Alphabétiquement     [«   »]
τῳ 1
τῷ 157
τῷδε 2
τῶν 194
ὕβρεως 2
Ὑγείαν 1
Ὑγείας 1
Fréquences     [«    »]
172 ἐπὶ
161
187 οἱ
194 τῶν
197 τὰ
234 τῆς
239 μὲν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PAUSANIAS, Le Tour de la Grèce, livre VII

τῶν


Livre, Chap.
[7, 21]   ἐστιν Ἀφροδίτης· τὸ δὲ ἕτερον  τῶν   ἀγαλμάτων γενεᾷ πρότερον κατ´
[7, 24]   ἱερεῖς αἱρετοὶ γίνονται, καὶ ἑκάτερα  τῶν   ἀγαλμάτων ἐπὶ ταῖς οἰκίαις μένει
[7, 26]   αὐτοῦ τὸν θάνατον οἱ λοιποὶ  τῶν   ἀδελφῶν οἴκαδε ἀπήγγειλαν· καὶ τοῦδε
[7, 25]   αἰσθάνονται καὶ ἀθροιζομένων ἐπ´ αὐτοὺς  τῶν   Ἀθηναίων καταφεύγουσιν ἐς τὸν Ἄρειον
[7, 1]   ἐγένετο οὐκ ἄπο γνώμης, καὶ  τῶν   Αἰγιαλέων τὴν ἀρχὴν Ἴων ἔσχεν
[7, 25]   λέγουσι. τούτων δὲ καὶ Ὅμηρος  τῶν   Αἰγῶν ἐν Ἥρας λόγοις ἐποιήσατο
[7, 26]   ὄνομα τὸ νῦν μετέθεντο ἀπὸ  τῶν   αἰγῶν, καὶ καθότι αὐτῶν
[7, 7]   Ἑλίκην ἐπικλυσθεῖσαν πόλεων ἐν Ἀχαΐᾳ  τῶν   ἄλλων δόξῃ προεῖχεν ἐκ παλαιοῦ
[7, 15]   οἰκοδομήματα καθαιρεῖν εἴα, Θηβαίων τε  τῶν   ἄλλων μήτε ἀποκτεῖναι μηδένα μήτε
[7, 7]   δὲ Σικυωνίους ἐσῄεσαν ἤδη καὶ  τῶν   ἄλλων Πελοποννησίων οἱ μὲν αὐτίκα,
[7, 10]   ἔς τε Ἀθήνας καὶ πόλεων  τῶν   ἄλλων τὰς πολλὰς ἐγένοντο αἴτιοι
[7, 18]   ἐπανήγαγεν αὖθις ἐκ τῶν πολισμάτων  τῶν   ἄλλων τοὺς ἄνδρας ἐς τὰς
[7, 10]   ἑνός τε καὶ δέκα ἀνδρῶν  τῶν   ἄλλων τριηράρχων τὸ ναυτικὸν τὸ
[7, 26]   αὐτῶν καλλίστη καὶ ἡγουμένη  τῶν   ἄλλων ὤκλασεν, Ἀρτέμιδος Ἀγροτέρας ἐποιήσαντο
[7, 12]   ἀποστέλλειν. (πόλεμός τε δὴ ἀπὸ  τῶν   ἀμφισβητημάτων τούτων Ἀχαιοῖς καὶ Λακεδαιμονίοις
[7, 27]   ἐπιοῦσαν ἀφικομένων ἐς τὸ ἱερὸν  τῶν   ἀνδρῶν, αἱ γυναῖκές τε ἐς
[7, 21]   ἀριθμὸν μὲν καὶ ἐς δὶς  τῶν   ἀνδρῶν· Ἀφροδίτης δέ, εἴπερ ἄλλαις
[7, 15]   σίτου. ~(Ῥωμαῖοι δὲ παρά τε  τῶν   ἀνδρῶν διδαχθέντες οὓς ἐς τὴν
[7, 10]   αὐτὸς τὰ ὀνόματα ἐρεῖν ἔφασκε  τῶν   ἀνδρῶν. λέγειν τε δὴ ἐδόκει
[7, 10]   καὶ Ἀχαιῶν ἄλλοτε ἄλλας ὑπὲρ  τῶν   ἀνδρῶν πρεσβείας τε καὶ ἱκεσίας
[7, 13]   τὴν δὲ ἐκ Ῥώμης παρουσίαν  τῶν   ἀνδρῶν προεροῦντας μένειν, οἳ κατὰ
[7, 3]   δὲ Λυσιμάχῳ καὶ Μακεδόσι Κολοφώνιοι  τῶν   ἀνοικισθέντων ἐς Ἔφεσον μόνοι, τοῖς
[7, 13]   αὐτοὺς ἀπηλλάχθαι. ~(αὖθις οὖν ἐκ  τῶν   ἀντιλογιῶν Λακεδαιμονίοις ὥρμηντο Ἀχαιοὶ πολεμεῖν,
[7, 27]   Πελληνεῦσιν ἀποκτείνειεν Πρόμαχος πλείστους  τῶν   ἀντιτεταγμένων. λέγεται δὲ καὶ ὡς
[7, 23]   γίνεσθαι· τέλος δὲ ἀπαιτεῖσθαι ὑπὸ  τῶν   Ἀργείων καὶ αὐτοὺς τὰ ἐς
[7, 2]   ἐγένοντο· (τότε δὲ ὡς ἐκράτησαν  τῶν   ἀρχαίων Μιλησίων οἱ Ἴωνες, τὸ
[7, 20]   δὲ ἐφ´ ἡμῶν στεφάνους μὲν  τῶν   ἀσταχύων ἀποτίθενται παρὰ τῇ θεῷ,
[7, 5]   οὔτε τοῖς καλουμένοις Αἰγιναίοις οὔτε  τῶν   Ἀττικῶν τοῖς ἀρχαιοτάτοις ἐμφερές, εἰ
[7, 27]   ποταμός σφισι Σύθας, ἔσχατος ποταμῶν  τῶν   Ἀχαϊκῶν, ἐς τὴν Σικυωνίαν ἐκδίδωσι
[7, 17]   Φίλιππος Δημητρίου πολεμῶν μόνην  τῶν   Ἀχαϊκῶν ἔσχεν ὑπήκοον, καὶ ἐπὶ
[7, 1]   ἔν τε Ἄργει καὶ Λακεδαίμονι  τῶν   Ἀχαιοῦ παίδων, τοὺς ἀνθρώπους τοὺς
[7, 9]   πρὸ κρίσεως ἀπελθόντων κατέγνωστο ὑπὸ  τῶν   Ἀχαιῶν ἀδικεῖν, καὶ τὰ ἐπὶ
[7, 9]   λόγῳ τε ἀπέφαινε τὰ ὑπὲρ  τῶν   Ἀχαιῶν δίκαια καὶ ὁμοῦ τοῖς
[7, 6]   ἦν Πατρεύς· καί σφισιν ὑπὸ  τῶν   Ἀχαιῶν ἐδόθη κτίσασθαι πόλιν ἐν
[7, 16]   νῦν δὲ ἀρχομένων ἔτι ἐνδιδόναι  τῶν   Ἀχαιῶν εὐθὺ Μεγάλης πόλεως ἔφευγεν
[7, 14]   τούς τε ἐν ἑκάστῃ πόλει  τῶν   Ἀχαιῶν ἔχοντας τὰς ἀρχὰς καὶ
[7, 12]   εἶναι νόμον· Δίαιος γὰρ ἦρχε  τῶν   Ἀχαιῶν καὶ ἔφασκεν οὐ τῇ
[7, 14]   (ταῦτα Ὀρέστου λέγοντος οἱ ἄρχοντες  τῶν   Ἀχαιῶν οὐδὲ τὸν πάντα ὑπομείναντες
[7, 10]   Ῥωμαίους Περσεῖ χρήματα οἱ δυνατώτατοι  τῶν   Ἀχαιῶν παράσχοιεν, συνάραιντο δὲ καὶ
[7, 9]   καὶ οἱ σὺν αὐτῷ ὑπὸ  τῶν   Ἀχαιῶν περιυβρίσθαι νομίζοντες, ἐπειδὴ ἀφίκοντο
[7, 16]   οἱ μὲν ἐς τὸ ἱππικὸν  τῶν   Ἀχαιῶν ταχθέντες αὐτίκα ᾤχοντο φεύγοντες,
[7, 9]   οὐ τὰ πάντα ἀληθῆ κατηγόρουν  τῶν   Ἀχαιῶν. (τούτων δὲ πλείονα ἐνεκάλουν
[7, 6]   ἅτε γὰρ πλοῖα οὐκ ἐχόντων  τῶν   βαρβάρων, δεινὸν ἔσεσθαί σφισιν ἀπ´
[7, 20]   λαφύρων, ἡνίκα ἐπὶ τὸν στρατὸν  τῶν   Γαλατῶν οἱ Πατρεῖς ἤμυναν Αἰτωλοῖς
[7, 12]   αὐτὴν πολεμήσων ἀφίξεσθαι. (ἐρομένων δὲ  τῶν   γερόντων ὁπόσους ἡγοῖτο ἀδικεῖν, ἐσπέμπει
[7, 15]   τὴν Ἑλλάδα ἀπέστειλαν καὶ ἐκ  τῶν   γραμμάτων Μέτελλος ἐπέστελλεν, ἀδικεῖν
[7, 5]   κατάξειν. αἱ μὲν δὴ ἀσταὶ  τῶν   γυναικῶν οὐδαμῶς ὑπακούειν τῷ ὀνείρατι
[7, 3]   Δάμασος καὶ Νάοκλος Κόδρου παῖδες,  τῶν   δὲ Βοιωτῶν Γέρης Βοιωτός· καὶ
[7, 16]   κατὰ κράτος καὶ ἔκαιε Κόρινθον.  (τῶν   δὲ ἐγκαταληφθέντων τὸ μὲν πολὺ
[7, 1]   γενέσθαι σύνοικοί σφισιν ἄνευ πολέμου·  τῶν   δὲ Ἰώνων τοὺς βασιλέας ὑπῄει
[7, 1]   μὲν ἐγένετο ἐνταῦθα τελευτή,  τῶν   δέ οἱ παίδων Ἀχαιὸς μὲν
[7, 24]   κλύδων ὡς τὰ ἄκρα  τῶν   δένδρων σύνοπτα εἶναι μόνον. σείσαντος
[7, 20]   κοινωνῆσαι δὲ αὐτῷ τοῦ ἐγχειρήματος  τῶν   δούλων τὸν εὐνούστατον. τὸ δὲ
[7, 1]   οἰκοῦσι καὶ Ἄργος πρὸ τῆς  τῶν   Δωριέων καθόδου μόνοις Πελοποννησίων ὑπῆρξεν
[7, 19]   ἐθέλουσαν ἄγεσθαι Κομαιθὼ οὔτε παρὰ  τῶν   ἑαυτοῦ γονέων οὔτε παρὰ τῶν
[7, 18]   δὲ Αὔγουστος ἄλλα τε  τῶν   ἐκ Καλυδῶνος λαφύρων καὶ δὴ
[7, 11]   τε αὐτοῖς καὶ οὐχ ἥκιστα  τῶν   ἐκ Λακεδαίμονος, ἀνεχώρησεν ὀπίσω τὸ
[7, 6]   ἴσης τοῖς κατειλεγμένοις καὶ Ἀχαιῶν  τῶν   ἐκ Λακεδαίμονος Πρευγένης καὶ
[7, 2]   Ἴωνος μετόν, ἀλλὰ Μεσσήνιοι μὲν  τῶν   ἐκ Πύλου τὰ πρὸς Κόδρου
[7, 12]   βουλῆς καὶ θάνατον ἀνδρὸς καταγνῶναι  τῶν   ἐκ Σπάρτης. (οἱ μὲν δὴ
[7, 15]   τοὺς Ἀρκάδας ἐκ θεῶν δίκη  τῶν   Ἑλληνικῶν, οἳ ἐν Χαιρωνείᾳ Φιλίππου
[7, 19]   ἁλούσης καὶ νεμομένων τὰ λάφυρα  τῶν   Ἑλλήνων, Εὐρύπυλος Εὐαίμονος λαμβάνει
[7, 6]   τῷ ἀναθήματι τῷ ἐν Ὀλυμπίᾳ  τῶν   Ἑλλήνων μετῆν ἂν καὶ Ἀχαιοῖς
[7, 15]   ἔνθα ἦν μὲν Λακεδαιμονίοις ὑπὲρ  τῶν   Ἑλλήνων τὰ ἐς Μήδους, ἦν
[7, 20]   ἐς ἄλλα τὸ Ὠιδεῖον ἀξιολογώτατα  τῶν   ἐν Ἕλλησι, πλήν γε δὴ
[7, 26]   ὗς ἄγριοι· (εἰ δέ τινα  τῶν   ἐν Ἕλλησι πολισματίων ἀφθόνῳ καταρρεῖται
[7, 10]   Λακεδαίμονα πόλεων μόνην οὐ προδοθεῖσαν  τῶν   ἐν Ἕλλησιν εὕροι τις ἄν·
[7, 23]   ἐνταῦθα, Ἀργυρᾶν δὲ εἶναι μὲν  τῶν   ἐν θαλάσσῃ νυμφῶν, ἐρασθεῖσαν δὲ
[7, 5]   τοῦ ἄλσους Ἄλης ποταμὸς ψυχρότατος  τῶν   ἐν Ἰωνίᾳ. (Λεβεδίοις δὲ τὰ
[7, 5]   ἐν αὐτῇ λουτρὰ θαλάσσια, μάλιστα  τῶν   ἐν Ἰωνίᾳ λουτρῶν ὠφέλιμα ἀνθρώποις.
[7, 3]   Κόδρου συλλέξας ἐξ ἁπασῶν  τῶν   ἐν Ἰωνίᾳ πόλεων ὅσους δὴ
[7, 25]   τῷ σεισμῷ, ὥστε οἰκίαν μηδεμίαν  τῶν   ἐν Λακεδαίμονι ἀντισχεῖν. (ἐγένετο δὲ
[7, 7]   ἔργῳ μᾶλλόν τι ἐπὶ κατασκοπῇ  τῶν   ἐν Μακεδονίᾳ πραγμάτων· (τότε δὲ
[7, 14]   ἐς Ῥώμην ἄλλους τε Ἀχαιῶν  τῶν   ἐν τέλει καὶ Θεαρίδαν· ὡς
[7, 5]   τε καὶ οὐ πολλῷ τινι  τῶν   ἐν τῇ Ἑλλάδι ἀποδέοντά ἐστιν·
[7, 17]   τὸν ποιήσαντα καὶ ἀπαρχὰς ἀπὸ  τῶν   ἐν τῇ κεφαλῇ τριχῶν δοῦναι.
[7, 1]   τὸ ἐφ´ ἡμῶν ἔχουσα ἀπὸ  τῶν   ἐνοικούντων, αὐτή τε Αἰγιαλὸς τὸ
[7, 8]   ὁπόσα δὲ Θεσσαλοῖς  τῶν   ἐξ Ἠπείρου τισὶν ἐγκλήματα ἦν
[7, 12]   Μεναλκίδας κινδύνου, μεταδίδωσι τάλαντα τρία  τῶν   ἐξ Ὠρωποῦ Μεγαλοπολίτῃ Διαίῳ. ἐγεγόνει
[7, 3]   καὶ λουτρὰ παρέχεται θερμὰ πλεῖστα  τῶν   ἐπὶ θαλάσσῃ καὶ ἥδιστα. τὸ
[7, 2]   κατῆραν, ἐπ´ ἄλλην ἐτρέποντο ἄλλοι  τῶν   ἐπὶ θαλάσσῃ πόλεων, Νειλεὺς δὲ
[7, 11]   οὐδέτερα ἔφασαν ποιήσειν, ἀνθρώπων γὰρ  τῶν   ἐπὶ τῇ φρουρᾷ καὶ οὐ
[7, 17]   καὶ τολμήματί ἐστιν ὑπερηρκότα, οὐ  τῶν   ἐπιτυχόντων εἶναι ταῦτα ἀνθρώπων, ψυχῆς
[7, 17]   τάφος Σωστράτου· μειράκιον δὲ ἦν  τῶν   ἐπιχωρίων, γενέσθαι δὲ Ἡρακλέους ἐρώμενόν
[7, 26]   τὸν ποιήσαντα δὲ εἶχεν οὐδεὶς  τῶν   ἐπιχωρίων εἰπεῖν· ὅστις δὲ ἤδη
[7, 27]   ἔστιν ἀνθρώπων. ἱερεῖς δὲ ἄνδρες  τῶν   ἐπιχωρίων εἰσὶ κατὰ δόξαν γένους
[7, 23]   κατιὼν ἐς θάλασσαν. λόγος δὲ  τῶν   ἐπιχωρίων ἐς αὐτόν ἐστι, Σέλεμνον
[7, 25]   τέχνης εὖ· ἐλέγοντο δὲ ὑπὸ  τῶν   ἐπιχωρίων ἱέρειαι ταῖς Εὐμενίσιν αἱ
[7, 20]   καταβαίνουσι δὲ καὶ ὁπόσοι δὴ  τῶν   ἐπιχωρίων παῖδες ἐπὶ τὸν Μείλιχον
[7, 6]   τὸ ἐν Βοιωτοῖς· δὲ  τῶν   ἐπιχωρίων Πατρεῦσιν ἐξηγητὴς τὸν παλαιστὴν
[7, 27]   τῆς νίκης, καὶ ἄνδρες ἀγωνίζονται  τῶν   ἐπιχωρίων. πλησίον δὲ τοῦ Ἀπόλλωνος
[7, 6]   εὔνοια μὲν παρὰ τοῦ Ἑλληνικοῦ  τῶν   ἔργων μάλιστα ὑπῆρχε τῶν ὕστερον,
[7, 12]   αἰτίᾳ· Δίαιος δὲ σφᾶς ἀπὸ  τῶν   ἐς αὐτὸν ἐγκλημάτων μετῆγεν ἐς
[7, 16]   ἀπέδοτο δὲ καὶ οἰκέτας, ὅσοι  τῶν   ἐς ἐλευθερίαν ἀφεθέντων καὶ μαχεσαμένων
[7, 2]   οὗτος γὰρ δὴ ἀπεδέδεικτο Ἰώνων  τῶν   ἐς Ἔφεσον πλευσάντων βασιλεύς Λέλεγας
[7, 10]   ὑπήρχετο Καλλικράτης οὔτε ἔργον  τῶν   ἐς τὴν κολακείαν οὔτε λόγον
[7, 8]   καθεῖλον τὴν Μακεδόνων ἀρχὴν καὶ  τῶν   ἐς τὸ συμμαχικὸν ταχθέντων Ἄτταλος
[7, 24]   δεύτερος τῶν σεισμῶν ἀπώλειάν τε  τῶν   ἑτοιμοτέρων φέρει καί, ἐφ´
[7, 16]   δὲ Ἀχαιοὺς ἀπολωλεκὼς Μεγαλοπολίταις κακῶν  τῶν   ἐφεστηκότων ἧκεν ἄγγελος, ἀποκτείνας δὲ
[7, 18]   ἄρκτον καὶ ἄλλο τι ἐθεασάμην  τῶν   ζῴων, τὰ μὲν ὑπὸ τὴν
[7, 18]   τὸν βωμὸν καὶ δένδρων καρπὸν  τῶν   ἡμέρων. (τὸ δὲ ἀπὸ τούτου
[7, 25]   τὸν Ἄρειον πάγον καὶ ἐπὶ  τῶν   θεῶν αἳ Σεμναὶ καλοῦνται τοὺς
[7, 2]   τά τε ἄλλα ἀγώγιμα καὶ  τῶν   θεῶν φερόμενοι τὰ ἀγάλματα, καὶ
[7, 18]   οἱ δὲ καὶ τὰ τέλεια  τῶν   θηρίων· κατατιθέασι δὲ ἐπὶ τὸν
[7, 18]   πυράν. τρωθῆναι δὲ οὐδένα ὑπὸ  τῶν   θηρίων μνημονεύουσιν. ~(ἔστι δὲ ἐν
[7, 4]   ἐς τοσοῦτο ὑπὸ τοῦ Κωκάλου  τῶν   θυγατέρων ἐσπουδάσθη κατὰ τὴν τέχνην,
[7, 24]   δὴ τὸ ἄγαλμα οὐδενὶ πλὴν  τῶν   ἱερωμένων ἔστι, δρῶσι δὲ ἄλλα
[7, 16]   στρατὸς ἀθύμως μὲν εἶχεν ἐπὶ  τῶν   ἱππέων τῇ τροπῇ, δεξάμενοι δὲ
[7, 17]   πλεῖστον ἀφικομένην δυνάμεως πόλιν ἐπὶ  τῶν   καλουμένων ἡρώων, ὁμοῦ τῇ μεταβολῇ
[7, 4]   παῖδα Ἀγκαῖον, βασιλεύειν δὲ αὐτὸν  τῶν   καλουμένων Λελέγων· Ἀγκαίῳ δὲ τὴν
[7, 4]   Ἀθήνῃσιν ὑπῆρχεν εἶναι τοῦ βασιλικοῦ  τῶν   καλουμένων Μητιονιδῶν καὶ ὁμοῦ τῇ
[7, 21]   παντί γε πράγματι, ἀλλὰ ἐπὶ  τῶν   καμνόντων. κάτοπτρον καλῳδίῳ τῶν λεπτῶν
[7, 15]   συντελεῖν. (τότε δὲ ὡς παρὰ  τῶν   κατασκόπων ἐπυνθάνετο Κριτόλαος Μέτελλον
[7, 3]   Ἰλίου πλανηθέντων σὺν Κάλχαντι τούτων  τῶν   κατειλεγμένων ἐχόντων Ἐρυθράς, Κλέοπος
[7, 3]   νῆσον ἐκ τῆς ἠπείρου. τούτων  τῶν   Κλαζομενίων τὸ πολὺ οὐκ Ἴωνες,
[7, 2]   Νειλεὺς καὶ οἱ λοιποὶ  τῶν   Κόδρου παίδων ἐς ἀποικίαν ἀπεστάλησαν,
[7, 2]   ὕστερον Μέδων καὶ Νειλεὺς πρεσβύτατοι  τῶν   Κόδρου παίδων ἐστασίασαν ὑπὲρ τῆς
[7, 2]   Πηνέλεω καὶ Ὀρχομένιοι Μινύαι συγγενείᾳ  τῶν   Κόδρου παίδων· (μετέσχον δὲ καὶ
[7, 19]   τῶν ἑαυτοῦ γονέων οὔτε παρὰ  τῶν   Κομαιθοῦς ἥμερον ἀπήντησεν οὐδέν. (ἐπέδειξε
[7, 25]   ταὐτὰ τῷ ἐν Τίρυνθι ὑπὸ  τῶν   Κυκλώπων καλουμένων, κατὰ ἀνάγκην δὲ
[7, 25]   ἀρχὰς διέφθειραν τῆς Ἀθηνᾶς ἱκέτας  τῶν   Κύλωνι ὁμοῦ τὴν ἀκρόπολιν κατειληφότων·
[7, 27]   οἱ ἄνδρες μόνον ἀλλὰ καὶ  τῶν   κυνῶν τὸ ἄρρεν. ἐς δὲ
[7, 21]   ἐπὶ τῶν καμνόντων. κάτοπτρον καλῳδίῳ  τῶν   λεπτῶν δήσαντες καθιᾶσι, σταθμώμενοι μὴ
[7, 12]   συμφορὰν εἰ καὶ Καλλικράτει μεταδώσει  τῶν   λημμάτων. τὰ μὲν δὴ πρῶτα
[7, 7]   ἐν τῷ τότε. Ἑλλήνων δὲ  τῶν   λοιπῶν Σικυώνιοι συνεδρίου πρῶτοι τοῦ
[7, 17]   ὗν ἐπὶ τὰ ἔργα ἐπιπέμψαι  τῶν   Λυδῶν. (ἐνταῦθα ἄλλοι τε τῶν
[7, 17]   τῶν Λυδῶν. (ἐνταῦθα ἄλλοι τε  τῶν   Λυδῶν καὶ αὐτὸς Ἄττης ἀπέθανεν
[7, 8]   ἐς μελέτην τοῖς ἐφήβοις ἐκ  τῶν   Λυκούργου νόμων καταλύσαντες ἐπέταξαν τοῖς
[7, 1]   ἀρχῆς· Ὁμήρῳ γοῦν ἐν καταλόγῳ  τῶν   μετὰ Ἀγαμέμνονος ἐξήρκεσε τὸ ἀρχαῖον
[7, 3]   γὰρ δὴ καὶ οἱ Πάμφυλοι  τῶν   μετὰ ἅλωσιν Ἰλίου πλανηθέντων σὺν
[7, 25]   ἐγένετο ἐπιφανεστέρα διὰ τὴν συνοίκησιν  τῶν   Μυκηναίων. (ἐν Κερυνείᾳ δὲ ἱερόν
[7, 18]   τοῦ βωμοῦ τὰ αὐότατά σφισι  τῶν   ξύλων κεῖται. μηχανῶνται δὲ ὑπὸ
[7, 20]   ἑορτὴν ἄγωσι, τῆς θεοῦ τις  τῶν   οἰκετῶν ἐκ Μεσόας ἔρχεται τὸ
[7, 24]   τῇ ἐς τὸ ἔδαφος τροπῇ  τῶν   οἰκοδομημάτων ἀντιστᾶσα ἐναντία κίνησις ἐξεγείρῃ
[7, 24]   τὸν σεισμὸν {εἴτ´} εὐθὺ ὑποδύεσθαι  τῶν   οἰκοδομημάτων καὶ θεμέλια ἀναπάλλειν φασὶν
[7, 7]   ἡγεμόνα Ὀτίλιον· τοῦτο γάρ οἱ  τῶν   ὀνομάτων ἦν τὸ ἐκδηλότατον, ἐπεὶ
[7, 27]   ἄγαλμα ἵδρυται. ποταμοὶ δὲ ἐκ  τῶν   ὀρῶν κατέρχονται τῶν ὑπὲρ τὴν
[7, 15]   ἀνὰ τὴν Βοιωτίαν καὶ ἐς  τῶν   ὀρῶν τὰ ἄκρα ἀνέφευγον. (Μέτελλος
[7, 11]   τοσοῦτο ἡκούσαις ἀξιώματος καὶ ὑπὲρ  τῶν   ὅρων τῆς χώρας τὰ μὲν
[7, 4]   ἐξ Εὐβοίας. Οἰνοπίωνος δὲ καὶ  τῶν   παίδων ἔλαβεν ὕστερον Ἄμφικλος τὴν
[7, 24]   δὲ ἔτι παλαιότερα προεκέκριτο ἐκ  τῶν   παίδων ἱερᾶσθαι τῷ Διὶ
[7, 5]   Κλάρον θεωροὺς οἱ Σμυρναῖοι περὶ  τῶν   παρόντων σφίσιν ἐρησομένους, καὶ αὐτοῖς
[7, 1]   ὡς ἰδίᾳ χρήματα ὑφελόμενος ἔχοι  τῶν   πατρῴων· δὲ ἐς Ἀθήνας
[7, 25]   μὲν δὴ ἄλλος στρατὸς  τῶν   Πελοποννησίων ἀπεχώρησεν ἐκ τῆς Ἀττικῆς,
[7, 27]   ἐστί, καὶ ἐπὶ τῇ μεγίστῃ  τῶν   πηγῶν τοῦ Ἀσκληπιοῦ τὸ ἄγαλμα
[7, 2]   Μέδων τὸν ἕτερον ἦν  τῶν   ποδῶν χωλός· δόξαν δέ σφισιν
[7, 6]   ἧσσον εἶχον γνώμην. (πολέμων δὲ  τῶν   πολεμηθέντων ὕστερον ὑπὸ τοῦ Ἕλλησι
[7, 16]   Καλλιστράτῳ παρέστη τόλμα διεκπαῖσαι διὰ  τῶν   πολεμίων ἄγοντι τοὺς ἱππέας· ὡς
[7, 10]   ἐς Ῥώμην ὕστερον ἐκ  τῶν   πόλεων ἐς ἃς ὑπὸ Ῥωμαίων
[7, 8]   ἀποβαλεῖν τὸ πολὺ καὶ ἐκ  τῶν   πόλεων, ὅσας εἷλεν ἐν τῇ
[7, 15]   Ἀχαιῶν συνέλεγε καὶ Ἀρκάδων ἀπὸ  τῶν   πόλεων τοὺς ἐν ἡλικίᾳ· ἐγένετο
[7, 18]   τινὰ αἰτίαν ἐπανήγαγεν αὖθις ἐκ  τῶν   πολισμάτων τῶν ἄλλων τοὺς ἄνδρας
[7, 13]   ἐν ἐγκλήμασί τε ἦν ὑπὸ  τῶν   πολιτῶν καὶ οὐ γάρ τινα
[7, 22]   Ὠλένου παρέξεισιν ἐρείπια, ὑπὸ ἀνθρώπων  τῶν   πρὸς θαλάσσῃ καλούμενος Πεῖρος. πρὸς
[7, 21]   τοσοῦτο μέτεστιν ἀληθείας, Κυανεῶν δὲ  τῶν   πρὸς Λυκίᾳ πλησιαίτατα χρηστήριον Ἀπόλλωνός
[7, 24]   ὤφθη σχήματα οὔτε ἐγνωσμένα ὑπὸ  τῶν   πρότερον καὶ μεγάλην τοῖς ὁρῶσιν
[7, 2]   ἐς Διδύμους ἐστὶν οὐ πόρρω  τῶν   πυλῶν ἐν ἀριστερᾷ τῆς ὁδοῦ·
[7, 16]   τὸ μὲν παραυτίκα, ἀναπεπταμένων ὅμως  τῶν   πυλῶν, ἐπεῖχεν ἐς τὴν Κόρινθον
[7, 21]   τὸ ἱερὸν ὑπὲρ τὴν ἀκρόπολιν  τῶν   πυλῶν ἐστιν ἐγγὺς αἳ ἐπὶ
[7, 14]   ἤθελεν, ἀλλὰ ἐς μὲν ἐπήκοον  τῶν   Ῥωμαίων ἔπεμπεν ἀγγέλους κελεύων τοὺς
[7, 16]   δέ, ἐχόντων ἀφυλακτότερον ὑπὸ φρονήματος  τῶν   Ῥωμαίων, ἐπιτίθενται {τοῖς} ἐπὶ φυλακῆς
[7, 16]   μὲν περὶ ὄρθρον ἐς τὸ  τῶν   Ῥωμαίων στράτευμα, ἀποπέμψας δὲ ἐς
[7, 24]   τεκτόνων· δὲ δὴ δεύτερος  τῶν   σεισμῶν ἀπώλειάν τε τῶν ἑτοιμοτέρων
[7, 24]   θεὸς ἐπὶ τοῖς βιαίοις  τῶν   σεισμῶν ἐθέλει προενδείκνυσθαι· (τῆς δὲ
[7, 24]   ἐπομβρίαι συνεχεῖς αὐχμοὶ πρὸ  τῶν   σεισμῶν συμβαίνουσιν ἐπὶ χρόνον πλείονα,
[7, 26]   Δονοῦσσα καλουμένη ἐγένετο μὲν ὑπὸ  τῶν   Σικυωνίων ἀνάστατος, μνημονεύειν δὲ καὶ
[7, 25]   Μυκηναῖοι τὴν πόλιν ἐπιλειπόντων σφᾶς  τῶν   σιτίων, καὶ ἄλλοι μέν τινες
[7, 20]   ἀλλὰ ἔσοδος ἐς αὐτὰ διὰ  τῶν   στοῶν ἐστι. τὸ μὲν δὴ
[7, 17]   Ἀχαϊκόν, καὶ αὐτὸ κακία  τῶν   στρατηγησάντων ἐκόλουσεν ἔτι αὐξανόμενον. (χρόνῳ
[7, 7]   Ἀθηναίοις καὶ ὡς ὑπὸ ἀσθενείας  τῶν   συμμάχων ἐπὶ Ῥωμαίους καὶ ἐπικουρίαν
[7, 26]   δὲ καὶ Ὅμηρον ἐν καταλόγῳ  τῶν   σὺν Ἀγαμέμνονί φασιν αὐτῆς ποιήσαντα
[7, 24]   αὐτόν, καθότι καὶ τὰ ἔργα  τῶν   σφαλάκων ἐκ μυχοῦ τῆς γῆς
[7, 16]   παρὰ Ἀττάλου. (Μόμμιος μὲν δὴ  τῶν   τε ἐξ Ἰταλίας τινὰς καὶ
[7, 5]   ἀλλοίῳ. (ἡ δὲ Ἰωνία παρὲξ  τῶν   τε ἱερῶν καὶ τῆς τοῦ
[7, 24]   τὴν χώραν σφίσιν αὐτίκα κατασκήψας  τῶν   τε οἰκοδομημάτων τὴν κατασκευὴν καὶ
[7, 24]   ἡσυχῇ ῥέπουσαν ἐς τὸ μελάντερον·  (τῶν   τε ὑδάτων ὡς τὸ πολὺ
[7, 26]   ἤθροιζε, τότε αὐτὸν Πεισίστρατον  τῶν   τινα ἑταίρων μεταποιῆσαι τὸ ὄνομα
[7, 6]   Λεοντομένης· Κομήτης δὲ πρεσβύτατος  τῶν   Τισαμενοῦ παίδων πρότερον ἔτι διεβεβήκει
[7, 26]   μὲν τῷ Πελληνέων ἀπὸ Πάλλαντος,  τῶν   Τιτάνων δὲ καὶ Πάλλαντα εἶναι
[7, 12]   πέτεσθαι, εἴγε καὶ Καλλικράτην ἀνοσιώτατον  τῶν   τότε Μεναλκίδας {μὲν} ὑπερῆρεν ἀπιστίᾳ,
[7, 5]   καὶ τὸ καλῴδιον τὸ ἐκ  τῶν   τριχῶν καὶ ἐς ἐμὲ ἔτι
[7, 5]   τοὺς ἄνδρας πλεξαμένους κάλον ἐκ  τῶν   τριχῶν τὴν σχεδίαν παρὰ σφᾶς
[7, 21]   δέ, ὃς Ἀθηναίοις τοὺς ἀρχαιοτάτους  τῶν   ὕμνων ἐποίησεν, εἶναί φησι τὸν
[7, 27]   δὲ ἐκ τῶν ὀρῶν κατέρχονται  τῶν   ὑπὲρ τὴν Πελλήνην, πρὸς μὲν
[7, 6]   Ἑλληνικοῦ τῶν ἔργων μάλιστα ὑπῆρχε  τῶν   ὕστερον, ἀναπαύσασθαι δὲ οὔ ποτε
[7, 17]   ἀρχαιότερα ὀνόματα ἐς ποίησιν ἐπάγεσθαι  τῶν   ὑστέρων καθεστηκός ἐστιν Ἕλλησι, καὶ
[7, 4]   σφᾶς ἐπιβουλεύειν Ἴωσι. (Σαμίων δὲ  τῶν   φευγόντων οἱ μὲν ἐπὶ τῇ
[7, 25]   θεάσασθαι, αὐτίκα λέγεται δείμασιν ἐκτὸς  τῶν   φρενῶν γίνεσθαι· καὶ τοῦδε ἕνεκα
[7, 11]   πολὺς μεταξὺ ἤνυστο, καὶ  τῶν   φρουρῶν ἀδικοῦσιν ἄνδρες Ὠρωπίους. οἱ
[7, 5]   χώρα Χαλκίς, ἀφ´ ἧς καὶ  τῶν   φυλῶν σφισιν τρίτη τὸ
[7, 5]   θρόνου καὶ ἠλακάτην ἐν ἑκατέρᾳ  τῶν   χειρῶν ἔχει καὶ ἐπὶ τῆς
[7, 22]   ἐς τοσοῦτο ὥστε καὶ ἑστιῶνται  τῶν   χηραμῶν ἐντός, καὶ ὁπόσοις ἂν
[7, 11]   Ἀχαιοὺς ἄγῃ· δὲ ἀπὸ  τῶν   χρημάτων μεταδώσειν Καλλικράτει τὸ ἥμισυ
[7, 22]   ἐκτὸς τὰς χεῖρας ἀπέσχεν ἀπὸ  τῶν   ὤτων, καὶ ἧστινος ἂν ἐπακούσῃ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site d'Agnes VINAS

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 16/01/2007