Livre, Chap. |
[10, 8] |
περιειργασμένους
Ἕλληνας
καὶ
τὰ
Ἑβραίων
|
μὴ |
ἀγνοῆσαι,
ἀρχῆθεν
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα |
[10, 1] |
κἄπειτα
καὶ
αὐτοὺς
τοὺς
Ἕλληνας
|
μὴ |
ἀγνοῆσαι
τοὺς
ἄνδρας,
μνημονεῦσαι
δὲ |
[10, 4] |
ἐξητακότας,
καὶ
τὴν
τῶν
δηλουμένων
|
μὴ |
ἀγνοῆσαι
φιλοσοφίαν,
νέους
μὲν
τῷ |
[10, 4] |
πρόκειται
τὸν
ἀπολογισμὸν
ὑποσχεῖν
τοῦ
|
μὴ |
ἀλόγως
ἡμᾶς
τὴν
παρ´
Ἑβραίοις |
[10, 2] |
ἑξῆς
ἐπιλέγει
ταῦτα·
Ὡς
δὲ
|
μὴ |
ἄμοιρον
τήν
τε
φιλοσοφίαν
τήν |
[10, 4] |
ΤΗΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ
ΠΡΟΤΕΤΙΜΗΚΑΜΕΝ.
Ὅτι
|
μὴ |
ἄνευ
λόγου
σώφρονος
δεύτερα
θέμενοι |
[10, 9] |
λόγον,
ὅπως
ὁμοῦ
τῶν
οἰκείων
|
μὴ |
ἀποστεροῖντο
καρπῶν
οἱ
τῶν
λόγων |
[10, 2] |
τῶν
τὰς
αἱρέσεις
διανενεμημένων,
ὡς
|
μὴ |
ἀχάριστοι
ἐλεγχθεῖεν
παρὰ
Σωκράτους
εἰληφέναι |
[10, 9] |
καὶ
διὰ
πλειόνων
μαρτύρων,
ἀλλὰ
|
μὴ |
δι´
ἑνὸς
ἐμοῦ,
ἡ
σύστασις |
[10, 10] |
αἱ
δὲ
ἠκρίβωνται
πολλοῖς,
τῷ
|
μὴ |
ἐκ
πλείστου
διαστήματος,
διὰ
τετραετίας |
[10, 5] |
παραπλήσια.
Ὥστε
ἀναμφίλεκτον
εἶναι
τὸ
|
μὴ |
Ἑλλήνων
οἰκείας
εἶναι
τὰς
τοιάσδε |
[10, 2] |
κλοπὴν
τῆς
ἀληθείας
ἐκδεχόμενοι,
εἰ
|
μὴ |
ἐπαχθὲς
εἰπεῖν,
ἀπεδείξαμεν,
φέρε
μάρτυρας |
[10, 3] |
ἄνασσον
ἐκαρτύναντο
φάλαγγας.
Ἀλλ´
ἵνα
|
μὴ |
καὶ
αὐτὸς
κλοπῆς
ἄλλους
αἰτιώμενος |
[10, 1] |
ἡμῶν
ἂν
εἴη,
εἰ
τὰ
|
μὴ |
μόνοις
Ἑβραίοις
ἄνωθεν
ἐξ
αἰῶνος |
[10, 1] |
εἶναί
φαμεν
ἐσκευωρῆσθαι
αὐτοῖς,
ὅτε
|
μὴ |
μόνον
τὰ
λοιπὰ
τῶν
μαθημάτων |
[10, 11] |
μετὰ
βραχέα·
Πλὴν
Ὅμηρος
ἔστω
|
μὴ |
μόνον
ὕστερος
τῶν
Ἰλιακῶν,
ἀλλὰ |
[10, 5] |
τοῖς
Ἕλλησι·
διὸ
καὶ
μάλιστα
|
μὴ |
ὄντα
ἴδια
Ἑλλήνων
ὁμολογεῖται.
Ἔστι |
[10, 5] |
ὅθεν,
ὡς
ἔφην,
ὁμολογεῖν
ἀνάγκη
|
μὴ |
ὄντα
οἰκεῖα
Ἑλλήνων,
παραπεποιημένα
δὲ |
[10, 1] |
τὰ
καί
τισιν,
εἰ
καὶ
|
μὴ |
πᾶσιν,
αὐτοῖς
δέ
γε,
ὧν |
[10, 2] |
ἐλέγχοις
κατεφώρασεν.
Εἰ
δέ
σοι
|
μὴ |
πιστὸς
οὗτος,
ἅτε
τῆς
Ἑλληνικῆς |
[10, 9] |
λέγεται
Ζῆνα
κεκληκέναι
τὸν
θεόν,
|
μὴ |
πρότερον
οὕτω
παρ´
ἀνθρώποις
ὠνομασμένον· |
[10, 9] |
τὸν
Σαγχουνιάθωνα
Μωσέα
γεγονέναι
καὶ
|
μὴ |
πρότερον,
ὧδε
τὸν
ἔλεγχον
ἐφοδεύσω· |
[10, 7] |
δοκοῦσαν.
Τὸ
γὰρ
ἐξ
ἀρχῆς
|
μὴ |
σπουδασθῆναι
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησι
δημοσίᾳ |
[10, 11] |
δεύτερον
δ´
ὅπως
τὰ
ὅσα
|
μὴ |
συνίεσαν,
διά
τινος
ἐπιπλάστου
ῥητολογίας |
[10, 7] |
καὶ
γράφοιεν·
οἱ
δ´
εἰ
|
μὴ |
τὰ
αὐτὰ
γράψειαν
ἑτέροις,
οὕτως |
[10, 7] |
ὁρῶ
συμβεβηκός,
εἴ
γε
δεῖ
|
μὴ |
ταῖς
ματαίαις
δόξαις
ἐπακολουθεῖν,
ἀλλ´ |
[10, 1] |
εἰς
μακρὸν
ἀποδειχθήσεται.
Ἢ
εἰ
|
μὴ |
τοῦτο,
συνενεχθῆναι
δὲ
φαίη
τις |
[10, 14] |
ἀποδείξεσιν
ἐπισωρεύειν,
τοῦ
φιλαλήθους,
ἀλλὰ
|
μὴ |
φιλαπεχθήμονος
καὶ
τοῖς
εἰρημένοις
ἀρκουμένου |