Livre, Chap.
[7, 23]	τάδε ἔτι προσταχθῆναί φασιν, ἑκάστῃ	τοῖς	ἀγάλμασιν ἡμέρᾳ θύειν· αὐτοὶ δὲ
[7, 17]	δὲ ἐς ἐμὲ ἔτι Ἀχαιῶν	τοῖς	ἀγωνίζεσθαι μέλλουσι τὰ Ὀλύμπια ἐναγίζειν
[7, 26]	ἱερὸν αὐτὸ καὶ ὁπόσα ἐν	τοῖς	ἀετοῖς, ἀρχαῖον δὲ καὶ τοῦ
[7, 3]	οἳ Φιλογένει καὶ Δάμωνι ὁμοῦ	τοῖς	Ἀθηναίοις διέβησαν ἐς τὴν Ἀσίαν.
[7, 25]	ἐπὶ Ἀθήνας Πελοποννήσιοι, τότε Κόδρου	τοῖς	Ἀθηναίοις τοῦ Μελάνθου βασιλεύοντος. ὁ
[7, 7]	ἐς τοσοῦτο Ἀχαιοῖς ἐφ´ ὅσον	τοῖς	ἄλλοις ἐγένοντο Ἕλλησι. συνέδριόν τε
[7, 22]	θηλειῶν βοῶν εἰσιν, ἐπὶ δὲ	τοῖς	ἄλλοις κτήνεσι τὸ θῆλυ ἐπὶ
[7, 20]	κατ´ ἀξίωμα, καὶ ἴσαι γυναῖκες	τοῖς	ἀνδράσι. μιᾷ δὲ ἐν τῇ
[7, 9]	σφισιν ἀνεληλυθότες καὶ αὐτοὶ γενέσθαι	τοῖς	ἀνδράσιν ἔπρασσον κάθοδον. ἅτε δὲ
[7, 14]	μὲν ἐν Τεγέᾳ τῇ Ἀρκάδων	τοῖς	ἀνδράσιν ἐς λόγους ὁ Κριτόλαος,
[7, 19]	τοῖς ἐνταῦθα ἦν τὰ παρόντα	{τοῖς}	ἀνθρώποις. Ἰώνων τοῖς Ἀρόην καὶ
[7, 18]	τὰ ἄλλα γέρα σφίσιν, ὁπόσα	τοῖς	ἀποίκοις νέμειν οἱ Ῥωμαῖοι νομίζουσι.
[7, 7]	δὴ καὶ αὖθις ἐν λόγοις	τοῖς	Ἀρκαδικοῖς ἀφιξόμεθα ἐς μνήμην· (Φίλιππος
[7, 19]	τὰ παρόντα {τοῖς} ἀνθρώποις. Ἰώνων	τοῖς	Ἀρόην καὶ Ἄνθειαν καὶ Μεσάτιν
[7, 21]	ἐστιν ἐνταῦθα ἀγάλματα, ἴσοι τε	τοῖς	ἀρχαίοις πολίσμασι καὶ ὁμώνυμοι· Μεσατεὺς
[7, 5]	καλουμένοις Αἰγιναίοις οὔτε τῶν Ἀττικῶν	τοῖς	ἀρχαιοτάτοις ἐμφερές, εἰ δέ τι
[7, 18]	καὶ ἐς Μεσάτιν μὴ ἐνοικίζεσθαι	τοῖς	Ἀχαιοῖς ἀπεῖπε, περίβολον δὲ τείχους
[7, 6]	οὗτοί τε δὴ τηνικαῦτα ἐν	τοῖς	Ἀχαιοῖς ἐδυνάστευον καὶ Δαμασίας ὁ
[7, 6]	δὲ οἱ τὸ μέγιστον ἐν	τοῖς	Ἀχαιοῖς ἔχοντες κράτος οἵ τε
[7, 12]	τῆς ἀρχῆς Μεναλκίδαν ἐδίωκεν ἐν	τοῖς	Ἀχαιοῖς θανάτου δίκην· πρεσβεῦσαί τε
[7, 6]	δὲ ἐς πόλεμον τοιάδε ἦν	τοῖς	Ἀχαιοῖς. κατὰ μὲν τὴν ἐς
[7, 13]	Ἀσίαν διαβῆναι, τοῖς ἡγεμόσιν αὐτοὺς	τοῖς	Ἀχαιῶν ἐς λόγους ἐλθεῖν, ὅπλα
[7, 8]	τῶν Λυκούργου νόμων καταλύσαντες ἐπέταξαν	τοῖς	Ἀχαιῶν ἐφήβοις τὰ αὐτὰ ἐπιτηδεύειν.
[7, 8]	ἅτε μεγάλως τοῖς ἐπιτάγμασιν ἀχθόμενοι	τοῖς	Ἀχαιῶν καταφεύγουσιν ἐπὶ Μέτελλον καὶ
[7, 24]	τε πολλὰ ὁ θεὸς ἐπὶ	τοῖς	βιαίοις τῶν σεισμῶν ἐθέλει προενδείκνυσθαι·
[7, 21]	τὸ χρηστήριον τὸ ἐν Δωδώνῃ·	τοῖς	γὰρ τὴν ἤπειρον ταύτην οἰκοῦσι,
[7, 3]	τῶν ἀνοικισθέντων ἐς Ἔφεσον μόνοι,	τοῖς	δὲ ἀποθανοῦσιν ἐν τῇ μάχῃ
[7, 1]	καὶ αὐτοὶ καὶ ὁ δῆμος.	τοῖς	δὲ Ἀχαιοῖς τηνικαῦτα ὑπῆρξε καὶ
[7, 5]	δὲ ἔστι μὲν τῆς ἠπείρου,	τοῖς	δὲ ἐκ τοῦ Ἐρυθραίων λιμένος
[7, 2]	ἔχοντας ἐξέβαλεν ἐκ τῆς χώρας·	τοῖς	δὲ περὶ τὸ ἱερὸν οἰκοῦσι
[7, 12]	καὶ ἔφασκεν οὐ τῇ Σπάρτῃ,	τοῖς	δὲ ταράσσουσιν αὐτὴν πολεμήσων ἀφίξεσθαι.
[7, 2]	Δελφῶν καὶ Ἄβαντες ἐξ Εὐβοίας.	τοῖς	δὲ Φωκεῦσι Φιλογένης καὶ Δάμων
[7, 12]	διάφορα ἦν ἐς ἀλλήλους. καὶ	τοῖς	ἐκ Ῥώμης πρέσβεσι σχολαιτέρα πως
[7, 19]	Εὐρυπύλῳ τε ἡ νόσος καὶ	τοῖς	ἐνταῦθα ἀνθρώποις τὰ ἐς τὴν
[7, 19]	ὑπὸ τοῦ Εὐρυπύλου τὴν ἐπιδημίαν	τοῖς	ἐνταῦθα ἦν τὰ παρόντα {τοῖς}
[7, 24]	Ποσειδῶνα. χρόνῳ δὲ ὕστερον Ἀχαιοῖς	τοῖς	ἐνταῦθα, ἱκέτας ἄνδρας ἀποστήσασιν ἐκ
[7, 24]	ἐστὶν ἐς ἔπαινον καὶ ὅτι	τοῖς	ἐξ ἀρχῆς ἀκολουθήσασι καὶ οὐδεμιᾶς
[7, 4]	(Ἄσιος μὲν ἐς τοσοῦτο ἐν	τοῖς	ἔπεσιν ἐδήλωσε· τότε δὲ οἱ
[7, 26]	ἄνω πόλιν. (Ὁμήρου δὲ ἐν	τοῖς	ἔπεσιν Ὑπερησία ὠνόμασται· τὸ δὲ
[7, 4]	ὁ Ἀμφιπτολέμου Σάμιος ἐποίησεν ἐν	τοῖς	ἔπεσιν ὡς Φοίνικι ἐκ Περιμήδης
[7, 16]	ὑπὸ φρονήματος τῶν Ῥωμαίων, ἐπιτίθενται	{τοῖς}	ἐπὶ φυλακῆς αὐτοῖς τῆς πρώτης,
[7, 8]	Ἀρκάδας· Λακεδαιμόνιοι δὲ ἅτε μεγάλως	τοῖς	ἐπιτάγμασιν ἀχθόμενοι τοῖς Ἀχαιῶν καταφεύγουσιν
[7, 24]	βάλῃ τὴν ὁρμήν, ἀνέκλινεν αὐτίκα	τοῖς	ἐς πολιορκίαν μηχανήμασιν ὁμοίως. (τὸν
[7, 25]	τοῦ Ἱκεσίου μήνιμα πάρεστι μὲν	τοῖς	ἐς τὴν Ἑλίκην, πάρεστι δὲ
[7, 8]	καθεῖλον καὶ τὰ ἐς μελέτην	τοῖς	ἐφήβοις ἐκ τῶν Λυκούργου νόμων
[7, 13]	ἢ ἐς τὴν Ἀσίαν διαβῆναι,	τοῖς	ἡγεμόσιν αὐτοὺς τοῖς Ἀχαιῶν ἐς
[7, 27]	μεγίστοις αὐτήν· ἔσοδός τε πλὴν	τοῖς	ἱερεῦσιν ἄλλῳ γε οὐδενὶ ἔστιν
[7, 25]	ὡς μηδὲ τὰ ἀγάλματα ἐν	τοῖς	ἱεροῖς ὑπολειφθῆναι τὰ ἀρχαῖα. (ὁπόσοι
[7, 25]	(Ἀθηναῖοι δὲ τότε μὲν διδόασι	τοῖς	ἱκέταις ἀπελθεῖν ἀζημίοις, χρόνῳ δὲ
[7, 4]	συνοίκους Ἴωνας. ἡγεμὼν δὲ ἦν	τοῖς	Ἴωσι Προκλῆς ὁ Πιτυρέως, αὐτός
[7, 5]	ἀρχαιότητα· τὸ δὲ ἄγαλμα οὔτε	τοῖς	καλουμένοις Αἰγιναίοις οὔτε τῶν Ἀττικῶν
[7, 18]	τὸ ἐς Οἰνέα ἀνὰ χρόνον	τοῖς	Καλυδωνίοις ἐλαφρότερον γενέσθαι λέγουσι καὶ
[7, 6]	πατρός. ἴσχυον δὲ ἐπ´ ἴσης	τοῖς	κατειλεγμένοις καὶ Ἀχαιῶν τῶν ἐκ
[7, 26]	χώρᾳ, συλλέξαντες δὲ ἔδησαν πρὸς	τοῖς	κέρασιν αὐτῶν δᾷδας, καὶ ὡς
[7, 3]	Ἔρυθρον· ἐχόντων δὲ αὐτὴν ὁμοῦ	τοῖς	Κρησὶ Λυκίων καὶ Καρῶν τε
[7, 2]	πρότερον νεμόμενοι τὴν χώραν σύνοικοι	τοῖς	Κρησὶν ἐγένοντο· (τότε δὲ ὡς
[7, 1]	μοι προδιηγησαμένῳ καθ´ ἥντινα αἰτίαν	τοῖς	Λακεδαίμονα οἰκοῦσι καὶ Ἄργος πρὸ
[7, 9]	τῶν Ἀχαιῶν δίκαια καὶ ὁμοῦ	τοῖς	λόγοις καὶ μέμψιν τινὰ ὑπέτεινεν
[7, 4]	οὖν τὸ ἱερὸν τοῦτο ἐν	τοῖς	μάλιστα ἀρχαῖον {ὃ} οὐχ ἥκιστα
[7, 25]	Γαῖος ἐπίκλησιν Εὐρυστέρνου, ξόανον δὲ	τοῖς	μάλιστα ὁμοίως ἐστὶν ἀρχαῖον. γυνὴ
[7, 19]	τε δὴ ἄλλων καὶ ἐν	τοῖς	Μελανίππου παθήμασιν, ὡς μέτεστιν ἔρωτι
[7, 25]	ἔσοδος οὐδὲ ἐξ ἐπιδρομῆς ἐστι.	τοῖς	μὲν δὴ ἀγάλμασι ξύλων εἰργασμένοις
[7, 15]	μετὰ τὴν μάχην οὔτε ἐν	τοῖς	νεκροῖς εὑρέθη· εἰ δὲ ἐτόλμησε
[7, 4]	οὗτος ἐπολέμησεν Ἀβάντων καὶ Καρῶν	τοῖς	οἰκοῦσιν ἐν τῇ νήσῳ, καὶ
[7, 3]	Ἄποικος ἀπόγονος Μελάνθου τέταρτος, ὃς	τοῖς	Ὀρχομενίοις οὐδὲ τοῖς Τηίοις νεώτερον
[7, 24]	ὑπὸ τῶν πρότερον καὶ μεγάλην	τοῖς	ὁρῶσιν ἐμποιοῦντα ἔκπληξιν, ἔτι δὲ
[7, 1]	ἐξ αὐτῆς. ἀποθανόντος δὲ Ἐρεχθέως	τοῖς	παισὶν αὐτοῦ δικαστὴς Ξοῦθος ἐγένετο
[7, 22]	τὰ δὲ ἔτι παλαιότερα καὶ	τοῖς	πᾶσιν Ἕλλησι τιμὰς θεῶν ἀντὶ
[7, 7]	παρὰ ἑκόντος Ἀντιγόνου λαβὼν φόβον	τοῖς	πᾶσιν Ἕλλησιν ἐνεποίησε, τὰ Φιλίππου
[7, 25]	γίνεσθαι· καὶ τοῦδε ἕνεκα οὐ	τοῖς	πᾶσιν ἡ ἔσοδος οὐδὲ ἐξ
[7, 6]	τὴν Γαλατῶν στρατιὰν ἔξοδος καὶ	τοῖς	πᾶσιν ὁμοίως παρώφθη Πελοποννησίοις· ἅτε
[7, 18]	ἔδωκε μὲν ἐλευθέροις Ἀχαιῶν μόνοις	τοῖς	Πατρεῦσιν εἶναι, ἔδωκε δὲ καὶ
[7, 20]	τοῦ τεμένους ἐστὶ καὶ ἄλλα	τοῖς	Πατρεῦσιν ἱερά· πεποίηται δὲ ταῦτα
[7, 18]	παντοῖον ἀφικέσθαι κίνδυνον, οὐκ ἐναντιούμενος	τοῖς	Πατρεῦσιν {τῆς Μεσάτεως τὸ ὄνομα}
[7, 14]	μᾶλλον ἔκ του δαιμόνων ἢ	τοῖς	πολεμήσασι ποιεῖ τὸ ἔγκλημα· θρασύτης
[7, 20]	γυμνὸς ἐσθῆτος· ὑποδήματα δὲ ὑπὸ	τοῖς	ποσίν ἐστιν αὐτῷ, καὶ τῷ
[7, 7]	(Ὀτίλιος δὲ τὰ μὲν ἄλλα	τοῖς	πράγμασι κατὰ τὰ ἐπιτεταγμένα ἐχρῆτο,
[7, 21]	οἰκοῦσι, τοῖς τε Αἰτωλοῖς καὶ	τοῖς	προσχώροις αὐτῶν Ἀκαρνᾶσι καὶ Ἠπειρώταις,
[7, 24]	ἰδέας καταμαθεῖν ἐδυνήθησαν τοσάσδε ἐπὶ	τοῖς	σεισμοῖς. ἠπιώτατος μέν ἐστιν αὐτῶν,
[7, 24]	(τὰ μὲν οὖν ἄλλα ἐπὶ	τοῖς	σεισμοῖς, ὅσοι μεγέθει τε ὑπερήρκασι
[7, 4]	παρὰ Κώκαλον, καὶ πολέμου παρέσχε	τοῖς	Σικελοῖς αἰτίαν πρὸς τοὺς Κρῆτας,
[7, 26]	δὲ οὐ γὰρ ἐδόκουν ἀξιόμαχοι	τοῖς	Σικυωνίοις εἶναι ἀθροίζουσιν αἶγας, ὁπόσαι
[7, 14]	ἐς τὸ Ἀχαϊκόν, ἰδίᾳ δὲ	τοῖς	συνέδροις ἐπέστελλεν ἐς τὰς πόλεις
[7, 21]	γὰρ τὴν ἤπειρον ταύτην οἰκοῦσι,	τοῖς	τε Αἰτωλοῖς καὶ τοῖς προσχώροις
[7, 21]	Ἀρόην οἱ Πατρεῖς φασιν αὐτὸν	τοῖς	τε ἐς τοὺς παῖδας παθήμασι
[7, 3]	τέταρτος, ὃς τοῖς Ὀρχομενίοις οὐδὲ	τοῖς	Τηίοις νεώτερον ἐβούλευσεν οὐδέν. ἔτεσι
[7, 6]	Δαμασίας ὁ Πενθίλου τοῦ Ὀρέστου,	τοῖς	Τισαμενοῦ παισὶν ἀνεψιὸς πρὸς πατρός.
[7, 16]	τε τῷ πλήθει καὶ ἀπαγορεύοντες	τοῖς	τραύμασιν ὅμως ἀντεῖχον ὑπὸ τοῦ
[7, 26]	(Σικυώνιοι δὲ ἰέναι γὰρ συμμάχους	τοῖς	Ὑπερησιεῦσιν ἤλπιζον καὶ εἶναι τὴν
[7, 5]	καὶ Λεοντίχου μνῆμά ἐστι, καὶ	τοῖς	ὑπὸ ἔρωτος ἀνιωμένοις εὔχεσθαι καθέστηκεν
[7, 9]	οὐ χαλεπῶς Μεσσηνίων καὶ Ἀχαιῶν	τοῖς	φεύγουσι τὰ βουλεύματα ἐς δέον
[7, 12]	Καλλικράτης ἐς Ῥώμην καὶ Δίαιος	τοῖς	φεύγουσιν ἐκ Σπάρτης ἀντιδικήσοντες ἐπὶ
[7, 13]	δὲ ὁ Δαμόκριτος προθυμίαν ἐποιήσατο,	τοῖς	φεύγουσιν ἐκ τῆς παρατάξεως ὁμοῦ
[7, 15]	τινα παλαιὰν ἐδέχθησαν· ὡς δὲ	τοῖς	Φωκεῦσιν ἡ Κριτολάου συμφορὰ καὶ
[7, 13]	πολέμου παρασκευὴν καὶ οὐχ ἥκιστα	τοῖς	χρήμασιν ἀσθενῶς, πρὸς δὲ καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 16/01/2007