Livre, pages |
[11, 509] |
ἀσεβείας
καὶ
παρὰ
φύσιν
κυριεύσαντες
|
διὰ |
γοητείαν
νῦν
εἰσιν
περίβλεπτοι·
ὥσπερ |
[11, 470] |
οὐρανὸν
εἰσαναβῇ·
(τὸν
μὲν
γὰρ
|
διὰ |
κῦμα
φέρει
πολυήρατος
εὐνή,
ποικίλη |
[11, 489] |
δύο
ὑποκεῖσθαι
τῷ
ποτηρίῳ
πλάγια
|
διὰ |
μήκους·
ταῦτα
δ´
εἶναι
τοὺς |
[11, 463] |
Διὸς
ἀρχόμενοι,
(πίνωμεν,
παίζωμεν,
ἴτω
|
διὰ |
νυκτὸς
ἀοιδή,
ὀρχείσθω
τις,
ἑκὼν |
[11, 498] |
γενικὴν
σὺν
τῷ
σ>
προφέρονται
|
διὰ |
παντός,
οὐκ
εὖ·
ὅτε
γὰρ |
[11, 506] |
τὴν
ἀρχὴν
τῆς
βασιλείας
Φίλιππος
|
διὰ |
Πλάτωνος
ἔσχεν.
Εὐφραῖον
γὰρ
ἀπέστειλε |
[11, 468] |
τὸ
κέρας·
οὐ
γὰρ
γίνεται
|
διὰ |
πυρός.
Λέγοι
δ´
ἂν
ἴσως |
[11, 483] |
Ἀλλ´
ἄγε
σὺν
κώθωνι
θοῆς
|
διὰ |
σέλματα
νηὸς
φοίτα
καὶ
κοίλων |
[11, 466] |
ὑγείας
ἐγκιρνάναι
τὸν
λόγον.
(Ὅτι
|
διὰ |
σπουδῆς
εἶχον
οἱ
ἀρχαῖοι
ἐγκόλαπτον |
[11, 469] |
Ἀθηναίων
μὲν
αὐτὰς
τοῖς
πλουσίοις
|
διὰ |
τὰ
βάρη
χαλκευσαμένων
τὸν
ῥυθμὸν |
[11, 459] |
ἡμῶν
καθ´
ὥραν
μετὰ
σπουδῆς
|
διὰ |
τὰ
ἐκπώματα
ὁ
Οὐλπιανός,
ἔτι |
[11, 493] |
Σωσίβιος,
ὃν
οὐκ
ἀχαρίτως
διέπαιξε
|
διὰ |
τὰς
πολυθρυλήτους
ταύτας
καὶ
(τὰς) |
[11, 508] |
περὶ
πλειόνων
ἄλλων,
οὐδ´
ὣς
|
διὰ |
ταῦτα
θαυμαστέος
ἐστίν.
Ἔχει
γάρ |
[11, 509] |
σῖτον
ἐπιδοὺς
τοῖς
πολίταις
καὶ
|
διὰ |
ταῦτα
πιστευθεὶς
εἶναι
χρηστὸς
παρὰ |
[11, 490] |
ἐδέξαντο
εἶναι
ἐπίθετον
πελειάδων,
ἐπεὶ
|
διὰ |
τὴν
ἀσθένειαν
εὐλαβὴς
ἡ
ὄρνις |
[11, 469] |
τὸν
ῥυθμὸν
τοῦτον,
Ῥοδίων
δὲ
|
διὰ |
τὴν
ἐλαφρότητα
τῶν
ποτηρίων
καὶ |
[11, 461] |
μὴ
διὰ
τὸν
τρόπον,
ἀλλὰ
|
διὰ |
τὴν
μέθην
φαίνωνται
τοιοῦτοι,
δημιουργοῦσιν |
[11, 466] |
συσπαστὰ
βαλάντια,
ἃ
καὶ
αὐτὰ
|
διὰ |
τὴν
ὁμοιότητα
ἀρυβάλλους
τινὲς
καλοῦσιν. |
[11, 461] |
εἰ
μή
τις
ἄρα
φήσειε
|
διὰ |
τὴν
ὀξύτητα
(τῆς
ἐπιφανείας
τῶν |
[11, 491] |
Πελειάδες.
Ἀπτέρους
γὰρ
αὐτὰς
εἴρηκε
|
διὰ |
τὴν
πρὸς
τὰς
ὄρνεις
ὁμωνυμίαν. |
[11, 484] |
τῶν
μὲν
πόρων
οἰκειότατος
ὁ
|
διὰ |
τῆς
οὐρήσεως,
τῶν
δὲ
καθάρσεων |
[11, 474] |
ποτήριον
τὸ
καρχήσιον,
(καὶ
τάχα
|
διὰ |
τὸ
ἀνατετάσθαι
οὕτως
ὠνόμασται.
Ἀρχαιότατον |
[11, 471] |
ἱστοροῦσι
θηρίκλειον
ὀνομασθῆναι
τὸ
ποτήριον
|
διὰ |
τὸ
δορὰς
θηρίων
αὐτῷ
ἐντετυπῶσθαι. |
[11, 466] |
ἡ
κύλιξ
δὲ
(ἡ)
ἀγκύλη
|
διὰ |
τὸ
ἐπαγκυλοῦν
τὴν
δεξιὰν
χεῖρα |
[11, 467] |
ἀνεπιτήδειον
αὐλῷ·
(τὸ
δὲ
ῥῶ
|
διὰ |
τὸ
εὔκολον
πολλάκις
παραλαμβάνουσι.
Καὶ |
[11, 464] |
εἰς
τὰς
μέθας
παρεισφέρονται
καὶ
|
διὰ |
τὸ
θερμαινομένας
τὸν
οἶνον
ἧττον |
[11, 477] |
ἂν
εἴη
τὰ
λεγόμενα
σκυφία
|
διὰ |
τὸ
κάτωθεν
εἰς
στενὸν
συνῆχθαι |
[11, 469] |
μεγάλοις
ἔχαιρε
ποτηρίοις
ὁ
ἥρως,
|
διὰ |
τὸ
μέγεθος
παίζοντες
οἱ
ποιηταὶ |
[11, 466] |
πανταχόθεν
πίνειν
ἐπιτήδειον.
Παρθένιος
δὲ
|
διὰ |
τὸ
περικεκυρτῶσθαι
τὰ
ὠτάρια·
κυφὸν |
[11, 466] |
βουλομένῳ
ἴδιόν
τινα
εὑρέσθαι
κέραμον
|
διὰ |
τὸ
πολὺν
ἐξάγεσθαι
τὸν
Μενδαῖον |
[11, 489] |
προσέοικεν,
οἱ
δὲ
ἀστέρες
χρυσῷ
|
διὰ |
τὸ
πυρῶδες.
(Ὑποθέμενος
οὖν
κατηστερισμένον |
[11, 467] |
φησι,
τὸ
σίγμα
λέγειν
παρῃτοῦντο
|
διὰ |
τὸ
σκληρόστομον
εἶναι
καὶ
ἀνεπιτήδειον |
[11, 482] |
οἷον
ἀμφίκυρτα
ἀπὸ
τῶν
ὤτων,
|
διὰ |
τὸ
τοιαῦτα
εἶναι
τῇ
κατασκευῇ. |
[11, 489] |
οὓς
ἥλοις
ὁ
ποιητὴς
ἀπεικάζει
|
διὰ |
τὸ
τοὺς
ἀστέρας
περιφερεῖς
εἶναι |
[11, 499] |
μὴ
σκύφος
οἷον
σκύθος
τις
|
διὰ |
τὸ
τοὺς
Σκύθας
περαιτέρω
τοῦ |
[11, 475] |
ποιεῖ.
Ὠνομάσθη
δὲ
τὸ
καρχήσιον
|
διὰ |
τὸ
τραχύσματα
ἔχειν
κεγχροειδῆ,
καὶ |
[11, 480] |
τὴν
ἰατρικὴν
πυξίδα
καλοῦσι
κυλιχνίδα
|
διὰ |
τὸ
τῷ
τόρνῳ
κεκυλίσθαι.
Ἐγένοντο |
[11, 461] |
μεθ´
ἡμέραν.
Ὅπως
οὖν
μὴ
|
διὰ |
τὸν
τρόπον,
ἀλλὰ
διὰ
τὴν |
[11, 467] |
ὅτε
τὴν
δίφθογγον
ἔδει
σημαίνειν
|
διὰ |
τοῦ
οὖ
μόνου
γράφουσι.
Παραπλησίως |
[11, 467] |
τοῦ
Διονύσου
τὴν
τελευταίαν
συλλαβὴν
|
διὰ |
τοῦ
οὖ
μόνου
ὡς
βραχέος |
[11, 470] |
σὺν
ταῖς
ἵπποις,
ἐπὴν
δύνῃ,
|
διὰ |
τοῦ
Ὠκεανοῦ
τὴν
νύκτα
πρὸς |
[11, 480] |
τοῦ
κύλικες
παραγώγως
κυλιχνίδας
εἴρηκε
|
διὰ |
τούτων·
Ἀλλ´
ὡς
τάχιστα
μέλανα |
[11, 502] |
δ´
ἐν
Ἱππίσκῳ
ψυκτηρίδιον
καλεῖ
|
διὰ |
τούτων·
Ἀπήντων
τῷ
ξένῳ
εἰς |
[11, 476] |
ἀντὶ
ποτηρίων
τοῖς
κέρασι
χρωμένους
|
διὰ |
τούτων·
Ἀργυρηλάτοις
κέρασι
χρυσᾶ
στόμια |
[11, 494] |
σαφῶς
παρίστησιν
Ἀντιφάνης
ἐν
Μύστιδι
|
διὰ |
τούτων·
γραῦς
ἐστι
φίλοινος
ἐπαινοῦσα |
[11, 481] |
αὐτὸς
εἴρηκε
Φερεκράτης
ἐν
Τυραννίδι
|
διὰ |
τούτων·
Εἶτ´
ἐκεραμεύσαντο
τοῖς
μὲν |
[11, 463] |
παρίστησιν
ἐν
τῇ
Λακεδαιμονίων
Πολιτείᾳ
|
διὰ |
τούτων·
Ὁ
μὲν
Χῖος
(καὶ |
[11, 469] |
αὐτῶν
καὶ
Ἐπιγένης
ἐν
Ἡρωίνῃ
|
διὰ |
τούτων·
Ψυκτῆρα,
κύαθον,
κυμβία,
ῥυτὰ |
[11, 484] |
οὐρήσεως,
τῶν
δὲ
καθάρσεων
ἡ
|
διὰ |
τῶν
κωθωνισμῶν
πρέπει
μάλιστα.
Κατανίζεται |
[11, 504] |
μίμους
δὲ
πεποιηκώς,
οὓς
αἰεὶ
|
διὰ |
χειρὸς
ἔχειν
Δοῦρίς
φησι
τὸν |
[11, 483] |
κωθωνίζεσθαι
καὶ
ὅτι
χρήσιμός
ἐστι
|
διὰ |
χρόνου
ὁ
κωθωνισμὸς
Μνησίθεος
ὁ |
[11, 497] |
ῥύσιν
οἰγομένου,
οὐ
πολέμου
σύνθημα,
|
διὰ |
χρυσέου
δὲ
γέγωνεν
κώδωνος
κώμου |