Livre, Chap.
[7, 12]	ἐπαγγέλλοντος στρατηγοῦ παρακούειν εἶναι νόμον·	Δίαιος	γὰρ ἦρχε τῶν Ἀχαιῶν καὶ
[7, 16]	ἦρχε καὶ ἐτελεύτησεν αὐτὸς ἑκουσίως·	Δίαιος	δὲ Ἀχαιοὺς ἀπολωλεκὼς Μεγαλοπολίταις κακῶν
[7, 13]	ἐκτῖσαι φεύγων ᾤχετο ἐκ Πελοποννήσου·	Δίαιος	δὲ Ἀχαιῶν μετὰ Δαμόκριτον στρατηγεῖν
[7, 12]	κακῶν σφισιν ἐγένετο μειζόνων ἀρχή·	Δίαιος	δὲ ἐς ἀντιλογίαν Μεναλκίδᾳ καταστὰς
[7, 12]	ἡ μὲν δὴ ταῦτα ἀπεκρίνατο·	Δίαιος	δὲ οὐ τὸν ὄντα ἔλεγεν
[7, 12]	κοινῷ Δίαιον ἐποιοῦντο ἐν αἰτίᾳ·	Δίαιος	δὲ σφᾶς ἀπὸ τῶν ἐς
[7, 15]	τε καὶ μύριοι. (ἐνταῦθα ὁ	Δίαιος	ἐς ἅπαν ἀφίκετο ἀνοίας, ὃς
[7, 16]	ἐτόλμησεν ἐσδραμεῖν μετὰ τὴν μάχην	Δίαιος	ἐς Κόρινθον καὶ ὑποδέξασθαι τῷ
[7, 15]	αὐτοῦ. τούτῳ μὲν ταῦτα ἐσπευκότι	Δίαιος	ἠναντιοῦτο ὑπὸ ἀγνωμοσύνης· ~(Μόμμιος δὲ
[7, 15]	τὴν ἡγεμονίαν τοῦ στρατεύματος παρῄει	Δίαιος·	καὶ δούλους τε ἐς ἐλευθερίαν
[7, 16]	εὐθὺ Μεγάλης πόλεως ἔφευγεν ὁ	Δίαιος,	οὐδέν τι γενόμενος ἐς Ἀχαιοὺς
[7, 12]	Ἀχαιῶν Καλλικράτης ἐς Ῥώμην καὶ	Δίαιος	τοῖς φεύγουσιν ἐκ Σπάρτης ἀντιδικήσοντες
[7, 12]	ἀρχῆς διάδοχος τῆς Ἀχαιῶν ὁ	Δίαιος·	τότε δὲ ὑπὲρ τοῦ λήμματος
[7, 12]	τοὺς μὲν δὴ παρῆγεν ὁ	Δίαιος	ὡς τὰ πάντα ἕπεσθαι Λακεδαιμόνιοί

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 16/01/2007