Livre, Chap. |
[10, 11] |
καιρόν,
ἔτι
δὲ
καὶ
τοῖς
|
περὶ |
Ἀγαμέμνονα
συνεστρατεῦσθαι
καί,
εἰ
βούλεταί |
[10, 7] |
οὐδὲ
περὶ
τῶν
Σικελικῶν
τοῖς
|
περὶ |
Ἀντίοχον
καὶ
Φίλιστον
ἢ
Καλλίαν |
[10, 11] |
ἔτεσιν
ἑκατὸν
ὀγδοήκοντα·
οἱ
δὲ
|
περὶ |
Ἀπολλόδωρον
μετὰ
τὴν
Ἰωνικὴν
ἀποικίαν |
[10, 7] |
περὶ
τῶν
Ἀργολικῶν
οἱ
τὰ
|
περὶ |
Ἄργος
ἱστοροῦντες
ἀλλήλοις
ἠκολουθήκασι.
Καὶ |
[10, 14] |
Οὗτος
δὴ
πρῶτος
διήρθρωσε
τὸν
|
περὶ |
ἀρχῶν
λόγον.
Οὐ
γὰρ
μόνον |
[10, 11] |
τε
καὶ
τῶν
εἰπόντων
τὰ
|
περὶ |
αὐτὸν
ἀσυμφωνίας
τοῖς
ἐπ´
ἀκριβὲς |
[10, 3] |
τάχα
ἂν
καὶ
ἕτεροι
ἠπίσταντο
|
περὶ |
αὐτοῦ
καὶ
ἔλεγον·
Ταῦτα
καὶ |
[10, 7] |
τὰ
ἀρχαῖα
καὶ
τὴν
ἀλήθειαν
|
περὶ |
αὐτῶν
ἀκριβῶς
παραδιδόντας;
Ἢ
τίς |
[10, 3] |
τῶν
κροκοδείλων;
Ἢ
ὡς
τὰ
|
περὶ |
βασάνων
εἰρημένα
παρ´
Ἰσαίῳ
ἐν |
[10, 4] |
πεποιῆσθαι
λέγεται.
Καί
που
σεμνυνόμενος
|
περὶ |
ἑαυτοῦ
φησιν·
Ἐγὼ
δὲ
τῶν |
[10, 11] |
τὴν
Φοινίκην
ἄφιξις
καὶ
τὰ
|
περὶ |
Εἴραμον,
ὅστις
Σολομῶνι
τῷ
Ἰουδαίων |
[10, 1] |
θεολογίαν
ἐφωράσαμεν,
ὡς
δὲ
τὰ
|
περὶ |
εὐσεβείας
ἑνὸς
τοῦ
ἐπὶ
πάντων |
[10, 3] |
δείπνου
προκόπτοντος
καί
τινος
ζητήσεως
|
περὶ |
Ἐφόρου
ἐν
τοῖς
ἄλλοις
γενομένης· |
[10, 3] |
γενομένης·
Ἀκούσωμεν’
ἔφη,
τίς
ὁ
|
περὶ |
Ἐφόρου
θόρυβος.
Ἦσαν
δ´
οἱ |
[10, 13] |
τῇ
δευτέρᾳ
τῶν
Αἰγυπτιακῶν
ταῦτα
|
περὶ |
ἡμῶν
γράφει·
παραθήσομαι
δὲ
τὴν |
[10, 3] |
ἐν
τῷ
ἐπιγραφομένῳ
Ἰχνευταί
πολλὰ
|
περὶ |
Θεοπόμπου
λέγεται,
Ἀρητάδου
τέ
ἐστι |
[10, 11] |
τῷ
πρὸς
τοὺς
ἀποφηναμένους
τὰ
|
περὶ |
θεοῦ
δειχθήσεται·
τὸ
δὲ
νῦν |
[10, 4] |
πλέον
καὶ
μεῖζον
τῆς
πανδήμου
|
περὶ |
θεῶν
ἀκοῆς
διανοηθέντες
οὐδ´
ἕτερα |
[10, 1] |
τὰς
ἱστορίας
καὶ
τὰς
μυθικὰς
|
περὶ |
θεῶν
διηγήσεις
τῶν
τε
μύθων |
[10, 4] |
παρὰ
τοῖς
πᾶσιν
ὁ
προδηλωθεὶς
|
περὶ |
θεῶν
ἐκράτει
λόγος·
νεώς
τε |
[10, 4] |
Ἀγήνορος,
τὰ
δ´
ἐξ
Αἰγύπτου
|
περὶ |
θεῶν
ἢ
καί
ποθεν
ἄλλοθεν, |
[10, 12] |
Διονύσου
ἐπὶ
Ἡρακλέα
καὶ
τοὺς
|
περὶ |
Ἰάσονα
ἀριστεῖς,
τοὺς
ἐν
τῇ |
[10, 10] |
Ἡράκλειοι,
Ἀργοναῦται,
Κένταυροι,
Μινώταυρος,
τὰ
|
περὶ |
Ἴλιον,
Ἡρακλειδῶν
κάθοδος,
Ἰώνων
ἀποικία |
[10, 9] |
αὐτοῖς
τάδε·
Ἱστορεῖ
δὴ
τὰ
|
περὶ |
Ἰουδαίων
ἀληθέστατα,
ὅτι
καὶ
τοῖς |
[10, 7] |
παρ´
αὐτοῖς,
λέγω
δὲ
τοὺς
|
περὶ |
Κάδμον
τε
τὸν
Μιλήσιον
καὶ |
[10, 11] |
Ἀπολλόδωρος.
Τούτων
δὲ
οἱ
μὲν
|
περὶ |
Κράτητα
πρὸ
τῆς
Ἡρακλειδῶν
καθόδου |
[10, 8] |
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησι
καὶ
τὰ
|
περὶ |
Κρόνου
μυθολογούμενα
καὶ
τὰ
περὶ |
[10, 11] |
τῶν
Ἰλιακῶν
ἔτεσι
πεντακοσίοις.
Καὶ
|
περὶ |
μὲν
τῶν
χρόνων
τοῦ
προειρημένου |
[10, 11] |
ἑκατὸν
νομοθετεῖ
Λακεδαιμονίοις.
Δράκων
δὲ
|
περὶ |
Ὀλυμπιάδα
τριακοστὴν
καὶ
ἐνάτην
εὑρίσκεται |
[10, 11] |
εἰπόντες·
ὁ
δὲ
Ἀρχίλοχος
ἤκμασε
|
περὶ |
Ὀλυμπιάδα
τρίτην
καὶ
εἰκοστήν,
κατὰ |
[10, 14] |
ὡς
τὸ
Ἑβραϊκόν,
ἔτη
μʹ
|
περὶ |
ὃν
συμβαίνει
τὴν
Ἰλίου
καταντᾶν |
[10, 12] |
ἔτεσιν
ὕστερον
εἴκοσιν
ἑπτὰ
οἱ
|
περὶ |
Ὀρφέα
καὶ
Μουσαῖον
καὶ
Λίνον |
[10, 1] |
μάλα
παραστήσω.
Ὥσπερ
οὖν
τὴν
|
περὶ |
πλειόνων
θεῶν
δόξαν
τά
τε |
[10, 3] |
ἐπιλέγει·
Ταῦτ´
οὖν
τοῦ
Ἄνδρωνος
|
περὶ |
Πυθαγόρου
ἱστορηκότος
πάντα
ὑφείλετο
Θεόπομπος· |
[10, 3] |
πάντα
ὑφείλετο
Θεόπομπος·
εἰ
μὲν
|
περὶ |
Πυθαγόρου
λέγων,
τάχα
ἂν
καὶ |
[10, 3] |
Ἄνδρωνος
γὰρ
ἐν
τῷ
Τρίποδι
|
περὶ |
Πυθαγόρου
τοῦ
φιλοσόφου
τὰ
περὶ |
[10, 8] |
Τιτανομαχίας
καὶ
τὸ
σύνολον
τὴν
|
περὶ |
τὰ
πάθη
τῶν
θεῶν
ἱστορίαν. |
[10, 7] |
τοῖς
ἄλλοις
Ἕλλησιν
ἠμελήθη
τὰ
|
περὶ |
τὰς
ἀναγραφάς,
ἀλλ´
οὐδὲ
παρ´ |
[10, 7] |
κτίσεις
τῶν
πόλεων
καὶ
τὰ
|
περὶ |
τὰς
ἐπινοίας
τῶν
τεχνῶν
καὶ |
[10, 12] |
Πυθαγόραν
τὸν
μέγαν
κάτω
που
|
περὶ |
τὰς
Ὀλυμπιάδας
γενόμενοι,
ὡς
παρεστήσαμεν. |
[10, 3] |
περὶ
Πυθαγόρου
τοῦ
φιλοσόφου
τὰ
|
περὶ |
τὰς
προρρήσεις
ἱστορηκότος
εἰπόντος
τε |
[10, 8] |
εἰδωλοποιίας
ἀναπεπλασμένας
παρεισαγαγεῖν,
μιμησάμενον
τὰ
|
περὶ |
τὰς
ταφὰς
τὰς
κατ´
Αἴγυπτον. |
[10, 7] |
ἐπινοίας
τῶν
τεχνῶν
καὶ
τὰ
|
περὶ |
τὰς
τῶν
νόμων
ἀναγραφάς·
πάντων |
[10, 11] |
καὶ
ἐνάτην
εὑρίσκεται
γεγονώς·
Σόλων
|
περὶ |
τεσσαρακοστὴν
καὶ
ἕκτην·
Πυθαγόρας
κατὰ |
[10, 7] |
ἐπὶ
τὸ
γράφειν
ὁρμήσαντες
οὐ
|
περὶ |
τὴν
ἀλήθειαν
ἐσπούδασαν
καίτοι
τοῦτο |
[10, 8] |
τελετῶν
τὰ
πλεῖστα
καὶ
τὰ
|
περὶ |
τὴν
ἑαυτοῦ
πλάνην
ὀργιαζόμενα
καὶ |
[10, 7] |
σοφωτάτων
ἀεὶ
καθιεροῦσθαι.
Τὸν
δὲ
|
περὶ |
τὴν
Ἑλλάδα
τόπον
μυρίαι
μὲν |
[10, 12] |
καὶ
Ἀμφίων,
οἱ
μουσικῆς
εὑρεταί,
|
περὶ |
τὴν
Κάδμου
γεγόνασιν
ἡλικίαν.
Κἄν |
[10, 8] |
πεδίον
εἶναι
καλούμενον
χρυσῆς
Ἀφροδίτης
|
περὶ |
τὴν
ὀνομαζομένην
Μώμεμφιν.
Τά
τε |
[10, 11] |
πρεσβυτάτου
τῶν
προειρημένων
Θάλητος
γενομένου
|
περὶ |
τὴν
πεντηκοστὴν
Ὀλυμπιάδα
καὶ
τὰ |
[10, 9] |
δὲ
καὶ
πρώην
μετὰ
τούτους
|
περὶ |
τὴν
πεντηκοστὴν
Ὀλυμπιάδα
οἱ
ἀμφὶ |
[10, 11] |
γενομένου
κατὰ
τὴν
Πεισιστρατιδῶν
ἀρχήν,
|
περὶ |
τὴν
πεντηκοστὴν
Ὀλυμπιάδα.
Τοῦ
δ´ |
[10, 8] |
τοῖς
ἀνδράσι
λογίων
ἐφάπτεσθαι
προδιαλαβεῖν
|
περὶ |
τῆς
ἀρχαιότητος
αὐτῶν,
ἵν´,
εἰ |
[10, 9] |
καὶ
τὰς
τῶν
πρὸ
ἡμῶν
|
περὶ |
τῆς
αὐτῆς
ὑποθέσεως
ἀποδείξεις.
Γεγόνασι |
[10, 13] |
τῆς
περὶ
Χαλδαίων
ἱστορίας
τὰς
|
περὶ |
τῆς
Ἑβραίων
ἀρχαιότητος
παρατίθεται
μαρτυρίας. |
[10, 14] |
ἀρχῶν
λόγον.
Οὐ
γὰρ
μόνον
|
περὶ |
τῆς
πάντων
οὐσίας
ἀπεφήνατο,
ὡς |
[10, 7] |
πόλεις
καὶ
βραχυτέρων,
ὅπου
γε
|
περὶ |
τῆς
Περσικῆς
στρατείας
καὶ
τῶν |
[10, 3] |
τόπων
μεταθέσει.
Τό
τε
γὰρ
|
περὶ |
τῆς
προρρήσεως
τοῦ
σεισμοῦ
ἐν |
[10, 8] |
Δία
καὶ
τὴν
Ἥραν
μυθολογούμενα
|
περὶ |
τῆς
συνουσίας
καὶ
τὴν
εἰς |
[10, 8] |
περὶ
Κρόνου
μυθολογούμενα
καὶ
τὰ
|
περὶ |
τῆς
Τιτανομαχίας
καὶ
τὸ
σύνολον |
[10, 11] |
ἀποδεδειγμένων
διὰ
βραχέων
ἔτι
καὶ
|
περὶ |
τῆς
τῶν
ἑπτὰ
σοφῶν
ἡλικίας |
[10, 3] |
ἐπὶ
τὸ
χεῖρον.
Τὰ
γοῦν
|
περὶ |
τῆς
Φαρναβάζου
πρὸς
Ἀγησίλαον
συνόδου |
[10, 6] |
ἐξεῦρε
καὶ
μέταλλα
χρυσοῦ
τὰ
|
περὶ |
τὸ
Πάγγαιον
ὄρος
ἐπενόησεν.
Ἤδη |
[10, 3] |
φησιν
ὁ
Θεόπομπος
τό
τε
|
περὶ |
τὸ
πλοῖον
οὐκ
ἀπὸ
Μεγάρων |
[10, 11] |
τῆς
Ἰλίου
ἁλώσεως·
οἱ
δὲ
|
περὶ |
τὸν
Ἀρίσταρχον
κατὰ
τὴν
Ἰωνικὴν |
[10, 8] |
τὴν
ὀνομαζομένην
Μώμεμφιν.
Τά
τε
|
περὶ |
τὸν
Δία
καὶ
τὴν
Ἥραν |
[10, 11] |
τῶν
ὀγδοήκοντα
ἐτῶν·
οἱ
δὲ
|
περὶ |
τὸν
Ἐρατοσθένην
μετὰ
ἑκατοστὸν
ἔτος |
[10, 14] |
οἱ
πρὸ
αὐτοῦ,
ἀλλὰ
καὶ
|
περὶ |
τοῦ
κινοῦντος
αὐτὴν
αἰτίου.
Ἦν |
[10, 6] |
ἀρχαιότητος
ἐν
δυσὶν
ἐπραγματεύσατο
βιβλίοις,
|
περὶ |
τοῦ
νέους
γεγονέναι
τοὺς
Ἕλληνας |
[10, 3] |
τὰ
τοῦ
Φοίνικος
ὀρνέου
καὶ
|
περὶ |
τοῦ
ποταμίου
ἵππου
καὶ
τῆς |
[10, 14] |
εἰρημένοις
ἀρκουμένου
ποικίλην
περιέχουσι
τὴν
|
περὶ |
τοῦ
προκειμένου
σύστασιν;
Προὔκειτο
δὲ |
[10, 7] |
σχεδόν
ἐστι
παρ´
αὐτοῖς
ἡ
|
περὶ |
τοῦ
συγγράφειν
τὰς
ἱστορίας
ἐπιμέλεια. |
[10, 7] |
ἐχρῶντο·
καὶ
τἀληθὲς
ἐπικρατεῖ
μᾶλλον
|
περὶ |
τοῦ
τὴν
νῦν
οὖσαν
τῶν |
[10, 8] |
κατὰ
γεωμετρίαν
θεωρήματα
καὶ
τὰ
|
περὶ |
τοὺς
ἀριθμούς,
ἔτι
δὲ
τὴν |
[10, 11] |
παντὶ
ψευδεῖς
ἀποφαίνεσθαι
καὶ
τὰς
|
περὶ |
τοὺς
λόγους
δόξας.
Παρ´
οἷς |
[10, 1] |
Κλήμης
ἐν
ἕκτῳ
Στρωματεῖ
τὴν
|
περὶ |
τούτου
σύστασιν
εἰς
πλάτος
ἀπηύθυνε. |
[10, 12] |
ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ
ΣΤΡΩΜΑΤΕΩΝ.
Εἴρηται
μὲν
οὖν
|
περὶ |
τούτων
ἀκριβῶς
Τατιανῷ
ἐν
τῷ |
[10, 3] |
κλέπτης
ἁλῶ,
τοὺς
πραγματευσαμένους
τὰ
|
περὶ |
τούτων
μηνύσω.
Λυσιμάχου
μέν
ἐστι |
[10, 14] |
Μιλήσιος
φυσικὸς
πρῶτος
Ἑλλήνων
γεγονὼς
|
περὶ |
τροπῶν
ἡλίου
καὶ
ἐκλείψεως
καὶ |
[10, 7] |
οἱ
τὰς
Ἀτθίδας
συγγεγραφότες
ἢ
|
περὶ |
τῶν
Ἀργολικῶν
οἱ
τὰ
περὶ |
[10, 12] |
Καί
ποτε
προαγαγεῖν
βουληθεὶς
αὐτοὺς
|
περὶ |
τῶν
ἀρχαίων
εἰς
λόγους,
τῶν |
[10, 7] |
Τίμαιος
συμφωνεῖν
ἠξίωσεν,
οὐδ´
αὖ
|
περὶ |
τῶν
Ἀττικῶν
οἱ
τὰς
Ἀτθίδας |
[10, 7] |
ἀληθοῦς
ἐστι
τεκμήριον
ἱστορίας,
εἰ
|
περὶ |
τῶν
αὐτῶν
ἅπαντες
τὰ
αὐτὰ |
[10, 7] |
βιβλίων
ἀλλήλους
ἐλέγχουσι
καὶ
τἀναντιώτατα
|
περὶ |
τῶν
αὐτῶν
λέγειν
οὐκ
ὀκνοῦσι. |
[10, 11] |
Καὶ
Μένανδρος
δὲ
ὁ
Περγαμηνὸς
|
περὶ |
τῶν
αὐτῶν
τὴν
ἀναγραφὴν
ἐποιήσατο. |
[10, 11] |
τρισὶ
βιβλίοις
κατατάξας
καὶ
τὰ
|
περὶ |
τῶν
βασιλέων
ἐκτιθέμενος
ἀφηγεῖταί
τινος |
[10, 7] |
διδάσκων,
ὅσα
μὲν
Ἑλλάνικος
Ἀκουσιλάῳ
|
περὶ |
τῶν
γενεαλογιῶν
διαπεφώνηκεν,
ὅσα
δὲ |
[10, 7] |
τοῖς
Ἕλλησι
δημοσίᾳ
γίνεσθαι
τὰς
|
περὶ |
τῶν
ἑκάστοτε
πραττομένων
ἀναγραφάς,
τοῦτο |
[10, 7] |
δημοσίοις
ἀναθήμασιν·
ὅπου
γε
καὶ
|
περὶ |
τῶν
ἐπὶ
Τροίαν
τοσούτοις
ἔτεσι |
[10, 12] |
Μωσῆς.
Λέων
δὲ
ὁ
τὰ
|
περὶ |
τῶν
κατ´
Αἴγυπτον
θεῶν
πραγματευσάμενος |
[10, 7] |
ἠκολουθήκασι.
Καὶ
τί
δεῖ
λέγειν
|
περὶ |
τῶν
κατὰ
πόλεις
καὶ
βραχυτέρων, |
[10, 1] |
ἐπὶ
πάντων
θεοῦ
τά
τε
|
περὶ |
τῶν
μάλιστα
ζητουμένων
εἰς
ψυχῆς |
[10, 11] |
τὴν
πεντηκοστὴν
Ὀλυμπιάδα
καὶ
τὰ
|
περὶ |
τῶν
μετ´
αὐτὸν
σχεδὸν
ἡμῖν |
[10, 11] |
νῦν
ἐνδέον
ἀποπληρώσωμεν,
ἔτι
καὶ
|
περὶ |
τῶν
νομιζομένων
σοφῶν
ποιήσομαι
τὴν |
[10, 7] |
προέλαβον.
Ἀλλὰ
μὴν
καὶ
τοὺς
|
περὶ |
τῶν
οὐρανίων
τε
καὶ
θείων |
[10, 7] |
πάνυ
θαυμάζειν
τοὺς
οἰομένους
δεῖν
|
περὶ |
τῶν
παλαιοτάτων
ἔργων
μόνοις
προσέχειν |
[10, 7] |
ψεύδεσθαι
τοῖς
μετὰ
ταῦτα
βουληθεῖσι
|
περὶ |
τῶν
παλαιῶν
τι
γράφειν
παρέσχεν. |
[10, 7] |
εἰδότες
συνέγραφον,
ἀλλ´
ὡς
ἕκαστοι
|
περὶ |
τῶν
πραγμάτων
εἴκαζον;
Πλέον
γοῦν |
[10, 11] |
πείθειν
ἐπαγγελλόμενον
συντομωτέρας
ποιεῖσθαι
τὰς
|
περὶ |
τῶν
πραγμάτων
πρὸς
τοὺς
ἀκούοντας |
[10, 5] |
Ἕλληνας.
Ταῦτα
μὲν
οὖν
μοι
|
περὶ |
τῶν
πρώτων
στοιχείων
εἰρήσθω.
Τῆς |
[10, 7] |
Ἡρόδοτον
δὲ
πάντες.
Ἀλλ´
οὐδὲ
|
περὶ |
τῶν
Σικελικῶν
τοῖς
περὶ
Ἀντίοχον |
[10, 7] |
φασι
τοὺς
ὑπὸ
Δράκοντος
αὐτοῖς
|
περὶ |
τῶν
φονικῶν
γραφέντας
νόμους,
ὀλίγῳ |
[10, 12] |
πόλει
τὰ
ἀρχαιότατα
λέγειν
ἐπιχειρεῖν,
|
περὶ |
Φορωνέως
τε
τοῦ
πρώτου
λεχθέντος |
[10, 13] |
εἶτα
μεταβὰς
καὶ
ἀπὸ
τῆς
|
περὶ |
Χαλδαίων
ἱστορίας
τὰς
περὶ
τῆς |