Livre, Chap. |
[10, 10] |
γῆς,
ὅτε
γε
Ἀθηναίους
τῶν
|
αὐτῶν |
Αἰγυπτίοις
ἀπολαύειν
εἰκὸς
ἦν,
ἀποίκους |
[10, 5] |
ἵν´
ᾖ
τὸ
λεγόμενον
ἐξ
|
αὐτῶν |
αἰωνία
βοήθεια‘
Ἐπὶ
τούτοις
τὸ |
[10, 7] |
ἀρχαῖα
καὶ
τὴν
ἀλήθειαν
περὶ
|
αὐτῶν |
ἀκριβῶς
παραδιδόντας;
Ἢ
τίς
οὐ |
[10, 7] |
παραδιδόντας;
Ἢ
τίς
οὐ
παρ´
|
αὐτῶν |
ἂν
τῶν
συγγραφέων
μάθοι
ῥᾳδίως |
[10, 7] |
τεκμήριον
ἱστορίας,
εἰ
περὶ
τῶν
|
αὐτῶν |
ἅπαντες
τὰ
αὐτὰ
καὶ
λέγοιεν |
[10, 13] |
μετὰ
τοῦ
χρόνου
τῆς
ἀρχῆς
|
αὐτῶν |
ἀπαριθμησάμενος
ἐπιλέγει·
Ταῦτα
μὲν
ὁ |
[10, 5] |
οἷς
καὶ
σημαῖνόν
τι
ἕκαστον
|
αὐτῶν |
ἀποδείκνυται.
Παρὰ
δὲ
τούτοις
πρώτοις |
[10, 14] |
λαοῦ
Σαμουήλ.
Μεθ´
ὃν
πρῶτος
|
αὐτῶν |
βασιλεύει
Σαοὺλ
ἔτεσι
μʹ
ἔπειτα |
[10, 1] |
ὑπολάβῃς
ἐμὸν
εἶναι
τὸν
λόγον·
|
αὐτῶν |
γὰρ
τῶν
πανσόφων
ἀκούσῃ
πάλιν |
[10, 8] |
τοὺς
τῶν
σοφῶν
Ἑλλήνων
καὶ
|
αὐτῶν |
γε
τῶν
παρ´
αὐτοῖς
φιλοσόφων |
[10, 13] |
ποιμένων
καλουμένων
καὶ
τοὺς
ἐξ
|
αὐτῶν |
γενομένους
κρατῆσαι
τῆς
Αἰγύπτου
φησὶν |
[10, 2] |
μαρτυρίοις
τὸ
κλεπτικὸν
διελέγξας
εἶδος
|
αὐτῶν, |
διαφόροις
τοῖς
χρόνοις
καταχρώμενος,
ἐπὶ |
[10, 13] |
βραχέα·
Ἐκαλεῖτο
δὲ
τὸ
σύμπαν
|
αὐτῶν |
ἔθνος
Ὑκουσσώς·
τοῦτο
δέ
ἐστι |
[10, 11] |
καὶ
Ὅμηρος.
Τῷ
γὰρ
ἑκάτερον
|
αὐτῶν |
εἶναι
παλαίτατον
καὶ
τὸν
μὲν |
[10, 3] |
Ὀνήτορος
ἐξούλης
σχεδὸν
διὰ
τῶν
|
αὐτῶν |
εἴρηται;
Ἢ
ὡς
Δείναρχος
ἐν |
[10, 2] |
οὐκ
οἰκείαις
φωναῖς,
ταῖς
δ´
|
αὐτῶν |
Ἑλλήνων
ἀπευθύνας
τὸν
λόγον.
Τί |
[10, 4] |
γνοίης
ἂν
μαθὼν
ὡς
καὶ
|
αὐτῶν |
Ἑλλήνων
οἱ
δὴ
μάλιστα
ὀρθότερον |
[10, 1] |
καὶ
νῦν
ἁλίσκονται
τὰς
σφῶν
|
αὐτῶν |
ἐν
συγγράμμασι
φιλοτιμίας
ἀποστεροῦντες
ἀλλήλους. |
[10, 10] |
τρόπῳ
δέ
τινι
καὶ
Ἰουδαίων
|
αὐτῶν, |
ἐν
τοῖς
περιτεμνομένοις
αὐτοὺς
καταριθμῶν |
[10, 4] |
ὠφελημένοι,
ἀλλὰ
καὶ
τοῖς
θεοῖς
|
αὐτῶν |
ἐνδίκως
ἐπιμεμψάμενοι
καί
τινες
διὰ |
[10, 5] |
τὸ
Μήμ,
ὅ
ἐστιν
ἐξ
|
αὐτῶν‘ |
ἔπειτα
Νοῦν,
ὅ
ἐστιν
αἰωνία‘ |
[10, 9] |
εἰσηνέγκαντο.
Διὸ
καὶ
μάλιστα
ταῖς
|
αὐτῶν |
ἡγησάμην
δεῖν
παραχωρῆσαι
φωναῖς
τὸν |
[10, 2] |
τερατευόμενοι.
Καὶ
δὴ
πευσόμεθα
παρ´
|
αὐτῶν |
ἤτοι
ἀληθῆ
ταῦτά
ἐστιν,
ἃ |
[10, 8] |
ἐφάπτεσθαι
προδιαλαβεῖν
περὶ
τῆς
ἀρχαιότητος
|
αὐτῶν, |
ἵν´,
εἰ
φανεῖεν
τοῖς
Ἑβραίων |
[10, 1] |
βασιλικῆς
μητροπόλεως
καὶ
τῆς
λοιπῆς
|
αὐτῶν |
ἱστορίας
πολὺν
πεποιῆσθαι
λόγον
παραστήσαντες, |
[10, 7] |
ἐλέγχουσι
καὶ
τἀναντιώτατα
περὶ
τῶν
|
αὐτῶν |
λέγειν
οὐκ
ὀκνοῦσι.
Περίεργος
δ´ |
[10, 1] |
τῶν
πέλας
ὁ
καθ´
εἷς
|
αὐτῶν |
λέξεις
ὁμοῦ
καὶ
διανοίας
καὶ |
[10, 3] |
καὶ
φιλοσοφίαν
τά
τε
πρῶτα
|
αὐτῶν |
μαθήματα
καὶ
τὰ
σεμνὰ
τῆς |
[10, 2] |
εἰ
τὰ
ὅμοια
καὶ
παρ´
|
αὐτῶν |
μάθοις
τῶν
γενναίων
σου
φιλοσόφων; |
[10, 6] |
εὑρεμάτων
ταῦτα
ἱστόρησαν.
Παρεθέμην
δὲ
|
αὐτῶν |
ὀλίγα
εἰς
σύστασιν
τῆς
παρὰ |
[10, 2] |
μὲν
κατὰ
φιλοσοφίαν
σιωπήσομαι
δόγματα,
|
αὐτῶν |
ὁμολογούντων
ἐγγράφως
τῶν
τὰς
αἱρέσεις |
[10, 11] |
τῶν
βασιλέων
ἐκτιθέμενος
ἀφηγεῖταί
τινος
|
αὐτῶν |
ὄνομα
Ναβουχοδονόσορ,
τοῦ
συστρατεύσαντος
ἐπὶ |
[10, 3] |
ἂν
μηκέθ´
ἡμῖν
ἐπιμέμφοιτό
τις
|
αὐτῶν, |
ὅτι
δὴ
τὴν
παρὰ
βαρβάροις |
[10, 14] |
τῶν
Ἰουδαίων,
ἐπιτρέψας
τοῖς
θέλουσιν
|
αὐτῶν |
παλινοστεῖν
ἐπὶ
τὴν
οἰκείαν
γῆν |
[10, 14] |
προφητῶν
καὶ
τῆς
ἱερᾶς
μητροπόλεως
|
αὐτῶν |
πεπολιορκημένης·
ὥστε
σε
ὁμολογεῖν
πολὺ |
[10, 10] |
διὰ
τετραετίας
δὲ
τὰς
ἀναγραφὰς
|
αὐτῶν |
ποιεῖσθαι
τοὺς
Ἕλληνας.
Οὗ
δὴ |
[10, 9] |
τοῖς
τόποις
καὶ
τοῖς
ὀνόμασιν
|
αὐτῶν |
τὰ
συμφωνότατα,
Σαγχουνιάθων
ὁ
Βηρύτιος, |
[10, 11] |
δὲ
ὁ
Περγαμηνὸς
περὶ
τῶν
|
αὐτῶν |
τὴν
ἀναγραφὴν
ἐποιήσατο.
Τοῦ
δὲ |
[10, 7] |
φύσιν
γραμμάτων.
Οἱ
γοῦν
ἀρχαιοτάτην
|
αὐτῶν |
τὴν
χρῆσιν
εἶναι
θέλοντες
παρὰ |
[10, 7] |
ματαίαις
δόξαις
ἐπακολουθεῖν,
ἀλλ´
ἐξ
|
αὐτῶν |
τὸ
δίκαιον
τῶν
πραγμάτων
λαμβάνειν. |
[10, 4] |
παρά
τισιν
ἄλλοις
οἷόν
τινες
|
αὐτῶν |
τὸ
παρ´
Ἑβραίοις
ἀγαθὸν
εὕραντο. |
[10, 4] |
Φοινίκων
καὶ
Αἰγυπτίων,
ἀλλὰ
καὶ
|
αὐτῶν |
τῶν
παλαιῶν
Ἑλλήνων
φύντας.
Οἷς |
[10, 3] |
ἑτέρου
μετέθηκε
πρόδηλον·
συγχρονούντων
δ´
|
αὐτῶν, |
ὑμῶν
μὲν
ἂν
εἴη
ἔργον‘ |
[10, 14] |
καὶ
αὐτοὶ
τὰ
ὅμοια
τοῖς
|
αὐτῶν |
φιλοσόφοις
ἀγαπήσαντες
τὰ
Ἑβραίων
λόγια |
[10, 11] |
πραγματείας
χρόνων
τε
καὶ
ἀναγραφῆς
|
αὐτῶν, |
ὡς
οἶμαι,
σφόδρα
μετὰ
πάσης |