Alphabétiquement     [«   »]
τηνικάδε 1
ΤΗΣ 7
Τῆς 3
τῆς 178
Τί 3
τί 9
τι 13
Fréquences     [«    »]
154
162 τε
153 τοῦ
178 τῆς
188 τὴν
272 τῶν
320 δὲ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Eusèbe de Césarée, Préparation évangélique, livre X

τῆς


Livre, Chap.
[10, 3]   τι γυναικὸς ἀνὴρ ληΐζετ´ ἄμεινον  τῆς   ἀγαθῆς, τῆς δ´ αὖτε κακῆς
[10, 12]   κατὰ δὲ τὸ ὀκτωκαιδέκατον ἔτος  τῆς   Ἀγαμέμνονος βασιλείας Ἴλιον ἑάλω, Δημοφῶντος
[10, 10]   ὢν εἰς παιδείαν αὐτοὺς ἀπὸ  τῆς   ἄγαν ἰδιωτείας μετέπλασσε. Ταῦτα μὲν
[10, 13]   χιλίοις. Ἀλλὰ τὰ μὲν ἀπὸ  τῆς   Αἰγυπτιακῆς ἱστορίας ταύτη πη τῷ
[10, 12]   δ´ Ἴστρος ἐν τῷ Περὶ  τῆς   Αἰγυπτίων ἀποικίας Προμηθέως θυγατέρα φησί.
[10, 13]   καὶ τριακοσίοις πρόσθεν ἔτεσιν ἐκ  τῆς   Αἰγύπτου ἀπαλλαγέντες τὴν χώραν ταύτην
[10, 13]   ἐλάσσους μυριάδων ὄντας εἰκοσιτεσσάρων, ἀπὸ  τῆς   Αἰγύπτου τὴν ἔρημον εἰς Συρίαν
[10, 13]   τοὺς ἐξ αὐτῶν γενομένους κρατῆσαι  τῆς   Αἰγύπτου φησὶν ἔτη πρὸς τοῖς
[10, 10]   τις ἐπιλογιζόμενος ἀπὸ τοῦ τέλους  τῆς   αἰχμαλωσίας ασλζʹ ἔτη, κατὰ ἀνάλυσιν
[10, 10]   Βαβυλώνιος. Μετὰ δὲ τὰ οʹ  τῆς   αἰχμαλωσίας ἔτη Κῦρος Περσῶν ἐβασίλευσεν,
[10, 9]   δι´ ἑνὸς ἐμοῦ, σύστασις  τῆς   ἀληθείας ἀναμφίλεκτον λάβοι τὴν ἐπικύρωσιν.
[10, 2]   διήκειν εἰς αὐτοὺς τὴν κλοπὴν  τῆς   ἀληθείας ἐκδεχόμενοι, εἰ μὴ ἐπαχθὲς
[10, 9]   καὶ τῶν κατ´ αὐτὸν ἐξεταστῶν  τῆς   ἀληθείας παρεδέχθη. Οἱ δὲ τούτων
[10, 8]   διδασκάλους, τοὺς βαρβάρους λέγω, πόθῳ  τῆς   ἀληθοῦς εὐσεβείας καὶ αὐτοὶ μετήλθομεν,
[10, 4]   Οὐ γὰρ οὖν μόνα τὰ  τῆς   ἀληθοῦς θεολογίας λείποντα κατεμάνθανε τοῖς
[10, 4]   ἐπισημαίνεται, ὡς οὐ μόνης ἐστέρηντο  τῆς   ἀληθοῦς θεολογίας οἱ παλαιοὶ τῶν
[10, 13]   τῶν ἐκ τῆς Θηβαΐδος καὶ  τῆς   ἄλλης Αἰγύπτου βασιλέων γενέσθαι φησὶν
[10, 13]   φησὶ τοὺς ποιμένας ἐκ μὲν  τῆς   ἄλλης Αἰγύπτου ἐκπεσεῖν, κατακλεισθῆναι δὲ
[10, 10]   διάστημα ἐπὶ τὸ πρῶτον ἔτος  τῆς   ἀπ´ Αἰγύπτου διὰ Μωσέως ἐξόδου
[10, 3]   εἰρημένα. Ἔτι δὲ εἰς προπαρασκευὴν  τῆς   ἀπὸ τῶν Ἑβραϊκῶν λόγων ἐπιρρυείσης
[10, 9]   πλουσίᾳ καὶ ποικίλῃ κατασκευῇ κεχρημένοι  τῆς   ἀποδείξεως. Οἱ μὲν γὰρ ἔκ
[10, 11]   ἀποπληροῖ γενεὰς εἴκοσι. Καὶ τὰ  τῆς   ἀποδείξεως τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον.
[10, 10]   Μωσέα. Μέμνηται δὲ καὶ Ἡρόδοτος  τῆς   ἀποστασίας ταύτης καὶ Ἀμώσιος ἐν
[10, 3]   ἀνδρῶν, ὅπου γε καὶ Μένανδρος  τῆς   ἀρρωστίας ταύτης ἐπλήσθη, ὃν ἠρέμα
[10, 8]   ἀνδράσι λογίων ἐφάπτεσθαι προδιαλαβεῖν περὶ  τῆς   ἀρχαιότητος αὐτῶν, ἵν´, εἰ φανεῖεν
[10, 13]   Αἴγυπτον βασιλέων μετὰ τοῦ χρόνου  τῆς   ἀρχῆς αὐτῶν ἀπαριθμησάμενος ἐπιλέγει· Ταῦτα
[10, 10]   Κῦρος δ´ οὖν τῷ πρώτῳ  τῆς   ἀρχῆς ἔτει, ὅπερ ἦν Ὀλυμπιάδος
[10, 13]   Ἀσσυρίων δυναστείαν (τότε γὰρ ἐκείνους  τῆς   Ἀσίας κρατεῖν) ἐν τῇ νῦν
[10, 9]   Ἀσσύριον, ὃν πρῶτόν φασιν ἁπάσης  τῆς   Ἀσίας πλὴν Ἰνδῶν κεκρατηκέναι· οὗ
[10, 12]   τῷ δευτέρῳ καὶ τετρακοσιοστῷ ἔτει  τῆς   Ἀσσυρίων ἀρχῆς, τῆς δὲ Βηλούχου
[10, 9]   ἔλεγχον ἐφοδεύσω· εἴπερ ἐπὶ Σεμιράμεως  τῆς   Ἀσσυρίων βασιλίδος Σαγχουνιάθων ἐγνωρίζετο,
[10, 9]   καὶ συγγράψας ἐπὶ Σεμιράμεως γέγονε  τῆς   Ἀσσυρίων βασιλίδος. Ταῦτα Πορφύριος.
[10, 14]   Νοῦς δὲ εἰσελθὼν αὐτὰ ἐκ  τῆς   ἀταξίας εἰς τάξιν ἤγαγεν Ἀναξαγόρου
[10, 10]   καὶ Ὀλυμπιάδες. Ἔδοξε δή μοι  τῆς   Ἀττικῆς βασιλείας τὸν προειρημένον ἐκτιθέναι
[10, 10]   δὲ πρὸ τούτων ὡδί πως  τῆς   Ἀττικῆς χρονογραφίας ἀριθμουμένης, ἀπὸ Ὠγύγου
[10, 6]   καὶ μιξοφρύγιον καὶ μιξολύδιον Μαρσύαν  τῆς   αὐτῆς ὄντα τοῖς προειρημένοις χώρας·
[10, 9]   τὰς τῶν πρὸ ἡμῶν περὶ  τῆς   αὐτῆς ὑποθέσεως ἀποδείξεις. Γεγόνασι δὴ
[10, 5]   Ἑλλήνων, παραπεποιημένα δὲ ἄντικρυς ἀπὸ  τῆς   βαρβάρου φωνῆς. Καὶ ἐξ αὐτῆς
[10, 11]   οὗ κατὰ τὸ ὀκτωκαιδέκατον ἔτος  τῆς   βασιλείας Ἴλιον ἑάλω. Καὶ χρὴ
[10, 9]   Νίνου δὲ γυνὴ καὶ διάδοχος  τῆς   βασιλείας Σεμίραμις· ὥστ´ εἶναι τὸν
[10, 11]   προειρημένοις παραδοὺς μετὰ πολλὰς γενεὰς  τῆς   Βοιωτίας ἐπέβη. Μετὰ δὲ Ἴναχον
[10, 10]   εἰκὸς ἦν μέρη τινὰ συμπάσχειν  τῆς   γῆς, ὅτε γε Ἀθηναίους τῶν
[10, 12]   τὸ ἰέναι αὐτὴν διὰ πάσης  τῆς   γῆς πλανωμένην. Ταύτην δ´ Ἴστρος
[10, 8]   βαρβάρους τὰ φιλοσόφων, ὧν οὐδὲ  τῆς   γλώσσης εἰκὸς ἦν ἐπαΐειν,
[10, 5]   γράμματα, αὐτὰ δὴ τὰ πρῶτα  τῆς   γραμματικῆς στοιχεῖα, Ἕλλησιν εἰσηγησάμενος Κάδμος,
[10, 1]   ἰατρικὴν αὐτά τε τὰ πρῶτα  τῆς   γραμματικῆς στοιχεῖα μυρίας τε ἄλλας
[10, 10]   ἑξῆς βασιλέων Ἑβραίων ἔτη τετρακόσια  τῆς   δ´ αἰχμαλωσίας ἑβδομήκοντα〉 ἧς τὸ
[10, 3]   ἀνὴρ ληΐζετ´ ἄμεινον τῆς ἀγαθῆς,  τῆς   δ´ αὖτε κακῆς οὐ ῥίγιον
[10, 11]   παρουσία καὶ ὑπὸ Δαρδάνου  τῆς   Δαρδανίας κτίσις τε ἐκ
[10, 12]   παρουσία καὶ ὑπὸ Δαρδάνου  τῆς   Δαρδανίας κτίσις, ὃν πρῶτον‘ (φησὶν
[10, 12]   τετρακοσιοστῷ ἔτει τῆς Ἀσσυρίων ἀρχῆς,  τῆς   δὲ Βηλούχου τοῦ ὀγδόου δυναστείας
[10, 11]   ἁλώσεως πρεσβύτερος πάνυ πολλοῖς ἔτεσι,  τῆς   δὲ γεγονυίας Ἰλίου κτίσεως καὶ
[10, 4]   ὕστερον ἔτεσι πλέον ἑξακοσίοις,  τῆς   δὲ Μωσέως ἡλικίας οὐκ ἔλαττον
[10, 8]   τὴν δὲ τῆς Ἴσιδος τῇ  τῆς   Δήμητρος ὁμοιοτάτην ὑπάρχειν, τῶν ὀνομάτων
[10, 2]   ἔμφασιν τῆς Ἑλληνικῆς ἐπινοίας ἐκ  τῆς   διὰ τῶν γραφῶν εἰς ἡμᾶς
[10, 10]   ἀπόπεμψιν ἐποιήσατο τοῦ λαοῦ, πληρωθείσης  τῆς   ἑβδομηκονταετίας, ὡς ἐν τῷ Ἔσδρᾳ
[10, 13]   περὶ Χαλδαίων ἱστορίας τὰς περὶ  τῆς   Ἑβραίων ἀρχαιότητος παρατίθεται μαρτυρίας. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[10, 9]   ἐν Ἱεροσολύμοις νεώ, καθὼς τὰ  τῆς   Ἑβραίων ἱστορίας παρίστησι, κἀντεῦθεν πάλιν
[10, 4]   τἀληθοῦς ἐφήψαντο καταλήψεως, ἐν τούτοις  τῆς   Ἑβραίων κοινωνοὶ πεφήνασι διδασκαλίας. Εἰκὸς
[10, 14]   δὲ Κῦρος μετὰ πλεῖστον  τῆς   εἰς Βαβυλῶνα αἰχμαλωσίας τοῦ Ἰουδαίων
[10, 8]   κατασκευασμάτων ὁμωνύμους προσηγορίας. Ἔκ τε  τῆς   ἑκάστῳ ζηλωθείσης παιδείας ἀποδείξεις φέρουσι,
[10, 8]   σημεῖα φέρουσι καὶ μάλιστα τὴν  τῆς   Ἑλένης γενομένην παρὰ Μενελάῳ Τηλεμάχῳ
[10, 2]   ΚΛΟΠΗΣ. Παραστήσαντες δὲ τὴν ἔμφασιν  τῆς   Ἑλληνικῆς ἐπινοίας ἐκ τῆς διὰ
[10, 2]   σοι μὴ πιστὸς οὗτος, ἅτε  τῆς   Ἑλληνικῆς καὶ αὐτὸς τὴν βάρβαρον
[10, 13]   δή, τὸ γένος ἀνὴρ Αἰγύπτιος  τῆς   Ἑλληνικῆς μετεσχηκὼς παιδείας, ὡς δῆλός
[10, 1]   λόγοις τὴν καθ´ Ἑβραίους φιλοσοφίαν  τῆς   Ἑλληνικῆς προτετιμήκαμεν ὁποίοις τε λογισμοῖς
[10, 4]   ὡς ἂν αὐτοὶ φαῖεν βάρβαρον  τῆς   Ἑλληνικῆς προτετιμηκέναι φιλοσοφίας. Εἰ γοῦν
[10, 14]   τῶν μετ´ αὐτὸν προφητῶν τὰ  τῆς   Ἑλλήνων γεγονέναι φιλοσοφίας καὶ μάλιστα
[10, 11]   παραλαμβανέσθωσαν. Εὑρήσομεν γὰρ οὐ μόνον  τῆς   Ἑλλήνων παιδείας τὰ παρ´ ἡμῖν,
[10, 4]   λόγου σώφρονος δεύτερα θέμενοι τὰ  τῆς   Ἑλλήνων φιλοσοφίας τὴν παρ´ Ἑβραίοις
[10, 1]   γὰρ τῶν πανσόφων ἀκούσῃ πάλιν  τῆς   ἐν λόγοις κλοπῆς ἀλλήλους ἀπελεγχόντων.
[10, 10]   ταῦτα συμβῆναι, δείκνυμεν οὕτως· ἀπὸ  τῆς   ἐξόδου Μωσέως ἐπὶ Κῦρον, ὃς
[10, 4]   κληθεῖσα Ἰταλικὴ φιλοσοφία συνέστη,  τῆς   ἐπωνυμίας ἐκ τῆς κατὰ τὴν
[10, 9]   τὰ ἀπὸ τοῦ ὑστάτου ἔτους  τῆς   ἐρημίας τοῦ δηλωθέντος ἱεροῦ ἐπὶ
[10, 9]   ἔτος Δαρείου τὸ οʹ ὑπῆρχε  τῆς   ἐρημίας τοῦ ἐν Ἱεροσολύμοις νεώ,
[10, 9]   σωτῆρος ἡμῶν γενέσεως ἀρχήν τε  τῆς   εὐαγγελικῆς διδασκαλίας τοῦ Χριστοῦ ποιησαμένου
[10, 11]   κτίσις τε ἐκ Φοινίκης  τῆς   Εὐρώπης εἰς τὴν Κρήτην ἀνακομιδή·
[10, 3]   Λυσιμάχου μέν ἐστι δύο Περὶ  τῆς   Ἐφόρου κλοπῆς, Ἀλκαῖος δέ,
[10, 4]   σοφοὶ ἐπὶ κατορθώσει μνημονεύονται ἀγωγῆς  τῆς   ἠθικωτέρας, ὧν πλέον οὐδὲν τῶν
[10, 11]   οἱ μὲν περὶ Κράτητα πρὸ  τῆς   Ἡρακλειδῶν καθόδου φασὶν αὐτὸν ἠκμακέναι,
[10, 12]   ἐν τοῖς Ἀργοναυτικοῖς. Ἀπὸ δὲ  τῆς   Ἡρακλέους ἐν Ἄργει βασιλείας ἐπὶ
[10, 3]   τοῦ δ´ αὐτοῦ καὶ Περὶ  τῆς   Ἡροδότου κλοπῆς ἐστι βιβλίον καὶ
[10, 2]   τὰ παρ´ ἡμῖν ἄνωθεν ἐκ  τῆς   θείας δυνάμεως διὰ τῶν ἁγίως
[10, 4]   ταῦτα ἐννοήσαντας διὰ τὸ κάλλος  τῆς   θερινῆς ὥρας, ἣν Αἴγυπτός τε
[10, 13]   Μετὰ ταῦτα δὲ τῶν ἐκ  τῆς   Θηβαΐδος καὶ τῆς ἄλλης Αἰγύπτου
[10, 3]   περὶ τοῦ ποταμίου ἵππου καὶ  τῆς   θήρας τῶν κροκοδείλων; ὡς
[10, 8]   τῶν Αἰγυπτίων παρὰ τῆς Πολυμνήστης,  τῆς   Θῶνος γυναικός, ἀκριβῶς ἐξητακὼς φαίνεται.
[10, 14]   τῶν παρ´ Ἑβραίοις προφητῶν καὶ  τῆς   ἱερᾶς μητροπόλεως αὐτῶν πεπολιορκημένης· ὥστε
[10, 14]   ἔτη ιβʹ κατὰ τοῦτον πολιορκηθείσης  τῆς   Ἱερουσαλὴμ ὑπὸ Ἀσσυρίων καὶ τοῦ
[10, 11]   προειρημένος Μωσῆς αὐτῆς μὲν  τῆς   Ἰλιακῆς ἁλώσεως πρεσβύτερος πάνυ πολλοῖς
[10, 11]   δὲ ἀπὸ Ἰνάχου χρόνος ἄχρι  τῆς   Ἰλίου ἁλώσεως ἀποπληροῖ γενεὰς εἴκοσι.
[10, 9]   τοὺς ἔμπροσθεν ἀνιὼν χρόνους μέχρι  τῆς   Ἰλίου ἁλώσεως εὑρήσεις ἔτη συγκεφαλαιούμενα
[10, 11]   τὸν Ἐρατοσθένην μετὰ ἑκατοστὸν ἔτος  τῆς   Ἰλίου ἁλώσεως· οἱ δὲ περὶ
[10, 6]   τοῦ Ἑβραίου γραφῆς, ἣν Περὶ  τῆς   Ἰουδαίων ἀρχαιότητος ἐν δυσὶν ἐπραγματεύσατο
[10, 8]   τὴν αὐτὴν εἶναι· τὴν δὲ  τῆς   Ἴσιδος τῇ τῆς Δήμητρος ὁμοιοτάτην
[10, 11]   ἀναγραφή, παρὰ τούτοις οὐδὲ τὰ  τῆς   ἱστορίας ἀληθεύειν δύναται. Καὶ μετὰ
[10, 6]   ἔχειν ἐπισυνάψαι καὶ τὰ ἀπὸ  τῆς   Ἰωσήπου τοῦ Ἑβραίου γραφῆς, ἣν
[10, 11]   εἰσὶν ἀρχαιότεροι. Περὶ μὲν οὖν  τῆς   καθ´ ἕκαστον λόγον πραγματείας χρόνων
[10, 5]   Καὶ ἐξ αὐτῆς δὲ ἐλέγχεται  τῆς   καθ´ ἕκαστον στοιχεῖον ἐπωνυμίας. Τί
[10, 12]   μετὰ Μωσέα· ὥστε καὶ πρὸ  τῆς   καθ´ Ἕλληνας ἀνθρωπογονίας Μωσῆς.
[10, 11]   ἀλήθειαν παραβραβεύσωσι. Περὶ μὲν οὖν  τῆς   καθ´ ἡμᾶς πολιτείας ἱστορίας τε
[10, 9]   Γράφει τοίνυν ἐν τῷ τετάρτῳ  τῆς   καθ´ ἡμῶν συσκευῆς Πορφύριος
[10, 9]   Δαρείου τοῦ Περσῶν βασιλέως καὶ  τῆς   κατ´ αὐτὸν ἀνανεώσεως τοῦ ἐν
[10, 14]   παρεφάνη τῷ βίῳ, δῆλον ἀπὸ  τῆς   κατ´ αὐτὸν ἱστορίας τυγχάνει. Μετὰ
[10, 2]   φησίν· Αἱ μὲν οὖν ἰδέαι  τῆς   κατὰ διάνοιαν Ἑλληνικῆς κλοπῆς εἰς
[10, 11]   τῶν δογμάτων παρίστημι, μενούσης μοι  τῆς   κατὰ θεὸν πολιτείας ἀνεξαρνήτου. Τοσαῦτα
[10, 14]   Ἑλλήνων γεγονέναι φιλοσοφίας καὶ μάλιστα  τῆς   κατὰ Πλάτωνα, ὃς ἀκουστὴς τὰ
[10, 4]   φιλοσοφία συνέστη, τῆς ἐπωνυμίας ἐκ  τῆς   κατὰ τὴν Ἰταλίαν διατριβῆς ἀξιωθεῖσα·
[10, 11]   καθ´ ἡμᾶς πολιτείας ἱστορίας τε  τῆς   κατὰ τοὺς ἡμετέρους νόμους ὅσα
[10, 9]   δὲ ἀπὸ τοῦ δηλωθέντος ἔτους  τῆς   Κέκροπος βασιλείας τὸν ἀνωτέρω χρόνον
[10, 6]   πρῶτοι φόρμιγγα εὗρον οὐ πολὺ  τῆς   κιθάρας λειπομένην καὶ κρόταλα ἐπενόησαν.
[10, 2]   ἐπαχθὲς εἰπεῖν, ἀπεδείξαμεν, φέρε μάρτυρας  τῆς   κλοπῆς αὐτοὺς καθ´ αὑτῶν παραστήσωμεν
[10, 3]   πρὸ αὐτοῦ (αἰδοῦμαι γὰρ τῷ  τῆς   κλοπῆς ὀνόματι ἐπὶ τούτου χρῆσθαι)
[10, 3]   εἰ Θεοπόμπου καὶ Ἐφόρου τὸ  τῆς   κλοπῆς πάθος ἥψατο, ἀργοτέρων οὕτως
[10, 12]   Φοινίκην ἀνακομιδή· κατὰ δὲ Λυγκέα  τῆς   κόρης ἁρπαγὴ καὶ
[10, 11]   Κρήτην ἀνακομιδή· κατὰ δὲ Λυγκέα  τῆς   Κόρης ἁρπαγὴ καὶ
[10, 3]   δὲ ἐπιστολὴ πρὸς Σωτηρίδαν Περὶ  τῆς   Κτησίου κλοπῆς, τοῦ δ´ αὐτοῦ
[10, 12]   Πτολεμαῖον τὸν Μενδήσιον. Καὶ τὰ  τῆς   λέξεως αὐτοῦ ὧδε ἔχει· Κατέσκαψε
[10, 3]   αὐτῶν μαθήματα καὶ τὰ σεμνὰ  τῆς   λογικῆς ἐπιστήμης ἀπὸ βαρβάρων αὐτοῖς
[10, 1]   τῆς τε βασιλικῆς μητροπόλεως καὶ  τῆς   λοιπῆς αὐτῶν ἱστορίας πολὺν πεποιῆσθαι
[10, 4]   ἔξωθεν αὐτῷ πεπορισμένων αἴτιος αὐτὸς  τῆς   μαθήσεως κατέστη τοῖς Ἕλλησιν.
[10, 12]   στρατεύσαντος. Προτερεῖν ἄρα Μωσῆς ἀποδείκνυται  τῆς   μὲν Διονύσου ἀποθεώσεως ἔτη ἑξακόσια
[10, 3]   δὲ ἐν Μελανίππῃ τῇ δεσμώτιδι·  τῆς   μὲν κακῆς κάκιον οὐδὲν γίνεται
[10, 8]   τοῦ βασιλέως, πολλοῖς ἔτεσι πρότερον  τῆς   Μίνω βασιλείας· τόν τε ῥυθμὸν
[10, 7]   ὁμολογοῦσιν ἀρχαιοτάτην καὶ μονιμωτάτην ἔχειν  τῆς   μνήμης τὴν παράδοσιν. Καὶ γὰρ
[10, 9]   παρόντος πρὸς τοῖς εἰρημένοις μάρτυρι  τῆς   Μωσέως ἀρχαιότητος χρήσομαι τῷ πάντων
[10, 11]   κατ´ Εἴραμον πολὺ κατώτερός ἐστι  τῆς   Μωσέως ἡλικίας. Αἰγυπτίων δέ εἰσιν
[10, 11]   ἴσμεν κεκηρυγμένα, γεγονότα μὲν πολὺ  τῆς   Μωσέως ἡλικίας κατώτερα, πρὸ δὲ
[10, 10]   ἀπὸ δὲ πρώτης Ὀλυμπιάδος ἐπὶ  τῆς   νεʹ ἔτος πρῶτον, τουτέστιν ἐπὶ
[10, 10]   Μωσέως ἐξόδου Ἰσραήλ, ὅσον ἀπὸ  τῆς   νεʹ Ὀλυμπιάδος ἐπὶ Ὤγυγον, ὃς
[10, 9]   δεύτερον κατὰ τὸ πρῶτον ἔτος  τῆς   ξεʹ Ὀλυμπιάδος καταντᾷ, Τιβερίου δὲ
[10, 11]   τοὺς ἐλέγχους παραλαμβάνω. Περὶ γὰρ  τῆς   Ὁμήρου ποιήσεως γένους τε αὐτοῦ
[10, 7]   Ἕλλησιν οὐδὲν ὁμολογούμενον εὑρίσκεται γράμμα  τῆς   Ὁμήρου ποιήσεως πρεσβύτερον· οὗτος δὲ
[10, 1]   ἠξίωσαν τὴν μνήμην, ἀλλὰ καὶ  τῆς   ὁμοίας αὐτοῖς διδασκαλίας τε καὶ
[10, 4]   καί τι πλέον καὶ μεῖζον  τῆς   πανδήμου περὶ θεῶν ἀκοῆς διανοηθέντες
[10, 14]   λόγον. Οὐ γὰρ μόνον περὶ  τῆς   πάντων οὐσίας ἀπεφήνατο, ὡς οἱ
[10, 6]   δὲ αὐτῶν ὀλίγα εἰς σύστασιν  τῆς   παρὰ βαρβάροις εὑρετικῆς καὶ βιωφελοῦς
[10, 4]   τὰ μὲν σεμνὰ καὶ παλαιὰ  τῆς   πατρόθεν εἰς αὐτοὺς ἡκούσης θεολογίας
[10, 7]   φονικῶν γραφέντας νόμους, ὀλίγῳ πρότερον  τῆς   Πεισιστράτου τυραννίδος ἀνθρώπου γεγονότος. Περὶ
[10, 13]   Καρχηδόνα· εἶτα μεταβὰς καὶ ἀπὸ  τῆς   περὶ Χαλδαίων ἱστορίας τὰς περὶ
[10, 3]   Μιλησίου κατὰ λέξιν μετήνεγκεν ἐκ  τῆς   Περιηγήσεως, βραχέα παραποιήσας, τὰ τοῦ
[10, 12]   ἔτη ἑξακόσια τέσσαρα, εἴ γε  τῆς   Περσέως βασιλείας τῷ τριακοστῷ δευτέρῳ
[10, 7]   καὶ βραχυτέρων, ὅπου γε περὶ  τῆς   Περσικῆς στρατείας καὶ τῶν ἐν
[10, 14]   Πλάτων ἀμφὶ τὰ ὕστατα  τῆς   Περσῶν βασιλείας, μικρῷ θᾶττον Ἀλεξάνδρου
[10, 7]   τινες ἄλλοι λέγονται γενέσθαι, βραχὺ  τῆς   Περσῶν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα στρατείας
[10, 11]   Μωσέως ἡλικίας κατώτερα, πρὸ δὲ  τῆς   Περσῶν ἡγεμονίας ἔτεσιν ἑβδομήκοντα. Βηρωσσὸς
[10, 4]   τις ἕτερος Ἕλλην βάρβαρος,  τῆς   πλάνης ἀρχηγοὶ γενόμενοι, συνεστήσαντο· τούτων
[10, 4]   τε καὶ πρῶτοι κατῆρξαν αὐτοῖς  τῆς   πολυθέου πλάνης, τοὺς ἑπτὰ παρ´
[10, 8]   Ἑλένην ἐκ τῶν Αἰγυπτίων παρὰ  τῆς   Πολυμνήστης, τῆς Θῶνος γυναικός, ἀκριβῶς
[10, 3]   μεταθέσει. Τό τε γὰρ περὶ  τῆς   προρρήσεως τοῦ σεισμοῦ ἐν Μεταποντίῳ
[10, 9]   τούτῳ συγχρόνοις. Πάλιν δὲ ἀπὸ  τῆς   πρώτης Ὀλυμπιάδος ἐπὶ τοὺς ἔμπροσθεν
[10, 10]   καὶ μυθώδεις ἐπιλεξάμενος ἱστορίας μέχρι  τῆς   πρώτης Ὀλυμπιάδος ἐπιδραμοῦμαι· τὰς δὲ
[10, 9]   καταντᾷ, Τιβερίου δὲ τὸ πεντεκαιδέκατον  τῆς   Ῥωμαίων βασιλείας κατὰ τὸ δʹ
[10, 9]   Ῥωμαίων βασιλείας κατὰ τὸ δʹ  τῆς   σαʹ Ὀλυμπιάδος συμπίπτει. Γίνονται τοίνυν
[10, 3]   τὸ πλοῖον οὐκ ἀπὸ Μεγάρων  τῆς   Σικελίας, ἀπὸ δὲ Σάμου φησὶ
[10, 2]   Μίαν δ´ αὐτοῖς ἔχρησεν ἀπαλλαγὴν  τῆς   συμφορᾶς, εἰ χρήσαιντο τῇ Αἰακοῦ
[10, 7]   μαρτυρία, ἣν ἀπὸ τοῦ πρώτου  τῆς   συναχθείσης αὐτῷ Βιβλιοθήκης παραθήσομαι, οὕτως
[10, 8]   καὶ τὴν Ἥραν μυθολογούμενα περὶ  τῆς   συνουσίας καὶ τὴν εἰς Αἰθιοπίαν
[10, 4]   εὐγνώμονι λογισμῷ κεχρημένοι, ἐν οἷς  τῆς   τἀληθοῦς ἐφήψαντο καταλήψεως, ἐν τούτοις
[10, 2]   ἐμὲ καταλέγειν τὰς φωνάς, προκειμένης  τῆς   τἀνδρὸς γραφῆς, ἐν μετὰ
[10, 1]   ὀνομαστὶ καὶ τὸν βίον καταπλαγῆναι  τῆς   τε βασιλικῆς μητροπόλεως καὶ τῆς
[10, 8]   Κρόνου μυθολογούμενα καὶ τὰ περὶ  τῆς   Τιτανομαχίας καὶ τὸ σύνολον τὴν
[10, 7]   ἑαυτὸν ἱστορίαν συγγράφειν. Αἰτίαι δὲ  τῆς   τοιαύτης διαφωνίας πολλαὶ μὲν ἴσως
[10, 3]   καθάπερ Ἀλεξανδρεὺς Φιλόστρατος Περὶ  τῆς   τοῦ Σοφοκλέους κλοπῆς πραγματείαν κατεβάλετο.
[10, 9]   χρόνων Αὐγούστου Ῥωμαίων αὐτοκράτορος καὶ  τῆς   τοῦ σωτῆρος ἡμῶν γενέσεως ἀρχήν
[10, 13]   ἀντιγράφῳ οὐ βασιλεῖς σημαίνεσθαι διὰ  τῆς   τοῦ Ὓκ προσηγορίας, ἀλλὰ τοὐναντίον
[10, 4]   Πυθαγόρας τοιοῦτος. Πρώτη δ´ ἐκ  τῆς   τούτου διαδοχῆς κληθεῖσα Ἰταλικὴ
[10, 11]   τοῦθ´ οὕτως ἔχον ἀπό τε  τῆς   τῶν Ἀττικῶν βασιλέων διαδοχῆς Μακεδονικῶν
[10, 11]   παρ´ ἡμῖν, ἔτι δὲ καὶ  τῆς   τῶν γραμμάτων εὑρέσεως ἀνώτερα· μάρτυρας
[10, 11]   διὰ βραχέων ἔτι καὶ περὶ  τῆς   τῶν ἑπτὰ σοφῶν ἡλικίας ἀναγράψομεν.
[10, 9]   ὑπηγάγετο δυσφημίαις. Οὕτω γὰρ διὰ  τῆς   τῶν ἐχθρῶν ὁμολογίας ἀναμφηρίστως ἡγοῦμαι
[10, 4]   τινες διὰ ταῦτα ἀθεότητα μᾶλλον  τῆς   τῶν θεῶν θεραπείας προτετιμηκότες, τί
[10, 9]   ΕΒΡΑΙΟΙΣ ΠΡΟΦΗΤΩΝ. Μωσέως πέρι καὶ  τῆς   τῶν μετ´ αὐτὸν προφητῶν ἀρχαιότητος
[10, 3]   τὸ χεῖρον. Τὰ γοῦν περὶ  τῆς   Φαρναβάζου πρὸς Ἀγησίλαον συνόδου δι´
[10, 4]   κατά γε τούτους πλέον οὐδὲν  τῆς   Φοινίκων καὶ Αἰγυπτίων πολυπλανοῦς θεολογίας
[10, 13]   κατὰ πλάτος ἀνιστόρηται. Ἀπὸ δὲ  τῆς   Φοινίκων, μάρτυσι χρησάμενος τοῖς τὰ
[10, 12]   γενέσθαι λέγει· ὅθεν καὶ  τῆς   Φορωνίδος ποιητὴς εἶναι αὐτὸν ἔφη
[10, 8]   δὲ τὴν εἰς πᾶν ζῷον  τῆς   ψυχῆς μεταβολὴν μαθεῖν παρ´ Αἰγυπτίων.




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 27/08/2008