Livre, Chap.
[7, 18]	ἀγάλματα ἔκ τε Αἰτωλίας καὶ	παρὰ	Ἀκαρνάνων, τὰ μὲν πολλὰ ἐς
[7, 25]	μὲν ἥμισυ ἐς Μακεδονίαν καταφεύγουσι	παρὰ	Ἀλέξανδρον, ᾧ Μαρδόνιος ὁ Γωβρύου
[7, 27]	ἐν Πελλήνῃ, δῶρον τὸ ἐπιφθονώτατον	παρὰ	Ἀλεξάνδρου τοῦ Φιλίππου λαβών, τύραννος
[7, 19]	θεοῦ παρθένος, ἐς ὃ ἀποστέλλεσθαι	παρὰ	ἄνδρα ἔμελλε. (λέγουσιν οὖν συμβῆναί
[7, 16]	ὑπὲρ Καΐκου Φιλοποίμην στρατιώτας ἄγων	παρὰ	Ἀττάλου. (Μόμμιος μὲν δὴ τῶν
[7, 10]	Ξένων οὗτος οὐκ ἐλαχίστου λόγου	παρὰ	Ἀχαιοῖς οὕτως" ἔφη κατὰ τὴν
[7, 8]	αὐτός τε προσεκάθητο πολιορκῶν καὶ	παρὰ	Ἀχαιοὺς ἅμα ἀποστέλλων ἐπήγγελλέ σφισιν
[7, 12]	ὠφελείας σφίσιν οὐ γενομένης τῆς	παρὰ	Ἀχαιῶν, ὅμως ὑπὸ Μεναλκίδα τὰ
[7, 27]	τὸν ἀγῶνα ἀφῖχθαι τὸν Ὀλυμπικὸν	παρὰ	βασιλέως τοῦ Περσῶν ἀνασωθέντα οἴκαδε.
[7, 9]	οἱ Ἀχαιοὶ καὶ ἀποθανόντος Νάβιδος	παρὰ	γνώμην Λακεδαιμονίων τοῦ δήμου κατάγουσιν
[7, 26]	τὸ κέρας φέρουσα τὸ Ἀμαλθείας·	παρὰ	δὲ αὐτὴν Ἔρως πτερὰ ἔχων
[7, 22]	χλαμύδα ἐπὶ τῷ χιτῶνι φοινικῆν·	παρὰ	δὲ αὐτὸν οἰκέτης ἀκόντια ἔχων
[7, 22]	Σιμύλον· καλεῖται μὲν δὴ Ἀγοραῖος,	παρὰ	δὲ αὐτῷ καὶ χρηστήριον καθέστηκε.
[7, 11]	προαχθείσαις, κριθείσαις δὲ καὶ ὕστερον	παρὰ	δικαστῇ κοινῷ Φιλίππῳ τῷ Ἀμύντου,
[7, 17]	οἷα Ἄττην ἔδρασε, καί οἱ	παρὰ	Διὸς εὕρετο μήτε σήπεσθαί τι
[7, 3]	ἐν Ἰωνίᾳ πόλεων ὅσους δὴ	παρὰ	ἑκάστων ἐπεισήγαγεν Ἐρυθραίοις συνοίκους. (Κλαζομενίοις
[7, 7]	ἀρχήν, ὡς ἀφίκετο ἐς ἄνδρας,	παρὰ	ἑκόντος Ἀντιγόνου λαβὼν φόβον τοῖς
[7, 3]	βασιλέας τοῦ Κοδριδῶν λάβωσιν, οὕτω	παρὰ	Ἐρυθραίων καὶ ἐκ Τέω Δεοίτην
[7, 3]	ἐξ αὐτῶν πλανωμένη μετεπέμψατο ἡγεμόνα	παρὰ	Κολοφωνίων Πάρφορον, καὶ πόλιν κτίσαντες
[7, 3]	πολέμῳ, κατὰ δὲ ὁμολογίαν λαμβάνουσι	παρὰ	Κυμαίων· Ἰώνων δὲ οὐ δεχομένων
[7, 4]	ἐς Ἴνυκον Σικελῶν πόλιν ἀφικνεῖται	παρὰ	Κώκαλον, καὶ πολέμου παρέσχε τοῖς
[7, 10]	κατειλήφει πρότερον Ἕλληνας· οὐδὲ γὰρ	{παρὰ}	Μακεδόνων οἱ ἰσχύσαντες μέγιστον, Φίλιππος
[7, 4]	ἐπιστάμενος τὰ οἴκοι νόμιμα ἑκουσίως	παρὰ	Μίνω ἔφυγεν ἐς Κρήτην, καὶ
[7, 16]	τῆς φυγῆς, κἂν εὕρασθαί τι	παρὰ	Μομμίου οἱ Ἀχαιοὶ φιλάνθρωπον ἐδυνήθησαν,
[7, 7]	Ἄρατον καὶ Ἀχαιοὺς πρὸς Δύμῃ	παρὰ	πολύ τε ἐκράτησεν ἐλθόντας ἐς
[7, 11]	πρεσβείαν ἐπὶ σφῶν αὐτῶν ἰδίᾳ	παρὰ	Ῥωμαίους ἀποστεῖλαι, ἐπετράπη δὲ ὑπὸ
[7, 12]	ἄνευ τοῦ κοινοῦ τοῦ Ἀχαιῶν	παρὰ	Ῥωμαίους ἰδίᾳ πρεσβείαν ἀποστέλλειν. (πόλεμός
[7, 8]	μέντοι τοῦ λόγου τὸ εὐπρεπὲς	παρὰ	Ῥωμαίων εὕρητο εἰρήνην δεήσεσί τε
[7, 16]	ἐκτῖσαι. τούτων μὲν δὴ ἄφεσιν	παρὰ	Ῥωμαίων εὕροντο Ἕλληνες, ἡγεμὼν δὲ
[7, 14]	ἔτυχον γὰρ τότε ἤδη οἱ	παρὰ	Ῥωμαίων ἥκοντες τὰ Λακεδαιμονίων καὶ
[7, 15]	τοῦ προτέρου σφίσιν ἀπειθείας οὐδεμίαν	παρὰ	Ῥωμαίων ὑπισχνεῖτο ὀργὴν γενήσεσθαι. ἅμα
[7, 16]	πρὶν ἢ καὶ συμβούλους ἀποσταλῆναι	παρὰ	Ῥωμαίων· ὡς δὲ ἀφίκοντο οἱ
[7, 4]	ὁ δὲ Σμῖλις, ὅτι μὴ	παρὰ	Σαμίους καὶ ἐς τὴν Ἠλείαν,
[7, 5]	ἔσχον οἱ Χῖοι ποιούμενοι σπουδὴν	παρὰ	σφᾶς καταγαγεῖν ἑκάτεροι τὸ ἄγαλμα·
[7, 5]	ἐκ τῶν τριχῶν τὴν σχεδίαν	παρὰ	σφᾶς κατάξειν. αἱ μὲν δὴ
[7, 7]	οἰκείοις προδιδόναι κέρδεσι. προπίνειν δὲ	παρὰ	τὰ συμπόσια ἐπὶ δεξιότητι καὶ
[7, 20]	στεφάνους μὲν τῶν ἀσταχύων ἀποτίθενται	παρὰ	τῇ θεῷ, λουσάμενοι δὲ τῷ
[7, 9]	τότε οὖν ἀναβεβηκότες καὶ οὗτοι	παρὰ	τὴν βουλὴν προθυμότατα ἐνέκειντο Ἀχαιοῖς·
[7, 24]	χρόνον πλείονα, καὶ ὁ ἀὴρ	παρὰ	τὴν ἑκάστοτε τοῦ ἔτους ὥραν
[7, 9]	γὰρ εἴρητο ἀπὸ τοῦ κοινοῦ	παρὰ	τὴν Ῥωμαίων βουλὴν ἀπιέναι πρέσβεις,
[7, 24]	δρῶσι δὲ ἄλλα τοιαῦτα· λαμβάνοντες	παρὰ	τῆς θεοῦ πέμματα ἐπιχώρια ἀφιᾶσιν
[7, 3]	Ῥάκιον· ὁ δὲ μανθάνει γὰρ	παρὰ	τῆς Μαντοῦς οἵτινές τε ἀνθρώπων
[7, 9]	ἐφ´ ὅτῳ ποιεῖται τὴν πρόσοδον	παρὰ	τῆς Ῥωμαίων βουλῆς ἔχει δόγμα.
[7, 12]	λόγον, ψυχαγωγῶν δὲ αὐτοὺς ἔφασκε	παρὰ	τῆς Ῥωμαίων σφίσιν ἐφεῖσθαι βουλῆς
[7, 24]	παρέχεται τοῦ ἡλίου τὴν χρόαν	παρὰ	τὸ εἰωθὸς ἤτοι ἐς τὸ
[7, 10]	μέν σφισι δισχιλίων, ὡς ἐκρατήθησαν,	παρὰ	τὸ ἔργον, χιλίων δὲ φονευθέντων·
[7, 2]	ὁδὸν τὴν ἐκ τοῦ ἱεροῦ	παρὰ	τὸ Ὀλυμπιεῖον καὶ ἐπὶ πύλας
[7, 15]	Ἀλκαμένην καὶ αὐτίκα ἐς Κόρινθον	παρὰ	τὸ στρατόπεδον τὸ Ἀχαιῶν ᾤχοντο
[7, 20]	ἐπὶ θρόνου καὶ ἑστῶσα Ἀθηνᾶ	παρὰ	τὸν θρόνον, τῆς τε Ἥρας
[7, 15]	πόλιν, Μέτελλος δὲ ὡς ἀφίκετο	παρὰ	τὸν ἰσθμόν, ἐπεκηρυκεύετο καὶ τότε
[7, 15]	διὰ Θεσσαλίας τὴν πορείαν καὶ	παρὰ	τὸν Λαμιακὸν ποιούμενος κόλπον. Κριτόλαος
[7, 21]	τῆς παρθένου, ἐκομίζετο ἱκέτης ἤδη	παρὰ	τοῦ Διονύσου τὸ ἄγαλμα. ὁ
[7, 6]	εἶναι· Ἀθηναίοις δὲ εὔνοια μὲν	παρὰ	τοῦ Ἑλληνικοῦ τῶν ἔργων μάλιστα
[7, 25]	ἡλικίας μάλιστα τῆς Ἀφείδαντος ἀφίκετο	παρὰ	τοῦ ἐν Δωδώνῃ Διὸς τὰ
[7, 19]	Ἡρακλεῖ στρατεύσαντα ἐς Ἴλιον λαβεῖν	παρὰ	τοῦ Ἡρακλέους τὴν λάρνακα· τὰ
[7, 27]	καλούμενον Κῦρος, καὶ ἰάματα ἀνθρώποις	παρὰ	τοῦ θεοῦ γίνεται. ὕδωρ δὲ
[7, 4]	ἆθλον λαβεῖν αὐτὸν ἐπὶ ἀνδραγαθίᾳ	παρὰ	τοῦ κοινοῦ φησι τοῦ Ἰώνων.
[7, 19]	ὑπηγάγετο τὴν παρθένον, ἐμνᾶτο αὐτὴν	παρὰ	τοῦ πατρός. ἕπεται δέ πως
[7, 15]	τὴν Ἑλλάδα ἀφῖχθαι. (ἀγγέλους οὖν	παρὰ	τοὺς Ἀχαιοὺς ἀπέστελλεν, ἀφιέναι κελεύων
[7, 25]	ῥέων Ἀχαιοὺς τοὺς ταύτῃ παρέξεισι.	παρὰ	τούτους σύνοικοι Μυκηναῖοι κατὰ συμφορὰν
[7, 25]	λαβὼν ἀστραγάλους οἱ δὲ ἄφθονοι	παρὰ	τῷ Ἡρακλεῖ κεῖνται τέσσαρας ἀφίησιν
[7, 4]	ἐν τῇ νήσῳ τὴν θεὸν	παρὰ	τῷ Ἰμβράσῳ ποταμῷ καὶ ὑπὸ
[7, 18]	Ἀχαιῶν πόλις ποτὲ Ὤλενος ᾠκεῖτο	παρὰ	τῷ Πείρῳ. ὁπόσοι δὲ ἐς
[7, 19]	ἐθέλοντι ἐθέλουσαν ἄγεσθαι Κομαιθὼ οὔτε	παρὰ	τῶν ἑαυτοῦ γονέων οὔτε παρὰ
[7, 15]	Ἀχαϊκὸν συντελεῖν. (τότε δὲ ὡς	παρὰ	τῶν κατασκόπων ἐπυνθάνετο ὁ Κριτόλαος
[7, 19]	παρὰ τῶν ἑαυτοῦ γονέων οὔτε	παρὰ	τῶν Κομαιθοῦς ἥμερον ἀπήντησεν οὐδέν.
[7, 11]	ἐς Ὠρωπὸν καὶ ὁμήρους λαβεῖν	παρὰ	Ὠρωπίων Ἀθηναίους· ἢν δὲ αὖθις

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 16/01/2007