Livre, Chap. |
[10, 3] |
ὃν
ἠρέμα
μὲν
ἤλεγξε
διὰ
|
τὸ |
ἄγαν
αὐτὸν
φιλεῖν
Ἀριστοφάνης
ὁ |
[10, 5] |
αὐτῶν
αἰωνία
βοήθεια‘
Ἐπὶ
τούτοις
|
τὸ |
Ἄϊν,
ὃ
μεταληφθὲν
σημαίνει
πηγὴν |
[10, 13] |
γὰρ
Ὓκ
πάλιν
Αἰγυπτιστὶ
καὶ
|
τὸ |
Ἃκ
δασυνόμενον
αἰχμαλώτους
ῥητῶς
μηνύει. |
[10, 5] |
ἐπωνυμίας.
Τί
γὰρ
τοῦ
Ἄλφ
|
τὸ |
Ἄλφα
διενήνοχεν;
Ἢ
τοῦ
Βὴθ |
[10, 5] |
Ἄλφα
διενήνοχεν;
Ἢ
τοῦ
Βὴθ
|
τὸ |
Βῆτα;
Ἢ
τοῦ
Γάμμα
τὸ |
[10, 3] |
ἐστ〈
ηρ〉
ιγμένου
τοῦ
στίχου.
|
τὸ |
γὰρ
Τὸν
δ´
ἀπαμειβόμενος
προσέφη |
[10, 13] |
τε
παρατίθεσθαι
τἀκείνων.
Μάνεθως
δή,
|
τὸ |
γένος
ἀνὴρ
Αἰγύπτιος
τῆς
Ἑλληνικῆς |
[10, 13] |
τῶν
πρὸς
ἀνατολὴν
μερῶν
ἄνθρωποι
|
τὸ |
γένος
ἄσημοι
καταθαρρήσαντες
ἐπὶ
τὴν |
[10, 5] |
γραμματικῆς
στοιχεῖα,
Ἕλλησιν
εἰσηγησάμενος
Κάδμος,
|
τὸ |
γένος
Φοῖνιξ
ἦν,
ὅθεν
καὶ |
[10, 12] |
πρὸς
Ἑβραίους
διακείμενος,
ἅτε
Αἰγύπτιος
|
τὸ |
γένος,
ὡς
καὶ
κατὰ
Ἰουδαίων |
[10, 5] |
τὸ
Βῆτα;
Ἢ
τοῦ
Γάμμα
|
τὸ |
Γίμελ;
Ἢ
τοῦ
Δὲλθ
τὸ |
[10, 7] |
ἐκείνην
αἰτίαν·
οἱ
γὰρ
ἐπὶ
|
τὸ |
γράφειν
ὁρμήσαντες
οὐ
περὶ
τὴν |
[10, 9] |
πεντεκαιδέκατον
τῆς
Ῥωμαίων
βασιλείας
κατὰ
|
τὸ |
δʹ
τῆς
σαʹ
Ὀλυμπιάδος
συμπίπτει. |
[10, 11] |
ὅτι
μηδ´
ὑφ´
ὑμῶν
παραδεκτόν·
|
τὸ |
δὲ
ἂν
ἀποδεικνύηται,
θαυμαστόν,
ὁπόταν |
[10, 5] |
Ἑλλάδα
φωνὴν
λέγοιτ´
ἂν
μάθησις‘
|
τὸ |
δὲ
δεύτερον
Βήθ,
ὃ
μεθερμηνεύεται |
[10, 11] |
ἀποφηναμένους
τὰ
περὶ
θεοῦ
δειχθήσεται·
|
τὸ |
δὲ
νῦν
ἔχον,
σπευστέον
μετὰ |
[10, 13] |
καθ´
ἱερὰν
γλῶσσαν
βασιλέα
σημαίνει,
|
τὸ |
δὲ
Οὐσσὼς
ποιμήν
ἐστι
καὶ |
[10, 3] |
Ξενοφῶντος
αὐτὸν
μετατιθέντα
κατείληφα,
καὶ
|
τὸ |
δεινόν,
ὅτι
ἐπὶ
τὸ
χεῖρον. |
[10, 5] |
τὸ
Γίμελ;
Ἢ
τοῦ
Δὲλθ
|
τὸ |
Δέλτα;
Ἢ
τοῦ
Η
τὸ |
[10, 9] |
εὕροι
ἂν
ἀπὸ
Τιβερίου
ἐπὶ
|
τὸ |
δεύτερον
ἔτος
Δαρείου
ἔτη
φμηʹ |
[10, 9] |
Ὀλυμπιάδι
λογιζομένης.
Ἐπεὶ
δὲ
κατὰ
|
τὸ |
δεύτερον
ἔτος
Δαρείου
τὸ
οʹ |
[10, 9] |
ἔτη
φμηʹ
Δαρείου
μὲν
γὰρ
|
τὸ |
δεύτερον
κατὰ
τὸ
πρῶτον
ἔτος |
[10, 7] |
δόξαις
ἐπακολουθεῖν,
ἀλλ´
ἐξ
αὐτῶν
|
τὸ |
δίκαιον
τῶν
πραγμάτων
λαμβάνειν.
Τὰ |
[10, 6] |
νάβλαν
καλουμένην,
ὃν
τρόπον
καὶ
|
τὸ |
δίχορδον
Ἀσσύριοι.
Καρχηδόνιοι
γὰρ
πρῶτοι |
[10, 5] |
τὸ
Δέλτα;
Ἢ
τοῦ
Η
|
τὸ |
Ε;
Ἢ
τοῦ
Ζαῒ
τὸ |
[10, 14] |
κʹ
ἔπειτα
Ἠλεὶ
ἱερεύς,
ὡς
|
τὸ |
Ἑβραϊκόν,
ἔτη
μʹ
περὶ
ὃν |
[10, 5] |
ὅπερ
ἐστὶν
ὀδόντες‘
ἐπὶ
πᾶσι
|
τὸ |
εἰκοστὸν
δεύτερον
στοιχεῖον
καλεῖται
παρ´ |
[10, 2] |
οὖν
αὐτοῖς
Αἰακὸς
ἀνελθὼν
ἐπὶ
|
τὸ |
Ἑλληνικὸν
ὄρος,
τὰς
καθαρὰς
χεῖρας |
[10, 3] |
καὶ
ἀναβαλλομένῳ
ἐοικὼς
φαίνεται
καὶ
|
τὸ |
ἔμψυχον
καὶ
ἐνεργὸν
τὸ
Ξενοφῶντος |
[10, 7] |
τοῦτο
πρόχειρον
αὐτοῖς
ἐστιν
ἀεὶ
|
τὸ |
ἐπάγγελμα
λόγων
δὲ
δύναμιν
ἐπεδείκνυντο |
[10, 5] |
τὸ
Ε;
Ἢ
τοῦ
Ζαῒ
|
τὸ |
Ζῆτα;
Ἢ
τοῦ
Τὴθ
τὸ |
[10, 5] |
τὸ
Ζῆτα;
Ἢ
τοῦ
Τὴθ
|
τὸ |
Θῆτα;
Καὶ
ὅσα
τούτοις
παραπλήσια. |
[10, 12] |
τὴν
Ἶσιν
Ἰώ
φασι,
διὰ
|
τὸ |
ἰέναι
αὐτὴν
διὰ
πάσης
τῆς |
[10, 14] |
ἐπὶ
τὴν
οἰκείαν
γῆν
καὶ
|
τὸ |
ἱερὸν
ἀνεγείρειν·
ὅτε
καὶ
ἄνεισιν |
[10, 4] |
τοὺς
πρώτους
ταῦτα
ἐννοήσαντας
διὰ
|
τὸ |
κάλλος
τῆς
θερινῆς
ὥρας,
ἣν |
[10, 7] |
βασιλέας
ἐπαινοῦντες·
ἄλλοι
δὲ
ἐπὶ
|
τὸ |
κατηγορεῖν
τῶν
πράξεων
ἢ
τῶν |
[10, 2] |
παρ´
ἀλλήλων
ὑφαιρούμενοι
βεβαιοῦσι
μὲν
|
τὸ |
κλέπται
εἶναι,
σφετερίζεσθαι
δ´
ὅμως |
[10, 2] |
Ἕλλησιν
εὐδοκίμων
ἀνδρῶν
χρησάμενος
μαρτυρίοις
|
τὸ |
κλεπτικὸν
διελέγξας
εἶδος
αὐτῶν,
διαφόροις |
[10, 4] |
δὲ
ἀποδέχεσθαι
καὶ
ἐπαινεῖν,
ὅτι
|
τὸ |
κρεῖττον
ἀγαπήσαντες,
μᾶλλον
δὲ
τὸ |
[10, 5] |
ὃ
ἑρμηνεύεται
βοήθεια‘
ἵν´
ᾖ
|
τὸ |
λεγόμενον
ἐξ
αὐτῶν
αἰωνία
βοήθεια‘ |
[10, 8] |
μάλιστα
συνεκτικωτάτων
τῇ
προκειμένῃ
πραγματείᾳ,
|
τὸ |
μέλλοντας
τῶν
παρὰ
τοῖς
ἀνδράσι |
[10, 5] |
τὴν
γείτονα
Φοινίκης
καὶ
αὐτὴν
|
τὸ |
μὲν
παλαιὸν
Φοινίκην,
μετέπειτα
δὲ |
[10, 5] |
στοιχεῖα
δύο
καὶ
εἴκοσιν,
ὧν
|
τὸ |
μὲν
πρῶτόν
ἐστιν
Ἄλφ,
ὃ |
[10, 3] |
οἶδ´
ὅπως
ὑμῖν‘
φησίν,
εἰς
|
τὸ |
μέσον
ἀγαγεῖν,
μηνύω
καὐτὸς
Ὑπερείδην |
[10, 11] |
ἀκριβείας
ἀνεγράψαμεν·
ἵνα
δὲ
καὶ
|
τὸ |
μέχρι
νῦν
ἐνδέον
ἀποπληρώσωμεν,
ἔτι |
[10, 5] |
τούτοις
παραπλήσια.
Ὥστε
ἀναμφίλεκτον
εἶναι
|
τὸ |
μὴ
Ἑλλήνων
οἰκείας
εἶναι
τὰς |
[10, 5] |
Μετὰ
ταῦτα
τρισκαιδέκατον
στοιχεῖόν
ἐστι
|
τὸ |
Μήμ,
ὅ
ἐστιν
ἐξ
αὐτῶν‘ |
[10, 4] |
τὸ
κρεῖττον
ἀγαπήσαντες,
μᾶλλον
δὲ
|
τὸ |
μόνον
ἀληθὲς
εὑρόντες
καὶ
ἀπειληφότες |
[10, 7] |
τοῦτον
ἡρμόζοντο,
τινὲς
μὲν
ἐπὶ
|
τὸ |
μυθολογεῖν
τραπόμενοι,
τινὲς
δὲ
πρὸς |
[10, 9] |
ἐρημίας
τοῦ
δηλωθέντος
ἱεροῦ
ἐπὶ
|
τὸ |
νʹ
ἔτος
Ὀζίου
τοῦ
τῶν |
[10, 3] |
καὶ
τὸ
ἔμψυχον
καὶ
ἐνεργὸν
|
τὸ |
Ξενοφῶντος
διαφθείρων.
Ταῦτ´
εἰπόντος
τοῦ |
[10, 9] |
κατὰ
τὸ
δεύτερον
ἔτος
Δαρείου
|
τὸ |
οʹ
ὑπῆρχε
τῆς
ἐρημίας
τοῦ |
[10, 12] |
τε
καὶ
Μουσαῖος·
κατὰ
δὲ
|
τὸ |
ὀκτωκαιδέκατον
ἔτος
τῆς
Ἀγαμέμνονος
βασιλείας |
[10, 11] |
Ἀτρεύς,
Θυέστης,
Ἀγαμέμνων,
οὗ
κατὰ
|
τὸ |
ὀκτωκαιδέκατον
ἔτος
τῆς
βασιλείας
Ἴλιον |
[10, 5] |
ἐστιν
ὁ
ζῶν‘
ἵν´
ᾖ
|
τὸ |
ὅλον
ἐν
αὐτῇ
ζῇ
ὁ |
[10, 5] |
ἔπειτα
Λάβδ,
ὅ
ἐστι
μάθε‘
|
τὸ |
ὅλον
ὅμως
μάθε‘
Μετὰ
ταῦτα |
[10, 3] |
ἀναγινώσκων
λόγον
πρὸς
τοὺς
ἓν
|
τὸ |
ὂν
εἰσάγοντας
τοιαύταις
αὐτὸν
εὑρίσκω |
[10, 6] |
καὶ
μέταλλα
χρυσοῦ
τὰ
περὶ
|
τὸ |
Πάγγαιον
ὄρος
ἐπενόησεν.
Ἤδη
δὲ |
[10, 3] |
ὃν
σὺ
προτιμᾷς,
κατείληφε
τουτὶ
|
τὸ |
πάθος,
ἐν
μὲν
τῇ
ἑνδεκάτῃ |
[10, 8] |
μὲν
γὰρ
ψυχοπομπὸν
Ἑρμῆν
κατὰ
|
τὸ |
παλαιὸν
νόμιμον
παρ´
Αἰγυπτίοις
ἀναγαγόντα |
[10, 14] |
καὶ
τοῦ
ἱεροῦ
ἐμπρησμὸν
ὑπομείναντος
|
τὸ |
πᾶν
Ἰουδαίων
ἔθνος
ἀπάγεται
εἰς |
[10, 4] |
ἀληθοῦς
καὶ
μαθήματος
βιωφελοῦς
εἰς
|
τὸ |
παντελὲς
ἐχήρευεν.
Οὐδέ
τι
πρὸς |
[10, 7] |
ἐν
τούτῳ
νομίζοντες.
Ὅλως
δὲ
|
τὸ |
πάντων
ἐναντιώτατον
ἱστορίᾳ
πράττοντες
διατελοῦσι. |
[10, 4] |
τισιν
ἄλλοις
οἷόν
τινες
αὐτῶν
|
τὸ |
παρ´
Ἑβραίοις
ἀγαθὸν
εὕραντο.
Τοῦτο |
[10, 4] |
θαυμαστὸς
Πύθιος
εἰς
φιλοσοφίαν
αὐτοὺς
|
τὸ |
παράπαν
ὠφέλει,
οὐδέ
τις
ἄλλος |
[10, 14] |
καὶ
Ἁβραάμ,
ἀφ´
ὧν
καὶ
|
τὸ |
παρώνυμον
τοῖς
ἀνδράσιν
ἐπιτέθειται,
τῶν |
[10, 10] |
Ὠγύγου
ἐκκειμένων,
πρώτῳ
μὲν
ἔτει
|
τὸ |
Πάσχα
καὶ
τῶν
Ἑβραίων
ἔξοδος |
[10, 5] |
τέταρτον
Δέλθ,
ὃ
σημαίνει
δέλτων‘
|
τὸ |
πέμπτον
Η,
ὅ
ἐστιν
αὕτη‘ |
[10, 9] |
διδασκαλίας
τοῦ
Χριστοῦ
ποιησαμένου
κατὰ
|
τὸ |
πεντεκαιδέκατον
ἔτος
Τιβερίου
Καίσαρος,
εἴ |
[10, 9] |
ξεʹ
Ὀλυμπιάδος
καταντᾷ,
Τιβερίου
δὲ
|
τὸ |
πεντεκαιδέκατον
τῆς
Ῥωμαίων
βασιλείας
κατὰ |
[10, 2] |
άμμων
ὁ
Κυρηναῖος
ἐκ
Μουσαίου
|
τὸ |
Περὶ
Θεσπρωτῶν
βιβλίον
ὁλόκληρον.
Αὖθις |
[10, 3] |
Ὁμήρου
κωμῳδηθέντος
ὑπὸ
Κρατίνου
διὰ
|
τὸ |
πλεονάσαι
ἐν
τῷ
τὸν
δ´ |
[10, 3] |
Περὶ
τῶν
οὐκ
ἰδίων
Μενάνδρου,
|
τὸ |
πλῆθος
αὐτοῦ
τῶν
κλοπῶν
ἐξέφηνε· |
[10, 3] |
ὁ
Θεόπομπος
τό
τε
περὶ
|
τὸ |
πλοῖον
οὐκ
ἀπὸ
Μεγάρων
τῆς |
[10, 8] |
θαυμασθέντα
τυχεῖν
εἰκόνος
ξυλίνης
κατὰ
|
τὸ |
προειρημένον
ἱερόν,
ταῖς
ἰδίαις
χερσὶ |
[10, 10] |
ὅπερ
ἦν
Ὀλυμπιάδος
νεʹ
ἔτος
|
τὸ |
πρῶτον,
διὰ
Ζοροβάβελ,
καθ´
ὃν |
[10, 9] |
δὲ
Μωσέως
πάλιν
ἀνιὼν
ἐπὶ
|
τὸ |
πρῶτον
ἔτος
ζωῆς
Ἁβραὰμ
εὑρήσεις |
[10, 10] |
ἀνάλυσιν
εὑρίσκεται
ταὐτὸν
διάστημα
ἐπὶ
|
τὸ |
πρῶτον
ἔτος
τῆς
ἀπ´
Αἰγύπτου |
[10, 9] |
μὲν
γὰρ
τὸ
δεύτερον
κατὰ
|
τὸ |
πρῶτον
ἔτος
τῆς
ξεʹ
Ὀλυμπιάδος |
[10, 5] |
Φῆ,
ὃ
στόμα‘
εἶθ´
ἑξῆς
|
τὸ |
Σάδη,
ὃ
δικαιοσύνην‘
ὧν
ἡ |
[10, 13] |
ἐπιλέγει
μετὰ
βραχέα·
Ἐκαλεῖτο
δὲ
|
τὸ |
σύμπαν
αὐτῶν
ἔθνος
Ὑκουσσώς·
τοῦτο |
[10, 8] |
τὰ
περὶ
τῆς
Τιτανομαχίας
καὶ
|
τὸ |
σύνολον
τὴν
περὶ
τὰ
πάθη |
[10, 8] |
παρ´
Αἰγυπτίοις
ἀναγαγόντα
τοῦ
Ἄπιδος
|
τὸ |
σῶμα
μέχρι
τινὸς
παραδιδόναι
τῷ |
[10, 10] |
τῆς
δ´
αἰχμαλωσίας
ἑβδομήκοντα〉
ἧς
|
τὸ |
τελευταῖον
ἔτος
ἦν
Κύρου
βασιλείας |
[10, 12] |
Ἀττικὰ
συγγραψαμένων
ὀγδόῃ
φθίνοντος,
βασιλεύοντος
|
τὸ |
τελευταῖον
ἔτος
Μενεσθέως,
πληθυούσης
σελήνης· |
[10, 5] |
τρίτον
Γίμελ,
ὅ
ἐστι
πλήρωσις‘
|
τὸ |
τέταρτον
Δέλθ,
ὃ
σημαίνει
δέλτων‘ |
[10, 5] |
ζῶν‘
μετὰ
ταῦτα
στοιχεῖον
ἔνατον
|
τὸ |
Τήθ,
ὅ
ἐστι
καλή‘
ἔπειτα |
[10, 4] |
θεὸς
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησι
διαφερόντως
|
τὸ |
τηνικάδε
μάλιστα
ἦν
ἀκμάζων,
ὁ |
[10, 3] |
ἔφη,
εἰ
Θεοπόμπου
καὶ
Ἐφόρου
|
τὸ |
τῆς
κλοπῆς
πάθος
ἥψατο,
ἀργοτέρων |
[10, 8] |
υἱούς,
κατασκευάσαντας
δὲ
τοῖς
Σαμίοις
|
τὸ |
τοῦ
Ἀπόλλωνος
τοῦ
Πυθίου
ξόανον. |
[10, 5] |
δεύτερον
Βήθ,
ὃ
μεθερμηνεύεται
οἴκου‘
|
τὸ |
τρίτον
Γίμελ,
ὅ
ἐστι
πλήρωσις‘ |
[10, 9] |
τοῦ
Ἰουδαίων
βασιλέως
ἀνιὼν
ἐπὶ
|
τὸ |
τρίτον
ἔτος
Λαβδὼν
παρ´
Ἑβραίοις |
[10, 12] |
τῶν
Ἐξηγητικῶν.
Ἀπαιτεῖ
δ´
ὅμως
|
τὸ |
ὑπόμνημα
καὶ
ἡμᾶς
ἐπιδραμεῖν
τὰ |
[10, 5] |
σημαίνει
πηγὴν
ἢ
ὀφθαλμόν‘
ἔπειτα
|
τὸ |
Φῆ,
ὃ
στόμα‘
εἶθ´
ἑξῆς |
[10, 4] |
Ὧν
Πυθαγόρας
πρῶτος,
Φερεκύδου
γνώριμος,
|
τὸ |
φιλοσοφίας
ἀνευρὼν
ὄνομα,
ὡς
μέν |
[10, 3] |
εἰ
λαβὼν
παρὰ
Δημοσθένους
πρὸς
|
τὸ |
χεῖρον
διέστρεψε.
Καὶ
μετὰ
βραχέα |
[10, 3] |
καὶ
τὸ
δεινόν,
ὅτι
ἐπὶ
|
τὸ |
χεῖρον.
Τὰ
γοῦν
περὶ
τῆς |
[10, 10] |
ἔτεσιν
ἐπίσημος
ἱστορία
τυγχάνει,
κατὰ
|
τὸ |
χρήσιμον
ἐκλεγήσεται.
Καὶ
μετὰ
βραχέα |
[10, 2] |
ἑαυτῶν
ἑκόντες
τὴν
μεγίστην
εὐήθειαν,
|
τὸ |
ψευδῆ
συγγράφειν·
ἀληθῆ
δ´
εἶναι |
[10, 4] |
πάντων
θεοῦ
φύραντες
οὐδέ
γε
|
τὸ |
ψεῦδος
ἅμα
τῷ
ἀληθεῖ
συγχέαντες; |