Alphabétiquement     [«   »]
τότε 4
Τοῦ 6
ΤΟΥ 9
τοῦ 153
τοῦδε 1
τοῦθ´ 2
τοὐναντίον 2
Fréquences     [«    »]
117 ἐν
151 τὰ
121 τὸν
153 τοῦ
154
162 τε
178 τῆς
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Eusèbe de Césarée, Préparation évangélique, livre X

τοῦ


Livre, Chap.
[10, 11]   Ὥρου τοῦ Σαμίου καὶ Προναπίδου  τοῦ   Ἀθηναίου. Λίνος μὲν γὰρ Ἡρακλέους
[10, 11]   αὐτὸν ἐπεισφερόμενά φασιν ὑπὸ Ὀνομακρίτου  τοῦ   Ἀθηναίου συντετάχθαι, γενομένου κατὰ τὴν
[10, 12]   κατὰ Ἰουδαίων συντάξασθαι βιβλίον, Ἀμώσιος  τοῦ   Αἰγυπτίων βασιλέως μεμνημένος καὶ τῶν
[10, 10]   Ἐπὶ Ἄπιδος τοῦ Φορωνέως μοῖρα  τοῦ   Αἰγυπτίων στρατοῦ ἐξέπεσεν Αἰγύπτου, οἳ
[10, 5]   ἕκαστον στοιχεῖον ἐπωνυμίας. Τί γὰρ  τοῦ   Ἄλφ τὸ Ἄλφα διενήνοχεν;
[10, 14]   ἐν Λαμψάκῳ διεδέξατο τὴν σχολὴν  τοῦ   Ἀναξαγόρου, μεταβὰς δ´ εἰς Ἀθήνας
[10, 3]   τούτοις ἐπαγαγὼν ἐπιλέγει· Ταῦτ´ οὖν  τοῦ   Ἄνδρωνος περὶ Πυθαγόρου ἱστορηκότος πάντα
[10, 8]   παλαιὸν νόμιμον παρ´ Αἰγυπτίοις ἀναγαγόντα  τοῦ   Ἄπιδος τὸ σῶμα μέχρι τινὸς
[10, 8]   κατασκευάσαντας δὲ τοῖς Σαμίοις τὸ  τοῦ   Ἀπόλλωνος τοῦ Πυθίου ξόανον. Τοσαῦτα
[10, 4]   γοῦν αὐτὸν ἐν Τιμαίῳ πρὸς  τοῦ   βαρβάρου παιδευόμενον, ἐν οἷς φησιν
[10, 8]   δ´ ἔνιοι λέγουσιν, ὑπὸ Μάρου  τοῦ   βασιλέως, πολλοῖς ἔτεσι πρότερον τῆς
[10, 13]   ἐν Ἱεροσολύμοις νεὼν ὑπὸ Σολομῶνος  τοῦ   βασιλέως ᾠκοδομῆσθαι ἔτεσι θᾶττον ἑκατὸν
[10, 5]   Ἄλφ τὸ Ἄλφα διενήνοχεν;  τοῦ   Βὴθ τὸ Βῆτα; τοῦ
[10, 5]   τοῦ Βὴθ τὸ Βῆτα;  τοῦ   Γάμμα τὸ Γίμελ; τοῦ
[10, 3]   συγκεχρῆσθαι δοκεῖν εἰληφέναι παρὰ  τοῦ   γεγεννηκότος. δ´ Ἀντίμαχος τὰ
[10, 12]   ἐστι τῶν Τρωϊκῶν μιᾷ γενεᾷ·  τοῦ   γοῦν Τληπολέμου, ὃς ἦν υἱὸς
[10, 3]   Σωτηρίδαν Περὶ τῆς Κτησίου κλοπῆς,  τοῦ   δ´ αὐτοῦ καὶ Περὶ τῆς
[10, 3]   πεπατημένον οὐκ ὤκνησεν Ἀντίμαχος μεταθεῖναι.  τοῦ   δὲ Λαῶν, οἷσιν ἄνασσε, πατὴρ
[10, 2]   τὴν Πυθίαν πῶς ἂν ἀπαλλαγεῖεν  τοῦ   δεινοῦ. Μίαν δ´ αὐτοῖς ἔχρησεν
[10, 3]   Μεθ´ ὧν ἕβδομος αὐτὸς κατακλινείς,  τοῦ   δείπνου προκόπτοντος καί τινος ζητήσεως
[10, 5]   τοῦ Γάμμα τὸ Γίμελ;  τοῦ   Δὲλθ τὸ Δέλτα; τοῦ
[10, 9]   κἀντεῦθεν πάλιν ἀνατρεχόντων ἀπὸ μὲν  τοῦ   δευτέρου ἔτους Δαρείου ἐπὶ τὴν
[10, 9]   χιλίοις πεντακοσίοις ἔτεσι κατὰ τὴν  τοῦ   δηλωθέντος ἀνδρὸς ὁμολογίαν. Καὶ ταῦτα
[10, 9]   ἔτη φεʹ Τοσαῦτα δὲ ἀπὸ  τοῦ   δηλωθέντος ἔτους τῆς Κέκροπος βασιλείας
[10, 9]   τοῦ ὑστάτου ἔτους τῆς ἐρημίας  τοῦ   δηλωθέντος ἱεροῦ ἐπὶ τὸ νʹ
[10, 3]   πολλὰ μετενήνοχεν αὐτοῖς ὀνόμασιν ἐκ  τοῦ   Δημοσθένους Κατὰ Κόνωνος αἰκίας;
[10, 8]   ἀπομιμήσασθαι τὴν τοῦ λαβυρίνθου πλοκὴν  τοῦ   διαμένοντος μὲν μέχρι τοῦ νῦν
[10, 8]   παρὰ τοῖς Αἰγυπτίοις τὸν νεὼν  τοῦ   Διὸς περαιοῦσθαι τὸν ποταμὸν εἰς
[10, 12]   τὰ Ἀττικά, τὰ ἀπὸ Κέκροπος  τοῦ   διφυοῦς‘ δὴ καὶ αὐτόχθονος, ὥς
[10, 6]   καὶ τὰ ἀπὸ τῆς Ἰωσήπου  τοῦ   Ἑβραίου γραφῆς, ἣν Περὶ τῆς
[10, 12]   κόρης ἁρπαγὴ καὶ  τοῦ   ἐν Ἐλευσῖνι τεμένους καθίδρυσις καὶ
[10, 11]   Κόρης ἁρπαγὴ καὶ  τοῦ   ἐν Ἐλευσῖνι τεμένους καθίδρυσις καὶ
[10, 9]   καὶ τῆς κατ´ αὐτὸν ἀνανεώσεως  τοῦ   ἐν Ἱεροσολύμοις νεώ, γέγονε
[10, 9]   τὸ οʹ ὑπῆρχε τῆς ἐρημίας  τοῦ   ἐν Ἱεροσολύμοις νεώ, καθὼς τὰ
[10, 1]   δὲ τὰ περὶ εὐσεβείας ἑνὸς  τοῦ   ἐπὶ πάντων θεοῦ τά τε
[10, 4]   πλάνην τὴν πολύθεον τῇ γνώσει  τοῦ   ἐπὶ πάντων θεοῦ φύραντες οὐδέ
[10, 3]   ὅτι μὲν ἕτερος παρὰ  τοῦ   ἑτέρου μετέθηκε πρόδηλον· συγχρονούντων δ´
[10, 5]   τοῦ Η τὸ Ε;  τοῦ   Ζαῒ τὸ Ζῆτα; τοῦ
[10, 5]   τοῦ Δὲλθ τὸ Δέλτα;  τοῦ   Η τὸ Ε; τοῦ
[10, 8]   δὲ κάλλιστον πρόπυλον ἐν Μέμφει  τοῦ   Ἡφαιστ〈 ε〉 ίου Δαίδαλον ἀρχιτεκτονῆσαι,
[10, 8]   πάλιν ἐπιστρέφειν, ὡς ἐξ Αἰθιοπίας  τοῦ   θεοῦ παρόντος) τήν τε συνουσίαν
[10, 11]   δὲ Ἴναχον ὑπὸ Φορωνέως μόλις  τοῦ   θηριώδους βίου καὶ νομάδος περιγραφὴ
[10, 12]   Ἀγαμέμνονος βασιλείας Ἴλιον ἑάλω, Δημοφῶντος  τοῦ   Θησέως βασιλεύοντος Ἀθήνησι τῷ πρώτῳ
[10, 9]   εἰληφὼς τὰ ὑπομνήματα παρὰ Ἱερομβάλου  τοῦ   ἱερέως θεοῦ Ἰευώ, ὃς Ἀβελβαλῷ
[10, 14]   τῆς Ἱερουσαλὴμ ὑπὸ Ἀσσυρίων καὶ  τοῦ   ἱεροῦ ἐμπρησμὸν ὑπομείναντος τὸ πᾶν
[10, 9]   Ἑβραίους ἀπὸ νʹ ἔτους Ὀζίου  τοῦ   Ἰουδαίων βασιλέως ἀνιὼν ἐπὶ τὸ
[10, 14]   πλεῖστον τῆς εἰς Βαβυλῶνα αἰχμαλωσίας  τοῦ   Ἰουδαίων ἔθνους δῆλός ἐστι γεγονώς,
[10, 9]   μετὰ τὴν ἀπὸ Βαβυλῶνος ἐπάνοδον  τοῦ   Ἰουδαίων ἔθνους, εὕροι ἂν ἀπὸ
[10, 14]   τυγχάνει. Μετὰ Μωσέα τοίνυν προέστη  τοῦ   Ἰουδαίων ἔθνους Ἰησοῦς, ὥς τινες,
[10, 3]   ἑνδεκάτῃ τῶν Περὶ Φίλιππον ἐκ  τοῦ   Ἰσοκράτους’ Ἀρεοπαγιτικοῦ μεταγράψαντα αὐτοῖς ὀνόμασιν
[10, 14]   ὅτε καὶ ἄνεισιν Ἰησοῦς  τοῦ   Ἰωσεδὲκ καὶ Ζοροβάβελ τοῦ
[10, 10]   Ζοροβάβελ, καθ´ ὃν Ἰησοῦς  τοῦ   Ἰωσεδέκ, τὴν πρώτην καὶ μερικὴν
[10, 3]   τρόπος ὅτι τε οὐδὲ  τοῦ   καθ´ ἑαυτῶν ἐφείσαντο ἐλέγχου, ἀρκεῖν
[10, 10]   δὲ Ὤγυγον, διὰ τὴν ἀπὸ  τοῦ   κατακλυσμοῦ πολλὴν φθοράν, ἀβασίλευτος ἔμεινεν
[10, 11]   τὰ Ἀριμάσπια συγγράψαντος Ἀσβόλου τε  τοῦ   Κενταύρου καὶ Ἰσάτιδος Δρύμωνός τε
[10, 8]   τινὸς παραδιδόναι τῷ περικειμένῳ τὴν  τοῦ   Κερβέρου προτομήν. Τοῦ δὲ Ὀρφέως
[10, 3]   παρ´ Ἰσαίῳ ἐν τῷ Περὶ  τοῦ   Κίλωνος κλήρου καὶ παρὰ Ἰσοκράτει
[10, 14]   πρὸ αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ περὶ  τοῦ   κινοῦντος αὐτὴν αἰτίου. Ἦν γὰρ
[10, 11]   Μουσαίου, Δημοδόκου, Φημίου, Σιβύλλης, Ἐπιμενίδου  τοῦ   Κρητός, ὅστις εἰς τὴν Σπάρτην
[10, 9]   Ἰλίου ἅλωσιν κατὰ τοὺς Λαβδὼν  τοῦ   κριτοῦ χρόνους, ἑπτὰ ἔτεσι πρότερον
[10, 13]   τεσσαράκοντα τρισὶ καὶ μησὶν ὀκτὼ  τοῦ   κτίσαι Τυρίους Καρχηδόνα· εἶτα μεταβὰς
[10, 3]   πρὸς Ἀγησίλαον συνόδου δι´ Ἀπολλοφάνους  τοῦ   Κυζικηνοῦ καὶ τὰς ἀμφοῖν πρὸς
[10, 11]   Ἰσάτιδος Δρύμωνός τε καὶ Εὔκλου  τοῦ   Κυπρίου καὶ Ὥρου τοῦ Σαμίου
[10, 8]   δὲ Δαίδαλον λέγουσιν ἀπομιμήσασθαι τὴν  τοῦ   λαβυρίνθου πλοκὴν τοῦ διαμένοντος μὲν
[10, 10]   διαφθαρέντων διασωθείς, κατὰ τὴν Αἰγύπτου  τοῦ   λαοῦ μετὰ Μωσέως ἔξοδον γεγενῆσθαι,
[10, 10]   πρώτην καὶ μερικὴν ἀπόπεμψιν ἐποιήσατο  τοῦ   λαοῦ, πληρωθείσης τῆς ἑβδομηκονταετίας, ὡς
[10, 14]   δὲ Ἠλεὶ τὸν ἱερέα ἡγεῖται  τοῦ   λαοῦ Σαμουήλ. Μεθ´ ὃν πρῶτος
[10, 2]   δὲ τούτοις ἐπαγαγὼν πλείους ἀποδείξεις  τοῦ   λόγου πάλιν τελευτῶν προστίθησι τάδε·
[10, 14]   Περσῶν βασιλείας, μικρῷ θᾶττον Ἀλεξάνδρου  τοῦ   Μακεδόνος, Αὐγούστου δὲ τοῦ Σεβαστοῦ
[10, 10]   ἔτη τὰ λοιπὰ μʹ Ἰησοῦ  τοῦ   μετ´ ἐκεῖνον ἡγησαμένου κεʹ πρεσβυτέρων
[10, 11]   τε καὶ νομοθεσίας, ἐπὶ Λυγκέως  τοῦ   μετὰ Δαναὸν βασιλεύσαντος γέγονεν, ἑνδεκάτῃ
[10, 4]   δὴ πρόκειται τὸν ἀπολογισμὸν ὑποσχεῖν  τοῦ   μὴ ἀλόγως ἡμᾶς τὴν παρ´
[10, 7]   ὑποκειμένους καὶ πολλὴν ἐποιήσαντο πρόνοιαν  τοῦ   μηδὲν ἄμνηστον τῶν παρ´ αὐτοῖς
[10, 3]   ἐν τῇ δευτέρᾳ πολλὰ Ἑκαταίου  τοῦ   Μιλησίου κατὰ λέξιν μετήνεγκεν ἐκ
[10, 6]   ἐν δυσὶν ἐπραγματεύσατο βιβλίοις, περὶ  τοῦ   νέους γεγονέναι τοὺς Ἕλληνας καὶ
[10, 11]   ξύλων παντοδαπῶν ὕλην εἰς τὴν  τοῦ   νεὼ κατασκευὴν ἐδωρήσατο. Καὶ Μένανδρος
[10, 3]   τὸ Ξενοφῶντος διαφθείρων. Ταῦτ´ εἰπόντος  τοῦ   Νικαγόρου Ἀπολλώνιος· Καὶ τί
[10, 8]   πλοκὴν τοῦ διαμένοντος μὲν μέχρι  τοῦ   νῦν καιροῦ, οἰκοδομηθέντος δέ, ὡς
[10, 3]   τι δοκῇ λέγειν περιττόν, καὶ  τοῦ   ξένου προστέθεικε τοὔνομα, Περίλαον αὐτὸν
[10, 3]   τε καὶ τοῦ Ξενοφῶντος πολλὰ  τοῦ   Ξενοφῶντος αὐτὸν μετατιθέντα κατείληφα, καὶ
[10, 3]   Ἑλληνικαῖς ἐντυγχάνων αὐτοῦ τε καὶ  τοῦ   Ξενοφῶντος πολλὰ τοῦ Ξενοφῶντος αὐτὸν
[10, 12]   Ἀσσυρίων ἀρχῆς, τῆς δὲ Βηλούχου  τοῦ   ὀγδόου δυναστείας τῷ δευτέρῳ καὶ
[10, 2]   ἱστορίαν, ἀλλὰ μηδὲ τὴν ῥητορικὴν  τοῦ   ὁμοίου ἐλέγχου περιίδωμεν, καὶ τούτων
[10, 3]   τὴν κλοπὴν δήλην πεποίηκεν  τοῦ   ὀνόματος μετάθεσις· τοῖς μὲν γὰρ
[10, 3]   τύχην περιπέπτωκα, Πρωταγόρου τὸν Περὶ  τοῦ   ὄντος ἀναγινώσκων λόγον πρὸς τοὺς
[10, 11]   Τοῦτο δέ ἐστι φανερὸν ἀπὸ  τοῦ   παιδὸς αὐτοῦ Τληπολέμου, τοῦ στρατεύσαντος
[10, 7]   ἀεὶ δὲ καινοὺς καθιστάμενοι βίους  τοῦ   παντὸς ἐνόμιζον ἄρχειν ἕκαστος τῶν
[10, 11]   διηγήσεις. Βηρωσσὸς ἀνὴρ Βαβυλώνιος, ἱερεὺς  τοῦ   παρ´ αὐτοῖς Βήλου κατ´ Ἀλέξανδρον
[10, 10]   Ἀττικῆς χρονογραφίας ἀριθμουμένης, ἀπὸ Ὠγύγου  τοῦ   παρ´ ἐκείνοις αὐτόχθονος πιστευθέντος, ἐφ´
[10, 9]   οὕτως ἔχοντα συνέστη. Ἐπὶ δὲ  τοῦ   παρόντος πρὸς τοῖς εἰρημένοις μάρτυρι
[10, 4]   προϊὼν ἐπιδείξει· τοσοῦτον δὲ ἐπὶ  τοῦ   παρόντος τοὺς ἐντυγχάνοντας ἐπισημαίνεται, ὡς
[10, 7]   ἅπαντες οἰκοῦσιν ἥκιστα ταῖς ἐκ  τοῦ   περιέχοντος φθοραῖς ὑποκειμένους καὶ πολλὴν
[10, 9]   Γίνονται τοίνυν αἱ μεταξὺ Δαρείου  τοῦ   Πέρσου καὶ Τιβερίου τοῦ Ῥωμαίων
[10, 9]   ἀνωτέρω χρόνους τοὺς μέχρι Δαρείου  τοῦ   Περσῶν βασιλέως καὶ τῆς κατ´
[10, 14]   ἀπὸ Θαλοῦ ἀρξάμενοι κατώτεροι Κύρου  τοῦ   Περσῶν βασιλέως φαίνονται ἠκμακότες.
[10, 3]   Σπάνια δὲ τὰ τῶν πρὸ  τοῦ   Πλάτωνος γεγονότων βιβλία, ἐπεὶ ἴσως
[10, 11]   δυσὶ προάγων γενεαῖς τῶν Τρωϊκῶν  τοῦ   πλείονα πρὸς τοὺς φιλομαθεῖς συντάττειν
[10, 11]   ἐκεῖνον αὐτὸν ὑπειλήφθω γεγονέναι τὸν  τοῦ   πολέμου καιρόν, ἔτι δὲ καὶ
[10, 3]   τοῦ Φοίνικος ὀρνέου καὶ περὶ  τοῦ   ποταμίου ἵππου καὶ τῆς θήρας
[10, 11]   Καὶ περὶ μὲν τῶν χρόνων  τοῦ   προειρημένου ποιητοῦ, λέγω δὴ Ὁμήρου,
[10, 4]   συμβαλεῖσθαι τὴν σημείωσιν εἰς ἀπόδειξιν  τοῦ   προκειμένου σκοποῦ, εἰ δὴ πρόκειται
[10, 14]   ἀρκουμένου ποικίλην περιέχουσι τὴν περὶ  τοῦ   προκειμένου σύστασιν; Προὔκειτο δὲ ἡμῖν
[10, 11]   εἰς τὴν Σπάρτην ἀφίκετο, Ἀρισταίου  τοῦ   Προκοννησίου καὶ τοῦ τὰ Ἀριμάσπια
[10, 10]   τοῦδε τοῦ συγγράμματος Ὤγυγον, ὃς  τοῦ   πρώτου κατακλυσμοῦ γέγονεν ἐπώνυμος πολλῶν
[10, 12]   λέγειν ἐπιχειρεῖν, περὶ Φορωνέως τε  τοῦ   πρώτου λεχθέντος καὶ Νιόβης καὶ
[10, 7]   Διοδώρου μαρτυρία, ἣν ἀπὸ  τοῦ   πρώτου τῆς συναχθείσης αὐτῷ Βιβλιοθήκης
[10, 8]   τοῖς Σαμίοις τὸ τοῦ Ἀπόλλωνος  τοῦ   Πυθίου ξόανον. Τοσαῦτα δὲ καὶ
[10, 9]   Δαρείου τοῦ Πέρσου καὶ Τιβερίου  τοῦ   Ῥωμαίων βασιλέως Ὀλυμπιάδες ρλζʹ αἳ
[10, 9]   ὡς τοσοῦτον εἶναι πρεσβύτερον Μωσέα  τοῦ   Σαγχουνιάθωνος ὁπόσον ἂν οὗτος λείπηται
[10, 14]   τοῦ Ἰωσεδὲκ καὶ Ζοροβάβελ  τοῦ   Σαλαθιὴλ καταβάλλονταί τε θεμελίους, προφητευόντων
[10, 11]   Εὔκλου τοῦ Κυπρίου καὶ Ὥρου  τοῦ   Σαμίου καὶ Προναπίδου τοῦ Ἀθηναίου.
[10, 14]   Ἀλεξάνδρου τοῦ Μακεδόνος, Αὐγούστου δὲ  τοῦ   Σεβαστοῦ οὐ πολὺ πρόσθεν ἔτεσι
[10, 3]   τε γὰρ περὶ τῆς προρρήσεως  τοῦ   σεισμοῦ ἐν Μεταποντίῳ ὑπ´ Ἄνδρωνος
[10, 10]   Ἑβραίων συνεχρόνισεν ἐπισημειούμενος, ἴσως ἂν  τοῦ   σκοποῦ τύχοιμι. Ἑβραίων μὲν οὖν
[10, 3]   Ἀλεξανδρεὺς Φιλόστρατος Περὶ τῆς  τοῦ   Σοφοκλέους κλοπῆς πραγματείαν κατεβάλετο. Κεκίλιος
[10, 3]   δι´ αὐτῆς ἐστ〈 ηρ〉 ιγμένου  τοῦ   στίχου. τὸ γὰρ Τὸν δ´
[10, 11]   ἀπὸ τοῦ παιδὸς αὐτοῦ Τληπολέμου,  τοῦ   στρατεύσαντος ἐπὶ Ἴλιον. Ὀρφεὺς δὲ
[10, 10]   Φαμὲν τοίνυν ἔκ γε τοῦδε  τοῦ   συγγράμματος Ὤγυγον, ὃς τοῦ πρώτου
[10, 7]   ἐστι παρ´ αὐτοῖς περὶ  τοῦ   συγγράφειν τὰς ἱστορίας ἐπιμέλεια. Τὰ
[10, 10]   κατὰ μηδὲν αὑτοῖς τῶν πρὸ  τοῦ   συμφωνούντων· αἱ δὲ ἠκρίβωνται πολλοῖς,
[10, 11]   ἀφηγεῖταί τινος αὐτῶν ὄνομα Ναβουχοδονόσορ,  τοῦ   συστρατεύσαντος ἐπὶ Φοίνικας καὶ Ἰουδαίους,
[10, 9]   ἄρξαι Ἑβραίων, ὃν κατὰ τὴν  τοῦ   σώματος ἀλκὴν ἀνυπόστατον γενέσθαι φασίν,
[10, 9]   Αὐγούστου Ῥωμαίων αὐτοκράτορος καὶ τῆς  τοῦ   σωτῆρος ἡμῶν γενέσεως ἀρχήν τε
[10, 11]   ἀφίκετο, Ἀρισταίου τοῦ Προκοννησίου καὶ  τοῦ   τὰ Ἀριμάσπια συγγράψαντος Ἀσβόλου τε
[10, 10]   δ´ ἀναφέροι τις ἐπιλογιζόμενος ἀπὸ  τοῦ   τέλους τῆς αἰχμαλωσίας ασλζʹ ἔτη,
[10, 5]   τοῦ Ζαῒ τὸ Ζῆτα;  τοῦ   Τὴθ τὸ Θῆτα; Καὶ ὅσα
[10, 7]   καὶ τἀληθὲς ἐπικρατεῖ μᾶλλον περὶ  τοῦ   τὴν νῦν οὖσαν τῶν γραμμάτων
[10, 13]   καθάπερ αὐτὸν ἐκεῖνον παραγαγὼν μάρτυρα·  τοῦ   Τίμαιος ὄνομα. Ἐπὶ τούτου οὐκ
[10, 12]   σορὸν ἀποτεθεῖσθαι ἐν τῷ ναῷ  τοῦ   τιμωμένου δαίμονος, κἀντεῦθεν Σορόαπιν κληθῆναι
[10, 14]   Ἐλεάτης· ὅν φασιν ἐπιβουλὴν κατὰ  τοῦ   τότε τυράννου συστησάμενον ἁλῶναι, στρεβλούμενον
[10, 11]   δὲ γεγονυίας Ἰλίου κτίσεως καὶ  τοῦ   Τρωὸς καὶ Δαρδάνου λίαν ἀρχαιότερος.
[10, 14]   συστησάμενον ἁλῶναι, στρεβλούμενον δ´ ὑπὸ  τοῦ   τυράννου, ὅπως τοὺς σὺν αὐτῷ
[10, 14]   ἄνδρας ἀπογράψηται, οὐ προσποιηθέντα τὰς  τοῦ   τυράννου τιμωρίας διαμασησάμενον τὴν γλῶσσαν
[10, 1]   πρῶτον ἁπάντων συνιδεῖν εἰς ἔλεγχον  τοῦ   τῶν δηλουμένων τρόπου. μὲν
[10, 4]   μεθ´ ἣν ἀπὸ Θαλοῦ  τοῦ   τῶν ἑπτὰ σοφῶν ἑνὸς Ἰωνικὴ
[10, 9]   ἐπὶ τὸ νʹ ἔτος Ὀζίου  τοῦ   τῶν Ἰουδαίων βασιλέως ἀνιών, καθ´
[10, 4]   εὕραντο. Τοῦτο δὲ ἦν  τοῦ   τῶν ὅλων θεοῦ γνῶσις καὶ
[10, 13]   οὐ βασιλεῖς σημαίνεσθαι διὰ τῆς  τοῦ   Ὓκ προσηγορίας, ἀλλὰ τοὐναντίον αἰχμαλώτους
[10, 9]   δ´ ἂν εὕροις τὰ ἀπὸ  τοῦ   ὑστάτου ἔτους τῆς ἐρημίας τοῦ
[10, 14]   δεῖ πλῆθος ταῖς ἀποδείξεσιν ἐπισωρεύειν,  τοῦ   φιλαλήθους, ἀλλὰ μὴ φιλαπεχθήμονος καὶ
[10, 3]   ἴσως πλείους ἄν τις ἐφώρασε  τοῦ   φιλοσόφου. Ἐγὼ δ´ οὖν,
[10, 9]   ὀκτακόσια ἔτη κατὰ τὴν ἐκτεθεῖσαν  τοῦ   φιλοσόφου μαρτυρίαν. Ἔτι δὲ πολὺ
[10, 9]   γενέσθαι τὸν Ἁβραάμ, δὲ  τοῦ   φιλοσόφου παλαιότερον τὸν Μωσέα συνίστησιν.
[10, 3]   ἐν τῷ Τρίποδι περὶ Πυθαγόρου  τοῦ   φιλοσόφου τὰ περὶ τὰς προρρήσεις
[10, 3]   τῆς Περιηγήσεως, βραχέα παραποιήσας, τὰ  τοῦ   Φοίνικος ὀρνέου καὶ περὶ τοῦ
[10, 10]   Ἑλληνικῶν ἱστοριῶν λέγων· Ἐπὶ Ἄπιδος  τοῦ   Φορωνέως μοῖρα τοῦ Αἰγυπτίων στρατοῦ
[10, 9]   ἀρχήν τε τῆς εὐαγγελικῆς διδασκαλίας  τοῦ   Χριστοῦ ποιησαμένου κατὰ τὸ πεντεκαιδέκατον
[10, 7]   Οὐ μὴν οὐδ´ ἀπ´ ἐκείνου  τοῦ   χρόνου δύναιτό τις ἂν δεῖξαι
[10, 9]   παρ´ Ἕλλησι. Κατὰ τοῦτο δὲ  τοῦ   χρόνου παρ´ Ἑβραίοις ἡγοῦνται οἱ
[10, 13]   ἐστιν, ἐκ τῶν εἰρημένων ἐτῶν  τοῦ   χρόνου συλλογισθέντος, ὅτι οἱ καλούμενοι
[10, 13]   τῶν κατ´ Αἴγυπτον βασιλέων μετὰ  τοῦ   χρόνου τῆς ἀρχῆς αὐτῶν ἀπαριθμησάμενος
[10, 7]   τὴν πλάνην καὶ τὴν ἐξουσίαν  τοῦ   ψεύδεσθαι τοῖς μετὰ ταῦτα βουληθεῖσι
[10, 4]   μόνον ἀληθὲς εὑρόντες καὶ ἀπειληφότες  τοῦ   ψεύδους ἀνεχωρήσαμεν, οὔτε εἰς ἄθεον




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 27/08/2008