Livre, Chap. |
[10, 11] |
μᾶλλον
Ἕλλησι
καταχρήσομαι.
Τὸ
μὲν
|
γὰρ |
ἄγνωμον,
ὅτι
μηδ´
ὑφ´
ὑμῶν |
[10, 10] |
κατακλυσμός·
καὶ
κατὰ
λόγον·
τῶν
|
γὰρ |
Αἰγυπτίων
ὀργῇ
θεοῦ
χαλάζαις
τε |
[10, 7] |
ἱστορίᾳ
πράττοντες
διατελοῦσι.
Τῆς
μὲν
|
γὰρ |
ἀληθοῦς
ἐστι
τεκμήριον
ἱστορίας,
εἰ |
[10, 4] |
ἐφεῦρον
ἀληθῆ
δόγματα.
Οἱ
μὲν
|
γὰρ |
ἀλληνάλλως
ποικίλαις
ψευδοδοξίαις
ἀπαχθέντες
εἰς |
[10, 2] |
μὲν
οὐκ
ἂν
φήσαιεν·
οὐ
|
γὰρ |
ἂν
καταψηφίσαιντο
ἑαυτῶν
ἑκόντες
τὴν |
[10, 2] |
ἄλλων
προφητῶν
τεραστίως
ἐπιδεδειγμένα;
Πάντων
|
γὰρ |
ἀνθρώπων
ὁ
παντοκράτωρ
κηδόμενος
θεὸς |
[10, 7] |
τυραννίδος
ἀνθρώπου
γεγονότος.
Περὶ
μὲν
|
γὰρ |
Ἀρκάδων
τί
χρὴ
λέγειν
αὐχούντων |
[10, 14] |
τοῦ
κινοῦντος
αὐτὴν
αἰτίου.
Ἦν
|
γὰρ |
ἀρχήν"
φησί,
τὰ
πράγματα
ὁμοῦ |
[10, 11] |
τοὺς
λόγους
δόξας.
Παρ´
οἷς
|
γὰρ |
ἀσυνάρτητός
ἐστιν
ἡ
τῶν
χρόνων |
[10, 3] |
αὐτὸν
εὑρίσκω
χρώμενον
ἀπαντήσεσιν·
ἐσπούδασα
|
γὰρ |
αὐταῖς
λέξεσι
τὰ
ῥηθέντα
μνημονεύειν. |
[10, 3] |
τε
καὶ
Μάξιμος·
ὁ
μὲν
|
γὰρ |
αὐτὸν
καὶ
Θεοπόμπου
προὐτίθει,
ὁ |
[10, 4] |
ταῦτα
κατιδών,
βάρβαρος
ὤν.
Παλαιὸς
|
γὰρ |
δὴ
τόπος
ἔθρεψε
τοὺς
πρώτους |
[10, 9] |
ταῖς
ἴσαις
ὑπηγάγετο
δυσφημίαις.
Οὕτω
|
γὰρ |
διὰ
τῆς
τῶν
ἐχθρῶν
ὁμολογίας |
[10, 3] |
ἀκίνητα
πεποίηκε
καὶ
ἄπρακτα.
Λόγου
|
γὰρ |
δύναμιν
καὶ
διὰ
τὴν
κλοπὴν |
[10, 3] |
ὁ
γραμματικὸς
Ἀπολλώνιος
ἔφη·
Οὐ
|
γὰρ |
ἔγνως
ὅτι
καὶ
τὸν
Θεόπομπον, |
[10, 7] |
τοῖς
ἄλλοις
ἀνθρώποις
ἀπιστεῖν.
Πᾶν
|
γὰρ |
ἐγὼ
τοὐναντίον
ὁρῶ
συμβεβηκός,
εἴ |
[10, 3] |
τὰ
Ὁμήρου
κλέπτων
παραδιορθοῖ.
Ὁμήρου
|
γὰρ |
εἰπόντος·
Ἴδεώ
θ´
ὃς
κάρτιστος |
[10, 9] |
κεχρημένοι
τῆς
ἀποδείξεως.
Οἱ
μὲν
|
γὰρ |
ἔκ
τινων
ὁμολογουμένων
ἱστοριῶν
τοὺς |
[10, 11] |
κείσονται
Μωσῆς
καὶ
Ὅμηρος.
Τῷ
|
γὰρ |
ἑκάτερον
αὐτῶν
εἶναι
παλαίτατον
καὶ |
[10, 13] |
δὲ
τὴν
Ἀσσυρίων
δυναστείαν
(τότε
|
γὰρ |
ἐκείνους
τῆς
Ἀσίας
κρατεῖν)
ἐν |
[10, 13] |
παιδείας,
ὡς
δῆλός
ἐστι
(γέγραφε
|
γὰρ |
Ἑλλάδι
φωνῇ
τὴν
πάτριον
ἱστορίαν |
[10, 3] |
ἁλῷ
τοῦτον
τὸν
τρόπον.
Ἄνδρωνος
|
γὰρ |
ἐν
τῷ
Τρίποδι
περὶ
Πυθαγόρου |
[10, 7] |
κυριωτέραν
εἶναί
μοι
δοκοῦσαν.
Τὸ
|
γὰρ |
ἐξ
ἀρχῆς
μὴ
σπουδασθῆναι
παρὰ |
[10, 7] |
ταύτῃ
θετέον
ἐκείνην
αἰτίαν·
οἱ
|
γὰρ |
ἐπὶ
τὸ
γράφειν
ὁρμήσαντες
οὐ |
[10, 10] |
εἰς
ἡμᾶς
εὑρεθήσεται
συμφωνήσαντα·
τούτοις
|
γὰρ |
ἑπόμενοι
καὶ
τὰς
λοιπὰς
ἱστορίας |
[10, 10] |
τὴν
αἰχμαλωσίαν,
ἔτη
ασλζʹ
Μωσέως
|
γὰρ |
ἔτη
τὰ
λοιπὰ
μʹ
Ἰησοῦ |
[10, 3] |
Καΰστριος
κλέπτην
ἀπεκάλει.
Καὶ
τί
|
γὰρ |
Ἐφόρου
ἴδιον’
ἔφη,
ἐκ
τῶν |
[10, 12] |
Λητὼ
κατὰ
Τιτυὸν
γίνεται·
Λητὼ
|
γὰρ |
ἥλκησε
Διὸς
κυδρὴν
παράκοιτιν.
Τιτυὸς |
[10, 11] |
Προναπίδου
τοῦ
Ἀθηναίου.
Λίνος
μὲν
|
γὰρ |
Ἡρακλέους
ἐστὶ
διδάσκαλος,
ὁ
δὲ |
[10, 6] |
ἐπενόησαν
καὶ
Φρύγες
αὐλόν·
Φρύγες
|
γὰρ |
ἤστην
Ὀλυμπός
τε
καὶ
Μαρσύας. |
[10, 8] |
νομίμων
καὶ
παιδείας
μετάσχωσιν.
Οἱ
|
γὰρ |
ἱερεῖς
τῶν
Αἰγυπτίων
ἱστοροῦσιν
ἐκ |
[10, 8] |
γυναικός,
ἀκριβῶς
ἐξητακὼς
φαίνεται.
Ἔτι
|
γὰρ |
καὶ
νῦν
τὰς
ἐν
ταύτῃ |
[10, 4] |
ὀγδώκοντα
ἐπὶ
ξένης
ἐγενήθην.
Ἐπῆλθε
|
γὰρ |
καὶ
οὗτος
Βαβυλῶνά
τε
καὶ |
[10, 9] |
τὰ
παρ´
Ἕλλησι
θαυμαζόμενα.
Γίνεται
|
γὰρ |
μετὰ
Κέκροπα
ὁ
κατὰ
Δευκαλίωνα |
[10, 10] |
μέχρι
Κέκροπος
ἔτη
ρπθʹ
Τὸν
|
γὰρ |
μετὰ
Ὤγυγον
Ἀκταῖον
ἢ
τὰ |
[10, 2] |
τοὺς
ὁμοφύλους
λάθρα
διαδείκνυνται.
Οἱ
|
γὰρ |
μηδὲ
ἑαυτῶν,
σχολῇ
γ´
ἂν |
[10, 8] |
προσεξευρόντα
τυχεῖν
ἰσοθέων
τιμῶν.
Κατὰ
|
γὰρ |
μίαν
τῶν
πρὸς
τῇ
Μέμφει |
[10, 7] |
παλαιῶν
τι
γράφειν
παρέσχεν.
Οὐ
|
γὰρ |
μόνον
παρὰ
τοῖς
ἄλλοις
Ἕλλησιν |
[10, 14] |
τὸν
περὶ
ἀρχῶν
λόγον.
Οὐ
|
γὰρ |
μόνον
περὶ
τῆς
πάντων
οὐσίας |
[10, 8] |
λήθην
τῶν
συμβεβηκότων
κακῶν.
Τὸ
|
γὰρ |
νηπενθὲς
φάρμακον,
ὃ
λαβεῖν
φησιν |
[10, 7] |
καὶ
Χαλδαίοις
καὶ
Φοίνιξιν
ἐῶ
|
γὰρ |
νῦν
ἡμᾶς
ἐκείνοις
συγκαταλέγειν
αὐτοὶ |
[10, 4] |
φαίνονται
τὴν
μετοικίαν
πεποιημένοι.
Ἀλλὰ
|
γὰρ |
ὁ
δηλούμενος
τὰ
παρ´
ἑκάστοις |
[10, 11] |
τὸν
Τρωϊκὸν
πόλεμον
γεγόνασι·
διέτριβον
|
γὰρ |
ὁ
μὲν
παρὰ
τοῖς
μνηστῆρσιν, |
[10, 11] |
στοιχείων
τὴν
εὕρεσιν
γεγονέναι·
φανήσεται
|
γὰρ |
ὁ
προειρημένος
Μωσῆς
αὐτῆς
μὲν |
[10, 11] |
ἦν
παρ´
αὐτοῖς
ἀναγραφή.
Κάδμος
|
γὰρ |
ὁ
τὰ
στοιχεῖα
τοῖς
προειρημένοις |
[10, 6] |
ἦν)
πρῶτον
θυρεὸν
κατασκευάσαι.
Κάδμος
|
γὰρ |
ὁ
Φοῖνιξ
λιθοτομίαν
τε
ἐξεῦρε |
[10, 11] |
κατ´
ἐπίγνωσιν
τἀκείνου
δόγματα.
Πολλοὶ
|
γὰρ |
οἱ
κατ´
αὐτοὺς
σοφισταὶ
κεχρημένοι |
[10, 10] |
καὶ
τοῖς
ἑξῆς
δειχθήσεται.
Ταῦτα
|
γὰρ |
οἱ
τὰ〉
Ἀθηναίων
ἱστοροῦντες,
Ἑλλάνικός |
[10, 8] |
παρ´
Αἰγυπτίων
ἀπενέγκασθαι.
Τὴν
μὲν
|
γὰρ |
Ὀσίριδος
τελετὴν
τῇ
Διονύσου
τὴν |
[10, 11] |
νῦν
εἰς
σύγκρισιν
παραλαμβανέσθωσαν.
Εὑρήσομεν
|
γὰρ |
οὐ
μόνον
τῆς
Ἑλλήνων
παιδείας |
[10, 4] |
πλάνης
ἀρχηγοὶ
γενόμενοι,
συνεστήσαντο·
τούτων
|
γὰρ |
οὐδένας
καὶ
αὐτοὶ
ἂν
ὁμολογήσαιεν |
[10, 4] |
ἑκάστοις
εὕροι
τῶν
ἐθνῶν.
Οὐ
|
γὰρ |
οὖν
μόνα
τὰ
τῆς
ἀληθοῦς |
[10, 7] |
χρὴ
λέγειν
αὐχούντων
ἀρχαιότητα;
Μόλις
|
γὰρ |
οὗτοι
καὶ
μετὰ
ταῦτα
γράμμασιν |
[10, 11] |
ὡς
ἐπὶ
κεφαλαίῳ
εἰρήσθω.
Δυνατὸν
|
γὰρ |
παντὶ
ψευδεῖς
ἀποφαίνεσθαι
καὶ
τὰς |
[10, 4] |
φιλοσοφίαν
ἐξ
ἐράνου
συστῆναι.
Ἄλλα
|
γὰρ |
παρ´
ἄλλων
ἀποματτόμενοι
μαθήματα
γεωμετρίαν |
[10, 8] |
ἐκεῖθεν
αὐτὸν
μετενεγκεῖν
(κατ´
ἐνιαυτὸν
|
γὰρ |
παρὰ
τοῖς
Αἰγυπτίοις
τὸν
νεὼν |
[10, 7] |
τῶν
πραγμάτων
λαμβάνειν.
Τὰ
μὲν
|
γὰρ |
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησιν
ἅπαντα
νέα |
[10, 3] |
καὶ
τόπων
μεταθέσει.
Τό
τε
|
γὰρ |
περὶ
τῆς
προρρήσεως
τοῦ
σεισμοῦ |
[10, 3] |
τοῦ
ὀνόματος
μετάθεσις·
τοῖς
μὲν
|
γὰρ |
πράγμασι
κέχρηται
τοῖς
αὐτοῖς,
ἕτερον |
[10, 11] |
ἑπτὰ
σοφῶν
ἡλικίας
ἀναγράψομεν.
Τοῦ
|
γὰρ |
πρεσβυτάτου
τῶν
προειρημένων
Θάλητος
γενομένου |
[10, 6] |
καὶ
τὸ
δίχορδον
Ἀσσύριοι.
Καρχηδόνιοι
|
γὰρ |
πρῶτοι
τετρήρη
κατεσκεύασαν,
ἐναυπήγησε
δὲ |
[10, 10] |
ἑτέρων,
οἷς
ἐμέλησεν
Ὀλυμπιάδων·
ἅπασι
|
γὰρ |
συνεφώνησεν
ὁ
χρόνος.
Κῦρος
δ´ |
[10, 2] |
αὑτῶν
παραστήσωμεν
τοὺς
Ἕλληνας.
Οἱ
|
γὰρ |
τὰ
οἰκεῖα
οὕτως
ἄντικρυς
παρ´ |
[10, 11] |
ὑμῶν
τοὺς
ἐλέγχους
παραλαμβάνω.
Περὶ
|
γὰρ |
τῆς
Ὁμήρου
ποιήσεως
γένους
τε |
[10, 9] |
Δαρείου
ἔτη
φμηʹ
Δαρείου
μὲν
|
γὰρ |
τὸ
δεύτερον
κατὰ
τὸ
πρῶτον |
[10, 3] |
ηρ〉
ιγμένου
τοῦ
στίχου.
τὸ
|
γὰρ
|
Τὸν
δ´
ἀπαμειβόμενος
προσέφη
κρείων |
[10, 11] |
τί
μοι
λέγειν
πλείονα;
Χρὴ
|
γὰρ |
τὸν
πείθειν
ἐπαγγελλόμενον
συντομωτέρας
ποιεῖσθαι |
[10, 3] |
ἕτερον
δ´
ὄνομα
μετενήνοχε·
Φερεκύδην
|
γὰρ |
τὸν
Σύριον
πεποίηκε
ταῦτα
προλέγοντα. |
[10, 7] |
τῆς
μνήμης
τὴν
παράδοσιν.
Καὶ
|
γὰρ |
τόπους
ἅπαντες
οἰκοῦσιν
ἥκιστα
ταῖς |
[10, 5] |
καθ´
ἕκαστον
στοιχεῖον
ἐπωνυμίας.
Τί
|
γὰρ |
τοῦ
Ἄλφ
τὸ
Ἄλφα
διενήνοχεν; |
[10, 14] |
Ἑλληνικῶν
φιλοσόφων
ἀντιπαραβάλλειν
ἡλικίᾳ.
Ἀλλὰ
|
γὰρ |
τούτων
ἀποδειχθέντων
καιρὸς
ἐπανελθόντας
τοὺς |
[10, 10] |
Ἑβραϊκαῖς
ἱστορίαις
τὰς
Ἑλληνικάς.
Ἐξέσται
|
γὰρ |
τῷ
βουλομένῳ,
παρ´
ἐμοῦ
τὴν |
[10, 3] |
καταχρῆται
τῶν
πρὸ
αὐτοῦ
(αἰδοῦμαι
|
γὰρ |
τῷ
τῆς
κλοπῆς
ὀνόματι
ἐπὶ |
[10, 8] |
τοῖς
Ἕλλησιν
ἐθαυμάσθησαν.
Ὀρφέα
μὲν
|
γὰρ |
τῶν
μυστικῶν
τελετῶν
τὰ
πλεῖστα |
[10, 1] |
ἐμὸν
εἶναι
τὸν
λόγον·
αὐτῶν
|
γὰρ |
τῶν
πανσόφων
ἀκούσῃ
πάλιν
τῆς |
[10, 13] |
δέ
ἐστι
βασιλεῖς
ποιμένες.
Τὸ
|
γὰρ |
Ὓκ
καθ´
ἱερὰν
γλῶσσαν
βασιλέα |
[10, 13] |
τοὐναντίον
αἰχμαλώτους
δηλοῦσθαι
ποιμένας.
Τὸ
|
γὰρ |
Ὓκ
πάλιν
Αἰγυπτιστὶ
καὶ
τὸ |
[10, 12] |
ἡ
Κρητὸς
ἐν
Κρήτῃ.
Ἀκουσίλαος
|
γὰρ |
Φορωνέα
πρῶτον
ἀνθρώπων
γενέσθαι
λέγει· |
[10, 11] |
καὶ
μετὰ
Μωσέα.
Κατὰ
μὲν
|
γὰρ |
Φορωνέα
τὸν
μετ´
Ἴναχον
μνημονεύεται |
[10, 8] |
τὰς
κατ´
Αἴγυπτον.
Τὸν
μὲν
|
γὰρ |
ψυχοπομπὸν
Ἑρμῆν
κατὰ
τὸ
παλαιὸν |
[10, 10] |
ὃς
πλάσσειν
ἀνθρώπους
ἐμυθεύετο·
σοφὸς
|
γὰρ |
ὢν
εἰς
παιδείαν
αὐτοὺς
ἀπὸ |