Livre, Chap. |
[10, 2] |
καὶ
προσέτι
ἀπομιμούμενοι
τὰ
παρ´
|
ἡμῖν |
ἄνωθεν
ἐκ
τῆς
θείας
δυνάμεως |
[10, 12] |
τε
καὶ
ποιητῶν,
ὁ
Μωσῆς
|
ἡμῖν |
ἀποδέδεικται
πρεσβύτερος.
Ταῦτα
καὶ
ὁ |
[10, 7] |
παρὰ
τούτων
πυνθάνεσθαι
τὴν
ἀλήθειαν,
|
ἡμῖν |
δὲ
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ἀνθρώποις |
[10, 8] |
ΑΠΟ
ΤΩΝ
ΔΙΟΔΩΡΟΥ.
Τούτων
δ´
|
ἡμῖν |
διευκρινημένων
ῥητέον
ὅσοι
τῶν
παρ´ |
[10, 14] |
γεγονότας
δογμάτων,
ὥστε
μηκέτ´
εὐλόγως
|
ἡμῖν |
ἐπιμέμφεσθαι
τοὺς
συκοφάντας,
εἰ
δὴ |
[10, 3] |
αὐτοῖς
συμπεφορημένα,
ὡς
ἂν
μηκέθ´
|
ἡμῖν |
ἐπιμέμφοιτό
τις
αὐτῶν,
ὅτι
δὴ |
[10, 11] |
τῆς
Ἑλλήνων
παιδείας
τὰ
παρ´
|
ἡμῖν, |
ἔτι
δὲ
καὶ
τῆς
τῶν |
[10, 11] |
παρ´
Ἕλλησιν
ἐπιτηδευμάτων.
Ὅροι
δ´
|
ἡμῖν |
κείσονται
Μωσῆς
καὶ
Ὅμηρος.
Τῷ |
[10, 12] |
Κάδμου
γεγόνασιν
ἡλικίαν.
Κἄν
τις
|
ἡμῖν |
λέγῃ
Φημονόην
πρώτην
χρησμῳδῆσαι
Ἀκρισίῳ, |
[10, 9] |
ὑποθέσεως
ἀποδείξεις.
Γεγόνασι
δὴ
παρ´
|
ἡμῖν |
λόγιοι
ἄνδρες
καὶ
τῶν
ἀπὸ |
[10, 2] |
καὶ
αὐτὸς
τὴν
βάρβαρον
ὁμοίως
|
ἡμῖν |
προτετιμηκὼς
φιλοσοφίαν,
καὶ
δὴ
ἐάσθω, |
[10, 11] |
περὶ
τῶν
μετ´
αὐτὸν
σχεδὸν
|
ἡμῖν |
συντόμως
εἴρηται.
Ταῦθ´
ὑμῖν,
ἄνδρες |
[10, 13] |
νομίζουσι.
Δύο
τοίνυν
ὁ
Μάνεθως
|
ἡμῖν |
τὰ
μέγιστα
μεμαρτύρηκεν
ἐκ
τῶν |
[10, 14] |
τοῦ
προκειμένου
σύστασιν;
Προὔκειτο
δὲ
|
ἡμῖν |
τὰ
Μωσέως
καὶ
τῶν
προφητῶν |
[10, 5] |
στοιχείων
εἰρήσθω.
Τῆς
δ´
αὐτῆς
|
ἡμῖν |
ὑποθέσεως
ἐφαψάμενος
καὶ
ὁ
Κλήμης |
[10, 9] |
οὖν
ἀποδεικτικῶς
ἐν
τοῖς
πονηθεῖσιν
|
ἡμῖν |
Χρονικοῖς
Κανόσιν
οὕτως
ἔχοντα
συνέστη. |
[10, 11] |
ἐπ´
ἀκριβὲς
ἐξετάζειν
δυναμένοις
αὐτάρκως
|
ἡμῖν |
ὡς
ἐπὶ
κεφαλαίῳ
εἰρήσθω.
Δυνατὸν |