Alphabétiquement     [«   »]
Τληπολέμου 2
Τό 1
Τὸ 7
τὸ 100
τό 1
τοι 2
τοιάδε 1
Fréquences     [«    »]
81 ἐπὶ
85 παρ´
83 τοὺς
100 τὸ
104 κατὰ
104 περὶ
104 τοῖς
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Eusèbe de Césarée, Préparation évangélique, livre X

τὸ


Livre, Chap.
[10, 3]   ὃν ἠρέμα μὲν ἤλεγξε διὰ  τὸ   ἄγαν αὐτὸν φιλεῖν Ἀριστοφάνης
[10, 5]   αὐτῶν αἰωνία βοήθεια‘ Ἐπὶ τούτοις  τὸ   Ἄϊν, μεταληφθὲν σημαίνει πηγὴν
[10, 13]   γὰρ Ὓκ πάλιν Αἰγυπτιστὶ καὶ  τὸ   Ἃκ δασυνόμενον αἰχμαλώτους ῥητῶς μηνύει.
[10, 5]   ἐπωνυμίας. Τί γὰρ τοῦ Ἄλφ  τὸ   Ἄλφα διενήνοχεν; τοῦ Βὴθ
[10, 5]   Ἄλφα διενήνοχεν; τοῦ Βὴθ  τὸ   Βῆτα; τοῦ Γάμμα τὸ
[10, 3]   ἐστ〈 ηρ〉 ιγμένου τοῦ στίχου.  τὸ   γὰρ Τὸν δ´ ἀπαμειβόμενος προσέφη
[10, 13]   τε παρατίθεσθαι τἀκείνων. Μάνεθως δή,  τὸ   γένος ἀνὴρ Αἰγύπτιος τῆς Ἑλληνικῆς
[10, 13]   τῶν πρὸς ἀνατολὴν μερῶν ἄνθρωποι  τὸ   γένος ἄσημοι καταθαρρήσαντες ἐπὶ τὴν
[10, 5]   γραμματικῆς στοιχεῖα, Ἕλλησιν εἰσηγησάμενος Κάδμος,  τὸ   γένος Φοῖνιξ ἦν, ὅθεν καὶ
[10, 12]   πρὸς Ἑβραίους διακείμενος, ἅτε Αἰγύπτιος  τὸ   γένος, ὡς καὶ κατὰ Ἰουδαίων
[10, 5]   τὸ Βῆτα; τοῦ Γάμμα  τὸ   Γίμελ; τοῦ Δὲλθ τὸ
[10, 7]   ἐκείνην αἰτίαν· οἱ γὰρ ἐπὶ  τὸ   γράφειν ὁρμήσαντες οὐ περὶ τὴν
[10, 9]   πεντεκαιδέκατον τῆς Ῥωμαίων βασιλείας κατὰ  τὸ   δʹ τῆς σαʹ Ὀλυμπιάδος συμπίπτει.
[10, 11]   ὅτι μηδ´ ὑφ´ ὑμῶν παραδεκτόν·  τὸ   δὲ ἂν ἀποδεικνύηται, θαυμαστόν, ὁπόταν
[10, 5]   Ἑλλάδα φωνὴν λέγοιτ´ ἂν μάθησις‘  τὸ   δὲ δεύτερον Βήθ, μεθερμηνεύεται
[10, 11]   ἀποφηναμένους τὰ περὶ θεοῦ δειχθήσεται·  τὸ   δὲ νῦν ἔχον, σπευστέον μετὰ
[10, 13]   καθ´ ἱερὰν γλῶσσαν βασιλέα σημαίνει,  τὸ   δὲ Οὐσσὼς ποιμήν ἐστι καὶ
[10, 3]   Ξενοφῶντος αὐτὸν μετατιθέντα κατείληφα, καὶ  τὸ   δεινόν, ὅτι ἐπὶ τὸ χεῖρον.
[10, 5]   τὸ Γίμελ; τοῦ Δὲλθ  τὸ   Δέλτα; τοῦ Η τὸ
[10, 9]   εὕροι ἂν ἀπὸ Τιβερίου ἐπὶ  τὸ   δεύτερον ἔτος Δαρείου ἔτη φμηʹ
[10, 9]   Ὀλυμπιάδι λογιζομένης. Ἐπεὶ δὲ κατὰ  τὸ   δεύτερον ἔτος Δαρείου τὸ οʹ
[10, 9]   ἔτη φμηʹ Δαρείου μὲν γὰρ  τὸ   δεύτερον κατὰ τὸ πρῶτον ἔτος
[10, 7]   δόξαις ἐπακολουθεῖν, ἀλλ´ ἐξ αὐτῶν  τὸ   δίκαιον τῶν πραγμάτων λαμβάνειν. Τὰ
[10, 6]   νάβλαν καλουμένην, ὃν τρόπον καὶ  τὸ   δίχορδον Ἀσσύριοι. Καρχηδόνιοι γὰρ πρῶτοι
[10, 5]   τὸ Δέλτα; τοῦ Η  τὸ   Ε; τοῦ Ζαῒ τὸ
[10, 14]   κʹ ἔπειτα Ἠλεὶ ἱερεύς, ὡς  τὸ   Ἑβραϊκόν, ἔτη μʹ περὶ ὃν
[10, 5]   ὅπερ ἐστὶν ὀδόντες‘ ἐπὶ πᾶσι  τὸ   εἰκοστὸν δεύτερον στοιχεῖον καλεῖται παρ´
[10, 2]   οὖν αὐτοῖς Αἰακὸς ἀνελθὼν ἐπὶ  τὸ   Ἑλληνικὸν ὄρος, τὰς καθαρὰς χεῖρας
[10, 3]   καὶ ἀναβαλλομένῳ ἐοικὼς φαίνεται καὶ  τὸ   ἔμψυχον καὶ ἐνεργὸν τὸ Ξενοφῶντος
[10, 7]   τοῦτο πρόχειρον αὐτοῖς ἐστιν ἀεὶ  τὸ   ἐπάγγελμα λόγων δὲ δύναμιν ἐπεδείκνυντο
[10, 5]   τὸ Ε; τοῦ Ζαῒ  τὸ   Ζῆτα; τοῦ Τὴθ τὸ
[10, 5]   τὸ Ζῆτα; τοῦ Τὴθ  τὸ   Θῆτα; Καὶ ὅσα τούτοις παραπλήσια.
[10, 12]   τὴν Ἶσιν Ἰώ φασι, διὰ  τὸ   ἰέναι αὐτὴν διὰ πάσης τῆς
[10, 14]   ἐπὶ τὴν οἰκείαν γῆν καὶ  τὸ   ἱερὸν ἀνεγείρειν· ὅτε καὶ ἄνεισιν
[10, 4]   τοὺς πρώτους ταῦτα ἐννοήσαντας διὰ  τὸ   κάλλος τῆς θερινῆς ὥρας, ἣν
[10, 7]   βασιλέας ἐπαινοῦντες· ἄλλοι δὲ ἐπὶ  τὸ   κατηγορεῖν τῶν πράξεων τῶν
[10, 2]   παρ´ ἀλλήλων ὑφαιρούμενοι βεβαιοῦσι μὲν  τὸ   κλέπται εἶναι, σφετερίζεσθαι δ´ ὅμως
[10, 2]   Ἕλλησιν εὐδοκίμων ἀνδρῶν χρησάμενος μαρτυρίοις  τὸ   κλεπτικὸν διελέγξας εἶδος αὐτῶν, διαφόροις
[10, 4]   δὲ ἀποδέχεσθαι καὶ ἐπαινεῖν, ὅτι  τὸ   κρεῖττον ἀγαπήσαντες, μᾶλλον δὲ τὸ
[10, 5]   ἑρμηνεύεται βοήθεια‘ ἵν´  τὸ   λεγόμενον ἐξ αὐτῶν αἰωνία βοήθεια‘
[10, 8]   μάλιστα συνεκτικωτάτων τῇ προκειμένῃ πραγματείᾳ,  τὸ   μέλλοντας τῶν παρὰ τοῖς ἀνδράσι
[10, 5]   τὴν γείτονα Φοινίκης καὶ αὐτὴν  τὸ   μὲν παλαιὸν Φοινίκην, μετέπειτα δὲ
[10, 5]   στοιχεῖα δύο καὶ εἴκοσιν, ὧν  τὸ   μὲν πρῶτόν ἐστιν Ἄλφ,
[10, 3]   οἶδ´ ὅπως ὑμῖν‘ φησίν, εἰς  τὸ   μέσον ἀγαγεῖν, μηνύω καὐτὸς Ὑπερείδην
[10, 11]   ἀκριβείας ἀνεγράψαμεν· ἵνα δὲ καὶ  τὸ   μέχρι νῦν ἐνδέον ἀποπληρώσωμεν, ἔτι
[10, 5]   τούτοις παραπλήσια. Ὥστε ἀναμφίλεκτον εἶναι  τὸ   μὴ Ἑλλήνων οἰκείας εἶναι τὰς
[10, 5]   Μετὰ ταῦτα τρισκαιδέκατον στοιχεῖόν ἐστι  τὸ   Μήμ, ἐστιν ἐξ αὐτῶν‘
[10, 4]   τὸ κρεῖττον ἀγαπήσαντες, μᾶλλον δὲ  τὸ   μόνον ἀληθὲς εὑρόντες καὶ ἀπειληφότες
[10, 7]   τοῦτον ἡρμόζοντο, τινὲς μὲν ἐπὶ  τὸ   μυθολογεῖν τραπόμενοι, τινὲς δὲ πρὸς
[10, 9]   ἐρημίας τοῦ δηλωθέντος ἱεροῦ ἐπὶ  τὸ   νʹ ἔτος Ὀζίου τοῦ τῶν
[10, 3]   καὶ τὸ ἔμψυχον καὶ ἐνεργὸν  τὸ   Ξενοφῶντος διαφθείρων. Ταῦτ´ εἰπόντος τοῦ
[10, 9]   κατὰ τὸ δεύτερον ἔτος Δαρείου  τὸ   οʹ ὑπῆρχε τῆς ἐρημίας τοῦ
[10, 12]   τε καὶ Μουσαῖος· κατὰ δὲ  τὸ   ὀκτωκαιδέκατον ἔτος τῆς Ἀγαμέμνονος βασιλείας
[10, 11]   Ἀτρεύς, Θυέστης, Ἀγαμέμνων, οὗ κατὰ  τὸ   ὀκτωκαιδέκατον ἔτος τῆς βασιλείας Ἴλιον
[10, 5]   ἐστιν ζῶν‘ ἵν´  τὸ   ὅλον ἐν αὐτῇ ζῇ
[10, 5]   ἔπειτα Λάβδ, ἐστι μάθε‘  τὸ   ὅλον ὅμως μάθε‘ Μετὰ ταῦτα
[10, 3]   ἀναγινώσκων λόγον πρὸς τοὺς ἓν  τὸ   ὂν εἰσάγοντας τοιαύταις αὐτὸν εὑρίσκω
[10, 6]   καὶ μέταλλα χρυσοῦ τὰ περὶ  τὸ   Πάγγαιον ὄρος ἐπενόησεν. Ἤδη δὲ
[10, 3]   ὃν σὺ προτιμᾷς, κατείληφε τουτὶ  τὸ   πάθος, ἐν μὲν τῇ ἑνδεκάτῃ
[10, 8]   μὲν γὰρ ψυχοπομπὸν Ἑρμῆν κατὰ  τὸ   παλαιὸν νόμιμον παρ´ Αἰγυπτίοις ἀναγαγόντα
[10, 14]   καὶ τοῦ ἱεροῦ ἐμπρησμὸν ὑπομείναντος  τὸ   πᾶν Ἰουδαίων ἔθνος ἀπάγεται εἰς
[10, 4]   ἀληθοῦς καὶ μαθήματος βιωφελοῦς εἰς  τὸ   παντελὲς ἐχήρευεν. Οὐδέ τι πρὸς
[10, 7]   ἐν τούτῳ νομίζοντες. Ὅλως δὲ  τὸ   πάντων ἐναντιώτατον ἱστορίᾳ πράττοντες διατελοῦσι.
[10, 4]   τισιν ἄλλοις οἷόν τινες αὐτῶν  τὸ   παρ´ Ἑβραίοις ἀγαθὸν εὕραντο. Τοῦτο
[10, 4]   θαυμαστὸς Πύθιος εἰς φιλοσοφίαν αὐτοὺς  τὸ   παράπαν ὠφέλει, οὐδέ τις ἄλλος
[10, 14]   καὶ Ἁβραάμ, ἀφ´ ὧν καὶ  τὸ   παρώνυμον τοῖς ἀνδράσιν ἐπιτέθειται, τῶν
[10, 10]   Ὠγύγου ἐκκειμένων, πρώτῳ μὲν ἔτει  τὸ   Πάσχα καὶ τῶν Ἑβραίων ἔξοδος
[10, 5]   τέταρτον Δέλθ, σημαίνει δέλτων‘  τὸ   πέμπτον Η, ἐστιν αὕτη‘
[10, 9]   διδασκαλίας τοῦ Χριστοῦ ποιησαμένου κατὰ  τὸ   πεντεκαιδέκατον ἔτος Τιβερίου Καίσαρος, εἴ
[10, 9]   ξεʹ Ὀλυμπιάδος καταντᾷ, Τιβερίου δὲ  τὸ   πεντεκαιδέκατον τῆς Ῥωμαίων βασιλείας κατὰ
[10, 2]   άμμων Κυρηναῖος ἐκ Μουσαίου  τὸ   Περὶ Θεσπρωτῶν βιβλίον ὁλόκληρον. Αὖθις
[10, 3]   Ὁμήρου κωμῳδηθέντος ὑπὸ Κρατίνου διὰ  τὸ   πλεονάσαι ἐν τῷ τὸν δ´
[10, 3]   Περὶ τῶν οὐκ ἰδίων Μενάνδρου,  τὸ   πλῆθος αὐτοῦ τῶν κλοπῶν ἐξέφηνε·
[10, 3]   Θεόπομπος τό τε περὶ  τὸ   πλοῖον οὐκ ἀπὸ Μεγάρων τῆς
[10, 8]   θαυμασθέντα τυχεῖν εἰκόνος ξυλίνης κατὰ  τὸ   προειρημένον ἱερόν, ταῖς ἰδίαις χερσὶ
[10, 10]   ὅπερ ἦν Ὀλυμπιάδος νεʹ ἔτος  τὸ   πρῶτον, διὰ Ζοροβάβελ, καθ´ ὃν
[10, 9]   δὲ Μωσέως πάλιν ἀνιὼν ἐπὶ  τὸ   πρῶτον ἔτος ζωῆς Ἁβραὰμ εὑρήσεις
[10, 10]   ἀνάλυσιν εὑρίσκεται ταὐτὸν διάστημα ἐπὶ  τὸ   πρῶτον ἔτος τῆς ἀπ´ Αἰγύπτου
[10, 9]   μὲν γὰρ τὸ δεύτερον κατὰ  τὸ   πρῶτον ἔτος τῆς ξεʹ Ὀλυμπιάδος
[10, 5]   Φῆ, στόμα‘ εἶθ´ ἑξῆς  τὸ   Σάδη, δικαιοσύνην‘ ὧν
[10, 13]   ἐπιλέγει μετὰ βραχέα· Ἐκαλεῖτο δὲ  τὸ   σύμπαν αὐτῶν ἔθνος Ὑκουσσώς· τοῦτο
[10, 8]   τὰ περὶ τῆς Τιτανομαχίας καὶ  τὸ   σύνολον τὴν περὶ τὰ πάθη
[10, 8]   παρ´ Αἰγυπτίοις ἀναγαγόντα τοῦ Ἄπιδος  τὸ   σῶμα μέχρι τινὸς παραδιδόναι τῷ
[10, 10]   τῆς δ´ αἰχμαλωσίας ἑβδομήκοντα〉 ἧς  τὸ   τελευταῖον ἔτος ἦν Κύρου βασιλείας
[10, 12]   Ἀττικὰ συγγραψαμένων ὀγδόῃ φθίνοντος, βασιλεύοντος  τὸ   τελευταῖον ἔτος Μενεσθέως, πληθυούσης σελήνης·
[10, 5]   τρίτον Γίμελ, ἐστι πλήρωσις‘  τὸ   τέταρτον Δέλθ, σημαίνει δέλτων‘
[10, 5]   ζῶν‘ μετὰ ταῦτα στοιχεῖον ἔνατον  τὸ   Τήθ, ἐστι καλή‘ ἔπειτα
[10, 4]   θεὸς παρὰ τοῖς Ἕλλησι διαφερόντως  τὸ   τηνικάδε μάλιστα ἦν ἀκμάζων,
[10, 3]   ἔφη, εἰ Θεοπόμπου καὶ Ἐφόρου  τὸ   τῆς κλοπῆς πάθος ἥψατο, ἀργοτέρων
[10, 8]   υἱούς, κατασκευάσαντας δὲ τοῖς Σαμίοις  τὸ   τοῦ Ἀπόλλωνος τοῦ Πυθίου ξόανον.
[10, 5]   δεύτερον Βήθ, μεθερμηνεύεται οἴκου‘  τὸ   τρίτον Γίμελ, ἐστι πλήρωσις‘
[10, 9]   τοῦ Ἰουδαίων βασιλέως ἀνιὼν ἐπὶ  τὸ   τρίτον ἔτος Λαβδὼν παρ´ Ἑβραίοις
[10, 12]   τῶν Ἐξηγητικῶν. Ἀπαιτεῖ δ´ ὅμως  τὸ   ὑπόμνημα καὶ ἡμᾶς ἐπιδραμεῖν τὰ
[10, 5]   σημαίνει πηγὴν ὀφθαλμόν‘ ἔπειτα  τὸ   Φῆ, στόμα‘ εἶθ´ ἑξῆς
[10, 4]   Ὧν Πυθαγόρας πρῶτος, Φερεκύδου γνώριμος,  τὸ   φιλοσοφίας ἀνευρὼν ὄνομα, ὡς μέν
[10, 3]   εἰ λαβὼν παρὰ Δημοσθένους πρὸς  τὸ   χεῖρον διέστρεψε. Καὶ μετὰ βραχέα
[10, 3]   καὶ τὸ δεινόν, ὅτι ἐπὶ  τὸ   χεῖρον. Τὰ γοῦν περὶ τῆς
[10, 10]   ἔτεσιν ἐπίσημος ἱστορία τυγχάνει, κατὰ  τὸ   χρήσιμον ἐκλεγήσεται. Καὶ μετὰ βραχέα
[10, 2]   ἑαυτῶν ἑκόντες τὴν μεγίστην εὐήθειαν,  τὸ   ψευδῆ συγγράφειν· ἀληθῆ δ´ εἶναι
[10, 4]   πάντων θεοῦ φύραντες οὐδέ γε  τὸ   ψεῦδος ἅμα τῷ ἀληθεῖ συγχέαντες;




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 27/08/2008