Livre, Chap. |
[10, 3] |
μὲν
ἄλλους‘
ἔφη,
κλέπτας
ἐφωράσατε·
|
ὅτι |
δὲ
καὶ
αὐτὸς
οὗτος
ὁ |
[10, 3] |
μηκέθ´
ἡμῖν
ἐπιμέμφοιτό
τις
αὐτῶν,
|
ὅτι |
δὴ
τὴν
παρὰ
βαρβάροις
εὐσέβειάν |
[10, 3] |
μετατιθέντα
κατείληφα,
καὶ
τὸ
δεινόν,
|
ὅτι |
ἐπὶ
τὸ
χεῖρον.
Τὰ
γοῦν |
[10, 1] |
εὕροις
ἀριθμῷ
μὲν
ὄντας
ληπτούς,
|
ὅτι |
καὶ
πάντα
χαλεπά
φασιν
εἶναι |
[10, 9] |
δὴ
τὰ
περὶ
Ἰουδαίων
ἀληθέστατα,
|
ὅτι |
καὶ
τοῖς
τόποις
καὶ
τοῖς |
[10, 3] |
Ἀπολλώνιος
ἔφη·
Οὐ
γὰρ
ἔγνως
|
ὅτι |
καὶ
τὸν
Θεόπομπον,
ὃν
σὺ |
[10, 11] |
νουνεχῆ
συνεῖναι
μετὰ
πάσης
ἀκριβείας
|
ὅτι |
κατὰ
τὴν
Ἑλλήνων
παράδοσιν
οὐδ´ |
[10, 11] |
μὲν
καὶ
ἄλλα,
φησὶ
δ´
|
ὅτι |
κατέσκαψε
τὴν
Αὔαριν
Ἄμωσις,
κατὰ |
[10, 3] |
Περὶ
τῶν
Εὐβούλου
δωρεῶν.
Καὶ
|
ὅτι |
μὲν
ὁ
ἕτερος
παρὰ
τοῦ |
[10, 12] |
χρησμῳδῆσαι
Ἀκρισίῳ,
ἀλλ´
ἴστω
γε
|
ὅτι |
μετὰ
Φημονόην
ἔτεσιν
ὕστερον
εἴκοσιν |
[10, 11] |
καταχρήσομαι.
Τὸ
μὲν
γὰρ
ἄγνωμον,
|
ὅτι |
μηδ´
ὑφ´
ὑμῶν
παραδεκτόν·
τὸ |
[10, 7] |
ἂν
τῶν
συγγραφέων
μάθοι
ῥᾳδίως
|
ὅτι |
μηδὲν
βεβαίως
εἰδότες
συνέγραφον,
ἀλλ´ |
[10, 2] |
ὑετὸν
ἐν
ἡμέρᾳ
θερισμοῦ.
Ὁρᾷς
|
ὅτι |
ὁ
βρέχων
ἐπὶ
δικαίους
καὶ |
[10, 13] |
εἰρημένων
ἐτῶν
τοῦ
χρόνου
συλλογισθέντος,
|
ὅτι |
οἱ
καλούμενοι
ποιμένες,
ἡμέτεροι
δὲ |
[10, 3] |
τῶν
Ἑλληνικῶν
συγγραφέων
ὁ
τρόπος
|
ὅτι |
τε
οὐδὲ
τοῦ
καθ´
ἑαυτῶν |
[10, 4] |
οὐχὶ
δὲ
ἀποδέχεσθαι
καὶ
ἐπαινεῖν,
|
ὅτι |
τὸ
κρεῖττον
ἀγαπήσαντες,
μᾶλλον
δὲ |
[10, 14] |
μετ´
αὐτὸν
ἅπαντας.
Μωσῆς
δ´
|
ὅτι |
τῶν
πρὶν
ἀληθῶς
Ἑβραίων,
Ἕβερ |