Livre, Chap. |
[7, 25] |
ὁ
Γωβρύου
τὴν
ἀγγελίαν
ἐπίστευσεν
|
ἐς |
Ἀθηναίους
ἀπαγγεῖλαι·
ὁ
δὲ
ἄλλος |
[7, 11] |
Ὠρωπίων
Ἀθηναίους·
ἢν
δὲ
αὖθις
|
ἐς |
Ἀθηναίους
γένηται
ἔγκλημα
Ὠρωπίοις,
τὴν |
[7, 20] |
πρότερον
ἔτι
ἐξείργαστό
μοι
τὰ
|
ἐς |
Ἀθηναίους
ἢ
ὑπῆρκτο
Ἡρώδης
τοῦ |
[7, 24] |
καὶ
ὡς
ὑπὸ
Ἀχαιῶν
ἐκπεσόντες
|
ἐς |
Ἀθήνας
καὶ
ὕστερον
ἐξ
Ἀθηνῶν |
[7, 1] |
ἔχοι
τῶν
πατρῴων·
ὁ
δὲ
|
ἐς |
Ἀθήνας
φυγὼν
θυγατέρα
Ἐρεχθέως
ἠξιώθη |
[7, 22] |
ἐνενήκοντά
εἰσι
στάδιοι,
ἑξήκοντα
δὲ
|
ἐς |
Αἴγιον
ἀπὸ
τοῦ
Ἐρινεοῦ·
ὁδὸς |
[7, 22] |
καὶ
ἠπειρώτιδες
βεβαίως·
πλέοντι
δὲ
|
ἐς |
Αἴγιον
ἐκ
Πατρῶν
ἄκρα
πρῶτόν |
[7, 7] |
καὶ
τὰ
ἔργα.
(ἀθροίζεσθαι
δὲ
|
ἐς |
Αἴγιόν
σφισιν
ἔδοξεν·
αὕτη
γὰρ |
[7, 18] |
δὲ
ἀνὰ
χρόνον
Πατρεῖς
διέβησαν
|
ἐς |
Αἰτωλίαν
Ἀχαιῶν
μόνοι
κατὰ
φιλίαν |
[7, 9] |
ἔς
τε
Ἀθήνας
κατεπέμπετο
καὶ
|
ἐς |
Αἰτωλίαν
κατάγειν
σφᾶς
Μεσσηνίους
καὶ |
[7, 8] |
Φίλιππον,
μετέσχον
δὲ
καὶ
στρατείας
|
ἐς |
Αἰτωλούς,
τρίτα
δὲ
ὁμοῦ
Ῥωμαίοις |
[7, 23] |
ἐστιν
ἀρχαῖον,
καὶ
ἡ
Εἰλείθυια
|
ἐς |
ἄκρους
ἐκ
κεφαλῆς
τοὺς
πόδας |
[7, 20] |
Ἀχαιῶν
μόνοι.
κεκόσμηται
δὲ
καὶ
|
ἐς |
ἄλλα
τὸ
Ὠιδεῖον
ἀξιολογώτατα
τῶν |
[7, 12] |
Λακεδαιμονίοις
καὶ
Ἀχαιοῖς
διάφορα
ἦν
|
ἐς |
ἀλλήλους.
καὶ
τοῖς
ἐκ
Ῥώμης |
[7, 27] |
γυναῖκας
οἱ
ἄνδρες
γέλωτί
τε
|
ἐς |
ἀλλήλους
χρῶνται
καὶ
σκώμμασιν.
(ἀπωτέρω |
[7, 24] |
κάλλει·
ἀρχομένων
δὲ
αὐτῷ
γενείων
|
ἐς |
ἄλλον
παῖδα
ἡ
ἐπὶ
τῷ |
[7, 17] |
Οἰβώτα
οὐ
προαχθείη
ἄν
τις
|
ἐς |
ἀλογίαν.
Οἰβώτᾳ
γὰρ
ἀνδρὶ
Δυμαίῳ, |
[7, 25] |
ὑπὲρ
τῆς
ἱερωσύνης
ἀφίκωνται
γυναῖκες
|
ἐς |
ἀμφισβήτησιν
πλέονες,
ἡ
τῷ
κλήρῳ |
[7, 7] |
τὴν
Μακεδόνων
ἀρχήν,
ὡς
ἀφίκετο
|
ἐς |
ἄνδρας,
παρὰ
ἑκόντος
Ἀντιγόνου
λαβὼν |
[7, 23] |
τούτῳ
τοῦ
Ἀσκληπιοῦ
τῷ
ἱερῷ
|
ἐς |
ἀντιλογίαν
ἀφίκετο
ἀνήρ
μοι
Σιδόνιος, |
[7, 12] |
ἐγένετο
μειζόνων
ἀρχή·
Δίαιος
δὲ
|
ἐς |
ἀντιλογίαν
Μεναλκίδᾳ
καταστὰς
ἐπὶ
τῆς |
[7, 15] |
καὶ
μύριοι.
(ἐνταῦθα
ὁ
Δίαιος
|
ἐς |
ἅπαν
ἀφίκετο
ἀνοίας,
ὃς
Κριτόλαον |
[7, 17] |
ἑκατόν,
ἣν
ἐνίκα
Διόδωρος
Σικυώνιος.
|
~(ἐς |
ἅπαν
δὲ
ἀσθενείας
τότε
μάλιστα |
[7, 24] |
ἔστιν
ἀνορθουμένους
οἳ
ὀλίγου
ἐδέησαν
|
ἐς |
ἅπαν
ἐκριφῆναι,
καὶ
ὁπόσα
διέστη |
[7, 10] |
δὲ
ἀνὴρ
Ἀχαιὸς
Καλλικράτης
τηνικαῦτα
|
ἐς |
ἅπαν
ἐποίει
Ῥωμαίοις
ὑποχειρίους.
ἀρχὴ |
[7, 6] |
ἦσαν
ἀριθμόν,
ὁπόσαι
γε
καὶ
|
ἐς |
ἅπαν
τὸ
Ἑλληνικὸν
γνώριμοι,
Δύμη |
[7, 4] |
ἐπὶ
ταῖς
συμφοραῖς
ἐπιφανέστερος
ἐγένετο
|
ἐς |
ἅπαντας
ἀνθρώπους.
ἀποκτείνας
μὲν
ἀδελφῆς |
[7, 21] |
ἐπιχώρια
ὄντα
ἕκαστοι
τίθενται,
τοσαίδε
|
ἐς |
ἅπαντας
γεγόνασιν
ἐπικλήσεις
αὐτῷ,
Πελαγαῖος |
[7, 2] |
οἱ
λοιποὶ
τῶν
Κόδρου
παίδων
|
ἐς |
ἀποικίαν
ἀπεστάλησαν,
ἀγαγόντες
μὲν
καὶ |
[7, 3] |
τῇ
Ἁλιαρτίᾳ.
(ἐκπέμψαντος
δὲ
σφᾶς
|
ἐς |
ἀποικίαν
τοῦ
θεοῦ,
περαιοῦνται
ναυσὶν |
[7, 1] |
καλεῖσθαι.
Ἄρχανδρος
Ἀχαιοῦ
καὶ
Ἀρχιτέλης
|
ἐς |
Ἄργος
ἀφίκοντο
ἐκ
τῆς
Φθιώτιδος, |
[7, 8] |
πλέον
ἐπέξεισιν
αὖθίς
μοι
τὰ
|
ἐς |
Ἀρκάδας·
Λακεδαιμόνιοι
δὲ
ἅτε
μεγάλως |
[7, 10] |
ἢ
ὕστερον
ἐκ
τῶν
πόλεων
|
ἐς |
ἃς
ὑπὸ
Ῥωμαίων
ἐπέμφθησαν,
πρόφασις |
[7, 17] |
σώματος
μήτε
τήκεσθαι.
(τάδε
μὲν
|
ἐς |
Ἄττην
τὰ
γνωριμώτατα·
ἐν
δὲ |
[7, 23] |
ἱερεῖα
ἐν
κοινῷ
ἀνάλωμα
οὐδὲν
|
ἐς |
αὐτὰ
γίνεσθαι·
τέλος
δὲ
ἀπαιτεῖσθαι |
[7, 20] |
οὐκ
ἐν
ὑπαίθρῳ,
ἀλλὰ
ἔσοδος
|
ἐς |
αὐτὰ
διὰ
τῶν
στοῶν
ἐστι. |
[7, 13] |
Ἀχαιῶν
ὑπηγάγετο
εὔνοιαν,
ἐσήγαγε
δὲ
|
ἐς |
αὐτὰ
καὶ
φρουράς,
ὁρμητήρια
ἐπὶ |
[7, 3] |
μὲν
Ὀρχομένιοι
Μινύαι
σὺν
Ἀθάμαντι
|
ἐς |
αὐτὴν
ἐλθόντες·
λέγεται
δὲ
ὁ |
[7, 19] |
τοιαῦτα
ἦν
πείθομαι
οὔτε
τὰ
|
ἐς |
αὐτὴν
ἐπιστάμενος
δοκεῖ
μοί
ποτε |
[7, 21] |
κατὰ
δὲ
τὸ
ἐκτὸς
κάθοδος
|
ἐς |
αὐτὴν
πεποίηται.
μαντεῖον
δὲ
ἐνταῦθά |
[7, 3] |
τὴν
γῆν
Καρῶν
ἀφικέσθαι
φασὶν
|
ἐς |
αὐτὴν
πρώτους
τοῦ
Ἑλληνικοῦ
Κρῆτας, |
[7, 5] |
πόλιν
ἐνταῦθα
οἰκίζειν
καὶ
ἄγειν
|
ἐς |
αὐτὴν
Σμυρναίους
ἀναστήσαντα
ἐκ
τῆς |
[7, 27] |
εἰργασμένον.
(κατὰ
δὲ
τὴν
ὁδὸν
|
ἐς |
αὐτὴν
τὴν
πόλιν
ἐστὶν
Ἀθηνᾶς |
[7, 19] |
δὲ
καὶ
ἄλλοι
λόγοι
δύο
|
ἐς |
αὐτήν,
ὡς
ὅτε
ἔφυγεν
Αἰνείας, |
[7, 12] |
Δίαιος
δὲ
σφᾶς
ἀπὸ
τῶν
|
ἐς |
αὐτὸν
ἐγκλημάτων
μετῆγεν
ἐς
πραγμάτων |
[7, 21] |
Κορέσου
τε
ἔλεος
καὶ
ὅσα
|
ἐς |
αὐτὸν
εἴργασται
αἰδώς
ἀπέσφαξέ
τε |
[7, 17] |
οὐδὲν
οἷός
τε
ἦν
ἀπόρρητον
|
ἐς |
αὐτὸν
ἐξευρεῖν,
ἀλλὰ
Ἑρμησιάνακτι
μὲν |
[7, 23] |
θάλασσαν.
λόγος
δὲ
τῶν
ἐπιχωρίων
|
ἐς |
αὐτόν
ἐστι,
Σέλεμνον
μειράκιον
ὡραῖον |
[7, 21] |
Κορέσῳ
μετῆν,
τοσοῦτο
εἶχεν
ἀπεχθείας
|
ἐς |
αὐτὸν
ἡ
παρθένος.
(ὡς
δὲ |
[7, 17] |
ἀλλὰ
ἐπιχώριός
ἐστιν
ἄλλος
σφίσιν
|
ἐς |
αὐτὸν
λόγος,
Δία
ὑπνωμένον
ἀφεῖναι |
[7, 27] |
τῶν
ἀνδρῶν,
αἱ
γυναῖκές
τε
|
ἐς |
αὐτοὺς
καὶ
ἀνὰ
μέρος
ἐς |
[7, 9] |
ἐς
τὸ
ἀνωφελὲς
προϋπηργμένων
σφίσιν
|
ἐς |
αὐτούς,
οἳ
ἐπὶ
τὰ
Φιλίππου |
[7, 10] |
τὴν
κολακείαν
οὔτε
λόγον
οὐδένα
|
ἐς |
αὐτοὺς
παριείς·
ἕνα
δέ
τινα |
[7, 11] |
οἱ
Πλευρῶνα
οἰκοῦντες,
συντελείας
τῆς
|
ἐς |
Ἀχαιοὺς
ἐθέλοντες
ἄφεσιν
εὕρασθαι·
καὶ |
[7, 9] |
Ἀλκιβιάδα
μηδὲν
ἀδίκημα
ἐξ
αὐτῶν
|
ἐς |
Ἀχαιοὺς
εἶναι,
Λακεδαιμονίοις
τε
ἀποστεῖλαι |
[7, 7] |
ἐκτὸς
οἰκοῦντας
τοῦ
ἰσθμοῦ
συντελεῖν
|
ἐς |
Ἀχαιοὺς
ἔπειθεν,
ὅτι
ἐς
πλέον |
[7, 12] |
ἄλλου
λόγου,
πόλεις
ὅσαι
τελοῦσιν
|
ἐς |
Ἀχαιοὺς
μηδεμίαν
ἐφ´
ἑαυτῆς
καθεστηκέναι |
[7, 16] |
ὁ
Δίαιος,
οὐδέν
τι
γενόμενος
|
ἐς |
Ἀχαιοὺς
ὅμοιος
ἢ
καὶ
Καλλίστρατος |
[7, 9] |
ἐν
τῇ
Σπάρτῃ,
τὰ
δὲ
|
ἐς |
Ἀχαιοὺς
οὐ
δίκαιοι·
γενομένους
γὰρ |
[7, 27] |
καὶ
ἄδυτον
τῆς
Ἀθηνᾶς
καθήκειν
|
ἐς |
βάθος
τῆς
γῆς,
εἶναι
δὲ |
[7, 25] |
οὐκ
ἐπὶ
πολὺ
δεύτερα
ἔστιν
|
ἐς |
Βοῦραν
ἀποτραπέσθαι·
θαλάσσης
δὲ
ἐν |
[7, 15] |
ἦν
δὲ
καὶ
Ἀθηναίοις
τὰ
|
ἐς |
Γαλάτας
οὐδὲν
ἀφανέστερα
ἐκείνων
τολμήματα. |
[7, 17] |
λόγος,
Δία
ὑπνωμένον
ἀφεῖναι
σπέρμα
|
ἐς |
γῆν,
τὴν
δὲ
ἀνὰ
χρόνον |
[7, 14] |
ζημίαν,
ὅτι
ἐσέβαλον
σὺν
ὅπλοις
|
ἐς |
γῆν
τὴν
Φωκίδα,
δευτέραν
Εὐβοεῦσιν, |
[7, 24] |
τιμή.
ταῦτα
μὲν
οὕτως
ἐνομίζετο·
|
ἐς |
δὲ
Αἴγιον
καὶ
ἐφ´
ἡμῶν |
[7, 8] |
φιλίᾳ
τῇ
πρὸς
Ῥωμαίους
ἔπραξαν·
|
ἐς |
δὲ
Αἰτωλοὺς
ἐκ
παλαιοῦ
σφισιν |
[7, 22] |
Πανόρμου
τὸ
Ἀθηνᾶς
καλούμενον
τεῖχος.
|
ἐς |
δὲ
λιμένα
Ἐρινεὸν
ἐξ
Ἀθηνᾶς |
[7, 27] |
σφισιν
οὐ
συνεχὴς
ἡ
πόλις,
|
ἐς |
δὲ
μοίρας
νενεμημένη
δύο
ὑπὸ |
[7, 27] |
καὶ
τῶν
κυνῶν
τὸ
ἄρρεν.
|
ἐς |
δὲ
τὴν
ἐπιοῦσαν
ἀφικομένων
ἐς |
[7, 18] |
ἐλάφων
ὑπὸ
τὸ
ἅρμα
ἐζευγμένων·
|
ἐς |
δὲ
τὴν
ἐπιοῦσαν
τηνικαῦτα
ἤδη |
[7, 6] |
καὶ
Μακεδόνων
οἱ
Ἀχαιοὶ
μετέσχον,
|
ἐς |
δὲ
τὴν
Θεσσαλίαν
καὶ
ἐπὶ |
[7, 3] |
ἐν
τῇ
ἠπείρῳ
Κλαζομενὰς
πόλιν·
|
ἐς |
δὲ
τὴν
νῆσον
διέβησαν
δὴ |
[7, 26] |
κινναβάρεως
τὸ
ἄγαλμά
ἐστιν
ἐπηνθισμένον.
|
ἐς |
δὲ
τὸ
ἐπίνειον
καταβᾶσιν
ἐξ |
[7, 26] |
ἡ
τῷ
κλήρῳ
λαχοῦσα
προτετίμηται.
|
~(ἐς |
δὲ
τὸ
ἐπίνειον
τὸ
Αἰγειρατῶν |
[7, 19] |
τὸν
ταύτῃ
κόλπον·
ἀναβὰς
δὲ
|
ἐς |
Δελφοὺς
ἐχρᾶτο
ὑπὲρ
τῆς
νόσου. |
[7, 24] |
καθότι
ἐς
Θερμοπύλας
τε
καὶ
|
ἐς |
Δελφοὺς
οἱ
Ἀμφικτύονες.
(ἰόντι
δὲ |
[7, 17] |
Ὀλυμπίασιν
ἡμάρτανον,
διδάσκονται
δὲ
ἀποστείλαντες
|
ἐς |
Δελφούς·
(οὕτω
καὶ
ἄλλα
ἐς |
[7, 3] |
ἡ
Μαντὼ
τῷ
Ἀπόλλωνι
ἐκομίσθησαν
|
ἐς |
Δελφούς·
Τειρεσίαν
δὲ
κατὰ
τὴν |
[7, 25] |
Ἑλίκην
ἀποτραπήσῃ
τε
ἀπὸ
θαλάσσης
|
ἐς |
δεξιὰν
καὶ
ἥξεις
ἐς
πόλισμα |
[7, 9] |
Ἀχαιῶν
τοῖς
φεύγουσι
τὰ
βουλεύματα
|
ἐς |
δέον
χωρήσειν·
γράμματά
τε
αὐτίκα |
[7, 4] |
ἀδικεῖν
ὑπὸ
τοῦ
Μίνω
καὶ
|
ἐς |
δεσμωτήριον
ὁμοῦ
τῷ
παιδὶ
ἐμβληθεὶς |
[7, 14] |
ὅσους
εἶχον
συνειληφότες,
κατατίθενται
σφᾶς
|
ἐς |
δεσμωτήριον,
τοὺς
ξένους
δὲ
ἀπ´ |
[7, 2] |
δὲ
Νειλέως
ὁ
τάφος
ἰόντων
|
ἐς |
Διδύμους
ἐστὶν
οὐ
πόρρω
τῶν |
[7, 10] |
τινα
ἐξ
αὐτῶν
ἄνδρα
οὐδαμῶς
|
ἐς |
δικαιοσύνην
πρόθυμον,
τοῦτον
τὸν
ἄνδρα |
[7, 12] |
μὲν
ἀπελθόντες
ὑπήγοντο
ὑπὸ
Σπαρτιατῶν
|
ἐς |
δικαστήριον
τῷ
λόγῳ
καὶ
ἀποθανεῖν |
[7, 21] |
ταῖς
Πάτραις
ἀριθμὸν
μὲν
καὶ
|
ἐς |
δὶς
τῶν
ἀνδρῶν·
Ἀφροδίτης
δέ, |
[7, 17] |
ἡρώων,
ὁμοῦ
τῇ
μεταβολῇ
τῇ
|
ἐς |
Δωριέας
ἐπέλιπε
τὸ
ἐκ
τῆς |
[7, 8] |
τὰ
τείχη
τῆς
Σπάρτης
καταβάλλουσιν
|
ἐς |
ἔδαφος,
οἰκοδομηθέντα
μὲν
καὶ
πρότερον |
[7, 18] |
Ἀχαιοὺς
τοὺς
ἐκ
Ῥυπῶν,
καταβαλὼν
|
ἐς |
ἔδαφος
Ῥύπας·
καὶ
ἔδωκε
μὲν |
[7, 15] |
ἰσθμόν,
ἐπεκηρυκεύετο
καὶ
τότε
Ἀχαιοῖς
|
ἐς |
εἰρήνην
καὶ
ὁμολογίας
προκαλούμενος·
ἰσχυρὸς |
[7, 18] |
ξύλα
ἱστᾶσιν
ἔτι
χλωρὰ
καὶ
|
ἐς |
ἑκκαίδεκα
ἕκαστον
πήχεις·
ἐντὸς
δὲ |
[7, 14] |
τῆς
οἰκίας
καὶ
ἐκάλουν
Ἀχαιοὺς
|
ἐς |
ἐκκλησίαν·
οἱ
δὲ
ὡς
τὰ |
[7, 16] |
δὲ
οὐ
πολλοῖς
ὕστερον
ἐτράποντο
|
ἐς |
ἔλεον
Ῥωμαῖοι
τῆς
Ἑλλάδος,
καὶ |
[7, 16] |
δὲ
καὶ
οἰκέτας,
ὅσοι
τῶν
|
ἐς |
ἐλευθερίαν
ἀφεθέντων
καὶ
μαχεσαμένων
μετὰ |
[7, 15] |
παρῄει
Δίαιος·
καὶ
δούλους
τε
|
ἐς |
ἐλευθερίαν
ἠφίει,
τὸ
Μιλτιάδου
καὶ |
[7, 24] |
(ἔστι
δὲ
καὶ
Ὁμήρῳ
πεποιημένα
|
ἐς |
Ἑλίκην
καὶ
τὸν
Ἑλικώνιον
Ποσειδῶνα. |
[7, 1] |
δὲ
Ἀχαιοὶ
κρατήσαντες
ἐπολιόρκουν
καταπεφευγότας
|
ἐς |
Ἑλίκην
καὶ
ὕστερον
ἀφιᾶσιν
ἀπελθεῖν |
[7, 10] |
ἄλλο
ἦν,
ἀναπείθουσιν
Ἀντίπατρον
μηδὲν
|
ἐς |
Ἕλληνας
φρονῆσαι
φιλάνθρωπον,
ἐκφοβήσαντες
δὲ |
[7, 16] |
Ἕλληνες,
ἡγεμὼν
δὲ
ἔτι
καὶ
|
ἐς |
ἐμὲ
ἀπεστέλλετο·
καλοῦσι
δὲ
οὐχ |
[7, 1] |
ἐς
Σπάρτην,
καὶ
ἦν
καὶ
|
ἐς |
ἐμὲ
ἔτι
αὐτῷ
τάφος,
ἔνθα |
[7, 17] |
ἔσχεν
ἐν
παισί.
διαμένει
δὲ
|
ἐς |
ἐμὲ
ἔτι
Ἀχαιῶν
τοῖς
ἀγωνίζεσθαι |
[7, 18] |
τὸ
ἄγαλμα,
ὃ
δὴ
καὶ
|
ἐς |
ἐμὲ
ἔτι
ἐν
τῇ
ἀκροπόλει |
[7, 16] |
δίδωσι·
καὶ
ἦν
Περγαμηνοῖς
καὶ
|
ἐς |
ἐμὲ
ἔτι
λάφυρα
Κορίνθια.
(πόλεων |
[7, 5] |
τὸ
ἐκ
τῶν
τριχῶν
καὶ
|
ἐς |
ἐμὲ
ἔτι
οἱ
ἐπιχώριοι
φυλάσσουσι· |
[7, 5] |
τῆς
χώρας,
καθ´
ἃ
καὶ
|
ἐς |
ἐμὲ
ἔτι
πόλιν
{ἣν}
καλοῦσιν |
[7, 17] |
τριχῶν
δοῦναι.
ἐπίθημα
δὲ
καὶ
|
ἐς |
ἐμὲ
ἔτι
στήλη
τε
ἦν |
[7, 2] |
τῆς
σφετέρας
ἔνθα
δείκνυται
καὶ
|
ἐς |
ἐμὲ
ἔτι
τὸ
μνῆμα
κατὰ |
[7, 17] |
Οὐεσπασιανοῦ
γὰρ
μετὰ
Νέρωνα
ἄρξαντος
|
ἐς |
ἐμφύλιον
στάσιν
προήχθησαν,
καὶ
σφᾶς |
[7, 15] |
ὁμοῦ
καὶ
οἰκετῶν,
τὸ
ἀθροισθὲν
|
ἐς |
ἑξακοσίους
μὲν
μάλιστα
ἀριθμὸν
ἱππεῖς, |
[7, 24] |
Ἀγαμέμνονι
δὲ
καὶ
ἄλλα
ἐστὶν
|
ἐς |
ἔπαινον
καὶ
ὅτι
τοῖς
ἐξ |
[7, 5] |
πέτρας
χηραμῷ,
τὰ
δὲ
καὶ
|
ἐς |
ἐπίδειξιν
πλούτου
πεποιημένα.
Κλαζομενίοις
δὲ |
[7, 21] |
ὁπόσα
ὀνόματα
ποιηταῖς
πεποιημένα
ἐστὶν
|
ἐς |
ἐπῶν
κόσμον
καὶ
ἰδίᾳ
σφίσιν |
[7, 20] |
τε
ἐδήλωσεν
ἐν
ὕμνῳ
τῷ
|
ἐς |
Ἑρμῆν,
γράψας
ὡς
ὁ
Ἑρμῆς |
[7, 21] |
ἔργον
ἀνθρώπων
ὧν
ἴσμεν
διατεθεὶς
|
ἐς |
ἔρωτα
ἀπλαστότατα·
(Καλλιρόη
τε
ὡς |
[7, 26] |
σημαίνειν
ὅτι
ἀνθρώποις
καὶ
τὰ
|
ἐς |
ἔρωτα
τύχῃ
μᾶλλον
ἢ
ὑπὸ |
[7, 23] |
καὶ
ἀνδράσιν
εἶναι
καὶ
γυναιξὶν
|
ἐς |
ἔρωτος
ἴαμα,
λουομένοις
ἐν
τῷ |
[7, 23] |
(καὶ
ταῖς
χερσὶ
τῇ
μὲν
|
ἐς |
εὐθὺ
ἐκτέταται,
τῇ
δὲ
ἀνέχει |
[7, 18] |
καὶ
ἐς
Πειράς
τε
καὶ
|
ἐς |
Εὐρυτειὰς
ἀποχωρῆσαι.
(τοῦ
δὲ
Πείρου |
[7, 18] |
τῷ
λόγῳ
μου
καὶ
ἐλεγεῖον
|
ἐς |
Εὐρυτίωνα
Κένταυρον
ὑπὸ
Ἑρμησιάνακτος
πεποιημένον· |
[7, 3] |
καὶ
Μακεδόσι
Κολοφώνιοι
τῶν
ἀνοικισθέντων
|
ἐς |
Ἔφεσον
μόνοι,
τοῖς
δὲ
ἀποθανοῦσιν |
[7, 2] |
γὰρ
δὴ
ἀπεδέδεικτο
Ἰώνων
τῶν
|
ἐς |
Ἔφεσον
πλευσάντων
βασιλεύς
Λέλεγας
μὲν |
[7, 27] |
Γλυκείας
ὀνομάζουσι.
(γυμνάσιον
δὲ
ἀρχαῖον
|
ἐς |
ἐφήβων
μάλιστα
ἀνεῖται
μελέτην·
οὐδὲ |
[7, 3] |
ὑπὸ
τῷ
Παρνασσῷ
καλουμένης
καὶ
|
ἐς |
ἡμᾶς
ἔτι
Φωκίδος,
οἳ
Φιλογένει |
[7, 18] |
παρὰ
τῷ
Πείρῳ.
ὁπόσοι
δὲ
|
ἐς |
Ἡρακλέα
καὶ
τὰ
ἔργα
αὐτοῦ |
[7, 25] |
δὲ
ἀπὸ
τοῦ
Ἡρακλέους
ποταμὸς
|
ἐς |
θάλασσαν
ἐκδίδωσιν
ἀέναος
ἐξ
ὄρους |
[7, 23] |
λεωφόρου
καὶ
Σέλεμνος
ποταμὸς
κατιὼν
|
ἐς |
θάλασσαν.
λόγος
δὲ
τῶν
ἐπιχωρίων |
[7, 18] |
δὲ
αὐτῆς
ποταμὸς
Γλαῦκος
ἐκδίδωσιν
|
ἐς |
θάλασσαν.
Πατρέων
δὲ
οἱ
τὰ |
[7, 24] |
τῆς
θεοῦ
πέμματα
ἐπιχώρια
ἀφιᾶσιν
|
ἐς |
θάλασσαν,
πέμπειν
δὲ
τῇ
ἐν |
[7, 23] |
διέξεισι
δὲ
καὶ
ἕτερος
Μειγανίτας,
|
ἐς |
θάλασσαν
ῥέοντες.
στοὰ
δὲ
τῆς |
[7, 18] |
προελθόντι
ἐκ
Δύμης
ποταμὸς
Πεῖρος
|
ἐς |
θάλατταν
κάτεισι,
καὶ
Ἀχαιῶν
πόλις |
[7, 16] |
κόσμου
τὰ
μὲν
μάλιστα
ἀνήκοντα
|
ἐς |
θαῦμα
ἀνήγετο,
τὰ
δὲ
ἐκείνοις |
[7, 7] |
ἄλλα
αὐτοῦ
μιμούμενος
καὶ
τὰ
|
ἐς |
θεραπείαν
ὅσοις
πατρίδας
ἀρεστὰ
ἦν |
[7, 6] |
οὔτε
Λεωνίδᾳ
τῆς
ἐξόδου
τῆς
|
ἐς |
Θερμοπύλας
εἰσὶν
οἱ
Ἀχαιοὶ
δῆλοι |
[7, 6] |
μαχόμενος
ὑπὲρ
Ἑλλήνων.
(ἡ
δὲ
|
ἐς |
Θερμοπύλας
ἐπὶ
τὴν
Γαλατῶν
στρατιὰν |
[7, 24] |
συνέδριον
τὸ
Ἀχαιῶν
ἀθροίζεται,
καθότι
|
ἐς |
Θερμοπύλας
τε
καὶ
ἐς
Δελφοὺς |
[7, 1] |
καὶ
ἐξ
Ἀθηνῶν
ἐπικούρους
κατῆλθεν
|
ἐς |
Θεσσαλίαν
καὶ
ἔσχε
τὴν
πατρῴαν |
[7, 25] |
παραινῶν
ὁ
ἐν
Δωδώνῃ
νέμειν
|
ἐς |
ἱκέτας
αἰδῶ.
Ἀθηναίοις
γὰρ
ἐπὶ |
[7, 6] |
τοῖς
Ἀχαιοῖς.
κατὰ
μὲν
τὴν
|
ἐς |
Ἴλιον
ἐπιστρατείαν
Ἀγαμέμνονος
Λακεδαίμονα
ἔτι |
[7, 19] |
βασιλεύσαντος
ἐθέλουσιν
ἅμα
Ἡρακλεῖ
στρατεύσαντα
|
ἐς |
Ἴλιον
λαβεῖν
παρὰ
τοῦ
Ἡρακλέους |
[7, 4] |
ἐκδιδράσκει
τε
ἐκ
Κρήτης
καὶ
|
ἐς |
Ἴνυκον
Σικελῶν
πόλιν
ἀφικνεῖται
παρὰ |
[7, 1] |
ὑπὸ
Δωριέων
ἐξεληλάσθαι·
(τὰ
δὲ
|
ἐς |
Ἴωνας
καὶ
Ἀχαιούς,
ὁπόσα
ἐπράχθη |
[7, 2] |
ἐς
τὸ
ἔσχατον
ὅμως
τελοῦσιν
|
ἐς |
Ἴωνας·
Μυοῦντος
δὲ
οἱ
οἰκήτορες |
[7, 4] |
καθ´
ἥντινα
αἰτίαν
Χῖοι
τελοῦσιν
|
ἐς |
Ἴωνας.
~(Σμύρναν
δὲ
ἐν
ταῖς |
[7, 3] |
μετὰ
πολὺ
ἐκλείπουσιν,
ἐπανιόντες
δὲ
|
ἐς |
Ἰωνίαν
Σκύππιον
τῆς
Κολοφωνίας
ἔκτισαν. |
[7, 11] |
(Σικυώνιοι
μὲν
οὖν
οὐκ
ἀφικομένοις
|
ἐς |
καιρὸν
τῆς
κρίσεως
Ἀθηναίοις
ζημίαν |
[7, 21] |
μὲν
Καλλιρόης
παρθένου·
ὁπόσον
δὲ
|
ἐς |
Καλλιρόην
ἔρωτος
Κορέσῳ
μετῆν,
τοσοῦτο |
[7, 16] |
δὲ
τὸ
πολὺ
ἀπέσωσεν
αὐτῶν
|
ἐς |
Κατάνην,
ἀνέστρεφεν
ὀπίσω
τὴν
αὐτὴν |
[7, 3] |
Σμυρναίων
ἐστὶν
ὁ
τάφος
ἰόντι
|
ἐς |
Κλάρον
ἐν
ἀριστερᾷ
τῆς
ὁδοῦ. |
[7, 5] |
ἐκ
τῆς
προτέρας·
(ἀποστέλλουσιν
οὖν
|
ἐς |
Κλάρον
θεωροὺς
οἱ
Σμυρναῖοι
περὶ |
[7, 25] |
σιτίων,
καὶ
ἄλλοι
μέν
τινες
|
ἐς |
Κλεωνὰς
ἀποχωροῦσιν
ἐξ
αὐτῶν,
τοῦ |
[7, 14] |
Κριτόλαος,
ἀθροῖσαι
δὲ
Ἀχαιούς
σφισιν
|
ἐς |
κοινὸν
σύλλογον
οὐδαμῶς
ἤθελεν,
ἀλλὰ |
[7, 16] |
θάνατον
δειλίαν.
(Ἀχαιῶν
δὲ
οἱ
|
ἐς |
Κόρινθον
ἀποσωθέντες
μετὰ
τὴν
μάχην |
[7, 14] |
ἀπηλλάσσοντο
ἐς
Ῥώμην·
Κριτόλαος
δὲ
|
ἐς |
Κόρινθον
Ἀχαιοὺς
ἀθροίσας
ἀνέπεισε
μὲν |
[7, 16] |
ἐσδραμεῖν
μετὰ
τὴν
μάχην
Δίαιος
|
ἐς |
Κόρινθον
καὶ
ὑποδέξασθαι
τῷ
τείχει |
[7, 15] |
περὶ
τὸν
Ἀλκαμένην
καὶ
αὐτίκα
|
ἐς |
Κόρινθον
παρὰ
τὸ
στρατόπεδον
τὸ |
[7, 4] |
νόμιμα
ἑκουσίως
παρὰ
Μίνω
ἔφυγεν
|
ἐς |
Κρήτην,
καὶ
αὐτῷ
τε
ἀγάλματα |
[7, 23] |
δωρεῖται
καὶ
τῷδε
Ἀφροδίτη
Σέλεμνον·
|
ἐς |
λήθην
ἄγει
τὸν
ποταμὸν
Ἀργυρᾶς. |
[7, 13] |
τοῖς
ἡγεμόσιν
αὐτοὺς
τοῖς
Ἀχαιῶν
|
ἐς |
λόγους
ἐλθεῖν,
ὅπλα
μὲν
ἐπὶ |
[7, 14] |
Τεγέᾳ
τῇ
Ἀρκάδων
τοῖς
ἀνδράσιν
|
ἐς |
λόγους
ὁ
Κριτόλαος,
ἀθροῖσαι
δὲ |
[7, 17] |
τεχθείη·
ἐπεὶ
δὲ
ηὔξητο,
μετῴκησεν
|
ἐς |
Λυδίαν
τῷ
Ἑρμησιάνακτος
λόγῳ
καὶ |
[7, 3] |
προεδήλωσέ
μοι
τοῦ
λόγου
τὰ
|
ἐς |
Λυσίμαχον·
ἐμαχέσαντο
δὲ
Λυσιμάχῳ
καὶ |
[7, 8] |
δαπάναις
χρημάτων
μεγάλαις.
τὰ
δὲ
|
ἐς |
Μακεδόνας
δύναμίν
τε,
ἣν
ἐπὶ |
[7, 10] |
Ἀλέξανδρος,
τοὺς
ἀνθεστηκότας
σφίσιν
Ἑλλήνων
|
ἐς |
Μακεδονίαν
ἐβιάσαντο
ἀποσταλῆναι,
διδόναι
δὲ |
[7, 8] |
πρόθυμοι·
καί
σφισιν
εἵποντο
μὲν
|
ἐς |
Μακεδονίαν
καὶ
ἐπὶ
Φίλιππον,
μετέσχον |
[7, 25] |
δήμου
δὲ
πλέον
μὲν
ἥμισυ
|
ἐς |
Μακεδονίαν
καταφεύγουσι
παρὰ
Ἀλέξανδρον,
ᾧ |
[7, 16] |
τῶν
Ῥωμαίων
στράτευμα,
ἀποπέμψας
δὲ
|
ἐς |
Μακεδονίαν
Μέτελλον
καὶ
ὅσον
εἵπετο |
[7, 13] |
τὸν
αὐτὸν
χρόνον
τοῦτον
ἀφίκετο
|
ἐς |
Μακεδονίαν
στρατιά
τε
Ῥωμαίων
καὶ |
[7, 6] |
ἅμα
οἵ
τε
Ἀρκάδες
συνεληλυθότες
|
ἐς |
Μεγάλην
πόλιν
καὶ
οἱ
Μεσσήνιοι |
[7, 15] |
αὐτοῖς
ἔταξεν
Ἀλκαμένην.
ἀπεστέλλοντο
δὲ
|
ἐς |
Μέγαρα
φρουρά
τε
εἶναι
Μεγαρεῦσι |
[7, 3] |
τὴν
πόλιν,
ἵνα
δὴ
συντέλεια
|
ἐς |
μέγεθος
τῇ
Ἐφέσῳ
γένοιτο·
χώρα |
[7, 8] |
οἱ
Ἀχαιοὶ
καθεῖλον
καὶ
τὰ
|
ἐς |
μελέτην
τοῖς
ἐφήβοις
ἐκ
τῶν |
[7, 18] |
Πατρεὺς
ὁ
Πρευγένους
τοῦ
Ἀγήνορος
|
ἐς |
μὲν
Ἄνθειαν
καὶ
ἐς
Μεσάτιν |
[7, 14] |
κοινὸν
σύλλογον
οὐδαμῶς
ἤθελεν,
ἀλλὰ
|
ἐς |
μὲν
ἐπήκοον
τῶν
Ῥωμαίων
ἔπεμπεν |
[7, 15] |
ἄπυστος
οἰχήσεσθαι
κατὰ
τοῦ
βυθοῦ.
|
(ἐς |
μὲν
οὖν
τὴν
Κριτολάου
τελευτὴν |
[7, 18] |
Ἀγήνορος
ἐς
μὲν
Ἄνθειαν
καὶ
|
ἐς |
Μεσάτιν
μὴ
ἐνοικίζεσθαι
τοῖς
Ἀχαιοῖς |
[7, 15] |
Λακεδαιμονίοις
ὑπὲρ
τῶν
Ἑλλήνων
τὰ
|
ἐς |
Μήδους,
ἦν
δὲ
καὶ
Ἀθηναίοις |
[7, 14] |
ἐκέλευεν
ἀναμένειν
αὐτοὺς
Ἀχαιῶν
σύνοδον,
|
ἐς |
μῆνα
ἐσομένην
ἕκτον·
αὐτὸς
δὲ |
[7, 2] |
καὶ
ἡ
σὺν
αὐτῷ
μοῖρα
|
ἐς |
Μίλητον.
(Μιλήσιοι
δὲ
αὐτοὶ
τοιάδε |
[7, 2] |
ἐκλιπεῖν
τὴν
πόλιν.
ἀπεχώρησαν
δὲ
|
ἐς |
Μίλητον
Μυούσιοι
τά
τε
ἄλλα |
[7, 20] |
ἀνὴρ
δὲ
Ἀθηναῖος
ἐποίησεν
Ἡρώδης
|
ἐς |
μνήμην
ἀποθανούσης
γυναικός.
ἐμοὶ
δὲ |
[7, 4] |
ἀπαλλαγῆς
πολέμου
Χίοις,
ἀφικέσθαι
τηνικαῦτα
|
ἐς |
μνήμην
Ἕκτορι
ὡς
σφᾶς
καὶ |
[7, 19] |
ἐς
τὴν
θυσίαν·
ἀφίκοντο
δὲ
|
ἐς |
μνήμην
καὶ
οἱ
ἐπιχώριοι
τοῦ |
[7, 26] |
μὲν
δὴ
Αἰγειράταις
οὐδέν
ἐστιν
|
ἐς |
μνήμην,
ὁδὸς
δὲ
ἐκ
τοῦ |
[7, 25] |
καὶ
ἁγνοί"
(ταῦτα
Ἕλλησιν
ἦλθεν
|
ἐς |
μνήμην,
ὅτε
ἀφίκοντο
ἐπὶ
Ἀθήνας |
[7, 7] |
ἐν
λόγοις
τοῖς
Ἀρκαδικοῖς
ἀφιξόμεθα
|
ἐς |
μνήμην·
(Φίλιππος
δὲ
ὁ
Δημητρίου |
[7, 16] |
τοῦ
πεζοῦ
δὲ
ἀριθμὸς
ἐγένετο
|
ἐς |
μυριάδας
δύο
προσόντων
καὶ
τούτοις |
[7, 3] |
τὸν
ἀδελφὸν
Δαμασίχθονα
ἀποκτείνας
ἔφυγεν
|
ἐς |
Νάξον,
καὶ
ἀπέθανε
μὲν
αὐτόθι |
[7, 17] |
ἔτι
αὐξανόμενον.
(χρόνῳ
δὲ
ὕστερον
|
ἐς |
Νέρωνα
ἡ
βασιλεία
περιῆλθεν
ἡ |
[7, 5] |
δὲ
ἐκ
τοῦ
Ἐρυθραίων
λιμένος
|
ἐς |
νῆσον
τὴν
Χίων
πλέουσι
τοῦτό |
[7, 3] |
τὴν
Λέβεδον
ἐνέμοντο
οἱ
Κᾶρες,
|
ἐς |
ὃ
Ἀνδραίμων
σφᾶς
ὁ
Κόδρου |
[7, 19] |
δὲ
εἶχε
τῆς
θεοῦ
παρθένος,
|
ἐς |
ὃ
ἀποστέλλεσθαι
παρὰ
ἄνδρα
ἔμελλε. |
[7, 2] |
πλῆθος
ἐγίνοντο
ἐκ
τῆς
λίμνης,
|
ἐς |
ὃ
τοὺς
ἀνθρώπους
ἠνάγκασαν
ἐκλιπεῖν |
[7, 1] |
Ἴωνος
τὸ
Ἰώνων
ἔσχον
κράτος,
|
ἐς |
ὃ
ὑπ´
Ἀχαιῶν
ἐξέπεσον
καὶ |
[7, 18] |
τῆς
Ἀρτέμιδος
τὸ
μήνιμα
τὸ
|
ἐς |
Οἰνέα
ἀνὰ
χρόνον
τοῖς
Καλυδωνίοις |
[7, 7] |
κύλικας
οὐκ
οἴνου,
φαρμάκων
δὲ
|
ἐς |
ὄλεθρον
ἀνθρώποις,
ἃ
δὴ
ὁ |
[7, 27] |
ποιήσαντες
οἱ
Πελληνεῖς
τὴν
μὲν
|
ἐς |
Ὀλυμπίαν
ἀνέθεσαν,
τὴν
δὲ
ἐν |
[7, 17] |
ποιήσασι
καὶ
τὴν
εἰκόνα
ἀναθεῖσιν
|
ἐς |
Ὀλυμπίαν
Σώστρατος
Πελληνεὺς
σταδίου
νίκην |
[7, 11] |
δώροις
ὑπελθόντες
Ὠρωπίους
ὑπάγονται
σφᾶς
|
ἐς |
ὁμολογίαν
φρουράν
τε
Ἀθηναίων
ἐσελθεῖν |
[7, 27] |
λόφου
κατὰ
ἄκραν
τὴν
κορυφὴν
|
ἐς |
ὀξὺ
ἀνεστηκότος.
τοῦτο
μὲν
δὴ |
[7, 11] |
τῆς
χώρας
τὰ
μὲν
παλαιότερα
|
ἐς |
οὐκ
ἀφανῆ
πόλεμον
καὶ
ἔργα |
[7, 26] |
πόλις
καὶ
τὸ
ἐπίνειον
ἔχει
|
ἐς |
οὖν
τὸ
ἐπίνειον
Αἰγειρατῶν
δύο |
[7, 12] |
τοῦ
Ἀχαιῶν.
(ἐνταῦθα
ὡς
ἀφικνεῖτο
|
ἐς |
πᾶν
ὁ
Μεναλκίδας
κινδύνου,
μεταδίδωσι |
[7, 3] |
Ἰώνων
δὲ
οὐ
δεχομένων
σφᾶς
|
ἐς |
Πανιώνιον
πρὶν
ἢ
τοῦ
γένους |
[7, 4] |
σφᾶς
καὶ
Ἴωσι
δέοι
συνθύειν
|
ἐς |
Πανιώνιον·
τρίποδα
δὲ
ἆθλον
λαβεῖν |
[7, 18] |
καὶ
ἐνταῦθα
ἐπιβουλευθέντα
ὑπὸ
Τιτάνων
|
ἐς |
παντοῖον
ἀφικέσθαι
κίνδυνον,
οὐκ
ἐναντιούμενος |
[7, 22] |
δέ,
Ἀχαιῶν
πόλις,
τελοῦσι
μὲν
|
ἐς |
Πάτρας
δόντος
Αὐγούστου,
ὁδὸς
δὲ |
[7, 22] |
μεσογαίῳ
μὲν
ᾤκισται,
τελοῦσι
δὲ
|
ἐς |
Πάτρας
καὶ
αὐτοὶ
βασιλέως
δόντος· |
[7, 25] |
ἔσται
πλέον
ἢ
ἑνὸς
ἀνδρὸς
|
ἐς |
πεῖραν
ἀφιγμένη.
πίνουσαι
δὲ
αἷμα |
[7, 18] |
ἀσθενείας
φασὶ
τὴν
Ὤλενον
καὶ
|
ἐς |
Πειράς
τε
καὶ
ἐς
Εὐρυτειὰς |
[7, 27] |
ἄκρας
μεταξὺ
ἀνεχούσης.
ἰόντων
δὲ
|
ἐς |
Πελλήνην
ἄγαλμά
ἐστιν
Ἑρμοῦ
κατὰ |
[7, 26] |
καὶ
ἑκατόν·
ταύτης
δὲ
ἡμίσεια
|
ἐς |
Πελλήνην
ἀπὸ
τοῦ
ἐπινείου.
ὄνομα |
[7, 3] |
καὶ
ἐκ
Φλιοῦντος,
ὅσοι
Δωριέων
|
ἐς |
Πελοπόννησον
κατελθόντων
ἐξέλιπον
τὰς
πόλεις· |
[7, 10] |
Ῥωμαίους
οὔτε
εὐνοίας
μοι
μέτεστιν
|
ἐς |
Περσέα·
καὶ
τοῦδε
ἕνεκα
ἐθέλω |
[7, 17] |
Ἄγδιστιν.
αὐξηθέντα
δὲ
Ἄττην
ἀποστέλλουσιν
|
ἐς |
Πεσσινοῦντα
οἱ
προσήκοντες
συνοικήσοντα
τοῦ |
[7, 27] |
οὐχ
ὁμολογοῦντες
παρέχονται
καὶ
ἄλλα
|
ἐς |
πίστιν
καὶ
ἐλεγεῖον
ἐπὶ
τῷ |
[7, 8] |
Νάβιδος
ἐν
Σπάρτῃ
τυραννὶς
κατελέλυτο,
|
ἐς |
πλείστην
ὠμότητα
ἀνδρὸς
ἀφικομένου,
τὰ |
[7, 17] |
ὑπὸ
τοῦ
δαίμονος.
Ἄργος
μέν,
|
ἐς |
πλεῖστον
ἀφικομένην
δυνάμεως
πόλιν
ἐπὶ |
[7, 12] |
ὡς
ἄρ´
ἦν
καὶ
πῦρ
|
ἐς |
πλέον
ἄλλου
πυρὸς
καῖον
καὶ |
[7, 12] |
τῆς
παραινέσεως
ταύτης
προελθόντος
καὶ
|
ἐς |
πλέον
δόξης·
ὃς
τοὺς
ἄνδρας |
[7, 8] |
ἐπιτηδεύειν.
(ταῦτα
μὲν
δὴ
καὶ
|
ἐς |
πλέον
ἐπέξεισιν
αὖθίς
μοι
τὰ |
[7, 7] |
συντελεῖν
ἐς
Ἀχαιοὺς
ἔπειθεν,
ὅτι
|
ἐς |
πλέον
ἰσχύος
προϊὸν
ἑώρων
ἀεὶ |
[7, 21] |
αὐτὸ
πεφρικότα
τοῦ
Ἄργους
καὶ
|
ἐς |
πλέον
τοῦ
Δαναοῦ
δείματι.
(ἔστι |
[7, 9] |
Ἀχαιοῖς
ἐχθίστους·
ἐλύπησαν
δὲ
καὶ
|
ἐς |
πλέον
τοὺς
Ἀχαιούς,
ἐπειδὴ
ἐς |
[7, 17] |
πόλιν·
τὰ
γὰρ
ἀρχαιότερα
ὀνόματα
|
ἐς |
ποίησιν
ἐπάγεσθαι
τῶν
ὑστέρων
καθεστηκός |
[7, 6] |
ἐτέθη
τῇ
πόλει.
(τὰ
δὲ
|
ἐς |
πόλεμον
τοιάδε
ἦν
τοῖς
Ἀχαιοῖς. |
[7, 16] |
Μομμίου
οἱ
Ἀχαιοὶ
φιλάνθρωπον
ἐδυνήθησαν,
|
ἐς |
πολιορκίαν
καὶ
τριβὴν
πολέμου
καταστάντες· |
[7, 24] |
τὴν
ὁρμήν,
ἀνέκλινεν
αὐτίκα
τοῖς
|
ἐς |
πολιορκίαν
μηχανήμασιν
ὁμοίως.
(τὸν
δὲ |
[7, 25] |
θαλάσσης
ἐς
δεξιὰν
καὶ
ἥξεις
|
ἐς |
πόλισμα
Κερύνειαν·
ᾤκισται
δὲ
ὑπὲρ |
[7, 12] |
τῶν
ἐς
αὐτὸν
ἐγκλημάτων
μετῆγεν
|
ἐς |
πραγμάτων
ἐλπίδα
μειζόνων,
προφάσει
χρώμενος |
[7, 9] |
αὖθις
Ἀντιόχου
στρατεύσαντες
χάριτι
τῇ
|
ἐς |
Ῥωμαίους
ἐγίνοντο
ὕστεροι
φυγάδων
ἀνθρώπων |
[7, 14] |
ὡς
ἀδικημάτων
καὶ
ὕβρεως
ἄρχουσιν
|
ἐς |
Ῥωμαίους.
ἡμέραις
δὲ
ὕστερον
οὐ |
[7, 10] |
καὶ
ἐγώ,
ἀδικίας
δὲ
οὐδὲν
|
ἐς |
Ῥωμαίους
οὔτε
εὐνοίας
μοι
μέτεστιν |
[7, 14] |
διακρίνοντες
ἠφίεσαν.
ἀποστέλλουσι
δὲ
καὶ
|
ἐς |
Ῥώμην
ἄλλους
τε
Ἀχαιῶν
τῶν |
[7, 9] |
Λακεδαιμονίοις
τε
ἀποστεῖλαι
πρέσβεις
ἐφιᾶσιν
|
ἐς |
Ῥώμην,
ἐναντία
ἐφιέντες
ἢ
Ῥωμαίοις |
[7, 10] |
ᾤχοντο
ἢ
εὐθὺς
ἡνίκα
ἀνήγοντο
|
ἐς |
Ῥώμην
ἢ
ὕστερον
ἐκ
τῶν |
[7, 22] |
ἐφ´
ἡμῶν·
τὸ
δὲ
ἀρχαῖον
|
ἐς |
Ῥώμην,
καθὰ
οἱ
Τριταιεῖς
λέγουσιν, |
[7, 12] |
δὲ
καὶ
ὑπὸ
Ἀχαιῶν
Καλλικράτης
|
ἐς |
Ῥώμην
καὶ
Δίαιος
τοῖς
φεύγουσιν |
[7, 10] |
αἰτιάσασθαι,
ἀνάγεσθαι
πάντα
τινὰ
ἐκεκύρωτο
|
ἐς |
Ῥώμην·
καὶ
ἐγένοντο
ὑπὲρ
χιλίους |
[7, 12] |
γὰρ
Ἀχαιῶν
ἐναντία
ἔφασκεν
αὐτὸν
|
ἐς |
Ῥώμην
καὶ
ἐς
τὰ
μάλιστα |
[7, 12] |
τῇ
Σπάρτῃ
πόλεμον,
φυγόντας
δὲ
|
ἐς |
Ῥώμην
καταχθήσεσθαι
σφᾶς
οὐ
μετὰ |
[7, 14] |
μὲν
ἐπεὶ
ἀπατώμενοι
συνῆκαν,
ἀπηλλάσσοντο
|
ἐς |
Ῥώμην·
Κριτόλαος
δὲ
ἐς
Κόρινθον |
[7, 9] |
Ἀχαιῶν
περιυβρίσθαι
νομίζοντες,
ἐπειδὴ
ἀφίκοντο
|
ἐς |
Ῥώμην,
πολλὰ
ἐπὶ
τῆς
βουλῆς |
[7, 9] |
αὐτῶν
τοὺς
φεύγοντας
ἀναβῆναι
πείθουσιν
|
ἐς |
Ῥώμην·
σὺν
δέ
σφισιν
ἀνεληλυθότες |
[7, 22] |
κομισθῆναι
δὲ
οἱ
ἐπιχώριοί
φασιν
|
ἐς |
Ῥώμην
τὰ
ἀγάλματα.
ἐν
Φαραῖς |
[7, 12] |
νόσῳ,
οὐδὲ
οἶδα
εἰ
ἀφικόμενος
|
ἐς |
Ῥώμην
ὠφέλησεν
ἄν
τι
Ἀχαιοὺς |
[7, 10] |
Περσέως
κεχειρωμένων
πολέμῳ
διὰ
τὸ
|
ἐς |
Σαπαίους
ἀδίκημα,
ἄνδρες
τῆς
Ῥωμαίων |
[7, 2] |
Θηβαῖος,
ἀδελφιδοῦς
ὁ
Ἡρακλέους,
Ἀθηναίοις
|
ἐς |
Σαρδὼ
καὶ
Θεσπιεῦσιν
ἡγήσατο·
γενεᾷ |
[7, 15] |
Ῥωμαίους
διαβεβηκέναι
τὸν
Σπερχειόν,
ἀπέφευγεν
|
ἐς |
Σκάρφειαν
τὴν
Λοκρῶν,
οὐδὲ
κατὰ |
[7, 1] |
ἀνειπόντος
χρηστηρίου
κομίζουσι
τὰ
ὀστᾶ
|
ἐς |
Σπάρτην,
καὶ
ἦν
καὶ
ἐς |
[7, 9] |
τε
ἐκβληθέντας
ὑπὸ
Ἀχαιῶν
κατάγουσιν
|
ἐς |
Σπάρτην
καὶ
ὅσων
πρὸ
κρίσεως |
[7, 9] |
γνώμην
Λακεδαιμονίων
τοῦ
δήμου
κατάγουσιν
|
ἐς |
Σπάρτην.
τότε
οὖν
ἀναβεβηκότες
καὶ |
[7, 5] |
ἀέρος
κράσεως
παρέχεται
καὶ
ἄλλα
|
ἐς |
συγγραφήν,
ἡ
μέν
γε
Ἐφεσία |
[7, 26] |
ἀρχαίῳ.
παρείχετο
δὲ
ἡ
Αἴγειρα
|
ἐς |
συγγραφὴν
ἱερὸν
Διὸς
καὶ
ἄγαλμα |
[7, 9] |
σφισιν
ἀπεκρίναντο
μήτε
ἐκείνοις
Ἀχαιοὺς
|
ἐς |
σύλλογον
μήτε
ἄλλῳ
συνάξειν,
ὅστις |
[7, 8] |
τὸν
χρόνον
οἱ
Ἀχαιοὶ
τοῦτον
|
ἐς |
σύλλογον
ὑπάγονται
τὸν
Ἀχαϊκὸν
καὶ |
[7, 15] |
καὶ
Ἀχαιοὶ
λόγον
μὲν
φέροντα
|
ἐς |
σύμβασιν
προσίεντο
οὐδένα,
Ἡράκλειαν
δὲ |
[7, 16] |
ὀπίσω
τὴν
αὐτὴν
αὖθις
ὁδὸν
|
ἐς |
Συρακούσας,
διαρπάζοντας
δὲ
ἔτι
εὑρὼν |
[7, 21] |
ἐκείνης
τολμήσαντα.
ὡς
δὲ
οὐδὲν
|
ἐς |
σωτηρίαν
εὑρίσκετο
ἡ
παρθένος,
δεύτερα |
[7, 22] |
ἐστι
λευκοῦ
λίθου,
θέας
καὶ
|
ἐς |
τὰ
ἄλλα
ἄξιον
καὶ
οὐχ |
[7, 18] |
Πατρεῦσιν
εἶναι,
ἔδωκε
δὲ
καὶ
|
ἐς |
τὰ
ἄλλα
γέρα
σφίσιν,
ὁπόσα |
[7, 10] |
Ἀχαιῶν
παράσχοιεν,
συνάραιντο
δὲ
καὶ
|
ἐς |
τὰ
ἄλλα·
ἐκέλευσεν
οὖν
καταγνῶναι |
[7, 21] |
Αἰσυμνήτου·
τὸ
δὲ
ἱερὸν
τοῦτο
|
ἐς |
τὰ
ἐπὶ
θαλάσσῃ
τῆς
πόλεως |
[7, 22] |
θυσίας
οἱ
ταῦροί
σφισι
καὶ
|
ἐς |
τὰ
ἔργα
ἐπιτηδειότεροι
θηλειῶν
βοῶν |
[7, 17] |
μὲν
Ἀθηνᾶς
ναὸς
καὶ
ἄγαλμα
|
ἐς |
τὰ
μάλιστα
ἀρχαῖον,
ἔστι
δὲ |
[7, 26] |
ναός.
(ἔστι
καὶ
Ἀπόλλωνος
ἱερὸν
|
ἐς |
τὰ
μάλιστα
ἀρχαῖον
τό
τε |
[7, 12] |
ἔφασκεν
αὐτὸν
ἐς
Ῥώμην
καὶ
|
ἐς |
τὰ
μάλιστα
γενέσθαι
πρόθυμον
ἐξελέσθαι |
[7, 17] |
Ῥωμαίων·
Σαρδὼ
γὰρ
τὴν
νῆσον
|
ἐς |
τὰ
μάλιστα
εὐδαίμονα
ἀντὶ
Ἑλλάδος |
[7, 9] |
ἐπὶ
τὰ
οἰκεῖα.
(τοῦτο
Ἀχαιοὺς
|
ἐς |
τὰ
μάλιστα
ἠνίασεν,
ὡς
οὔτε |
[7, 20] |
ἐστιν
Αἰσυμνήτης,
οἱ
δὲ
αὐτὸν
|
ἐς |
τὰ
μάλιστα
θεραπεύοντες
ἐννέα
τέ |
[7, 18] |
δὲ
ἀπὸ
τούτου
πῦρ
ἐνιᾶσιν
|
ἐς |
τὰ
ξύλα.
ἐνταῦθά
που
καὶ |
[7, 8] |
σύμμαχοί
τε
ὠνομάζοντο
Ῥωμαίων
καὶ
|
ἐς |
τὰ
πάντα
ἦσαν
πρόθυμοι·
καί |
[7, 24] |
Ἀθήνας
καὶ
ὕστερον
ἐξ
Ἀθηνῶν
|
ἐς |
τὰ
παραθαλάσσια
ἀφίκοντο
τῆς
Ἀσίας, |
[7, 26] |
καταβᾶσιν
ἐξ
Αἰγείρας
καὶ
αὖθις
|
ἐς |
τὰ
πρόσω
βαδίζουσιν
ἔστιν
ἐν |
[7, 21] |
θαλάσσῃ,
δρόμους
τε
ἐπιτηδειοτάτους
καὶ
|
ἐς |
τἄλλα
δίαιταν
ἡδεῖαν
ὥρᾳ
παρεχόμενον |
[7, 11] |
ἄνδρες
Ὠρωπίους.
οἱ
μὲν
δὴ
|
ἐς |
τὰς
Ἀθήνας
ἀπέστελλον
ὁμήρους
τε |
[7, 17] |
κατέσκηψε
δὲ
ἐκ
Μακεδονίας
καὶ
|
ἐς |
τὰς
Βοιωτίας
Θήβας
τὸ
Ἀλεξάνδρου |
[7, 27] |
ἐς
αὐτοὺς
καὶ
ἀνὰ
μέρος
|
ἐς |
τὰς
γυναῖκας
οἱ
ἄνδρες
γέλωτί |
[7, 24] |
ἐποίησεν
ἡ
κίνησις,
ἐπανίασιν
αὖθις
|
ἐς |
τὰς
ἕδρας·
ὡσαύτως
δὲ
καὶ |
[7, 10] |
νομίζοντες
ἔς
τε
Τυρσηνίαν
καὶ
|
ἐς |
τὰς
ἐκεῖ
διέπεμψαν
πόλεις,
καὶ |
[7, 23] |
τῶν
Ἀργείων
καὶ
αὐτοὺς
τὰ
|
ἐς |
τὰς
θυσίας
ἀναλούμενα
ἀπαιτεῖν·
τοὺς |
[7, 18] |
πολισμάτων
τῶν
ἄλλων
τοὺς
ἄνδρας
|
ἐς |
τὰς
Πάτρας,
προσσυνῴκισε
δέ
σφισι |
[7, 6] |
τὴν
Ἰώνων
διελάγχανον
καὶ
ἐσῳκίζοντο
|
ἐς |
τὰς
πόλεις.
αἱ
δὲ
δύο |
[7, 14] |
ἰδίᾳ
δὲ
τοῖς
συνέδροις
ἐπέστελλεν
|
ἐς |
τὰς
πόλεις
ἀπολείπεσθαι
σφᾶς
τοῦ |
[7, 6] |
Πελλήνη
πρὸς
τῆς
Σικυωνίας
ἐσχάτη·
|
ἐς |
ταύτας
οἱ
Ἀχαιοὶ
καὶ
οἱ |
[7, 15] |
τῆς
πρὸς
τῇ
Οἴτῃ
θαλάσσης
|
ἐς |
ταύτης
καταδῦναι
τὸ
τέλμα,
παντάπασιν |
[7, 26] |
θεοῦ
δὲ
ἣν
Συρίαν
ἐπονομάζουσιν,
|
ἐς |
ταύτης
τὸ
ἱερὸν
ἐσίασιν
ἐν |
[7, 16] |
χίλιοι
προσπεσόντες
κατὰ
τὰ
πλάγια
|
ἐς |
τελέαν
τοὺς
Ἀχαιοὺς
φυγὴν
κατέστησαν. |
[7, 26] |
ἐπινείου
δύο
σταδίων
καὶ
δέκα
|
ἐς |
τὴν
ἄνω
πόλιν.
(Ὁμήρου
δὲ |
[7, 12] |
ἐλπίδα
μειζόνων,
προφάσει
χρώμενος
τοιᾷδε
|
ἐς |
τὴν
ἀπάτην.
(Λακεδαιμόνιοι
περὶ
ἀμφισβητησίμου |
[7, 2] |
τὸν
πλοῦν
καὶ
αὐτοί
σφισιν
|
ἐς |
τὴν
ἀποικίαν
ἐγένοντο
ἡγεμόνες·
ὡς |
[7, 21] |
Αἰγύπτου
τοῦ
Βήλου.
φυγεῖν
δὲ
|
ἐς |
τὴν
Ἀρόην
οἱ
Πατρεῖς
φασιν |
[7, 2] |
ἔτι
ἢ
κατὰ
Ἴωνας
τὰ
|
ἐς |
τὴν
Ἄρτεμιν
τὴν
Ἐφεσίαν
ἐστίν. |
[7, 13] |
Ἀσίᾳ
πράγματα
ἐκέλευε,
πρὶν
ἢ
|
ἐς |
τὴν
Ἀσίαν
διαβῆναι,
τοῖς
ἡγεμόσιν |
[7, 3] |
Φωκαεῦσι,
πρὶν
μὲν
ἢ
Ἴωνας
|
ἐς |
τὴν
Ἀσίαν
ἐλθεῖν,
οὐκ
ᾠκοῦντο |
[7, 6] |
ναυσὶν
ὅντινα
δὴ
τρόπον
διαβεβήκεσαν
|
ἐς |
τὴν
Ἀσίαν,
ἐνταῦθα
εἶχεν
οὕτω |
[7, 3] |
ἀποικίαν
τοῦ
θεοῦ,
περαιοῦνται
ναυσὶν
|
ἐς |
τὴν
Ἀσίαν,
καὶ
ὡς
κατὰ |
[7, 2] |
ἡγεμόνες·
ὡς
δὲ
ταῖς
ναυσὶν
|
ἐς |
τὴν
Ἀσίαν
κατῆραν,
ἐπ´
ἄλλην |
[7, 13] |
παραίνεσιν
ἀνθεστηκότα
τὰ
Ἀχαιῶν
ἀπηλλάσσοντο
|
ἐς |
τὴν
Ἀσίαν·
Λακεδαιμόνιοι
δὲ
ὑπὸ |
[7, 6] |
παίδων
πρότερον
ἔτι
διεβεβήκει
ναυσὶν
|
ἐς |
τὴν
Ἀσίαν.
οὗτοί
τε
δὴ |
[7, 3] |
Δάμωνι
ὁμοῦ
τοῖς
Ἀθηναίοις
διέβησαν
|
ἐς |
τὴν
Ἀσίαν.
τὴν
χώραν
δὲ |
[7, 1] |
Φειδίτια
καλούμενα.
(Ἴωνας
δὲ
ἀφικομένους
|
ἐς |
τὴν
Ἀττικὴν
Ἀθηναῖοι
καὶ
ὁ |
[7, 11] |
Μεναλκίδας
μὲν
καὶ
Καλλικράτης
ἐσβάλλειν
|
ἐς |
τὴν
Ἀττικὴν
ἔπειθον·
ἀνθισταμένων
δὲ |
[7, 13] |
ἐν
κύκλῳ
τῆς
Σπάρτης
πολίσματα
|
ἐς |
τὴν
Ἀχαιῶν
ὑπηγάγετο
εὔνοιαν,
ἐσήγαγε |
[7, 4] |
νύμφης
χιόνα
ἐξ
οὐρανοῦ
πεσεῖν
|
ἐς |
τὴν
γῆν,
καὶ
ἀπὸ
τούτου |
[7, 19] |
τῇ
Ἀρόῃ
θάλασσαν·
ἐκβὰς
δὲ
|
ἐς |
τὴν
γῆν
καταλαμβάνει
παῖδα
καὶ |
[7, 26] |
ἀφίξεσθαι
στρατὸς
ἔμελλεν
αὐτοῖς
πολέμιος
|
ἐς |
τὴν
γῆν·
οἱ
δὲ
οὐ |
[7, 19] |
καὶ
καθ´
ἥντινα
αἰτίαν
ἀφίκετο
|
ἐς |
τὴν
γῆν
ταύτην,
δηλώσει
μοι |
[7, 26] |
τε
ὅσα
νομίζουσι
προκαθαριεύσαντες
καὶ
|
ἐς |
τὴν
δίαιταν.
οἶδα
καὶ
οἴκημα |
[7, 12] |
πρῶτα
ἀναβολαῖς
καὶ
ἀπάταις
ἐχρῆτο
|
ἐς |
τὴν
δόσιν,
μετὰ
δὲ
οὐ |
[7, 25] |
Ἱκεσίου
μήνιμα
πάρεστι
μὲν
τοῖς
|
ἐς |
τὴν
Ἑλίκην,
πάρεστι
δὲ
καὶ |
[7, 15] |
τε
τῶν
ἀνδρῶν
διδαχθέντες
οὓς
|
ἐς |
τὴν
Ἑλλάδα
ἀπέστειλαν
καὶ
ἐκ |
[7, 9] |
καὶ
ὅσοι
σὺν
ἐκείνῳ
πρότερον
|
ἐς |
τὴν
Ἑλλάδα
ἀφίκοντο.
οἱ
δὲ |
[7, 15] |
πολέμῳ
φανῇ
πρὶν
ἢ
Μόμμιον
|
ἐς |
τὴν
Ἑλλάδα
ἀφῖχθαι.
(ἀγγέλους
οὖν |
[7, 14] |
ἀνθρώπων
ὁ
ἀδικώτατος.
~(ἀφίκοντο
δὲ
|
ἐς |
τὴν
Ἑλλάδα
καὶ
οἱ
ἀποσταλέντες |
[7, 11] |
ἄνδρα
ἐκ
τῆς
βουλῆς
καταπέμπουσιν
|
ἐς |
τὴν
Ἑλλάδα·
ὄνομα
μὲν
τῷ |
[7, 10] |
τὰ
ἐν
Μακεδονίᾳ.
ἥκοντας
δὲ
|
ἐς |
τὴν
Ἑλλάδα
ὑπήρχετο
ὁ
Καλλικράτης |
[7, 18] |
ἡ
πόλις
καὶ
οὐχ
ἧσσον
|
ἐς |
τὴν
ἑορτὴν
οἱ
ἰδιῶται
φιλοτίμως |
[7, 5] |
καὶ
ἄλλοις
ἐτεκμαιρόμεθα
εἶναι
καὶ
|
ἐς |
τὴν
ἐργασίαν
ὁρῶντες
ἔνδον
τοῦ |
[7, 6] |
θαλάσσης
τῆς
κατὰ
Λέχαιον
ἀποτειχίσειαν
|
ἐς |
τὴν
ἑτέραν
τὴν
ἐπὶ
Κεγχρέαις |
[7, 4] |
ὅτι
μὴ
παρὰ
Σαμίους
καὶ
|
ἐς |
τὴν
Ἠλείαν,
παρ´
ἄλλους
γε |
[7, 5] |
οἱ
Ἐρυθραῖοι
λέγουσιν.
(ὡς
δὲ
|
ἐς |
τὴν
θάλασσαν
ἀφίκετο
ἡ
σχεδία |
[7, 23] |
Ἀπόλλωνος.
ἐφεξῆς
δὲ
ἄκρα
τε
|
ἐς |
τὴν
θάλασσαν
ἔχει,
καὶ
ἐπ´ |
[7, 2] |
(οὐ
μὴν
πάντα
γε
τὰ
|
ἐς |
τὴν
θεὸν
ἐπύθετο
ἐμοὶ
δοκεῖν |
[7, 19] |
δὲ
καὶ
παρθένων
ὁπόσοι
μὲν
|
ἐς |
τὴν
θεὸν
οὐδὲν
εἰργασμένοι
Μελανίππου |
[7, 19] |
ἅτε
δὲ
οὕτω
διακείμενος
οὐκ
|
ἐς |
τὴν
Θεσσαλίαν
τὸν
πλοῦν
ἐποιεῖτο, |
[7, 21] |
αὐτὴν
φονεύεσθαι.
(προεξεργασθέντων
δὲ
ὁπόσα
|
ἐς |
τὴν
θυσίαν
ἄλλα
ἐκ
Δωδώνης |
[7, 19] |
ἔμελλεν
οὐ
χαλεπῶς
συνήσειν
τὰ
|
ἐς |
τὴν
θυσίαν·
ἀφίκοντο
δὲ
ἐς |
[7, 19] |
καὶ
τοῖς
ἐνταῦθα
ἀνθρώποις
τὰ
|
ἐς |
τὴν
θυσίαν
ἐπαύσθη,
τό
τε |
[7, 18] |
ἐπιοῦσαν
τηνικαῦτα
ἤδη
δρᾶν
τὰ
|
ἐς |
τὴν
θυσίαν
νομίζουσι,
δημοσίᾳ
τε |
[7, 19] |
ξενικὸν
ἅμα
ἀγόμενος
δαίμονα,
τὰ
|
ἐς |
τὴν
θυσίαν
τῆς
Τρικλαρίας
παύσει. |
[7, 20] |
ἄγαλμα
καὶ
χρυσοῦ.
(ἐρχομένῳ
δὲ
|
ἐς |
τὴν
κάτω
πόλιν
Μητρὸς
Δινδυμήνης |
[7, 25] |
ὁ
δὲ
ἄλλος
δῆμος
ἀφίκοντο
|
ἐς |
τὴν
Κερύνειαν,
καὶ
δυνατωτέρα
τε |
[7, 10] |
ὁ
Καλλικράτης
οὔτε
ἔργον
τῶν
|
ἐς |
τὴν
κολακείαν
οὔτε
λόγον
οὐδένα |
[7, 16] |
ἀναπεπταμένων
ὅμως
τῶν
πυλῶν,
ἐπεῖχεν
|
ἐς |
τὴν
Κόρινθον
παρελθεῖν,
ὑποκαθῆσθαί
τινα |
[7, 19] |
δὲ
οὔτε
Ἡρακλέα
ἀγνοῆσαι
τὰ
|
ἐς |
τὴν
λάρνακα
εἰ
δὴ
τοιαῦτα |
[7, 19] |
ὃν
οὔπω
πρότερον
ἑωράκεσαν
καὶ
|
ἐς |
τὴν
λάρνακα
ὑπενόησαν
ὡς
εἴη |
[7, 25] |
γενέσθαι.
(ἐκ
Κερυνείας
δὲ
ἐπανελθόντι
|
ἐς |
τὴν
λεωφόρον
καὶ
ὁδεύσαντι
οὐκ |
[7, 3] |
Φιλίππου
χερρόνησον
Κλαζομενὰς
ἐργάσεσθαι
χώματι
|
ἐς |
τὴν
νῆσον
ἐκ
τῆς
ἠπείρου. |
[7, 4] |
Ἀθάμαντα.
ἀφίκοντο
δὲ
καὶ
Κᾶρες
|
ἐς |
τὴν
νῆσον
ἐπὶ
τῆς
Οἰνοπίωνος |
[7, 4] |
τῇ
συγγραφῇ
τοιάδε
εἰρημένα,
Ποσειδῶνα
|
ἐς |
τὴν
νῆσον
ἔρημον
οὖσαν
ἀφικέσθαι |
[7, 2] |
Θήρας
ὁ
Αὐτεσίωνος
Θηβαῖος
ἤγαγεν
|
ἐς |
τὴν
νῆσον
τὴν
νῦν
μὲν |
[7, 18] |
παρὰ
Ἀκαρνάνων,
τὰ
μὲν
πολλὰ
|
ἐς |
τὴν
Νικόπολιν
κομισθῆναι,
Πατρεῦσι
δὲ |
[7, 18] |
βασιλέως
ἐρημωθείσης
διὰ
τὸ
{τὴν}
|
ἐς |
τὴν
Νικόπολιν
τὴν
ὑπὲρ
τοῦ |
[7, 20] |
τοῦτο
γὰρ
μεγέθει
τε
καὶ
|
ἐς |
τὴν
πᾶσαν
ὑπερῆρκε
κατασκευήν,
ἀνὴρ |
[7, 15] |
Ἀρκάδας.
(ἀπιοῦσι
δὲ
ὀπίσω
σφίσιν
|
ἐς |
τὴν
Πελοπόννησον
Μέτελλος
καὶ
Ῥωμαῖοι |
[7, 21] |
ταῖς
Κυανέαις
ἔσω
ἐνιδόντα
τινὰ
|
ἐς |
τὴν
πηγὴν
ὁμοίως
πάντα
ὁπόσα |
[7, 21] |
εἴργασται
αἰδώς
ἀπέσφαξέ
τε
αὑτὴν
|
ἐς |
τὴν
πηγήν,
{τοῦ
λιμένος}
ἣ |
[7, 22] |
ἐκ
Φαρῶν.
πρὶν
δὲ
ἢ
|
ἐς |
τὴν
πόλιν
ἐσελθεῖν,
μνῆμά
ἐστι |
[7, 15] |
ἄχρι
Ἐλατείας
τῆς
Φωκέων
καὶ
|
ἐς |
τὴν
πόλιν
ὑπ´
αὐτῶν
κατὰ |
[7, 27] |
ἐφήβων
μάλιστα
ἀνεῖται
μελέτην·
οὐδὲ
|
ἐς |
τὴν
πολιτείαν
ἐγγραφῆναι
πρότερον
καθέστηκεν |
[7, 18] |
ταῦτα
οἱ
ἐμβαλόντες
ἐπανάγουσιν
αὖθις
|
ἐς |
τὴν
πυράν.
τρωθῆναι
δὲ
οὐδένα |
[7, 27] |
Σύθας,
ἔσχατος
ποταμῶν
τῶν
Ἀχαϊκῶν,
|
ἐς |
τὴν
Σικυωνίαν
ἐκδίδωσι
θάλασσαν.
|
[7, 6] |
πρὸς
Ἀθηναίους
πόλεμον
καταστάντων
ὕστερον,
|
ἐς |
τὴν
συμμαχίαν
ἦσαν
οἱ
Ἀχαιοὶ |
[7, 23] |
Βολίνης
Ἀπόλλωνα,
τὴν
δὲ
φεύγουσαν
|
ἐς |
τὴν
ταύτῃ
φασὶν
ἀφεῖναι
θάλασσαν |
[7, 3] |
οἱ
Κᾶρες·
ἐσήγαγε
δὲ
Ἴωνας
|
ἐς |
τὴν
Τέων
Ἄποικος
ἀπόγονος
Μελάνθου |
[7, 4] |
ἀνὰ
χρόνον
δὲ
καὶ
Οἰνοπίωνα
|
ἐς |
τὴν
Χίον
κατᾶραι
ναυσὶν
ἐκ |
[7, 24] |
καὶ
ἀνέμων
ἔστιν
οἷς
ἐνέπεσον
|
ἐς |
τὴν
χώραν
ἐμβολαὶ
περιτρέπουσαι
τὰ |
[7, 24] |
ἐκ
τοῦ
Ποσειδῶνος,
ἀλλὰ
σεισμὸς
|
ἐς |
τὴν
χώραν
σφίσιν
αὐτίκα
κατασκήψας |
[7, 5] |
τέ
ἐστι
Βιβλὶς
καὶ
ὅσα
|
ἐς |
τῆς
Βιβλίδος
τὸν
ἔρωτα
ᾄδουσιν· |
[7, 17] |
ἐς
Δελφούς·
(οὕτω
καὶ
ἄλλα
|
ἐς |
τιμήν
σφισι
τοῦ
Οἰβώτα
ποιήσασι |
[7, 8] |
καὶ
δίκας
τε
ἐδίκαζόν
σφισιν
|
ἐς |
τὸ
ἀκριβέστατον
καὶ
τὰ
τείχη |
[7, 9] |
πάσχοντας
δίκαια
ὑπὸ
Ῥωμαίων
καὶ
|
ἐς |
τὸ
ἀνωφελὲς
προϋπηργμένων
σφίσιν
ἐς |
[7, 23] |
ὀρθότατα
Ἀσκληπιῷ
πατέρα
ἐπονομάζεσθαι,
ὅτι
|
ἐς |
τὸ
ἁρμόζον
ταῖς
ὥραις
ποιούμενος |
[7, 8] |
τῆς
τυραννίδος
τῆς
Νάβιδος
καὶ
|
ἐς |
τὸ
ἀσφαλέστατον
ὀχυρωθέντα.
τά
τε |
[7, 14] |
ἀγγέλους
κελεύων
τοὺς
συνέδρους
καλεῖν
|
ἐς |
τὸ
Ἀχαϊκόν,
ἰδίᾳ
δὲ
τοῖς |
[7, 14] |
Ῥωμαίων
βουλὴ
μήτε
Λακεδαιμονίους
τελεῖν
|
ἐς |
τὸ
Ἀχαϊκὸν
μήτε
αὐτὴν
Κόρινθον, |
[7, 9] |
καὶ
συντελείας
μὲν
Λακεδαιμονίους
τῆς
|
ἐς |
τὸ
Ἀχαϊκὸν
οὐκ
ἀφιᾶσι,
περὶ |
[7, 15] |
δὲ
προσεκάθηντο
πολιορκοῦντες
οὐ
βουλομένους
|
ἐς |
τὸ
Ἀχαϊκὸν
συντελεῖν.
(τότε
δὲ |
[7, 12] |
Μεναλκίδας
ἠπάτα
παντελῶς
τοῦ
συνεδρεύειν
|
ἐς |
τὸ
Ἀχαϊκὸν
ὑπὸ
Ῥωμαίων
αὐτοὺς |
[7, 24] |
τῇ
Ἑλίκῃ
τοῦ
σεισμοῦ
τὴν
|
ἐς |
τὸ
ἔδαφος
ἀνακινοῦσαν,
σὺν
δὲ |
[7, 24] |
ἀρξαμένῃ
τὸ
πρῶτον
καὶ
τῇ
|
ἐς |
τὸ
ἔδαφος
τροπῇ
τῶν
οἰκοδομημάτων |
[7, 18] |
πρώτην
ὁρμὴν
τοῦ
πυρὸς
βιαζόμενα
|
ἐς |
τὸ
ἐκτός,
τὰ
δὲ
καὶ |
[7, 22] |
ἐπιφραξάμενος
τὰ
ὦτα·
προελθὼν
δὲ
|
ἐς |
τὸ
ἐκτὸς
τὰς
χεῖρας
ἀπέσχεν |
[7, 14] |
πάντα
ὑπομείναντες
ἀκοῦσαι
λόγον
ἔθεον
|
ἐς |
τὸ
ἐκτὸς
τῆς
οἰκίας
καὶ |
[7, 20] |
δὲ
ἐν
τῇ
ἑορτῇ
νυκτὶ
|
ἐς |
τὸ
ἐκτὸς
φέρει
τὴν
λάρνακα |
[7, 8] |
Ῥωμαίων
καὶ
ἅμα
εὐνοίᾳ
τῇ
|
ἐς |
τὸ
Ἑλληνικόν.
(Ἀχαιοὶ
δὲ
ἐποιοῦντο |
[7, 11] |
γενέσθαι
δικαστής.
οὗτος
ὁ
Γάλλος
|
ἐς |
τὸ
Ἑλληνικὸν
πολλὰ
μὲν
εἶπε, |
[7, 7] |
ὑπὸ
τῆς
ὕβρεως
καὶ
τῆς
|
ἐς |
τὸ
Ἑλληνικὸν
ὑπεροψίας
κλεῖς
τῆς |
[7, 24] |
καὶ
ὁπόσα
διέστη
τοίχων
συνερχόμενα
|
ἐς |
τὸ
ἐξ
ἀρχῆς·
δοκοὶ
δέ, |
[7, 25] |
ἡ
Κερύνεια
οἰκητόρων
πλήθει
καὶ
|
ἐς |
τὸ
ἔπειτα
ἐγένετο
ἐπιφανεστέρα
διὰ |
[7, 19] |
μὲν
ἔμελλον
τῷ
ἱερῷ
καὶ
|
ἐς |
τὸ
ἔπειτα
ἴσα
καὶ
θαλάμῳ |
[7, 13] |
τοὺς
Ἀχαιοὺς
καὶ
ἐχρῆτο
καὶ
|
ἐς |
τὸ
ἔπειτα
καταδρομαῖς
μᾶλλον
καὶ |
[7, 24] |
χρόαν
παρὰ
τὸ
εἰωθὸς
ἤτοι
|
ἐς |
τὸ
ἐρυθρότερον
ἢ
καὶ
ἡσυχῇ |
[7, 11] |
ὑπήκοόν
σφισιν
οὖσαν·
πενίας
γὰρ
|
ἐς |
τὸ
ἔσχατον
Ἀθηναῖοι
τηνικαῦτα
ἧκον |
[7, 2] |
ὑπὸ
Ἱέρωνος
ἀνδρὸς
ἐπιχωρίου
κακωθέντες
|
ἐς |
τὸ
ἔσχατον
ὅμως
τελοῦσιν
ἐς |
[7, 5] |
δὲ
κατὰ
τὴν
ὁδὸν
τὴν
|
ἐς |
τὸ
Ἡραῖον
τὸ
Ῥαδίνης
καὶ |
[7, 5] |
ἔσοδός
τε
δὴ
ταῖς
Θρᾴσσαις
|
ἐς |
τὸ
Ἡράκλειόν
ἐστι
γυναικῶν
μόναις, |
[7, 23] |
μοι
Σιδόνιος,
ὃς
ἐγνωκέναι
τὰ
|
ἐς |
τὸ
θεῖον
ἔφασκε
Φοίνικας
{καὶ} |
[7, 25] |
μεγάλοι,
κατὰ
δὲ
τὴν
ἔσοδον
|
ἐς |
τὸ
ἱερὸν
γυναικῶν
εἰκόνες
λίθου |
[7, 25] |
δέ,
ἀποκτείνασι
καὶ
τούτοις
ἄνδρας
|
ἐς |
τὸ
ἱερὸν
καταπεφευγότας
τὸ
ἐπὶ |
[7, 27] |
ἑορτὴν
ἄγουσι,
καὶ
δᾷδάς
τε
|
ἐς |
τὸ
ἱερὸν
κομίζουσιν
ἐν
νυκτὶ |
[7, 26] |
μὲν
τὰ
μάλιστα,
ἐσελθεῖν
δὲ
|
ἐς |
τὸ
ἱερὸν
οὐκ
ἔστιν
ἀνθρώποις. |
[7, 21] |
τῇ
Διονύσου
{τῇ}
ἑορτῇ
κομίζουσιν
|
ἐς |
τὸ
ἱερὸν
τοῦ
Αἰσυμνήτου·
τὸ |
[7, 27] |
ἐς
δὲ
τὴν
ἐπιοῦσαν
ἀφικομένων
|
ἐς |
τὸ
ἱερὸν
τῶν
ἀνδρῶν,
αἱ |
[7, 16] |
καὶ
ὁ
Μόμμιος,
οἱ
μὲν
|
ἐς |
τὸ
ἱππικὸν
τῶν
Ἀχαιῶν
ταχθέντες |
[7, 4] |
κατὰ
Δαίδαλον,
δόξης
δὲ
οὐκ
|
ἐς |
τὸ
ἴσον
ἀφίκετο·
(Δαιδάλῳ
μὲν |
[7, 19] |
ὑπερηρκότα.
ὡς
δὲ
ὁ
Μελάνιππος
|
ἐς |
τὸ
ἴσον
τοῦ
ἔρωτος
ὑπηγάγετο |
[7, 21] |
εὐξάμενοι
τῇ
θεῷ
καὶ
θυμιάσαντες
|
ἐς |
τὸ
κάτοπτρον
βλέπουσι·
τὸ
δέ |
[7, 20] |
βοῦς
βουκολέεσκες"
τὰ
μὲν
δὴ
|
ἐς |
τὸ
κρανίον
τοῦ
βοὸς
ἐπὶ |
[7, 24] |
ἐρυθρότερον
ἢ
καὶ
ἡσυχῇ
ῥέπουσαν
|
ἐς |
τὸ
μελάντερον·
(τῶν
τε
ὑδάτων |
[7, 5] |
ἔστι
δὲ
τῆς
Χαλκίδος
κατατείνουσα
|
ἐς |
τὸ
πέλαγος
ἄκρα
καὶ
ἐν |
[7, 24] |
Δελφοὺς
οἱ
Ἀμφικτύονες.
(ἰόντι
δὲ
|
ἐς |
τὸ
πρόσω
Σελινοῦς
τε
ποταμὸς |
[7, 16] |
μὲν
φονεύουσι,
πλείονας
δὲ
ἔτι
|
ἐς |
τὸ
στρατόπεδον
κατεῖρξαν,
καὶ
ἀσπίδας |
[7, 8] |
τὴν
Μακεδόνων
ἀρχὴν
καὶ
τῶν
|
ἐς |
τὸ
συμμαχικὸν
ταχθέντων
Ἄτταλος
τῆς |
[7, 10] |
ἐς
τοσοῦτον
ὥστε
αὐτὸν
καὶ
|
ἐς |
τὸ
συνέδριον
ἐσελθεῖν
τὸ
Ἀχαιῶν |
[7, 9] |
τοὺς
δὲ
τὰς
ἀρχὰς
ἔχοντας
|
ἐς |
τὸ
συνέδριον
ἠξίουν
συγκαλέσαι
τοὺς |
[7, 13] |
καὶ
Ἀχαιοῖς
ἐσδραμεῖν
ὑπῆρξεν
ἂν
|
ἐς |
τὸ
τεῖχος
τῆς
Σπάρτης
{εἰς |
[7, 20] |
τὸ
ξόανον
κομίζων
τὸ
ἀρχαῖον
|
ἐς |
τὸ
τέμενος
τὸ
ἐν
τῇ |
[7, 16] |
ἐλθόντα,
ἀφίκετο
μὲν
περὶ
ὄρθρον
|
ἐς |
τὸ
τῶν
Ῥωμαίων
στράτευμα,
ἀποπέμψας |
[7, 2] |
χωλός·
δόξαν
δέ
σφισιν
ἀνενεγκεῖν
|
ἐς |
τὸ
χρηστήριον
τὸ
ἐν
Δελφοῖς, |
[7, 27] |
τὸ
γυμνάσιον,
διαμεμένηκε
δὲ
καὶ
|
ἐς |
τόδε
ἔτι
αὐτῷ
Ποσειδῶνος
ἱερὸν |
[7, 27] |
τὸν
δὲ
Πουλυδάμαντα
δεύτερα
τότε
|
ἐς |
τὸν
ἀγῶνα
ἀφῖχθαι
τὸν
Ὀλυμπικὸν |
[7, 1] |
τῆς
χώρας
αὐτόν·
(ἀφικομένῳ
δὲ
|
ἐς |
τὸν
Αἰγιαλὸν
καὶ
οἰκήσαντι
αὐτῷ |
[7, 25] |
ἐπ´
αὐτοὺς
τῶν
Ἀθηναίων
καταφεύγουσιν
|
ἐς |
τὸν
Ἄρειον
πάγον
καὶ
ἐπὶ |
[7, 22] |
ἡ
πεζὴ
σταδίους
τεσσαράκοντα
μάλιστα
|
ἐς |
τὸν
ἀριθμὸν
ἀποδεῖ
τὸν
εἰρημένον. |
[7, 17] |
γε
μὴν
οὐχ
οὕτω
τὰ
|
ἐς |
τὸν
Ἄττην,
ἀλλὰ
ἐπιχώριός
ἐστιν |
[7, 18] |
φιλοτίμως
ἔχουσιν.
ἐσβάλλουσι
γὰρ
ζῶντας
|
ἐς |
τὸν
βωμὸν
ὄρνιθάς
τε
τοὺς |
[7, 27] |
ἀρχόμενος
ἐκ
Σιπύλου
τοῦ
ὄρους
|
ἐς |
τὸν
Ἕρμον
κάτεισι.
καθότι
δὲ |
[7, 16] |
πλεονεξίαν,
ἐοικυῖαν
δὲ
καὶ
τὴν
|
ἐς |
τὸν
θάνατον
δειλίαν.
(Ἀχαιῶν
δὲ |
[7, 17] |
φασι
τοῦ
καρποῦ·
ἐσθεμένης
δὲ
|
ἐς |
τὸν
κόλπον
καρπὸς
μὲν
ἐκεῖνος |
[7, 2] |
Εὐκτήμονος
Ἀθηναῖοι
ναῦς
τε
διδόασιν
|
ἐς |
τὸν
πλοῦν
καὶ
αὐτοί
σφισιν |
[7, 6] |
καὶ
ἀνὰ
χρόνον·
Λακεδαιμονίων
γὰρ
|
ἐς |
τὸν
πρὸς
Ἀθηναίους
πόλεμον
καταστάντων |
[7, 9] |
ἐς
πλέον
τοὺς
Ἀχαιούς,
ἐπειδὴ
|
ἐς |
τὸν
σύλλογον
αὐτῶν
ἐπελθόντες
σὺν |
[7, 10] |
ἄδικα
καὶ
αὐτὸν
ἠξίουν
οἱ
|
ἐς |
τὸν
σύλλογον
ἐληλυθότες
ἤδη,
εἰ |
[7, 10] |
Ἀχαιῶν
ἔπεισεν.
(ὁ
δὲ
ὡς
|
ἐς |
τὸν
σύλλογον
ἐσῆλθεν,
ἔλεγεν
ὡς |
[7, 19] |
ἀλλ´
ἐπί
τε
Κίρραν
καὶ
|
ἐς |
τὸν
ταύτῃ
κόλπον·
ἀναβὰς
δὲ |
[7, 11] |
δὲ
ὡς
ἕκαστος
τάχους
εἶχεν
|
ἐς |
τὸν
Ὠρωπὸν
ἐλθόντες
καὶ
αὖθις |
[7, 15] |
τάξας
ἐτόλμησεν
ὑπομεῖναι
Μέτελλον·
ἀλλὰ
|
ἐς |
τοσοῦτο
ἀφίκετο
δείματος
ὡς
μηδὲ |
[7, 7] |
νόσου
συμφοραὶ
τῆς
λοιμώδους
οὐκ
|
ἐς |
τοσοῦτο
Ἀχαιοῖς
ἐφ´
ὅσον
τοῖς |
[7, 4] |
Ἀπόλλωνος
Λυκομήδην
γενέσθαι.
(Ἄσιος
μὲν
|
ἐς |
τοσοῦτο
ἐν
τοῖς
ἔπεσιν
ἐδήλωσε· |
[7, 10] |
σφίσιν
ἐδόκει.
~(τότε
μὲν
δὴ
|
ἐς |
τοσοῦτο
ἐπράχθη·
τολμημάτων
δὲ
τὸ |
[7, 11] |
ἔθετο
ἐν
χλευασίᾳ·
(πόλεσι
γὰρ
|
ἐς |
τοσοῦτο
ἡκούσαις
ἀξιώματος
καὶ
ὑπὲρ |
[7, 17] |
καὶ
Λυδοῖς
ὄργια
ἐτέλει
Μητρός,
|
ἐς |
τοσοῦτο
ἥκων
παρ´
αὐτῇ
τιμῆς |
[7, 6] |
ἔτι
εὐδαιμονίαν
ἐκώλυον·
(Θηβαίοις
δὲ
|
ἐς |
τοσοῦτο
ἠρήμωσεν
Ἀλέξανδρος
τὴν
πόλιν, |
[7, 21] |
ἐπιδείκνυσι.
(τούτῳ
μὲν
τῷ
ὕδατι
|
ἐς |
τοσοῦτο
μέτεστιν
ἀληθείας,
Κυανεῶν
δὲ |
[7, 4] |
πρόοιτο
αὐτὸν
ὁ
Κώκαλος·
καὶ
|
ἐς |
τοσοῦτο
ὑπὸ
τοῦ
Κωκάλου
τῶν |
[7, 22] |
αἱ
πολλαὶ
καὶ
ἥκουσαι
μεγέθους
|
ἐς |
τοσοῦτο
ὥστε
καὶ
ἑστιῶνται
τῶν |
[7, 10] |
τὸν
ἄνδρα
προσεποιήσατο
ὁ
Καλλικράτης
|
ἐς |
τοσοῦτον
ὥστε
αὐτὸν
καὶ
ἐς |
[7, 5] |
παρέχεται
καί
τινας
καὶ
λόγους
|
ἐς |
τοῦ
Οἰνοπίωνος
τὰ
ἔργα·
Σαμίοις |
[7, 11] |
Ὠρωπίοις.
καί
τις
ἐξαγγέλλει
ταῦτα
|
ἐς |
τοὺς
Ἀθηναίους·
οἱ
δὲ
ὡς |
[7, 6] |
οἱ
Ἀχαιοὶ
πρόθυμοι
Πατρεῦσι,
καὶ
|
ἐς |
τοὺς
Ἀθηναίους
οὐχ
ἧσσον
εἶχον |
[7, 24] |
τῆς
πόλεως
τὸ
ἔδαφος
ἀφανὲς
|
ἐς |
τοὺς
ἔπειτα
ἐποίησε.
(τὰ
μὲν |
[7, 19] |
ἐναντιοῦσθαι
νέοις
καὶ
οὐχ
ἥκιστα
|
ἐς |
τοὺς
ἐρῶντας
τὸ
ἀνάλγητον,
ὅπου |
[7, 1] |
οἰκείας
ἕνεκα
ἢ
εὐνοίᾳ
τῇ
|
ἐς |
τοὺς
Ἴωνας
συνοίκους
σφᾶς
ἐδέξαντο. |
[7, 8] |
πλείστην
ὠμότητα
ἀνδρὸς
ἀφικομένου,
τὰ
|
ἐς |
τοὺς
Λακεδαιμονίους
αὐτίκα
ἐνεπεπτώκει·
(καὶ |
[7, 13] |
τοὺς
διαλλακτάς.
(στρατήγημα
δὲ
ἄλλο
|
ἐς |
τοὺς
Λακεδαιμονίους
παρεῦρε
τοιόνδε·
τὰ |
[7, 21] |
Πατρεῖς
φασιν
αὐτὸν
τοῖς
τε
|
ἐς |
τοὺς
παῖδας
παθήμασι
καὶ
τὸ |
[7, 18] |
τοῦ
Λακεδαίμονος.
(Πατρεῖ
μὲν
τοιαῦτα
|
ἐς |
τοὺς
προγόνους
ὑπάρχοντα
ἦν·
ἰδίᾳ |
[7, 9] |
λόγοις
καὶ
μέμψιν
τινὰ
ὑπέτεινεν
|
ἐς |
τοὺς
Ῥωμαίους.
Ἄππιος
δὲ
καὶ |
[7, 26] |
Ἀγροτέρας
ἐποιήσαντο
ἱερόν,
τὸ
σόφισμα
|
ἐς |
τοὺς
Σικυωνίους
οὐκ
ἄνευ
τῆς |
[7, 20] |
ἐξ
ἀρχῆς
ὑπὸ
τοῦ
Πρευγένους
|
ἐς |
τοῦτο
ἐκομίσθη
τὸ
χωρίον·
ἐπειδὰν |
[7, 26] |
(ἔστι
δὲ
Ἀριστοναῦται
Πελληνεῦσιν
ἐπίνειον.
|
ἐς |
τοῦτο
ἐξ
Αἰγείρας
τῆς
ἐπὶ |
[7, 17] |
Ἑλλάδος
σφίσιν
ἀντέδωκεν.
ἀπιδόντι
οὖν
|
ἐς |
τοῦτό
μοι
τοῦ
Νέρωνος
τὸ |
[7, 20] |
ἐν
τῇ
Ἀτθίδι
συγγραφῇ
τὸ
|
ἐς |
τοῦτο
παρείθη
τὸ
Ὠιδεῖον,
ὅτι |
[7, 24] |
Διὶ
ἐπίκλησις,
ὅτι
Ἀγαμέμνων
ἤθροισεν
|
ἐς |
τοῦτο
τὸ
χωρίον
τοὺς
λόγου |
[7, 26] |
τῷ
ἐπινείῳ
λέγουσιν,
ὅτι
καὶ
|
ἐς |
τοῦτον
τὸν
λιμένα
ὡρμίσαντο
οἱ |
[7, 4] |
γε
οὐδένας
φανερός
ἐστιν
ἀποδημήσας·
|
ἐς |
τούτους
δὲ
ἀφίκετο,
καὶ
τὸ |
[7, 22] |
αὐτοὶ
βασιλέως
δόντος·
στάδιοι
δὲ
|
ἐς |
Τρίτειαν
εἴκοσί
τε
καὶ
ἑκατόν |
[7, 15] |
ἐπλανῶντο
ἀνὰ
τὴν
Βοιωτίαν
καὶ
|
ἐς |
τῶν
ὀρῶν
τὰ
ἄκρα
ἀνέφευγον. |
[7, 22] |
Πάτρας
δόντος
Αὐγούστου,
ὁδὸς
δὲ
|
ἐς |
Φαρὰς
Πατρέων
μὲν
ἐκ
τοῦ |
[7, 26] |
τεσσαράκοντά
εἰσι
στάδιοι,
ἄγει
δὲ
|
ἐς |
Φελλόην,
πόλισμα
οὐκ
ἐπιφανές,
οὐδὲ |
[7, 8] |
ἐξ
Ἠπείρου
τισὶν
ἐγκλήματα
ἦν
|
ἐς |
Φίλιππον,
ταῦτα
ἧκον
οἱ
ὁμοῦ |
[7, 26] |
τὰ
δὲ
περὶ
τὴν
Φελλόην
|
ἐς |
φυτείαν
ἀμπέλων
ἐστὶν
ἐπιτήδεια·
καὶ |
[7, 23] |
δᾷδες,
ὅτι
Εἰλείθυιά
ἐστιν
ἡ
|
ἐς |
φῶς
ἄγουσα
τοὺς
παῖδας.
ἔργον |
[7, 4] |
τῷ
Μίνῳ
βουλεῦσαι
τὰς
γυναῖκας
|
ἐς |
χάριν
Δαιδάλου.
(δῆλά
τε
ὡς |
[7, 24] |
τὴν
ἰδέαν,
ἐν
Σιπύλῳ
πόλιν
|
ἐς |
χάσμα
ἀφανισθῆναι·
ἐξ
ὅτου
δὲ |
[7, 7] |
παρὰ
πολύ
τε
ἐκράτησεν
ἐλθόντας
|
ἐς |
χεῖρας
καὶ
ὕστερον
Ἀχαιοῖς
καὶ |
[7, 13] |
οὐ
μετὰ
πολύ,
ὅσον
μὲν
|
ἐς |
χιλίους
οἱ
ἡλικίᾳ
μάλιστα
αὐτῶν |
[7, 4] |
φησι
τοῦ
Ἰώνων.
τοσαῦτα
εἰρηκότα
|
ἐς |
Χίους
Ἴωνα
εὕρισκον·
οὐ
μέντοι |
[7, 16] |
ἐοικυῖαν
μὲν
παρασχόμενος
Μεναλκίδᾳ
τὴν
|
ἐς |
χρήματα
πλεονεξίαν,
ἐοικυῖαν
δὲ
καὶ |
[7, 26] |
ἱερᾶται
δὲ
παρθένος,
ἔστ´
ἂν
|
ἐς |
ὥραν
ἀφίκηται
γάμου.
ἕστηκε
δὲ |
[7, 11] |
τῆς
βουλῆς
ἐπιβάλλειν
σφᾶς
Ἀθηναίοις
|
ἐς |
Ὠρωπίους
ζημίαν
κατὰ
τῆς
βλάβης |
[7, 11] |
ὁμολογίαν
φρουράν
τε
Ἀθηναίων
ἐσελθεῖν
|
ἐς |
Ὠρωπὸν
καὶ
ὁμήρους
λαβεῖν
παρὰ |