Livre, pages |
[11, 477] |
κάτωθεν
εἰς
στενὸν
συνῆχθαι
ὡς
|
τὰ |
Αἰγύπτια
κιβώρια.
(ΚΟΝΔΥ
ποτήριον
Ἀσιατικόν. |
[11, 476] |
στήλης
ἀνακειμένης
ἐν
ἀκροπόλει
ἣ
|
τὰ |
ἀναθήματα
περιέχει·
κέρας
ἔκπωμα
ἀργυροῦν, |
[11, 477] |
Διὸς
κισσοῦ
σπονδοποιέονται
πετάλοισιν,
ὅθεν
|
τὰ |
ἀρχαῖα
ἐκπώματα
κισσύβια
φωνέεται.
Κισσύβιον |
[11, 484] |
ἢ
ἀπὸ
τοῦ
κεράμου,
ὡς
|
τὰ |
Ἀττικὰ
σκεύη,
ἢ
ἀπὸ
τοῦ |
[11, 501] |
ὅμοιοί
εἰσιν.
Καὶ
Δίδυμος
δὲ
|
τὰ |
αὐτὰ
εἰπὼν
παρατίθεται
τὰ
Λυκόφρονος |
[11, 504] |
καὶ
τὰ
τῶν
ἀνθρώπων
σώματα
|
τὰ |
αὐτὰ
πάσχειν
ἅπερ
καὶ
τὰ |
[11, 469] |
μὲν
αὐτὰς
τοῖς
πλουσίοις
διὰ
|
τὰ |
βάρη
χαλκευσαμένων
τὸν
ῥυθμὸν
τοῦτον, |
[11, 499] |
δυναμένων
λαγύνιον·
ἔχον
βαδίζειν
εἰς
|
τὰ |
γεύμαθ´
ὑπὸ
μάλης,
καὶ
τοῦτο |
[11, 479] |
ᾗ
κοιλάναντες
τὰς
χεῖρας
δέχονται
|
τὰ |
γόνατα
τῶν
νενικηκότων
οἱ
νενικημένοι |
[11, 495] |
Παναθηναικὰ
μέγιστα,
τὰ
μὲν
δίχοα,
|
τὰ |
δὲ
καὶ
μείζονα.
ΠΡΟΑΡΟΝ
κρατὴρ |
[11, 482] |
Ἐφήβοις
λέγῃ·
Οὐ
κύλικας
ἐπὶ
|
τὰ |
δεῖπνα
Χαιρήμων
φέρει,
(οὐ
κυμβίοισι |
[11, 462] |
λόγοις·
σπείσαντας
δὲ
καὶ
εὐξαμένους
|
τὰ |
δίκαια
δύνασθαι
(πρήσσειν
(ταῦτα
γὰρ |
[11, 507] |
ὥσπερ
ἂν
εἰ
ζωγράφος
ἐβούλετο
|
τὰ |
ἑαυτοῦ
ἔργα
κινούμενα
καὶ
ἐνεργὰ |
[11, 478] |
τὴν
τελετὴν
ποιεῖ
καὶ
αἱρεῖ
|
τὰ |
ἐκ
τῆς
θαλάμης
καὶ
νέμει |
[11, 459] |
καθ´
ὥραν
μετὰ
σπουδῆς
διὰ
|
τὰ |
ἐκπώματα
ὁ
Οὐλπιανός,
ἔτι
καθημένων |
[11, 486] |
Δημοσθένει
γραπτέον
Λυκιοεργέας,
ἵν´
ἀκούηται
|
τὰ |
ἐν
Λυκίᾳ
εἰργασμένα.
(ΜΕΛΗ.
Οὕτω |
[11, 493] |
(Σωσίβιος
δ´
ὁ
λυτικὸς
προθεὶς
|
τὰ |
ἔπη·
Ἄλλος
μὲν
μογέων
ἀποκινήσασκε |
[11, 466] |
ἐπῶν
κατεσκευασμένον
καὶ
ἐντετυπωμένα
ἔχον
|
τὰ |
ἔπη
χρυσοῖς
γράμμασιν,
ὡς
τὸ |
[11, 478] |
κόσμος
ἐξ
οὗ
τῶν
θεῶν
|
τὰ |
θαύματα
καὶ
τὰ
καρπώσιμα
γίνεσθαι |
[11, 487] |
κοτύλας
πέντ´
ἴσως.
Ἐδεξάμην.
Παρέθετο
|
τὰ |
ἰαμβεῖα
καὶ
Δίδυμος
καὶ
(Πάμφιλος. |
[11, 488] |
δύο,
ὥσπερ
τὰ
ᾠοσκύφια
καὶ
|
τὰ |
κανθάρια
καὶ
τὰς
Σελευκίδας
καὶ |
[11, 478] |
τῶν
θεῶν
τὰ
θαύματα
καὶ
|
τὰ |
καρπώσιμα
γίνεσθαι
ἐπὶ
γῆς·
διὸ |
[11, 475] |
γενέσθαι
περὶ
τὰ
σιτία
καὶ
|
τὰ |
καρχήσια.
Ἔθος
γὰρ
ἦν
τοῖς |
[11, 488] |
κανθάρια
καὶ
τὰς
Σελευκίδας
καὶ
|
τὰ |
καρχήσια
καὶ
τὰ
τούτοις
ὅμοια· |
[11, 508] |
τῶν
Βρύσωνος
τοῦ
Ἡρακλεώτου.
Ἀλλὰ
|
τὰ |
κατὰ
τὸν
ἄνθρωπον
ἅπερ
ἐπαγγέλλεται |
[11, 464] |
οἶδα
ὅτι
ἥδιστα
πολλάκις
ἐστὶ
|
τὰ |
κεράμεα
ἐκπώματα,
ὡς
καὶ
τὰ |
[11, 464] |
ὡσπερεὶ
τεθνηκότι.
(Παραιτητέον
δ´
ἡμῖν
|
τὰ |
κεράμεα
ποτήρια.
Καὶ
γὰρ
Κτησίας |
[11, 481] |
μί´
ἐστὶ
χιλίων
ποτηρίων.
(ΚΥΜΒΙΑ
|
τὰ |
κοῖλα
ποτήρια
καὶ
μικρὰ
Σιμάριστος. |
[11, 489] |
Νέστορος
ποτήριον
μεταβαίνει
καὶ
ἐπὶ
|
τὰ |
κράτιστα
τῶν
ἀπλανῶν
ἀστέρων,
οἷς |
[11, 479] |
πλεκτάναις
ἐπιφύσεις
παραγώγως
κοτυληδόνες.
Καὶ
|
τὰ |
κύμβαλα
δ´
Αἰσχύλος
ἐν
Ἠδωνοῖς |
[11, 466] |
ἐοικὸς
πλοίῳ.
Ἐπικράτης·
Κατάβαλλε
τἀκάτια,
|
τὰ |
κυμβία
αἴρου
τὰ
μείζω,
κεὐθὺ |
[11, 481] |
Δωρόθεος
δέ·
Γένος
ποτηρίων
βαθέων
|
τὰ |
κυμβία
καὶ
ὀρθῶν,
πυθμένα
μὴ |
[11, 481] |
Πτολεμαῖος
δὲ
ὁ
τοῦ
Ἀριστονίκου
|
τὰ |
κυφά.
Νίκανδρος
δ´
ὁ
Θυατειρηνὸς |
[11, 488] |
συγκεχαλκευμένον
τῷ
ὅλῳ
ποτηρίῳ,
καθότι
|
τὰ |
λεγόμενα
κυμβία
καὶ
τὰς
φιάλας |
[11, 477] |
εἶναι,
(καὶ
τάχ´
ἂν
εἴη
|
τὰ |
λεγόμενα
σκυφία
διὰ
τὸ
κάτωθεν |
[11, 471] |
καὶ
ὅσα
τοιαῦτα
ἔτι
καὶ
|
τὰ |
λοιπά
ἐστιν,
οἷον
Θηρίκλειος,
Δεινιάς, |
[11, 464] |
τῶν
ὀνομάτων
τούτων.
Ὥστε
καὶ
|
τὰ |
λοιπὰ
μὴ
ἀλλοτρίως
καλεῖσθαι
τὸν |
[11, 501] |
δὲ
τὰ
αὐτὰ
εἰπὼν
παρατίθεται
|
τὰ |
Λυκόφρονος
οὕτως
ἔχοντα·
Ἀπὸ
τῶν |
[11, 481] |
Ἀλκαῖος
ἐν
τῷ
~(Πίνωμεν·
τί
|
τὰ |
λύχν´
ὀμμένομεν;
δάκτυλος
ἁμέρα.
Κὰδ |
[11, 461] |
τὸν
οἶνον.
(Ὅθεν
δὴ
καὶ
|
τὰ |
μεγάλα
τῶν
ἐκπωμάτων
ἐπιχώρια
γέγονε |
[11, 497] |
ἐν
Ὑποβαλλομέναις·
Καὶ
τῶν
ῥυτῶν
|
τὰ |
μέγιστα
τῶν
ὄντων
τρία
πίνειν |
[11, 466] |
Κατάβαλλε
τἀκάτια,
τὰ
κυμβία
αἴρου
|
τὰ |
μείζω,
κεὐθὺ
τοῦ
καρχησίου
ἄνελκε |
[11, 505] |
φησί·
~(Μαντεύομαι
δὲ
περὶ
Κύρου
|
τὰ |
μὲν
ἄλλα
στρατηγὸν
αὐτὸν
ἀγαθὸν |
[11, 496] |
δὲ
κυμβία,
ῥέοντα
δώδεχ´,
ὧν
|
τὰ |
μὲν
δέκ´
ἀργυρᾶ
ἦν,
δύο |
[11, 475] |
παῖ,
κελέβην,
ὅκως
ἄμυστιν
προπίω,
|
τὰ |
μὲν
δέκ´
ἐγχέας
ὕδατος,
τὰ |
[11, 495] |
μέχρι
δικοτύλων·
καὶ
Παναθηναικὰ
μέγιστα,
|
τὰ |
μὲν
δίχοα,
τὰ
δὲ
καὶ |
[11, 475] |
κεραίας
ἄνωθεν
νευούσας
ἐφ´
ἑκάτερα
|
τὰ |
μέρη,
καὶ
ἐπίκειται
τὸ
λεγόμενον |
[11, 489] |
ἀργύρεον,
χρυσοῖς
γράμμασιν
ἐντετυπωμένα
ἔχον
|
τὰ |
Ὁμηρικὰ
ἔπη.
(Ἐγὼ
δέ,
φησὶν |
[11, 474] |
ἂν
πύθωμ´
ἔτι,
αὐτὸς
περανῶ
|
τὰ |
πάντ´.
{Β.
Ἀμέλει
κυκνοκάνθαρος·
(ἐξ |
[11, 464] |
τὰ
κεράμεα
ἐκπώματα,
ὡς
καὶ
|
τὰ |
παρ´
ἡμῖν
ἐκ
τῆς
Κόπτου |
[11, 466] |
Φιλιππίδης·
Τὰ
ποτήρι´
ἂν
ἴδῃς
|
τὰ |
παρεσκευασμένα·
ἅπαντα
χρυσᾶ,
Τρόφιμε,
νὴ |
[11, 504] |
ἐκ
πρώτης
ἡλικίας
ἐπεπαίδευτο
πάντα
|
τὰ |
πάτρια,
ὁ
δὲ
Πλάτων
ὥσπερ |
[11, 475] |
τὰ
μὲν
δέκ´
ἐγχέας
ὕδατος,
|
τὰ |
πέντε
δ´
οἴνου
κυάθους.
Ἄδηλον |
[11, 489] |
σχήματος
ἐναργεῖς
τὰς
φαντασίας,
καὶ
|
τὰ |
περὶ
τὴν
ἀίδιον
τροφὴν
τῷ |
[11, 489] |
ἀπλανῶν
ἀστέρων,
οἷς
δὴ
τεκμαίρονται
|
τὰ |
περὶ
τὴν
ζωὴν
οἱ
ἄνθρωποι· |
[11, 489] |
τοῦ
ποτηρίου.
Οἱ
παλαιοὶ
καὶ
|
τὰ |
περὶ
τὴν
ἥμερον
τροφὴν
πρῶτοι |
[11, 466] |
ἱέμεν
οἴνου.
Θεόφραστος·
Ἐπεὶ
καὶ
|
τὰ |
περὶ
τὴν
κρᾶσιν
(ἐναντίως
εἶχε |
[11, 494] |
σποδῶν
καὶ
τἄλλα
πάντ´
ἀγγεῖα
|
τὰ |
περὶ
τὸν
πότον,
κοὐδ´
ὀξύβαφον |
[11, 466] |
ἐν
ταῖς
πρὸς
Ἀλέξανδρον
Ἐπιστολαῖς
|
τὰ |
Περσικὰ
λάφυρα
(Ποτηρίων,
φησί,
χρυσῶν |
[11, 501] |
οἰηθείη,
φησί,
τὴν
λέξιν,
διότι
|
τὰ |
πλεῖστα
τῶν
Ἀθήνησι
βαλανείων
κυκλοειδῆ |
[11, 464] |
(ὥστε
καὶ
τῶν
ἀφροδισίων
παραλύειν
|
τὰ |
πνεύματα
πέττον.
(Οὐ
δεῖ
οὖν |
[11, 499] |
ἐν
Περραιβίσι
φησί·
Ποῦ
μοι
|
τὰ |
πολλὰ
δῶρα
κἀκροθίνια;
ποῦ
χρυσότευκτα |
[11, 461] |
τῆς
πόσεως
τοῦ
Κύκλωπος,
ἐπεὶ
|
τὰ |
πολλὰ
ἐγαλακτοπότει.
Ἢ
τάχα
καὶ |
[11, 474] |
καὶ
γλαφυρὰ
πάντες
ὡσπερεὶ
αὐτὰ
|
τὰ |
ποτήρι´,
οὐ
τὸν
οἶνον
πιόμενοι. |
[11, 466] |
ἅμα
πᾶσιν·
καὶ
ἀποφέρεσθαι
ἔδωκε
|
τὰ |
ποτήρια.
Ἀντικλείδης
δ´
ὁ
Ἀθηναῖος |
[11, 466] |
μύσαντα.
Καλοῦσι
δ´
οὕτω
καὶ
|
τὰ |
ποτήρια,
ἀφ´
ὧν
ἔστι
πιεῖν |
[11, 467] |
Ἀτάκτοις
Μεγαρέας
οὕτω
φησὶ
καλεῖν
|
τὰ |
ποτήρια,
γυάλας.
Παρθένιος
δ´
ὁ |
[11, 468] |
Κλείταρχος
ἐν
Γλώσσαις
παρὰ
Κλειτορίοις
|
τὰ |
ποτήρια
καλεῖσθαι.
Ἀντίμαχος
δ´
ὁ |
[11, 460] |
διδοὺς
ἐν
τῷ
κυλικείῳ
συντέτριφε
|
τὰ |
ποτήρια.
Κἀν
Ψαλτρίᾳ
δ´
ἔφη· |
[11, 480] |
κυλικεῖον,
ἐν
ᾧ
τίθεται
τόπῳ
|
τὰ |
ποτήρια,
κἂν
ἀργυρᾶ
τυγχάνῃ
ὄντα, |
[11, 502] |
Ἀναξανδρίδης
δὲ
φιάλας
Ἄρεος
καλεῖ
|
τὰ |
ποτήρια
ταῦτα.
Αἰολεῖς
δὲ
τὴν |
[11, 502] |
μνημονεύει·
Τὴν
θηρίκλειον
δεῦρο
καὶ
|
τὰ |
Ῥοδιακὰ
κόμισον
λαβὼν
τοὺς
παῖδας. |
[11, 497] |
Δωρόθεος
δ´
ὁ
Σιδώνιός
φησιν
|
τὰ |
ῥυτὰ
κέρασιν
ὅμοια
εἶναι,
διατετρημένα |
[11, 468] |
ἢ
τὸ
ἔχον
ἐξοχὰς
οἷα
|
τὰ |
Σιδώνια
ποτήρια,
ἢ
τὸ
λεῖον. |
[11, 475] |
τοὺς
δράκοντας
καὶ
γενέσθαι
περὶ
|
τὰ |
σιτία
καὶ
τὰ
καρχήσια.
Ἔθος |
[11, 483] |
γράφει
οὕτως·
Χωρὶς
δὲ
τούτων
|
τὰ |
σμικρότατα
ἐς
τὴν
δίαιταν,
ὑποδήματα |
[11, 486] |
οἶνον,
καλεῖσθαι
λέγων
καὶ
λοιβίδας
|
τὰ |
σπονδεῖα
ὑπὸ
Ἀντιμάχου
τοῦ
Κολοφωνίου. |
[11, 496] |
νόμιμον
μὴ
προχοίδας
εἰσφέρεσθαι
εἰς
|
τὰ |
συμπόσια,
(δῆλον
ὅτι
νομίζοντες
τὸ |
[11, 479] |
ὁ
καλούμενος
κότταβος
παρῆλθεν
εἰς
|
τὰ |
συμπόσια
καὶ
περὶ
Σικελίαν,
ὥς |
[11, 479] |
περὶ
τὸ
ἐπιτήδευμα
ὥστε
εἰς
|
τὰ |
συμπόσια
παρεισφέρειν
ἆθλα
κοτταβεῖα
καλούμενα. |
[11, 466] |
εὐρύτερον,
ἄνω
δὲ
συνηγμένον,
ὡς
|
τὰ |
συσπαστὰ
βαλάντια,
ἃ
καὶ
αὐτὰ |
[11, 504] |
ποτὸν
ἐγχεώμεθα,
ταχὺ
ἡμῶν
καὶ
|
τὰ |
σώματα
καὶ
αἱ
γνῶμαι
σφαλοῦνται, |
[11, 490] |
τῶν
ἄλλων
συναρίθμησιν·
Ἐν
δὲ
|
τὰ |
τείρεα
πάντα
τά
τ´
οὐρανὸς |
[11, 460] |
ἔστι
μοι
ἑρκεῖος,
ἔστι
φρατέριος,
|
τὰ |
τέλη
τελῶ
~(ἄξιον
δ´
ἐστὶ |
[11, 483] |
Φιλητᾶς
δὲ
Συρακοσίους
κύπελλα
καλεῖν
|
τὰ |
τῆς
μάζης
καὶ
τῶν
ἄρτων |
[11, 504] |
ἀφιξόμεθα.
(Εἰς
ταῦτά
τις
ἀποβλέπων
|
τὰ |
τοῦ
καλοῦ
Ξενοφῶντος
ἐπιγινώσκειν
δυνήσεται |
[11, 488] |
Σελευκίδας
καὶ
τὰ
καρχήσια
καὶ
|
τὰ |
τούτοις
ὅμοια·
ἕνα
μὲν
γὰρ |
[11, 504] |
ἐγείρει.
Δοκεῖ
μέντοι
μοι
καὶ
|
τὰ |
τῶν
ἀνθρώπων
σώματα
τὰ
αὐτὰ |
[11, 504] |
τὰ
αὐτὰ
πάσχειν
ἅπερ
καὶ
|
τὰ |
τῶν
ἐν
γῇ
φυομένων.
(Καὶ |
[11, 480] |
ἔστιν
οἷον
φαοξός,
ὁ
πρὸς
|
τὰ |
φάη
ὀξὺς
ὁρώμενος.
(Διάφοροι
δὲ |
[11, 485] |
τῷ
θʹ
περὶ
Κωμῳδίας
παραθέμενος
|
τὰ |
Φερεκράτους
καὶ
αὐτὸς
εἶναί
(φησι |
[11, 476] |
χόας,
ἐκπώματα
(ποιεῖν
ἐξ
αὐτῶν,
|
τὰ |
χείλη
περιαργυροῦντας
καὶ
χρυσοῦντας·
καὶ |
[11, 474] |
καὶ
τὸ
κύπελλον
λίθινα,
χρυσῷ
|
τὰ |
χείλη
περιτεραμνίσας,
τὰς
δὲ
κλισίας |
[11, 508] |
ἐπ´
αὐτὸν
οἱ
Λαμψακηνοὶ
καὶ
|
τὰ |
χρήματα
ἀποδόντες
ἐξέβαλον.
~(Τίμαιος
δ´ |
[11, 509] |
ἀλλὰ
καὶ
τοῖς
τούτων
δούλοις
|
τὰ |
χρήματα
τῶν
δεσποτῶν
χαρισάμενος
καὶ |
[11, 488] |
ἰδέαν·
τινὰ
δὲ
δύο,
ὥσπερ
|
τὰ |
ᾠοσκύφια
καὶ
τὰ
κανθάρια
καὶ |
[11, 501] |
ἀμφιφορεὺς
λέγεται
ὁ
ἀμφοτέρωθεν
κατὰ
|
τὰ |
ὦτα
δυνάμενος
φέρεσθαι,
οὕτως
καὶ |
[11, 473] |
καδίσκον
καινὸν
δίωτον
ἐπιθηματοῦντα
στέψαι
|
τὰ |
ὦτα
ἐρίῳ
λευκῷ
καὶ
ἐκ |
[11, 489] |
φησιν
σκύφον
εἶναι
παρακειμένως
ἔχοντα
|
τὰ |
ὦτα,
καθάπερ
αἱ
δίπρῳροι
τῶν |
[11, 489] |
δίπρῳροι
τῶν
νεῶν,
περὶ
δὲ
|
τὰ |
ὦτα
τὰς
περιστεράς·
ὡσπερεὶ
δέ |
[11, 466] |
εἶχε·
ταῦτα
δὲ
ἂν
εἴη
|
τὰ |
ὦτα.
Τὸ
δὲ
ἄλεισον
ἤτοι |
[11, 466] |
Παρθένιος
δὲ
διὰ
τὸ
περικεκυρτῶσθαι
|
τὰ |
ὠτάρια·
κυφὸν
γὰρ
εἶναι
τὸ |