Alphabétiquement     [«   »]
γάμῳ 1
γᾶν 1
γάνος 2
γὰρ 132
γάρ 15
γαστροιίδας 1
γαυλοί 1
Fréquences     [«    »]
116 περὶ
129 τῆς
116 ὡς
132 γὰρ
137 Καὶ
139 μὲν
179 τὸν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre XI

γὰρ


Livre, pages
[11, 488]   δ´ αὐτοῦ τέσσαρ´ ἔσαν. Τὰ  γὰρ   ἄλλα ποτήριά φησιν Μυρλεανὸς
[11, 494]   δίκην ἀπελθόντα ὀξυβάφω δύο. Οὐ  γὰρ   ἄλλο τι ἡγητέον εἶναι
[11, 465]   αἱ Νύμφαι κατ´ ἀλήθειαν. αἱ  γὰρ   ἄμπελοι πλεῖστον ὑγρὸν χέουσι τεμνόμεναι
[11, 483]   παῖδα φάρυγος. Θεόπομπος Στρατιώτισιν· Ἐγὼ  γὰρ   ἂν κώθωνος ἐκ στρεψαύχενος πίοιμι
[11, 474]   κύκνος κάνθαρος; τουτὶ  γὰρ   ἂν πύθωμ´ ἔτι, αὐτὸς περανῶ
[11, 481]   αὐτῷ κισσύβιον παρ´ Ὁμήρῳ· οὐ  γὰρ   ἂν τρὶς πιὼν μέγιστος ὢν
[11, 461]   Κύκλωπι ὑπ´ Ὀδυσσέως κισσύβιον. Οὐ  γὰρ   ἂν τρὶς πιὼν οὕτως κατηνέχθη
[11, 475]   μελιτηρὸν τὴν κελέβην εἶναι. Καὶ  γὰρ   Ἀντίμαχος Κολοφώνιος ἐν πέμπτῳ
[11, 506]   Φίλιππος διὰ Πλάτωνος ἔσχεν. Εὐφραῖον  γὰρ   ἀπέστειλε τὸν Ὠρείτην πρὸς Περδίκκαν
[11, 461]   πεμφθὲν ἐκ τῶν βαρβάρων. Ἐκεῖνοι  γὰρ   ἀπεστερημένοι τῆς παιδείας ὁρμῶσιν ἐπὶ
[11, 507]   τὸ ἦθος οὐδαμῶς εὐδοκιμεῖν. Καὶ  γὰρ   Ἀρίστιππον πρὸς Διονύσιον ἀποδημήσαντα ἔσκωπτεν,
[11, 498]   διὰ παντός, οὐκ εὖ· ὅτε  γὰρ   ἀρσενικόν ἐστιν σκύφος, ὡς
[11, 464]   ἐκ τῆς Κόπτου καταγόμενα· μετὰ  γὰρ   ἀρωμάτων συμφυραθείσης τῆς γῆς ὀπτᾶται.
[11, 491]   ἔχουσι μορφὰς ἄπτεροι Πελειάδες. Ἀπτέρους  γὰρ   αὐτὰς εἴρηκε διὰ τὴν πρὸς
[11, 472]   καθ´ ἕκαστον δεῖ λέγειν; ὄψει  γὰρ   αὐτός. {Β. Βασιλέως υἱὸν λέγεις
[11, 486]   καθ´ ἕκαστα δεῖ λέγειν; ὄψει  γὰρ   αὐτός. (ΛΥΚΙΟΥΡΓΕΙΣ. Φιάλαι τινὲς οὕτως
[11, 493]   (Πτολεμαῖος Φιλάδελφος βασιλεύς. Λαμβάνοντος  γὰρ   αὐτοῦ σύνταξιν βασιλικήν, μεταπεμψάμενος τοὺς
[11, 505]   οὐδ´ αὐτὸς εὑρετής ἐστιν. Πρὸ  γὰρ   αὐτοῦ τοῦθ´ εὗρε τὸ εἶδος
[11, 494]   τοῦ λίαν πότου; ἐγᾦδα. Συντρίψω  γὰρ   αὐτοῦ τοὺς χόας καὶ τοὺς
[11, 504]   τῶν αὐτῶν ὑποθέσεων. Συμπόσια μὲν  γὰρ   γεγράφασιν ἀμφότεροι, καὶ ἐν αὐτοῖς
[11, 468]   ἀπύρωτον φιάλην τὸ κέρας· οὐ  γὰρ   γίνεται διὰ πυρός. Λέγοι δ´
[11, 506]   τῶν εἰς αὐτὸν διαλόγων·  γὰρ   δεύτερος ὑπό τινων Ξενοφῶντος εἶναι
[11, 462]   πλῆρες ὂν πάσης θυμηδίας· Νῦν  γὰρ   δὴ ζάπεδον καθαρὸν καὶ χεῖρες
[11, 470]   προλιποῦς´ οὐρανὸν εἰσαναβῇ· (τὸν μὲν  γὰρ   διὰ κῦμα φέρει πολυήρατος εὐνή,
[11, 497]   ἐκπέπωκα πολλάκις. {Β. Οὐδὲν ἐλέφαντος  γὰρ   διαφέρεις οὐδὲ σύ. {Α. Ἕτερον
[11, 481]   (Φερεκράτης Κοριαννοῖ· Ἐκ τοῦ βαλανείου  γὰρ   δίεφθος ἔρχομαι, ξηρὰν ἔχουσα τὴν
[11, 491]   εἰσιν ἀλλήλαις καὶ συνεζευγμέναι. Τὸ  γὰρ   δοιοὶ καὶ δοιαὶ σημαίνει καὶ
[11, 460]   τροφὸς καθημένῳ δηλονότι οὕτως  γὰρ   ἐδείπνουν οἱ τότε τὸν Ὀδυσσέα,
[11, 488]   τὰ τούτοις ὅμοια· ἕνα μὲν  γὰρ   εἶναι πυθμένα τὸν κατὰ τὸ
[11, 466]   τὸ περικεκυρτῶσθαι τὰ ὠτάρια· κυφὸν  γὰρ   εἶναι τὸ κυρτόν. (Ἀνίκητος δὲ
[11, 500]   τὸ μεθύσαι σκυθίσαι φησί· (συγγενὲς  γὰρ   εἶναι τὸ φ> τῷ θ>
[11, 489]   ὑπονοοῦσι περιστερὰς εἶναι, ἁμαρτάνοντες. Ἕτερον  γὰρ   εἶναί φησιν Ἀριστοτέλης πελειάδα καὶ
[11, 507]   παρὰ προτέρῳ εἴρηται Ὁμήρῳ. Οὗτος  γὰρ   εἶπεν ὡς τοῦ Πατρόκλου
[11, 489]   λέγω δὲ τὰς πελειάδας. (Ὅταν  γὰρ   εἴπῃ· Δύο δὲ πελειάδες ἀμφὶς
[11, 503]   φακῆν, (τί δεῖ ποιεῖν; σὺ  γὰρ   εἶπον. {Β. Ὥσπερ χρυσίου φωνῆς
[11, 460]   καὶ παρὰ τῷ ποιητῇ· Οἰνοποτάζων  γὰρ   εἴρηκε. Καὶ Σαπφὼ δ´ ἐν
[11, 479]   καὶ καλῶς ἕκαστα αὐτῶν. Ἔδει  γὰρ   εἰς τὸν ἀριστερὸν ἀγκῶνα ἐρείσαντα
[11, 472]   {Α. Καὶ τῶν Ῥοδιακῶν. Ἥδιστα  γὰρ   ἐκ τῶν τοιούτων, Αἰσχρέα, ποτηρίων
[11, 479]   ὑγρῶς ἀφεῖναι τὴν λάταγα· οὕτω  γὰρ   ἐκάλουν τὸ πῖπτον ἐκ τῆς
[11, 504]   τῶν ἐν γῇ φυομένων. (Καὶ  γὰρ   ἐκεῖνα, ὅταν μὲν θεὸς
[11, 468]   ἀμφίθετον φιάλην ἀπύρωτον ἔθηκεν. (Ἔδοξε  γὰρ   ἔκπωμα εἶναι· ἐστὶ δὲ χαλκίον
[11, 470]   Λέγει δ´ οὕτως· Ἠέλιος μὲν  γὰρ   ἔλαχεν πόνον ἤματα πάντα, οὐδέ
[11, 495]   ἦν αὐτῇ (κύλιξ, παῖς  γὰρ   ἐμπεσὼν κατήραξε, δῆλον, οἶμαι, ποιῶν
[11, 492]   τῶν τροφῶν ἐστιν δεκτικόν. Κυκεὼν  γὰρ   ἐν αὐτῷ γίνεται· (τοῦτο δ´
[11, 466]   φιαλῶδες εἶναι τὸ δέπας· σπένδουσι  γὰρ   ἐν αὐτῷ. (Λέγει γοῦν Ὅμηρος
[11, 486]   πόλεων ἐθνῶν. (Ἀριστοφάνης τε  γὰρ   ἐν Εἰρήνῃ φησί· Τὸ δὲ
[11, 509]   ἀνοσίως καὶ ἀδόξως βιοῦντες. Χρημάτων  γὰρ   ἐξ ἀσεβείας καὶ παρὰ φύσιν
[11, 494]   ἑορτῆς. Οὗ μὲν ἦμεν ἄρτι  γὰρ   ἐξ ὀξυβαφίων κεραμέων ἐπίνομεν· τούτῳ
[11, 466]   τὸν Οὐρανόν, ὑπερήφανα. Ἐγὼ μὲν  (γὰρ)   ἐξέστην ἰδών. Κρατῆρες ἀργυροῖ, κάδοι
[11, 482]   μέσῃ κωμῳδίᾳ κωμῳδουμένων Ποιητῶν. Τὸ  γὰρ   ἐπάγεσθαι κατὰ τὰς ἑστιάσεις κυμβία
[11, 494]   Τοῦτο μέν σοι πείσομαι. Καὶ  γὰρ   ἐπαγωγόν, θεοί, τὸ σχῆμά
[11, 493]   ἀλλ´ εἶπεν ἂν ἕτερος. (Τοῦτο  γὰρ   ἐπὶ δύο τάσσεσθαι πέφυκεν, ὡς
[11, 500]   πρὸς τοὺς ἄλλους διαφοράν· ἔπεστι  γὰρ   ἐπὶ τῶν ὤτων αὐτοῖς
[11, 471]   στέφανον κύκλῳ ἔχουσα χρυσοῦν· οὐ  γὰρ   ἐπίτηκτόν τινα. Καὶ ἐν Ἱππίσκῳ·
[11, 461]   ταύτην, οὐδὲν θαυμαστόν. Οὐκ ἔχοντες  γὰρ   ἑτέραν ἡδονὴν ταύτης καλλίω οὐδὲ
[11, 473]   ὀνόματός φησιν· Ἐγὼ δὲ (καὶ  γὰρ   ἔτυχεν ὂν καταντικρὺ τῆς οἰκίας
[11, 481]   {Α. Μηδαμῶς μικράν γε. Κινεῖται  γὰρ   εὐθύς μοι χολή, ἐξ οὗπερ
[11, 497]   γενέσθαι τῶν Ἀρσινόης εἰκόνων. (Τῇ  γὰρ   εὐωνύμῳ χειρὶ τοιοῦτον φέρει δημιούργημα
[11, 507]   ἔφησεν ἑωρακέναι πλειόνων παρόντων. Δοκεῖν  γὰρ   ἔφη τὸν Πλάτωνα κορώνην γενόμενον
[11, 478]   κύλικα μὲν οὐκ εἶναι, οὐ  γὰρ   ἔχειν ὦτα, παραπλήσιον δ´ ὑπάρχειν
[11, 502]   Τοῖς παισί τ´ εἶπα (δύο  γὰρ   ἦγον οἴκοθεν) τἀκπώματ´ εἰς τὸ
[11, 483]   οἶνον ἐρυθρὸν ἀπὸ τρυγός· οὐδὲ  γὰρ   ἡμεῖς νήφειν ἐν φυλακῇ τῇδε
[11, 459]   κωμῳδιοποιὸν Κηφισόδωρον, ἑταῖρε Τιμόκρατες. Συναχθέντων  γὰρ   ἡμῶν καθ´ ὥραν μετὰ σπουδῆς
[11, 495]   πελλίδα· Ἐκ πελλίδος πίνοντες· οὐ  γὰρ   ἦν αὐτῇ (κύλιξ, παῖς
[11, 485]   ἐποίησεν ἐκπιεῖν. Φιλύλλιος Αὔγῃ· Πάντα  γὰρ   ἦν μέστ´ ἀνδρῶν καὶ μειρακίων
[11, 475]   σιτία καὶ τὰ καρχήσια. Ἔθος  γὰρ   ἦν τοῖς ἀρχαίοις ἐπὶ τῶν
[11, 465]   μεμηχανημένα, οὐδὲν τούτῳ αἰσχύνονται. Πολὺ  γὰρ   ηὔξηται ἐν αὐτοῖς ἀδικία
[11, 508]   λεχθέντα μὴ χεῖρον. Καὶ  γὰρ   Θεόπομπος Χῖος ἐν τῷ
[11, 482]   ἐχρῶντο τότε οὐδὲ κοτύλῃ. (Κρατῆρα  γὰρ   ἵστασαν τοῖς θεοῖς, οὐκ ἀργυροῦν
[11, 474]   ἐν τῇ νηὶ κατασκευασμάτων. Τοῦ  γὰρ   ἱστοῦ τὸ μὲν κατωτάτω πτέρνα
[11, 489]   Νέστορος καὶ ἰδιαίτερόν ἐστιν. Ἔχει  γὰρ   καὶ ἀστέρας, οὓς ἥλοις
[11, 490]   ἐπὶ τῶν Πλειάδων τιθέμενον· μυθεύονται  γὰρ   καὶ αὗται τὸν Ὠρίωνα φεύγειν,
[11, 505]   πεπλασμένα θαύματα εἰδώς. (Παρμενίδῃ μὲν  γὰρ   καὶ ἐλθεῖν εἰς λόγους τὸν
[11, 484]   τὸ σῶμα τοῖς οἴνοις· ὑγρὸν  γὰρ   καὶ θερμὸν οἶνος· τὸ
[11, 482]   τοιαῦτα εἶναι τῇ κατασκευῇ. Φησὶ  γὰρ   καὶ ποιητής· Ἦτοι
[11, 507]   μὴν οὐδ´ Ἀντισθένη ἐπαινῶ· καὶ  γὰρ   καὶ οὗτος πολλοὺς εἰπὼν κακῶς
[11, 461]   τῶν δαιμόνων καταδειχθῆναι τοῦτο. Χαλεποὺς  γὰρ   καὶ πλήκτας τοὺς ἥρωας νομίζουσι
[11, 507]   ἐσχήκαμεν ἀπ´ αὐτοῦ ὠφέλειαν. (Ἐὰν  γὰρ   καὶ συγχωρήσῃ τις μεθίστασθαι τὰς
[11, 464]   οἶνον ἧττον ποιεῖν μεθύσκειν. Σμύρνης  γὰρ   καὶ σχοίνου καὶ τῶν τοιούτων
[11, 466]   εὐδαιμονοῦσιν, ὠφελοῦσι τοὺς φίλους. Αὔξει  γὰρ   καὶ τρέφει μεγαλύνει τε τὴν
[11, 477]   δ´ ἀμπέλων γάνος. Τὸ  γὰρ   κισσύβιον, φησί, λέγεται ἐπὶ συνόδου
[11, 480]   κάδοι, ὁλκεῖα, κρουνεῖ´. {Β. Ἔστι  γὰρ   κρουνεῖα; {Α. Ναί. (ΚΥΑΘΙΣ, κοτυλῶδες
[11, 486]   κάδοι, (ὁλκεῖα, κρουνεῖ´. {Β. Ἔστι  γὰρ   κρουνεῖα; {Α. Ναί. Λουτήρι´— ἀλλὰ
[11, 472]   κάδοι, (ὁλκεῖα, κρουνεῖ´. {Β. Ἔστι  γὰρ   κρουνεῖα; {Α. Ναί· λουτήρι´— ἀλλὰ
[11, 464]   ἡμῖν τὰ κεράμεα ποτήρια. Καὶ  γὰρ   Κτησίας Παρὰ Πέρσαις, φησίν, ὃν
[11, 477]   περιστείχοντος ἀλείσου τὸ τρίτον.  γὰρ   λέγων ἄλεισον τὸ αὐτὸ καὶ
[11, 507]   μετεχούσας, τί πλέον ἡμῖν; ὧν  γὰρ   μήτ´ ἀνάμνησίς ἐστιν οὗ ποτε
[11, 479]   ἀγωνίζοιντο περὶ τῆς νίκης. Οὐ  γὰρ   μόνον ἐφιλοτιμοῦντο βάλλειν ἐπὶ τὸν
[11, 467]   τοῦ σίγμα Δωρικῶς εἰρήκασιν. Οἱ  γὰρ   μουσικοί, καθάπερ πολλάκις Ἀριστόξενός φησι,
[11, 475]   ῥά οἱ προφερέστερον εἴη. Σαφῶς  γὰρ   νῦν κελέβειον ἀντὶ ἀγγείου τινὸς
[11, 461]   μεγάλοις ἔπινον ποτηρίοις. Δικαίαρχος μὲν  γὰρ   Μεσσήνιος, Ἀριστοτέλους μαθητής,
[11, 463]   καλούμενοι σοφοὶ συμποτικὰς ὁμιλίας. Παραμυθεῖται  γὰρ   οἶνος καὶ τὴν τοῦ
[11, 464]   καλεῖσθαι τὸν τρόπον τοῦτον. Καὶ  γὰρ   φίλοψος καὶ ὀψοφάγος
[11, 477]   Ἀθηναίῳ Πόλλιδι συνεστιασθέντος αὐτῷ· Καὶ  γὰρ   Θρηικίην μὲν ἀνήνατο χανδὸν
[11, 504]   καὶ ἐμοὶ πάνυ δοκεῖ. Τῷ  γὰρ   ὄντι οἶνος ἄρδων τὰς
[11, 500]   ἔπεμψαν ἥκιστα νομίζοντες ἐξαπατηθήσεσθαι· ἦν  γὰρ   οὐδὲν ἐν τῷ τρόπῳ Λακωνικὸν
[11, 489]   τῆς χρόας οὐσίαν. μὲν  γὰρ   οὐρανὸς ἀργύρῳ προσέοικεν, οἱ δὲ
[11, 493]   Μαχάονος καὶ Νέστορος ἔθηκε, δύο  γὰρ   οὗτοι πίνουσιν, ἀλλ´ εἶπεν ἂν
[11, 491]   περὶ ἓν ἕκαστον ἀκουστέον· γενήσονται  γὰρ   οὕτως ηʹ τὸν ἀριθμόν· ἀλλ´
[11, 460]   ἐστι τὸ κυλικεῖον τοδί εἴρηται  γὰρ   οὕτως τῶν ποτηρίων σκευοθήκη
[11, 461]   ἐπιχώρια γέγονε τοῖς δυνάσταις. Οὐ  γὰρ   παλαιὸν οὐδὲ τοῦτό γέ ἐστι
[11, 508]   καὶ διάβολοι γενόμενοι. (Εὐφραῖος μὲν  γὰρ   παρὰ (Περδίκκᾳ τῷ βασιλεῖ διατρίβων
[11, 466]   ποτήριον πολλοὶ καὶ κεραμεύουσι· πλεῖστοι  γὰρ   περὶ αὐτοῦ συνεγράψαντο. Καὶ θεοφιλὲς
[11, 470]   τῇ περὶ Φυτῶν Ἱστορίᾳ. Διηγούμενος  γὰρ   περὶ τῆς τερμίνθου φησί· Τορνεύεσθαι
[11, 507]   τὴν τοῦ οἴνου πρόποσιν. Ἐδόκει  γὰρ   Πλάτων φθονερὸς εἶναι καὶ κατὰ
[11, 493]   οὖν τό τις μόριον· τὸ  γὰρ   πλῆρές ἐστιν Ἄλλος μέν τις
[11, 493]   δίχα πόνου καὶ κακοπαθείας. Τὸ  γὰρ   ποτήριον ὑφίσταται μέγα (καὶ) κατὰ
[11, 498]   οἴνοιο δέπας δείδεκτ´ Ἀχιλῆα. Πληροῦντες  γὰρ   προέπινον ἀλλήλοις μετὰ προσαγορεύσεως. Πανύασσις
[11, 471]   οἷον Θηρίκλειος, Δεινιάς, Ἰφικρατίς· ταῦτα  γὰρ   πρότερον συνιστορεῖν τοὺς εὑρόντας. Φαίνεται
[11, 461]   τῶν ἐπὶ τοῖς ἡρωικοῖς. Τὸ  γὰρ   ῥυτὸν ὀνομαζόμενον μόνοις τοῖς ἥρωσιν
[11, 481]   ἄειρε κυλίχναις μεγάλαις, αιταποικιλλις. Οἶνον  γὰρ   Σεμέλας καὶ Διὸς υἱὸς λαθικαδέα
[11, 497]   Θεοκλῆς ἐν Ἰθυφάλλοις οὕτως· Ἐθύσαμεν  γὰρ   σήμερον Σωτήρια πάντες οἱ τεχνῖται·
[11, 466]   ποτηρίου γέ σοι πρώτιστον. Ἦν  γὰρ   στρογγύλον, μικρὸν πάνυ, παλαιόν, ὦτα
[11, 471]   Ὡς δ´ ἐδείπνησαν (συνάψαι βούλομαι  γὰρ   τἀν μέσῳ) καὶ Διὸς σωτῆρος
[11, 490]   ἀμβροσίην Διὶ πατρὶ φέρουσι. Οὐ  γὰρ   τὰς πελειάδας τὰς ὄρνεις φέρειν
[11, 490]   ταὶ καλέονται Πελειάδες οὐράνιαι. Σαφῶς  γὰρ   τὰς Πλειάδας οὔσας Ἄτλαντος θυγατέρας
[11, 490]   γάρ) ἀλλὰ τὰς Πλειάδας. Οἰκεῖον  γὰρ   τὰς προσημαινούσας τῷ τῶν ἀνθρώπων
[11, 482]   τοῦτο, κυφὸν δὲ μόνον; ἀπὸ  γὰρ   τῆς κυφότητος τὸ κύπελλον, ὥσπερ
[11, 484]   τῶν κωθωνισμῶν πρέπει μάλιστα. Κατανίζεται  γὰρ   τὸ σῶμα τοῖς οἴνοις· ὑγρὸν
[11, 466]   νῦν παρ´ Ἕλλησιν ὑπάρχοντι. Οὐ  γὰρ   τὸ ὕδωρ ἐπὶ τὸν οἶνον
[11, 466]   χεῖρα ἐν τῇ προέσει. Ἦν  γὰρ   τοῖς παλαιοῖς πεφροντισμένον καλῶς καὶ
[11, 471]   δ´ οὐδὲν σκεῦος οὐδεπώποτε· (καθαρώτερον  γὰρ   τὸν κέραμον εἰργαζόμην Θηρικλῆς
[11, 501]   τὸ πιεῖν ἅλις παρέχουσα· μείζων  γὰρ   τοῦ ποτηρίου. δὲ (ἀμφίθετος
[11, 490]   Νέστορος ποιητὴς ποτηρίῳ· καὶ  γὰρ   τοῦτο τῆς ἑτέρας τροφῆς δεκτικὸν
[11, 493]   χρησάμενοι ἀπολύομεν τὸν ποιητήν. Ἀπὸ  γὰρ   τούτου τοῦ ἑξαμέτρου (πλεῖον ἐόν,
[11, 480]   ἡμῶν Ἀθηναίου πατρίδι Ναυκράτει. (Εἰσὶν  γὰρ   φιαλώδεις μέν, οὐ κατὰ τόρνον,
[11, 501]   λέξιν ἀγνοεῖν φησι Λυκόφρονα· τῶν  γὰρ   φιαλῶν οἱ ὀμφαλοὶ καὶ τῶν
[11, 480]   εἰσιν οἱ ἄμβικες καλούμενοι. Τὸ  γὰρ   φοξὸν ἐπὶ τούτου τάττουσι, καθότι
[11, 507]   καὶ λέγοι τις; μὲν  γὰρ   ψυχὴ διαπλαττομένη ἀθάνατος ὑπ´
[11, 462]   τὰ δίκαια δύνασθαι (πρήσσειν (ταῦτα  γὰρ   ὦν ἐστι προχειρότερον) οὐχ ὕβρις
[11, 481]   εἶναι κισσύβιον καὶ κυμβίον. Φησὶ  γὰρ   ὡς Ὀδυσσεὺς πληρώσας κυμβίον ἀκράτου
[11, 488]   γαίῃ χρυσείοις ἥλοισι πεπαρμένον. Ἐμφαίνεται  γὰρ   ὡς τῶν ἥλων ἐμπεπερονημένων καθάπερ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philipe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 10/01/2008