Livre, Chap. |
[7, 25] |
Ἀλέξανδρον,
ᾧ
Μαρδόνιος
ὁ
Γωβρύου
|
τὴν |
ἀγγελίαν
ἐπίστευσεν
ἐς
Ἀθηναίους
ἀπαγγεῖλαι· |
[7, 2] |
δίδωσι
Μέδοντι
ἡ
Πυθία
βασιλείαν
|
τὴν |
Ἀθηναίων.
οὕτω
δὴ
ὁ
Νειλεὺς |
[7, 26] |
τὸ
ἱερὸν
τῆς
Ἀγροτέρας,
ἔνθα
|
τὴν |
αἶγα
ὀκλάσαι
λέγουσιν.
(τῆς
δὲ |
[7, 10] |
παρὰ
Ἀχαιοῖς
οὕτως"
ἔφη
κατὰ
|
τὴν |
αἰτίαν
ἔχει
ταύτην·
ἐστρατήγησα
μὲν |
[7, 9] |
συναιτίους
γενέσθαι
νομισθέντας
καὶ
κατὰ
|
τὴν |
αἰτίαν
ταύτην
ὑπὸ
Ἀχαιῶν
ἐκπεπτωκότας, |
[7, 18] |
Αἰτωλίαν
Ἀχαιῶν
μόνοι
κατὰ
φιλίαν
|
τὴν |
Αἰτωλῶν,
τὸν
πόλεμόν
σφισι
τὸν |
[7, 23] |
ἐλυμήνατο·
ἐπὶ
τούτῳ
δὲ
καὶ
|
τὴν |
ἄκραν
Δρέπανον
ὀνομάζουσιν.
ὀλίγον
δὲ |
[7, 5] |
ἐπεὶ
δὲ
ἡ
σχεδία
κατὰ
|
τὴν |
ἄκραν
ἔσχεν,
ἐνταῦθα
πολὺν
μὲν |
[7, 25] |
Ἀθηνᾶς
ἱκέτας
τῶν
Κύλωνι
ὁμοῦ
|
τὴν |
ἀκρόπολιν
κατειληφότων·
καὶ
αὐτοί
τε |
[7, 21] |
Ἀσκληπιοῦ·
τοῦτο
τὸ
ἱερὸν
ὑπὲρ
|
τὴν |
ἀκρόπολιν
τῶν
πυλῶν
ἐστιν
ἐγγὺς |
[7, 5] |
ὄρους
τὴν
φύσιν
καὶ
πηγὴν
|
τὴν |
Ἁλιταίαν·
ἐν
δὲ
τῇ
Μιλησίᾳ |
[7, 11] |
Ἀθηναίοις
ἀφίησι
πλὴν
ταλάντων
ἑκατὸν
|
τὴν |
ἄλλην
ζημίαν·
ἐξέτισαν
δὲ
οὐδὲ |
[7, 21] |
ἀπ´
αὐτῆς
καὶ
ἐσθῆτα
ὑφαίνουσι
|
τὴν |
ἄλλην.
~(Φαραὶ
δέ,
Ἀχαιῶν
πόλις, |
[7, 14] |
τρίτην
δὲ
Ἀμφισσεῦσι,
τεμόντες
καὶ
|
τὴν |
Ἀμφισσέων
περὶ
ἀκμὴν
σίτου.
~(Ῥωμαῖοι |
[7, 14] |
ὡς
δὲ
ἀπῆλθον,
ἐντυχόντες
κατὰ
|
τὴν |
ἄνοδον
Ῥωμαίων
πρέσβεσιν
ἐπὶ
τὰ |
[7, 2] |
βασιλεύς
Λέλεγας
μὲν
καὶ
Λυδοὺς
|
τὴν |
ἄνω
πόλιν
ἔχοντας
ἐξέβαλεν
ἐκ |
[7, 26] |
δύο
σταδίων
καὶ
δέκα
ἐς
|
τὴν |
ἄνω
πόλιν.
(Ὁμήρου
δὲ
ἐν |
[7, 11] |
κατὰ
τῆς
βλάβης
ἧς
ἦρξαν
|
τὴν |
ἀξίαν.
(Σικυώνιοι
μὲν
οὖν
οὐκ |
[7, 12] |
μειζόνων,
προφάσει
χρώμενος
τοιᾷδε
ἐς
|
τὴν |
ἀπάτην.
(Λακεδαιμόνιοι
περὶ
ἀμφισβητησίμου
χώρας |
[7, 2] |
πλοῦν
καὶ
αὐτοί
σφισιν
ἐς
|
τὴν |
ἀποικίαν
ἐγένοντο
ἡγεμόνες·
ὡς
δὲ |
[7, 21] |
τοῦ
Βήλου.
φυγεῖν
δὲ
ἐς
|
τὴν |
Ἀρόην
οἱ
Πατρεῖς
φασιν
αὐτὸν |
[7, 2] |
ἢ
κατὰ
Ἴωνας
τὰ
ἐς
|
τὴν |
Ἄρτεμιν
τὴν
Ἐφεσίαν
ἐστίν.
(οὐ |
[7, 4] |
τῶν
παίδων
ἔλαβεν
ὕστερον
Ἄμφικλος
|
τὴν |
ἀρχήν·
(ἀφίκετο
δὲ
ἐξ
Ἱστιαίας |
[7, 1] |
ἄπο
γνώμης,
καὶ
τῶν
Αἰγιαλέων
|
τὴν |
ἀρχὴν
Ἴων
ἔσχεν
ἀποθανόντος
Σελινοῦντος, |
[7, 13] |
πράγματα
ἐκέλευε,
πρὶν
ἢ
ἐς
|
τὴν |
Ἀσίαν
διαβῆναι,
τοῖς
ἡγεμόσιν
αὐτοὺς |
[7, 3] |
πρὶν
μὲν
ἢ
Ἴωνας
ἐς
|
τὴν |
Ἀσίαν
ἐλθεῖν,
οὐκ
ᾠκοῦντο
αἱ |
[7, 6] |
ὅντινα
δὴ
τρόπον
διαβεβήκεσαν
ἐς
|
τὴν |
Ἀσίαν,
ἐνταῦθα
εἶχεν
οὕτω
τὰ |
[7, 3] |
τοῦ
θεοῦ,
περαιοῦνται
ναυσὶν
ἐς
|
τὴν |
Ἀσίαν,
καὶ
ὡς
κατὰ
τὴν |
[7, 2] |
ὡς
δὲ
ταῖς
ναυσὶν
ἐς
|
τὴν |
Ἀσίαν
κατῆραν,
ἐπ´
ἄλλην
ἐτρέποντο |
[7, 13] |
ἀνθεστηκότα
τὰ
Ἀχαιῶν
ἀπηλλάσσοντο
ἐς
|
τὴν |
Ἀσίαν·
Λακεδαιμόνιοι
δὲ
ὑπὸ
φρονήματος |
[7, 6] |
πρότερον
ἔτι
διεβεβήκει
ναυσὶν
ἐς
|
τὴν |
Ἀσίαν.
οὗτοί
τε
δὴ
τηνικαῦτα |
[7, 3] |
ὁμοῦ
τοῖς
Ἀθηναίοις
διέβησαν
ἐς
|
τὴν |
Ἀσίαν.
τὴν
χώραν
δὲ
οὐ |
[7, 1] |
καλούμενα.
(Ἴωνας
δὲ
ἀφικομένους
ἐς
|
τὴν |
Ἀττικὴν
Ἀθηναῖοι
καὶ
ὁ
βασιλεὺς |
[7, 11] |
μὲν
καὶ
Καλλικράτης
ἐσβάλλειν
ἐς
|
τὴν |
Ἀττικὴν
ἔπειθον·
ἀνθισταμένων
δὲ
ἄλλων |
[7, 16] |
αὐτῶν
ἐς
Κατάνην,
ἀνέστρεφεν
ὀπίσω
|
τὴν |
αὐτὴν
αὖθις
ὁδὸν
ἐς
Συρακούσας, |
[7, 15] |
ἀνοίας,
ὃς
Κριτόλαον
καὶ
πᾶσαν
|
τὴν |
Ἀχαιῶν
ἐπιστάμενος
παρασκευὴν
κακῶς
οὕτως |
[7, 13] |
κύκλῳ
τῆς
Σπάρτης
πολίσματα
ἐς
|
τὴν |
Ἀχαιῶν
ὑπηγάγετο
εὔνοιαν,
ἐσήγαγε
δὲ |
[7, 24] |
τε
ἰόντι
ἐπὶ
τὴν
πηγὴν
|
τὴν |
Βιβλίδα
Ποσειδῶνος
πρὸ
τῆς
πόλεώς |
[7, 15] |
ἡλικία
τὴν
πόλιν
ἐπλανῶντο
ἀνὰ
|
τὴν |
Βοιωτίαν
καὶ
ἐς
τῶν
ὀρῶν |
[7, 9] |
οὖν
ἀναβεβηκότες
καὶ
οὗτοι
παρὰ
|
τὴν |
βουλὴν
προθυμότατα
ἐνέκειντο
Ἀχαιοῖς·
Ἀχαιοὶ |
[7, 26] |
ἀπὸ
τοῦ
κατὰ
τὴν
ὁδὸν
|
τὴν |
Βουραϊκήν
εἰσιν
Ἡρακλέους
στάδιοι.
ἐπὶ |
[7, 25] |
ἀνθρώπων
ὁ
θεός,
τότε
καὶ
|
τὴν |
Βοῦραν
σεισμὸς
ἐπέλαβεν
ἰσχυρός,
ὡς |
[7, 6] |
(ἡ
δὲ
ἐς
Θερμοπύλας
ἐπὶ
|
τὴν |
Γαλατῶν
στρατιὰν
ἔξοδος
καὶ
τοῖς |
[7, 2] |
γενεὰς
μὲν
δύο
Ἀνακτορίαν
καλεῖσθαι
|
τὴν |
γῆν
Ἄνακτός
τε
αὐτόχθονος
καὶ |
[7, 1] |
τὸ
ἀρχαῖον
καὶ
οἱ
νεμόμενοι
|
τὴν |
γῆν
ἐκαλοῦντο
Αἰγιαλεῖς,
λόγῳ
μὲν |
[7, 4] |
χιόνα
ἐξ
οὐρανοῦ
πεσεῖν
ἐς
|
τὴν |
γῆν,
καὶ
ἀπὸ
τούτου
Ποσειδῶνα |
[7, 3] |
γενέσθαι
νομίζουσιν·
ἐχόντων
δὲ
ἔτι
|
τὴν |
γῆν
Καρῶν
ἀφικέσθαι
φασὶν
ἐς |
[7, 19] |
Ἀρόῃ
θάλασσαν·
ἐκβὰς
δὲ
ἐς
|
τὴν |
γῆν
καταλαμβάνει
παῖδα
καὶ
παρθένον |
[7, 19] |
βασιλεὺς
ξένος
παραγενόμενός
σφισιν
ἐπὶ
|
τὴν |
γῆν,
ξενικὸν
ἅμα
ἀγόμενος
δαίμονα, |
[7, 26] |
στρατὸς
ἔμελλεν
αὐτοῖς
πολέμιος
ἐς
|
τὴν |
γῆν·
οἱ
δὲ
οὐ
γὰρ |
[7, 26] |
ᾠκεῖτο
καὶ
Ἰώνων
ἔτι
ἐχόντων
|
τὴν |
γῆν.
τὰ
δὲ
περὶ
τὴν |
[7, 19] |
καθ´
ἥντινα
αἰτίαν
ἀφίκετο
ἐς
|
τὴν |
γῆν
ταύτην,
δηλώσει
μοι
καὶ |
[7, 16] |
ἧκεν
ἄγγελος,
ἀποκτείνας
δὲ
αὐτοχειρὶ
|
τὴν |
γυναῖκα,
ἵνα
δὴ
μὴ
γένοιτο |
[7, 17] |
ὑπνωμένον
ἀφεῖναι
σπέρμα
ἐς
γῆν,
|
τὴν |
δὲ
ἀνὰ
χρόνον
ἀνεῖναι
δαίμονα |
[7, 13] |
Σπάρτην
μὴ
ἐπιφέρειν
σφίσιν
ἀπαγορεύσοντας,
|
τὴν |
δὲ
ἐκ
Ῥώμης
παρουσίαν
τῶν |
[7, 27] |
τὴν
μὲν
ἐς
Ὀλυμπίαν
ἀνέθεσαν,
|
τὴν |
δὲ
ἐν
τῷ
γυμνασίῳ,
λίθου |
[7, 26] |
Ἴσιδος,
λίθου
καὶ
ταῦτα
Πεντελησίου.
|
τὴν |
δὲ
Οὐρανίαν
σέβουσι
μὲν
τὰ |
[7, 23] |
παρθένου
δὲ
ἐρασθῆναι
Βολίνης
Ἀπόλλωνα,
|
τὴν |
δὲ
φεύγουσαν
ἐς
τὴν
ταύτῃ |
[7, 26] |
ὅσα
νομίζουσι
προκαθαριεύσαντες
καὶ
ἐς
|
τὴν |
δίαιταν.
οἶδα
καὶ
οἴκημα
ἐν |
[7, 20] |
δὲ
ἀγορᾶς
ἄντικρυς
κατὰ
ταύτην
|
τὴν |
διέξοδον
τέμενός
ἐστιν
Ἀρτέμιδος
καὶ |
[7, 25] |
μὴ
ἀληθεύουσα,
αὐτίκα
ἐκ
τούτου
|
τὴν |
δίκην
ἔσχεν.
ἢν
δὲ
ὑπὲρ |
[7, 12] |
ἀναβολαῖς
καὶ
ἀπάταις
ἐχρῆτο
ἐς
|
τὴν |
δόσιν,
μετὰ
δὲ
οὐ
πολὺ |
[7, 17] |
Ῥωμαίων,
ἐπέτρεψε
τῇ
στρατιᾷ
διαρπάσαι
|
τὴν |
Δύμην·
Αὔγουστος
δὲ
ὕστερον
καὶ |
[7, 17] |
σφισι
τοῦ
Οἰβώτα
ποιήσασι
καὶ
|
τὴν |
εἰκόνα
ἀναθεῖσιν
ἐς
Ὀλυμπίαν
Σώστρατος |
[7, 17] |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
στεφανοῦν
τοῦ
Οἰβώτα
|
τὴν |
εἰκόνα.
~(σταδίους
δὲ
ὅσον
τεσσαράκοντα |
[7, 2] |
τὸ
μνῆμα
κατὰ
τὴν
ὁδὸν
|
τὴν |
ἐκ
τοῦ
ἱεροῦ
παρὰ
τὸ |
[7, 24] |
πλείονα,
καὶ
ὁ
ἀὴρ
παρὰ
|
τὴν |
ἑκάστοτε
τοῦ
ἔτους
ὥραν
χειμῶνός |
[7, 7] |
συμμάχων
ἐπὶ
Ῥωμαίους
καὶ
ἐπικουρίαν
|
τὴν |
ἐκεῖθεν
κατέφευγον
οἱ
Ἀθηναῖοι.
Ῥωμαῖοι |
[7, 17] |
ἀκούειν
ἐκέλευσεν
ἡγεμόνος,
ἀπομεμαθηκέναι
φήσας
|
τὴν |
ἐλευθερίαν
τὸ
Ἑλληνικόν.
(τάδε
μὲν |
[7, 25] |
μήνιμα
πάρεστι
μὲν
τοῖς
ἐς
|
τὴν |
Ἑλίκην,
πάρεστι
δὲ
καὶ
ἄλλοις |
[7, 24] |
τῆς
χώρας
ἡ
θάλασσα
καὶ
|
τὴν |
Ἑλίκην
περιέλαβεν
ἐν
κύκλῳ
πᾶσαν· |
[7, 24] |
ἀναδραμούσης,
καθείλκυσεν
αὔτανδρον
τὸ
κῦμα
|
τὴν |
Ἑλίκην.
(τοιοῦτό
γε
δὴ
κατέλαβεν, |
[7, 15] |
τῶν
ἀνδρῶν
διδαχθέντες
οὓς
ἐς
|
τὴν |
Ἑλλάδα
ἀπέστειλαν
καὶ
ἐκ
τῶν |
[7, 9] |
ὅσοι
σὺν
ἐκείνῳ
πρότερον
ἐς
|
τὴν |
Ἑλλάδα
ἀφίκοντο.
οἱ
δὲ
τούς |
[7, 15] |
φανῇ
πρὶν
ἢ
Μόμμιον
ἐς
|
τὴν |
Ἑλλάδα
ἀφῖχθαι.
(ἀγγέλους
οὖν
παρὰ |
[7, 10] |
οὔποτε
ἐκ
τοῦ
χρόνου
παντὸς
|
τὴν |
Ἑλλάδα
ἐκλιπόν.
ἐπὶ
μέν
γε |
[7, 10] |
Εὔφορβος
Ἀλκιμάχου.
Ξέρξῃ
δὲ
ἐπὶ
|
τὴν |
Ἑλλάδα
ἐλαύνοντι
Θεσσαλία
τε
δι´ |
[7, 10] |
Μακεδόσιν
ἐδουλώθησαν.
οὕτω
μὲν
οὔποτε
|
τὴν |
Ἑλλάδα
ἐπέλειπον
οἱ
ἐπὶ
προδοσίᾳ |
[7, 14] |
ὁ
ἀδικώτατος.
~(ἀφίκοντο
δὲ
ἐς
|
τὴν |
Ἑλλάδα
καὶ
οἱ
ἀποσταλέντες
ἐκ |
[7, 6] |
τὴν
Ξέρξου
καὶ
Μήδων
ἐπὶ
|
τὴν |
Ἑλλάδα
{ὁδὸν}
οὔτε
Λεωνίδᾳ
τῆς |
[7, 11] |
ἐκ
τῆς
βουλῆς
καταπέμπουσιν
ἐς
|
τὴν |
Ἑλλάδα·
ὄνομα
μὲν
τῷ
ἀνδρὶ |
[7, 10] |
ἐν
Μακεδονίᾳ.
ἥκοντας
δὲ
ἐς
|
τὴν |
Ἑλλάδα
ὑπήρχετο
ὁ
Καλλικράτης
οὔτε |
[7, 16] |
ἱππέων
τῇ
τροπῇ,
δεξάμενοι
δὲ
|
τὴν |
ἐμβολὴν
τοῦ
ὁπλιτικοῦ
τοῦ
Ῥωμαίων |
[7, 26] |
ἐμὲ
ἦσαν
ἔτι
οἳ
Ὠρεὸν
|
τὴν |
ἐν
Εὐβοίᾳ
τῷ
ὀνόματι
Ἑστίαιαν |
[7, 27] |
ὅτι
κατέλυσε
πολιτείαν
ἐμοὶ
δοκεῖν
|
τὴν |
ἐν
Πελλήνῃ,
δῶρον
τὸ
ἐπιφθονώτατον |
[7, 4] |
δὲ
ὁμοῦ
Λεωγόρῳ
περὶ
Ἀναίαν
|
τὴν |
ἐν
τῇ
ἠπείρῳ
τῇ
πέραν |
[7, 7] |
γὰρ
Ἑστίαιαν
πόλιν
καὶ
Ἀντίκυραν
|
τὴν |
ἐν
τῇ
Φωκίδι
ἑλών,
ὑπηκόους |
[7, 20] |
ἱερὸν
τοῦ
Ἀπόλλωνος,
πύλη
κατὰ
|
τὴν |
ἔξοδόν
ἐστι
ταύτην,
καὶ
ἐπιθήματα |
[7, 16] |
καὶ
ἐπήρθησαν
οἱ
Ἀχαιοὶ
ποιήσασθαι
|
τὴν |
ἔξοδον
πρότερον
πρὶν
ἢ
Ῥωμαίους |
[7, 20] |
χωρίον·
ἐπειδὰν
δὲ
τῇ
Λιμνάτιδι
|
τὴν |
ἑορτὴν
ἄγωσι,
τῆς
θεοῦ
τις |
[7, 19] |
πᾶν
ἔτος,
ἐπειδὰν
τῷ
Διονύσῳ
|
τὴν |
ἑορτὴν
ἄγωσι.
~(τῷ
θεῷ
δὲ |
[7, 18] |
πόλις
καὶ
οὐχ
ἧσσον
ἐς
|
τὴν |
ἑορτὴν
οἱ
ἰδιῶται
φιλοτίμως
ἔχουσιν. |
[7, 20] |
ἔτος,
ὡσαύτως
δὲ
καὶ
Πατρεῖ,
|
τὴν |
ἑορτὴν
τῇ
Λιμνάτιδι
ἄγοντες.
τοῦ |
[7, 6] |
Λέχαιον
ἀποτειχίσειαν
ἐς
τὴν
ἑτέραν
|
τὴν |
ἐπὶ
Κεγχρέαις
θάλασσαν.
(τοῦτο
μὲν |
[7, 19] |
πρότερον
ὁποῖα
ὑπὸ
τοῦ
Εὐρυπύλου
|
τὴν |
ἐπιδημίαν
τοῖς
ἐνταῦθα
ἦν
τὰ |
[7, 27] |
κυνῶν
τὸ
ἄρρεν.
ἐς
δὲ
|
τὴν |
ἐπιοῦσαν
ἀφικομένων
ἐς
τὸ
ἱερὸν |
[7, 18] |
τὸ
ἅρμα
ἐζευγμένων·
ἐς
δὲ
|
τὴν |
ἐπιοῦσαν
τηνικαῦτα
ἤδη
δρᾶν
τὰ |
[7, 5] |
ἄλλοις
ἐτεκμαιρόμεθα
εἶναι
καὶ
ἐς
|
τὴν |
ἐργασίαν
ὁρῶντες
ἔνδον
τοῦ
ἀγάλματος |
[7, 6] |
ἦν
τοῖς
Ἀχαιοῖς.
κατὰ
μὲν
|
τὴν |
ἐς
Ἴλιον
ἐπιστρατείαν
Ἀγαμέμνονος
Λακεδαίμονα |
[7, 18] |
Αὐγούστου
βασιλέως
ἐρημωθείσης
διὰ
τὸ
|
{τὴν} |
ἐς
τὴν
Νικόπολιν
τὴν
ὑπὲρ |
[7, 24] |
ἐπὶ
τῇ
Ἑλίκῃ
τοῦ
σεισμοῦ
|
τὴν |
ἐς
τὸ
ἔδαφος
ἀνακινοῦσαν,
σὺν |
[7, 5] |
Σαμίοις
δὲ
κατὰ
τὴν
ὁδὸν
|
τὴν |
ἐς
τὸ
Ἡραῖον
τὸ
Ῥαδίνης |
[7, 16] |
χρήματα
πλεονεξίαν,
ἐοικυῖαν
δὲ
καὶ
|
τὴν |
ἐς
τὸν
θάνατον
δειλίαν.
(Ἀχαιῶν |
[7, 16] |
φάρμακον,
ἐοικυῖαν
μὲν
παρασχόμενος
Μεναλκίδᾳ
|
τὴν |
ἐς
χρήματα
πλεονεξίαν,
ἐοικυῖαν
δὲ |
[7, 25] |
εἰσιν
οὐ
μεγάλοι,
κατὰ
δὲ
|
τὴν |
ἔσοδον
ἐς
τὸ
ἱερὸν
γυναικῶν |
[7, 22] |
καὶ
αὐτή,
μολίβδῳ
δὲ
πρὸς
|
τὴν |
ἑστίαν
προσέχονται
λύχνοι
χαλκοῖ.
(ἀφικόμενος |
[7, 6] |
τῆς
κατὰ
Λέχαιον
ἀποτειχίσειαν
ἐς
|
τὴν |
ἑτέραν
τὴν
ἐπὶ
Κεγχρέαις
θάλασσαν. |
[7, 2] |
Ἴωνας
τὰ
ἐς
τὴν
Ἄρτεμιν
|
τὴν |
Ἐφεσίαν
ἐστίν.
(οὐ
μὴν
πάντα |
[7, 15] |
Ῥωμαίων.
(Ἀχαιοῖς
δὲ
αὖθις
ἐπὶ
|
τὴν |
ἡγεμονίαν
τοῦ
στρατεύματος
παρῄει
Δίαιος· |
[7, 4] |
μὴ
παρὰ
Σαμίους
καὶ
ἐς
|
τὴν |
Ἠλείαν,
παρ´
ἄλλους
γε
οὐδένας |
[7, 21] |
τὸ
ἐν
Δωδώνῃ·
τοῖς
γὰρ
|
τὴν |
ἤπειρον
ταύτην
οἰκοῦσι,
τοῖς
τε |
[7, 5] |
Ἐρυθραῖοι
λέγουσιν.
(ὡς
δὲ
ἐς
|
τὴν |
θάλασσαν
ἀφίκετο
ἡ
σχεδία
τὴν |
[7, 23] |
ἐφεξῆς
δὲ
ἄκρα
τε
ἐς
|
τὴν |
θάλασσαν
ἔχει,
καὶ
ἐπ´
αὐτῇ |
[7, 19] |
καὶ
αὐτίκα
ἦν
ἔκφρων
μετὰ
|
τὴν |
θέαν·
τὰ
μὲν
δὴ
πλείονα |
[7, 2] |
μὴν
πάντα
γε
τὰ
ἐς
|
τὴν |
θεὸν
ἐπύθετο
ἐμοὶ
δοκεῖν
Πίνδαρος, |
[7, 19] |
καὶ
παρθένων
ὁπόσοι
μὲν
ἐς
|
τὴν |
θεὸν
οὐδὲν
εἰργασμένοι
Μελανίππου
καὶ |
[7, 4] |
τεχθῆναι
νομίζουσιν
ἐν
τῇ
νήσῳ
|
τὴν |
θεὸν
παρὰ
τῷ
Ἰμβράσῳ
ποταμῷ |
[7, 6] |
οἱ
Ἀχαιοὶ
μετέσχον,
ἐς
δὲ
|
τὴν |
Θεσσαλίαν
καὶ
ἐπὶ
τὸν
πρὸς |
[7, 19] |
δὲ
οὕτω
διακείμενος
οὐκ
ἐς
|
τὴν |
Θεσσαλίαν
τὸν
πλοῦν
ἐποιεῖτο,
ἀλλ´ |
[7, 17] |
Ἄττης,
ἀπέκοψε
δὲ
καὶ
ὁ
|
τὴν |
θυγατέρα
αὐτῷ
διδούς·
Ἄγδιστιν
δὲ |
[7, 1] |
ἀθροίζοντι
ἀγγέλους
ἔπεμπεν
ὁ
Σελινοῦς,
|
τὴν |
θυγατέρα
Ἑλίκην,
ἣ
μόνη
οἱ |
[7, 4] |
τῶν
καλουμένων
Λελέγων·
Ἀγκαίῳ
δὲ
|
τὴν |
θυγατέρα
τοῦ
ποταμοῦ
λαβόντι
τοῦ |
[7, 21] |
φονεύεσθαι.
(προεξεργασθέντων
δὲ
ὁπόσα
ἐς
|
τὴν |
θυσίαν
ἄλλα
ἐκ
Δωδώνης
μεμαντευμένα |
[7, 19] |
οὐ
χαλεπῶς
συνήσειν
τὰ
ἐς
|
τὴν |
θυσίαν·
ἀφίκοντο
δὲ
ἐς
μνήμην |
[7, 19] |
τοῖς
ἐνταῦθα
ἀνθρώποις
τὰ
ἐς
|
τὴν |
θυσίαν
ἐπαύσθη,
τό
τε
ὄνομα |
[7, 18] |
τηνικαῦτα
ἤδη
δρᾶν
τὰ
ἐς
|
τὴν |
θυσίαν
νομίζουσι,
δημοσίᾳ
τε
ἡ |
[7, 19] |
ἅμα
ἀγόμενος
δαίμονα,
τὰ
ἐς
|
τὴν |
θυσίαν
τῆς
Τρικλαρίας
παύσει.
Ἰλίου |
[7, 24] |
γε
δὴ
κατέλαβεν,
{καὶ}
ἕτερον
|
τὴν |
ἰδέαν,
ἐν
Σιπύλῳ
πόλιν
ἐς |
[7, 23] |
ὅτι
μὴ
γυναιξίν,
ἣ
ἂν
|
τὴν |
ἱερωσύνην
ἔχῃ,
ἄλλῳ
γε
δὴ |
[7, 25] |
ἀρχαῖον.
γυνὴ
δὲ
ἡ
ἀεὶ
|
τὴν |
ἱερωσύνην
λαμβάνουσα
ἁγιστεύει
μὲν
τὸ |
[7, 21] |
νεῶν
τ´
ἰθυκρηδέμνων"
οὕτω
διὰ
|
τὴν |
ἱππικὴν
καὶ
οὐκ
ἀπὸ
ἑτέρας |
[7, 6] |
τήν
τε
γῆν
οἱ
Ἀχαιοὶ
|
τὴν |
Ἰώνων
διελάγχανον
καὶ
ἐσῳκίζοντο
ἐς |
[7, 2] |
μαντεῖόν
ἐστιν
ἀρχαιότερον
ἢ
κατὰ
|
τὴν |
Ἰώνων
ἐσοίκησιν,
πολλῷ
δὲ
πρεσβύτερα |
[7, 5] |
τὴν
θάλασσαν
ἀφίκετο
ἡ
σχεδία
|
τὴν |
Ἰώνων,
φασὶν
αὐτὴν
ὁρμίσασθαι
πρὸς |
[7, 24] |
αὐτίκα
κατασκήψας
τῶν
τε
οἰκοδομημάτων
|
τὴν |
κατασκευὴν
καὶ
ὁμοῦ
τῇ
κατασκευῇ |
[7, 20] |
καὶ
χρυσοῦ.
(ἐρχομένῳ
δὲ
ἐς
|
τὴν |
κάτω
πόλιν
Μητρὸς
Δινδυμήνης
ἐστὶν |
[7, 25] |
δὲ
ἄλλος
δῆμος
ἀφίκοντο
ἐς
|
τὴν |
Κερύνειαν,
καὶ
δυνατωτέρα
τε
ἡ |
[7, 3] |
τὴν
Ἀσίαν,
καὶ
ὡς
κατὰ
|
τὴν |
Κλάρον
ἐγένοντο,
ἐπεξίασιν
αὐτοῖς
οἱ |
[7, 10] |
Καλλικράτης
οὔτε
ἔργον
τῶν
ἐς
|
τὴν |
κολακείαν
οὔτε
λόγον
οὐδένα
ἐς |
[7, 16] |
ὅμως
τῶν
πυλῶν,
ἐπεῖχεν
ἐς
|
τὴν |
Κόρινθον
παρελθεῖν,
ὑποκαθῆσθαί
τινα
ἐντὸς |
[7, 27] |
ἐστὶν
ἐπὶ
λόφου
κατὰ
ἄκραν
|
τὴν |
κορυφὴν
ἐς
ὀξὺ
ἀνεστηκότος.
τοῦτο |
[7, 3] |
Παμφύλων,
Λυκίων
μὲν
κατὰ
συγγένειαν
|
τὴν |
Κρητῶν
καὶ
γὰρ
οἱ
Λύκιοι |
[7, 11] |
τῆς
Ἑλλάδος
ἀνδρὶ
ἀλάστορι
ἐπιτρέπει
|
τὴν |
κρίσιν.
(ἀφίκοντο
δὲ
ὡς
τὸν |
[7, 15] |
τοῦ
βυθοῦ.
(ἐς
μὲν
οὖν
|
τὴν |
Κριτολάου
τελευτὴν
καὶ
ἄλλα
πάρεστιν |
[7, 19] |
οὔτε
Ἡρακλέα
ἀγνοῆσαι
τὰ
ἐς
|
τὴν |
λάρνακα
εἰ
δὴ
τοιαῦτα
ἦν |
[7, 19] |
θυσίαν
ξένην,
ἐνταῦθα
ἱδρύσασθαί
τε
|
τὴν |
λάρνακα
καὶ
αὐτὸν
οἰκῆσαι.
ὁ |
[7, 19] |
ἤνοιξε
δ´
οὖν
ὁ
Εὐρύπυλος
|
τὴν |
λάρνακα
καὶ
εἶδε
τὸ
ἄγαλμα |
[7, 20] |
νυκτὶ
ἐς
τὸ
ἐκτὸς
φέρει
|
τὴν |
λάρνακα
ὁ
ἱερεύς.
αὕτη
μὲν |
[7, 19] |
ὅτε
ἔφυγεν
Αἰνείας,
ἀπολίποι
ταύτην
|
τὴν |
λάρνακα·
οἱ
δὲ
ῥιφῆναί
φασιν |
[7, 19] |
Ἴλιον
λαβεῖν
παρὰ
τοῦ
Ἡρακλέους
|
τὴν |
λάρνακα·
τὰ
δὲ
ἄλλα
κατὰ |
[7, 19] |
οὔπω
πρότερον
ἑωράκεσαν
καὶ
ἐς
|
τὴν |
λάρνακα
ὑπενόησαν
ὡς
εἴη
τις |
[7, 3] |
τὸ
δὲ
ἐξ
ἀρχῆς
καὶ
|
τὴν |
Λέβεδον
ἐνέμοντο
οἱ
Κᾶρες,
ἐς |
[7, 25] |
πόλισμα
Κερύνειαν·
ᾤκισται
δὲ
ὑπὲρ
|
τὴν |
λεωφόρον
ἐν
ὄρει,
καί
οἱ |
[7, 25] |
(ἐκ
Κερυνείας
δὲ
ἐπανελθόντι
ἐς
|
τὴν |
λεωφόρον
καὶ
ὁδεύσαντι
οὐκ
ἐπὶ |
[7, 23] |
Δρέπανον
ὀνομάζουσιν.
ὀλίγον
δὲ
ὑπὲρ
|
τὴν |
λεωφόρον
Ῥυπῶν
ἐστι
τὰ
ἐρείπια· |
[7, 15] |
τὸν
Σπερχειόν,
ἀπέφευγεν
ἐς
Σκάρφειαν
|
τὴν |
Λοκρῶν,
οὐδὲ
κατὰ
τὸ
στενὸν |
[7, 8] |
ἑσπέραν
νεμόμενοι
τῆς
Εὐρώπης
καθεῖλον
|
τὴν |
Μακεδόνων
ἀρχὴν
καὶ
τῶν
ἐς |
[7, 7] |
μνήμην·
(Φίλιππος
δὲ
ὁ
Δημητρίου
|
τὴν |
Μακεδόνων
ἀρχήν,
ὡς
ἀφίκετο
ἐς |
[7, 7] |
(Ἀντίγονος
δὲ
οὗτος
τηνικαῦτα
ἀρχὴν
|
τὴν |
Μακεδόνων
εἶχεν,
ἐπιτροπεύων
Φίλιππον
τὸν |
[7, 21] |
αὐτὸ
ἐξ
ἀρχῆς
ἀποφυγόντα
φασὶ
|
τὴν |
μανίαν
Εὐρύπυλον.
πρὸς
δὲ
τῷ |
[7, 3] |
ἥντινα
ἥκουσι
λαμβάνει
μὲν
γυναῖκα
|
τὴν |
Μαντώ,
ποιεῖται
δὲ
καὶ
τοὺς |
[7, 16] |
οἱ
ἐς
Κόρινθον
ἀποσωθέντες
μετὰ
|
τὴν |
μάχην
ἀπεδίδρασκον
ὑπὸ
νύκτα
εὐθύς· |
[7, 16] |
(εἰ
δὲ
ἐτόλμησεν
ἐσδραμεῖν
μετὰ
|
τὴν |
μάχην
Δίαιος
ἐς
Κόρινθον
καὶ |
[7, 16] |
ἐνέδραν·
τρίτῃ
δὲ
ἡμέρᾳ
μετὰ
|
τὴν |
μάχην
ᾕρει
τε
κατὰ
κράτος |
[7, 15] |
δὲ
οὔτε
ὤφθη
ζῶν
μετὰ
|
τὴν |
μάχην
οὔτε
ἐν
τοῖς
νεκροῖς |
[7, 27] |
καὶ
εἰκόνας
ποιήσαντες
οἱ
Πελληνεῖς
|
τὴν |
μὲν
ἐς
Ὀλυμπίαν
ἀνέθεσαν,
τὴν |
[7, 27] |
ὁ
Δρύωνος,
ἀνελόμενος
παγκρατίου
νίκας,
|
τὴν |
μὲν
Ὀλυμπίασι,
τρεῖς
δ´
Ἰσθμίων |
[7, 3] |
πόλιν
κτίσαντες
ὑπὸ
τῇ
Ἴδῃ
|
τὴν |
μὲν
οὐ
μετὰ
πολὺ
ἐκλείπουσιν, |
[7, 11] |
(προσγενομένου
δὲ
τοῦ
Καλλικράτους
πρὸς
|
τὴν |
Μεναλκίδου
γνώμην
ἐκεκύρωτο
κατὰ
Ἀθηναίων |
[7, 2] |
τοιᾷδε
ἐξέλιπον
τὴν
πόλιν.
(κατὰ
|
τὴν |
Μυουσίαν
χώραν
θαλάσσης
κόλπος
ἐσεῖχεν |
[7, 3] |
ἠπείρῳ
Κλαζομενὰς
πόλιν·
ἐς
δὲ
|
τὴν |
νῆσον
διέβησαν
δὴ
κατὰ
τὸ |
[7, 3] |
χερρόνησον
Κλαζομενὰς
ἐργάσεσθαι
χώματι
ἐς
|
τὴν |
νῆσον
ἐκ
τῆς
ἠπείρου.
τούτων |
[7, 4] |
ἀφίκοντο
δὲ
καὶ
Κᾶρες
ἐς
|
τὴν |
νῆσον
ἐπὶ
τῆς
Οἰνοπίωνος
βασιλείας |
[7, 4] |
συγγραφῇ
τοιάδε
εἰρημένα,
Ποσειδῶνα
ἐς
|
τὴν |
νῆσον
ἔρημον
οὖσαν
ἀφικέσθαι
καὶ |
[7, 17] |
ποιησάμενος
τὸν
Ῥωμαίων·
Σαρδὼ
γὰρ
|
τὴν |
νῆσον
ἐς
τὰ
μάλιστα
εὐδαίμονα |
[7, 4] |
ἀπὸ
τούτων
τῆς
ἐνοικήσεως
Σαμοθρᾴκην
|
τὴν |
νῆσον
καλοῦσιν
ἀντὶ
Δαρδανίας·
οἱ |
[7, 4] |
ἔπεσιν
ἐδήλωσε·
τότε
δὲ
οἱ
|
τὴν |
νῆσον
οἰκοῦντες
ἀνάγκῃ
πλέον
ἐδέξαντο |
[7, 2] |
ὁ
Αὐτεσίωνος
Θηβαῖος
ἤγαγεν
ἐς
|
τὴν |
νῆσον
τὴν
νῦν
μὲν
ἀπὸ |
[7, 4] |
τε
Ἐφεσίους
ἐκβάλλουσι
καὶ
ἀνεσώσαντο
|
τὴν |
νῆσον.
(τὸ
δὲ
ἱερὸν
τὸ |
[7, 18] |
Ἀκαρνάνων,
τὰ
μὲν
πολλὰ
ἐς
|
τὴν |
Νικόπολιν
κομισθῆναι,
Πατρεῦσι
δὲ
ὁ |
[7, 18] |
ἐρημωθείσης
διὰ
τὸ
{τὴν}
ἐς
|
τὴν |
Νικόπολιν
τὴν
ὑπὲρ
τοῦ
Ἀκτίου |
[7, 2] |
Θηβαῖος
ἤγαγεν
ἐς
τὴν
νῆσον
|
τὴν |
νῦν
μὲν
ἀπὸ
τοῦ
Θήρα |
[7, 6] |
Ἑλληνικοῦ
μοῖρα
ἦσαν·
κατὰ
δὲ
|
τὴν |
Ξέρξου
καὶ
Μήδων
ἐπὶ
τὴν |
[7, 17] |
εἰκόνος
δὲ
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
περὶ
|
τὴν |
ὀγδοηκοστὴν
ὀλυμπιάδα
κατὰ
μάντευμα
ἐκ |
[7, 27] |
Πελλήνην
ἄγαλμά
ἐστιν
Ἑρμοῦ
κατὰ
|
τὴν |
ὁδόν,
ἐπίκλησιν
μὲν
Δόλιος,
εὐχὰς |
[7, 27] |
κεφαλῇ
πῖλον
εἰργασμένον.
(κατὰ
δὲ
|
τὴν |
ὁδὸν
ἐς
αὐτὴν
τὴν
πόλιν |
[7, 12] |
καὶ
αὐτῶν
ὁ
μὲν
κατὰ
|
τὴν |
ὁδὸν
Καλλικράτης
τελευτᾷ
νόσῳ,
οὐδὲ |
[7, 26] |
καὶ
ἑβδομήκοντα
ἀπὸ
τοῦ
κατὰ
|
τὴν |
ὁδὸν
τὴν
Βουραϊκήν
εἰσιν
Ἡρακλέους |
[7, 2] |
ἐμὲ
ἔτι
τὸ
μνῆμα
κατὰ
|
τὴν |
ὁδὸν
τὴν
ἐκ
τοῦ
ἱεροῦ |
[7, 5] |
τὰ
ἔργα·
Σαμίοις
δὲ
κατὰ
|
τὴν |
ὁδὸν
τὴν
ἐς
τὸ
Ἡραῖον |
[7, 24] |
ἐφ´
ὅ
τι
ἂν
βάλῃ
|
τὴν |
ὁρμήν,
ἀνέκλινεν
αὐτίκα
τοῖς
ἐς |
[7, 19] |
Μελάνιππος
{καὶ}
ἐξέπλησαν
τοῦ
ἔρωτος
|
τὴν |
ὁρμήν.
καὶ
οἱ
μὲν
ἔμελλον |
[7, 13] |
καὶ
ἑώρων
γὰρ
{τὰ}
πρὸς
|
τὴν |
παραίνεσιν
ἀνθεστηκότα
τὰ
Ἀχαιῶν
ἀπηλλάσσοντο |
[7, 19] |
τὸ
ἴσον
τοῦ
ἔρωτος
ὑπηγάγετο
|
τὴν |
παρθένον,
ἐμνᾶτο
αὐτὴν
παρὰ
τοῦ |
[7, 22] |
Τρίτωνος,
ἱερᾶσθαι
δὲ
τῆς
Ἀθηνᾶς
|
τὴν |
παρθένον,
Μελάνιππον
δὲ
παῖδα
Ἄρεως |
[7, 16] |
ἀνέμενεν
αὐτὸς
ἐν
τῷ
ἰσθμῷ
|
τὴν |
πᾶσαν
ἀθροισθῆναι
παρασκευήν.
ἀφίκετο
δὲ |
[7, 10] |
εἰ
Ἀθήνας
τε
ἐλευθέραν
καὶ
|
τὴν |
πᾶσαν
Ἑλλάδα
ἀφήσει·
Δημάδης
δὲ |
[7, 8] |
Σικυώνιοι
φρουρὰν
ἐκ
τοῦ
Ἀκροκορίνθου
|
τὴν |
πᾶσαν
ἐξήλασαν
καὶ
ἀπέκτειναν
Περσαῖον |
[7, 13] |
ἐχόντων
δὲ
αὐτῶν
ἔς
τε
|
τὴν |
πᾶσαν
πολέμου
παρασκευὴν
καὶ
οὐχ |
[7, 20] |
γὰρ
μεγέθει
τε
καὶ
ἐς
|
τὴν |
πᾶσαν
ὑπερῆρκε
κατασκευήν,
ἀνὴρ
δὲ |
[7, 10] |
ἐπράχθη·
τολμημάτων
δὲ
τὸ
ἀνοσιώτατον,
|
τὴν |
πατρίδα
καὶ
ἄνδρας
προδιδόναι
πολίτας |
[7, 1] |
κατῆλθεν
ἐς
Θεσσαλίαν
καὶ
ἔσχε
|
τὴν |
πατρῴαν
ἀρχήν,
Ἴωνι
δὲ
ἐπὶ |
[7, 27] |
τῶν
ὀρῶν
κατέρχονται
τῶν
ὑπὲρ
|
τὴν |
Πελλήνην,
πρὸς
μὲν
Αἰγείρας
καλούμενος |
[7, 15] |
(ἀπιοῦσι
δὲ
ὀπίσω
σφίσιν
ἐς
|
τὴν |
Πελοπόννησον
Μέτελλος
καὶ
Ῥωμαῖοι
περὶ |
[7, 21] |
ἐκείνης
οἱ
ἔπειτα
ἄνθρωποι
Καλλιρόην
|
τὴν |
πηγὴν
καλοῦσι.
(τοῦ
θεάτρου
δὲ |
[7, 21] |
Κυανέαις
ἔσω
ἐνιδόντα
τινὰ
ἐς
|
τὴν |
πηγὴν
ὁμοίως
πάντα
ὁπόσα
θέλει |
[7, 24] |
καὶ
Μιλησίοις
τε
ἰόντι
ἐπὶ
|
τὴν |
πηγὴν
τὴν
Βιβλίδα
Ποσειδῶνος
πρὸ |
[7, 21] |
αἰδώς
ἀπέσφαξέ
τε
αὑτὴν
ἐς
|
τὴν |
πηγήν,
{τοῦ
λιμένος}
ἣ
ἐν |
[7, 2] |
ὃ
τοὺς
ἀνθρώπους
ἠνάγκασαν
ἐκλιπεῖν
|
τὴν |
πόλιν.
ἀπεχώρησαν
δὲ
ἐς
Μίλητον |
[7, 13] |
ἕκαστος
τάχους
εἶχεν,
ἔφευγον
πρὸς
|
τὴν |
πόλιν.
(εἰ
δὲ
ὁ
Δαμόκριτος |
[7, 27] |
τοι
πίνειν
πηγαί
σφισιν
ὑπὸ
|
τὴν |
πόλιν
εἰσὶν
οὐ
πολλαί·
τὸ |
[7, 25] |
κατὰ
ἀνάγκην
δὲ
ἐκλείπουσι
Μυκηναῖοι
|
τὴν |
πόλιν
ἐπιλειπόντων
σφᾶς
τῶν
σιτίων, |
[7, 15] |
καὶ
γυναῖκες
ἐκλελοιπότες
πᾶσα
ἡλικία
|
τὴν |
πόλιν
ἐπλανῶντο
ἀνὰ
τὴν
Βοιωτίαν |
[7, 22] |
Φαρῶν.
πρὶν
δὲ
ἢ
ἐς
|
τὴν |
πόλιν
ἐσελθεῖν,
μνῆμά
ἐστι
λευκοῦ |
[7, 27] |
δὲ
τὴν
ὁδὸν
ἐς
αὐτὴν
|
τὴν |
πόλιν
ἐστὶν
Ἀθηνᾶς
λίθου
μὲν |
[7, 3] |
δὲ
ἐποίησε
μὲν
Λυσίμαχος
ἀνάστατον
|
τὴν |
πόλιν,
ἵνα
δὴ
συντέλεια
ἐς |
[7, 22] |
Τριτείας
οἰκίσαι
τε
ὡς
ηὐξήθη
|
τὴν |
πόλιν
καὶ
θέσθαι
τὸ
ὄνομα |
[7, 2] |
οἰκήτορες
ἐπὶ
τύχῃ
τοιᾷδε
ἐξέλιπον
|
τὴν |
πόλιν.
(κατὰ
τὴν
Μυουσίαν
χώραν |
[7, 15] |
Μεγαρεῖς
μὲν
παραδιδόασιν
ἀμαχεὶ
Ῥωμαίοις
|
τὴν |
πόλιν,
Μέτελλος
δὲ
ὡς
ἀφίκετο |
[7, 27] |
καὶ
οἴνου
κρατῆρας
ἱστᾶσιν
ἀνὰ
|
τὴν |
πόλιν
πᾶσαν.
(ἔστι
καὶ
Ἀπόλλωνος |
[7, 3] |
χωρίῳ.
(Κολοφωνίοις
δὲ
ὅπως
μὲν
|
τὴν |
πόλιν
συνέπεσεν
ἐρημωθῆναι,
προεδήλωσέ
μοι |
[7, 17] |
μὴ
Δύμην
τὸ
ἐπίγραμμα
καλεῖ
|
τὴν |
πόλιν·
τὰ
γὰρ
ἀρχαιότερα
ὀνόματα |
[7, 15] |
Ἐλατείας
τῆς
Φωκέων
καὶ
ἐς
|
τὴν |
πόλιν
ὑπ´
αὐτῶν
κατὰ
συγγένειαν |
[7, 6] |
δὲ
ἐς
τοσοῦτο
ἠρήμωσεν
Ἀλέξανδρος
|
τὴν |
πόλιν,
ὡς
ἔτεσιν
ὕστερον
οὐ |
[7, 27] |
μάλιστα
ἀνεῖται
μελέτην·
οὐδὲ
ἐς
|
τὴν |
πολιτείαν
ἐγγραφῆναι
πρότερον
καθέστηκεν
οὐδενὶ |
[7, 3] |
ναυσὶν
ἰσχῦον·
τῆς
δὲ
χώρας
|
τὴν |
πολλὴν
ἐνέμοντο
ἔτι
οἱ
Κᾶρες. |
[7, 15] |
Μακεδονίας
τὸν
στρατόν,
διὰ
Θεσσαλίας
|
τὴν |
πορείαν
καὶ
παρὰ
τὸν
Λαμιακὸν |
[7, 3] |
ἐς
Δελφούς·
Τειρεσίαν
δὲ
κατὰ
|
τὴν |
πορείαν
τὸ
χρεὼν
ἐπέλαβεν
ἐν |
[7, 24] |
ὅντινα
χρὴ
τρόπον
ἐπὶ
ἀρχὴν
|
τὴν |
Πριάμου
στρατεύεσθαι.
Ἀγαμέμνονι
δὲ
καὶ |
[7, 1] |
καὶ
Σικυωνίας,
καθήκουσα
μὲν
ἐπὶ
|
τὴν |
πρὸς
ἕω
θάλασσαν,
Ἀχαΐαν
δὲ |
[7, 14] |
δὲ
καὶ
Ἄργος
καὶ
Ἡράκλειαν
|
τὴν |
πρὸς
Οἴτῃ
καὶ
Ὀρχομενίους
Ἀρκάδας |
[7, 19] |
ναῦς
τοῦ
Εὐρυπύλου
κατήνεγκεν
ἐπὶ
|
τὴν |
πρὸς
τῇ
Ἀρόῃ
θάλασσαν·
ἐκβὰς |
[7, 9] |
τῷ
πράγματι
ἐφ´
ὅτῳ
ποιεῖται
|
τὴν |
πρόσοδον
παρὰ
τῆς
Ῥωμαίων
βουλῆς |
[7, 6] |
καὶ
οἱ
Μεσσήνιοι
παροικοῦντες
ἀνασώσασθαι
|
τὴν |
προτέραν
ἔτι
εὐδαιμονίαν
ἐκώλυον·
(Θηβαίοις |
[7, 16] |
φεύγοντες,
τῆς
Ῥωμαίων
ἵππου
μηδὲ
|
τὴν |
πρώτην
ἔφοδον
ὑπομείναντες·
ὁ
δὲ |
[7, 18] |
τῶν
ζῴων,
τὰ
μὲν
ὑπὸ
|
τὴν |
πρώτην
ὁρμὴν
τοῦ
πυρὸς
βιαζόμενα |
[7, 18] |
οἱ
ἐμβαλόντες
ἐπανάγουσιν
αὖθις
ἐς
|
τὴν |
πυράν.
τρωθῆναι
δὲ
οὐδένα
ὑπὸ |
[7, 9] |
εἴρητο
ἀπὸ
τοῦ
κοινοῦ
παρὰ
|
τὴν |
Ῥωμαίων
βουλὴν
ἀπιέναι
πρέσβεις,
ἰδίᾳ |
[7, 12] |
λέγειν
καὶ
ἀνάγειν
ἤθελον
ἐπὶ
|
τὴν |
Ῥωμαίων
βουλήν.
Ἀχαιοὶ
δὲ
ἀντελαμβάνοντο |
[7, 12] |
περὶ
ἀμφισβητησίμου
χώρας
καταφεύγουσιν
ἐπὶ
|
τὴν |
Ῥωμαίων
βουλήν·
καταφεύγουσι
δὲ
αὐτοῖς |
[7, 11] |
μάλιστα
Ἑλλήνων.
καταφεύγουσιν
οὖν
ἐπὶ
|
τὴν |
Ῥωμαίων
βουλὴν
οἱ
Ὠρώπιοι·
καὶ |
[7, 11] |
ἥμισυ
ὑπισχνεῖτο,
ἰσχύοντι
διὰ
φιλίαν
|
τὴν |
Ῥωμαίων
ἐν
Ἀχαιοῖς
μέγιστον.
(προσγενομένου |
[7, 7] |
δὲ
οὐ
κατὰ
γνώμην
οἱ
|
τὴν |
Ῥωμαίων
ἐστὶν
εἰργασμένα·
Εὐβοέων
γὰρ |
[7, 4] |
τε
ὡς
ἀνὰ
πᾶσαν
μὲν
|
τὴν |
Σικελίαν,
ἐπὶ
πλεῖστον
δὲ
καὶ |
[7, 27] |
ἔσχατος
ποταμῶν
τῶν
Ἀχαϊκῶν,
ἐς
|
τὴν |
Σικυωνίαν
ἐκδίδωσι
θάλασσαν.
|
[7, 14] |
ἀνέπεισε
μὲν
ἐπιφέρειν
ὅπλα
ἐπὶ
|
τὴν |
Σπάρτην,
ἀνέπεισε
δὲ
καὶ
Ῥωμαίοις |
[7, 13] |
αὐτὰ
καὶ
φρουράς,
ὁρμητήρια
ἐπὶ
|
τὴν |
Σπάρτην
Ἀχαιοῖς
εἶναι.
(Μεναλκίδας
δὲ |
[7, 13] |
Ἀχαιοὶ
πολεμεῖν,
καὶ
στρατὸς
ἐπὶ
|
τὴν |
Σπάρτην
ἠθροίζετο
ὑπὸ
Δαμοκρίτου
στρατηγεῖν |
[7, 13] |
λόγους
ἐλθεῖν,
ὅπλα
μὲν
ἐπὶ
|
τὴν |
Σπάρτην
μὴ
ἐπιφέρειν
σφίσιν
ἀπαγορεύσοντας, |
[7, 12] |
τὰ
μάλιστα
γενέσθαι
πρόθυμον
ἐξελέσθαι
|
τὴν |
Σπάρτην
συνεδρίου
τοῦ
Ἀχαιῶν.
(ἐνταῦθα |
[7, 13] |
(Δαμοκρίτῳ
μὲν
οὖν
ἀπαγαγόντι
ὀπίσω
|
τὴν |
στρατιὰν
ἐπιβάλλουσιν
οἱ
Ἀχαιοὶ
ζημίαν |
[7, 6] |
Ἀθηναίους
πόλεμον
καταστάντων
ὕστερον,
ἐς
|
τὴν |
συμμαχίαν
ἦσαν
οἱ
Ἀχαιοὶ
πρόθυμοι |
[7, 25] |
τὸ
ἔπειτα
ἐγένετο
ἐπιφανεστέρα
διὰ
|
τὴν |
συνοίκησιν
τῶν
Μυκηναίων.
(ἐν
Κερυνείᾳ |
[7, 5] |
αὑτάς·
καὶ
οὕτως
οἱ
Ἐρυθραῖοι
|
τὴν |
σχεδίαν
καθέλκουσιν.
ἔσοδός
τε
δὴ |
[7, 5] |
πλεξαμένους
κάλον
ἐκ
τῶν
τριχῶν
|
τὴν |
σχεδίαν
παρὰ
σφᾶς
κατάξειν.
αἱ |
[7, 23] |
Ἀπόλλωνα,
τὴν
δὲ
φεύγουσαν
ἐς
|
τὴν |
ταύτῃ
φασὶν
ἀφεῖναι
θάλασσαν
αὑτήν, |
[7, 25] |
Ἀττικῆς,
ἐπειδὴ
ἐπύθοντο
τοῦ
Κόδρου
|
τὴν |
τελευτὴν
καὶ
ὅντινα
ἐγένετο
αὐτῷ |
[7, 4] |
Κωκάλου
τῶν
θυγατέρων
ἐσπουδάσθη
κατὰ
|
τὴν |
τέχνην,
ὡς
καὶ
θάνατον
τῷ |
[7, 3] |
Κᾶρες·
ἐσήγαγε
δὲ
Ἴωνας
ἐς
|
τὴν |
Τέων
Ἄποικος
ἀπόγονος
Μελάνθου
τέταρτος, |
[7, 26] |
καὶ
Μοιρῶν
τε
εἶναι
μίαν
|
τὴν |
Τύχην
καὶ
ὑπὲρ
τὰς
ἀδελφάς |
[7, 18] |
τὸ
{τὴν}
ἐς
τὴν
Νικόπολιν
|
τὴν |
ὑπὲρ
τοῦ
Ἀκτίου
συνοικίζεσθαι
καὶ |
[7, 7] |
καὶ
τοῦ
Αἰτωλῶν
ἔθνους
Μαγνησίαν
|
τὴν |
ὑπὸ
τὸ
Πήλιον
κατεῖχεν
ὁ |
[7, 26] |
τὴν
γῆν.
τὰ
δὲ
περὶ
|
τὴν |
Φελλόην
ἐς
φυτείαν
ἀμπέλων
ἐστὶν |
[7, 26] |
καταρρεῖται
τῷ
ὕδατι,
ἀριθμεῖν
καὶ
|
τὴν |
Φελλόην
ἔστιν
ἐν
τούτοις.
θεῶν |
[7, 10] |
Λυσάνδρῳ
τὰς
ἑαυτῶν.
κατὰ
δὲ
|
τὴν |
Φιλίππου
βασιλείαν
τοῦ
Ἀμύντου
Λακεδαίμονα |
[7, 9] |
καὶ
φρόνημα
κατὰ
φιλίαν
προσειληφὼς
|
τὴν |
Φιλοποίμενος,
λόγῳ
τε
ἀπέφαινε
τὰ |
[7, 26] |
τοῖς
Ὑπερησιεῦσιν
ἤλπιζον
καὶ
εἶναι
|
τὴν |
φλόγα
{καὶ}
ἐκ
τοῦ
ἐπικουρικοῦ |
[7, 11] |
προτέραις
παρεῖτό
σφισιν
ἁρπαγαῖς,
ἀπάγουσι
|
τὴν |
φρουράν.
Ἀχαιοὺς
δὲ
ὑστερήσαντας
τῆς |
[7, 11] |
ἐς
Ἀθηναίους
γένηται
ἔγκλημα
Ὠρωπίοις,
|
τὴν |
φρουρὰν
τότε
ἀπάγειν
παρ´
αὐτῶν |
[7, 5] |
καὶ
τοῦ
Πίονος
τοῦ
ὄρους
|
τὴν |
φύσιν
καὶ
πηγὴν
τὴν
Ἁλιταίαν· |
[7, 14] |
ἐσέβαλον
σὺν
ὅπλοις
ἐς
γῆν
|
τὴν |
Φωκίδα,
δευτέραν
Εὐβοεῦσιν,
ἐδῄωσαν
γὰρ |
[7, 4] |
χρόνον
δὲ
καὶ
Οἰνοπίωνα
ἐς
|
τὴν |
Χίον
κατᾶραι
ναυσὶν
ἐκ
Κρήτης, |
[7, 5] |
τοῦ
Ἐρυθραίων
λιμένος
ἐς
νῆσον
|
τὴν |
Χίων
πλέουσι
τοῦτό
ἐστι
μεσαίτατον. |
[7, 24] |
ὁ
κύκλος
παρέχεται
τοῦ
ἡλίου
|
τὴν |
χρόαν
παρὰ
τὸ
εἰωθὸς
ἤτοι |
[7, 3] |
Ἀθηναίοις
διέβησαν
ἐς
τὴν
Ἀσίαν.
|
τὴν |
χώραν
δὲ
οὐ
πολέμῳ,
κατὰ |
[7, 23] |
τριάκοντα
ἀπέχει
Ῥυπῶν.
(Αἰγίου
δὲ
|
τὴν |
χώραν
διέξεισι
μὲν
ποταμὸς
Φοῖνιξ, |
[7, 24] |
ἀνέμων
ἔστιν
οἷς
ἐνέπεσον
ἐς
|
τὴν |
χώραν
ἐμβολαὶ
περιτρέπουσαι
τὰ
δένδρα, |
[7, 2] |
Λυδῶν
τὸ
πολὺ
οἱ
νεμόμενοι
|
τὴν |
χώραν
ἦσαν·
ᾤκουν
δὲ
καὶ |
[7, 25] |
Ἑλικαέων
δὲ
οὐκέτι
ὄντων
νέμονται
|
τὴν |
χώραν
οἱ
Αἰγιεῖς.
(μετὰ
δὲ |
[7, 2] |
δὲ
Κᾶρες
οἱ
πρότερον
νεμόμενοι
|
τὴν |
χώραν
σύνοικοι
τοῖς
Κρησὶν
ἐγένοντο· |
[7, 24] |
τοῦ
Ποσειδῶνος,
ἀλλὰ
σεισμὸς
ἐς
|
τὴν |
χώραν
σφίσιν
αὐτίκα
κατασκήψας
τῶν |
[7, 14] |
Εὐβοεῦσιν,
ἐδῄωσαν
γὰρ
καὶ
Εὐβοέων
|
τὴν |
χώραν,
τρίτην
δὲ
Ἀμφισσεῦσι,
τεμόντες |
[7, 16] |
καὶ
ὁ
ἵππος
λαβόντες
ἀφιᾶσι
|
τὴν |
ψυχήν.
(οὗτος
μὲν
δὴ
ἀγαθὴν |
[7, 13] |
Λακεδαιμονίοις
σωτηρίαν
εὕρισκεν
ἀφίησιν
ἑκουσίως
|
τὴν |
ψυχὴν
πιὼν
φάρμακον.
καὶ
Μεκαλκίδᾳ |
[7, 18] |
οἰκήτορας
ἐκλιπεῖν
ὑπὸ
ἀσθενείας
φασὶ
|
τὴν |
Ὤλενον
καὶ
ἐς
Πειράς
τε |