Livre, Chap. |
[10, 14] |
πρὶν
ἀληθῶς
Ἑβραίων,
Ἕβερ
τε
|
καὶ |
Ἁβραάμ,
ἀφ´
ὧν
καὶ
τὸ |
[10, 2] |
ὅτι
ὁ
βρέχων
ἐπὶ
δικαίους
|
καὶ |
ἀδίκους’
διὰ
τῶν
ὑποτεταγμένων
δυνάμεων |
[10, 12] |
καὶ
οὐδὲν
θαυμαστόν,
ὅπου
γε
|
καὶ |
Ἀδμήτῳ
θητεύων
εὑρίσκεται
σὺν
καὶ |
[10, 4] |
γῆν
ἐπεπλανησάμην,
ἱστορέων
τὰ
μήκιστα,
|
καὶ |
ἀέρας
τε
καὶ
γαίας
πλείστας |
[10, 4] |
Ἑβραίων
μόνον
οὐδέ
γε
Φοινίκων
|
καὶ |
Αἰγυπτίων,
ἀλλὰ
καὶ
αὐτῶν
τῶν |
[10, 9] |
τὰ
Φοινίκων
τά
τε
Χαλδαίων
|
καὶ |
Αἰγυπτίων
ἀναγράψασι
συνεχρήσαντο·
ὁμοῦ
δὲ |
[10, 4] |
τούτους
πλέον
οὐδὲν
τῆς
Φοινίκων
|
καὶ |
Αἰγυπτίων
πολυπλανοῦς
θεολογίας
παρὰ
τοῖς |
[10, 4] |
καὶ
ἐν
Ἐπινομίδι,
Σύρων
ὁμοῦ
|
καὶ |
Αἰγυπτίων
ὧδέ
πη
μνημονεύοντος·
Τούτου |
[10, 4] |
ἑκάστοις
σοφὰ
πολυπραγμονῶν
ἐπῆλθε
Βαβυλῶνα
|
καὶ |
Αἴγυπτον
καὶ
πᾶσαν
τὴν
Περσῶν, |
[10, 4] |
Βαβυλῶνά
τε
καὶ
τὴν
Περσίδα
|
καὶ |
Αἴγυπτον,
τοῖς
τε
Αἰγυπτίοις
καὶ |
[10, 10] |
ἱστορίαι
συντρέχουσι
Κύρου
τε
βασιλείας
|
καὶ |
αἰχμαλωσίας
τέλους
καὶ
τὰ〉
κατὰ |
[10, 3] |
μεταθεὶς
ὁ
Θεόπομπος
ἀργά
τε
|
καὶ |
ἀκίνητα
πεποίηκε
καὶ
ἄπρακτα.
Λόγου |
[10, 2] |
κλέπται
εἶναι,
σφετερίζεσθαι
δ´
ὅμως
|
καὶ |
ἄκοντες
τὴν
παρ´
ἡμῶν
ἀλήθειαν |
[10, 4] |
αὐτῇ
πρὸς
τὴν
τῶν
ἀναγκαίων
|
καὶ |
ἀληθῶν
εὕρεσιν
λυσιτελεῖν
δεδυνημένα,
τὰ |
[10, 4] |
τε
παρ´
ἑτέρων
καὶ
μουσικὴν
|
καὶ |
ἄλλα
παρ´
ἄλλων
συλλεξάμενος,
μόνον |
[10, 11] |
εἰσιν
αὐτῷ
γραφαί)
πολλὰ
μὲν
|
καὶ |
ἄλλα,
φησὶ
δ´
ὅτι
κατέσκαψε |
[10, 6] |
Πάγγαιον
ὄρος
ἐπενόησεν.
Ἤδη
δὲ
|
καὶ |
ἄλλο
ἔθνος
Καππαδόκαι
πρῶτοι
εὗρον |
[10, 14] |
ὃν
προφητεύουσιν
Ἱερεμίας,
Βαρούχ,
Ὀλδᾶ
|
καὶ |
ἄλλοι
προφῆται·
ἔπειτα
Ἰωάχαζ
μῆνας |
[10, 4] |
ὁ
Δωδωναῖος,
εἶτα
δὲ
Ἀμφιάρεως
|
καὶ |
Ἀμφίλοχος
καὶ
ἐπὶ
τούτοις
μυρίος |
[10, 12] |
μέγαν
εἰς
ἐνιαυτόν‘
Ζῆθος
δὲ
|
καὶ |
Ἀμφίων,
οἱ
μουσικῆς
εὑρεταί,
περὶ |
[10, 10] |
καὶ
Ἡρόδοτος
τῆς
ἀποστασίας
ταύτης
|
καὶ |
Ἀμώσιος
ἐν
τῇ
δευτέρᾳ·
τρόπῳ |
[10, 3] |
ἐπιδείκνυσθαι
σπουδάζων
βραδὺς
καὶ
μέλλων
|
καὶ |
ἀναβαλλομένῳ
ἐοικὼς
φαίνεται
καὶ
τὸ |
[10, 3] |
Ἕλληνας
ὠφελείας
εὖ
μοι
δοκεῖ
|
καὶ |
ἀναγκαίως
καθόλου
πᾶσαν
ἀποδεῖξαι
τὴν |
[10, 11] |
ἕκαστον
λόγον
πραγματείας
χρόνων
τε
|
καὶ |
ἀναγραφῆς
αὐτῶν,
ὡς
οἶμαι,
σφόδρα |
[10, 4] |
νεώς
τε
περικαλλεῖς,
παντοίοις
ἀγάλμασι
|
καὶ |
ἀναθήμασι
κεκοσμημένοι,
παρὰ
τοῖς
πᾶσιν |
[10, 3] |
ἐκ
τῶν
Δαϊμάχου
καὶ
Καλλισθένους
|
καὶ |
Ἀναξιμένους
αὐταῖς
λέξεσιν
ἔστιν
ὅτε |
[10, 14] |
καὶ
τὸ
ἱερὸν
ἀνεγείρειν·
ὅτε
|
καὶ |
ἄνεισιν
Ἰησοῦς
ὁ
τοῦ
Ἰωσεδὲκ |
[10, 14] |
ὁ
Κῦρος
βασιλεύει
Περσῶν,
ὃς
|
καὶ |
ἀνῆκε
τὴν
αἰχμαλωσίαν
τῶν
Ἰουδαίων, |
[10, 11] |
τε
καὶ
Πτολεμαϊκῶν,
ἔτι
δὲ
|
καὶ |
Ἀντιοχικῶν·
ὅθεν
εἰ
μετὰ
τὸν |
[10, 4] |
τε
καὶ
χρηστήρια
ἔργῳ
περιττὰ
|
καὶ |
ἀνωφελῆ
κατελάμβανε.
Διὸ
ταῦτα
μὲν |
[10, 4] |
δὲ
τὸ
μόνον
ἀληθὲς
εὑρόντες
|
καὶ |
ἀπειληφότες
τοῦ
ψεύδους
ἀνεχωρήσαμεν,
οὔτε |
[10, 4] |
ἐξήκει,
βεβασανισμένα
χρόνῳ
μυριετεῖ
τε
|
καὶ |
ἀπείρῳ.
Καὶ
ὑποβὰς
ἑξῆς
ἐπιλέγει· |
[10, 13] |
κτίσαι
Τυρίους
Καρχηδόνα·
εἶτα
μεταβὰς
|
καὶ |
ἀπὸ
τῆς
περὶ
Χαλδαίων
ἱστορίας |
[10, 4] |
Ἑλλήνων
ἔσχεν
οὐδέν,
πενίᾳ
σοφίας
|
καὶ |
ἀπορίᾳ
συνοικούντων·
ἔμπαλιν
δ´
οὖν |
[10, 3] |
ἀργά
τε
καὶ
ἀκίνητα
πεποίηκε
|
καὶ |
ἄπρακτα.
Λόγου
γὰρ
δύναμιν
καὶ |
[10, 6] |
Τοῦσκοι,
Ἰταλίας
γείτονες.
Ἴσαυροι
δὲ
|
καὶ |
Ἄραβες
ἐξεπόνησαν
τὴν
οἰωνιστικήν,
ὥσπερ |
[10, 6] |
ὁ
Μαντινεὺς
ἔτι
τε
Ἀντιφάνης
|
καὶ |
Ἀριστόδημος
καὶ
Ἀριστοτέλης,
πρὸς
τούτοις |
[10, 6] |
ἔτι
τε
Ἀντιφάνης
καὶ
Ἀριστόδημος
|
καὶ |
Ἀριστοτέλης,
πρὸς
τούτοις
δὲ
Φιλοστέφανος, |
[10, 12] |
βασιλείας
ἐπὶ
τὴν
Ἡρακλέους
αὐτοῦ
|
καὶ |
Ἀσκληπιοῦ
ἀποθέωσιν
ἔτη
συνάγεται
τριάκοντα |
[10, 10] |
ἐν
τοῖς
περιτεμνομένοις
αὐτοὺς
καταριθμῶν
|
καὶ |
Ἀσσυρίους
τοὺς
ἐν
τῇ
Παλαιστίνῃ |
[10, 8] |
Οἰνοπίδην
ὁμοίως
συνδιατρίψαντα
τοῖς
ἱερεῦσι
|
καὶ |
ἀστρολόγοις
μαθεῖν
ἄλλα
τε
καὶ |
[10, 9] |
Αἰγύπτιοι
μετονομάσαντες
σέβουσι,
Προμηθεύς
τε
|
καὶ |
Ἄτλας
ἐγνωρίζοντο.
Ἀπὸ
δὲ
Κέκροπος |
[10, 12] |
Ἀττική·
κατὰ
δὲ
Τριόπαν
Προμηθεὺς
|
καὶ |
Ἄτλας
καὶ
Ἐπιμηθεὺς
καὶ
ὁ |
[10, 11] |
δὲ
Τριόπαν
Προμηθεὺς
καὶ
Ἐπιμηθεὺς
|
καὶ |
Ἄτλας
καὶ
ὁ
διφυὴς
Κέκροψ |
[10, 4] |
ἔσχον,
ἀστρολογίαν
δὲ
παρὰ
Χαλδαίων
|
καὶ |
αὖ
πάλιν
ἕτερα
παρ´
ἑτέρων· |
[10, 5] |
καὶ
Ἑβραῖοι
τὴν
γείτονα
Φοινίκης
|
καὶ |
αὐτὴν
τὸ
μὲν
παλαιὸν
Φοινίκην, |
[10, 4] |
γενόμενοι,
συνεστήσαντο·
τούτων
γὰρ
οὐδένας
|
καὶ |
αὐτοὶ
ἂν
ὁμολογήσαιεν
Ἕλληνες
παλαιοτέρους |
[10, 9] |
λέγεται
τὰ
ὑπομνήματα·
οἱ
δὲ
|
καὶ |
αὐτοὶ
ἀρχαιότεροι
ὄντες
αὐτοῦ
σχεδὸν |
[10, 8] |
λέγω,
πόθῳ
τῆς
ἀληθοῦς
εὐσεβείας
|
καὶ |
αὐτοὶ
μετήλθομεν,
εἴ
γε
βάρβαροι |
[10, 14] |
ἐπιμέμφεσθαι
τοὺς
συκοφάντας,
εἰ
δὴ
|
καὶ |
αὐτοὶ
τὰ
ὅμοια
τοῖς
αὐτῶν |
[10, 12] |
ἐπεὶ
πρὸ
τῶν
ἡμετέρων
ἐσπουδάσθη
|
καὶ |
αὐτοῖς
Ἑβραίων
παισὶν
ἡ
προκειμένη |
[10, 4] |
τοῖς
προφήταις
συμβεβληκέναι.
Σόλωνα
δὲ
|
καὶ |
αὐτὸν
τῶν
ἑπτὰ
σοφῶν,
ὃν |
[10, 6] |
τὴν
διάτονον
ἁρμονίαν
Ἄγνιν
τὸν
|
καὶ |
αὐτὸν
Φρύγα·
κρούματα
δὲ
Ὄλυμπον |
[10, 3] |
περὶ
αὐτοῦ
καὶ
ἔλεγον·
Ταῦτα
|
καὶ |
αὐτὸς
εἶπεν·
νῦν
δὲ
τὴν |
[10, 9] |
τοῦτον
ἠκμακώς,
γένοιτ´
ἂν
οὖν
|
καὶ |
αὐτὸς
κατὰ
Σεμίραμιν.
Ἀλλ´
ὁ |
[10, 3] |
ἐκαρτύναντο
φάλαγγας.
Ἀλλ´
ἵνα
μὴ
|
καὶ |
αὐτὸς
κλοπῆς
ἄλλους
αἰτιώμενος
κλέπτης |
[10, 14] |
Πραξιάδου
μὲν
παῖς,
γένος
δὲ
|
καὶ |
αὐτὸς
Μιλήσιος.
Οὗτος
πρῶτος
γνώμονας |
[10, 3] |
ἔφη,
κλέπτας
ἐφωράσατε·
ὅτι
δὲ
|
καὶ |
αὐτὸς
οὗτος
ὁ
ἥρως
Πλάτων, |
[10, 2] |
πιστὸς
οὗτος,
ἅτε
τῆς
Ἑλληνικῆς
|
καὶ |
αὐτὸς
τὴν
βάρβαρον
ὁμοίως
ἡμῖν |
[10, 4] |
πλεῖστον
ἀναθεῖναι
χρόνον.
Τοῦτό
τοι
|
καὶ |
αὐτὸς
τοῖς
βαρβάροις
πολλαχοῦ
τῶν |
[10, 1] |
ἱερὰς
βίβλους
ἀπεδεξάμεθα
προδιειληφότες
κἄπειτα
|
καὶ |
αὐτοὺς
τοὺς
Ἕλληνας
μὴ
ἀγνοῆσαι |
[10, 12] |
ἀπὸ
Κέκροπος
τοῦ
διφυοῦς‘
δὴ
|
καὶ |
αὐτόχθονος,
ὥς
φησι
κατὰ
λέξιν |
[10, 8] |
δὴ
τοὺς
τῶν
σοφῶν
Ἑλλήνων
|
καὶ |
αὐτῶν
γε
τῶν
παρ´
αὐτοῖς |
[10, 4] |
προτετιμήκαμεν,
γνοίης
ἂν
μαθὼν
ὡς
|
καὶ |
αὐτῶν
Ἑλλήνων
οἱ
δὴ
μάλιστα |
[10, 4] |
γε
Φοινίκων
καὶ
Αἰγυπτίων,
ἀλλὰ
|
καὶ |
αὐτῶν
τῶν
παλαιῶν
Ἑλλήνων
φύντας. |
[10, 3] |
ἐν
ταῖς
Παραλλήλοις
αὐτοῦ
τε
|
καὶ |
ἀφ´
ὧν
ἔκλεψεν
ἐκλογαῖς;
Λατῖνος |
[10, 4] |
καὶ
μαντείων
πλείστη
τις
ἦν
|
καὶ |
ἄφθονος
παρὰ
τοῖς
πᾶσι
περιουσία. |
[10, 4] |
μὲν
οὖν
θεῶν,
ἀγάλμασί
τε
|
καὶ |
ἀφιδρύσεσι,
μαντείαις
τε
καὶ
χρησμοῖς, |
[10, 14] |
ἀλλόφυλοι
ἔτη
κʹ
Ἔπειτα
Δεββώρα
|
καὶ |
Βαρὰκ
ἔτη
μʹ
ἔπειτα
Μαδιηναῖοι |
[10, 4] |
δεδυνημένα,
τὰ
δὲ
ὀθνεῖα
λοιπὸν
|
καὶ |
βάρβαρα,
οἷά
τις
γυμνὴ
καὶ |
[10, 8] |
νέων,
Ἑβραίους
τε
τὰ
Ἑλλήνων
|
καὶ |
βαρβάρους
τὰ
φιλοσόφων,
ὧν
οὐδὲ |
[10, 6] |
εἰς
τὴν
τῶν
εἰρημένων
ἀκριβῆ
|
καὶ |
βεβαίαν
πίστωσιν.
ἄκουε
τοίνυν
οἷα |
[10, 1] |
στοιχεῖα
μυρίας
τε
ἄλλας
τεχνικὰς
|
καὶ |
βιωφελεῖς
ἐπιτηδεύσεις,
αὐτίκα
μάλα
παραστήσω. |
[10, 4] |
μαθήματα,
ἀλλὰ
καὶ
τὰς
κοινὰς
|
καὶ |
βιωφελεῖς
εὑρέσεις
ἀπελέγχονται.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Ε' |
[10, 6] |
σύστασιν
τῆς
παρὰ
βαρβάροις
εὑρετικῆς
|
καὶ |
βιωφελοῦς
φύσεως,
παρ´
ὧν
Ἕλληνες |
[10, 7] |
λέγειν
περὶ
τῶν
κατὰ
πόλεις
|
καὶ |
βραχυτέρων,
ὅπου
γε
περὶ
τῆς |
[10, 4] |
τὰ
μήκιστα,
καὶ
ἀέρας
τε
|
καὶ |
γαίας
πλείστας
εἶδον
καὶ
λογίων |
[10, 14] |
Ἀθηναίων
πρῶτος
ἐγένετο
καὶ
πλούτῳ
|
καὶ |
γένει
τῶν
καθ´
ἑαυτὸν
διήνεγκεν· |
[10, 11] |
πράξεις
παρ´
Ἕλλησιν
ἐγράφησάν
τε
|
καὶ |
γινώσκονται,
δῆλον
ὡς
καὶ
μετὰ |
[10, 4] |
καὶ
λογίων
ἀνδρῶν
πλείστων
ἐπήκουσα
|
καὶ |
γραμμέων
συνθέσιος
μετ´
ἀποδείξεως
οὐδεὶς |
[10, 7] |
ἅπαντες
τὰ
αὐτὰ
καὶ
λέγοιεν
|
καὶ |
γράφοιεν·
οἱ
δ´
εἰ
μὴ |
[10, 4] |
πολιτεία
τὸν
μακρὸν
αἰῶνα
πτωχεύουσα
|
καὶ |
γυμνὴ
παντὸς
μαθήματος
ἀπολειφθεῖσα;
Ἱεροῖς |
[10, 8] |
τε
καὶ
Μουσαῖον
καὶ
Μελάμποδα
|
καὶ |
Δαίδαλον,
πρὸς
δὲ
τούτοις
Ὅμηρόν |
[10, 3] |
νόμιμα
Ἑλλανίκου
ἐκ
τῶν
Ἡροδότου
|
καὶ |
Δαμάςτου
συνῆκται;
Ἢ
ὡς
Ἡρόδοτος |
[10, 6] |
οἱ
αὐτοὶ
γεγόνασι.
Κέλμις
τε
|
καὶ |
Δαμναμενεὺς
οἱ
τῶν
Ἰδαίων
Δάκτυλοι |
[10, 11] |
Ἰλίου
κτίσεως
καὶ
τοῦ
Τρωὸς
|
καὶ |
Δαρδάνου
λίαν
ἀρχαιότερος.
Ἀποδείξεως
δὲ |
[10, 12] |
Διονύσιος
ὁ
Ἀργεῖος·
Ἄγις
δὲ
|
καὶ |
Δερκύλος
ἐν
τῇ
τρίτῃ,
μηνὸς |
[10, 4] |
ἱκανῶς
κέκτηται.
Ὅθεν
καὶ
πανταχόσε
|
καὶ |
δεῦρο
ἐξήκει,
βεβασανισμένα
χρόνῳ
μυριετεῖ |
[10, 2] |
βάρβαρον
ὁμοίως
ἡμῖν
προτετιμηκὼς
φιλοσοφίαν,
|
καὶ |
δὴ
ἐάσθω,
καίπερ
οὐκ
οἰκείαις |
[10, 5] |
ἀρξάμενα
προῆλθεν
εἴς
τε
ἄλλους
|
καὶ |
δὴ
καὶ
εἰς
Ἕλληνας.
Ταῦτα |
[10, 3] |
Μαΐορα
Ἀπολλώνιόν
τε
τὸν
γραμματικὸν
|
καὶ |
Δημήτριον
τὸν
γεωμέτρην
Προσήνην
τε |
[10, 9] |
τε
γένεσις
Κόρης
τε
ἁρπαγὴ
|
καὶ |
Δήμητρος
μυστήρια,
Ἐλευσινίων
ἵδρυσις,
Τριπτολέμου |
[10, 9] |
πεντηκοστὴν
Ὀλυμπιάδα
οἱ
ἀμφὶ
Πυθαγόραν
|
καὶ |
Δημόκριτον
καὶ
τοὺς
μετὰ
ταῦτα |
[10, 8] |
μαθεῖν
παρ´
Αἰγυπτίων.
Ὑπολαμβάνουσι
δὲ
|
καὶ |
Δημόκριτον
παρ´
αὐτοῖς
ἔτη
διατρῖψαι |
[10, 9] |
καρπῶν
οἱ
τῶν
λόγων
πατέρες
|
καὶ |
διὰ
πλειόνων
μαρτύρων,
ἀλλὰ
μὴ |
[10, 3] |
καὶ
ἄπρακτα.
Λόγου
γὰρ
δύναμιν
|
καὶ |
διὰ
τὴν
κλοπὴν
ἐξεργασίαν
ἐμβάλλειν |
[10, 7] |
ἐκ
τῶν
γραμμάτων
ὕστερον
συντεθῆναι
|
καὶ |
διὰ
τοῦτο
πολλὰς
ἐν
αὐτῇ |
[10, 9] |
Βακτρίων
ἐβασίλευσε.
Νίνου
δὲ
γυνὴ
|
καὶ |
διάδοχος
τῆς
βασιλείας
Σεμίραμις·
ὥστ´ |
[10, 1] |
καθ´
εἷς
αὐτῶν
λέξεις
ὁμοῦ
|
καὶ |
διανοίας
καὶ
ὅλας
λόγων
συντάξεις |
[10, 8] |
τοῦ
Πυθίου
ξόανον.
Τοσαῦτα
δὲ
|
καὶ |
Διόδωρος.
Ἀλλ´
οὗτος
μὲν
ὁ |
[10, 11] |
ὁ
Κολοφώνιος
Ἡρόδοτός
τε
Ἁλικαρνασεὺς
|
καὶ |
Διονύσιος
Ὀλύνθιος·
μετὰ
δὲ
ἐκείνους |
[10, 12] |
δεύτερος
Κέκροψ
αἵ
τε
Περσέως
|
καὶ |
Διονύσου
πράξεις
Ὀρφεύς
τε
καὶ |
[10, 12] |
ἔτη
ἑξήκοντα
τρία·
Ἀσκληπιός
τε
|
καὶ |
Διόσκουροι
συνέπλεον
αὐτοῖς,
ὡς
μαρτυρεῖ |
[10, 8] |
εὑρῆσθαί
φασι·
τὰς
δὲ
Θήβας
|
καὶ |
Διόσπολιν
τὴν
αὐτὴν
ὑπάρχειν·
τήν |
[10, 14] |
καθ´
ὃν
Ῥωμύλος
Ῥώμην
ἔκτισε
|
καὶ |
ἐβασίλευσε.
Μετὰ
δὲ
Ἐζεκίαν
βασιλεύει |
[10, 5] |
λέγουσι.
Σύροι
δ´
ἂν
εἶεν
|
καὶ |
Ἑβραῖοι
τὴν
γείτονα
Φοινίκης
καὶ |
[10, 9] |
προβεβλημένος
οὐ
μόνους
ἡμᾶς,
ἀλλὰ
|
καὶ |
Ἑβραίους
αὐτόν
τε
Μωσέα
καὶ |
[10, 2] |
ἐπεκαλέσατο’
φησί,
Σαμουὴλ
τὸν
κύριον,
|
καὶ |
ἔδωκε
κύριος
φωνὰς
καὶ
ὑετὸν |
[10, 10] |
ὁμοίως
ἐμοί.
Οὐκοῦν
τῶν
χιλίων
|
καὶ |
εἴκοσιν
ἐτῶν,
τῶν
μέχρι
πρώτης |
[10, 5] |
πάντα
παρ´
Ἑβραίοις
στοιχεῖα
δύο
|
καὶ |
εἴκοσιν,
ὧν
τὸ
μὲν
πρῶτόν |
[10, 11] |
Ἀρχίλοχος
ἤκμασε
περὶ
Ὀλυμπιάδα
τρίτην
|
καὶ |
εἰκοστήν,
κατὰ
Γύγην
τὸν
Λυδόν, |
[10, 5] |
εἴς
τε
ἄλλους
καὶ
δὴ
|
καὶ |
εἰς
Ἕλληνας.
Ταῦτα
μὲν
οὖν |
[10, 3] |
ὡς
διψήσας
ποτὲ
ἐν
Μεταποντίῳ
|
καὶ |
ἔκ
τινος
φρέατος
ἀνιμήσας
καὶ |
[10, 9] |
Σεμίραμιν
Ἀσσυρίων
βασιλέα,
πεντήκοντα
δὲ
|
καὶ |
ἑκατὸν
ὕστερον
ἔτεσιν
αὐτῆς
τε |
[10, 14] |
Ἑλλήνων
γεγονὼς
περὶ
τροπῶν
ἡλίου
|
καὶ |
ἐκλείψεως
καὶ
φωτισμῶν
σελήνης
καὶ |
[10, 10] |
Μωσέα
τοῦθ´
εὑρίσκεται,
κατακλυσμοί
τε
|
καὶ |
ἐκπυρώσεις,
Προμηθεύς,
Ἰώ,
Εὐρώπη,
Σπαρτοί, |
[10, 11] |
εὑρίσκεται
γεγονώς·
Σόλων
περὶ
τεσσαρακοστὴν
|
καὶ |
ἕκτην·
Πυθαγόρας
κατὰ
τὴν
ἑξηκοστὴν |
[10, 3] |
καὶ
ἕτεροι
ἠπίσταντο
περὶ
αὐτοῦ
|
καὶ |
ἔλεγον·
Ταῦτα
καὶ
αὐτὸς
εἶπεν· |
[10, 4] |
μὲν
πάρεστιν,
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
|
καὶ |
ἐν
Ἐπινομίδι,
Σύρων
ὁμοῦ
καὶ |
[10, 6] |
ἐνιαυτὸν
εἰς
δώδεκα
μῆνας
διεῖλον
|
καὶ |
ἐν
ἱεροῖς
γυναιξὶ
μίσγεσθαι
ἐκώλυσαν |
[10, 10] |
ἐν
τῇ
κατὰ
Ἰουδαίων
βίβλῳ
|
καὶ |
ἐν
τῇ
τετάρτῃ
τῶν
ἱστοριῶν |
[10, 4] |
τοῖς
Ἕλλησιν
ἐπολιτεύετο.
Καὶ
δὴ
|
καὶ |
ἐν
τοῖς
λοιποῖς
ἔθνεσι,
κατὰ |
[10, 3] |
τῆς
Ἡροδότου
κλοπῆς
ἐστι
βιβλίον
|
καὶ |
ἐν
τῷ
ἐπιγραφομένῳ
Ἰχνευταί
πολλὰ |
[10, 10] |
ὑπονοουμένους,
ὥς
φασιν
ἄλλοι
τε
|
καὶ |
ἐν
τῷ
Τρικαράνῳ
Θεόπομπος.
Ὁ |
[10, 11] |
Δράκων
δὲ
περὶ
Ὀλυμπιάδα
τριακοστὴν
|
καὶ |
ἐνάτην
εὑρίσκεται
γεγονώς·
Σόλων
περὶ |
[10, 10] |
Ἕλλησιν
ἱστόρηται.
Μετὰ
δὲ
τέσσαρα
|
καὶ |
ἐνενήκοντα
ἔτη
ἦν
Προμηθεύς,
ὥς |
[10, 13] |
ποιμένες,
ἡμέτεροι
δὲ
πρόγονοι,
τρισὶ
|
καὶ |
ἐνενήκοντα
καὶ
τριακοσίοις
πρόσθεν
ἔτεσιν |
[10, 3] |
ἐοικὼς
φαίνεται
καὶ
τὸ
ἔμψυχον
|
καὶ |
ἐνεργὸν
τὸ
Ξενοφῶντος
διαφθείρων.
Ταῦτ´ |
[10, 5] |
τῇ
τῶν
στοιχείων
μαθήσει
τε
|
καὶ |
ἐπαγγελίᾳ
προσήκουσαν.
Τὸ
ὅμοιον
δ´ |
[10, 4] |
ἡμᾶς
ἐπιμέμφεσθαι,
οὐχὶ
δὲ
ἀποδέχεσθαι
|
καὶ |
ἐπαινεῖν,
ὅτι
τὸ
κρεῖττον
ἀγαπήσαντες, |
[10, 2] |
ποτὲ
τὴν
Ἑλλάδα
πολυχρονίως
φθείροντος
|
καὶ |
ἐπεχούσης
ἀγονίας
καρπῶν,
οἱ
καταλειφθέντες, |
[10, 11] |
καὶ
ὁ
Τατιανός.
Μετίωμεν
δὲ
|
καὶ |
ἐπὶ
Κλήμεντα·
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΙΒ'
ΑΠΟ |
[10, 4] |
εἶτα
δὲ
Ἀμφιάρεως
καὶ
Ἀμφίλοχος
|
καὶ |
ἐπὶ
τούτοις
μυρίος
ἄλλος
ἐπιρρέων |
[10, 3] |
δέ,
ὁ
τῶν
λοιδόρων
ἰάμβων
|
καὶ |
ἐπιγραμμάτων
ποιητής,
παρῴδηκε
τὰς
Ἐφόρου |
[10, 3] |
διὰ
τὴν
κλοπὴν
ἐξεργασίαν
ἐμβάλλειν
|
καὶ |
ἐπιδείκνυσθαι
σπουδάζων
βραδὺς
καὶ
μέλλων |
[10, 11] |
Ἀττική·
κατὰ
δὲ
Τριόπαν
Προμηθεὺς
|
καὶ |
Ἐπιμηθεὺς
καὶ
Ἄτλας
καὶ
ὁ |
[10, 12] |
δὲ
Τριόπαν
Προμηθεὺς
καὶ
Ἄτλας
|
καὶ |
Ἐπιμηθεὺς
καὶ
ὁ
διφυὴς
Κέκροψ |
[10, 4] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
τεχνῶν
τε
|
καὶ |
ἐπιστημῶν
τὰ
βιωφελέστατα.
Συνομολογοῦσί
γε |
[10, 4] |
ἐπὶ
σοφίᾳ
θαυμασθῆναι,
οὓς
δὴ
|
καὶ |
ἐπονομάσαι
σοφούς.
Ἀμφὶ
Κῦρον
δὲ |
[10, 4] |
ἱδρύσεις
καὶ
ὕμνους
ᾠδάς
τε
|
καὶ |
ἐπῳδάς,
ἤτοι
ὁ
Θρᾴκιος
Ὀρφεὺς |
[10, 4] |
πανταχόθεν
ἑαυτῇ
πορίζουσα
συνάγουσά
τε
|
καὶ |
ἐρανιζομένη,
ὅ
τι
ποτὲ
παρ´ |
[10, 5] |
ἐστιν
ἡ
τῶν
στοιχείων
μετάφρασις
|
καὶ |
ἑρμηνεία,
λόγου
διάνοιαν
ἀπαρτίζουσα
τῇ |
[10, 3] |
εἰς
τρίτην
ἡμέραν
ἔσοιτο
σεισμός‘
|
καὶ |
ἕτερά
τινα
τούτοις
ἐπαγαγὼν
ἐπιλέγει· |
[10, 7] |
διαφωνίας
πολλαὶ
μὲν
ἴσως
ἂν
|
καὶ |
ἕτεραι
τοῖς
βουλομένοις
ζητεῖν
ἀναφανεῖεν, |
[10, 3] |
περὶ
Πυθαγόρου
λέγων,
τάχα
ἂν
|
καὶ |
ἕτεροι
ἠπίσταντο
περὶ
αὐτοῦ
καὶ |
[10, 10] |
Πολυβίου
καὶ
Φλέγοντος
ἔστινεὑρεῖν,
ἀλλὰ
|
καὶ |
ἑτέρων,
οἷς
ἐμέλησεν
Ὀλυμπιάδων·
ἅπασι |
[10, 9] |
γένεσις,
Κάδμου
ἐπὶ
Θήβας
παρουσία
|
καὶ |
ἔτι
τούτων
νεώτεροι
Διόνυσος,
Μίνως, |
[10, 11] |
Κενταύρου
καὶ
Ἰσάτιδος
Δρύμωνός
τε
|
καὶ |
Εὔκλου
τοῦ
Κυπρίου
καὶ
Ὥρου |
[10, 3] |
τί
θαυμάζομεν‘
ἔφη,
εἰ
Θεοπόμπου
|
καὶ |
Ἐφόρου
τὸ
τῆς
κλοπῆς
πάθος |
[10, 14] |
θεμελίους,
προφητευόντων
ὕστατα
πάντων
Ἀγγαίου
|
καὶ |
Ζαχαρίου
καὶ
Μαλαχίου,
μεθ´
οὓς |
[10, 7] |
στρατευσάντων
ὕστερον
πολλὴ
γέγονεν
ἀπορία
|
καὶ |
ζήτησις
εἰ
γράμμασιν
ἐχρῶντο·
καὶ |
[10, 14] |
ἄνεισιν
Ἰησοῦς
ὁ
τοῦ
Ἰωσεδὲκ
|
καὶ |
Ζοροβάβελ
ὁ
τοῦ
Σαλαθιὴλ
καταβάλλονταί |
[10, 7] |
δ´
ἂν
τῶν
εἰρημένων
ἐπισφράγισμα
|
καὶ |
ἡ
Διοδώρου
μαρτυρία,
ἣν
ἀπὸ |
[10, 11] |
Σθενέλαον
ἥ
τε
Ἀμφικτύονος
βασιλεία
|
καὶ |
ἡ
εἰς
Πελοπόννησον
Δαναοῦ
παρουσία |
[10, 12] |
Σθένελον
ἥ
τε
Ἀμφικτύονος
βασιλεία
|
καὶ |
ἡ
εἰς
Πελοπόννησον
Δαναοῦ
παρουσία |
[10, 12] |
Ἴναχον
ὁ
ἐπὶ
Ὠγύγου
κατακλυσμὸς
|
καὶ |
ἡ
ἐν
Σικυῶνι
βασιλεία,
πρώτου |
[10, 11] |
Κροτωπὸν
ἡ
ἐπὶ
Φαέθοντος
ἐκπύρωσις
|
καὶ |
ἡ
ἐπὶ
Δευκαλίωνος
ἐπομβρία·
κατὰ |
[10, 12] |
Κροτωπὸν
ἡ
ἐπὶ
Φαέθοντος
ἐκπύρωσις
|
καὶ |
ἡ
ἐπὶ
Δευκαλίωνος
ἐπομβρία·
κατὰ |
[10, 9] |
Κέκροπα
ὁ
κατὰ
Δευκαλίωνα
κατακλυσμὸς
|
καὶ |
ἡ
ἐπὶ
Φαέθοντος
ἐκπύρωσις
Ἐριχθονίου |
[10, 12] |
ἔτη
πεντήκοντα
τρία·
ἐνταῦθά
που
|
καὶ |
ἡ
Ἰλίου
κατάληψις.
Εἰ
δὲ |
[10, 11] |
Ἄτλας
καὶ
ὁ
διφυὴς
Κέκροψ
|
καὶ |
ἡ
Ἰώ·
κατὰ
δὲ
Κροτωπὸν |
[10, 11] |
καθίδρυσις
καὶ
ἡ
Τριπτολέμου
γεωργία
|
καὶ |
ἡ
Κάδμου
εἰς
Θήβας
παρουσία |
[10, 12] |
καθίδρυσις
καὶ
ἡ
Τριπτολέμου
γεωργία
|
καὶ |
ἡ
Κάδμου
εἰς
Θήβας
παρουσία |
[10, 12] |
εἶτα
δὲ
Εὔρωπος,
εἶτα
Τελχῖνος,
|
καὶ |
ἡ
Κρητὸς
ἐν
Κρήτῃ.
Ἀκουσίλαος |
[10, 11] |
Λυγκέα
τῆς
Κόρης
ἡ
ἁρπαγὴ
|
καὶ |
ἡ
τοῦ
ἐν
Ἐλευσῖνι
τεμένους |
[10, 12] |
Λυγκέα
τῆς
κόρης
ἡ
ἁρπαγὴ
|
καὶ |
ἡ
τοῦ
ἐν
Ἐλευσῖνι
τεμένους |
[10, 12] |
τοῦ
ἐν
Ἐλευσῖνι
τεμένους
καθίδρυσις
|
καὶ |
ἡ
Τριπτολέμου
γεωργία
καὶ
ἡ |
[10, 11] |
τοῦ
ἐν
Ἐλευσῖνι
τεμένους
καθίδρυσις
|
καὶ |
ἡ
Τριπτολέμου
γεωργία
καὶ
ἡ |
[10, 4] |
τοῦ
τῶν
ὅλων
θεοῦ
γνῶσις
|
καὶ |
ἡ
τῶν
οἰκείων
θεῶν
κατάγνωσις, |
[10, 11] |
ἡ
εἰς
Πελοπόννησον
Δαναοῦ
παρουσία
|
καὶ |
ἡ
ὑπὸ
Δαρδάνου
τῆς
Δαρδανίας |
[10, 12] |
ἡ
εἰς
Πελοπόννησον
Δαναοῦ
παρουσία
|
καὶ |
ἡ
ὑπὸ
Δαρδάνου
τῆς
Δαρδανίας |
[10, 3] |
καὶ
ταῖς
λέξεσιν
αὐταῖς
συγκέχρηται·
|
καὶ |
ἠθέλησεν
αὐτὸ
πανούργως
παροιμιακὸν
μᾶλλον |
[10, 12] |
Ἀπαιτεῖ
δ´
ὅμως
τὸ
ὑπόμνημα
|
καὶ |
ἡμᾶς
ἐπιδραμεῖν
τὰ
κατὰ
τὸν |
[10, 9] |
δυσμενεστάτῳ
καὶ
πολεμιωτάτῳ
Ἑβραίων
τε
|
καὶ |
ἡμῶν,
φημὶ
δὲ
τῷ
καθ´ |
[10, 12] |
καὶ
Ἀδμήτῳ
θητεύων
εὑρίσκεται
σὺν
|
καὶ |
Ἡρακλεῖ
μέγαν
εἰς
ἐνιαυτόν‘
Ζῆθος |
[10, 10] |
ὧν
ἡγεῖσθαι
Μωσέα.
Μέμνηται
δὲ
|
καὶ |
Ἡρόδοτος
τῆς
ἀποστασίας
ταύτης
καὶ |
[10, 9] |
Τρωϊκῶν
νεώτερα
τὰ
κατὰ
Ὅμηρον
|
καὶ |
Ἡσίοδον
καὶ
τοὺς
λοιποὺς
μνημονεύεται. |
[10, 12] |
τὸν
Ἡρακλέους
διδάσκαλον.
Ὅμηρος
δὲ
|
καὶ |
Ἡσίοδος
πολλῷ
νεώτεροι
τῶν
Ἰλιακῶν, |
[10, 12] |
κατάληψις.
Εἰ
δὲ
χρὴ
πείθεσθαι
|
καὶ |
Ἡσιόδῳ
τῷ
ποιητῇ,
ἀκούσωμεν
αὐτοῦ· |
[10, 7] |
τε
τὸν
Σύριον
καὶ
Πυθαγόραν
|
καὶ |
Θάλητα,
πάντες
συμφώνως
ὁμολογοῦσιν
Αἰγυπτίων |
[10, 10] |
οἵ
τε
τὰ
Σύρια
Κάστωρ
|
καὶ |
Θαλλὸς
καὶ
ὁ〉
τὰ
πάντων |
[10, 8] |
Ἡφαιστ〈
ε〉
ίου
Δαίδαλον
ἀρχιτεκτονῆσαι,
|
καὶ |
θαυμασθέντα
τυχεῖν
εἰκόνος
ξυλίνης
κατὰ |
[10, 7] |
τοὺς
περὶ
τῶν
οὐρανίων
τε
|
καὶ |
θείων
πρώτους
παρ´
Ἕλλησι
φιλοσοφήσαντας, |
[10, 8] |
διωνομασμένους
διατετριφέναι
παρ´
αὐτοῖς,
Τηλεκλέα
|
καὶ |
Θεόδωρον,
τοὺς
Ῥοίκου
μὲν
υἱούς, |
[10, 8] |
φανεῖεν
τοῖς
Ἑβραίων
προφήταις
τε
|
καὶ |
θεολόγοις
οἱ
παρ´
Ἕλλησιν
ὁμοδοξοῦντες, |
[10, 3] |
Μάξιμος·
ὁ
μὲν
γὰρ
αὐτὸν
|
καὶ |
Θεοπόμπου
προὐτίθει,
ὁ
δὲ
Καΰστριος |
[10, 6] |
Σκάμμων
μὲν
οὖν
ὁ
Μιτυληναῖος
|
καὶ |
Θεόφραστος
ὁ
Ἐρέσιος
Κύδιππός
τε |
[10, 7] |
οἱ
δοκιμώτατοι
διαπεφωνήκασι;
Πολλὰ
δὲ
|
καὶ |
Θουκυδίδης
ὡς
ψευδόμενος
ὑπό
τινων |
[10, 14] |
Βαβυλῶνα,
προφητεύει
τε
αὐτόθι
Δανιὴλ
|
καὶ |
Ἰεζεκιήλ.
Μετὰ
δὲ
ἐτῶν
ἀριθμὸν |
[10, 6] |
τῶν
ἵππων
ἐχρήσαντο.
Ὁμοίως
δὲ
|
καὶ |
Ἰλλυριοὶ
τὴν
καλουμένην
πέλτην
ἐξεῦρον. |
[10, 11] |
Ναβουχοδονόσορ,
τοῦ
συστρατεύσαντος
ἐπὶ
Φοίνικας
|
καὶ |
Ἰουδαίους,
ἅτινα
διὰ
τῶν
καθ´ |
[10, 10] |
τῇ
δευτέρᾳ·
τρόπῳ
δέ
τινι
|
καὶ |
Ἰουδαίων
αὐτῶν,
ἐν
τοῖς
περιτεμνομένοις |
[10, 11] |
συγγράψαντος
Ἀσβόλου
τε
τοῦ
Κενταύρου
|
καὶ |
Ἰσάτιδος
Δρύμωνός
τε
καὶ
Εὔκλου |
[10, 14] |
ἡλίου
καὶ
χρόνων
καὶ
ὡρῶν
|
καὶ |
ἰσημερίας.
Ἀναξιμάνδρου
δὲ
γνώριμος
ἐγένετο |
[10, 14] |
καὶ
ἐκλείψεως
καὶ
φωτισμῶν
σελήνης
|
καὶ |
ἰσημερίας
διελέχθη·
ἐγένετο
δ´
ὁ |
[10, 11] |
παλαίτατον
καὶ
τὸν
μὲν
ποιητῶν
|
καὶ |
ἱστορικῶν
εἶναι
πρεσβύτατον,
τὸν
δὲ |
[10, 13] |
Μάνεθως
ἅπαντα
τείχει
τε
μεγάλῳ
|
καὶ |
ἰσχυρῷ
περιλαβεῖν
τοὺς
ποιμένας,
ὅπως |
[10, 9] |
Ἆπις
ἐν
Αἰγύπτῳ
θεὸς
ὠνομάσθη
|
καὶ |
Ἰὼ
θυγάτηρ
Ἰνάχου,
ἣν
Ἶσιν |
[10, 12] |
Ἐπιμηθεὺς
καὶ
ὁ
διφυὴς
Κέκροψ
|
καὶ |
Ἰώ·
κατὰ
δὲ
Κροτωπὸν
ἡ |
[10, 12] |
Ἀκρίσιον
Πέλοπος
ἀπὸ
Φρυγίας
διάβασις
|
καὶ |
Ἴωνος
εἰς
Ἀθήνας
ἄφιξις
καὶ |
[10, 11] |
Ἀκρίσιον
Πέλοπος
ἀπὸ
Φρυγίας
διάβασις
|
καὶ |
Ἴωνος
εἰς
τὰς
Ἀθήνας
ἄφιξις |
[10, 7] |
χρῆσιν
εἶναι
θέλοντες
παρὰ
Φοινίκων
|
καὶ |
Κάδμου
σεμνύνονται
μαθεῖν.
Οὐ
μὴν |
[10, 7] |
ἐπάγγελμα
λόγων
δὲ
δύναμιν
ἐπεδείκνυντο
|
καὶ |
καθ´
ὅντινα
τρόπον
ἐν
τούτῳ |
[10, 11] |
γεγονώς,
καὶ
Στησίμβροτος
ὁ
Θάσιος
|
καὶ |
Καλλίμαχος
ὁ
Κολοφώνιος
Ἡρόδοτός
τε |
[10, 3] |
ἴδιον’
ἔφη,
ἐκ
τῶν
Δαϊμάχου
|
καὶ |
Καλλισθένους
καὶ
Ἀναξιμένους
αὐταῖς
λέξεσιν |
[10, 12] |
Πρὸς
τοὺς
Ἕλληνας,
εἴρηται
δὲ
|
καὶ |
Κασσιανῷ
ἐν
τῷ
πρώτῳ
τῶν |
[10, 10] |
Βιβλιοθηκῶν
Διοδώρου
καὶ
τῶν
Θαλλοῦ
|
καὶ |
Κάστορος
ἱστοριῶν,
ἔτι
δὲ
Πολυβίου |
[10, 12] |
Μωσέως
κατὰ
Ἄμωσιν
τὸν
Αἰγύπτιον
|
καὶ |
κατὰ
Ἴναχον
τὸν
Ἀργεῖον
ἐξ |
[10, 12] |
ἅτε
Αἰγύπτιος
τὸ
γένος,
ὡς
|
καὶ |
κατὰ
Ἰουδαίων
συντάξασθαι
βιβλίον,
Ἀμώσιος |
[10, 10] |
ὁ
ἐπὶ
Ὠγύγου
γίνεται
κατακλυσμός·
|
καὶ |
κατὰ
λόγον·
τῶν
γὰρ
Αἰγυπτίων |
[10, 10] |
ἱστόρηται
τοῖς
Ἕλλησι,
πάντων
συγκεχυμένων
|
καὶ |
κατὰ
μηδὲν
αὑτοῖς
τῶν
πρὸ |
[10, 6] |
Πέρσας
τε
πρώτους
ἀκηκόαμεν
ἀπήνην
|
καὶ |
κλίνην
καὶ
ὑποπόδιον
ἐργάσασθαι
τούς |
[10, 6] |
οὐ
πολὺ
τῆς
κιθάρας
λειπομένην
|
καὶ |
κρόταλα
ἐπενόησαν.
Ἐπί
τε
Σεμιράμεως |
[10, 7] |
τῶν
αὐτῶν
ἅπαντες
τὰ
αὐτὰ
|
καὶ |
λέγοιεν
καὶ
γράφοιεν·
οἱ
δ´ |
[10, 8] |
γενομένην
παρὰ
Μενελάῳ
Τηλεμάχῳ
φαρμακείαν
|
καὶ |
λήθην
τῶν
συμβεβηκότων
κακῶν.
Τὸ |
[10, 12] |
οἱ
περὶ
Ὀρφέα
καὶ
Μουσαῖον
|
καὶ |
Λίνον
τὸν
Ἡρακλέους
διδάσκαλον.
Ὅμηρος |
[10, 4] |
τε
καὶ
γαίας
πλείστας
εἶδον
|
καὶ |
λογίων
ἀνδρῶν
πλείστων
ἐπήκουσα
καὶ |
[10, 4] |
τῶν
ἑπτὰ
σοφῶν,
ὃν
δὴ
|
καὶ |
λόγος
Ἀθηναίοις
νομοθετῆσαι,
Αἰγυπτίοις
ὁμοίως |
[10, 8] |
τούτοις
Ὅμηρόν
τε
τὸν
ποιητὴν
|
καὶ |
Λυκοῦργον
τὸν
Σπαρτιάτην,
ἔτι
δὲ |
[10, 3] |
ὃς
κάρτιστος
ἐπιχθονίων
ἦν
ἀνδρῶν·
|
καὶ |
Λυκόφρων
ἐπαινεῖ
τὴν
μετάθεσιν,
ὡς |
[10, 8] |
Διοσπολίτισιν
ἐκ
παλαιῶν
χρόνων
ὀργῆς
|
καὶ |
λύπης
φάρμακον
εὑρῆσθαί
φασι·
τὰς |
[10, 4] |
τε
τῶν
ἐθνῶν
νόμιμά
τε
|
καὶ |
μαθήματα
περιεργότερον
ἐξητακότας,
καὶ
τὴν |
[10, 4] |
δαιμόνων
ἐκαλλωπίζετο,
σοφίας
δὲ
ἀληθοῦς
|
καὶ |
μαθήματος
βιωφελοῦς
εἰς
τὸ
παντελὲς |
[10, 4] |
καὶ
οἰκείων
πτωχεύουσα
λόγων
τε
|
καὶ |
μαθημάτων,
περιῄει
διερευνωμένη
τά
τε |
[10, 1] |
τῆς
ὁμοίας
αὐτοῖς
διδασκαλίας
τε
|
καὶ |
μαθήσεως
ἔν
τισι
τῶν
εἰς |
[10, 3] |
πολλοὺς
καὶ
Νικαγόραν
τὸν
σοφιστὴν
|
καὶ |
Μαΐορα
Ἀπολλώνιόν
τε
τὸν
γραμματικὸν |
[10, 14] |
ὕστατα
πάντων
Ἀγγαίου
καὶ
Ζαχαρίου
|
καὶ |
Μαλαχίου,
μεθ´
οὓς
οὐκέτι
προφήτης |
[10, 5] |
εὑρεῖν
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησι·
διὸ
|
καὶ |
μάλιστα
μὴ
ὄντα
ἴδια
Ἑλλήνων |
[10, 5] |
δὲ
Παλαιστίνην
ὀνομαζομένην
οἰκήσαντες,
ὧν
|
καὶ |
μάλιστα
οὐκ
ἀλλοτρία
φαίνεται
ἡ |
[10, 9] |
ὁμολογουμένην
τὴν
ἀπόδειξιν
εἰσηνέγκαντο.
Διὸ
|
καὶ |
μάλιστα
ταῖς
αὐτῶν
ἡγησάμην
δεῖν |
[10, 8] |
παρουσίας
ἄλλα
τε
σημεῖα
φέρουσι
|
καὶ |
μάλιστα
τὴν
τῆς
Ἑλένης
γενομένην |
[10, 14] |
τὰ
τῆς
Ἑλλήνων
γεγονέναι
φιλοσοφίας
|
καὶ |
μάλιστα
τῆς
κατὰ
Πλάτωνα,
ὃς |
[10, 8] |
καὶ
ἀστρολόγοις
μαθεῖν
ἄλλα
τε
|
καὶ |
μάλιστα
τὸν
ἡλιακὸν
κύκλον,
ὡς |
[10, 8] |
εἰκὸς
ἦν
ἐπαΐειν,
ἢ
(ὅπερ
|
καὶ |
μᾶλλον
εἰκός)
τοὺς
νέους
τὰ |
[10, 4] |
ἀποφθεγμάτων
μνημονεύεται.
Ὀψὲ
δέ
τι
|
καὶ |
μᾶλλον
τοῖς
χρόνοις
ὑποβεβηκότες
οἱ |
[10, 4] |
τετυπωμένα
φιλοκάλως
ἐξείργαστο.
Ναὶ
μὴν
|
καὶ |
μαντείων
πλείστη
τις
ἦν
καὶ |
[10, 3] |
δ´
οἱ
ζητοῦντες
Καΰστριός
τε
|
καὶ |
Μάξιμος·
ὁ
μὲν
γὰρ
αὐτὸν |
[10, 6] |
Φρύγες
γὰρ
ἤστην
Ὀλυμπός
τε
|
καὶ |
Μαρσύας.
Λύχνους
τε
αὖ
καίειν |
[10, 4] |
περιουσία.
Σεμνός
γε
μήν
τις
|
καὶ |
μέγας
θεὸς
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησι |
[10, 8] |
τὸν
ποταμὸν
εἰς
τὴν
Λιβύην
|
καὶ |
μεθ´
ἡμέρας
τινὰς
πάλιν
ἐπιστρέφειν, |
[10, 4] |
φιλοσοφίας
ἁψάμενοι
καί
τι
πλέον
|
καὶ |
μεῖζον
τῆς
πανδήμου
περὶ
θεῶν |
[10, 8] |
ἑαυτοὺς
Ὀρφέα
τε
καὶ
Μουσαῖον
|
καὶ |
Μελάμποδα
καὶ
Δαίδαλον,
πρὸς
δὲ |
[10, 3] |
ἐμβάλλειν
καὶ
ἐπιδείκνυσθαι
σπουδάζων
βραδὺς
|
καὶ |
μέλλων
καὶ
ἀναβαλλομένῳ
ἐοικὼς
φαίνεται |
[10, 3] |
ἀργοτέρων
οὕτως
ἀνδρῶν,
ὅπου
γε
|
καὶ |
Μένανδρος
τῆς
ἀρρωστίας
ταύτης
ἐπλήσθη, |
[10, 10] |
ὁ
τοῦ
Ἰωσεδέκ,
τὴν
πρώτην
|
καὶ |
μερικὴν
ἀπόπεμψιν
ἐποιήσατο
τοῦ
λαοῦ, |
[10, 11] |
τε
καὶ
γινώσκονται,
δῆλον
ὡς
|
καὶ |
μετὰ
Μωσέα.
Κατὰ
μὲν
γὰρ |
[10, 7] |
αὐχούντων
ἀρχαιότητα;
Μόλις
γὰρ
οὗτοι
|
καὶ |
μετὰ
ταῦτα
γράμμασιν
ἐπαιδεύθησαν.
Ἅτε |
[10, 5] |
ἔπειτα
Ῥής,
ὅ
ἐστι
κεφαλή‘
|
καὶ |
μετὰ
ταῦτα
Σέν,
ὅπερ
ἐστὶν |
[10, 7] |
Μιλήσιον
καὶ
τὸν
Ἀργεῖον
Ἀκουσίλαον
|
καὶ |
μετὰ
τοῦτον
εἴ
τινες
ἄλλοι |
[10, 6] |
ὁ
Φοῖνιξ
λιθοτομίαν
τε
ἐξεῦρε
|
καὶ |
μέταλλα
χρυσοῦ
τὰ
περὶ
τὸ |
[10, 1] |
ἀλλὰ
τὰ
καί
τισιν,
εἰ
|
καὶ |
μὴ
πᾶσιν,
αὐτοῖς
δέ
γε, |
[10, 9] |
ἐκεῖνον
τὸν
Σαγχουνιάθωνα
Μωσέα
γεγονέναι
|
καὶ |
μὴ
πρότερον,
ὧδε
τὸν
ἔλεγχον |
[10, 13] |
ἔτεσι
θᾶττον
ἑκατὸν
τεσσαράκοντα
τρισὶ
|
καὶ |
μησὶν
ὀκτὼ
τοῦ
κτίσαι
Τυρίους |
[10, 6] |
καθάπερ
Φρύγιον
ἁρμονίαν
καὶ
μιξοφρύγιον
|
καὶ |
μιξολύδιον
Μαρσύαν
τῆς
αὐτῆς
ὄντα |
[10, 6] |
τὸν
Φρύγα,
καθάπερ
Φρύγιον
ἁρμονίαν
|
καὶ |
μιξοφρύγιον
καὶ
μιξολύδιον
Μαρσύαν
τῆς |
[10, 14] |
οἵ
τε
υἱοὶ
αὐτοῦ,
Τηλαύγης
|
καὶ |
Μνήσαρχος.
Τηλαύγους
δὲ
Ἐμπεδοκλῆς
ἀκουστὴς |
[10, 7] |
Ἕλλησιν
εἶναι
δοκεῖ
πάντων
ἀρχαιότατα
|
καὶ |
μόλις
αὐτὰ
πιστεύουσιν
ὑπ´
ἐκείνων |
[10, 7] |
τῶν
ἀφ´
ἑαυτῶν·
ὀψὲ
δὲ
|
καὶ |
μόλις
ἔγνωσαν
φύσιν
γραμμάτων.
Οἱ |
[10, 7] |
συγκαταλέγειν
αὐτοὶ
δήπουθεν
ὁμολογοῦσιν
ἀρχαιοτάτην
|
καὶ |
μονιμωτάτην
ἔχειν
τῆς
μνήμης
τὴν |
[10, 12] |
εἴκοσιν
ἑπτὰ
οἱ
περὶ
Ὀρφέα
|
καὶ |
Μουσαῖον
καὶ
Λίνον
τὸν
Ἡρακλέους |
[10, 8] |
παραβαλεῖν
πρὸς
ἑαυτοὺς
Ὀρφέα
τε
|
καὶ |
Μουσαῖον
καὶ
Μελάμποδα
καὶ
Δαίδαλον, |
[10, 4] |
μετά
γε
Ὀρφέα
Λίνον
τε
|
καὶ |
Μουσαῖον,
οἳ
δὴ
πάντων
μάλιστα |
[10, 12] |
καὶ
Διονύσου
πράξεις
Ὀρφεύς
τε
|
καὶ |
Μουσαῖος·
κατὰ
δὲ
τὸ
ὀκτωκαιδέκατον |
[10, 4] |
γεωμετρίαν
ἀριθμητικήν
τε
παρ´
ἑτέρων
|
καὶ |
μουσικὴν
καὶ
ἄλλα
παρ´
ἄλλων |
[10, 10] |
Οὗ
δὴ
χάριν
τὰς
ἐνδοξοτάτας
|
καὶ |
μυθώδεις
ἐπιλεξάμενος
ἱστορίας
μέχρι
τῆς |
[10, 4] |
καὶ
πόλεις,
ἔν
τε
ἱεροῖς
|
καὶ |
μυστηρίοις,
αὐτὰ
δὴ
ταῦτα
καὶ |
[10, 9] |
ἑκατὸν
ὕστερον
ἔτεσιν
αὐτῆς
τε
|
καὶ |
Μωσέως,
ἐν
οἷς
οὐδὲν
ἐπίσημον |
[10, 9] |
ὁ
Σαγχουνιάθων
ἐγνωρίζετο,
ἔστω
δὲ
|
καὶ |
Μωσῆς
μηδὲν
προάγων,
κατὰ
δὲ |
[10, 3] |
ἑξῆς.
Καίτοι
ὑπερφρονεῖ
τὸν
Ἰσοκράτην
|
καὶ |
νενικῆσθαι
ὑφ´
ἑαυτοῦ
λέγει
κατὰ |
[10, 3] |
Ἀθήνησι
κέκληκεν
ἄλλους
τε
πολλοὺς
|
καὶ |
Νικαγόραν
τὸν
σοφιστὴν
καὶ
Μαΐορα |
[10, 12] |
Φορωνέως
τε
τοῦ
πρώτου
λεχθέντος
|
καὶ |
Νιόβης
καὶ
τὰ
μετὰ
τὸν |
[10, 11] |
Φορωνέως
μόλις
τοῦ
θηριώδους
βίου
|
καὶ |
νομάδος
περιγραφὴ
γέγονε
μετεκοσμήθησάν
τε |
[10, 11] |
προὔχειν
νομισθεὶς
σοφίας
ἀγχινοίας
τε
|
καὶ |
νομοθεσίας,
ἐπὶ
Λυγκέως
τοῦ
μετὰ |
[10, 1] |
ἐθνῶν
συνίστανται
ἀποσυλήσαντες,
ἀλλ´
εἰσέτι
|
καὶ |
νῦν
ἁλίσκονται
τὰς
σφῶν
αὐτῶν |
[10, 8] |
πρὸς
τῇ
Μέμφει
νήσων
ἔτι
|
καὶ |
νῦν
ἱερὸν
εἶναι
Δαιδάλου
τιμώμενον |
[10, 8] |
ἀκριβῶς
ἐξητακὼς
φαίνεται.
Ἔτι
γὰρ
|
καὶ |
νῦν
τὰς
ἐν
ταύτῃ
γυναῖκας |
[10, 6] |
πρώτη
τριχῶν
βαφὴν
ἐπενόησεν.
Ἀλλὰ
|
καὶ |
Νώροπες
(ἔθνος
ἐστὶ
Παιονικόν,
νῦν |
[10, 4] |
τοῖς
πᾶσιν
ἐξήσκηντο·
ἀτὰρ
δὴ
|
καὶ |
ξόανα
παντοίας
ὕλης
εἰς
πᾶσαν |
[10, 11] |
γάμον
δοὺς
τὴν
ἑαυτοῦ
θυγατέρα
|
καὶ |
ξύλων
παντοδαπῶν
ὕλην
εἰς
τὴν |
[10, 12] |
δὲ
συνεχρόνισε
Ταντάλῳ.
Εἰκότως
ἄρα
|
καὶ |
ὁ
Βοιώτιος
Πίνδαρος
γράφει·
Ἐν |
[10, 12] |
καὶ
Ἴωνος
εἰς
Ἀθήνας
ἄφιξις
|
καὶ |
ὁ
δεύτερος
Κέκροψ
αἵ
τε |
[10, 11] |
Ἴωνος
εἰς
τὰς
Ἀθήνας
ἄφιξις
|
καὶ |
ὁ
δεύτερος
Κέκροψ
αἵ
τε |
[10, 11] |
Προμηθεὺς
καὶ
Ἐπιμηθεὺς
καὶ
Ἄτλας
|
καὶ |
ὁ
διφυὴς
Κέκροψ
καὶ
ἡ |
[10, 12] |
Προμηθεὺς
καὶ
Ἄτλας
καὶ
Ἐπιμηθεὺς
|
καὶ |
ὁ
διφυὴς
Κέκροψ
καὶ
Ἰώ· |
[10, 4] |
ὁ
Πύθιος
καὶ
ὁ
Κλάριος
|
καὶ |
ὁ
Δωδωναῖος,
εἶτα
δὲ
Ἀμφιάρεως |
[10, 9] |
μυθολογεῖται,
ὁ
ἐπὶ
Δευκαλίωνος
κατακλυσμὸς
|
καὶ |
ὁ
ἐπὶ
Φαέθοντος
ἐμπρησμός,
πολλῶν, |
[10, 4] |
τὸν
Κολοφώνιον
πατέρα
ἐπιγραψαμένη.
Ἀλλὰ
|
καὶ |
ὁ
Θαλῆς,
ὥς
τινες
ἱστοροῦσι, |
[10, 7] |
αὐτοὶ
φαίνεσθαι
πάντων
ἀληθέστατοι.
Τοσαῦτα
|
καὶ |
ὁ
Ἰώσηπος.
Εἴη
δ´
ἂν |
[10, 4] |
μάλιστα
ἦν
ἀκμάζων,
ὁ
Πύθιος
|
καὶ |
ὁ
Κλάριος
καὶ
ὁ
Δωδωναῖος, |
[10, 12] |
Μωσῆς
ἡμῖν
ἀποδέδεικται
πρεσβύτερος.
Ταῦτα
|
καὶ |
ὁ
Κλήμης.
Ἀλλ´
ἐπεὶ
πρὸ |
[10, 5] |
δ´
αὐτῆς
ἡμῖν
ὑποθέσεως
ἐφαψάμενος
|
καὶ |
ὁ
Κλήμης
ἐπάκουσον
ἅ
φησιν· |
[10, 9] |
τῶν
Τρωϊκῶν
ὁμολογεῖται,
εἴη
ἂν
|
καὶ |
ὁ
Σαγχουνιάθων
τῶν
Τρωϊκῶν
παλαιότερος. |
[10, 10] |
τὰ
Σύρια
Κάστωρ
καὶ
Θαλλὸς
|
καὶ |
ὁ〉
τὰ
πάντων
Διόδωρος
ὁ |
[10, 11] |
κατὰ
θεὸν
πολιτείας
ἀνεξαρνήτου.
Τοσαῦτα
|
καὶ |
ὁ
Τατιανός.
Μετίωμεν
δὲ
καὶ |
[10, 12] |
πρῶτον
ἀνθρώπων
γενέσθαι
λέγει·
ὅθεν
|
καὶ |
ὁ
τῆς
Φορωνίδος
ποιητὴς
εἶναι |
[10, 11] |
τοῖς
Φαίαξι.
Καὶ
ὁ
Θάμυρις
|
καὶ |
ὁ
Φιλάμμων
οὐ
πολὺ
τούτων |
[10, 5] |
ἂν
ἡ
διάνοια·
κλῆσιν
κεφαλῆς
|
καὶ |
ὀδόντων
σημεῖα‘
Καὶ
παρὰ
μὲν |
[10, 12] |
νομοθέται,
Λυκοῦργός
τε
καὶ
Σόλων,
|
καὶ |
οἱ
ἑπτὰ
σοφοὶ
οἵ
τε |
[10, 14] |
δὲ
Κῦρον
Σόλων
Ἀθηναῖος
ἐγνωρίζετο
|
καὶ |
οἱ
κληθέντες
ἑπτὰ
σοφοὶ
παρ´ |
[10, 9] |
ἔτεσιν
ψʹ
Προτερεῖν
ἄρα
Μωσῆς
|
καὶ |
οἱ
μετ´
αὐτὸν
Ἑβραίων
προφῆται |
[10, 9] |
οἱ
ἀπὸ
γένους
Δαβὶδ
ἐβασίλευον
|
καὶ |
οἱ
μετὰ
Μωσέα
διέλαμπον
προφῆται· |
[10, 8] |
καθ´
οὓς
ἤκμασαν
Μωσῆς
τε
|
καὶ |
οἱ
μετὰ
Μωσέα
προφῆται,
εὖ |
[10, 9] |
παλαιοῦ
ὑπαρχόντων.
Μετὰ
δὲ
τοῦτον
|
καὶ |
οἱ
παρ´
Ἕλλησι
θεοὶ
πάντες |
[10, 4] |
καὶ
βάρβαρα,
οἷά
τις
γυμνὴ
|
καὶ |
οἰκείων
πτωχεύουσα
λόγων
τε
καὶ |
[10, 8] |
ἔτι
δὲ
Δημόκριτον
τὸν
Ἀβδηρίτην
|
καὶ |
Οἰνοπίδην
τὸν
Χῖον.
Πάντων
δὲ |
[10, 1] |
αὐτῶν
λέξεις
ὁμοῦ
καὶ
διανοίας
|
καὶ |
ὅλας
λόγων
συντάξεις
ὑποκλέψας
ὡς |
[10, 10] |
Ἴλιον,
Ἡρακλειδῶν
κάθοδος,
Ἰώνων
ἀποικία
|
καὶ |
Ὀλυμπιάδες.
Ἔδοξε
δή
μοι
τῆς |
[10, 11] |
Ὅροι
δ´
ἡμῖν
κείσονται
Μωσῆς
|
καὶ |
Ὅμηρος.
Τῷ
γὰρ
ἑκάτερον
αὐτῶν |
[10, 9] |
τῶν
ἀποδεικνυμένων
κατασκευὴν
πεποιημένος
σύμφωνον
|
καὶ |
ὁμολογουμένην
τὴν
ἀπόδειξιν
εἰσηνέγκαντο.
Διὸ |
[10, 4] |
καὶ
μυστηρίοις,
αὐτὰ
δὴ
ταῦτα
|
καὶ |
ὅσα
τούτοις
ὅμοια
παρεφυλάττετο.
Πολὺς |
[10, 10] |
τε
Ἕλλην
ἢ
Πέρσης
ἢ
|
καὶ |
ὁστισοῦν
τῇ
Ἑβραίων
συνεχρόνισεν
ἐπισημειούμενος, |
[10, 4] |
καὶ
τῶν
φιλοσοφίᾳ
λυσιτελούντων
μαθημάτων,
|
καὶ |
οὐδὲ
μόνων
τούτων,
ἀλλὰ
καὶ |
[10, 12] |
Ἐν
χρόνῳ
δὲ
γένετ´
Ἀπόλλων·
|
καὶ |
οὐδὲν
θαυμαστόν,
ὅπου
γε
καὶ |
[10, 12] |
τὰ
ἀπὸ
Πελασγοῦ·
λέγεται
δὲ
|
καὶ |
οὗτος
αὐτόχθων.
Τούτων
δὲ
ἄλλαιν |
[10, 4] |
ἐπὶ
ξένης
ἐγενήθην.
Ἐπῆλθε
γὰρ
|
καὶ |
οὗτος
Βαβυλῶνά
τε
καὶ
τὴν |
[10, 6] |
βεβαίαν
πίστωσιν.
ἄκουε
τοίνυν
οἷα
|
καὶ |
οὗτος
γράφει
πρὸς
λέξιν·
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ |
[10, 4] |
τινες
ὑπειλήφασι,
Μιλήσιος·
Αἰγυπτίων
δὲ
|
καὶ |
οὗτος
λέγεται
τοῖς
προφήταις
συμβεβληκέναι. |
[10, 13] |
ποιμένες
κατὰ
τὴν
κοινὴν
διάλεκτον·
|
καὶ |
οὕτω
συντιθέμενον
γίνεται
Ὑκουσσώς.
Τινὲς |
[10, 14] |
διαμασησάμενον
τὴν
γλῶσσαν
προσπτύσαι
αὐτῷ
|
καὶ |
οὕτως
ἐγκαρτερήσαντα
ταῖς
βασάνοις
ἀποθανεῖν. |
[10, 5] |
ἡ
διάνοιά
ἐστι
πηγὴ
ἢ
|
καὶ |
ὀφθαλμὸς
καὶ
στόμα
δικαιοσύνης‘
Μετὰ |
[10, 8] |
παρ´
Ἕλλησι
δεδοξασμένων
ἐπὶ
συνέσει
|
καὶ |
παιδείᾳ
παρέβαλον
εἰς
Αἴγυπτον
ἐν |
[10, 7] |
Ἀθηναίοις,
οὓς
αὐτόχθονας
εἶναι
λέγουσι
|
καὶ |
παιδείας
ἐπιμελεῖς,
οὐδὲν
τοιοῦτον
εὑρίσκεται |
[10, 8] |
χρόνοις,
ἵνα
τῶν
ἐνταῦθα
νομίμων
|
καὶ |
παιδείας
μετάσχωσιν.
Οἱ
γὰρ
ἱερεῖς |
[10, 4] |
προπάτορσιν
εὑροῦσα,
τὰ
μὲν
σεμνὰ
|
καὶ |
παλαιὰ
τῆς
πατρόθεν
εἰς
αὐτοὺς |
[10, 13] |
τοῦτο
μᾶλλον
πιθανώτερόν
μοι
φαίνεται
|
καὶ |
παλαιᾶς
ἱστορίας
ἐχόμενον.
Τούτους
τοὺς |
[10, 14] |
τῶν
τε
λοιπῶν
θεοφιλῶν
τε
|
καὶ |
παλαιῶν
ἀνδρῶν,
ὕστατος
τοῖς
χρόνοις |
[10, 3] |
ὣς
ἤπιος
ἦεν
Ὁμηρικοῦ
ὄντος
|
καὶ |
πάλιν
ἀλλαχοῦ
που
λεγομένου
Οἱ |
[10, 9] |
βωμὸν
παρ´
Ἀθηναίοις
ἱδρῦσαι
πρῶτος
|
καὶ |
πάλιν
πρῶτος
Ἀθηνᾶς
ἄγαλμα
συστήσασθαι, |
[10, 1] |
ἀριθμῷ
μὲν
ὄντας
ληπτούς,
ὅτι
|
καὶ |
πάντα
χαλεπά
φασιν
εἶναι
τὰ |
[10, 4] |
Συρία
θ´
ἱκανῶς
κέκτηται.
Ὅθεν
|
καὶ |
πανταχόσε
καὶ
δεῦρο
ἐξήκει,
βεβασανισμένα |
[10, 2] |
ἂν
εἴποις,
εἰ
τὰ
ὅμοια
|
καὶ |
παρ´
αὐτῶν
μάθοις
τῶν
γενναίων |
[10, 5] |
ὅμοιον
δ´
οὐκ
ἂν
εὕροις
|
καὶ |
παρ´
Ἕλλησιν,
ὅθεν,
ὡς
ἔφην, |
[10, 4] |
(Ἰνδῶν
δέ
εἰσιν
οὗτοι
φιλόσοφοι)
|
καὶ |
παρ´
ὧν
μὲν
ἀστρολογίαν,
παρ´ |
[10, 6] |
τοῦ
νέους
γεγονέναι
τοὺς
Ἕλληνας
|
καὶ |
παρὰ
βαρβάρων
ὠφελῆσθαι
διάφωνά
τε |
[10, 3] |
τῷ
Περὶ
τοῦ
Κίλωνος
κλήρου
|
καὶ |
παρὰ
Ἰσοκράτει
ἐν
τῷ
Τραπεζιτικῷ |
[10, 8] |
χρῆσθαι
τῇ
προειρημένῃ
δυνάμει
λέγουσι
|
καὶ |
παρὰ
μόναις
ταῖς
Διοσπολίτισιν
ἐκ |
[10, 4] |
θεολογίας
αὐτά
τε
τὰ
θαυμαστὰ
|
καὶ |
παρὰ
πᾶσι
βοώμενα
θεῖά
τε |
[10, 2] |
δογμάτων·
ὀλίγοις
δὲ
τῶν
καθωμιλημένων
|
καὶ |
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησιν
εὐδοκίμων
ἀνδρῶν |
[10, 4] |
ὁ
Πυθαγόρας
λέγεται,
διατρῖψαι
δὲ
|
καὶ |
παρὰ
τοῖς
Περσῶν
μάγοις
καὶ |
[10, 7] |
ἔργων
μόνοις
προσέχειν
τοῖς
Ἕλλησι
|
καὶ |
παρὰ
τούτων
πυνθάνεσθαι
τὴν
ἀλήθειαν, |
[10, 3] |
Ἰσοκράτει
ἐν
τῷ
Τραπεζιτικῷ
κεῖται
|
καὶ |
παρὰ
τῷ
Δημοσθένει
ἐν
τῷ |
[10, 13] |
οὐκ
οἶδ´
ὅπως
θεὸς
ἀντέπνευσε,
|
καὶ |
παραδόξως
ἐκ
τῶν
πρὸς
ἀνατολὴν |
[10, 2] |
μόνον
καὶ
τὰς
λέξεις
ὑφελόμενοι
|
καὶ |
παραφράσαντες
ἐφωράθησαν,
ὡς
δειχθήσονται,
αὐτοτελῶς |
[10, 2] |
δὲ
εὐχομένου
βροντὴ
ἐξαίσιος
ἐπεκτύπει
|
καὶ |
πᾶς
ὁ
πέριξ
ἀὴρ
ἐνεφοῦτο· |
[10, 4] |
πολυπραγμονῶν
ἐπῆλθε
Βαβυλῶνα
καὶ
Αἴγυπτον
|
καὶ |
πᾶσαν
τὴν
Περσῶν,
τοῖς
τε |
[10, 8] |
ἐγχωρίοις
χρυσῆν
ἐκ
παλαιᾶς
παραδόσεως·
|
καὶ |
πεδίον
εἶναι
καλούμενον
χρυσῆς
Ἀφροδίτης |
[10, 3] |
Κτησίου
κλοπῆς,
τοῦ
δ´
αὐτοῦ
|
καὶ |
Περὶ
τῆς
Ἡροδότου
κλοπῆς
ἐστι |
[10, 11] |
οὕτως
ἀποδεδειγμένων
διὰ
βραχέων
ἔτι
|
καὶ |
περὶ
τῆς
τῶν
ἑπτὰ
σοφῶν |
[10, 14] |
ὡς
οἱ
πρὸ
αὐτοῦ,
ἀλλὰ
|
καὶ |
περὶ
τοῦ
κινοῦντος
αὐτὴν
αἰτίου. |
[10, 3] |
παραποιήσας,
τὰ
τοῦ
Φοίνικος
ὀρνέου
|
καὶ |
περὶ
τοῦ
ποταμίου
ἵππου
καὶ |
[10, 7] |
ἐπὶ
δημοσίοις
ἀναθήμασιν·
ὅπου
γε
|
καὶ |
περὶ
τῶν
ἐπὶ
Τροίαν
τοσούτοις |
[10, 11] |
μέχρι
νῦν
ἐνδέον
ἀποπληρώσωμεν,
ἔτι
|
καὶ |
περὶ
τῶν
νομιζομένων
σοφῶν
ποιήσομαι |
[10, 3] |
καὶ
ἔκ
τινος
φρέατος
ἀνιμήσας
|
καὶ |
πιὼν
προεῖπεν,
ὡς
εἰς
τρίτην |
[10, 8] |
ἱερέων
κατεστεμμένον.
Καὶ
Λυκοῦργον
δὲ
|
καὶ |
Πλάτωνα
καὶ
Σόλωνα
πολλὰ
τῶν |
[10, 8] |
ἔτι
δὲ
Σόλωνα
τὸν
Ἀθηναῖον
|
καὶ |
Πλάτωνα
τὸν
φιλόσοφον·
ἐλθεῖν
δὲ |
[10, 2] |
ἐπλήρωσαν
τὴν
χώραν.
Ἐντεῦθεν
ἄφθονος
|
καὶ |
πλουσία
τελεσφορεῖται
εὐκαρπία,
ταῖς
Αἰακοῦ |
[10, 14] |
μὲν
οὖν
Ἀθηναίων
πρῶτος
ἐγένετο
|
καὶ |
πλούτῳ
καὶ
γένει
τῶν
καθ´ |
[10, 12] |
μόνον
τῶν
λεγομένων
σοφῶν
τε
|
καὶ |
ποιητῶν,
ὁ
Μωσῆς
ἡμῖν
ἀποδέδεικται |
[10, 9] |
παρ´
Ἑβραίοις
συνέστησαν
ἀρχαιολογίᾳ,
πλουσίᾳ
|
καὶ |
ποικίλῃ
κατασκευῇ
κεχρημένοι
τῆς
ἀποδείξεως. |
[10, 13] |
τὸ
δὲ
Οὐσσὼς
ποιμήν
ἐστι
|
καὶ |
ποιμένες
κατὰ
τὴν
κοινὴν
διάλεκτον· |
[10, 4] |
ἔθνεσι,
κατὰ
πάσας
χώρας
τε
|
καὶ |
πόλεις,
ἔν
τε
ἱεροῖς
καὶ |
[10, 9] |
ἀρχαιότητος
χρήσομαι
τῷ
πάντων
δυσμενεστάτῳ
|
καὶ |
πολεμιωτάτῳ
Ἑβραίων
τε
καὶ
ἡμῶν, |
[10, 13] |
φησὶν
ἐπὶ
τοὺς
ποιμένας
ἐπανάστασιν,
|
καὶ |
πόλεμον
συρραγῆναι
μέγαν
καὶ
πολυχρόνιον. |
[10, 4] |
τούτων,
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
κοινῶν
|
καὶ |
πολιτικῶν
ἐπιτηδευμάτων.
Ἡγοῦμαι
δέ
μοι |
[10, 8] |
παρ´
αὐτοῖς
ἔτη
διατρῖψαι
πέντε
|
καὶ |
πολλὰ
διδαχθῆναι
τῶν
κατὰ
ἀστρολογίαν |
[10, 8] |
τὴν
εὐφυΐαν
ἀξιωθέντα
μεγάλης
δόξης
|
καὶ |
πολλὰ
προσεξευρόντα
τυχεῖν
ἰσοθέων
τιμῶν. |
[10, 13] |
ὥς
φησιν
αὐτός,
μεταφράσας,
ὃς
|
καὶ |
πολλὰ
τὸν
Ἡρόδοτον
ἐλέγχει
τῶν |
[10, 8] |
τὸν
Εὔδοξον
ἀστρολογήσαντα
παρ´
αὐτοῖς
|
καὶ |
πολλὰ
τῶν
χρησίμων
εἰς
τοὺς |
[10, 7] |
ἐκ
τοῦ
περιέχοντος
φθοραῖς
ὑποκειμένους
|
καὶ |
πολλὴν
ἐποιήσαντο
πρόνοιαν
τοῦ
μηδὲν |
[10, 14] |
δ´
εἰς
Ἀθήνας
ἐκεῖ
ἐσχόλασε
|
καὶ |
πολλοὺς
ἔσχεν
Ἀθηναίων
γνωρίμους,
ἐν |
[10, 12] |
Ἐντεῦθεν
δὲ
ἐπὶ
τὴν
Κάστορος
|
καὶ |
Πολυδεύκους
ἀποθέωσιν
ἔτη
πεντήκοντα
τρία· |
[10, 13] |
ἐπανάστασιν,
καὶ
πόλεμον
συρραγῆναι
μέγαν
|
καὶ |
πολυχρόνιον.
Ἐπὶ
δὲ
βασιλέως,
ᾧ |
[10, 11] |
οἱ
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησι
λόγιοι
|
καὶ |
πόσοι
καὶ
τίνες
εἰσὶν
οἱ |
[10, 3] |
τετάρτῃ
Ξενοφῶν
ἀνέγραψε
πάνυ
χαριέντως
|
καὶ |
πρεπόντως
ἀμφοῖν,
εἰς
τὴν
ἑνδεκάτην |
[10, 11] |
συνεστρατεῦσθαι
καί,
εἰ
βούλεταί
τις,
|
καὶ |
πρὶν
τῶν
στοιχείων
τὴν
εὕρεσιν |
[10, 12] |
ἑβδόμῃ
γενεᾷ
μετὰ
Μωσέα·
ὥστε
|
καὶ |
πρὸ
τῆς
καθ´
Ἕλληνας
ἀνθρωπογονίας |
[10, 9] |
παρεδέχθη.
Οἱ
δὲ
τούτων
χρόνοι
|
καὶ |
πρὸ
τῶν
Τρωϊκῶν
πίπτουσι
χρόνων |
[10, 11] |
Κυπρίου
καὶ
Ὥρου
τοῦ
Σαμίου
|
καὶ |
Προναπίδου
τοῦ
Ἀθηναίου.
Λίνος
μὲν |
[10, 2] |
παρὰ
τῶν
βαρβάρων
διελέγχονται,
ἀλλὰ
|
καὶ |
προσέτι
ἀπομιμούμενοι
τὰ
παρ´
ἡμῖν |
[10, 1] |
τε
μυστήρια
καὶ
τὰς
τελετὰς
|
καὶ |
προσέτι
τὰς
ἱστορίας
καὶ
τὰς |
[10, 10] |
καὶ
ταύτης
ἐχόμενος
ἀφαιρῶν
τε
|
καὶ |
προστιθεὶς
τίς
τε
Ἕλλην
ἢ |
[10, 12] |
δέ,
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν,
τετρακόσια
|
καὶ |
πρόσω.
Εἰ
δὲ
τὰ
Ἀσσυρίων |
[10, 14] |
τε
παρ´
Ἑβραίοις
θεολόγων
τε
|
καὶ |
προφητῶν
τὴν
παλαιότητα
τῇ
πάντων |
[10, 9] |
τοὺς
λοιποὺς
μνημονεύεται.
Χθὲς
δὲ
|
καὶ |
πρώην
μετὰ
τούτους
περὶ
τὴν |
[10, 7] |
Ἕλλησιν
ἅπαντα
νέα
καὶ
χθὲς
|
καὶ |
πρώην,
ὡς
ἂν
εἴποι
τις, |
[10, 4] |
πάντων
μάλιστα
θεολόγων
παλαιότατοί
τε
|
καὶ |
πρῶτοι
κατῆρξαν
αὐτοῖς
τῆς
πολυθέου |
[10, 6] |
εὗρον
(ἔστι
δὲ
μάχαιρα
καμπύλη)
|
καὶ |
πρῶτοι
πέλταις
ἐπὶ
τῶν
ἵππων |
[10, 10] |
ἐφ´
οὗ
γέγονεν
ὁ
μέγας
|
καὶ |
πρῶτος
ἐν
τῇ
Ἀττικῇ
κατακλυσμός, |
[10, 2] |
ἑξῆς
ἐπάγει,
παντοίαις
κεχρημένος
ἀποδείξεσι
|
καὶ |
πρώτους
γε
τοὺς
ποιητὰς
τὰ |
[10, 11] |
Ἀττικῶν
βασιλέων
διαδοχῆς
Μακεδονικῶν
τε
|
καὶ |
Πτολεμαϊκῶν,
ἔτι
δὲ
καὶ
Ἀντιοχικῶν· |
[10, 7] |
οἷον
Φερεκύδην
τε
τὸν
Σύριον
|
καὶ |
Πυθαγόραν
καὶ
Θάλητα,
πάντες
συμφώνως |
[10, 12] |
τε
ἀμφὶ
τὸν
Σύριον
Φερεκύδην
|
καὶ |
Πυθαγόραν
τὸν
μέγαν
κάτω
που |
[10, 8] |
Πλάτωνα
τὸν
φιλόσοφον·
ἐλθεῖν
δὲ
|
καὶ |
Πυθαγόραν
τὸν
Σάμιον
καὶ
τὸν |
[10, 14] |
ἤκμασαν
ἄνδρες
φυσικοὶ
Ξενοφάνης
τε
|
καὶ |
Πυθαγόρας.
Τὸν
μὲν
οὖν
Πυθαγόραν |
[10, 13] |
καταθαρρήσαντες
ἐπὶ
τὴν
χώραν
ἐστράτευσαν
|
καὶ |
ῥᾳδίως
ἀμαχητὶ
ταύτην
κατὰ
κράτος |
[10, 4] |
χρησμῳδῶν
μᾶλλον
ἢ
ποιητῶν
τε
|
καὶ |
ῥαψῳδῶν
ὄχλος.
Ὧν
μακροῖς
ποθ´ |
[10, 10] |
ἔτη
υϞ
ἱερέων
δὲ
Ἠλεὶ
|
καὶ |
Σαμουὴλ
ἔτη
τῶν
δ´
ἑξῆς |
[10, 12] |
τιμωμένου
δαίμονος,
κἀντεῦθεν
Σορόαπιν
κληθῆναι
|
καὶ |
Σάραπιν
ὕστερον·
Ἆπις
δὲ
τρίτος |
[10, 5] |
φωνάς·
Ἑβραίων
ἄρα,
παρ´
οἷς
|
καὶ |
σημαῖνόν
τι
ἕκαστον
αὐτῶν
ἀποδείκνυται. |
[10, 6] |
δὲ
Νωρικὸν
καλοῦνται)
κατειργάσαντο
χαλκὸν
|
καὶ |
σίδηρον
ἐκάθηραν
πρῶτοι.
Ἄμυκός
τε |
[10, 12] |
παρ´
Ἕλλησι
νομοθέται,
Λυκοῦργός
τε
|
καὶ |
Σόλων,
καὶ
οἱ
ἑπτὰ
σοφοὶ |
[10, 8] |
Καὶ
Λυκοῦργον
δὲ
καὶ
Πλάτωνα
|
καὶ |
Σόλωνα
πολλὰ
τῶν
ἐξ
Αἰγύπτου |
[10, 11] |
ὁ
Ῥηγῖνος,
κατὰ
Καμβύσην
γεγονώς,
|
καὶ |
Στησίμβροτος
ὁ
Θάσιος
καὶ
Καλλίμαχος |
[10, 5] |
ἐστι
πηγὴ
ἢ
καὶ
ὀφθαλμὸς
|
καὶ |
στόμα
δικαιοσύνης‘
Μετὰ
ταῦτα
στοιχεῖόν |
[10, 6] |
πρὸς
τούτοις
δὲ
Φιλοστέφανος,
ἀλλὰ
|
καὶ |
Στράτων
ὁ
Περιπατητικὸς
ἐν
τοῖς |
[10, 9] |
ἐν
τοῖς
ἱεροῖς
ἀναγραφῶν
συναγαγὼν
|
καὶ |
συγγράψας
ἐπὶ
Σεμιράμεως
γέγονε
τῆς |
[10, 1] |
ψυχῆς
ὠφέλειαν
δογμάτων,
ἃ
δὴ
|
καὶ |
συνεκτικώτατα
γένοιτ´
ἂν
τῶν
ἐν |
[10, 14] |
πρὸ
αὐτοῦ
πάντας
λόγῳ
τε
|
καὶ |
συνέσει
καὶ
τοῖς
ἐν
φιλοσοφίᾳ |
[10, 2] |
πέριξ
ἀὴρ
ἐνεφοῦτο·
λάβροι
δὲ
|
καὶ |
συνεχεῖς
ὄμβροι
καταρραγέντες
ὅλην
ἐπλήρωσαν |
[10, 9] |
πρὸ
τῶν
Τρωϊκῶν
πίπτουσι
χρόνων
|
καὶ |
σχεδὸν
τοῖς
Μωσέως
πλησιάζουσιν,
ὡς |
[10, 14] |
ἔσχεν
Ἀθηναίων
γνωρίμους,
ἐν
οἷς
|
καὶ |
Σωκράτην.
Κατὰ
δὲ
τὸν
αὐτὸν |
[10, 6] |
δοκῶ
μοι
εὖ
ἔχειν
ἐπισυνάψαι
|
καὶ |
τὰ
ἀπὸ
τῆς
Ἰωσήπου
τοῦ |
[10, 9] |
δὲ
οἱ
πάντες,
τὰ
Ἑλληνικὰ
|
καὶ |
τὰ
βάρβαρα
τά
τε
παρ´ |
[10, 8] |
πλεῖστα
τῶν
ἐθνῶν
περιειργασμένους
Ἕλληνας
|
καὶ |
τὰ
Ἑβραίων
μὴ
ἀγνοῆσαι,
ἀρχῆθεν |
[10, 11] |
χρόνον
Ἡρακλεῖ
γέγονεν,
ἄλλως
τε
|
καὶ |
τὰ
εἰς
αὐτὸν
ἐπεισφερόμενά
φασιν |
[10, 3] |
καθ´
αὑτὸ
παραγίνεται
τοῖς
ἀνθρώποις,
|
καὶ |
τὰ
ἑξῆς.
Καίτοι
ὑπερφρονεῖ
τὸν |
[10, 2] |
ἀδίκους’
διὰ
τῶν
ὑποτεταγμένων
δυνάμεων
|
καὶ |
τὰ
ἑξῆς.
Τούτοις
μυρία
συνάψας |
[10, 4] |
μαρτυρεῖ,
εὖ
μοι
δοκεῖ
ποιῶν
|
καὶ |
τὰ
κάλλιστα
ἐμπορεύεσθαι
εἰς
φιλοσοφίαν |
[10, 8] |
τὰ
κατὰ
τὸν
Ἱερὸν
λόγον
|
καὶ |
τὰ
κατὰ
γεωμετρίαν
θεωρήματα
καὶ |
[10, 10] |
τε
βασιλείας
καὶ
αἰχμαλωσίας
τέλους
|
καὶ |
τὰ〉
κατὰ
τὰς
Ὀλυμπιάδας
οὕτως |
[10, 12] |
τοῦ
πρώτου
λεχθέντος
καὶ
Νιόβης
|
καὶ |
τὰ
μετὰ
τὸν
κατακλυσμόν.
Κατὰ |
[10, 1] |
Οὐ
χρὴ
δὲ
θαυμάζειν,
εἰ
|
καὶ |
τὰ
παρ´
Ἑβραίοις
δόγματα
δυνατὸν |
[10, 11] |
τε
εἰς
τὴν
Φοινίκην
ἄφιξις
|
καὶ |
τὰ
περὶ
Εἴραμον,
ὅστις
Σολομῶνι |
[10, 8] |
νομιζόμενα
τελεῖσθαι
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησι
|
καὶ |
τὰ
περὶ
Κρόνου
μυθολογούμενα
καὶ |
[10, 7] |
δὲ
τὰς
κτίσεις
τῶν
πόλεων
|
καὶ |
τὰ
περὶ
τὰς
ἐπινοίας
τῶν |
[10, 7] |
περὶ
τὰς
ἐπινοίας
τῶν
τεχνῶν
|
καὶ |
τὰ
περὶ
τὰς
τῶν
νόμων |
[10, 8] |
τῶν
μυστικῶν
τελετῶν
τὰ
πλεῖστα
|
καὶ |
τὰ
περὶ
τὴν
ἑαυτοῦ
πλάνην |
[10, 8] |
καὶ
τὰ
περὶ
Κρόνου
μυθολογούμενα
|
καὶ |
τὰ
περὶ
τῆς
Τιτανομαχίας
καὶ |
[10, 8] |
καὶ
τὰ
κατὰ
γεωμετρίαν
θεωρήματα
|
καὶ |
τὰ
περὶ
τοὺς
ἀριθμούς,
ἔτι |
[10, 11] |
ἱστορίαν
ἐν
τρισὶ
βιβλίοις
κατατάξας
|
καὶ |
τὰ
περὶ
τῶν
βασιλέων
ἐκτιθέμενος |
[10, 11] |
γενομένου
περὶ
τὴν
πεντηκοστὴν
Ὀλυμπιάδα
|
καὶ |
τὰ
περὶ
τῶν
μετ´
αὐτὸν |
[10, 3] |
τά
τε
πρῶτα
αὐτῶν
μαθήματα
|
καὶ |
τὰ
σεμνὰ
τῆς
λογικῆς
ἐπιστήμης |
[10, 12] |
προκειμένη
πραγματεία,
καλῶς
ἂν
ἔχοι
|
καὶ |
τὰ
τούτων
συνιδεῖν.
Χρήσομαι
δὲ |
[10, 3] |
τὴν
ἐπιβολὴν
ἐκεῖθεν
εἴληφεν,
ἀλλὰ
|
καὶ |
ταῖς
λέξεσιν
αὐταῖς
συγκέχρηται·
καὶ |
[10, 7] |
καὶ
ζήτησις
εἰ
γράμμασιν
ἐχρῶντο·
|
καὶ |
τἀληθὲς
ἐπικρατεῖ
μᾶλλον
περὶ
τοῦ |
[10, 7] |
διὰ
τῶν
βιβλίων
ἀλλήλους
ἐλέγχουσι
|
καὶ |
τἀναντιώτατα
περὶ
τῶν
αὐτῶν
λέγειν |
[10, 12] |
τὸν
Ἆπιν
τὸν
ταῦρον
τελευτήσαντα
|
καὶ |
ταριχευθέντα
εἰς
σορὸν
ἀποτεθεῖσθαι
ἐν |
[10, 3] |
συνόδου
δι´
Ἀπολλοφάνους
τοῦ
Κυζικηνοῦ
|
καὶ |
τὰς
ἀμφοῖν
πρὸς
ἀλλήλους
ἐνσπόνδους |
[10, 4] |
μόνα
τὰ
φιλόσοφα
μαθήματα,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τὰς
κοινὰς
καὶ
βιωφελεῖς
εὑρέσεις |
[10, 2] |
δὲ
οὐ
τὰς
διανοίας
μόνον
|
καὶ |
τὰς
λέξεις
ὑφελόμενοι
καὶ
παραφράσαντες |
[10, 10] |
εὑρεθήσεται
|