί,
ἅμα
|
δὲ |
ἡμέρᾳ
τούς
τε
ἑαυτῶν
ἀπεληλυθότας |
[7, 26] |
εἴκοσιν
ὁδὸς
καὶ
ἑκατόν·
ταύτης
|
δὲ |
ἡμίσεια
ἐς
Πελλήνην
ἀπὸ
τοῦ |
[7, 15] |
μήτε
αἱρεῖν
φεύγοντα
ἀπηγόρευε·
Πυθέαν
|
δὲ |
ἢν
ἕλωσιν,
ἀνάγειν
ἐκέλευσεν
ὡς |
[7, 4] |
ἢ
εὐνοίᾳ
συνοίκους
Ἴωνας.
ἡγεμὼν
|
δὲ |
ἦν
τοῖς
Ἴωσι
Προκλῆς
ὁ |
[7, 17] |
τῆς
ὁδοῦ
τάφος
Σωστράτου·
μειράκιον
|
δὲ |
ἦν
τῶν
ἐπιχωρίων,
γενέσθαι
δὲ |
[7, 26] |
ἱερὸν
οὐκ
ἔστιν
ἀνθρώποις.
θεοῦ
|
δὲ |
ἣν
Συρίαν
ἐπονομάζουσιν,
ἐς
ταύτης |
[7, 17] |
δὲ
ἦν
τῶν
ἐπιχωρίων,
γενέσθαι
|
δὲ |
Ἡρακλέους
ἐρώμενόν
φασιν
αὐτόν,
καὶ |
[7, 23] |
δύο
ἀγάλματα
λευκοῦ
λίθου·
τῆς
|
δὲ |
Ἥρας
τὸ
ἄγαλμα
ὅτι
μὴ |
[7, 11] |
Ἀχαιοὺς
ἐδέοντο
τιμωρῆσαί
σφισιν·
Ἀχαιοῖς
|
δὲ |
ἤρεσκε
μὴ
τιμωρεῖν
φιλίᾳ
τε |
[7, 13] |
τὴν
Σπάρτην
Ἀχαιοῖς
εἶναι.
(Μεναλκίδας
|
δὲ |
ᾕρητο
μὲν
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων
ἐναντία |
[7, 22] |
μὲν
τῷ
ποταμῷ
Χάραδρος,
ὥρᾳ
|
δὲ |
ἦρος
πίνοντα
ἐξ
αὐτοῦ
τὰ |
[7, 3] |
τὸ
πολὺ
οὐκ
Ἴωνες,
Κλεωναῖοι
|
δὲ |
ἦσαν
καὶ
ἐκ
Φλιοῦντος,
ὅσοι |
[7, 27] |
τοῦ
Περσῶν
ἀνασωθέντα
οἴκαδε.
Θεσσαλοὶ
|
δὲ |
ἡσσηθῆναι
Πουλυδάμαντα
οὐχ
ὁμολογοῦντες
παρέχονται |
[7, 17] |
ὑπὸ
τῆς
μητρὸς
τεχθείη·
ἐπεὶ
|
δὲ |
ηὔξητο,
μετῴκησεν
ἐς
Λυδίαν
τῷ |
[7, 7] |
ἡ
πρὸς
τῷ
Εὐρίπῳ,
κατὰ
|
δὲ |
Θεσσαλῶν
τε
αὐτῶν
καὶ
τοῦ |
[7, 26] |
ταῖς
γυναιξί,
{καὶ
ὁ}
ἐνδεδυκὼς
|
δὲ |
θώρακα
εἷς.
τοῦτόν
φασιν
Ἀχαιοῖς |
[7, 24] |
σημεῖα
ἐν
τῇ
γῇ.
(τότε
|
δὲ |
ἰδέαν
μὲν
ταύτην
ἐπὶ
τῇ |
[7, 26] |
ἦν,
ἐξάπτουσι
τὰς
δᾷδας.
(Σικυώνιοι
|
δὲ |
ἰέναι
γὰρ
συμμάχους
τοῖς
Ὑπερησιεῦσιν |
[7, 26] |
Φελλόην
ἔστιν
ἐν
τούτοις.
θεῶν
|
δὲ |
ἱερὰ
Διονύσου
καὶ
Ἀρτέμιδός
ἐστιν· |
[7, 25] |
συνοίκησιν
τῶν
Μυκηναίων.
(ἐν
Κερυνείᾳ
|
δὲ |
ἱερόν
ἐστιν
Εὐμενίδων·
ἱδρύσασθαι
δὲ |
[7, 25] |
ἐπὶ
τὸν
καλούμενον
Γαῖον·
Γῆς
|
δὲ |
ἱερόν
ἐστιν
ὁ
Γαῖος
ἐπίκλησιν |
[7, 2] |
ἐν
ἀριστερᾷ
τῆς
ὁδοῦ·
τὸ
|
δὲ |
ἱερὸν
τὸ
ἐν
Διδύμοις
τοῦ |
[7, 4] |
καὶ
ἀνεσώσαντο
τὴν
νῆσον.
(τὸ
|
δὲ |
ἱερὸν
τὸ
ἐν
Σάμῳ
τῆς |
[7, 21] |
τὸ
ἱερὸν
τοῦ
Αἰσυμνήτου·
τὸ
|
δὲ |
ἱερὸν
τοῦτο
ἐς
τὰ
ἐπὶ |
[7, 20] |
Ἡρώδης
τοῦ
οἰκοδομήματος.
(ἐν
Πάτραις
|
δὲ |
ἰόντι
ἐκ
τῆς
ἀγορᾶς,
ᾗ |
[7, 16] |
τὴν
πᾶσαν
ἀθροισθῆναι
παρασκευήν.
ἀφίκετο
|
δὲ |
ἱππικὸν
μὲν
πεντακόσιοί
τε
καὶ |
[7, 21] |
Ἀσφάλιός
τε
καὶ
Ἵππιος.
(ὠνομάσθαι
|
δὲ |
Ἵππιον
τὸν
θεὸν
πείθοιτο
μὲν |
[7, 22] |
τῇ
πηγῇ
τὸ
ὄνομα,
τοὺς
|
δὲ |
ἰχθῦς
οὐχ
αἱροῦσιν
ἐξ
αὐτῆς, |
[7, 3] |
ἐνταῦθα
ἦσαν
οἱ
Κᾶρες·
ἐσήγαγε
|
δὲ |
Ἴωνας
ἐς
τὴν
Τέων
Ἄποικος |
[7, 10] |
ναυτικὸν
τὸ
Ἰώνων
προδόντων·
(μετὰ
|
δὲ |
Ἴωνας
κεχειρωμένους
ἠνδραποδίσαντο
καὶ
Ἐρέτριαν |
[7, 2] |
μνήματι
ἀνήρ
ἐστιν
ὡπλισμένος.
(οἱ
|
δὲ |
Ἴωνες
οἱ
Μυοῦντα
ἐσοικισάμενοι
καὶ |
[7, 5] |
θαλάσσης
ἀμιγοῦς
ὕδατι
ἀλλοίῳ.
(ἡ
|
δὲ |
Ἰωνία
παρὲξ
τῶν
τε
ἱερῶν |
[7, 3] |
συνεπολιτεύοντο,
οὐδὲν
ἔχοντες
πλέον·
βασιλείαν
|
δὲ |
Ἰώνων
ἡγεμόνες
Δαμασίχθων
λαμβάνει
καὶ |
[7, 1] |
σύνοικοί
σφισιν
ἄνευ
πολέμου·
τῶν
|
δὲ |
Ἰώνων
τοὺς
βασιλέας
ὑπῄει
δέος, |
[7, 2] |
Κυάρητος
ἐγένετο
ὁ
Κόδρου,
Πριηνεῖς
|
δὲ |
Ἴωσιν
ἀναμεμιγμένοι
Θηβαῖοι
Φιλώταν
τε |
[7, 26] |
ἐς
ὥραν
ἀφίκηται
γάμου.
ἕστηκε
|
δὲ |
καὶ
ἄγαλμα
ἐνταῦθα
ἀρχαῖον,
Ἰφιγένεια |
[7, 21] |
ἄνδρες
ἀνείλκυσαν
ἐν
δικτύῳ.
ἔστι
|
δὲ |
καὶ
ἀγάλματα
τοῦ
λιμένος
ἐγγυτάτω |
[7, 15] |
Ἑλλήνων
τὰ
ἐς
Μήδους,
ἦν
|
δὲ |
καὶ
Ἀθηναίοις
τὰ
ἐς
Γαλάτας |
[7, 10] |
τὰ
πρῶτα
ἐν
Θήβαις.
Πελοποννησίων
|
δὲ |
καὶ
Ἀθηναίων
πολεμησάντων
Ξενίας
Ἠλεῖος |
[7, 22] |
τῷ
Διονύσῳ
δρῶσιν
Ἕλληνες.
ἔστι
|
δὲ |
καὶ
Ἀθηνᾶς
ναός,
τὸ
δὲ |
[7, 24] |
Συρακούσαις
Ἀρεθούσῃ
φασὶν
αὐτά.
(ἔστι
|
δὲ |
καὶ
ἄλλα
Αἰγιεῦσιν
ἀγάλματα
χαλκοῦ |
[7, 24] |
ἀρχὴν
τὴν
Πριάμου
στρατεύεσθαι.
Ἀγαμέμνονι
|
δὲ |
καὶ
ἄλλα
ἐστὶν
ἐς
ἔπαινον |
[7, 17] |
ἐς
τὰ
μάλιστα
ἀρχαῖον,
ἔστι
|
δὲ |
καὶ
ἄλλο
ἱερόν
σφισι
Δινδυμήνῃ |
[7, 19] |
ὑπὸ
Διὸς
ἐδόθη
Δαρδάνῳ.
(λέγονται
|
δὲ |
καὶ
ἄλλοι
λόγοι
δύο
ἐς |
[7, 25] |
τοῖς
ἐς
τὴν
Ἑλίκην,
πάρεστι
|
δὲ |
καὶ
ἄλλοις
διδαχθῆναι
πολλοῖς
ὡς |
[7, 23] |
ἄγει
τὸν
ποταμὸν
Ἀργυρᾶς.
(ἤκουσα
|
δὲ |
καὶ
ἄλλον
ἐπ´
αὐτῷ
λόγον, |
[7, 27] |
ὄνομα
ἀπὸ
Τιτᾶνος
Κριοῦ·
(Κριὸς
|
δὲ |
καὶ
ἄλλος
ὠνόμασται
ποταμός,
ὃς |
[7, 6] |
Δωριεῖς
ἀπηξίουν
σφίσιν
ἡγεῖσθαι.
ἐδήλωσαν
|
δὲ |
καὶ
ἀνὰ
χρόνον·
Λακεδαιμονίων
γὰρ |
[7, 6] |
ἔργου
τοῦ
περὶ
Λάμιαν.
(οἶδα
|
δὲ |
καὶ
ἄνδρα
αὐτὸς
Λυδὸν
Ἄδραστον |
[7, 7] |
παῖδα
ἔτι
ἡλικίαν
ὄντα·
ἦν
|
δὲ |
καὶ
ἀνεψιὸς
τῷ
Φιλίππῳ
καὶ |
[7, 11] |
δὲ
καὶ
ἔπραξεν
ὑπερήφανα,
Λακεδαιμονίους
|
δὲ |
καὶ
Ἀργείους
τὸ
παράπαν
ἔθετο |
[7, 14] |
Ἀχαϊκὸν
μήτε
αὐτὴν
Κόρινθον,
ἀφεῖσθαι
|
δὲ |
καὶ
Ἄργος
καὶ
Ἡράκλειαν
τὴν |
[7, 24] |
σὺν
πολλῇ
τῇ
φλογί,
τὰ
|
δὲ |
καὶ
ἀστέρων
ὤφθη
σχήματα
οὔτε |
[7, 4] |
γένοιτο
Ἀστυπάλαια
καὶ
Εὐρώπη,
Ποσειδῶνος
|
δὲ |
καὶ
Ἀστυπαλαίας
εἶναι
παῖδα
Ἀγκαῖον, |
[7, 16] |
ἀπεδίδρασκον
ὑπὸ
νύκτα
εὐθύς·
ἀπεδίδρασκον
|
δὲ |
καὶ
αὐτῶν
Κορινθίων
οἱ
πολλοί. |
[7, 15] |
τὸν
Λαμιακὸν
ποιούμενος
κόλπον.
Κριτόλαος
|
δὲ |
καὶ
Ἀχαιοὶ
λόγον
μὲν
φέροντα |
[7, 14] |
Κριτόλαον
καὶ
Ἀχαιοὺς
ἔβλαψε.
παρώξυνε
|
δὲ |
καὶ
Ἀχαιοὺς
Πυθέας
βοιωταρχῶν
τηνικαῦτα |
[7, 9] |
συνεδρίου
τοῦ
Ἀχαιῶν
μετεῖχον.
(ἀντιπρεσβευσαμένων
|
δὲ |
καὶ
Ἀχαιῶν
Λακεδαιμονίοις
καὶ
λόγων |
[7, 2] |
καὶ
ἡνίκα
Ἡρακλέα
ἔφυγον,
αἱ
|
δὲ |
καὶ
Διόνυσον
τὰ
ἔτι
ἀρχαιότερα, |
[7, 23] |
οὐκ
ἔχων
πω
γένεια.
ἔστι
|
δὲ |
καὶ
Διὸς
ἐπίκλησιν
Σωτῆρος
ἐν |
[7, 27] |
πατρίδος
τῆς
αὑτοῦ
καταστῆναι.
(ἔστι
|
δὲ |
καὶ
Εἰλειθυίας
Πελληνεῦσιν
ἱερόν·
τοῦτο |
[7, 7] |
δὲ
χρόνον
τινὰ
ἐπισχόντες·
τοὺς
|
δὲ |
καὶ
ἐκτὸς
οἰκοῦντας
τοῦ
ἰσθμοῦ |
[7, 18] |
βιαζόμενα
ἐς
τὸ
ἐκτός,
τὰ
|
δὲ |
καὶ
ἐκφεύγοντα
ὑπὸ
ἰσχύος·
ταῦτα |
[7, 24] |
ἀπέκρυψεν
αὐτὰ
τοῦ
χειμάρρου.
σύνοπτα
|
δὲ |
καὶ
Ἑλίκης
ἐστὶ
τὰ
ἐρείπια, |
[7, 27] |
ἡ
θεὸς
παρέχεται
σχῆμα.
ᾠκοδόμηται
|
δὲ |
καὶ
ἔλυτρον
κρήνης
ἐν
τῇ |
[7, 10] |
ἐν
συνεδρίῳ
τῷ
Ἀχαιῶν,
ἐθέλω
|
δὲ |
καὶ
ἐν
αὐτοῖς
Ῥωμαίοις
ὑπέχειν |
[7, 27] |
παρὰ
τοῦ
θεοῦ
γίνεται.
ὕδωρ
|
δὲ |
καὶ
ἐνταῦθα
ἀνέδην
ἐστί,
καὶ |
[7, 9] |
Ἀχαϊκῷ
ὑπέχειν
τὰς
κρίσεις.
ἐτειχίσθη
|
δὲ |
καὶ
ἐξ
ἀρχῆς
αὖθις
Σπαρτιάταις |
[7, 27] |
ἄφθονον
ἄνεισιν
ἐκ
πηγῶν.
ἄγουσι
|
δὲ |
καὶ
ἑορτὴν
τῇ
Δήμητρι
ἐνταῦθα |
[7, 11] |
Ἑλληνικὸν
πολλὰ
μὲν
εἶπε,
πολλὰ
|
δὲ |
καὶ
ἔπραξεν
ὑπερήφανα,
Λακεδαιμονίους
δὲ |
[7, 6] |
ἔχει
Λακωνικὸς
ἢ
Ἀττικός.
(ὑστέρησαν
|
δὲ |
καὶ
ἔργου
τοῦ
Πλαταιᾶσι·
δ |