Livre, Chap. |
[7, 19] |
ὁ
Εὐαίμονος
λαμβάνει
λάρνακα·
Διονύσου
|
δὲ |
ἄγαλμα
ἦν
ἐν
τῇ
λάρνακι, |
[7, 22] |
δὲ
καὶ
Ἀθηνᾶς
ναός,
τὸ
|
δὲ |
ἄγαλμα
λίθου
τὸ
ἐφ´
ἡμῶν· |
[7, 5] |
ἐν
Ἐρυθραῖς
κατὰ
ἀρχαιότητα·
τὸ
|
δὲ |
ἄγαλμα
οὔτε
τοῖς
καλουμένοις
Αἰγιναίοις |
[7, 21] |
καὶ
ἡ
παῖς
ἑστᾶσι,
τὸ
|
δὲ |
ἄγαλμα
τῆς
Γῆς
ἐστι
καθήμενον. |
[7, 20] |
τῶν
δούλων
τὸν
εὐνούστατον.
τὸ
|
δὲ |
ἄγαλμα
τὸ
ἐκ
τῆς
Λακεδαίμονος |
[7, 27] |
Ἀπόλλωνος
Θεοξενίου
Πελληνεῦσιν
ἱερόν,
τὸ
|
δὲ |
ἄγαλμα
χαλκοῦ
πεποίηται·
καὶ
ἀγῶνα |
[7, 26] |
τοῦ
αὐτοῦ
Φλιασίου
Λαφάους.
(Ἀσκληπιοῦ
|
δὲ |
ἀγάλματα
ὀρθά
ἐστιν
ἐν
ναῷ |
[7, 17] |
τὰ
δὲ
αὐτῶν
γυναικός·
ὄνομα
|
δὲ |
Ἄγδιστιν
αὐτῷ
τίθενται.
θεοὶ
δὲ |
[7, 17] |
δὲ
Ἄγδιστιν
αὐτῷ
τίθενται.
θεοὶ
|
δὲ |
Ἄγδιστιν
δείσαντες
τὰ
αἰδοῖά
οἱ |
[7, 20] |
καὶ
αὐτοὶ
παῖδές
εἰσι.
τῆς
|
δὲ |
ἀγορᾶς
ἄντικρυς
κατὰ
ταύτην
τὴν |
[7, 22] |
γνώμην
ᾖ,
καὶ
ἐγκαθεύδουσι.
(περίβολος
|
δὲ |
ἀγορᾶς
μέγας
κατὰ
τρόπον
τὸν |
[7, 4] |
Ὅμηρος
ἐν
Ἰλιάδι
ἐδήλωσε·
(καταγνωσθεὶς
|
δὲ |
ἀδικεῖν
ὑπὸ
τοῦ
Μίνω
καὶ |
[7, 6] |
τοῦ
Λυδῶν
ἀμύναντα
Ἕλλησι·
τοῦ
|
δὲ |
Ἀδράστου
τούτου
χαλκῆν
εἰκόνα
ἀνέθεσαν |
[7, 20] |
τὴν
πᾶσαν
ὑπερῆρκε
κατασκευήν,
ἀνὴρ
|
δὲ |
Ἀθηναῖος
ἐποίησεν
Ἡρώδης
ἐς
μνήμην |
[7, 7] |
Πήλιον
κατεῖχεν
ὁ
Φίλιππος.
μάλιστα
|
δὲ |
Ἀθηναίους
καὶ
τὸ
Αἰτωλικὸν
ἐπιστρατείαις |
[7, 10] |
ἐς
Ἕλληνας
φρονῆσαι
φιλάνθρωπον,
ἐκφοβήσαντες
|
δὲ |
Ἀθηναίων
τὸν
δῆμον
ἔς
τε |
[7, 23] |
γῆς
ὑγίειαν
ποιοῦντα
ἀνθρώποις.
(Αἰγιεῦσι
|
δὲ |
Ἀθηνᾶς
τε
ναὸς
καὶ
Ἥρας |
[7, 4] |
δέοι
συνθύειν
ἐς
Πανιώνιον·
τρίποδα
|
δὲ |
ἆθλον
λαβεῖν
αὐτὸν
ἐπὶ
ἀνδραγαθίᾳ |
[7, 27] |
ἄνδρες
ἐκ
τοῦ
ἱεροῦ,
καταλειπόμεναι
|
δὲ |
αἱ
γυναῖκες
δρῶσιν
ἐν
τῇ |
[7, 26] |
τὴν
αἶγα
ὀκλάσαι
λέγουσιν.
(τῆς
|
δὲ |
Αἰγειρατῶν
ἔχονται
Πελληνεῖς·
πρὸς
Σικυῶνος |
[7, 24] |
ταῦτα
μὲν
οὕτως
ἐνομίζετο·
ἐς
|
δὲ |
Αἴγιον
καὶ
ἐφ´
ἡμῶν
ἔτι |
[7, 23] |
Ῥυπῶν
ἐστι
τὰ
ἐρείπια·
σταδίους
|
δὲ |
Αἴγιον
περὶ
τοὺς
τριάκοντα
ἀπέχει |
[7, 25] |
ἀνδρὸς
ἐς
πεῖραν
ἀφιγμένη.
πίνουσαι
|
δὲ |
αἷμα
ταύρου
δοκιμάζονται·
ἣ
δ´ |
[7, 5] |
τῆς
Φοινίκης
ἐξέπλευσε·
καθ´
ἥντινα
|
δὲ |
αἰτίαν,
οὐδὲ
αὐτοὶ
τοῦτο
οἱ |
[7, 8] |
τῇ
πρὸς
Ῥωμαίους
ἔπραξαν·
ἐς
|
δὲ |
Αἰτωλοὺς
ἐκ
παλαιοῦ
σφισιν
ἦν |
[7, 23] |
γενέσθαι
χάριτι
τοῦ
Ἀπόλλωνος.
ἐφεξῆς
|
δὲ |
ἄκρα
τε
ἐς
τὴν
θάλασσαν |
[7, 7] |
μὲν
οὐκ
ὄντος
αὐτῷ,
τῷ
|
δὲ |
ἀληθεῖ
λόγῳ
δεσπότου,
τά
τε |
[7, 26] |
ὡς
οἱ
Αἰγειρᾶταί
φασιν·
εἰ
|
δὲ |
ἀληθῆ
λέγουσιν
οὗτοι,
δῆλός
ἐστιν |
[7, 9] |
σφισι
διδόασιν
εἶναι
δικαστήρια,
ὅσα
|
δὲ |
ἄλλα
ἐγκλήματα,
λαμβάνειν
τε
αὐτοὺς |
[7, 19] |
τοῦ
Ἡρακλέους
τὴν
λάρνακα·
τὰ
|
δὲ |
ἄλλα
κατὰ
τὰ
αὐτὰ
εἰρήκασι |
[7, 24] |
πλὴν
τῶν
ἱερωμένων
ἔστι,
δρῶσι
|
δὲ |
ἄλλα
τοιαῦτα·
λαμβάνοντες
παρὰ
τῆς |
[7, 10] |
Ἕλλησιν
εὕροι
τις
ἄν·
αἱ
|
δὲ |
ἄλλαι
πόλεις
αἱ
ἐν
τῇ |
[7, 24] |
ἄνω
τῆς
βίας
ὠθοῖτο·
τοῦτο
|
δὲ |
ἀλλαχοῦ
τε
τοῦ
σώματος
ἐπισημαίνει |
[7, 13] |
Ῥώμης,
ἀναμενεῖν
τοὺς
διαλλακτάς.
(στρατήγημα
|
δὲ |
ἄλλο
ἐς
τοὺς
Λακεδαιμονίους
παρεῦρε |
[7, 26] |
ἐλέφαντος
καὶ
οἱ
πόδες,
τὸ
|
δὲ |
ἄλλο
ξόανον
χρυσῷ
τε
ἐπιπολῆς |
[7, 13] |
πίπτουσιν
ἐν
τῇ
μάχῃ,
τὸ
|
δὲ |
ἄλλο
στρατιωτικόν,
ὡς
ἕκαστος
τάχους |
[7, 18] |
πλὴν
ὀλίγων
τινῶν
ἐκλείπουσιν·
οἱ
|
δὲ |
ἄλλοι
κατὰ
χώραν
ὑπὸ
φιλεργίας |
[7, 25] |
ἐπίστευσεν
ἐς
Ἀθηναίους
ἀπαγγεῖλαι·
ὁ
|
δὲ |
ἄλλος
δῆμος
ἀφίκοντο
ἐς
τὴν |
[7, 5] |
ἐν
Κλάρῳ
τῇ
Κολοφωνίων.
δύο
|
δὲ |
ἄλλους
ἐν
Ἰωνίᾳ
ναοὺς
ἐπέλαβεν |
[7, 11] |
ἐς
τὴν
Ἀττικὴν
ἔπειθον·
ἀνθισταμένων
|
δὲ |
ἄλλων
τε
αὐτοῖς
καὶ
οὐχ |
[7, 19] |
θυσίαν
τῆς
Τρικλαρίας
παύσει.
Ἰλίου
|
δὲ |
ἁλούσης
καὶ
νεμομένων
τὰ
λάφυρα |
[7, 27] |
Μύσιος
λόγῳ
τῷ
Ἀργείων.
ἔστι
|
δὲ |
ἄλσος
ἐν
τῷ
Μυσαίῳ,
δένδρα |
[7, 21] |
καὶ
τούτοις
τὰ
ἀγάλματα.
τοῦ
|
δὲ |
ἄλσους
ἱερὸν
ἔχεται
Δήμητρος·
αὕτη |
[7, 27] |
δόξαν
γένους
μάλιστα
αἱρούμενοι.
τοῦ
|
δὲ |
ἄλσους
τῆς
Σωτείρας
ἱερὸν
ἀπαντικρὺ |
[7, 18] |
παῖς
ἦν
τοῦ
Ἄμπυκος,
ὁ
|
δὲ |
Ἄμπυξ
Πελίου
τοῦ
Αἰγινήτου
τοῦ |
[7, 14] |
καὶ
Εὐβοέων
τὴν
χώραν,
τρίτην
|
δὲ |
Ἀμφισσεῦσι,
τεμόντες
καὶ
τὴν
Ἀμφισσέων |
[7, 17] |
ἀφεῖναι
σπέρμα
ἐς
γῆν,
τὴν
|
δὲ |
ἀνὰ
χρόνον
ἀνεῖναι
δαίμονα
διπλᾶ |
[7, 3] |
κατὰ
τὸ
Περσῶν
δέος.
Ἀλέξανδρος
|
δὲ |
ἀνὰ
χρόνον
ἔμελλεν
ὁ
Φιλίππου |
[7, 18] |
τοὺς
προγόνους
ὑπάρχοντα
ἦν·
ἰδίᾳ
|
δὲ |
ἀνὰ
χρόνον
Πατρεῖς
διέβησαν
ἐς |
[7, 22] |
ὀνόματα
αὐτῶν
οὐκ
εἴχομεν·
ταφῆναι
|
δὲ |
ἄνδρα
καὶ
γυναῖκα
ἐν
κοινῷ |
[7, 3] |
Κόδρου
καὶ
Ἴωνες
ἐλαύνουσι.
τῷ
|
δὲ |
Ἀνδραίμονι
ὁ
τάφος
ἐκ
Κολοφῶνος |
[7, 13] |
τὸ
ἐπιτηδειότατον
Ῥωμαίοις
κριθήσεσθαι·
(Μέτελλος
|
δὲ |
ἄνδρας
ὑπὸ
τῆς
Ῥωμαίων
ἀπεσταλμένους |
[7, 25] |
ἐκ
Δελφῶν
μάντευμα
ἤλπιζον·
Λακεδαιμονίων
|
δὲ |
ἄνδρες
γενόμενοι
μὲν
ἐντὸς
τείχους |
[7, 27] |
γε
οὐδενὶ
ἔστιν
ἀνθρώπων.
ἱερεῖς
|
δὲ |
ἄνδρες
τῶν
ἐπιχωρίων
εἰσὶ
κατὰ |
[7, 2] |
ἔπεσεν
ἐν
τῇ
μάχῃ.
Ἐφέσιοι
|
δὲ |
ἀνελόμενοι
τοῦ
Ἀνδρόκλου
τὸν
νεκρὸν |
[7, 23] |
μὲν
ἐς
εὐθὺ
ἐκτέταται,
τῇ
|
δὲ |
ἀνέχει
δᾷδα.
Εἰλειθυίᾳ
δὲ
εἰκάσαι |
[7, 10] |
οἱ
ἐπὶ
προδοσίᾳ
νοσήσαντες·
Ἀχαιοὺς
|
δὲ |
ἀνὴρ
Ἀχαιὸς
Καλλικράτης
τηνικαῦτα
ἐς |
[7, 19] |
ἴσα
καὶ
θαλάμῳ
χρήσεσθαι·
τοὺς
|
δὲ |
ἀνθρώπους
αὐτίκα
ἐξ
Ἀρτέμιδος
μήνιμα |
[7, 27] |
ὁδόν,
ἐπίκλησιν
μὲν
Δόλιος,
εὐχὰς
|
δὲ |
ἀνθρώπων
ἕτοιμος
τελέσαι·
σχῆμα
δὲ |
[7, 8] |
ἔτι
ἐκ
Μυσίας
στρατιᾶς·
πρὸς
|
δὲ |
ἀνίσχοντα
ἥλιον
μᾶλλόν
τι
ἡ |
[7, 12] |
ἐπὶ
τὴν
Ῥωμαίων
βουλήν.
Ἀχαιοὶ
|
δὲ |
ἀντελαμβάνοντο
αὖθις
ἄλλου
λόγου,
πόλεις |
[7, 16] |
ἢ
Ῥωμαίους
ἄρχειν
μάχης·
(ὡς
|
δὲ |
ἀντεπῆγε
καὶ
ὁ
Μόμμιος,
οἱ |
[7, 22] |
εἰσι
καὶ
ἑκατόν,
ἀπὸ
θαλάσσης
|
δὲ |
ἄνω
πρὸς
ἤπειρον
περὶ
ἑβδομήκοντα. |
[7, 17] |
οἱ
τὰ
ἀνδρὸς
ἀποκόπτουσιν.
(ὡς
|
δὲ |
ἀπ´
αὐτῶν
ἀναφῦσα
ἀμυγδαλῆ
εἶχεν |
[7, 14] |
σφᾶς
ἐς
δεσμωτήριον,
τοὺς
ξένους
|
δὲ |
ἀπ´
αὐτῶν
διακρίνοντες
ἠφίεσαν.
ἀποστέλλουσι |
[7, 23] |
οὐδὲν
ἐς
αὐτὰ
γίνεσθαι·
τέλος
|
δὲ |
ἀπαιτεῖσθαι
ὑπὸ
τῶν
Ἀργείων
καὶ |
[7, 4] |
δὲ
ἀπελθεῖν
ἠνάγκασεν
ὑποσπόνδους.
(γενομένης
|
δὲ |
ἀπαλλαγῆς
πολέμου
Χίοις,
ἀφικέσθαι
τηνικαῦτα |
[7, 11] |
Γάλλος
ἀπηξίωσε
δικαστὴς
καταστῆναι,
Καλλικράτει
|
δὲ |
ἁπάσης
τῆς
Ἑλλάδος
ἀνδρὶ
ἀλάστορι |
[7, 9] |
Ῥωμαίων
βουλὴν
ἀπιέναι
πρέσβεις,
ἰδίᾳ
|
δὲ |
ἀπείρητο
μὴ
πρεσβεύεσθαι
τὰς
πόλεις |
[7, 22] |
ἐρώτημά
ἐστι.
τὸ
ἀπὸ
τούτου
|
δὲ |
ἄπεισιν
ἐκ
τῆς
ἀγορᾶς
ἐπιφραξάμενος |
[7, 6] |
τῇ
Ἑλλάδι
ἀποδέοντά
ἐστιν·
~(τότε
|
δὲ |
ἀπεληλυθότων
Ἰώνων
τήν
τε
γῆν |
[7, 4] |
ἀπέκτεινεν
ἐν
ταῖς
μάχαις,
τοὺς
|
δὲ |
ἀπελθεῖν
ἠνάγκασεν
ὑποσπόνδους.
(γενομένης
δὲ |
[7, 14] |
ἐν
τέλει
καὶ
Θεαρίδαν·
ὡς
|
δὲ |
ἀπῆλθον,
ἐντυχόντες
κατὰ
τὴν
ἄνοδον |
[7, 4] |
κατὰ
μάντευμα
ἐκ
Δελφῶν.
Ἕκτωρ
|
δὲ |
ἀπὸ
Ἀμφίκλου
τετάρτῃ
γενεᾷ
βασιλείαν |
[7, 2] |
Ἀθήνας
τε
καὶ
Θησέα.
αἱ
|
δὲ |
ἀπὸ
Θερμώδοντος
γυναῖκες
ἔθυσαν
μὲν |
[7, 20] |
ἐνταῦθα
ἀνάκειται
θέας
ἄξιος·
ἐποιήθη
|
δὲ |
ἀπὸ
λαφύρων,
ἡνίκα
ἐπὶ
τὸν |
[7, 8] |
Ἀχαιοὶ
Φλαμινίῳ
Κόρινθον
συνεπολιόρκησαν.
(Κορίνθιοι
|
δὲ |
ἀπὸ
Μακεδόνων
ἐλευθερωθέντες
μετέσχον
αὐτίκα |
[7, 16] |
ἐνταῦθα
δημοκρατίας
μὲν
κατέπαυε,
καθίστα
|
δὲ |
ἀπὸ
τιμημάτων
τὰς
ἀρχάς·
καὶ |
[7, 25] |
ὁδὸς
ἡ
εὐθεῖά
ἐστι.
προελθόντι
|
δὲ |
ἀπὸ
τοῦ
Ἡρακλέους
ποταμὸς
ἐς |
[7, 22] |
δή
ἐστιν
ἐν
δεξιᾷ,
προελθόντι
|
δὲ |
ἀπὸ
τοῦ
Μειλίχου
ποταμός
ἐστιν |
[7, 25] |
ἵππῳ
παρεστῶτα,
ἀμυδρὰν
γραφήν.
ὁδὸς
|
δὲ |
ἀπὸ
τοῦ
τάφου
σταδίων
ὅσον |
[7, 18] |
δένδρων
καρπὸν
τῶν
ἡμέρων.
(τὸ
|
δὲ |
ἀπὸ
τούτου
πῦρ
ἐνιᾶσιν
ἐς |
[7, 11] |
σφισιν
ἐπικουρεῖν
Ἀχαιοὺς
ἄγῃ·
ὁ
|
δὲ |
ἀπὸ
τῶν
χρημάτων
μεταδώσειν
Καλλικράτει |
[7, 1] |
μνῆμα
τῷ
Ποταμίων
ἐστίν·
οἱ
|
δὲ |
ἀπόγονοι
τοῦ
Ἴωνος
τὸ
Ἰώνων |
[7, 23] |
καὶ
τῷ
ἀέρι
ὑγιείας.
ἐγὼ
|
δὲ |
ἀποδέχεσθαι
μὲν
τὰ
εἰρημένα,
οὐδὲν |
[7, 10] |
ἀποχρώντως
κολασθῆναι
σφᾶς
ἡγούμενοι.
ὅσοι
|
δὲ |
ἀποδράντες
ᾤχοντο
ἢ
εὐθὺς
ἡνίκα |
[7, 3] |
ἀνοικισθέντων
ἐς
Ἔφεσον
μόνοι,
τοῖς
|
δὲ |
ἀποθανοῦσιν
ἐν
τῇ
μάχῃ
Κολοφωνίων |
[7, 21] |
ἐγγυτάτω
χαλκοῦ
πεποιημένα
Ἄρεως,
τὸ
|
δὲ |
Ἀπόλλωνος·
καὶ
Ἀφροδίτης,
ἧς
καὶ |
[7, 17] |
στεφάνου
τοῦ
Ὀλυμπίασιν
ἡμάρτανον,
διδάσκονται
|
δὲ |
ἀποστείλαντες
ἐς
Δελφούς·
(οὕτω
καὶ |
[7, 7] |
τῶν
ἐν
Μακεδονίᾳ
πραγμάτων·
(τότε
|
δὲ |
ἀποστέλλουσιν
Ἀθηναίοις
στρατιάν
τε
καὶ |
[7, 25] |
ταῖς
Αἰγαῖς
ἔχοντος.
(οὐ
πολὺ
|
δὲ |
ἀπωτέρω
Κράθιδος
σῆμά
τε
ἐν |
[7, 1] |
ὄνομα
ἦν
ἐν
κοινῷ,
Δαναοὶ
|
δὲ |
Ἀργείοις
ἰδίᾳ.
τότε
δὲ
ὑπὸ |
[7, 23] |
τὸ
ὕδωρ
τοῦ
Σελέμνου.
(ἀπωτέρω
|
δὲ |
Ἀργυρᾶς
ποταμός
ἐστιν
ὀνομαζόμενος
Βολιναῖος, |
[7, 16] |
τε
καὶ
τρισχίλιοι,
τοῦ
πεζοῦ
|
δὲ |
ἀριθμὸς
ἐγένετο
ἐς
μυριάδας
δύο |
[7, 26] |
τὸ
ὄνομα
ὑπὸ
ἀγνοίας.
(ἔστι
|
δὲ |
Ἀριστοναῦται
Πελληνεῦσιν
ἐπίνειον.
ἐς
τοῦτο |
[7, 26] |
Πελλήνην
ἀπὸ
τοῦ
ἐπινείου.
ὄνομα
|
δὲ |
Ἀριστοναύτας
γενέσθαι
τῷ
ἐπινείῳ
λέγουσιν, |
[7, 27] |
αἱ
πηγαί,
Γλυκείας
ὀνομάζουσι.
(γυμνάσιον
|
δὲ |
ἀρχαῖον
ἐς
ἐφήβων
μάλιστα
ἀνεῖται |
[7, 22] |
λίθου
τὸ
ἐφ´
ἡμῶν·
τὸ
|
δὲ |
ἀρχαῖον
ἐς
Ῥώμην,
καθὰ
οἱ |
[7, 16] |
καὶ
τριβὴν
πολέμου
καταστάντες·
νῦν
|
δὲ |
ἀρχομένων
ἔτι
ἐνδιδόναι
τῶν
Ἀχαιῶν |
[7, 17] |
ἐνίκα
Διόδωρος
Σικυώνιος.
~(ἐς
ἅπαν
|
δὲ |
ἀσθενείας
τότε
μάλιστα
κατῆλθεν
ἡ |
[7, 8] |
μοι
τὰ
ἐς
Ἀρκάδας·
Λακεδαιμόνιοι
|
δὲ |
ἅτε
μεγάλως
τοῖς
ἐπιτάγμασιν
ἀχθόμενοι |
[7, 10] |
τε
δι´
Ἀλευάδου
προεδόθη,
Θήβας
|
δὲ |
Ἀτταγῖνος
καὶ
Τιμηγενίδας
προδιδόασι
φερόμενοι |
[7, 17] |
παιδὸς
ἔρως
ἔσχεν
Ἄγδιστιν.
αὐξηθέντα
|
δὲ |
Ἄττην
ἀποστέλλουσιν
ἐς
Πεσσινοῦντα
οἱ |
[7, 11] |
ἁλόντας
μὴ
ὑποσχεῖν
δίκην.
~(Ῥωμαῖοι
|
δὲ |
αὖθις
ἄνδρα
ἐκ
τῆς
βουλῆς |
[7, 15] |
αὐτῷ
ἐκτείνοντο
ὑπὸ
Ῥωμαίων.
(Ἀχαιοῖς
|
δὲ |
αὖθις
ἐπὶ
τὴν
ἡγεμονίαν
τοῦ |
[7, 11] |
λαβεῖν
παρὰ
Ὠρωπίων
Ἀθηναίους·
ἢν
|
δὲ |
αὖθις
ἐς
Ἀθηναίους
γένηται
ἔγκλημα |
[7, 13] |
ἐν
τῷ
τότε
ὑπήκοον.
(ἐξεγείρας
|
δὲ |
αὖθις
Λακεδαιμονίοις
καὶ
Ἀχαιοῖς
πόλεμον |
[7, 17] |
περιεῖπε
τὸν
παῖδα
ἐκκείμενον.
ὡς
|
δὲ |
αὐξανομένῳ
κάλλους
οἱ
μετῆν
πλέον |
[7, 24] |
ἐς
τὸ
ἔδαφος
ἀνακινοῦσαν,
σὺν
|
δὲ |
αὐτῇ
καὶ
ἄλλο
πῆμα
τοιόνδε |
[7, 22] |
ἔχουσα
ἐπὶ
τῷ
θρόνῳ,
θεράπαινα
|
δὲ |
αὐτῇ
προσέστηκε
σκιάδιον
φέρουσα·
(καὶ |
[7, 25] |
ποτε
ᾠκεῖτο
Αἰγαὶ
πόλις·
ἐκλειφθῆναι
|
δὲ |
αὐτὴν
ἀνὰ
χρόνον
ὑπὸ
ἀσθενείας |
[7, 26] |
κέρας
φέρουσα
τὸ
Ἀμαλθείας·
παρὰ
|
δὲ |
αὐτὴν
Ἔρως
πτερὰ
ἔχων
ἐστίν, |
[7, 3] |
πόλει
γενέσθαι
τὸν
Ἔρυθρον·
ἐχόντων
|
δὲ |
αὐτὴν
ὁμοῦ
τοῖς
Κρησὶ
Λυκίων |
[7, 23] |
τῶν
ἐν
θαλάσσῃ
νυμφῶν,
ἐρασθεῖσαν
|
δὲ |
αὐτὴν
Σελέμνου
φοιτᾶν
τε
ὡς |
[7, 6] |
μὲν
πρὸς
Ἤλιδος
πρώτη,
μετὰ
|
δὲ |
αὐτὴν
Ὤλενος
καὶ
Φαραὶ
καὶ |
[7, 19] |
τὸ
εἶδος
καλλίστην
παρθένον,
τυγχάνειν
|
δὲ |
αὐτῆς
ἐρῶντα
Μελάνιππον,
τά
τε |
[7, 18] |
Πατρέων
ἡ
πόλις·
οὐ
πόρρω
|
δὲ |
αὐτῆς
ποταμὸς
Γλαῦκος
ἐκδίδωσιν
ἐς |
[7, 13] |
τῆς
Σπάρτης
{εἰς
Σπάρτην}
νῦν
|
δὲ |
αὐτίκα
τε
ἀνεκάλεσεν
ἀπὸ
τῆς |
[7, 21] |
λίθου·
καλεῖται
μὲν
Σωτηρίας,
ἱδρύσασθαι
|
δὲ |
αὐτὸ
ἐξ
ἀρχῆς
ἀποφυγόντα
φασὶ |
[7, 27] |
Μύσαιον,
ἱερὸν
Δήμητρος
Μυσίας·
ἱδρύσασθαι
|
δὲ |
αὐτὸ
Μύσιόν
φασιν
ἄνδρα
Ἀργεῖον, |
[7, 25] |
δὲ
ἱερόν
ἐστιν
Εὐμενίδων·
ἱδρύσασθαι
|
δὲ |
αὐτὸ
Ὀρέστην
λέγουσιν.
ὃς
δ´ |
[7, 23] |
τῇ
πόλει
τῇ
Ἀργείων,
ὡς
|
δὲ |
αὐτοὶ
λέγουσιν
οἱ
Αἰγιεῖς,
παρακαταθήκη |
[7, 15] |
τοῦ
πρὸς
Σκάρφειαν
μετεσχήκεσαν.
τότε
|
δὲ |
αὐτοί
τε
καὶ
γυναῖκες
ἐκλελοιπότες |
[7, 4] |
τὸ
ἄγαλμα
ἐξ
Ἄργους·
Σάμιοι
|
δὲ |
αὐτοὶ
τεχθῆναι
νομίζουσιν
ἐν
τῇ |
[7, 2] |
αὐτῷ
μοῖρα
ἐς
Μίλητον.
(Μιλήσιοι
|
δὲ |
αὐτοὶ
τοιάδε
τὰ
ἀρχαιότατά
σφισιν |
[7, 5] |
Κλαζομενίοις
δὲ
λουτρά
ἐστιν
ἐν
|
δὲ |
αὐτοῖς
Ἀγαμέμνων
ἔχει
τιμάς
καὶ |
[7, 12] |
ἐπὶ
τὴν
Ῥωμαίων
βουλήν·
καταφεύγουσι
|
δὲ |
αὐτοῖς
προεῖπεν
ἡ
βουλὴ
δικάζεσθαι |
[7, 19] |
θύοντες
τῇ
Ἀρτέμιδι
ἀνθρώπους.
ἐκέχρητο
|
{δὲ} |
αὐτοῖς
πρότερον
ἔτι
ἐκ
Δελφῶν |
[7, 20] |
ἐπίκλησις
μέν
ἐστιν
Αἰσυμνήτης,
οἱ
|
δὲ |
αὐτὸν
ἐς
τὰ
μάλιστα
θεραπεύοντες |
[7, 4] |
παιδὶ
ὄνομα
θέσθαι
Χίον·
συγγενέσθαι
|
δὲ |
αὐτὸν
καὶ
ἑτέρᾳ
νύμφῃ,
καὶ |
[7, 22] |
ἐπὶ
τῷ
χιτῶνι
φοινικῆν·
παρὰ
|
δὲ |
αὐτὸν
οἰκέτης
ἀκόντια
ἔχων
ἐστὶ |
[7, 27] |
μὲν
Αἰγείρας
καλούμενος
Κριός·
ἔχειν
|
δὲ |
αὐτὸν
τὸ
ὄνομα
ἀπὸ
Τιτᾶνος |
[7, 4] |
Ἀστυπαλαίας
εἶναι
παῖδα
Ἀγκαῖον,
βασιλεύειν
|
δὲ |
αὐτὸν
τῶν
καλουμένων
Λελέγων·
Ἀγκαίῳ |
[7, 22] |
γε
δὴ
τὰς
βοῦς·
ταύτας
|
δὲ |
αὐτοῦ
καταλείπουσιν
ἐπὶ
τῷ
ποταμῷ, |
[7, 10] |
ἐς
Μακεδονίαν
ἐβιάσαντο
ἀποσταλῆναι,
διδόναι
|
δὲ |
αὐτοὺς
ἐν
Ἀμφικτύοσιν
εἴων
λόγον. |
[7, 12] |
ὄντα
ἔλεγεν
Ἀχαιοῖς
λόγον,
ψυχαγωγῶν
|
δὲ |
αὐτοὺς
ἔφασκε
παρὰ
τῆς
Ῥωμαίων |
[7, 4] |
ἐν
τῇ
Ἀργοῖ
πλέοντας,
ἐπάγεσθαι
|
δὲ |
αὐτοὺς
τὸ
ἄγαλμα
ἐξ
Ἄργους· |
[7, 16] |
τῶν
ἐφεστηκότων
ἧκεν
ἄγγελος,
ἀποκτείνας
|
δὲ |
αὐτοχειρὶ
τὴν
γυναῖκα,
ἵνα
δὴ |
[7, 2] |
ὑπὸ
Ἀμαζόνων
γε
ἱδρύθη,
Κόρησος
|
δὲ |
αὐτόχθων
καὶ
Ἔφεσος
Καΰστρου
δὲ |
[7, 24] |
Διὶ
ὁ
νικῶν
κάλλει·
ἀρχομένων
|
δὲ |
αὐτῷ
γενείων
ἐς
ἄλλον
παῖδα |
[7, 12] |
ἐξ
Ὠρωποῦ
Μεγαλοπολίτῃ
Διαίῳ.
ἐγεγόνει
|
δὲ |
αὐτῷ
καὶ
ἀρχῆς
διάδοχος
τῆς |
[7, 20] |
Μητρὸς
Δινδυμήνης
ἐστὶν
ἱερόν,
ἐν
|
δὲ |
αὐτῷ
καὶ
Ἄττης
ἔχει
τιμάς. |
[7, 22] |
καλεῖται
μὲν
δὴ
Ἀγοραῖος,
παρὰ
|
δὲ |
αὐτῷ
καὶ
χρηστήριον
καθέστηκε.
κεῖται |
[7, 25] |
ἐξ
ὄρους
Ἀρκαδικοῦ
κατερχόμενος,
ὄνομα
|
δὲ |
αὐτῷ
τε
{καὶ}
τῷ
ποταμῷ |
[7, 27] |
δὲ
ἀνθρώπων
ἕτοιμος
τελέσαι·
σχῆμα
|
δὲ |
αὐτῷ
τετράγωνον,
γένειά
τε
ἔχει |
[7, 20] |
ὀνείρατος
λέγουσιν
ἐκ
Σπάρτης,
κοινωνῆσαι
|
δὲ |
αὐτῷ
τοῦ
ἐγχειρήματος
τῶν
δούλων |
[7, 17] |
αἰδοῖα,
τὰ
μὲν
ἀνδρός,
τὰ
|
δὲ |
αὐτῶν
γυναικός·
ὄνομα
δὲ
Ἄγδιστιν |
[7, 19] |
ἢ
τὰ
πρότερα
ἐγίνοντο.
(καταφυγόντων
|
δὲ |
αὐτῶν
ἐπὶ
χρηστήριον
τὸ
ἐν |
[7, 13] |
Λακεδαιμονίων
ἐναντία
Διαίῳ
στρατηγεῖν·
ἐχόντων
|
δὲ |
αὐτῶν
ἔς
τε
τὴν
πᾶσαν |
[7, 14] |
κατ´
ὄνομα
προσγένοιτο
ὑπόνοια·
τοὺς
|
δὲ |
αὐτῶν
καὶ
καταφυγεῖν
ἔνθα
Ὀρέστης |
[7, 24] |
ἐς
πολιορκίαν
μηχανήμασιν
ὁμοίως.
(τὸν
|
δὲ |
αὐτῶν
ὀλεθριώτατον
τοιῷδέ
τινι
ἐθέλουσιν |
[7, 21] |
γυναιξί,
μέτεστι
καὶ
ταύταις.
βίος
|
δὲ |
αὐτῶν
ταῖς
πολλαῖς
ἐστιν
ἀπὸ |
[7, 22] |
δέκα
ἀπωτέρω
τῆς
ἄκρας.
τοσούτους
|
δὲ |
ἀφέστηκεν
ἑτέρους
ἀπὸ
Πανόρμου
τὸ |
[7, 25] |
τῇ
εὐχῇ
λαβὼν
ἀστραγάλους
οἱ
|
δὲ |
ἄφθονοι
παρὰ
τῷ
Ἡρακλεῖ
κεῖνται |
[7, 4] |
φανερός
ἐστιν
ἀποδημήσας·
ἐς
τούτους
|
δὲ |
ἀφίκετο,
καὶ
τὸ
ἄγαλμα
ἐν |
[7, 1] |
ἐστὶ
τὰ
Φειδίτια
καλούμενα.
(Ἴωνας
|
δὲ |
ἀφικομένους
ἐς
τὴν
Ἀττικὴν
Ἀθηναῖοι |
[7, 3] |
οὐκ
ᾠκοῦντο
αἱ
πόλεις·
Ἰώνων
|
δὲ |
ἀφικομένων
μοῖρα
ἐξ
αὐτῶν
πλανωμένη |
[7, 16] |
συμβούλους
ἀποσταλῆναι
παρὰ
Ῥωμαίων·
ὡς
|
δὲ |
ἀφίκοντο
οἱ
σὺν
αὐτῷ
βουλευσόμενοι, |
[7, 25] |
οἰκισταί.
ναὸς
ἐνταῦθα
Δήμητρος,
ὁ
|
δὲ |
Ἀφροδίτης
Διονύσου
τέ
ἐστι,
καὶ |
[7, 24] |
πόλεις
ἐναγίζουσιν
ἀμφότεραι.
(πρὸς
θαλάσσῃ
|
δὲ |
Ἀφροδίτης
ἱερὸν
ἐν
Αἰγίῳ
καὶ |
[7, 21] |
καὶ
ναοὶ
θεῶν,
Ἀπόλλωνος,
ὁ
|
δὲ |
Ἀφροδίτης·
πεποίηται
λίθου
καὶ
τούτοις |
[7, 1] |
ἔπεσεν
ἐν
τῇ
μάχῃ,
Ἴωνας
|
δὲ |
Ἀχαιοὶ
κρατήσαντες
ἐπολιόρκουν
καταπεφευγότας
ἐς |
[7, 1] |
αὐτοὶ
καὶ
ὁ
δῆμος.
τοῖς
|
δὲ |
Ἀχαιοῖς
τηνικαῦτα
ὑπῆρξε
καὶ
αὐτοῖς |
[7, 16] |
καὶ
ἐτελεύτησεν
αὐτὸς
ἑκουσίως·
Δίαιος
|
δὲ |
Ἀχαιοὺς
ἀπολωλεκὼς
Μεγαλοπολίταις
κακῶν
τῶν |
[7, 14] |
ἐς
λόγους
ὁ
Κριτόλαος,
ἀθροῖσαι
|
δὲ |
Ἀχαιούς
σφισιν
ἐς
κοινὸν
σύλλογον |
[7, 13] |
φεύγων
ᾤχετο
ἐκ
Πελοποννήσου·
Δίαιος
|
δὲ |
Ἀχαιῶν
μετὰ
Δαμόκριτον
στρατηγεῖν
ᾑρημένος |
[7, 3] |
καὶ
Νάοκλος
Κόδρου
παῖδες,
τῶν
|
δὲ |
Βοιωτῶν
Γέρης
Βοιωτός·
καὶ
σφᾶς |
[7, 6] |
ἦν
τότε
ἁπάντων
βούλευμα·
ἐπεὶ
|
δὲ |
Γαλάται
ναυσὶν
ὅντινα
δὴ
τρόπον |
[7, 17] |
ἐπιτυχόντων
εἶναι
ταῦτα
ἀνθρώπων,
ψυχῆς
|
δὲ |
γενναίας
ὑπὸ
ἀτόπου
παιδείας
διεφθαρμένης. |
[7, 23] |
μὲν
σφᾶς
Ἀπόλλωνα
ἐπιφημίζειν,
θνητὴν
|
δὲ |
γυναῖκα
οὐδεμίαν
μητέρα·
(Ἀσκληπιὸν
μὲν |
[7, 21] |
αἳ
ἐπὶ
Μεσάτιν
ἄγουσιν.
αἱ
|
δὲ |
γυναῖκές
εἰσιν
ἐν
ταῖς
Πάτραις |
[7, 24] |
μᾶλλον
ἢ
ἀνθρώπων
τεκτόνων·
ὁ
|
δὲ |
δὴ
δεύτερος
τῶν
σεισμῶν
ἀπώλειάν |
[7, 27] |
μάλιστα
ἄγουσιν
ἐν
τιμῇ.
Χαίρωνα
|
δὲ |
δύο
ἀνελόμενον
πάλης
νίκας
Ἰσθμικὰς |
[7, 6] |
ἐσῳκίζοντο
ἐς
τὰς
πόλεις.
αἱ
|
δὲ |
δύο
τε
καὶ
δέκα
ἦσαν |
[7, 21] |
τὴν
πηγὴν
καλοῦσι.
(τοῦ
θεάτρου
|
δὲ |
ἐγγὺς
πεποίηται
Πατρεῦσι
γυναικὸς
ἐπιχωρίας |
[7, 22] |
εἶναι
τοῦ
θεοῦ
νομίζοντες.
ἑστήκασι
|
δὲ |
ἐγγύτατα
τοῦ
ἀγάλματος
τετράγωνοι
λίθοι |
[7, 24] |
ἐστὶ
καὶ
Ἀθηνᾶς
ἀγάλματα·
Ὁμαγύριος
|
δὲ |
ἐγένετο
τῷ
Διὶ
ἐπίκλησις,
ὅτι |
[7, 1] |
ἀφίκοντο
ἐκ
τῆς
Φθιώτιδος,
ἐλθόντες
|
δὲ |
ἐγένοντο
Δαναοῦ
γαμβροί,
καὶ
Αὐτομάτην |
[7, 10] |
ἠνδραποδίσαντο
καὶ
Ἐρέτριαν
Μῆδοι,
προδόται
|
δὲ |
ἐγένοντο
οἱ
εὐδοκιμοῦντες
μάλιστα
ἐν |
[7, 19] |
μὲν
δὴ
πλείονα
ἐμαίνετο,
ὀλιγάκις
|
δὲ |
ἐγίνετο
ἐν
ἑαυτῷ.
ἅτε
δὲ |
[7, 16] |
κράτος
καὶ
ἔκαιε
Κόρινθον.
(τῶν
|
δὲ |
ἐγκαταληφθέντων
τὸ
μὲν
πολὺ
οἱ |
[7, 26] |
ἦσαν
ἐν
τῇ
χώρᾳ,
συλλέξαντες
|
δὲ |
ἔδησαν
πρὸς
τοῖς
κέρασιν
αὐτῶν |
[7, 17] |
ἐκ
τῆς
τύχης
εὐμενές·
(τὸ
|
δὲ |
ἔθνος
τὸ
Ἀττικόν,
ἀπὸ
τοῦ |
[7, 23] |
τῇ
δὲ
ἀνέχει
δᾷδα.
Εἰλειθυίᾳ
|
δὲ |
εἰκάσαι
τις
ἂν
εἶναι
δᾷδας, |
[7, 24] |
τῇ
ἀγορᾷ
ἱερὸν
Ἀρτέμιδος,
τοξευούσῃ
|
δὲ |
εἴκασται,
καὶ
Ταλθυβίου
τοῦ
κήρυκος |
[7, 9] |
καὶ
οὐ
καθαρῶν
χεῖρας·
ὅμως
|
δὲ |
εἴκειν
σφίσιν
ἐδόκει.
~(τότε
μὲν |
[7, 23] |
τούτῳ
τῷ
ἀνδρὶ
ἐποιήθη·
Αἰγιεῦσι
|
δὲ |
Εἰλειθυίας
ἱερόν
ἐστιν
ἀρχαῖον,
καὶ |
[7, 23] |
Δαμοφῶντός
ἐστι
τὸ
ἄγαλμα.
(τῆς
|
δὲ |
Εἰλειθυίας
οὐ
μακρὰν
Ἀσκληπιοῦ
τέ |
[7, 23] |
μειράκιον
ὡραῖον
ποιμαίνειν
ἐνταῦθα,
Ἀργυρᾶν
|
δὲ |
εἶναι
μὲν
τῶν
ἐν
θαλάσσῃ |
[7, 27] |
τὸ
ἄγαλμα
καὶ
χρυσοῦ·
Φειδίαν
|
δὲ |
εἶναι
τὸν
εἰργασμένον
φασὶ
πρότερον |
[7, 26] |
ἀπὸ
ἀνδρὸς
Ἀργείου
Πέλληνος·
Φόρβαντος
|
δὲ |
εἶναι
τοῦ
Τριόπα
παῖδα
αὐτὸν |
[7, 19] |
ἦγον
ἀνὰ
πᾶν
ἔτος.
ἱερωσύνην
|
δὲ |
εἶχε
τῆς
θεοῦ
παρθένος,
ἐς |
[7, 26] |
γυμνός,
μεγέθει
μέγας·
τὸν
ποιήσαντα
|
δὲ |
εἶχεν
οὐδεὶς
τῶν
ἐπιχωρίων
εἰπεῖν· |
[7, 25] |
δὲ
καὶ
Ἴσιδι
ἱερόν.
(καταβάντων
|
δὲ |
ἐκ
Βούρας
ὡς
ἐπὶ
θάλασσαν |
[7, 2] |
Μιλήτου
καὶ
ἡ
πόλις.
ἀφίκετο
|
δὲ |
ἐκ
Κρήτης
ὁ
Μίλητος
καὶ |
[7, 22] |
μὲν
Κελβίδαν
γενέσθαι
λέγουσιν,
ἀφικόμενον
|
{δὲ} |
ἐκ
Κύμης
τῆς
ἐν
Ὀπικοῖς· |
[7, 17] |
ἡ
Μακεδόνων
ἀκμὴ
καθαιρήσειν·
κατέσκηψε
|
δὲ |
ἐκ
Μακεδονίας
καὶ
ἐς
τὰς |
[7, 13] |
μὴ
ἐπιφέρειν
σφίσιν
ἀπαγορεύσοντας,
τὴν
|
δὲ |
ἐκ
Ῥώμης
παρουσίαν
τῶν
ἀνδρῶν |
[7, 18] |
αὐτὸν
ἀνθρώπων
οὐ
πολλῶν.
Τριπτολέμου
|
δὲ |
ἐκ
τῆς
Ἀττικῆς
ἀφικομένου
τόν |
[7, 10] |
ἐν
Ἀμφικτύοσιν
εἴων
λόγον.
(τότε
|
δὲ |
ἐκ
τοῦ
Ἀχαιῶν
ἔθνους
ὅντινα |
[7, 26] |
οὐδέν
ἐστιν
ἐς
μνήμην,
ὁδὸς
|
δὲ |
ἐκ
τοῦ
ἐπινείου
δύο
σταδίων |
[7, 5] |
ἔστι
μὲν
τῆς
ἠπείρου,
τοῖς
|
δὲ |
ἐκ
τοῦ
Ἐρυθραίων
λιμένος
ἐς |
[7, 27] |
Ἀσκληπιοῦ
τὸ
ἄγαλμα
ἵδρυται.
ποταμοὶ
|
δὲ |
ἐκ
τῶν
ὀρῶν
κατέρχονται
τῶν |
[7, 26] |
ἡ
μὲν
χαλκοῦ
πεποίηται,
βέλος
|
δὲ |
ἐκ
φαρέτρας
λαμβάνουσα·
τῷ
Διονύσῳ |
[7, 7] |
τηνικαῦτα
ἔτι
ἐν
κοινῷ,
ἰδίᾳ
|
δὲ |
ἑκάστων
κατὰ
σφᾶς
συνισταμένων,
οἱ |
[7, 10] |
καταγνῶναι
τοὺς
Ἀχαιοὺς
θάνατον·
εἰ
|
δὲ |
ἐκεῖνοι
καταγνοῖεν,
τότε
καὶ
αὐτὸς |
[7, 16] |
ἀνήκοντα
ἐς
θαῦμα
ἀνήγετο,
τὰ
|
δὲ |
ἐκείνοις
οὐχ
ὁμοίου
λόγου
Φιλοποίμενι |
[7, 25] |
τῶν
Κυκλώπων
καλουμένων,
κατὰ
ἀνάγκην
|
δὲ |
ἐκλείπουσι
Μυκηναῖοι
τὴν
πόλιν
ἐπιλειπόντων |
[7, 3] |
Σκύππιον
τῆς
Κολοφωνίας
ἔκτισαν.
(ἀπελθόντες
|
δὲ |
ἑκουσίως
καὶ
ἐκ
τῆς
Κολοφωνίας, |
[7, 17] |
ἐκεῖνος
ἦν
αὐτίκα
ἀφανής,
αὐτὴ
|
δὲ |
ἐκύει·
τεκούσης
δὲ
τράγος
περιεῖπε |
[7, 1] |
καὶ
Αὐτομάτην
μὲν
Ἀρχιτέλης,
Σκαιὰν
|
δὲ |
ἔλαβεν
Ἄρχανδρος.
δηλοῦσι
δὲ
ἐν |
[7, 20] |
ἐσθῆτος,
λίθου
τὰ
ἄλλα·
Ἀθηνᾶ
|
δὲ |
ἐλέφαντος
εἴργασται
καὶ
χρυσοῦ.
πρὸ |
[7, 6] |
Κερύνεια
καὶ
Βοῦρα,
ἐπὶ
ταύταις
|
δὲ |
Ἑλίκη
καὶ
Αἰγαί
τε
καὶ |
[7, 25] |
τὴν
χώραν
οἱ
Αἰγιεῖς.
(μετὰ
|
δὲ |
Ἑλίκην
ἀποτραπήσῃ
τε
ἀπὸ
θαλάσσης |
[7, 25] |
Ξούθου
καὶ
Ἑλίκης
εἶναι.
ὅτε
|
δὲ |
Ἑλίκην
ἐποίησεν
ἄδηλον
ἐξ
ἀνθρώπων |
[7, 7] |
ἑώρων
ἀεὶ
τὸ
Ἀχαϊκόν.
(Λακεδαιμόνιοι
|
δὲ |
Ἑλλήνων
μόνοι
διάφοροί
τε
Ἀχαιοῖς |
[7, 18] |
νέμειν
οἱ
Ῥωμαῖοι
νομίζουσι.
(Πατρεῦσι
|
δὲ |
ἐν
ἄκρᾳ
τῇ
πόλει
Λαφρίας |
[7, 1] |
Σκαιὰν
δὲ
ἔλαβεν
Ἄρχανδρος.
δηλοῦσι
|
δὲ |
ἐν
Ἄργει
καταμείναντες
οὐχ
ἥκιστα |
[7, 25] |
ἔστιν
ἐς
Βοῦραν
ἀποτραπέσθαι·
θαλάσσης
|
δὲ |
ἐν
δεξιᾷ
{καὶ}
ἡ
Βοῦρα |
[7, 5] |
λοιπὸν
τοῦ
βίου
φασίν.
(ἔστι
|
δὲ |
ἐν
Ἐρυθραῖς
καὶ
Ἀθηνᾶς
Πολιάδος |
[7, 22] |
ἀρχαιότερόν
ἐστιν
ἐν
Φαραῖς,
Ἑρμοῦ
|
δὲ |
ἐν
μέσῃ
τῇ
ἀγορᾷ
λίθου |
[7, 17] |
ἀνελομένῳ
νίκην
ὀλυμπιάδι
ἕκτῃ,
εἰκόνος
|
δὲ |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
περὶ
τὴν
ὀγδοηκοστὴν |
[7, 5] |
Χῖοι
τελοῦσιν
ἐς
Ἴωνας.
~(Σμύρναν
|
δὲ |
ἐν
ταῖς
δώδεκα
πόλεσιν
οὖσαν |
[7, 4] |
Πέρικλον
λαμβάνουσι
καὶ
Ἄβαρτον.
~(αἱ
|
δὲ |
ἐν
ταῖς
νήσοις
εἰσὶν
Ἰώνων |
[7, 20] |
τῆς
Μητρὸς
λίθου
πεποίηται.
ἔστι
|
δὲ |
ἐν
τῇ
ἀγορᾷ
Διὸς
ναὸς |
[7, 24] |
καὶ
Ἀρτέμιδι
ἐν
κοινῷ,
ἔστι
|
δὲ |
ἐν
τῇ
ἀγορᾷ
ἱερὸν
Ἀρτέμιδος, |
[7, 20] |
ἐς
μνήμην
ἀποθανούσης
γυναικός.
ἐμοὶ
|
δὲ |
ἐν
τῇ
Ἀτθίδι
συγγραφῇ
τὸ |
[7, 20] |
ἴσαι
γυναῖκες
τοῖς
ἀνδράσι.
μιᾷ
|
δὲ |
ἐν
τῇ
ἑορτῇ
νυκτὶ
ἐς |
[7, 26] |
ἐς
τὴν
ἄνω
πόλιν.
(Ὁμήρου
|
δὲ |
ἐν
τοῖς
ἔπεσιν
Ὑπερησία
ὠνόμασται· |
[7, 26] |
ἀδελφάς
τι
ἰσχύειν·
(ἐν
Αἰγείρᾳ
|
δὲ |
ἐν
τούτῳ
τῷ
οἰκήματι
ἀνήρ |
[7, 22] |
Ῥώμην
τὰ
ἀγάλματα.
ἐν
Φαραῖς
|
δὲ |
ἐν
τῷ
ἄλσει
βωμὸς
λίθων |
[7, 27] |
μὲν
ἐς
Ὀλυμπίαν
ἀνέθεσαν,
τὴν
|
δὲ |
ἐν
τῷ
γυμνασίῳ,
λίθου
ταύτην |
[7, 26] |
Τριόπα
παῖδα
αὐτὸν
λέγουσιν.
(Αἰγείρας
|
δὲ |
ἐν
τῷ
μεταξὺ
καὶ
Πελλήνης |
[7, 19] |
ὑπὸ
τῶν
θηρίων
μνημονεύουσιν.
~(ἔστι
|
δὲ |
ἐν
τῷ
μεταξὺ
τοῦ
ναοῦ |
[7, 8] |
τῷ
Ἑλληνικῷ
δεσπόται
προστάττειν.
ῥηθέντων
|
δὲ |
ἐν
τῷ
συνεδρίῳ
πολλῶν
καὶ |
[7, 11] |
Μεναλκίδᾳ,
Λακεδαιμονίῳ
μὲν
γένος,
στρατηγοῦντι
|
δὲ |
ἐν
τῷ
τότε
Ἀχαιῶν,
ὑπισχνοῦνται |
[7, 13] |
μὲν
χώρας
τῆς
Λακωνικῆς,
Ἀχαιῶν
|
δὲ |
ἐν
τῷ
τότε
ὑπήκοον.
(ἐξεγείρας |
[7, 20] |
ἄν
τις
εἰκάσειε
πεποιῆσθαι·
ἔστι
|
δὲ |
ἐν
ὑπαίθρῳ
τῆς
ἀγορᾶς
ἄγαλμά |
[7, 1] |
παιδὶ
ὄνομα
ἔθετο
Ἄρχανδρος.
(δυνηθέντων
|
δὲ |
ἔν
τε
Ἄργει
καὶ
Λακεδαίμονι |
[7, 14] |
Δίαιον
ἐκάλει
παρ´
αὑτόν.
ἀφικομένοις
|
δὲ |
ἔνθα
ἔτυχεν
αὐτὸς
ἐσῳκισμένος,
ἀπεγύμνου |
[7, 2] |
τὸν
ἔσπλουν
τῇ
ἰλύι·
ὡς
|
δὲ |
ἐνόστησε
τὸ
ὕδωρ
καὶ
οὐκέτι |
[7, 21] |
κάθοδος
ἐς
αὐτὴν
πεποίηται.
μαντεῖον
|
δὲ |
ἐνταῦθά
ἐστιν
ἀψευδές,
οὐ
μὲν |
[7, 21] |
τῷ
κύκλῳ
τοῦ
κατόπτρου.
τὸ
|
δὲ |
ἐντεῦθεν
εὐξάμενοι
τῇ
θεῷ
καὶ |
[7, 26] |
καὶ
ἐν
τῇ
εἰκόνι.
(ὁδὸς
|
δὲ |
ἐξ
Αἰγείρας
εὐθεῖα
ἀπὸ
τοῦ |
[7, 3] |
ἐπὶ
θαλάσσῃ
καὶ
ἥδιστα.
τὸ
|
δὲ |
ἐξ
ἀρχῆς
καὶ
τὴν
Λέβεδον |
[7, 4] |
ὕστερον
Ἄμφικλος
τὴν
ἀρχήν·
(ἀφίκετο
|
δὲ |
ἐξ
Ἱστιαίας
ὁ
Ἄμφικλος
τῆς |
[7, 24] |
δένδρων
σύνοπτα
εἶναι
μόνον.
σείσαντος
|
δὲ |
ἐξαίφνης
τοῦ
θεοῦ
καὶ
ὁμοῦ |
[7, 15] |
καὶ
ἄλλα
πάρεστιν
εἰκάζειν·
Ἀρκάδων
|
δὲ |
ἐξεστρατευμένοι
λογάδες
χίλιοι,
οἳ
Κριτολάῳ |
[7, 14] |
ὀπίσω
καὶ
αὐτοὶ
τρέπονται.
(Διαίῳ
|
δὲ |
ἐξήκοντος
τοῦ
χρόνου
τῆς
ἀρχῆς |
[7, 16] |
Ἀντιθέου
μὲν
Ἀθήνῃσιν
ἄρχοντος,
ὀλυμπιάδι
|
δὲ |
ἑξηκοστῇ
πρὸς
ταῖς
ἑκατόν,
ἣν |
[7, 26] |
νῦν
ἐγένετο
Ἰώνων
ἐποικούντων,
ἐγένετο
|
δὲ |
ἐπ´
αἰτίᾳ
τοιᾷδε.
Σικυωνίων
ἀφίξεσθαι |
[7, 6] |
παισὶν
ἀνεψιὸς
πρὸς
πατρός.
ἴσχυον
|
δὲ |
ἐπ´
ἴσης
τοῖς
κατειλεγμένοις
καὶ |
[7, 17] |
Θήβας
τὸ
Ἀλεξάνδρου
μήνιμα.
Λακεδαιμονίοις
|
δὲ |
Ἐπαμινώνδας
ὁ
Θηβαῖος
καὶ
αὖθις |
[7, 25] |
αἱ
γυναῖκες
γενέσθαι.
(ἐκ
Κερυνείας
|
δὲ |
ἐπανελθόντι
ἐς
τὴν
λεωφόρον
καὶ |
[7, 10] |
ὑπὸ
συνειδότος
ἐπαρρησιάζετο
ἀγαθοῦ·
(ὁ
|
δὲ |
ἐπελάβετο
αὐτίκα
ὁ
Ῥωμαῖος
τῆς |
[7, 7] |
ἐκεῖθεν
κατέφευγον
οἱ
Ἀθηναῖοι.
Ῥωμαῖοι
|
δὲ |
ἐπεπόμφεσαν
καὶ
οὐ
πολλῷ
τινι |
[7, 4] |
ἐκ
τῆς
νήσου
Σαμίους·
αἰτίαν
|
δὲ |
ἐπέφερον
μετὰ
Καρῶν
σφᾶς
ἐπιβουλεύειν |
[7, 12] |
ἀκόντων
Ἀχαιῶν
σωτηρίαν
παρέξειν.
Ἀχαιοὶ
|
δὲ |
ἐπὶ
μὲν
τῇ
ἀφέσει
τοῦ |
[7, 9] |
Ἀππίου
Λακεδαιμονίοις
συμπροθυμουμένου
μεγάλως,
Ἀχαιοῖς
|
δὲ |
ἐπὶ
παντὶ
ἀντιβαίνοντος,
ἔμελλεν
οὐ |
[7, 25] |
μὲν
καὶ
τούτου
Βουραϊκός,
μαντείας
|
δὲ |
ἐπὶ
πίνακί
τε
καὶ
ἀστραγάλοις |
[7, 19] |
Κομαιθοῦς
ἥμερον
ἀπήντησεν
οὐδέν.
(ἐπέδειξε
|
δὲ |
ἐπὶ
πολλῶν
τε
δὴ
ἄλλων |
[7, 10] |
Κυνέου
καὶ
Εὔφορβος
Ἀλκιμάχου.
Ξέρξῃ
|
δὲ |
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα
ἐλαύνοντι
Θεσσαλία |
[7, 1] |
καὶ
ἀμφ´
Ἑλίκην
εὐρεῖαν"
(τότε
|
δὲ |
ἐπὶ
τῆς
Ἴωνος
βασιλείας
πολεμησάντων |
[7, 18] |
τὰ
τέλεια
τῶν
θηρίων·
κατατιθέασι
|
δὲ |
ἐπὶ
τὸν
βωμὸν
καὶ
δένδρων |
[7, 18] |
ἐς
ἑκκαίδεκα
ἕκαστον
πήχεις·
ἐντὸς
|
δὲ |
ἐπὶ
τοῦ
βωμοῦ
τὰ
αὐότατά |
[7, 5] |
πλατάνῳ
πρὸ
τοῦ
ἱεροῦ,
πεφυκυίᾳ
|
δὲ |
ἐπὶ
τοῦ
ὕδατος.
καὶ
ὑπὸ |
[7, 1] |
ἔσχε
τὴν
πατρῴαν
ἀρχήν,
Ἴωνι
|
δὲ |
ἐπὶ
τοὺς
Αἰγιαλεῖς
στρατιὰν
καὶ |
[7, 23] |
ἀγάλματα
Ὑγείας
καὶ
Ἀσκληπιοῦ·
ἰαμβεῖον
|
δὲ |
ἐπὶ
τῷ
βάθρῳ
τὸν
Μεσσήνιον |
[7, 18] |
τῇ
Πατρέων
εἶχε
τιμάς.
γενέσθαι
|
δὲ |
ἐπίκλησιν
τῇ
θεῷ
Λαφρίαν
ἀπὸ |
[7, 3] |
ἐν
ἀριστερᾷ
τῆς
ὁδοῦ.
(Λεβεδίοις
|
δὲ |
ἐποίησε
μὲν
Λυσίμαχος
ἀνάστατον
τὴν |
[7, 8] |
τῇ
ἐς
τὸ
Ἑλληνικόν.
(Ἀχαιοὶ
|
δὲ |
ἐποιοῦντο
μὲν
μεγάλως
καὶ
αὐτὸν |
[7, 23] |
ᾠκεῖτο
πρὸς
αὐτῷ
Βολίνα.
παρθένου
|
δὲ |
ἐρασθῆναι
Βολίνης
Ἀπόλλωνα,
τὴν
δὲ |
[7, 25] |
τοῦ
Πεντελησίου
τὰ
ἀγάλματα,
Ἀθηναίου
|
δὲ |
ἔργα
Εὐκλείδου·
καὶ
τῇ
Δήμητρί |
[7, 26] |
καθήμενον
λίθου
τοῦ
Πεντελησίου,
Ἀθηναίου
|
δὲ |
ἔργον
Εὐκλείδου.
ἐν
τούτῳ
τῷ |
[7, 7] |
ἐπικουρήσοντας
Αἰτωλοῖς
ἐναντία
Φιλίππου,
τῷ
|
δὲ |
ἔργῳ
μᾶλλόν
τι
ἐπὶ
κατασκοπῇ |
[7, 1] |
Ἴωνα
ἔσχεν
ἐξ
αὐτῆς.
ἀποθανόντος
|
δὲ |
Ἐρεχθέως
τοῖς
παισὶν
αὐτοῦ
δικαστὴς |
[7, 5] |
καταγαγεῖν
ἑκάτεροι
τὸ
ἄγαλμα·
(τέλος
|
δὲ |
Ἐρυθραῖος
ἄνθρωπος,
ᾧ
βίος
μὲν |
[7, 21] |
ἐφειστήκει
μὲν
τῇ
θυσίᾳ,
τῷ
|
δὲ |
ἔρωτι
εἴξας
καὶ
οὐ
τῷ |
[7, 1] |
ὑφελόμενος
ἔχοι
τῶν
πατρῴων·
ὁ
|
δὲ |
ἐς
Ἀθήνας
φυγὼν
θυγατέρα
Ἐρεχθέως |
[7, 22] |
παράπλους
ἐνενήκοντά
εἰσι
στάδιοι,
ἑξήκοντα
|
δὲ |
ἐς
Αἴγιον
ἀπὸ
τοῦ
Ἐρινεοῦ· |
[7, 22] |
πόλεις
καὶ
ἠπειρώτιδες
βεβαίως·
πλέοντι
|
δὲ |
ἐς
Αἴγιον
ἐκ
Πατρῶν
ἄκρα |
[7, 7] |
Ἀχαιοῖς
καὶ
τὰ
ἔργα.
(ἀθροίζεσθαι
|
δὲ |
ἐς
Αἴγιόν
σφισιν
ἔδοξεν·
αὕτη |
[7, 12] |
σφισιν
ἐγένετο
μειζόνων
ἀρχή·
Δίαιος
|
δὲ |
ἐς
ἀντιλογίαν
Μεναλκίδᾳ
καταστὰς
ἐπὶ |
[7, 13] |
τὴν
Ἀχαιῶν
ὑπηγάγετο
εὔνοιαν,
ἐσήγαγε
|
δὲ |
ἐς
αὐτὰ
καὶ
φρουράς,
ὁρμητήρια |
[7, 9] |
μάλιστα
ἐν
τῇ
Σπάρτῃ,
τὰ
|
δὲ |
ἐς
Ἀχαιοὺς
οὐ
δίκαιοι·
γενομένους |
[7, 19] |
ἐς
τὸν
ταύτῃ
κόλπον·
ἀναβὰς
|
δὲ |
ἐς
Δελφοὺς
ἐχρᾶτο
ὑπὲρ
τῆς |
[7, 17] |
νίκην
ἔσχεν
ἐν
παισί.
διαμένει
|
δὲ |
ἐς
ἐμὲ
ἔτι
Ἀχαιῶν
τοῖς |
[7, 18] |
ᾠκεῖτο
παρὰ
τῷ
Πείρῳ.
ὁπόσοι
|
δὲ |
ἐς
Ἡρακλέα
καὶ
τὰ
ἔργα |
[7, 6] |
Λεοννάτῳ
μαχόμενος
ὑπὲρ
Ἑλλήνων.
(ἡ
|
δὲ |
ἐς
Θερμοπύλας
ἐπὶ
τὴν
Γαλατῶν |
[7, 1] |
Ἄργους
ὑπὸ
Δωριέων
ἐξεληλάσθαι·
(τὰ
|
δὲ |
ἐς
Ἴωνας
καὶ
Ἀχαιούς,
ὁπόσα |
[7, 3] |
οὐ
μετὰ
πολὺ
ἐκλείπουσιν,
ἐπανιόντες
|
δὲ |
ἐς
Ἰωνίαν
Σκύππιον
τῆς
Κολοφωνίας |
[7, 21] |
ἤρα
μὲν
Καλλιρόης
παρθένου·
ὁπόσον
|
δὲ |
ἐς
Καλλιρόην
ἔρωτος
Κορέσῳ
μετῆν, |
[7, 14] |
συνῆκαν,
ἀπηλλάσσοντο
ἐς
Ῥώμην·
Κριτόλαος
|
δὲ |
ἐς
Κόρινθον
Ἀχαιοὺς
ἀθροίσας
ἀνέπεισε |
[7, 8] |
καὶ
δαπάναις
χρημάτων
μεγάλαις.
τὰ
|
δὲ |
ἐς
Μακεδόνας
δύναμίν
τε,
ἣν |
[7, 16] |
τὸ
τῶν
Ῥωμαίων
στράτευμα,
ἀποπέμψας
|
δὲ |
ἐς
Μακεδονίαν
Μέτελλον
καὶ
ὅσον |
[7, 15] |
ἐπ´
αὐτοῖς
ἔταξεν
Ἀλκαμένην.
ἀπεστέλλοντο
|
δὲ |
ἐς
Μέγαρα
φρουρά
τε
εἶναι |
[7, 2] |
ἠνάγκασαν
ἐκλιπεῖν
τὴν
πόλιν.
ἀπεχώρησαν
|
δὲ |
ἐς
Μίλητον
Μυούσιοι
τά
τε |
[7, 19] |
τὰ
ἐς
τὴν
θυσίαν·
ἀφίκοντο
|
δὲ |
ἐς
μνήμην
καὶ
οἱ
ἐπιχώριοι |
[7, 7] |
φιλίᾳ
κύλικας
οὐκ
οἴνου,
φαρμάκων
|
δὲ |
ἐς
ὄλεθρον
ἀνθρώποις,
ἃ
δὴ |
[7, 22] |
ἐν
μεσογαίῳ
μὲν
ᾤκισται,
τελοῦσι
|
δὲ |
ἐς
Πάτρας
καὶ
αὐτοὶ
βασιλέως |
[7, 27] |
τῆς
ἄκρας
μεταξὺ
ἀνεχούσης.
ἰόντων
|
δὲ |
ἐς
Πελλήνην
ἄγαλμά
ἐστιν
Ἑρμοῦ |
[7, 6] |
Πατρέως
ἐτέθη
τῇ
πόλει.
(τὰ
|
δὲ |
ἐς
πόλεμον
τοιάδε
ἦν
τοῖς |
[7, 12] |
ἐργάσασθαι
τῇ
Σπάρτῃ
πόλεμον,
φυγόντας
|
δὲ |
ἐς
Ῥώμην
καταχθήσεσθαι
σφᾶς
οὐ |
[7, 21] |
μνῆμα
Αἰγύπτου
τοῦ
Βήλου.
φυγεῖν
|
δὲ |
ἐς
τὴν
Ἀρόην
οἱ
Πατρεῖς |
[7, 19] |
πρὸς
τῇ
Ἀρόῃ
θάλασσαν·
ἐκβὰς
|
δὲ |
ἐς
τὴν
γῆν
καταλαμβάνει
παῖδα |
[7, 14] |
ὡς
ἀνθρώπων
ὁ
ἀδικώτατος.
~(ἀφίκοντο
|
δὲ |
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα
καὶ
οἱ |
[7, 10] |
Ῥωμαίοις
τὰ
ἐν
Μακεδονίᾳ.
ἥκοντας
|
δὲ |
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα
ὑπήρχετο
ὁ |
[7, 5] |
τοῦτο
οἱ
Ἐρυθραῖοι
λέγουσιν.
(ὡς
|
δὲ |
ἐς
τὴν
θάλασσαν
ἀφίκετο
ἡ |
[7, 20] |
τὸ
ἄγαλμα
καὶ
χρυσοῦ.
(ἐρχομένῳ
|
δὲ |
ἐς
τὴν
κάτω
πόλιν
Μητρὸς |
[7, 22] |
ἀγορᾶς
ἐπιφραξάμενος
τὰ
ὦτα·
προελθὼν
|
δὲ |
ἐς
τὸ
ἐκτὸς
τὰς
χεῖρας |
[7, 26] |
σέβουσι
μὲν
τὰ
μάλιστα,
ἐσελθεῖν
|
δὲ |
ἐς
τὸ
ἱερὸν
οὐκ
ἔστιν |
[7, 24] |
ἐς
Δελφοὺς
οἱ
Ἀμφικτύονες.
(ἰόντι
|
δὲ |
ἐς
τὸ
πρόσω
Σελινοῦς
τε |
[7, 1] |
ἐκ
τῆς
χώρας
αὐτόν·
(ἀφικομένῳ
|
δὲ |
ἐς
τὸν
Αἰγιαλὸν
καὶ
οἰκήσαντι |
[7, 17] |
λαβεῖν
φασι
τοῦ
καρποῦ·
ἐσθεμένης
|
δὲ |
ἐς
τὸν
κόλπον
καρπὸς
μὲν |
[7, 6] |
προτέραν
ἔτι
εὐδαιμονίαν
ἐκώλυον·
(Θηβαίοις
|
δὲ |
ἐς
τοσοῦτο
ἠρήμωσεν
Ἀλέξανδρος
τὴν |
[7, 22] |
καὶ
αὐτοὶ
βασιλέως
δόντος·
στάδιοι
|
δὲ |
ἐς
Τρίτειαν
εἴκοσί
τε
καὶ |
[7, 22] |
ἐς
Πάτρας
δόντος
Αὐγούστου,
ὁδὸς
|
δὲ |
ἐς
Φαρὰς
Πατρέων
μὲν
ἐκ |
[7, 26] |
ὁδοῦ
τεσσαράκοντά
εἰσι
στάδιοι,
ἄγει
|
δὲ |
ἐς
Φελλόην,
πόλισμα
οὐκ
ἐπιφανές, |
[7, 21] |
ἧς
καὶ
πρὸς
τῷ
λιμένι
|
{δὲ} |
ἐστὶ
τέμενος,
λίθου
μὲν
πρόσωπον |
[7, 17] |
καὶ
ἐναγίζουσι
τῷ
Σωστράτῳ.
(Δυμαίοις
|
δὲ |
ἔστι
μὲν
Ἀθηνᾶς
ναὸς
καὶ |
[7, 22] |
ἀπὸ
τῆς
μητρός.
(ἐν
Τριτείᾳ
|
δὲ |
ἔστι
μὲν
ἱερὸν
καλουμένων
Μεγίστων |
[7, 24] |
σφισιν
αὐτοὺς
τὰ
ἀγάλματα.
~(Αἰγιεῦσι
|
δὲ |
ἔστι
μὲν
πρὸς
τῇ
ἀγορᾷ |
[7, 5] |
πρὸς
ἄκρᾳ
καλουμένῃ
Μεσάτῃ·
ἡ
|
δὲ |
ἔστι
μὲν
τῆς
ἠπείρου,
τοῖς |
[7, 5] |
Πύρρῳ
λέγουσι
τῷ
ποιμένι·
(Ἐρυθραίοις
|
δὲ |
ἔστι
μὲν
χώρα
Χαλκίς,
ἀφ´ |
[7, 5] |
οἱ
Ἐρυθραῖοι
πόνον,
οὐκ
ἐλάσσονα
|
δὲ |
ἔσχον
οἱ
Χῖοι
ποιούμενοι
σπουδὴν |
[7, 25] |
μὲν
Ἀθήνῃσιν
ἔτι
ἄρχοντος,
τετάρτῳ
|
δὲ |
ἔτει
τῆς
πρώτης
ὀλυμπιάδος
ἐπὶ |
[7, 21] |
Ποσειδῶνος
ἱερά
ἐστιν
Ἀφροδίτης·
τὸ
|
δὲ |
ἕτερον
τῶν
ἀγαλμάτων
γενεᾷ
πρότερον |
[7, 18] |
τῇ
θεῷ
τὸ
ὄνομα,
ἐσηγμένον
|
δὲ |
ἑτέρωθεν
καὶ
τὸ
ἄγαλμα.
Καλυδῶνος |
[7, 16] |
καὶ
τοὺς
μὲν
φονεύουσι,
πλείονας
|
δὲ |
ἔτι
ἐς
τὸ
στρατόπεδον
κατεῖρξαν, |
[7, 16] |
αὖθις
ὁδὸν
ἐς
Συρακούσας,
διαρπάζοντας
|
δὲ |
ἔτι
εὑρὼν
τὸ
Ἀθηναίων
στρατόπεδον |
[7, 17] |
τὰ
μὲν
ἀρχαιότερα
Πάλεια·
ἐχόντων
|
δὲ |
ἔτι
Ἰώνων
ὄνομά
οἱ
μετέθεντο |
[7, 16] |
παρὰ
Ῥωμαίων
εὕροντο
Ἕλληνες,
ἡγεμὼν
|
δὲ |
ἔτι
καὶ
ἐς
ἐμὲ
ἀπεστέλλετο· |
[7, 1] |
γὰρ
ἐκαλοῦντο
Ἴωνες.
τῇ
χώρᾳ
|
δὲ |
ἔτι
καὶ
μᾶλλον
διέμεινεν
ὄνομα |
[7, 22] |
θεοῦ
τινὸς
ὄνομα
ἐπιλέγοντες.
τὰ
|
δὲ |
ἔτι
παλαιότερα
καὶ
τοῖς
πᾶσιν |
[7, 24] |
οἰκίαις
μένει
τοῦ
ἱερωμένου.
τὰ
|
δὲ |
ἔτι
παλαιότερα
προεκέκριτο
ἐκ
τῶν |
[7, 3] |
ἐκ
παλαιοτάτου
γενέσθαι
νομίζουσιν·
ἐχόντων
|
δὲ |
ἔτι
τὴν
γῆν
Καρῶν
ἀφικέσθαι |
[7, 13] |
ἂν
ὁ
ἀμαθέστατος
στρατηγός,
πρότερον
|
δὲ |
ἔτι
τοῦ
Ἀχαιῶν
ἔθνους
ὡς |
[7, 15] |
ἐν
τοῖς
νεκροῖς
εὑρέθη·
εἰ
|
δὲ |
ἐτόλμησε
τῆς
πρὸς
τῇ
Οἴτῃ |
[7, 16] |
τοὺς
Ἀχαιοὺς
φυγὴν
κατέστησαν.
(εἰ
|
δὲ |
ἐτόλμησεν
ἐσδραμεῖν
μετὰ
τὴν
μάχην |
[7, 7] |
ἡ
Κορινθίων
ἀκρόπολις
ἐτετείχιστο,
ἐπὶ
|
δὲ |
Εὐβοίᾳ
καὶ
Βοιωτοῖς
τε
καὶ |
[7, 6] |
τὰ
οἰκεῖα
ἀξιόχρεως
εἶναι·
Ἀθηναίοις
|
δὲ |
εὔνοια
μὲν
παρὰ
τοῦ
Ἑλληνικοῦ |
[7, 21] |
καὶ
ἐπ´
αἰτίαις
ἄλλαις·
ἐγὼ
|
δὲ |
εὑρετὴν
ἱππικῆς
ὄντα
ἀπὸ
τούτου |
[7, 27] |
μὲν
ἀρχαιότερα
ἦν
δῆμος,
ἔρημον
|
δὲ |
ἐφ´
ἡμῶν.
ἔστι
μὲν
δὴ |
[7, 20] |
ἄγοιεν
τῇ
Ἀρτέμιδι
θύσοντες.
(τὰ
|
δὲ |
ἐφ´
ἡμῶν
στεφάνους
μὲν
τῶν |
[7, 21] |
ἦκτο
ἐπὶ
τὸν
βωμόν,
Κόρεσος
|
δὲ |
ἐφειστήκει
μὲν
τῇ
θυσίᾳ,
τῷ |
[7, 5] |
πατέρα
λέγουσιν
εἶναι
Ὠκεανόν.
(Ἴωσι
|
δὲ |
ἔχει
μὲν
ἐπιτηδειότατα
ὡρῶν
κράσεως |
[7, 23] |
μὲν
Ποσειδῶν
καὶ
Ἡρακλῆς,
ἐστι
|
δὲ |
Ζεύς
τε
καὶ
Ἀθηνᾶ·
θεοὺς |
[7, 22] |
ἑκατόν
εἰσιν
ἐκ
Φαρῶν.
πρὶν
|
δὲ |
ἢ
ἐς
τὴν
πόλιν
ἐσελθεῖν, |
[7, 8] |
Φιλίππῳ
καὶ
Ῥωμαίοις
ὀμωμοσμένης,
ὁπόσα
|
δὲ |
ἢ
Θεσσαλοῖς
ἢ
τῶν
ἐξ |
[7, 18] |
Ἀργυρᾶν
τε
καὶ
Ἄρβαν.
(Αὔγουστος
|
δὲ |
ἢ
τοῦ
παράπλου
νομίζων
κεῖσθαι |
[7, 25] |
μάλιστα
ὁμοίως
ἐστὶν
ἀρχαῖον.
γυνὴ
|
δὲ |
ἡ
ἀεὶ
τὴν
ἱερωσύνην
λαμβάνουσα |
[7, 26] |
Ἑστίαιαν
ἐκάλουν
τῷ
ἀρχαίῳ.
παρείχετο
|
δὲ |
ἡ
Αἴγειρα
ἐς
συγγραφὴν
ἱερὸν |
[7, 11] |
ζημίαν
πεντακόσια
τάλαντα
ἐπιβάλλουσι,
Ῥωμαίων
|
δὲ |
ἡ
βουλὴ
δεηθεῖσιν
Ἀθηναίοις
ἀφίησι |
[7, 9] |
τῷ
συνεδρίῳ
θάνατον
ζημίαν.
(Ῥωμαίων
|
δὲ |
ἡ
βουλὴ
πέμπουσιν
ἄλλους
τε |
[7, 27] |
Ἀπόλλωνος
ναός
ἐστιν
Ἀρτέμιδος·
τοξευούσης
|
δὲ |
ἡ
θεὸς
παρέχεται
σχῆμα.
ᾠκοδόμηται |
[7, 24] |
ἐς
χάσμα
ἀφανισθῆναι·
ἐξ
ὅτου
|
δὲ |
{ἡ
ἰδέα}
κατεάγη
τοῦ
ὄρους, |
[7, 14] |
πολεμήσασι
ποιεῖ
τὸ
ἔγκλημα·
θρασύτης
|
δὲ |
ἡ
μετὰ
ἀσθενείας
μανία
ἂν |
[7, 8] |
σφισιν
ἦν
οἰκεῖα
ἐγκλήματα.
ἐπεὶ
|
δὲ |
ἡ
Νάβιδος
ἐν
Σπάρτῃ
τυραννὶς |
[7, 22] |
Αἴγιον
ἀπὸ
τοῦ
Ἐρινεοῦ·
ὁδὸς
|
δὲ |
ἡ
πεζὴ
σταδίους
τεσσαράκοντα
μάλιστα |
[7, 27] |
πλεύσαντες
ἐπὶ
τῆς
Ἀργοῦς.
~(Πελληνεῦσι
|
δὲ |
ἡ
πόλις
ἐστὶν
ἐπὶ
λόφου |
[7, 5] |
πλέουσι
τοῦτό
ἐστι
μεσαίτατον.
ἐπεὶ
|
δὲ |
ἡ
σχεδία
κατὰ
τὴν
ἄκραν |
[7, 17] |
συνοικήσοντα
τοῦ
βασιλέως
θυγατρί·
(ὑμέναιος
|
δὲ |
ᾔδετο
καὶ
Ἄγδιστις
ἐφίσταται
καὶ |
[7, 2] |
καὶ
τὰς
προσεχεῖς
νήσους·
(Σαμίων
|
δὲ |
ἤδη
κατεληλυθότων
ἐπὶ
τὰ
οἰκεῖα |
[7, 20] |
Ἀρτέμιδος
καὶ
ναὸς
Λιμνάτιδος.
(ἐχόντων
|
δὲ |
ἤδη
Λακεδαίμονα
καὶ
Ἄργος
Δωριέων, |
[7, 19] |
νῦν
τῷ
ποταμῷ
Μείλιχος.
ἔγραψαν
|
δὲ |
ἤδη
τινὲς
οὐ
τῷ
Θεσσαλῷ |
[7, 26] |
οὐδεὶς
τῶν
ἐπιχωρίων
εἰπεῖν·
ὅστις
|
δὲ |
ἤδη
τὸν
Ἡρακλέα
τὸν
ἐν |
[7, 21] |
τοῦ
Διονύσου
τὸ
ἄγαλμα.
ὁ
|
δὲ |
ἤκουσέ
τε
εὐχομένου
τοῦ
ἱερέως |
[7, 12] |
βουλῆς
πολλὰ
μὲν
εἶπε,
τὰ
|
δὲ |
ἤκουσεν
οὐ
σὺν
κόσμῳ.
(καί |
[7, 8] |
διάδοχον
τῆς
ἀρχῆς
Φλαμίνιον.
~(τότε
|
δὲ |
ἥκων
ὁ
Φλαμίνιος
Ἐρέτριάν
τε |
[7, 23] |
ζῴοις
ἐπιτήδειον
πρὸς
ὑγίειαν,
Ἀπόλλωνα
|
δὲ |
ἥλιον,
καὶ
αὐτὸν
ὀρθότατα
Ἀσκληπιῷ |
[7, 16] |
τοῦ
τείχους
ὑποπτεύων
ἐνέδραν·
τρίτῃ
|
δὲ |
ἡμέρᾳ
μετὰ
τὴν
μάχην
ᾕρει |
[7, 27] |
Δήμητρι
ἐνταῦθα
ἡμερῶν
ἑπτά·
(τρίτῃ
|
δὲ |
ἡμέρᾳ
τῆς
ἑορτῆς
ὑπεξίασιν
οἱ |
[7, 25] |
λανθάνουσιν
ἐν
τῇ
νυκτί,
ἅμα
|
δὲ |
ἡμέρᾳ
τούς
τε
ἑαυτῶν
ἀπεληλυθότας |
[7, 26] |
εἴκοσιν
ὁδὸς
καὶ
ἑκατόν·
ταύτης
|
δὲ |
ἡμίσεια
ἐς
Πελλήνην
ἀπὸ
τοῦ |
[7, 15] |
μήτε
αἱρεῖν
φεύγοντα
ἀπηγόρευε·
Πυθέαν
|
δὲ |
ἢν
ἕλωσιν,
ἀνάγειν
ἐκέλευσεν
ὡς |
[7, 4] |
ἢ
εὐνοίᾳ
συνοίκους
Ἴωνας.
ἡγεμὼν
|
δὲ |
ἦν
τοῖς
Ἴωσι
Προκλῆς
ὁ |
[7, 17] |
τῆς
ὁδοῦ
τάφος
Σωστράτου·
μειράκιον
|
δὲ |
ἦν
τῶν
ἐπιχωρίων,
γενέσθαι
δὲ |
[7, 26] |
ἱερὸν
οὐκ
ἔστιν
ἀνθρώποις.
θεοῦ
|
δὲ |
ἣν
Συρίαν
ἐπονομάζουσιν,
ἐς
ταύτης |
[7, 17] |
δὲ
ἦν
τῶν
ἐπιχωρίων,
γενέσθαι
|
δὲ |
Ἡρακλέους
ἐρώμενόν
φασιν
αὐτόν,
καὶ |
[7, 23] |
δύο
ἀγάλματα
λευκοῦ
λίθου·
τῆς
|
δὲ |
Ἥρας
τὸ
ἄγαλμα
ὅτι
μὴ |
[7, 11] |
Ἀχαιοὺς
ἐδέοντο
τιμωρῆσαί
σφισιν·
Ἀχαιοῖς
|
δὲ |
ἤρεσκε
μὴ
τιμωρεῖν
φιλίᾳ
τε |
[7, 13] |
τὴν
Σπάρτην
Ἀχαιοῖς
εἶναι.
(Μεναλκίδας
|
δὲ |
ᾕρητο
μὲν
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων
ἐναντία |
[7, 22] |
μὲν
τῷ
ποταμῷ
Χάραδρος,
ὥρᾳ
|
δὲ |
ἦρος
πίνοντα
ἐξ
αὐτοῦ
τὰ |
[7, 3] |
τὸ
πολὺ
οὐκ
Ἴωνες,
Κλεωναῖοι
|
δὲ |
ἦσαν
καὶ
ἐκ
Φλιοῦντος,
ὅσοι |
[7, 27] |
τοῦ
Περσῶν
ἀνασωθέντα
οἴκαδε.
Θεσσαλοὶ
|
δὲ |
ἡσσηθῆναι
Πουλυδάμαντα
οὐχ
ὁμολογοῦντες
παρέχονται |
[7, 17] |
ὑπὸ
τῆς
μητρὸς
τεχθείη·
ἐπεὶ
|
δὲ |
ηὔξητο,
μετῴκησεν
ἐς
Λυδίαν
τῷ |
[7, 7] |
ἡ
πρὸς
τῷ
Εὐρίπῳ,
κατὰ
|
δὲ |
Θεσσαλῶν
τε
αὐτῶν
καὶ
τοῦ |
[7, 26] |
ταῖς
γυναιξί,
{καὶ
ὁ}
ἐνδεδυκὼς
|
δὲ |
θώρακα
εἷς.
τοῦτόν
φασιν
Ἀχαιοῖς |
[7, 24] |
σημεῖα
ἐν
τῇ
γῇ.
(τότε
|
δὲ |
ἰδέαν
μὲν
ταύτην
ἐπὶ
τῇ |
[7, 26] |
ἦν,
ἐξάπτουσι
τὰς
δᾷδας.
(Σικυώνιοι
|
δὲ |
ἰέναι
γὰρ
συμμάχους
τοῖς
Ὑπερησιεῦσιν |
[7, 26] |
Φελλόην
ἔστιν
ἐν
τούτοις.
θεῶν
|
δὲ |
ἱερὰ
Διονύσου
καὶ
Ἀρτέμιδός
ἐστιν· |
[7, 25] |
συνοίκησιν
τῶν
Μυκηναίων.
(ἐν
Κερυνείᾳ
|
δὲ |
ἱερόν
ἐστιν
Εὐμενίδων·
ἱδρύσασθαι
δὲ |
[7, 25] |
ἐπὶ
τὸν
καλούμενον
Γαῖον·
Γῆς
|
δὲ |
ἱερόν
ἐστιν
ὁ
Γαῖος
ἐπίκλησιν |
[7, 2] |
ἐν
ἀριστερᾷ
τῆς
ὁδοῦ·
τὸ
|
δὲ |
ἱερὸν
τὸ
ἐν
Διδύμοις
τοῦ |
[7, 4] |
καὶ
ἀνεσώσαντο
τὴν
νῆσον.
(τὸ
|
δὲ |
ἱερὸν
τὸ
ἐν
Σάμῳ
τῆς |
[7, 21] |
τὸ
ἱερὸν
τοῦ
Αἰσυμνήτου·
τὸ
|
δὲ |
ἱερὸν
τοῦτο
ἐς
τὰ
ἐπὶ |
[7, 20] |
Ἡρώδης
τοῦ
οἰκοδομήματος.
(ἐν
Πάτραις
|
δὲ |
ἰόντι
ἐκ
τῆς
ἀγορᾶς,
ᾗ |
[7, 16] |
τὴν
πᾶσαν
ἀθροισθῆναι
παρασκευήν.
ἀφίκετο
|
δὲ |
ἱππικὸν
μὲν
πεντακόσιοί
τε
καὶ |
[7, 21] |
Ἀσφάλιός
τε
καὶ
Ἵππιος.
(ὠνομάσθαι
|
δὲ |
Ἵππιον
τὸν
θεὸν
πείθοιτο
μὲν |
[7, 22] |
τῇ
πηγῇ
τὸ
ὄνομα,
τοὺς
|
δὲ |
ἰχθῦς
οὐχ
αἱροῦσιν
ἐξ
αὐτῆς, |
[7, 3] |
ἐνταῦθα
ἦσαν
οἱ
Κᾶρες·
ἐσήγαγε
|
δὲ |
Ἴωνας
ἐς
τὴν
Τέων
Ἄποικος |
[7, 10] |
ναυτικὸν
τὸ
Ἰώνων
προδόντων·
(μετὰ
|
δὲ |
Ἴωνας
κεχειρωμένους
ἠνδραποδίσαντο
καὶ
Ἐρέτριαν |
[7, 2] |
μνήματι
ἀνήρ
ἐστιν
ὡπλισμένος.
(οἱ
|
δὲ |
Ἴωνες
οἱ
Μυοῦντα
ἐσοικισάμενοι
καὶ |
[7, 5] |
θαλάσσης
ἀμιγοῦς
ὕδατι
ἀλλοίῳ.
(ἡ
|
δὲ |
Ἰωνία
παρὲξ
τῶν
τε
ἱερῶν |
[7, 3] |
συνεπολιτεύοντο,
οὐδὲν
ἔχοντες
πλέον·
βασιλείαν
|
δὲ |
Ἰώνων
ἡγεμόνες
Δαμασίχθων
λαμβάνει
καὶ |
[7, 1] |
σύνοικοί
σφισιν
ἄνευ
πολέμου·
τῶν
|
δὲ |
Ἰώνων
τοὺς
βασιλέας
ὑπῄει
δέος, |
[7, 2] |
Κυάρητος
ἐγένετο
ὁ
Κόδρου,
Πριηνεῖς
|
δὲ |
Ἴωσιν
ἀναμεμιγμένοι
Θηβαῖοι
Φιλώταν
τε |
[7, 26] |
ἐς
ὥραν
ἀφίκηται
γάμου.
ἕστηκε
|
δὲ |
καὶ
ἄγαλμα
ἐνταῦθα
ἀρχαῖον,
Ἰφιγένεια |
[7, 21] |
ἄνδρες
ἀνείλκυσαν
ἐν
δικτύῳ.
ἔστι
|
δὲ |
καὶ
ἀγάλματα
τοῦ
λιμένος
ἐγγυτάτω |
[7, 15] |
Ἑλλήνων
τὰ
ἐς
Μήδους,
ἦν
|
δὲ |
καὶ
Ἀθηναίοις
τὰ
ἐς
Γαλάτας |
[7, 10] |
τὰ
πρῶτα
ἐν
Θήβαις.
Πελοποννησίων
|
δὲ |
καὶ
Ἀθηναίων
πολεμησάντων
Ξενίας
Ἠλεῖος |
[7, 22] |
τῷ
Διονύσῳ
δρῶσιν
Ἕλληνες.
ἔστι
|
δὲ |
καὶ
Ἀθηνᾶς
ναός,
τὸ
δὲ |
[7, 24] |
Συρακούσαις
Ἀρεθούσῃ
φασὶν
αὐτά.
(ἔστι
|
δὲ |
καὶ
ἄλλα
Αἰγιεῦσιν
ἀγάλματα
χαλκοῦ |
[7, 24] |
ἀρχὴν
τὴν
Πριάμου
στρατεύεσθαι.
Ἀγαμέμνονι
|
δὲ |
καὶ
ἄλλα
ἐστὶν
ἐς
ἔπαινον |
[7, 17] |
ἐς
τὰ
μάλιστα
ἀρχαῖον,
ἔστι
|
δὲ |
καὶ
ἄλλο
ἱερόν
σφισι
Δινδυμήνῃ |
[7, 19] |
ὑπὸ
Διὸς
ἐδόθη
Δαρδάνῳ.
(λέγονται
|
δὲ |
καὶ
ἄλλοι
λόγοι
δύο
ἐς |
[7, 25] |
τοῖς
ἐς
τὴν
Ἑλίκην,
πάρεστι
|
δὲ |
καὶ
ἄλλοις
διδαχθῆναι
πολλοῖς
ὡς |
[7, 23] |
ἄγει
τὸν
ποταμὸν
Ἀργυρᾶς.
(ἤκουσα
|
δὲ |
καὶ
ἄλλον
ἐπ´
αὐτῷ
λόγον, |
[7, 27] |
ὄνομα
ἀπὸ
Τιτᾶνος
Κριοῦ·
(Κριὸς
|
δὲ |
καὶ
ἄλλος
ὠνόμασται
ποταμός,
ὃς |
[7, 6] |
Δωριεῖς
ἀπηξίουν
σφίσιν
ἡγεῖσθαι.
ἐδήλωσαν
|
δὲ |
καὶ
ἀνὰ
χρόνον·
Λακεδαιμονίων
γὰρ |
[7, 6] |
ἔργου
τοῦ
περὶ
Λάμιαν.
(οἶδα
|
δὲ |
καὶ
ἄνδρα
αὐτὸς
Λυδὸν
Ἄδραστον |
[7, 7] |
παῖδα
ἔτι
ἡλικίαν
ὄντα·
ἦν
|
δὲ |
καὶ
ἀνεψιὸς
τῷ
Φιλίππῳ
καὶ |
[7, 11] |
δὲ
καὶ
ἔπραξεν
ὑπερήφανα,
Λακεδαιμονίους
|
δὲ |
καὶ
Ἀργείους
τὸ
παράπαν
ἔθετο |
[7, 14] |
Ἀχαϊκὸν
μήτε
αὐτὴν
Κόρινθον,
ἀφεῖσθαι
|
δὲ |
καὶ
Ἄργος
καὶ
Ἡράκλειαν
τὴν |
[7, 24] |
σὺν
πολλῇ
τῇ
φλογί,
τὰ
|
δὲ |
καὶ
ἀστέρων
ὤφθη
σχήματα
οὔτε |
[7, 4] |
γένοιτο
Ἀστυπάλαια
καὶ
Εὐρώπη,
Ποσειδῶνος
|
δὲ |
καὶ
Ἀστυπαλαίας
εἶναι
παῖδα
Ἀγκαῖον, |
[7, 16] |
ἀπεδίδρασκον
ὑπὸ
νύκτα
εὐθύς·
ἀπεδίδρασκον
|
δὲ |
καὶ
αὐτῶν
Κορινθίων
οἱ
πολλοί. |
[7, 15] |
τὸν
Λαμιακὸν
ποιούμενος
κόλπον.
Κριτόλαος
|
δὲ |
καὶ
Ἀχαιοὶ
λόγον
μὲν
φέροντα |
[7, 14] |
Κριτόλαον
καὶ
Ἀχαιοὺς
ἔβλαψε.
παρώξυνε
|
δὲ |
καὶ
Ἀχαιοὺς
Πυθέας
βοιωταρχῶν
τηνικαῦτα |
[7, 9] |
συνεδρίου
τοῦ
Ἀχαιῶν
μετεῖχον.
(ἀντιπρεσβευσαμένων
|
δὲ |
καὶ
Ἀχαιῶν
Λακεδαιμονίοις
καὶ
λόγων |
[7, 2] |
καὶ
ἡνίκα
Ἡρακλέα
ἔφυγον,
αἱ
|
δὲ |
καὶ
Διόνυσον
τὰ
ἔτι
ἀρχαιότερα, |
[7, 23] |
οὐκ
ἔχων
πω
γένεια.
ἔστι
|
δὲ |
καὶ
Διὸς
ἐπίκλησιν
Σωτῆρος
ἐν |
[7, 27] |
πατρίδος
τῆς
αὑτοῦ
καταστῆναι.
(ἔστι
|
δὲ |
καὶ
Εἰλειθυίας
Πελληνεῦσιν
ἱερόν·
τοῦτο |
[7, 7] |
δὲ
χρόνον
τινὰ
ἐπισχόντες·
τοὺς
|
δὲ |
καὶ
ἐκτὸς
οἰκοῦντας
τοῦ
ἰσθμοῦ |
[7, 18] |
βιαζόμενα
ἐς
τὸ
ἐκτός,
τὰ
|
δὲ |
καὶ
ἐκφεύγοντα
ὑπὸ
ἰσχύος·
ταῦτα |
[7, 24] |
ἀπέκρυψεν
αὐτὰ
τοῦ
χειμάρρου.
σύνοπτα
|
δὲ |
καὶ
Ἑλίκης
ἐστὶ
τὰ
ἐρείπια, |
[7, 27] |
ἡ
θεὸς
παρέχεται
σχῆμα.
ᾠκοδόμηται
|
δὲ |
καὶ
ἔλυτρον
κρήνης
ἐν
τῇ |
[7, 10] |
ἐν
συνεδρίῳ
τῷ
Ἀχαιῶν,
ἐθέλω
|
δὲ |
καὶ
ἐν
αὐτοῖς
Ῥωμαίοις
ὑπέχειν |
[7, 27] |
παρὰ
τοῦ
θεοῦ
γίνεται.
ὕδωρ
|
δὲ |
καὶ
ἐνταῦθα
ἀνέδην
ἐστί,
καὶ |
[7, 9] |
Ἀχαϊκῷ
ὑπέχειν
τὰς
κρίσεις.
ἐτειχίσθη
|
δὲ |
καὶ
ἐξ
ἀρχῆς
αὖθις
Σπαρτιάταις |
[7, 27] |
ἄφθονον
ἄνεισιν
ἐκ
πηγῶν.
ἄγουσι
|
δὲ |
καὶ
ἑορτὴν
τῇ
Δήμητρι
ἐνταῦθα |
[7, 11] |
Ἑλληνικὸν
πολλὰ
μὲν
εἶπε,
πολλὰ
|
δὲ |
καὶ
ἔπραξεν
ὑπερήφανα,
Λακεδαιμονίους
δὲ |
[7, 6] |
ἔχει
Λακωνικὸς
ἢ
Ἀττικός.
(ὑστέρησαν
|
δὲ |
καὶ
ἔργου
τοῦ
Πλαταιᾶσι·
δῆλα |
[7, 20] |
ἤμυναν
Αἰτωλοῖς
Ἀχαιῶν
μόνοι.
κεκόσμηται
|
δὲ |
καὶ
ἐς
ἄλλα
τὸ
Ὠιδεῖον |
[7, 17] |
τῇ
κεφαλῇ
τριχῶν
δοῦναι.
ἐπίθημα
|
δὲ |
καὶ
ἐς
ἐμὲ
ἔτι
στήλη |
[7, 5] |
κλύδωνι
ἐν
πέτρας
χηραμῷ,
τὰ
|
δὲ |
καὶ
ἐς
ἐπίδειξιν
πλούτου
πεποιημένα. |
[7, 9] |
τῷ
τότε
Ἀχαιοῖς
ἐχθίστους·
ἐλύπησαν
|
δὲ |
καὶ
ἐς
πλέον
τοὺς
Ἀχαιούς, |
[7, 14] |
ἀπ´
αὐτῶν
διακρίνοντες
ἠφίεσαν.
ἀποστέλλουσι
|
δὲ |
καὶ
ἐς
Ῥώμην
ἄλλους
τε |
[7, 18] |
μόνοις
τοῖς
Πατρεῦσιν
εἶναι,
ἔδωκε
|
δὲ |
καὶ
ἐς
τὰ
ἄλλα
γέρα |
[7, 10] |
δυνατώτατοι
τῶν
Ἀχαιῶν
παράσχοιεν,
συνάραιντο
|
δὲ |
καὶ
ἐς
τὰ
ἄλλα·
ἐκέλευσεν |
[7, 27] |
τοῦτο
ὑπὸ
τὸ
γυμνάσιον,
διαμεμένηκε
|
δὲ |
καὶ
ἐς
τόδε
ἔτι
αὐτῷ |
[7, 23] |
διέξεισι
μὲν
ποταμὸς
Φοῖνιξ,
διέξεισι
|
δὲ |
καὶ
ἕτερος
Μειγανίτας,
ἐς
θάλασσαν |
[7, 18] |
χρεὼν
ἐκπεσόντα
τοῦ
ἅρματος,
Τριπτόλεμος
|
δὲ |
καὶ
Εὔμηλος
Ἄνθειαν
πόλιν
οἰκίζουσιν |
[7, 4] |
ἀπὸ
Ἴωνος
τοῦ
Ξούθου.
Ἄνδροκλος
|
δὲ |
καὶ
Ἐφέσιοι
στρατεύουσιν
ἐπὶ
Λεώγορον |
[7, 2] |
τῶν
ἐπὶ
θαλάσσῃ
πόλεων,
Νειλεὺς
|
δὲ |
καὶ
ἡ
σὺν
αὐτῷ
μοῖρα |
[7, 2] |
τῆς
πόλεως
ἁλισκομένης
ἐκδιδράσκουσι,
γυναῖκας
|
δὲ |
καὶ
θυγατέρας
τὰς
ἐκείνων
γαμοῦσι. |
[7, 5] |
ὡρῶν
κράσεως
ἡ
χώρα,
ἔχει
|
δὲ |
καὶ
ἱερὰ
οἷα
οὐχ
ἑτέρωθι, |
[7, 21] |
πλέον
τοῦ
Δαναοῦ
δείματι.
(ἔστι
|
δὲ |
καὶ
ἱερὸν
Πατρεῦσιν
Ἀσκληπιοῦ·
τοῦτο |
[7, 25] |
τῇ
Δήμητρί
ἐστιν
ἐσθής.
πεποίηται
|
δὲ |
καὶ
Ἴσιδι
ἱερόν.
(καταβάντων
δὲ |
[7, 4] |
μὲν
τὴν
Σικελίαν,
ἐπὶ
πλεῖστον
|
δὲ |
καὶ
Ἰταλίας
ἀφίκετο
τοῦ
Δαιδάλου |
[7, 4] |
Σάλαγόν
τε
καὶ
Ἀθάμαντα.
ἀφίκοντο
|
δὲ |
καὶ
Κᾶρες
ἐς
τὴν
νῆσον |
[7, 5] |
ἐν
ὑπαίθρῳ
λίθου
λευκοῦ.
ἐποιήθη
|
δὲ |
καὶ
κατ´
ἐμὲ
Σμυρναίοις
ἱερὸν |
[7, 19] |
οἱ
προσήκοντές
σφισιν
ἔπασχον,
Μελάνιππον
|
δὲ |
καὶ
Κομαιθὼ
συμφορᾶς
ἐκτὸς
γενέσθαι |
[7, 18] |
γενέσθαι
τινὶ
ἡλικίαν
ὑστέρους.
(ἄγουσι
|
δὲ |
καὶ
Λάφρια
ἑορτὴν
τῇ
Ἀρτέμιδι |
[7, 18] |
ἐλάφους
τε
καὶ
δορκάδας,
οἱ
|
δὲ |
καὶ
λύκων
καὶ
ἄρκτων
σκύμνους, |
[7, 17] |
ὁ
Ἀχαιῶν
πόλεμος
ἐγένετο·
ὅτε
|
δὲ |
καὶ
μόγις,
ἅτε
ἐκ
δένδρου |
[7, 25] |
πολλοῖς
ὡς
ἔστιν
ἀπαραίτητον·
φαίνεται
|
δὲ |
καὶ
ὁ
θεὸς
παραινῶν
ὁ |
[7, 17] |
ἀπέκοψε
μανεὶς
ὁ
Ἄττης,
ἀπέκοψε
|
δὲ |
καὶ
ὁ
τὴν
θυγατέρα
αὐτῷ |
[7, 9] |
Ἀχαιοῖς
τὰ
δίκαια
ὁρίσαι.
Ἄππιος
|
δὲ |
καὶ
οἱ
σὺν
αὐτῷ
ἔμελλον |
[7, 9] |
ὑπέτεινεν
ἐς
τοὺς
Ῥωμαίους.
Ἄππιος
|
δὲ |
καὶ
οἱ
σὺν
αὐτῷ
Λυκόρταν |
[7, 14] |
καὶ
ἐντεῦθεν
ἐβιάζοντο
ἕλκειν.
(Ὀρέστης
|
δὲ |
καὶ
οἱ
σὺν
αὐτῷ
τῆς |
[7, 9] |
Ῥωμαίων
βουλῆς
ἔχει
δόγμα.
Μέτελλος
|
δὲ |
καὶ
οἱ
σὺν
αὐτῷ
ὑπὸ |
[7, 16] |
καὶ
παῖδας
ἀπέδοτο
Μόμμιος·
ἀπέδοτο
|
δὲ |
καὶ
οἰκέτας,
ὅσοι
τῶν
ἐς |
[7, 4] |
τε
καὶ
Μέλανα·
ἀνὰ
χρόνον
|
δὲ |
καὶ
Οἰνοπίωνα
ἐς
τὴν
Χίον |
[7, 26] |
ὑπὸ
τῶν
Σικυωνίων
ἀνάστατος,
μνημονεύειν
|
δὲ |
καὶ
Ὅμηρον
ἐν
καταλόγῳ
τῶν |
[7, 25] |
χρόνον
ὑπὸ
ἀσθενείας
λέγουσι.
τούτων
|
δὲ |
καὶ
Ὅμηρος
τῶν
Αἰγῶν
ἐν |
[7, 24] |
τῷ
Ἑλικωνίῳ
θέας
ἄξιος.
(ἔστι
|
δὲ |
καὶ
Ὁμήρῳ
πεποιημένα
ἐς
Ἑλίκην |
[7, 11] |
ἀπάγειν
παρ´
αὐτῶν
Ἀθηναίους,
ἀποδοῦναι
|
δὲ |
καὶ
ὀπίσω
τοὺς
ὁμήρους.
(χρόνος |
[7, 20] |
νὺξ
γέρας
τοῦτο
εἴληφε,
καταβαίνουσι
|
δὲ |
καὶ
ὁπόσοι
δὴ
τῶν
ἐπιχωρίων |
[7, 18] |
Λαφρίας
οἱ
Πατρεῖς
ἔσχον.
(ὡσαύτως
|
δὲ |
καὶ
ὅσα
ἄλλα
ἀγάλματα
ἔκ |
[7, 16] |
ἐν
τῇ
ὑπερορίᾳ
κτᾶσθαι,
ἀφῆκαν
|
δὲ |
καὶ
ὅσοις
ἐπιβεβλήκει
Μόμμιος
ζημίαν· |
[7, 10] |
τὴν
πᾶσαν
Ἑλλάδα
ἀφήσει·
Δημάδης
|
δὲ |
καὶ
ὅσον
προδοτῶν
Ἀθήνῃσιν
ἄλλο |
[7, 24] |
αὖθις
ἐς
τὰς
ἕδρας·
ὡσαύτως
|
δὲ |
καὶ
ὀχετῶν
κατασκευῆς
καὶ
εἰ |
[7, 16] |
πολὺ
οἱ
Ῥωμαῖοι
φονεύουσι,
γυναῖκας
|
δὲ |
καὶ
παῖδας
ἀπέδοτο
Μόμμιος·
ἀπέδοτο |
[7, 26] |
Πελληνέων
ἀπὸ
Πάλλαντος,
τῶν
Τιτάνων
|
δὲ |
καὶ
Πάλλαντα
εἶναι
λέγουσι,
δόξῃ |
[7, 19] |
δὲ
ὄνομα
εἶχεν
οὐδέν.
(παίδων
|
δὲ |
καὶ
παρθένων
ὁπόσοι
μὲν
ἐς |
[7, 20] |
τῷ
Πρευγένει
κατὰ
ἔτος,
ὡσαύτως
|
δὲ |
καὶ
Πατρεῖ,
τὴν
ἑορτὴν
τῇ |
[7, 2] |
νεμόμενοι
τὴν
χώραν
ἦσαν·
ᾤκουν
|
δὲ |
καὶ
περὶ
τὸ
ἱερὸν
ἄλλοι |
[7, 10] |
ἐν
ἰάμβῳ
μνήμην
ἔσχε.
(Μακεδόνων
|
δὲ |
καὶ
Περσέως
κεχειρωμένων
πολέμῳ
διὰ |
[7, 14] |
ὅπλα
ἐπὶ
τὴν
Σπάρτην,
ἀνέπεισε
|
δὲ |
καὶ
Ῥωμαίοις
ἐκ
τοῦ
εὐθέος |
[7, 2] |
λαβόντες
ἐκτὸς
ἦσαν
πολέμου.
ἀφείλετο
|
δὲ |
καὶ
Σάμον
Ἄνδροκλος
Σαμίους,
καὶ |
[7, 8] |
Μακεδονίαν
καὶ
ἐπὶ
Φίλιππον,
μετέσχον
|
δὲ |
καὶ
στρατείας
ἐς
Αἰτωλούς,
τρίτα |
[7, 18] |
λύκων
καὶ
ἄρκτων
σκύμνους,
οἱ
|
δὲ |
καὶ
τὰ
τέλεια
τῶν
θηρίων· |
[7, 5] |
ὁμοῦ
καὶ
ὠφέλεια
γίνεται·
ἔστι
|
δὲ |
καὶ
Τηίοις
ἐπὶ
τῇ
ἄκρᾳ |
[7, 23] |
πατέρα
Οὐρανὸν
ἐλυμήνατο·
ἐπὶ
τούτῳ
|
δὲ |
καὶ
τὴν
ἄκραν
Δρέπανον
ὀνομάζουσιν. |
[7, 16] |
τὴν
ἐς
χρήματα
πλεονεξίαν,
ἐοικυῖαν
|
δὲ |
καὶ
τὴν
ἐς
τὸν
θάνατον |
[7, 24] |
τοῖς
ὁρῶσιν
ἐμποιοῦντα
ἔκπληξιν,
ἔτι
|
δὲ |
καὶ
τῆς
γῆς
κάτω
πνευμάτων |
[7, 13] |
ἥκιστα
τοῖς
χρήμασιν
ἀσθενῶς,
πρὸς
|
δὲ |
καὶ
τῆς
γῆς
σφισιν
ἀσπόρου |
[7, 16] |
προσόντων
καὶ
τούτοις
τρισχιλίων·
ἐπῆλθον
|
δὲ |
καὶ
τοξόται
Κρῆτες
καὶ
ἐκ |
[7, 16] |
πολέμου
τὸ
ἔργον
ἐτεθνήκεσαν.
ἀναθημάτων
|
δὲ |
καὶ
τοῦ
ἄλλου
κόσμου
τὰ |
[7, 26] |
ὁπόσα
ἐν
τοῖς
ἀετοῖς,
ἀρχαῖον
|
δὲ |
καὶ
τοῦ
θεοῦ
τὸ
ξόανον, |
[7, 3] |
μὲν
γυναῖκα
τὴν
Μαντώ,
ποιεῖται
|
δὲ |
καὶ
τοὺς
σὺν
αὐτῇ
συνοίκους. |
[7, 21] |
ἐπὶ
τοὺς
θρεψαμένους
καταφεύγει·
ἁμαρτάνουσα
|
δὲ |
καὶ
τούτων,
ἐλείπετο
οὐδὲν
ἔτι |
[7, 7] |
φάρμακα
τόλμημα
ἦν
ἐλαφρότατον.
(κατεῖχε
|
δὲ |
καὶ
τρεῖς
πόλεις
φρουραῖς
ὁρμητήρια |
[7, 18] |
τοῦ
Εὐμήλου
παιδὸς
ἐπώνυμον.
(ᾠκίσθη
|
δὲ |
καὶ
τρίτη
μεταξὺ
Ἀνθείας
καὶ |
[7, 20] |
ἱεροῦ
Πρευγένους
μνῆμά
ἐστιν·
ἐναγίζουσι
|
δὲ |
καὶ
τῷ
Πρευγένει
κατὰ
ἔτος, |
[7, 4] |
καὶ
Ἄβαντες
ἐξ
Εὐβοίας.
Οἰνοπίωνος
|
δὲ |
καὶ
τῶν
παίδων
ἔλαβεν
ὕστερον |
[7, 22] |
ἱερὸν
μαντεία
καθέστηκεν·
ἐν
Φαραῖς
|
δὲ |
καὶ
ὕδωρ
ἱερόν
ἐστι
τοῦ |
[7, 12] |
καὶ
ἀποθανεῖν
ἦσαν
κατεγνωσμένοι·
ἀπεστάλησαν
|
δὲ |
καὶ
ὑπὸ
Ἀχαιῶν
Καλλικράτης
ἐς |
[7, 11] |
ἔργα
οὕτως
ἀφειδῆ
προαχθείσαις,
κριθείσαις
|
δὲ |
καὶ
ὕστερον
παρὰ
δικαστῇ
κοινῷ |
[7, 3] |
ἑκάστων
ἐπεισήγαγεν
Ἐρυθραίοις
συνοίκους.
(Κλαζομενίοις
|
δὲ |
καὶ
Φωκαεῦσι,
πρὶν
μὲν
ἢ |
[7, 2] |
συγγενείᾳ
τῶν
Κόδρου
παίδων·
(μετέσχον
|
δὲ |
καὶ
Φωκεῖς
οἱ
ἄλλοι
πλὴν |
[7, 18] |
τοῦ
ἀγάλματος
θηρεύουσά
ἐστιν,
ἐλέφαντος
|
δὲ |
καὶ
χρυσοῦ
πεποίηται,
Ναυπάκτιοι
δὲ |
[7, 8] |
γνώμην
ὑπὸ
Μακεδόνων
ἀρχομένας·
προεωρῶντο
|
δὲ |
καὶ
ὡς
ἀντὶ
Φιλίππου
καὶ |
[7, 27] |
ταύτην
καὶ
οὐ
χαλκοῦ.
(λέγεται
|
δὲ |
καὶ
ὡς
Κορινθίου
συνεστῶτος
πολέμου |
[7, 27] |
Πρόμαχος
πλείστους
τῶν
ἀντιτεταγμένων.
λέγεται
|
δὲ |
καὶ
ὡς
Πουλυδάμαντος
τοῦ
Σκοτουσσαίου |
[7, 12] |
ἀνεχώρησεν
ὀπίσω
τὸ
στράτευμα.
~(Ὠρώπιοι
|
δὲ |
καὶ
ὠφελείας
σφίσιν
οὐ
γενομένης |
[7, 2] |
Μίνω
τὸν
Εὐρώπης
φεύγοντες,
οἱ
|
δὲ |
Κᾶρες
οἱ
πρότερον
νεμόμενοι
τὴν |
[7, 5] |
τοῦ
Οἰνοπίωνος
τὰ
ἔργα·
Σαμίοις
|
δὲ |
κατὰ
τὴν
ὁδὸν
τὴν
ἐς |
[7, 3] |
Ἀπόλλωνι
ἐκομίσθησαν
ἐς
Δελφούς·
Τειρεσίαν
|
δὲ |
κατὰ
τὴν
πορείαν
τὸ
χρεὼν |
[7, 3] |
οἳ
Σαρπηδόνι
ὁμοῦ
ἔφυγον
Καρῶν
|
δὲ |
κατὰ
φιλίαν
ἐκ
παλαιοῦ
πρὸς |
[7, 2] |
Ἀστερίου
βασιλεύοντος
τοῦ
Ἄνακτος,
Μιλήτου
|
δὲ |
κατάραντος
στόλῳ
Κρητῶν
ἥ
τε |
[7, 24] |
τῶν
σεισμῶν
ἐθέλει
προενδείκνυσθαι·
(τῆς
|
δὲ |
κινήσεως
αὐτῆς
καθέστηκεν
οὐχ
εἷς |
[7, 15] |
οὐδὲν
ἀφανέστερα
ἐκείνων
τολμήματα.
(ὑποφεύγοντας
|
δὲ |
Κριτόλαον
καὶ
Ἀχαιοὺς
αἱροῦσιν
ὀλίγον |
[7, 11] |
τῷ
ἀνδρὶ
ἦν
Γάλλος,
ἀπέσταλτο
|
δὲ |
Λακεδαιμονίοις
καὶ
Ἀργείοις
ὑπὲρ
γῆς |
[7, 22] |
τὸ
Ἀθηνᾶς
καλούμενον
τεῖχος.
ἐς
|
δὲ |
λιμένα
Ἐρινεὸν
ἐξ
Ἀθηνᾶς
τείχους |
[7, 5] |
ἐς
ἐπίδειξιν
πλούτου
πεποιημένα.
Κλαζομενίοις
|
δὲ |
λουτρά
ἐστιν
ἐν
δὲ
αὐτοῖς |
[7, 3] |
λόγου
τὰ
ἐς
Λυσίμαχον·
ἐμαχέσαντο
|
δὲ |
Λυσιμάχῳ
καὶ
Μακεδόσι
Κολοφώνιοι
τῶν |
[7, 3] |
ἀνάγουσιν
ὡς
τὸν
Ῥάκιον·
ὁ
|
δὲ |
μανθάνει
γὰρ
παρὰ
τῆς
Μαντοῦς |
[7, 18] |
δὲ
καὶ
χρυσοῦ
πεποίηται,
Ναυπάκτιοι
|
δὲ |
Μέναιχμος
καὶ
Σοΐδας
εἰργάσαντο·
τεκμαίρονται |
[7, 10] |
ἔλεγεν
ὑπὸ
διδασκαλίᾳ
Καλλικράτους·
ἀναστὰς
|
δὲ |
μετ´
αὐτὸν
Ξένων
ἦν
δὲ |
[7, 17] |
τὴν
θυγατέρα
αὐτῷ
διδούς·
Ἄγδιστιν
|
δὲ |
μετάνοια
ἔσχεν
οἷα
Ἄττην
ἔδρασε, |
[7, 23] |
ποταμῷ
λήθην
ἔρωτος
γίνεσθαι.
εἰ
|
δὲ |
μέτεστιν
ἀληθείας
τῷ
λόγῳ,
τιμιώτερον |
[7, 2] |
Σαρδὼ
καὶ
Θεσπιεῦσιν
ἡγήσατο·
γενεᾷ
|
δὲ |
μιᾷ
πρότερον
ἢ
ἐξέπλευσαν
ἐξ |
[7, 27] |
οὐ
συνεχὴς
ἡ
πόλις,
ἐς
|
δὲ |
μοίρας
νενεμημένη
δύο
ὑπὸ
τῆς |
[7, 23] |
φοιτήσειν
ἔμελλεν
ἡ
νύμφη,
Σέλεμνον
|
δὲ |
μονωθέντα
Ἀργυρᾶς
καὶ
τελευτήσαντα
ὑπὸ |
[7, 2] |
οὗτοι
τὰς
πόλεις
ἀφείλοντο·
οἰκισταὶ
|
δὲ |
Μυοῦντος
μὲν
Κυάρητος
ἐγένετο
ὁ |
[7, 2] |
θυγατέρας
τὰς
ἐκείνων
γαμοῦσι.
τοῦ
|
δὲ |
Νειλέως
ὁ
τάφος
ἰόντων
ἐς |
[7, 3] |
Ἀθάμαντι
ἐς
αὐτὴν
ἐλθόντες·
λέγεται
|
δὲ |
ὁ
Ἀθάμας
οὗτος
ἀπόγονος
Ἀθάμαντος |
[7, 24] |
Διὶ
Παναχαιᾶς
ἐστι
Δήμητρος.
παρέχεται
|
δὲ |
ὁ
αἰγιαλός,
ἐν
ᾧ
καὶ |
[7, 4] |
ἡ
ἀπαντικρὺ
τοῦ
Μίμαντος.
Ἄσιος
|
δὲ |
ὁ
Ἀμφιπτολέμου
Σάμιος
ἐποίησεν
ἐν |
[7, 18] |
ἐς
τὴν
Νικόπολιν
κομισθῆναι,
Πατρεῦσι
|
δὲ |
ὁ
Αὔγουστος
ἄλλα
τε
τῶν |
[7, 13] |
ἔφευγον
πρὸς
τὴν
πόλιν.
(εἰ
|
δὲ |
ὁ
Δαμόκριτος
προθυμίαν
ἐποιήσατο,
τοῖς |
[7, 7] |
Ἀρκαδικοῖς
ἀφιξόμεθα
ἐς
μνήμην·
(Φίλιππος
|
δὲ |
ὁ
Δημητρίου
τὴν
Μακεδόνων
ἀρχήν, |
[7, 11] |
δὴ
τὰ
ἐντεταλμένα
ἐποίει,
Ἀθηναίων
|
δὲ |
ὁ
δῆμος
ἀνάγκῃ
πλέον
ἢ |
[7, 2] |
γυναῖκες
τοῦ
Ἀμαζόνων
γένους.
Ἄνδροκλος
|
δὲ |
ὁ
Κόδρου
οὗτος
γὰρ
δὴ |
[7, 7] |
ὑπὸ
Ἀράτου
καὶ
Σικυωνίων·
Κλεομένης
|
δὲ |
ὁ
Λεωνίδου
τοῦ
Κλεωνύμου,
βασιλεὺς |
[7, 9] |
ἢ
πειθοῖ
τοὺς
λόγους.
(Λυκόρτας
|
δὲ |
ὁ
Μεγαλοπολίτης,
οὔτε
ἀξιώματι
οὐδενὸς |
[7, 19] |
ὄψεως
εὐπρεπείᾳ
μάλιστα
ὑπερηρκότα.
ὡς
|
δὲ |
ὁ
Μελάνιππος
ἐς
τὸ
ἴσον |
[7, 12] |
Ῥωμαίων
βουλῆς
εἰσιν
ἐγνωσμένοι,
Λακεδαιμονίους
|
δὲ |
ὁ
Μεναλκίδας
ἠπάτα
παντελῶς
τοῦ |
[7, 10] |
δὲ
μετ´
αὐτὸν
Ξένων
ἦν
|
δὲ |
ὁ
Ξένων
οὗτος
οὐκ
ἐλαχίστου |
[7, 22] |
{δὲ}
Πατρῶν
πεντήκοντα
ἀπέχουσα,
λιμὴν
|
δὲ |
ὁ
Πάνορμος
σταδίοις
πέντε
καὶ |
[7, 18] |
ἑαυτοῦ
Πάτρας
τῇ
πόλει.
Ἀγήνωρ
|
δὲ |
ὁ
πατὴρ
τοῦ
Πρευγένους
Ἀρέως |
[7, 6] |
Τέλλις
τε
καὶ
Λεοντομένης·
Κομήτης
|
δὲ |
ὁ
πρεσβύτατος
τῶν
Τισαμενοῦ
παίδων |
[7, 3] |
τοὺς
σὺν
αὐτῇ
συνοίκους.
Μόψος
|
δὲ |
ὁ
Ῥακίου
καὶ
Μαντοῦς
καὶ |
[7, 5] |
ποιῆσαι
τὰ
ἔπη
λέγουσι·
(Χίοις
|
δὲ |
ὁ
τοῦ
Οἰνοπίωνος
τάφος
θέαν |
[7, 5] |
τοῦ
ἐν
Πανιωνίῳ
συλλόγου.
Ἀλέξανδρος
|
δὲ |
ὁ
Φιλίππου
τῆς
ἐφ´
ἡμῶν |
[7, 22] |
οἱ
Τριταιεῖς
λέγουσιν,
ἐκομίσθη.
θύειν
|
δὲ |
οἱ
ἐνταῦθα
καὶ
Ἄρει
καὶ |
[7, 22] |
ἐν
αὐτῷ
οὐδὲ
ἀγάλματα·
κομισθῆναι
|
δὲ |
οἱ
ἐπιχώριοί
φασιν
ἐς
Ῥώμην |
[7, 16] |
ἐς
τὸν
θάνατον
δειλίαν.
(Ἀχαιῶν
|
δὲ |
οἱ
ἐς
Κόρινθον
ἀποσωθέντες
μετὰ |
[7, 14] |
προθύμως
ἐπηγγέλλοντο
τοῦ
πολέμου·
(ἑαλώκεσαν
|
δὲ |
οἱ
Θηβαῖοι
πρώτην
δίκην
Μετέλλου |
[7, 9] |
ὁ
κύκλος
τοῦ
ἄστεως.
(Λακεδαιμονίων
|
δὲ |
οἱ
κατελθόντες,
βουλεύοντες
παντοῖα
ἐπὶ |
[7, 2] |
ὅμως
τελοῦσιν
ἐς
Ἴωνας·
Μυοῦντος
|
δὲ |
οἱ
οἰκήτορες
ἐπὶ
τύχῃ
τοιᾷδε |
[7, 18] |
καὶ
Ἀρόης
Μεσάτις
πόλις.
ὁπόσα
|
δὲ |
οἱ
Πατρεῖς
περὶ
Διονύσου
λέγουσι, |
[7, 27] |
τῆς
Ἀθηνᾶς
τὰ
ἀγάλματα.
λέγουσι
|
δὲ |
οἱ
Πελληνεῖς
καὶ
ἄδυτον
τῆς |
[7, 18] |
Γλαῦκος
ἐκδίδωσιν
ἐς
θάλασσαν.
Πατρέων
|
δὲ |
οἱ
τὰ
ἀρχαιότατα
μνημονεύοντές
φασιν |
[7, 4] |
ἐν
τοῖς
ἔπεσιν
ἐδήλωσε·
τότε
|
δὲ |
οἱ
τὴν
νῆσον
οἰκοῦντες
ἀνάγκῃ |
[7, 6] |
ἔτι
ὑπὸ
Ἰώνων
οἰκουμένας.
(ἦσαν
|
δὲ |
οἱ
τὸ
μέγιστον
ἐν
τοῖς |
[7, 1] |
ἐν
τῇ
νῦν
Σικυωνίᾳ,
εἰσὶ
|
δὲ |
οἵ
φασιν
ἀπὸ
τῆς
χώρας, |
[7, 3] |
ἐν
τῇ
Νάξῳ,
τὸν
νεκρὸν
|
δὲ |
οἴκαδε
ἀπαχθέντα
κατεδέξαντο
οἱ
Δαμασίχθονος |
[7, 23] |
ἐφαίνετο
ἀρχαιότερον
εἶναί
μοι.
(ἐν
|
δὲ |
οἰκήματι
κατευθὺ
τῆς
ὁδοῦ,
χαλκοῦ |
[7, 22] |
κοινῷ
παρίστατο
ἅπασιν
εἰκάζειν.
(Τριτείας
|
δὲ |
οἰκιστὴν
οἱ
μὲν
Κελβίδαν
γενέσθαι |
[7, 27] |
Μύσιόν
φασιν
ἄνδρα
Ἀργεῖον,
ἐδέξατο
|
δὲ |
οἴκῳ
Δήμητρα
καὶ
ὁ
Μύσιος |
[7, 3] |
χώραν
δὲ
οὐ
πολέμῳ,
κατὰ
|
δὲ |
ὁμολογίαν
λαμβάνουσι
παρὰ
Κυμαίων·
Ἰώνων |
[7, 4] |
νῆσον
καλοῦσιν
ἀντὶ
Δαρδανίας·
οἱ
|
δὲ |
ὁμοῦ
Λεωγόρῳ
περὶ
Ἀναίαν
τὴν |
[7, 8] |
καὶ
στρατείας
ἐς
Αἰτωλούς,
τρίτα
|
δὲ |
ὁμοῦ
Ῥωμαίοις
ἐμαχέσαντο
ἐναντία
Ἀντιόχου |
[7, 5] |
ἐν
Φωκαίᾳ
τῆς
Ἀθηνᾶς·
θαῦμα
|
δὲ |
ὅμως
ἦσαν
καὶ
ὑπὸ
τοῦ |
[7, 26] |
Ἀργολίδος
Ἀχαιῶν
οἰκοῦσιν
ἔσχατοι.
τὸ
|
δὲ |
ὄνομα
ἐγένετο
τῇ
πόλει
λόγῳ |
[7, 19] |
τῆς
Τρικλαρίας
Ἀμείλιχος
ἐκλήθη·
τέως
|
δὲ |
ὄνομα
εἶχεν
οὐδέν.
(παίδων
δὲ |
[7, 1] |
τὴν
πρὸς
ἕω
θάλασσαν,
Ἀχαΐαν
|
δὲ |
ὄνομα
τὸ
ἐφ´
ἡμῶν
ἔχουσα |
[7, 26] |
τοῖς
ἔπεσιν
Ὑπερησία
ὠνόμασται·
τὸ
|
δὲ |
ὄνομα
τὸ
νῦν
ἐγένετο
Ἰώνων |
[7, 2] |
ἀπὸ
τοῦ
Θήρα
τούτου,
πρότερον
|
δὲ |
ὀνομαζομένην
Καλλίστην.
(τρίτον
δὲ
τότε |
[7, 27] |
τῇ
ἐλάσσονί
ἐστιν
ἱδρυμένον.
τὸ
|
δὲ |
ὀνομαζόμενον
Ποσείδιον
τὰ
μὲν
ἀρχαιότερα |
[7, 2] |
πρὸς
Κόδρου
καὶ
Μελάνθου,
Ἀθηναῖοι
|
δὲ |
ὄντες
τὰ
πρὸς
μητρός.
Ἴωσι |
[7, 15] |
Ἐλατείας
κελεύουσι
τοὺς
Ἀρκάδας.
(ἀπιοῦσι
|
δὲ |
ὀπίσω
σφίσιν
ἐς
τὴν
Πελοπόννησον |
[7, 15] |
μὲν
μάλιστα
ἀριθμὸν
ἱππεῖς,
τὸ
|
δὲ |
ὁπλιτεῦον
τετρακισχίλιοί
τε
καὶ
μύριοι. |
[7, 21] |
ἔτι
ἢ
αὐτὴν
φονεύεσθαι.
(προεξεργασθέντων
|
δὲ |
ὁπόσα
ἐς
τὴν
θυσίαν
ἄλλα |
[7, 3] |
ὄνομά
ἐστι
τῷ
χωρίῳ.
(Κολοφωνίοις
|
δὲ |
ὅπως
μὲν
τὴν
πόλιν
συνέπεσεν |
[7, 16] |
Δίαιος
ἠναντιοῦτο
ὑπὸ
ἀγνωμοσύνης·
~(Μόμμιος
|
δὲ |
Ὀρέστην
ἅμα
ἀγόμενος,
τὸν
πρότερον |
[7, 3] |
ἐξέβαλεν
ἐκ
τῆς
γῆς.
(Ἴωνες
|
δὲ |
ὅρκους
ποιησάμενοι
πρὸς
τοὺς
ἐν |
[7, 17] |
μὲν
οὕτω
συμβάντα
εὕρισκον·
Ἀχαιοῖς
|
δὲ |
ὅροι
καὶ
Ἠλείοις
τῆς
χώρας |
[7, 22] |
ἀγαλμάτων
εἶχον
ἀργοὶ
λίθοι.
(Φαρεῦσι
|
δὲ |
ὅσον
πέντε
σταδίους
καὶ
δέκα |
[7, 27] |
αὐτῷ
Ποσειδῶνος
ἱερὸν
νομίζεσθαι.
(Πελλήνης
|
δὲ |
ὅσον
στάδια
ἑξήκοντα
ἀπέχει
τὸ |
[7, 18] |
τοῦ
Οἰβώτα
τὴν
εἰκόνα.
~(σταδίους
|
δὲ |
ὅσον
τεσσαράκοντα
προελθόντι
ἐκ
Δύμης |
[7, 17] |
μητρὶ
καὶ
Ἄττῃ
πεποιημένον.
Ἄττης
|
δὲ |
ὅστις
ἦν,
οὐδὲν
οἷός
τε |
[7, 19] |
βωμοῦ
πεποιημένον
μνῆμα
Εὐρυπύλου.
τὰ
|
δὲ |
ὅστις
τε
ὢν
καὶ
καθ´ |
[7, 3] |
ἐκ
παλαιοῦ
πρὸς
Μίνω,
Παμφύλων
|
δὲ |
ὅτι
γένους
μέτεστιν
Ἑλληνικοῦ
καὶ |
[7, 7] |
πλέονα
ὀνόματα
ἑκάστῳ
τίθενται.
τῷ
|
δὲ |
Ὀτιλίῳ
προσετέτακτο
ὑπὸ
Ῥωμαίων
ἀπείργειν |
[7, 26] |
πολέμιος
ἐς
τὴν
γῆν·
οἱ
|
δὲ |
οὐ
γὰρ
ἐδόκουν
ἀξιόμαχοι
τοῖς |
[7, 23] |
τὰς
θυσίας
ἀναλούμενα
ἀπαιτεῖν·
τοὺς
|
δὲ |
οὐ
γὰρ
ἔχειν
ἐκτῖσαι
καταλιπεῖν |
[7, 3] |
ὁμολογίαν
λαμβάνουσι
παρὰ
Κυμαίων·
Ἰώνων
|
δὲ |
οὐ
δεχομένων
σφᾶς
ἐς
Πανιώνιον |
[7, 7] |
κατὰ
τὰ
ἐπιτεταγμένα
ἐχρῆτο,
τάδε
|
δὲ |
οὐ
κατὰ
γνώμην
οἱ
τὴν |
[7, 13] |
ἐπεξῆλθον
ἀμυνοῦντες
τῇ
οἰκείᾳ,
βιασθέντες
|
δὲ |
οὐ
μετὰ
πολύ,
ὅσον
μὲν |
[7, 3] |
ἐς
τὴν
Ἀσίαν.
τὴν
χώραν
|
δὲ |
οὐ
πολέμῳ,
κατὰ
δὲ
ὁμολογίαν |
[7, 3] |
Τηίοις
νεώτερον
ἐβούλευσεν
οὐδέν.
ἔτεσι
|
δὲ |
οὐ
πολλοῖς
ὕστερον
ἔκ
τε |
[7, 16] |
Ἑλλάδος,
κατελέλυτο
ὁμοίως
πάντα.
(ἔτεσι
|
δὲ |
οὐ
πολλοῖς
ὕστερον
ἐτράποντο
ἐς |
[7, 2] |
Ἴωνας
συνοίκους
σφᾶς
ἐδέξαντο.
~(ἔτεσι
|
δὲ |
οὐ
πολλοῖς
ὕστερον
Μέδων
καὶ |
[7, 27] |
ἀλλήλους
χρῶνται
καὶ
σκώμμασιν.
(ἀπωτέρω
|
δὲ |
οὐ
πολὺ
ἀπὸ
τοῦ
Μυσαίου |
[7, 21] |
τὸ
ὄνομα
ἔσχηκεν.
(ἐν
Πάτραις
|
δὲ |
οὐ
πολὺ
ἀπωτέρω
τοῦ
Ποσειδῶνος |
[7, 12] |
ἐχρῆτο
ἐς
τὴν
δόσιν,
μετὰ
|
δὲ |
οὐ
πολὺ
ἐτόλμησεν
ἀποστερεῖν
ἐκ |
[7, 23] |
καὶ
καθεύδειν
παρ´
αὐτῷ·
(μετὰ
|
δὲ |
οὐ
πολὺν
χρόνον
οὔτε
ὡραῖος |
[7, 20] |
τῇ
Λιμνάτιδι
ἄγοντες.
τοῦ
θεάτρου
|
δὲ |
οὐ
πόρρω
Νεμέσεως
ναὸς
καὶ |
[7, 1] |
ἀνδραγαθίαν
καὶ
γένους
δόξαν.
(Ἰώνων
|
δὲ |
οὐ
προσεμένων
τοὺς
Ἀχαιῶν
λόγους |
[7, 21] |
ἔλεγεν
εἶναι
τὸ
μήνιμα,
ἔσεσθαι
|
δὲ |
οὐ
πρότερον
λύσιν
πρὶν
ἢ |
[7, 10] |
ὀνομαστὶ
αὐτῶν
ἑκάστου
μνησθῆναι,
πρότερον
|
δὲ |
οὐ
σφᾶς
καταγινώσκειν
εἰκὸς
εἶναι. |
[7, 7] |
Μακεδόνων
πολέμου
παρῆν
αὐτοῖς.
~(Ἑλλήνων
|
δὲ |
οὐ
τασσομένων
τηνικαῦτα
ἔτι
ἐν |
[7, 12] |
μὲν
δὴ
ταῦτα
ἀπεκρίνατο·
Δίαιος
|
δὲ |
οὐ
τὸν
ὄντα
ἔλεγεν
Ἀχαιοῖς |
[7, 6] |
μάλιστα
ὑπῆρχε
τῶν
ὕστερον,
ἀναπαύσασθαι
|
δὲ |
οὔ
ποτε
ἐκ
τοῦ
Μακεδόνων |
[7, 11] |
ἑκατὸν
τὴν
ἄλλην
ζημίαν·
ἐξέτισαν
|
δὲ |
οὐδὲ
ταῦτα
οἱ
Ἀθηναῖοι,
ἀλλὰ |
[7, 10] |
μὲν
Ἀχαιῶν
καὶ
ἐγώ,
ἀδικίας
|
δὲ |
οὐδὲν
ἐς
Ῥωμαίους
οὔτε
εὐνοίας |
[7, 21] |
ἀποθανεῖν
ἀντ´
ἐκείνης
τολμήσαντα.
ὡς
|
δὲ |
οὐδὲν
ἐς
σωτηρίαν
εὑρίσκετο
ἡ |
[7, 14] |
ἐς
μῆνα
ἐσομένην
ἕκτον·
αὐτὸς
|
δὲ |
οὐδὲν
ἰδίᾳ
διαλέξεσθαί
σφισιν
ἄνευ |
[7, 18] |
αὖθις
ἐς
τὴν
πυράν.
τρωθῆναι
|
δὲ |
οὐδένα
ὑπὸ
τῶν
θηρίων
μνημονεύουσιν. |
[7, 11] |
κατὰ
τὰ
συγκείμενα
ἐροῦντας·
Ἀθηναῖοι
|
δὲ |
οὐδέτερα
ἔφασαν
ποιήσειν,
ἀνθρώπων
γὰρ |
[7, 14] |
ἀπολείπεσθαι
σφᾶς
τοῦ
συλλόγου.
ὡς
|
δὲ |
οὐκ
ἀφίκοντο
οἱ
συνεδρεύσοντες,
(ἐνταῦθα |
[7, 22] |
βωμὸς
λίθων
λογάδων
ἐστί.
πυθέσθαι
|
δὲ |
οὐκ
εἶχον
εἰ
{ὁ}
Φάρης |
[7, 5] |
ἐπὶ
τῷ
ἄλλῳ
πλούτῳ,
δύο
|
δὲ |
οὐκ
ἐξειργασμένα
Ἀπόλλωνος,
τό
τε |
[7, 4] |
ἐστιν
ἡλικίαν
κατὰ
Δαίδαλον,
δόξης
|
δὲ |
οὐκ
ἐς
τὸ
ἴσον
ἀφίκετο· |
[7, 23] |
ἀριστερᾷ,
χαλκοῦ
μὲν
ἀμφότερα,
τὸ
|
δὲ |
οὐκ
ἔχον
πω
γένεια
ἐφαίνετο |
[7, 22] |
μάλιστα
ἐν
αὐτῷ
πεφύκασι,
ναὸς
|
δὲ |
οὐκ
ἦν
ἐν
αὐτῷ
οὐδὲ |
[7, 17] |
μετέθεντο
τὸ
ἐφ´
ἡμῶν,
σαφῶς
|
δὲ |
οὐκ
οἶδα
εἴτε
ἀπὸ
γυναικὸς |
[7, 25] |
Θούριος
ἐνίκα
τὸ
πρῶτον.
Ἑλικαέων
|
δὲ |
οὐκέτι
ὄντων
νέμονται
τὴν
χώραν |
[7, 26] |
λίθου
καὶ
ταῦτα
Πεντελησίου.
τὴν
|
δὲ |
Οὐρανίαν
σέβουσι
μὲν
τὰ
μάλιστα, |
[7, 12] |
ὑπὲρ
τῆς
ἑκάστου
ψυχῆς,
Λακεδαιμόνιοι
|
δὲ |
οὔτε
ἀληθῆ
συνεχώρουν
Δίαιον
λέγειν |
[7, 19] |
αὐτὰ
εἰρήκασι
καὶ
οὗτοι.
(ἐγὼ
|
δὲ |
οὔτε
Ἡρακλέα
ἀγνοῆσαι
τὰ
ἐς |
[7, 15] |
ὀρῶν
τὰ
ἄκρα
ἀνέφευγον.
(Μέτελλος
|
δὲ |
οὔτε
ἱερὰ
ἐμπιπράναι
θεῶν
οὔτε |
[7, 15] |
ἔλαβον
ζῶντας
ὅσον
χιλίους.
Κριτόλαος
|
δὲ |
οὔτε
ὤφθη
ζῶν
μετὰ
τὴν |
[7, 26] |
Αἰγειρατῶν
ἔχονται
Πελληνεῖς·
πρὸς
Σικυῶνος
|
δὲ |
οὗτοι
καὶ
μοίρας
τῆς
Ἀργολίδος |
[7, 8] |
πρεσβείαν
ἧκον
ἐκ
Ῥώμης.
ἀφίκοντο
|
δὲ |
οὗτοι
Φιλίππῳ
καὶ
Μακεδόσι
πόλεμον |
[7, 7] |
καὶ
Ἀντιγόνῳ
συνέθετο
εἰρήνην.
(Ἀντίγονος
|
δὲ |
οὗτος
τηνικαῦτα
ἀρχὴν
τὴν
Μακεδόνων |
[7, 19] |
δὲ
ἐγίνετο
ἐν
ἑαυτῷ.
ἅτε
|
δὲ |
οὕτω
διακείμενος
οὐκ
ἐς
τὴν |
[7, 20] |
ἀστάχυσιν
ἐστεφανωμένοι
τὰς
κεφαλάς·
ἐκόσμουν
|
δὲ |
οὕτω
καὶ
τὸ
ἀρχαῖον
οὓς |
[7, 19] |
ἀντάξιον
κατορθῶσαί
τινα
ἐρασθέντα.
(παύσασθαι
|
δὲ |
οὕτω
λέγονται
θύοντες
τῇ
Ἀρτέμιδι |
[7, 8] |
οὐκ
ἄνευ
θεοῦ
προεθέσπισεν·
ἔχει
|
δὲ |
οὕτω
τὰ
χρησθέντα·
(αὐχοῦντες
βασιλεῦσι |
[7, 16] |
καὶ
ἐς
ἐμὲ
ἀπεστέλλετο·
καλοῦσι
|
δὲ |
οὐχ
Ἑλλάδος,
ἀλλὰ
Ἀχαΐας
ἡγεμόνα |
[7, 27] |
ὁπόσα
νόμος
ἐστὶν
αὐταῖς·
ἀπελαύνονται
|
δὲ |
οὐχ
οἱ
ἄνδρες
μόνον
ἀλλὰ |
[7, 22] |
τῆς
Ἀθηνᾶς
τὴν
παρθένον,
Μελάνιππον
|
δὲ |
παῖδα
Ἄρεως
καὶ
Τριτείας
οἰκίσαι |
[7, 14] |
Κορίνθῳ
τότε
ἔτυχον
ἐπιδημοῦντες,
συνήρπαζον
|
δὲ |
πάντα
τινὰ
καὶ
ὃν
Λακεδαιμόνιον |
[7, 25] |
ἀφίησιν
ἐπὶ
τῆς
τραπέζης·
ἐπὶ
|
δὲ |
παντὶ
ἀστραγάλου
σχήματι
γεγραμμένα
ἐν |
[7, 7] |
ἐπ´
οἰκείοις
προδιδόναι
κέρδεσι.
προπίνειν
|
δὲ |
παρὰ
τὰ
συμπόσια
ἐπὶ
δεξιότητι |
[7, 15] |
Ἀμφισσέων
περὶ
ἀκμὴν
σίτου.
~(Ῥωμαῖοι
|
δὲ |
παρά
τε
τῶν
ἀνδρῶν
διδαχθέντες |
[7, 15] |
ἐκέλευον
ἐπ´
Ἀχαιοὺς
ἄγειν.
Μέτελλος
|
δὲ |
παραυτίκα
ἐπέπυστο
ὡς
Μόμμιος
καὶ |
[7, 21] |
ἄγαλμά
ἐστιν
ὀρθὸν
λίθου.
Ποσειδῶνι
|
δὲ |
παρὲξ
ἢ
ὁπόσα
ὀνόματα
ποιηταῖς |
[7, 26] |
τέχνης
τῆς
ἐφ´
ἡμῶν·
ἱερᾶται
|
δὲ |
παρθένος,
ἔστ´
ἂν
ἐς
ὥραν |
[7, 22] |
πρῶτόν
ἐστιν
ὀνομαζομένη
Ῥίον,
σταδίους
|
{δὲ} |
Πατρῶν
πεντήκοντα
ἀπέχουσα,
λιμὴν
δὲ |
[7, 16] |
τὴν
πρώτην
ἔφοδον
ὑπομείναντες·
ὁ
|
δὲ |
πεζὸς
στρατὸς
ἀθύμως
μὲν
εἶχεν |
[7, 18] |
καὶ
ἐς
Εὐρυτειὰς
ἀποχωρῆσαι.
(τοῦ
|
δὲ |
Πείρου
ποταμοῦ
περὶ
τοὺς
ὀγδοήκοντα |
[7, 27] |
ἐς
τὸν
Ἕρμον
κάτεισι.
καθότι
|
δὲ |
Πελληνεῦσιν
ὅροι
τῆς
χώρας
πρὸς |
[7, 10] |
χιλίων
δὲ
φονευθέντων·
ἐν
Λαμίᾳ
|
δὲ |
περὶ
διακοσίους
πεσόντων
καὶ
οὐ |
[7, 26] |
ἔτι
ἐχόντων
τὴν
γῆν.
τὰ
|
δὲ |
περὶ
τὴν
Φελλόην
ἐς
φυτείαν |
[7, 2] |
ἐξέβαλεν
ἐκ
τῆς
χώρας·
τοῖς
|
δὲ |
περὶ
τὸ
ἱερὸν
οἰκοῦσι
δεῖμα |
[7, 9] |
ἀληθῆ
κατηγόρουν
τῶν
Ἀχαιῶν.
(τούτων
|
δὲ |
πλείονα
ἐνεκάλουν
Ἀχαιοῖς
Ἀρεὺς
καὶ |
[7, 2] |
αὐτῶν
Ἀθηναίων
τὸν
βουλόμενον,
τὸ
|
δὲ |
πλεῖστόν
σφισιν
ἦσαν
τοῦ
στρατεύματος |
[7, 25] |
ἀποχωροῦσιν
ἐξ
αὐτῶν,
τοῦ
δήμου
|
δὲ |
πλέον
μὲν
ἥμισυ
ἐς
Μακεδονίαν |
[7, 15] |
καὶ
ἀναχθεὶς
δίκην
εἶχεν.
ὡς
|
δὲ |
πλησίον
Μεγάρων
ἐγίνετο
ὁ
στρατός, |
[7, 16] |
τότε
τοῦ
Ἑλληνικοῦ
προεστηκότων.
ὁ
|
δὲ |
πόλεμος
ἔσχεν
οὗτος
τέλος
Ἀντιθέου |
[7, 5] |
Ἰωνίᾳ
λουτρῶν
ὠφέλιμα
ἀνθρώποις.
Σμυρναίοις
|
δὲ |
ποταμὸς
Μέλης
ὕδωρ
ἐστὶ
κάλλιστον |
[7, 27] |
Σκοτουσσαίου
κρατήσειεν
ἐν
Ὀλυμπίᾳ·
τὸν
|
δὲ |
Πουλυδάμαντα
δεύτερα
τότε
ἐς
τὸν |
[7, 2] |
κατὰ
τὴν
Ἰώνων
ἐσοίκησιν,
πολλῷ
|
δὲ |
πρεσβύτερα
ἔτι
ἢ
κατὰ
Ἴωνας |
[7, 22] |
αὐτῷ
καὶ
χρηστήριον
καθέστηκε.
κεῖται
|
δὲ |
πρὸ
τοῦ
ἀγάλματος
ἑστία,
λίθου |
[7, 17] |
Ἐρεχθείδην
ἐπονομάζουσι
τὸν
Θησέα.
(ὀλίγον
|
δὲ |
πρὸ
τοῦ
ἄστεώς
ἐστι
τοῦ |
[7, 22] |
ἄγαλμα
ἔχον
καὶ
γένεια·
ἑστηκὼς
|
δὲ |
πρὸς
αὐτῇ
τῇ
γῇ
παρέχεται |
[7, 22] |
ἑστία,
λίθου
καὶ
αὐτή,
μολίβδῳ
|
δὲ |
πρὸς
τὴν
ἑστίαν
προσέχονται
λύχνοι |
[7, 21] |
ὁπόσα
θέλει
θεάσασθαι.
ἐν
Πάτραις
|
δὲ |
πρὸς
τῷ
ἄλσει
καὶ
ἱερὰ |
[7, 23] |
δὴ
οὐδενὶ
ἔστι
θεάσασθαι.
Διονύσου
|
δὲ |
πρὸς
τῷ
θεάτρῳ
πεποίηταί
σφισιν |
[7, 18] |
τῇ
ἐργασίᾳ
τῆς
γῆς.
(ὡς
|
δὲ |
πρὸς
ὕπνον
ἐτράπετο
ὁ
Τριπτόλεμος, |
[7, 15] |
ἐς
σύμβασιν
προσίεντο
οὐδένα,
Ἡράκλειαν
|
δὲ |
προσεκάθηντο
πολιορκοῦντες
οὐ
βουλομένους
ἐς |
[7, 22] |
πρὸς
ἤπειρον
περὶ
ἑβδομήκοντα.
ποταμὸς
|
δὲ |
ῥεῖ
πλησίον
Φαρῶν
Πίερος,
ὁ |
[7, 19] |
ἀπολίποι
ταύτην
τὴν
λάρνακα·
οἱ
|
δὲ |
ῥιφῆναί
φασιν
αὐτὴν
ὑπὸ
Κασσάνδρας |
[7, 26] |
Ἔρως
πτερὰ
ἔχων
ἐστίν,
ἐθέλει
|
δὲ |
σημαίνειν
ὅτι
ἀνθρώποις
καὶ
τὰ |
[7, 7] |
πρῶτοι
τοῦ
Ἀχαιῶν
μετέσχον,
μετὰ
|
δὲ |
Σικυωνίους
ἐσῄεσαν
ἤδη
καὶ
τῶν |
[7, 4] |
τοῦ
Δαιδάλου
τὸ
ὄνομα.
ὁ
|
δὲ |
Σμῖλις,
ὅτι
μὴ
παρὰ
Σαμίους |
[7, 23] |
τοῖς
ἀγάλμασιν
ἡμέρᾳ
θύειν·
αὐτοὶ
|
δὲ |
σόφισμα
εὑρόντες
θύειν
μὲν
πλεῖστα |
[7, 12] |
Δίαιον
ἐποιοῦντο
ἐν
αἰτίᾳ·
Δίαιος
|
δὲ |
σφᾶς
ἀπὸ
τῶν
ἐς
αὐτὸν |
[7, 3] |
ἐπέλαβεν
ἐν
τῇ
Ἁλιαρτίᾳ.
(ἐκπέμψαντος
|
δὲ |
σφᾶς
ἐς
ἀποικίαν
τοῦ
θεοῦ, |
[7, 23] |
Ζεύς
τε
καὶ
Ἀθηνᾶ·
θεοὺς
|
δὲ |
σφᾶς
καλοῦσιν
ἐξ
Ἄργους,
ὡς |
[7, 23] |
θύειν
μὲν
πλεῖστα
ὅσα,
κατευωχουμένοις
|
δὲ |
τὰ
ἱερεῖα
ἐν
κοινῷ
ἀνάλωμα |
[7, 21] |
ἄκραι
χεῖρες
καὶ
πόδες,
ξύλου
|
δὲ |
τὰ
λοιπὰ
εἴργασται.
(ἔστι
δέ |
[7, 5] |
ψυχρότατος
τῶν
ἐν
Ἰωνίᾳ.
(Λεβεδίοις
|
δὲ |
τὰ
λουτρὰ
ἐν
τῇ
γῇ |
[7, 7] |
Αἰτωλικοῦ
τὸν
Φιλίππου
πόλεμον.
(Ὀτίλιος
|
δὲ |
τὰ
μὲν
ἄλλα
τοῖς
πράγμασι |
[7, 17] |
καὶ
προσένειμεν
αὐτὴν
Πατρεῦσιν.
(ἐκαλεῖτο
|
δὲ |
τὰ
μὲν
ἀρχαιότερα
Πάλεια·
ἐχόντων |
[7, 23] |
ἔρωτος
ἐποίησεν
Ἀφροδίτη
ποταμόν.
λέγω
|
δὲ |
τὰ
ὑπὸ
Πατρέων
λεγόμενα.
καὶ |
[7, 21] |
μετέχειν
μάλιστα
ἐφαίνετο
ἀληθείας.
(τότε
|
δὲ |
τὰ
χρησθέντα
ἐκ
Δωδώνης
Διονύσου |
[7, 2] |
τὴν
ἀποικίαν
ἐγένοντο
ἡγεμόνες·
ὡς
|
δὲ |
ταῖς
ναυσὶν
ἐς
τὴν
Ἀσίαν |
[7, 12] |
ἔφασκεν
οὐ
τῇ
Σπάρτῃ,
τοῖς
|
δὲ |
ταράσσουσιν
αὐτὴν
πολεμήσων
ἀφίξεσθαι.
(ἐρομένων |
[7, 9] |
Λακεδαιμονίων
ἤρεσε
καὶ
Ἀχαιῶν,
τοὺς
|
δὲ |
τὰς
ἀρχὰς
ἔχοντας
ἐς
τὸ |
[7, 20] |
ἄλλα
τοῖς
Πατρεῦσιν
ἱερά·
πεποίηται
|
δὲ |
ταῦτα
οὐκ
ἐν
ὑπαίθρῳ,
ἀλλὰ |
[7, 18] |
ἐνοικίζεσθαι
τοῖς
Ἀχαιοῖς
ἀπεῖπε,
περίβολον
|
δὲ |
τείχους
πρὸς
τῇ
Ἀρόῃ
βαλόμενος |
[7, 26] |
καὶ
Πάλλαντα
εἶναι
λέγουσι,
δόξῃ
|
δὲ |
τῇ
Ἀργείων
ἀπὸ
ἀνδρὸς
Ἀργείου |
[7, 25] |
Ἰταλίᾳ
ποταμὸς
ὄνομα
ἔσχηκε.
(πρὸς
|
δὲ |
τῇ
Ἀχαϊκῇ
Κράθιδι
Ἀχαιῶν
ποτε |
[7, 9] |
τὸ
Ἀχαϊκὸν
οὐκ
ἀφιᾶσι,
περὶ
|
δὲ |
τῇ
ἑκάστου
ψυχῇ
ξενικά
σφισι |
[7, 24] |
ἐπιχώρια
ἀφιᾶσιν
ἐς
θάλασσαν,
πέμπειν
|
δὲ |
τῇ
ἐν
Συρακούσαις
Ἀρεθούσῃ
φασὶν |
[7, 25] |
ὁ
τῷ
θεῷ
χρώμενος,
ἐπὶ
|
δὲ |
τῇ
εὐχῇ
λαβὼν
ἀστραγάλους
οἱ |
[7, 5] |
Βιβλίδος
τὸν
ἔρωτα
ᾄδουσιν·
ἐν
|
δὲ |
τῇ
Κολοφωνίων
ἄλσος
τε
τοῦ |
[7, 20] |
τοῦτο
ἐκομίσθη
τὸ
χωρίον·
ἐπειδὰν
|
δὲ |
τῇ
Λιμνάτιδι
τὴν
ἑορτὴν
ἄγωσι, |
[7, 5] |
καὶ
πηγὴν
τὴν
Ἁλιταίαν·
ἐν
|
δὲ |
τῇ
Μιλησίᾳ
πηγή
τέ
ἐστι |
[7, 26] |
οἱ
μὲν
οἴκαδε
ἐπανήρχοντο,
Ὑπερησιεῖς
|
δὲ |
τῇ
τε
πόλει
τὸ
ὄνομα |
[7, 17] |
ἐς
Ἄττην
τὰ
γνωριμώτατα·
ἐν
|
δὲ |
τῇ
χώρᾳ
τῇ
Δυμαίᾳ
καὶ |
[7, 16] |
τῶν
ἱππέων
τῇ
τροπῇ,
δεξάμενοι
|
δὲ |
τὴν
ἐμβολὴν
τοῦ
ὁπλιτικοῦ
τοῦ |
[7, 27] |
τῶν
κυνῶν
τὸ
ἄρρεν.
ἐς
|
δὲ |
τὴν
ἐπιοῦσαν
ἀφικομένων
ἐς
τὸ |
[7, 18] |
ὑπὸ
τὸ
ἅρμα
ἐζευγμένων·
ἐς
|
δὲ |
τὴν
ἐπιοῦσαν
τηνικαῦτα
ἤδη
δρᾶν |
[7, 25] |
μέγεθός
εἰσιν
οὐ
μεγάλοι,
κατὰ
|
δὲ |
τὴν
ἔσοδον
ἐς
τὸ
ἱερὸν |
[7, 6] |
Μακεδόνων
οἱ
Ἀχαιοὶ
μετέσχον,
ἐς
|
δὲ |
τὴν
Θεσσαλίαν
καὶ
ἐπὶ
τὸν |
[7, 4] |
αὐτὸν
τῶν
καλουμένων
Λελέγων·
Ἀγκαίῳ
|
δὲ |
τὴν
θυγατέρα
τοῦ
ποταμοῦ
λαβόντι |
[7, 3] |
τῇ
ἠπείρῳ
Κλαζομενὰς
πόλιν·
ἐς
|
δὲ |
τὴν
νῆσον
διέβησαν
δὴ
κατὰ |
[7, 6] |
τοῦ
Ἑλληνικοῦ
μοῖρα
ἦσαν·
κατὰ
|
δὲ |
τὴν
Ξέρξου
καὶ
Μήδων
ἐπὶ |
[7, 27] |
τῇ
κεφαλῇ
πῖλον
εἰργασμένον.
(κατὰ
|
δὲ |
τὴν
ὁδὸν
ἐς
αὐτὴν
τὴν |
[7, 10] |
ἐγχειρίζοντες
Λυσάνδρῳ
τὰς
ἑαυτῶν.
κατὰ
|
δὲ |
τὴν
Φιλίππου
βασιλείαν
τοῦ
Ἀμύντου |
[7, 23] |
τοὺς
τριάκοντα
ἀπέχει
Ῥυπῶν.
(Αἰγίου
|
δὲ |
τὴν
χώραν
διέξεισι
μὲν
ποταμὸς |
[7, 25] |
ἱεροῖς
ὑπολειφθῆναι
τὰ
ἀρχαῖα.
(ὁπόσοι
|
δὲ |
τηνικαῦτα
ἀποδημοῦντες
ἢ
στρατείας
ἕνεκα |
[7, 4] |
θυγατέρα
ἐπ´
αὐτῷ
Παρθενόπην,
Παρθενόπης
|
δὲ |
τῆς
Ἀγκαίου
καὶ
Ἀπόλλωνος
Λυκομήδην |
[7, 20] |
πρὸ
αὐτοῦ
Πατρέως
τάφος.
(ἔχεται
|
δὲ |
τῆς
ἀγορᾶς
τὸ
Ὠιδεῖον,
καὶ |
[7, 22] |
συγγένοιτο
Τριτείᾳ
θυγατρὶ
Τρίτωνος,
ἱερᾶσθαι
|
δὲ |
τῆς
Ἀθηνᾶς
τὴν
παρθένον,
Μελάνιππον |
[7, 20] |
ἐλέφαντος
εἴργασται
καὶ
χρυσοῦ.
πρὸ
|
δὲ |
τῆς
Ἀθηνᾶς
τοῦ
ἱεροῦ
Πρευγένους |
[7, 18] |
τῆς
Ἀρτέμιδος
τὸ
ἀρχαῖον,
(οἱ
|
δὲ |
τῆς
Ἀρτέμιδος
τὸ
μήνιμα
τὸ |
[7, 25] |
τῶν
ἐν
Λακεδαίμονι
ἀντισχεῖν.
(ἐγένετο
|
δὲ |
τῆς
Ἑλίκης
ἀπώλεια
Ἀστείου
μὲν |
[7, 2] |
τοῦ
στρατεύματος
οἱ
Ἴωνες.
(ἐκ
|
δὲ |
τῆς
Ἑλλάδος
τρίτος
δὴ
οὗτος |
[7, 1] |
~ΑΧΑΙΚΑ
~(Ἡ
|
δὲ |
τῆς
Ἠλείας
μέση
καὶ
Σικυωνίας, |
[7, 20] |
{τὸ}
ἄγαλμα
οὐδὲν
ἀποφαίνουσι·
τὸ
|
δὲ |
τῆς
Μητρὸς
λίθου
πεποίηται.
ἔστι |
[7, 12] |
καὶ
τὰ
πρότερα
ὄντος,
ἀπὸ
|
δὲ |
τῆς
παραινέσεως
ταύτης
προελθόντος
καὶ |
[7, 23] |
Μειγανίτας,
ἐς
θάλασσαν
ῥέοντες.
στοὰ
|
δὲ |
τῆς
πόλεως
πλησίον
ἐποιήθη
Στράτωνι |
[7, 8] |
Πύρρου
καὶ
Ἠπειρωτῶν
στρατείας,
ἐπὶ
|
δὲ |
τῆς
τυραννίδος
τῆς
Νάβιδος
καὶ |
[7, 5] |
τρίτη
τὸ
ὄνομα
ἔσχηκεν,
ἔστι
|
δὲ |
τῆς
Χαλκίδος
κατατείνουσα
ἐς
τὸ |
[7, 27] |
λίθου
μὲν
ἐπιχωρίου
ναός,
ἐλέφαντος
|
δὲ |
τὸ
ἄγαλμα
καὶ
χρυσοῦ·
Φειδίαν |
[7, 27] |
ἐς
βάθος
τῆς
γῆς,
εἶναι
|
δὲ |
τὸ
ἄδυτον
τοῦτο
ὑπὸ
τοῦ |
[7, 10] |
δὴ
ἐς
τοσοῦτο
ἐπράχθη·
τολμημάτων
|
δὲ |
τὸ
ἀνοσιώτατον,
τὴν
πατρίδα
καὶ |
[7, 8] |
ταχθέντα
ἐπὶ
τῇ
φρουρᾷ.
Ἀχαιοὶ
|
δὲ |
τὸ
ἀπὸ
τούτου
σύμμαχοί
τε |
[7, 21] |
ναοῦ
λίθων
ἀνέστηκεν
αἱμασιά,
κατὰ
|
δὲ |
τὸ
ἐκτὸς
κάθοδος
ἐς
αὐτὴν |
[7, 10] |
οὐκ
ἄξια
λόγου
προσδεηθῆναι.
(ἐπεὶ
|
δὲ |
τὸ
ἐν
Λαμίᾳ
πταῖσμα
ἐγένετο |
[7, 26] |
τὸ
ἄγαλμά
ἐστιν
ἐπηνθισμένον.
ἐς
|
δὲ |
τὸ
ἐπίνειον
καταβᾶσιν
ἐξ
Αἰγείρας |
[7, 26] |
τῷ
κλήρῳ
λαχοῦσα
προτετίμηται.
~(ἐς
|
δὲ |
τὸ
ἐπίνειον
τὸ
Αἰγειρατῶν
ὄνομα |
[7, 3] |
οἱ
Τήιοι
συνοίκους
ἐδέξαντο.
(Ἐρυθραῖοι
|
δὲ |
τὸ
μὲν
ἐξ
ἀρχῆς
ἀφικέσθαι |
[7, 3] |
παθεῖν
τοὺς
ὑπὸ
Περγάμῳ.
~(Κολοφώνιοι
|
δὲ |
τὸ
μὲν
ἱερὸν
τὸ
ἐν |
[7, 16] |
αὐτῶν
Κορινθίων
οἱ
πολλοί.
Μόμμιος
|
δὲ |
τὸ
μὲν
παραυτίκα,
ἀναπεπταμένων
ὅμως |
[7, 16] |
πολεμίων
ἄγοντι
τοὺς
ἱππέας·
ὡς
|
δὲ |
τὸ
πολὺ
ἀπέσωσεν
αὐτῶν
ἐς |
[7, 22] |
ἐπιτηδειότεροι
θηλειῶν
βοῶν
εἰσιν,
ἐπὶ
|
δὲ |
τοῖς
ἄλλοις
κτήνεσι
τὸ
θῆλυ |
[7, 25] |
ὁ
Γαῖος
ἐπίκλησιν
Εὐρυστέρνου,
ξόανον
|
δὲ |
τοῖς
μάλιστα
ὁμοίως
ἐστὶν
ἀρχαῖον. |
[7, 14] |
καλεῖν
ἐς
τὸ
Ἀχαϊκόν,
ἰδίᾳ
|
δὲ |
τοῖς
συνέδροις
ἐπέστελλεν
ἐς
τὰς |
[7, 15] |
δή
τινα
παλαιὰν
ἐδέχθησαν·
ὡς
|
δὲ |
τοῖς
Φωκεῦσιν
ἡ
Κριτολάου
συμφορὰ |
[7, 13] |
στρατηγεῖν
τηνικαῦτα
Ἀχαιῶν
ᾑρημένου.
περὶ
|
δὲ |
τὸν
αὐτὸν
χρόνον
τοῦτον
ἀφίκετο |
[7, 27] |
αὐτὸ
τῷ
ἐλέφαντι
ἐπιτήδειον.
(ὑπὲρ
|
δὲ |
τὸν
ναὸν
τῆς
Ἀθηνᾶς
ἐστιν |
[7, 1] |
ὕστερον
ἀφιᾶσιν
ἀπελθεῖν
ὑποσπόνδους.
Τισαμενοῦ
|
δὲ |
τὸν
νεκρὸν
Ἀχαιῶν
ἐν
Ἑλίκῃ |
[7, 23] |
θῆλυ
ἐπὶ
πλέον
τετίμηται.
~(μετὰ
|
δὲ |
τὸν
Χάραδρον
ἐρείπια
οὐκ
ἐπιφανῆ |
[7, 25] |
Σεμναὶ
καλοῦνται
τοὺς
βωμούς.
(Ἀθηναῖοι
|
δὲ |
τότε
μὲν
διδόασι
τοῖς
ἱκέταις |
[7, 2] |
πρότερον
δὲ
ὀνομαζομένην
Καλλίστην.
(τρίτον
|
δὲ |
τότε
οἱ
Κόδρου
παῖδες
ἐπετάχθησαν |
[7, 21] |
ἐν
δεξιᾷ
τῆς
ὁδοῦ.
(ἀπὸ
|
δὲ |
τοῦ
Αἰσυμνήτου
κατωτέρω
ἰόντι
ἄλλο |
[7, 27] |
ἄνδρες
ἀγωνίζονται
τῶν
ἐπιχωρίων.
πλησίον
|
δὲ |
τοῦ
Ἀπόλλωνος
ναός
ἐστιν
Ἀρτέμιδος· |
[7, 9] |
τοῖς
ἀνδράσιν
ἔπρασσον
κάθοδον.
ἅτε
|
δὲ |
τοῦ
Ἀππίου
Λακεδαιμονίοις
συμπροθυμουμένου
μεγάλως, |
[7, 17] |
ἀπὸ
Δύμαντος
τοῦ
Αἰγιμίου.
ὑπὸ
|
δὲ |
τοῦ
ἐλεγείου
τοῦ
Ὀλυμπίασιν
ἐπὶ |
[7, 16] |
τε
πεντακοσίας
εἷλον.
ἀπὸ
τούτου
|
δὲ |
τοῦ
ἔργου
καὶ
ἐπήρθησαν
οἱ |
[7, 5] |
ὑπακούειν
τῷ
ὀνείρατι
ἐβούλοντο·
(ὁπόσαι
|
δὲ |
τοῦ
Θρᾳκίου
γένους
ἐδούλευον
καὶ |
[7, 21] |
τῆς
Γῆς
ἐστι
καθήμενον.
(πρὸ
|
δὲ |
τοῦ
ἱεροῦ
τῆς
Δήμητρός
ἐστι |
[7, 25] |
ὑπὸ
τῆς
ἅλμης
λελυμασμένα.
~(τὸ
|
δὲ |
τοῦ
Ἱκεσίου
μήνιμα
πάρεστι
μὲν |
[7, 11] |
Ῥωμαίων
ἐν
Ἀχαιοῖς
μέγιστον.
(προσγενομένου
|
δὲ |
τοῦ
Καλλικράτους
πρὸς
τὴν
Μεναλκίδου |
[7, 2] |
ὄνομά
ἐστι
τῇ
πόλει.
(Λέλεγες
|
δὲ |
τοῦ
Καρικοῦ
μοῖρα
καὶ
Λυδῶν |
[7, 21] |
ἐς
αὐτὸν
ἡ
παρθένος.
(ὡς
|
δὲ |
τοῦ
Κορέσου
δεήσεις
τε
ποιουμένου |
[7, 3] |
ἐκ
Βοιωτίας
ἀφίκοντο
ἄνδρες·
ἡγοῦντο
|
δὲ |
τοῦ
μὲν
Ἀττικοῦ
Δάμασος
καὶ |
[7, 23] |
φῶς
ἄγουσα
τοὺς
παῖδας.
ἔργον
|
δὲ |
τοῦ
Μεσσηνίου
Δαμοφῶντός
ἐστι
τὸ |
[7, 22] |
ἀποδεῖ
τὸν
εἰρημένον.
(οὐ
πόρρω
|
δὲ |
τοῦ
Πατρέων
ἄστεως
ποταμός
τε |
[7, 23] |
χειρῶν
ἄκρων
καὶ
ποδῶν,
ταῦτα
|
δὲ |
τοῦ
Πεντελησίου
λίθου
πεποίηται·
(καὶ |
[7, 3] |
ἐνέμοντο
ἔτι
οἱ
Κᾶρες.
Θερσάνδρου
|
δὲ |
τοῦ
Πολυνείκους
καὶ
Ἀργείων
ἑλόντων |
[7, 2] |
δὲ
αὐτόχθων
καὶ
Ἔφεσος
Καΰστρου
|
δὲ |
τοῦ
ποταμοῦ
τὸν
Ἔφεσον
παῖδα |
[7, 2] |
ὄντες
τὰ
πρὸς
μητρός.
Ἴωσι
|
δὲ |
τοῦ
στόλου
μετασχόντες
ἦσαν
οἵδε |
[7, 20] |
τὸ
ἐν
τῇ
πόλει.
(τούτου
|
δὲ |
τοῦ
τεμένους
ἐστὶ
καὶ
ἄλλα |
[7, 18] |
ὑπὸ
Ἑρμησιάνακτος
πεποιημένον·
ἀνὰ
χρόνον
|
δὲ |
τοὺς
οἰκήτορας
ἐκλιπεῖν
ὑπὸ
ἀσθενείας |
[7, 9] |
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα
ἀφίκοντο.
οἱ
|
δὲ |
τούς
τε
ἐκβληθέντας
ὑπὸ
Ἀχαιῶν |
[7, 14] |
ἄλλοι
τε
καὶ
Ὀρέστης·
ὁ
|
δὲ |
τούς
τε
ἐν
ἑκάστῃ
πόλει |
[7, 10] |
ἀναστάτους
Ῥωμαίων
συμμάχους
ὄντας·
Σαπαίων
|
δὲ |
τούτων
καὶ
Ἀρχίλοχος
ἐν
ἰάμβῳ |
[7, 17] |
ἀφανής,
αὐτὴ
δὲ
ἐκύει·
τεκούσης
|
δὲ |
τράγος
περιεῖπε
τὸν
παῖδα
ἐκκείμενον. |
[7, 7] |
ἐπενόησεν
ἐμοὶ
δοκεῖν
ἀρχήν,
Φιλίππῳ
|
δὲ |
τῷ
Δημητρίου
τὰ
φάρμακα
τόλμημα |
[7, 5] |
μὲν
τοῦ
ἀγάλματος
ἕνεκα,
Ἡρακλείῳ
|
δὲ |
τῷ
ἐν
Ἐρυθραῖς
κατὰ
ἀρχαιότητα· |
[7, 20] |
τὴν
ἑορτὴν
ἄγωσι.
~(τῷ
θεῷ
|
δὲ |
τῷ
ἐντὸς
τῆς
λάρνακος
ἐπίκλησις |
[7, 21] |
ἱερὰ
δύο
ἐστὶ
Σαράπιδος·
ἐν
|
δὲ |
τῷ
ἑτέρῳ
πεποίηται
μνῆμα
Αἰγύπτου |
[7, 21] |
φασὶ
τὴν
μανίαν
Εὐρύπυλον.
πρὸς
|
δὲ |
τῷ
λιμένι
Ποσειδῶνός
τε
ναὸς |
[7, 9] |
τι
ἡ
Μυσία
τέτραπται.
~(τότε
|
δὲ |
τῷ
Μετέλλῳ
καὶ
τῇ
ἄλλῃ |
[7, 2] |
ἐπὶ
πύλας
τὰς
Μαγνήτιδας·
ἐπίθημα
|
δὲ |
τῷ
μνήματι
ἀνήρ
ἐστιν
ὡπλισμένος. |
[7, 24] |
ὅσαι
περίοικοι
πόλεις
ἦσαν.
(ἐφεξῆς
|
δὲ |
τῷ
Ὁμαγυρίῳ
Διὶ
Παναχαιᾶς
ἐστι |
[7, 4] |
ὁ
ποιήσας
ἐστὶν
οὗτος.
(Ἴωνι
|
δὲ |
τῷ
ποιήσαντι
τραγῳδίαν
ἐστὶν
ἐν |
[7, 20] |
ἀποτίθενται
παρὰ
τῇ
θεῷ,
λουσάμενοι
|
δὲ |
τῷ
ποταμῷ
καὶ
αὖθις
στεφάνους |
[7, 22] |
πρὸς
θαλάσσῃ
καλούμενος
Πεῖρος.
πρὸς
|
δὲ |
τῷ
ποταμῷ
πλατάνων
ἐστὶν
ἄλσος, |
[7, 24] |
Ταλθυβίου
τοῦ
κήρυκος
τάφος·
κέχωσται
|
δὲ |
τῷ
Ταλθυβίῳ
καὶ
ἄλλο
μνῆμα |
[7, 10] |
πρότερον
τῆς
λοιμώδους
ἐφθάρησαν.
Ἀλεξάνδρῳ
|
δὲ |
τῷ
Φιλίππου
παρέσχεν
ἡ
εὐτυχία |
[7, 12] |
ταράσσουσιν
αὐτὴν
πολεμήσων
ἀφίξεσθαι.
(ἐρομένων
|
δὲ |
τῶν
γερόντων
ὁπόσους
ἡγοῖτο
ἀδικεῖν, |
[7, 23] |
ποταμὸς
κατιὼν
ἐς
θάλασσαν.
λόγος
|
δὲ |
τῶν
ἐπιχωρίων
ἐς
αὐτόν
ἐστι, |
[7, 6] |
ἀνενηνοχέναι
τὸ
ἐν
Βοιωτοῖς·
ὁ
|
δὲ |
τῶν
ἐπιχωρίων
Πατρεῦσιν
ἐξηγητὴς
τὸν |
[7, 7] |
ἴσχυεν
ἐν
τῷ
τότε.
Ἑλλήνων
|
δὲ |
τῶν
λοιπῶν
Σικυώνιοι
συνεδρίου
πρῶτοι |
[7, 6] |
οὐχ
ἧσσον
εἶχον
γνώμην.
(πολέμων
|
δὲ |
τῶν
πολεμηθέντων
ὕστερον
ὑπὸ
τοῦ |
[7, 21] |
ἐς
τοσοῦτο
μέτεστιν
ἀληθείας,
Κυανεῶν
|
δὲ |
τῶν
πρὸς
Λυκίᾳ
πλησιαίτατα
χρηστήριον |
[7, 4] |
Καρῶν
σφᾶς
ἐπιβουλεύειν
Ἴωσι.
(Σαμίων
|
δὲ |
τῶν
φευγόντων
οἱ
μὲν
ἐπὶ |
[7, 21] |
χρηστήριον
Ἀπόλλωνός
ἐστι
Θυρξέως·
παρέχεται
|
δὲ |
ὕδωρ
τὸ
πρὸς
ταῖς
Κυανέαις |
[7, 25] |
ἥξεις
ἐς
πόλισμα
Κερύνειαν·
ᾤκισται
|
δὲ |
ὑπὲρ
τὴν
λεωφόρον
ἐν
ὄρει, |
[7, 23] |
τὴν
ἄκραν
Δρέπανον
ὀνομάζουσιν.
ὀλίγον
|
δὲ |
ὑπὲρ
τὴν
λεωφόρον
Ῥυπῶν
ἐστι |
[7, 25] |
τούτου
τὴν
δίκην
ἔσχεν.
ἢν
|
δὲ |
ὑπὲρ
τῆς
ἱερωσύνης
ἀφίκωνται
γυναῖκες |
[7, 12] |
τῆς
Ἀχαιῶν
ὁ
Δίαιος·
τότε
|
δὲ |
ὑπὲρ
τοῦ
λήμματος
προθυμούμενος
ἔμελλε |
[7, 19] |
μὲν
ὥς
φασιν
Ἡφαίστου,
δῶρον
|
δὲ |
ὑπὸ
Διὸς
ἐδόθη
Δαρδάνῳ.
(λέγονται |
[7, 1] |
Δαναοὶ
δὲ
Ἀργείοις
ἰδίᾳ.
τότε
|
δὲ |
ὑπὸ
Δωριέων
ἐκπεπτωκότες
ἔκ
τε |
[7, 26] |
ἐκ
φαρέτρας
λαμβάνουσα·
τῷ
Διονύσῳ
|
δὲ |
ὑπὸ
κινναβάρεως
τὸ
ἄγαλμά
ἐστιν |
[7, 5] |
γεγονὼς
καὶ
ἄγρας
ἰχθύων,
διέφθαρτο
|
δὲ |
ὑπὸ
νόσου
τοὺς
ὀφθαλμούς,
ὄνομα |
[7, 11] |
ἰδίᾳ
παρὰ
Ῥωμαίους
ἀποστεῖλαι,
ἐπετράπη
|
δὲ |
ὑπὸ
Ῥωμαίων
συνεδρίου
τοῦ
Ἀχαιῶν |
[7, 11] |
συνεδρίου
τοῦ
Ἀχαιῶν
ἀποστῆναι.
προσεπεστάλη
|
δὲ |
ὑπὸ
τῆς
βουλῆς
τῷ
Γάλλῳ |
[7, 7] |
κατὰ
τῆς
Ἑλλάδος,
καὶ
ὠνόμαζε
|
δὲ |
ὑπὸ
τῆς
ὕβρεως
καὶ
τῆς |
[7, 20] |
Ἀπόλλων
χαλκοῦς,
γυμνὸς
ἐσθῆτος·
ὑποδήματα
|
δὲ |
ὑπὸ
τοῖς
ποσίν
ἐστιν
αὐτῷ, |
[7, 18] |
σφισι
τῶν
ξύλων
κεῖται.
μηχανῶνται
|
δὲ |
ὑπὸ
τὸν
καιρὸν
τῆς
ἑορτῆς |
[7, 25] |
καὶ
ἔχουσαι
τέχνης
εὖ·
ἐλέγοντο
|
δὲ |
ὑπὸ
τῶν
ἐπιχωρίων
ἱέρειαι
ταῖς |
[7, 13] |
ἀπηλλάσσοντο
ἐς
τὴν
Ἀσίαν·
Λακεδαιμόνιοι
|
δὲ |
ὑπὸ
φρονήματος
μᾶλλον
ἢ
ἰσχύος |
[7, 18] |
καὶ
ἱερεῖα
ὁμοίως
ἅπαντα,
ἔτι
|
δὲ |
ὗς
ἀγρίους
καὶ
ἐλάφους
τε |
[7, 11] |
ἁρπαγαῖς,
ἀπάγουσι
τὴν
φρουράν.
Ἀχαιοὺς
|
δὲ |
ὑστερήσαντας
τῆς
βοηθείας
Μεναλκίδας
μὲν |
[7, 1] |
τὰ
πολλὰ
αὐτῆς
αἰγιαλόν.
(χρόνῳ
|
δὲ |
ὕστερον
ἀποθανόντος
Ἕλληνος
Ξοῦθον
οἱ |
[7, 25] |
τοῖς
ἱκέταις
ἀπελθεῖν
ἀζημίοις,
χρόνῳ
|
δὲ |
ὕστερον
αὐτοὶ
οἱ
ἔχοντες
τὰς |
[7, 24] |
καὶ
τὸν
Ἑλικώνιον
Ποσειδῶνα.
χρόνῳ
|
δὲ |
ὕστερον
Ἀχαιοῖς
τοῖς
ἐνταῦθα,
ἱκέτας |
[7, 18] |
αὐτοῖς
σφισιν
ἐξηγεῖσθαι
παρίημι.
(Ἀχαιῶν
|
δὲ |
ὕστερον
ἐκβαλόντων
Ἴωνας,
Πατρεὺς
ὁ |
[7, 17] |
στρατηγησάντων
ἐκόλουσεν
ἔτι
αὐξανόμενον.
(χρόνῳ
|
δὲ |
ὕστερον
ἐς
Νέρωνα
ἡ
βασιλεία |
[7, 10] |
ἐπιπεμπόντων
λόγον
ἐποιοῦντο
οὐδένα.
(ἑπτακαιδεκάτῳ
|
δὲ |
ὕστερον
ἔτει
τριακοσίους
ἢ
καὶ |
[7, 5] |
ἀφελόμενοι
τοὺς
Αἰολεῖς
ἔσχον·
χρόνῳ
|
δὲ |
ὕστερον
καὶ
Ἴωνες
μετέδοσαν
Σμυρναίοις |
[7, 17] |
στρατιᾷ
διαρπάσαι
τὴν
Δύμην·
Αὔγουστος
|
δὲ |
ὕστερον
καὶ
προσένειμεν
αὐτὴν
Πατρεῦσιν. |
[7, 14] |
ὕβρεως
ἄρχουσιν
ἐς
Ῥωμαίους.
ἡμέραις
|
δὲ |
ὕστερον
οὐ
πολλαῖς
οἱ
Ἀχαιοὶ |
[7, 3] |
καὶ
Πρόμηθος
Κόδρου
παῖδες.
Πρόμηθος
|
δὲ |
ὕστερον
τὸν
ἀδελφὸν
Δαμασίχθονα
ἀποκτείνας |
[7, 23] |
δὲ
ἐρασθῆναι
Βολίνης
Ἀπόλλωνα,
τὴν
|
δὲ |
φεύγουσαν
ἐς
τὴν
ταύτῃ
φασὶν |
[7, 10] |
ἐκρατήθησαν,
παρὰ
τὸ
ἔργον,
χιλίων
|
δὲ |
φονευθέντων·
ἐν
Λαμίᾳ
δὲ
περὶ |
[7, 3] |
κατελθόντων
ἐξέλιπον
τὰς
πόλεις·
(οἱ
|
δὲ |
Φωκαεῖς
γένος
μὲν
τὸ
ἀνέκαθέν |
[7, 2] |
καὶ
Ἄβαντες
ἐξ
Εὐβοίας.
τοῖς
|
δὲ |
Φωκεῦσι
Φιλογένης
καὶ
Δάμων
οἱ |
[7, 22] |
ἐν
δεξιᾷ
νόμισμα
ἐπιχώριον
καλεῖται
|
δὲ |
χαλκοῦς
τὸ
νόμισμα
καὶ
ἐρωτᾷ |
[7, 27] |
δι´
αὐτό
ἐστιν
ἀοίκητον·
τῷ
|
δὲ |
χθαμαλωτέρῳ
πεπόλισταί
σφισιν
οὐ
συνεχὴς |
[7, 7] |
Πελοποννησίων
οἱ
μὲν
αὐτίκα,
οἱ
|
δὲ |
χρόνον
τινὰ
ἐπισχόντες·
τοὺς
δὲ |
[7, 3] |
θαλάσσῃ
καὶ
ναυσὶν
ἰσχῦον·
τῆς
|
δὲ |
χώρας
τὴν
πολλὴν
ἐνέμοντο
ἔτι |
[7, 27] |
πόλιν
εἰσὶν
οὐ
πολλαί·
τὸ
|
δὲ |
χωρίον,
ἔνθα
αἱ
πηγαί,
Γλυκείας |
[7, 21] |
τὸ
ἄγαλμα
ἐκ
Καλυδῶνος.
ὅτε
|
δὲ |
ᾠκεῖτο
ἔτι
Καλυδών,
ἄλλοι
τε |
[7, 3] |
διαβάντι
τὸν
Καλάοντα
ποταμόν.
(Τέων
|
δὲ |
ᾤκουν
μὲν
Ὀρχομένιοι
Μινύαι
σὺν |
[7, 11] |
εἰργασμένους
ἐπηγγέλλοντο
ὑφέξειν
δίκην.
(οἱ
|
δὲ |
Ὠρώπιοι
καταφεύγοντες
ἐπὶ
Ἀχαιοὺς
ἐδέοντο |
[7, 22] |
Κύμης
τῆς
ἐν
Ὀπικοῖς·
οἱ
|
δὲ |
ὡς
Ἄρης
συγγένοιτο
Τριτείᾳ
θυγατρὶ |
[7, 15] |
ἀμαχεὶ
Ῥωμαίοις
τὴν
πόλιν,
Μέτελλος
|
δὲ |
ὡς
ἀφίκετο
παρὰ
τὸν
ἰσθμόν, |
[7, 11] |
ταῦτα
ἐς
τοὺς
Ἀθηναίους·
οἱ
|
δὲ |
ὡς
ἕκαστος
τάχους
εἶχεν
ἐς |
[7, 2] |
σύνοικοι
τοῖς
Κρησὶν
ἐγένοντο·
(τότε
|
δὲ |
ὡς
ἐκράτησαν
τῶν
ἀρχαίων
Μιλησίων |
[7, 1] |
ἃ
ἔπραξε
πολεμαρχῶν
Ἀθηναίοις·
λέγεται
|
δὲ |
ὡς
ἐν
ὑπονοίᾳ
ποιούμενοι
τοὺς |
[7, 10] |
ἐσελθεῖν
τὸ
Ἀχαιῶν
ἔπεισεν.
(ὁ
|
δὲ |
ὡς
ἐς
τὸν
σύλλογον
ἐσῆλθεν, |
[7, 17] |
χώματος
καὶ
Ἡρακλῆς
ἐπειργασμένος·
ἐλέγετο
|
δὲ |
ὡς
οἱ
ἐπιχώριοι
καὶ
ἐναγίζουσι |
[7, 15] |
τοῦ
πρόσω
σφᾶς
κωλύειν.
Μέτελλος
|
δὲ |
ὡς
οἱ
περὶ
Χαιρώνειαν
λογάδες |
[7, 15] |
ἐς
τὸ
Ἀχαϊκὸν
συντελεῖν.
(τότε
|
δὲ |
ὡς
παρὰ
τῶν
κατασκόπων
ἐπυνθάνετο |
[7, 14] |
ἐκάλουν
Ἀχαιοὺς
ἐς
ἐκκλησίαν·
οἱ
|
δὲ |
ὡς
τὰ
ἐγνωσμένα
ἐπύθοντο
ὑπὸ |
[7, 12] |
Μεναλκίδα
τὰ
χρήματα
ἐξεπράχθησαν·
ὁ
|
δὲ |
ὡς
τὸ
δωροδόκημα
εἶχεν
ἐν |
[7, 11] |
ἀλάστορι
ἐπιτρέπει
τὴν
κρίσιν.
(ἀφίκοντο
|
δὲ |
ὡς
τὸν
Γάλλον
καὶ
Αἰτωλῶν |