Livre, Chap. |
[7, 17] |
τὰ
μάλιστα
εὐδαίμονα
ἀντὶ
Ἑλλάδος
|
σφίσιν |
ἀντέδωκεν.
ἀπιδόντι
οὖν
ἐς
τοῦτό |
[7, 13] |
ἐπὶ
τὴν
Σπάρτην
μὴ
ἐπιφέρειν
|
σφίσιν |
ἀπαγορεύσοντας,
τὴν
δὲ
ἐκ
Ῥώμης |
[7, 15] |
ἐκ
τοῦ
χρόνου
τοῦ
προτέρου
|
σφίσιν |
ἀπειθείας
οὐδεμίαν
παρὰ
Ῥωμαίων
ὑπισχνεῖτο |
[7, 24] |
ἀλλὰ
σεισμὸς
ἐς
τὴν
χώραν
|
σφίσιν |
αὐτίκα
κατασκήψας
τῶν
τε
οἰκοδομημάτων |
[7, 9] |
καθαρῶν
χεῖρας·
ὅμως
δὲ
εἴκειν
|
σφίσιν |
ἐδόκει.
~(τότε
μὲν
δὴ
ἐς |
[7, 5] |
Θρᾳκίου
γένους
ἐδούλευον
καὶ
οὔσαις
|
σφίσιν |
ἐλευθέραις
ἦν
ἐνταῦθα
βίος,
ἀποκεῖραι |
[7, 10] |
Ἀμύντου
καὶ
Ἀλέξανδρος,
τοὺς
ἀνθεστηκότας
|
σφίσιν |
Ἑλλήνων
ἐς
Μακεδονίαν
ἐβιάσαντο
ἀποσταλῆναι, |
[7, 1] |
Ἴωνας
καὶ
Ἀχαιούς,
ὁπόσα
ἐπράχθη
|
σφίσιν |
ἐπ´
ἀλλήλους,
ἐπέξεισιν
αὐτίκα
ὁ |
[7, 21] |
ἐς
ἐπῶν
κόσμον
καὶ
ἰδίᾳ
|
σφίσιν |
ἐπιχώρια
ὄντα
ἕκαστοι
τίθενται,
τοσαίδε |
[7, 5] |
οἱ
Σμυρναῖοι
περὶ
τῶν
παρόντων
|
σφίσιν |
ἐρησομένους,
καὶ
αὐτοῖς
ἔχρησεν
ὁ |
[7, 17] |
Ἄττην,
ἀλλὰ
ἐπιχώριός
ἐστιν
ἄλλος
|
σφίσιν |
ἐς
αὐτὸν
λόγος,
Δία
ὑπνωμένον |
[7, 9] |
καὶ
ἐς
τὸ
ἀνωφελὲς
προϋπηργμένων
|
σφίσιν |
ἐς
αὐτούς,
οἳ
ἐπὶ
τὰ |
[7, 15] |
τοὺς
Ἀρκάδας.
(ἀπιοῦσι
δὲ
ὀπίσω
|
σφίσιν |
ἐς
τὴν
Πελοπόννησον
Μέτελλος
καὶ |
[7, 12] |
αὐτοὺς
ἔφασκε
παρὰ
τῆς
Ῥωμαίων
|
σφίσιν |
ἐφεῖσθαι
βουλῆς
καὶ
θάνατον
ἀνδρὸς |
[7, 25] |
Ποσειδῶνος,
οὐ
μετὰ
πολὺ
ἐσείσθη
|
σφίσιν |
ἡ
πόλις
συνεχεῖ
τε
ὁμοῦ |
[7, 6] |
πρὸς
Τροίαν
Λακεδαιμονίους
Δωριεῖς
ἀπηξίουν
|
σφίσιν |
ἡγεῖσθαι.
ἐδήλωσαν
δὲ
καὶ
ἀνὰ |
[7, 14] |
αὐτὸς
ἐσῳκισμένος,
ἀπεγύμνου
τὸν
πάντα
|
σφίσιν |
ἤδη
λόγον,
ὡς
δίκαια
ἡγοῖτο |
[7, 26] |
Σικυωνίοις
εἶναι
ἀθροίζουσιν
αἶγας,
ὁπόσαι
|
σφίσιν |
ἦσαν
ἐν
τῇ
χώρᾳ,
συλλέξαντες |
[7, 18] |
καὶ
ἐς
τὰ
ἄλλα
γέρα
|
σφίσιν, |
ὁπόσα
τοῖς
ἀποίκοις
νέμειν
οἱ |
[7, 12] |
στράτευμα.
~(Ὠρώπιοι
δὲ
καὶ
ὠφελείας
|
σφίσιν |
οὐ
γενομένης
τῆς
παρὰ
Ἀχαιῶν, |
[7, 19] |
καρπὸν
οὐδένα
ἀποδιδούσης
καὶ
νόσοι
|
σφίσιν |
οὐ
κατὰ
τὰ
εἰωθότα
καὶ |
[7, 23] |
αὐτοὶ
λέγουσιν
οἱ
Αἰγιεῖς,
παρακαταθήκη
|
σφίσιν |
ὑπὸ
Ἀργείων
ἐδόθη
τὰ
ἀγάλματα. |