Alphabétiquement     [«   »]
ταχθέντων 1
τάχους 2
τέ 7
τε 276
Τεγέᾳ 1
τεθῆναι 1
τεθνεῶτα 2
Fréquences     [«    »]
239 μὲν
197 τὰ
234 τῆς
276 τε
285 ἐν
285 τὴν
301 τοῦ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PAUSANIAS, Le Tour de la Grèce, livre VII

τε


Livre, Chap.
[7, 4]   ἔφυγεν ἐς Κρήτην, καὶ αὐτῷ  τε   ἀγάλματα Μίνῳ καὶ τοῦ Μίνω
[7, 26]   ἀπήγγειλαν· καὶ τοῦδε ἕνεκα αἵ  τε   ἀδελφαὶ διὰ τὸ ἐπ´ αὐτῷ
[7, 11]   ὑπάγονται σφᾶς ἐς ὁμολογίαν φρουράν  τε   Ἀθηναίων ἐσελθεῖν ἐς Ὠρωπὸν καὶ
[7, 3]   δὲ οὐ πολλοῖς ὕστερον ἔκ  τε   Ἀθηναίων καὶ ἐκ Βοιωτίας ἀφίκοντο
[7, 10]   δὲ Ἀθηναίων τὸν δῆμον ἔς  τε   Ἀθήνας καὶ πόλεων τῶν ἄλλων
[7, 20]   ἐν ὑπαίθρῳ τῆς ἀγορᾶς ἄγαλμά  τε   Ἀθηνᾶς καὶ πρὸ αὐτοῦ Πατρέως
[7, 9]   αὐτίκα ὑπὸ τῆς βουλῆς ἔς  τε   Ἀθήνας κατεπέμπετο καὶ ἐς Αἰτωλίαν
[7, 4]   ἀφίκετο· (Δαιδάλῳ μὲν γὰρ γένους  τε   Ἀθήνῃσιν ὑπῆρχεν εἶναι τοῦ βασιλικοῦ
[7, 1]   ἔχουσα ἀπὸ τῶν ἐνοικούντων, αὐτή  τε   Αἰγιαλὸς τὸ ἀρχαῖον καὶ οἱ
[7, 18]   καὶ ὅσα ἄλλα ἀγάλματα ἔκ  τε   Αἰτωλίας καὶ παρὰ Ἀκαρνάνων, τὰ
[7, 21]   τὴν ἤπειρον ταύτην οἰκοῦσι, τοῖς  τε   Αἰτωλοῖς καὶ τοῖς προσχώροις αὐτῶν
[7, 3]   Ἀργείων ἑλόντων Θήβας {καὶ} ἄλλοι  τε   αἰχμάλωτοι καὶ Μαντὼ τῷ
[7, 2]   δὲ ἐς Μίλητον Μυούσιοι τά  τε   ἄλλα ἀγώγιμα καὶ τῶν θεῶν
[7, 7]   δὲ ἀληθεῖ λόγῳ δεσπότου, τά  τε   ἄλλα αὐτοῦ μιμούμενος καὶ τὰ
[7, 23]   θεῖον ἔφασκε Φοίνικας {καὶ} τά  τε   ἄλλα Ἑλλήνων βέλτιον καὶ δὴ
[7, 26]   ἐγὼ μὲν οὖν Πινδάρου τά  τε   ἄλλα πείθομαι τῇ ᾠδῇ καὶ
[7, 19]   δὲ αὐτῆς ἐρῶντα Μελάνιππον, τά  τε   ἄλλα τοὺς ἡλικιώτας καὶ ὄψεως
[7, 19]   δέ πως τῷ γήρᾳ τά  τε   ἄλλα ὡς τὸ πολὺ ἐναντιοῦσθαι
[7, 2]   στόλος ὑπὸ βασιλεῦσιν ἀλλοίοις ὄχλοις  τε   ἀλλοίοις ἐστάλησαν. τὰ μὲν γὰρ
[7, 1]   ἐν κοινῷ βασιλέα ἕλωνται κατά  τε   ἀνδραγαθίαν καὶ γένους δόξαν. (Ἰώνων
[7, 9]   δὲ βουλὴ πέμπουσιν ἄλλους  τε   ἄνδρας καὶ Ἄππιον Λακεδαιμονίοις καὶ
[7, 13]   {εἰς Σπάρτην} νῦν δὲ αὐτίκα  τε   ἀνεκάλεσεν ἀπὸ τῆς διώξεως τοὺς
[7, 23]   (Ἀσκληπιὸν μὲν γὰρ ἀέρα γένει  τε   ἀνθρώπων εἶναι καὶ πᾶσιν ὁμοίως
[7, 3]   γὰρ παρὰ τῆς Μαντοῦς οἵτινές  τε   ἀνθρώπων ὄντες καὶ κατὰ αἰτίαν
[7, 8]   ἀφικνεῖσθαι πρὸς Κόρινθον στρατιᾷ, συμμάχους  τε   ἀξιωθησομένους καλεῖσθαι Ῥωμαίων καὶ ἅμα
[7, 11]   ἐς τὰς Ἀθήνας ἀπέστελλον ὁμήρους  τε   ἀπαιτήσοντας καὶ φρουράν σφισιν ἐξάγειν
[7, 9]   φιλίαν προσειληφὼς τὴν Φιλοποίμενος, λόγῳ  τε   ἀπέφαινε τὰ ὑπὲρ τῶν Ἀχαιῶν
[7, 25]   Αἰγιεῖς. (μετὰ δὲ Ἑλίκην ἀποτραπήσῃ  τε   ἀπὸ θαλάσσης ἐς δεξιὰν καὶ
[7, 1]   ἔσχεν ἀποθανόντος Σελινοῦντος, καὶ Ἑλίκην  τε   ἀπὸ τῆς γυναικὸς ᾤκισεν ἐν
[7, 3]   Βοιωτός· καὶ σφᾶς συναμφοτέρους  τε   Ἄποικος καὶ οἱ Τήιοι συνοίκους
[7, 20]   ἄγαλμα τοῦ Ὀλυμπίου πέραν ἱερόν  τε   Ἀπόλλωνος πεποίηται καὶ Ἀπόλλων χαλκοῦς,
[7, 9]   αὐτῶν ἐς Ἀχαιοὺς εἶναι, Λακεδαιμονίοις  τε   ἀποστεῖλαι πρέσβεις ἐφιᾶσιν ἐς Ῥώμην,
[7, 1]   ἔθετο Ἄρχανδρος. (δυνηθέντων δὲ ἔν  τε   Ἄργει καὶ Λακεδαίμονι τῶν Ἀχαιοῦ
[7, 1]   δὲ ὑπὸ Δωριέων ἐκπεπτωκότες ἔκ  τε   Ἄργους καὶ ἐκ Λακεδαίμονος ἐπεκηρυκεύοντο
[7, 23]   πόλεώς ἐστιν Ἀργυρᾶς, καὶ πηγή  τε   Ἀργυρᾶ ἐν δεξιᾷ τῆς λεωφόρου
[7, 6]   Λεύκτροις πταῖσμα καὶ ἅμα οἵ  τε   Ἀρκάδες συνεληλυθότες ἐς Μεγάλην πόλιν
[7, 17]   στάσιν προήχθησαν, καὶ σφᾶς ὑποτελεῖς  τε   αὖθις Οὐεσπασιανὸς εἶναι φόρων
[7, 21]   ἐς αὐτὸν εἴργασται αἰδώς ἀπέσφαξέ  τε   αὑτὴν ἐς τὴν πηγήν, {τοῦ
[7, 9]   βουλεύματα ἐς δέον χωρήσειν· γράμματά  τε   αὐτίκα ὑπὸ τῆς βουλῆς ἔς
[7, 11]   Ἀττικὴν ἔπειθον· ἀνθισταμένων δὲ ἄλλων  τε   αὐτοῖς καὶ οὐχ ἥκιστα τῶν
[7, 18]   Πατρεῖς περὶ Διονύσου λέγουσι, τραφῆναί  τε   αὐτὸν ἐν τῇ Μεσάτει καὶ
[7, 27]   ἔτι ἐν τῇ ἀκροπόλει  τε   αὐτὸν τῇ Ἀθηναίων καὶ ἐν
[7, 8]   κρινοῦντες. (ἔργῳ μὲν δὴ Φίλιππός  τε   αὐτὸς καὶ Μακεδόνων ἀκμὴ
[7, 9]   ὅσα δὲ ἄλλα ἐγκλήματα, λαμβάνειν  τε   αὐτοὺς καὶ ἐν τῷ Ἀχαϊκῷ
[7, 19]   Μελάνιππον καὶ Κομαιθώ· καὶ ἐκείνους  τε   αὐτοὺς μάντευμα ἀφίκετο θῦσαι τῇ
[7, 2]   Ἀνακτορίαν καλεῖσθαι τὴν γῆν Ἄνακτός  τε   αὐτόχθονος καὶ Ἀστερίου βασιλεύοντος τοῦ
[7, 3]   ἀποθανοῦσιν ἐν τῇ μάχῃ Κολοφωνίων  τε   αὐτῶν καὶ Σμυρναίων ἐστὶν
[7, 7]   τῷ Εὐρίπῳ, κατὰ δὲ Θεσσαλῶν  τε   αὐτῶν καὶ τοῦ Αἰτωλῶν ἔθνους
[7, 7]   (Λακεδαιμόνιοι δὲ Ἑλλήνων μόνοι διάφοροί  τε   Ἀχαιοῖς τὰ μάλιστα ἦσαν καὶ
[7, 12]   ἐξαπατᾶν ὑπῆρχεν ἐξ ἀρχῆς Διαίῳ  τε   Ἀχαιοὺς καὶ Μεναλκίδᾳ Λακεδαιμονίους· τοὺς
[7, 14]   δὲ καὶ ἐς Ῥώμην ἄλλους  τε   Ἀχαιῶν τῶν ἐν τέλει καὶ
[7, 25]   Βούρας ὡς ἐπὶ θάλασσαν ποταμός  τε   Βουραϊκὸς ὀνομαζόμενος καὶ Ἡρακλῆς οὐ
[7, 21]   ἐν τῇ Ἤλιδι φυομένης· κεκρυφάλους  τε   γὰρ ἀπ´ αὐτῆς καὶ ἐσθῆτα
[7, 14]   Ἀρκάδας συνεδρίου τοῦ Ἀχαιῶν· γένους  τε   γὰρ αὐτοῖς οὐδὲν τοῦ Ἀχαιῶν
[7, 12]   τοῖς Ἀχαιοῖς θανάτου δίκην· πρεσβεῦσαί  τε   γὰρ Ἀχαιῶν ἐναντία ἔφασκεν αὐτὸν
[7, 15]   ἤλαυνεν ἐπὶ τὰς Θήβας· Ἡράκλειάν  τε   γὰρ ἐπολιόρκησαν οἱ Θηβαῖοι μετὰ
[7, 16]   ὅσοις ἐπιβεβλήκει Μόμμιος ζημίαν· Βοιωτούς  τε   γὰρ Ἡρακλεώταις καὶ Εὐβοεῦσι τάλαντα
[7, 7]   οἱ Ἀχαιοὶ μάλιστα ἴσχυον· τυράννων  τε   γὰρ πλὴν Πελλήνης αἱ ἄλλαι
[7, 2]   δὲ κατάραντος στόλῳ Κρητῶν  τε   γῆ τὸ ὄνομα μετέβαλεν ἀπὸ
[7, 6]   ~(τότε δὲ ἀπεληλυθότων Ἰώνων τήν  τε   γῆν οἱ Ἀχαιοὶ τὴν Ἰώνων
[7, 19]   ἐξ Ἀρτέμιδος μήνιμα ἔφθειρε, τῆς  τε   γῆς καρπὸν οὐδένα ἀποδιδούσης καὶ
[7, 24]   ἑκάστοτε τοῦ ἔτους ὥραν χειμῶνός  τε   γίνεται καυματωδέστερος καὶ ἐν θέρει
[7, 19]   οὐδέν. (ἐπέδειξε δὲ ἐπὶ πολλῶν  τε   δὴ ἄλλων καὶ ἐν τοῖς
[7, 12]   Ῥωμαίους ἰδίᾳ πρεσβείαν ἀποστέλλειν. (πόλεμός  τε   δὴ ἀπὸ τῶν ἀμφισβητημάτων τούτων
[7, 15]   ἀνάγειν ἐκέλευσεν ὡς αὐτόν· ἐξεύρητό  τε   δὴ αὐτίκα Πυθέας καὶ
[7, 10]   ἐρεῖν ἔφασκε τῶν ἀνδρῶν. λέγειν  τε   δὴ ἐδόκει παντάπασιν ἄδικα καὶ
[7, 1]   Μέλανθος Ἀνδροπόμπου συνοίκους ἐξεδέξαντο Ἴωνός  τε   δὴ ἕνεκα καὶ ἔργων
[7, 11]   καὶ ὀπίσω τοὺς ὁμήρους. (χρόνος  τε   δὴ οὐ πολὺς μεταξὺ
[7, 8]   ὑπ´ ἀνδράσιν ἠῴοις τε" Ῥωμαῖοί  τε   δὴ τὰ πρὸς ἑσπέραν νεμόμενοι
[7, 5]   Ἐρυθραῖοι τὴν σχεδίαν καθέλκουσιν. ἔσοδός  τε   δὴ ταῖς Θρᾴσσαις ἐς τὸ
[7, 15]   Ῥωμαίων ὑπισχνεῖτο ὀργὴν γενήσεσθαι. ἅμα  τε   δὴ ταῦτα ἐπεκηρυκεύετο καὶ ἤλαυνεν
[7, 6]   ναυσὶν ἐς τὴν Ἀσίαν. οὗτοί  τε   δὴ τηνικαῦτα ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς
[7, 10]   ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ἐλαύνοντι Θεσσαλία  τε   δι´ Ἀλευάδου προεδόθη, Θήβας δὲ
[7, 2]   Δάμων οἱ Εὐκτήμονος Ἀθηναῖοι ναῦς  τε   διδόασιν ἐς τὸν πλοῦν καὶ
[7, 8]   δὲ ἥκων Φλαμίνιος Ἐρέτριάν  τε   διήρπασε, τοὺς φρουροῦντας Μακεδόνων μάχῃ
[7, 21]   εἶναί φησι τὸν Ποσειδῶνα ἵππων  τε   δωτῆρα νεῶν τ´ ἰθυκρηδέμνων" οὕτω
[7, 25]   νυκτί, ἅμα δὲ ἡμέρᾳ τούς  τε   ἑαυτῶν ἀπεληλυθότας αἰσθάνονται καὶ ἀθροιζομένων
[7, 20]   γὰρ χαίρειν μάλιστα Ἀπόλλωνα Ἀλκαῖός  τε   ἐδήλωσεν ἐν ὕμνῳ τῷ ἐς
[7, 8]   ὑπάγονται τὸν Ἀχαϊκὸν καὶ δίκας  τε   ἐδίκαζόν σφισιν ἐς τὸ ἀκριβέστατον
[7, 27]   ἀέρα ἐκ τοῦ ἀδύτου νότιόν  τε   εἶναι καὶ δι´ αὐτὸ τῷ
[7, 15]   ἀπεστέλλοντο δὲ ἐς Μέγαρα φρουρά  τε   εἶναι Μεγαρεῦσι τοῦ ἄστεως καί,
[7, 26]   πείθομαι τῇ ᾠδῇ καὶ Μοιρῶν  τε   εἶναι μίαν τὴν Τύχην καὶ
[7, 4]   ὁμοῦ τῷ παιδὶ ἐμβληθεὶς ἐκδιδράσκει  τε   ἐκ Κρήτης καὶ ἐς Ἴνυκον
[7, 2]   τῇ Ἐφεσίᾳ θεῷ, ἅτε ἐπιστάμεναι  {τε}   ἐκ παλαιοῦ τὸ ἱερόν, καὶ
[7, 7]   χρόνον ἅπαντα ἀπείρως ἐσχήκεσαν αἵ  τε   ἐκ πολέμων καὶ ἀπὸ τῆς
[7, 15]   ὁπόσας εἴρητο ὑπὸ Ῥωμαίων, τῆς  τε   ἐκ τοῦ χρόνου τοῦ προτέρου
[7, 12]   τῇ ἀφέσει τοῦ Μεναλκίδα ἰδίᾳ  τε   ἕκαστος καὶ ἐν κοινῷ Δίαιον
[7, 9]   Ἑλλάδα ἀφίκοντο. οἱ δὲ τούς  τε   ἐκβληθέντας ὑπὸ Ἀχαιῶν κατάγουσιν ἐς
[7, 7]   Ἀχαιοὺς πρὸς Δύμῃ παρὰ πολύ  τε   ἐκράτησεν ἐλθόντας ἐς χεῖρας καὶ
[7, 21]   καὶ ἐσῄει γὰρ αὐτὴν Κορέσου  τε   ἔλεος καὶ ὅσα ἐς αὐτὸν
[7, 10]   οἱ διέφερεν οὐδὲν εἰ Ἀθήνας  τε   ἐλευθέραν καὶ τὴν πᾶσαν Ἑλλάδα
[7, 22]   τοῦ τάφου, τέχνη Νικίου· θρόνος  τε   ἐλέφαντος καὶ γυνὴ νέα καὶ
[7, 25]   τοῦ Ποσειδῶνος ἐπ´ ἴσης ἔν  τε   Ἑλίκῃ καὶ ἐν ταῖς Αἰγαῖς
[7, 7]   ἐν τῇ Ἀτθίδι συγγραφῇ, ὅσοι  τε   Ἑλλήνων βαρβάρων ἐναντία Φιλίππου
[7, 5]   δὲ οὐκ ἐξειργασμένα Ἀπόλλωνος, τό  τε   ἐν Βραγχίδαις τῆς Μιλησίας καὶ
[7, 25]   πολὺ δὲ ἀπωτέρω Κράθιδος σῆμά  τε   ἐν δεξιᾷ τῆς ὁδοῦ καὶ
[7, 14]   καὶ Ὀρέστης· δὲ τούς  τε   ἐν ἑκάστῃ πόλει τῶν Ἀχαιῶν
[7, 5]   ἐπέλαβεν ὑπὸ Περσῶν κατακαυθῆναι, τόν  τε   ἐν Σάμῳ τῆς Ἥρας καὶ
[7, 6]   τοῦ μὲν ἐν Χαιρωνείᾳ Φιλίππου  τε   ἐναντία καὶ Μακεδόνων οἱ Ἀχαιοὶ
[7, 4]   ὁμοῦ τῇ τέχνῃ τῆς πλάνης  τε   ἕνεκα καὶ ἐπὶ ταῖς συμφοραῖς
[7, 5]   μὲν τὸ τῆς Ἐφεσίας μεγέθους  τε   ἕνεκα καὶ ἐπὶ τῷ ἄλλῳ
[7, 4]   ἔρημον οὖσαν ἀφικέσθαι καὶ νύμφῃ  τε   ἐνταῦθα συγγενέσθαι καὶ ὑπὸ τὰς
[7, 16]   Ἀττάλου. (Μόμμιος μὲν δὴ τῶν  τε   ἐξ Ἰταλίας τινὰς καὶ τὰ
[7, 20]   ἀγορᾷ Διὸς ναὸς Ὀλυμπίου, αὐτός  τε   ἐπὶ θρόνου καὶ ἑστῶσα Ἀθηνᾶ
[7, 5]   ἄγαλμα ξύλου μεγέθει μέγα καθήμενόν  τε   ἐπὶ θρόνου καὶ ἠλακάτην ἐν
[7, 22]   τῷ θεῷ χρώμενος λιβανωτόν  τε   ἐπὶ τῆς ἑστίας θυμιᾷ καὶ
[7, 4]   Ἴωσι Προκλῆς Πιτυρέως, αὐτός  τε   Ἐπιδαύριος καὶ Ἐπιδαυρίους {ἦν} τὸ
[7, 26]   τὸ δὲ ἄλλο ξόανον χρυσῷ  τε   ἐπιπολῆς διηνθισμένον ἐστὶ καὶ φαρμάκοις.
[7, 21]   καὶ ἄλσος ἐπὶ θαλάσσῃ, δρόμους  τε   ἐπιτηδειοτάτους καὶ ἐς τἄλλα δίαιταν
[7, 5]   Νεμέσεων λέγουσιν ἱερόν, καὶ πηγῇ  τε   ἐπιτυχεῖν αὐτὸν καὶ πλατάνῳ πρὸ
[7, 27]   τὰς γυναῖκας οἱ ἄνδρες γέλωτί  τε   ἐς ἀλλήλους χρῶνται καὶ σκώμμασιν.
[7, 27]   ἱερὸν τῶν ἀνδρῶν, αἱ γυναῖκές  τε   ἐς αὐτοὺς καὶ ἀνὰ μέρος
[7, 15]   στρατεύματος παρῄει Δίαιος· καὶ δούλους  τε   ἐς ἐλευθερίαν ἠφίει, τὸ Μιλτιάδου
[7, 23]   τοῦ Ἀπόλλωνος. ἐφεξῆς δὲ ἄκρα  τε   ἐς τὴν θάλασσαν ἔχει, καὶ
[7, 27]   Λαμπτήρια ἑορτὴν ἄγουσι, καὶ δᾷδάς  τε   ἐς τὸ ἱερὸν κομίζουσιν ἐν
[7, 21]   οἱ Πατρεῖς φασιν αὐτὸν τοῖς  τε   ἐς τοὺς παῖδας παθήμασι καὶ
[7, 3]   ἐκ τῆς Κολοφωνίας, οὕτω γῆν  τε   ἔσχον, ἣν καὶ νῦν ἔτι
[7, 16]   τιμημάτων τὰς ἀρχάς· καὶ φόρος  τε   ἐτάχθη τῇ Ἑλλάδι καὶ οἱ
[7, 21]   τὸ ἄγαλμα. δὲ ἤκουσέ  τε   εὐχομένου τοῦ ἱερέως καὶ οἱ
[7, 4]   διαβάντες ἐν τῇ Σάμῳ τούς  τε   Ἐφεσίους ἐκβάλλουσι καὶ ἀνεσώσαντο τὴν
[7, 27]   σχῆμα δὲ αὐτῷ τετράγωνον, γένειά  τε   ἔχει καὶ ἐπὶ τῇ κεφαλῇ
[7, 25]   ἐς τὴν Κερύνειαν, καὶ δυνατωτέρα  τε   Κερύνεια οἰκητόρων πλήθει καὶ
[7, 19]   θεός. (καὶ οὕτω τῷ Εὐρυπύλῳ  τε   νόσος καὶ τοῖς ἐνταῦθα
[7, 18]   ἐς τὴν θυσίαν νομίζουσι, δημοσίᾳ  τε   πόλις καὶ οὐχ ἧσσον
[7, 24]   μυχοῦ τῆς γῆς ἀναπέμπεται· μόνη  τε   τοιαύτη κίνησις οὐδὲ τοῦ
[7, 26]   ἐν τούτῳ τῷ οἰκήματι ἀνήρ  τε   ἤδη γέρων ἴσα καὶ ὀδυρόμενος
[7, 8]   Φιλίππου καὶ Μακεδόνων Ῥωμαῖοι σφίσι  τε   ἥκοιεν καὶ τῷ Ἑλληνικῷ δεσπόται
[7, 24]   Αἰγιεῦσιν ἀγάλματα χαλκοῦ πεποιημένα, Ζεύς  τε   ἡλικίαν παῖς καὶ Ἡρακλῆς, οὐδὲ
[7, 17]   δὲ ὅστις ἦν, οὐδὲν οἷός  τε   ἦν ἀπόρρητον ἐς αὐτὸν ἐξευρεῖν,
[7, 7]   καὶ ἀπὸ κοινοῦ λόγου βουλεύματά  τε   ἦν Ἀχαιοῖς καὶ τὰ ἔργα.
[7, 17]   καὶ ἐς ἐμὲ ἔτι στήλη  τε   ἦν ἐπὶ τοῦ χώματος καὶ
[7, 17]   γράψαντι πεποιημένα ἐστὶν ὡς υἱός  τε   ἦν Καλαοῦ Φρυγὸς καὶ ὡς
[7, 13]   καὶ Ἀχαιοῖς πόλεμον ἐν ἐγκλήμασί  τε   ἦν ὑπὸ τῶν πολιτῶν καὶ
[7, 8]   τὰ δὲ ἐς Μακεδόνας δύναμίν  τε,   ἣν ἐπὶ Φιλίππου περιεβάλοντο τοῦ
[7, 8]   ἐκρατήθη τῇ συμβολῇ, ὡς στρατιᾶς  τε   ἣν ἦγεν ἀποβαλεῖν τὸ πολὺ
[7, 20]   Ἀθηνᾶ παρὰ τὸν θρόνον, τῆς  τε   Ἥρας ἄγαλμα τοῦ Ὀλυμπίου πέραν
[7, 25]   δ´ Ἄρειόν τε πάγον βωμούς  τε   θυώδεις Εὐμενίδων, ὅθι χρὴ Λακεδαιμονίους
[7, 19]   οἱ ἐπιχώριοι τοῦ χρησμοῦ, βασιλέα  τε   ἰδόντες ὃν οὔπω πρότερον ἑωράκεσαν
[7, 26]   ἐς τὰ μάλιστα ἀρχαῖον τό  τε   ἱερὸν αὐτὸ καὶ ὁπόσα ἐν
[7, 5]   (ἡ δὲ Ἰωνία παρὲξ τῶν  τε   ἱερῶν καὶ τῆς τοῦ ἀέρος
[7, 2]   καὶ περὶ τὸ ἱερὸν ἄλλοι  τε   ἱκεσίας ἕνεκα καὶ γυναῖκες τοῦ
[7, 24]   οὐδεμιᾶς ἐπελθούσης ὕστερον στρατιᾶς τήν  τε   Ἴλιον ἐπόρθησε καὶ ὅσαι περίοικοι
[7, 24]   σέβεσθαι Ποσειδῶνα Ἑλικώνιον· καὶ Μιλησίοις  τε   ἰόντι ἐπὶ τὴν πηγὴν τὴν
[7, 25]   ἱκέτας ἀδικεῖν· ἱκέται δ´ ἱεροί  τε   καὶ ἁγνοί" (ταῦτα Ἕλλησιν ἦλθεν
[7, 17]   καθεστηκός ἐστιν Ἕλλησι, καὶ Ἀμφιάραόν  τε   καὶ Ἄδραστον Φορωνείδας καὶ Ἐρεχθείδην
[7, 4]   Εὐάνθην καὶ Μέλανα καὶ Σάλαγόν  τε   καὶ Ἀθάμαντα. ἀφίκοντο δὲ καὶ
[7, 23]   καὶ Ἡρακλῆς, ἐστι δὲ Ζεύς  τε   καὶ Ἀθηνᾶ· θεοὺς δὲ σφᾶς
[7, 25]   οἱ δέ τοι εἰς Ἑλίκην  τε   καὶ Αἰγὰς δῶρ´ ἀνάγουσι" δῆλον
[7, 6]   ταύταις δὲ Ἑλίκη καὶ Αἰγαί  τε   καὶ Αἴγειρα καὶ Πελλήνη πρὸς
[7, 11]   δὲ ἤρεσκε μὴ τιμωρεῖν φιλίᾳ  τε   καὶ αἰδοῖ τῇ Ἀθηναίων. ἐνταῦθα
[7, 26]   ποιήσαντα ἔπος οἵ θ´ Ὑπερησίην  τε   καὶ αἰπεινὴν Δονόεσσαν" Πεισίστρατον δέ,
[7, 26]   καὶ Ἀθηνᾶς ἄγαλμα ἕστηκε· πρόσωπόν  τε   καὶ ἄκραι χεῖρες ἐλέφαντος καὶ
[7, 26]   ἡνίκα ἔπη τὰ Ὁμήρου διεσπασμένα  τε   καὶ ἄλλα ἀλλαχοῦ μνημονευόμενα ἤθροιζε,
[7, 15]   τὸ τέλμα, παντάπασιν ἔμελλεν ἄγνωστός  τε   καὶ ἄπυστος οἰχήσεσθαι κατὰ τοῦ
[7, 18]   Ἄνθειαν καὶ Βολίνην καὶ Ἀργυρᾶν  τε   καὶ Ἄρβαν. (Αὔγουστος δὲ
[7, 21]   ὁμώνυμοι· Μεσατεὺς γὰρ καὶ Ἀνθεύς  τε   καὶ Ἀροεύς ἐστιν αὐτοῖς τὰ
[7, 25]   Βουραϊκός, μαντείας δὲ ἐπὶ πίνακί  τε   καὶ ἀστραγάλοις ἔστι λαβεῖν. εὔχεται
[7, 17]   καὶ νόσου τῆς λοιμώδους ἀνενεγκόν  τε   καὶ αὖθις ἀνανηξάμενον, ἔτεσιν ἔμελλεν
[7, 9]   ταύτην ὑπὸ Ἀχαιῶν ἐκπεπτωκότας, τούτους  τε   καὶ Ἀχαιῶν αὐτῶν τοὺς φεύγοντας
[7, 24]   καὶ ὡσαύτως ἐν Τέῳ περίβολός  τε   καὶ βωμός ἐστι τῷ Ἑλικωνίῳ
[7, 15]   Σκάρφειαν μετεσχήκεσαν. τότε δὲ αὐτοί  τε   καὶ γυναῖκες ἐκλελοιπότες πᾶσα ἡλικία
[7, 10]   πράγματα ἐφθάρη Σαμίων πλὴν ἑνός  τε   καὶ δέκα ἀνδρῶν τῶν ἄλλων
[7, 16]   καὶ τὰ ἐπικουρικὰ ἀπωτέρω δύο  τε   καὶ δέκα ἔταξε σταδίοις, πρὸ
[7, 6]   τὰς πόλεις. αἱ δὲ δύο  τε   καὶ δέκα ἦσαν ἀριθμόν, ὁπόσαι
[7, 18]   δὲ ὗς ἀγρίους καὶ ἐλάφους  τε   καὶ δορκάδας, οἱ δὲ καὶ
[7, 22]   στάδιοι δὲ ἐς Τρίτειαν εἴκοσί  τε   καὶ ἑκατόν εἰσιν ἐκ Φαρῶν.
[7, 24]   Ἀχαιῶν ἀθροίζεται, καθότι ἐς Θερμοπύλας  τε   καὶ ἐς Δελφοὺς οἱ Ἀμφικτύονες.
[7, 18]   τὴν Ὤλενον καὶ ἐς Πειράς  τε   καὶ ἐς Εὐρυτειὰς ἀποχωρῆσαι. (τοῦ
[7, 20]   τοῦ Ἀθήνῃσι· τοῦτο γὰρ μεγέθει  τε   καὶ ἐς τὴν πᾶσαν ὑπερῆρκε
[7, 7]   (τότε δὲ ἀποστέλλουσιν Ἀθηναίοις στρατιάν  τε   καὶ ἡγεμόνα Ὀτίλιον· τοῦτο γάρ
[7, 2]   τοῦτο ἱδρύσασθαι στρατευομένας ἐπὶ Ἀθήνας  τε   καὶ Θησέα. αἱ δὲ ἀπὸ
[7, 10]   ἄλλας ὑπὲρ τῶν ἀνδρῶν πρεσβείας  τε   καὶ ἱκεσίας ἐπιπεμπόντων λόγον ἐποιοῦντο
[7, 21]   ἐπικλήσεις αὐτῷ, Πελαγαῖος καὶ Ἀσφάλιός  τε   καὶ Ἵππιος. (ὠνομάσθαι δὲ Ἵππιον
[7, 6]   Δαϊμένης καὶ Σπάρτων καὶ Τέλλις  τε   καὶ Λεοντομένης· Κομήτης δὲ
[7, 20]   πόλιν πέρι τεῖχος ἔδειμα, εὐρύ  τε   καὶ μάλα καλόν, ἵν´ ἄρρηκτος
[7, 4]   καὶ γενέσθαι οἱ παῖδας Ἄγελόν  τε   καὶ Μέλανα· ἀνὰ χρόνον δὲ
[7, 2]   ἐξέπλευσαν ἐξ Ἀθηνῶν Ἴωνες, Λακεδαιμονίους  τε   καὶ Μινύας τοὺς ἐκβληθέντας ὑπὸ
[7, 15]   ἱππεῖς, τὸ δὲ ὁπλιτεῦον τετρακισχίλιοί  τε   καὶ μύριοι. (ἐνταῦθα Δίαιος
[7, 1]   ἐκ Λακεδαίμονος ἐπεκηρυκεύοντο Ἴωσιν αὐτοί  τε   καὶ βασιλεὺς Τισαμενὸς
[7, 5]   ἁλιέα οἱ αὐτοὶ οὗτοι ἀναβλέψαι  τε   καὶ ὁρᾶν τὸ λοιπὸν τοῦ
[7, 14]   δικασταὶ καὶ Ἀχαιοῖς γενέσθαι, ἄλλοι  τε   καὶ Ὀρέστης· δὲ τούς
[7, 5]   δὴ ἐν Ἰωνίᾳ θαύματα πολλά  τε   καὶ οὐ πολλῷ τινι τῶν
[7, 3]   τοῖς Κρησὶ Λυκίων καὶ Καρῶν  τε   καὶ Παμφύλων, Λυκίων μὲν κατὰ
[7, 10]   πάντας γὰρ φρονῆσαι τὰ Μακεδόνων  τε   καὶ Περσέως. μὲν δὴ
[7, 24]   τὰ εἰρημένα, ὕδωρ ἄφθονον θεάσασθαί  τε   καὶ πιεῖν ἐκ πηγῆς ἡδύ.
[7, 20]   πύλης ἀνδριάντες εἰσὶν ἐπίχρυσοι, Πατρεύς  τε   καὶ Πρευγένης καὶ Ἀθερίων, οἳ
[7, 15]   ὕπατος τότε ᾑρημένος, τοῦτον ναῦς  τε   καὶ στρατιὰν πεζὴν ἐκέλευον ἐπ´
[7, 16]   ἀφίκετο δὲ ἱππικὸν μὲν πεντακόσιοί  τε   καὶ τρισχίλιοι, τοῦ πεζοῦ δὲ
[7, 25]   Ἀρκαδικοῦ κατερχόμενος, ὄνομα δὲ αὐτῷ  τε   {καὶ} τῷ ποταμῷ Κρᾶθις καὶ
[7, 24]   πνεῦμα εἰ συνεχεῖ πυρετῷ πυκνότερόν  τε   καὶ ὑπὸ πολλῆς ἄνω τῆς
[7, 7]   ἐπὶ δὲ Εὐβοίᾳ καὶ Βοιωτοῖς  τε   καὶ Φωκεῦσι Χαλκὶς πρὸς
[7, 23]   κεκάλυπται λεπτῷ, ξόανον πλὴν προσώπου  τε   καὶ χειρῶν ἄκρων καὶ ποδῶν,
[7, 5]   οὐχ ἥκιστα ἐπὶ ταῖς Χάρισί  τε   καὶ Ὥραις, αἳ πρὶν ἐσελθεῖν
[7, 21]   δὲ ᾠκεῖτο ἔτι Καλυδών, ἄλλοι  τε   Καλυδωνίων ἐγένοντο ἱερεῖς τῷ θεῷ
[7, 18]   ἐκ τῆς Ἀττικῆς ἀφικομένου τόν  τε   καρπὸν λαμβάνει τὸν ἥμερον καὶ
[7, 16]   Ῥωμαῖοι τῆς Ἑλλάδος, καὶ συνέδριά  τε   κατὰ ἔθνος ἀποδιδόασιν ἑκάστοις τὰ
[7, 16]   ἐν τῇ ὑπερορίᾳ κτᾶσθαι· συνέδριά  τε   κατὰ ἔθνος τὰ ἑκάστων, Ἀχαιῶν
[7, 16]   ἡμέρᾳ μετὰ τὴν μάχην ᾕρει  τε   κατὰ κράτος καὶ ἔκαιε Κόρινθον.
[7, 5]   μέν γε Ἐφεσία χώρα τόν  τε   Κέγχριον ποταμὸν καὶ τοῦ Πίονος
[7, 19]   τὸν πλοῦν ἐποιεῖτο, ἀλλ´ ἐπί  τε   Κίρραν καὶ ἐς τὸν ταύτῃ
[7, 17]   καὶ Ἠλείοις τῆς χώρας ποταμός  τε   Λάρισος καὶ Ἀθηνᾶς ἐπὶ τῷ
[7, 10]   Λακεδαιμονίοις καὶ Ἄγιδι προδοῦναι, (οἵ  τε   Λυσάνδρου καλούμενοι ξένοι χρόνον οὐδένα
[7, 15]   κατὰ τὸ στενὸν τὸ Ἡρακλείας  τε   μεταξὺ καὶ Θερμοπυλῶν τοὺς Ἀχαιοὺς
[7, 17]   οὕτως οἱ τὸν Ἡρακλέα τό  τε   μνῆμα αὐτὸν εἶναι τὸν ποιήσαντα
[7, 21]   πρὸς δὲ τῷ λιμένι Ποσειδῶνός  τε   ναὸς καὶ ἄγαλμά ἐστιν ὀρθὸν
[7, 26]   διηνθισμένον ἐστὶ καὶ φαρμάκοις. (Ἀρτέμιδός  τε   ναὸς καὶ ἄγαλμα τέχνης τῆς
[7, 23]   ποιοῦντα ἀνθρώποις. (Αἰγιεῦσι δὲ Ἀθηνᾶς  τε   ναὸς καὶ Ἥρας ἐστὶν ἄλσος.
[7, 22]   δὲ τοῦ Πατρέων ἄστεως ποταμός  τε   Μείλιχος καὶ τὸ ἱερὸν
[7, 25]   τὴν ἀκρόπολιν κατειληφότων· καὶ αὐτοί  τε   οἱ ἀποκτείναντες ἐνομίσθησαν καὶ οἱ
[7, 2]   μετασχόντες ἦσαν οἵδε Ἑλλήνων, Θηβαῖοί  τε   οἱ ὁμοῦ Φιλώτᾳ γεγονότι ἀπογόνῳ
[7, 24]   χώραν σφίσιν αὐτίκα κατασκήψας τῶν  τε   οἰκοδομημάτων τὴν κατασκευὴν καὶ ὁμοῦ
[7, 19]   καὶ Κομαιθοῦς ἕνεκα ἀπώλλυντο, αὐτοί  τε   οἰκτρότατα καὶ οἱ προσήκοντές σφισιν
[7, 25]   ἐσείσθη σφίσιν πόλις συνεχεῖ  τε   ὁμοῦ καὶ ἰσχυρῷ τῷ σεισμῷ,
[7, 15]   αὐτῷ πόθος τὰ ἐν Μακεδονίᾳ  τε   ὁμοῦ καὶ τὰ Ἀχαιῶν κατεργασθῆναι
[7, 19]   ἐς τὴν θυσίαν ἐπαύσθη, τό  τε   ὄνομα ἐτέθη τὸ νῦν τῷ
[7, 23]   Σικυωνίων τὸ αὐτὸ ἄγαλμα Ὑγείαν  τε   ὀνομάζεσθαι καὶ παιδὶ ἦν δῆλα
[7, 24]   ὕδωρ αὐτόθεν ἐρρύη, καὶ λίμνη  τε   ὀνομαζομένη Σαλόη τὸ χάσμα ἐγένετο
[7, 5]   Σμυρναίοις ἱερὸν Ἀσκληπιοῦ μεταξὺ Κορυφῆς  τε   ὄρους καὶ θαλάσσης ἀμιγοῦς ὕδατι
[7, 26]   τοῦ ἱεροῦ τοῦ Διὸς διά  τε   ὀρῶν καὶ ἀνάντης ἐστί· μῆκος
[7, 26]   ἐσίασιν ἐν ἡμέραις ῥηταῖς, ἄλλα  τε   ὅσα νομίζουσι προκαθαριεύσαντες καὶ ἐς
[7, 16]   εὑρὼν τὸ Ἀθηναίων στρατόπεδον καταβάλλει  τε   ὅσον πέντε ἐξ αὐτῶν, καὶ
[7, 7]   τοῖς ἄλλοις ἐγένοντο Ἕλλησι. συνέδριόν  τε   οὖν Ἀχαϊκὸν καλούμενον καὶ ἀπὸ
[7, 8]   ἐς τὸ ἀσφαλέστατον ὀχυρωθέντα. τά  τε   οὖν τείχη τῆς Σπάρτης οἱ
[7, 8]   πόλεις Ἑλληνίδας καὶ ἀρχαίας, ἀναμαρτήτους  τε   οὔσας πρὸς Ῥωμαίους καὶ οὐ
[7, 25]   κατὰ πρόφασιν ἀλλοίαν, μόνοι  τε   οὗτοι Βουρέων ἐλείφθησαν καὶ αὐτοὶ
[7, 25]   ἔπη τάδε· φράζεο δ´ Ἄρειόν  τε   πάγον βωμούς τε θυώδεις Εὐμενίδων,
[7, 8]   παρὰ Ῥωμαίων εὕρητο εἰρήνην δεήσεσί  τε   παντοίαις καὶ δαπάναις χρημάτων μεγάλαις.
[7, 5]   τοῦ Οἰνοπίωνος τάφος θέαν  τε   παρέχεται καί τινας καὶ λόγους
[7, 16]   στρατόπεδον κατεῖρξαν, καὶ ἀσπίδας ὅσον  τε   πεντακοσίας εἷλον. ἀπὸ τούτου δὲ
[7, 24]   καὶ μετ´ αὐτὸ Ποσειδῶνος, Κόρης  τε   πεποίηται τῆς Δήμητρος καὶ τέταρτον
[7, 15]   ὁμοῦ τῷ Μετέλλῳ, καὶ ἀπέκτεινάν  τε   πλήθει πολλοὺς καὶ ἔλαβον ζῶντας
[7, 27]   ὀμνύουσιν ἐπὶ μεγίστοις αὐτήν· ἔσοδός  τε   πλὴν τοῖς ἱερεῦσιν ἄλλῳ γε
[7, 21]   (ὡς δὲ τοῦ Κορέσου δεήσεις  τε   ποιουμένου πάσας καὶ δώρων ὑποσχέσεις
[7, 26]   οἴκαδε ἐπανήρχοντο, Ὑπερησιεῖς δὲ τῇ  τε   πόλει τὸ ὄνομα τὸ νῦν
[7, 26]   Αἰγειρατῶν ὄνομα τὸ αὐτὸ  τε   πόλις καὶ τὸ ἐπίνειον ἔχει
[7, 24]   κάτω πνευμάτων ὑπήχησις ἰσχυρά, ἄλλα  τε   πολλὰ θεὸς ἐπὶ τοῖς
[7, 24]   δὲ ἐς τὸ πρόσω Σελινοῦς  τε   ποταμὸς καὶ ἀπωτέρω τεσσαράκοντα Αἰγίου
[7, 8]   κατεχομένην ὑπὸ Φιλίππου φρουρᾷ αὐτός  τε   προσεκάθητο πολιορκῶν καὶ παρὰ Ἀχαιοὺς
[7, 8]   δμηθεὶς ἑσπερίοισιν ὑπ´ ἀνδράσιν ἠῴοις  τε"   Ῥωμαῖοί τε δὴ τὰ πρὸς
[7, 13]   τοῦτον ἀφίκετο ἐς Μακεδονίαν στρατιά  τε   Ῥωμαίων καὶ ἡγεμὼν ἐπ´ αὐτῇ
[7, 10]   ὑπερβῆναι τοὺς ὅρκους καὶ ἐπί  τε   Σαπαίους καὶ Σαπαίων τὸν βασιλέα
[7, 7]   Ἀθηναίους καὶ τὸ Αἰτωλικὸν ἐπιστρατείαις  τε   συνεχέσιν ἐπίεζε καὶ λῃστῶν καταδρομαῖς·
[7, 3]   γένοιτο· χώρα δέ σφισιν ἔς  τε   τὰ λοιπά ἐστιν εὐδαίμων καὶ
[7, 19]   ἀνθρώποις θυσίαν ξένην, ἐνταῦθα ἱδρύσασθαί  τε   τὴν λάρνακα καὶ αὐτὸν οἰκῆσαι.
[7, 13]   στρατηγεῖν· ἐχόντων δὲ αὐτῶν ἔς  τε   τὴν πᾶσαν πολέμου παρασκευὴν καὶ
[7, 8]   πρότερον ἔτι αὐτοσχεδίως {καὶ} ἐπί  τε   τῆς Δημητρίου καὶ ὕστερον τῆς
[7, 19]   ἐν τῷ μεταξὺ τοῦ ναοῦ  τε   τῆς Λαφρίας καὶ τοῦ βωμοῦ
[7, 6]   τοῖς Ἀχαιοῖς ἔχοντες κράτος οἵ  τε   Τισαμενοῦ παῖδες Δαϊμένης καὶ Σπάρτων
[7, 7]   ἠνδραποδίσατο Ἀρκάδων Μεγάλην πόλιν· Λακεδαιμονίοις  τε   τὸ ἐν Σελλασίᾳ πταῖσμα πρὸς
[7, 21]   δέ ἐστιν ἐνταῦθα ἀγάλματα, ἴσοι  τε   τοῖς ἀρχαίοις πολίσμασι καὶ ὁμώνυμοι·
[7, 14]   καὶ οἱ σὺν αὐτῷ τῆς  τε   τόλμης ἐπέχειν τοὺς Ἀχαιοὺς ἐπειρῶντο
[7, 2]   δὲ Ἴωσιν ἀναμεμιγμένοι Θηβαῖοι Φιλώταν  τε   τὸν ἀπόγονον Πηνέλεω καὶ Αἴπυτον
[7, 5]   ἐν δὲ τῇ Κολοφωνίων ἄλσος  τε   τοῦ Ἀπόλλωνος, δένδρα μελίαι, καὶ
[7, 2]   Πριηνεῖς μὲν δὴ ὑπὸ Ταβούτου  τε   τοῦ Πέρσου καὶ ὕστερον ὑπὸ
[7, 24]   βίας ὠθοῖτο· τοῦτο δὲ ἀλλαχοῦ  τε   τοῦ σώματος ἐπισημαίνει καὶ ἐν
[7, 18]   ζῶντας ἐς τὸν βωμὸν ὄρνιθάς  τε   τοὺς ἐδωδίμους καὶ ἱερεῖα ὁμοίως
[7, 17]   Ἀχαιῶν πόλις Δύμη σταδίους ὅσον  τε   τριάκοντα ἀπέχει τοῦ Λαρίσου. ταύτην
[7, 10]   οἱ Ῥωμαῖοι προκατεγνῶσθαι νομίζοντες ἔς  τε   Τυρσηνίαν καὶ ἐς τὰς ἐκεῖ
[7, 16]   τοῦ ὁπλιτικοῦ τοῦ Ῥωμαίων βιαζόμενοί  τε   τῷ πλήθει καὶ ἀπαγορεύοντες τοῖς
[7, 15]   οὔτε οἰκοδομήματα καθαιρεῖν εἴα, Θηβαίων  τε   τῶν ἄλλων μήτε ἀποκτεῖναι μηδένα
[7, 15]   ἀκμὴν σίτου. ~(Ῥωμαῖοι δὲ παρά  τε   τῶν ἀνδρῶν διδαχθέντες οὓς ἐς
[7, 18]   Πατρεῦσι δὲ Αὔγουστος ἄλλα  τε   τῶν ἐκ Καλυδῶνος λαφύρων καὶ
[7, 24]   δὴ δεύτερος τῶν σεισμῶν ἀπώλειάν  τε   τῶν ἑτοιμοτέρων φέρει καί, ἐφ´
[7, 17]   ἐπιπέμψαι τῶν Λυδῶν. (ἐνταῦθα ἄλλοι  τε   τῶν Λυδῶν καὶ αὐτὸς Ἄττης
[7, 24]   ῥέπουσαν ἐς τὸ μελάντερον· (τῶν  τε   ὑδάτων ὡς τὸ πολὺ ἐπιλείπουσιν
[7, 24]   ἐπὶ τοῖς σεισμοῖς, ὅσοι μεγέθει  τε   ὑπερήρκασι καὶ ἐπὶ μήκιστον διικνοῦνται
[7, 22]   ποταμῷ πλατάνων ἐστὶν ἄλσος, κοῖλαί  τε   ὑπὸ παλαιότητος αἱ πολλαὶ καὶ
[7, 6]   δοκεῖν δέ μοι τὰς πατρίδας  τε   ὑπολειφθέντες ἕκαστοι τὰς αὑτῶν ἔσωζον
[7, 19]   μνῆμα Εὐρυπύλου. τὰ δὲ ὅστις  τε   ὢν καὶ καθ´ ἥντινα αἰτίαν
[7, 16]   Ἀθηναίοις καὶ αὑτῷ κτώμενος περιεποίησέ  τε   ὧν ἦρχε καὶ ἐτελεύτησεν αὐτὸς
[7, 8]   δὲ τὸ ἀπὸ τούτου σύμμαχοί  τε   ὠνομάζοντο Ῥωμαίων καὶ ἐς τὰ
[7, 4]   γυναῖκας ἐς χάριν Δαιδάλου. (δῆλά  τε   ὡς ἀνὰ πᾶσαν μὲν τὴν
[7, 23]   ἐρασθεῖσαν δὲ αὐτὴν Σελέμνου φοιτᾶν  τε   ὡς αὐτόν φασιν ἐκ θαλάσσης
[7, 22]   παῖδα Ἄρεως καὶ Τριτείας οἰκίσαι  τε   ὡς ηὐξήθη τὴν πόλιν καὶ
[7, 21]   διατεθεὶς ἐς ἔρωτα ἀπλαστότατα· (Καλλιρόη  τε   ὡς Κόρεσον τεθνεῶτα εἶδεν, μετέπεσε
[7, 11]   Γάλλῳ πόλεις ὁπόσας ἐστὶν οἷός  τε   {ὡς} πλείστας ἀφεῖναι συλλόγου τοῦ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site d'Agnes VINAS

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 16/01/2007