Livre, Chap. |
[7, 27] |
(Πελληνεῖς
δ´
οὖν
Πρόμαχον
τὰ
|
μάλιστα |
ἄγουσιν
ἐν
τιμῇ.
Χαίρωνα
δὲ |
[7, 27] |
ἐπιχωρίων
εἰσὶ
κατὰ
δόξαν
γένους
|
μάλιστα |
αἱρούμενοι.
τοῦ
δὲ
ἄλσους
τῆς |
[7, 27] |
(γυμνάσιον
δὲ
ἀρχαῖον
ἐς
ἐφήβων
|
μάλιστα |
ἀνεῖται
μελέτην·
οὐδὲ
ἐς
τὴν |
[7, 16] |
τοῦ
ἄλλου
κόσμου
τὰ
μὲν
|
μάλιστα |
ἀνήκοντα
ἐς
θαῦμα
ἀνήγετο,
τὰ |
[7, 20] |
βέβηκε
βοός.
(βουσὶ
γὰρ
χαίρειν
|
μάλιστα |
Ἀπόλλωνα
Ἀλκαῖός
τε
ἐδήλωσεν
ἐν |
[7, 15] |
τὸ
ἀθροισθὲν
ἐς
ἑξακοσίους
μὲν
|
μάλιστα |
ἀριθμὸν
ἱππεῖς,
τὸ
δὲ
ὁπλιτεῦον |
[7, 22] |
τοῦ
ἀγάλματος
τετράγωνοι
λίθοι
τριάκοντα
|
μάλιστα |
ἀριθμόν·
τούτους
σέβουσιν
οἱ
Φαρεῖς, |
[7, 17] |
ναὸς
καὶ
ἄγαλμα
ἐς
τὰ
|
μάλιστα |
ἀρχαῖον,
ἔστι
δὲ
καὶ
ἄλλο |
[7, 4] |
τὸ
ἱερὸν
τοῦτο
ἐν
τοῖς
|
μάλιστα |
ἀρχαῖον
{ὃ}
οὐχ
ἥκιστα
ἄν |
[7, 26] |
καὶ
Ἀπόλλωνος
ἱερὸν
ἐς
τὰ
|
μάλιστα |
ἀρχαῖον
τό
τε
ἱερὸν
αὐτὸ |
[7, 13] |
μὲν
ἐς
χιλίους
οἱ
ἡλικίᾳ
|
μάλιστα |
αὐτῶν
καὶ
τόλμαις
ἀκμάζοντες
πίπτουσιν |
[7, 12] |
ἐς
Ῥώμην
καὶ
ἐς
τὰ
|
μάλιστα |
γενέσθαι
πρόθυμον
ἐξελέσθαι
τὴν
Σπάρτην |
[7, 7] |
τὸ
Πήλιον
κατεῖχεν
ὁ
Φίλιππος.
|
μάλιστα |
δὲ
Ἀθηναίους
καὶ
τὸ
Αἰτωλικὸν |
[7, 11] |
ἅτε
ὑπὸ
Μακεδόνων
πολέμῳ
πιεσθέντες
|
μάλιστα |
Ἑλλήνων.
καταφεύγουσιν
οὖν
ἐπὶ
τὴν |
[7, 22] |
πόλεώς
ἐστιν
ἄλσος
Διοσκούρων.
δάφναι
|
μάλιστα |
ἐν
αὐτῷ
πεφύκασι,
ναὸς
δὲ |
[7, 10] |
προδόται
δὲ
ἐγένοντο
οἱ
εὐδοκιμοῦντες
|
μάλιστα |
ἐν
Ἐρετρίᾳ
Φίλαγρος
Κυνέου
καὶ |
[7, 24] |
τοῦτο
τὸ
χωρίον
τοὺς
λόγου
|
μάλιστα |
ἐν
τῇ
Ἑλλάδι
ἀξίους,
μεθέξοντας |
[7, 9] |
Λακεδαιμόνιοι
μὲν
καὶ
δόκιμοι
τὰ
|
μάλιστα |
ἐν
τῇ
Σπάρτῃ,
τὰ
δὲ |
[7, 14] |
οἱ
συνεδρεύσοντες,
(ἐνταῦθα
ὁ
Κριτόλαος
|
μάλιστα |
ἐπεδείκνυτο
ἀπάτῃ
πρὸς
Ῥωμαίους
χρώμενος, |
[7, 21] |
δὴ
καὶ
Κόρεσος,
ὃν
ἀνθρώπων
|
μάλιστα |
ἐπέλαβεν
ἄδικα
ἐξ
ἔρωτος
παθεῖν. |
[7, 22] |
δὲ
ἡ
πεζὴ
σταδίους
τεσσαράκοντα
|
μάλιστα |
ἐς
τὸν
ἀριθμὸν
ἀποδεῖ
τὸν |
[7, 26] |
δὲ
Οὐρανίαν
σέβουσι
μὲν
τὰ
|
μάλιστα, |
ἐσελθεῖν
δὲ
ἐς
τὸ
ἱερὸν |
[7, 17] |
γὰρ
τὴν
νῆσον
ἐς
τὰ
|
μάλιστα |
εὐδαίμονα
ἀντὶ
Ἑλλάδος
σφίσιν
ἀντέδωκεν. |
[7, 21] |
ἐκ
τῆς
δρυὸς
μαντεύματα
μετέχειν
|
μάλιστα |
ἐφαίνετο
ἀληθείας.
(τότε
δὲ
τὰ |
[7, 9] |
Ἀχαιοῖς,
λυπήσειν
σφᾶς
ἐπὶ
τοιῷδε
|
μάλιστα |
ἤλπιζον.
Μεσσηνίους
τοὺς
Φιλοποίμενι
θανάτου |
[7, 9] |
οἰκεῖα.
(τοῦτο
Ἀχαιοὺς
ἐς
τὰ
|
μάλιστα |
ἠνίασεν,
ὡς
οὔτε
ἄλλως
πάσχοντας |
[7, 7] |
μόνοι
διάφοροί
τε
Ἀχαιοῖς
τὰ
|
μάλιστα |
ἦσαν
καὶ
ἐκ
τοῦ
φανεροῦ |
[7, 20] |
οἱ
δὲ
αὐτὸν
ἐς
τὰ
|
μάλιστα |
θεραπεύοντες
ἐννέα
τέ
εἰσιν
ἄνδρες, |
[7, 7] |
κατὰ
σφᾶς
συνισταμένων,
οἱ
Ἀχαιοὶ
|
μάλιστα |
ἴσχυον·
τυράννων
τε
γὰρ
πλὴν |
[7, 17] |
~(ἐς
ἅπαν
δὲ
ἀσθενείας
τότε
|
μάλιστα |
κατῆλθεν
ἡ
Ἑλλάς,
λυμανθεῖσα
κατὰ |
[7, 25] |
ἐπίκλησιν
Εὐρυστέρνου,
ξόανον
δὲ
τοῖς
|
μάλιστα |
ὁμοίως
ἐστὶν
ἀρχαῖον.
γυνὴ
δὲ |
[7, 25] |
αἰδῶ.
Ἀθηναίοις
γὰρ
ἐπὶ
ἡλικίας
|
μάλιστα |
τῆς
Ἀφείδαντος
ἀφίκετο
παρὰ
τοῦ |
[7, 24] |
ἐν
ταῖς
χερσὶν
ὑπὸ
ἑκάτερον
|
μάλιστα |
τὸν
καρπόν.
κατὰ
ταὐτὰ
οὖν |
[7, 5] |
καὶ
ἐν
αὐτῇ
λουτρὰ
θαλάσσια,
|
μάλιστα |
τῶν
ἐν
Ἰωνίᾳ
λουτρῶν
ὠφέλιμα |
[7, 19] |
τοὺς
ἡλικιώτας
καὶ
ὄψεως
εὐπρεπείᾳ
|
μάλιστα |
ὑπερηρκότα.
ὡς
δὲ
ὁ
Μελάνιππος |
[7, 6] |
παρὰ
τοῦ
Ἑλληνικοῦ
τῶν
ἔργων
|
μάλιστα |
ὑπῆρχε
τῶν
ὕστερον,
ἀναπαύσασθαι
δὲ |