Livre, Chap.
[10, 11]	Φρυγίας διάβασις καὶ Ἴωνος εἰς	τὰς	Ἀθήνας ἄφιξις καὶ ὁ δεύτερος
[10, 2]	δόγματα, αὐτῶν ὁμολογούντων ἐγγράφως τῶν	τὰς	αἱρέσεις διανενεμημένων, ὡς μὴ ἀχάριστοι
[10, 1]	θεῶν διηγήσεις τῶν τε μύθων	τὰς	ἀλληγορουμένας φυσιολογίας καὶ τὴν λοιπὴν
[10, 3]	δι´ Ἀπολλοφάνους τοῦ Κυζικηνοῦ καὶ	τὰς	ἀμφοῖν πρὸς ἀλλήλους ἐνσπόνδους διαλέξεις,
[10, 7]	ἄλλοις Ἕλλησιν ἠμελήθη τὰ περὶ	τὰς	ἀναγραφάς, ἀλλ´ οὐδὲ παρ´ αὐτοῖς
[10, 10]	πλείστου διαστήματος, διὰ τετραετίας δὲ	τὰς	ἀναγραφὰς αὐτῶν ποιεῖσθαι τοὺς Ἕλληνας.
[10, 3]	ταῦτ´ εἰπὼν διὰ πλειόνων τίθησι	τὰς	ἀποδείξεις. Ἀλλ´ ὁποῖος μὲν τῶν
[10, 10]	Ἑλλάνικός τε καὶ Φιλόχορος οἱ	τὰς	Ἀτθίδας, οἵ τε τὰ Σύρια
[10, 7]	αὖ περὶ τῶν Ἀττικῶν οἱ	τὰς	Ἀτθίδας συγγεγραφότες ἢ περὶ τῶν
[10, 10]	ὁ〉 τὰ πάντων Διόδωρος ὁ	τὰς	Βιβλιοθήκας Ἀλέξανδρός τε ὁ Πολυΐστωρ
[10, 11]	τρεῖς, Θεόδοτος, Ὑψικράτης, Μῶχος. Τούτων	τὰς	βίβλους εἰς Ἑλληνίδα κατέταξε φωνὴν
[10, 8]	καὶ λύπης φάρμακον εὑρῆσθαί φασι·	τὰς	δὲ Θήβας καὶ Διόσπολιν τὴν
[10, 10]	μέχρι τῆς πρώτης Ὀλυμπιάδος ἐπιδραμοῦμαι·	τὰς	δὲ μετὰ ταῦτα συζεύξας κατὰ
[10, 11]	Πυθαγόρας κατὰ τὴν ἑξηκοστὴν δευτέραν·	τὰς	δὲ Ὀλυμπιάδας ὕστερον τῶν Ἰλιακῶν
[10, 12]	Πτολεμαῖος οὗτος ἱερεὺς μὲν ἦν,	τὰς	δὲ τῶν Αἰγυπτίων βασιλέων πράξεις
[10, 8]	ὑπάρχειν, τῶν ὀνομάτων μόνων ἐνηλλαγμένων·	τὰς	δὲ τῶν ἀσεβῶν ἐν Ἅιδου
[10, 2]	ἅλις ἔστωσαν. Ἤδη δὲ οὐ	τὰς	διανοίας μόνον καὶ τὰς λέξεις
[10, 7]	τοῦτο πολλὰς ἐν αὐτῇ σχεῖν	τὰς	διαφωνίας. Οἱ μέντοι τὰς ἱστορίας
[10, 8]	τῶν ἐξ Αἰγύπτου νομίμων εἰς	τὰς	ἑαυτῶν κατατάξαι νομοθεσίας Πυθαγόραν τε
[10, 10]	εἴ τινες ἐπίσημοι, ταῖς Ἑλληνικαῖς	τὰς	Ἑβραϊκάς, ἐξιστορῶν μὲν τὰ Ἑβραίων,
[10, 10]	παρατιθέναι μέλλοντι ταῖς Ἑβραϊκαῖς ἱστορίαις	τὰς	Ἑλληνικάς. Ἐξέσται γὰρ τῷ βουλομένῳ,
[10, 8]	φαίνεται. Ἔτι γὰρ καὶ νῦν	τὰς	ἐν ταύτῃ γυναῖκας χρῆσθαι τῇ
[10, 10]	τοὺς Ἕλληνας. Οὗ δὴ χάριν	τὰς	ἐνδοξοτάτας καὶ μυθώδεις ἐπιλεξάμενος ἱστορίας
[10, 7]	τῶν πόλεων καὶ τὰ περὶ	τὰς	ἐπινοίας τῶν τεχνῶν καὶ τὰ
[10, 3]	ἰάμβων καὶ ἐπιγραμμάτων ποιητής, παρῴδηκε	τὰς	Ἐφόρου κλοπὰς ἐξελέγχων, Πολλίωνος δὲ
[10, 7]	αὐτοῖς ἡ περὶ τοῦ συγγράφειν	τὰς	ἱστορίας ἐπιμέλεια. Τὰ μέντοι παρ´
[10, 7]	σχεῖν τὰς διαφωνίας. Οἱ μέντοι	τὰς	ἱστορίας ἐπιχειρήσαντες συγγράφειν παρ´ αὐτοῖς,
[10, 1]	καὶ τὰς τελετὰς καὶ προσέτι	τὰς	ἱστορίας καὶ τὰς μυθικὰς περὶ
[10, 2]	ἀνελθὼν ἐπὶ τὸ Ἑλληνικὸν ὄρος,	τὰς	καθαρὰς χεῖρας ἐκτείνας εἰς οὐρανὸν
[10, 8]	μιμησάμενον τὰ περὶ τὰς ταφὰς	τὰς	κατ´ Αἴγυπτον. Τὸν μὲν γὰρ
[10, 4]	τὰ φιλόσοφα μαθήματα, ἀλλὰ καὶ	τὰς	κοινὰς καὶ βιωφελεῖς εὑρέσεις ἀπελέγχονται.
[10, 7]	τις, εὕροι γεγονότα· λέγω δὲ	τὰς	κτίσεις τῶν πόλεων καὶ τὰ
[10, 2]	οὐ τὰς διανοίας μόνον καὶ	τὰς	λέξεις ὑφελόμενοι καὶ παραφράσαντες ἐφωράθησαν,
[10, 10]	συμφωνήσαντα· τούτοις γὰρ ἑπόμενοι καὶ	τὰς	λοιπὰς ἱστορίας κατὰ τὸν αὐτὸν
[10, 2]	φιλοσόφων; Δέχου δῆτα καὶ τούτων	τὰς	μαρτυρίας· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ' ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΠΕΡΙ
[10, 1]	καὶ προσέτι τὰς ἱστορίας καὶ	τὰς	μυθικὰς περὶ θεῶν διηγήσεις τῶν
[10, 12]	τὸν μέγαν κάτω που περὶ	τὰς	Ὀλυμπιάδας γενόμενοι, ὡς παρεστήσαμεν. Καὶ
[10, 10]	αἰχμαλωσίας τέλους καὶ τὰ〉 κατὰ	τὰς	Ὀλυμπιάδας οὕτως εἰς ἡμᾶς εὑρεθήσεται
[10, 9]	παρ´ αὐτοῖς Ἑβραίοις συναγαγόντες καὶ	τὰς	παρὰ πᾶσιν ἱστορίας παραθέντες θατέρᾳ
[10, 1]	Ἑλληνικῆς προτετιμήκαμεν ὁποίοις τε λογισμοῖς	τὰς	παρὰ τοῖς ἀνδράσιν ἱερὰς βίβλους
[10, 8]	τοὺς τῶν εὐσεβῶν λειμῶνας καὶ	τὰς	παρὰ τοῖς πολλοῖς εἰδωλοποιίας ἀναπεπλασμένας
[10, 13]	ἀπὸ τῆς περὶ Χαλδαίων ἱστορίας	τὰς	περὶ τῆς Ἑβραίων ἀρχαιότητος παρατίθεται
[10, 11]	γὰρ παντὶ ψευδεῖς ἀποφαίνεσθαι καὶ	τὰς	περὶ τοὺς λόγους δόξας. Παρ´
[10, 7]	παρὰ τοῖς Ἕλλησι δημοσίᾳ γίνεσθαι	τὰς	περὶ τῶν ἑκάστοτε πραττομένων ἀναγραφάς,
[10, 11]	τὸν πείθειν ἐπαγγελλόμενον συντομωτέρας ποιεῖσθαι	τὰς	περὶ τῶν πραγμάτων πρὸς τοὺς
[10, 7]	τινὲς δὲ πρὸς χάριν ἢ	τὰς	πόλεις ἢ τοὺς βασιλέας ἐπαινοῦντες·
[10, 3]	Πυθαγόρου τοῦ φιλοσόφου τὰ περὶ	τὰς	προρρήσεις ἱστορηκότος εἰπόντος τε ὡς
[10, 1]	ἀλλ´ εἰσέτι καὶ νῦν ἁλίσκονται	τὰς	σφῶν αὐτῶν ἐν συγγράμμασι φιλοτιμίας
[10, 8]	ἀναπεπλασμένας παρεισαγαγεῖν, μιμησάμενον τὰ περὶ	τὰς	ταφὰς τὰς κατ´ Αἴγυπτον. Τὸν
[10, 1]	δόξαν τά τε μυστήρια καὶ	τὰς	τελετὰς καὶ προσέτι τὰς ἱστορίας
[10, 5]	τὸ μὴ Ἑλλήνων οἰκείας εἶναι	τὰς	τοιάσδε φωνάς· Ἑβραίων ἄρα, παρ´
[10, 1]	δέ μοι πρώτου λαβὼν ἀνάγνωθι	τὰς	τοιάσδε φωνάς· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β' ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ
[10, 14]	γενομένους ἄνδρας ἀπογράψηται, οὐ προσποιηθέντα	τὰς	τοῦ τυράννου τιμωρίας διαμασησάμενον τὴν
[10, 11]	βασιλεύς, ἱερεὺς δὲ Μένδητος) οὗτος	τὰς	τῶν βασιλέων πράξεις ἐκτιθέμενος κατὰ
[10, 7]	τῶν τεχνῶν καὶ τὰ περὶ	τὰς	τῶν νόμων ἀναγραφάς· πάντων δὲ
[10, 9]	ἐπιτόμως. Σκέψασθαι δὲ καιρὸς καὶ	τὰς	τῶν πρὸ ἡμῶν περὶ τῆς
[10, 4]	πεντακοσίοις γενόμενοι. Τοῦτο δέ σοι	τὰς	τῶν χρόνων ἀναγραφὰς μικρὸν ὕστερον
[10, 2]	παρατίθησιν ὧν περιττὸν ἐμὲ καταλέγειν	τὰς	φωνάς, προκειμένης τῆς τἀνδρὸς γραφῆς,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/08/2008