Livre, Chap. |
[10, 2] |
ἄφθονος
καὶ
πλουσία
τελεσφορεῖται
εὐκαρπία,
|
ταῖς |
Αἰακοῦ
γεωργηθεῖσα
εὐχαῖς.
Καὶ
ἐπεκαλέσατο’ |
[10, 14] |
ΧΡΟΝΟΙ.
Ἀλλὰ
τί
δεῖ
πλῆθος
|
ταῖς |
ἀποδείξεσιν
ἐπισωρεύειν,
τοῦ
φιλαλήθους,
ἀλλὰ |
[10, 9] |
ἀπόδειξιν
εἰσηνέγκαντο.
Διὸ
καὶ
μάλιστα
|
ταῖς |
αὐτῶν
ἡγησάμην
δεῖν
παραχωρῆσαι
φωναῖς |
[10, 14] |
προσπτύσαι
αὐτῷ
καὶ
οὕτως
ἐγκαρτερήσαντα
|
ταῖς |
βασάνοις
ἀποθανεῖν.
Τούτου
δὲ
Λεύκιππος |
[10, 2] |
ἐάσθω,
καίπερ
οὐκ
οἰκείαις
φωναῖς,
|
ταῖς |
δ´
αὐτῶν
Ἑλλήνων
ἀπευθύνας
τὸν |
[10, 8] |
δυνάμει
λέγουσι
καὶ
παρὰ
μόναις
|
ταῖς |
Διοσπολίτισιν
ἐκ
παλαιῶν
χρόνων
ὀργῆς |
[10, 10] |
προειρημένον
ἐκτιθέναι
χρόνον,
παρατιθέναι
μέλλοντι
|
ταῖς |
Ἑβραϊκαῖς
ἱστορίαις
τὰς
Ἑλληνικάς.
Ἐξέσται |
[10, 7] |
γὰρ
τόπους
ἅπαντες
οἰκοῦσιν
ἥκιστα
|
ταῖς |
ἐκ
τοῦ
περιέχοντος
φθοραῖς
ὑποκειμένους |
[10, 7] |
ζητεῖν
ἀναφανεῖεν,
ἐγὼ
δὲ
δυσὶ
|
ταῖς |
ἐκτεθησομέναις
αἰτίαις
τὴν
μεγίστην
ἰσχὺν |
[10, 3] |
λέγων.
Κἀγώ‘
φησὶν
ὁ
Νικαγόρας,
|
ταῖς |
Ἑλληνικαῖς
ἐντυγχάνων
αὐτοῦ
τε
καὶ |
[10, 10] |
χρόνον
ἑκάστας,
εἴ
τινες
ἐπίσημοι,
|
ταῖς |
Ἑλληνικαῖς
τὰς
Ἑβραϊκάς,
ἐξιστορῶν
μὲν |
[10, 8] |
ξυλίνης
κατὰ
τὸ
προειρημένον
ἱερόν,
|
ταῖς |
ἰδίαις
χερσὶ
δεδημιουργημένης·
πέρας
δὲ |
[10, 8] |
ἐκ
τῶν
ἀναγραφῶν
τῶν
ἐν
|
ταῖς |
ἱεραῖς
βίβλοις
παραβαλεῖν
πρὸς
ἑαυτοὺς |
[10, 9] |
καὶ
τοὺς
μετ´
αὐτὸν
προφήτας
|
ταῖς |
ἴσαις
ὑπηγάγετο
δυσφημίαις.
Οὕτω
γὰρ |
[10, 3] |
ἐπιβολὴν
ἐκεῖθεν
εἴληφεν,
ἀλλὰ
καὶ
|
ταῖς |
λέξεσιν
αὐταῖς
συγκέχρηται·
καὶ
ἠθέλησεν |
[10, 7] |
συμβεβηκός,
εἴ
γε
δεῖ
μὴ
|
ταῖς |
ματαίαις
δόξαις
ἐπακολουθεῖν,
ἀλλ´
ἐξ |
[10, 13] |
ἀβλαβεῖς
ἀπέλθωσι.
Τοὺς
δὲ
ἐπὶ
|
ταῖς |
ὁμολογίαις
πανοικεσίᾳ
μετὰ
τῶν
κτήσεων, |
[10, 8] |
συνουσίαν
τῶν
θεῶν
τούτων,
ἐν
|
ταῖς |
πανηγύρεσι
τῶν
ναῶν
ἀνακομιζομένων
ἀμφοτέρων |
[10, 3] |
φιλεῖν
Ἀριστοφάνης
ὁ
γραμματικὸς
ἐν
|
ταῖς |
Παραλλήλοις
αὐτοῦ
τε
καὶ
ἀφ´ |
[10, 11] |
ἐπ´
ἀκριβὲς
πραγματευσάμενος.
Ἐν
δὴ
|
ταῖς |
τῶν
προειρημένων
ἱστορίαις
δηλοῦται,
κατὰ |
[10, 12] |
συνιδεῖν.
Χρήσομαι
δὲ
ἀντὶ
πάντων
|
ταῖς |
Φλαυίου
Ἰωσήπου
φωναῖς·
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΙΓ' |