HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ταχθέντων 1
τάχους 2
τέ 7
τε 276
Τεγέᾳ 1
τεθῆναι 1
τεθνεῶτα 2

Fréquences [« »]
239 μὲν
197 τὰ
234 τῆς
276 τε
285 ἐν
285 τὴν
301 τοῦ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PAUSANIAS, Le Tour de la Grèce, livre VII

τε

Livre, Chap.

[7, 4]   ἔφυγεν ἐς Κρήτην, καὶ αὐτῷ τε ἀγάλματα Μίνῳ καὶ τοῦ Μίνω

[7, 26]   ἀπήγγειλαν· καὶ τοῦδε ἕνεκα αἵ τε ἀδελφαὶ διὰ τὸ ἐπ´ αὐτῷ

[7, 11]   ὑπάγονται σφᾶς ἐς ὁμολογίαν φρουράν τε Ἀθηναίων ἐσελθεῖν ἐς Ὠρωπὸν καὶ

[7, 3]   δὲ οὐ πολλοῖς ὕστερον ἔκ τε Ἀθηναίων καὶ ἐκ Βοιωτίας ἀφίκοντο

[7, 10]   δὲ Ἀθηναίων τὸν δῆμον ἔς τε Ἀθήνας καὶ πόλεων τῶν ἄλλων

[7, 20]   ἐν ὑπαίθρῳ τῆς ἀγορᾶς ἄγαλμά τε Ἀθηνᾶς καὶ πρὸ αὐτοῦ Πατρέως

[7, 9]   αὐτίκα ὑπὸ τῆς βουλῆς ἔς τε Ἀθήνας κατεπέμπετο καὶ ἐς Αἰτωλίαν

[7, 4]   ἀφίκετο· (Δαιδάλῳ μὲν γὰρ γένους τε Ἀθήνῃσιν ὑπῆρχεν εἶναι τοῦ βασιλικοῦ

[7, 1]   ἔχουσα ἀπὸ τῶν ἐνοικούντων, αὐτή τε Αἰγιαλὸς τὸ ἀρχαῖον καὶ οἱ

[7, 18]   καὶ ὅσα ἄλλα ἀγάλματα ἔκ τε Αἰτωλίας καὶ παρὰ Ἀκαρνάνων, τὰ

[7, 21]   τὴν ἤπειρον ταύτην οἰκοῦσι, τοῖς τε Αἰτωλοῖς καὶ τοῖς προσχώροις αὐτῶν

[7, 3]   Ἀργείων ἑλόντων Θήβας {καὶ} ἄλλοι τε αἰχμάλωτοι καὶ ἡ Μαντὼ τῷ

[7, 2]   δὲ ἐς Μίλητον Μυούσιοι τά τε ἄλλα ἀγώγιμα καὶ τῶν θεῶν

[7, 7]   δὲ ἀληθεῖ λόγῳ δεσπότου, τά τε ἄλλα αὐτοῦ μιμούμενος καὶ τὰ

[7, 23]   θεῖον ἔφασκε Φοίνικας {καὶ} τά τε ἄλλα Ἑλλήνων βέλτιον καὶ δὴ

[7, 26]   ἐγὼ μὲν οὖν Πινδάρου τά τε ἄλλα πείθομαι τῇ ᾠδῇ καὶ

[7, 19]   δὲ αὐτῆς ἐρῶντα Μελάνιππον, τά τε ἄλλα τοὺς ἡλικιώτας καὶ ὄψεως

[7, 19]   δέ πως τῷ γήρᾳ τά τε ἄλλα ὡς τὸ πολὺ ἐναντιοῦσθαι

[7, 2]   στόλος ὑπὸ βασιλεῦσιν ἀλλοίοις ὄχλοις τε ἀλλοίοις ἐστάλησαν. τὰ μὲν γὰρ

[7, 1]   ἐν κοινῷ βασιλέα ἕλωνται κατά τε ἀνδραγαθίαν καὶ γένους δόξαν. (Ἰώνων

[7, 9]   δὲ ἡ βουλὴ πέμπουσιν ἄλλους τε ἄνδρας καὶ Ἄππιον Λακεδαιμονίοις καὶ

[7, 13]   {εἰς Σπάρτην} νῦν δὲ αὐτίκα τε ἀνεκάλεσεν ἀπὸ τῆς διώξεως τοὺς

[7, 23]   (Ἀσκληπιὸν μὲν γὰρ ἀέρα γένει τε ἀνθρώπων εἶναι καὶ πᾶσιν ὁμοίως

[7, 3]   γὰρ παρὰ τῆς Μαντοῦς οἵτινές τε ἀνθρώπων ὄντες καὶ κατὰ αἰτίαν

[7, 8]   ἀφικνεῖσθαι πρὸς Κόρινθον στρατιᾷ, συμμάχους τε ἀξιωθησομένους καλεῖσθαι Ῥωμαίων καὶ ἅμα

[7, 11]   ἐς τὰς Ἀθήνας ἀπέστελλον ὁμήρους τε ἀπαιτήσοντας καὶ φρουράν σφισιν ἐξάγειν

[7, 9]   φιλίαν προσειληφὼς τὴν Φιλοποίμενος, λόγῳ τε ἀπέφαινε τὰ ὑπὲρ τῶν Ἀχαιῶν

[7, 25]   Αἰγιεῖς. (μετὰ δὲ Ἑλίκην ἀποτραπήσῃ τε ἀπὸ θαλάσσης ἐς δεξιὰν καὶ

[7, 1]   ἔσχεν ἀποθανόντος Σελινοῦντος, καὶ Ἑλίκην τε ἀπὸ τῆς γυναικὸς ᾤκισεν ἐν

[7, 3]   Βοιωτός· καὶ σφᾶς συναμφοτέρους ὅ τε Ἄποικος καὶ οἱ Τήιοι συνοίκους

[7, 20]   ἄγαλμα τοῦ Ὀλυμπίου πέραν ἱερόν τε Ἀπόλλωνος πεποίηται καὶ Ἀπόλλων χαλκοῦς,

[7, 9]   αὐτῶν ἐς Ἀχαιοὺς εἶναι, Λακεδαιμονίοις τε ἀποστεῖλαι πρέσβεις ἐφιᾶσιν ἐς Ῥώμην,

[7, 1]   ἔθετο Ἄρχανδρος. (δυνηθέντων δὲ ἔν τε Ἄργει καὶ Λακεδαίμονι τῶν Ἀχαιοῦ

[7, 1]   δὲ ὑπὸ Δωριέων ἐκπεπτωκότες ἔκ τε Ἄργους καὶ ἐκ Λακεδαίμονος ἐπεκηρυκεύοντο

[7, 23]   πόλεώς ἐστιν Ἀργυρᾶς, καὶ πηγή τε Ἀργυρᾶ ἐν δεξιᾷ τῆς λεωφόρου

[7, 6]   Λεύκτροις πταῖσμα καὶ ἅμα οἵ τε Ἀρκάδες συνεληλυθότες ἐς Μεγάλην πόλιν

[7, 17]   στάσιν προήχθησαν, καὶ σφᾶς ὑποτελεῖς τε αὖθις ὁ Οὐεσπασιανὸς εἶναι φόρων

[7, 21]   ἐς αὐτὸν εἴργασται αἰδώς ἀπέσφαξέ τε αὑτὴν ἐς τὴν πηγήν, {τοῦ

[7, 9]   βουλεύματα ἐς δέον χωρήσειν· γράμματά τε αὐτίκα ὑπὸ τῆς βουλῆς ἔς

[7, 11]   Ἀττικὴν ἔπειθον· ἀνθισταμένων δὲ ἄλλων τε αὐτοῖς καὶ οὐχ ἥκιστα τῶν

[7, 18]   Πατρεῖς περὶ Διονύσου λέγουσι, τραφῆναί τε αὐτὸν ἐν τῇ Μεσάτει καὶ

[7, 27]   ἔτι ἢ ἐν τῇ ἀκροπόλει τε αὐτὸν τῇ Ἀθηναίων καὶ ἐν

[7, 8]   κρινοῦντες. (ἔργῳ μὲν δὴ Φίλιππός τε αὐτὸς καὶ ἡ Μακεδόνων ἀκμὴ

[7, 9]   ὅσα δὲ ἄλλα ἐγκλήματα, λαμβάνειν τε αὐτοὺς καὶ ἐν τῷ Ἀχαϊκῷ

[7, 19]   Μελάνιππον καὶ Κομαιθώ· καὶ ἐκείνους τε αὐτοὺς μάντευμα ἀφίκετο θῦσαι τῇ

[7, 2]   Ἀνακτορίαν καλεῖσθαι τὴν γῆν Ἄνακτός τε αὐτόχθονος καὶ Ἀστερίου βασιλεύοντος τοῦ

[7, 3]   ἀποθανοῦσιν ἐν τῇ μάχῃ Κολοφωνίων τε αὐτῶν καὶ Σμυρναίων ἐστὶν ὁ

[7, 7]   τῷ Εὐρίπῳ, κατὰ δὲ Θεσσαλῶν τε αὐτῶν καὶ τοῦ Αἰτωλῶν ἔθνους

[7, 7]   (Λακεδαιμόνιοι δὲ Ἑλλήνων μόνοι διάφοροί τε Ἀχαιοῖς τὰ μάλιστα ἦσαν καὶ

[7, 12]   ἐξαπατᾶν ὑπῆρχεν ἐξ ἀρχῆς Διαίῳ τε Ἀχαιοὺς καὶ Μεναλκίδᾳ Λακεδαιμονίους· τοὺς

[7, 14]   δὲ καὶ ἐς Ῥώμην ἄλλους τε Ἀχαιῶν τῶν ἐν τέλει καὶ

[7, 25]   Βούρας ὡς ἐπὶ θάλασσαν ποταμός τε Βουραϊκὸς ὀνομαζόμενος καὶ Ἡρακλῆς οὐ

[7, 21]   ἐν τῇ Ἤλιδι φυομένης· κεκρυφάλους τε γὰρ ἀπ´ αὐτῆς καὶ ἐσθῆτα

[7, 14]   Ἀρκάδας συνεδρίου τοῦ Ἀχαιῶν· γένους τε γὰρ αὐτοῖς οὐδὲν τοῦ Ἀχαιῶν

[7, 12]   τοῖς Ἀχαιοῖς θανάτου δίκην· πρεσβεῦσαί τε γὰρ Ἀχαιῶν ἐναντία ἔφασκεν αὐτὸν

[7, 15]   ἤλαυνεν ἐπὶ τὰς Θήβας· Ἡράκλειάν τε γὰρ ἐπολιόρκησαν οἱ Θηβαῖοι μετὰ

[7, 16]   ὅσοις ἐπιβεβλήκει Μόμμιος ζημίαν· Βοιωτούς τε γὰρ Ἡρακλεώταις καὶ Εὐβοεῦσι τάλαντα

[7, 7]   οἱ Ἀχαιοὶ μάλιστα ἴσχυον· τυράννων τε γὰρ πλὴν Πελλήνης αἱ ἄλλαι

[7, 2]   δὲ κατάραντος στόλῳ Κρητῶν ἥ τε γῆ τὸ ὄνομα μετέβαλεν ἀπὸ

[7, 6]   ~(τότε δὲ ἀπεληλυθότων Ἰώνων τήν τε γῆν οἱ Ἀχαιοὶ τὴν Ἰώνων

[7, 19]   ἐξ Ἀρτέμιδος μήνιμα ἔφθειρε, τῆς τε γῆς καρπὸν οὐδένα ἀποδιδούσης καὶ

[7, 24]   ἑκάστοτε τοῦ ἔτους ὥραν χειμῶνός τε γίνεται καυματωδέστερος καὶ ἐν θέρει

[7, 19]   οὐδέν. (ἐπέδειξε δὲ ἐπὶ πολλῶν τε δὴ ἄλλων καὶ ἐν τοῖς

[7, 12]   Ῥωμαίους ἰδίᾳ πρεσβείαν ἀποστέλλειν. (πόλεμός τε δὴ ἀπὸ τῶν ἀμφισβητημάτων τούτων

[7, 15]   ἀνάγειν ἐκέλευσεν ὡς αὐτόν· ἐξεύρητό τε δὴ αὐτίκα ὁ Πυθέας καὶ

[7, 10]   ἐρεῖν ἔφασκε τῶν ἀνδρῶν. λέγειν τε δὴ ἐδόκει παντάπασιν ἄδικα καὶ

[7, 1]   Μέλανθος Ἀνδροπόμπου συνοίκους ἐξεδέξαντο Ἴωνός τε δὴ ἕνεκα καὶ ἔργων ἃ

[7, 11]   καὶ ὀπίσω τοὺς ὁμήρους. (χρόνος τε δὴ οὐ πολὺς ὁ μεταξὺ

[7, 8]   ὑπ´ ἀνδράσιν ἠῴοις τε" Ῥωμαῖοί τε δὴ τὰ πρὸς ἑσπέραν νεμόμενοι

[7, 5]   Ἐρυθραῖοι τὴν σχεδίαν καθέλκουσιν. ἔσοδός τε δὴ ταῖς Θρᾴσσαις ἐς τὸ

[7, 15]   Ῥωμαίων ὑπισχνεῖτο ὀργὴν γενήσεσθαι. ἅμα τε δὴ ταῦτα ἐπεκηρυκεύετο καὶ ἤλαυνεν

[7, 6]   ναυσὶν ἐς τὴν Ἀσίαν. οὗτοί τε δὴ τηνικαῦτα ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς

[7, 10]   ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ἐλαύνοντι Θεσσαλία τε δι´ Ἀλευάδου προεδόθη, Θήβας δὲ

[7, 2]   Δάμων οἱ Εὐκτήμονος Ἀθηναῖοι ναῦς τε διδόασιν ἐς τὸν πλοῦν καὶ

[7, 8]   δὲ ἥκων ὁ Φλαμίνιος Ἐρέτριάν τε διήρπασε, τοὺς φρουροῦντας Μακεδόνων μάχῃ

[7, 21]   εἶναί φησι τὸν Ποσειδῶνα ἵππων τε δωτῆρα νεῶν τ´ ἰθυκρηδέμνων" οὕτω

[7, 25]   νυκτί, ἅμα δὲ ἡμέρᾳ τούς τε ἑαυτῶν ἀπεληλυθότας αἰσθάνονται καὶ ἀθροιζομένων

[7, 20]   γὰρ χαίρειν μάλιστα Ἀπόλλωνα Ἀλκαῖός τε ἐδήλωσεν ἐν ὕμνῳ τῷ ἐς

[7, 8]   ὑπάγονται τὸν Ἀχαϊκὸν καὶ δίκας τε ἐδίκαζόν σφισιν ἐς τὸ ἀκριβέστατον

[7, 27]   ἀέρα ἐκ τοῦ ἀδύτου νότιόν τε εἶναι καὶ δι´ αὐτὸ τῷ

[7, 15]   ἀπεστέλλοντο δὲ ἐς Μέγαρα φρουρά τε εἶναι Μεγαρεῦσι τοῦ ἄστεως καί,

[7, 26]   πείθομαι τῇ ᾠδῇ καὶ Μοιρῶν τε εἶναι μίαν τὴν Τύχην καὶ

[7, 4]   ὁμοῦ τῷ παιδὶ ἐμβληθεὶς ἐκδιδράσκει τε ἐκ Κρήτης καὶ ἐς Ἴνυκον

[7, 2]   τῇ Ἐφεσίᾳ θεῷ, ἅτε ἐπιστάμεναι {τε} ἐκ παλαιοῦ τὸ ἱερόν, καὶ

[7, 7]   χρόνον ἅπαντα ἀπείρως ἐσχήκεσαν αἵ τε ἐκ πολέμων καὶ ἀπὸ τῆς

[7, 15]   ὁπόσας εἴρητο ὑπὸ Ῥωμαίων, τῆς τε ἐκ τοῦ χρόνου τοῦ προτέρου

[7, 12]   τῇ ἀφέσει τοῦ Μεναλκίδα ἰδίᾳ τε ἕκαστος καὶ ἐν κοινῷ Δίαιον

[7, 9]   Ἑλλάδα ἀφίκοντο. οἱ δὲ τούς τε ἐκβληθέντας ὑπὸ Ἀχαιῶν κατάγουσιν ἐς

[7, 7]   Ἀχαιοὺς πρὸς Δύμῃ παρὰ πολύ τε ἐκράτησεν ἐλθόντας ἐς χεῖρας καὶ

[7, 21]   καὶ ἐσῄει γὰρ αὐτὴν Κορέσου τε ἔλεος καὶ ὅσα ἐς αὐτὸν

[7, 10]   οἱ διέφερεν οὐδὲν εἰ Ἀθήνας τε ἐλευθέραν καὶ τὴν πᾶσαν Ἑλλάδα

[7, 22]   τοῦ τάφου, τέχνη Νικίου· θρόνος τε ἐλέφαντος καὶ γυνὴ νέα καὶ

[7, 25]   τοῦ Ποσειδῶνος ἐπ´ ἴσης ἔν τε Ἑλίκῃ καὶ ἐν ταῖς Αἰγαῖς

[7, 7]   ἐν τῇ Ἀτθίδι συγγραφῇ, ὅσοι τε Ἑλλήνων ἢ βαρβάρων ἐναντία Φιλίππου

[7, 5]   δὲ οὐκ ἐξειργασμένα Ἀπόλλωνος, τό τε ἐν Βραγχίδαις τῆς Μιλησίας καὶ

[7, 25]   πολὺ δὲ ἀπωτέρω Κράθιδος σῆμά τε ἐν δεξιᾷ τῆς ὁδοῦ καὶ

[7, 14]   καὶ Ὀρέστης· ὁ δὲ τούς τε ἐν ἑκάστῃ πόλει τῶν Ἀχαιῶν

[7, 5]   ἐπέλαβεν ὑπὸ Περσῶν κατακαυθῆναι, τόν τε ἐν Σάμῳ τῆς Ἥρας καὶ

[7, 6]   τοῦ μὲν ἐν Χαιρωνείᾳ Φιλίππου τε ἐναντία καὶ Μακεδόνων οἱ Ἀχαιοὶ

[7, 4]   ὁμοῦ τῇ τέχνῃ τῆς πλάνης τε ἕνεκα καὶ ἐπὶ ταῖς συμφοραῖς

[7, 5]   μὲν τὸ τῆς Ἐφεσίας μεγέθους τε ἕνεκα καὶ ἐπὶ τῷ ἄλλῳ

[7, 4]   ἔρημον οὖσαν ἀφικέσθαι καὶ νύμφῃ τε ἐνταῦθα συγγενέσθαι καὶ ὑπὸ τὰς

[7, 16]   Ἀττάλου. (Μόμμιος μὲν δὴ τῶν τε ἐξ Ἰταλίας τινὰς καὶ τὰ

[7, 20]   ἀγορᾷ Διὸς ναὸς Ὀλυμπίου, αὐτός τε ἐπὶ θρόνου καὶ ἑστῶσα Ἀθηνᾶ

[7, 5]   ἄγαλμα ξύλου μεγέθει μέγα καθήμενόν τε ἐπὶ θρόνου καὶ ἠλακάτην ἐν

[7, 22]   ὁ τῷ θεῷ χρώμενος λιβανωτόν τε ἐπὶ τῆς ἑστίας θυμιᾷ καὶ

[7, 4]   Ἴωσι Προκλῆς ὁ Πιτυρέως, αὐτός τε Ἐπιδαύριος καὶ Ἐπιδαυρίους {ἦν} τὸ

[7, 26]   τὸ δὲ ἄλλο ξόανον χρυσῷ τε ἐπιπολῆς διηνθισμένον ἐστὶ καὶ φαρμάκοις.

[7, 21]   καὶ ἄλσος ἐπὶ θαλάσσῃ, δρόμους τε ἐπιτηδειοτάτους καὶ ἐς τἄλλα δίαιταν

[7, 5]   Νεμέσεων λέγουσιν ἱερόν, καὶ πηγῇ τε ἐπιτυχεῖν αὐτὸν καὶ πλατάνῳ πρὸ

[7, 27]   τὰς γυναῖκας οἱ ἄνδρες γέλωτί τε ἐς ἀλλήλους χρῶνται καὶ σκώμμασιν.

[7, 27]   ἱερὸν τῶν ἀνδρῶν, αἱ γυναῖκές τε ἐς αὐτοὺς καὶ ἀνὰ μέρος

[7, 15]   στρατεύματος παρῄει Δίαιος· καὶ δούλους τε ἐς ἐλευθερίαν ἠφίει, τὸ Μιλτιάδου

[7, 23]   τοῦ Ἀπόλλωνος. ἐφεξῆς δὲ ἄκρα τε ἐς τὴν θάλασσαν ἔχει, καὶ

[7, 27]   Λαμπτήρια ἑορτὴν ἄγουσι, καὶ δᾷδάς τε ἐς τὸ ἱερὸν κομίζουσιν ἐν

[7, 21]   οἱ Πατρεῖς φασιν αὐτὸν τοῖς τε ἐς τοὺς παῖδας παθήμασι καὶ

[7, 3]   ἐκ τῆς Κολοφωνίας, οὕτω γῆν τε ἔσχον, ἣν καὶ νῦν ἔτι

[7, 16]   τιμημάτων τὰς ἀρχάς· καὶ φόρος τε ἐτάχθη τῇ Ἑλλάδι καὶ οἱ

[7, 21]   τὸ ἄγαλμα. ὁ δὲ ἤκουσέ τε εὐχομένου τοῦ ἱερέως καὶ οἱ

[7, 4]   διαβάντες ἐν τῇ Σάμῳ τούς τε Ἐφεσίους ἐκβάλλουσι καὶ ἀνεσώσαντο τὴν

[7, 27]   σχῆμα δὲ αὐτῷ τετράγωνον, γένειά τε ἔχει καὶ ἐπὶ τῇ κεφαλῇ

[7, 25]   ἐς τὴν Κερύνειαν, καὶ δυνατωτέρα τε ἡ Κερύνεια οἰκητόρων πλήθει καὶ

[7, 19]   θεός. (καὶ οὕτω τῷ Εὐρυπύλῳ τε ἡ νόσος καὶ τοῖς ἐνταῦθα

[7, 18]   ἐς τὴν θυσίαν νομίζουσι, δημοσίᾳ τε ἡ πόλις καὶ οὐχ ἧσσον

[7, 24]   μυχοῦ τῆς γῆς ἀναπέμπεται· μόνη τε ἡ τοιαύτη κίνησις οὐδὲ τοῦ

[7, 26]   ἐν τούτῳ τῷ οἰκήματι ἀνήρ τε ἤδη γέρων ἴσα καὶ ὀδυρόμενος

[7, 8]   Φιλίππου καὶ Μακεδόνων Ῥωμαῖοι σφίσι τε ἥκοιεν καὶ τῷ Ἑλληνικῷ δεσπόται

[7, 24]   Αἰγιεῦσιν ἀγάλματα χαλκοῦ πεποιημένα, Ζεύς τε ἡλικίαν παῖς καὶ Ἡρακλῆς, οὐδὲ

[7, 17]   δὲ ὅστις ἦν, οὐδὲν οἷός τε ἦν ἀπόρρητον ἐς αὐτὸν ἐξευρεῖν,

[7, 7]   καὶ ἀπὸ κοινοῦ λόγου βουλεύματά τε ἦν Ἀχαιοῖς καὶ τὰ ἔργα.

[7, 17]   καὶ ἐς ἐμὲ ἔτι στήλη τε ἦν ἐπὶ τοῦ χώματος καὶ

[7, 17]   γράψαντι πεποιημένα ἐστὶν ὡς υἱός τε ἦν Καλαοῦ Φρυγὸς καὶ ὡς

[7, 13]   καὶ Ἀχαιοῖς πόλεμον ἐν ἐγκλήμασί τε ἦν ὑπὸ τῶν πολιτῶν καὶ

[7, 8]   τὰ δὲ ἐς Μακεδόνας δύναμίν τε, ἣν ἐπὶ Φιλίππου περιεβάλοντο τοῦ

[7, 8]   ἐκρατήθη τῇ συμβολῇ, ὡς στρατιᾶς τε ἣν ἦγεν ἀποβαλεῖν τὸ πολὺ

[7, 20]   Ἀθηνᾶ παρὰ τὸν θρόνον, τῆς τε Ἥρας ἄγαλμα τοῦ Ὀλυμπίου πέραν

[7, 25]   δ´ Ἄρειόν τε πάγον βωμούς τε θυώδεις Εὐμενίδων, ὅθι χρὴ Λακεδαιμονίους

[7, 19]   οἱ ἐπιχώριοι τοῦ χρησμοῦ, βασιλέα τε ἰδόντες ὃν οὔπω πρότερον ἑωράκεσαν

[7, 26]   ἐς τὰ μάλιστα ἀρχαῖον τό τε ἱερὸν αὐτὸ καὶ ὁπόσα ἐν

[7, 5]   (ἡ δὲ Ἰωνία παρὲξ τῶν τε ἱερῶν καὶ τῆς τοῦ ἀέρος

[7, 2]   καὶ περὶ τὸ ἱερὸν ἄλλοι τε ἱκεσίας ἕνεκα καὶ γυναῖκες τοῦ

[7, 24]   οὐδεμιᾶς ἐπελθούσης ὕστερον στρατιᾶς τήν τε Ἴλιον ἐπόρθησε καὶ ὅσαι περίοικοι

[7, 24]   σέβεσθαι Ποσειδῶνα Ἑλικώνιον· καὶ Μιλησίοις τε ἰόντι ἐπὶ τὴν πηγὴν τὴν

[7, 25]   ἱκέτας ἀδικεῖν· ἱκέται δ´ ἱεροί τε καὶ ἁγνοί" (ταῦτα Ἕλλησιν ἦλθεν

[7, 17]   καθεστηκός ἐστιν Ἕλλησι, καὶ Ἀμφιάραόν τε καὶ Ἄδραστον Φορωνείδας καὶ Ἐρεχθείδην

[7, 4]   Εὐάνθην καὶ Μέλανα καὶ Σάλαγόν τε καὶ Ἀθάμαντα. ἀφίκοντο δὲ καὶ

[7, 23]   καὶ Ἡρακλῆς, ἐστι δὲ Ζεύς τε καὶ Ἀθηνᾶ· θεοὺς δὲ σφᾶς

[7, 25]   οἱ δέ τοι εἰς Ἑλίκην τε καὶ Αἰγὰς δῶρ´ ἀνάγουσι" δῆλον

[7, 6]   ταύταις δὲ Ἑλίκη καὶ Αἰγαί τε καὶ Αἴγειρα καὶ Πελλήνη πρὸς

[7, 11]   δὲ ἤρεσκε μὴ τιμωρεῖν φιλίᾳ τε καὶ αἰδοῖ τῇ Ἀθηναίων. ἐνταῦθα

[7, 26]   ποιήσαντα ἔπος οἵ θ´ Ὑπερησίην τε καὶ αἰπεινὴν Δονόεσσαν" Πεισίστρατον δέ,

[7, 26]   καὶ Ἀθηνᾶς ἄγαλμα ἕστηκε· πρόσωπόν τε καὶ ἄκραι χεῖρες ἐλέφαντος καὶ

[7, 26]   ἡνίκα ἔπη τὰ Ὁμήρου διεσπασμένα τε καὶ ἄλλα ἀλλαχοῦ μνημονευόμενα ἤθροιζε,

[7, 15]   τὸ τέλμα, παντάπασιν ἔμελλεν ἄγνωστός τε καὶ ἄπυστος οἰχήσεσθαι κατὰ τοῦ

[7, 18]   Ἄνθειαν καὶ Βολίνην καὶ Ἀργυρᾶν τε καὶ Ἄρβαν. (Αὔγουστος δὲ ἢ

[7, 21]   ὁμώνυμοι· Μεσατεὺς γὰρ καὶ Ἀνθεύς τε καὶ Ἀροεύς ἐστιν αὐτοῖς τὰ

[7, 25]   Βουραϊκός, μαντείας δὲ ἐπὶ πίνακί τε καὶ ἀστραγάλοις ἔστι λαβεῖν. εὔχεται

[7, 17]   καὶ νόσου τῆς λοιμώδους ἀνενεγκόν τε καὶ αὖθις ἀνανηξάμενον, ἔτεσιν ἔμελλεν

[7, 9]   ταύτην ὑπὸ Ἀχαιῶν ἐκπεπτωκότας, τούτους τε καὶ Ἀχαιῶν αὐτῶν τοὺς φεύγοντας

[7, 24]   καὶ ὡσαύτως ἐν Τέῳ περίβολός τε καὶ βωμός ἐστι τῷ Ἑλικωνίῳ

[7, 15]   Σκάρφειαν μετεσχήκεσαν. τότε δὲ αὐτοί τε καὶ γυναῖκες ἐκλελοιπότες πᾶσα ἡλικία

[7, 10]   πράγματα ἐφθάρη Σαμίων πλὴν ἑνός τε καὶ δέκα ἀνδρῶν τῶν ἄλλων

[7, 16]   καὶ τὰ ἐπικουρικὰ ἀπωτέρω δύο τε καὶ δέκα ἔταξε σταδίοις, πρὸ

[7, 6]   τὰς πόλεις. αἱ δὲ δύο τε καὶ δέκα ἦσαν ἀριθμόν, ὁπόσαι

[7, 18]   δὲ ὗς ἀγρίους καὶ ἐλάφους τε καὶ δορκάδας, οἱ δὲ καὶ

[7, 22]   στάδιοι δὲ ἐς Τρίτειαν εἴκοσί τε καὶ ἑκατόν εἰσιν ἐκ Φαρῶν.

[7, 24]   Ἀχαιῶν ἀθροίζεται, καθότι ἐς Θερμοπύλας τε καὶ ἐς Δελφοὺς οἱ Ἀμφικτύονες.

[7, 18]   τὴν Ὤλενον καὶ ἐς Πειράς τε καὶ ἐς Εὐρυτειὰς ἀποχωρῆσαι. (τοῦ

[7, 20]   τοῦ Ἀθήνῃσι· τοῦτο γὰρ μεγέθει τε καὶ ἐς τὴν πᾶσαν ὑπερῆρκε

[7, 7]   (τότε δὲ ἀποστέλλουσιν Ἀθηναίοις στρατιάν τε καὶ ἡγεμόνα Ὀτίλιον· τοῦτο γάρ

[7, 2]   τοῦτο ἱδρύσασθαι στρατευομένας ἐπὶ Ἀθήνας τε καὶ Θησέα. αἱ δὲ ἀπὸ

[7, 10]   ἄλλας ὑπὲρ τῶν ἀνδρῶν πρεσβείας τε καὶ ἱκεσίας ἐπιπεμπόντων λόγον ἐποιοῦντο

[7, 21]   ἐπικλήσεις αὐτῷ, Πελαγαῖος καὶ Ἀσφάλιός τε καὶ Ἵππιος. (ὠνομάσθαι δὲ Ἵππιον

[7, 6]   Δαϊμένης καὶ Σπάρτων καὶ Τέλλις τε καὶ Λεοντομένης· Κομήτης δὲ ὁ

[7, 20]   πόλιν πέρι τεῖχος ἔδειμα, εὐρύ τε καὶ μάλα καλόν, ἵν´ ἄρρηκτος

[7, 4]   καὶ γενέσθαι οἱ παῖδας Ἄγελόν τε καὶ Μέλανα· ἀνὰ χρόνον δὲ

[7, 2]   ἐξέπλευσαν ἐξ Ἀθηνῶν Ἴωνες, Λακεδαιμονίους τε καὶ Μινύας τοὺς ἐκβληθέντας ὑπὸ

[7, 15]   ἱππεῖς, τὸ δὲ ὁπλιτεῦον τετρακισχίλιοί τε καὶ μύριοι. (ἐνταῦθα ὁ Δίαιος

[7, 1]   ἐκ Λακεδαίμονος ἐπεκηρυκεύοντο Ἴωσιν αὐτοί τε καὶ ὁ βασιλεὺς Τισαμενὸς ὁ

[7, 5]   ἁλιέα οἱ αὐτοὶ οὗτοι ἀναβλέψαι τε καὶ ὁρᾶν τὸ λοιπὸν τοῦ

[7, 14]   δικασταὶ καὶ Ἀχαιοῖς γενέσθαι, ἄλλοι τε καὶ Ὀρέστης· ὁ δὲ τούς

[7, 5]   δὴ ἐν Ἰωνίᾳ θαύματα πολλά τε καὶ οὐ πολλῷ τινι τῶν

[7, 3]   τοῖς Κρησὶ Λυκίων καὶ Καρῶν τε καὶ Παμφύλων, Λυκίων μὲν κατὰ

[7, 10]   πάντας γὰρ φρονῆσαι τὰ Μακεδόνων τε καὶ Περσέως. ὁ μὲν δὴ

[7, 24]   τὰ εἰρημένα, ὕδωρ ἄφθονον θεάσασθαί τε καὶ πιεῖν ἐκ πηγῆς ἡδύ.

[7, 20]   πύλης ἀνδριάντες εἰσὶν ἐπίχρυσοι, Πατρεύς τε καὶ Πρευγένης καὶ Ἀθερίων, οἳ

[7, 15]   ὕπατος τότε ᾑρημένος, τοῦτον ναῦς τε καὶ στρατιὰν πεζὴν ἐκέλευον ἐπ´

[7, 16]   ἀφίκετο δὲ ἱππικὸν μὲν πεντακόσιοί τε καὶ τρισχίλιοι, τοῦ πεζοῦ δὲ

[7, 25]   Ἀρκαδικοῦ κατερχόμενος, ὄνομα δὲ αὐτῷ τε {καὶ} τῷ ποταμῷ Κρᾶθις καὶ

[7, 24]   πνεῦμα εἰ συνεχεῖ πυρετῷ πυκνότερόν τε καὶ ὑπὸ πολλῆς ἄνω τῆς

[7, 7]   ἐπὶ δὲ Εὐβοίᾳ καὶ Βοιωτοῖς τε καὶ Φωκεῦσι Χαλκὶς ἡ πρὸς

[7, 23]   κεκάλυπται λεπτῷ, ξόανον πλὴν προσώπου τε καὶ χειρῶν ἄκρων καὶ ποδῶν,

[7, 5]   οὐχ ἥκιστα ἐπὶ ταῖς Χάρισί τε καὶ Ὥραις, αἳ πρὶν ἐσελθεῖν

[7, 21]   δὲ ᾠκεῖτο ἔτι Καλυδών, ἄλλοι τε Καλυδωνίων ἐγένοντο ἱερεῖς τῷ θεῷ

[7, 18]   ἐκ τῆς Ἀττικῆς ἀφικομένου τόν τε καρπὸν λαμβάνει τὸν ἥμερον καὶ

[7, 16]   Ῥωμαῖοι τῆς Ἑλλάδος, καὶ συνέδριά τε κατὰ ἔθνος ἀποδιδόασιν ἑκάστοις τὰ

[7, 16]   ἐν τῇ ὑπερορίᾳ κτᾶσθαι· συνέδριά τε κατὰ ἔθνος τὰ ἑκάστων, Ἀχαιῶν

[7, 16]   ἡμέρᾳ μετὰ τὴν μάχην ᾕρει τε κατὰ κράτος καὶ ἔκαιε Κόρινθον.

[7, 5]   μέν γε Ἐφεσία χώρα τόν τε Κέγχριον ποταμὸν καὶ τοῦ Πίονος

[7, 19]   τὸν πλοῦν ἐποιεῖτο, ἀλλ´ ἐπί τε Κίρραν καὶ ἐς τὸν ταύτῃ

[7, 17]   καὶ Ἠλείοις τῆς χώρας ποταμός τε Λάρισος καὶ Ἀθηνᾶς ἐπὶ τῷ

[7, 10]   Λακεδαιμονίοις καὶ Ἄγιδι προδοῦναι, (οἵ τε Λυσάνδρου καλούμενοι ξένοι χρόνον οὐδένα

[7, 15]   κατὰ τὸ στενὸν τὸ Ἡρακλείας τε μεταξὺ καὶ Θερμοπυλῶν τοὺς Ἀχαιοὺς

[7, 17]   οὕτως οἱ τὸν Ἡρακλέα τό τε μνῆμα αὐτὸν εἶναι τὸν ποιήσαντα

[7, 21]   πρὸς δὲ τῷ λιμένι Ποσειδῶνός τε ναὸς καὶ ἄγαλμά ἐστιν ὀρθὸν

[7, 26]   διηνθισμένον ἐστὶ καὶ φαρμάκοις. (Ἀρτέμιδός τε ναὸς καὶ ἄγαλμα τέχνης τῆς

[7, 23]   ποιοῦντα ἀνθρώποις. (Αἰγιεῦσι δὲ Ἀθηνᾶς τε ναὸς καὶ Ἥρας ἐστὶν ἄλσος.

[7, 22]   δὲ τοῦ Πατρέων ἄστεως ποταμός τε ὁ Μείλιχος καὶ τὸ ἱερὸν

[7, 25]   τὴν ἀκρόπολιν κατειληφότων· καὶ αὐτοί τε οἱ ἀποκτείναντες ἐνομίσθησαν καὶ οἱ

[7, 2]   μετασχόντες ἦσαν οἵδε Ἑλλήνων, Θηβαῖοί τε οἱ ὁμοῦ Φιλώτᾳ γεγονότι ἀπογόνῳ

[7, 24]   χώραν σφίσιν αὐτίκα κατασκήψας τῶν τε οἰκοδομημάτων τὴν κατασκευὴν καὶ ὁμοῦ

[7, 19]   καὶ Κομαιθοῦς ἕνεκα ἀπώλλυντο, αὐτοί τε οἰκτρότατα καὶ οἱ προσήκοντές σφισιν

[7, 25]   ἐσείσθη σφίσιν ἡ πόλις συνεχεῖ τε ὁμοῦ καὶ ἰσχυρῷ τῷ σεισμῷ,

[7, 15]   αὐτῷ πόθος τὰ ἐν Μακεδονίᾳ τε ὁμοῦ καὶ τὰ Ἀχαιῶν κατεργασθῆναι

[7, 19]   ἐς τὴν θυσίαν ἐπαύσθη, τό τε ὄνομα ἐτέθη τὸ νῦν τῷ

[7, 23]   Σικυωνίων τὸ αὐτὸ ἄγαλμα Ὑγείαν τε ὀνομάζεσθαι καὶ παιδὶ ἦν δῆλα

[7, 24]   ὕδωρ αὐτόθεν ἐρρύη, καὶ λίμνη τε ὀνομαζομένη Σαλόη τὸ χάσμα ἐγένετο

[7, 5]   Σμυρναίοις ἱερὸν Ἀσκληπιοῦ μεταξὺ Κορυφῆς τε ὄρους καὶ θαλάσσης ἀμιγοῦς ὕδατι

[7, 26]   τοῦ ἱεροῦ τοῦ Διὸς διά τε ὀρῶν καὶ ἀνάντης ἐστί· μῆκος

[7, 26]   ἐσίασιν ἐν ἡμέραις ῥηταῖς, ἄλλα τε ὅσα νομίζουσι προκαθαριεύσαντες καὶ ἐς

[7, 16]   εὑρὼν τὸ Ἀθηναίων στρατόπεδον καταβάλλει τε ὅσον πέντε ἐξ αὐτῶν, καὶ

[7, 7]   τοῖς ἄλλοις ἐγένοντο Ἕλλησι. συνέδριόν τε οὖν Ἀχαϊκὸν καλούμενον καὶ ἀπὸ

[7, 8]   ἐς τὸ ἀσφαλέστατον ὀχυρωθέντα. τά τε οὖν τείχη τῆς Σπάρτης οἱ

[7, 8]   πόλεις Ἑλληνίδας καὶ ἀρχαίας, ἀναμαρτήτους τε οὔσας πρὸς Ῥωμαίους καὶ οὐ

[7, 25]   ἢ κατὰ πρόφασιν ἀλλοίαν, μόνοι τε οὗτοι Βουρέων ἐλείφθησαν καὶ αὐτοὶ

[7, 25]   ἔπη τάδε· φράζεο δ´ Ἄρειόν τε πάγον βωμούς τε θυώδεις Εὐμενίδων,

[7, 8]   παρὰ Ῥωμαίων εὕρητο εἰρήνην δεήσεσί τε παντοίαις καὶ δαπάναις χρημάτων μεγάλαις.

[7, 5]   ὁ τοῦ Οἰνοπίωνος τάφος θέαν τε παρέχεται καί τινας καὶ λόγους

[7, 16]   στρατόπεδον κατεῖρξαν, καὶ ἀσπίδας ὅσον τε πεντακοσίας εἷλον. ἀπὸ τούτου δὲ

[7, 24]   καὶ μετ´ αὐτὸ Ποσειδῶνος, Κόρης τε πεποίηται τῆς Δήμητρος καὶ τέταρτον

[7, 15]   ὁμοῦ τῷ Μετέλλῳ, καὶ ἀπέκτεινάν τε πλήθει πολλοὺς καὶ ἔλαβον ζῶντας

[7, 27]   ὀμνύουσιν ἐπὶ μεγίστοις αὐτήν· ἔσοδός τε πλὴν τοῖς ἱερεῦσιν ἄλλῳ γε

[7, 21]   (ὡς δὲ τοῦ Κορέσου δεήσεις τε ποιουμένου πάσας καὶ δώρων ὑποσχέσεις

[7, 26]   οἴκαδε ἐπανήρχοντο, Ὑπερησιεῖς δὲ τῇ τε πόλει τὸ ὄνομα τὸ νῦν

[7, 26]   Αἰγειρατῶν ὄνομα τὸ αὐτὸ ἥ τε πόλις καὶ τὸ ἐπίνειον ἔχει

[7, 24]   κάτω πνευμάτων ὑπήχησις ἰσχυρά, ἄλλα τε πολλὰ ὁ θεὸς ἐπὶ τοῖς

[7, 24]   δὲ ἐς τὸ πρόσω Σελινοῦς τε ποταμὸς καὶ ἀπωτέρω τεσσαράκοντα Αἰγίου

[7, 8]   κατεχομένην ὑπὸ Φιλίππου φρουρᾷ αὐτός τε προσεκάθητο πολιορκῶν καὶ παρὰ Ἀχαιοὺς

[7, 8]   δμηθεὶς ἑσπερίοισιν ὑπ´ ἀνδράσιν ἠῴοις τε" Ῥωμαῖοί τε δὴ τὰ πρὸς

[7, 13]   τοῦτον ἀφίκετο ἐς Μακεδονίαν στρατιά τε Ῥωμαίων καὶ ἡγεμὼν ἐπ´ αὐτῇ

[7, 10]   ὑπερβῆναι τοὺς ὅρκους καὶ ἐπί τε Σαπαίους καὶ Σαπαίων τὸν βασιλέα

[7, 7]   Ἀθηναίους καὶ τὸ Αἰτωλικὸν ἐπιστρατείαις τε συνεχέσιν ἐπίεζε καὶ λῃστῶν καταδρομαῖς·

[7, 3]   γένοιτο· χώρα δέ σφισιν ἔς τε τὰ λοιπά ἐστιν εὐδαίμων καὶ

[7, 19]   ἀνθρώποις θυσίαν ξένην, ἐνταῦθα ἱδρύσασθαί τε τὴν λάρνακα καὶ αὐτὸν οἰκῆσαι.

[7, 13]   στρατηγεῖν· ἐχόντων δὲ αὐτῶν ἔς τε τὴν πᾶσαν πολέμου παρασκευὴν καὶ

[7, 8]   πρότερον ἔτι αὐτοσχεδίως {καὶ} ἐπί τε τῆς Δημητρίου καὶ ὕστερον τῆς

[7, 19]   ἐν τῷ μεταξὺ τοῦ ναοῦ τε τῆς Λαφρίας καὶ τοῦ βωμοῦ

[7, 6]   τοῖς Ἀχαιοῖς ἔχοντες κράτος οἵ τε Τισαμενοῦ παῖδες Δαϊμένης καὶ Σπάρτων

[7, 7]   ἠνδραποδίσατο Ἀρκάδων Μεγάλην πόλιν· Λακεδαιμονίοις τε τὸ ἐν Σελλασίᾳ πταῖσμα πρὸς

[7, 21]   δέ ἐστιν ἐνταῦθα ἀγάλματα, ἴσοι τε τοῖς ἀρχαίοις πολίσμασι καὶ ὁμώνυμοι·

[7, 14]   καὶ οἱ σὺν αὐτῷ τῆς τε τόλμης ἐπέχειν τοὺς Ἀχαιοὺς ἐπειρῶντο

[7, 2]   δὲ Ἴωσιν ἀναμεμιγμένοι Θηβαῖοι Φιλώταν τε τὸν ἀπόγονον Πηνέλεω καὶ Αἴπυτον

[7, 5]   ἐν δὲ τῇ Κολοφωνίων ἄλσος τε τοῦ Ἀπόλλωνος, δένδρα μελίαι, καὶ

[7, 2]   Πριηνεῖς μὲν δὴ ὑπὸ Ταβούτου τε τοῦ Πέρσου καὶ ὕστερον ὑπὸ

[7, 24]   βίας ὠθοῖτο· τοῦτο δὲ ἀλλαχοῦ τε τοῦ σώματος ἐπισημαίνει καὶ ἐν

[7, 18]   ζῶντας ἐς τὸν βωμὸν ὄρνιθάς τε τοὺς ἐδωδίμους καὶ ἱερεῖα ὁμοίως

[7, 17]   Ἀχαιῶν πόλις Δύμη σταδίους ὅσον τε τριάκοντα ἀπέχει τοῦ Λαρίσου. ταύτην

[7, 10]   οἱ Ῥωμαῖοι προκατεγνῶσθαι νομίζοντες ἔς τε Τυρσηνίαν καὶ ἐς τὰς ἐκεῖ

[7, 16]   τοῦ ὁπλιτικοῦ τοῦ Ῥωμαίων βιαζόμενοί τε τῷ πλήθει καὶ ἀπαγορεύοντες τοῖς

[7, 15]   οὔτε οἰκοδομήματα καθαιρεῖν εἴα, Θηβαίων τε τῶν ἄλλων μήτε ἀποκτεῖναι μηδένα

[7, 15]   ἀκμὴν σίτου. ~(Ῥωμαῖοι δὲ παρά τε τῶν ἀνδρῶν διδαχθέντες οὓς ἐς

[7, 18]   Πατρεῦσι δὲ ὁ Αὔγουστος ἄλλα τε τῶν ἐκ Καλυδῶνος λαφύρων καὶ

[7, 24]   δὴ δεύτερος τῶν σεισμῶν ἀπώλειάν τε τῶν ἑτοιμοτέρων φέρει καί, ἐφ´

[7, 17]   ἐπιπέμψαι τῶν Λυδῶν. (ἐνταῦθα ἄλλοι τε τῶν Λυδῶν καὶ αὐτὸς Ἄττης

[7, 24]   ῥέπουσαν ἐς τὸ μελάντερον· (τῶν τε ὑδάτων ὡς τὸ πολὺ ἐπιλείπουσιν

[7, 24]   ἐπὶ τοῖς σεισμοῖς, ὅσοι μεγέθει τε ὑπερήρκασι καὶ ἐπὶ μήκιστον διικνοῦνται

[7, 22]   ποταμῷ πλατάνων ἐστὶν ἄλσος, κοῖλαί τε ὑπὸ παλαιότητος αἱ πολλαὶ καὶ

[7, 6]   δοκεῖν δέ μοι τὰς πατρίδας τε ὑπολειφθέντες ἕκαστοι τὰς αὑτῶν ἔσωζον

[7, 19]   μνῆμα Εὐρυπύλου. τὰ δὲ ὅστις τε ὢν καὶ καθ´ ἥντινα αἰτίαν

[7, 16]   Ἀθηναίοις καὶ αὑτῷ κτώμενος περιεποίησέ τε ὧν ἦρχε καὶ ἐτελεύτησεν αὐτὸς

[7, 8]   δὲ τὸ ἀπὸ τούτου σύμμαχοί τε ὠνομάζοντο Ῥωμαίων καὶ ἐς τὰ

[7, 4]   γυναῖκας ἐς χάριν Δαιδάλου. (δῆλά τε ὡς ἀνὰ πᾶσαν μὲν τὴν

[7, 23]   ἐρασθεῖσαν δὲ αὐτὴν Σελέμνου φοιτᾶν τε ὡς αὐτόν φασιν ἐκ θαλάσσης

[7, 22]   παῖδα Ἄρεως καὶ Τριτείας οἰκίσαι τε ὡς ηὐξήθη τὴν πόλιν καὶ

[7, 21]   διατεθεὶς ἐς ἔρωτα ἀπλαστότατα· (Καλλιρόη τε ὡς Κόρεσον τεθνεῶτα εἶδεν, μετέπεσε

[7, 11]   Γάλλῳ πόλεις ὁπόσας ἐστὶν οἷός τε {ὡς} πλείστας ἀφεῖναι συλλόγου τοῦ

Livre, Chap.
[7, 4]	ἔφυγεν ἐς Κρήτην, καὶ αὐτῷ	τε	ἀγάλματα Μίνῳ καὶ τοῦ Μίνω
[7, 26]	ἀπήγγειλαν· καὶ τοῦδε ἕνεκα αἵ	τε	ἀδελφαὶ διὰ τὸ ἐπ´ αὐτῷ
[7, 11]	ὑπάγονται σφᾶς ἐς ὁμολογίαν φρουράν	τε	Ἀθηναίων ἐσελθεῖν ἐς Ὠρωπὸν καὶ
[7, 3]	δὲ οὐ πολλοῖς ὕστερον ἔκ	τε	Ἀθηναίων καὶ ἐκ Βοιωτίας ἀφίκοντο
[7, 10]	δὲ Ἀθηναίων τὸν δῆμον ἔς	τε	Ἀθήνας καὶ πόλεων τῶν ἄλλων
[7, 20]	ἐν ὑπαίθρῳ τῆς ἀγορᾶς ἄγαλμά	τε	Ἀθηνᾶς καὶ πρὸ αὐτοῦ Πατρέως
[7, 9]	αὐτίκα ὑπὸ τῆς βουλῆς ἔς	τε	Ἀθήνας κατεπέμπετο καὶ ἐς Αἰτωλίαν
[7, 4]	ἀφίκετο· (Δαιδάλῳ μὲν γὰρ γένους	τε	Ἀθήνῃσιν ὑπῆρχεν εἶναι τοῦ βασιλικοῦ
[7, 1]	ἔχουσα ἀπὸ τῶν ἐνοικούντων, αὐτή	τε	Αἰγιαλὸς τὸ ἀρχαῖον καὶ οἱ
[7, 18]	καὶ ὅσα ἄλλα ἀγάλματα ἔκ	τε	Αἰτωλίας καὶ παρὰ Ἀκαρνάνων, τὰ
[7, 21]	τὴν ἤπειρον ταύτην οἰκοῦσι, τοῖς	τε	Αἰτωλοῖς καὶ τοῖς προσχώροις αὐτῶν
[7, 3]	Ἀργείων ἑλόντων Θήβας {καὶ} ἄλλοι	τε	αἰχμάλωτοι καὶ ἡ Μαντὼ τῷ
[7, 2]	δὲ ἐς Μίλητον Μυούσιοι τά	τε	ἄλλα ἀγώγιμα καὶ τῶν θεῶν
[7, 7]	δὲ ἀληθεῖ λόγῳ δεσπότου, τά	τε	ἄλλα αὐτοῦ μιμούμενος καὶ τὰ
[7, 23]	θεῖον ἔφασκε Φοίνικας {καὶ} τά	τε	ἄλλα Ἑλλήνων βέλτιον καὶ δὴ
[7, 26]	ἐγὼ μὲν οὖν Πινδάρου τά	τε	ἄλλα πείθομαι τῇ ᾠδῇ καὶ
[7, 19]	δὲ αὐτῆς ἐρῶντα Μελάνιππον, τά	τε	ἄλλα τοὺς ἡλικιώτας καὶ ὄψεως
[7, 19]	δέ πως τῷ γήρᾳ τά	τε	ἄλλα ὡς τὸ πολὺ ἐναντιοῦσθαι
[7, 2]	στόλος ὑπὸ βασιλεῦσιν ἀλλοίοις ὄχλοις	τε	ἀλλοίοις ἐστάλησαν. τὰ μὲν γὰρ
[7, 1]	ἐν κοινῷ βασιλέα ἕλωνται κατά	τε	ἀνδραγαθίαν καὶ γένους δόξαν. (Ἰώνων
[7, 9]	δὲ ἡ βουλὴ πέμπουσιν ἄλλους	τε	ἄνδρας καὶ Ἄππιον Λακεδαιμονίοις καὶ
[7, 13]	{εἰς Σπάρτην} νῦν δὲ αὐτίκα	τε	ἀνεκάλεσεν ἀπὸ τῆς διώξεως τοὺς
[7, 23]	(Ἀσκληπιὸν μὲν γὰρ ἀέρα γένει	τε	ἀνθρώπων εἶναι καὶ πᾶσιν ὁμοίως
[7, 3]	γὰρ παρὰ τῆς Μαντοῦς οἵτινές	τε	ἀνθρώπων ὄντες καὶ κατὰ αἰτίαν
[7, 8]	ἀφικνεῖσθαι πρὸς Κόρινθον στρατιᾷ, συμμάχους	τε	ἀξιωθησομένους καλεῖσθαι Ῥωμαίων καὶ ἅμα
[7, 11]	ἐς τὰς Ἀθήνας ἀπέστελλον ὁμήρους	τε	ἀπαιτήσοντας καὶ φρουράν σφισιν ἐξάγειν
[7, 9]	φιλίαν προσειληφὼς τὴν Φιλοποίμενος, λόγῳ	τε	ἀπέφαινε τὰ ὑπὲρ τῶν Ἀχαιῶν
[7, 25]	Αἰγιεῖς. (μετὰ δὲ Ἑλίκην ἀποτραπήσῃ	τε	ἀπὸ θαλάσσης ἐς δεξιὰν καὶ
[7, 1]	ἔσχεν ἀποθανόντος Σελινοῦντος, καὶ Ἑλίκην	τε	ἀπὸ τῆς γυναικὸς ᾤκισεν ἐν
[7, 3]	Βοιωτός· καὶ σφᾶς συναμφοτέρους ὅ	τε	Ἄποικος καὶ οἱ Τήιοι συνοίκους
[7, 20]	ἄγαλμα τοῦ Ὀλυμπίου πέραν ἱερόν	τε	Ἀπόλλωνος πεποίηται καὶ Ἀπόλλων χαλκοῦς,
[7, 9]	αὐτῶν ἐς Ἀχαιοὺς εἶναι, Λακεδαιμονίοις	τε	ἀποστεῖλαι πρέσβεις ἐφιᾶσιν ἐς Ῥώμην,
[7, 1]	ἔθετο Ἄρχανδρος. (δυνηθέντων δὲ ἔν	τε	Ἄργει καὶ Λακεδαίμονι τῶν Ἀχαιοῦ
[7, 1]	δὲ ὑπὸ Δωριέων ἐκπεπτωκότες ἔκ	τε	Ἄργους καὶ ἐκ Λακεδαίμονος ἐπεκηρυκεύοντο
[7, 23]	πόλεώς ἐστιν Ἀργυρᾶς, καὶ πηγή	τε	Ἀργυρᾶ ἐν δεξιᾷ τῆς λεωφόρου
[7, 6]	Λεύκτροις πταῖσμα καὶ ἅμα οἵ	τε	Ἀρκάδες συνεληλυθότες ἐς Μεγάλην πόλιν
[7, 17]	στάσιν προήχθησαν, καὶ σφᾶς ὑποτελεῖς	τε	αὖθις ὁ Οὐεσπασιανὸς εἶναι φόρων
[7, 21]	ἐς αὐτὸν εἴργασται αἰδώς ἀπέσφαξέ	τε	αὑτὴν ἐς τὴν πηγήν, {τοῦ
[7, 9]	βουλεύματα ἐς δέον χωρήσειν· γράμματά	τε	αὐτίκα ὑπὸ τῆς βουλῆς ἔς
[7, 11]	Ἀττικὴν ἔπειθον· ἀνθισταμένων δὲ ἄλλων	τε	αὐτοῖς καὶ οὐχ ἥκιστα τῶν
[7, 18]	Πατρεῖς περὶ Διονύσου λέγουσι, τραφῆναί	τε	αὐτὸν ἐν τῇ Μεσάτει καὶ
[7, 27]	ἔτι ἢ ἐν τῇ ἀκροπόλει	τε	αὐτὸν τῇ Ἀθηναίων καὶ ἐν
[7, 8]	κρινοῦντες. (ἔργῳ μὲν δὴ Φίλιππός	τε	αὐτὸς καὶ ἡ Μακεδόνων ἀκμὴ
[7, 9]	ὅσα δὲ ἄλλα ἐγκλήματα, λαμβάνειν	τε	αὐτοὺς καὶ ἐν τῷ Ἀχαϊκῷ
[7, 19]	Μελάνιππον καὶ Κομαιθώ· καὶ ἐκείνους	τε	αὐτοὺς μάντευμα ἀφίκετο θῦσαι τῇ
[7, 2]	Ἀνακτορίαν καλεῖσθαι τὴν γῆν Ἄνακτός	τε	αὐτόχθονος καὶ Ἀστερίου βασιλεύοντος τοῦ
[7, 3]	ἀποθανοῦσιν ἐν τῇ μάχῃ Κολοφωνίων	τε	αὐτῶν καὶ Σμυρναίων ἐστὶν ὁ
[7, 7]	τῷ Εὐρίπῳ, κατὰ δὲ Θεσσαλῶν	τε	αὐτῶν καὶ τοῦ Αἰτωλῶν ἔθνους
[7, 7]	(Λακεδαιμόνιοι δὲ Ἑλλήνων μόνοι διάφοροί	τε	Ἀχαιοῖς τὰ μάλιστα ἦσαν καὶ
[7, 12]	ἐξαπατᾶν ὑπῆρχεν ἐξ ἀρχῆς Διαίῳ	τε	Ἀχαιοὺς καὶ Μεναλκίδᾳ Λακεδαιμονίους· τοὺς
[7, 14]	δὲ καὶ ἐς Ῥώμην ἄλλους	τε	Ἀχαιῶν τῶν ἐν τέλει καὶ
[7, 25]	Βούρας ὡς ἐπὶ θάλασσαν ποταμός	τε	Βουραϊκὸς ὀνομαζόμενος καὶ Ἡρακλῆς οὐ
[7, 21]	ἐν τῇ Ἤλιδι φυομένης· κεκρυφάλους	τε	γὰρ ἀπ´ αὐτῆς καὶ ἐσθῆτα
[7, 14]	Ἀρκάδας συνεδρίου τοῦ Ἀχαιῶν· γένους	τε	γὰρ αὐτοῖς οὐδὲν τοῦ Ἀχαιῶν
[7, 12]	τοῖς Ἀχαιοῖς θανάτου δίκην· πρεσβεῦσαί	τε	γὰρ Ἀχαιῶν ἐναντία ἔφασκεν αὐτὸν
[7, 15]	ἤλαυνεν ἐπὶ τὰς Θήβας· Ἡράκλειάν	τε	γὰρ ἐπολιόρκησαν οἱ Θηβαῖοι μετὰ
[7, 16]	ὅσοις ἐπιβεβλήκει Μόμμιος ζημίαν· Βοιωτούς	τε	γὰρ Ἡρακλεώταις καὶ Εὐβοεῦσι τάλαντα
[7, 7]	οἱ Ἀχαιοὶ μάλιστα ἴσχυον· τυράννων	τε	γὰρ πλὴν Πελλήνης αἱ ἄλλαι
[7, 2]	δὲ κατάραντος στόλῳ Κρητῶν ἥ	τε	γῆ τὸ ὄνομα μετέβαλεν ἀπὸ
[7, 6]	~(τότε δὲ ἀπεληλυθότων Ἰώνων τήν	τε	γῆν οἱ Ἀχαιοὶ τὴν Ἰώνων
[7, 19]	ἐξ Ἀρτέμιδος μήνιμα ἔφθειρε, τῆς	τε	γῆς καρπὸν οὐδένα ἀποδιδούσης καὶ
[7, 24]	ἑκάστοτε τοῦ ἔτους ὥραν χειμῶνός	τε	γίνεται καυματωδέστερος καὶ ἐν θέρει
[7, 19]	οὐδέν. (ἐπέδειξε δὲ ἐπὶ πολλῶν	τε	δὴ ἄλλων καὶ ἐν τοῖς
[7, 12]	Ῥωμαίους ἰδίᾳ πρεσβείαν ἀποστέλλειν. (πόλεμός	τε	δὴ ἀπὸ τῶν ἀμφισβητημάτων τούτων
[7, 15]	ἀνάγειν ἐκέλευσεν ὡς αὐτόν· ἐξεύρητό	τε	δὴ αὐτίκα ὁ Πυθέας καὶ
[7, 10]	ἐρεῖν ἔφασκε τῶν ἀνδρῶν. λέγειν	τε	δὴ ἐδόκει παντάπασιν ἄδικα καὶ
[7, 1]	Μέλανθος Ἀνδροπόμπου συνοίκους ἐξεδέξαντο Ἴωνός	τε	δὴ ἕνεκα καὶ ἔργων ἃ
[7, 11]	καὶ ὀπίσω τοὺς ὁμήρους. (χρόνος	τε	δὴ οὐ πολὺς ὁ μεταξὺ
[7, 8]	ὑπ´ ἀνδράσιν ἠῴοις τε" Ῥωμαῖοί	τε	δὴ τὰ πρὸς ἑσπέραν νεμόμενοι
[7, 5]	Ἐρυθραῖοι τὴν σχεδίαν καθέλκουσιν. ἔσοδός	τε	δὴ ταῖς Θρᾴσσαις ἐς τὸ
[7, 15]	Ῥωμαίων ὑπισχνεῖτο ὀργὴν γενήσεσθαι. ἅμα	τε	δὴ ταῦτα ἐπεκηρυκεύετο καὶ ἤλαυνεν
[7, 6]	ναυσὶν ἐς τὴν Ἀσίαν. οὗτοί	τε	δὴ τηνικαῦτα ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς
[7, 10]	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ἐλαύνοντι Θεσσαλία	τε	δι´ Ἀλευάδου προεδόθη, Θήβας δὲ
[7, 2]	Δάμων οἱ Εὐκτήμονος Ἀθηναῖοι ναῦς	τε	διδόασιν ἐς τὸν πλοῦν καὶ
[7, 8]	δὲ ἥκων ὁ Φλαμίνιος Ἐρέτριάν	τε	διήρπασε, τοὺς φρουροῦντας Μακεδόνων μάχῃ
[7, 21]	εἶναί φησι τὸν Ποσειδῶνα ἵππων	τε	δωτῆρα νεῶν τ´ ἰθυκρηδέμνων" οὕτω
[7, 25]	νυκτί, ἅμα δὲ ἡμέρᾳ τούς	τε	ἑαυτῶν ἀπεληλυθότας αἰσθάνονται καὶ ἀθροιζομένων
[7, 20]	γὰρ χαίρειν μάλιστα Ἀπόλλωνα Ἀλκαῖός	τε	ἐδήλωσεν ἐν ὕμνῳ τῷ ἐς
[7, 8]	ὑπάγονται τὸν Ἀχαϊκὸν καὶ δίκας	τε	ἐδίκαζόν σφισιν ἐς τὸ ἀκριβέστατον
[7, 27]	ἀέρα ἐκ τοῦ ἀδύτου νότιόν	τε	εἶναι καὶ δι´ αὐτὸ τῷ
[7, 15]	ἀπεστέλλοντο δὲ ἐς Μέγαρα φρουρά	τε	εἶναι Μεγαρεῦσι τοῦ ἄστεως καί,
[7, 26]	πείθομαι τῇ ᾠδῇ καὶ Μοιρῶν	τε	εἶναι μίαν τὴν Τύχην καὶ
[7, 4]	ὁμοῦ τῷ παιδὶ ἐμβληθεὶς ἐκδιδράσκει	τε	ἐκ Κρήτης καὶ ἐς Ἴνυκον
[7, 2]	τῇ Ἐφεσίᾳ θεῷ, ἅτε ἐπιστάμεναι	{τε}	ἐκ παλαιοῦ τὸ ἱερόν, καὶ
[7, 7]	χρόνον ἅπαντα ἀπείρως ἐσχήκεσαν αἵ	τε	ἐκ πολέμων καὶ ἀπὸ τῆς
[7, 15]	ὁπόσας εἴρητο ὑπὸ Ῥωμαίων, τῆς	τε	ἐκ τοῦ χρόνου τοῦ προτέρου
[7, 12]	τῇ ἀφέσει τοῦ Μεναλκίδα ἰδίᾳ	τε	ἕκαστος καὶ ἐν κοινῷ Δίαιον
[7, 9]	Ἑλλάδα ἀφίκοντο. οἱ δὲ τούς	τε	ἐκβληθέντας ὑπὸ Ἀχαιῶν κατάγουσιν ἐς
[7, 7]	Ἀχαιοὺς πρὸς Δύμῃ παρὰ πολύ	τε	ἐκράτησεν ἐλθόντας ἐς χεῖρας καὶ
[7, 21]	καὶ ἐσῄει γὰρ αὐτὴν Κορέσου	τε	ἔλεος καὶ ὅσα ἐς αὐτὸν
[7, 10]	οἱ διέφερεν οὐδὲν εἰ Ἀθήνας	τε	ἐλευθέραν καὶ τὴν πᾶσαν Ἑλλάδα
[7, 22]	τοῦ τάφου, τέχνη Νικίου· θρόνος	τε	ἐλέφαντος καὶ γυνὴ νέα καὶ
[7, 25]	τοῦ Ποσειδῶνος ἐπ´ ἴσης ἔν	τε	Ἑλίκῃ καὶ ἐν ταῖς Αἰγαῖς
[7, 7]	ἐν τῇ Ἀτθίδι συγγραφῇ, ὅσοι	τε	Ἑλλήνων ἢ βαρβάρων ἐναντία Φιλίππου
[7, 5]	δὲ οὐκ ἐξειργασμένα Ἀπόλλωνος, τό	τε	ἐν Βραγχίδαις τῆς Μιλησίας καὶ
[7, 25]	πολὺ δὲ ἀπωτέρω Κράθιδος σῆμά	τε	ἐν δεξιᾷ τῆς ὁδοῦ καὶ
[7, 14]	καὶ Ὀρέστης· ὁ δὲ τούς	τε	ἐν ἑκάστῃ πόλει τῶν Ἀχαιῶν
[7, 5]	ἐπέλαβεν ὑπὸ Περσῶν κατακαυθῆναι, τόν	τε	ἐν Σάμῳ τῆς Ἥρας καὶ
[7, 6]	τοῦ μὲν ἐν Χαιρωνείᾳ Φιλίππου	τε	ἐναντία καὶ Μακεδόνων οἱ Ἀχαιοὶ
[7, 4]	ὁμοῦ τῇ τέχνῃ τῆς πλάνης	τε	ἕνεκα καὶ ἐπὶ ταῖς συμφοραῖς
[7, 5]	μὲν τὸ τῆς Ἐφεσίας μεγέθους	τε	ἕνεκα καὶ ἐπὶ τῷ ἄλλῳ
[7, 4]	ἔρημον οὖσαν ἀφικέσθαι καὶ νύμφῃ	τε	ἐνταῦθα συγγενέσθαι καὶ ὑπὸ τὰς
[7, 16]	Ἀττάλου. (Μόμμιος μὲν δὴ τῶν	τε	ἐξ Ἰταλίας τινὰς καὶ τὰ
[7, 20]	ἀγορᾷ Διὸς ναὸς Ὀλυμπίου, αὐτός	τε	ἐπὶ θρόνου καὶ ἑστῶσα Ἀθηνᾶ
[7, 5]	ἄγαλμα ξύλου μεγέθει μέγα καθήμενόν	τε	ἐπὶ θρόνου καὶ ἠλακάτην ἐν
[7, 22]	ὁ τῷ θεῷ χρώμενος λιβανωτόν	τε	ἐπὶ τῆς ἑστίας θυμιᾷ καὶ
[7, 4]	Ἴωσι Προκλῆς ὁ Πιτυρέως, αὐτός	τε	Ἐπιδαύριος καὶ Ἐπιδαυρίους {ἦν} τὸ
[7, 26]	τὸ δὲ ἄλλο ξόανον χρυσῷ	τε	ἐπιπολῆς διηνθισμένον ἐστὶ καὶ φαρμάκοις.
[7, 21]	καὶ ἄλσος ἐπὶ θαλάσσῃ, δρόμους	τε	ἐπιτηδειοτάτους καὶ ἐς τἄλλα δίαιταν
[7, 5]	Νεμέσεων λέγουσιν ἱερόν, καὶ πηγῇ	τε	ἐπιτυχεῖν αὐτὸν καὶ πλατάνῳ πρὸ
[7, 27]	τὰς γυναῖκας οἱ ἄνδρες γέλωτί	τε	ἐς ἀλλήλους χρῶνται καὶ σκώμμασιν.
[7, 27]	ἱερὸν τῶν ἀνδρῶν, αἱ γυναῖκές	τε	ἐς αὐτοὺς καὶ ἀνὰ μέρος
[7, 15]	στρατεύματος παρῄει Δίαιος· καὶ δούλους	τε	ἐς ἐλευθερίαν ἠφίει, τὸ Μιλτιάδου
[7, 23]	τοῦ Ἀπόλλωνος. ἐφεξῆς δὲ ἄκρα	τε	ἐς τὴν θάλασσαν ἔχει, καὶ
[7, 27]	Λαμπτήρια ἑορτὴν ἄγουσι, καὶ δᾷδάς	τε	ἐς τὸ ἱερὸν κομίζουσιν ἐν
[7, 21]	οἱ Πατρεῖς φασιν αὐτὸν τοῖς	τε	ἐς τοὺς παῖδας παθήμασι καὶ
[7, 3]	ἐκ τῆς Κολοφωνίας, οὕτω γῆν	τε	ἔσχον, ἣν καὶ νῦν ἔτι
[7, 16]	τιμημάτων τὰς ἀρχάς· καὶ φόρος	τε	ἐτάχθη τῇ Ἑλλάδι καὶ οἱ
[7, 21]	τὸ ἄγαλμα. ὁ δὲ ἤκουσέ	τε	εὐχομένου τοῦ ἱερέως καὶ οἱ
[7, 4]	διαβάντες ἐν τῇ Σάμῳ τούς	τε	Ἐφεσίους ἐκβάλλουσι καὶ ἀνεσώσαντο τὴν
[7, 27]	σχῆμα δὲ αὐτῷ τετράγωνον, γένειά	τε	ἔχει καὶ ἐπὶ τῇ κεφαλῇ
[7, 25]	ἐς τὴν Κερύνειαν, καὶ δυνατωτέρα	τε	ἡ Κερύνεια οἰκητόρων πλήθει καὶ
[7, 19]	θεός. (καὶ οὕτω τῷ Εὐρυπύλῳ	τε	ἡ νόσος καὶ τοῖς ἐνταῦθα
[7, 18]	ἐς τὴν θυσίαν νομίζουσι, δημοσίᾳ	τε	ἡ πόλις καὶ οὐχ ἧσσον
[7, 24]	μυχοῦ τῆς γῆς ἀναπέμπεται· μόνη	τε	ἡ τοιαύτη κίνησις οὐδὲ τοῦ
[7, 26]	ἐν τούτῳ τῷ οἰκήματι ἀνήρ	τε	ἤδη γέρων ἴσα καὶ ὀδυρόμενος
[7, 8]	Φιλίππου καὶ Μακεδόνων Ῥωμαῖοι σφίσι	τε	ἥκοιεν καὶ τῷ Ἑλληνικῷ δεσπόται
[7, 24]	Αἰγιεῦσιν ἀγάλματα χαλκοῦ πεποιημένα, Ζεύς	τε	ἡλικίαν παῖς καὶ Ἡρακλῆς, οὐδὲ
[7, 17]	δὲ ὅστις ἦν, οὐδὲν οἷός	τε	ἦν ἀπόρρητον ἐς αὐτὸν ἐξευρεῖν,
[7, 7]	καὶ ἀπὸ κοινοῦ λόγου βουλεύματά	τε	ἦν Ἀχαιοῖς καὶ τὰ ἔργα.
[7, 17]	καὶ ἐς ἐμὲ ἔτι στήλη	τε	ἦν ἐπὶ τοῦ χώματος καὶ
[7, 17]	γράψαντι πεποιημένα ἐστὶν ὡς υἱός	τε	ἦν Καλαοῦ Φρυγὸς καὶ ὡς
[7, 13]	καὶ Ἀχαιοῖς πόλεμον ἐν ἐγκλήμασί	τε	ἦν ὑπὸ τῶν πολιτῶν καὶ
[7, 8]	τὰ δὲ ἐς Μακεδόνας δύναμίν	τε,	ἣν ἐπὶ Φιλίππου περιεβάλοντο τοῦ
[7, 8]	ἐκρατήθη τῇ συμβολῇ, ὡς στρατιᾶς	τε	ἣν ἦγεν ἀποβαλεῖν τὸ πολὺ
[7, 20]	Ἀθηνᾶ παρὰ τὸν θρόνον, τῆς	τε	Ἥρας ἄγαλμα τοῦ Ὀλυμπίου πέραν
[7, 25]	δ´ Ἄρειόν τε πάγον βωμούς	τε	θυώδεις Εὐμενίδων, ὅθι χρὴ Λακεδαιμονίους
[7, 19]	οἱ ἐπιχώριοι τοῦ χρησμοῦ, βασιλέα	τε	ἰδόντες ὃν οὔπω πρότερον ἑωράκεσαν
[7, 26]	ἐς τὰ μάλιστα ἀρχαῖον τό	τε	ἱερὸν αὐτὸ καὶ ὁπόσα ἐν
[7, 5]	(ἡ δὲ Ἰωνία παρὲξ τῶν	τε	ἱερῶν καὶ τῆς τοῦ ἀέρος
[7, 2]	καὶ περὶ τὸ ἱερὸν ἄλλοι	τε	ἱκεσίας ἕνεκα καὶ γυναῖκες τοῦ
[7, 24]	οὐδεμιᾶς ἐπελθούσης ὕστερον στρατιᾶς τήν	τε	Ἴλιον ἐπόρθησε καὶ ὅσαι περίοικοι
[7, 24]	σέβεσθαι Ποσειδῶνα Ἑλικώνιον· καὶ Μιλησίοις	τε	ἰόντι ἐπὶ τὴν πηγὴν τὴν
[7, 25]	ἱκέτας ἀδικεῖν· ἱκέται δ´ ἱεροί	τε	καὶ ἁγνοί" (ταῦτα Ἕλλησιν ἦλθεν
[7, 17]	καθεστηκός ἐστιν Ἕλλησι, καὶ Ἀμφιάραόν	τε	καὶ Ἄδραστον Φορωνείδας καὶ Ἐρεχθείδην
[7, 4]	Εὐάνθην καὶ Μέλανα καὶ Σάλαγόν	τε	καὶ Ἀθάμαντα. ἀφίκοντο δὲ καὶ
[7, 23]	καὶ Ἡρακλῆς, ἐστι δὲ Ζεύς	τε	καὶ Ἀθηνᾶ· θεοὺς δὲ σφᾶς
[7, 25]	οἱ δέ τοι εἰς Ἑλίκην	τε	καὶ Αἰγὰς δῶρ´ ἀνάγουσι" δῆλον
[7, 6]	ταύταις δὲ Ἑλίκη καὶ Αἰγαί	τε	καὶ Αἴγειρα καὶ Πελλήνη πρὸς
[7, 11]	δὲ ἤρεσκε μὴ τιμωρεῖν φιλίᾳ	τε	καὶ αἰδοῖ τῇ Ἀθηναίων. ἐνταῦθα
[7, 26]	ποιήσαντα ἔπος οἵ θ´ Ὑπερησίην	τε	καὶ αἰπεινὴν Δονόεσσαν" Πεισίστρατον δέ,
[7, 26]	καὶ Ἀθηνᾶς ἄγαλμα ἕστηκε· πρόσωπόν	τε	καὶ ἄκραι χεῖρες ἐλέφαντος καὶ
[7, 26]	ἡνίκα ἔπη τὰ Ὁμήρου διεσπασμένα	τε	καὶ ἄλλα ἀλλαχοῦ μνημονευόμενα ἤθροιζε,
[7, 15]	τὸ τέλμα, παντάπασιν ἔμελλεν ἄγνωστός	τε	καὶ ἄπυστος οἰχήσεσθαι κατὰ τοῦ
[7, 18]	Ἄνθειαν καὶ Βολίνην καὶ Ἀργυρᾶν	τε	καὶ Ἄρβαν. (Αὔγουστος δὲ ἢ
[7, 21]	ὁμώνυμοι· Μεσατεὺς γὰρ καὶ Ἀνθεύς	τε	καὶ Ἀροεύς ἐστιν αὐτοῖς τὰ
[7, 25]	Βουραϊκός, μαντείας δὲ ἐπὶ πίνακί	τε	καὶ ἀστραγάλοις ἔστι λαβεῖν. εὔχεται
[7, 17]	καὶ νόσου τῆς λοιμώδους ἀνενεγκόν	τε	καὶ αὖθις ἀνανηξάμενον, ἔτεσιν ἔμελλεν
[7, 9]	ταύτην ὑπὸ Ἀχαιῶν ἐκπεπτωκότας, τούτους	τε	καὶ Ἀχαιῶν αὐτῶν τοὺς φεύγοντας
[7, 24]	καὶ ὡσαύτως ἐν Τέῳ περίβολός	τε	καὶ βωμός ἐστι τῷ Ἑλικωνίῳ
[7, 15]	Σκάρφειαν μετεσχήκεσαν. τότε δὲ αὐτοί	τε	καὶ γυναῖκες ἐκλελοιπότες πᾶσα ἡλικία
[7, 10]	πράγματα ἐφθάρη Σαμίων πλὴν ἑνός	τε	καὶ δέκα ἀνδρῶν τῶν ἄλλων
[7, 16]	καὶ τὰ ἐπικουρικὰ ἀπωτέρω δύο	τε	καὶ δέκα ἔταξε σταδίοις, πρὸ
[7, 6]	τὰς πόλεις. αἱ δὲ δύο	τε	καὶ δέκα ἦσαν ἀριθμόν, ὁπόσαι
[7, 18]	δὲ ὗς ἀγρίους καὶ ἐλάφους	τε	καὶ δορκάδας, οἱ δὲ καὶ
[7, 22]	στάδιοι δὲ ἐς Τρίτειαν εἴκοσί	τε	καὶ ἑκατόν εἰσιν ἐκ Φαρῶν.
[7, 24]	Ἀχαιῶν ἀθροίζεται, καθότι ἐς Θερμοπύλας	τε	καὶ ἐς Δελφοὺς οἱ Ἀμφικτύονες.
[7, 18]	τὴν Ὤλενον καὶ ἐς Πειράς	τε	καὶ ἐς Εὐρυτειὰς ἀποχωρῆσαι. (τοῦ
[7, 20]	τοῦ Ἀθήνῃσι· τοῦτο γὰρ μεγέθει	τε	καὶ ἐς τὴν πᾶσαν ὑπερῆρκε
[7, 7]	(τότε δὲ ἀποστέλλουσιν Ἀθηναίοις στρατιάν	τε	καὶ ἡγεμόνα Ὀτίλιον· τοῦτο γάρ
[7, 2]	τοῦτο ἱδρύσασθαι στρατευομένας ἐπὶ Ἀθήνας	τε	καὶ Θησέα. αἱ δὲ ἀπὸ
[7, 10]	ἄλλας ὑπὲρ τῶν ἀνδρῶν πρεσβείας	τε	καὶ ἱκεσίας ἐπιπεμπόντων λόγον ἐποιοῦντο
[7, 21]	ἐπικλήσεις αὐτῷ, Πελαγαῖος καὶ Ἀσφάλιός	τε	καὶ Ἵππιος. (ὠνομάσθαι δὲ Ἵππιον
[7, 6]	Δαϊμένης καὶ Σπάρτων καὶ Τέλλις	τε	καὶ Λεοντομένης· Κομήτης δὲ ὁ
[7, 20]	πόλιν πέρι τεῖχος ἔδειμα, εὐρύ	τε	καὶ μάλα καλόν, ἵν´ ἄρρηκτος
[7, 4]	καὶ γενέσθαι οἱ παῖδας Ἄγελόν	τε	καὶ Μέλανα· ἀνὰ χρόνον δὲ
[7, 2]	ἐξέπλευσαν ἐξ Ἀθηνῶν Ἴωνες, Λακεδαιμονίους	τε	καὶ Μινύας τοὺς ἐκβληθέντας ὑπὸ
[7, 15]	ἱππεῖς, τὸ δὲ ὁπλιτεῦον τετρακισχίλιοί	τε	καὶ μύριοι. (ἐνταῦθα ὁ Δίαιος
[7, 1]	ἐκ Λακεδαίμονος ἐπεκηρυκεύοντο Ἴωσιν αὐτοί	τε	καὶ ὁ βασιλεὺς Τισαμενὸς ὁ
[7, 5]	ἁλιέα οἱ αὐτοὶ οὗτοι ἀναβλέψαι	τε	καὶ ὁρᾶν τὸ λοιπὸν τοῦ
[7, 14]	δικασταὶ καὶ Ἀχαιοῖς γενέσθαι, ἄλλοι	τε	καὶ Ὀρέστης· ὁ δὲ τούς
[7, 5]	δὴ ἐν Ἰωνίᾳ θαύματα πολλά	τε	καὶ οὐ πολλῷ τινι τῶν
[7, 3]	τοῖς Κρησὶ Λυκίων καὶ Καρῶν	τε	καὶ Παμφύλων, Λυκίων μὲν κατὰ
[7, 10]	πάντας γὰρ φρονῆσαι τὰ Μακεδόνων	τε	καὶ Περσέως. ὁ μὲν δὴ
[7, 24]	τὰ εἰρημένα, ὕδωρ ἄφθονον θεάσασθαί	τε	καὶ πιεῖν ἐκ πηγῆς ἡδύ.
[7, 20]	πύλης ἀνδριάντες εἰσὶν ἐπίχρυσοι, Πατρεύς	τε	καὶ Πρευγένης καὶ Ἀθερίων, οἳ
[7, 15]	ὕπατος τότε ᾑρημένος, τοῦτον ναῦς	τε	καὶ στρατιὰν πεζὴν ἐκέλευον ἐπ´
[7, 16]	ἀφίκετο δὲ ἱππικὸν μὲν πεντακόσιοί	τε	καὶ τρισχίλιοι, τοῦ πεζοῦ δὲ
[7, 25]	Ἀρκαδικοῦ κατερχόμενος, ὄνομα δὲ αὐτῷ	τε	{καὶ} τῷ ποταμῷ Κρᾶθις καὶ
[7, 24]	πνεῦμα εἰ συνεχεῖ πυρετῷ πυκνότερόν	τε	καὶ ὑπὸ πολλῆς ἄνω τῆς
[7, 7]	ἐπὶ δὲ Εὐβοίᾳ καὶ Βοιωτοῖς	τε	καὶ Φωκεῦσι Χαλκὶς ἡ πρὸς
[7, 23]	κεκάλυπται λεπτῷ, ξόανον πλὴν προσώπου	τε	καὶ χειρῶν ἄκρων καὶ ποδῶν,
[7, 5]	οὐχ ἥκιστα ἐπὶ ταῖς Χάρισί	τε	καὶ Ὥραις, αἳ πρὶν ἐσελθεῖν
[7, 21]	δὲ ᾠκεῖτο ἔτι Καλυδών, ἄλλοι	τε	Καλυδωνίων ἐγένοντο ἱερεῖς τῷ θεῷ
[7, 18]	ἐκ τῆς Ἀττικῆς ἀφικομένου τόν	τε	καρπὸν λαμβάνει τὸν ἥμερον καὶ
[7, 16]	Ῥωμαῖοι τῆς Ἑλλάδος, καὶ συνέδριά	τε	κατὰ ἔθνος ἀποδιδόασιν ἑκάστοις τὰ
[7, 16]	ἐν τῇ ὑπερορίᾳ κτᾶσθαι· συνέδριά	τε	κατὰ ἔθνος τὰ ἑκάστων, Ἀχαιῶν
[7, 16]	ἡμέρᾳ μετὰ τὴν μάχην ᾕρει	τε	κατὰ κράτος καὶ ἔκαιε Κόρινθον.
[7, 5]	μέν γε Ἐφεσία χώρα τόν	τε	Κέγχριον ποταμὸν καὶ τοῦ Πίονος
[7, 19]	τὸν πλοῦν ἐποιεῖτο, ἀλλ´ ἐπί	τε	Κίρραν καὶ ἐς τὸν ταύτῃ
[7, 17]	καὶ Ἠλείοις τῆς χώρας ποταμός	τε	Λάρισος καὶ Ἀθηνᾶς ἐπὶ τῷ
[7, 10]	Λακεδαιμονίοις καὶ Ἄγιδι προδοῦναι, (οἵ	τε	Λυσάνδρου καλούμενοι ξένοι χρόνον οὐδένα
[7, 15]	κατὰ τὸ στενὸν τὸ Ἡρακλείας	τε	μεταξὺ καὶ Θερμοπυλῶν τοὺς Ἀχαιοὺς
[7, 17]	οὕτως οἱ τὸν Ἡρακλέα τό	τε	μνῆμα αὐτὸν εἶναι τὸν ποιήσαντα
[7, 21]	πρὸς δὲ τῷ λιμένι Ποσειδῶνός	τε	ναὸς καὶ ἄγαλμά ἐστιν ὀρθὸν
[7, 26]	διηνθισμένον ἐστὶ καὶ φαρμάκοις. (Ἀρτέμιδός	τε	ναὸς καὶ ἄγαλμα τέχνης τῆς
[7, 23]	ποιοῦντα ἀνθρώποις. (Αἰγιεῦσι δὲ Ἀθηνᾶς	τε	ναὸς καὶ Ἥρας ἐστὶν ἄλσος.
[7, 22]	δὲ τοῦ Πατρέων ἄστεως ποταμός	τε	ὁ Μείλιχος καὶ τὸ ἱερὸν
[7, 25]	τὴν ἀκρόπολιν κατειληφότων· καὶ αὐτοί	τε	οἱ ἀποκτείναντες ἐνομίσθησαν καὶ οἱ
[7, 2]	μετασχόντες ἦσαν οἵδε Ἑλλήνων, Θηβαῖοί	τε	οἱ ὁμοῦ Φιλώτᾳ γεγονότι ἀπογόνῳ
[7, 24]	χώραν σφίσιν αὐτίκα κατασκήψας τῶν	τε	οἰκοδομημάτων τὴν κατασκευὴν καὶ ὁμοῦ
[7, 19]	καὶ Κομαιθοῦς ἕνεκα ἀπώλλυντο, αὐτοί	τε	οἰκτρότατα καὶ οἱ προσήκοντές σφισιν
[7, 25]	ἐσείσθη σφίσιν ἡ πόλις συνεχεῖ	τε	ὁμοῦ καὶ ἰσχυρῷ τῷ σεισμῷ,
[7, 15]	αὐτῷ πόθος τὰ ἐν Μακεδονίᾳ	τε	ὁμοῦ καὶ τὰ Ἀχαιῶν κατεργασθῆναι
[7, 19]	ἐς τὴν θυσίαν ἐπαύσθη, τό	τε	ὄνομα ἐτέθη τὸ νῦν τῷ
[7, 23]	Σικυωνίων τὸ αὐτὸ ἄγαλμα Ὑγείαν	τε	ὀνομάζεσθαι καὶ παιδὶ ἦν δῆλα
[7, 24]	ὕδωρ αὐτόθεν ἐρρύη, καὶ λίμνη	τε	ὀνομαζομένη Σαλόη τὸ χάσμα ἐγένετο
[7, 5]	Σμυρναίοις ἱερὸν Ἀσκληπιοῦ μεταξὺ Κορυφῆς	τε	ὄρους καὶ θαλάσσης ἀμιγοῦς ὕδατι
[7, 26]	τοῦ ἱεροῦ τοῦ Διὸς διά	τε	ὀρῶν καὶ ἀνάντης ἐστί· μῆκος
[7, 26]	ἐσίασιν ἐν ἡμέραις ῥηταῖς, ἄλλα	τε	ὅσα νομίζουσι προκαθαριεύσαντες καὶ ἐς
[7, 16]	εὑρὼν τὸ Ἀθηναίων στρατόπεδον καταβάλλει	τε	ὅσον πέντε ἐξ αὐτῶν, καὶ
[7, 7]	τοῖς ἄλλοις ἐγένοντο Ἕλλησι. συνέδριόν	τε	οὖν Ἀχαϊκὸν καλούμενον καὶ ἀπὸ
[7, 8]	ἐς τὸ ἀσφαλέστατον ὀχυρωθέντα. τά	τε	οὖν τείχη τῆς Σπάρτης οἱ
[7, 8]	πόλεις Ἑλληνίδας καὶ ἀρχαίας, ἀναμαρτήτους	τε	οὔσας πρὸς Ῥωμαίους καὶ οὐ
[7, 25]	ἢ κατὰ πρόφασιν ἀλλοίαν, μόνοι	τε	οὗτοι Βουρέων ἐλείφθησαν καὶ αὐτοὶ
[7, 25]	ἔπη τάδε· φράζεο δ´ Ἄρειόν	τε	πάγον βωμούς τε θυώδεις Εὐμενίδων,
[7, 8]	παρὰ Ῥωμαίων εὕρητο εἰρήνην δεήσεσί	τε	παντοίαις καὶ δαπάναις χρημάτων μεγάλαις.
[7, 5]	ὁ τοῦ Οἰνοπίωνος τάφος θέαν	τε	παρέχεται καί τινας καὶ λόγους
[7, 16]	στρατόπεδον κατεῖρξαν, καὶ ἀσπίδας ὅσον	τε	πεντακοσίας εἷλον. ἀπὸ τούτου δὲ
[7, 24]	καὶ μετ´ αὐτὸ Ποσειδῶνος, Κόρης	τε	πεποίηται τῆς Δήμητρος καὶ τέταρτον
[7, 15]	ὁμοῦ τῷ Μετέλλῳ, καὶ ἀπέκτεινάν	τε	πλήθει πολλοὺς καὶ ἔλαβον ζῶντας
[7, 27]	ὀμνύουσιν ἐπὶ μεγίστοις αὐτήν· ἔσοδός	τε	πλὴν τοῖς ἱερεῦσιν ἄλλῳ γε
[7, 21]	(ὡς δὲ τοῦ Κορέσου δεήσεις	τε	ποιουμένου πάσας καὶ δώρων ὑποσχέσεις
[7, 26]	οἴκαδε ἐπανήρχοντο, Ὑπερησιεῖς δὲ τῇ	τε	πόλει τὸ ὄνομα τὸ νῦν
[7, 26]	Αἰγειρατῶν ὄνομα τὸ αὐτὸ ἥ	τε	πόλις καὶ τὸ ἐπίνειον ἔχει
[7, 24]	κάτω πνευμάτων ὑπήχησις ἰσχυρά, ἄλλα	τε	πολλὰ ὁ θεὸς ἐπὶ τοῖς
[7, 24]	δὲ ἐς τὸ πρόσω Σελινοῦς	τε	ποταμὸς καὶ ἀπωτέρω τεσσαράκοντα Αἰγίου
[7, 8]	κατεχομένην ὑπὸ Φιλίππου φρουρᾷ αὐτός	τε	προσεκάθητο πολιορκῶν καὶ παρὰ Ἀχαιοὺς
[7, 8]	δμηθεὶς ἑσπερίοισιν ὑπ´ ἀνδράσιν ἠῴοις	τε"	Ῥωμαῖοί τε δὴ τὰ πρὸς
[7, 13]	τοῦτον ἀφίκετο ἐς Μακεδονίαν στρατιά	τε	Ῥωμαίων καὶ ἡγεμὼν ἐπ´ αὐτῇ
[7, 10]	ὑπερβῆναι τοὺς ὅρκους καὶ ἐπί	τε	Σαπαίους καὶ Σαπαίων τὸν βασιλέα
[7, 7]	Ἀθηναίους καὶ τὸ Αἰτωλικὸν ἐπιστρατείαις	τε	συνεχέσιν ἐπίεζε καὶ λῃστῶν καταδρομαῖς·
[7, 3]	γένοιτο· χώρα δέ σφισιν ἔς	τε	τὰ λοιπά ἐστιν εὐδαίμων καὶ
[7, 19]	ἀνθρώποις θυσίαν ξένην, ἐνταῦθα ἱδρύσασθαί	τε	τὴν λάρνακα καὶ αὐτὸν οἰκῆσαι.
[7, 13]	στρατηγεῖν· ἐχόντων δὲ αὐτῶν ἔς	τε	τὴν πᾶσαν πολέμου παρασκευὴν καὶ
[7, 8]	πρότερον ἔτι αὐτοσχεδίως {καὶ} ἐπί	τε	τῆς Δημητρίου καὶ ὕστερον τῆς
[7, 19]	ἐν τῷ μεταξὺ τοῦ ναοῦ	τε	τῆς Λαφρίας καὶ τοῦ βωμοῦ
[7, 6]	τοῖς Ἀχαιοῖς ἔχοντες κράτος οἵ	τε	Τισαμενοῦ παῖδες Δαϊμένης καὶ Σπάρτων
[7, 7]	ἠνδραποδίσατο Ἀρκάδων Μεγάλην πόλιν· Λακεδαιμονίοις	τε	τὸ ἐν Σελλασίᾳ πταῖσμα πρὸς
[7, 21]	δέ ἐστιν ἐνταῦθα ἀγάλματα, ἴσοι	τε	τοῖς ἀρχαίοις πολίσμασι καὶ ὁμώνυμοι·
[7, 14]	καὶ οἱ σὺν αὐτῷ τῆς	τε	τόλμης ἐπέχειν τοὺς Ἀχαιοὺς ἐπειρῶντο
[7, 2]	δὲ Ἴωσιν ἀναμεμιγμένοι Θηβαῖοι Φιλώταν	τε	τὸν ἀπόγονον Πηνέλεω καὶ Αἴπυτον
[7, 5]	ἐν δὲ τῇ Κολοφωνίων ἄλσος	τε	τοῦ Ἀπόλλωνος, δένδρα μελίαι, καὶ
[7, 2]	Πριηνεῖς μὲν δὴ ὑπὸ Ταβούτου	τε	τοῦ Πέρσου καὶ ὕστερον ὑπὸ
[7, 24]	βίας ὠθοῖτο· τοῦτο δὲ ἀλλαχοῦ	τε	τοῦ σώματος ἐπισημαίνει καὶ ἐν
[7, 18]	ζῶντας ἐς τὸν βωμὸν ὄρνιθάς	τε	τοὺς ἐδωδίμους καὶ ἱερεῖα ὁμοίως
[7, 17]	Ἀχαιῶν πόλις Δύμη σταδίους ὅσον	τε	τριάκοντα ἀπέχει τοῦ Λαρίσου. ταύτην
[7, 10]	οἱ Ῥωμαῖοι προκατεγνῶσθαι νομίζοντες ἔς	τε	Τυρσηνίαν καὶ ἐς τὰς ἐκεῖ
[7, 16]	τοῦ ὁπλιτικοῦ τοῦ Ῥωμαίων βιαζόμενοί	τε	τῷ πλήθει καὶ ἀπαγορεύοντες τοῖς
[7, 15]	οὔτε οἰκοδομήματα καθαιρεῖν εἴα, Θηβαίων	τε	τῶν ἄλλων μήτε ἀποκτεῖναι μηδένα
[7, 15]	ἀκμὴν σίτου. ~(Ῥωμαῖοι δὲ παρά	τε	τῶν ἀνδρῶν διδαχθέντες οὓς ἐς
[7, 18]	Πατρεῦσι δὲ ὁ Αὔγουστος ἄλλα	τε	τῶν ἐκ Καλυδῶνος λαφύρων καὶ
[7, 24]	δὴ δεύτερος τῶν σεισμῶν ἀπώλειάν	τε	τῶν ἑτοιμοτέρων φέρει καί, ἐφ´
[7, 17]	ἐπιπέμψαι τῶν Λυδῶν. (ἐνταῦθα ἄλλοι	τε	τῶν Λυδῶν καὶ αὐτὸς Ἄττης
[7, 24]	ῥέπουσαν ἐς τὸ μελάντερον· (τῶν	τε	ὑδάτων ὡς τὸ πολὺ ἐπιλείπουσιν
[7, 24]	ἐπὶ τοῖς σεισμοῖς, ὅσοι μεγέθει	τε	ὑπερήρκασι καὶ ἐπὶ μήκιστον διικνοῦνται
[7, 22]	ποταμῷ πλατάνων ἐστὶν ἄλσος, κοῖλαί	τε	ὑπὸ παλαιότητος αἱ πολλαὶ καὶ
[7, 6]	δοκεῖν δέ μοι τὰς πατρίδας	τε	ὑπολειφθέντες ἕκαστοι τὰς αὑτῶν ἔσωζον
[7, 19]	μνῆμα Εὐρυπύλου. τὰ δὲ ὅστις	τε	ὢν καὶ καθ´ ἥντινα αἰτίαν
[7, 16]	Ἀθηναίοις καὶ αὑτῷ κτώμενος περιεποίησέ	τε	ὧν ἦρχε καὶ ἐτελεύτησεν αὐτὸς
[7, 8]	δὲ τὸ ἀπὸ τούτου σύμμαχοί	τε	ὠνομάζοντο Ῥωμαίων καὶ ἐς τὰ
[7, 4]	γυναῖκας ἐς χάριν Δαιδάλου. (δῆλά	τε	ὡς ἀνὰ πᾶσαν μὲν τὴν
[7, 23]	ἐρασθεῖσαν δὲ αὐτὴν Σελέμνου φοιτᾶν	τε	ὡς αὐτόν φασιν ἐκ θαλάσσης
[7, 22]	παῖδα Ἄρεως καὶ Τριτείας οἰκίσαι	τε	ὡς ηὐξήθη τὴν πόλιν καὶ
[7, 21]	διατεθεὶς ἐς ἔρωτα ἀπλαστότατα· (Καλλιρόη	τε	ὡς Κόρεσον τεθνεῶτα εἶδεν, μετέπεσε
[7, 11]	Γάλλῳ πόλεις ὁπόσας ἐστὶν οἷός	τε	{ὡς} πλείστας ἀφεῖναι συλλόγου τοῦ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 16/01/2007