Livre, Chap.
[10, 12]	ἡ ἐν Σικυῶνι βασιλεία, πρώτου	μὲν	Αἰγιαλέως, εἶτα δὲ Εὔρωπος, εἶτα
[10, 9]	μετ´ αὐτὸν προφητῶν ἀρχαιότητος πλεῖστοι	μὲν	ἄλλοι διὰ σπουδῆς τὴν ἀπόδειξιν
[10, 3]	ἕτερα· Καὶ ὁ Προσήνης· Τοὺς	μὲν	ἄλλους‘ ἔφη, κλέπτας ἐφωράσατε· ὅτι
[10, 3]	πρόδηλον· συγχρονούντων δ´ αὐτῶν, ὑμῶν	μὲν	ἂν εἴη ἔργον‘ φησίν, ὦ
[10, 13]	Ἰλιακῶν ἔτεσι χιλίοις. Ἀλλὰ τὰ	μὲν	ἀπὸ τῆς Αἰγυπτιακῆς ἱστορίας ταύτη
[10, 4]	οὗτοι φιλόσοφοι) καὶ παρ´ ὧν	μὲν	ἀστρολογίαν, παρ´ ὧν δὲ γεωμετρίαν
[10, 13]	δὲ Μισφραγμουθώσεως υἱὸν Θμούθωσιν ἐπιχειρῆσαι	μὲν	αὐτοὺς διὰ πολιορκίας ἑλεῖν κατὰ
[10, 11]	δὲ μᾶλλον Ἕλλησι καταχρήσομαι. Τὸ	μὲν	γὰρ ἄγνωμον, ὅτι μηδ´ ὑφ´
[10, 7]	ἐναντιώτατον ἱστορίᾳ πράττοντες διατελοῦσι. Τῆς	μὲν	γὰρ ἀληθοῦς ἐστι τεκμήριον ἱστορίας,
[10, 4]	προκεκυρωμένων ἐφεῦρον ἀληθῆ δόγματα. Οἱ	μὲν	γὰρ ἀλληνάλλως ποικίλαις ψευδοδοξίαις ἀπαχθέντες
[10, 7]	Πεισιστράτου τυραννίδος ἀνθρώπου γεγονότος. Περὶ	μὲν	γὰρ Ἀρκάδων τί χρὴ λέγειν
[10, 3]	Καΰστριός τε καὶ Μάξιμος· ὁ	μὲν	γὰρ αὐτὸν καὶ Θεοπόμπου προὐτίθει,
[10, 9]	κατασκευῇ κεχρημένοι τῆς ἀποδείξεως. Οἱ	μὲν	γὰρ ἔκ τινων ὁμολογουμένων ἱστοριῶν
[10, 11]	καὶ Προναπίδου τοῦ Ἀθηναίου. Λίνος	μὲν	γὰρ Ἡρακλέους ἐστὶ διδάσκαλος, ὁ
[10, 11]	σοφῶν ποιήσομαι τὴν ἀπόδειξιν. Μίνως	μὲν	γάρ, ὁ πάσης προὔχειν νομισθεὶς
[10, 8]	μυθοποιίαν παρ´ Αἰγυπτίων ἀπενέγκασθαι. Τὴν	μὲν	γὰρ Ὀσίριδος τελετὴν τῇ Διονύσου
[10, 7]	δίκαιον τῶν πραγμάτων λαμβάνειν. Τὰ	μὲν	γὰρ παρὰ τοῖς Ἕλλησιν ἅπαντα
[10, 3]	ἡ τοῦ ὀνόματος μετάθεσις· τοῖς	μὲν	γὰρ πράγμασι κέχρηται τοῖς αὐτοῖς,
[10, 3]	αἰκίας; Ἢ ὡς Ἡσιόδου οὐ	μὲν	γάρ τι γυναικὸς ἀνὴρ ληΐζετ´
[10, 9]	ἔτος Δαρείου ἔτη φμηʹ Δαρείου	μὲν	γὰρ τὸ δεύτερον κατὰ τὸ
[10, 8]	παρὰ τοῖς Ἕλλησιν ἐθαυμάσθησαν. Ὀρφέα	μὲν	γὰρ τῶν μυστικῶν τελετῶν τὰ
[10, 11]	ὡς καὶ μετὰ Μωσέα. Κατὰ	μὲν	γὰρ Φορωνέα τὸν μετ´ Ἴναχον
[10, 8]	ταφὰς τὰς κατ´ Αἴγυπτον. Τὸν	μὲν	γὰρ ψυχοπομπὸν Ἑρμῆν κατὰ τὸ
[10, 12]	Χρόνοις διδάσκει. Τούτων δὲ τεσσαράκοντα	μὲν	γενεαῖς νεώτερα τὰ Ἀττικά, τὰ
[10, 3]	ἀδήλου δὲ ὄντος ὁπότερος, ἄγαμαι	μὲν	Δημοσθένην, εἰ λαβὼν παρὰ Ὑπερείδου
[10, 12]	Προτερεῖν ἄρα Μωσῆς ἀποδείκνυται τῆς	μὲν	Διονύσου ἀποθεώσεως ἔτη ἑξακόσια τέσσαρα,
[10, 5]	καὶ ὀδόντων σημεῖα‘ Καὶ παρὰ	μὲν	Ἑβραίοις τοιάδε τίς ἐστιν ἡ
[10, 9]	ἐτῶν υʹ εὕροις ἂν κατὰ	μὲν	Ἑβραίους Μωσέα, κατὰ δὲ Ἕλληνας
[10, 12]	ἔτος Μενεσθέως, πληθυούσης σελήνης· νὺξ	μὲν	ἔην (φησὶν ὁ τὴν Μικρὰν
[10, 8]	δὲ τούτων σημεῖα δεικνύουσι τῶν	μὲν	εἰκόνας, τῶν δὲ τόπων ἢ
[10, 12]	τῶν Τρωϊκῶν ἀπὸ Ἰνάχου γενεαὶ	μὲν	εἴκοσιν ἢ μιᾷ πλείους διαριθμοῦνται,
[10, 4]	καὶ ἀνωφελῆ κατελάμβανε. Διὸ ταῦτα	μὲν	εἰς δεύτερον ἀνεβάλλετο, ὡς ἂν
[10, 4]	παλαιῶν Ἑλλήνων φύντας. Οἷς τὰ	μὲν	ἐκ Φοινίκης Κάδμος ὁ Ἀγήνορος,
[10, 7]	Ἀκουσίλαος· ἢ τίνα τρόπον Ἔφορος	μὲν	Ἑλλάνικον ἐν τοῖς πλείστοις ψευδόμενον
[10, 7]	ἐμοῦ μᾶλλον ἐπισταμένους διδάσκων, ὅσα	μὲν	Ἑλλάνικος Ἀκουσιλάῳ περὶ τῶν γενεαλογιῶν
[10, 9]	τὴν μαρτυρίαν ἐπιστώσαντο. Καὶ οἱ	μὲν	Ἑλληνικοῖς, οἱ δὲ καὶ τοῖς
[10, 3]	Θεοδέκτης ἐν Ἀλκμαίωνί φησι· Σαφὴς	μὲν	ἐν βροτοῖσιν ὑμνεῖται λόγος, ὡς
[10, 10]	αὐτοὺς χρόνους γενέσθαι Μωσέα· Πολέμων	μὲν	ἐν τῇ πρώτῃ τῶν Ἑλληνικῶν
[10, 11]	βαρβάρους φιλοσοφῶν Τατιανὸς συνέταξα, γεννηθεὶς	μὲν	ἐν τῇ τῶν Ἀσσυρίων γῇ,
[10, 2]	ὁ παντοκράτωρ κηδόμενος θεὸς τοὺς	μὲν	ἐντολαῖς, τοὺς δ´ ἀπειλαῖς, ἔστι
[10, 4]	καθ´ ὃν χρόνον Ἑβραίων οἱ	μὲν	ἐπ´ Αἰγύπτου, οἱ δ´ ἐπὶ
[10, 7]	ὑπελάμβανον, κατὰ τοῦτον ἡρμόζοντο, τινὲς	μὲν	ἐπὶ τὸ μυθολογεῖν τραπόμενοι, τινὲς
[10, 10]	τε καὶ Ὠγύγου ἐκκειμένων, πρώτῳ	μὲν	ἔτει τὸ Πάσχα καὶ τῶν
[10, 8]	τὸν ἡλιακὸν κύκλον, ὡς λοξὴν	μὲν	ἔχει τὴν πορείαν, ἐναντίαν δὲ
[10, 3]	ἀρρωστίας ταύτης ἐπλήσθη, ὃν ἠρέμα	μὲν	ἤλεγξε διὰ τὸ ἄγαν αὐτὸν
[10, 9]	δηλωθέντος ἀνδρὸς ὁμολογίαν. Καὶ ταῦτα	μὲν	ἡμεῖς ἐπιτόμως. Σκέψασθαι δὲ καιρὸς
[10, 9]	αὐτὸς κατὰ Σεμίραμιν. Ἀλλ´ ὁ	μὲν	ἡμέτερος λόγος ἐπὶ ταύτης ἐδήλου
[10, 12]	Ὁ δὲ Πτολεμαῖος οὗτος ἱερεὺς	μὲν	ἦν, τὰς δὲ τῶν Αἰγυπτίων
[10, 11]	καθ´ ὃν ἤκμασε προηρεύνησαν πρεσβύτατοι	μὲν	Θεαγένης τε ὁ Ῥηγῖνος, κατὰ
[10, 11]	φιλοσοφούντων ἔγνωσαν, παραχαράττειν ἐπειράθησαν, πρῶτον	μὲν	ἵνα τι λέγειν ἴδιον νομισθῶσι,
[10, 7]	δὲ τῆς τοιαύτης διαφωνίας πολλαὶ	μὲν	ἴσως ἂν καὶ ἕτεραι τοῖς
[10, 11]	δέ εἰσιν αὐτῷ γραφαί) πολλὰ	μὲν	καὶ ἄλλα, φησὶ δ´ ὅτι
[10, 3]	ἐν Μελανίππῃ τῇ δεσμώτιδι· τῆς	μὲν	κακῆς κάκιον οὐδὲν γίνεται γυναικός,
[10, 2]	τῶν ἡμετέρων ἀφέξονται. Καὶ τὰ	μὲν	κατὰ φιλοσοφίαν σιωπήσομαι δόγματα, αὐτῶν
[10, 8]	τοῦ λαβυρίνθου πλοκὴν τοῦ διαμένοντος	μὲν	μέχρι τοῦ νῦν καιροῦ, οἰκοδομηθέντος
[10, 10]	τῆς ἄγαν ἰδιωτείας μετέπλασσε. Ταῦτα	μὲν	ὁ Ἀφρικανός. Μεταβῶμεν δ´ ἡμεῖς
[10, 3]	τῶν Εὐβούλου δωρεῶν. Καὶ ὅτι	μὲν	ὁ ἕτερος παρὰ τοῦ ἑτέρου
[10, 8]	δὲ καὶ Διόδωρος. Ἀλλ´ οὗτος	μὲν	ὁ λόγος ὧδέ πως ἀποδεδειγμένος
[10, 13]	ἀρχῆς αὐτῶν ἀπαριθμησάμενος ἐπιλέγει· Ταῦτα	μὲν	ὁ Μάνεθως. Δῆλον δέ ἐστιν,
[10, 12]	ἐν φιλότητι, Διώνυσον πολυγηθῆ. Κάδμος	μὲν	ὁ Σεμέλης πατὴρ ἐπὶ Λυγκέως
[10, 1]	Τούτους δ´ ἂν εὕροις ἀριθμῷ	μὲν	ὄντας ληπτούς, ὅτι καὶ πάντα
[10, 4]	οἰκείων θεῶν κατάγνωσις, ἣν μικρὸν	μὲν	ὅσον ὁ λόγος προϊὼν ἐπιδείξει·
[10, 2]	ἃ ἱστοροῦσιν, ἢ ψευδῆ. Ψευδῆ	μὲν	οὐκ ἂν φήσαιεν· οὐ γὰρ
[10, 14]	τρεῖς, Περικλῆς, Ἀρχέλαος, Εὐριπίδης. Περικλῆς	μὲν	οὖν Ἀθηναίων πρῶτος ἐγένετο καὶ
[10, 9]	τὸν Ἁβραὰμ κατὰ τούτους. Ταῦτα	μὲν	οὖν ἀποδεικτικῶς ἐν τοῖς πονηθεῖσιν
[10, 10]	ἂν τοῦ σκοποῦ τύχοιμι. Ἑβραίων	μὲν	οὖν ἡ μετοικία ἐπισημοτάτη, αἰχμαλωτισθέντων
[10, 1]	τοῦ τῶν δηλουμένων τρόπου. Ὁ	μὲν	οὖν ἡμέτερος Κλήμης ἐν ἕκτῳ
[10, 4]	γυμνὴ παντὸς μαθήματος ἀπολειφθεῖσα; Ἱεροῖς	μὲν	οὖν θεῶν, ἀγάλμασί τε καὶ
[10, 2]	εἰρημένων ταῦτα πάλιν φησίν· Αἱ	μὲν	οὖν ἰδέαι τῆς κατὰ διάνοιαν
[10, 10]	παρὰ τοῖς Ἑβραίοις ἱστόρηται. Αἱ	μὲν	οὖν ἱστορίαι συντρέχουσι Κύρου τε
[10, 5]	δὴ καὶ εἰς Ἕλληνας. Ταῦτα	μὲν	οὖν μοι περὶ τῶν πρώτων
[10, 6]	Περσῶν βασιλεύσασαν, φησὶν Ἑλλάνικος. Σκάμμων	μὲν	οὖν ὁ Μιτυληναῖος καὶ Θεόφραστος
[10, 13]	τῶν παρ´ Αἰγυπτίοις γραμμάτων. Αὐτὰ	μὲν	οὖν οὐχ οἷόν τε παρατίθεσθαι
[10, 12]	ΠΡΩΤΟΥ ΤΩΝ ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ ΣΤΡΩΜΑΤΕΩΝ. Εἴρηται	μὲν	οὖν περὶ τούτων ἀκριβῶς Τατιανῷ
[10, 14]	Ξενοφάνης τε καὶ Πυθαγόρας. Τὸν	μὲν	οὖν Πυθαγόραν διεδέξατο Θεανὼ ἡ
[10, 4]	μαθήσεως κατέστη τοῖς Ἕλλησιν. Ὁ	μὲν	οὖν Πυθαγόρας τοιοῦτος. Πρώτη δ´
[10, 1]	συντεινόντων δογμάτων ζηλωταὶ κατέστησαν. Ὡς	μὲν	οὖν τὰ λοιπὰ τῶν μαθημάτων
[10, 11]	πολὺ τούτων εἰσὶν ἀρχαιότεροι. Περὶ	μὲν	οὖν τῆς καθ´ ἕκαστον λόγον
[10, 11]	μυθολογίαν τὴν ἀλήθειαν παραβραβεύσωσι. Περὶ	μὲν	οὖν τῆς καθ´ ἡμᾶς πολιτείας
[10, 14]	δὲ γίνεται ἀκουστὴς Ἀναξίμανδρος, Πραξιάδου	μὲν	παῖς, γένος δὲ καὶ αὐτὸς
[10, 5]	γείτονα Φοινίκης καὶ αὐτὴν τὸ	μὲν	παλαιὸν Φοινίκην, μετέπειτα δὲ Ἰουδαίαν,
[10, 4]	παρ´ ἄλλων ἀποματτόμενοι μαθήματα γεωμετρίαν	μὲν	παρ´ Αἰγυπτίων ἔσχον, ἀστρολογίαν δὲ
[10, 11]	πόλεμον γεγόνασι· διέτριβον γὰρ ὁ	μὲν	παρὰ τοῖς μνηστῆρσιν, ὁ δὲ
[10, 4]	Ἀκοῦσαι δ´ οὖν αὐτοῦ πολλαχοῦ	μὲν	πάρεστιν, οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ
[10, 11]	Ἀρίσταρχος, Ἀπολλόδωρος. Τούτων δὲ οἱ	μὲν	περὶ Κράτητα πρὸ τῆς Ἡρακλειδῶν
[10, 3]	ἱστορηκότος πάντα ὑφείλετο Θεόπομπος· εἰ	μὲν	περὶ Πυθαγόρου λέγων, τάχα ἂν
[10, 11]	αὐτῶν εἶναι παλαίτατον καὶ τὸν	μὲν	ποιητῶν καὶ ἱστορικῶν εἶναι πρεσβύτατον,
[10, 11]	ἡμᾶς προφητῶν ἴσμεν κεκηρυγμένα, γεγονότα	μὲν	πολὺ τῆς Μωσέως ἡλικίας κατώτερα,
[10, 10]	Καὶ μεθ´ ἕτερα· Καὶ τοσαῦτα	μὲν	πρὸ Ὠγύγου. Κατὰ δὲ τοὺς
[10, 5]	δύο καὶ εἴκοσιν, ὧν τὸ	μὲν	πρῶτόν ἐστιν Ἄλφ, ὃ μεταληφθὲν
[10, 4]	παρὰ τοῖς προπάτορσιν εὑροῦσα, τὰ	μὲν	σεμνὰ καὶ παλαιὰ τῆς πατρόθεν
[10, 10]	ταῖς Ἑλληνικαῖς τὰς Ἑβραϊκάς, ἐξιστορῶν	μὲν	τὰ Ἑβραίων, ἐφαπτόμενος δὲ τῶν
[10, 11]	Ἀσσυρίων γῇ, παιδευθεὶς δὲ πρῶτον	μὲν	τὰ ὑμέτερα, δεύτερον δὲ ἅτινα
[10, 3]	κατείληφε τουτὶ τὸ πάθος, ἐν	μὲν	τῇ ἑνδεκάτῃ τῶν Περὶ Φίλιππον
[10, 13]	παρὰ τοῖς Αἰγυπτίοις γραμμάτων· πρῶτον	μὲν	τὴν ἑτέρωθεν ἄφιξιν εἰς Αἴγυπτον,
[10, 13]	ἡττωμένους φησὶ τοὺς ποιμένας ἐκ	μὲν	τῆς ἄλλης Αἰγύπτου ἐκπεσεῖν, κατακλεισθῆναι
[10, 11]	γὰρ ὁ προειρημένος Μωσῆς αὐτῆς	μὲν	τῆς Ἰλιακῆς ἁλώσεως πρεσβύτερος πάνυ
[10, 2]	ἄντικρυς παρ´ ἀλλήλων ὑφαιρούμενοι βεβαιοῦσι	μὲν	τὸ κλέπται εἶναι, σφετερίζεσθαι δ´
[10, 3]	τὸν κλέπτην. Ἐγὼ δὲ ὑποπτεύω	μὲν	τὸν ὑφῃρημένον εἶναι τὸν Ὑπερείδην·
[10, 9]	παρίστησι, κἀντεῦθεν πάλιν ἀνατρεχόντων ἀπὸ	μὲν	τοῦ δευτέρου ἔτους Δαρείου ἐπὶ
[10, 4]	οἱ πάντων ὕστατοι προεφήτευον, τῶν	μὲν	Τρωϊκῶν ὕστερον ἔτεσι πλέον ἢ
[10, 4]	δηλουμένων μὴ ἀγνοῆσαι φιλοσοφίαν, νέους	μὲν	τῷ χρόνῳ, ὡς ἔπος εἰπεῖν,
[10, 3]	τίθησι τὰς ἀποδείξεις. Ἀλλ´ ὁποῖος	μὲν	τῶν Ἑλληνικῶν συγγραφέων ὁ τρόπος
[10, 10]	ΤΡΙΤΟΥ ΤΩΝ ΑΦΡΙΚΑΝΟΥ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΙΩΝ. Μέχρι	μὲν	τῶν Ὀλυμπιάδων οὐδὲν ἀκριβὲς ἱστόρηται
[10, 11]	Ἰλιακῶν ἔτεσι πεντακοσίοις. Καὶ περὶ	μὲν	τῶν χρόνων τοῦ προειρημένου ποιητοῦ,
[10, 8]	Τηλεκλέα καὶ Θεόδωρον, τοὺς Ῥοίκου	μὲν	υἱούς, κατασκευάσαντας δὲ τοῖς Σαμίοις
[10, 7]	περὶ τὴν Ἑλλάδα τόπον μυρίαι	μὲν	φθοραὶ κατέσχον, ἐξαλείφουσαι τὴν μνήμην
[10, 12]	δὲ κατὰ τὴν Ἑλλάδα κατὰ	μὲν	Φορωνέα τὸν μετ´ Ἴναχον ὁ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/08/2008