Livre, pages |
[11, 488] |
ῥοπάλων.
Καὶ
ἐπὶ
τοῦ
ξίφους
|
(τοῦ |
Ἀγαμέμνονος·
Ἀμφὶ
δ´
ἄρ´
ὤμοισιν |
[11, 466] |
Τὸ
δὲ
ἄλεισον
ἤτοι
ἀπὸ
|
τοῦ |
ἄγαν
λεῖον
εἶναι
ἢ
ὅτι |
[11, 495] |
ὠνομάζοντο.
Ὁ
δὲ
τύπος
ἦν
|
τοῦ |
ἀγγείου
πρότερον
μὲν
(τοῖς
Παναθηναικοῖς |
[11, 488] |
μετεωριζόμεναι
κατὰ
μὲν
τὴν
ἀπόστασιν
|
τοῦ |
ἀγγείου
φυλάττουσι
τὴν
διάσχισιν,
κατὰ |
[11, 500] |
τῶν
τῆς
Ἀσίας
Σταθμῶν
περὶ
|
τοῦ |
ἀερομέλιτος
καλουμένου
διαλεγόμενος
γράφει
οὕτως· |
[11, 497] |
προείρηται,
ἱστοροῦντος
τοῦτο
καὶ
Ἀπολλοδώρου
|
τοῦ |
Ἀθηναίου.
Πολέμων
δ´
ἐν
πρώτῳ |
[11, 496] |
ἐστὶ
δὲ
τὸ
δρᾶμα
διασκευὴ
|
τοῦ |
Αἱρησιτείχους
~(Ἔσθ´
ὑποχέασθαι
πλείονας·
πιεῖν |
[11, 506] |
ὡς
καὶ
ἡ
Ἀλκυὼν
Λέοντος
|
τοῦ |
Ἀκαδημαικοῦ,
ὥς
φησι
Νικίας
ὁ |
[11, 506] |
Πέρσας.
(Καὶ
τὸν
ἀδελφὸν
δὲ
|
τοῦ |
Ἀλκιβιάδου
Κλεινίαν
μαινόμενόν
τε
ἀποφαίνει |
[11, 486] |
Βοιώτιος
ἐξ
Ἐλευθερῶν,
υἱὸς
Μύρωνος
|
τοῦ |
ἀνδριαντοποιοῦ,
ὡς
Πολέμων
φησὶν
ἐν |
[11, 506] |
περὶ
Ἀνδρείας
Μελησίαν
τὸν
Θουκυδίδου
|
τοῦ |
ἀντιπολιτευσαμένου
Περικλεῖ
καὶ
Λυσίμαχον
τὸν |
[11, 494] |
συλλαβὴν
(βι)
καὶ
τὴν
τελευταίαν
|
τοῦ |
Ἀπολλωνίου,
εὑρήσεις
σαυτὸν
ἀπειληφότα
κατὰ |
[11, 489] |
τοὺς
χρυσοῦς
ἥλους
παρατιθεὶς
τῇ
|
τοῦ |
ἀργυροῦ
ἐκπώματος
φύσει,
τὴν
τῶν |
[11, 481] |
μηδὲ
ὦτα.
Πτολεμαῖος
δὲ
ὁ
|
τοῦ |
Ἀριστονίκου
τὰ
κυφά.
Νίκανδρος
δ´ |
[11, 466] |
Οἴδαμεν
δὲ
καὶ
τὸ
Βαθυκλέους
|
τοῦ |
Ἀρκάδος
ποτήριον,
ὃ
σοφίας
ἆθλον |
[11, 466] |
ἀμβροσίαν.
Οὐ
πόρρω
δέ
ἐστι
|
τοῦ |
ἀρυστίχου
ὁ
ἀρύβαλλος,
ἀπὸ
τοῦ |
[11, 466] |
τοῦ
ἀρυστίχου
ὁ
ἀρύβαλλος,
ἀπὸ
|
τοῦ |
ἀρύτειν
καὶ
βάλλειν.
Λέγουσι
δὲ |
[11, 502] |
Σωκράτει
κελεύειν
ἐγχεῖν.
Παραμηκύνειν
ἐγχειροῦντος
|
τοῦ |
Ἀρχεβούλου,
εὐκαιρότατα
προχέων
ὁ
παῖς |
[11, 488] |
τέχνης
λόγον,
ὡς
καὶ
ἐπὶ
|
τοῦ |
Ἀχιλλέως
σκήπτρου·
Ὣς
φάτο
χωόμενος, |
[11, 481] |
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Θ'
(Φερεκράτης
Κοριαννοῖ·
Ἐκ
|
τοῦ |
βαλανείου
γὰρ
δίεφθος
ἔρχομαι,
ξηρὰν |
[11, 466] |
κάρτα
φείδῃ.
(ΑΝΤΙΓΟΝΙΣ
ἔκπωμα
ἀπὸ
|
τοῦ |
βασιλέως
Ἀντιγόνου,
ὡς
ἀπὸ
Σελεύκου |
[11, 466] |
φιάλη
ἡ
βατιάκη.
Ἀλεξάνδρου
δὲ
|
τοῦ |
βασιλέως
ἐν
ταῖς
Ἐπιστολαῖς
ταῖς |
[11, 502] |
τῆς
τ´
ἀδελφῆς
προσλαβὼν
τῆς
|
τοῦ |
βασιλέως
ταὔτ´,
ἀπνευστί
τ´
ἐκπιὼν
|
[11, 502] |
Ἄλεξις
ἐν
Ὑποβολιμαίῳ·
Ἐγὼ
Πτολεμαίου
|
τοῦ |
βασιλέως
τέτταρα
χυτρίδι´
ἀκράτου
τῆς |
[11, 497] |
σαννάκια.
ΣΕΛΕΥΚΙΣ.
Ὅτι
ἀπὸ
Σελεύκου
|
τοῦ |
βασιλέως
τὴν
προσηγορίαν
ἔσχεν
τὸ |
[11, 508] |
οὕτω
ψυχρῶς
συνέταξε
τὴν
ἑταιρίαν
|
τοῦ |
βασιλέως
ὥστε
οὐκ
ἐξῆν
τοῦ |
[11, 496] |
εἶδος
προείρηται
ἐν
τῷ
περὶ
|
τοῦ |
βατιακίου
λόγῳ.
(ΠΡΟΧΥΤΗΣ
εἶδος
ἐκπώματος, |
[11, 496] |
τὴν
προσηγορίαν
ἔσχεν
ἀπὸ
Προυσίου
|
τοῦ |
Βιθυνίας
βασιλεύσαντος
καὶ
ἐπὶ
τρυφῇ |
[11, 494] |
τοῦ
Σωσιγένους
τὸ
σι>
καὶ
|
τοῦ |
Βίωνος
τὴν
πρώτην
συλλαβὴν
(βι) |
[11, 462] |
τὴν
κύλικα
ναυστολοῦσιν
ἀναπλέοντες
μέχρι
|
τοῦ |
γενέσθαι
τὴν
ἐπὶ
τοῦ
νεὼ |
[11, 463] |
γὰρ
ὁ
οἶνος
καὶ
τὴν
|
τοῦ |
γήρως
δυσθυμίαν
φησὶ
Θεόφραστος
ἐν |
[11, 467] |
κίβδηλον
ἀπὸ
στομάτων.
Μνημονεύει
δὲ
|
τοῦ |
γραμματικοῦ
ἐκπώματος
ὡς
οὕτως
καλουμένου |
[11, 504] |
κύλικος
ἑρπούσης
κύκλῳ.
Αἰτοῦντος
δὲ
|
τοῦ |
γραμματικοῦ
Λεωνίδου
μεῖζον
ποτήριον
καὶ |
[11, 490] |
σχηματισμοῦ
τοῦ
κατὰ
τὴν
πρόσθεσιν
|
τοῦ |
γράμματος·
ἔπειτα
δ´
ὅτι
τὸ |
[11, 463] |
ὁ
οἰνοχόος
ὅσον
ἂν
ἀποπίῃ
|
τοῦ |
δ´
ἐπιδέξια
πίνειν
μνημονεύει
καὶ |
[11, 477] |
Προσέχεις
τι
τούτῳ
τῷ
στρατιώτῃ
|
τοῦ |
δε
δειου
ἀργύριον
οὗτος
οὐδαμόθεν, |
[11, 493] |
ἀπὸ
τῆς
τραπέζης
τὸ
ποτήριον,
|
τοῦ |
δὲ
Νέστορος
αὐτὸ
ῥᾳδίως
βαστάζοντος |
[11, 473] |
λευκῷ
καὶ
ἐκ
τοῦ
ὤμου
|
τοῦ |
δεξιοῦ
καὶ
ἐκ
τοῦ
μετώπου |
[11, 499] |
διὰ
τὸ
τοὺς
Σκύθας
περαιτέρω
|
τοῦ |
δέοντος
μεθύσκεσθαι.
~Ἱερώνυμος
δ´
ὁ |
[11, 506] |
ποιητάς,
ἔπειτα
καὶ
τοὺς
ὑπὸ
|
τοῦ |
δήμου
προαγομένους,
Φανοσθένη
τὸν
Ἄνδριον |
[11, 477] |
Αἰτωλικῶν
γράφει·
Ἐν
τῇ
ἱεροποιίῃ
|
τοῦ |
Διδυμαίου
Διὸς
κισσοῦ
σπονδοποιέονται
πετάλοισιν, |
[11, 506] |
Περικλεῖ
καὶ
Λυσίμαχον
τὸν
Ἀριστείδου
|
τοῦ |
δικαίου,
τῆς
τῶν
πατέρων
ἀρετῆς |
[11, 501] |
τῶν
μερῶν.
Παρθένιος
δ´
ὁ
|
τοῦ |
Διονυσίου
ἀμφίθετον
ἀκούει
τὴν
ἀπύθμενον |
[11, 467] |
ποτήρια,
γυάλας.
Παρθένιος
δ´
ὁ
|
τοῦ |
Διονυσίου
ἐν
αʹ
περὶ
τῶν |
[11, 479] |
Κοτυλίσκος
δὲ
καλεῖται
ὁ
ἱερὸς
|
τοῦ |
Διονύσου
κρατηρίσκος,
καὶ
οἷς
χρῶνται |
[11, 495] |
Τρέχουσι
δ´
ἐκ
τοῦ
ἱεροῦ
|
τοῦ |
Διονύσου
μέχρι
τοῦ
τῆς
Σκιράδος |
[11, 465] |
τὰς
(πηγὰς)
Νύμφας
καὶ
τιθήνας
|
τοῦ |
Διονύσου,
ὅτι
τὸν
οἶνον
αὐξάνει |
[11, 467] |
τοῖς
προκειμένοις
οὖν
οἱ
Σάτυροι
|
τοῦ |
Διονύσου
τὴν
τελευταίαν
συλλαβὴν
διὰ |
[11, 492] |
τῶν
Πλειάδων,
ἄλλην
δὲ
πρὸς
|
τοῦ |
Διὸς
ἐνίεσθαι
χάριν
τοῦ
σῴζειν |
[11, 492] |
ἐτόρευσεν.
Τοῦτο
μέντοι
καὶ
ἐπὶ
|
τοῦ |
Διὸς
σημαίνειν
πείθονται
τὸν
ποιητὴν |
[11, 478] |
Πολέμων
δ´
ἐν
τῷ
περὶ
|
τοῦ |
Δίου
Κῳδίου
φησί·
(Μετὰ
δὲ |
[11, 468] |
φησὶν
ὁ
Δίδυμος
ἐν
τῷ
|
τοῦ |
δράματος
ἐξηγητικῷ,
ὅτι
παρήκουσεν
Ὁμήρου |
[11, 475] |
κεγχροειδῆ,
καὶ
εἴρηται
κατὰ
ἐναλλαγὴν
|
τοῦ |
ει>
πρὸς
τὸ
α>
ἀντὶ |
[11, 476] |
τοῦ
κέρατος;
οἷον
κερατήρ,
ἀπὸ
|
τοῦ |
εἰς
τὸ
κέρας
ἐγχεῖσθαι
τὸ |
[11, 496] |
τοσοῦτον
δὲ
πίνουσιν
ὥστε
ἀντὶ
|
τοῦ |
εἰσφέρειν
αὐτοὶ
ἐκφέρονται,
ἐπειδὰν
μηκέτι |
[11, 475] |
ἐστι
τὸ
σκαφίον.
(ΚΕΛΕΒΗ.
Τούτου
|
τοῦ |
ἐκπώματος
Ἀνακρέων
μνημονεύει·
Ἄγε
δή, |
[11, 471] |
κύλιξι
ταύταις
κατ´
αὐτῶν.
(Μνημονεύει
|
τοῦ |
ἐκπώματος
καὶ
Ἀντιφάνης
ἐν
Ὁμοίοις |
[11, 465] |
δὲ
πρὸς
τῷ
ἱερῷ
φησι
|
τοῦ |
ἐν
Λίμναις
Διονύσου
τὸ
γλεῦκος |
[11, 479] |
ποιήσας
τὸν
ἐπιγραφόμενον
Ἑλλαδικὸν
περὶ
|
τοῦ |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
λέγων
Μεταποντίνων
ναοῦ |
[11, 493] |
τὸν
ποιητήν.
Ἀπὸ
γὰρ
τούτου
|
τοῦ |
ἑξαμέτρου
(πλεῖον
ἐόν,
Νέστωρ
δ´ |
[11, 504] |
Πλάτωνα,
λέγει
που
κἠκρατηρίχημες»
ἀντὶ
|
τοῦ |
ἐπεπώκειμεν.
Ἀλλὰ
μήν,
πρὸς
θεῶν» |
[11, 502] |
ὃ
δίδοσθαι
τῷ
ἁρπασθέντι
ὑπὸ
|
τοῦ |
ἐραστοῦ
φησιν
Ἑρμῶναξ.
ΧΑΛΚΙΔΙΚΑ
ποτήρια, |
[11, 501] |
Τίμαρχος
δ´
ἐν
τετάρτῳ
περὶ
|
τοῦ |
Ἐρατοσθένους
Ἑρμοῦ
(Πεπαῖχθαί
τις
ἂν |
[11, 465] |
Διόπερ
καὶ
Εὐριπίδης
ἕνα
τῶν
|
τοῦ |
Ἡλίου
ἵππων
φησὶν
εἶναι
Βακχίου |
[11, 489] |
εἶναι
σφαιροειδῆ,
λαμβάνοντες
ἔκ
τε
|
τοῦ |
ἡλίου
καὶ
τῆς
σελήνης
τοῦ |
[11, 469] |
Ἡρακλείας
παρὰ
Νηρέως
φησὶ
τὴν
|
τοῦ |
Ἡλίου
φιάλην
κομίσασθαι
τὸν
Ἡρακλέα |
[11, 467] |
ὡς
Μαρσύας
γράφει
ὁ
ἱερεὺς
|
τοῦ |
Ἡρακλέους
οὕτως·
ὅταν
εἰσίῃ
ὁ |
[11, 499] |
τῷ
σκυφοειδές·
λέγει
δ´
ἐπὶ
|
τοῦ |
Ἡρακλέους·
(Σκύφιον
δὲ
λαβὼν
δέπας |
[11, 508] |
πολλοὺς
δὲ
κἀκ
τῶν
Βρύσωνος
|
τοῦ |
Ἡρακλεώτου.
Ἀλλὰ
τὰ
κατὰ
τὸν |
[11, 463] |
εἰς
πανήγυρίν
τινα
ἀφειμένους
ἐκ
|
τοῦ |
θανάτου
καὶ
τοῦ
σκότους
εἰς |
[11, 466] |
λέγοντας·
(Ὁ
δὲ
σκύφος
με
|
τοῦ |
θεοῦ
καλεῖ
πάλαι
τὸ
γράμμα |
[11, 498] |
Ὀμφάλῃ·
(Ὁ
δὲ
σκύφος
με
|
τοῦ |
θεοῦ
καλεῖ.
Σιμωνίδης
δὲ
Οὐατόεντα |
[11, 480] |
τούτου
τάττουσι,
καθότι
Ὅμηρος
ἐπὶ
|
τοῦ |
Θερσίτου·
Φοξὸς
ἔην
κεφαλήν.
Καὶ |
[11, 505] |
καὶ
ἀκριβῶς
εἰδὼς
τὴν
προδοσίαν
|
τοῦ |
Θεσσαλοῦ
Μένωνος,
ὅτι
αὐτὸς
αἴτιος |
[11, 475] |
ἐπ´
εὐθείας
ἐξωτέρω.
Ἐπὶ
δὲ
|
τοῦ |
θωρακίου
εἰς
ὕψος
ἀνήκουσα
καὶ |
[11, 495] |
καλούμενον
ὦσχον.
Τρέχουσι
δ´
ἐκ
|
τοῦ |
ἱεροῦ
τοῦ
Διονύσου
μέχρι
τοῦ |
[11, 479] |
Κοτύλη
δὲ
καλεῖται
καὶ
ἡ
|
τοῦ |
ἰσχίου
κοιλότης,
καὶ
αἱ
τοῦ |
[11, 467] |
μόνον
ἐκφωνῆται
καὶ
ὅταν
συζευγνυμένου
|
τοῦ |
ἰῶτα.
Κἀν
τοῖς
προκειμένοις
οὖν |
[11, 473] |
ἔλαιον,
παγκαρπία·
ἅπερ
ἔμβαλε.
Μνημονεύει
|
τοῦ |
καδίσκου
καὶ
Στράττις
ὁ
κωμικὸς |
[11, 476] |
τοῖς
κέρασιν
ἔπινον
δῆλον
ἐκ
|
τοῦ |
καὶ
μέχρι
νῦν
λέγεσθαι,
ὅταν |
[11, 469] |
τῶν
ποτηρίων
καὶ
τοῖς
πένησι
|
τοῦ |
καλλωπισμοῦ
τούτου
μεταδιδόντων.
(Μνημονεύει
δ´ |
[11, 504] |
(Εἰς
ταῦτά
τις
ἀποβλέπων
τὰ
|
τοῦ |
καλοῦ
Ξενοφῶντος
ἐπιγινώσκειν
δυνήσεται
ἣν |
[11, 466] |
κυμβία
αἴρου
τὰ
μείζω,
κεὐθὺ
|
τοῦ |
καρχησίου
ἄνελκε
τὴν
γραῦν,
τὴν |
[11, 490] |
μὲν
ἐκ
τοῦ
ποιητικοῦ
σχηματισμοῦ
|
τοῦ |
κατὰ
τὴν
πρόσθεσιν
τοῦ
γράμματος· |
[11, 460] |
εἶναι
νομίζω
ζητῆσαι
ὑμᾶς
πρὸ
|
τοῦ |
καταλόγου
τῶν
ποτηρίων,
ὧν
πλῆρές |
[11, 497] |
(Ἡδύλος
δ´
ἐν
Ἐπιγράμμασι
περὶ
|
τοῦ |
κατασκευασθέντος
ὑπὸ
Κτησιβίου
τοῦ
μηχανοποιοῦ |
[11, 486] |
τινὲς
οὕτως
καλοῦνται
ἀπὸ
Λύκωνος
|
τοῦ |
κατεσκευασμένου,
ὡς
καὶ
Κονώνειοι
αἱ |
[11, 484] |
εἶδος
οὕτως
λεγόμενον
ἢ
ἀπὸ
|
τοῦ |
κεράμου,
ὡς
τὰ
Ἀττικὰ
σκεύη, |
[11, 476] |
μή
μοι
δίδου,
ἐκ
δὲ
|
τοῦ |
κέρατος
αὖ
μοι
δὸς
πιεῖν |
[11, 476] |
αὐτῷ
τὸ
ὕδωρ,
ἢ
ἀπὸ
|
τοῦ |
κέρατος;
οἷον
κερατήρ,
ἀπὸ
τοῦ |
[11, 475] |
ει>
πρὸς
τὸ
α>
ἀντὶ
|
τοῦ |
κερχήσιον·
διὸ
καὶ
Ὅμηρος
τοὺς |
[11, 506] |
καὶ
Μυρωνίδου,
ἀλλ´
οὐδ´
αὐτοῦ
|
τοῦ |
Κίμωνος.
Καὶ
ὁ
Κρίτων
δ´ |
[11, 494] |
τῆς
κύλικός
ἐστιν
ἄξιόν
τε
|
τοῦ |
κλέους
τοῦ
τῆς
ἑορτῆς.
Οὗ |
[11, 486] |
λοιβίδας
τὰ
σπονδεῖα
ὑπὸ
Ἀντιμάχου
|
τοῦ |
Κολοφωνίου.
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΙΑ'
ΛΕΣΒΙΟΝ
ὅτι |
[11, 489] |
τροφὴν
κυκλοτερὲς
ἐποίησαν
κατὰ
μίμημα
|
τοῦ |
κόσμου.
Τὸ
δὲ
τοῦ
Νέστορος |
[11, 487] |
δὲ
μάνης
καὶ
τὸ
ἐπὶ
|
τοῦ |
κοττάβου
ἐφεστηκός,
ἐφ´
οὗ
τὰς |
[11, 479] |
ἵνα
πάντες
εἰς
τὸ
μέσον
|
τοῦ |
κοττάβου
τεθέντος
(ἐξ
ἀποστήματος
ἴσου |
[11, 501] |
ὁ
Ἀθηναῖος
ἐν
τῷ
περὶ
|
τοῦ |
Κρατῆρος
ῥησειδίῳ
τὴν
κατὰ
τὸν |
[11, 473] |
δεξιοῦ
καὶ
ἐκ
τοῦ
μετώπου
|
τοῦ |
κροκίου,
καὶ
ἐσθεῖναι
ὅ
τι |
[11, 481] |
ὁ
Σάμιος
ἐν
ἕκτῳ
περὶ
|
τοῦ |
Κύκλου)
τὸ
αὐτὸ
οἴεται
εἶναι |
[11, 477] |
ὁ
Σάμιος
ἐν
τοῖς
περὶ
|
τοῦ |
Κύκλου
(τὸ
Ὁμηρικὸν
κισσύβιον
κυμβίον |
[11, 461] |
ἢ
τὸ
ἄηθες
τῆς
πόσεως
|
τοῦ |
Κύκλωπος,
ἐπεὶ
τὰ
πολλὰ
ἐγαλακτοπότει. |
[11, 480] |
κεράμεα
ποτήρια
καὶ
λέγεται
ἀπὸ
|
τοῦ |
κυλίεσθαι
τῷ
τροχῷ·
ἀφ´
ὧν |
[11, 480] |
ὁ
Ἐρετριεὺς
ἐν
Ἀλκμαίωνι
ἀντὶ
|
τοῦ |
κύλικες
παραγώγως
κυλιχνίδας
εἴρηκε
διὰ |
[11, 504] |
τοῦ
Ξενοφῶντος
μέμνηται.
Καὶ
περὶ
|
τοῦ |
Κύρου
οὖν
ὃ
μὲν
λέγει |
[11, 483] |
Εὔμολπος
δὲ
ποτηρίου
γένος,
ἀπὸ
|
τοῦ |
κυφὸν
εἶναι.
Σιμάριστος
δὲ
τὸ |
[11, 483] |
Κώθωνες
διμέτρητοι
βʹ
(Περὶ
δὲ
|
τοῦ |
κωθωνίζεσθαι
καὶ
ὅτι
χρήσιμός
ἐστι |
[11, 477] |
κιβώριά
τινα
δοκοῦντα
πεποιῆσθαι
πολυτελῶς,
|
τοῦ |
κώθωνος
εὖ
μάλα
προβεβηκότος,
λαβὼν |
[11, 494] |
ἂν
ἀπὸ
τοῦ
πότου
παύσειε,
|
τοῦ |
λίαν
πότου;
ἐγᾦδα.
Συντρίψω
γὰρ |
[11, 466] |
ποιησάμενοι
τὴν
ἀπόλαυσιν
ἧττον
ὀρέγοιντο
|
τοῦ |
λοιποῦ.
Καὶ
τὸ
πλεῖστον
δὲ |
[11, 486] |
αἱ
ὑπὸ
Κόνωνος
ποιηθεῖσαι.
Μνημονεύει
|
(τοῦ |
Λύκωνος)
Δημοσθένης
ἐν
τῷ
(περὶ |
[11, 506] |
τὸ
ἐπίγραμμα,
ἀλλὰ
καὶ
Ἀρχελάου
|
τοῦ |
Μακεδονίας
βασιλέως,
(ὃν
οὐ
μόνον |
[11, 493] |
ἀντὶ
τοῦ
ὃ
λαμβάνοντες
ἐπὶ
|
τοῦ |
Μαχάονος·
Ἀλλ´
ὃς
μὲν
μογέων |
[11, 493] |
ὁ
γέρων
ἀμογητὶ
ἄειρεν»
ἀπὸ
|
τοῦ |
μέσου
ἐξελόντες
τὸ
γέρων
τάξομεν |
[11, 473] |
ὤμου
τοῦ
δεξιοῦ
καὶ
ἐκ
|
τοῦ |
μετώπου
τοῦ
κροκίου,
καὶ
ἐσθεῖναι |
[11, 497] |
περὶ
τοῦ
κατασκευασθέντος
ὑπὸ
Κτησιβίου
|
τοῦ |
μηχανοποιοῦ
ῥυτοῦ
μνημονεύων
φησί·
Ζωροπόται, |
[11, 493] |
μὲν
μογέων
ἀποκινήσασκε
τραπέζης,
ἐκ
|
τοῦ |
μογέων
δηλοῦσθαι
νομίζοντες,
ἐπειδὴ
τέτρωται. |
[11, 462] |
Πολέμων
δ´
ἐν
τῷ
περὶ
|
τοῦ |
Μορύχου
ἐν
Συρακούσαις
φησὶν
ἐπ´ |
[11, 489] |
μίμημα
τοῦ
κόσμου.
Τὸ
δὲ
|
τοῦ |
Νέστορος
καὶ
ἰδιαίτερόν
ἐστιν.
Ἔχει |
[11, 489] |
ἵσταται
τὸ
ποτήριον.
~(Καὶ
τὸ
|
τοῦ |
Νέστορος
οὖν
δέπας
φασὶν
εἶναι |
[11, 489] |
πυρῶδες.
(Ὑποθέμενος
οὖν
κατηστερισμένον
τὸ
|
τοῦ |
Νέστορος
ποτήριον
μεταβαίνει
καὶ
ἐπὶ |
[11, 461] |
Τί
οὖν
ἔχομεν
λέγειν
περὶ
|
τοῦ |
Νέστορος
ποτηρίου,
ὃ
μόλις
ἂν |
[11, 487] |
οὖσαν.
(ΝΕΣΤΟΡΙΣ.
Περὶ
τῆς
ἰδέας
|
τοῦ |
Νέστορος
ποτηρίου
φησὶν
ὁ
ποιητής· |
[11, 462] |
μέχρι
τοῦ
γενέσθαι
τὴν
ἐπὶ
|
τοῦ |
νεὼ
τῆς
Ἀθηνᾶς
ἀόρατον
ἀσπίδα· |
[11, 471] |
πρεσβείαν
ἕτερά
τε
δῶρα
παρὰ
|
τοῦ |
Νικοδήμου
καὶ
κύλικα
θηρικλείαν
λαβὼν |
[11, 504] |
τῶν
παρατυχόντων
οὐδὲ
κατὰ
μικρὸν
|
τοῦ |
Ξενοφῶντος
μέμνηται.
Καὶ
περὶ
τοῦ |
[11, 488] |
ἐπὶ
τῶν
ῥοπάλων.
Καὶ
ἐπὶ
|
τοῦ |
ξίφους
(τοῦ
Ἀγαμέμνονος·
Ἀμφὶ
δ´ |
[11, 493] |
οἴονταί
τινες,
τὸ
ὃς
ἀντὶ
|
τοῦ |
ὃ
λαμβάνοντες
ἐπὶ
τοῦ
Μαχάονος· |
[11, 493] |
δὲ
τὸ
ὃς
ἀντὶ
προτακτικοῦ
|
τοῦ |
ὃ
Ὅμηρος
οὐδέποτε
τίθησι·
τοὔμπαλιν |
[11, 477] |
συγχρήσει
τῶν
ὀνομάτων,
λέγων
ἐπὶ
|
τοῦ |
οἰκείου
ξένου
τοῦ
παρὰ
τῷ |
[11, 502] |
Ἀρχεβούλου,
εὐκαιρότατα
προχέων
ὁ
παῖς
|
τοῦ |
οἰναρίου
ἀνατρέπει
τὸν
ψυκτῆρα.
Ἄλεξις |
[11, 504] |
(οὕτως
οὐ
βιαζόμενοι
μεθύειν
ὑπὸ
|
τοῦ |
οἴνου,
ἀλλ´
ἀναπειθόμενοι
πρὸς
τὸ |
[11, 495] |
ὄλπας
ἐκάλουν,
χρώμενοι
πρὸς
τὴν
|
τοῦ |
οἴνου
ἔγχυσιν,
καθάπερ
Ἴων
ὁ |
[11, 461] |
μὴ
αἰτιάσεταί
τις
τὴν
δύναμιν
|
τοῦ |
οἴνου,
ἣν
αὐτὸς
Ὅμηρος
ἐξηγήσατο, |
[11, 477] |
Ὀδυσσεὺς
ὁρῶν
ταῦτα
ποιοῦντα
πληρώσας
|
τοῦ |
οἴνου
κυμβίον
δίδωσι
πιεῖν.
(ΚΙΒΩΡΙΟΝ. |
[11, 507] |
εἰλήφειν
ἢ
παρὰ
σοῦ
τὴν
|
τοῦ |
οἴνου
πρόποσιν.
Ἐδόκει
γὰρ
Πλάτων |
[11, 490] |
ὑπὸ
τοῦ
Ὠρίωνος.
(Ἡ
δὲ
|
τοῦ |
ὀνόματος
ἐκτροπή,
καθ´
ἣν
αἱ |
[11, 497] |
βατιακῶν
μνησθεὶς
καὶ
τῇ
γελοιότητι
|
τοῦ |
ὀνόματος
προσπαίξας
φησί·
(ω(
Σαννάκρα) |
[11, 473] |
δ´
ἐν
Παμφίλῳ
πολλάκις
μεμνημένος
|
τοῦ |
ὀνόματός
φησιν·
Ἐγὼ
δὲ
(καὶ |
[11, 494] |
ἢ
ἐκπέταλον
ποτήριον.
Μνημονεύει
δὲ
|
τοῦ |
ὀξυβάφου
ὡς
ποτηρίου
καὶ
Εὔβουλος |
[11, 475] |
τὴν
κελέβην
φησὶ
τίθεσθαι
ἐπὶ
|
τοῦ |
ὀρθοῦ
ποτηρίου
οἷον
Προυσιάδος
καὶ |
[11, 493] |
οὐδέποτε
τίθησι·
τοὔμπαλιν
δὲ
ἀντὶ
|
τοῦ |
ὃς
ὑποτακτικοῦ
παραλαμβάνει
τὸ
προτακτικὸν |
[11, 491] |
νόμον
Πελειάδας
ὠνομακέναι.
(Ἀποδεδειγμένου
οὖν
|
τοῦ |
ὅτι
Πλειάδες
ἦσαν
ἐντετορευμέναι
τῷ |
[11, 467] |
τὴν
δίφθογγον
ἔδει
σημαίνειν
διὰ
|
τοῦ |
οὖ
μόνου
γράφουσι.
Παραπλησίως
δὲ |
[11, 467] |
Διονύσου
τὴν
τελευταίαν
συλλαβὴν
διὰ
|
τοῦ |
οὖ
μόνου
ὡς
βραχέος
ἐγκεχαραγμένου |
[11, 489] |
φύσει,
τὴν
τῶν
ἀστέρων
καὶ
|
τοῦ |
οὐρανοῦ
ἐκτυπῶν
κατὰ
τὴν
ἰδέαν |
[11, 477] |
ἀμφοτέρους
ὅδε
χείσεται.
Καὶ
ἡ
|
τοῦ |
ὄφεως
κατάδυσις
χειή,
ἡ
καταδεχομένη |
[11, 466] |
καὶ
ποικίλαις
ἰδέαις
ποτηρίων,
παντὸς
|
τοῦ |
πανταχόθεν
κατακομιζομένου
κεράμου
τὴν
ἰδέαν |
[11, 477] |
λέγων
ἐπὶ
τοῦ
οἰκείου
ξένου
|
τοῦ |
παρὰ
τῷ
Ἀθηναίῳ
Πόλλιδι
συνεστιασθέντος |
[11, 505] |
κατεπειγούσης
χρείας
ὅτι
παιδικὰ
γεγόνοι
|
τοῦ |
Παρμενίδου
Ζήνων
ὁ
πολίτης
αὐτοῦ. |
[11, 507] |
Οὗτος
γὰρ
εἶπεν
ὡς
ἡ
|
τοῦ |
Πατρόκλου
ψυχὴ
Ἄιδόσδε
κατῆλθεν
ὃν |
[11, 474] |
Ζωγράφων
φησίν·
Ἀθήνησιν
ἐν
τῷ
|
τοῦ |
Πειρίθου
γάμῳ
πεποίηκεν
(Ἵππυς
τὴν |
[11, 497] |
φησίν·
Ὁ
Βελλεροφόντης
ἐστὶν
ἀπὸ
|
τοῦ |
Πηγάσου
τὴν
πύρπνοον
Χίμαιραν
εἰσηκοντικώς. |
[11, 507] |
πολλοὺς
εἰπὼν
κακῶς
οὐδ´
αὐτοῦ
|
τοῦ |
Πλάτωνος
ἀπέσχετο,
ἀλλὰ
καλέσας
αὐτὸν |
[11, 508] |
ἐμμένειν
τοὺς
πολίτας,
(τῶν
δὲ
|
τοῦ |
Πλάτωνος
καὶ
προσκαταγελᾶν;
ὁ
δ´ |
[11, 508] |
δὴ
γνωριζομένων,
Δράκοντος
καὶ
αὐτοῦ
|
τοῦ |
Πλάτωνος
καὶ
Σόλωνος,
τῶν
μὲν |
[11, 507] |
Ὑπομνήμασι
περὶ
τῆς
πρὸς
πάντας
|
τοῦ |
Πλάτωνος
κακοηθείας
λέγων
γράφει
καὶ |
[11, 505] |
Δελφοῖς
ἑαυτοῦ
χρυσῆς
εἰκόνος,
εἰπόντος
|
τοῦ |
Πλάτωνος,
ὅτε
εἶδεν
αὐτόν,
(Ἥκει |
[11, 505] |
καὶ
ἐλθεῖν
εἰς
λόγους
τὸν
|
τοῦ |
Πλάτωνος
Σωκράτην
μόλις
ἡ
ἡλικία |
[11, 490] |
ὄρνεις
εἶναι
πρῶτον
μὲν
ἐκ
|
τοῦ |
ποιητικοῦ
σχηματισμοῦ
τοῦ
κατὰ
τὴν |
[11, 488] |
δὲ
λέγεται
τοὺς
ἥλους
ὑπὸ
|
τοῦ |
ποιητοῦ
οὐχ
ὅτι
ἔξωθεν
πρόσκεινται |
[11, 479] |
τοῦ
ἰσχίου
κοιλότης,
καὶ
αἱ
|
τοῦ |
πολύποδος
ἐν
ταῖς
πλεκτάναις
ἐπιφύσεις |
[11, 466] |
Νηρῇσι
διέτριβεν,
αὐτὸς
δὲ
τὰς
|
τοῦ |
(Ποσειδῶνος
ἔβοσκεν
ἵππους·
καί
ποτε |
[11, 485] |
τὸ
βάθος
παρίστησιν
ὁ
κωμικὸς
|
τοῦ |
ποτηρίου.
Ἀντιφάνης
δὲ
ἐν
Ἀσκληπιῷ· |
[11, 466] |
ἐγκεχαραγμένα.
Ἄλεξις·
(Τὴν
ὄψιν
εἴπω
|
τοῦ |
ποτηρίου
γέ
σοι
πρώτιστον.
Ἦν |
[11, 501] |
πιεῖν
ἅλις
παρέχουσα·
μείζων
γὰρ
|
τοῦ |
ποτηρίου.
Ἡ
δὲ
(ἀμφίθετος
καὶ) |
[11, 488] |
καὶ
λέγει
δύο
πυθμένας
εἶναι
|
τοῦ |
ποτηρίου;
(ἰδίως
δὲ
καὶ
τοῦτο |
[11, 488] |
Αὗται
μέχρι
τοῦ
χείλους
διήκουσαι
|
τοῦ |
ποτηρίου
καὶ
μικρὸν
ἔτι
μετεωριζόμεναι |
[11, 470] |
τὰς
ἀνατολάς,
αἰνισσόμενος
τὸ
κοῖλον
|
τοῦ |
ποτηρίου.
Λέγει
δ´
οὕτως·
Ἠέλιος |
[11, 489] |
ὁ
Μυρλεανός,
τάδε
λέγω
περὶ
|
τοῦ |
ποτηρίου.
Οἱ
παλαιοὶ
καὶ
τὰ |
[11, 489] |
συμβέβηκεν
εἰς
ὀξὺ
τὸν
φυσικὸν
|
τοῦ |
ποτηρίου
πυθμένα,
ὥστε
ὑπὸ
δυοῖν |
[11, 483] |
παλαιὸν
οἴκων
κτῆμα.
Ἀπὸ
δὲ
|
τοῦ |
ποτηρίου
τούτου
καὶ
ἀκρατοκώθωνας
καλοῦσι |
[11, 469] |
ποτε
ἐν
Κυψέλοις
Ἀδαῖος.
Μνημονεύει
|
τοῦ |
ποτηρίου
τούτου
καὶ
Ἐπίνικος
ἐν |
[11, 489] |
πυθμένας
ὑποτίθεσθαι,
τὸν
μὲν
οἷον
|
τοῦ |
ποτηρίου
φέροντα
τὸν
ὅλον
ὄγκον |
[11, 494] |
αὐτόν,
πῶς
τις
ἂν
ἀπὸ
|
τοῦ |
πότου
παύσειε,
τοῦ
λίαν
πότου; |
[11, 498] |
τῷ
λευκολόφῳ
μεστὸν
ἐξέπινον,
ἀντὶ
|
τοῦ |
προέπινον.
Κυρίως
γάρ
ἐστι
τοῦτο |
[11, 490] |
ἀπλανῶν
ἄστρων
ὑπείληφε,
δῆλον
ἐκ
|
τοῦ |
προτάττειν
αὐτὰς
κατὰ
τὴν
τῶν |
[11, 477] |
παρὰ
Πρυτάνιδι
δειπνοῦντα
καὶ
ἐπιδεικνυμένου
|
τοῦ |
Πρυτάνιδος
κιβώριά
τινα
δοκοῦντα
πεποιῆσθαι |
[11, 493] |
μέσου
ἐξελόντες
τὸ
γέρων
τάξομεν
|
τοῦ |
πρώτου
στίχου
πρὸς
τὴν
ἀρχὴν |
[11, 474] |
μέσον
ἐπιεικῶς,
ὦτα
ἔχον
μέχρι
|
τοῦ |
πυθμένος
καθήκοντα.
Ἐστὶ
δὲ
ἱκανῶς |
[11, 497] |
Σῳζούσῃ
καταλέγων
τινὰ
ποτήρια
καὶ
|
τοῦ |
ῥυτοῦ
ἐμνήσθη,
ὡς
προεῖπον·
(Ἡδύλος |
[11, 469] |
μαρτύριον
παρέξομαι
ἐν
τῷ
περὶ
|
τοῦ |
ῥυτοῦ
λόγῳ.
(ΕΦΗΒΟΣ.
Τὸ
καλούμενον |
[11, 498] |
ὁ
σκύφος,
ὡς
λύχνος,
ἄνευ
|
τοῦ |
σ>
προοισόμεθα,
ὅτε
δὲ
οὐδέτερον |
[11, 467] |
Διονύσου.
Τὸ
δὲ
σὰν
ἀντὶ
|
τοῦ |
σίγμα
Δωρικῶς
εἰρήκασιν.
Οἱ
γὰρ |
[11, 463] |
ἀφειμένους
ἐκ
τοῦ
θανάτου
καὶ
|
τοῦ |
σκότους
εἰς
τὴν
διατριβὴν
εἰς |
[11, 498] |
σκύφει,
τὸ
σκύφει
ἰδίως
ἀπὸ
|
τοῦ |
σκύφος
σχηματίσας
οὐδετέρως
ἔφη.
Ὁμοίως |
[11, 507] |
ἐπελθεῖν
τοὺς
κακῶς
ἀκούσαντας
ὑπὸ
|
τοῦ |
σοφοῦ.
Ἀλλὰ
μὴν
οὐδ´
Ἀντισθένη |
[11, 490] |
προσημαντικὰς
Πλειάδας
οἰκείως
ἐνετόρευσε
τῷ
|
τοῦ |
σοφωτάτου
Νέστορος
ὁ
ποιητὴς
ποτηρίῳ· |
[11, 486] |
Λύκωνος)
Δημοσθένης
ἐν
τῷ
(περὶ
|
τοῦ |
στεφάνου
κἀν
τῷ)
πρὸς
Τιμόθεον |
[11, 476] |
κιρνᾶται
ὁ
οἶνος
κρατὴρ
ἀπὸ
|
τοῦ |
συγκιρνᾶσθαι
ἐν
αὐτῷ
τὸ
ὕδωρ, |
[11, 508] |
τοῦ
βασιλέως
ὥστε
οὐκ
ἐξῆν
|
τοῦ |
συσσιτίου
μετασχεῖν,
εἰ
μή
τις |
[11, 480] |
κύλικες
γίνονται
καὶ
ἐν
τῇ
|
τοῦ |
συσσίτου
ἡμῶν
Ἀθηναίου
πατρίδι
Ναυκράτει. |
[11, 489] |
τῷ
περιέχοντι
κατὰ
τὴν
ἰδέαν
|
τοῦ |
σχήματος
ἀφομοιοῦν
εἶναι
δίκαιον
ἐνόμιζον. |
[11, 489] |
τοῦ
ἡλίου
καὶ
τῆς
σελήνης
|
τοῦ |
σχήματος
ἐναργεῖς
τὰς
φαντασίας,
καὶ |
[11, 484] |
τὰ
Ἀττικὰ
σκεύη,
ἢ
ἀπὸ
|
τοῦ |
σχήματος
ἐπιχωριάσαντος
ἐκεῖ,
ὥσπερ
αἱ |
[11, 470] |
ἔκπωμά
τι
παρ´
Ἀττικοῖς
ἀπὸ
|
τοῦ |
σχήματος
ὀνομασθέν,
φησὶν
Πάμφιλος
ἐν |
[11, 492] |
πρὸς
τοῦ
Διὸς
ἐνίεσθαι
χάριν
|
τοῦ |
σῴζειν
τὸν
ἀριθμὸν
αὐτῶν,
ποιητικῶς |
[11, 484] |
δοκεῖ
μοι
ποιεῖν
τινα
καὶ
|
τοῦ |
σώματος
κάθαρσιν
καὶ
τῆς
ψυχῆς |
[11, 507] |
καὶ
κατὰ
τὴν
ἀπόλυσιν
χωριζομένη
|
τοῦ |
σώματος
παρὰ
προτέρῳ
εἴρηται
Ὁμήρῳ. |
[11, 494] |
τοῦ
Σωτῆρος
τὸ
σω>
καὶ
|
τοῦ |
Σωσιγένους
τὸ
σι>
καὶ
τοῦ |
[11, 494] |
ὦ
θαυμάσιε
λυτικέ,
ἐὰν
ἀφέλῃς
|
τοῦ |
Σωτῆρος
τὸ
σω>
καὶ
τοῦ |
[11, 490] |
ἐπειδὴ
κεῖνται
ἐπὶ
τῆς
οὐρᾶς
|
τοῦ |
ταύρου.
~(Καὶ
Αἰσχύλος
δ´
ἐκφανέστερον |
[11, 462] |
τῷ
Γῆς
Ὀλυμπίας
ἱερῷ
(ἐκτὸς
|
τοῦ |
τείχους
ἐσχάραν
τινὰ
εἶναι,
ἀφ´ |
[11, 502] |
δ´
ἄκατον
ὠνόμαζέ
νιν,
ὡς
|
τοῦ |
Τελέστου
ἄκατον
τὴν
φιάλην
εἰρηκότος. |
[11, 505] |
καὶ
μιμήσεις
ἢ
τοὺς
Ἀλεξαμενοῦ
|
τοῦ |
Τηίου
τοὺς
πρώτους
γραφέντας
τῶν |
[11, 466] |
ιϚ
Νόστων.
Περὶ
Γρᾶ
διηγούμενος
|
τοῦ |
τὴν
ἀποικίαν
εἰς
Λέσβον
στείλαντος |
[11, 470] |
αὐτὸν
διαπλεῦσαι,
(τοῦτο
πρώτου
εἰπόντος
|
τοῦ |
τὴν
Τιτανομαχίαν
ποιήσαντος.
Φερεκύδης
δ´ |
[11, 497] |
ἐμφαινόντων
τῶν
δημιουργῶν
ὡς
καὶ
|
τοῦ |
τῆς
Ἀμαλθείας
ἐστὶν
ὀλβιώτερον
τὸ |
[11, 494] |
ἐστιν
ἄξιόν
τε
τοῦ
κλέους
|
τοῦ |
τῆς
ἑορτῆς.
Οὗ
μὲν
ἦμεν |
[11, 495] |
τοῦ
ἱεροῦ
τοῦ
Διονύσου
μέχρι
|
τοῦ |
τῆς
Σκιράδος
Ἀθηνᾶς
ἱεροῦ,
καὶ |
[11, 466] |
εὖ
ἀκοντίζειν.
Ὠνομάσθη
οὖν
ἀπὸ
|
τοῦ |
τῆς
χειρὸς
σχηματισμοῦ,
ὃν
ποιούμενοι |
[11, 471] |
(Πάμφιλος
δ´
ὁ
Ἀλεξανδρεὺς
ἀπὸ
|
τοῦ |
τὸν
Διόνυσον
τοὺς
θῆρας
κλονεῖν |
[11, 497] |
ἴσως
χωρεῖ
χόα.
Περὶ
δὲ
|
τοῦ |
τρίτου
λέγων
φησίν·
Ὁ
Βελλεροφόντης |
[11, 503] |
τἄλλα
πάντα.
Διονύσιος
δὲ
ὁ
|
τοῦ |
Τρύφωνος
ἐν
τῷ
περὶ
Ὀνομάτων |
[11, 490] |
ἴσῳ
τῷ
οὐρείας
κατὰ
παράλειψιν
|
τοῦ |
υ>
ἐπειδὴ
κεῖνται
ἐπὶ
τῆς |
[11, 475] |
ἤτοι
λείβειν·
τοῦτο
δὲ
ἐπὶ
|
τοῦ |
ὑγροῦ
συνήθως
ἔταττον,
ἀφ´
οὗ |
[11, 489] |
μείζονα
κυκλοειδῆ
περιγραφὴν
ἔξαρσιν
ἔχοντα
|
τοῦ |
ὕψους
σύμμετρον,
τὸν
δὲ
κατ´ |
[11, 507] |
Ἥδιον
ἂν
παρὰ
Σωκράτους
τὴν
|
τοῦ |
φαρμάκου
κύλικα
εἰλήφειν
ἢ
παρὰ |
[11, 483] |
τετάρτῳ
(περὶ
Ἀλεξανδρείας
ἀναγράφων
τὴν
|
τοῦ |
Φιλαδέλφου
πομπὴν
καὶ
καταλέγων
πολλὰ |
[11, 497] |
Δοκεῖ
δὲ
σκευοποιηθῆναι
ὑπὸ
πρώτου
|
τοῦ |
Φιλαδέλφου
Πτολεμαίου
βασιλέως
φορήματα
γενέσθαι |
[11, 475] |
πᾶν
ποτήριον
κελέβη
(καλεῖται
ἀπὸ
|
τοῦ |
χέειν
εἰς
αὐτὸ
τὴν
λοιβὴν |
[11, 488] |
ἀλλήλων
διεστῶσαι
διάστημα.
Αὗται
μέχρι
|
τοῦ |
χείλους
διήκουσαι
τοῦ
ποτηρίου
καὶ |
[11, 488] |
δὲ
τὸ
ἀπολῆγον
πρὸς
τὴν
|
τοῦ |
χείλους
ἔρεισιν
πάλιν
συμφυεῖς
εἰσιν. |
[11, 477] |
Ἄλλοι
δὲ
ἐτυμολογοῦσιν
αὐτὸ
ἀπὸ
|
τοῦ |
χεῖσθαι,
τὸ
δ´
ἐστὶ
χωρεῖν· |
[11, 502] |
Ἡρωίνῃ
καταλέγων
πολλὰ
ποτήρια
καὶ
|
τοῦ |
ψυγέως
οὕτως
μνημονεύει·
Τὴν
θηρίκλειον |
[11, 470] |
τρίτῃ
τῶν
Ἱστοριῶν
προειπὼν
περὶ
|
τοῦ |
Ὠκεανοῦ
ἐπιφέρει·
Ὁ
δ´
Ἡρακλῆς |
[11, 470] |
ταῖς
ἵπποις,
ἐπὴν
δύνῃ,
διὰ
|
τοῦ |
Ὠκεανοῦ
τὴν
νύκτα
πρὸς
ἑῴην, |
[11, 473] |
ὦτα
ἐρίῳ
λευκῷ
καὶ
ἐκ
|
τοῦ |
ὤμου
τοῦ
δεξιοῦ
καὶ
ἐκ |
[11, 490] |
τῆς
μητρὸς
αὐτῶν
Πληιόνης
ὑπὸ
|
τοῦ |
Ὠρίωνος.
(Ἡ
δὲ
τοῦ
ὀνόματος |