Livre, Chap. |
[10, 5] |
οἰκείας
εἶναι
τὰς
τοιάσδε
φωνάς·
|
Ἑβραίων |
ἄρα,
παρ´
οἷς
καὶ
σημαῖνόν |
[10, 13] |
Χαλδαίων
ἱστορίας
τὰς
περὶ
τῆς
|
Ἑβραίων |
ἀρχαιότητος
παρατίθεται
μαρτυρίας.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΙΔ' |
[10, 14] |
δ´
ὅτι
τῶν
πρὶν
ἀληθῶς
|
Ἑβραίων, |
Ἕβερ
τε
καὶ
Ἁβραάμ,
ἀφ´ |
[10, 10] |
ἔτει
τὸ
Πάσχα
καὶ
τῶν
|
Ἑβραίων |
ἔξοδος
ἡ
ἀπ´
Αἰγύπτου,
ἐν |
[10, 10] |
ἔτη
τῶν
δ´
ἑξῆς
βασιλέων
|
Ἑβραίων |
ἔτη
τετρακόσια
τῆς
δ´
αἰχμαλωσίας |
[10, 10] |
τὰς
Ἑβραϊκάς,
ἐξιστορῶν
μὲν
τὰ
|
Ἑβραίων, |
ἐφαπτόμενος
δὲ
τῶν
Ἑλληνικῶν,
ἐφαρμόσω |
[10, 9] |
Ἱεροσολύμοις
νεώ,
καθὼς
τὰ
τῆς
|
Ἑβραίων |
ἱστορίας
παρίστησι,
κἀντεῦθεν
πάλιν
ἀνατρεχόντων |
[10, 4] |
ἐφήψαντο
καταλήψεως,
ἐν
τούτοις
τῆς
|
Ἑβραίων |
κοινωνοὶ
πεφήνασι
διδασκαλίας.
Εἰκὸς
γοῦν |
[10, 14] |
τοῖς
αὐτῶν
φιλοσόφοις
ἀγαπήσαντες
τὰ
|
Ἑβραίων |
λόγια
τιμᾶν
διανενοήμεθα.
|
[10, 10] |
ἴσως
ἂν
τοῦ
σκοποῦ
τύχοιμι.
|
Ἑβραίων |
μὲν
οὖν
ἡ
μετοικία
ἐπισημοτάτη, |
[10, 8] |
ἐθνῶν
περιειργασμένους
Ἕλληνας
καὶ
τὰ
|
Ἑβραίων |
μὴ
ἀγνοῆσαι,
ἀρχῆθεν
ἐπὶ
τὴν |
[10, 4] |
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν,
ἁπάντων
οὐχ
|
Ἑβραίων |
μόνον
οὐδέ
γε
Φοινίκων
καὶ |
[10, 4] |
προφήταις
μαθητεῦσαι,
καθ´
ὃν
χρόνον
|
Ἑβραίων |
οἱ
μὲν
ἐπ´
Αἰγύπτου,
οἱ |
[10, 9] |
ἔτεσι
πρότερον
ἢ
Σαμψὼν
ἄρξαι
|
Ἑβραίων, |
ὃν
κατὰ
τὴν
τοῦ
σώματος |
[10, 12] |
τῶν
ἡμετέρων
ἐσπουδάσθη
καὶ
αὐτοῖς
|
Ἑβραίων |
παισὶν
ἡ
προκειμένη
πραγματεία,
καλῶς |
[10, 1] |
εἶεν
ἂν
ἢ
παρὰ
μόνων
|
Ἑβραίων |
πεπορισμένοι,
οὐκ
εἰς
μακρὸν
ἀποδειχθήσεται. |
[10, 9] |
Μωσῆς
καὶ
οἱ
μετ´
αὐτὸν
|
Ἑβραίων |
προφῆται
συνίστανται
τῶν
παρ´
Ἕλλησι |
[10, 8] |
αὐτῶν,
ἵν´,
εἰ
φανεῖεν
τοῖς
|
Ἑβραίων |
προφήταις
τε
καὶ
θεολόγοις
οἱ |
[10, 10] |
Πέρσης
ἢ
καὶ
ὁστισοῦν
τῇ
|
Ἑβραίων |
συνεχρόνισεν
ἐπισημειούμενος,
ἴσως
ἂν
τοῦ |
[10, 9] |
τῷ
πάντων
δυσμενεστάτῳ
καὶ
πολεμιωτάτῳ
|
Ἑβραίων |
τε
καὶ
ἡμῶν,
φημὶ
δὲ |