Livre, pages |
[11, 463] |
χειρῶν
νιζέτω
εἰς
ἔδαφος.
Σπένδοντες
|
δ´ |
ἁγνῶς
Ἡρακλέι
τ´
Ἀλκμήνῃ
τε, |
[11, 466] |
ὥς
φησιν
ὁ
τραγικός·
Πολὺν
|
δ´ |
ἀγῶνα
παγξενεὶ
κηρύσσεται,
χαλκηλάτους
λέβητας |
[11, 466] |
Ἀμειψίας·
Αὔλει
μοι
μέλος·
σὺ
|
δ´ |
ᾆδε
πρὸς
τήνδ´,
ἐκπίομαι
δ´ |
[11, 481] |
λύχν´
ὀμμένομεν;
δάκτυλος
ἁμέρα.
Κὰδ
|
δ´ |
ἄειρε
κυλίχναις
μεγάλαις,
αιταποικιλλις.
Οἶνον |
[11, 491] |
τίς
νιν
ἠείδει
μακάρων·
ὃ
|
δ´ |
ἀέξετο
πᾶσι
μέλεσσι.
Τὸν
μὲν |
[11, 462] |
ἀφικόμενοι
ἐκ
Λυδίας
Κυλικρᾶνες,
οἳ
|
δ´ |
Ἀθαμᾶνες,
ἀφ´
ὧν
οἱ
τόποι |
[11, 492] |
εἰκυῖα
θεῇσιν
οἴνῳ
Πραμνείῳ,
ἐπὶ
|
δ´ |
αἴγειον
κνῆ
τυρὸν
κνήστι
χαλκείῃ, |
[11, 466] |
ἐνηέι
ἐν
φιλότητι
δάσσαιντ´,
ἀμφοτέροισι
|
δ´ |
αἰεὶ
πόλεμοί
τε
μάχαι
τε |
[11, 485] |
γάρ
που
ὁ
αὐτός·
Τὸ
|
δ´ |
αἷμα
λέλαφας
τοὐμόν,
ὦναξ
δέσποτα, |
[11, 462] |
προπόλου,
μὴ
πάνυ
γηραλέος.
Ἀνδρῶν
|
δ´ |
αἰνεῖν
τοῦτον
ὃς
ἐσθλὰ
πιὼν |
[11, 479] |
παραγώγως
κοτυληδόνες.
Καὶ
τὰ
κύμβαλα
|
δ´ |
Αἰσχύλος
ἐν
Ἠδωνοῖς
κοτύλας
εἴρηκεν· |
[11, 490] |
ὀνομασταὶ
ἦρι
καὶ
ἑσπέριαι,
Ζεὺς
|
δ´ |
αἴτιος,
εἱλίσσονται·
ὅς
σφισι
καὶ |
[11, 502] |
πλήρη
χρυσέαν
μεσόμφαλον
φιάλην.
Τελέστης
|
δ´ |
ἄκατον
ὠνόμαζέ
νιν,
ὡς
τοῦ |
[11, 494] |
οὖν
τινος
πρὸς
αὐτήν
σὺ
|
δ´ |
ἀλλὰ
πῖθι»
λέγει·
Τοῦτο
μέν |
[11, 504] |
Εὐριπίδης
δ´
ἐν
Κρήσσαις·
Τὰ
|
δ´ |
ἄλλα
χαῖρε
κύλικος
ἑρπούσης
κύκλῳ. |
[11, 485] |
ἀνδρῶν
καὶ
μειρακίων
πινόντων·
ὁμοῦ
|
δ´ |
ἄλλων
γρᾴδι´
ἦν
μεγάλαισιν
οἴ– |
[11, 492] |
κνῆ
τυρὸν
κνήστι
χαλκείῃ,
ἐπὶ
|
δ´ |
ἄλφιτα
λευκὰ
πάλυνεν·
πινέμεναι
δ´ |
[11, 492] |
ὄψον
ἠδὲ
μέλι
χλωρόν,
παρὰ
|
δ´ |
ἀλφίτου
ἱεροῦ
ἀκτήν,
(πὰρ
δὲ |
[11, 478] |
κοτύλας
σίτου.
Ἀριστοφάνης
Προάγωνι·
Ὃ
|
δ´ |
ἀλφίτων
πριάμενος
τρεῖς
χοίνικας
κοτύλης |
[11, 473] |
εὕρῃς
καὶ
εἰσχέαι
ἀμβροσίαν.
Ἡ
|
δ´ |
ἀμβροσία
ὕδωρ
ἀκραιφνές,
ἔλαιον,
παγκαρπία· |
[11, 477] |
φέρων
σκύφος
πόνων
ἀναψυκτῆρ´,
ὃ
|
δ´ |
ἀμπέλων
γάνος.
Τὸ
γὰρ
κισσύβιον, |
[11, 478] |
τε
Ζηνόδοτος
τὴν
κύλικα·
Πάντῃ
|
δ´ |
ἀμφὶ
νέκυν
κοτυλήρυτον
ἔρρεεν
αἷμα. |
[11, 501] |
ἐκπετάλῳ,
δεχομένην
ψυχρὸν
ὕδωρ.
Τὴν
|
δ´ |
ἀμφίθετον
πότερα
δύο
βάσεις
ἔχειν |
[11, 468] |
ὅτι
παρήκουσεν
Ὁμήρου
λέγοντος·
Πέμπτῳ
|
δ´ |
ἀμφίθετον
φιάλην
ἀπύρωτον
ἔθηκεν.
(Ἔδοξε |
[11, 466] |
κύπελλόν
φησι
φιάλην
εἶναι,
τὸ
|
δ´ |
ἀμφικύπελλον
ὑπερφίαλον,
τὸ
ὑπερήφανον
καὶ |
[11, 475] |
κελέβῃ
ἀποήφυσας
ὕδωρ.
Ἀνακρέων·
νοχόει
|
δ´ |
ἀμφίπολος
μελιχρὸν
οἶνον
τρικύαθον
κελέβην |
[11, 462] |
τὸ
μέσον
πάντῃ
πεπύκασται,
μολπὴ
|
δ´ |
ἀμφὶς
ἔχει
δώματα
καὶ
θαλίη. |
[11, 462] |
χεῖρες
ἁπάντων
(καὶ
κύλικες·
πλεκτοὺς
|
δ´ |
ἀμφιτιθεῖ
στεφάνους,
ἄλλος
δ´
εὐῶδες |
[11, 477] |
τὸ
δ´
ἐστὶ
χωρεῖν·
Οὐδὸς
|
δ´ |
ἀμφοτέρους
ὅδε
χείσεται.
Καὶ
ἡ |
[11, 507] |
καὶ
ὁ
μουσικὸς
Λάμπρος.
~(Ἐπιλίποι
|
δ´ |
ἄν
με
ἡ
ἡμέρα,
εἰ |
[11, 477] |
τῶν
ὀνομάτων
οὐ
διαφυλάττει.
(Εἰκάσειε
|
δ´ |
ἄν
τις
τὸ
κισσύβιον
τὸ |
[11, 468] |
γὰρ
γίνεται
διὰ
πυρός.
Λέγοι
|
δ´ |
ἂν
ἴσως
κατὰ
μεταφορὰν
ἔκπωμα |
[11, 463] |
τοῦθ´,
ὃ
δὴ
(ὁρῶμεν.
Ὃς
|
δ´ |
ἂν
πλεῖστα
γελάσῃ
καὶ
πίῃ
|
[11, 465] |
ἐρυθρόν,
(ἓν
δέπας
ἐμπλήσας,
ὕδατος
|
δ´ |
ἀνὰ
εἴκοσι
μέτρα
χεῦ´·
ὀδμὴ |
[11, 502] |
χαλκοῦν
κλέψας
ἀπορῶν
κεῖται,
κοτύλη
|
δ´ |
ἀνὰ
χοίνικα
μάττει.
(Ἄλεξις
δ´ |
[11, 463] |
ἔχειν
ἀγαθόν.
(Καὶ
ὁ
χαρίεις
|
δ´ |
Ἀνακρέων
φησίν·
Οὐ
φιλέω
ὃς |
[11, 498] |
δ´
ἀργύρεον
σκύπφον
φέρε,
δῶκε
|
δ´ |
ἄνακτι.
Καὶ
πάλιν·
Καὶ
τότε |
[11, 460] |
ἐν
τῷ
βʹ
ἔφη·
Πολλὰ
|
δ´ |
ἀνάριθμα
ποτήρια
καλαιφις.
Καὶ
Ἀλκαῖος· |
[11, 466] |
φέρ´
οἶνον,
ὦ
παῖ,
φέρε
|
δ´ |
ἀνθεμεῦντας
ἡμῖν
στεφάνους
ἔνεικον,
ὡς |
[11, 462] |
καὶ
μέλιτος
πίονος
ἀχθομένη·
βωμὸς
|
δ´ |
ἄνθεσιν
ἀν
τὸ
μέσον
πάντῃ |
[11, 480] |
ἀλεξιφαρμάκων.
(ΚΥΛΙΞ.
Φερεκράτης
Δουλοδιδασκάλῳ·
Νυνὶ
|
δ´ |
ἀπόνιζε
τὴν
κύλικα
δώσων
πιεῖν, |
[11, 491] |
τὸν
τρόπον
τοῦτόν
φησι·
(Ζεὺς
|
δ´ |
ἄρ´
ἐνὶ
Κρήτῃ
τρέφετο
μέγας, |
[11, 491] |
κατ´
ἀριθμόν,
ὡς
ἐντούτοις·
Δοιοὺς
|
δ´ |
ἄρ´
ὑπήλυθε
θάμνους
ἐξ
ὁμόθεν |
[11, 488] |
τοῦ
ξίφους
(τοῦ
Ἀγαμέμνονος·
Ἀμφὶ
|
δ´ |
ἄρ´
ὤμοισιν
βάλετο
ξίφος·
ἐν |
[11, 498] |
ᾧπερ
ἔπινεν.
Ἀρίσταρχος
δέ·
Πλησάμενος
|
δ´ |
ἄρα
οἱ
δῶκε
σκύφον,
ᾧπερ |
[11, 498] |
Ἀριστοφάνης
ὁ
Βυζάντιος
γράφει·
Πλησάμενος
|
δ´ |
ἄρα
οἱ
δῶκε
σκύφος,
ᾧπερ |
[11, 475] |
καὶ
Σαπφὼ
ἐν
τούτοις·
Κῆνοι
|
δ´ |
ἄρα
πάντες
καρχησία
τ´
ἦχον
|
[11, 480] |
καὶ
κυλίκεσσιν
Ἀθηναίαισι
κέντρον
Αἱ
|
δ´ |
Ἀργεῖαι
δοκοῦσι
καὶ
τὸν
τύπον |
[11, 498] |
ἄγγελος
ἦλθε
δι´
οἴκου,
πλήσας
|
δ´ |
ἀργύρεον
σκύπφον
φέρε,
δῶκε
δ´ |
[11, 498] |
μελιζώροιο
ποτοῖο.
(Καὶ
παρ´
Ὁμήρῳ
|
δ´ |
Ἀριστοφάνης
ὁ
Βυζάντιος
γράφει·
Πλησάμενος |
[11, 493] |
ὡς
καὶ
ἐπὶ
τούτων·
Οἴσετε
|
δ´ |
ἄρν´
ἕτερον
λευκόν,
ἑτέρην
δὲ |
[11, 462] |
καὶ
γλυκὺ
καὶ
καθαρόν.
(Πάρκεινται
|
δ´ |
ἄρτοι
ξανθοὶ
γεραρή
τε
τράπεζα
|
[11, 463] |
νυκτὸς
ἀοιδή,
ὀρχείσθω
τις,
ἑκὼν
|
δ´ |
ἄρχε
φιλοφροσύνης.
Ὅντινα
δ´
εὐειδὴς |
[11, 468] |
ῥεξέμεν·
ἐν
μὲν
ὕδωρ,
ἐν
|
δ´ |
ἀσκηθὲς
μέλι
χεῦαν
ἀργυρέῳ
κρητῆρι, |
[11, 490] |
ἐναγώνιος,
Μαίας
εὐπλοκάμοιο
παῖς,
ἔτικτε
|
δ´ |
Ἄτλας
ἑπτὰ
ἰοπλοκάμων
φιλᾶν
θυγατρῶν |
[11, 498] |
σκύφους,
ὡς
τεῖχος
τείχους.
Οἱ
|
δ´ |
Ἀττικοὶ
τὴν
εὐθεῖαν
καὶ
ἀρσενικῶς |
[11, 463] |
ἐκ
μεγάλων
κυλίκων
ἐπιδέξια,
ὁ
|
δ´ |
Ἀττικὸς
ἐκ
μικρῶν
ἐπιδέξια,
ὁ |
[11, 503] |
καλοῦμεν,
ψυκτηρίαν
τινὲς
ὀνομάζουσιν.
Τοὺς
|
δ´ |
Ἀττικοὺς
καὶ
κωμῳδεῖν
τὸν
ψυγέα |
[11, 466] |
μὲν
ἀχρήμων,
ἀφνεὸς
τότε,
τοὶ
|
δ´ |
αὖ
πλουτέοντες
Εἶτ´
ἐπάγει·
Ἀέξονται |
[11, 491] |
ὤτων
εἰς
δύο
σχίσεις,
τούτων
|
δ´ |
αὖ
συνάφεια
κατὰ
τὴν
τελευταίαν |
[11, 504] |
ἐν
τῷ
Συμποσίῳ
φησίν·
Ὁ
|
δ´ |
αὖ
Σωκράτης
εἶπεν·
ἀλλὰ
πίνειν |
[11, 501] |
ἀμφὶ
σημαίνει
τὸ
περί,
τοῦτο
|
δ´ |
αὖ
τὸ
περιττόν;
ὥστε
λέγεσθαι |
[11, 499] |
ὡς
χοὸς
καὶ
κοτύλης.
(Χωρεῖν
|
δ´ |
αὐτὸ
κοτύλας
Ἀττικὰς
δώδεκα.
Καὶ |
[11, 478] |
ἐπιπολάζειν
φησὶ
τὸ
ἔκπωμα,
εἶναι
|
δ´ |
αὐτὸ
λουτηρίῳ
ἐοικὸς
βαθεῖ.
Ἔχει |
[11, 475] |
Ἐρυθραίου,
ὥς
φησι
Πάμφιλος.
Εἶναι
|
δ´ |
αὐτὸ
οἷόν
ἐστι
τὸ
σκαφίον. |
[11, 469] |
εἶναι
μέν
φησιν
Ἡλίου,
λαβεῖν
|
δ´ |
αὐτὸ
παρ´
Ὠκεανοῦ
τὸν
Ἡρακλέα. |
[11, 506] |
δῆμον
εὐπρόσωπον
μὲν
εἶναι,
δεῖν
|
δ´ |
αὐτὸν
ἀποδύσαντας
θεωρεῖν·
ὀφθήσεται
γάρ, |
[11, 508] |
τοῦ
Πλάτωνος
καὶ
προσκαταγελᾶν;
ὁ
|
δ´ |
αὐτὸς
λόγος
καὶ
περὶ
τῆς |
[11, 482] |
διαμάχεσθαι
εἰς
ἑκάτερα
τείνει.
Μνημονεύει
|
δ´ |
αὐτοῦ
καὶ
Ἀναξανδρίδης
ἐν
Νηρηίσιν· |
[11, 478] |
προειρημένῳ
ἓν
οὖς
ἔχειν.
Μνημονεύει
|
δ´ |
αὐτοῦ
Κράτης
ἐν
Παιδιαῖς
καὶ |
[11, 484] |
καθήμενος
ἐπὶ
πέτρας·
ἐξ
εὐωνύμων
|
δ´ |
αὐτοῦ
Σάτυρος
φαλακρός,
ἐν
τῇ |
[11, 506] |
τοῦ
Κίμωνος.
Καὶ
ὁ
Κρίτων
|
δ´ |
αὐτοῦ
Σοφοκλέους
περιέχει
καταδρομήν,
ὁ |
[11, 487] |
γεραιός,
χρυσείοις
ἥλοισι
πεπαρμένον·
οὔατα
|
δ´ |
αὐτοῦ
τέσσαρ´
ἔσαν,
δοιαὶ
δὲ |
[11, 488] |
πεπαρμένον,
ἔπειτα
τί
τὸ
οὔατα
|
δ´ |
αὐτοῦ
τέσσαρ´
ἔσαν.
Τὰ
γὰρ |
[11, 495] |
ἐπιτελεῖσθαι
τῶν
ἐφήβων
δρόμου·
τρέχειν
|
δ´ |
αὐτοὺς
ἔχοντας
ἀμπέλου
κλάδον
κατάκαρπον |
[11, 496] |
Οὕτως
ποτήριά
τινα
ἐκαλεῖτο.
Μνημονεύει
|
δ´ |
αὐτῶν
Ἀστυδάμας
ἐν
Ἑρμῇ
λέγων |
[11, 469] |
τοῦ
καλλωπισμοῦ
τούτου
μεταδιδόντων.
(Μνημονεύει
|
δ´ |
αὐτῶν
καὶ
Ἐπιγένης
ἐν
Ἡρωίνῃ |
[11, 461] |
ἑνὸς
τῶν
Ἡρακλεῖ
συστρατευσαμένων.
Μνημονεύει
|
δ´ |
αὐτῶν
καὶ
Σκυθῖνος
ὁ
Τήιος |
[11, 491] |
ποίησε
καὶ
οὐρανῷ
ἐγκατένασσεν.
Ὣς
|
δ´ |
αὕτως
τρήρωσι
πελειάσιν
ὤπασε
τιμήν, |
[11, 493] |
ἐδόκει
Διομήδους
καὶ
Αἴαντος,
ἔτι
|
δ´ |
Ἀχιλλέως
παρόντων
εἰσάγεσθαι
τὸν
Νέστορα |
[11, 466] |
δ´
ᾆδε
πρὸς
τήνδ´,
ἐκπίομαι
|
δ´ |
ἐγὼ
τέως.
Αὔλει
σύ,
καὶ |
[11, 471] |
Ἀντιφάνης
ἐν
Ὁμοίοις
οὕτως·
Ὡς
|
δ´ |
ἐδείπνησαν
(συνάψαι
βούλομαι
γὰρ
τἀν |
[11, 493] |
δὲ
Νέστορα
μόνον
ἀμογητί.
Ἄλογον
|
δ´ |
ἐδόκει
Διομήδους
καὶ
Αἴαντος,
ἔτι |
[11, 478] |
ποτηρίου
φησὶν
εἶναι
γένος,
ἴδιον
|
δ´ |
εἶναι
Διονύσου.
Πολέμων
δ´
ἐν |
[11, 497] |
ῥυτὰ
κέρασιν
ὅμοια
εἶναι,
διατετρημένα
|
δ´ |
εἶναι,
ἐξ
ὧν
κρουνιζόντων
λεπτῶς |
[11, 489] |
ποτηρίῳ
πλάγια
διὰ
μήκους·
ταῦτα
|
δ´ |
εἶναι
τοὺς
δύο
πυθμένας.
Ὁποῖόν |
[11, 506] |
ὑπαρχούσης
ἐπέπεσε
τοῖς
πράγμασι.
Τοῦτο
|
δ´ |
εἴπερ
οὕτως
ἀληθείας
ἔχει,
θεὸς |
[11, 501] |
τὰς
φιάλας
ἐπὶ
πρόσωπον.
(Κρατίνου
|
δ´ |
εἰπόντος
ἐν
Δραπέτισιν·
Δέχεσθε
φιάλας |
[11, 467] |
κύλικα
καὶ
τὴν
Δεινιάδα.
Σέλευκος
|
δ´ |
εἰπὼν
ἐκπώματος
εἶναι
γένος
τὸν |
[11, 501] |
παρθένοι,
κύπελλα
καὶ
μεσομφάλους.
Οὕτω
|
δ´ |
εἴρηκε
τὰς
βαλανειομφάλους,
ὧν
Κρατῖνος |
[11, 479] |
Κατάστρεψον,
τέκνον,
τὰν
ἡμίναν.
Κοτυλίσκην
|
δ´ |
εἴρηκε
Φερεκράτης
ἐν
Κοριαννοῖ·
Τὴν |
[11, 488] |
πρόσθετον,
ἀπὸ
ὀξέος
ἀρχόμενον,
καταλήγοντα
|
δ´ |
εἰς
πλατύτερον,
ἐφ´
οὗ
ἵσταται |
[11, 487] |
ὁ
κρατῶν
γίνεται.
{Β.
Πῶς
|
δ´ |
εἴσεταί
τις
τοῦτ´;
{Α.
Ἐὰν |
[11, 509] |
δὲ
καὶ
ἀδόξως
διαζῶν.
Τοιοῦτοι
|
δ´ |
εἰσὶ
καὶ
νῦν
τῶν
Ἀκαδημαικῶν |
[11, 500] |
Ῥοδιακοὶ
λεγόμενοι
Δαμοκράτους
δημιουργήσαντος.
Τρίτοι
|
δ´ |
εἰσὶν
οἱ
Συρακόσιοι.
Καλεῖται
δ´ |
[11, 461] |
καὶ
μάλ´
ὡραίαν
πόλιν.
Ἡρακλεῶται
|
δ´ |
εἰσὶν
οὗτοι
οἱ
ὑπὸ
τῇ |
[11, 487] |
προπίνω,
φησί,
σοί,
πατριῶτα.
Μάνην
|
δ´ |
εἶχε
κεραμεοῦν
ἁδρόν,
χωροῦντα
κοτύλας |
[11, 466] |
ὅσον
θέλουσι
τάχιστ´
ἀπαλλαγήσονται,
οἱ
|
δ´ |
ἐκ
βομβυλιοῦ
κατὰ
μικρὸν
στάζοντος |
[11, 473] |
οἳ
μὲν
ἐκ
προχοιδίου,
οἳ
|
δ´ |
ἐκ
καδίσκου
ς´
ἴσον
ἴσῳ |
[11, 505] |
δ´
οὐδ´
ᾑτινιοῦν
προσεσχηκέναι.
Ἔοικε
|
δ´ |
ἐκ
νέου
στρατεύεσθαι,
παραδούς
τε |
[11, 491] |
φορέουσαι
ἀπ´
Ὠκεανοῖο
ῥοάων·
νέκταρ
|
δ´ |
ἐκ
πέτρης
μέγας
αἰετὸς
αἰὲν |
[11, 495] |
κατάκαρπον
τὸν
καλούμενον
ὦσχον.
Τρέχουσι
|
δ´ |
ἐκ
τοῦ
ἱεροῦ
τοῦ
Διονύσου |
[11, 489] |
καλοῦσι
σελήνας.
Καὶ
τὸν
ἄρτον
|
δ´ |
ἐκάλεσαν
ὅτι
τῶν
σχημάτων
ὁ |
[11, 492] |
ἀλλὰ
μάλ´
αὕτως
εἴρητ´.
Ἑπτὰ
|
δ´ |
ἐκεῖναι
ἐπιρρήδην
καλέονται
(Ἓξ
οἶαί |
[11, 484] |
ἐκ
Κυίνδων
χρυσίον,
(Περσικαὶ
στολαὶ
|
δ´ |
ἐκεῖναι
πορφυρᾶ
τε
στρώματα
ἔνδον |
[11, 492] |
δ´
ἄλφιτα
λευκὰ
πάλυνεν·
πινέμεναι
|
δ´ |
ἐκέλευεν,
ἐπεί
ῥ´
ὥπλισσε
κυκεῶ. |
[11, 474] |
Καλλικλῆς
ἐποίησε
τὸν
καλούμενον,
Εὐφράνωρ
|
δ´ |
ἐκυβέρνα
Θούριος.
Πολέμων
δ´
ἐν |
[11, 491] |
οὐρᾶς
τοῦ
ταύρου.
~(Καὶ
Αἰσχύλος
|
δ´ |
ἐκφανέστερον
προσπαίζων
τῷ
ὀνόματι
κατὰ |
[11, 471] |
σταγόνος
πλῆρες,
ἀφρίζον,
ἕκαστος
δεξιτερᾷ
|
δ´ |
ἔλαβεν.
Καὶ
Εὔβουλος
ἐν
μὲν |
[11, 491] |
πεφυῶτας,
ὃ
μὲν
φυλίης,
ὃ
|
δ´ |
ἐλαίης.
~(Γενήσονται
οὖν
ἐπὶ
τῶν |
[11, 501] |
φιάλας
τάσδε
βαλανειομφάλους.
Καὶ
Θεόπομπος
|
δ´ |
ἐν
Ἀλθαίᾳ
ἔφη·
~(Λαβοῦσα
πλήρη |
[11, 500] |
φιάλαι
πέντε,
τραγέλαφοι
δύο.
Μένανδρος
|
δ´ |
ἐν
Ἁλιεῖ
φησι·
Τραγέλαφοι,
λαβρώνιοι. |
[11, 496] |
κιρνάντων
προχύταισιν
ἐν
ἀργυρέοις.
Φιλητᾶς
|
δ´ |
ἐν
Ἀτάκτοις
ἀγγεῖον
ξύλινον,
ἀφ´ |
[11, 495] |
πέλλαν
δὲ
τὸ
ποτήριον.
Φιλητᾶς
|
δ´ |
ἐν
Ἀτάκτοις
τὴν
κύλικα
Βοιωτούς. |
[11, 478] |
αὑτῷ
πολλοὺς
κοτυλίσκους
κεκολλημένους·
ἔνεισι
|
δ´ |
ἐν
αὐτοῖς
ὅρμινοι,
μήκωνες
λευκοί, |
[11, 472] |
ἐλευθέραν
ἀφῆκε
βαπτίσας
ἐρρωμένως.
Θεόφιλος
|
δ´ |
ἐν
Βοιωτίᾳ·
Τετρακότυλον
δὲ
κύλικα |
[11, 499] |
κάπηλος
ἠδικημένος
ὑπ´
οἰνοπώλου.
Τὸ
|
δ´ |
ἐν
Γηρυονηίδι
Στησιχόρου
Ἔμμετρον
ὡς |
[11, 495] |
Θρᾳττῶν
Κρατίνου
ἀποδίδωσι
κύλικα.
Κράτης
|
δ´ |
ἐν
δευτέρῳ
Ἀττικῆς
Διαλέκτου
γράφει |
[11, 470] |
ἑτέρων
ὀχέων
Ὑπερίονος
υἱός.
Θεόλυτος
|
δ´ |
ἐν
δευτέρῳ
Ὥρων
ἐπὶ
λέβητός |
[11, 467] |
δείνῳ
περὶ
κάτω
τετραμμένῳ.
Ἀρχέδικος
|
δ´ |
ἐν
Διαμαρτάνοντι
παράγων
οἰκέτην
τινὰ |
[11, 482] |
ἀναιρήσεσθαι
ἔμελλεν
χρύσεον
ἄμφωτον.
Ἀντίμαχος
|
δ´ |
ἐν
εʹ
Θηβαίδος·
Πᾶσιν
δ´ |
[11, 485] |
γένος
κύλικος
τὴν
λεπαστήν.
Μόσχος
|
δ´ |
ἐν
ἐξηγήσει
Ῥοδιακῶν
Λέξεων
κεραμεοῦν |
[11, 497] |
ῥυτοῦ
ἐμνήσθη,
ὡς
προεῖπον·
(Ἡδύλος
|
δ´ |
ἐν
Ἐπιγράμμασι
περὶ
τοῦ
κατασκευασθέντος |
[11, 496] |
κυμβία,
φησί,
καὶ
φιάλας»
Δίφιλος
|
δ´ |
ἐν
Εὐνούχῳ
ἢ
Στρατιώτῃ
ἐστὶ |
[11, 498] |
θαμέας
ποτὸν
ἡδὺν
ἔπινεν.
Εὐριπίδης
|
δ´ |
ἐν
Εὐρυσθεῖ
ἀρσενικῶς
ἔφη·
Σκύφος |
[11, 486] |
ἄλλας
φιάλας
Λυκιουργεῖς
δύο.
Ἡρόδοτος
|
δ´ |
ἐν
ζʹ
Προβόλους
δύο
Λυκιουργίδας |
[11, 502] |
ἄν,
τοὺς
ἀθλίους
ἀπολλύων.
Ἐπιγένης
|
δ´ |
ἐν
Ἡρωίνῃ
καταλέγων
πολλὰ
ποτήρια |
[11, 484] |
δ´
ἔχοντες
μυιοσόβας
ἑστήκεσαν.
Ἵππαρχος
|
δ´ |
ἐν
Θαίδ·
Ὁ
λαβρώνιος
δ´ |
[11, 466] |
εἰς
ἀριθμὸν
ἑξήκοντα
δίς.
Ποσειδώνιος
|
δ´ |
ἐν
ιϚ
τῶν
Ἱστοριῶν
Λυσίμαχόν |
[11, 471] |
οὐχὶ
μικροῖς
ἥδεται
ποτηρίοις;
Ἄλεξις
|
δ´ |
ἐν
Ἱππεῖ·
Καὶ
θηρίκλειός
τις |
[11, 502] |
δ´
ἀνὰ
χοίνικα
μάττει.
(Ἄλεξις
|
δ´ |
ἐν
Ἱππίσκῳ
ψυκτηρίδιον
καλεῖ
διὰ |
[11, 479] |
νενικημένοι
καὶ
βαστάζουσιν
αὐτούς.
Διόδωρος
|
δ´ |
ἐν
Ἰταλικαῖς
Γλώσσαις
καὶ
Ἡράκλειτος, |
[11, 500] |
Κυμβία,
φιάλαι,
τραγέλαφοι,
κύλικες.
Εὔβουλος
|
δ´ |
ἐν
Κατακολλωμένῳ·
Ἀλλ´
εἰσὶ
φιάλαι |
[11, 499] |
Καὶ
Ἀλκμὰν
δέ
φησι·
~(Πολλάκι
|
δ´ |
ἐν
κορυφαῖς
ὀρέων,
ὅκα
θεοῖσιν |
[11, 473] |
φέρ´
ὀξύβαφα
καὶ
κανθάρους.
Ἄλεξις
|
δ´ |
ἐν
Κρατείᾳ
ὁ
δὲ
λόγος |
[11, 504] |
ποτήριον
αὐτοῖς
ἀκράτου.
(αὶ
Εὐριπίδης
|
δ´ |
ἐν
Κρήσσαις·
Τὰ
δ´
ἄλλα |
[11, 485] |
δὲ
(Τὸ
πρᾶγμ´
ἑορτή.
Περιέφερεν
|
δ´ |
ἐν
κύκλῳ
λεπαστὴν
ἡμῖν
ταχὺ |
[11, 465] |
ἡδεῖα
ἀπὸ
κρητῆρος
ὀδώδει.
Τιμόθεος
|
δ´ |
ἐν
Κύκλωπι·
Ἔγχευε
δ´
ἓν |
[11, 487] |
ὡς
Σέλευκος
ἐν
Γλώσσαις.
Καλλίας
|
δ´ |
ἐν
Κύκλωψι·
Καὶ
δέξαι
τηνδὶ |
[11, 483] |
ἐν
αʹ
Κύρου
Παιδείας.
Κριτίας
|
δ´ |
ἐν
Λακεδαιμονίων
Πολιτείᾳ
γράφει
οὕτως· |
[11, 460] |
παρὰ
Ἀναξανδρίδῃ
ἐν
Μελιλώτῳ.
Εὔβουλος
|
δ´ |
ἐν
Λήδᾳ·
Ὡσπερεὶ
σπονδὴν
διδοὺς
|
[11, 472] |
οἴνου
δ´
ἐξέπιον
κάδον.
Ἐπιγένης
|
δ´ |
ἐν
Μνηματίῳ
φησίν·
Κρατῆρες,
κάδοι, |
[11, 465] |
τῶν
κατὰ
Φιγάλειαν
Νομίμων.
(Ξενοφῶν
|
δ´ |
ἐν
ὀγδόῳ
Παιδείας
περὶ
Περσῶν |
[11, 496] |
καὶ
Ἀλέξανδρος
ἐν
τιγονι.
Ξενοφῶν
|
δ´ |
ἐν
ὀγδόῳ
Παιδείας
προχοίδας
τινὰς |
[11, 478] |
καὶ
Ἀριστοφάνης
ἐν
Βαβυλωνίοις.
Εὔβουλος
|
δ´ |
ἐν
Ὀδυσσεῖ
ἢ
Πανόπταις·
Ὁ |
[11, 501] |
οὗ
χαλκοῦς
ὀμφαλὸς
ἔπεστιν.
Ἴων
|
δ´ |
ἐν
Ὀμφάλῃ·
Ἴτ´
ἐκφορεῖτε,
παρθένοι, |
[11, 498] |
Σκύφος
τε
μακρός.
Καὶ
Ἀχαιὸς
|
δ´ |
ἐν
Ὀμφάλῃ·
(Ὁ
δὲ
σκύφος |
[11, 498] |
δὲ
Οὐατόεντα
σκύφον»
ἔφη.
Ἴων
|
δ´ |
ἐν
Ὀμφάλῃ·
Οἶνος
οὐκ
ἔνι
|
[11, 473] |
τε
καὶ
γύλιον
αὐτοῦ.
(Εὔβουλος
|
δ´ |
ἐν
Παμφίλῳ
πολλάκις
μεμνημένος
τοῦ |
[11, 509] |
ὑποκαθιεὶς
ἄτομα
πώγωνος
βάθη,
εὖ
|
δ´ |
ἐν
πεδίλῳ
πόδα
τιθεὶς
ὑπὸ |
[11, 469] |
ἡδυποτίδας
τρεῖς,
ἡθμὸν
ἀργυροῦν.
Σῆμος
|
δ´ |
ἐν
πέμπτῃ
Δηλιάδος
ἀνακεῖσθαί
φησιν |
[11, 484] |
σφόδρα
εἰς
θερμὸν
ὕδωρ.
Πολέμων
|
δ´ |
ἐν
πέμπτῳ
τῶν
πρὸς
Ἀδαῖον |
[11, 476] |
καὶ
ἔπινον
κερατίνοις
ποτηρίοις.
Αἰσχύλος
|
δ´ |
ἐν
Περραιβίσι
τοὺς
Περραιβοὺς
παρίστησιν |
[11, 499] |
ἐτύρησας
μέγαν
ἄτρυφον
ἀργειοφόνται.
Αἰσχύλος
|
δ´ |
ἐν
Περραιβίσι
φησί·
Ποῦ
μοι |
[11, 466] |
οἴχονται
μέριμναι
στηθέων
ἔξω,
πελάγει
|
δ´ |
ἐν
πολυχρύσοιο
πλούτου
πάντες
ἴσᾳ |
[11, 473] |
ἐπόης´
εὐθέως
τὸν
κάνθαρον.
Ξέναρχος
|
δ´ |
ἐν
Πριάπῳ
φησὶ
τάδε·
~Σὺ |
[11, 478] |
διὸ
ἐκ
τούτου
σπένδεσθαι.
Παγκράτης
|
δ´ |
ἐν
πρώτῳ
Βοκχορηίδος·
Αὐτὰρ
ὅ |
[11, 469] |
αὐτὸν
ἐν
ποτηρίῳ
ἐμυθολόγησαν.
Πανύασις
|
δ´ |
ἐν
πρώτῳ
Ἡρακλείας
παρὰ
Νηρέως |
[11, 478] |
καὶ
ψυκτῆρα
καὶ
κυμβίον.
Νικόμαχος
|
δ´ |
ἐν
πρώτῳ
περὶ
Ἑορτῶν
Αἰγυπτίων |
[11, 472] |
Αἰσχρέα,
ποτηρίων
εἴωθα
πίνειν.
Πολέμων
|
δ´ |
ἐν
πρώτῳ
περὶ
τῆς
Ἀθήνησιν |
[11, 497] |
καὶ
Ἀπολλοδώρου
τοῦ
Ἀθηναίου.
Πολέμων
|
δ´ |
ἐν
πρώτῳ
τῶν
πρὸς
Ἀδαῖον |
[11, 476] |
περὶ
Παφλαγόνων
διηγούμενός
φησι·
Κατακείμενοι
|
δ´ |
ἐν
στιβάσιν
ἐδείπνουν
καὶ
ἔπινον |
[11, 480] |
τὴν
κοτύλην
κύλικα
καλεῖν.
Ἑρμῶναξ
|
δ´ |
ἐν
Συνωνύμοις
οὕτως
γράφει·
Ἄλεισον, |
[11, 480] |
ὑψοῦ
κρέμαται
περὶ
πασσαλόφιν.
(Γλαύκων
|
δ´ |
ἐν
ταῖς
Γλώσσαις
Κυπρίους
φησὶ |
[11, 473] |
καὶ
γράφε
καὶ
μέθυε.
Κλείταρχος
|
δ´ |
ἐν
ταῖς
Γλώσσαις
τὸ
κεράμιόν |
[11, 483] |
ἐν
τῷ
κατὰ
Δημοσθένους.
Καλλίξεινος
|
δ´ |
ἐν
τετάρτῳ
(περὶ
Ἀλεξανδρείας
ἀναγράφων |
[11, 501] |
ὅθεν
τοῖς
σκαφίοις
ἀρύουσιν.
Τίμαρχος
|
δ´ |
ἐν
τετάρτῳ
περὶ
τοῦ
Ἐρατοσθένους |
[11, 491] |
χείματος
ἄγγελοί
εἰσι.
Καὶ
Σιμμίας
|
δ´ |
ἐν
τῇ
Γοργοῖ
φησιν·
Αἳ |
[11, 476] |
κεράτων
πίνοντες
ἐπλάζοντο.
Καὶ
Ξενοφῶν
|
δ´ |
ἐν
τῇ
ζʹ
τῆς
Ἀναβάσεως |
[11, 499] |
ἡδονὴν
διδοὺς
ἑκάστῳ
ποτήριον.
(Ἀριστοτέλης
|
δ´ |
ἐν
τῇ
Θετταλῶν
Πολιτείᾳ
θηλυκῶς |
[11, 480] |
πυθμένα
εἰς
πλάτος
ἐκτεταμένον
(πολλοὶ
|
δ´ |
ἐν
τῇ
Ναυκράτει
κεραμεῖς
ἀφ´ |
[11, 471] |
θηρίκλειον
ἔσπασε
(κοίλην
ὑπερθύουσαν
(Τίμαιος
|
δ´ |
ἐν
τῇ
ὀγδόῃ
καὶ
εἰκοστῇ |
[11, 502] |
πρὸς
τὸ
τηλικοῦτο
φῶς;
Ἡρόδοτος
|
δ´ |
ἐν
τῇ
πέμπτῃ
τῶν
Ἱστοριῶν |
[11, 482] |
Ὦ
τάλαιν´
ἐγὼ
κακῶν.
(Ἐρατοσθένης
|
δ´ |
ἐν
τῇ
πρὸς
Ἀγήτορα
τὸν |
[11, 470] |
τοῦ
τὴν
Τιτανομαχίαν
ποιήσαντος.
Φερεκύδης
|
δ´ |
ἐν
τῇ
τρίτῃ
τῶν
Ἱστοριῶν |
[11, 473] |
φησιν
Ἴωνας
κάδον
καλεῖν.
Ἡρόδοτος
|
δ´ |
ἐν
τῇ
τρίτῃ
Φοινικηίου,
φησίν, |
[11, 483] |
καθαρὸν
ἐν
αὑτῷ.
(Καὶ
Πολέμων
|
δ´ |
ἐν
τῇ
τῶν
πρὸς
Ἀδαῖον |
[11, 497] |
καλούμενον.
Ἐστὶ
δὲ
Περσικόν.
(Φιλήμων
|
δ´ |
ἐν
τῇ
Χήρᾳ
βατιακῶν
μνησθεὶς |
[11, 468] |
μεταφορὰν
ἔκπωμα
τὴν
φιάλην.
Φιλήμων
|
δ´ |
ἐν
τοῖς
Ἀττικοῖς
Ὀνόμασιν
ἢ |
[11, 471] |
κύλικα
θηρικλείαν
λαβὼν
ἐπανῆκεν.
Ἀδαῖος
|
δ´ |
ἐν
τοῖς
περὶ
Διαθέσεως
τὸ |
[11, 474] |
Εὐφράνωρ
δ´
ἐκυβέρνα
Θούριος.
Πολέμων
|
δ´ |
ἐν
τοῖς
πρὸς
Ἀντίγονον
περὶ |
[11, 495] |
Φιλόχορος
ἐν
δευτέρᾳ
Ἀτθίδος.
(Ἀριστόδημος
|
δ´ |
ἐν
τρίτῳ
περὶ
Πινδάρου
τοῖς |
[11, 460] |
Οἰνοποτάζων
γὰρ
εἴρηκε.
Καὶ
Σαπφὼ
|
δ´ |
ἐν
τῷ
βʹ
ἔφη·
Πολλὰ |
[11, 498] |
ἀρσενικῶς
καὶ
οὐδετέρως
λέγουσιν.
Ἡσίοδος
|
δ´ |
ἐν
τῷ
δευτέρῳ
Μελαμποδίας
σὺν |
[11, 502] |
ἕξ,
ιτάτους
δύο
ψυκτῆρας.
(Μένανδρος
|
δ´ |
ἐν
τῷ
ἐπιγραφομένῳ
δράματι
Χαλκεῖά |
[11, 485] |
οὕτω
καλεῖν
τὴν
κύλικα.
Λυκόφρων
|
δ´ |
ἐν
τῷ
θʹ
περὶ
Κωμῳδίας |
[11, 483] |
Ἀττικαῖς
Φωναῖς
κύλικος
εἶδος.
Ἀπολλόδωρος
|
δ´ |
ἐν
τῷ
περὶ
Ἐτυμολογιῶν
Παφίους |
[11, 497] |
νηῷ
τῷδε
παρ´
Ἀρσινόης.
Θεόφραστος
|
δ´ |
ἐν
τῷ
περὶ
Μέθης
τὸ |
[11, 465] |
Βακχευτὰν
καὶ
Βρόμιον.
(Καὶ
Θεόφραστος
|
δ´ |
ἐν
τῷ
περὶ
Μέθης
φησὶν |
[11, 471] |
ᾖ,
παράδος
τὸ
περιόν.
(Κλεάνθης
|
δ´ |
ἐν
τῷ
περὶ
Μεταλήψεως
συγγράμματί |
[11, 505] |
Νικαεὺς
ἱστορεῖ
καὶ
Σωτίων.
(Ἀριστοτέλης
|
δ´ |
ἐν
τῷ
περὶ
Ποιητῶν
οὕτως |
[11, 478] |
ἴδιον
δ´
εἶναι
Διονύσου.
Πολέμων
|
δ´ |
ἐν
τῷ
περὶ
τοῦ
Δίου |
[11, 462] |
εἰκοστῇ
τῶν
Ἱστοριῶν.
Καὶ
Πολέμων
|
δ´ |
ἐν
τῷ
περὶ
τοῦ
Μορύχου |
[11, 478] |
ὧν
καὶ
Ἀλκαῖος
μνημονεύει.
Διόδωρος
|
δ´ |
ἐν
τῷ
πρὸς
Λυκόφρονα
παρὰ |
[11, 462] |
Ἡράκλειαν
τὴν
Τρηχινίαν
καλεομένην.
Πολέμων
|
δ´ |
ἐν
τῷ
πρώτῳ
τῶν
πρὸς |
[11, 497] |
Ῥοδιακῶν
ἢ
τῶν
ῥυτῶν.
Ἐπίνικος
|
δ´ |
ἐν
Ὑποβαλλομέναις·
Καὶ
τῶν
ῥυτῶν |
[11, 472] |
τορευτὰ
πολυτελῆ
ποτήρια
ἕτερα.
Ἀριστοφῶν
|
δ´ |
ἐν
Φιλωνίδῃ·
Τοιγαροῦν
ἐμοὶ
μὲν |
[11, 498] |
παρὰ
τῷ
Ὁμήρῳ
τῇ
(Ἀρήτῃ
|
δ´ |
ἐν
χερσὶ
τίθει
δέπας
ἀμφικύπελλον. |
[11, 476] |
κεράσαι
φάσκοντες.
Καὶ
τὸ
ἀγγεῖον
|
δ´ |
ἐν
ᾧ
κιρνᾶται
ὁ
οἶνος |
[11, 465] |
Τιμόθεος
δ´
ἐν
Κύκλωπι·
Ἔγχευε
|
δ´ |
ἓν
μὲν
δέπας
κίσσινον
μελαίνας
|
[11, 496] |
Ἀριστοφάνης
ἐν
Δράμασι
λέγων·
Πάντες
|
δ´ |
ἔνδον
πεταχνοῦνται.
(ΠΛΗΜΟΧΟΗ
σκεῦος
κεραμεοῦν |
[11, 483] |
καὶ
Νίκανδρος
ὁ
Κολοφώνιος,
~(Κύπελλα
|
δ´ |
ἔνειμε
συβώτης.
Εὔμολπος
δὲ
ποτηρίου |
[11, 470] |
πίνοντα,
ὅταν
οὑτωσὶ
λέγῃ·
Γενόμενος
|
δ´ |
ἔννους
μόλις
ᾔτησε
κύλικα
καὶ |
[11, 506] |
ἀπομερίσαι
τινὰ
χώραν
Φιλίππῳ.
Διατρέφων
|
δ´ |
ἐνταῦθα
δύναμιν,
ὡς
ἀπέθανε
Περδίκκας, |
[11, 465] |
πλεῖστα
ἔχωσιν,
τούτῳ
καλλωπίζονται·
ἢν
|
δ´ |
ἐξ
ἀδίκων
φανερῶς
ᾖ
μεμηχανημένα, |
[11, 476] |
γάλα
χερσὶ
τραπεζᾶν
ὤθεον,
αὐτόματοι
|
δ´ |
ἐξ
ἀργυρέων
κεράτων
πίνοντες
ἐπλάζοντο. |
[11, 472] |
ἰτρίου
λεπτοῦ
μικρὸν
ἀποκλάς,
οἴνου
|
δ´ |
ἐξέπιον
κάδον.
Ἐπιγένης
δ´
ἐν |
[11, 477] |
κισσυβίῳ,
θατέρῳ
δὲ
Εὔμαιος.
Καλλίμαχος
|
δ´ |
ἔοικε
διαμαρτάνειν
ἐν
τῇ
συγχρήσει |
[11, 490] |
καλεῖ,
καθάπερ
καὶ
Πίνδαρος.
Ἐστὶ
|
δ´ |
ἐοικὸς
ὀρειᾶν
γε
Πελειάδων
μὴ |
[11, 481] |
ἐξ
Ἀργούρας
τῆς
Εὐβοίας,
χλανίδας
|
δ´ |
ἐπ´
ὄχου
καὶ
κυμβία
καὶ |
[11, 474] |
εἰς
ἀργυροῦν,
εἰς
τὸ
βαθὺ
|
δ´ |
ἐπανάγωμεν·
εἰς
τὸν
κάνθαρον,
(παιδάριον, |
[11, 476] |
ἐπὶ
τῶν
Κενταύρων
λέγων·
Ἀνδροδάμαντα
|
δ´ |
ἐπεὶ
Φῆρες
δάεν
ῥιπὰν
μελιηδέος |
[11, 460] |
θάλειαν
δαῖτα
ποτήριά
τε,
στεφάνους
|
δ´ |
ἐπὶ
κρασὶν
ἔθηκεν.
Ἅπερ
ὠνομάσθη |
[11, 498] |
δεσμὸν
βοὸς
αἴνυτο
χερσίν,
Ἴφικλος
|
δ´ |
ἐπὶ
νῶτ´
ἐπεμαίετο.
Τῷ
δ´ |
[11, 499] |
ἐν
ἴσῳ
τῷ
σκυφοειδές·
λέγει
|
δ´ |
ἐπὶ
τοῦ
Ἡρακλέους·
(Σκύφιον
δὲ |
[11, 488] |
δὲ
τῶν
λεγομένων
Σελευκίδων.
(Τὸ
|
δ´ |
ἐπὶ
τῶν
δυεῖν
πυθμένων
ζητούμενον, |
[11, 463] |
οἰνοχόος
ὅσον
ἂν
ἀποπίῃ
τοῦ
|
δ´ |
ἐπιδέξια
πίνειν
μνημονεύει
καὶ
Ἀναξανδρίδης |
[11, 473] |
δή,
πολὺ
δὴ
στιβαρώτερος.
Ὡς
|
δ´ |
ἐπιλάμπει
ἡ
χάρις,
ὥστε
φίλει |
[11, 480] |
τὸ
τῷ
τόρνῳ
κεκυλίσθαι.
Ἐγένοντο
|
δ´ |
ἐπίσημοι
κύλικες
αἵ
τε
Ἀργεῖαι |
[11, 484] |
λαβρώνια.
Ἐν
δὲ
Φιλαδέλφοις·
Ἤδη
|
δ´ |
ἐπιχύσεις
διάλιθοι,
λαβρώνιοι,
Πέρσαι
δ´ |
[11, 498] |
δ´
ἐπὶ
νῶτ´
ἐπεμαίετο.
Τῷ
|
δ´ |
ἐπόπισθεν
σκύπφον
ἔχων
ἑτέρῃ,
ἑτέρῃ |
[11, 466] |
ἄνελκε
τὴν
γραῦν,
τὴν
νέαν
|
δ´ |
ἐπουρίσας
πλήρωσον,
εὐτρεπῆ
τε
τὸν |
[11, 491] |
ὀνόματι
κατὰ
τὴν
ὁμοφωνίαν·
Αἱ
|
δ´ |
ἕπτ´
Ἄτλαντος
παῖδες
ὠνομασμέναι
πατρὸς |
[11, 468] |
πυρί,
Πελίου
μὲν
ἆθλον,
Κάστορος
|
δ´ |
ἔργον
ποδῶν.
Ἐπιγένης
μὲν
οὖν |
[11, 469] |
ἄλοχον
πάιδάς
τε
φίλους,
(ὃ
|
δ´ |
ἐς
ἄλσος
ἔβα
δάφναισι
κατάσκιον |
[11, 495] |
τῇ
ἑορτῇ
παρατίθεται
μόνον,
τὸ
|
δ´ |
ἐς
τὴν
χρείαν
πῖπτον
μετεσχημάτισται, |
[11, 484] |
δ´
ἐν
Θαίδ·
Ὁ
λαβρώνιος
|
δ´ |
ἔσθ´
οὗτος
ὄρνις;
{Β.
Ἡράκλεις, |
[11, 462] |
μύρον
ἐν
φιάλῃ
παρατείνει·
κρατὴρ
|
δ´ |
ἕστηκεν
μεστὸς
ἐυφροσύνης·
ἄλλος
δ´ |
[11, 461] |
φρατέριος,
τὰ
τέλη
τελῶ
~(ἄξιον
|
δ´ |
ἐστὶ
ζητῆσαι
εἰ
οἱ
ἀρχαῖοι |
[11, 480] |
τ´
ἐπιθεὶς
τὸν
ἡθμόν.
Ταῦτα
|
δ´ |
ἐστὶ
κεράμεα
ποτήρια
καὶ
λέγεται |
[11, 506] |
καὶ
ἀπέκτεινε
τὸν
δεσπότην.
Οὗτος
|
δ´ |
ἐστὶ
Πλάτων,
ὃν
Σπεύσιππός
φησι |
[11, 492] |
γὰρ
ἐν
αὐτῷ
γίνεται·
(τοῦτο
|
δ´ |
ἐστὶ
πόσις
ἐν
τῷ
κράματι |
[11, 474] |
τὸ
ἀνατετάσθαι
οὕτως
ὠνόμασται.
Ἀρχαιότατον
|
δ´ |
ἐστὶ
ποτήριον
τὸ
καρχήσιον,
εἴ |
[11, 484] |
τῷ
πίνειν
λαβρότητος
ὠνομασμένον.
Πλατὺ
|
δ´ |
ἐστὶ
τῇ
κατασκευῇ
καὶ
μέγα· |
[11, 490] |
δ´
ἐστὶ
τὸ
εὐλαβεῖσθαι.
Πιθανὸν
|
δ´ |
ἐστὶ
τὸ
ἐπίθετον
καὶ
ἐπὶ |
[11, 490] |
εὐλαβὴς
ἡ
ὄρνις
αὕτη·
τρεῖν
|
δ´ |
ἐστὶ
τὸ
εὐλαβεῖσθαι.
Πιθανὸν
δ´ |
[11, 472] |
πομπεύειν,
τοὺς
δὲ
καρχήσια.
Ὁποῖον
|
δ´ |
ἐστὶ
τὸ
καρχήσιον
ἐν
τοῖς |
[11, 507] |
φήσει
πάθος
εἶναι
φιλοδοξίας;
δῆλον
|
δ´ |
ἐστὶ
τοῦτο
ἐξ
ὧν
ἐν |
[11, 468] |
φέρων
ὁ
παῖς.
{Β.
Τί
|
δ´ |
ἐστὶ
τοῦτο,
πρὸς
θεῶν;
~{Α. |
[11, 477] |
αὐτὸ
ἀπὸ
τοῦ
χεῖσθαι,
τὸ
|
δ´ |
ἐστὶ
χωρεῖν·
Οὐδὸς
δ´
ἀμφοτέρους |
[11, 506] |
πρότερον
τελευτήσαντες
τῷ
λοιμῷ.
Πολλὰ
|
δ´ |
ἔστι
καὶ
ἄλλα
λέγειν
περὶ |
[11, 478] |
ἄνω
τὸ
κέρνος
περιενηνοχότες.
Τοῦτο
|
δ´ |
ἐστὶν
ἀγγεῖον
κεραμεοῦν
ἔχον
ἐν |
[11, 467] |
καὶ
τούτου
λέγων
οὕτως·
Ὅσα
|
δ´ |
ἐστὶν
εἴδη
θηρικλείων
τῶν
καλῶν, |
[11, 473] |
προειρημένῳ
συγγράμματι
ποτηρίου
εἶδος.
Ἀγγεῖον
|
δ´ |
ἐστὶν
ἐν
ᾧ
τοὺς
κτησίους |
[11, 499] |
ἀπὸ
τῆς
σκαφίδος.
Καὶ
τοῦτο
|
δ´ |
ἐστὶν
ὁμοίως
ἀγγεῖον
ξύλινον
στρογγύλον |
[11, 474] |
ἐν
Ἀχιλλεῖ·
Πηλεύς·
ὁ
Πηλεὺς
|
δ´ |
ἐστὶν
ὄνομα
κεραμέως,
(ξηροῦ
λυχνοποιοῦ, |
[11, 462] |
ἁγνὴν
ὀδμὴν
λιβανωτὸς
ἵησι·
ψυχρὸν
|
δ´ |
ἐστὶν
ὕδωρ
καὶ
γλυκὺ
καὶ |
[11, 460] |
ὁ
νεώτερος
ἐν
Χείρωνι·
Πολλοστῷ
|
δ´ |
ἔτει
ἐκ
τῶν
πολεμίων
οἴκαδ´ |
[11, 496] |
δύο
δὲ
χρυσᾶ,
γρύψ,
τὸ
|
δ´ |
ἕτερον
Πήγασος.
ΡΥΣΙΣ
φιάλη
χρυσῆ, |
[11, 497] |
Αἱρησιτείχους
~(Ἔσθ´
ὑποχέασθαι
πλείονας·
πιεῖν
|
δ´ |
ἔτι
ἁδρότερον
ἢ
τῶν
Ῥοδιακῶν |
[11, 496] |
Εὐνοῦχον)
λέγει
δὲ
οὕτως·
Πιεῖν
|
δ´ |
ἔτι
ἁδρότερον
ἢ
τῶν
Ῥοδιακῶν |
[11, 471] |
πρότερον
συνιστορεῖν
τοὺς
εὑρόντας.
Φαίνεται
|
δ´ |
ἔτι
καὶ
νῦν·
εἰ
δὲ |
[11, 463] |
ἑκὼν
δ´
ἄρχε
φιλοφροσύνης.
Ὅντινα
|
δ´ |
εὐειδὴς
μίμνει
θήλεια
πάρευνος,
κεῖνος |
[11, 490] |
Πελειάδας
εἴρηκεν
ἐν
τούτοις·
(Δίδωτι
|
δ´ |
εὖχος
Ἑρμᾶς
ἐναγώνιος,
Μαίας
εὐπλοκάμοιο |
[11, 462] |
πλεκτοὺς
δ´
ἀμφιτιθεῖ
στεφάνους,
ἄλλος
|
δ´ |
εὐῶδες
μύρον
ἐν
φιάλῃ
παρατείνει· |
[11, 460] |
συντέτριφε
τὰ
ποτήρια.
Κἀν
Ψαλτρίᾳ
|
δ´ |
ἔφη·
Τὰ
κυλικεῖα
δὲ
ἐξεῦρεν |
[11, 482] |
οὗτοι
τῆς
αὐτῆς
κεραμείας.
Ὅταν
|
δ´ |
Ἔφιππος
ἐν
Ἐφήβοις
λέγῃ·
Οὐ |
[11, 484] |
δ´
ἐπιχύσεις
διάλιθοι,
λαβρώνιοι,
Πέρσαι
|
δ´ |
ἔχοντες
μυιοσόβας
ἑστήκεσαν.
Ἵππαρχος
δ´ |
[11, 498] |
Ὁμοίως
εἴρηκε
καὶ
Ἀνακρέων·
Ἐγὼ
|
δ´ |
ἔχων
σκύπφον
Ἐρξίωνι
τῷ
λευκολόφῳ |
[11, 471] |
ἐπικαλούμενοι
(εἷλκον
Διὸς
σωτῆρος.
Ἀραρὼς
|
δ´ |
ἢ
Εὔβουλος
ἐν
Καμπυλίωνι·
Ὦ |
[11, 496] |
καὶ
κωμάζει
μετὰ
χοροῦ.
~(Πενταπλόα
|
δ´ |
ἡ
κύλιξ
καλεῖται
καθ´
ὅσον |
[11, 481] |
ἐν
Μήδῳ.
Φιλήμων
Φάσματι·
Ἐπεὶ
|
δ´ |
ἡ
Ῥόδη
(κυμβίον
ἀκράτου
κατασέσειχ´ |
[11, 482] |
δ´
ἐν
εʹ
Θηβαίδος·
Πᾶσιν
|
δ´ |
ἡγεμόνεσσιν
ἐποιχόμενοι
κήρυκες
χρύσεα
καλὰ |
[11, 465] |
ἀνὰ
εἴκοσι
μέτρα
χεῦ´·
ὀδμὴ
|
δ´ |
ἡδεῖα
ἀπὸ
κρητῆρος
ὀδώδει.
Τιμόθεος |
[11, 477] |
ἀνήνατο
χανδὸν
ἄμυστιν
ζωροποτεῖν,
ὀλίγῳ
|
δ´ |
ἥδετο
κισσυβίῳ.
Τῷ
μὲν
ἐγὼ |
[11, 508] |
εἴη
αὕτη
βελτίων,
μὴ
πείθοι
|
δ´ |
ἡμᾶς,
τί
πλέον;
ἔοικεν
οὖν |
[11, 464] |
λέγειν;
Ἄπολλον,
ὡσπερεὶ
τεθνηκότι.
(Παραιτητέον
|
δ´ |
ἡμῖν
τὰ
κεράμεα
ποτήρια.
Καὶ |
[11, 502] |
τὸ
φανερὸν
ἐκνενιτρωμένα
θεῖναι·
κύαθος
|
δ´ |
ἦν
ἀργυροῦς,
(τἀκπώματα)
ἦγεν
δύο |
[11, 487] |
Ἀντιφάνης
Λαμπάδι·
Τράπεζα
φυστημινεις,
ἅμα
|
δ´ |
ἦν
Δαίμονος
Ἀγαθοῦ
μετάνιπτρον.
Νικόστρατος |
[11, 488] |
τὴν
τῶν
ἥλων
θέσιν.
Ἐξοχὴ
|
δ´ |
ἦν
ὀλίγη
τοῖς
κολαπτῆρσιν
ἐπηρμένη |
[11, 466] |
εἶναι
χαλκοῦ.
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Δ'
(Τιμιώτατον
|
δ´ |
ἦν
πάλαι
τὸ
τῶν
ἐκπωμάτων |
[11, 466] |
Βαβυλώνια
νϚ
μναῖ
λδʹ
(Ἔθος
|
δ´ |
ἦν
πρότερον
ἐν
τῷ
ποτηρίῳ |
[11, 462] |
καὶ
Ἀντίγονόν
φησιν
οὕτως·
Τῆς
|
δ´ |
Ἡρακλείας
τῆς
ὑπὸ
τὴν
Οἴτην |
[11, 470] |
περὶ
τοῦ
Ὠκεανοῦ
ἐπιφέρει·
Ὁ
|
δ´ |
Ἡρακλῆς
ἕλκεται
ἐπ´
αὐτὸν
τὸ |
[11, 485] |
ἀναλισκόντων,
οὓς
λαφύκτας
καλοῦμεν.
Κύλικες
|
δ´ |
ἦσαν
μεγάλαι.
Ἀριστοφάνης
Εἰρήνῃ
Τί |
[11, 478] |
ἐν
Ὀδυσσεῖ
ἢ
Πανόπταις·
Ὁ
|
δ´ |
ἱερεὺς
Εὐήγορος
ἐν
μέσοις
αὐτοῖσιν |
[11, 484] |
τραγηματίζεσθαι
ἐν
τοῖς
κωθωνισμοῖς.
Ὅταν
|
δ´ |
ἱκανῶς
ἔχῃς
ἤδη,
μὴ
κοιμῶ |
[11, 505] |
εἶναι
λέγων
τῷ
ὀνόματι,
(ἔτι
|
δ´ |
Ἱππίαν
καὶ
Γοργίαν
καὶ
Παρμενίδην |
[11, 465] |
προτέρων
πάντων
πλείονα
πασάμενος.
Τοῦτο
|
δ´ |
ἱστορεῖ
Ἁρμόδιος
ὁ
Λεπρεάτης
ἐν |
[11, 471] |
ἔστιν
πιστεῦσαι
τῷ
τυχόντι.
Ἄλλοι
|
δ´ |
ἱστοροῦσι
θηρίκλειον
ὀνομασθῆναι
τὸ
ποτήριον |
[11, 466] |
ἀποφέρεσθαι
ἔδωκε
τὰ
ποτήρια.
Ἀντικλείδης
|
δ´ |
ὁ
Ἀθηναῖος
ἐν
τῷ
ιϚ |
[11, 501] |
ἀκούει
τὴν
ἀπύθμενον
φιάλην.
Ἀπολλόδωρος
|
δ´ |
ὁ
Ἀθηναῖος
ἐν
τῷ
περὶ |
[11, 508] |
ἐν
Ἱστορικοῖς
Ὑπομνήμασι.
Καὶ
Κάλλιππος
|
δ´ |
ὁ
Ἀθηναῖος,
μαθητὴς
καὶ
αὐτὸς |
[11, 471] |
δορὰς
θηρίων
αὐτῷ
ἐντετυπῶσθαι.
(Πάμφιλος
|
δ´ |
ὁ
Ἀλεξανδρεὺς
ἀπὸ
τοῦ
τὸν |
[11, 485] |
λεγομέναις
πτωματίσιν,
ἐκπεταλώτερον
δέ.
Ἀρτεμίδωρος
|
δ´ |
ὁ
Ἀριστοφάνειος
ποτήριον
ποιόν.
Ἀπολλοφάνης |
[11, 472] |
θηρίκλεια
ὑπόξυλα
Νεοπτόλεμος
ἀνέθηκεν.
(Ἀπολλόδωρος
|
δ´ |
ὁ
Γελῷος
ἐν
Φιλαδέλφοις
ἢ |
[11, 461] |
ἂν
νέος
βαστάσαι
ἴσχυεν,
Νέστωρ
|
δ´ |
ὁ
γέρων
ἀμογητὶ
ἄειρε,
(περὶ |
[11, 493] |
τοῦ
ἑξαμέτρου
(πλεῖον
ἐόν,
Νέστωρ
|
δ´ |
ὁ
γέρων
ἀμογητὶ
ἄειρεν»
ἀπὸ |
[11, 493] |
ἀποκινήσασκε
τραπέζης
(πλεῖον
ἐόν,
Νέστωρ
|
δ´ |
ὁ
γέρων
ἀμογητὶ
ἄειρεν,
γράφει |
[11, 488] |
ἀποκινήσασκε
τραπέζης
πλεῖον
ἐόν·
Νέστωρ
|
δ´ |
ὁ
γέρων
ἀμογητὶ
ἄειρεν.
Ἐν |
[11, 493] |
ἀποκινήσασκε
τραπέζης
(πλεῖον
ἐόν,
Νέστωρ
|
δ´ |
ὁ
γέρων
ἀμογητὶ
ἄειρεν»
οὐκ |
[11, 488] |
μογοῦντες
ἐβάσταζον
τὸ
ποτήριον,
Νέστωρ
|
δ´ |
ὁ
γέρων
ἀμογητὶ
ἄειρεν.
Ταῦτα |
[11, 493] |
ἀποκινήσασκε
τραπέζης
πλεῖον
ἐόν,
(Νέστωρ
|
δ´ |
ὁ
γέρων
ἀμογητὶ
ἄειρεν,
ὡς |
[11, 486] |
ἐν
αʹ
περὶ
Ἀκροπόλεως.
Ἀγνοεῖ
|
δ´ |
ὁ
γραμματικὸς
ὅτι
τὸν
τοιοῦτον |
[11, 479] |
προσφέρων
ἂν
εἶπεν
εὐδειπνίας.
(Ἡγήσανδρος
|
δ´ |
ὁ
Δελφὸς
ἐν
Ὑπομνήμασιν,
ὧν |
[11, 487] |
ἐπειπὼν
τῆς
Ὑγιείας
τοὔνομα.
Φιλόξενος
|
δ´ |
ὁ
διθυραμβοποιὸς
ἐν
τῷ
ἐπιγραφομένῳ |
[11, 491] |
ἀκρόνυχοι
ψυχραὶ
δύνουσι
Πέλειαι.
Λαμπροκλῆς
|
δ´ |
ὁ
διθυραμβοποιὸς
καὶ
ῥητῶς
αὐτὰς |
[11, 464] |
βασιλεὺς
ἀτιμάσῃ,
κεραμέοις
χρῆται.
Χοιρίλος
|
δ´ |
ὁ
ἐποποιός
φησι·
(Χερσὶν
ὄλβον |
[11, 461] |
κεχρῆσθαι
καὶ
ὑδαρέστερον
πεπωκέναι.
Χαμαιλέων
|
δ´ |
ὁ
Ἡρακλεώτης
ἐν
τῷ
περὶ |
[11, 501] |
καὶ
κατὰ
τὸ
στόμα.
Διονύσιος
|
δ´ |
ὁ
Θρᾲξ
τὴν
στρογγύλην,
τὴν |
[11, 503] |
ἐκάλουν
οἱ
ἀρχαῖοι
δῖνον.
Νίκανδρος
|
δ´ |
ὁ
Θυατειρηνὸς
καλεῖσθαί
φησι
ψυκτήρια |
[11, 485] |
βοῶσα
τὴν
κώμην
ποεῖ.
Νίκανδρος
|
δ´ |
ὁ
Θυατειρηνὸς
κύλιξ,
φησί,
μείζων, |
[11, 481] |
τοῦ
Ἀριστονίκου
τὰ
κυφά.
Νίκανδρος
|
δ´ |
ὁ
Θυατειρηνὸς
τὸ
χωρὶς
ὠτίων |
[11, 468] |
Κλειτορίοις
τὰ
ποτήρια
καλεῖσθαι.
Ἀντίμαχος
|
δ´ |
ὁ
Κολοφώνιος
ἐν
πέμπτῳ
Θηβαίδος |
[11, 475] |
καλούμενον
τὴν
κελέβην
εἶναι.
Νίκανδρος
|
δ´ |
ὁ
Κολοφώνιος
ἐν
ταῖς
Γλώσσαις |
[11, 495] |
αὐτός,
ἄλλοτ´
Ἀρήτη
προὔπινεν.
Φοῖνιξ
|
δ´ |
ὁ
Κολοφώνιος
ἐν
τοῖς
Ἰάμβοις |
[11, 485] |
λεπαστὴν
λαψάμενος
μεστὴν
ἐκχαρυβδίσαι.
Νίκανδρος
|
δ´ |
ὁ
Κολοφώνιός
φησιν
Δόλοπας
οὕτω |
[11, 490] |
Διὶ
τὰς
Πλειάδας
κομίζειν.
Κράτης
|
δ´ |
ὁ
κριτικὸς
σφετερισάμενος
αὐτῆς
τὴν |
[11, 509] |
τὰ
χρήματα
ἀποδόντες
ἐξέβαλον.
~(Τίμαιος
|
δ´ |
ὁ
Κυζικηνός,
ὡς
ὁ
αὐτὸς |
[11, 476] |
περιαργυροῦντας
καὶ
χρυσοῦντας·
καὶ
Φιλόξενος
|
δ´ |
ὁ
Κυθήριος
ἐν
τῷ
ἐπι |
[11, 502] |
αὐτόθι
εἶναι
πίνειν.
Καὶ
Μελέαγρος
|
δ´ |
ὁ
κυνικὸς
ἐν
τῷ
Συμποσίῳ |
[11, 469] |
Ἀττικῶν
Ὀνομάτων
ἢ
Γλωσσῶν.
Στέφανος
|
δ´ |
ὁ
κωμικὸς
ἐν
Φιλολάκωνί
φησι· |
[11, 475] |
δίψους
κρατουμένους
καρχαλέους
εἶπεν.
Χάρων
|
δ´ |
ὁ
Λαμψακηνὸς
ἐν
τοῖς
Ὥροις |
[11, 508] |
αὐτὸς
τυραννεῖν
ἐπιχειρήσας
ἀπεσφάγη.
Εὐαίων
|
δ´ |
ὁ
Λαμψακηνός,
ὥς
φησιν
Εὐρύπυλος |
[11, 475] |
οἶνον
τρικύαθον
κελέβην
ἔχουσα.
Διονύσιος
|
δ´ |
ὁ
Λεπτὸς
ἐξηγούμενος
Θεοδωρίδα
τὸ |
[11, 493] |
συνηθείας
ῥᾳδίως
βαστάζειν
ἔσθενε.
(Σωσίβιος
|
δ´ |
ὁ
λυτικὸς
προθεὶς
τὰ
ἔπη· |
[11, 477] |
χερσὶν
ἔχων
μέλανος
οἴνοιο.
Ἀσκληπιάδης
|
δ´ |
ὁ
Μυρλεανὸς
ἐν
τῷ
περὶ |
[11, 498] |
δῶκε
σκύφον,
ᾧπερ
ἔπινεν.
Ἀσκληπιάδης
|
δ´ |
ὁ
Μυρλεανὸς
ἐν
τῷ
περὶ |
[11, 501] |
ἀμφιθέουσαν
κυκλοτερεῖ
τῷ
σχήματι.
Ἀσκληπιάδης
|
δ´ |
ὁ
Μυρλεανὸς
Ἡ
μὲν
φιάλη, |
[11, 474] |
καὶ
Ἡρόδωρος
ὁ
Ἡρακλεώτης.
Ἀσκληπιάδης
|
δ´ |
ὁ
Μυρλεανὸς
κεκλῆσθαί
φησιν
αὐτὸ |
[11, 460] |
τῷ
κυλικείῳ
λαμπρὸν
ἐκτετριμμένον
(Κρατῖνος
|
δ´ |
ὁ
νεώτερος
ἐν
Χείρωνι·
Πολλοστῷ |
[11, 469] |
καὶ
ἐν
τῇ
ηʹ
Κρατῖνος
|
δ´ |
ὁ
νεώτερός
φησι·
Παρ´
Ἀρχεφῶντος |
[11, 476] |
τὸ
μόνωτον
ποτήριον
Φιλήμων.
Νεοπτόλεμος
|
δ´ |
ὁ
Παριανὸς
ἐν
τρίτῳ
Γλωσσῶν |
[11, 489] |
πελειάδα
καὶ
ἕτερον
περιστεράν.
Πελειάδας
|
δ´ |
ὁ
ποιητὴς
καλεῖ
νῦν
τὰς |
[11, 476] |
δὸς
πιεῖν
ἅπαξ
μόνον.
Λυκοῦργος
|
δ´ |
ὁ
ῥήτωρ
ἐν
τῷ
κατὰ |
[11, 500] |
περαιτέρω
τοῦ
δέοντος
μεθύσκεσθαι.
~Ἱερώνυμος
|
δ´ |
ὁ
Ῥόδιος
ἐν
τῷ
περὶ |
[11, 481] |
ἀκράτου
κατασέσειχ´
ὑμᾶς
ἄνω.
Διονύσιος
|
δ´ |
ὁ
Σάμιος
ἐν
ἕκτῳ
περὶ |
[11, 499] |
γραῦ,
θύλακον
δὲ
μεστόν.
Λυγκεὺς
|
δ´ |
ὁ
Σάμιος
ἐν
τῇ
πρὸς |
[11, 477] |
τὸ
χωροῦν
τοὺς
ἀστραγάλους.
Διονύσιος
|
δ´ |
ὁ
Σάμιος
ἐν
τοῖς
περὶ |
[11, 497] |
τοῖς
ἥρωσι
μόνοις
ἀποδίδοσθαι.
Δωρόθεος
|
δ´ |
ὁ
Σιδώνιός
φησιν
τὰ
ῥυτὰ |
[11, 497] |
τὸν
φίλτατον
βασιλέα
πάρειμι.
Διονύσιος
|
δ´ |
ὁ
Σινωπεὺς
ἐν
Σῳζούσῃ
καταλέγων |
[11, 500] |
δ´
εἰσὶν
οἱ
Συρακόσιοι.
Καλεῖται
|
δ´ |
ὁ
σκύφος
ὑπὸ
Ἠπειρωτῶν,
ὥς |
[11, 475] |
τέθεικε,
προειπὼν
ποτήρια
δέπαστρα.
Θεόκριτος
|
δ´ |
ὁ
Συρακόσιος
ἐν
ταῖς
Φαρμακευτρίαις |
[11, 501] |
ἐξ
ἀμφοτέρων
τῶν
μερῶν.
Παρθένιος
|
δ´ |
ὁ
τοῦ
Διονυσίου
ἀμφίθετον
ἀκούει |
[11, 467] |
καλεῖν
τὰ
ποτήρια,
γυάλας.
Παρθένιος
|
δ´ |
ὁ
τοῦ
Διονυσίου
ἐν
αʹ |
[11, 466] |
ὡς
τὸ
Νέστορος
ὄν.
Ἀχαιὸς
|
δ´ |
ὁ
τραγικὸς
ἐν
Ὀμφάλῃ
καὶ |
[11, 467] |
δ´
οὐδὲ
ἓν
βλέπει.
Κλεάνθης
|
δ´ |
ὁ
φιλόσοφος
ἐν
τῷ
περὶ |
[11, 496] |
Σιμάριστος
ἐν
τετάρτῳ
Συνωνύμων.
Ἴων
|
δ´ |
ὁ
Χῖος
ἐν
Ἐλεγείοις·
Ἡμῖν |
[11, 490] |
καὶ
ἅμαξαν
ἐπίκλησιν
καλέουσιν.
(Ἐπλανήθησαν
|
δ´ |
οἱ
πολλοὶ
νομίζοντες
τὰς
πελειάδας |
[11, 498] |
ἀμφικύπελλον.
Καὶ
ἐν
Ἰλιάδι·
Πλησάμενος
|
δ´ |
οἴνοιο
δέπας
δείδεκτ´
Ἀχιλῆα.
Πληροῦντες |
[11, 483] |
κοίλων
πώματ´
ἄφελκε
κάδων,
ἄγρει
|
δ´ |
οἶνον
ἐρυθρὸν
ἀπὸ
τρυγός·
οὐδὲ |
[11, 466] |
ἐν
Ὀδυσσείᾳ
περὶ
Πεισιστράτου·
Ἐν
|
δ´ |
οἶνον
ἔχευε
χρυσείῳ
δέπαι.
Εἶτα |
[11, 462] |
δ´
ἕστηκεν
μεστὸς
ἐυφροσύνης·
ἄλλος
|
δ´ |
οἶνος
ἕτοιμος,
ὃς
οὔποτέ
φησι |
[11, 499] |
Ἥμισυ
μὲν
πίσσης
κωνίτιδος,
ἥμισυ
|
δ´ |
οἴνου,
Ἀρχῖν´,
ἀτρεκέως
ἥδε
λάγυνος |
[11, 475] |
δέκ´
ἐγχέας
ὕδατος,
τὰ
πέντε
|
δ´ |
οἴνου
κυάθους.
Ἄδηλον
δὲ
πότερον |
[11, 474] |
ἐμπίπτει
εἰς
τὴν
ληνόν,
τὸ
|
δ´ |
οἷον
εἰς
μέσον
τράχηλος,
τὸ |
[11, 468] |
πρὸς
ὑδάτων
ψυχρῶν
ὑποδοχάς.
Δακτυλωτὸν
|
δ´ |
οἷον
κύκλῳ
τὴν
φιάλην
κοιλότητας |
[11, 497] |
τήμερον
πρὸς
κλεψύδραν
κρουνιζόμενον.
Ἀμφότερα
|
δ´ |
οἰωνίζομαι.
Ἕν
ἐστιν
ἐλέφας—
{Β. |
[11, 484] |
χρυσῶν
δέ,
παῖδες,
εἴκοσι.
(Δίδυμος
|
δ´ |
ὅμοιον
εἶναί
φησιν
αὐτὸ
βομβυλιῷ |
[11, 484] |
ταῦθ´,
ὁρᾷς,
ἥκιστά
γε,
ἐκπωμάτων
|
δ´ |
ὀνόματα.
{Β.
Πρὸς
τῆς
Ἑστίας. |
[11, 494] |
ὄξος
αὑτὸν
εἶναι
γνήσιον,
(τὸ
|
δ´ |
ὄξος
οἶνον
αὑτὸ
μᾶλλον
θατέρου. |
[11, 471] |
τήνδε
σοι
προπίομαι.
Δέξαι·
πιοῦσα
|
δ´ |
ὁπόσον
ἄν
σοι
θυμὸς
ᾖ, |
[11, 505] |
ἀγαθὸν
εἶναι
καὶ
φιλόπονον,
παιδείας
|
δ´ |
ὀρθῆς
οὐδὲ
ἧφθαι
τὸ
παράπαν, |
[11, 464] |
γοῦν
τὴν
μὲν
γυναικομανίαν,
τὴν
|
δ´ |
ὀρτυγομανίαν.
Τινὲς
δὲ
καὶ
δοξομανεῖς |
[11, 499] |
καὶ
παρ´
Ὁμήρῳ
λέγεται·
Ναῖον
|
δ´ |
ὀρῷ
ἄγγεα
πάντα
γαυλοί
τε |
[11, 482] |
ἀλλὰ
γῆς
Κωλιάδος
(γῆς)
Τοῦτον
|
δ´ |
ὁσάκις
ἐπί
τι
πληρώσαιεν,
ἀποσπείσαντες |
[11, 485] |
κύλικος.
Φερεκράτης
Κραπατάλλοις·
Τῶν
θεατῶν
|
δ´ |
ὅστις
ἂν
διψῇ,
λεπαστὴν
λαψάμενος |
[11, 466] |
δῆλοι
ὦσι
κλεινοὶ
γενόμενοι.
(Ὁρᾷς
|
δ´, |
ὅταν
πίνωσιν
ἄνθρωποι,
τότε
πλουτοῦσι, |
[11, 493] |
τέτρωται
ἐν
ἄλλοις
δειχθήσεται.
Ἀγνοοῦσιν
|
δ´ |
ὅτι
τὸ
ἄλλος
Ὅμηρος
οὐκ |
[11, 490] |
τὴν
πρόσθεσιν
τοῦ
γράμματος·
ἔπειτα
|
δ´ |
ὅτι
τὸ
τρήρωνες
μόνον
ἐδέξαντο |
[11, 485] |
διαδούς,
ὅτε
συμμαχίαν
ἐρέεινεν·
οἶον
|
δ´ |
οὐ
κήλησε
δέμας
λεπτὸν
Ῥαδάμανθυν
|
[11, 466] |
ἀμφοτέροισιν
ἐπαρὰς
ἀργαλέας
ἠρᾶτο
(θεῶν
|
δ´ |
οὐ
λάνθαν´
Ἐρινύν)
ὡς
οὔ |
[11, 505] |
οὐδὲ
ἧφθαι
τὸ
παράπαν,
οἰκονομίᾳ
|
δ´ |
οὐδ´
ᾑτινιοῦν
προσεσχηκέναι.
Ἔοικε
δ´ |
[11, 467] |
{Β.
Ποτήρι´
ἡ
γραῦς,
ἄλλο
|
δ´ |
οὐδὲ
ἓν
βλέπει.
Κλεάνθης
δ´ |
[11, 487] |
ἐν
τοῖς
ἀχύροισι
κυλινδομένην,
μάνης
|
δ´ |
οὐδὲν
λατάγων
ἀίει·
τὴν
δὲ |
[11, 471] |
Εὔβουλος
ἐν
μὲν
Δόλωνι·
Διένιψα
|
δ´ |
οὐδὲν
σκεῦος
οὐδεπώποτε·
(καθαρώτερον
γὰρ |
[11, 499] |
ἀτρεκέως
ἥδε
λάγυνος
ἔχει.
Λεπτοτέρης
|
δ´ |
οὐκ
οἶδ´
ἐρίφου
κρέα·
πλὴν |
[11, 507] |
λιποῦς´
ἀνδροτῆτα
καὶ
ἥβην.
Εἰ
|
δ´ |
οὖν
καὶ
Πλάτωνος
φήσειέν
τις |
[11, 466] |
ἀπνευστὶ
πίνειν
μὴ
μύσαντα.
Καλοῦσι
|
δ´ |
οὕτω
καὶ
τὰ
ποτήρια,
ἀφ´ |
[11, 509] |
ἀσελγῶν
πλείονα
πρόνοιαν
ἐποιοῦντο·
λέγει
|
δ´ |
οὕτως·
Ἔπειτ´
ἀναστὰς
εὔστοχος
νεανίας
|
[11, 470] |
τὸ
κοῖλον
τοῦ
ποτηρίου.
Λέγει
|
δ´ |
οὕτως·
Ἠέλιος
μὲν
γὰρ
ἔλαχεν |
[11, 469] |
ποσὶν
πάις
Διός.
Καὶ
Ἀντίμαχος
|
δ´ |
οὑτωσὶ
λέγει·
Τότε
δὴ
χρυσέῳ |
[11, 468] |
φησιν
ἐν
Αὑτὸν
πενθοῦντι·
Εἰ
|
δ´ |
οὐχ
ἱκανόν
σοι,
τὸν
ἐλέφανθ´ |
[11, 487] |
ὥσπερ
οἰκέτης;
Ἕρμιππος
Μοίραις
Ῥάβδον
|
δ´ |
ὄψει,
φησί,
τὴν
κοτταβικὴν
ἐν |
[11, 478] |
οὐ
γὰρ
ἔχειν
ὦτα,
παραπλήσιον
|
δ´ |
ὑπάρχειν
λουτηρίῳ
βαθεῖ,
ποτηρίου
δὲ |
[11, 469] |
Στησίχορος
μὲν
οὕτως
φησίν·
Ἆμος
|
δ´ |
Ὑπεριονίδας
δέπας
ἐσκατέβαινε
χρύσεον,
ὄφρα |
[11, 492] |
ἀμφὶς
ἕκαστον
χρύσειαι
νεμέθοντο,
δύω
|
δ´ |
ὑπὸ
πυθμένες
ἦσαν,
ἀκουστέον
οὐ |
[11, 487] |
ἀμφὶς
ἕκαστον
χρύσειαι
νεμέθοντο
δύο
|
δ´ |
ὑπὸ
πυθμένες
ἦσαν.
~(Ἄλλος
μὲν |
[11, 488] |
ζητούμενον,
πῶς
λέγεται
τὸ
δύο
|
δ´ |
ὑπὸ
πυθμένες
ἦσαν,
διαλύουσιν
οὕτως |
[11, 491] |
ἀμφὶς
ἕκαστον
χρύσειαι
νεμέθοντο,
δύω
|
δ´ |
ὑπὸ
πυθμένες
ἦσαν,
(καθ´
ἑκατέραν |
[11, 466] |
ὅπερ
Ἀμφιτρύωνι
εἰκασθεὶς
δίδωσιν,
(Ἃ
|
δ´ |
ὑποδεξαμένα
θαήσατο
χρύσεον
αἶψα»
(ποτήριον) |
[11, 509] |
μαχαίρᾳ
ξύστ´
ἔχων
τριχώματα,
εὖ
|
δ´ |
ὑποκαθιεὶς
ἄτομα
πώγωνος
βάθη,
εὖ |
[11, 466] |
ἀμφοτέρους
κρυφθέντας
ἀφανεῖς
γενέσθαι,
χρόνῳ
|
δ´ |
ὕστερον
ἤδη
τῆς
Μηθύμνης
οἰκουμένης |
[11, 500] |
Τραγέλαφοι,
λαβρώνιοι.
Ἀντιφάνης
Χρυσίδι·
Σατραποπλούτῳ
|
δ´, |
ὡς
λέγουσι,
νυμφίῳ,
κεκτημένῳ
τάλαντα, |