Alphabétiquement     [«   »]
τοῦ 301
τοῦδε 5
τούς 4
τοὺς 86
τοῦτό 2
τοῦτο 27
τούτοις 9
Fréquences     [«    »]
84 δὴ
84 κατὰ
79 οὐ
86 τοὺς
93 Ἀχαιῶν
95 τοῖς
96 ὡς
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PAUSANIAS, Le Tour de la Grèce, livre VII

τοὺς


Livre, Chap.
[7, 11]   καί τις ἐξαγγέλλει ταῦτα ἐς  τοὺς   Ἀθηναίους· οἱ δὲ ὡς ἕκαστος
[7, 6]   Ἀχαιοὶ πρόθυμοι Πατρεῦσι, καὶ ἐς  τοὺς   Ἀθηναίους οὐχ ἧσσον εἶχον γνώμην.
[7, 1]   πατρῴαν ἀρχήν, Ἴωνι δὲ ἐπὶ  τοὺς   Αἰγιαλεῖς στρατιὰν καὶ ἐπὶ Σελινοῦντα
[7, 5]   Ἴωνες ἐκ Κολοφῶνος ὁρμηθέντες ἀφελόμενοι  τοὺς   Αἰολεῖς ἔσχον· χρόνῳ δὲ ὕστερον
[7, 18]   ἐπιφέροντες γῆν ἐπὶ τοῦ βωμοῦ  τοὺς   ἀναβασμούς. (πρῶτα μὲν δὴ πομπὴν
[7, 18]   ἐκ τῶν πολισμάτων τῶν ἄλλων  τοὺς   ἄνδρας ἐς τὰς Πάτρας, προσσυνῴκισε
[7, 5]   δέοι τὰς κόμας καὶ οὕτω  τοὺς   ἄνδρας πλεξαμένους κάλον ἐκ τῶν
[7, 12]   καὶ ἐς πλέον δόξης· ὃς  τοὺς   ἄνδρας τούτους ἐκέλευσεν ἐκ Λακεδαίμονος
[7, 10]   μέγιστον, Φίλιππος Ἀμύντου καὶ Ἀλέξανδρος,  τοὺς   ἀνθεστηκότας σφίσιν Ἑλλήνων ἐς Μακεδονίαν
[7, 1]   ἐν τῷ Αἰγιαλῷ πόλιν καὶ  τοὺς   ἀνθρώπους ἐκάλεσεν Ἴωνας ἀφ´ αὑτοῦ.
[7, 2]   ἐκ τῆς λίμνης, ἐς  τοὺς   ἀνθρώπους ἠνάγκασαν ἐκλιπεῖν τὴν πόλιν.
[7, 1]   καὶ Λακεδαίμονι τῶν Ἀχαιοῦ παίδων,  τοὺς   ἀνθρώπους τοὺς ἐνταῦθα ἐξενίκησεν Ἀχαιοὺς
[7, 15]   ἀπελθεῖν ἐκ τῆς Ἐλατείας κελεύουσι  τοὺς   Ἀρκάδας. (ἀπιοῦσι δὲ ὀπίσω σφίσιν
[7, 15]   Χαιρώνειαν ἐπιφαίνονται· ἔνθα δὴ ἐπελάμβανε  τοὺς   Ἀρκάδας ἐκ θεῶν δίκη τῶν
[7, 21]   πεδῆσαι" (Πάμφως δέ, ὃς Ἀθηναίοις  τοὺς   ἀρχαιοτάτους τῶν ὕμνων ἐποίησεν, εἶναί
[7, 9]   ὑπὸ ἀμφοτέρων ἐπὶ τῆς βουλῆς,  τοὺς   αὐτοὺς ἀποστέλλουσιν αὖθις οἱ Ῥωμαῖοι
[7, 15]   Ἑλλάδα ἀφῖχθαι. (ἀγγέλους οὖν παρὰ  τοὺς   Ἀχαιοὺς ἀπέστελλεν, ἀφιέναι κελεύων σφᾶς
[7, 9]   ἐλύπησαν δὲ καὶ ἐς πλέον  τοὺς   Ἀχαιούς, ἐπειδὴ ἐς τὸν σύλλογον
[7, 14]   αὐτῷ τῆς τε τόλμης ἐπέχειν  τοὺς   Ἀχαιοὺς ἐπειρῶντο καὶ ἐκέλευον μεμνῆσθαι
[7, 10]   τὰ ἄλλα· ἐκέλευσεν οὖν καταγνῶναι  τοὺς   Ἀχαιοὺς θάνατον· εἰ δὲ ἐκεῖνοι
[7, 9]   ἐς τὸ συνέδριον ἠξίουν συγκαλέσαι  τοὺς   Ἀχαιούς, ἵνα ἐν κοινῷ διδάξωσιν
[7, 13]   τε ἀνεκάλεσεν ἀπὸ τῆς διώξεως  τοὺς   Ἀχαιοὺς καὶ ἐχρῆτο καὶ ἐς
[7, 15]   Ἡρακλείας τε μεταξὺ καὶ Θερμοπυλῶν  τοὺς   Ἀχαιοὺς τάξας ἐτόλμησεν ὑπομεῖναι Μέτελλον·
[7, 16]   κατὰ τὰ πλάγια ἐς τελέαν  τοὺς   Ἀχαιοὺς φυγὴν κατέστησαν. (εἰ δὲ
[7, 1]   δόξαν. (Ἰώνων δὲ οὐ προσεμένων  τοὺς   Ἀχαιῶν λόγους ἀλλὰ ἐπεξελθόντων σὺν
[7, 1]   ἄνευ πολέμου· τῶν δὲ Ἰώνων  τοὺς   βασιλέας ὑπῄει δέος, μὴ Ἀχαιῶν
[7, 25]   τῶν θεῶν αἳ Σεμναὶ καλοῦνται  τοὺς   βωμούς. (Ἀθηναῖοι δὲ τότε μὲν
[7, 19]   ἔπειτα ἴσα καὶ θαλάμῳ χρήσεσθαι·  τοὺς   δὲ ἀνθρώπους αὐτίκα ἐξ Ἀρτέμιδος
[7, 4]   μὲν ἀπέκτεινεν ἐν ταῖς μάχαις,  τοὺς   δὲ ἀπελθεῖν ἠνάγκασεν ὑποσπόνδους. (γενομένης
[7, 14]   κατ´ ὄνομα προσγένοιτο ὑπόνοια·  τοὺς   δὲ αὐτῶν καὶ καταφυγεῖν ἔνθα
[7, 22]   μὲν τῇ πηγῇ τὸ ὄνομα,  τοὺς   δὲ ἰχθῦς οὐχ αἱροῦσιν ἐξ
[7, 7]   οἱ δὲ χρόνον τινὰ ἐπισχόντες·  τοὺς   δὲ καὶ ἐκτὸς οἰκοῦντας τοῦ
[7, 23]   ἐς τὰς θυσίας ἀναλούμενα ἀπαιτεῖν·  τοὺς   δὲ οὐ γὰρ ἔχειν ἐκτῖσαι
[7, 9]   ὑπεριδεῖν Λακεδαιμονίων ἤρεσε καὶ Ἀχαιῶν,  τοὺς   δὲ τὰς ἀρχὰς ἔχοντας ἐς
[7, 13]   ἂν ἥκωσιν ἐκ Ῥώμης, ἀναμενεῖν  τοὺς   διαλλακτάς. (στρατήγημα δὲ ἄλλο ἐς
[7, 16]   Κόρινθον καὶ ὑποδέξασθαι τῷ τείχει  τοὺς   διαπίπτοντας ἐκ τῆς φυγῆς, κἂν
[7, 18]   Τριπτόλεμος, ἐνταῦθα Ἀνθείαν παῖδα Εὐμήλου  τοὺς   δράκοντάς φασιν ὑπὸ τοῦ Τριπτολέμου
[7, 1]   δὲ ὡς ἐν ὑπονοίᾳ ποιούμενοι  τοὺς   Δωριέας οἱ Ἀθηναῖοι, μὴ οὐδὲ
[7, 18]   ἐς τὸν βωμὸν ὄρνιθάς τε  τοὺς   ἐδωδίμους καὶ ἱερεῖα ὁμοίως ἅπαντα,
[7, 18]   προσσυνῴκισε δέ σφισι καὶ Ἀχαιοὺς  τοὺς   ἐκ Ῥυπῶν, καταβαλὼν ἐς ἔδαφος
[7, 2]   Ἴωνες, Λακεδαιμονίους τε καὶ Μινύας  τοὺς   ἐκβληθέντας ὑπὸ Πελασγῶν ἐκ Λήμνου
[7, 15]   καὶ Ἀρκάδων ἀπὸ τῶν πόλεων  τοὺς   ἐν ἡλικίᾳ· ἐγένετο δέ, ἀναμεμιγμένων
[7, 3]   (Ἴωνες δὲ ὅρκους ποιησάμενοι πρὸς  τοὺς   ἐν Κολοφῶνι Ἕλληνας συνεπολιτεύοντο, οὐδὲν
[7, 4]   Ἥρας εἰσὶν οἳ ἱδρύσασθαί φασι  τοὺς   ἐν τῇ Ἀργοῖ πλέοντας, ἐπάγεσθαι
[7, 1]   τῶν Ἀχαιοῦ παίδων, τοὺς ἀνθρώπους  τοὺς   ἐνταῦθα ἐξενίκησεν Ἀχαιοὺς κληθῆναι· τοῦτο
[7, 24]   πόλεως τὸ ἔδαφος ἀφανὲς ἐς  τοὺς   ἔπειτα ἐποίησε. (τὰ μὲν οὖν
[7, 19]   νέοις καὶ οὐχ ἥκιστα ἐς  τοὺς   ἐρῶντας τὸ ἀνάλγητον, ὅπου καὶ
[7, 19]   ἐρῶντα Μελάνιππον, τά τε ἄλλα  τοὺς   ἡλικιώτας καὶ ὄψεως εὐπρεπείᾳ μάλιστα
[7, 21]   εὑρίσκετο παρθένος, δεύτερα ἐπὶ  τοὺς   θρεψαμένους καταφεύγει· ἁμαρτάνουσα δὲ καὶ
[7, 16]   διεκπαῖσαι διὰ τῶν πολεμίων ἄγοντι  τοὺς   ἱππέας· ὡς δὲ τὸ πολὺ
[7, 1]   ἕνεκα εὐνοίᾳ τῇ ἐς  τοὺς   Ἴωνας συνοίκους σφᾶς ἐδέξαντο. ~(ἔτεσι
[7, 3]   καὶ Μαντοῦς καὶ τὸ παράπαν  τοὺς   Κᾶρας ἐξέβαλεν ἐκ τῆς γῆς.
[7, 2]   τὰ οἰκεῖα Πριηνεῦσιν ἤμυνεν ἐπὶ  τοὺς   Κᾶρας Ἄνδροκλος, καὶ νικῶντος
[7, 4]   παρέσχε τοῖς Σικελοῖς αἰτίαν πρὸς  τοὺς   Κρῆτας, ὅτι ἐξαιτοῦντος Μίνω μὴ
[7, 8]   ὠμότητα ἀνδρὸς ἀφικομένου, τὰ ἐς  τοὺς   Λακεδαιμονίους αὐτίκα ἐνεπεπτώκει· (καὶ σφᾶς
[7, 13]   διαλλακτάς. (στρατήγημα δὲ ἄλλο ἐς  τοὺς   Λακεδαιμονίους παρεῦρε τοιόνδε· τὰ ἐν
[7, 24]   ἤθροισεν ἐς τοῦτο τὸ χωρίον  τοὺς   λόγου μάλιστα ἐν τῇ Ἑλλάδι
[7, 9]   ὀργῇ μᾶλλον ἐποιοῦντο πειθοῖ  τοὺς   λόγους. (Λυκόρτας δὲ Μεγαλοπολίτης,
[7, 22]   τῆς ἑστίας θυμιᾷ καὶ ἐμπλήσας  τοὺς   λύχνους ἐλαίου καὶ ἐξάψας τίθησιν
[7, 4]   οἰκοῦσιν ἐν τῇ νήσῳ, καὶ  τοὺς   μὲν ἀπέκτεινεν ἐν ταῖς μάχαις,
[7, 12]   τε Ἀχαιοὺς καὶ Μεναλκίδᾳ Λακεδαιμονίους·  τοὺς   μὲν δὴ παρῆγεν Δίαιος
[7, 16]   φυλακῆς αὐτοῖς τῆς πρώτης, καὶ  τοὺς   μὲν φονεύουσι, πλείονας δὲ ἔτι
[7, 11]   Ἀθηναίων δήμου τὸ ἁμάρτημα εἶναι·  τοὺς   μέντοι αὐτὰ εἰργασμένους ἐπηγγέλλοντο ὑφέξειν
[7, 25]   Λακεδαιμονίους ς´ ἱκετεῦσαι δουρὶ πιεζομένους.  τοὺς   μὴ σὺ κτεῖνε σιδήρῳ, μηδ´
[7, 14]   συνειληφότες, κατατίθενται σφᾶς ἐς δεσμωτήριον,  τοὺς   ξένους δὲ ἀπ´ αὐτῶν διακρίνοντες
[7, 18]   (τοῦ δὲ Πείρου ποταμοῦ περὶ  τοὺς   ὀγδοήκοντα ἀφέστηκε σταδίους Πατρέων
[7, 18]   Ἑρμησιάνακτος πεποιημένον· ἀνὰ χρόνον δὲ  τοὺς   οἰκήτορας ἐκλιπεῖν ὑπὸ ἀσθενείας φασὶ
[7, 11]   Ἀθηναίους, ἀποδοῦναι δὲ καὶ ὀπίσω  τοὺς   ὁμήρους. (χρόνος τε δὴ οὐ
[7, 10]   οἱ Φίλιππος ἐποιήσατο, ἐπῆλθεν ὑπερβῆναι  τοὺς   ὅρκους καὶ ἐπί τε Σαπαίους
[7, 5]   ἰχθύων, διέφθαρτο δὲ ὑπὸ νόσου  τοὺς   ὀφθαλμούς, ὄνομα δέ οἱ Φορμίων
[7, 23]   ἐστιν ἐς φῶς ἄγουσα  τοὺς   παῖδας. ἔργον δὲ τοῦ Μεσσηνίου
[7, 21]   φασιν αὐτὸν τοῖς τε ἐς  τοὺς   παῖδας παθήμασι καὶ τὸ ὄνομα
[7, 4]   Κρήτης, ἕπεσθαι δέ οἱ καὶ  τοὺς   παῖδας Τάλον καὶ Εὐάνθην καὶ
[7, 23]   Εἰλείθυια ἐς ἄκρους ἐκ κεφαλῆς  τοὺς   πόδας ὑφάσματι κεκάλυπται λεπτῷ, ξόανον
[7, 18]   Λακεδαίμονος. (Πατρεῖ μὲν τοιαῦτα ἐς  τοὺς   προγόνους ὑπάρχοντα ἦν· ἰδίᾳ δὲ
[7, 9]   καὶ μέμψιν τινὰ ὑπέτεινεν ἐς  τοὺς   Ῥωμαίους. Ἄππιος δὲ καὶ οἱ
[7, 26]   ἐποιήσαντο ἱερόν, τὸ σόφισμα ἐς  τοὺς   Σικυωνίους οὐκ ἄνευ τῆς Ἀρτέμιδός
[7, 14]   ὑπὸ Ῥωμαίων, αὐτίκα ἐτρέποντο ἐπὶ  τοὺς   Σπαρτιάτας οἳ Κορίνθῳ τότε ἔτυχον
[7, 3]   τὴν Μαντώ, ποιεῖται δὲ καὶ  τοὺς   σὺν αὐτῇ συνοίκους. Μόψος δὲ
[7, 14]   τῶν Ῥωμαίων ἔπεμπεν ἀγγέλους κελεύων  τοὺς   συνέδρους καλεῖν ἐς τὸ Ἀχαϊκόν,
[7, 25]   καὶ ὄρους Κερυνείας ῥέων Ἀχαιοὺς  τοὺς   ταύτῃ παρέξεισι. παρὰ τούτους σύνοικοι
[7, 23]   ἐρείπια· σταδίους δὲ Αἴγιον περὶ  τοὺς   τριάκοντα ἀπέχει Ῥυπῶν. (Αἰγίου δὲ
[7, 2]   κατέλαβεν ἐοικότα καὶ Ἀταρνείτας παθεῖν  τοὺς   ὑπὸ Περγάμῳ. ~(Κολοφώνιοι δὲ τὸ
[7, 9]   τούτους τε καὶ Ἀχαιῶν αὐτῶν  τοὺς   φεύγοντας ἀναβῆναι πείθουσιν ἐς Ῥώμην·
[7, 9]   ἐπὶ τοιῷδε μάλιστα ἤλπιζον. Μεσσηνίους  τοὺς   Φιλοποίμενι θανάτου συναιτίους γενέσθαι νομισθέντας
[7, 8]   Φλαμίνιος Ἐρέτριάν τε διήρπασε,  τοὺς   φρουροῦντας Μακεδόνων μάχῃ νικήσας, καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site d'Agnes VINAS

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 16/01/2007