Livre, pages |
[11, 496] |
Ἀτάκτοις
ἀγγεῖον
ξύλινον,
ἀφ´
οὗ
|
τοὺς |
ἀγροίκους
πίνειν.
Μνημονεύει
αὐτοῦ
καὶ |
[11, 466] |
(ΑΜΦΩΞΙΣ
ξύλινον
ποτήριον,
ᾧ
χρῆσθαι
|
τοὺς |
ἀγροίκους
Φιλητᾶς
φησ,
(τοὺς)
ἀμέλγοντας |
[11, 474] |
τοὺς
κανθάρους,
ὦ
τάλαν,
ἐκείνους
|
τοὺς |
ἁδρούς,
ταπεινὰ
δὲ
καὶ
γλαφυρὰ |
[11, 465] |
Λίμναις
Διονύσου
τὸ
γλεῦκος
φέροντας
|
τοὺς |
Ἀθηναίους
ἐκ
τῶν
πίθων
τῷ |
[11, 508] |
τοὺς
Λακεδαιμονίους
καὶ
τὸν
Σόλωνα
|
τοὺς |
Ἀθηναίους
καὶ
τὸν
Ζάλευκον
τοὺς |
[11, 502] |
μεγάλην.
Ψυκτῆρά
τις
προὔπινεν
ἄν,
|
τοὺς |
ἀθλίους
ἀπολλύων.
Ἐπιγένης
δ´
ἐν |
[11, 475] |
λέβης.
Σιληνὸς
δὲ
καὶ
Κλείταρχος
|
τοὺς |
Αἰολεῖς
φασιν
οὕτω
καλεῖν
τὸ |
[11, 505] |
εἶναι
λόγους
καὶ
μιμήσεις
ἢ
|
τοὺς |
Ἀλεξαμενοῦ
τοῦ
Τηίου
τοὺς
πρώτους |
[11, 463] |
εὐλόγως
φθονήσαι
νοῦν
ἔχων,
κατὰ
|
τοὺς |
Ἀλέξιδος
Ταραντίνους,
Οἳ
τῶν
πέλας
|
[11, 505] |
οὗτος»
ἐγκώμια
αὐτοῦ
διεξέρχεται,
ὁ
|
τοὺς |
ἄλλους
ἁπαξαπλῶς
κακολογήσας,
ἐν
μὲν |
[11, 508] |
αὐτοῦ
καὶ
τοὺς
Γοργίας,
(καὶ
|
τοὺς |
ἄλλους
δὲ
τοὺς
τοιούτους
διαλόγους, |
[11, 500] |
τινων
καλοῦνται.
Ἔχουσι
μέντοι
πρὸς
|
τοὺς |
ἄλλους
διαφοράν·
ἔπεστι
γὰρ
ἐπὶ |
[11, 503] |
Θυατειρηνὸς
καλεῖσθαί
φησι
ψυκτήρια
καὶ
|
τοὺς |
ἀλσώδεις
καὶ
συσκίους
τόπους
τοὺς |
[11, 466] |
χρῆσθαι
τοὺς
ἀγροίκους
Φιλητᾶς
φησ,
|
(τοὺς) |
ἀμέλγοντας
εἰς
αὐτὸ
καὶ
οὕτως |
[11, 506] |
ἔγραψέ
τι
τοιοῦτον·
Ὥσπερ
ἀγνοοῦντας
|
τοὺς |
ἀνθρώπους
ὅτι
καὶ
τὴν
ἀρχὴν |
[11, 509] |
πατρίδος
πικρῶς
τυραννήσας
οὐ
μόνον
|
τοὺς |
ἀρίστους
τῶν
πολιτῶν
ἐξήλασεν,
ἀλλὰ |
[11, 476] |
ποιητῶν
δὲ
πολλοὶ
παράγουσι
πίνοντας
|
τοὺς |
ἀρχαίους
κέρασι.
Πίνδαρος
μὲν
ἐπὶ |
[11, 489] |
ὁ
ποιητὴς
ἀπεικάζει
διὰ
τὸ
|
τοὺς |
ἀστέρας
περιφερεῖς
εἶναι
τοῖς
ἥλοις |
[11, 477] |
κήθιον
τὸ
χήτιον
τὸ
χωροῦν
|
τοὺς |
ἀστραγάλους.
Διονύσιος
δ´
ὁ
Σάμιος |
[11, 500] |
οἶνος
ἡδύς.
Διήνεγκαν
δὲ
μετὰ
|
τοὺς |
Βοιωτίους
οἱ
Ῥοδιακοὶ
λεγόμενοι
Δαμοκράτους |
[11, 508] |
διεξίοι
τοὺς
Τιμαίους
αὐτοῦ
καὶ
|
τοὺς |
Γοργίας,
(καὶ
τοὺς
ἄλλους
δὲ |
[11, 468] |
ποτήριον,
εἰς
ὃ
οἷόν
τε
|
τοὺς |
δακτύλους
διείρειν
ἑκατέρωθεν·
ἄλλοι
δὲ |
[11, 468] |
εἰς
ὅ
ἐστιν
οἷόν
τε
|
τοὺς |
δακτύλους
ἑκατέρωθεν
διείρειν.
Οἳ
δὲ |
[11, 472] |
φάσκων
τινὰς
ἔχοντας
θηρικλείους
πομπεύειν,
|
τοὺς |
δὲ
καρχήσια.
Ὁποῖον
δ´
ἐστὶ |
[11, 506] |
αὐτοῦ
καὶ
δεικνύναι
ὡς
ἔπλαττε
|
τοὺς |
διαλόγους.
(Ὅτι
δὲ
καὶ
δυσμενὴς |
[11, 500] |
τούτοις
ποιούμενος
τὸν
λόγον
πρὸς
|
τοὺς |
Διοσκόρους,
καλῶν
αὐτοὺς
ἐπὶ
ξένια· |
[11, 475] |
(πρὸς
τὴν
τράπεζαν
φάσκων
προσεληλυθέναι
|
τοὺς |
δράκοντας
καὶ
γενέσθαι
περὶ
τὰ |
[11, 489] |
διὰ
μήκους·
ταῦτα
δ´
εἶναι
|
τοὺς |
δύο
πυθμένας.
Ὁποῖόν
τι
καὶ |
[11, 469] |
ἐγὼ
καὶ
τοὺς
ἐφήβους,
Σωσία,
|
τοὺς |
δυσχερεῖς.
(ΗΔΥΠΟΤΙΔΕΣ.
Ταύτας
φησὶν
ὁ |
[11, 502] |
Φερεκράτης
δὲ
ἢ
ὁ
πεποιηκὼς
|
τοὺς |
εἰς
αὐτὸν
ἀναφερομένους
Πέρσας
φησί· |
[11, 506] |
Θεμιστοκλέα,
Μένωνα
δὲ
ἐπαινεῖ
τὸν
|
τοὺς |
Ἕλληνας
προδόντα.
Ἐν
δὲ
τῷ |
[11, 466] |
ἐν
ταῖς
Ἐπιστολαῖς
ταῖς
πρὸς
|
τοὺς |
ἐν
τῇ
Ἀσίᾳ
σατράπας
φέρεταί |
[11, 501] |
βαλανείων
κυκλοειδῆ
ταῖς
κατασκευαῖς
ὄντα
|
τοὺς |
ἐξαγωγοὺς
ἔχει
κατὰ
μέσον,
ἐφ´ |
[11, 471] |
Ἰφικρατίς·
ταῦτα
γὰρ
πρότερον
συνιστορεῖν
|
τοὺς |
εὑρόντας.
Φαίνεται
δ´
ἔτι
καὶ |
[11, 469] |
Ῥοδιακὰς
ὅλος
ἀπηνέχθην
ἐγὼ
καὶ
|
τοὺς |
ἐφήβους,
Σωσία,
τοὺς
δυσχερεῖς.
(ΗΔΥΠΟΤΙΔΕΣ. |
[11, 463] |
ἀποδημίας
δὲ
τυγχάνειν
ἡμᾶς
αἰεὶ
|
τοὺς |
ζῶντας,
ὥσπερ
εἰς
πανήγυρίν
τινα
|
[11, 488] |
ἥλων
ἀποτελοῦσα.
Πεπάρθαι
δὲ
λέγεται
|
τοὺς |
ἥλους
ὑπὸ
τοῦ
ποιητοῦ
οὐχ |
[11, 461] |
τοῦτο.
Χαλεποὺς
γὰρ
καὶ
πλήκτας
|
τοὺς |
ἥρωας
νομίζουσι
καὶ
μᾶλλον
νύκτωρ |
[11, 464] |
ἑαυτὸν
ἡλικίας
οὐκ
ἀσίτους
εἶναι
|
τοὺς |
θεωροῦντας.
~(Φανόδημος
δὲ
πρὸς
τῷ |
[11, 471] |
Ἀλεξανδρεὺς
ἀπὸ
τοῦ
τὸν
Διόνυσον
|
τοὺς |
θῆρας
κλονεῖν
σπένδοντα
ταῖς
κύλιξι |
[11, 508] |
τοὺς
Ἀθηναίους
καὶ
τὸν
Ζάλευκον
|
τοὺς |
Θουρίους,
καὶ
αὐτόν,
εἴπερ
ἦσαν |
[11, 467] |
τὸ
εὔκολον
πολλάκις
παραλαμβάνουσι.
Καὶ
|
τοὺς |
ἵππους
τοὺς
τὸ
ἐγκεχαραγμένον
ἔχοντας |
[11, 494] |
γὰρ
αὐτοῦ
τοὺς
χόας
καὶ
|
τοὺς |
καδίσκους
συγκεραυνώσω
σποδῶν
καὶ
τἄλλα |
[11, 507] |
ἡμέρα,
εἰ
πάντας
ἐθελήσαιμι
ἐπελθεῖν
|
τοὺς |
κακῶς
ἀκούσαντας
ὑπὸ
τοῦ
σοφοῦ. |
[11, 482] |
ποτε
πλεῖον
πιεῖν
βουληθεῖεν,
προσπαρετίθεσαν
|
τοὺς |
καλουμένους
κοτύλους,
κάλλιστα
καὶ
εὐποτώτατα |
[11, 505] |
οὕτως
γράφει·
Οὐκοῦν
οὐδὲ
ἐμμέτρους
|
τοὺς |
καλουμένους
Σώφρονος
μίμους
μὴ
φῶμεν |
[11, 466] |
τε
τὸν
κοντὸν
ποοῦ
καὶ
|
τοὺς |
κάλως
ἔκλυε
καὶ
χάλα
πόδα. |
[11, 474] |
Ἡρωίνῃ·
Ἀλλ´
οὐδὲ
κεραμεύουσι
νῦν
|
τοὺς |
κανθάρους,
ὦ
τάλαν,
ἐκείνους
τοὺς |
[11, 466] |
Καὶ
τὸ
πλεῖστον
δὲ
εἰς
|
τοὺς |
κοττάβους
κατανήλισκον.
(Ἔνδοξοι
δὲ
τορευταὶ |
[11, 473] |
Ἀγγεῖον
δ´
ἐστὶν
ἐν
ᾧ
|
τοὺς |
κτησίους
Δίας
ἐγκαθιδρύουσιν,
ὡς
Ἀντικλείδης |
[11, 508] |
γε
ἔδει
καθάπερ
τὸν
Λυκοῦργον
|
τοὺς |
Λακεδαιμονίους
καὶ
τὸν
Σόλωνα
τοὺς |
[11, 492] |
τοῖς
ὀνόμασιν
ἑπτά.
(Πρὸς
δὲ
|
τοὺς |
λέγοντας
οὐκ
οἰκείως
τῷ
ποτηρίῳ |
[11, 506] |
Ἐν
δὲ
τῷ
Μένωνι
καὶ
|
τοὺς |
μεγίστους
(παρ´
Ἀθηναίοις
γενομένους
Ἀριστείδην |
[11, 493] |
ἐπιτιμώμενόν
ἐστι
τῷ
ποιητῇ
ὅτι
|
τοὺς |
μὲν
λοιποὺς
εἶπε
μογέοντας
ἀείρειν |
[11, 483] |
Κωθωνισμοῦ
ἐπιστολῇ
φησιν
οὕτως·
Συμβαίνει
|
τοὺς |
μὲν
πολὺν
ἄκρατον
ἐν
ταῖς |
[11, 504] |
καὶ
παιῶνας
ἐτράποντο.
Καὶ
ὁ
|
τοὺς |
μίμους
δὲ
πεποιηκώς,
οὓς
αἰεὶ |
[11, 508] |
οὐ
τοῖς
οὖσιν
ἀνθρώποις
γράψαι
|
τοὺς |
νόμους,
ἀλλὰ
τοῖς
ὑπ´
αὐτοῦ |
[11, 502] |
καὶ
τὰ
Ῥοδιακὰ
κόμισον
λαβὼν
|
τοὺς |
παῖδας.
Εἶτ´
οἴσεις
μόνος
ψυκτῆρα, |
[11, 505] |
ἐκ
νέου
στρατεύεσθαι,
παραδούς
τε
|
τοὺς |
παῖδας
ταῖς
γυναιξὶ
τρέφειν
Πάλιν |
[11, 506] |
Λακεδαιμονίους
δὲ
ἐπαινῶν
ἐπαινεῖ
καὶ
|
τοὺς |
πάντων
Ἑλλήνων
ἐχθροὺς
Πέρσας.
(Καὶ |
[11, 466] |
λευκὸν
ἀντείνουσα
πῆχυν.
Ἐντεῦθεν
ἐννοοῦμεν
|
τοὺς |
παρ´
Αἰσχύλῳ
ἀγκυλητοὺς
κοττάβους.
Λέγονται |
[11, 499] |
πολλάκις
οἶδά
σε
παραγινόμενον
εἰς
|
τοὺς |
παρ´
ἐμοὶ
πότους,
ἐν
οἷς |
[11, 505] |
Γοργίας
τὸν
Πλάτωνος
διάλογον
πρὸς
|
τοὺς |
παρόντας
εἶπεν
ὅτι
οὐδὲν
τούτων |
[11, 476] |
ποτηρίοις.
Αἰσχύλος
δ´
ἐν
Περραιβίσι
|
τοὺς |
Περραιβοὺς
παρίστησιν
ἀντὶ
ποτηρίων
τοῖς |
[11, 508] |
ἄν
τις
εὕροι·
ἀλλοτρίους
δὲ
|
τοὺς |
πλείους,
ὄντας
(ἐκ
τῶν
Ἀριστίππου |
[11, 483] |
ποτηρίου
τούτου
καὶ
ἀκρατοκώθωνας
καλοῦσι
|
τοὺς |
πλέονα
ἄκρατον
σπῶντας,
ὡς
Ὑπερείδης |
[11, 506] |
ᾧ
πρῶτον
μὲν
κακολογεῖ
πάντας
|
τοὺς |
ποιητάς,
ἔπειτα
καὶ
τοὺς
ὑπὸ |
[11, 507] |
καὶ
ἐνεργὰ
ἰδεῖν,
οὕτω
κἀγὼ
|
τοὺς |
πολίτας
οὓς
διαγράφω.
(Περὶ
δὲ |
[11, 508] |
τῶν
μὲν
τοῖς
νόμοις
ἐμμένειν
|
τοὺς |
πολίτας,
(τῶν
δὲ
τοῦ
Πλάτωνος |
[11, 464] |
τέχνας
ἐκπωμάτων.
Τὴν
δὲ
μανίαν
|
τοὺς |
πολλούς
φησιν
ὁ
Χρύσιππος
ἐν |
[11, 504] |
κρατηρίζωμεν,
ἄνδρες
φίλοι
οὕτως
δὲ
|
τοὺς |
πότους
Λυσανίας
φησὶν
ὁ
Κυρηναῖος |
[11, 505] |
ἢ
τοὺς
Ἀλεξαμενοῦ
τοῦ
Τηίου
|
τοὺς |
πρώτους
γραφέντας
τῶν
Σωκρατικῶν
διαλόγων, |
[11, 466] |
αὐτὸς
περὶ
γραμματικοῦ
ποτηρίου
ποιεῖ
|
τοὺς |
Σατύρους
τάδε
λέγοντας·
(Ὁ
δὲ |
[11, 499] |
οἷον
σκύθος
τις
διὰ
τὸ
|
τοὺς |
Σκύθας
περαιτέρω
τοῦ
δέοντος
μεθύσκεσθαι. |
[11, 505] |
τὸν
ὁμώνυμον
αὑτῷ
διάλογον
πρὸς
|
τοὺς |
συνήθεις
ἔφη
Ὡς
καλῶς
οἶδε |
[11, 493] |
γὰρ
αὐτοῦ
σύνταξιν
βασιλικήν,
μεταπεμψάμενος
|
τοὺς |
ταμίας
ἐκέλευσεν,
ἐὰν
παραγένηται
ὁ |
[11, 493] |
δὲ
τῷ
βασιλεῖ
προσελθὼν
κατεμέμφετο
|
τοὺς |
ταμίας.
~(Πτολεμαῖος
δὲ
μεταπεμψάμενος
αὐτοὺς |
[11, 508] |
τοίνυν
τούτων
εἴ
τις
διεξίοι
|
τοὺς |
Τιμαίους
αὐτοῦ
καὶ
τοὺς
Γοργίας, |
[11, 467] |
πολλάκις
παραλαμβάνουσι.
Καὶ
τοὺς
ἵππους
|
τοὺς |
τὸ
ἐγκεχαραγμένον
ἔχοντας
σαμφόρας
καλοῦσιν. |
[11, 508] |
Γοργίας,
(καὶ
τοὺς
ἄλλους
δὲ
|
τοὺς |
τοιούτους
διαλόγους,
ἐν
οἷς
καὶ |
[11, 503] |
τοὺς
ἀλσώδεις
καὶ
συσκίους
τόπους
|
τοὺς |
τοῖς
θεοῖς
ἀνειμένους,
ἐν
οἷς |
[11, 489] |
κυκλοειδῆ
κατεσκευάσαντο
καὶ
τοὺς
τρίποδας
|
τοὺς |
τοῖς
θεοῖς
καθαγιζομένους,
(φθόεις
κυκλοτερεῖς |
[11, 489] |
τὴν
τράπεζαν
κυκλοειδῆ
κατεσκευάσαντο
καὶ
|
τοὺς |
τρίποδας
τοὺς
τοῖς
θεοῖς
καθαγιζομένους, |
[11, 506] |
Κλεινίαν
μαινόμενόν
τε
ἀποφαίνει
καὶ
|
τοὺς |
υἱοὺς
αὐτοῦ
ἠλιθίους
Μειδίαν
τε |
[11, 475] |
τοῦ
κερχήσιον·
διὸ
καὶ
Ὅμηρος
|
τοὺς |
ὑπὸ
δίψους
κρατουμένους
καρχαλέους
εἶπεν. |
[11, 506] |
πάντας
τοὺς
ποιητάς,
ἔπειτα
καὶ
|
τοὺς |
ὑπὸ
τοῦ
δήμου
προαγομένους,
Φανοσθένη |
[11, 464] |
δοξομανεῖς
καλοῦσι
τοὺς
φιλοδόξους,
(καθάπερ
|
τοὺς |
φιλογύνας
γυναικομανεῖς
καὶ
τοὺς
φιλόρνιθας |
[11, 464] |
Τινὲς
δὲ
καὶ
δοξομανεῖς
καλοῦσι
|
τοὺς |
φιλοδόξους,
(καθάπερ
τοὺς
φιλογύνας
γυναικομανεῖς |
[11, 464] |
(καθάπερ
τοὺς
φιλογύνας
γυναικομανεῖς
καὶ
|
τοὺς |
φιλόρνιθας
ὀρνιθομανεῖς,
τὸ
αὐτὸ
σημαινόντων |
[11, 466] |
διαπράττουσι,
νικῶσιν
δίκας,
εὐδαιμονοῦσιν,
ὠφελοῦσι
|
τοὺς |
φίλους.
Αὔξει
γὰρ
καὶ
τρέφει |
[11, 494] |
πότου;
ἐγᾦδα.
Συντρίψω
γὰρ
αὐτοῦ
|
τοὺς |
χόας
καὶ
τοὺς
καδίσκους
συγκεραυνώσω |
[11, 495] |
κύλικα,
Εὐφρόνιος
δὲ
ἐν
Ὑπομνήμασι
|
τοὺς |
χόας.
(ΠΕΛΛΑ
ἀγγεῖον
σκυφοειδές,
πυθμένα |
[11, 508] |
αὐτοῦ
διαπλαττομένοις,
ὥστε
καὶ
ζητεῖσθαι
|
τοὺς |
χρησομένους.
Ἐχρῆν
οὖν
ἃ
πείσει |
[11, 489] |
καὶ
τοῦτ´
ἔφρασεν
ὁ
ποιητής,
|
τοὺς |
χρυσοῦς
ἥλους
παρατιθεὶς
τῇ
τοῦ |
[11, 488] |
οὖν
λέγουσιν
ἔξωθεν
δεῖν
ἐμπείρεσθαι
|
τοὺς |
χρυσοῦς
ἥλους
τῷ
ἀργυρῷ
ἐκπώματι |
[11, 462] |
ὑπολαβόντες.
Κυλικρᾶνες
δὲ
λέγονται,
ὅτι
|
τοὺς |
ὤμους
κεχαραγμένοι
κύλικας
ἦσαν.
(Οἶδα |