Livre, Chap. |
[10, 3] |
τι
γυναικὸς
ἀνὴρ
ληΐζετ´
ἄμεινον
|
τῆς |
ἀγαθῆς,
τῆς
δ´
αὖτε
κακῆς |
[10, 12] |
κατὰ
δὲ
τὸ
ὀκτωκαιδέκατον
ἔτος
|
τῆς |
Ἀγαμέμνονος
βασιλείας
Ἴλιον
ἑάλω,
Δημοφῶντος |
[10, 10] |
ὢν
εἰς
παιδείαν
αὐτοὺς
ἀπὸ
|
τῆς |
ἄγαν
ἰδιωτείας
μετέπλασσε.
Ταῦτα
μὲν |
[10, 13] |
χιλίοις.
Ἀλλὰ
τὰ
μὲν
ἀπὸ
|
τῆς |
Αἰγυπτιακῆς
ἱστορίας
ταύτη
πη
τῷ |
[10, 12] |
δ´
Ἴστρος
ἐν
τῷ
Περὶ
|
τῆς |
Αἰγυπτίων
ἀποικίας
Προμηθέως
θυγατέρα
φησί. |
[10, 13] |
καὶ
τριακοσίοις
πρόσθεν
ἔτεσιν
ἐκ
|
τῆς |
Αἰγύπτου
ἀπαλλαγέντες
τὴν
χώραν
ταύτην |
[10, 13] |
ἐλάσσους
μυριάδων
ὄντας
εἰκοσιτεσσάρων,
ἀπὸ
|
τῆς |
Αἰγύπτου
τὴν
ἔρημον
εἰς
Συρίαν |
[10, 13] |
τοὺς
ἐξ
αὐτῶν
γενομένους
κρατῆσαι
|
τῆς |
Αἰγύπτου
φησὶν
ἔτη
πρὸς
τοῖς |
[10, 10] |
τις
ἐπιλογιζόμενος
ἀπὸ
τοῦ
τέλους
|
τῆς |
αἰχμαλωσίας
ασλζʹ
ἔτη,
κατὰ
ἀνάλυσιν |
[10, 10] |
Βαβυλώνιος.
Μετὰ
δὲ
τὰ
οʹ
|
τῆς |
αἰχμαλωσίας
ἔτη
Κῦρος
Περσῶν
ἐβασίλευσεν, |
[10, 9] |
δι´
ἑνὸς
ἐμοῦ,
ἡ
σύστασις
|
τῆς |
ἀληθείας
ἀναμφίλεκτον
λάβοι
τὴν
ἐπικύρωσιν. |
[10, 2] |
διήκειν
εἰς
αὐτοὺς
τὴν
κλοπὴν
|
τῆς |
ἀληθείας
ἐκδεχόμενοι,
εἰ
μὴ
ἐπαχθὲς |
[10, 9] |
καὶ
τῶν
κατ´
αὐτὸν
ἐξεταστῶν
|
τῆς |
ἀληθείας
παρεδέχθη.
Οἱ
δὲ
τούτων |
[10, 8] |
διδασκάλους,
τοὺς
βαρβάρους
λέγω,
πόθῳ
|
τῆς |
ἀληθοῦς
εὐσεβείας
καὶ
αὐτοὶ
μετήλθομεν, |
[10, 4] |
Οὐ
γὰρ
οὖν
μόνα
τὰ
|
τῆς |
ἀληθοῦς
θεολογίας
λείποντα
κατεμάνθανε
τοῖς |
[10, 4] |
ἐπισημαίνεται,
ὡς
οὐ
μόνης
ἐστέρηντο
|
τῆς |
ἀληθοῦς
θεολογίας
οἱ
παλαιοὶ
τῶν |
[10, 13] |
τῶν
ἐκ
τῆς
Θηβαΐδος
καὶ
|
τῆς |
ἄλλης
Αἰγύπτου
βασιλέων
γενέσθαι
φησὶν |
[10, 13] |
φησὶ
τοὺς
ποιμένας
ἐκ
μὲν
|
τῆς |
ἄλλης
Αἰγύπτου
ἐκπεσεῖν,
κατακλεισθῆναι
δὲ |
[10, 10] |
διάστημα
ἐπὶ
τὸ
πρῶτον
ἔτος
|
τῆς |
ἀπ´
Αἰγύπτου
διὰ
Μωσέως
ἐξόδου |
[10, 3] |
εἰρημένα.
Ἔτι
δὲ
εἰς
προπαρασκευὴν
|
τῆς |
ἀπὸ
τῶν
Ἑβραϊκῶν
λόγων
ἐπιρρυείσης |
[10, 9] |
πλουσίᾳ
καὶ
ποικίλῃ
κατασκευῇ
κεχρημένοι
|
τῆς |
ἀποδείξεως.
Οἱ
μὲν
γὰρ
ἔκ |
[10, 11] |
ἀποπληροῖ
γενεὰς
εἴκοσι.
Καὶ
τὰ
|
τῆς |
ἀποδείξεως
τοῦτον
ἔχει
τὸν
τρόπον. |
[10, 10] |
Μωσέα.
Μέμνηται
δὲ
καὶ
Ἡρόδοτος
|
τῆς |
ἀποστασίας
ταύτης
καὶ
Ἀμώσιος
ἐν |
[10, 3] |
ἀνδρῶν,
ὅπου
γε
καὶ
Μένανδρος
|
τῆς |
ἀρρωστίας
ταύτης
ἐπλήσθη,
ὃν
ἠρέμα |
[10, 8] |
ἀνδράσι
λογίων
ἐφάπτεσθαι
προδιαλαβεῖν
περὶ
|
τῆς |
ἀρχαιότητος
αὐτῶν,
ἵν´,
εἰ
φανεῖεν |
[10, 13] |
Αἴγυπτον
βασιλέων
μετὰ
τοῦ
χρόνου
|
τῆς |
ἀρχῆς
αὐτῶν
ἀπαριθμησάμενος
ἐπιλέγει·
Ταῦτα |
[10, 10] |
Κῦρος
δ´
οὖν
τῷ
πρώτῳ
|
τῆς |
ἀρχῆς
ἔτει,
ὅπερ
ἦν
Ὀλυμπιάδος |
[10, 13] |
Ἀσσυρίων
δυναστείαν
(τότε
γὰρ
ἐκείνους
|
τῆς |
Ἀσίας
κρατεῖν)
ἐν
τῇ
νῦν |
[10, 9] |
Ἀσσύριον,
ὃν
πρῶτόν
φασιν
ἁπάσης
|
τῆς |
Ἀσίας
πλὴν
Ἰνδῶν
κεκρατηκέναι·
οὗ |
[10, 12] |
τῷ
δευτέρῳ
καὶ
τετρακοσιοστῷ
ἔτει
|
τῆς |
Ἀσσυρίων
ἀρχῆς,
τῆς
δὲ
Βηλούχου |
[10, 9] |
ἔλεγχον
ἐφοδεύσω·
εἴπερ
ἐπὶ
Σεμιράμεως
|
τῆς |
Ἀσσυρίων
βασιλίδος
ὁ
Σαγχουνιάθων
ἐγνωρίζετο, |
[10, 9] |
καὶ
συγγράψας
ἐπὶ
Σεμιράμεως
γέγονε
|
τῆς |
Ἀσσυρίων
βασιλίδος.
Ταῦτα
ὁ
Πορφύριος. |
[10, 14] |
Νοῦς
δὲ
εἰσελθὼν
αὐτὰ
ἐκ
|
τῆς |
ἀταξίας
εἰς
τάξιν
ἤγαγεν
Ἀναξαγόρου |
[10, 10] |
καὶ
Ὀλυμπιάδες.
Ἔδοξε
δή
μοι
|
τῆς |
Ἀττικῆς
βασιλείας
τὸν
προειρημένον
ἐκτιθέναι |
[10, 10] |
δὲ
πρὸ
τούτων
ὡδί
πως
|
τῆς |
Ἀττικῆς
χρονογραφίας
ἀριθμουμένης,
ἀπὸ
Ὠγύγου |
[10, 6] |
καὶ
μιξοφρύγιον
καὶ
μιξολύδιον
Μαρσύαν
|
τῆς |
αὐτῆς
ὄντα
τοῖς
προειρημένοις
χώρας· |
[10, 9] |
τὰς
τῶν
πρὸ
ἡμῶν
περὶ
|
τῆς |
αὐτῆς
ὑποθέσεως
ἀποδείξεις.
Γεγόνασι
δὴ |
[10, 5] |
Ἑλλήνων,
παραπεποιημένα
δὲ
ἄντικρυς
ἀπὸ
|
τῆς |
βαρβάρου
φωνῆς.
Καὶ
ἐξ
αὐτῆς |
[10, 11] |
οὗ
κατὰ
τὸ
ὀκτωκαιδέκατον
ἔτος
|
τῆς |
βασιλείας
Ἴλιον
ἑάλω.
Καὶ
χρὴ |
[10, 9] |
Νίνου
δὲ
γυνὴ
καὶ
διάδοχος
|
τῆς |
βασιλείας
Σεμίραμις·
ὥστ´
εἶναι
τὸν |
[10, 11] |
προειρημένοις
παραδοὺς
μετὰ
πολλὰς
γενεὰς
|
τῆς |
Βοιωτίας
ἐπέβη.
Μετὰ
δὲ
Ἴναχον |
[10, 10] |
εἰκὸς
ἦν
μέρη
τινὰ
συμπάσχειν
|
τῆς |
γῆς,
ὅτε
γε
Ἀθηναίους
τῶν |
[10, 12] |
τὸ
ἰέναι
αὐτὴν
διὰ
πάσης
|
τῆς |
γῆς
πλανωμένην.
Ταύτην
δ´
Ἴστρος |
[10, 8] |
βαρβάρους
τὰ
φιλοσόφων,
ὧν
οὐδὲ
|
τῆς |
γλώσσης
εἰκὸς
ἦν
ἐπαΐειν,
ἢ |
[10, 5] |
γράμματα,
αὐτὰ
δὴ
τὰ
πρῶτα
|
τῆς |
γραμματικῆς
στοιχεῖα,
Ἕλλησιν
εἰσηγησάμενος
Κάδμος, |
[10, 1] |
ἰατρικὴν
αὐτά
τε
τὰ
πρῶτα
|
τῆς |
γραμματικῆς
στοιχεῖα
μυρίας
τε
ἄλλας |
[10, 10] |
ἑξῆς
βασιλέων
Ἑβραίων
ἔτη
τετρακόσια
|
τῆς |
δ´
αἰχμαλωσίας
ἑβδομήκοντα〉
ἧς
τὸ |
[10, 3] |
ἀνὴρ
ληΐζετ´
ἄμεινον
τῆς
ἀγαθῆς,
|
τῆς |
δ´
αὖτε
κακῆς
οὐ
ῥίγιον |
[10, 11] |
παρουσία
καὶ
ἡ
ὑπὸ
Δαρδάνου
|
τῆς |
Δαρδανίας
κτίσις
ἥ
τε
ἐκ |
[10, 12] |
παρουσία
καὶ
ἡ
ὑπὸ
Δαρδάνου
|
τῆς |
Δαρδανίας
κτίσις,
ὃν
πρῶτον‘
(φησὶν |
[10, 12] |
τετρακοσιοστῷ
ἔτει
τῆς
Ἀσσυρίων
ἀρχῆς,
|
τῆς |
δὲ
Βηλούχου
τοῦ
ὀγδόου
δυναστείας |
[10, 11] |
ἁλώσεως
πρεσβύτερος
πάνυ
πολλοῖς
ἔτεσι,
|
τῆς |
δὲ
γεγονυίας
Ἰλίου
κτίσεως
καὶ |
[10, 4] |
ὕστερον
ἔτεσι
πλέον
ἢ
ἑξακοσίοις,
|
τῆς |
δὲ
Μωσέως
ἡλικίας
οὐκ
ἔλαττον |
[10, 8] |
τὴν
δὲ
τῆς
Ἴσιδος
τῇ
|
τῆς |
Δήμητρος
ὁμοιοτάτην
ὑπάρχειν,
τῶν
ὀνομάτων |
[10, 2] |
ἔμφασιν
τῆς
Ἑλληνικῆς
ἐπινοίας
ἐκ
|
τῆς |
διὰ
τῶν
γραφῶν
εἰς
ἡμᾶς |
[10, 10] |
ἀπόπεμψιν
ἐποιήσατο
τοῦ
λαοῦ,
πληρωθείσης
|
τῆς |
ἑβδομηκονταετίας,
ὡς
ἐν
τῷ
Ἔσδρᾳ |
[10, 13] |
περὶ
Χαλδαίων
ἱστορίας
τὰς
περὶ
|
τῆς |
Ἑβραίων
ἀρχαιότητος
παρατίθεται
μαρτυρίας.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ |
[10, 9] |
ἐν
Ἱεροσολύμοις
νεώ,
καθὼς
τὰ
|
τῆς |
Ἑβραίων
ἱστορίας
παρίστησι,
κἀντεῦθεν
πάλιν |
[10, 4] |
τἀληθοῦς
ἐφήψαντο
καταλήψεως,
ἐν
τούτοις
|
τῆς |
Ἑβραίων
κοινωνοὶ
πεφήνασι
διδασκαλίας.
Εἰκὸς |
[10, 14] |
Ὁ
δὲ
Κῦρος
μετὰ
πλεῖστον
|
τῆς |
εἰς
Βαβυλῶνα
αἰχμαλωσίας
τοῦ
Ἰουδαίων |
[10, 8] |
κατασκευασμάτων
ὁμωνύμους
προσηγορίας.
Ἔκ
τε
|
τῆς |
ἑκάστῳ
ζηλωθείσης
παιδείας
ἀποδείξεις
φέρουσι, |
[10, 8] |
σημεῖα
φέρουσι
καὶ
μάλιστα
τὴν
|
τῆς |
Ἑλένης
γενομένην
παρὰ
Μενελάῳ
Τηλεμάχῳ |
[10, 2] |
ΚΛΟΠΗΣ.
Παραστήσαντες
δὲ
τὴν
ἔμφασιν
|
τῆς |
Ἑλληνικῆς
ἐπινοίας
ἐκ
τῆς
διὰ |
[10, 2] |
σοι
μὴ
πιστὸς
οὗτος,
ἅτε
|
τῆς |
Ἑλληνικῆς
καὶ
αὐτὸς
τὴν
βάρβαρον |
[10, 13] |
δή,
τὸ
γένος
ἀνὴρ
Αἰγύπτιος
|
τῆς |
Ἑλληνικῆς
μετεσχηκὼς
παιδείας,
ὡς
δῆλός |
[10, 1] |
λόγοις
τὴν
καθ´
Ἑβραίους
φιλοσοφίαν
|
τῆς |
Ἑλληνικῆς
προτετιμήκαμεν
ὁποίοις
τε
λογισμοῖς |
[10, 4] |
ὡς
ἂν
αὐτοὶ
φαῖεν
βάρβαρον
|
τῆς |
Ἑλληνικῆς
προτετιμηκέναι
φιλοσοφίας.
Εἰ
γοῦν |
[10, 14] |
τῶν
μετ´
αὐτὸν
προφητῶν
τὰ
|
τῆς |
Ἑλλήνων
γεγονέναι
φιλοσοφίας
καὶ
μάλιστα |
[10, 11] |
παραλαμβανέσθωσαν.
Εὑρήσομεν
γὰρ
οὐ
μόνον
|
τῆς |
Ἑλλήνων
παιδείας
τὰ
παρ´
ἡμῖν, |
[10, 4] |
λόγου
σώφρονος
δεύτερα
θέμενοι
τὰ
|
τῆς |
Ἑλλήνων
φιλοσοφίας
τὴν
παρ´
Ἑβραίοις |
[10, 1] |
γὰρ
τῶν
πανσόφων
ἀκούσῃ
πάλιν
|
τῆς |
ἐν
λόγοις
κλοπῆς
ἀλλήλους
ἀπελεγχόντων. |
[10, 10] |
ταῦτα
συμβῆναι,
δείκνυμεν
οὕτως·
ἀπὸ
|
τῆς |
ἐξόδου
Μωσέως
ἐπὶ
Κῦρον,
ὃς |
[10, 4] |
ἡ
κληθεῖσα
Ἰταλικὴ
φιλοσοφία
συνέστη,
|
τῆς |
ἐπωνυμίας
ἐκ
τῆς
κατὰ
τὴν |
[10, 9] |
τὰ
ἀπὸ
τοῦ
ὑστάτου
ἔτους
|
τῆς |
ἐρημίας
τοῦ
δηλωθέντος
ἱεροῦ
ἐπὶ |
[10, 9] |
ἔτος
Δαρείου
τὸ
οʹ
ὑπῆρχε
|
τῆς |
ἐρημίας
τοῦ
ἐν
Ἱεροσολύμοις
νεώ, |
[10, 9] |
σωτῆρος
ἡμῶν
γενέσεως
ἀρχήν
τε
|
τῆς |
εὐαγγελικῆς
διδασκαλίας
τοῦ
Χριστοῦ
ποιησαμένου |
[10, 11] |
κτίσις
ἥ
τε
ἐκ
Φοινίκης
|
τῆς |
Εὐρώπης
εἰς
τὴν
Κρήτην
ἀνακομιδή· |
[10, 3] |
Λυσιμάχου
μέν
ἐστι
δύο
Περὶ
|
τῆς |
Ἐφόρου
κλοπῆς,
Ἀλκαῖος
δέ,
ὁ |
[10, 4] |
σοφοὶ
ἐπὶ
κατορθώσει
μνημονεύονται
ἀγωγῆς
|
τῆς |
ἠθικωτέρας,
ὧν
πλέον
οὐδὲν
τῶν |
[10, 11] |
οἱ
μὲν
περὶ
Κράτητα
πρὸ
|
τῆς |
Ἡρακλειδῶν
καθόδου
φασὶν
αὐτὸν
ἠκμακέναι, |
[10, 12] |
ἐν
τοῖς
Ἀργοναυτικοῖς.
Ἀπὸ
δὲ
|
τῆς |
Ἡρακλέους
ἐν
Ἄργει
βασιλείας
ἐπὶ |
[10, 3] |
τοῦ
δ´
αὐτοῦ
καὶ
Περὶ
|
τῆς |
Ἡροδότου
κλοπῆς
ἐστι
βιβλίον
καὶ |
[10, 2] |
τὰ
παρ´
ἡμῖν
ἄνωθεν
ἐκ
|
τῆς |
θείας
δυνάμεως
διὰ
τῶν
ἁγίως |
[10, 4] |
ταῦτα
ἐννοήσαντας
διὰ
τὸ
κάλλος
|
τῆς |
θερινῆς
ὥρας,
ἣν
Αἴγυπτός
τε |
[10, 13] |
Μετὰ
ταῦτα
δὲ
τῶν
ἐκ
|
τῆς |
Θηβαΐδος
καὶ
τῆς
ἄλλης
Αἰγύπτου |
[10, 3] |
περὶ
τοῦ
ποταμίου
ἵππου
καὶ
|
τῆς |
θήρας
τῶν
κροκοδείλων;
Ἢ
ὡς |
[10, 8] |
τῶν
Αἰγυπτίων
παρὰ
τῆς
Πολυμνήστης,
|
τῆς |
Θῶνος
γυναικός,
ἀκριβῶς
ἐξητακὼς
φαίνεται. |
[10, 14] |
τῶν
παρ´
Ἑβραίοις
προφητῶν
καὶ
|
τῆς |
ἱερᾶς
μητροπόλεως
αὐτῶν
πεπολιορκημένης·
ὥστε |
[10, 14] |
ἔτη
ιβʹ
κατὰ
τοῦτον
πολιορκηθείσης
|
τῆς |
Ἱερουσαλὴμ
ὑπὸ
Ἀσσυρίων
καὶ
τοῦ |
[10, 11] |
ὁ
προειρημένος
Μωσῆς
αὐτῆς
μὲν
|
τῆς |
Ἰλιακῆς
ἁλώσεως
πρεσβύτερος
πάνυ
πολλοῖς |
[10, 11] |
δὲ
ἀπὸ
Ἰνάχου
χρόνος
ἄχρι
|
τῆς |
Ἰλίου
ἁλώσεως
ἀποπληροῖ
γενεὰς
εἴκοσι. |
[10, 9] |
τοὺς
ἔμπροσθεν
ἀνιὼν
χρόνους
μέχρι
|
τῆς |
Ἰλίου
ἁλώσεως
εὑρήσεις
ἔτη
συγκεφαλαιούμενα |
[10, 11] |
τὸν
Ἐρατοσθένην
μετὰ
ἑκατοστὸν
ἔτος
|
τῆς |
Ἰλίου
ἁλώσεως·
οἱ
δὲ
περὶ |
[10, 6] |
τοῦ
Ἑβραίου
γραφῆς,
ἣν
Περὶ
|
τῆς |
Ἰουδαίων
ἀρχαιότητος
ἐν
δυσὶν
ἐπραγματεύσατο |
[10, 8] |
τὴν
αὐτὴν
εἶναι·
τὴν
δὲ
|
τῆς |
Ἴσιδος
τῇ
τῆς
Δήμητρος
ὁμοιοτάτην |
[10, 11] |
ἀναγραφή,
παρὰ
τούτοις
οὐδὲ
τὰ
|
τῆς |
ἱστορίας
ἀληθεύειν
δύναται.
Καὶ
μετὰ |
[10, 6] |
ἔχειν
ἐπισυνάψαι
καὶ
τὰ
ἀπὸ
|
τῆς |
Ἰωσήπου
τοῦ
Ἑβραίου
γραφῆς,
ἣν |
[10, 11] |
εἰσὶν
ἀρχαιότεροι.
Περὶ
μὲν
οὖν
|
τῆς |
καθ´
ἕκαστον
λόγον
πραγματείας
χρόνων |
[10, 5] |
Καὶ
ἐξ
αὐτῆς
δὲ
ἐλέγχεται
|
τῆς |
καθ´
ἕκαστον
στοιχεῖον
ἐπωνυμίας.
Τί |
[10, 12] |
μετὰ
Μωσέα·
ὥστε
καὶ
πρὸ
|
τῆς |
καθ´
Ἕλληνας
ἀνθρωπογονίας
ὁ
Μωσῆς. |
[10, 11] |
ἀλήθειαν
παραβραβεύσωσι.
Περὶ
μὲν
οὖν
|
τῆς |
καθ´
ἡμᾶς
πολιτείας
ἱστορίας
τε |
[10, 9] |
Γράφει
τοίνυν
ἐν
τῷ
τετάρτῳ
|
τῆς |
καθ´
ἡμῶν
συσκευῆς
ὁ
Πορφύριος |
[10, 9] |
Δαρείου
τοῦ
Περσῶν
βασιλέως
καὶ
|
τῆς |
κατ´
αὐτὸν
ἀνανεώσεως
τοῦ
ἐν |
[10, 14] |
παρεφάνη
τῷ
βίῳ,
δῆλον
ἀπὸ
|
τῆς |
κατ´
αὐτὸν
ἱστορίας
τυγχάνει.
Μετὰ |
[10, 2] |
φησίν·
Αἱ
μὲν
οὖν
ἰδέαι
|
τῆς |
κατὰ
διάνοιαν
Ἑλληνικῆς
κλοπῆς
εἰς |
[10, 11] |
τῶν
δογμάτων
παρίστημι,
μενούσης
μοι
|
τῆς |
κατὰ
θεὸν
πολιτείας
ἀνεξαρνήτου.
Τοσαῦτα |
[10, 14] |
Ἑλλήνων
γεγονέναι
φιλοσοφίας
καὶ
μάλιστα
|
τῆς |
κατὰ
Πλάτωνα,
ὃς
ἀκουστὴς
τὰ |
[10, 4] |
φιλοσοφία
συνέστη,
τῆς
ἐπωνυμίας
ἐκ
|
τῆς |
κατὰ
τὴν
Ἰταλίαν
διατριβῆς
ἀξιωθεῖσα· |
[10, 11] |
καθ´
ἡμᾶς
πολιτείας
ἱστορίας
τε
|
τῆς |
κατὰ
τοὺς
ἡμετέρους
νόμους
ὅσα |
[10, 9] |
δὲ
ἀπὸ
τοῦ
δηλωθέντος
ἔτους
|
τῆς |
Κέκροπος
βασιλείας
τὸν
ἀνωτέρω
χρόνον |
[10, 6] |
πρῶτοι
φόρμιγγα
εὗρον
οὐ
πολὺ
|
τῆς |
κιθάρας
λειπομένην
καὶ
κρόταλα
ἐπενόησαν. |
[10, 2] |
ἐπαχθὲς
εἰπεῖν,
ἀπεδείξαμεν,
φέρε
μάρτυρας
|
τῆς |
κλοπῆς
αὐτοὺς
καθ´
αὑτῶν
παραστήσωμεν |
[10, 3] |
πρὸ
αὐτοῦ
(αἰδοῦμαι
γὰρ
τῷ
|
τῆς |
κλοπῆς
ὀνόματι
ἐπὶ
τούτου
χρῆσθαι) |
[10, 3] |
εἰ
Θεοπόμπου
καὶ
Ἐφόρου
τὸ
|
τῆς |
κλοπῆς
πάθος
ἥψατο,
ἀργοτέρων
οὕτως |
[10, 11] |
Κρήτην
ἀνακομιδή·
κατὰ
δὲ
Λυγκέα
|
τῆς |
Κόρης
ἡ
ἁρπαγὴ
καὶ
ἡ |
[10, 12] |
Φοινίκην
ἀνακομιδή·
κατὰ
δὲ
Λυγκέα
|
τῆς |
κόρης
ἡ
ἁρπαγὴ
καὶ
ἡ |
[10, 3] |
δὲ
ἐπιστολὴ
πρὸς
Σωτηρίδαν
Περὶ
|
τῆς |
Κτησίου
κλοπῆς,
τοῦ
δ´
αὐτοῦ |
[10, 12] |
Πτολεμαῖον
τὸν
Μενδήσιον.
Καὶ
τὰ
|
τῆς |
λέξεως
αὐτοῦ
ὧδε
ἔχει·
Κατέσκαψε |
[10, 3] |
αὐτῶν
μαθήματα
καὶ
τὰ
σεμνὰ
|
τῆς |
λογικῆς
ἐπιστήμης
ἀπὸ
βαρβάρων
αὐτοῖς |
[10, 1] |
τῆς
τε
βασιλικῆς
μητροπόλεως
καὶ
|
τῆς |
λοιπῆς
αὐτῶν
ἱστορίας
πολὺν
πεποιῆσθαι |
[10, 4] |
ἔξωθεν
αὐτῷ
πεπορισμένων
αἴτιος
αὐτὸς
|
τῆς |
μαθήσεως
κατέστη
τοῖς
Ἕλλησιν.
Ὁ |
[10, 12] |
στρατεύσαντος.
Προτερεῖν
ἄρα
Μωσῆς
ἀποδείκνυται
|
τῆς |
μὲν
Διονύσου
ἀποθεώσεως
ἔτη
ἑξακόσια |
[10, 3] |
δὲ
ἐν
Μελανίππῃ
τῇ
δεσμώτιδι·
|
τῆς |
μὲν
κακῆς
κάκιον
οὐδὲν
γίνεται
|
[10, 8] |
τοῦ
βασιλέως,
πολλοῖς
ἔτεσι
πρότερον
|
τῆς |
Μίνω
βασιλείας·
τόν
τε
ῥυθμὸν |
[10, 7] |
ὁμολογοῦσιν
ἀρχαιοτάτην
καὶ
μονιμωτάτην
ἔχειν
|
τῆς |
μνήμης
τὴν
παράδοσιν.
Καὶ
γὰρ |
[10, 9] |
παρόντος
πρὸς
τοῖς
εἰρημένοις
μάρτυρι
|
τῆς |
Μωσέως
ἀρχαιότητος
χρήσομαι
τῷ
πάντων |
[10, 11] |
κατ´
Εἴραμον
πολὺ
κατώτερός
ἐστι
|
τῆς |
Μωσέως
ἡλικίας.
Αἰγυπτίων
δέ
εἰσιν |
[10, 11] |
ἴσμεν
κεκηρυγμένα,
γεγονότα
μὲν
πολὺ
|
τῆς |
Μωσέως
ἡλικίας
κατώτερα,
πρὸ
δὲ |
[10, 10] |
ἀπὸ
δὲ
πρώτης
Ὀλυμπιάδος
ἐπὶ
|
τῆς |
νεʹ
ἔτος
πρῶτον,
τουτέστιν
ἐπὶ |
[10, 10] |
Μωσέως
ἐξόδου
Ἰσραήλ,
ὅσον
ἀπὸ
|
τῆς |
νεʹ
Ὀλυμπιάδος
ἐπὶ
Ὤγυγον,
ὃς |
[10, 9] |
δεύτερον
κατὰ
τὸ
πρῶτον
ἔτος
|
τῆς |
ξεʹ
Ὀλυμπιάδος
καταντᾷ,
Τιβερίου
δὲ |
[10, 11] |
τοὺς
ἐλέγχους
παραλαμβάνω.
Περὶ
γὰρ
|
τῆς |
Ὁμήρου
ποιήσεως
γένους
τε
αὐτοῦ |
[10, 7] |
Ἕλλησιν
οὐδὲν
ὁμολογούμενον
εὑρίσκεται
γράμμα
|
τῆς |
Ὁμήρου
ποιήσεως
πρεσβύτερον·
οὗτος
δὲ |
[10, 1] |
ἠξίωσαν
τὴν
μνήμην,
ἀλλὰ
καὶ
|
τῆς |
ὁμοίας
αὐτοῖς
διδασκαλίας
τε
καὶ |
[10, 4] |
καί
τι
πλέον
καὶ
μεῖζον
|
τῆς |
πανδήμου
περὶ
θεῶν
ἀκοῆς
διανοηθέντες |
[10, 14] |
λόγον.
Οὐ
γὰρ
μόνον
περὶ
|
τῆς |
πάντων
οὐσίας
ἀπεφήνατο,
ὡς
οἱ |
[10, 6] |
δὲ
αὐτῶν
ὀλίγα
εἰς
σύστασιν
|
τῆς |
παρὰ
βαρβάροις
εὑρετικῆς
καὶ
βιωφελοῦς |
[10, 4] |
τὰ
μὲν
σεμνὰ
καὶ
παλαιὰ
|
τῆς |
πατρόθεν
εἰς
αὐτοὺς
ἡκούσης
θεολογίας |
[10, 7] |
φονικῶν
γραφέντας
νόμους,
ὀλίγῳ
πρότερον
|
τῆς |
Πεισιστράτου
τυραννίδος
ἀνθρώπου
γεγονότος.
Περὶ |
[10, 13] |
Καρχηδόνα·
εἶτα
μεταβὰς
καὶ
ἀπὸ
|
τῆς |
περὶ
Χαλδαίων
ἱστορίας
τὰς
περὶ |
[10, 3] |
Μιλησίου
κατὰ
λέξιν
μετήνεγκεν
ἐκ
|
τῆς |
Περιηγήσεως,
βραχέα
παραποιήσας,
τὰ
τοῦ |
[10, 12] |
ἔτη
ἑξακόσια
τέσσαρα,
εἴ
γε
|
τῆς |
Περσέως
βασιλείας
τῷ
τριακοστῷ
δευτέρῳ |
[10, 7] |
καὶ
βραχυτέρων,
ὅπου
γε
περὶ
|
τῆς |
Περσικῆς
στρατείας
καὶ
τῶν
ἐν |
[10, 14] |
ὁ
Πλάτων
ἀμφὶ
τὰ
ὕστατα
|
τῆς |
Περσῶν
βασιλείας,
μικρῷ
θᾶττον
Ἀλεξάνδρου |
[10, 7] |
τινες
ἄλλοι
λέγονται
γενέσθαι,
βραχὺ
|
τῆς |
Περσῶν
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα
στρατείας |
[10, 11] |
Μωσέως
ἡλικίας
κατώτερα,
πρὸ
δὲ
|
τῆς |
Περσῶν
ἡγεμονίας
ἔτεσιν
ἑβδομήκοντα.
Βηρωσσὸς |
[10, 4] |
τις
ἕτερος
Ἕλλην
ἢ
βάρβαρος,
|
τῆς |
πλάνης
ἀρχηγοὶ
γενόμενοι,
συνεστήσαντο·
τούτων |
[10, 4] |
τε
καὶ
πρῶτοι
κατῆρξαν
αὐτοῖς
|
τῆς |
πολυθέου
πλάνης,
τοὺς
ἑπτὰ
παρ´ |
[10, 8] |
Ἑλένην
ἐκ
τῶν
Αἰγυπτίων
παρὰ
|
τῆς |
Πολυμνήστης,
τῆς
Θῶνος
γυναικός,
ἀκριβῶς |
[10, 3] |
μεταθέσει.
Τό
τε
γὰρ
περὶ
|
τῆς |
προρρήσεως
τοῦ
σεισμοῦ
ἐν
Μεταποντίῳ |
[10, 9] |
τούτῳ
συγχρόνοις.
Πάλιν
δὲ
ἀπὸ
|
τῆς |
πρώτης
Ὀλυμπιάδος
ἐπὶ
τοὺς
ἔμπροσθεν |
[10, 10] |
καὶ
μυθώδεις
ἐπιλεξάμενος
ἱστορίας
μέχρι
|
τῆς |
πρώτης
Ὀλυμπιάδος
ἐπιδραμοῦμαι·
τὰς
δὲ |
[10, 9] |
καταντᾷ,
Τιβερίου
δὲ
τὸ
πεντεκαιδέκατον
|
τῆς |
Ῥωμαίων
βασιλείας
κατὰ
τὸ
δʹ |
[10, 9] |
Ῥωμαίων
βασιλείας
κατὰ
τὸ
δʹ
|
τῆς |
σαʹ
Ὀλυμπιάδος
συμπίπτει.
Γίνονται
τοίνυν |
[10, 3] |
τὸ
πλοῖον
οὐκ
ἀπὸ
Μεγάρων
|
τῆς |
Σικελίας,
ἀπὸ
δὲ
Σάμου
φησὶ |
[10, 2] |
Μίαν
δ´
αὐτοῖς
ἔχρησεν
ἀπαλλαγὴν
|
τῆς |
συμφορᾶς,
εἰ
χρήσαιντο
τῇ
Αἰακοῦ |
[10, 7] |
μαρτυρία,
ἣν
ἀπὸ
τοῦ
πρώτου
|
τῆς |
συναχθείσης
αὐτῷ
Βιβλιοθήκης
παραθήσομαι,
οὕτως |
[10, 8] |
καὶ
τὴν
Ἥραν
μυθολογούμενα
περὶ
|
τῆς |
συνουσίας
καὶ
τὴν
εἰς
Αἰθιοπίαν |
[10, 4] |
εὐγνώμονι
λογισμῷ
κεχρημένοι,
ἐν
οἷς
|
τῆς |
τἀληθοῦς
ἐφήψαντο
καταλήψεως,
ἐν
τούτοις |
[10, 2] |
ἐμὲ
καταλέγειν
τὰς
φωνάς,
προκειμένης
|
τῆς |
τἀνδρὸς
γραφῆς,
ἐν
ᾗ
μετὰ |
[10, 1] |
ὀνομαστὶ
καὶ
τὸν
βίον
καταπλαγῆναι
|
τῆς |
τε
βασιλικῆς
μητροπόλεως
καὶ
τῆς |
[10, 8] |
Κρόνου
μυθολογούμενα
καὶ
τὰ
περὶ
|
τῆς |
Τιτανομαχίας
καὶ
τὸ
σύνολον
τὴν |
[10, 7] |
ἑαυτὸν
ἱστορίαν
συγγράφειν.
Αἰτίαι
δὲ
|
τῆς |
τοιαύτης
διαφωνίας
πολλαὶ
μὲν
ἴσως |
[10, 3] |
καθάπερ
ὁ
Ἀλεξανδρεὺς
Φιλόστρατος
Περὶ
|
τῆς |
τοῦ
Σοφοκλέους
κλοπῆς
πραγματείαν
κατεβάλετο. |
[10, 9] |
χρόνων
Αὐγούστου
Ῥωμαίων
αὐτοκράτορος
καὶ
|
τῆς |
τοῦ
σωτῆρος
ἡμῶν
γενέσεως
ἀρχήν |
[10, 13] |
ἀντιγράφῳ
οὐ
βασιλεῖς
σημαίνεσθαι
διὰ
|
τῆς |
τοῦ
Ὓκ
προσηγορίας,
ἀλλὰ
τοὐναντίον |
[10, 4] |
Πυθαγόρας
τοιοῦτος.
Πρώτη
δ´
ἐκ
|
τῆς |
τούτου
διαδοχῆς
ἡ
κληθεῖσα
Ἰταλικὴ |
[10, 11] |
τοῦθ´
οὕτως
ἔχον
ἀπό
τε
|
τῆς |
τῶν
Ἀττικῶν
βασιλέων
διαδοχῆς
Μακεδονικῶν |
[10, 11] |
παρ´
ἡμῖν,
ἔτι
δὲ
καὶ
|
τῆς |
τῶν
γραμμάτων
εὑρέσεως
ἀνώτερα·
μάρτυρας |
[10, 11] |
διὰ
βραχέων
ἔτι
καὶ
περὶ
|
τῆς |
τῶν
ἑπτὰ
σοφῶν
ἡλικίας
ἀναγράψομεν. |
[10, 9] |
ὑπηγάγετο
δυσφημίαις.
Οὕτω
γὰρ
διὰ
|
τῆς |
τῶν
ἐχθρῶν
ὁμολογίας
ἀναμφηρίστως
ἡγοῦμαι |
[10, 4] |
τινες
διὰ
ταῦτα
ἀθεότητα
μᾶλλον
|
τῆς |
τῶν
θεῶν
θεραπείας
προτετιμηκότες,
τί |
[10, 9] |
ΕΒΡΑΙΟΙΣ
ΠΡΟΦΗΤΩΝ.
Μωσέως
πέρι
καὶ
|
τῆς |
τῶν
μετ´
αὐτὸν
προφητῶν
ἀρχαιότητος |
[10, 3] |
τὸ
χεῖρον.
Τὰ
γοῦν
περὶ
|
τῆς |
Φαρναβάζου
πρὸς
Ἀγησίλαον
συνόδου
δι´ |
[10, 4] |
κατά
γε
τούτους
πλέον
οὐδὲν
|
τῆς |
Φοινίκων
καὶ
Αἰγυπτίων
πολυπλανοῦς
θεολογίας |
[10, 13] |
κατὰ
πλάτος
ἀνιστόρηται.
Ἀπὸ
δὲ
|
τῆς |
Φοινίκων,
μάρτυσι
χρησάμενος
τοῖς
τὰ |
[10, 12] |
γενέσθαι
λέγει·
ὅθεν
καὶ
ὁ
|
τῆς |
Φορωνίδος
ποιητὴς
εἶναι
αὐτὸν
ἔφη |
[10, 8] |
δὲ
τὴν
εἰς
πᾶν
ζῷον
|
τῆς |
ψυχῆς
μεταβολὴν
μαθεῖν
παρ´
Αἰγυπτίων. |