Livre, pages |
[11, 504] |
ὧν
περὶ
Κύρου
εἰρήκασι
τεκμαιρομένοις
|
ἡμῖν, |
ἀλλὰ
κἀκ
τῶν
αὐτῶν
ὑποθέσεων. |
[11, 463] |
βασιλεύς,
σωτήρ
τε
πατήρ
τε·
|
ἡμῖν |
δὲ
κρητῆρ´
οἰνοχόοι
θέραπες
κιρνάντων |
[11, 464] |
ἐκπώματα,
ὡς
καὶ
τὰ
παρ´
|
ἡμῖν |
ἐκ
τῆς
Κόπτου
καταγόμενα·
μετὰ |
[11, 484] |
ψυχῆς
ἄνεσιν.
Γίγνονται
γάρ
τινες
|
ἡμῖν |
ἐκ
τῶν
καθ´
ἡμέραν
συμποσίων |
[11, 460] |
ἔφη·
Τὰ
κυλικεῖα
δὲ
ἐξεῦρεν
|
ἡμῖν. |
Ἐν
δὲ
Σεμέλῃ
ἢ
Διονύσῳ· |
[11, 488] |
οὖν
ὁ
τορευτὴς
ἐπεδείκνυεν,
φησίν,
|
ἡμῖν |
ἔν
τισι
Κορινθιακοῖς
ἔργοις
τὴν |
[11, 463] |
περὶ
Μέθης.
(Διόπερ
συνιοῦσι
καὶ
|
ἡμῖν |
ἐπὶ
τὰς
Διονυσιακὰς
ταύτας
λαλιὰς |
[11, 499] |
μὲν
ἐν
Ἑκάτῃ·
(Τῶν
κατεσταμνισμένων
|
ἡμῖν |
λαγύνων
πηλίκοι
τινές;
{Β.
Τρίχους. |
[11, 503] |
τὸ
μὲν
ἐφίππιον
στρῶμ´
ἐστὶν
|
ἡμῖν, |
ὁ
δὲ
καλὸς
πῖλος
κάδος, |
[11, 505] |
Πλάτωνος,
ὅτε
εἶδεν
αὐτόν,
(Ἥκει
|
ἡμῖν |
ὁ
καλός
τε
καὶ
χρυσοῦς |
[11, 460] |
διατρίβωμεν,
ἀλλ´
ἤδη
κατακλινώμεθα,
ἵν´
|
ἡμῖν |
ὁ
Πλούταρχος
περὶ
ὧν
ἐπαγγέλλεται |
[11, 504] |
ὅτι
λέγειν
δυνησόμεθα·
ἢν
δὲ
|
ἡμῖν |
οἱ
παῖδες
μικραῖς
κύλιξι
μικρὰ |
[11, 509] |
τῆς
Ἀθηναίων
χθονός.
Μέχρι
τούτων
|
ἡμῖν |
πεπεραιώσθω
καὶ
ἥδε
ἡ
συναγωγή, |
[11, 466] |
ὦ
παῖ,
φέρε
δ´
ἀνθεμεῦντας
|
ἡμῖν
|
στεφάνους
ἔνεικον,
ὡς
δὴ
πρὸς |
[11, 464] |
Ἄπολλον,
ὡσπερεὶ
τεθνηκότι.
(Παραιτητέον
δ´
|
ἡμῖν |
τὰ
κεράμεα
ποτήρια.
Καὶ
γὰρ |
[11, 485] |
Περιέφερεν
δ´
ἐν
κύκλῳ
λεπαστὴν
|
ἡμῖν |
ταχὺ
προσφέρων
παῖς
ἐνέχει
τε |
[11, 487] |
Σατούρνῳ
φησίν·
Ἑπτὰ
μαθαλίδας
ἐπίχε´
|
ἡμῖν |
τῶ
γλυκυτάτω.
Πάμφιλος
δέ
φησι· |
[11, 499] |
Τρίχους.
Καὶ
πάλιν·
Τὸν
μεστὸν
|
ἡμῖν |
φέρε
λάγυνον.
Καὶ
ἐν
τῇ |
[11, 474] |
λιπὼν
Αἰγαῖον
ἁλμυρὸν
βάθος
(Θεόφιλος
|
ἡμῖν, |
ὦ
Στράτων.
Ὡς
ἐς
καλὸν
|
[11, 507] |
ἅτε
κουφότητος
μετεχούσας,
τί
πλέον
|
ἡμῖν; |
ὧν
γὰρ
μήτ´
ἀνάμνησίς
ἐστιν |