Livre, pages |
[11, 488] |
δ´
αὐτοῦ
τέσσαρ´
ἔσαν.
Τὰ
|
γὰρ |
ἄλλα
ποτήριά
φησιν
ὁ
Μυρλεανὸς |
[11, 494] |
δίκην
ἀπελθόντα
ὀξυβάφω
δύο.
Οὐ
|
γὰρ |
ἄλλο
τι
ἡγητέον
εἶναι
ἢ |
[11, 465] |
αἱ
Νύμφαι
κατ´
ἀλήθειαν.
αἱ
|
γὰρ |
ἄμπελοι
πλεῖστον
ὑγρὸν
χέουσι
τεμνόμεναι |
[11, 483] |
παῖδα
φάρυγος.
Θεόπομπος
Στρατιώτισιν·
Ἐγὼ
|
γὰρ |
ἂν
κώθωνος
ἐκ
στρεψαύχενος
πίοιμι |
[11, 474] |
ἢ
κύκνος
ἢ
κάνθαρος;
τουτὶ
|
γὰρ |
ἂν
πύθωμ´
ἔτι,
αὐτὸς
περανῶ |
[11, 481] |
αὐτῷ
κισσύβιον
παρ´
Ὁμήρῳ·
οὐ
|
γὰρ |
ἂν
τρὶς
πιὼν
μέγιστος
ὢν |
[11, 461] |
Κύκλωπι
ὑπ´
Ὀδυσσέως
κισσύβιον.
Οὐ
|
γὰρ |
ἂν
τρὶς
πιὼν
οὕτως
κατηνέχθη |
[11, 475] |
μελιτηρὸν
τὴν
κελέβην
εἶναι.
Καὶ
|
γὰρ |
Ἀντίμαχος
ὁ
Κολοφώνιος
ἐν
πέμπτῳ |
[11, 506] |
Φίλιππος
διὰ
Πλάτωνος
ἔσχεν.
Εὐφραῖον
|
γὰρ |
ἀπέστειλε
τὸν
Ὠρείτην
πρὸς
Περδίκκαν |
[11, 461] |
πεμφθὲν
ἐκ
τῶν
βαρβάρων.
Ἐκεῖνοι
|
γὰρ |
ἀπεστερημένοι
τῆς
παιδείας
ὁρμῶσιν
ἐπὶ |
[11, 507] |
τὸ
ἦθος
οὐδαμῶς
εὐδοκιμεῖν.
Καὶ
|
γὰρ |
Ἀρίστιππον
πρὸς
Διονύσιον
ἀποδημήσαντα
ἔσκωπτεν, |
[11, 498] |
διὰ
παντός,
οὐκ
εὖ·
ὅτε
|
γὰρ |
ἀρσενικόν
ἐστιν
ὁ
σκύφος,
ὡς |
[11, 464] |
ἐκ
τῆς
Κόπτου
καταγόμενα·
μετὰ
|
γὰρ |
ἀρωμάτων
συμφυραθείσης
τῆς
γῆς
ὀπτᾶται. |
[11, 491] |
ἔχουσι
μορφὰς
ἄπτεροι
Πελειάδες.
Ἀπτέρους
|
γὰρ |
αὐτὰς
εἴρηκε
διὰ
τὴν
πρὸς |
[11, 472] |
καθ´
ἕκαστον
δεῖ
λέγειν;
ὄψει
|
γὰρ |
αὐτός.
{Β.
Βασιλέως
υἱὸν
λέγεις
|
[11, 486] |
καθ´
ἕκαστα
δεῖ
λέγειν;
ὄψει
|
γὰρ |
αὐτός.
(ΛΥΚΙΟΥΡΓΕΙΣ.
Φιάλαι
τινὲς
οὕτως |
[11, 493] |
(Πτολεμαῖος
ὁ
Φιλάδελφος
βασιλεύς.
Λαμβάνοντος
|
γὰρ |
αὐτοῦ
σύνταξιν
βασιλικήν,
μεταπεμψάμενος
τοὺς |
[11, 505] |
οὐδ´
αὐτὸς
εὑρετής
ἐστιν.
Πρὸ
|
γὰρ |
αὐτοῦ
τοῦθ´
εὗρε
τὸ
εἶδος |
[11, 494] |
τοῦ
λίαν
πότου;
ἐγᾦδα.
Συντρίψω
|
γὰρ |
αὐτοῦ
τοὺς
χόας
καὶ
τοὺς |
[11, 504] |
τῶν
αὐτῶν
ὑποθέσεων.
Συμπόσια
μὲν
|
γὰρ |
γεγράφασιν
ἀμφότεροι,
καὶ
ἐν
αὐτοῖς |
[11, 468] |
ἀπύρωτον
φιάλην
τὸ
κέρας·
οὐ
|
γὰρ |
γίνεται
διὰ
πυρός.
Λέγοι
δ´ |
[11, 506] |
τῶν
εἰς
αὐτὸν
διαλόγων·
ὁ
|
γὰρ |
δεύτερος
ὑπό
τινων
Ξενοφῶντος
εἶναι |
[11, 462] |
πλῆρες
ὂν
πάσης
θυμηδίας·
Νῦν
|
γὰρ |
δὴ
ζάπεδον
καθαρὸν
καὶ
χεῖρες |
[11, 470] |
προλιποῦς´
οὐρανὸν
εἰσαναβῇ·
(τὸν
μὲν
|
γὰρ |
διὰ
κῦμα
φέρει
πολυήρατος
εὐνή, |
[11, 497] |
ἐκπέπωκα
πολλάκις.
{Β.
Οὐδὲν
ἐλέφαντος
|
γὰρ |
διαφέρεις
οὐδὲ
σύ.
{Α.
Ἕτερον |
[11, 481] |
(Φερεκράτης
Κοριαννοῖ·
Ἐκ
τοῦ
βαλανείου
|
γὰρ |
δίεφθος
ἔρχομαι,
ξηρὰν
ἔχουσα
τὴν |
[11, 491] |
εἰσιν
ἀλλήλαις
καὶ
συνεζευγμέναι.
Τὸ
|
γὰρ |
δοιοὶ
καὶ
δοιαὶ
σημαίνει
καὶ |
[11, 460] |
ἡ
τροφὸς
καθημένῳ
δηλονότι
οὕτως
|
γὰρ |
ἐδείπνουν
οἱ
τότε
τὸν
Ὀδυσσέα, |
[11, 488] |
τὰ
τούτοις
ὅμοια·
ἕνα
μὲν
|
γὰρ |
εἶναι
πυθμένα
τὸν
κατὰ
τὸ |
[11, 466] |
τὸ
περικεκυρτῶσθαι
τὰ
ὠτάρια·
κυφὸν
|
γὰρ |
εἶναι
τὸ
κυρτόν.
(Ἀνίκητος
δὲ |
[11, 500] |
τὸ
μεθύσαι
σκυθίσαι
φησί·
(συγγενὲς
|
γὰρ |
εἶναι
τὸ
φ>
τῷ
θ> |
[11, 489] |
ὑπονοοῦσι
περιστερὰς
εἶναι,
ἁμαρτάνοντες.
Ἕτερον
|
γὰρ |
εἶναί
φησιν
Ἀριστοτέλης
πελειάδα
καὶ |
[11, 507] |
παρὰ
προτέρῳ
εἴρηται
Ὁμήρῳ.
Οὗτος
|
γὰρ |
εἶπεν
ὡς
ἡ
τοῦ
Πατρόκλου |
[11, 489] |
λέγω
δὲ
τὰς
πελειάδας.
(Ὅταν
|
γὰρ |
εἴπῃ·
Δύο
δὲ
πελειάδες
ἀμφὶς |
[11, 503] |
φακῆν,
(τί
δεῖ
ποιεῖν;
σὺ
|
γὰρ |
εἶπον.
{Β.
Ὥσπερ
χρυσίου
φωνῆς |
[11, 460] |
καὶ
παρὰ
τῷ
ποιητῇ·
Οἰνοποτάζων
|
γὰρ |
εἴρηκε.
Καὶ
Σαπφὼ
δ´
ἐν |
[11, 479] |
καὶ
καλῶς
ἕκαστα
αὐτῶν.
Ἔδει
|
γὰρ |
εἰς
τὸν
ἀριστερὸν
ἀγκῶνα
ἐρείσαντα |
[11, 472] |
{Α.
Καὶ
τῶν
Ῥοδιακῶν.
Ἥδιστα
|
γὰρ
|
ἐκ
τῶν
τοιούτων,
Αἰσχρέα,
ποτηρίων
|
[11, 479] |
ὑγρῶς
ἀφεῖναι
τὴν
λάταγα·
οὕτω
|
γὰρ |
ἐκάλουν
τὸ
πῖπτον
ἐκ
τῆς |
[11, 504] |
τῶν
ἐν
γῇ
φυομένων.
(Καὶ
|
γὰρ |
ἐκεῖνα,
ὅταν
μὲν
ὁ
θεὸς |
[11, 468] |
ἀμφίθετον
φιάλην
ἀπύρωτον
ἔθηκεν.
(Ἔδοξε
|
γὰρ |
ἔκπωμα
εἶναι·
ἐστὶ
δὲ
χαλκίον |
[11, 470] |
Λέγει
δ´
οὕτως·
Ἠέλιος
μὲν
|
γὰρ |
ἔλαχεν
πόνον
ἤματα
πάντα,
οὐδέ |
[11, 495] |
ἦν
αὐτῇ
(κύλιξ,
ὁ
παῖς
|
γὰρ |
ἐμπεσὼν
κατήραξε,
δῆλον,
οἶμαι,
ποιῶν |
[11, 492] |
τῶν
τροφῶν
ἐστιν
δεκτικόν.
Κυκεὼν
|
γὰρ |
ἐν
αὐτῷ
γίνεται·
(τοῦτο
δ´ |
[11, 466] |
φιαλῶδες
εἶναι
τὸ
δέπας·
σπένδουσι
|
γὰρ |
ἐν
αὐτῷ.
(Λέγει
γοῦν
Ὅμηρος |
[11, 486] |
πόλεων
ἢ
ἐθνῶν.
(Ἀριστοφάνης
τε
|
γὰρ |
ἐν
Εἰρήνῃ
φησί·
Τὸ
δὲ |
[11, 509] |
ἀνοσίως
καὶ
ἀδόξως
βιοῦντες.
Χρημάτων
|
γὰρ |
ἐξ
ἀσεβείας
καὶ
παρὰ
φύσιν |
[11, 494] |
ἑορτῆς.
Οὗ
μὲν
ἦμεν
ἄρτι
|
γὰρ
|
ἐξ
ὀξυβαφίων
κεραμέων
ἐπίνομεν·
τούτῳ |
[11, 466] |
τὸν
Οὐρανόν,
ὑπερήφανα.
Ἐγὼ
μὲν
|
(γὰρ) |
ἐξέστην
ἰδών.
Κρατῆρες
ἀργυροῖ,
κάδοι |
[11, 482] |
μέσῃ
κωμῳδίᾳ
κωμῳδουμένων
Ποιητῶν.
Τὸ
|
γὰρ |
ἐπάγεσθαι
κατὰ
τὰς
ἑστιάσεις
κυμβία |
[11, 494] |
Τοῦτο
μέν
σοι
πείσομαι.
Καὶ
|
γὰρ |
ἐπαγωγόν,
ὦ
θεοί,
τὸ
σχῆμά |
[11, 493] |
ἀλλ´
εἶπεν
ἂν
ἕτερος.
(Τοῦτο
|
γὰρ |
ἐπὶ
δύο
τάσσεσθαι
πέφυκεν,
ὡς |
[11, 500] |
πρὸς
τοὺς
ἄλλους
διαφοράν·
ἔπεστι
|
γὰρ |
ἐπὶ
τῶν
ὤτων
αὐτοῖς
ὁ |
[11, 471] |
στέφανον
κύκλῳ
ἔχουσα
χρυσοῦν·
οὐ
|
γὰρ |
ἐπίτηκτόν
τινα.
Καὶ
ἐν
Ἱππίσκῳ· |
[11, 461] |
ταύτην,
οὐδὲν
θαυμαστόν.
Οὐκ
ἔχοντες
|
γὰρ |
ἑτέραν
ἡδονὴν
ταύτης
καλλίω
οὐδὲ |
[11, 473] |
ὀνόματός
φησιν·
Ἐγὼ
δὲ
(καὶ
|
γὰρ |
ἔτυχεν
ὂν
καταντικρὺ
τῆς
οἰκίας |
[11, 481] |
{Α.
Μηδαμῶς
μικράν
γε.
Κινεῖται
|
γὰρ |
εὐθύς
μοι
χολή,
ἐξ
οὗπερ |
[11, 497] |
γενέσθαι
τῶν
Ἀρσινόης
εἰκόνων.
(Τῇ
|
γὰρ |
εὐωνύμῳ
χειρὶ
τοιοῦτον
φέρει
δημιούργημα |
[11, 507] |
ἔφησεν
ἑωρακέναι
πλειόνων
παρόντων.
Δοκεῖν
|
γὰρ |
ἔφη
τὸν
Πλάτωνα
κορώνην
γενόμενον |
[11, 478] |
κύλικα
μὲν
οὐκ
εἶναι,
οὐ
|
γὰρ |
ἔχειν
ὦτα,
παραπλήσιον
δ´
ὑπάρχειν |
[11, 502] |
Τοῖς
παισί
τ´
εἶπα
(δύο
|
γὰρ |
ἦγον
οἴκοθεν)
τἀκπώματ´
εἰς
τὸ |
[11, 483] |
οἶνον
ἐρυθρὸν
ἀπὸ
τρυγός·
οὐδὲ
|
γὰρ |
ἡμεῖς
νήφειν
ἐν
φυλακῇ
τῇδε |
[11, 459] |
κωμῳδιοποιὸν
Κηφισόδωρον,
ἑταῖρε
Τιμόκρατες.
Συναχθέντων
|
γὰρ |
ἡμῶν
καθ´
ὥραν
μετὰ
σπουδῆς |
[11, 495] |
πελλίδα·
Ἐκ
πελλίδος
πίνοντες·
οὐ
|
γὰρ |
ἦν
αὐτῇ
(κύλιξ,
ὁ
παῖς |
[11, 485] |
ἐποίησεν
ἐκπιεῖν.
Φιλύλλιος
Αὔγῃ·
Πάντα
|
γὰρ |
ἦν
μέστ´
ἀνδρῶν
καὶ
μειρακίων
|
[11, 475] |
σιτία
καὶ
τὰ
καρχήσια.
Ἔθος
|
γὰρ |
ἦν
τοῖς
ἀρχαίοις
ἐπὶ
τῶν |
[11, 465] |
μεμηχανημένα,
οὐδὲν
τούτῳ
αἰσχύνονται.
Πολὺ
|
γὰρ |
ηὔξηται
ἐν
αὐτοῖς
ἡ
ἀδικία |
[11, 508] |
λεχθέντα
ἢ
μὴ
χεῖρον.
Καὶ
|
γὰρ |
Θεόπομπος
ὁ
Χῖος
ἐν
τῷ |
[11, 482] |
ἐχρῶντο
τότε
οὐδὲ
κοτύλῃ.
(Κρατῆρα
|
γὰρ |
ἵστασαν
τοῖς
θεοῖς,
οὐκ
ἀργυροῦν |
[11, 474] |
ἐν
τῇ
νηὶ
κατασκευασμάτων.
Τοῦ
|
γὰρ |
ἱστοῦ
τὸ
μὲν
κατωτάτω
πτέρνα |
[11, 489] |
Νέστορος
καὶ
ἰδιαίτερόν
ἐστιν.
Ἔχει
|
γὰρ |
καὶ
ἀστέρας,
οὓς
ἥλοις
ὁ |
[11, 490] |
ἐπὶ
τῶν
Πλειάδων
τιθέμενον·
μυθεύονται
|
γὰρ |
καὶ
αὗται
τὸν
Ὠρίωνα
φεύγειν, |
[11, 505] |
πεπλασμένα
θαύματα
εἰδώς.
(Παρμενίδῃ
μὲν
|
γὰρ |
καὶ
ἐλθεῖν
εἰς
λόγους
τὸν |
[11, 484] |
τὸ
σῶμα
τοῖς
οἴνοις·
ὑγρὸν
|
γὰρ |
καὶ
θερμὸν
ὁ
οἶνος·
τὸ |
[11, 482] |
τοιαῦτα
εἶναι
τῇ
κατασκευῇ.
Φησὶ
|
γὰρ |
καὶ
ὁ
ποιητής·
Ἦτοι
ὃ |
[11, 507] |
μὴν
οὐδ´
Ἀντισθένη
ἐπαινῶ·
καὶ
|
γὰρ |
καὶ
οὗτος
πολλοὺς
εἰπὼν
κακῶς |
[11, 461] |
τῶν
δαιμόνων
καταδειχθῆναι
τοῦτο.
Χαλεποὺς
|
γὰρ |
καὶ
πλήκτας
τοὺς
ἥρωας
νομίζουσι |
[11, 507] |
ἐσχήκαμεν
ἀπ´
αὐτοῦ
ὠφέλειαν.
(Ἐὰν
|
γὰρ |
καὶ
συγχωρήσῃ
τις
μεθίστασθαι
τὰς |
[11, 464] |
οἶνον
ἧττον
ποιεῖν
μεθύσκειν.
Σμύρνης
|
γὰρ |
καὶ
σχοίνου
καὶ
τῶν
τοιούτων |
[11, 466] |
εὐδαιμονοῦσιν,
ὠφελοῦσι
τοὺς
φίλους.
Αὔξει
|
γὰρ |
καὶ
τρέφει
μεγαλύνει
τε
τὴν |
[11, 477] |
ὃ
δ´
ἀμπέλων
γάνος.
Τὸ
|
γὰρ |
κισσύβιον,
φησί,
λέγεται
ἐπὶ
συνόδου |
[11, 480] |
κάδοι,
ὁλκεῖα,
κρουνεῖ´.
{Β.
Ἔστι
|
γὰρ |
κρουνεῖα;
{Α.
Ναί.
(ΚΥΑΘΙΣ,
κοτυλῶδες |
[11, 486] |
κάδοι,
(ὁλκεῖα,
κρουνεῖ´.
{Β.
Ἔστι
|
γὰρ |
κρουνεῖα;
{Α.
Ναί.
Λουτήρι´—
ἀλλὰ |
[11, 472] |
κάδοι,
(ὁλκεῖα,
κρουνεῖ´.
{Β.
Ἔστι
|
γὰρ |
κρουνεῖα;
{Α.
Ναί·
λουτήρι´—
ἀλλὰ |
[11, 464] |
ἡμῖν
τὰ
κεράμεα
ποτήρια.
Καὶ
|
γὰρ |
Κτησίας
Παρὰ
Πέρσαις,
φησίν,
ὃν |
[11, 477] |
περιστείχοντος
ἀλείσου
τὸ
τρίτον.
Ὁ
|
γὰρ |
λέγων
ἄλεισον
τὸ
αὐτὸ
καὶ |
[11, 507] |
μετεχούσας,
τί
πλέον
ἡμῖν;
ὧν
|
γὰρ |
μήτ´
ἀνάμνησίς
ἐστιν
οὗ
ποτε |
[11, 479] |
ἀγωνίζοιντο
περὶ
τῆς
νίκης.
Οὐ
|
γὰρ |
μόνον
ἐφιλοτιμοῦντο
βάλλειν
ἐπὶ
τὸν |
[11, 467] |
τοῦ
σίγμα
Δωρικῶς
εἰρήκασιν.
Οἱ
|
γὰρ |
μουσικοί,
καθάπερ
πολλάκις
Ἀριστόξενός
φησι, |
[11, 475] |
ῥά
οἱ
προφερέστερον
εἴη.
Σαφῶς
|
γὰρ |
νῦν
κελέβειον
ἀντὶ
ἀγγείου
τινὸς |
[11, 461] |
μεγάλοις
ἔπινον
ποτηρίοις.
Δικαίαρχος
μὲν
|
γὰρ |
ὁ
Μεσσήνιος,
ὁ
Ἀριστοτέλους
μαθητής, |
[11, 463] |
καλούμενοι
σοφοὶ
συμποτικὰς
ὁμιλίας.
Παραμυθεῖται
|
γὰρ |
ὁ
οἶνος
καὶ
τὴν
τοῦ |
[11, 464] |
καλεῖσθαι
τὸν
τρόπον
τοῦτον.
Καὶ
|
γὰρ |
ὁ
φίλοψος
καὶ
ὁ
ὀψοφάγος |
[11, 477] |
Ἀθηναίῳ
Πόλλιδι
συνεστιασθέντος
αὐτῷ·
Καὶ
|
γὰρ |
ὃ
Θρηικίην
μὲν
ἀνήνατο
χανδὸν |
[11, 504] |
καὶ
ἐμοὶ
πάνυ
δοκεῖ.
Τῷ
|
γὰρ |
ὄντι
ὁ
οἶνος
ἄρδων
τὰς |
[11, 500] |
ἔπεμψαν
ἥκιστα
νομίζοντες
ἐξαπατηθήσεσθαι·
ἦν
|
γὰρ |
οὐδὲν
ἐν
τῷ
τρόπῳ
Λακωνικὸν |
[11, 489] |
τῆς
χρόας
οὐσίαν.
Ὁ
μὲν
|
γὰρ |
οὐρανὸς
ἀργύρῳ
προσέοικεν,
οἱ
δὲ |
[11, 493] |
Μαχάονος
καὶ
Νέστορος
ἔθηκε,
δύο
|
γὰρ |
οὗτοι
πίνουσιν,
ἀλλ´
εἶπεν
ἂν |
[11, 491] |
περὶ
ἓν
ἕκαστον
ἀκουστέον·
γενήσονται
|
γὰρ |
οὕτως
ηʹ
τὸν
ἀριθμόν·
ἀλλ´ |
[11, 460] |
ἐστι
τὸ
κυλικεῖον
τοδί
εἴρηται
|
γὰρ |
οὕτως
ἡ
τῶν
ποτηρίων
σκευοθήκη |
[11, 461] |
ἐπιχώρια
γέγονε
τοῖς
δυνάσταις.
Οὐ
|
γὰρ |
παλαιὸν
οὐδὲ
τοῦτό
γέ
ἐστι |
[11, 508] |
καὶ
διάβολοι
γενόμενοι.
(Εὐφραῖος
μὲν
|
γὰρ |
παρὰ
(Περδίκκᾳ
τῷ
βασιλεῖ
διατρίβων |
[11, 466] |
ποτήριον
πολλοὶ
καὶ
κεραμεύουσι·
πλεῖστοι
|
γὰρ |
περὶ
αὐτοῦ
συνεγράψαντο.
Καὶ
θεοφιλὲς |
[11, 470] |
τῇ
περὶ
Φυτῶν
Ἱστορίᾳ.
Διηγούμενος
|
γὰρ |
περὶ
τῆς
τερμίνθου
φησί·
Τορνεύεσθαι |
[11, 507] |
τὴν
τοῦ
οἴνου
πρόποσιν.
Ἐδόκει
|
γὰρ |
Πλάτων
φθονερὸς
εἶναι
καὶ
κατὰ |
[11, 493] |
οὖν
τό
τις
μόριον·
τὸ
|
γὰρ |
πλῆρές
ἐστιν
Ἄλλος
μέν
τις |
[11, 493] |
δίχα
πόνου
καὶ
κακοπαθείας.
Τὸ
|
γὰρ |
ποτήριον
ὑφίσταται
μέγα
(καὶ)
κατὰ |
[11, 498] |
οἴνοιο
δέπας
δείδεκτ´
Ἀχιλῆα.
Πληροῦντες
|
γὰρ |
προέπινον
ἀλλήλοις
μετὰ
προσαγορεύσεως.
Πανύασσις |
[11, 471] |
οἷον
Θηρίκλειος,
Δεινιάς,
Ἰφικρατίς·
ταῦτα
|
γὰρ |
πρότερον
συνιστορεῖν
τοὺς
εὑρόντας.
Φαίνεται |
[11, 461] |
τῶν
ἐπὶ
τοῖς
ἡρωικοῖς.
Τὸ
|
γὰρ |
ῥυτὸν
ὀνομαζόμενον
μόνοις
τοῖς
ἥρωσιν |
[11, 481] |
ἄειρε
κυλίχναις
μεγάλαις,
αιταποικιλλις.
Οἶνον
|
γὰρ |
Σεμέλας
καὶ
Διὸς
υἱὸς
λαθικαδέα
|
[11, 497] |
Θεοκλῆς
ἐν
Ἰθυφάλλοις
οὕτως·
Ἐθύσαμεν
|
γὰρ |
σήμερον
Σωτήρια
πάντες
οἱ
τεχνῖται· |
[11, 466] |
ποτηρίου
γέ
σοι
πρώτιστον.
Ἦν
|
γὰρ |
στρογγύλον,
μικρὸν
πάνυ,
παλαιόν,
ὦτα |
[11, 471] |
Ὡς
δ´
ἐδείπνησαν
(συνάψαι
βούλομαι
|
γὰρ |
τἀν
μέσῳ)
καὶ
Διὸς
σωτῆρος |
[11, 490] |
ἀμβροσίην
Διὶ
πατρὶ
φέρουσι.
Οὐ
|
γὰρ |
τὰς
πελειάδας
τὰς
ὄρνεις
φέρειν |
[11, 490] |
ταὶ
καλέονται
Πελειάδες
οὐράνιαι.
Σαφῶς
|
γὰρ |
τὰς
Πλειάδας
οὔσας
Ἄτλαντος
θυγατέρας |
[11, 490] |
γάρ)
ἀλλὰ
τὰς
Πλειάδας.
Οἰκεῖον
|
γὰρ |
τὰς
προσημαινούσας
τῷ
τῶν
ἀνθρώπων |
[11, 482] |
τοῦτο,
κυφὸν
δὲ
μόνον;
ἀπὸ
|
γὰρ |
τῆς
κυφότητος
τὸ
κύπελλον,
ὥσπερ |
[11, 484] |
τῶν
κωθωνισμῶν
πρέπει
μάλιστα.
Κατανίζεται
|
γὰρ |
τὸ
σῶμα
τοῖς
οἴνοις·
ὑγρὸν |
[11, 466] |
νῦν
παρ´
Ἕλλησιν
ὑπάρχοντι.
Οὐ
|
γὰρ |
τὸ
ὕδωρ
ἐπὶ
τὸν
οἶνον |
[11, 466] |
χεῖρα
ἐν
τῇ
προέσει.
Ἦν
|
γὰρ |
τοῖς
παλαιοῖς
πεφροντισμένον
καλῶς
καὶ |
[11, 471] |
δ´
οὐδὲν
σκεῦος
οὐδεπώποτε·
(καθαρώτερον
|
γὰρ |
τὸν
κέραμον
εἰργαζόμην
ἢ
Θηρικλῆς |
[11, 501] |
τὸ
πιεῖν
ἅλις
παρέχουσα·
μείζων
|
γὰρ |
τοῦ
ποτηρίου.
Ἡ
δὲ
(ἀμφίθετος |
[11, 490] |
Νέστορος
ὁ
ποιητὴς
ποτηρίῳ·
καὶ
|
γὰρ |
τοῦτο
τῆς
ἑτέρας
τροφῆς
δεκτικὸν |
[11, 493] |
χρησάμενοι
ἀπολύομεν
τὸν
ποιητήν.
Ἀπὸ
|
γὰρ |
τούτου
τοῦ
ἑξαμέτρου
(πλεῖον
ἐόν, |
[11, 480] |
ἡμῶν
Ἀθηναίου
πατρίδι
Ναυκράτει.
(Εἰσὶν
|
γὰρ |
φιαλώδεις
μέν,
οὐ
κατὰ
τόρνον, |
[11, 501] |
λέξιν
ἀγνοεῖν
φησι
Λυκόφρονα·
τῶν
|
γὰρ |
φιαλῶν
οἱ
ὀμφαλοὶ
καὶ
τῶν |
[11, 480] |
εἰσιν
οἱ
ἄμβικες
καλούμενοι.
Τὸ
|
γὰρ |
φοξὸν
ἐπὶ
τούτου
τάττουσι,
καθότι |
[11, 507] |
καὶ
λέγοι
τις;
ἡ
μὲν
|
γὰρ |
ψυχὴ
ἡ
διαπλαττομένη
ἀθάνατος
ὑπ´ |
[11, 462] |
τὰ
δίκαια
δύνασθαι
(πρήσσειν
(ταῦτα
|
γὰρ |
ὦν
ἐστι
προχειρότερον)
οὐχ
ὕβρις |
[11, 481] |
εἶναι
κισσύβιον
καὶ
κυμβίον.
Φησὶ
|
γὰρ |
ὡς
Ὀδυσσεὺς
πληρώσας
κυμβίον
ἀκράτου |
[11, 488] |
γαίῃ
χρυσείοις
ἥλοισι
πεπαρμένον.
Ἐμφαίνεται
|
γὰρ |
ὡς
τῶν
ἥλων
ἐμπεπερονημένων
καθάπερ |