Livre, Chap. |
[7, 6] |
μηδὲ
σώζειν
τὰ
οἰκεῖα
ἀξιόχρεως
|
εἶναι· |
Ἀθηναίοις
δὲ
εὔνοια
μὲν
παρὰ |
[7, 26] |
γὰρ
ἐδόκουν
ἀξιόμαχοι
τοῖς
Σικυωνίοις
|
εἶναι |
ἀθροίζουσιν
αἶγας,
ὁπόσαι
σφίσιν
ἦσαν |
[7, 1] |
οἵ
φασιν
ἀπὸ
τῆς
χώρας,
|
εἶναι |
γὰρ
τὰ
πολλὰ
αὐτῆς
αἰγιαλόν. |
[7, 4] |
Ἡραίῳ
κατ´
ἐμὲ
ἔτι
πεφυκυίᾳ.
|
εἶναι |
δ´
οὖν
τὸ
ἱερὸν
τοῦτο |
[7, 23] |
Εἰλειθυίᾳ
δὲ
εἰκάσαι
τις
ἂν
|
εἶναι |
δᾷδας,
ὅτι
γυναιξὶν
ἐν
ἴσῳ |
[7, 27] |
καθήκειν
ἐς
βάθος
τῆς
γῆς,
|
εἶναι |
δὲ
τὸ
ἄδυτον
τοῦτο
ὑπὸ |
[7, 9] |
ἑκάστου
ψυχῇ
ξενικά
σφισι
διδόασιν
|
εἶναι |
δικαστήρια,
ὅσα
δὲ
ἄλλα
ἐγκλήματα, |
[7, 18] |
ἐλευθέροις
Ἀχαιῶν
μόνοις
τοῖς
Πατρεῦσιν
|
εἶναι, |
ἔδωκε
δὲ
καὶ
ἐς
τὰ |
[7, 10] |
δὲ
οὐ
σφᾶς
καταγινώσκειν
εἰκὸς
|
εἶναι. |
(ἔνθα
δὴ
ὡς
ἠλέγχετο
ὁ |
[7, 23] |
τοῦ
Σελέμνου
σύμφορον
καὶ
ἀνδράσιν
|
εἶναι |
καὶ
γυναιξὶν
ἐς
ἔρωτος
ἴαμα, |
[7, 27] |
ἐκ
τοῦ
ἀδύτου
νότιόν
τε
|
εἶναι |
καὶ
δι´
αὐτὸ
τῷ
ἐλέφαντι |
[7, 5] |
Ἐνδοίου
τέχνην
καὶ
ἄλλοις
ἐτεκμαιρόμεθα
|
εἶναι |
καὶ
ἐς
τὴν
ἐργασίαν
ὁρῶντες |
[7, 23] |
γὰρ
ἀέρα
γένει
τε
ἀνθρώπων
|
εἶναι |
καὶ
πᾶσιν
ὁμοίως
ζῴοις
ἐπιτήδειον |
[7, 9] |
ἀδίκημα
ἐξ
αὐτῶν
ἐς
Ἀχαιοὺς
|
εἶναι, |
Λακεδαιμονίοις
τε
ἀποστεῖλαι
πρέσβεις
ἐφιᾶσιν |
[7, 26] |
τῶν
Τιτάνων
δὲ
καὶ
Πάλλαντα
|
εἶναι |
λέγουσι,
δόξῃ
δὲ
τῇ
Ἀργείων |
[7, 2] |
αὐτοὶ
τοιάδε
τὰ
ἀρχαιότατά
σφισιν
|
εἶναι |
λέγουσιν·
ἐπὶ
γενεὰς
μὲν
δύο |
[7, 15] |
δὲ
ἐς
Μέγαρα
φρουρά
τε
|
εἶναι |
Μεγαρεῦσι
τοῦ
ἄστεως
καί,
ἢν |
[7, 23] |
ὡραῖον
ποιμαίνειν
ἐνταῦθα,
Ἀργυρᾶν
δὲ
|
εἶναι |
μὲν
τῶν
ἐν
θαλάσσῃ
νυμφῶν, |
[7, 13] |
ὁρμητήρια
ἐπὶ
τὴν
Σπάρτην
Ἀχαιοῖς
|
εἶναι. |
(Μεναλκίδας
δὲ
ᾕρητο
μὲν
ὑπὸ |
[7, 26] |
τῇ
ᾠδῇ
καὶ
Μοιρῶν
τε
|
εἶναι |
μίαν
τὴν
Τύχην
καὶ
ὑπὲρ |
[7, 24] |
τὰ
ἄκρα
τῶν
δένδρων
σύνοπτα
|
εἶναι |
μόνον.
σείσαντος
δὲ
ἐξαίφνης
τοῦ |
[7, 25] |
ἐγένετο
αὐτῷ
τρόπον·
οὐ
γὰρ
|
εἶναι |
νίκην
ἔτι
σφίσι
κατὰ
τὸ |
[7, 2] |
τοῦ
ποταμοῦ
τὸν
Ἔφεσον
παῖδα
|
εἶναι |
νομίζουσιν
οὗτοι
τὸ
ἱερόν
εἰσιν |
[7, 12] |
σφισιν
ἔξοδον
ἐπαγγέλλοντος
στρατηγοῦ
παρακούειν
|
εἶναι |
νόμον·
Δίαιος
γὰρ
ἦρχε
τῶν |
[7, 5] |
μιᾶς
καὶ
μητέρα
αὐταῖς
φασιν
|
εἶναι |
Νύκτα,
ἐπεὶ
Ἀθηναῖοί
γε
τῇ |
[7, 1] |
γὰρ
τὸν
πρεσβύτατον
Κέκροπα
βασιλέα
|
εἶναι |
οἱ
λοιποὶ
τοῦ
Ἐρεχθέως
παῖδες |
[7, 25] |
Ἴωνος
τοῦ
Ξούθου
καὶ
Ἑλίκης
|
εἶναι. |
ὅτε
δὲ
Ἑλίκην
ἐποίησεν
ἄδηλον |
[7, 4] |
Εὐρώπη,
Ποσειδῶνος
δὲ
καὶ
Ἀστυπαλαίας
|
εἶναι |
παῖδα
Ἀγκαῖον,
βασιλεύειν
δὲ
αὐτὸν |
[7, 12] |
συνιέντες
οὐκ
ἀξιόμαχοι
πρὸς
Ἀχαιοὺς
|
εἶναι |
πρεσβείαις
ἐχρῶντο
πρὸς
τὰς
πόλεις |
[7, 16] |
ἔταξε
σταδίοις,
πρὸ
τοῦ
παντὸς
|
εἶναι |
στρατεύματος
φυλακήν·
Ἀχαιοὶ
δέ,
ἐχόντων |
[7, 17] |
ἐστιν
ὑπερηρκότα,
οὐ
τῶν
ἐπιτυχόντων
|
εἶναι |
ταῦτα
ἀνθρώπων,
ψυχῆς
δὲ
γενναίας |
[7, 18] |
τῇ
θεῷ
τῆς
ἐπικλήσεως
ἐθέλουσιν
|
εἶναι |
ταύτην.
τὸ
μὲν
σχῆμα
τοῦ |
[7, 26] |
συμμάχους
τοῖς
Ὑπερησιεῦσιν
ἤλπιζον
καὶ
|
εἶναι |
τὴν
φλόγα
{καὶ}
ἐκ
τοῦ |
[7, 21] |
ἐκ
Δωδώνης
Διονύσου
μὲν
ἔλεγεν
|
εἶναι |
τὸ
μήνιμα,
ἔσεσθαι
δὲ
οὐ |
[7, 27] |
ἄγαλμα
καὶ
χρυσοῦ·
Φειδίαν
δὲ
|
εἶναι |
τὸν
εἰργασμένον
φασὶ
πρότερον
ἔτι |
[7, 23] |
τῷ
βάθρῳ
τὸν
Μεσσήνιον
Δαμοφῶντα
|
εἶναι |
τὸν
εἰργασμένον
φησίν.
ἐν
τούτῳ |
[7, 17] |
Ἡρακλέα
τό
τε
μνῆμα
αὐτὸν
|
εἶναι |
τὸν
ποιήσαντα
καὶ
ἀπαρχὰς
ἀπὸ |
[7, 3] |
ὁ
Ἀθάμας
οὗτος
ἀπόγονος
Ἀθάμαντος
|
εἶναι |
τοῦ
Αἰόλου.
ἀναμεμιγμένοι
μὲν
τῷ |
[7, 26] |
ἐν
Αἰγείρᾳ
τὸν
Ἀπόλλωνα
ἔργον
|
εἶναι |
τοῦ
αὐτοῦ
Φλιασίου
Λαφάους.
(Ἀσκληπιοῦ |
[7, 4] |
γὰρ
γένους
τε
Ἀθήνῃσιν
ὑπῆρχεν
|
εἶναι |
τοῦ
βασιλικοῦ
τῶν
καλουμένων
Μητιονιδῶν |
[7, 22] |
οὐχ
αἱροῦσιν
ἐξ
αὐτῆς,
ἀνάθημα
|
εἶναι |
τοῦ
θεοῦ
νομίζοντες.
ἑστήκασι
δὲ |
[7, 26] |
ἀνδρὸς
Ἀργείου
Πέλληνος·
Φόρβαντος
δὲ
|
εἶναι |
τοῦ
Τριόπα
παῖδα
αὐτὸν
λέγουσιν. |
[7, 11] |
τοῦ
Ἀθηναίων
δήμου
τὸ
ἁμάρτημα
|
εἶναι· |
τοὺς
μέντοι
αὐτὰ
εἰργασμένους
ἐπηγγέλλοντο |
[7, 17] |
ὑποτελεῖς
τε
αὖθις
ὁ
Οὐεσπασιανὸς
|
εἶναι |
φόρων
καὶ
ἀκούειν
ἐκέλευσεν
ἡγεμόνος, |
[7, 5] |
ἐν
Ῥαμνοῦντι
θεῷ
πατέρα
λέγουσιν
|
εἶναι |
Ὠκεανόν.
(Ἴωσι
δὲ
ἔχει
μὲν |