Alphabétiquement     [«   »]
Τηλεμάχῳ 1
ΤΗΝ 1
Τὴν 1
τὴν 188
τήν 5
τήνδε 1
τηνικάδε 1
Fréquences     [«    »]
154
162 τε
178 τῆς
188 τὴν
272 τῶν
320 δὲ
601 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Eusèbe de Césarée, Préparation évangélique, livre X

τὴν


Livre, Chap.
[10, 9]   τοῦ δευτέρου ἔτους Δαρείου ἐπὶ  τὴν   αʹ Ὀλυμπιάδα ἔτη συνάγοιτ´ ἂν
[10, 11]   τε Περσέως πράξεις· κατὰ δὲ  τὴν   Ἀγαμέμνονος βασιλείαν Ἴλιον ἑάλω. Οὐκοῦν
[10, 4]   προσεσχηκέναι, ὁπηνίκα πάλιν ᾤκουν Ἑβραῖοι  τὴν   Αἴγυπτον. Εἰσάγει γοῦν αὐτὸν ἐν
[10, 13]   πολιορκίαν ἀπέγνω, ποιήσασθαι συμβάσεις, ἵνα  τὴν   Αἴγυπτον ἐκλιπόντες ὅποι βούλονται πάντες
[10, 10]   ἐπώνυμος πολλῶν διαφθαρέντων διασωθείς, κατὰ  τὴν   Αἰγύπτου τοῦ λαοῦ μετὰ Μωσέως
[10, 10]   ἐπὶ Κῦρον, ὃς ἐβασίλευσε μετὰ  τὴν   αἰχμαλωσίαν, ἔτη ασλζʹ Μωσέως γὰρ
[10, 14]   βασιλεύει Περσῶν, ὃς καὶ ἀνῆκε  τὴν   αἰχμαλωσίαν τῶν Ἰουδαίων, ἐπιτρέψας τοῖς
[10, 7]   τὸ γράφειν ὁρμήσαντες οὐ περὶ  τὴν   ἀλήθειαν ἐσπούδασαν καίτοι τοῦτο πρόχειρον
[10, 7]   Ἕλλησι καὶ παρὰ τούτων πυνθάνεσθαι  τὴν   ἀλήθειαν, ἡμῖν δὲ καὶ τοῖς
[10, 11]   ἐπιπλάστου ῥητολογίας παρακαλύπτοντες ὡς μυθολογίαν  τὴν   ἀλήθειαν παραβραβεύσωσι. Περὶ μὲν οὖν
[10, 7]   μόνους ἐπισταμένους τὰ ἀρχαῖα καὶ  τὴν   ἀλήθειαν περὶ αὐτῶν ἀκριβῶς παραδιδόντας;
[10, 11]   Περγαμηνὸς περὶ τῶν αὐτῶν  τὴν   ἀναγραφὴν ἐποιήσατο. Τοῦ δὲ Εἰράμου
[10, 11]   ποίησις, ἕτοιμον ἐμαυτὸν ὑμῖν πρὸς  τὴν   ἀνάκρισιν τῶν δογμάτων παρίστημι, μενούσης
[10, 12]   αὐτοῦ ὧδε ἔχει· Κατέσκαψε δὲ  τὴν   Ἀούαριν Ἄμωσις, κατὰ τὸν Ἀργεῖον
[10, 9]   Ἱεροσολύμοις νεώ, γέγονε μετὰ  τὴν   ἀπὸ Βαβυλῶνος ἐπάνοδον τοῦ Ἰουδαίων
[10, 10]   χρόνος. Μετὰ δὲ Ὤγυγον, διὰ  τὴν   ἀπὸ τοῦ κατακλυσμοῦ πολλὴν φθοράν,
[10, 9]   κατασκευὴν πεποιημένος σύμφωνον καὶ ὁμολογουμένην  τὴν   ἀπόδειξιν εἰσηνέγκαντο. Διὸ καὶ μάλιστα
[10, 9]   πλεῖστοι μὲν ἄλλοι διὰ σπουδῆς  τὴν   ἀπόδειξιν ἐν οἰκείοις καταβέβληνται συγγράμμασιν,
[10, 11]   περὶ τῶν νομιζομένων σοφῶν ποιήσομαι  τὴν   ἀπόδειξιν. Μίνως μὲν γάρ,
[10, 10]   γὰρ τῷ βουλομένῳ, παρ´ ἐμοῦ  τὴν   ἀρχὴν κομιζομένῳ, λογίζεσθαι τὸν ἀριθμὸν
[10, 13]   εἰς Συρίαν διοδοιπορῆσαι· φοβουμένους δὲ  τὴν   Ἀσσυρίων δυναστείαν (τότε γὰρ ἐκείνους
[10, 10]   Ἐλευσῖνα· ὅθεν ἐπισημότερόν ἐστι καταλαβεῖν  τὴν   Ἀττικὴν χρονογραφίαν. Καὶ μεθ´ ἕτερα·
[10, 11]   ἄλλα, φησὶ δ´ ὅτι κατέσκαψε  τὴν   Αὔαριν Ἄμωσις, κατὰ τὸν Ἀργεῖον
[10, 8]   γὰρ Ὀσίριδος τελετὴν τῇ Διονύσου  τὴν   αὐτὴν εἶναι· τὴν δὲ τῆς
[10, 8]   τὰς δὲ Θήβας καὶ Διόσπολιν  τὴν   αὐτὴν ὑπάρχειν· τήν τε Ἀφροδίτην
[10, 7]   φασιν οὐδὲ τοῦτον ἐν γράμμασι  τὴν   αὑτοῦ ποίησιν καταλιπεῖν, ἀλλὰ διαμνημονευομένην
[10, 2]   ἅτε τῆς Ἑλληνικῆς καὶ αὐτὸς  τὴν   βάρβαρον ὁμοίως ἡμῖν προτετιμηκὼς φιλοσοφίαν,
[10, 3]   καὶ ἀναγκαίως καθόλου πᾶσαν ἀποδεῖξαι  τὴν   βοωμένην Ἑλλήνων παιδείαν τε καὶ
[10, 5]   δ´ ἂν εἶεν καὶ Ἑβραῖοι  τὴν   γείτονα Φοινίκης καὶ αὐτὴν τὸ
[10, 14]   τὰς τοῦ τυράννου τιμωρίας διαμασησάμενον  τὴν   γλῶσσαν προσπτύσαι αὐτῷ καὶ οὕτως
[10, 8]   τῇ Διονύσου τὴν αὐτὴν εἶναι·  τὴν   δὲ τῆς Ἴσιδος τῇ τῆς
[10, 6]   Χαλδαῖοι. Εἰσὶ δὲ οἳ Κᾶρας  τὴν   δι´ ἀστέρων πρόγνωσιν ἐπινενοηκέναι λέγουσι.
[10, 6]   τὴν οἰωνιστικήν, ὥσπερ ἀμέλει Τελμισσεῖς  τὴν   δι´ ὀνείρων μαντικήν. Τυρρηναῖοι δὲ
[10, 13]   Ἱεροσόλυμα ταύτην ὀνομάσαι. Τούτοις ἑξῆς  τὴν   διαδοχὴν τῶν κατ´ Αἴγυπτον βασιλέων
[10, 3]   κακῆς οὐ ῥίγιον ἄλλο ταύτην  τὴν   διάνοιαν Σιμωνίδης ἐν τῷ ἑνδεκάτῳ
[10, 6]   Φρύγα· τρίχορδον δὲ ὁμοίως καὶ  τὴν   διάτονον ἁρμονίαν Ἄγνιν τὸν καὶ
[10, 6]   ὄντα τοῖς προειρημένοις χώρας· καὶ  τὴν   Δώριον Θάμυριν ἐπινοῆσαι τὸν Θρᾷκα.
[10, 11]   Ἰουδαίων βασιλεῖ πρὸς γάμον δοὺς  τὴν   ἑαυτοῦ θυγατέρα καὶ ξύλων παντοδαπῶν
[10, 8]   τὰ πλεῖστα καὶ τὰ περὶ  τὴν   ἑαυτοῦ πλάνην ὀργιαζόμενα καὶ τὴν
[10, 13]   ἐν ὀχυρῷ καὶ τὴν λείαν  τὴν   ἑαυτῶν. Τὸν δὲ Μισφραγμουθώσεως υἱὸν
[10, 8]   μυθολογούμενα περὶ τῆς συνουσίας καὶ  τὴν   εἰς Αἰθιοπίαν ἐκδημίαν ἐκεῖθεν αὐτὸν
[10, 8]   περὶ τοὺς ἀριθμούς, ἔτι δὲ  τὴν   εἰς πᾶν ζῷον τῆς ψυχῆς
[10, 13]   ἄφιξιν εἰς Αἴγυπτον, ἔπειτα δὲ  τὴν   ἐκεῖθεν ἀπαλλαγὴν οὕτως ἀρχαίαν τοῖς
[10, 9]   πλεῖον ὀκτακόσια ἔτη κατὰ  τὴν   ἐκτεθεῖσαν τοῦ φιλοσόφου μαρτυρίαν. Ἔτι
[10, 8]   λαβεῖν φησιν ποιητὴς  τὴν   Ἑλένην ἐκ τῶν Αἰγυπτίων παρὰ
[10, 2]   θεὸν ηὔξατο οἰκτεῖραι αὐτὸν τετρυχωμένην  τὴν   Ἑλλάδα. Ἅμα δὲ εὐχομένου βροντὴ
[10, 12]   Αἰγύπτου κίνησις. Ἦν δὲ κατὰ  τὴν   Ἑλλάδα κατὰ μὲν Φορωνέα τὸν
[10, 2]   ἀλλ´ οἱ Ἕλληνες, αὐχμοῦ ποτὲ  τὴν   Ἑλλάδα πολυχρονίως φθείροντος καὶ ἐπεχούσης
[10, 7]   γενέσθαι, βραχὺ τῆς Περσῶν ἐπὶ  τὴν   Ἑλλάδα στρατείας τῷ χρόνῳ προέλαβον.
[10, 7]   ἀεὶ καθιεροῦσθαι. Τὸν δὲ περὶ  τὴν   Ἑλλάδα τόπον μυρίαι μὲν φθοραὶ
[10, 5]   ἐστιν Ἄλφ, μεταληφθὲν εἰς  τὴν   Ἑλλάδα φωνὴν λέγοιτ´ ἂν μάθησις‘
[10, 8]   Ἑβραίων μὴ ἀγνοῆσαι, ἀρχῆθεν ἐπὶ  τὴν   Ἑλλάδα φωνὴν μεταβεβλημένα. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θ'
[10, 2]   εἰ καθ´ ἕκαστον ἐπεξιέναι πειρῴμην  τὴν   Ἑλληνικὴν διελέγχων φίλαυτον κλοπὴν καὶ
[10, 11]   μετὰ πάσης ἀκριβείας ὅτι κατὰ  τὴν   Ἑλλήνων παράδοσιν οὐδ´ ἱστορίας τις
[10, 2]   ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ ΚΛΟΠΗΣ. Παραστήσαντες δὲ  τὴν   ἔμφασιν τῆς Ἑλληνικῆς ἐπινοίας ἐκ
[10, 3]   χαριέντως καὶ πρεπόντως ἀμφοῖν, εἰς  τὴν   ἑνδεκάτην τῶν Ἑλληνικῶν μεταθεὶς
[10, 11]   Αἰγύπτου βασιλέα γεγονέναι Ἰουδαίοις φησὶ  τὴν   ἐξ Αἰγύπτου πορείαν εἰς ἅπερ
[10, 12]   βασιλέα Μωσέως ἡγουμένου γεγονέναι Ἰουδαίοις  τὴν   ἐξ Αἰγύπτου πορείαν, ἐξ ὧν
[10, 11]   τεσσαρακοστὴν καὶ ἕκτην· Πυθαγόρας κατὰ  τὴν   ἑξηκοστὴν δευτέραν· τὰς δὲ Ὀλυμπιάδας
[10, 7]   δὴ καὶ τὴν πλάνην καὶ  τὴν   ἐξουσίαν τοῦ ψεύδεσθαι τοῖς μετὰ
[10, 9]   τῶν ἐχθρῶν ὁμολογίας ἀναμφηρίστως ἡγοῦμαι  τὴν   ἐπαγγελίαν πιστώσεσθαι. Γράφει τοίνυν ἐν
[10, 3]   φυτὸν γυναικός. Οὗτος οὐ μόνον  τὴν   ἐπιβολὴν ἐκεῖθεν εἴληφεν, ἀλλὰ καὶ
[10, 9]   σύστασις τῆς ἀληθείας ἀναμφίλεκτον λάβοι  τὴν   ἐπικύρωσιν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ι' ΑΠΟ ΤΟΥ
[10, 3]   οὗτος ἥρως Πλάτων, οὗ  τὴν   ἐπώνυμον ἑορτὴν σήμερον πανηγυρίζομεν, πολλοῖς
[10, 13]   ὄντας εἰκοσιτεσσάρων, ἀπὸ τῆς Αἰγύπτου  τὴν   ἔρημον εἰς Συρίαν διοδοιπορῆσαι· φοβουμένους
[10, 9]   πᾶσιν ἱστορίας παραθέντες θατέρᾳ τε  τὴν   ἑτέραν συγκρούσαντες, τὰ παρὰ τοῖς
[10, 13]   τοῖς Αἰγυπτίοις γραμμάτων· πρῶτον μὲν  τὴν   ἑτέρωθεν ἄφιξιν εἰς Αἴγυπτον, ἔπειτα
[10, 11]   τις, καὶ πρὶν τῶν στοιχείων  τὴν   εὕρεσιν γεγονέναι· φανήσεται γὰρ
[10, 2]   φίλαυτον κλοπὴν καὶ ὡς σφετερίζονται  τὴν   εὕρεσιν τῶν παρ´ αὐτοῖς καλλίστων
[10, 8]   χερσὶ δεδημιουργημένης· πέρας δὲ διὰ  τὴν   εὐφυΐαν ἀξιωθέντα μεγάλης δόξης καὶ
[10, 9]   Μωσῆς, ὡς ἂν κατὰ Κέκροπα  τὴν   ἡλικίαν ἀκμάσας. Ἀπὸ δὲ Μωσέως
[10, 11]   Καὶ χρὴ τῷ πρεσβεύοντι κατὰ  τὴν   ἡλικίαν πιστεύειν ἤπερ τοῖς ἀπὸ
[10, 2]   διὰ τῶν ἁγίως βεβιωκότων εἰς  τὴν   ἡμετέραν ἐπιστροφὴν παραδόξως ἐνεργούμενα, Ἑλληνικῇ
[10, 11]   προσήκειν μοι νομίζω παραστῆσαι πρεσβυτέραν  τὴν   ἡμετέραν φιλοσοφίαν τῶν παρ´ Ἕλλησιν
[10, 12]   Ἡρακλέους ἐν Ἄργει βασιλείας ἐπὶ  τὴν   Ἡρακλέους αὐτοῦ καὶ Ἀσκληπιοῦ ἀποθέωσιν
[10, 8]   τε περὶ τὸν Δία καὶ  τὴν   Ἥραν μυθολογούμενα περὶ τῆς συνουσίας
[10, 6]   Λίβυς πρῶτος ναῦν ἐναυπηγήσατο καὶ  τὴν   θάλασσαν ἔπλευσε. Καὶ ἀστρολογίαν δὲ
[10, 9]   ἐγνωρίζοντο. Ἀπὸ δὲ Κέκροπος ἐπὶ  τὴν   Ἰλίου ἅλωσιν ἄλλα συνάγεται μικρῷ
[10, 11]   ἔφασαν αὐτὸν γεγονέναι, τουτέστι μετὰ  τὴν   Ἰλίου ἅλωσιν ἔτεσι τετρακοσίοις· ἕτεροι
[10, 9]   ἀριθμὸν ἐτῶν υηʹ ὥστ´ εἶναι  τὴν   Ἰλίου ἅλωσιν κατὰ τοὺς Λαβδὼν
[10, 9]   τὰ πάντα ἀπὸ Μωσέως ἐπὶ  τὴν   Ἰλίου ἅλωσιν συνάγεσθαι πλεῖον
[10, 11]   Ἴναχον. Λυκοῦργος δέ, πολὺ μετὰ  τὴν   Ἰλίου γεννηθεὶς ἅλωσιν, πρὸ τῶν
[10, 14]   ἔτη μʹ περὶ ὃν συμβαίνει  τὴν   Ἰλίου καταντᾶν ἅλωσιν. Μετὰ δὲ
[10, 12]   ἀπὸ Ἰνάχου· εἰσὶ δὲ οἳ  τὴν   Ἶσιν Ἰώ φασι, διὰ τὸ
[10, 12]   τῶν κατ´ Αἴγυπτον θεῶν πραγματευσάμενος  τὴν   Ἶσιν ὑπὸ Ἑλλήνων Δήμητραν καλεῖσθαί
[10, 9]   ὃς Ἀβελβαλῷ τῷ βασιλεῖ Βηρυτίων  τὴν   ἱστορίαν ἀναθεὶς ὑπ´ ἐκείνου καὶ
[10, 11]   γράφων παρὰ Βηρωσσοῦ φησι μεμαθηκέναι  τὴν   ἱστορίαν· εἰσὶ δ´ αὐτῷ βίβλοι
[10, 4]   τῆς ἐπωνυμίας ἐκ τῆς κατὰ  τὴν   Ἰταλίαν διατριβῆς ἀξιωθεῖσα· μεθ´ ἣν
[10, 11]   τῶν Ἰλιακῶν· Φιλόχορος δὲ μετὰ  τὴν   Ἰωνικὴν ἀποικίαν ἔτεσι τεσσαράκοντα, ἐπὶ
[10, 11]   οἱ δὲ περὶ Ἀπολλόδωρον μετὰ  τὴν   Ἰωνικὴν ἀποικίαν ἔτεσιν ἑκατόν,
[10, 11]   δὲ περὶ τὸν Ἀρίσταρχον κατὰ  τὴν   Ἰωνικὴν ἀποικίαν, ἐστι μετὰ
[10, 12]   Ἀμφίων, οἱ μουσικῆς εὑρεταί, περὶ  τὴν   Κάδμου γεγόνασιν ἡλικίαν. Κἄν τις
[10, 1]   ΕΒΡΑΙΩΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΟΣ. Τίσι ποτὲ λόγοις  τὴν   καθ´ Ἑβραίους φιλοσοφίαν τῆς Ἑλληνικῆς
[10, 9]   τῷ καθ´ ἡμᾶς φιλοσόφῳ, ὃς  τὴν   καθ´ ἡμῶν συσκευὴν ὑπερβολῇ μίσους
[10, 6]   Σκύθης. Ναὶ μὴν Θρᾷκες πρῶτοι  τὴν   καλουμένην ἅρπην εὗρον (ἔστι δὲ
[10, 6]   ἐχρήσαντο. Ὁμοίως δὲ καὶ Ἰλλυριοὶ  τὴν   καλουμένην πέλτην ἐξεῦρον. Ἔτι φασὶ
[10, 12]   χρονογράφον Ἀπολλόδωρον. Ἐντεῦθεν δὲ ἐπὶ  τὴν   Κάστορος καὶ Πολυδεύκους ἀποθέωσιν ἔτη
[10, 3]   δὲ τούτῳ τῷ ὀνόματι ἀποκρύπτει  τὴν   κλοπήν, ἀλλὰ καὶ τόπων μεταθέσει.
[10, 3]   καὶ αὐτὸς εἶπεν· νῦν δὲ  τὴν   κλοπὴν δήλην πεποίηκεν τοῦ
[10, 3]   Λόγου γὰρ δύναμιν καὶ διὰ  τὴν   κλοπὴν ἐξεργασίαν ἐμβάλλειν καὶ ἐπιδείκνυσθαι
[10, 2]   σημαινόμενον διήκειν εἰς αὐτοὺς  τὴν   κλοπὴν τῆς ἀληθείας ἐκδεχόμενοι, εἰ
[10, 13]   ποιμήν ἐστι καὶ ποιμένες κατὰ  τὴν   κοινὴν διάλεκτον· καὶ οὕτω συντιθέμενον
[10, 11]   ἐκ Φοινίκης τῆς Εὐρώπης εἰς  τὴν   Κρήτην ἀνακομιδή· κατὰ δὲ Λυγκέα
[10, 7]   ἰσχὺν ἀνατίθημι. Καὶ προτέραν ἐρῶ  τὴν   κυριωτέραν εἶναί μοι δοκοῦσαν. Τὸ
[10, 13]   ἅπασαν ἔχωσιν ἐν ὀχυρῷ καὶ  τὴν   λείαν τὴν ἑαυτῶν. Τὸν δὲ
[10, 13]   περὶ ἡμῶν γράφει· παραθήσομαι δὲ  τὴν   λέξιν αὐτοῦ, καθάπερ αὐτὸν ἐκεῖνον
[10, 8]   Διὸς περαιοῦσθαι τὸν ποταμὸν εἰς  τὴν   Λιβύην καὶ μεθ´ ἡμέρας τινὰς
[10, 1]   μύθων τὰς ἀλληγορουμένας φυσιολογίας καὶ  τὴν   λοιπὴν δεισιδαίμονα πλάνην παρὰ βαρβάρων
[10, 6]   τε μουσικὴν Ὄλυμπος Μυσὸς  τὴν   Λύδιον ἁρμονίαν ἐφιλοτέχνησεν· οἵ τε
[10, 9]   συνελογίσαντο, οἱ δὲ παλαιοτέροις ἀναγνώσμασι  τὴν   μαρτυρίαν ἐπιστώσαντο. Καὶ οἱ μὲν
[10, 2]   γὰρ ἂν καταψηφίσαιντο ἑαυτῶν ἑκόντες  τὴν   μεγίστην εὐήθειαν, τὸ ψευδῆ συγγράφειν·
[10, 7]   δὲ δυσὶ ταῖς ἐκτεθησομέναις αἰτίαις  τὴν   μεγίστην ἰσχὺν ἀνατίθημι. Καὶ προτέραν
[10, 3]   καὶ τὴν Συβάρεως ἅλωσιν ἐπὶ  τὴν   Μεσσήνης μετέθηκεν. Ἵνα δέ τι
[10, 3]   ἦν ἀνδρῶν· καὶ Λυκόφρων ἐπαινεῖ  τὴν   μετάθεσιν, ὡς δι´ αὐτῆς ἐστ〈
[10, 4]   οἱ δ´ ἐπὶ Βαβυλῶνος φαίνονται  τὴν   μετοικίαν πεποιημένοι. Ἀλλὰ γὰρ
[10, 12]   νὺξ μὲν ἔην (φησὶν  τὴν   Μικρὰν Ἰλιάδα πεποιηκώς) μεσάτα, λαμπρὰ
[10, 1]   οὐ μόνον τῶνδε γραφῆς ἠξίωσαν  τὴν   μνήμην, ἀλλὰ καὶ τῆς ὁμοίας
[10, 7]   μυρίαι μὲν φθοραὶ κατέσχον, ἐξαλείφουσαι  τὴν   μνήμην τῶν γεγονότων· ἀεὶ δὲ
[10, 6]   ἄλλο ἔθνος Καππαδόκαι πρῶτοι εὗρον  τὴν   νάβλαν καλουμένην, ὃν τρόπον καὶ
[10, 7]   τἀληθὲς ἐπικρατεῖ μᾶλλον περὶ τοῦ  τὴν   νῦν οὖσαν τῶν γραμμάτων χρῆσιν
[10, 14]   τοῖς θέλουσιν αὐτῶν παλινοστεῖν ἐπὶ  τὴν   οἰκείαν γῆν καὶ τὸ ἱερὸν
[10, 1]   δὲ τῶν παρὰ βαρβάροις μαθημάτων  τὴν   οἰκείαν ὑποστήσασθαι θεολογίαν ἐφωράσαμεν, ὡς
[10, 6]   Ἴσαυροι δὲ καὶ Ἄραβες ἐξεπόνησαν  τὴν   οἰωνιστικήν, ὥσπερ ἀμέλει Τελμισσεῖς τὴν
[10, 8]   εἶναι καλούμενον χρυσῆς Ἀφροδίτης περὶ  τὴν   ὀνομαζομένην Μώμεμφιν. Τά τε περὶ
[10, 9]   τῶν Φοινίκων διάλεκτον φιλαλήθως πᾶσαν  τὴν   παλαιὰν ἱστορίαν ἐκ τῶν κατὰ
[10, 14]   Ἑβραίοις θεολόγων τε καὶ προφητῶν  τὴν   παλαιότητα τῇ πάντων τῶν Ἑλληνικῶν
[10, 4]   ὑποσχεῖν τοῦ μὴ ἀλόγως ἡμᾶς  τὴν   παρ´ Ἑβραίοις θεολογίαν καὶ τὴν
[10, 4]   θέμενοι τὰ τῆς Ἑλλήνων φιλοσοφίας  τὴν   παρ´ Ἑβραίοις θεολογίαν προτετιμήκαμεν, γνοίης
[10, 2]   σφετερίζεσθαι δ´ ὅμως καὶ ἄκοντες  τὴν   παρ´ ἡμῶν ἀλήθειαν εἰς τοὺς
[10, 3]   ἐπιμέμφοιτό τις αὐτῶν, ὅτι δὴ  τὴν   παρὰ βαρβάροις εὐσέβειάν τε καὶ
[10, 7]   καὶ μονιμωτάτην ἔχειν τῆς μνήμης  τὴν   παράδοσιν. Καὶ γὰρ τόπους ἅπαντες
[10, 9]   οὐ παρέργως καθωμιληκότες, οἳ καὶ  τὴν   παροῦσαν ὑπόθεσιν ἐπ´ ἀκριβὲς διευκρινήσαντες
[10, 4]   τὸν μῦθον, ὥστε αὐτοῖς ἤδη  τὴν   πᾶσαν φιλοσοφίαν ἐξ ἐράνου συστῆναι.
[10, 13]   ἐστι (γέγραφε γὰρ Ἑλλάδι φωνῇ  τὴν   πάτριον ἱστορίαν ἔκ τε τῶν
[10, 11]   τοῦ Ἀθηναίου συντετάχθαι, γενομένου κατὰ  τὴν   Πεισιστρατιδῶν ἀρχήν, περὶ τὴν πεντηκοστὴν
[10, 11]   τῶν προειρημένων Θάλητος γενομένου περὶ  τὴν   πεντηκοστὴν Ὀλυμπιάδα καὶ τὰ περὶ
[10, 9]   καὶ πρώην μετὰ τούτους περὶ  τὴν   πεντηκοστὴν Ὀλυμπιάδα οἱ ἀμφὶ Πυθαγόραν
[10, 11]   κατὰ τὴν Πεισιστρατιδῶν ἀρχήν, περὶ  τὴν   πεντηκοστὴν Ὀλυμπιάδα. Τοῦ δ´ Ὀρφέως
[10, 1]   αὐτίκα μάλα παραστήσω. Ὥσπερ οὖν  τὴν   περὶ πλειόνων θεῶν δόξαν τά
[10, 8]   τῆς Τιτανομαχίας καὶ τὸ σύνολον  τὴν   περὶ τὰ πάθη τῶν θεῶν
[10, 14]   τοῖς εἰρημένοις ἀρκουμένου ποικίλην περιέχουσι  τὴν   περὶ τοῦ προκειμένου σύστασιν; Προὔκειτο
[10, 1]   ἡμέτερος Κλήμης ἐν ἕκτῳ Στρωματεῖ  τὴν   περὶ τούτου σύστασιν εἰς πλάτος
[10, 13]   εἰς τόπον ἀρουρῶν ἔχοντα μυρίων  τὴν   περίμετρον· Αὔαρις ὄνομα τῷ τόπῳ.
[10, 4]   καὶ οὗτος Βαβυλῶνά τε καὶ  τὴν   Περσίδα καὶ Αἴγυπτον, τοῖς τε
[10, 6]   Καὶ πρώτην ἐπιστολὰς συντάξαι Ἄτοσσαν,  τὴν   Περσῶν βασιλεύσασαν, φησὶν Ἑλλάνικος. Σκάμμων
[10, 4]   Βαβυλῶνα καὶ Αἴγυπτον καὶ πᾶσαν  τὴν   Περσῶν, τοῖς τε μάγοις καὶ
[10, 3]   λέγω μόνον‘ φησίν, ἀλλὰ καὶ  τὴν   πίστιν τῷ λόγῳ παρέχω. Σπάνια
[10, 6]   ὄργανον μουσικόν. Φασὶ δὲ καὶ  τὴν   πλαγίαν σύριγγα Σάτυρον εὑρεῖν τὸν
[10, 7]   ἀναγραφάς, τοῦτο μάλιστα δὴ καὶ  τὴν   πλάνην καὶ τὴν ἐξουσίαν τοῦ
[10, 4]   τοῖς θαυμαστοῖς παραπλησίως φιλοσόφοις ἀναμὶξ  τὴν   πλάνην τὴν πολύθεον τῇ γνώσει
[10, 8]   Ὅμηρον ἀκολούθως τούτῳ θεῖναι κατὰ  τὴν   ποίησιν· Ἑρμῆς δὲ ψυχὰς Κυλλήνιος
[10, 9]   Ἴναχος, οὔπω τότε Ἀθηναίων οὔτε  τὴν   πόλιν οὔτε τὴν προσηγορίαν ἐχόντων.
[10, 13]   προσεδρεύσαντα τοῖς τείχεσιν· ἐπεὶ δὲ  τὴν   πολιορκίαν ἀπέγνω, ποιήσασθαι συμβάσεις, ἵνα
[10, 1]   Ἕλλησι φιλοσόφων τετιμημένους, ὡς διὰ  τὴν   πολλὴν εὐδοκίμησιν τῇ δόξῃ τοὺς
[10, 4]   παραπλησίως φιλοσόφοις ἀναμὶξ τὴν πλάνην  τὴν   πολύθεον τῇ γνώσει τοῦ ἐπὶ
[10, 8]   κύκλον, ὡς λοξὴν μὲν ἔχει  τὴν   πορείαν, ἐναντίαν δὲ τοῖς ἄλλοις
[10, 10]   τὸν τρόπον· ἐπὶ πρώτην Ὀλυμπιάδα  τὴν   προειρημένην ἀπὸ Ὠγύγου ἔτη δειχθήσεται
[10, 9]   Ἀθηναίων οὔτε τὴν πόλιν οὔτε  τὴν   προσηγορίαν ἐχόντων. δὲ πρῶτος
[10, 5]   αὐτοῖς κατά τινος σημαντικῆς διανοίας  τὴν   προσηγορίαν φέρει, ὅπερ οὐκ ἔνεστιν
[10, 9]   τούτοις γεγόνασι σύγχρονοι, ὥστ´ εἶναι  τὴν   πρώτην καθ´ Ἕλληνας Ὀλυμπιάδα σύνδρομον
[10, 10]   ὃν Ἰησοῦς τοῦ Ἰωσεδέκ,  τὴν   πρώτην καὶ μερικὴν ἀπόπεμψιν ἐποιήσατο
[10, 2]   ἱκέται παραγενόμενοι εἰς Δελφοὺς ἤροντο  τὴν   Πυθίαν πῶς ἂν ἀπαλλαγεῖεν τοῦ
[10, 2]   τήν τε ἱστορίαν, ἀλλὰ μηδὲ  τὴν   ῥητορικὴν τοῦ ὁμοίου ἐλέγχου περιίδωμεν,
[10, 4]   Ἡγοῦμαι δέ μοι τήνδε συμβαλεῖσθαι  τὴν   σημείωσιν εἰς ἀπόδειξιν τοῦ προκειμένου
[10, 11]   Ἐπιμενίδου τοῦ Κρητός, ὅστις εἰς  τὴν   Σπάρτην ἀφίκετο, Ἀρισταίου τοῦ Προκοννησίου
[10, 3]   δὲ Σάμου φησὶ θεωρηθῆναι· καὶ  τὴν   Συβάρεως ἅλωσιν ἐπὶ τὴν Μεσσήνης
[10, 14]   δὲ Ἀρχέλαος ἐν Λαμψάκῳ διεδέξατο  τὴν   σχολὴν τοῦ Ἀναξαγόρου, μεταβὰς δ´
[10, 6]   μετὰ δὲ ταῦτα Ἀσκληπιὸν αὐξῆσαι  τὴν   τέχνην ἱστοροῦσιν. Ἄτλας δὲ
[10, 8]   τε σημεῖα φέρουσι καὶ μάλιστα  τὴν   τῆς Ἑλένης γενομένην παρὰ Μενελάῳ
[10, 9]   φιλοσόφων χιλίοις πεντακοσίοις ἔτεσι κατὰ  τὴν   τοῦ δηλωθέντος ἀνδρὸς ὁμολογίαν. Καὶ
[10, 8]   μέχρι τινὸς παραδιδόναι τῷ περικειμένῳ  τὴν   τοῦ Κερβέρου προτομήν. Τοῦ δὲ
[10, 8]   Τὸν δὲ Δαίδαλον λέγουσιν ἀπομιμήσασθαι  τὴν   τοῦ λαβυρίνθου πλοκὴν τοῦ διαμένοντος
[10, 11]   καὶ ξύλων παντοδαπῶν ὕλην εἰς  τὴν   τοῦ νεὼ κατασκευὴν ἐδωρήσατο. Καὶ
[10, 9]   Σαμψὼν ἄρξαι Ἑβραίων, ὃν κατὰ  τὴν   τοῦ σώματος ἀλκὴν ἀνυπόστατον γενέσθαι
[10, 4]   ὡς ἂν οὐδὲν αὐτῇ πρὸς  τὴν   τῶν ἀναγκαίων καὶ ἀληθῶν εὕρεσιν
[10, 9]   συνεξητάκασιν. Εἶθ´ ἕκαστος οἰκείαις μεθόδοις  τὴν   τῶν ἀποδεικνυμένων κατασκευὴν πεποιημένος σύμφωνον
[10, 4]   καὶ μαθήματα περιεργότερον ἐξητακότας, καὶ  τὴν   τῶν δηλουμένων μὴ ἀγνοῆσαι φιλοσοφίαν,
[10, 6]   Συμβαλεῖται γοῦν καὶ ταῦτα εἰς  τὴν   τῶν εἰρημένων ἀκριβῆ καὶ βεβαίαν
[10, 8]   τὴν ἑαυτοῦ πλάνην ὀργιαζόμενα καὶ  τὴν   τῶν ἐν Ἅιδου μυθοποιίαν παρ´
[10, 9]   διαδοχαί. Σαγχουνιάθων δὲ κατὰ  τὴν   τῶν Φοινίκων διάλεκτον φιλαλήθως πᾶσαν
[10, 11]   {γέγονεν{ αι} Μενελάου τε εἰς  τὴν   Φοινίκην ἄφιξις καὶ τὰ περὶ
[10, 8]   ἐναντίαν δὲ τοῖς ἄλλοις ἄστροις  τὴν   φορὰν ποιεῖται. Παραπλησίως δὲ καὶ
[10, 11]   Ἀντιόχῳ τῷ μετὰ Σέλευκον τρίτῳ  τὴν   Χαλδαίων ἱστορίαν ἐν τρισὶ βιβλίοις
[10, 7]   γραμμάτων. Οἱ γοῦν ἀρχαιοτάτην αὐτῶν  τὴν   χρῆσιν εἶναι θέλοντες παρὰ Φοινίκων
[10, 2]   συνεχεῖς ὄμβροι καταρραγέντες ὅλην ἐπλήρωσαν  τὴν   χώραν. Ἐντεῦθεν ἄφθονος καὶ πλουσία
[10, 13]   τὸ γένος ἄσημοι καταθαρρήσαντες ἐπὶ  τὴν   χώραν ἐστράτευσαν καὶ ῥᾳδίως ἀμαχητὶ
[10, 13]   ἔτεσιν ἐκ τῆς Αἰγύπτου ἀπαλλαγέντες  τὴν   χώραν ταύτην ἐπῴκησαν Δαναὸν
[10, 4]   τὴν παρ´ Ἑβραίοις θεολογίαν καὶ  τὴν   ὡς ἂν αὐτοὶ φαῖεν βάρβαρον




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 27/08/2008