Livre, Chap.
[10, 11]	τὰς περὶ τῶν πραγμάτων πρὸς	τοὺς	ἀκούοντας διηγήσεις. Βηρωσσὸς ἀνὴρ Βαβυλώνιος,
[10, 4]	εἴ σοι καταλέγοιμι Ἡράκλειτον καὶ	τοὺς	ἄλλους Ἑλλήνων, δι´ ὧν ἀπελέγχεται
[10, 7]	ὅντινα τρόπον ἐν τούτῳ παρευδοκιμήσειν	τοὺς	ἄλλους ὑπελάμβανον, κατὰ τοῦτον ἡρμόζοντο,
[10, 1]	αὐτοὺς τοὺς Ἕλληνας μὴ ἀγνοῆσαι	τοὺς	ἄνδρας, μνημονεῦσαι δὲ ὀνομαστὶ καὶ
[10, 9]	Ἡρακλεῖ. Καὶ ἐντεῦθεν δὲ ἐπὶ	τοὺς	ἀνωτέρω βαδίζων σαυτῷ τε συναγαγὼν
[10, 9]	τῶν ἐτῶν ἀριθμόν, προϊὼν ἐπὶ	τοὺς	ἀνωτέρω χρόνους τοὺς μέχρι Δαρείου
[10, 11]	οἱ μνημονεύσαντες, ἐν τῷ πρὸς	τοὺς	ἀποφηναμένους τὰ περὶ θεοῦ δειχθήσεται·
[10, 8]	γεωμετρίαν θεωρήματα καὶ τὰ περὶ	τοὺς	ἀριθμούς, ἔτι δὲ τὴν εἰς
[10, 10]	Ἑλλήνων δέ τινες ἱστοροῦσι κατὰ	τοὺς	αὐτοὺς χρόνους γενέσθαι Μωσέα· Πολέμων
[10, 9]	τὰ παρὰ τοῖς πᾶσιν ὑπὸ	τοὺς	αὐτοὺς χρόνους πραχθέντα συνεξητάκασιν. Εἶθ´
[10, 4]	Καὶ Δημόκριτος δὲ ἔτι πρότερον	τοὺς	Βαβυλωνίων λόγους ἠθικοὺς πεποιῆσθαι λέγεται.
[10, 1]	ἄλλοθεν ἄλλος τῶν θαυμαστῶν Ἑλλήνων	τοὺς	βαρβάρους ἐκπεριιὼν συνελέξατο, γεωμετρίαν, ἀριθμητικήν,
[10, 8]	τῶν παρ´ αὐτοῖς φιλοσόφων διδασκάλους,	τοὺς	βαρβάρους λέγω, πόθῳ τῆς ἀληθοῦς
[10, 7]	χάριν ἢ τὰς πόλεις ἢ	τοὺς	βασιλέας ἐπαινοῦντες· ἄλλοι δὲ ἐπὶ
[10, 11]	κατέταξε φωνὴν Λαῖτος, ὁ καὶ	τοὺς	βίους τῶν φιλοσόφων ἐπ´ ἀκριβὲς
[10, 2]	κηδόμενος θεὸς τοὺς μὲν ἐντολαῖς,	τοὺς	δ´ ἀπειλαῖς, ἔστι δ´ οὓς
[10, 9]	ἔτεσιν εἰκὸς ἦν Μωσέα ὑπεράγειν	τοὺς	δηλουμένους ἄπορον εἰπεῖν· διόπερ τοῦτό
[10, 9]	παραθήσομαι. Κἀγὼ δὲ καινοτέραν παρὰ	τοὺς	εἰρημένους ὁδεύσας ταύτῃ χρήσομαι τῇ
[10, 2]	Ταῦθ´ ὡς ἐν προοιμίοις φήσας	τοὺς	ἐλέγχους ἑξῆς ἐπάγει, παντοίαις κεχρημένος
[10, 11]	ὅπλων ἀντερείδων ἀνυπόπτους καθ´ ὑμῶν	τοὺς	ἐλέγχους παραλαμβάνω. Περὶ γὰρ τῆς
[10, 2]	τἀνδρὸς γραφῆς, ἐν ᾗ μετὰ	τοὺς	ἐλέγχους τῶν εἰρημένων ταῦτα πάλιν
[10, 2]	συνάψας ὁ Κλήμης κλέπτας γεγονέναι	τοὺς	Ἕλληνας ἀναμφιλέκτοις ἐλέγχοις κατεφώρασεν. Εἰ
[10, 1]	λόγος ἀπέδειξεν, ὁπηνίκα τὰ πάντα	τοὺς	Ἕλληνας, γῆν πολλὴν πλανηθέντας, οὐκ
[10, 12]	ἀκριβῶς Τατιανῷ ἐν τῷ Πρὸς	τοὺς	Ἕλληνας, εἴρηται δὲ καὶ Κασσιανῷ
[10, 8]	καὶ πολλὰ τῶν χρησίμων εἰς	τοὺς	Ἕλληνας ἐκδόντα τυχεῖν ἀξιολόγου δόξης.
[10, 6]	βιβλίοις, περὶ τοῦ νέους γεγονέναι	τοὺς	Ἕλληνας καὶ παρὰ βαρβάρων ὠφελῆσθαι
[10, 1]	ἀπεδεξάμεθα προδιειληφότες κἄπειτα καὶ αὐτοὺς	τοὺς	Ἕλληνας μὴ ἀγνοῆσαι τοὺς ἄνδρας,
[10, 2]	κλοπῆς αὐτοὺς καθ´ αὑτῶν παραστήσωμεν	τοὺς	Ἕλληνας. Οἱ γὰρ τὰ οἰκεῖα
[10, 10]	δὲ τὰς ἀναγραφὰς αὐτῶν ποιεῖσθαι	τοὺς	Ἕλληνας. Οὗ δὴ χάριν τὰς
[10, 7]	οὖν οὐκ ἔστιν ἄλογον τετυφῶσθαι	τοὺς	Ἕλληνας ὡς μόνους ἐπισταμένους τὰ
[10, 14]	γὰρ τούτων ἀποδειχθέντων καιρὸς ἐπανελθόντας	τοὺς	Ἑλλήνων σοφοὺς ζηλωτὰς θεάσασθαι τῶν
[10, 7]	Περίεργος δ´ ἂν εἴην ἐγὼ	τοὺς	ἐμοῦ μᾶλλον ἐπισταμένους διδάσκων, ὅσα
[10, 9]	ἀπὸ τῆς πρώτης Ὀλυμπιάδος ἐπὶ	τοὺς	ἔμπροσθεν ἀνιὼν χρόνους μέχρι τῆς
[10, 12]	καὶ τοὺς περὶ Ἰάσονα ἀριστεῖς,	τοὺς	ἐν τῇ Ἀργοῖ πλεύσαντας, συνάγεται
[10, 10]	περιτεμνομένοις αὐτοὺς καταριθμῶν καὶ Ἀσσυρίους	τοὺς	ἐν τῇ Παλαιστίνῃ ἀποκαλῶν, τάχα
[10, 3]	τοῦ ὄντος ἀναγινώσκων λόγον πρὸς	τοὺς	ἓν τὸ ὂν εἰσάγοντας τοιαύταις
[10, 4]	τοσοῦτον δὲ ἐπὶ τοῦ παρόντος	τοὺς	ἐντυγχάνοντας ἐπισημαίνεται, ὡς οὐ μόνης
[10, 13]	τοὺς τῶν ποιμένων καλουμένων καὶ	τοὺς	ἐξ αὐτῶν γενομένους κρατῆσαι τῆς
[10, 4]	κατῆρξαν αὐτοῖς τῆς πολυθέου πλάνης,	τοὺς	ἑπτὰ παρ´ αὐτοῖς ἄνδρας ἐπὶ
[10, 11]	πολιτείας ἱστορίας τε τῆς κατὰ	τοὺς	ἡμετέρους νόμους ὅσα τε εἰρήκασιν
[10, 3]	εἰς τὸν Δεισιδαίμονα. Ἐπεὶ δὲ	τοὺς	κλέπτας ἔδοξεν οὐκ οἶδ´ ὅπως
[10, 9]	εἶναι τὴν Ἰλίου ἅλωσιν κατὰ	τοὺς	Λαβδὼν τοῦ κριτοῦ χρόνους, ἑπτὰ
[10, 11]	ψευδεῖς ἀποφαίνεσθαι καὶ τὰς περὶ	τοὺς	λόγους δόξας. Παρ´ οἷς γὰρ
[10, 9]	κατὰ Ὅμηρον καὶ Ἡσίοδον καὶ	τοὺς	λοιποὺς μνημονεύεται. Χθὲς δὲ καὶ
[10, 7]	οὐδεμιᾶς προβεβλημένης ἀναγραφῆς, ἣ καὶ	τοὺς	μαθεῖν βουλομένους διδάξειν ἔμελλε καὶ
[10, 8]	Πάντων δὲ τῶν παλαιῶν ἀγαλματοποιῶν	τοὺς	μάλιστα διωνομασμένους διατετριφέναι παρ´ αὐτοῖς,
[10, 2]	ἀνθρώπων ὁ παντοκράτωρ κηδόμενος θεὸς	τοὺς	μὲν ἐντολαῖς, τοὺς δ´ ἀπειλαῖς,
[10, 14]	γεγονὼς ἀποδέδεικται, φέρ´ ἴδωμεν καὶ	τοὺς	μετ´ αὐτὸν ἅπαντας. Μωσῆς δ´
[10, 9]	Ἑβραίους αὐτόν τε Μωσέα καὶ	τοὺς	μετ´ αὐτὸν προφήτας ταῖς ἴσαις
[10, 9]	ἀμφὶ Πυθαγόραν καὶ Δημόκριτον καὶ	τοὺς	μετὰ ταῦτα φιλοσόφους ὠνομάσθησαν, ἐγγύς
[10, 9]	προϊὼν ἐπὶ τοὺς ἀνωτέρω χρόνους	τοὺς	μέχρι Δαρείου τοῦ Περσῶν βασιλέως
[10, 8]	ἢ (ὅπερ καὶ μᾶλλον εἰκός)	τοὺς	νέους τὰ τῶν πρεσβυτέρων καὶ
[10, 11]	εὑρέσεως ἀνώτερα· μάρτυρας δὲ οὐ	τοὺς	οἴκοι παραλήψομαι, βοηθοῖς δὲ μᾶλλον
[10, 7]	οὖν ἐπέρχεταί μοι πάνυ θαυμάζειν	τοὺς	οἰομένους δεῖν περὶ τῶν παλαιοτάτων
[10, 1]	τὴν πολλὴν εὐδοκίμησιν τῇ δόξῃ	τοὺς	ὁμοίους καλύπτειν. Οὐ χρὴ δὲ
[10, 2]	τὴν παρ´ ἡμῶν ἀλήθειαν εἰς	τοὺς	ὁμοφύλους λάθρα διαδείκνυνται. Οἱ γὰρ
[10, 12]	δὲ Διονύσου ἐπὶ Ἡρακλέα καὶ	τοὺς	περὶ Ἰάσονα ἀριστεῖς, τοὺς ἐν
[10, 7]	συγγράφειν παρ´ αὐτοῖς, λέγω δὲ	τοὺς	περὶ Κάδμον τε τὸν Μιλήσιον
[10, 7]	χρόνῳ προέλαβον. Ἀλλὰ μὴν καὶ	τοὺς	περὶ τῶν οὐρανίων τε καὶ
[10, 2]	κεχρημένος ἀποδείξεσι καὶ πρώτους γε	τοὺς	ποιητὰς τὰ παρὰ τῶν ὁμοίων
[10, 13]	ὄνομα εἶναι Μισφραγμούθωσις, ἡττωμένους φησὶ	τοὺς	ποιμένας ἐκ μὲν τῆς ἄλλης
[10, 13]	Αἰγύπτου βασιλέων γενέσθαι φησὶν ἐπὶ	τοὺς	ποιμένας ἐπανάστασιν, καὶ πόλεμον συρραγῆναι
[10, 13]	τε μεγάλῳ καὶ ἰσχυρῷ περιλαβεῖν	τοὺς	ποιμένας, ὅπως τήν τε κτῆσιν
[10, 3]	κλοπῆς ἄλλους αἰτιώμενος κλέπτης ἁλῶ,	τοὺς	πραγματευσαμένους τὰ περὶ τούτων μηνύσω.
[10, 8]	τὰ παρὰ τίνων ἀναλέξασθαι, πότερα	τοὺς	πρεσβυτέρους τὰ τῶν νέων, Ἑβραίους
[10, 14]	Σωκράτους κἄπειτα τοῖς Πυθαγορείοις ὁμιλήσας	τοὺς	πρὸ αὐτοῦ πάντας λόγῳ τε
[10, 13]	καὶ παλαιᾶς ἱστορίας ἐχόμενον. Τούτους	τοὺς	προκατωνομασμένους βασιλέας καὶ τοὺς τῶν
[10, 4]	Παλαιὸς γὰρ δὴ τόπος ἔθρεψε	τοὺς	πρώτους ταῦτα ἐννοήσαντας διὰ τὸ
[10, 8]	παρ´ αὐτοῖς, Τηλεκλέα καὶ Θεόδωρον,	τοὺς	Ῥοίκου μὲν υἱούς, κατασκευάσαντας δὲ
[10, 14]	ὥστε μηκέτ´ εὐλόγως ἡμῖν ἐπιμέμφεσθαι	τοὺς	συκοφάντας, εἰ δὴ καὶ αὐτοὶ
[10, 14]	δ´ ὑπὸ τοῦ τυράννου, ὅπως	τοὺς	σὺν αὐτῷ γενομένους ἄνδρας ἀπογράψηται,
[10, 8]	νέους τὰ τῶν πρεσβυτέρων καὶ	τοὺς	τὰ πλεῖστα τῶν ἐθνῶν περιειργασμένους
[10, 10]	μὲν πρὸ Ὠγύγου. Κατὰ δὲ	τοὺς	τούτου χρόνους ἐξῆλθε Μωσῆς ἀπ´
[10, 8]	ἀσεβῶν ἐν Ἅιδου τιμωρίας καὶ	τοὺς	τῶν εὐσεβῶν λειμῶνας καὶ τὰς
[10, 13]	Τούτους τοὺς προκατωνομασμένους βασιλέας καὶ	τοὺς	τῶν ποιμένων καλουμένων καὶ τοὺς
[10, 8]	ἀλογίας ἡμῶν κατηγορεῖν, εἰ δὴ	τοὺς	τῶν σοφῶν Ἑλλήνων καὶ αὐτῶν
[10, 7]	δημοσίων γραμμάτων ἀρχαιοτάτους εἶναί φασι	τοὺς	ὑπὸ Δράκοντος αὐτοῖς περὶ τῶν
[10, 11]	τῶν Τρωϊκῶν τοῦ πλείονα πρὸς	τοὺς	φιλομαθεῖς συντάττειν ἡμᾶς ἀπείργει. Δημόδοκος
[10, 11]	Περὶ Ἀσσυρίων δύο. Μετὰ δὲ	τοὺς	Χαλδαίους τὰ Φοινίκων οὕτως ἔχει·
[10, 10]	πρώτης Ὀλυμπιάδος, ὁπόθεν Ἕλληνες ἀκριβοῦν	τοὺς	χρόνους ἐνόμισαν, ἔτη συνάγεται χίλια
[10, 8]	εἴ γε βάρβαροι Ἑβραῖοι. Ὧν	τοὺς	χρόνους, καθ´ οὓς ἤκμασαν Μωσῆς
[10, 9]	γὰρ ἔκ τινων ὁμολογουμένων ἱστοριῶν	τοὺς	χρόνους συνελογίσαντο, οἱ δὲ παλαιοτέροις
[10, 7]	μαθεῖν βουλομένους διδάξειν ἔμελλε καὶ	τοὺς	ψευδομένους ἐλέγξειν, ἡ πολλὴ πρὸς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/08/2008