Alphabétiquement     [«   »]
τοσούτῳ 1
τότε 43
του 1
τοῦ 301
τοῦδε 5
τούς 4
τοὺς 86
Fréquences     [«    »]
285 ἐν
276 τε
285 τὴν
301 τοῦ
305 τὸ
473 ἐς
851 δὲ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PAUSANIAS, Le Tour de la Grèce, livre VII

τοῦ


Livre, Chap.
[7, 22]   ἐξάψας τίθησιν ἐπὶ τὸν βωμὸν  τοῦ   ἀγάλματος ἐν δεξιᾷ νόμισμα ἐπιχώριον
[7, 5]   ἐν Πριήνῃ ναῷ, τούτῳ μὲν  τοῦ   ἀγάλματος ἕνεκα, Ἡρακλείῳ δὲ τῷ
[7, 22]   χρηστήριον καθέστηκε. κεῖται δὲ πρὸ  τοῦ   ἀγάλματος ἑστία, λίθου καὶ αὐτή,
[7, 18]   εἶναι ταύτην. τὸ μὲν σχῆμα  τοῦ   ἀγάλματος θηρεύουσά ἐστιν, ἐλέφαντος δὲ
[7, 5]   ἐς τὴν ἐργασίαν ὁρῶντες ἔνδον  τοῦ   ἀγάλματος καὶ οὐχ ἥκιστα ἐπὶ
[7, 25]   λαβεῖν. εὔχεται μὲν γὰρ πρὸ  τοῦ   ἀγάλματος τῷ θεῷ χρώμενος,
[7, 22]   θεοῦ νομίζοντες. ἑστήκασι δὲ ἐγγύτατα  τοῦ   ἀγάλματος τετράγωνοι λίθοι τριάκοντα μάλιστα
[7, 27]   δὲ τὸ ἄδυτον τοῦτο ὑπὸ  τοῦ   ἀγάλματος τῷ βάθρῳ, καὶ τὸν
[7, 18]   ἐκβαλόντων Ἴωνας, Πατρεὺς Πρευγένους  τοῦ   Ἀγήνορος ἐς μὲν Ἄνθειαν καὶ
[7, 27]   βάθρῳ, καὶ τὸν ἀέρα ἐκ  τοῦ   ἀδύτου νότιόν τε εἶναι καὶ
[7, 5]   τῶν τε ἱερῶν καὶ τῆς  τοῦ   ἀέρος κράσεως παρέχεται καὶ ἄλλα
[7, 11]   ἐπὶ τῇ φρουρᾷ καὶ οὐ  τοῦ   Ἀθηναίων δήμου τὸ ἁμάρτημα εἶναι·
[7, 20]   ἐν Ἕλλησι, πλήν γε δὴ  τοῦ   Ἀθήνῃσι· τοῦτο γὰρ μεγέθει τε
[7, 1]   οἱ παίδων Ἀχαιὸς μὲν ἐκ  τοῦ   Αἰγιαλοῦ παραλαβὼν καὶ ἐξ Ἀθηνῶν
[7, 17]   ἐπιχωρίας Δύμης εἴτε ἀπὸ Δύμαντος  τοῦ   Αἰγιμίου. ὑπὸ δὲ τοῦ ἐλεγείου
[7, 18]   σφᾶς Κανάχου τοῦ Σικυωνίου καὶ  τοῦ   Αἰγινήτου Κάλλωνος οὐ πολλῷ γενέσθαι
[7, 18]   Ἄμπυκος, δὲ Ἄμπυξ Πελίου  τοῦ   Αἰγινήτου τοῦ Δηρείτου τοῦ Ἁρπάλου
[7, 3]   Ἀθάμας οὗτος ἀπόγονος Ἀθάμαντος εἶναι  τοῦ   Αἰόλου. ἀναμεμιγμένοι μὲν τῷ Ἑλληνικῷ
[7, 21]   δεξιᾷ τῆς ὁδοῦ. (ἀπὸ δὲ  τοῦ   Αἰσυμνήτου κατωτέρω ἰόντι ἄλλο ἱερὸν
[7, 20]   κισσοῦ πρὸς τὸ ἱερὸν ἴασι  τοῦ   Αἰσυμνήτου. ταῦτα μέν σφισιν οὕτω
[7, 21]   ἑορτῇ κομίζουσιν ἐς τὸ ἱερὸν  τοῦ   Αἰσυμνήτου· τὸ δὲ ἱερὸν τοῦτο
[7, 7]   Ῥωμαίων ἀπείργειν ἀπὸ Ἀθηναίων καὶ  τοῦ   Αἰτωλικοῦ τὸν Φιλίππου πόλεμον. (Ὀτίλιος
[7, 7]   δὲ Θεσσαλῶν τε αὐτῶν καὶ  τοῦ   Αἰτωλῶν ἔθνους Μαγνησίαν τὴν ὑπὸ
[7, 8]   Ἄρατος καὶ Σικυώνιοι φρουρὰν ἐκ  τοῦ   Ἀκροκορίνθου τὴν πᾶσαν ἐξήλασαν καὶ
[7, 18]   ἐς τὴν Νικόπολιν τὴν ὑπὲρ  τοῦ   Ἀκτίου συνοικίζεσθαι καὶ τὸ Αἰτωλικόν,
[7, 16]   ἔργον ἐτεθνήκεσαν. ἀναθημάτων δὲ καὶ  τοῦ   ἄλλου κόσμου τὰ μὲν μάλιστα
[7, 5]   δένδρα μελίαι, καὶ οὐ πόρρω  τοῦ   ἄλσους Ἄλης ποταμὸς ψυχρότατος τῶν
[7, 2]   τε ἱκεσίας ἕνεκα καὶ γυναῖκες  τοῦ   Ἀμαζόνων γένους. Ἄνδροκλος δὲ
[7, 18]   τοῦ Πρευγένους Ἀρέως παῖς ἦν  τοῦ   Ἄμπυκος, δὲ Ἄμπυξ Πελίου
[7, 18]   Αἰγινήτου τοῦ Δηρείτου τοῦ Ἁρπάλου  τοῦ   Ἀμύκλα τοῦ Λακεδαίμονος. (Πατρεῖ μὲν
[7, 8]   τε, ἣν ἐπὶ Φιλίππου περιεβάλοντο  τοῦ   Ἀμύντου, καὶ ὡς ἐπὶ Φιλίππου
[7, 10]   κατὰ δὲ τὴν Φιλίππου βασιλείαν  τοῦ   Ἀμύντου Λακεδαίμονα πόλεων μόνην οὐ
[7, 7]   πᾶσιν Ἕλλησιν ἐνεποίησε, τὰ Φιλίππου  τοῦ   Ἀμύντου, προγόνου μὲν οὐκ ὄντος
[7, 7]   ἀνθρώποις, δὴ μὲν  τοῦ   Ἀμύντου Φίλιππος οὐδ´ ἐπενόησεν ἐμοὶ
[7, 2]   τε αὐτόχθονος καὶ Ἀστερίου βασιλεύοντος  τοῦ   Ἄνακτος, Μιλήτου δὲ κατάραντος στόλῳ
[7, 2]   τῇ μάχῃ. Ἐφέσιοι δὲ ἀνελόμενοι  τοῦ   Ἀνδρόκλου τὸν νεκρὸν ἔθαψαν τῆς
[7, 24]   τινι ἐθέλουσιν εἰκάζειν, τὸ ἐντὸς  τοῦ   ἀνθρώπου πνεῦμα εἰ συνεχεῖ πυρετῷ
[7, 22]   (τοιαύτη καὶ Αἰγυπτίοις ἑτέρα περὶ  τοῦ   Ἄπιδος τὸ ἱερὸν μαντεία καθέστηκεν·
[7, 5]   δὲ τῇ Κολοφωνίων ἄλσος τε  τοῦ   Ἀπόλλωνος, δένδρα μελίαι, καὶ οὐ
[7, 23]   αὑτήν, καὶ ἀθάνατον γενέσθαι χάριτι  τοῦ   Ἀπόλλωνος. ἐφεξῆς δὲ ἄκρα τε
[7, 20]   ὡς Ἑρμῆς βοῦς ὑφέλοιτο  τοῦ   Ἀπόλλωνος, καὶ ἔτι πρότερον
[7, 2]   δὲ ἱερὸν τὸ ἐν Διδύμοις  τοῦ   Ἀπόλλωνος καὶ τὸ μαντεῖόν ἐστιν
[7, 27]   ἀγωνίζονται τῶν ἐπιχωρίων. πλησίον δὲ  τοῦ   Ἀπόλλωνος ναός ἐστιν Ἀρτέμιδος· τοξευούσης
[7, 20]   τῆς ἀγορᾶς, τὸ ἱερὸν  τοῦ   Ἀπόλλωνος, πύλη κατὰ τὴν ἔξοδόν
[7, 9]   ἀνδράσιν ἔπρασσον κάθοδον. ἅτε δὲ  τοῦ   Ἀππίου Λακεδαιμονίοις συμπροθυμουμένου μεγάλως, Ἀχαιοῖς
[7, 24]   ἔχων πω γένεια, Ἀγελάδα τέχνη  τοῦ   Ἀργείου. τούτοις κατὰ ἔτος ἱερεῖς
[7, 21]   καὶ τὸ ὄνομα αὐτὸ πεφρικότα  τοῦ   Ἄργους καὶ ἐς πλέον τοῦ
[7, 18]   μὲν ἐπιλαμβάνει τὸ χρεὼν ἐκπεσόντα  τοῦ   ἅρματος, Τριπτόλεμος δὲ καὶ Εὔμηλος
[7, 18]   Πελίου τοῦ Αἰγινήτου τοῦ Δηρείτου  τοῦ   Ἁρπάλου τοῦ Ἀμύκλα τοῦ Λακεδαίμονος.
[7, 20]   ἐστι. τὸ μὲν δὴ ἄγαλμα  τοῦ   Ἀσκληπιοῦ, πλὴν ἐσθῆτος, λίθου τὰ
[7, 27]   ἐπὶ τῇ μεγίστῃ τῶν πηγῶν  τοῦ   Ἀσκληπιοῦ τὸ ἄγαλμα ἵδρυται. ποταμοὶ
[7, 23]   τὸν εἰργασμένον φησίν. ἐν τούτῳ  τοῦ   Ἀσκληπιοῦ τῷ ἱερῷ ἐς ἀντιλογίαν
[7, 17]   τὸν Θησέα. (ὀλίγον δὲ πρὸ  τοῦ   ἄστεώς ἐστι τοῦ Δυμαίων ἐν
[7, 15]   Μέγαρα φρουρά τε εἶναι Μεγαρεῦσι  τοῦ   ἄστεως καί, ἢν Μέτελλος ἐπίῃ
[7, 9]   ἀρχῆς αὖθις Σπαρτιάταις κύκλος  τοῦ   ἄστεως. (Λακεδαιμονίων δὲ οἱ κατελθόντες,
[7, 22]   ἐς Φαρὰς Πατρέων μὲν ἐκ  τοῦ   ἄστεως στάδιοι πεντήκοντά εἰσι καὶ
[7, 26]   Αἰγείρᾳ τὸν Ἀπόλλωνα ἔργον εἶναι  τοῦ   αὐτοῦ Φλιασίου Λαφάους. (Ἀσκληπιοῦ δὲ
[7, 11]   ἐπετράπη δὲ ὑπὸ Ῥωμαίων συνεδρίου  τοῦ   Ἀχαιῶν ἀποστῆναι. προσεπεστάλη δὲ ὑπὸ
[7, 14]   Οἴτῃ καὶ Ὀρχομενίους Ἀρκάδας συνεδρίου  τοῦ   Ἀχαιῶν· γένους τε γὰρ αὐτοῖς
[7, 10]   εἴων λόγον. (τότε δὲ ἐκ  τοῦ   Ἀχαιῶν ἔθνους ὅντινα καὶ ἀναίτιον
[7, 13]   ἀμαθέστατος στρατηγός, πρότερον δὲ ἔτι  τοῦ   Ἀχαιῶν ἔθνους ὡς ἀνθρώπων
[7, 12]   πρόθυμον ἐξελέσθαι τὴν Σπάρτην συνεδρίου  τοῦ   Ἀχαιῶν. (ἐνταῦθα ὡς ἀφικνεῖτο ἐς
[7, 14]   διαλέξεσθαί σφισιν ἄνευ τοῦ κοινοῦ  τοῦ   Ἀχαιῶν ἔφασκε. καὶ οἱ μὲν
[7, 8]   Μακεδόνων ἐλευθερωθέντες μετέσχον αὐτίκα συνεδρίου  τοῦ   Ἀχαιῶν, μετασχόντες καὶ πρότερον, ὅτε
[7, 14]   γένους τε γὰρ αὐτοῖς οὐδὲν  τοῦ   Ἀχαιῶν μετεῖναι καὶ ὕστερον τὰς
[7, 9]   πρεσβεύεσθαι τὰς πόλεις ὅσαι συνεδρίου  τοῦ   Ἀχαιῶν μετεῖχον. (ἀντιπρεσβευσαμένων δὲ καὶ
[7, 7]   τῶν λοιπῶν Σικυώνιοι συνεδρίου πρῶτοι  τοῦ   Ἀχαιῶν μετέσχον, μετὰ δὲ Σικυωνίους
[7, 11]   τε {ὡς} πλείστας ἀφεῖναι συλλόγου  τοῦ   Ἀχαιῶν. (ὁ μὲν δὴ τὰ
[7, 12]   καθεστηκέναι κυρίαν ἄνευ τοῦ κοινοῦ  τοῦ   Ἀχαιῶν παρὰ Ῥωμαίους ἰδίᾳ πρεσβείαν
[7, 17]   ἐς Πεσσινοῦντα οἱ προσήκοντες συνοικήσοντα  τοῦ   βασιλέως θυγατρί· (ὑμέναιος δὲ ᾔδετο
[7, 4]   γένους τε Ἀθήνῃσιν ὑπῆρχεν εἶναι  τοῦ   βασιλικοῦ τῶν καλουμένων Μητιονιδῶν καὶ
[7, 21]   τῷ ἑτέρῳ πεποίηται μνῆμα Αἰγύπτου  τοῦ   Βήλου. φυγεῖν δὲ ἐς τὴν
[7, 5]   τε καὶ ὁρᾶν τὸ λοιπὸν  τοῦ   βίου φασίν. (ἔστι δὲ ἐν
[7, 20]   μὲν δὴ ἐς τὸ κρανίον  τοῦ   βοὸς ἐπὶ τοιῷδε ἄν τις
[7, 15]   τε καὶ ἄπυστος οἰχήσεσθαι κατὰ  τοῦ   βυθοῦ. (ἐς μὲν οὖν τὴν
[7, 19]   ναοῦ τε τῆς Λαφρίας καὶ  τοῦ   βωμοῦ πεποιημένον μνῆμα Εὐρυπύλου. τὰ
[7, 18]   ἕκαστον πήχεις· ἐντὸς δὲ ἐπὶ  τοῦ   βωμοῦ τὰ αὐότατά σφισι τῶν
[7, 18]   βωμὸν λειοτέραν, ἐπιφέροντες γῆν ἐπὶ  τοῦ   βωμοῦ τοὺς ἀναβασμούς. (πρῶτα μὲν
[7, 11]   καὶ αὐτοῖς ἐπετράπη μὲν ὑπὸ  τοῦ   Γάλλου πρεσβείαν ἐπὶ σφῶν αὐτῶν
[7, 3]   σφᾶς ἐς Πανιώνιον πρὶν  τοῦ   γένους βασιλέας τοῦ Κοδριδῶν λάβωσιν,
[7, 4]   πλεῖστον δὲ καὶ Ἰταλίας ἀφίκετο  τοῦ   Δαιδάλου τὸ ὄνομα. δὲ
[7, 17]   καὶ διαπορθηθεῖσα ἐξ ἀρχῆς ὑπὸ  τοῦ   δαίμονος. Ἄργος μέν, ἐς πλεῖστον
[7, 21]   τοῦ Ἄργους καὶ ἐς πλέον  τοῦ   Δαναοῦ δείματι. (ἔστι δὲ καὶ
[7, 6]   κοινοῦ τοῦ Λυδῶν ἀμύναντα Ἕλλησι·  τοῦ   δὲ Ἀδράστου τούτου χαλκῆν εἰκόνα
[7, 21]   λίθου καὶ τούτοις τὰ ἀγάλματα.  τοῦ   δὲ ἄλσους ἱερὸν ἔχεται Δήμητρος·
[7, 27]   κατὰ δόξαν γένους μάλιστα αἱρούμενοι.  τοῦ   δὲ ἄλσους τῆς Σωτείρας ἱερὸν
[7, 2]   καὶ θυγατέρας τὰς ἐκείνων γαμοῦσι.  τοῦ   δὲ Νειλέως τάφος ἰόντων
[7, 18]   τε καὶ ἐς Εὐρυτειὰς ἀποχωρῆσαι.  (τοῦ   δὲ Πείρου ποταμοῦ περὶ τοὺς
[7, 18]   φασί· Λάφριον γὰρ τὸν Κασταλίου  τοῦ   Δελφοῦ Καλυδωνίοις ἱδρύσασθαι τὸ ἄγαλμα
[7, 25]   ἐς Κλεωνὰς ἀποχωροῦσιν ἐξ αὐτῶν,  τοῦ   δήμου δὲ πλέον μὲν ἥμισυ
[7, 9]   ἀποθανόντος Νάβιδος παρὰ γνώμην Λακεδαιμονίων  τοῦ   δήμου κατάγουσιν ἐς Σπάρτην. τότε
[7, 18]   δὲ Ἄμπυξ Πελίου τοῦ Αἰγινήτου  τοῦ   Δηρείτου τοῦ Ἁρπάλου τοῦ Ἀμύκλα
[7, 21]   ἐπίκλησιν Καλυδωνίου· μετεκομίσθη γὰρ καὶ  τοῦ   Διονύσου τὸ ἄγαλμα ἐκ Καλυδῶνος.
[7, 21]   παρθένου, ἐκομίζετο ἱκέτης ἤδη παρὰ  τοῦ   Διονύσου τὸ ἄγαλμα. δὲ
[7, 26]   Αἰγείρας εὐθεῖα ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ  τοῦ   Διὸς διά τε ὀρῶν καὶ
[7, 17]   τῇ χώρᾳ τῇ Δυμαίᾳ καὶ  τοῦ   δρομέως Οἰβώτα τάφος ἐστί· τούτῳ
[7, 17]   δὲ πρὸ τοῦ ἄστεώς ἐστι  τοῦ   Δυμαίων ἐν δεξιᾷ τῆς ὁδοῦ
[7, 17]   μὴν Ἕλλησί γε ἐξεγένετο ὄνασθαι  τοῦ   δώρου· Οὐεσπασιανοῦ γὰρ μετὰ Νέρωνα
[7, 20]   ἐκ Σπάρτης, κοινωνῆσαι δὲ αὐτῷ  τοῦ   ἐγχειρήματος τῶν δούλων τὸν εὐνούστατον.
[7, 17]   Δύμαντος τοῦ Αἰγιμίου. ὑπὸ δὲ  τοῦ   ἐλεγείου τοῦ Ὀλυμπίασιν ἐπὶ τῇ
[7, 2]   Κᾶρας Ἄνδροκλος, καὶ νικῶντος  τοῦ   Ἑλληνικοῦ ἔπεσεν ἐν τῇ μάχῃ.
[7, 3]   ἀφικέσθαι φασὶν ἐς αὐτὴν πρώτους  τοῦ   Ἑλληνικοῦ Κρῆτας, Ῥάκιον καὶ ὅσον
[7, 6]   προεστήκεσαν κατ´ ἰσχὺν οὐδένες ἔτι  τοῦ   Ἑλληνικοῦ· Λακεδαιμονίους μὲν γὰρ τὸ
[7, 6]   ἔτι καὶ Ἄργος οἰκοῦντες μεγίστη  τοῦ   Ἑλληνικοῦ μοῖρα ἦσαν· κατὰ δὲ
[7, 16]   ἐχειρώσαντο Ἕλληνας δι´ Ἀχαιῶν τότε  τοῦ   Ἑλληνικοῦ προεστηκότων. δὲ πόλεμος
[7, 6]   Ἀθηναίοις δὲ εὔνοια μὲν παρὰ  τοῦ   Ἑλληνικοῦ τῶν ἔργων μάλιστα ὑπῆρχε
[7, 1]   ἀποθανόντος Ἕλληνος Ξοῦθον οἱ λοιποὶ  τοῦ   Ἕλληνος παῖδες διώκουσιν ἐκ Θεσσαλίας,
[7, 6]   δὲ τῶν πολεμηθέντων ὕστερον ὑπὸ  τοῦ   Ἕλλησι κοινοῦ τοῦ μὲν ἐν
[7, 1]   Ἑλίκῃ θαψάντων, ὕστερον χρόνῳ Λακεδαιμόνιοι  τοῦ   ἐν Δελφοῖς σφισιν ἀνειπόντος χρηστηρίου
[7, 25]   μάλιστα τῆς Ἀφείδαντος ἀφίκετο παρὰ  τοῦ   ἐν Δωδώνῃ Διὸς τὰ ἔπη
[7, 15]   βούλευμα τὸ πρὸ τοῦ ἔργου  τοῦ   ἐν Μαραθῶνι μιμούμενος, καὶ Ἀχαιῶν
[7, 5]   ὕστερον καὶ Ἴωνες μετέδοσαν Σμυρναίοις  τοῦ   ἐν Πανιωνίῳ συλλόγου. Ἀλέξανδρος δὲ
[7, 19]   εἰρημένα, ἀλλὰ Εὐρύπυλον Δεξαμενοῦ παῖδα  τοῦ   ἐν Ὠλένῳ βασιλεύσαντος ἐθέλουσιν ἅμα
[7, 26]   εἶναι τὴν φλόγα {καὶ} ἐκ  τοῦ   ἐπικουρικοῦ πυρός οἱ μὲν οἴκαδε
[7, 26]   ἐς μνήμην, ὁδὸς δὲ ἐκ  τοῦ   ἐπινείου δύο σταδίων καὶ δέκα
[7, 26]   δὲ ἡμίσεια ἐς Πελλήνην ἀπὸ  τοῦ   ἐπινείου. ὄνομα δὲ Ἀριστοναύτας γενέσθαι
[7, 16]   πεντακοσίας εἷλον. ἀπὸ τούτου δὲ  τοῦ   ἔργου καὶ ἐπήρθησαν οἱ Ἀχαιοὶ
[7, 15]   ἐξεστρατευμένοι λογάδες χίλιοι, οἳ Κριτολάῳ  τοῦ   ἔργου μετέσχον, προῆλθον μὲν ἄχρι
[7, 15]   καὶ Ἀθηναίων βούλευμα τὸ πρὸ  τοῦ   ἔργου τοῦ ἐν Μαραθῶνι μιμούμενος,
[7, 6]   Χίλωνα Ἀχαιῶν μόνον μετασχεῖν ἔφασκε  τοῦ   ἔργου τοῦ περὶ Λάμιαν. (οἶδα
[7, 1]   Κέκροπα βασιλέα εἶναι οἱ λοιποὶ  τοῦ   Ἐρεχθέως παῖδες ἐξελαύνουσιν ἐκ τῆς
[7, 22]   ἑξήκοντα δὲ ἐς Αἴγιον ἀπὸ  τοῦ   Ἐρινεοῦ· ὁδὸς δὲ πεζὴ
[7, 22]   δὲ καὶ ὕδωρ ἱερόν ἐστι  τοῦ   Ἑρμοῦ· Ἑρμοῦ νᾶμα μὲν τῇ
[7, 5]   τῆς ἠπείρου, τοῖς δὲ ἐκ  τοῦ   Ἐρυθραίων λιμένος ἐς νῆσον τὴν
[7, 23]   μονωθέντα Ἀργυρᾶς καὶ τελευτήσαντα ὑπὸ  τοῦ   ἔρωτος ἐποίησεν Ἀφροδίτη ποταμόν. λέγω
[7, 19]   Κομαιθὼ καὶ Μελάνιππος {καὶ} ἐξέπλησαν  τοῦ   ἔρωτος τὴν ὁρμήν. καὶ οἱ
[7, 19]   Μελάνιππος ἐς τὸ ἴσον  τοῦ   ἔρωτος ὑπηγάγετο τὴν παρθένον, ἐμνᾶτο
[7, 24]   ἀὴρ παρὰ τὴν ἑκάστοτε  τοῦ   ἔτους ὥραν χειμῶνός τε γίνεται
[7, 12]   οὐ πολὺ ἐτόλμησεν ἀποστερεῖν ἐκ  τοῦ   εὐθέος. (βεβαιοῖ δὴ τὸ λεγόμενον
[7, 14]   ἀνέπεισε δὲ καὶ Ῥωμαίοις ἐκ  τοῦ   εὐθέος πόλεμον ἄρασθαι. (τὸ μὲν
[7, 4]   δὴ ἀνδρὸς ἔργον Αἰγινήτου Σμίλιδος  τοῦ   Εὐκλείδου. οὗτος Σμῖλίς ἐστιν
[7, 18]   Ἄνθειαν πόλιν οἰκίζουσιν ἐν κοινῷ,  τοῦ   Εὐμήλου παιδὸς ἐπώνυμον. (ᾠκίσθη δὲ
[7, 19]   μὲν δὴ ἄνεμος τὰς ναῦς  τοῦ   Εὐρυπύλου κατήνεγκεν ἐπὶ τὴν πρὸς
[7, 19]   λόγος προδιηγησαμένῳ πρότερον ὁποῖα ὑπὸ  τοῦ   Εὐρυπύλου τὴν ἐπιδημίαν τοῖς ἐνταῦθα
[7, 2]   εἰσιν οἱ ἱδρυσάμενοι, καὶ ἀπὸ  τοῦ   Ἐφέσου τὸ ὄνομά ἐστι τῇ
[7, 24]   ἀχλύος μᾶλλον κύκλος παρέχεται  τοῦ   ἡλίου τὴν χρόαν παρὰ τὸ
[7, 25]   εὐθεῖά ἐστι. προελθόντι δὲ ἀπὸ  τοῦ   Ἡρακλέους ποταμὸς ἐς θάλασσαν ἐκδίδωσιν
[7, 19]   στρατεύσαντα ἐς Ἴλιον λαβεῖν παρὰ  τοῦ   Ἡρακλέους τὴν λάρνακα· τὰ δὲ
[7, 21]   ἄνθρωποι Καλλιρόην τὴν πηγὴν καλοῦσι.  (τοῦ   θεάτρου δὲ ἐγγὺς πεποίηται Πατρεῦσι
[7, 20]   τὴν ἑορτὴν τῇ Λιμνάτιδι ἄγοντες.  τοῦ   θεάτρου δὲ οὐ πόρρω Νεμέσεως
[7, 27]   Κῦρος, καὶ ἰάματα ἀνθρώποις παρὰ  τοῦ   θεοῦ γίνεται. ὕδωρ δὲ καὶ
[7, 27]   αὐτοῖς τὸ ὕδωρ τὸ ἐκ  τοῦ   θεοῦ, ἐπεί τοι πίνειν πηγαί
[7, 24]   εἶναι μόνον. σείσαντος δὲ ἐξαίφνης  τοῦ   θεοῦ καὶ ὁμοῦ τῷ σεισμῷ
[7, 22]   αἱροῦσιν ἐξ αὐτῆς, ἀνάθημα εἶναι  τοῦ   θεοῦ νομίζοντες. ἑστήκασι δὲ ἐγγύτατα
[7, 3]   (ἐκπέμψαντος δὲ σφᾶς ἐς ἀποικίαν  τοῦ   θεοῦ, περαιοῦνται ναυσὶν ἐς τὴν
[7, 26]   τοῖς ἀετοῖς, ἀρχαῖον δὲ καὶ  τοῦ   θεοῦ τὸ ξόανον, γυμνός, μεγέθει
[7, 21]   ἐν ἵππων ἄθλοις Μενελάῳ κατὰ  τοῦ   θεοῦ τούτου πρόκλησιν περιέθηκεν ὅρκου·
[7, 2]   νῆσον τὴν νῦν μὲν ἀπὸ  τοῦ   Θήρα τούτου, πρότερον δὲ ὀνομαζομένην
[7, 5]   τῷ ὀνείρατι ἐβούλοντο· (ὁπόσαι δὲ  τοῦ   Θρᾳκίου γένους ἐδούλευον καὶ οὔσαις
[7, 16]   τοῖς τραύμασιν ὅμως ἀντεῖχον ὑπὸ  τοῦ   θυμοῦ, πρίν γε δὴ Ῥωμαίων
[7, 21]   δὲ ἤκουσέ τε εὐχομένου  τοῦ   ἱερέως καὶ οἱ Καλυδώνιοι τὸ
[7, 24]   ἐνταῦθα, ἱκέτας ἄνδρας ἀποστήσασιν ἐκ  τοῦ   ἱεροῦ καὶ ἀποκτείνασιν, οὐκ ἐμέλλησε
[7, 27]   ἑορτῆς ὑπεξίασιν οἱ ἄνδρες ἐκ  τοῦ   ἱεροῦ, καταλειπόμεναι δὲ αἱ γυναῖκες
[7, 2]   κατὰ τὴν ὁδὸν τὴν ἐκ  τοῦ   ἱεροῦ παρὰ τὸ Ὀλυμπιεῖον καὶ
[7, 5]   ἐπιτυχεῖν αὐτὸν καὶ πλατάνῳ πρὸ  τοῦ   ἱεροῦ, πεφυκυίᾳ δὲ ἐπὶ τοῦ
[7, 20]   χρυσοῦ. πρὸ δὲ τῆς Ἀθηνᾶς  τοῦ   ἱεροῦ Πρευγένους μνῆμά ἐστιν· ἐναγίζουσι
[7, 21]   Γῆς ἐστι καθήμενον. (πρὸ δὲ  τοῦ   ἱεροῦ τῆς Δήμητρός ἐστι πηγή·
[7, 26]   δὲ ἐξ Αἰγείρας εὐθεῖα ἀπὸ  τοῦ   ἱεροῦ τοῦ Διὸς διά τε
[7, 24]   ἀγαλμάτων ἐπὶ ταῖς οἰκίαις μένει  τοῦ   ἱερωμένου. τὰ δὲ ἔτι παλαιότερα
[7, 25]   τῆς ἅλμης λελυμασμένα. ~(τὸ δὲ  τοῦ   Ἱκεσίου μήνιμα πάρεστι μὲν τοῖς
[7, 7]   τοὺς δὲ καὶ ἐκτὸς οἰκοῦντας  τοῦ   ἰσθμοῦ συντελεῖν ἐς Ἀχαιοὺς ἔπειθεν,
[7, 2]   Ἴωσιν ἄρχοντες, οὐδέν σφισι γένους  τοῦ   Ἴωνος μετόν, ἀλλὰ Μεσσήνιοι μὲν
[7, 1]   Ποταμίων ἐστίν· οἱ δὲ ἀπόγονοι  τοῦ   Ἴωνος τὸ Ἰώνων ἔσχον κράτος,
[7, 4]   ἀνδραγαθίᾳ παρὰ τοῦ κοινοῦ φησι  τοῦ   Ἰώνων. τοσαῦτα εἰρηκότα ἐς Χίους
[7, 11]   ἐν Ἀχαιοῖς μέγιστον. (προσγενομένου δὲ  τοῦ   Καλλικράτους πρὸς τὴν Μεναλκίδου γνώμην
[7, 2]   ἐστι τῇ πόλει. (Λέλεγες δὲ  τοῦ   Καρικοῦ μοῖρα καὶ Λυδῶν τὸ
[7, 17]   τοῦ Σαγγαρίου ποταμοῦ λαβεῖν φασι  τοῦ   καρποῦ· ἐσθεμένης δὲ ἐς τὸν
[7, 26]   Αἰγειρατῶν δύο καὶ ἑβδομήκοντα ἀπὸ  τοῦ   κατὰ τὴν ὁδὸν τὴν Βουραϊκήν
[7, 21]   ἐπιψαῦσαι τοῦ ὕδατος τῷ κύκλῳ  τοῦ   κατόπτρου. τὸ δὲ ἐντεῦθεν εὐξάμενοι
[7, 24]   τοξευούσῃ δὲ εἴκασται, καὶ Ταλθυβίου  τοῦ   κήρυκος τάφος· κέχωσται δὲ τῷ
[7, 7]   Σικυωνίων· Κλεομένης δὲ Λεωνίδου  τοῦ   Κλεωνύμου, βασιλεὺς οἰκίας τῆς ἑτέρας,
[7, 3]   πρὶν τοῦ γένους βασιλέας  τοῦ   Κοδριδῶν λάβωσιν, οὕτω παρὰ Ἐρυθραίων
[7, 25]   ἐκ τῆς Ἀττικῆς, ἐπειδὴ ἐπύθοντο  τοῦ   Κόδρου τὴν τελευτὴν καὶ ὅντινα
[7, 9]   Ἀχαιῶν μὲν γὰρ εἴρητο ἀπὸ  τοῦ   κοινοῦ παρὰ τὴν Ῥωμαίων βουλὴν
[7, 14]   οὐδὲν ἰδίᾳ διαλέξεσθαί σφισιν ἄνευ  τοῦ   κοινοῦ τοῦ Ἀχαιῶν ἔφασκε. καὶ
[7, 12]   ἐφ´ ἑαυτῆς καθεστηκέναι κυρίαν ἄνευ  τοῦ   κοινοῦ τοῦ Ἀχαιῶν παρὰ Ῥωμαίους
[7, 6]   Ἄδραστον ἰδίᾳ καὶ οὐκ ἀπὸ  τοῦ   κοινοῦ τοῦ Λυδῶν ἀμύναντα Ἕλλησι·
[7, 4]   λαβεῖν αὐτὸν ἐπὶ ἀνδραγαθίᾳ παρὰ  τοῦ   κοινοῦ φησι τοῦ Ἰώνων. τοσαῦτα
[7, 21]   αὐτὸν παρθένος. (ὡς δὲ  τοῦ   Κορέσου δεήσεις τε ποιουμένου πάσας
[7, 4]   Κώκαλος· καὶ ἐς τοσοῦτο ὑπὸ  τοῦ   Κωκάλου τῶν θυγατέρων ἐσπουδάσθη κατὰ
[7, 18]   Δηρείτου τοῦ Ἁρπάλου τοῦ Ἀμύκλα  τοῦ   Λακεδαίμονος. (Πατρεῖ μὲν τοιαῦτα ἐς
[7, 17]   σταδίους ὅσον τε τριάκοντα ἀπέχει  τοῦ   Λαρίσου. ταύτην Φίλιππος Δημητρίου
[7, 12]   Δίαιος· τότε δὲ ὑπὲρ  τοῦ   λήμματος προθυμούμενος ἔμελλε Μεναλκίδᾳ καὶ
[7, 21]   δικτύῳ. ἔστι δὲ καὶ ἀγάλματα  τοῦ   λιμένος ἐγγυτάτω χαλκοῦ πεποιημένα Ἄρεως,
[7, 21]   τε αὑτὴν ἐς τὴν πηγήν,  {τοῦ   λιμένος} ἐν Καλυδῶνί ἐστιν
[7, 21]   ἐν Καλυδῶνί ἐστιν οὐ πόρρω  τοῦ   λιμένος, καὶ ἀπ´ ἐκείνης οἱ
[7, 18]   ἔστιν οὐκ ἐλάχιστά σφισι δείγματα  τοῦ   λόγου Δεξαμενὸς ἐν Ὠλένῳ
[7, 3]   πόλιν συνέπεσεν ἐρημωθῆναι, προεδήλωσέ μοι  τοῦ   λόγου τὰ ἐς Λυσίμαχον· ἐμαχέσαντο
[7, 8]   ὁμολογίαν πρὸς Ῥωμαίους (κατὰ μέντοι  τοῦ   λόγου τὸ εὐπρεπὲς παρὰ Ῥωμαίων
[7, 6]   καὶ οὐκ ἀπὸ τοῦ κοινοῦ  τοῦ   Λυδῶν ἀμύναντα Ἕλλησι· τοῦ δὲ
[7, 4]   τὴν θυγατέρα τοῦ ποταμοῦ λαβόντι  τοῦ   Μαιάνδρου Σαμίαν γενέσθαι Περίλαον καὶ
[7, 6]   ἀναπαύσασθαι δὲ οὔ ποτε ἐκ  τοῦ   Μακεδόνων πολέμου παρῆν αὐτοῖς. ~(Ἑλλήνων
[7, 2]   Νειλεὺς ἀνέξεσθαι βασιλευόμενος ὑπὸ  τοῦ   Μέδοντος, ὅτι Μέδων τὸν
[7, 22]   ἐν δεξιᾷ, προελθόντι δὲ ἀπὸ  τοῦ   Μειλίχου ποταμός ἐστιν ἄλλος· ὄνομα
[7, 25]   Πελοποννήσιοι, τότε Κόδρου τοῖς Ἀθηναίοις  τοῦ   Μελάνθου βασιλεύοντος. μὲν δὴ
[7, 3]   Βοιωτίας ἀφίκοντο ἄνδρες· ἡγοῦντο δὲ  τοῦ   μὲν Ἀττικοῦ Δάμασος καὶ Νάοκλος
[7, 6]   ὕστερον ὑπὸ τοῦ Ἕλλησι κοινοῦ  τοῦ   μὲν ἐν Χαιρωνείᾳ Φιλίππου τε
[7, 12]   δὲ ἐπὶ μὲν τῇ ἀφέσει  τοῦ   Μεναλκίδα ἰδίᾳ τε ἕκαστος καὶ
[7, 23]   ἄγουσα τοὺς παῖδας. ἔργον δὲ  τοῦ   Μεσσηνίου Δαμοφῶντός ἐστι τὸ ἄγαλμα.
[7, 2]   γῆ τὸ ὄνομα μετέβαλεν ἀπὸ  τοῦ   Μιλήτου καὶ πόλις. ἀφίκετο
[7, 4]   Μυκάλης καὶ Χίος ἀπαντικρὺ  τοῦ   Μίμαντος. Ἄσιος δὲ Ἀμφιπτολέμου
[7, 4]   ἐδήλωσε· (καταγνωσθεὶς δὲ ἀδικεῖν ὑπὸ  τοῦ   Μίνω καὶ ἐς δεσμωτήριον ὁμοῦ
[7, 4]   αὐτῷ τε ἀγάλματα Μίνῳ καὶ  τοῦ   Μίνω ταῖς θυγατράσιν ἐποίησε, καθότι
[7, 27]   (ἀπωτέρω δὲ οὐ πολὺ ἀπὸ  τοῦ   Μυσαίου ἱερόν ἐστιν Ἀσκληπιοῦ καλούμενον
[7, 21]   πηγή· ταύτης τὰ μὲν πρὸς  τοῦ   ναοῦ λίθων ἀνέστηκεν αἱμασιά, κατὰ
[7, 19]   ~(ἔστι δὲ ἐν τῷ μεταξὺ  τοῦ   ναοῦ τε τῆς Λαφρίας καὶ
[7, 17]   ἀπιδόντι οὖν ἐς τοῦτό μοι  τοῦ   Νέρωνος τὸ ἔργον ὀρθότατα εἰρηκέναι
[7, 4]   Προκλεῖ γένος ἦν ἀπὸ Ἴωνος  τοῦ   Ξούθου. Ἄνδροκλος δὲ καὶ Ἐφέσιοι
[7, 25]   Βούρας, θυγατέρα δ´ αὐτὴν Ἴωνος  τοῦ   Ξούθου καὶ Ἑλίκης εἶναι. ὅτε
[7, 17]   καὶ ἄλλα ἐς τιμήν σφισι  τοῦ   Οἰβώτα ποιήσασι καὶ τὴν εἰκόνα
[7, 17]   ἦν γάρ τις θεῶν  τοῦ   Οἰβώτα τελεῖσθαι τὰς κατάρας οὐκ
[7, 17]   ἢν κρατήσωσιν, ἐν Ὀλυμπίᾳ στεφανοῦν  τοῦ   Οἰβώτα τὴν εἰκόνα. ~(σταδίους δὲ
[7, 24]   τε τοιαύτη κίνησις οὐδὲ  τοῦ   οἰκισθῆναί ποτε ὑπολείπει σημεῖα ἐν
[7, 20]   ἐς Ἀθηναίους ὑπῆρκτο Ἡρώδης  τοῦ   οἰκοδομήματος. (ἐν Πάτραις δὲ ἰόντι
[7, 5]   καί τινας καὶ λόγους ἐς  τοῦ   Οἰνοπίωνος τὰ ἔργα· Σαμίοις δὲ
[7, 5]   ἔπη λέγουσι· (Χίοις δὲ  τοῦ   Οἰνοπίωνος τάφος θέαν τε παρέχεται
[7, 17]   Αἰγιμίου. ὑπὸ δὲ τοῦ ἐλεγείου  τοῦ   Ὀλυμπίασιν ἐπὶ τῇ εἰκόνι τῇ
[7, 17]   Ἀχαιοὶ καθ´ ἥντινα αἰτίαν στεφάνου  τοῦ   Ὀλυμπίασιν ἡμάρτανον, διδάσκονται δὲ ἀποστείλαντες
[7, 20]   θρόνον, τῆς τε Ἥρας ἄγαλμα  τοῦ   Ὀλυμπίου πέραν ἱερόν τε Ἀπόλλωνος
[7, 1]   ἀφ´ αὑτοῦ. τοῦτο οὐ μεταβολὴ  τοῦ   ὀνόματος, προσθήκη δέ σφισιν ἐγένετο·
[7, 16]   τροπῇ, δεξάμενοι δὲ τὴν ἐμβολὴν  τοῦ   ὁπλιτικοῦ τοῦ Ῥωμαίων βιαζόμενοί τε
[7, 6]   ἐδυνάστευον καὶ Δαμασίας Πενθίλου  τοῦ   Ὀρέστου, τοῖς Τισαμενοῦ παισὶν ἀνεψιὸς
[7, 27]   ποταμός, ὃς ἀρχόμενος ἐκ Σιπύλου  τοῦ   ὄρους ἐς τὸν Ἕρμον κάτεισι.
[7, 5]   Κέγχριον ποταμὸν καὶ τοῦ Πίονος  τοῦ   ὄρους τὴν φύσιν καὶ πηγὴν
[7, 24]   ὅτου δὲ {ἡ ἰδέα} κατεάγη  τοῦ   ὄρους, ὕδωρ αὐτόθεν ἐρρύη, καὶ
[7, 17]   κατὰ εἶδος ἀνθρώπου, ἐνταῦθα  τοῦ   παιδὸς ἔρως ἔσχεν Ἄγδιστιν. αὐξηθέντα
[7, 16]   καὶ δέκα ἔταξε σταδίοις, πρὸ  τοῦ   παντὸς εἶναι στρατεύματος φυλακήν· Ἀχαιοὶ
[7, 18]   καὶ Ἄρβαν. (Αὔγουστος δὲ  τοῦ   παράπλου νομίζων κεῖσθαι καλῶς τὰς
[7, 22]   τὸν εἰρημένον. (οὐ πόρρω δὲ  τοῦ   Πατρέων ἄστεως ποταμός τε
[7, 6]   χώρᾳ, καὶ τὸ ὄνομα ἀπὸ  τοῦ   Πατρέως ἐτέθη τῇ πόλει. (τὰ
[7, 19]   τὴν παρθένον, ἐμνᾶτο αὐτὴν παρὰ  τοῦ   πατρός. ἕπεται δέ πως τῷ
[7, 16]   μὲν πεντακόσιοί τε καὶ τρισχίλιοι,  τοῦ   πεζοῦ δὲ ἀριθμὸς ἐγένετο ἐς
[7, 17]   δὲ ἔθνος τὸ Ἀττικόν, ἀπὸ  τοῦ   Πελοποννησίων πολέμου καὶ νόσου τῆς
[7, 26]   Διὸς καὶ ἄγαλμα καθήμενον λίθου  τοῦ   Πεντελησίου, Ἀθηναίου δὲ ἔργον Εὐκλείδου.
[7, 23]   ἄκρων καὶ ποδῶν, ταῦτα δὲ  τοῦ   Πεντελησίου λίθου πεποίηται· (καὶ ταῖς
[7, 25]   ἐστι, καὶ ἄλλος Εἰλειθυίας· λίθου  τοῦ   Πεντελησίου τὰ ἀγάλματα, Ἀθηναίου δὲ
[7, 6]   μόνον μετασχεῖν ἔφασκε τοῦ ἔργου  τοῦ   περὶ Λάμιαν. (οἶδα δὲ καὶ
[7, 20]   μέν σφισιν οὕτω δρᾶν καθέστηκε,  τοῦ   περιβόλου δέ ἐστιν ἐντὸς τῆς
[7, 18]   βαλόμενος μείζονα, ἵνα ἐντός οἱ  τοῦ   περιβόλου καὶ Ἀρόη γένηται,
[7, 2]   μὲν δὴ ὑπὸ Ταβούτου τε  τοῦ   Πέρσου καὶ ὕστερον ὑπὸ Ἱέρωνος
[7, 27]   ἀφῖχθαι τὸν Ὀλυμπικὸν παρὰ βασιλέως  τοῦ   Περσῶν ἀνασωθέντα οἴκαδε. Θεσσαλοὶ δὲ
[7, 5]   τόν τε Κέγχριον ποταμὸν καὶ  τοῦ   Πίονος τοῦ ὄρους τὴν φύσιν
[7, 6]   Ἀττικός. (ὑστέρησαν δὲ καὶ ἔργου  τοῦ   Πλαταιᾶσι· δῆλα γὰρ δὴ ὅτι
[7, 14]   οἱ Θηβαῖοι συνεπιλήψεσθαι προθύμως ἐπηγγέλλοντο  τοῦ   πολέμου· (ἑαλώκεσαν δὲ οἱ Θηβαῖοι
[7, 16]   μετὰ Ἀχαιῶν μὴ εὐθὺς ὑπὸ  τοῦ   πολέμου τὸ ἔργον ἐτεθνήκεσαν. ἀναθημάτων
[7, 1]   Ἀθηναίων Ἴωνα ἐπαγαγομένων ἐπὶ ἡγεμονίᾳ  τοῦ   πολέμου, τὸν μὲν ἐν τῇ
[7, 3]   ἔτι οἱ Κᾶρες. Θερσάνδρου δὲ  τοῦ   Πολυνείκους καὶ Ἀργείων ἑλόντων Θήβας
[7, 24]   οὐκ ἐμέλλησε τὸ μήνιμα ἐκ  τοῦ   Ποσειδῶνος, ἀλλὰ σεισμὸς ἐς τὴν
[7, 25]   δῶρ´ ἀνάγουσι" δῆλον ὡς γέρα  τοῦ   Ποσειδῶνος ἐπ´ ἴσης ἔν τε
[7, 24]   καὶ δὴ καὶ τὸ ἄλσος  τοῦ   Ποσειδῶνος ἐπὶ τοσοῦτον ἐπέσχεν
[7, 21]   Πάτραις δὲ οὐ πολὺ ἀπωτέρω  τοῦ   Ποσειδῶνος ἱερά ἐστιν Ἀφροδίτης· τὸ
[7, 25]   ἱερὸν καταπεφευγότας τὸ ἐπὶ Ταινάρῳ  τοῦ   Ποσειδῶνος, οὐ μετὰ πολὺ ἐσείσθη
[7, 4]   Λελέγων· Ἀγκαίῳ δὲ τὴν θυγατέρα  τοῦ   ποταμοῦ λαβόντι τοῦ Μαιάνδρου Σαμίαν
[7, 2]   αὐτόχθων καὶ Ἔφεσος Καΰστρου δὲ  τοῦ   ποταμοῦ τὸν Ἔφεσον παῖδα εἶναι
[7, 25]   Κρᾶθις καὶ ἔνθα αἱ πηγαὶ  τοῦ   ποταμοῦ τῷ ὄρει· ἀπὸ ταύτης
[7, 18]   πόλει. Ἀγήνωρ δὲ πατὴρ  τοῦ   Πρευγένους Ἀρέως παῖς ἦν τοῦ
[7, 20]   ὅτι καὶ ἐξ ἀρχῆς ὑπὸ  τοῦ   Πρευγένους ἐς τοῦτο ἐκομίσθη τὸ
[7, 3]   Δαμασίχθονος παῖδες· καὶ ἔνθα  τοῦ   Προμήθου τάφος, Πολυτειχίδες ὄνομά ἐστι
[7, 15]   Θηβαῖοι μετὰ Ἀχαιῶν καὶ ἀγῶνος  τοῦ   πρὸς Σκάρφειαν μετεσχήκεσαν. τότε δὲ
[7, 13]   καὶ οὐ γάρ τινα ἐκ  τοῦ   προσδοκωμένου κινδύνου Λακεδαιμονίοις σωτηρίαν εὕρισκεν
[7, 15]   Μέτελλος ἐπίῃ καὶ οἱ Ῥωμαῖοι,  τοῦ   πρόσω σφᾶς κωλύειν. Μέτελλος δὲ
[7, 15]   τῆς τε ἐκ τοῦ χρόνου  τοῦ   προτέρου σφίσιν ἀπειθείας οὐδεμίαν παρὰ
[7, 18]   μὲν ὑπὸ τὴν πρώτην ὁρμὴν  τοῦ   πυρὸς βιαζόμενα ἐς τὸ ἐκτός,
[7, 5]   δὲ ὅμως ἦσαν καὶ ὑπὸ  τοῦ   πυρὸς λελυμασμένοι. (ἡσθείης δ´ ἂν
[7, 16]   δὲ τὴν ἐμβολὴν τοῦ ὁπλιτικοῦ  τοῦ   Ῥωμαίων βιαζόμενοί τε τῷ πλήθει
[7, 17]   εἶχεν ὡραῖον τὸν καρπόν, θυγατέρα  τοῦ   Σαγγαρίου ποταμοῦ λαβεῖν φασι τοῦ
[7, 24]   (καὶ ἐν τῇ τοιᾷδε ἰδέᾳ  τοῦ   σεισμοῦ κίονας ὁρᾶν ἔστιν ἀνορθουμένους
[7, 24]   μὲν ταύτην ἐπὶ τῇ Ἑλίκῃ  τοῦ   σεισμοῦ τὴν ἐς τὸ ἔδαφος
[7, 23]   πολλῶν ἐστιν ἀνθρώποις τὸ ὕδωρ  τοῦ   Σελέμνου. (ἀπωτέρω δὲ Ἀργυρᾶς ποταμός
[7, 23]   ἐπ´ αὐτῷ λόγον, τὸ ὕδωρ  τοῦ   Σελέμνου σύμφορον καὶ ἀνδράσιν εἶναι
[7, 18]   Σοΐδας εἰργάσαντο· τεκμαίρονται σφᾶς Κανάχου  τοῦ   Σικυωνίου καὶ τοῦ Αἰγινήτου Κάλλωνος
[7, 27]   λέγεται δὲ καὶ ὡς Πουλυδάμαντος  τοῦ   Σκοτουσσαίου κρατήσειεν ἐν Ὀλυμπίᾳ· τὸν
[7, 2]   τὰ πρὸς μητρός. Ἴωσι δὲ  τοῦ   στόλου μετασχόντες ἦσαν οἵδε Ἑλλήνων,
[7, 16]   ὅτε Ἀθηναῖοι καὶ ὅσοι ἄλλοι  τοῦ   στόλου μετεσχήκεσαν ἀπώλλυντο πρὸς τῷ
[7, 2]   τὸ δὲ πλεῖστόν σφισιν ἦσαν  τοῦ   στρατεύματος οἱ Ἴωνες. (ἐκ δὲ
[7, 15]   δὲ αὖθις ἐπὶ τὴν ἡγεμονίαν  τοῦ   στρατεύματος παρῄει Δίαιος· καὶ δούλους
[7, 14]   ἐς τὰς πόλεις ἀπολείπεσθαι σφᾶς  τοῦ   συλλόγου. ὡς δὲ οὐκ ἀφίκοντο
[7, 12]   δὲ Μεναλκίδας ἠπάτα παντελῶς  τοῦ   συνεδρεύειν ἐς τὸ Ἀχαϊκὸν ὑπὸ
[7, 25]   ἐν πίνακι ἐπίτηδες ἐξήγησιν ἔχει  τοῦ   σχήματος. (σταδίων ἐπὶ τὸν Ἡρακλέα
[7, 24]   ὠθοῖτο· τοῦτο δὲ ἀλλαχοῦ τε  τοῦ   σώματος ἐπισημαίνει καὶ ἐν ταῖς
[7, 17]   εὕρετο μήτε σήπεσθαί τι Ἄττῃ  τοῦ   σώματος μήτε τήκεσθαι. (τάδε μὲν
[7, 25]   ἀμυδρὰν γραφήν. ὁδὸς δὲ ἀπὸ  τοῦ   τάφου σταδίων ὅσον τριάκοντα ἐπὶ
[7, 22]   ταῖς γραφαῖς αἵ εἰσιν ἐπὶ  τοῦ   τάφου, τέχνη Νικίου· θρόνος τε
[7, 16]   Κόρινθον παρελθεῖν, ὑποκαθῆσθαί τινα ἐντὸς  τοῦ   τείχους ὑποπτεύων ἐνέδραν· τρίτῃ δὲ
[7, 20]   ἐν τῇ πόλει. (τούτου δὲ  τοῦ   τεμένους ἐστὶ καὶ ἄλλα τοῖς
[7, 26]   Ἀργείου Πέλληνος· Φόρβαντος δὲ εἶναι  τοῦ   Τριόπα παῖδα αὐτὸν λέγουσιν. (Αἰγείρας
[7, 18]   Εὐμήλου τοὺς δράκοντάς φασιν ὑπὸ  τοῦ   Τριπτολέμου τὸ ἅρμα ζεύξαντα ἐθελῆσαι
[7, 5]   τοῦ ἱεροῦ, πεφυκυίᾳ δὲ ἐπὶ  τοῦ   ὕδατος. καὶ ὑπὸ τῇ πλατάνῳ
[7, 21]   τῆς πηγῆς, ἀλλ´ ὅσον ἐπιψαῦσαι  τοῦ   ὕδατος τῷ κύκλῳ τοῦ κατόπτρου.
[7, 17]   καὶ αὐτὸς Ἄττης ἀπέθανεν ὑπὸ  τοῦ   ὑός· καί τι ἑπόμενον τούτοις
[7, 10]   ἐκλιπόν. ἐπὶ μέν γε Δαρείου  τοῦ   Ὑστάσπου βασιλεύοντος Περσῶν Ἴωσι τὰ
[7, 8]   Ἀμύντου, καὶ ὡς ἐπὶ Φιλίππου  τοῦ   ὑστέρου τὰ πράγματά σφισιν ἐφθάρη,
[7, 7]   τὰ μάλιστα ἦσαν καὶ ἐκ  τοῦ   φανεροῦ πόλεμόν σφισιν ἐπῆγον. Πελλήνην
[7, 27]   δῶρον τὸ ἐπιφθονώτατον παρὰ Ἀλεξάνδρου  τοῦ   Φιλίππου λαβών, τύραννος πατρίδος τῆς
[7, 13]   αὐτῇ Μέτελλος, Ἀνδρίσκῳ τῷ Περσέως  τοῦ   Φιλίππου πολεμήσοντες ἀφεστηκότι ἀπὸ Ῥωμαίων.
[7, 24]   τὸ ὕδωρ ἀπέκρυψεν αὐτὰ  τοῦ   χειμάρρου. σύνοπτα δὲ καὶ Ἑλίκης
[7, 19]   ἐς μνήμην καὶ οἱ ἐπιχώριοι  τοῦ   χρησμοῦ, βασιλέα τε ἰδόντες ὃν
[7, 10]   Ἀχαιοῖς κακῶν ἄρξειν, οὔποτε ἐκ  τοῦ   χρόνου παντὸς τὴν Ἑλλάδα ἐκλιπόν.
[7, 14]   αὐτοὶ τρέπονται. (Διαίῳ δὲ ἐξήκοντος  τοῦ   χρόνου τῆς ἀρχῆς στρατηγεῖν ὑπὸ
[7, 15]   ὑπὸ Ῥωμαίων, τῆς τε ἐκ  τοῦ   χρόνου τοῦ προτέρου σφίσιν ἀπειθείας
[7, 17]   ἔτι στήλη τε ἦν ἐπὶ  τοῦ   χώματος καὶ Ἡρακλῆς ἐπειργασμένος· ἐλέγετο




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site d'Agnes VINAS

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 16/01/2007