Livre, Chap.
[10, 11]	Εὐμόλπου πρὸς Ἀθηναίους πόλεμος· κατὰ	δὲ	Ἀκρίσιον Πέλοπος ἀπὸ Φρυγίας διάβασις
[10, 12]	Εὐμόλπου πρὸς Ἀθηναίους πόλεμος· κατὰ	δὲ	Ἀκρίσιον Πέλοπος ἀπὸ Φρυγίας διάβασις
[10, 4]	τῶν λαοπλάνων δαιμόνων ἐκαλλωπίζετο, σοφίας	δὲ	ἀληθοῦς καὶ μαθήματος βιωφελοῦς εἰς
[10, 12]	δὲ καὶ οὗτος αὐτόχθων. Τούτων	δὲ	ἄλλαιν δυοῖν νεώτερα τὰ Φθιωτικὰ
[10, 6]	ἐν Κύπρῳ σίδηρον εὗρον. Δέλας	δὲ	ἄλλος Ἰδαῖος εὗρε χαλκοῦ κρᾶσιν,
[10, 4]	Κλάριος καὶ ὁ Δωδωναῖος, εἶτα	δὲ	Ἀμφιάρεως καὶ Ἀμφίλοχος καὶ ἐπὶ
[10, 11]	ἡγουμένου. Λέγει δὲ οὕτως· Ὁ	δὲ	Ἄμωσις ἐγένετο κατὰ Ἴναχον τὸν
[10, 11]	μηδ´ ὑφ´ ὑμῶν παραδεκτόν· τὸ	δὲ	ἂν ἀποδεικνύηται, θαυμαστόν, ὁπόταν ὑμῖν
[10, 14]	ἐγένετο Ἀναξιμένης Εὐρυστράτου Μιλήσιος· τούτου	δὲ	Ἀναξαγόρας Ἡγησιβούλου Κλαζομένιος. Οὗτος δὴ
[10, 12]	καὶ τὰ τούτων συνιδεῖν. Χρήσομαι	δὲ	ἀντὶ πάντων ταῖς Φλαυίου Ἰωσήπου
[10, 5]	μὴ ὄντα οἰκεῖα Ἑλλήνων, παραπεποιημένα	δὲ	ἄντικρυς ἀπὸ τῆς βαρβάρου φωνῆς.
[10, 4]	παρὰ τούτοις ἠρκέσθη διατριβῇ, λέγεται	δὲ	ἀπᾶραι εἰς Αἴγυπτον καὶ τῇ
[10, 6]	ΑΥΤΟΥ· ΑΠΟ ΤΩΝ ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ. Ἰατρικὴν	δὲ	Ἆπιν Αἰγύπτιον, μετὰ δὲ ταῦτα
[10, 11]	ἀνέγραψεν ὁ Μενδήσιος Πτολεμαῖος. Ὁ	δὲ	ἀπὸ Ἰνάχου χρόνος ἄχρι τῆς
[10, 9]	καὶ τοῖς τούτῳ συγχρόνοις. Πάλιν	δὲ	ἀπὸ τῆς πρώτης Ὀλυμπιάδος ἐπὶ
[10, 9]	Ἁβραὰμ εὑρήσεις ἔτη φεʹ Τοσαῦτα	δὲ	ἀπὸ τοῦ δηλωθέντος ἔτους τῆς
[10, 4]	χρὴ λοιπὸν ἡμᾶς ἐπιμέμφεσθαι, οὐχὶ	δὲ	ἀποδέχεσθαι καὶ ἐπαινεῖν, ὅτι τὸ
[10, 9]	οἳ Μωσεῖ πλησιάζειν ὡμολογήθησαν. Πόσοις	δὲ	ἄρα ἔτεσιν εἰκὸς ἦν Μωσέα
[10, 12]	Ἀρίστιππος ἐν πρώτῃ Ἀρκαδικῶν· τοῦτον	δὲ	Ἀριστέας ὁ Ἀργεῖος ἐπονομασθῆναί φησι
[10, 14]	τινων σκηνικὸς φιλόσοφος ἐκλήθη· ὁ	δὲ	Ἀρχέλαος ἐν Λαμψάκῳ διεδέξατο τὴν
[10, 11]	γεγονέναι τὸν Ὅμηρον εἰπόντες· ὁ	δὲ	Ἀρχίλοχος ἤκμασε περὶ Ὀλυμπιάδα τρίτην
[10, 11]	πρῶτον μὲν τὰ ὑμέτερα, δεύτερον	δὲ	ἅτινα νῦν κηρύττειν ἐπαγγέλλομαι. Γινώσκων
[10, 6]	γὰρ πρῶτοι τετρήρη κατεσκεύασαν, ἐναυπήγησε	δὲ	αὐτὴν Βόσπορος αὐτόχθων. Μήδειά τε,
[10, 6]	Περὶ εὑρεμάτων ταῦτα ἱστόρησαν. Παρεθέμην	δὲ	αὐτῶν ὀλίγα εἰς σύστασιν τῆς
[10, 9]	προάγων κατὰ τὸν φιλόσοφον. Πρῶτος	δὲ	βασιλεύει Ἀργείων Ἴναχος, οὔπω τότε
[10, 13]	συρραγῆναι μέγαν καὶ πολυχρόνιον. Ἐπὶ	δὲ	βασιλέως, ᾧ ὄνομα εἶναι Μισφραγμούθωσις,
[10, 12]	ἔτει τῆς Ἀσσυρίων ἀρχῆς, τῆς	δὲ	Βηλούχου τοῦ ὀγδόου δυναστείας τῷ
[10, 11]	πρεσβύτερος πάνυ πολλοῖς ἔτεσι, τῆς	δὲ	γεγονυίας Ἰλίου κτίσεως καὶ τοῦ
[10, 12]	Βοιώτιος Πίνδαρος γράφει· Ἐν χρόνῳ	δὲ	γένετ´ Ἀπόλλων· καὶ οὐδὲν θαυμαστόν,
[10, 4]	ὧν μὲν ἀστρολογίαν, παρ´ ὧν	δὲ	γεωμετρίαν ἀριθμητικήν τε παρ´ ἑτέρων
[10, 14]	ἐπισημότατος ἐν τοῖς Ἕλλησι. Θάλεω	δὲ	γίνεται ἀκουστὴς Ἀναξίμανδρος, Πραξιάδου μὲν
[10, 14]	καὶ ὡρῶν καὶ ἰσημερίας. Ἀναξιμάνδρου	δὲ	γνώριμος ἐγένετο Ἀναξιμένης Εὐρυστράτου Μιλήσιος·
[10, 9]	ὁ μάγος Βακτρίων ἐβασίλευσε. Νίνου	δὲ	γυνὴ καὶ διάδοχος τῆς βασιλείας
[10, 8]	πάθη τῶν θεῶν ἱστορίαν. Τὸν	δὲ	Δαίδαλον λέγουσιν ἀπομιμήσασθαι τὴν τοῦ
[10, 5]	φωνὴν λέγοιτ´ ἂν μάθησις‘ τὸ	δὲ	δεύτερον Βήθ, ὃ μεθερμηνεύεται οἴκου‘
[10, 8]	καὶ τὸν μαθηματικὸν Εὔδοξον, ἔτι	δὲ	Δημόκριτον τὸν Ἀβδηρίτην καὶ Οἰνοπίδην
[10, 14]	δὲ Λεύκιππος ἀκουστὴς γέγονε, Λευκίππου	δὲ	Δημόκριτος, οὗ Πρωταγόρας, καθ´ ὃν
[10, 8]	ταῖς ἰδίαις χερσὶ δεδημιουργημένης· πέρας	δὲ	διὰ τὴν εὐφυΐαν ἀξιωθέντα μεγάλης
[10, 12]	Ἀπολλόδωρος ἐν τοῖς Χρονικοῖς. Ἀπὸ	δὲ	Διονύσου ἐπὶ Ἡρακλέα καὶ τοὺς
[10, 7]	περὶ τῶν γενεαλογιῶν διαπεφώνηκεν, ὅσα	δὲ	διορθοῦται τὸν Ἡσίοδον Ἀκουσίλαος· ἢ
[10, 7]	ἐστιν ἀεὶ τὸ ἐπάγγελμα λόγων	δὲ	δύναμιν ἐπεδείκνυντο καὶ καθ´ ὅντινα
[10, 11]	δ´ Ὀρφέως Μουσαῖος μαθητής. Ἀμφίων	δὲ	δυσὶ προάγων γενεαῖς τῶν Τρωϊκῶν
[10, 7]	τοῖς βουλομένοις ζητεῖν ἀναφανεῖεν, ἐγὼ	δὲ	δυσὶ ταῖς ἐκτεθησομέναις αἰτίαις τὴν
[10, 14]	ἀταξίας εἰς τάξιν ἤγαγεν Ἀναξαγόρου	δὲ	ἐγένοντο γνώριμοι τρεῖς, Περικλῆς, Ἀρχέλαος,
[10, 14]	Ῥώμην ἔκτισε καὶ ἐβασίλευσε. Μετὰ	δὲ	Ἐζεκίαν βασιλεύει Μανασσῆς ἔτη νεʹ
[10, 11]	αὐτῶν τὴν ἀναγραφὴν ἐποιήσατο. Τοῦ	δὲ	Εἰράμου ὁ χρόνος ἤδη που
[10, 3]	μυρίων ἡγοῦμαι τὰ εἰρημένα. Ἔτι	δὲ	εἰς προπαρασκευὴν τῆς ἀπὸ τῶν
[10, 13]	τῆς ἄλλης Αἰγύπτου ἐκπεσεῖν, κατακλεισθῆναι	δὲ	εἰς τόπον ἀρουρῶν ἔχοντα μυρίων
[10, 14]	τὰ πράγματα ὁμοῦ πεφυρμένα· Νοῦς	δὲ	εἰσελθὼν αὐτὰ ἐκ τῆς ἀταξίας
[10, 11]	Ἁλικαρνασεὺς καὶ Διονύσιος Ὀλύνθιος· μετὰ	δὲ	ἐκείνους Ἔφορος ὁ Κυμαῖος καὶ
[10, 5]	βαρβάρου φωνῆς. Καὶ ἐξ αὐτῆς	δὲ	ἐλέγχεται τῆς καθ´ ἕκαστον στοιχεῖον
[10, 9]	κατὰ μὲν Ἑβραίους Μωσέα, κατὰ	δὲ	Ἕλληνας Κέκροπα τὸν γηγενῆ. Κατώτερα
[10, 4]	Ἕλληνες ἀεὶ παῖδές ἐστε, γέρων	δὲ	Ἑλλήνων οὐδὲ εἷς, οὐδέ ἐστι
[10, 14]	αὐτοῦ, Τηλαύγης καὶ Μνήσαρχος. Τηλαύγους	δὲ	Ἐμπεδοκλῆς ἀκουστὴς γίνεται, καθ´ ὃν
[10, 3]	ἐσθλῆς οὐδὲ ῥίγιον κακῆς, Εὐριπίδης	δὲ	ἐν Μελανίππῃ τῇ δεσμώτιδι· τῆς
[10, 9]	θεοὶ πάντες γενεαλογοῦνται. Παρ´ Ἑβραίοις	δὲ	ἐν τούτῳ οἱ ἀπὸ γένους
[10, 11]	καὶ Δαρδάνου λίαν ἀρχαιότερος. Ἀποδείξεως	δὲ	ἕνεκεν μάρτυσι χρήσομαι Χαλδαίοις, Φοίνιξιν,
[10, 14]	τῶν καθ´ ἑαυτὸν διήνεγκεν· Εὐριπίδης	δὲ	ἐπὶ ποιητικὴν μεταβὰς ὑπό τινων
[10, 13]	βούλονται πάντες ἀβλαβεῖς ἀπέλθωσι. Τοὺς	δὲ	ἐπὶ ταῖς ὁμολογίαις πανοικεσίᾳ μετὰ
[10, 12]	κατὰ τὸν χρονογράφον Ἀπολλόδωρον. Ἐντεῦθεν	δὲ	ἐπὶ τὴν Κάστορος καὶ Πολυδεύκους
[10, 7]	ἢ τοὺς βασιλέας ἐπαινοῦντες· ἄλλοι	δὲ	ἐπὶ τὸ κατηγορεῖν τῶν πράξεων
[10, 4]	ὁ λόγος προϊὼν ἐπιδείξει· τοσοῦτον	δὲ	ἐπὶ τοῦ παρόντος τοὺς ἐντυγχάνοντας
[10, 9]	παρ´ Ἕλλησιν Ἡρακλεῖ. Καὶ ἐντεῦθεν	δὲ	ἐπὶ τοὺς ἀνωτέρω βαδίζων σαυτῷ
[10, 3]	τὰς Ἐφόρου κλοπὰς ἐξελέγχων, Πολλίωνος	δὲ	ἐπιστολὴ πρὸς Σωτηρίδαν Περὶ τῆς
[10, 4]	Ταῦτα ὁ Πλάτων. Καὶ Δημόκριτος	δὲ	ἔτι πρότερον τοὺς Βαβυλωνίων λόγους
[10, 14]	αὐτόθι Δανιὴλ καὶ Ἰεζεκιήλ. Μετὰ	δὲ	ἐτῶν ἀριθμὸν οʹ ὁ Κῦρος
[10, 3]	διαφέρουσι δ´ αἱ φύσεις. Τοῦ	δὲ	Εὐριπίδου εἰπόντος· Γυναῖκές ἐσμεν ἀθλιώτατον
[10, 12]	βασιλεία, πρώτου μὲν Αἰγιαλέως, εἶτα	δὲ	Εὔρωπος, εἶτα Τελχῖνος, καὶ ἡ
[10, 2]	αὐτὸν τετρυχωμένην τὴν Ἑλλάδα. Ἅμα	δὲ	εὐχομένου βροντὴ ἐξαίσιος ἐπεκτύπει καὶ
[10, 14]	διαδέξασθαι, Παρμενίδην δὲ Μέλισσος, Μέλισσον	δὲ	Ζήνων ὁ Ἐλεάτης· ὅν φασιν
[10, 10]	τῶν πρὸ τοῦ συμφωνούντων· αἱ	δὲ	ἠκρίβωνται πολλοῖς, τῷ μὴ ἐκ
[10, 10]	Κριτῶν περιεχομένων ἔτη υϞ ἱερέων	δὲ	Ἠλεὶ καὶ Σαμουὴλ ἔτη τῶν
[10, 14]	τὴν Ἰλίου καταντᾶν ἅλωσιν. Μετὰ	δὲ	Ἠλεὶ τὸν ἱερέα ἡγεῖται τοῦ
[10, 14]	περὶ τοῦ προκειμένου σύστασιν; Προὔκειτο	δὲ	ἡμῖν τὰ Μωσέως καὶ τῶν
[10, 4]	παρ´ Ἑβραίοις ἀγαθὸν εὕραντο. Τοῦτο	δὲ	ἦν ἡ τοῦ τῶν ὅλων
[10, 2]	δ´ οὓς σημείοις τεραστίοις, ἐνίους	δὲ	ἠπίοις ἐπαγγελίαις ἐπιστρέφει πρὸς σωτηρίαν.
[10, 12]	Σκιροφοριῶνος τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ. Θησεὺς	δὲ	Ἡρακλέους ζηλωτὴς ὢν πρεσβύτερός ἐστι
[10, 11]	γὰρ Ἡρακλέους ἐστὶ διδάσκαλος, ὁ	δὲ	Ἡρακλῆς μιᾷ τῶν Τρωϊκῶν προγενέστερος
[10, 6]	Ἰδαῖος εὗρε χαλκοῦ κρᾶσιν, ὡς	δὲ	Ἡσίοδος, Σκύθης. Ναὶ μὴν Θρᾷκες
[10, 1]	τοὺς ὁμοίους καλύπτειν. Οὐ χρὴ	δὲ	θαυμάζειν, εἰ καὶ τὰ παρ´
[10, 8]	λύπης φάρμακον εὑρῆσθαί φασι· τὰς	δὲ	Θήβας καὶ Διόσπολιν τὴν αὐτὴν
[10, 11]	γενεὰς τῆς Βοιωτίας ἐπέβη. Μετὰ	δὲ	Ἴναχον ὑπὸ Φορωνέως μόλις τοῦ
[10, 5]	τὸ μὲν παλαιὸν Φοινίκην, μετέπειτα	δὲ	Ἰουδαίαν, καθ´ ἡμᾶς δὲ Παλαιστίνην
[10, 6]	τὸ Πάγγαιον ὄρος ἐπενόησεν. Ἤδη	δὲ	καὶ ἄλλο ἔθνος Καππαδόκαι πρῶτοι
[10, 12]	Ἡρακλεῖ μέγαν εἰς ἐνιαυτόν‘ Ζῆθος	δὲ	καὶ Ἀμφίων, οἱ μουσικῆς εὑρεταί,
[10, 11]	Μακεδονικῶν τε καὶ Πτολεμαϊκῶν, ἔτι	δὲ	καὶ Ἀντιοχικῶν· ὅθεν εἰ μετὰ
[10, 6]	ἠκρίβωσαν Τοῦσκοι, Ἰταλίας γείτονες. Ἴσαυροι	δὲ	καὶ Ἄραβες ἐξεπόνησαν τὴν οἰωνιστικήν,
[10, 9]	εἰληφέναι λέγεται τὰ ὑπομνήματα· οἱ	δὲ	καὶ αὐτοὶ ἀρχαιότεροι ὄντες αὐτοῦ
[10, 4]	λέγεται τοῖς προφήταις συμβεβληκέναι. Σόλωνα	δὲ	καὶ αὐτὸν τῶν ἑπτὰ σοφῶν,
[10, 14]	Ἀναξίμανδρος, Πραξιάδου μὲν παῖς, γένος	δὲ	καὶ αὐτὸς Μιλήσιος. Οὗτος πρῶτος
[10, 3]	ἄλλους‘ ἔφη, κλέπτας ἐφωράσατε· ὅτι	δὲ	καὶ αὐτὸς οὗτος ὁ ἥρως
[10, 12]	φησι Διονύσιος ὁ Ἀργεῖος· Ἄγις	δὲ	καὶ Δερκύλος ἐν τῇ τρίτῃ,
[10, 8]	μεταβολὴν μαθεῖν παρ´ Αἰγυπτίων. Ὑπολαμβάνουσι	δὲ	καὶ Δημόκριτον παρ´ αὐτοῖς ἔτη
[10, 8]	Ἀπόλλωνος τοῦ Πυθίου ξόανον. Τοσαῦτα	δὲ	καὶ Διόδωρος. Ἀλλ´ οὗτος μὲν
[10, 9]	μετὰ Σεμίραμιν Ἀσσυρίων βασιλέα, πεντήκοντα	δὲ	καὶ ἑκατὸν ὕστερον ἔτεσιν αὐτῆς
[10, 11]	Τοσαῦτα καὶ ὁ Τατιανός. Μετίωμεν	δὲ	καὶ ἐπὶ Κλήμεντα· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΒ'
[10, 10]	Ἰουδαίους, ὧν ἡγεῖσθαι Μωσέα. Μέμνηται	δὲ	καὶ Ἡρόδοτος τῆς ἀποστασίας ταύτης
[10, 12]	Λίνον τὸν Ἡρακλέους διδάσκαλον. Ὅμηρος	δὲ	καὶ Ἡσίοδος πολλῷ νεώτεροι τῶν
[10, 7]	πραχθέντων οἱ δοκιμώτατοι διαπεφωνήκασι; Πολλὰ	δὲ	καὶ Θουκυδίδης ὡς ψευδόμενος ὑπό
[10, 6]	ἐπὶ τῶν ἵππων ἐχρήσαντο. Ὁμοίως	δὲ	καὶ Ἰλλυριοὶ τὴν καλουμένην πέλτην
[10, 12]	τῷ Πρὸς τοὺς Ἕλληνας, εἴρηται	δὲ	καὶ Κασσιανῷ ἐν τῷ πρώτῳ
[10, 7]	ἕκαστος τῶν ἀφ´ ἑαυτῶν· ὀψὲ	δὲ	καὶ μόλις ἔγνωσαν φύσιν γραμμάτων.
[10, 9]	βασιλίδος ὁ Σαγχουνιάθων ἐγνωρίζετο, ἔστω	δὲ	καὶ Μωσῆς μηδὲν προάγων, κατὰ
[10, 12]	Ἀρκαδικὰ τὰ ἀπὸ Πελασγοῦ· λέγεται	δὲ	καὶ οὗτος αὐτόχθων. Τούτων δὲ
[10, 4]	δέ τινες ὑπειλήφασι, Μιλήσιος· Αἰγυπτίων	δὲ	καὶ οὗτος λέγεται τοῖς προφήταις
[10, 4]	συγγενέσθαι ὁ Πυθαγόρας λέγεται, διατρῖψαι	δὲ	καὶ παρὰ τοῖς Περσῶν μάγοις
[10, 8]	τῶν ἱερέων κατεστεμμένον. Καὶ Λυκοῦργον	δὲ	καὶ Πλάτωνα καὶ Σόλωνα πολλὰ
[10, 9]	καὶ τοὺς λοιποὺς μνημονεύεται. Χθὲς	δὲ	καὶ πρώην μετὰ τούτους περὶ
[10, 8]	καὶ Πλάτωνα τὸν φιλόσοφον· ἐλθεῖν	δὲ	καὶ Πυθαγόραν τὸν Σάμιον καὶ
[10, 2]	ὁ πέριξ ἀὴρ ἐνεφοῦτο· λάβροι	δὲ	καὶ συνεχεῖς ὄμβροι καταρραγέντες ὅλην
[10, 6]	σαμβύκην εὗρον, ὄργανον μουσικόν. Φασὶ	δὲ	καὶ τὴν πλαγίαν σύριγγα Σάτυρον
[10, 11]	παιδείας τὰ παρ´ ἡμῖν, ἔτι	δὲ	καὶ τῆς τῶν γραμμάτων εὑρέσεως
[10, 11]	πάσης ὑμῖν ἀκριβείας ἀνεγράψαμεν· ἵνα	δὲ	καὶ τὸ μέχρι νῦν ἐνδέον
[10, 7]	τούτων πυνθάνεσθαι τὴν ἀλήθειαν, ἡμῖν	δὲ	καὶ τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις ἀπιστεῖν.
[10, 11]	τὸν τοῦ πολέμου καιρόν, ἔτι	δὲ	καὶ τοῖς περὶ Ἀγαμέμνονα συνεστρατεῦσθαι
[10, 9]	Καὶ οἱ μὲν Ἑλληνικοῖς, οἱ	δὲ	καὶ τοῖς τὰ Φοινίκων τά
[10, 8]	ἄστροις τὴν φορὰν ποιεῖται. Παραπλησίως	δὲ	καὶ τὸν Εὔδοξον ἀστρολογήσαντα παρ´
[10, 11]	πρεσβύτερός ἐστιν ὁ Μωσῆς, ἔτι	δὲ	καὶ τῶν πρὸ αὐτοῦ συγγραφέων,
[10, 7]	τῆς Ὁμήρου ποιήσεως πρεσβύτερον· οὗτος	δὲ	καὶ τῶν Τρωϊκῶν ὕστερος φαίνεται
[10, 11]	φιλομαθεῖς συντάττειν ἡμᾶς ἀπείργει. Δημόδοκος	δὲ	καὶ Φήμιος κατ´ αὐτὸν τὸν
[10, 6]	εἰς ἀνθρώπους ἐξήνεγκαν Αἰγύπτιοι, ὁμοίως	δὲ	καὶ Χαλδαῖοι. Εἰσὶ δὲ οἳ
[10, 9]	μάλα σμικρὰ ἄττα παραθήσομαι. Κἀγὼ	δὲ	καινοτέραν παρὰ τοὺς εἰρημένους ὁδεύσας
[10, 7]	τὴν μνήμην τῶν γεγονότων· ἀεὶ	δὲ	καινοὺς καθιστάμενοι βίους τοῦ παντὸς
[10, 9]	ταῦτα μὲν ἡμεῖς ἐπιτόμως. Σκέψασθαι	δὲ	καιρὸς καὶ τὰς τῶν πρὸ
[10, 8]	κατασκευασθεῖσι παρὰ τοῖς Ἕλλησι. Τὸ	δὲ	κάλλιστον πρόπυλον ἐν Μέμφει τοῦ
[10, 9]	τοῦτό μοι δοκῶ παρήσειν. Δοὺς	δὲ	κατ´ αὐτὸν ἐκεῖνον τὸν Σαγχουνιάθωνα
[10, 12]	Ἀργεῖον ἐξ Αἰγύπτου κίνησις. Ἦν	δὲ	κατὰ τὴν Ἑλλάδα κατὰ μὲν
[10, 9]	τετραετίας τῇ Ὀλυμπιάδι λογιζομένης. Ἐπεὶ	δὲ	κατὰ τὸ δεύτερον ἔτος Δαρείου
[10, 11]	τοῦ στρατεύσαντος ἐπὶ Ἴλιον. Ὀρφεὺς	δὲ	κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον Ἡρακλεῖ
[10, 12]	ἀποικίας Προμηθέως θυγατέρα φησί. Προμηθεὺς	δὲ	κατὰ Τριόπαν, ἑβδόμῃ γενεᾷ μετὰ
[10, 11]	Ἰλίου ἅλωσιν ἔτεσι τετρακοσίοις· ἕτεροι	δὲ	κάτω τὸν χρόνον ὑπήγαγον, σὺν
[10, 3]	αὐτὸν καὶ Θεοπόμπου προὐτίθει, ὁ	δὲ	Καΰστριος κλέπτην ἀπεκάλει. Καὶ τί
[10, 9]	τε καὶ Ἄτλας ἐγνωρίζοντο. Ἀπὸ	δὲ	Κέκροπος ἐπὶ τὴν Ἰλίου ἅλωσιν
[10, 9]	γῆς κατὰ τόπους γεγενημένων. Πρῶτος	δὲ	Κέκροψ λέγεται Ζῆνα κεκληκέναι τὸν
[10, 12]	διφυὴς Κέκροψ καὶ Ἰώ· κατὰ	δὲ	Κροτωπὸν ἡ ἐπὶ Φαέθοντος ἐκπύρωσις
[10, 11]	Κέκροψ καὶ ἡ Ἰώ· κατὰ	δὲ	Κροτωπὸν ἡ ἐπὶ Φαέθοντος ἐκπύρωσις
[10, 14]	προφήτης παρ´ αὐτοῖς γέγονε. Κατὰ	δὲ	Κῦρον Σόλων Ἀθηναῖος ἐγνωρίζετο καὶ
[10, 14]	Περσῶν βασιλέως φαίνονται ἠκμακότες. Ὁ	δὲ	Κῦρος μετὰ πλεῖστον τῆς εἰς
[10, 3]	οὐκ ὤκνησεν Ἀντίμαχος μεταθεῖναι. τοῦ	δὲ	Λαῶν, οἷσιν ἄνασσε, πατὴρ δ´
[10, 13]	οὕτω συντιθέμενον γίνεται Ὑκουσσώς. Τινὲς	δὲ	λέγουσιν αὐτοὺς Ἄραβας εἶναι, ἐν
[10, 14]	ἐγκαρτερήσαντα ταῖς βασάνοις ἀποθανεῖν. Τούτου	δὲ	Λεύκιππος ἀκουστὴς γέγονε, Λευκίππου δὲ
[10, 4]	Πρῶτον γοῦν ἁπάντων Ὀρφέα, εἶτα	δὲ	Λίνον κἄπειτα Μουσαῖον ἀμφὶ τὰ
[10, 11]	ἅτινα νῦν κηρύττειν ἐπαγγέλλομαι. Γινώσκων	δὲ	λοιπὸν τίς ὁ θεὸς καὶ
[10, 11]	εἰς τὴν Κρήτην ἀνακομιδή· κατὰ	δὲ	Λυγκέα τῆς Κόρης ἡ ἁρπαγὴ
[10, 12]	Κρήτης εἰς Φοινίκην ἀνακομιδή· κατὰ	δὲ	Λυγκέα τῆς κόρης ἡ ἁρπαγὴ
[10, 9]	Σαγχουνιάθων ἐπὶ Σεμιράμεως γέγονεν, ἡ	δὲ	μακρῷ πρόσθεν τῶν Τρωϊκῶν ὁμολογεῖται,
[10, 11]	οὐ τοὺς οἴκοι παραλήψομαι, βοηθοῖς	δὲ	μᾶλλον Ἕλλησι καταχρήσομαι. Τὸ μὲν
[10, 6]	τὴν καλουμένην ἅρπην εὗρον (ἔστι	δὲ	μάχαιρα καμπύλη) καὶ πρῶτοι πέλταις
[10, 14]	λέγεται ὁ Παρμενίδης διαδέξασθαι, Παρμενίδην	δὲ	Μέλισσος, Μέλισσον δὲ Ζήνων ὁ
[10, 11]	Πτολεμαῖος (οὐχ ὁ βασιλεύς, ἱερεὺς	δὲ	Μένδητος) οὗτος τὰς τῶν βασιλέων
[10, 10]	τῆς πρώτης Ὀλυμπιάδος ἐπιδραμοῦμαι· τὰς	δὲ	μετὰ ταῦτα συζεύξας κατὰ χρόνον
[10, 11]	τεσσαράκοντα ἔτη τῶν Ἰλιακῶν· Φιλόχορος	δὲ	μετὰ τὴν Ἰωνικὴν ἀποικίαν ἔτεσι
[10, 10]	ἐν τῷ Τρικαράνῳ Θεόπομπος. Ὁ	δὲ	μεταξὺ χρόνος παραλέλειπται, ἐν ᾧ
[10, 2]	Εἶθ´ ἑξῆς ἐπιλέγει ταῦτα· Ὡς	δὲ	μὴ ἄμοιρον τήν τε φιλοσοφίαν
[10, 4]	πάντα παρὰ βαρβάρων ἐσκευωρημένοι, μηδὲν	δὲ	μηδ´ ὅλως παρὰ τῶν οἰκείων
[10, 13]	τὴν λείαν τὴν ἑαυτῶν. Τὸν	δὲ	Μισφραγμουθώσεως υἱὸν Θμούθωσιν ἐπιχειρῆσαι μὲν
[10, 4]	ἔτεσι πλέον ἢ ἑξακοσίοις, τῆς	δὲ	Μωσέως ἡλικίας οὐκ ἔλαττον ἢ
[10, 9]	Κέκροπα τὴν ἡλικίαν ἀκμάσας. Ἀπὸ	δὲ	Μωσέως πάλιν ἀνιὼν ἐπὶ τὸ
[10, 7]	τὰς τῶν νόμων ἀναγραφάς· πάντων	δὲ	νεωτάτη σχεδόν ἐστι παρ´ αὐτοῖς
[10, 11]	τὰ περὶ θεοῦ δειχθήσεται· τὸ	δὲ	νῦν ἔχον, σπευστέον μετὰ πάσης
[10, 6]	Νώροπες (ἔθνος ἐστὶ Παιονικόν, νῦν	δὲ	Νωρικὸν καλοῦνται) κατειργάσαντο χαλκὸν καὶ
[10, 14]	Ἡράκλειτος ὁ σκοτεινὸς ἐγνωρίζετο. Τὸν	δὲ	Ξενοφάνην λέγεται ὁ Παρμενίδης διαδέξασθαι,
[10, 12]	εἶναι ὃν Αἰγύπτιοι σέβουσι. Νυμφόδωρος	δὲ	ὁ Ἀμφιπολίτης ἐν τρίτῳ Νομίμων
[10, 11]	που τοῖς Ἰλιακοῖς ἐγγίζει· Σολομῶν	δὲ	ὁ κατ´ Εἴραμον πολὺ κατώτερός
[10, 9]	Φοινίκης βασιλέων μηνύουσι διαδοχαί. Σαγχουνιάθων	δὲ	ὁ κατὰ τὴν τῶν Φοινίκων
[10, 6]	αὐξῆσαι τὴν τέχνην ἱστοροῦσιν. Ἄτλας	δὲ	ὁ Λίβυς πρῶτος ναῦν ἐναυπηγήσατο
[10, 10]	ἀποκαλῶν, τάχα δι´ Ἁβραάμ. Πτολεμαῖος	δὲ	ὁ Μενδήσιος τὰ Αἰγυπτίων ἀνέκαθεν
[10, 11]	νεὼ κατασκευὴν ἐδωρήσατο. Καὶ Μένανδρος	δὲ	ὁ Περγαμηνὸς περὶ τῶν αὐτῶν
[10, 14]	ἐν φιλοσοφίᾳ δόγμασιν ὑπερηκόντισε. Γέγονε	δὲ	ὁ Πλάτων ἀμφὶ τὰ ὕστατα
[10, 4]	χρόνῳ πολιὸν μάθημα. Καὶ οὗτος	δὲ	ὁ Πλάτων τοῖς ἐν Ἰταλίᾳ
[10, 10]	δηλονότι οἱ μετὰ Μωσέως· Ἀπίων	δὲ	ὁ Ποσειδωνίου, περιεργότατος γραμματικῶν, ἐν
[10, 12]	Ἕλληνας ἀνθρωπογονίας ὁ Μωσῆς. Λέων	δὲ	ὁ τὰ περὶ τῶν κατ´
[10, 14]	Ὠσηέ, Ἀμώς, Ἡσαΐας, Ἰωνᾶς· μετὰ	δὲ	Ὀζίαν βασιλεύει Ἰωάθαμ ἔτη ιϛ
[10, 4]	ἀληθῶν εὕρεσιν λυσιτελεῖν δεδυνημένα, τὰ	δὲ	ὀθνεῖα λοιπὸν καὶ βάρβαρα, οἷά
[10, 11]	Κράτης, Ἐρατοσθένης, Ἀρίσταρχος, Ἀπολλόδωρος. Τούτων	δὲ	οἱ μὲν περὶ Κράτητα πρὸ
[10, 9]	καὶ Αἰγυπτίων ἀναγράψασι συνεχρήσαντο· ὁμοῦ	δὲ	οἱ πάντες, τὰ Ἑλληνικὰ καὶ
[10, 6]	ὁμοίως δὲ καὶ Χαλδαῖοι. Εἰσὶ	δὲ	οἳ Κᾶρας τὴν δι´ ἀστέρων
[10, 5]	τινες τῶν παλαιῶν ἐπικεκλήκασιν. Εἰσὶ	δὲ	οἳ Σύρους γράμματα ἐπινοῆσαι πρώτους
[10, 12]	ἑβδόμῃ γενεᾷ ἀπὸ Ἰνάχου· εἰσὶ	δὲ	οἳ τὴν Ἶσιν Ἰώ φασι,
[10, 4]	καὶ ἐπονομάσαι σοφούς. Ἀμφὶ Κῦρον	δὲ	οἵδε τὸν Περσῶν ἤκμασαν βασιλέα.
[10, 11]	κατὰ τὴν ἑξηκοστὴν δευτέραν· τὰς	δὲ	Ὀλυμπιάδας ὕστερον τῶν Ἰλιακῶν ἔτεσιν
[10, 6]	τὸν καὶ αὐτὸν Φρύγα· κρούματα	δὲ	Ὄλυμπον ὁμοίως τὸν Φρύγα, καθάπερ
[10, 6]	Σάτυρον εὑρεῖν τὸν Φρύγα· τρίχορδον	δὲ	ὁμοίως καὶ τὴν διάτονον ἁρμονίαν
[10, 1]	μὴ ἀγνοῆσαι τοὺς ἄνδρας, μνημονεῦσαι	δὲ	ὀνομαστὶ καὶ τὸν βίον καταπλαγῆναι
[10, 3]	ὑφῃρημένον εἶναι τὸν Ὑπερείδην· ἀδήλου	δὲ	ὄντος ὁπότερος, ἄγαμαι μὲν Δημοσθένην,
[10, 6]	ἀστέρων πρόγνωσιν ἐπινενοηκέναι λέγουσι. Πτήσεις	δὲ	ὀρνίθων παρεφύλαξαν πρῶτοι Φρύγες. Καὶ
[10, 8]	τὴν τοῦ Κερβέρου προτομήν. Τοῦ	δὲ	Ὀρφέως τοῦτο καταδείξαντος παρὰ τοῖς
[10, 2]	ἣν παρ´ ἡμῶν εἰλήφασιν. Ἤδη	δὲ	οὐ μόνον ὑφαιρούμενοι τὰ δόγματα
[10, 2]	τοιαίδε οὖσαι ἅλις ἔστωσαν. Ἤδη	δὲ	οὐ τὰς διανοίας μόνον καὶ
[10, 11]	τῶν γραμμάτων εὑρέσεως ἀνώτερα· μάρτυρας	δὲ	οὐ τοὺς οἴκοι παραλήψομαι, βοηθοῖς
[10, 13]	ἱερὰν γλῶσσαν βασιλέα σημαίνει, τὸ	δὲ	Οὐσσὼς ποιμήν ἐστι καὶ ποιμένες
[10, 11]	ἤθελον χωρία, Μωσέως ἡγουμένου. Λέγει	δὲ	οὕτως· Ὁ δὲ Ἄμωσις ἐγένετο
[10, 9]	ἱστοριῶν τοὺς χρόνους συνελογίσαντο, οἱ	δὲ	παλαιοτέροις ἀναγνώσμασι τὴν μαρτυρίαν ἐπιστώσαντο.
[10, 5]	μετέπειτα δὲ Ἰουδαίαν, καθ´ ἡμᾶς	δὲ	Παλαιστίνην ὀνομαζομένην οἰκήσαντες, ὧν καὶ
[10, 7]	οἱ μετ´ ἐκεῖνον γεγονότες, Ἡρόδοτον	δὲ	πάντες. Ἀλλ´ οὐδὲ περὶ τῶν
[10, 4]	πάλιν ἕτερα παρ´ ἑτέρων· οὐδὲν	δὲ	παρά τισιν ἄλλοις οἷόν τινες
[10, 7]	γραμμάτων χρῆσιν ἐκείνους ἀγνοεῖν. Ὅλως	δὲ	παρὰ τοῖς Ἕλλησιν οὐδὲν ὁμολογούμενον
[10, 11]	μὲν παρὰ τοῖς μνηστῆρσιν, ὁ	δὲ	παρὰ τοῖς Φαίαξι. Καὶ ὁ
[10, 4]	μὲν παρ´ Αἰγυπτίων ἔσχον, ἀστρολογίαν	δὲ	παρὰ Χαλδαίων καὶ αὖ πάλιν
[10, 11]	καὶ ἱστορικῶν εἶναι πρεσβύτατον, τὸν	δὲ	πάσης σοφίας βαρβάρου ἀρχηγόν, καὶ
[10, 11]	ὕστερον ἔτεσιν ἑκατὸν ὀγδοήκοντα· οἱ	δὲ	περὶ Ἀπολλόδωρον μετὰ τὴν Ἰωνικὴν
[10, 11]	ἔτεσιν ἑκατὸν νομοθετεῖ Λακεδαιμονίοις. Δράκων	δὲ	περὶ Ὀλυμπιάδα τριακοστὴν καὶ ἐνάτην
[10, 7]	τῶν σοφωτάτων ἀεὶ καθιεροῦσθαι. Τὸν	δὲ	περὶ τὴν Ἑλλάδα τόπον μυρίαι
[10, 11]	ἔτος τῆς Ἰλίου ἁλώσεως· οἱ	δὲ	περὶ τὸν Ἀρίσταρχον κατὰ τὴν
[10, 11]	ἐνδοτέρω τῶν ὀγδοήκοντα ἐτῶν· οἱ	δὲ	περὶ τὸν Ἐρατοσθένην μετὰ ἑκατοστὸν
[10, 9]	ἐκτεθεῖσαν τοῦ φιλοσόφου μαρτυρίαν. Ἔτι	δὲ	πολὺ τῶν Τρωϊκῶν νεώτερα τὰ
[10, 10]	Θαλλοῦ καὶ Κάστορος ἱστοριῶν, ἔτι	δὲ	Πολυβίου καὶ Φλέγοντος ἔστινεὑρεῖν, ἀλλὰ
[10, 10]	αὐτὸν λόγον ἀλλήλαις ἐφαρμόσομεν. Τὰς	δὲ	πρὸ τούτων ὡδί πως τῆς
[10, 11]	Ἰλιακῶν ἔτεσι διακοσίοις τεσσαράκοντα· τινὲς	δὲ	πρὸ τῶν Ὀλυμπιάδων ἔφασαν αὐτὸν
[10, 13]	ὅτι οἱ καλούμενοι ποιμένες, ἡμέτεροι	δὲ	πρόγονοι, τρισὶ καὶ ἐνενήκοντα καὶ
[10, 11]	παρουσία Μίνωός τε βασιλεία· κατὰ	δὲ	Προῖτον ὁ Εὐμόλπου πρὸς Ἀθηναίους
[10, 12]	παρουσία Μίνωός τε βασιλεία· κατὰ	δὲ	Προῖτον ὁ Εὐμόλπου πρὸς Ἀθηναίους
[10, 7]	ἐγένετο διαφωνία τοῖς συγγραφεῦσι. Δευτέραν	δὲ	πρὸς ταύτῃ θετέον ἐκείνην αἰτίαν·
[10, 7]	ἐπὶ τὸ μυθολογεῖν τραπόμενοι, τινὲς	δὲ	πρὸς χάριν ἢ τὰς πόλεις
[10, 11]	ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΤΑΤΙΑΝΟΥ. Νῦν	δὲ	προσήκειν μοι νομίζω παραστῆσαι πρεσβυτέραν
[10, 4]	Περσῶν μάγοις καὶ τοῖς Αἰγυπτίων	δὲ	προφήταις μαθητεῦσαι, καθ´ ὃν χρόνον
[10, 10]	ἔτος πρῶτον, ὡς προειρήκαμεν. Ἐπὶ	δὲ	πρώτην Ὀλυμπιάδα ἀπὸ Μωσέως ἔτη
[10, 10]	ἔτη δειχθήσεται χίλια εἴκοσιν· ἀπὸ	δὲ	πρώτης Ὀλυμπιάδος ἐπὶ τῆς νεʹ
[10, 6]	τὴν θάλασσαν ἔπλευσε. Καὶ ἀστρολογίαν	δὲ	πρῶτοι εἰς ἀνθρώπους ἐξήνεγκαν Αἰγύπτιοι,
[10, 13]	ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΙΟΥΔΑΙΩΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΟΣ. Ἄρξομαι	δὲ	πρῶτον ἀπὸ τῶν παρ´ Αἰγυπτίοις
[10, 11]	τῇ τῶν Ἀσσυρίων γῇ, παιδευθεὶς	δὲ	πρῶτον μὲν τὰ ὑμέτερα, δεύτερον
[10, 9]	οὔτε τὴν προσηγορίαν ἐχόντων. Ὁ	δὲ	πρῶτος Ἀργείων ἡγεῖται κατὰ τὸν
[10, 12]	ἀνέγραψεν ὁ Μενδήσιος Πτολεμαῖος. Ὁ	δὲ	Πτολεμαῖος οὗτος ἱερεὺς μὲν ἦν,
[10, 8]	Κυλλήνιος ἐξεκαλεῖτο ἀνδρῶν ἡρώων· ἔχε	δὲ	ῥάβδον μετὰ χερσίν. Εἶτα πάλιν
[10, 6]	τὴν δι´ ὀνείρων μαντικήν. Τυρρηναῖοι	δὲ	σάλπιγγα ἐπενόησαν καὶ Φρύγες αὐλόν·
[10, 3]	ἀπὸ Μεγάρων τῆς Σικελίας, ἀπὸ	δὲ	Σάμου φησὶ θεωρηθῆναι· καὶ τὴν
[10, 9]	παλαιότερον τὸν Μωσέα συνίστησιν. Ἡ	δὲ	Σεμίραμις τῶν Τρωϊκῶν ὀκτακοσίοις ὅλοις
[10, 11]	ἡ ἐπὶ Δευκαλίωνος ἐπομβρία· κατὰ	δὲ	Σθενέλαον ἥ τε Ἀμφικτύονος βασιλεία
[10, 12]	ἡ ἐπὶ Δευκαλίωνος ἐπομβρία· κατὰ	δὲ	Σθένελον ἥ τε Ἀμφικτύονος βασιλεία
[10, 14]	Ἱεροσολύμοις ναὸν ἐδείματο πρῶτος. Μετὰ	δὲ	Σολομῶνα βασιλεύει Ῥοβοὰμ ἔτη ιζʹ
[10, 8]	καὶ Λυκοῦργον τὸν Σπαρτιάτην, ἔτι	δὲ	Σόλωνα τὸν Ἀθηναῖον καὶ Πλάτωνα
[10, 14]	ὃν ἤκμασε Σωκράτης. Καὶ ἄλλους	δὲ	σποράδην ἔστιν εὑρεῖν φυσικοὺς φιλοσόφους
[10, 12]	Ἑλληνικῶν γραμμάτων εὑρετὴς γίνεται. Τριόπας	δὲ	συγχρονεῖ Ἴσιδι ἑβδόμῃ γενεᾷ ἀπὸ
[10, 12]	ἥλκησε Διὸς κυδρὴν παράκοιτιν. Τιτυὸς	δὲ	συνεχρόνισε Ταντάλῳ. Εἰκότως ἄρα καὶ
[10, 4]	Ἑλλήνων ᾀδόμενον. Καὶ τὸν Φερεκύδην	δὲ	Σύριον ἀναγράφουσιν, ᾧ μαθητεῦσαι τὸν
[10, 12]	κατὰ λέξιν ὁ Τατιανός· ἐννέα	δὲ	τὰ Ἀρκαδικὰ τὰ ἀπὸ Πελασγοῦ·
[10, 12]	εἰπεῖν, τετρακόσια καὶ πρόσω. Εἰ	δὲ	τὰ Ἀσσυρίων πολλοῖς ἔτεσι πρεσβύτερα
[10, 2]	παραφράσαντες ἐφωράθησαν, ὡς δειχθήσονται, αὐτοτελῶς	δὲ	τὰ ἑτέρων ὑφελόμενοι ὡς ἴδια
[10, 10]	μνημονεύει Βηρωσσὸς ὁ Βαβυλώνιος. Μετὰ	δὲ	τὰ οʹ τῆς αἰχμαλωσίας ἔτη
[10, 5]	Η, ὅ ἐστιν αὕτη‘ ὁμοῦ	δὲ	τὰ πάντα ἀπαρτίζει τοιαύτην τινὰ
[10, 5]	ὄντα ἴδια Ἑλλήνων ὁμολογεῖται. Ἔστι	δὲ	τὰ πάντα παρ´ Ἑβραίοις στοιχεῖα
[10, 1]	οἰκείαν ὑποστήσασθαι θεολογίαν ἐφωράσαμεν, ὡς	δὲ	τὰ περὶ εὐσεβείας ἑνὸς τοῦ
[10, 3]	πίστιν τῷ λόγῳ παρέχω. Σπάνια	δὲ	τὰ τῶν πρὸ τοῦ Πλάτωνος
[10, 10]	ἐκ πλείστου διαστήματος, διὰ τετραετίας	δὲ	τὰς ἀναγραφὰς αὐτῶν ποιεῖσθαι τοὺς
[10, 7]	εἴποι τις, εὕροι γεγονότα· λέγω	δὲ	τὰς κτίσεις τῶν πόλεων καὶ
[10, 6]	Ἰατρικὴν δὲ Ἆπιν Αἰγύπτιον, μετὰ	δὲ	ταῦτα Ἀσκληπιὸν αὐξῆσαι τὴν τέχνην
[10, 10]	μηδὲν ἐξαίρετον Ἕλλησιν ἱστόρηται. Μετὰ	δὲ	τέσσαρα καὶ ἐνενήκοντα ἔτη ἦν
[10, 12]	ἐν τοῖς Χρόνοις διδάσκει. Τούτων	δὲ	τεσσαράκοντα μὲν γενεαῖς νεώτερα τὰ
[10, 10]	ἔξοδος ἡ ἀπ´ Αἰγύπτου, ἐν	δὲ	τῇ Ἀττικῇ ὁ ἐπὶ Ὠγύγου
[10, 11]	αἵ τε Περσέως πράξεις· κατὰ	δὲ	τὴν Ἀγαμέμνονος βασιλείαν Ἴλιον ἑάλω.
[10, 12]	λέξεως αὐτοῦ ὧδε ἔχει· Κατέσκαψε	δὲ	τὴν Ἀούαριν Ἄμωσις, κατὰ τὸν
[10, 13]	ἔρημον εἰς Συρίαν διοδοιπορῆσαι· φοβουμένους	δὲ	τὴν Ἀσσυρίων δυναστείαν (τότε γὰρ
[10, 8]	τὰ περὶ τοὺς ἀριθμούς, ἔτι	δὲ	τὴν εἰς πᾶν ζῷον τῆς
[10, 13]	ἑτέρωθεν ἄφιξιν εἰς Αἴγυπτον, ἔπειτα	δὲ	τὴν ἐκεῖθεν ἀπαλλαγὴν οὕτως ἀρχαίαν
[10, 2]	ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ ΚΛΟΠΗΣ. Παραστήσαντες	δὲ	τὴν ἔμφασιν τῆς Ἑλληνικῆς ἐπινοίας
[10, 3]	Ταῦτα καὶ αὐτὸς εἶπεν· νῦν	δὲ	τὴν κλοπὴν δήλην πεποίηκεν ἡ
[10, 13]	ταῦτα περὶ ἡμῶν γράφει· παραθήσομαι	δὲ	τὴν λέξιν αὐτοῦ, καθάπερ αὐτὸν
[10, 13]	στρατοῦ προσεδρεύσαντα τοῖς τείχεσιν· ἐπεὶ	δὲ	τὴν πολιορκίαν ἀπέγνω, ποιήσασθαι συμβάσεις,
[10, 12]	Ἀπολλώνιος ἐν τοῖς Ἀργοναυτικοῖς. Ἀπὸ	δὲ	τῆς Ἡρακλέους ἐν Ἄργει βασιλείας
[10, 8]	Διονύσου τὴν αὐτὴν εἶναι· τὴν	δὲ	τῆς Ἴσιδος τῇ τῆς Δήμητρος
[10, 11]	τῆς Μωσέως ἡλικίας κατώτερα, πρὸ	δὲ	τῆς Περσῶν ἡγεμονίας ἔτεσιν ἑβδομήκοντα.
[10, 7]	καθ´ ἑαυτὸν ἱστορίαν συγγράφειν. Αἰτίαι	δὲ	τῆς τοιαύτης διαφωνίας πολλαὶ μὲν
[10, 13]	Ἰωσήπῳ κατὰ πλάτος ἀνιστόρηται. Ἀπὸ	δὲ	τῆς Φοινίκων, μάρτυσι χρησάμενος τοῖς
[10, 7]	τοῖς πλείστοις ψευδόμενον ἐπιδείκνυσιν, Ἔφορον	δὲ	Τίμαιος καὶ Τίμαιον οἱ μετ´
[10, 4]	ὅτι τὸ κρεῖττον ἀγαπήσαντες, μᾶλλον	δὲ	τὸ μόνον ἀληθὲς εὑρόντες καὶ
[10, 12]	Ὀρφεύς τε καὶ Μουσαῖος· κατὰ	δὲ	τὸ ὀκτωκαιδέκατον ἔτος τῆς Ἀγαμέμνονος
[10, 7]	εὐδοκιμήσειν ἐν τούτῳ νομίζοντες. Ὅλως	δὲ	τὸ πάντων ἐναντιώτατον ἱστορίᾳ πράττοντες
[10, 9]	τῆς ξεʹ Ὀλυμπιάδος καταντᾷ, Τιβερίου	δὲ	τὸ πεντεκαιδέκατον τῆς Ῥωμαίων βασιλείας
[10, 13]	Καὶ ἐπιλέγει μετὰ βραχέα· Ἐκαλεῖτο	δὲ	τὸ σύμπαν αὐτῶν ἔθνος Ὑκουσσώς·
[10, 8]	μὲν ἔχει τὴν πορείαν, ἐναντίαν	δὲ	τοῖς ἄλλοις ἄστροις τὴν φορὰν
[10, 8]	τοὺς Ῥοίκου μὲν υἱούς, κατασκευάσαντας	δὲ	τοῖς Σαμίοις τὸ τοῦ Ἀπόλλωνος
[10, 14]	ἐν οἷς καὶ Σωκράτην. Κατὰ	δὲ	τὸν αὐτὸν τῷ Ἀναξαγόρᾳ χρόνον
[10, 14]	Κόρο〈 ι〉 βος Ἠλεῖος· διαδέχεται	δὲ	τὸν Ἄχαζ Ἐζεκίας ἔτεσι κθʹ
[10, 3]	Ὑπερείδου πρὸς δέον διώρθωσε· μέμφομαι	δὲ	τὸν Ὑπερείδην, εἰ λαβὼν παρὰ
[10, 12]	Φθιωτικὰ τὰ ἀπὸ Δευκαλίωνος. Εἰς	δὲ	τὸν χρόνον τῶν Τρωϊκῶν ἀπὸ
[10, 8]	δεικνύουσι τῶν μὲν εἰκόνας, τῶν	δὲ	τόπων ἢ κατασκευασμάτων ὁμωνύμους προσηγορίας.
[10, 9]	Κανόσιν οὕτως ἔχοντα συνέστη. Ἐπὶ	δὲ	τοῦ παρόντος πρὸς τοῖς εἰρημένοις
[10, 14]	θᾶττον Ἀλεξάνδρου τοῦ Μακεδόνος, Αὐγούστου	δὲ	τοῦ Σεβαστοῦ οὐ πολὺ πρόσθεν
[10, 9]	ἐδήλου γενέσθαι τὸν Ἁβραάμ, ὁ	δὲ	τοῦ φιλοσόφου παλαιότερον τὸν Μωσέα
[10, 9]	ἱστορεῖται παρ´ Ἕλλησι. Κατὰ τοῦτο	δὲ	τοῦ χρόνου παρ´ Ἑβραίοις ἡγοῦνται
[10, 11]	τῶν Ἰλιακῶν ἔτεσι τετρακοσίοις. Ἀποδείκνυται	δὲ	τοῦθ´ οὕτως ἔχον ἀπό τε
[10, 3]	Μένανδρον εἰς τὸν Δεισιδαίμονα. Ἐπεὶ	δὲ	τοὺς κλέπτας ἔδοξεν οὐκ οἶδ´
[10, 7]	ἐπιχειρήσαντες συγγράφειν παρ´ αὐτοῖς, λέγω	δὲ	τοὺς περὶ Κάδμον τε τὸν
[10, 10]	τοσαῦτα μὲν πρὸ Ὠγύγου. Κατὰ	δὲ	τοὺς τούτου χρόνους ἐξῆλθε Μωσῆς
[10, 11]	βίβλοι Περὶ Ἀσσυρίων δύο. Μετὰ	δὲ	τοὺς Χαλδαίους τὰ Φοινίκων οὕτως
[10, 2]	Περὶ Θεσπρωτῶν βιβλίον ὁλόκληρον. Αὖθις	δὲ	τούτοις ἐπαγαγὼν πλείους ἀποδείξεις τοῦ
[10, 8]	καὶ Μελάμποδα καὶ Δαίδαλον, πρὸς	δὲ	τούτοις Ὅμηρόν τε τὸν ποιητὴν
[10, 5]	τι ἕκαστον αὐτῶν ἀποδείκνυται. Παρὰ	δὲ	τούτοις πρώτοις ἀρξάμενα προῆλθεν εἴς
[10, 11]	κατὰ Ἴναχον τὸν βασιλέα‘ Μετὰ	δὲ	τοῦτον Ἀπίων ὁ γραμματικός, ἀνὴρ
[10, 9]	καὶ Μωσῆς μηδὲν προάγων, κατὰ	δὲ	τοῦτον ἠκμακώς, γένοιτ´ ἂν οὖν
[10, 9]	τούτων ἐκ παλαιοῦ ὑπαρχόντων. Μετὰ	δὲ	τοῦτον καὶ οἱ παρ´ Ἕλλησι
[10, 4]	τὸν Πυθαγόραν φασίν. Οὐ μόνῳ	δὲ	τούτῳ συγγενέσθαι ὁ Πυθαγόρας λέγεται,
[10, 3]	πεποίηκε ταῦτα προλέγοντα. Οὐ μόνον	δὲ	τούτῳ τῷ ὀνόματι ἀποκρύπτει τὴν
[10, 9]	τὸν πρῶτον Ἀργεῖον Ἴναχον. Μεταξὺ	δὲ	τούτων ὁ ἐπὶ Ὠγύγου μνημονεύεται
[10, 8]	καὶ Οἰνοπίδην τὸν Χῖον. Πάντων	δὲ	τούτων σημεῖα δεικνύουσι τῶν μὲν
[10, 9]	ἐξεταστῶν τῆς ἀληθείας παρεδέχθη. Οἱ	δὲ	τούτων χρόνοι καὶ πρὸ τῶν
[10, 12]	οὗ Ἀκταία ἡ Ἀττική· κατὰ	δὲ	Τριόπαν Προμηθεὺς καὶ Ἄτλας καὶ
[10, 11]	οὗ Ἀκταία ἡ Ἀττική· κατὰ	δὲ	Τριόπαν Προμηθεὺς καὶ Ἐπιμηθεὺς καὶ
[10, 12]	κληθῆναι καὶ Σάραπιν ὕστερον· Ἆπις	δὲ	τρίτος ἀπὸ Ἰνάχου. Ναὶ μὴν
[10, 9]	Ἑβραίων τε καὶ ἡμῶν, φημὶ	δὲ	τῷ καθ´ ἡμᾶς φιλοσόφῳ, ὃς
[10, 12]	οὗτος ἱερεὺς μὲν ἦν, τὰς	δὲ	τῶν Αἰγυπτίων βασιλέων πράξεις ἐν
[10, 8]	τῶν ὀνομάτων μόνων ἐνηλλαγμένων· τὰς	δὲ	τῶν ἀσεβῶν ἐν Ἅιδου τιμωρίας
[10, 13]	τοῖς πεντακοσίοις ἕνδεκα. Μετὰ ταῦτα	δὲ	τῶν ἐκ τῆς Θηβαΐδος καὶ
[10, 10]	ἐξιστορῶν μὲν τὰ Ἑβραίων, ἐφαπτόμενος	δὲ	τῶν Ἑλληνικῶν, ἐφαρμόσω τόνδε τὸν
[10, 12]	Ἴναχον ἠκμακέναι τὸν Μωσέα. Παλαίτερα	δὲ	τῶν Ἑλληνικῶν μνημονεύεσθαι τὰ Ἀργολικά,
[10, 2]	τὰ κυριώτατα τῶν δογμάτων· ὀλίγοις	δὲ	τῶν καθωμιλημένων καὶ παρὰ τοῖς
[10, 4]	σεμνυνόμενος περὶ ἑαυτοῦ φησιν· Ἐγὼ	δὲ	τῶν κατ´ ἐμαυτὸν ἀνθρώπων πλείστην
[10, 9]	Ἕλληνας Κέκροπα τὸν γηγενῆ. Κατώτερα	δὲ	τῶν Κέκροπος ἱστορεῖται χρόνων τὰ
[10, 8]	ἐκδόντα τυχεῖν ἀξιολόγου δόξης. Πάντων	δὲ	τῶν παλαιῶν ἀγαλματοποιῶν τοὺς μάλιστα
[10, 1]	οὐκ ἀταλαιπώρως μέν, ἐξ ἐράνου	δὲ	τῶν παρὰ βαρβάροις μαθημάτων τὴν
[10, 3]	χρόνων ἀνιχνεῦσαι τὸν κλέπτην. Ἐγὼ	δὲ	ὑποπτεύω μὲν τὸν ὑφῃρημένον εἶναι
[10, 1]	Ἢ εἰ μὴ τοῦτο, συνενεχθῆναι	δὲ	φαίη τις αὐτοὺς φυσικαῖς ὑποκινηθέντας
[10, 6]	Ἀριστόδημος καὶ Ἀριστοτέλης, πρὸς τούτοις	δὲ	Φιλοστέφανος, ἀλλὰ καὶ Στράτων ὁ
[10, 11]	οὗ κατακλυσμὸς ὁ πρῶτος, κατὰ	δὲ	Φόρβαντα Ἀκταῖος, ἀφ´ οὗ Ἀκταία
[10, 12]	τὰ μετὰ τὸν κατακλυσμόν. Κατὰ	δὲ	Φόρβαντα Ἀκταῖος, ἀφ´ οὗ Ἀκταία
[10, 12]	καὶ ἡ Ἰλίου κατάληψις. Εἰ	δὲ	χρὴ πείθεσθαι καὶ Ἡσιόδῳ τῷ
[10, 8]	θεῖναι κατὰ τὴν ποίησιν· Ἑρμῆς	δὲ	ψυχὰς Κυλλήνιος ἐξεκαλεῖτο ἀνδρῶν ἡρώων·
[10, 10]	Ἑλληνικοῖς συνέδραμεν ὁ χρόνος. Μετὰ	δὲ	Ὤγυγον, διὰ τὴν ἀπὸ τοῦ
[10, 4]	ἀναγκαίου τινὸς ἐπιτήδευσιν συνήργει· ἀλώμενοι	δὲ	ὧδε κἀκεῖσε καὶ τὸν βίον
[10, 10]	ἡ τῶν χρόνων παραλλαγή. Σημειωτέον	δὲ	ὡς ὅ τι ποτὲ ἐξαίρετον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/08/2008