Alphabétiquement     [«   »]
τυχόντι 1
τῶ 1
τὼ 1
τῷ 192
Τῷ 4
τῷδε 2
Τῶν 3
Fréquences     [«    »]
137 Καὶ
139 μὲν
179 τὸν
192 τῷ
203 τὴν
208 τῶν
229 τοῦ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre XI

τῷ


Livre, pages
[11, 488]   κατὰ τὸ κύτος συγκεχαλκευμένον ὅλῳ  τῷ   ἀγγείῳ, ἕτερον δὲ τὸν πρόσθετον,
[11, 459]   τι διαλεχθῆναι ἔφη· Παρὰ μὲν  τῷ   Ἀδράστῳ, ἄνδρες φίλοι, καθίσαντες οἱ
[11, 477]   τοῦ οἰκείου ξένου τοῦ παρὰ  τῷ   Ἀθηναίῳ Πόλλιδι συνεστιασθέντος αὐτῷ· Καὶ
[11, 479]   τῷ καλῶς κοτταβίζειν τῶν ἐπὶ  τῷ   ἀκοντίζειν μέγα φρονούντων. (ΚΡΑΤΑΝΙΟΝ. Μήποτε
[11, 482]   (ΚΥΠΕΛΛΟΝ. Τοῦτο πότερόν ἐστιν ταὐτὸν  τῷ   ἀλείσῳ καὶ τῷ δέπαι καὶ
[11, 488]   δεῖν ἐμπείρεσθαι τοὺς χρυσοῦς ἥλους  τῷ   ἀργυρῷ ἐκπώματι κατὰ τὸν τῆς
[11, 492]   οὐκ ἀπόλλυται, λέγονται δὲ καὶ  τῷ   ἀριθμῷ καὶ τοῖς ὀνόμασιν ἑπτά.
[11, 466]   οἱ ἁρπασθέντες παρασταθέντες. Διδόασι δὲ  τῷ   ἁρπασθέντι στολὴν καὶ βοῦν καὶ
[11, 502]   ὅμοιον θηρικλείῳ, χάλκεον· δίδοσθαι  τῷ   ἁρπασθέντι ὑπὸ τοῦ ἐραστοῦ φησιν
[11, 460]   τραπέζης παρέθηκε τῶν τυθέντων. ~Καὶ  τῷ   Αὐτολύκῳ ἐλθόντι (Ἰθάκης ἐς πίονα
[11, 460]   Γαμφηλαῖσι δράκοντα κοάλεμον αἱματοπώτην. Κἀν  τῷ   αὐτῷ δὲ ἔφη· Πολλῷ γ´
[11, 481]   καὶ κυμβία. καὶ πάλιν ἐν  τῷ   αὐτῷ· Ἐπ´ ἀστράβης δὲ ὀχούμενος
[11, 460]   εἴρηκε. Καὶ Σαπφὼ δ´ ἐν  τῷ   βʹ ἔφη· Πολλὰ δ´ ἀνάριθμα
[11, 508]   (Εὐφραῖος μὲν γὰρ παρὰ (Περδίκκᾳ  τῷ   βασιλεῖ διατρίβων ἐν Μακεδονίᾳ οὐχ
[11, 493]   τὰς ἡσυχίας εἶχον, δὲ  τῷ   βασιλεῖ προσελθὼν κατεμέμφετο τοὺς ταμίας.
[11, 475]   κἄλειβον· ἀράσαντο δὲ πάμπαν ἐσλὰ  τῷ   γαμβρῷ. Κρατῖνος ἐν Διονυσαλεξάνδρῳ· Στολὴν
[11, 500]   κατὰ τὰς στρατείας πρώτου Ἡρακλέους  τῷ   γένει· διὸ καὶ Ἡρακλεωτικοὶ πρός
[11, 462]   ἐπ´ ἄκρᾳ τῇ νήσῳ πρὸς  τῷ   Γῆς Ὀλυμπίας ἱερῷ (ἐκτὸς τοῦ
[11, 481]   πλέαις κὰκ κεφαλᾶς. Καὶ ἐν  τῷ   δεκάτῳ· Λάταγες ποτέονται κυλιχνᾶν ἀπὸ
[11, 482]   ἐστιν ταὐτὸν τῷ ἀλείσῳ καὶ  τῷ   δέπαι καὶ μόνον ὀνόματι διαλλάσσει
[11, 470]   ἥλιος) Ἔπειτα πορεύεται Ἡρακλῆς ἐν  τῷ   δέπαι τούτῳ (ἐς τὴν Ἐρύθειαν.
[11, 498]   οὐδετέρως λέγουσιν. Ἡσίοδος δ´ ἐν  τῷ   δευτέρῳ Μελαμποδίας σὺν τῷ π>
[11, 494]   τέκνον, πολλὰ κἀγάθ´ οἱ θεοὶ  τῷ   δημιουργῷ δοῖεν, ὃς ἐποίησέ σε,
[11, 486]   τῷ Ἡροδότῳ ὡς καὶ παρὰ  τῷ   Δημοσθένει γραπτέον Λυκιοεργέας, ἵν´ ἀκούηται
[11, 469]   ισου πατρὸς Ἡφαιστοτευχὲς δέπας, ἐν  τῷ   διαβάλλει πολὺν οἰδματόεντα πόντου φέρει
[11, 490]   Μνημοσύνῃ ἐπιγραφομένῃ φάσκουσα τὴν ἀμβροσίαν  τῷ   Διὶ τὰς Πλειάδας κομίζειν. Κράτης
[11, 490]   τροφῆς δεκτικὸν ἀγγεῖον. (Διὸ καὶ  τῷ   Διὶ τὴν ἀμβροσίαν τὰς Πελειάδας
[11, 490]   πελειάδας τὰς ὄρνεις φέρειν νομιστέον  τῷ   Διὶ τὴν ἀμβροσίαν, ὡς οἱ
[11, 490]   γένει τὰς ὥρας, ταύτας καὶ  τῷ   Διὶ φέρειν τὴν ἀμβροσίαν. Διόπερ
[11, 486]   τι τήνδε τὴν λεπαστὴν ἐκπιών,  τῷ   Διονύσῳ πάντα τἀμαυτοῦ δίδωμι χρήματα.
[11, 498]   σκύπφον Τηλεβόῃ δίδωσι Ποσειδῶν παιδὶ  τῷ   ἑαυτοῦ, Τηλεβόης δὲ Πτερέλεῳ· τοῦτον
[11, 501]   φιάλας τάσδε βαλανειομφάλους, Ἐρατοσθένης ἐν  τῷ   ἑνδεκάτῳ περὶ Κωμῳδία τὴν λέξιν
[11, 473]   ἐγκαθιδρύουσιν, ὡς Ἀντικλείδης (φησὶν ἐν  τῷ   Ἐξηγητικῷ γράφων οὕτως· Διὸς κτησίου
[11, 476]   Φιλόξενος δ´ Κυθήριος ἐν  τῷ   ἐπι γραφομένῳ Δείπνῳ φησίν Πίνετο
[11, 487]   Φιλόξενος δ´ διθυραμβοποιὸς ἐν  τῷ   ἐπιγραφομένῳ Δείπνῳ μετὰ τὸ ἀπονίψασθαι
[11, 502]   δύο ψυκτῆρας. (Μένανδρος δ´ ἐν  τῷ   ἐπιγραφομένῳ δράματι Χαλκεῖά φησιν· Τοῦτο
[11, 480]   (ΚΥΑΘΙΣ, κοτυλῶδες ἀγγεῖον. Σώφρων ἐν  τῷ   ἐπιγραφομένῳ μίμῳ Γυναῖκες αἳ τὰν
[11, 466]   μᾶλλον ἐφρόνουν μέγα ἐπὶ  τῷ   εὖ ἀκοντίζειν. Ὠνομάσθη οὖν ἀπὸ
[11, 506]   τοὺς Ἕλληνας προδόντα. Ἐν δὲ  τῷ   Εὐθυδήμῳ Εὐθύδημον καὶ τὸν ἀδελφὸν
[11, 494]   σκόλλυν ἔφηβοι, φησὶ Πάμφιλος, εἰσφέρουσι  τῷ   Ἡρακλεῖ μέγα ποτήριον πληρώσαντες οἴνου,
[11, 486]   Λυκοεργέας. Μήποτ´ οὖν καὶ παρὰ  τῷ   Ἡροδότῳ ὡς καὶ παρὰ τῷ
[11, 485]   τὴν κύλικα. Λυκόφρων δ´ ἐν  τῷ   θʹ περὶ Κωμῳδίας παραθέμενος τὰ
[11, 500]   (συγγενὲς γὰρ εἶναι τὸ φ>  τῷ   θ> Ὕστερον δὲ κατὰ μίμησιν
[11, 507]   τὸν τῆς φιλοδοξίας χιτῶνα ἐν  τῷ   θανάτῳ αὐτῷ ἀποδυόμεθα, ἐν διαθήκαις,
[11, 465]   τοὺς Ἀθηναίους ἐκ τῶν πίθων  τῷ   θεῷ κιρνάναι, εἶτ´ αὐτοὺς προσφέρεσθαι·
[11, 476]   τῆς Ἀναβάσεως διηγούμενος τὸ παρὰ  τῷ   Θρᾳκὶ Σεύθῃ συμπόσιον γράφει οὕτως·
[11, 466]   Ἀντικλείδης δ´ Ἀθηναῖος ἐν  τῷ   ιϚ Νόστων. Περὶ Γρᾶ διηγούμενος
[11, 465]   τοὺς θεωροῦντας. ~(Φανόδημος δὲ πρὸς  τῷ   ἱερῷ φησι τοῦ ἐν Λίμναις
[11, 479]   (Μαρσύας δέ φησι τὸ ἐν  τῷ   ἰσχίῳ ὀστοῦν καλεῖσθαι ἄλεισον καὶ
[11, 506]   δῆλον καὶ ἐκ τῶν ἐν  τῷ   Ἴωνι ἐπιγραφομένῳ, ἐν πρῶτον
[11, 487]   ἐστὶ κνισμὸς καὶ φιλημάτων ψόφος·  τῷ   καλλικοτταβοῦντι νικητήρια τίθημι καὶ βαλόντι
[11, 479]   ὥστε ἔνιοι μεῖζον ἐφρόνουν ἐπὶ  τῷ   καλῶς κοτταβίζειν τῶν ἐπὶ τῷ
[11, 476]   Λυκοῦργος δ´ ῥήτωρ ἐν  τῷ   κατὰ Δημάδου Φίλιππόν φησι τὸν
[11, 483]   ἄκρατον σπῶντας, ὡς Ὑπερείδης ἐν  τῷ   κατὰ Δημοσθένους. Καλλίξεινος δ´ ἐν
[11, 481]   ἐπελαμβάνοντο οἱ πεντηκοστολόγοι. (Καὶ ἐν  τῷ   κατὰ Εὐέργου καὶ Μνησιβούλου φησὶ
[11, 481]   κυμβίου μνημονεύει καὶ Δημοσθένης ἐν  τῷ   κατὰ Μειδίου ἀκολουθεῖν αὐτῷ φάσκων
[11, 496]   βραχὺ καὶ ὀξύνεται. Δημοσθένης ἐν  τῷ   κατὰ Μειδίου Ῥυτὰ καὶ κυμβία,
[11, 508]   γὰρ Θεόπομπος Χῖος ἐν  τῷ   κατὰ τῆς Πλάτωνος διατριβῆς Τοὺς
[11, 506]   δὲ καλὸς αὐτοῦ Πρωταγόρας πρὸς  τῷ   καταδρομὴν ἔχειν πολλῶν ποιητῶν καὶ
[11, 465]   οὕτως ἐπὶ πλούτῳ ὡς ἐπὶ  τῷ   κεκτῆσθαι πολλὰ ἐκπώματα ἀργυρᾶ τε
[11, 499]   Στησίχορος δὲ τὸ παρὰ Φόλῳ  τῷ   Κενταύρῳ ποτήριον σκύφιον δέπας καλεῖ
[11, 506]   κάλλους οὐκ ἀληθινοῦ. (Ἐν δὲ  τῷ   Κίμωνι οὐδὲ τῆς Θεμιστοκλέους φείδεται
[11, 477]   οἱ ἐν ἀγρῷ· (Πολύφημος μὲν  τῷ   κισσυβίῳ, θατέρῳ δὲ Εὔμαιος. Καλλίμαχος
[11, 498]   φησὶν ὅτι τῷ σκύφει καὶ  τῷ   κισσυβίῳ τῶν μὲν ἐν ἄστει
[11, 466]   ἔχον. ΑΡΟΚΛΟΝ φιάλη παρὰ  τῷ   Κολοφωνίῳ Νικάνδρῳ. (ΑΛΕΙΣΟΝ καὶ ΔΕΠΑΣ
[11, 466]   ἀγκύλης, ἐπονομάζους´ ἅμα (ἵησι λάταγας  τῷ   Κορινθίῳ πέει. Καὶ Βακχυλίδης· Εὖτε
[11, 487]   πάνυ πολύς. {Β. Πρὸς θεῶν,  τῷ   κοττάβῳ πρόσεστι καὶ Μάνης τις
[11, 492]   (τοῦτο δ´ ἐστὶ πόσις ἐν  τῷ   κράματι τυρὸν ἔχουσα καὶ ἄλφιτον·
[11, 466]   σοφίας ἆθλον Βαθυκλῆς  τῷ   κριθέντι ἀρίστῳ τῶν καλουμένων ζʹ
[11, 481]   Ὀδυσσεὺς πληρώσας κυμβίον ἀκράτου ὤρεξε  τῷ   Κύκλωπι. Οὐκ ἔστι δὲ μικρὸν
[11, 461]   μικρὸν τὸ παρ´ Ὁμήρῳ (διδόμενον  τῷ   Κύκλωπι ὑπ´ Ὀδυσσέως κισσύβιον. Οὐ
[11, 460]   Μαίας λίθινος, ὃν προσεύγμασιν ἐν  τῷ   κυλικείῳ λαμπρὸν ἐκτετριμμένον (Κρατῖνος δ´
[11, 460]   Λήδᾳ· Ὡσπερεὶ σπονδὴν διδοὺς ἐν  τῷ   κυλικείῳ συντέτριφε τὰ ποτήρια. Κἀν
[11, 482]   ᾠνοχόουν ἐφεξῆς, τὸν νεοκρᾶτα βάπτοντες  τῷ   κυμβίῳ, καθὰ καὶ νῦν παρ´
[11, 485]   λάψαι, τουτέστιν ἁθρόως πιεῖν, κατεναντίον  τῷ   λεγομένῳ βομβυλιῷ. Φησὶν γάρ που
[11, 498]   Ἐγὼ δ´ ἔχων σκύπφον Ἐρξίωνι  τῷ   λευκολόφῳ μεστὸν ἐξέπινον, ἀντὶ τοῦ
[11, 506]   Ἀθήναις, οἱ ἔτι πρότερον τελευτήσαντες  τῷ   λοιμῷ. Πολλὰ δ´ ἔστι καὶ
[11, 506]   (Ξάνθιππος οἱ Περικλέους υἱοὶ (τελευτήσαντες  τῷ   λοιμῷ) Πρωταγόρᾳ διαλέγεσθαι, ὅτε τὸ
[11, 484]   ἱκανῶς κενῶσαι σαυτόν, πλείονι χρῆσαι  τῷ   λουτρῷ καὶ εἰς τὴν πύελον
[11, 489]   κατ´ ἐλάττω κύκλον συνεχόμενον ἐν  τῷ   μείζονι, καθ´ ὅσον συννεύειν συμβέβηκεν
[11, 506]   τῶν Εὐπόλιδος Κολάκων. Ἐν δὲ  τῷ   Μενεξένῳ οὐ μόνον Ἱππίας
[11, 506]   τὸν Κλαζομένιον Ἡρακλείδην. Ἐν δὲ  τῷ   Μένωνι καὶ τοὺς μεγίστους (παρ´
[11, 465]   ὑποθέσθαι τοῖς οἰκείοις ἐπιγράψαι αὐτοῦ  τῷ   μνήματι τάδε· Πυθέα μνῆμα τόδ´
[11, 480]   χρυσῆ, κέρατα δύο. Ἐν δὲ  τῷ   ναῷ τῆς Ἥρας τῷ παλαιῷ
[11, 466]   κρᾶσιν (ἐναντίως εἶχε τὸ παλαιὸν  τῷ   νῦν παρ´ Ἕλλησιν ὑπάρχοντι. Οὐ
[11, 502]   ψυκτηρίδιον καλεῖ διὰ τούτων· Ἀπήντων  τῷ   ξένῳ εἰς τὴν κατάλυσιν ησονην
[11, 464]   συνεψηθέντων· ἀφ´ ὧν τὸ γινόμενον  τῷ   οἴνῳ παραχυθὲν οὕτω τὰς μέθας
[11, 476]   μέχρι νῦν λέγεσθαι, ὅταν συμμίσγωσι  τῷ   οἴνῳ τὸ ὕδωρ, κεράσαι φάσκοντες.
[11, 488]   ἔχειν τὸν φυσικὸν καὶ συγκεχαλκευμένον  τῷ   ὅλῳ ποτηρίῳ, καθότι τὰ λεγόμενα
[11, 498]   Καὶ Ὀδυσσεὺς δὲ παρὰ  τῷ   Ὁμήρῳ τῇ (Ἀρήτῃ δ´ ἐν
[11, 505]   Χαλκηδόνιον σοφιστὴν ὅμοιον εἶναι λέγων  τῷ   ὀνόματι, (ἔτι δ´ Ἱππίαν καὶ
[11, 491]   ~(Καὶ Αἰσχύλος δ´ ἐκφανέστερον προσπαίζων  τῷ   ὀνόματι κατὰ τὴν ὁμοφωνίαν· Αἱ
[11, 466]   στοιχεῖον, ἐπεὶ πάντες οἱ ἀρχαῖοι  τῷ   οὖ ἀπεχρῶντο οὐ μόνον ἐφ´
[11, 489]   ἥλοις ὁμοίως καὶ ὥσπερ ἐμπεπηγέναι  τῷ   οὐρανῷ, καθὼς καὶ Ἄρατός φησιν
[11, 490]   λέγει τὰς Πλειάδας ἐν ἴσῳ  τῷ   οὐρείας κατὰ παράλειψιν τοῦ υ>
[11, 498]   ἐν τῷ δευτέρῳ Μελαμποδίας σὺν  τῷ   π> σκύπφον λέγει· (Τῷ δὲ
[11, 504]   καὶ πᾶσι τοῖς φιλτάτοις ἔδωκε  τῷ   παιδὶ περισοβεῖν (ἐν κύκλῳ) κελεύσας,
[11, 480]   δὲ τῷ ναῷ τῆς Ἥρας  τῷ   παλαιῷ φιάλαι ἀργυραῖ λʹ κρατάνια
[11, 470]   Καὶ ὅτε δὲ ἦν ἐν  τῷ   πελάγει, Ὠκεανὸς πειρώμενος αὐτοῦ κυμαίνει
[11, 461]   Μεσσήνιος, Ἀριστοτέλους μαθητής, ἐν  τῷ   περὶ Ἀλκαίου μικροῖς φησιν αὐτοὺς
[11, 506]   ἐν Θουρίοις κατῳκίσθησαν. Ἐν δὲ  τῷ   περὶ Ἀνδρείας Μελησίαν τὸν Θουκυδίδου
[11, 469]   καλεῖσθαι Φιλήμων Ἀθηναῖος ἐν  τῷ   περὶ Ἀττικῶν Ὀνομάτων Γλωσσῶν.
[11, 505]   Πλάτων ἰαμβίζειν. Ἕρμιππος δὲ ἐν  τῷ   περὶ Γοργίου Ὡς ἐπεδήμησε, φησί,
[11, 500]   Μηθυμναίων, ὡς Παρμένων φησὶν ἐν  τῷ   περὶ Διαλέκτου, σκύθος. Ἐκαλεῖτο δὲ
[11, 483]   κύλικος εἶδος. Ἀπολλόδωρος δ´ ἐν  τῷ   περὶ Ἐτυμολογιῶν Παφίους τὸ ποτήριον
[11, 466]   ἀπὸ Καλῆς ἀκτῆς ἐν  τῷ   περὶ Ἱστορίας Ἀγαθοκλέα φησὶ τὸν
[11, 464]   ὀπτᾶται. (Καὶ Ἀριστοτέλης δὲ ἐν  τῷ   περὶ Μέθης Αἱ Ῥοδιακαί, φησί,
[11, 463]   γήρως δυσθυμίαν φησὶ Θεόφραστος ἐν  τῷ   περὶ Μέθης. (Διόπερ συνιοῦσι καὶ
[11, 461]   Χαμαιλέων δ´ Ἡρακλεώτης ἐν  τῷ   περὶ Μέθης, εἴ γε τῆς
[11, 500]   ~Ἱερώνυμος δ´ Ῥόδιος ἐν  τῷ   περὶ Μέθης καὶ τὸ μεθύσαι
[11, 496]   ἐν Φιλαργύρῳ καὶ Ἀριστοτέλης ἐν  τῷ   περὶ Μέθης Λυγκεύς τε
[11, 497]   παρ´ Ἀρσινόης. Θεόφραστος δ´ ἐν  τῷ   περὶ Μέθης τὸ ῥυτόν φησιν
[11, 465]   Βρόμιον. (Καὶ Θεόφραστος δ´ ἐν  τῷ   περὶ Μέθης φησὶν ὅτι Τοῦ
[11, 467]   Κλεάνθης δ´ φιλόσοφος ἐν  τῷ   περὶ Μεταλήψεως ἀπὸ τῶν κατασκευασάντων
[11, 471]   τὸ περιόν. (Κλεάνθης δ´ ἐν  τῷ   περὶ Μεταλήψεως συγγράμματί φησι· Τὰ
[11, 503]   δὲ τοῦ Τρύφωνος ἐν  τῷ   περὶ Ὀνομάτων Τὸν ψυγέα, φησίν,
[11, 505]   καὶ Σωτίων. (Ἀριστοτέλης δ´ ἐν  τῷ   περὶ Ποιητῶν οὕτως γράφει· Οὐκοῦν
[11, 488]   φησιν Μυρλεανὸς Ἀσκληπιάδης ἐν  τῷ   περὶ τῆς Νεστορίδος δύο ὦτα
[11, 477]   Ἀσκληπιάδης δ´ Μυρλεανὸς ἐν  τῷ   περὶ τῆς Νεστορίδος Σκύφει, φησί,
[11, 498]   Ἀσκληπιάδης δ´ Μυρλεανὸς ἐν  τῷ   περὶ τῆς Νεστορίδος φησὶν ὅτι
[11, 503]   ποτηρίων Ἀσκληπιάδης Μυρλεανὸς ἐν  τῷ   περὶ τῆς Νεστορίδος φησὶν ὅτι
[11, 496]   ὅτι ποτηρίου εἶδος προείρηται ἐν  τῷ   περὶ τοῦ βατιακίου λόγῳ. (ΠΡΟΧΥΤΗΣ
[11, 478]   εἶναι Διονύσου. Πολέμων δ´ ἐν  τῷ   περὶ τοῦ Δίου Κῳδίου φησί·
[11, 501]   Ἀπολλόδωρος δ´ Ἀθηναῖος ἐν  τῷ   περὶ τοῦ Κρατῆρος ῥησειδίῳ τὴν
[11, 462]   Ἱστοριῶν. Καὶ Πολέμων δ´ ἐν  τῷ   περὶ τοῦ Μορύχου ἐν Συρακούσαις
[11, 469]   οὗ τὸ μαρτύριον παρέξομαι ἐν  τῷ   περὶ τοῦ ῥυτοῦ λόγῳ. (ΕΦΗΒΟΣ.
[11, 486]   Μνημονεύει (τοῦ Λύκωνος) Δημοσθένης ἐν  τῷ   (περὶ τοῦ στεφάνου κἀν τῷ)
[11, 482]   φησιν Ἀντίοχος Ἀλεξανδρεὺς ἐν  τῷ   περὶ τῶν ἐν τῇ μέσῃ
[11, 479]   (ΚΟΤΤΑΒΙΣ. Ἁρμόδιος Λεπρεάτης ἐν  τῷ   περὶ τῶν κατὰ Φιγάλειαν Νομίμων
[11, 465]   ἱστορεῖ Ἁρμόδιος Λεπρεάτης ἐν  τῷ   περὶ τῶν κατὰ Φιγάλειαν Νομίμων.
[11, 504]   πίνοντα μέχρι τῆς ἕω. Κἀν  τῷ   περὶ Ψυχῆς δὲ Πλάτων
[11, 489]   τὰ περὶ τὴν ἀίδιον τροφὴν  τῷ   περιέχοντι κατὰ τὴν ἰδέαν τοῦ
[11, 484]   Περσικοῦ εἶδος ἀπὸ τῆς ἐν  τῷ   πίνειν λαβρότητος ὠνομασμένον. Πλατὺ δ´
[11, 466]   ὕδωρ τὸν οἶνον, ὅπως ἐν  τῷ   πίνειν ὑδαρεστέρῳ χρῷντο τῷ ποτῷ
[11, 464]   ἐπιδέξι´, πάτερ, λέγειν ἐπὶ  τῷ   πίνοντι. {Β. Τὸν ἐπιδέξια λέγειν;
[11, 480]   καὶ κυλιχνίδας. Καὶ Ἀλκαῖος ἐν  τῷ   ~(Πίνωμεν· τί τὰ λύχν´ ὀμμένομεν;
[11, 461]   οἱ ταῖς ἐξουσίαις χρώμενοι καὶ  τῷ   πλουτεῖν προτιμῶσι τὴν μέθην ταύτην,
[11, 460]   δὲ τὸ ῥῆμα καὶ παρὰ  τῷ   ποιητῇ· Οἰνοποτάζων γὰρ εἴρηκε. Καὶ
[11, 493]   Νῦν τὸ μὲν ἐπιτιμώμενόν ἐστι  τῷ   ποιητῇ ὅτι τοὺς μὲν λοιποὺς
[11, 466]   Θρᾳκίῳ νόμῳ ἄμυστιν οἰνοποτεῖν, ἀλλὰ  τῷ   πόματι φάρμακον ὑγείας ἐγκιρνάναι τὸν
[11, 466]   ἦν αὐτοῖς δηλώσας καθεῖναι διαπλέοντας  τῷ   Ποσειδῶνι εἰς τὸ πέλαγος παρθένον,
[11, 492]   δὲ τοὺς λέγοντας οὐκ οἰκείως  τῷ   ποτηρίῳ ἐντετυπῶσθαι τὰς Πλειάδας, ξηρῶν
[11, 491]   τοῦ ὅτι Πλειάδες ἦσαν ἐντετορευμέναι  τῷ   ποτηρίῳ, καθ´ ἕκαστον τῶν ὤτων
[11, 460]   Πολλῷ γ´ Βάκις διεχρῆτο  τῷ   ποτηρίῳ. Καὶ Φερεκράτης ἐν Τυραννίδι·
[11, 489]   δέ τινα ῥοπάλια δύο ὑποκεῖσθαι  τῷ   ποτηρίῳ πλάγια διὰ μήκους· ταῦτα
[11, 466]   (Ἔθος δ´ ἦν πρότερον ἐν  τῷ   ποτηρίῳ ὕδωρ ἐμβάλλεσθαι, μεθ´
[11, 466]   ἐν τῷ πίνειν ὑδαρεστέρῳ χρῷντο  τῷ   ποτῷ καὶ τούτου ποιησάμενοι τὴν
[11, 507]   τῶν ῥυάκων χάριν, ὅτε καὶ  τῷ   πρεσβυτέρῳ Διονυσίῳ (συγγενόμενος ἐκινδύνευσεν, δὶς
[11, 478]   λεγόμενον κότυλον, ὃν ὅμοιον ὄντα  τῷ   προειρημένῳ ἓν οὖς ἔχειν. Μνημονεύει
[11, 473]   οἴνου κάδον. (ΚΑΔΙΣΚΟΣ. Φιλήμων ἐν  τῷ   προειρημένῳ συγγράμματι ποτηρίου εἶδος. Ἀγγεῖον
[11, 478]   Ἀλκαῖος μνημονεύει. Διόδωρος δ´ ἐν  τῷ   πρὸς Λυκόφρονα παρὰ Σικυωνίοις καὶ
[11, 486]   Φιάλας Λυκιουργεῖς δύο. (Ἐν δὲ  τῷ   πρὸς Τιμόθεον γράφει· (Δίδωσιν ἀποθεῖναι
[11, 486]   τῷ (περὶ τοῦ στεφάνου κἀν  τῷ)   πρὸς Τιμόθεον ὑπὲρ χρέως λέγων
[11, 506]   λέγεσθαί ἐστιν ἄξιον, ἔν τε  τῷ   προτέρῳ τῶν εἰς αὐτὸν διαλόγων·
[11, 505]   καὶ Παρμενίδην καὶ ἑνὶ διαλόγῳ  τῷ   Πρωταγόρᾳ πολλούς, τοιαῦτα ἐν
[11, 477]   (Νίκανδρος δὲ Κολοφώνιος ἐν  τῷ   πρώτῳ τῶν Αἰτωλικῶν γράφει· Ἐν
[11, 462]   Τρηχινίαν καλεομένην. Πολέμων δ´ ἐν  τῷ   πρώτῳ τῶν πρὸς Ἀδαῖον καὶ
[11, 500]   Λακεδαιμόνιοι προσηγόρευον. (ΤΑΒΑΙΤΑΣ Ἀμύντας ἐν  τῷ   πρώτῳ τῶν τῆς Ἀσίας Σταθμῶν
[11, 492]   δέπας ὑπὸ δυεῖν Πελειάδων ὑποκειμένων  τῷ   πυθμένι, ἓξ δὲ τὰς πάσας
[11, 492]   δύο δὲ ὑποπυθμένες, τουτέστιν ὑπὸ  τῷ   πυθμένι οἷον ὑποπυθμένιοι· (ὥστε διακρατεῖσθαι
[11, 488]   Ἐκ μιᾶς οἱονεὶ ῥίζης, ἥτις  τῷ   πυθμένι προσκυρεῖ, καθ´ ἑκάτερον τὸ
[11, 502]   τις καὶ βαλανωτὴ φιάλη, ἧς  τῷ   πυθμένι χρυσοῖ ὑπέκειντο ἀστράγαλοι. Σῆμος
[11, 492]   οἴκοθεν ἦγ´ γεραιός Ἐν  τῷ   ῥά σφι κύκησε γυνὴ εἰκυῖα
[11, 498]   δὲ οὐδέτερον τὸ σκύφος, σὺν  τῷ   σ> κλινοῦμεν σκύφος σκύφους, ὡς
[11, 498]   Τούτου τινὲς τὴν γενικὴν σὺν  τῷ   σ> προφέρονται διὰ παντός, οὐκ
[11, 503]   ἐν τοῖς Ὀνοματικοῖς, τὸ ἐπὶ  τῷ   σκολίῳ διδόμενον, ὡς Ἀντιφάνης παρίστησιν
[11, 467]   (δεῖνόν ποτ´ ἦρεν ἀργυροῦν ἐν  τῷ   σκότῳ. {Β. Δεῖνον καὶ δεινόν,
[11, 498]   περὶ τῆς Νεστορίδος φησὶν ὅτι  τῷ   σκύφει καὶ τῷ κισσυβίῳ τῶν
[11, 498]   Ὀμφάλῃ· Οἶνος οὐκ ἔνι ἐν  τῷ   σκύφει, τὸ σκύφει ἰδίως ἀπὸ
[11, 499]   σκύφιον δέπας καλεῖ ἐν ἴσῳ  τῷ   σκυφοειδές· λέγει δ´ ἐπὶ τοῦ
[11, 477]   Ἵππαρχος Ἀνασῳζομένοις· Προσέχεις τι τούτῳ  τῷ   στρατιώτῃ τοῦ δε δειου ἀργύριον
[11, 506]   δὲ περὶ Ἀλκιβιάδου εἴρηκεν ἐν  τῷ   Συμποσίῳ οὐδ´ εἰς φῶς λέγεσθαί
[11, 502]   Μελέαγρος δ´ κυνικὸς ἐν  τῷ   Συμποσίῳ οὑτωσὶ γράφει· Κἀν τοσούτῳ
[11, 504]   πρὸ ὀφθαλμῶν ἔχοντες, ὃς ἐν  τῷ   Συμποσίῳ φησίν· δ´ αὖ
[11, 501]   τὴν στρογγύλην, τὴν ἀμφιθέουσαν κυκλοτερεῖ  τῷ   σχήματι. Ἀσκληπιάδης δ´ Μυρλεανὸς
[11, 481]   εἶναι τὸ ποτήριον καὶ στενὸν  τῷ   σχήματι, παρόμοιον πλοίῳ καλεῖται
[11, 502]   πρῶτον μὲν αὐτὸν ἐκπιεῖν, ἔπειτα  τῷ   Σωκράτει κελεύειν ἐγχεῖν. Παραμηκύνειν ἐγχειροῦντος
[11, 474]   μέσον τράχηλος, τὸ δὲ πρὸς  τῷ   τέλει καρχήσιον. ~(Ἔχει δὲ τοῦτο
[11, 507]   ἐστὶ τοῦτο ἐξ ὧν ἐν  τῷ   Τιμαίῳ λέγει· (Πέπονθά τι πάθος
[11, 480]   πυξίδα καλοῦσι κυλιχνίδα διὰ τὸ  τῷ   τόρνῳ κεκυλίσθαι. Ἐγένοντο δ´ ἐπίσημοι
[11, 468]   λέγειν, φησὶν Δίδυμος ἐν  τῷ   τοῦ δράματος ἐξηγητικῷ, ὅτι παρήκουσεν
[11, 474]   περὶ Ζωγράφων φησίν· Ἀθήνησιν ἐν  τῷ   τοῦ Πειρίθου γάμῳ πεποίηκεν (Ἵππυς
[11, 490]   τελειώσεως προσημαντικὰς Πλειάδας οἰκείως ἐνετόρευσε  τῷ   τοῦ σοφωτάτου Νέστορος ποιητὴς
[11, 500]   ἐξαπατηθήσεσθαι· ἦν γὰρ οὐδὲν ἐν  τῷ   τρόπῳ Λακωνικὸν οὐδ´ ἁπλοῦν ἔχων,
[11, 480]   καὶ λέγεται ἀπὸ τοῦ κυλίεσθαι  τῷ   τροχῷ· ἀφ´ ὧν καλεῖται τό
[11, 471]   καθάπερ εἴρηται, οὐκ ἔστιν πιστεῦσαι  τῷ   τυχόντι. Ἄλλοι δ´ ἱστοροῦσι θηρίκλειον
[11, 490]   Πλειάδας. Οἰκεῖον γὰρ τὰς προσημαινούσας  τῷ   τῶν ἀνθρώπων γένει τὰς ὥρας,
[11, 486]   πόθων. ΛΟΥΤΗΡΙΟΝ. Ἐπιγένης Μνηματίῳ ἐν  τῷ   τῶν ποτηρίων καταλόγῳ φησί· Κρατῆρες,
[11, 465]   Διόνυσον, ὅτι μιχθὲν τὸ γλεῦκος  τῷ   ὕδατι τότε πρῶτον ἐπόθη κεκραμένον.
[11, 508]   δὲ Δημοχάρης ῥήτωρ ἐν  τῷ   ὑπὲρ Σοφοκλέους πρὸς Φίλωνα, δανείσας
[11, 486]   πρὸς Τιμόθεον γράφει· (Δίδωσιν ἀποθεῖναι  τῷ   Φορμίωνι μετὰ τῶν χρημάτων καὶ
[11, 504]   δὲ τὸν Σωκράτην παράγει  τῷ   ψυκτῆρι πίνοντα μέχρι τῆς ἕω.




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philipe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 10/01/2008