Alphabétiquement     [«   »]
τήνδε 4
τηνδὶ 2
Τῆς 3
τῆς 129
τἠτέρῃ 1
Τί 5
τί 13
Fréquences     [«    »]
116 περὶ
104 τοῖς
116 ὡς
129 τῆς
132 γὰρ
137 Καὶ
139 μὲν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre XI

τῆς


Livre, pages
[11, 483]   ἀρχαικὸν ἦν τὸ τοιοῦτον (δὲ)  τῆς   ἀγωγῆς γένος καὶ νῦν
[11, 507]   σύνολον ἦμεν, τίς χάρις ταύτης  τῆς   ἀθανασίας; ~Οἱ δὲ συντεθέντες ὑπ´
[11, 509]   ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, (ἔλεξεν· ἄνδρες  τῆς   Ἀθηναίων χθονός. Μέχρι τούτων ἡμῖν
[11, 462]   γενέσθαι τὴν ἐπὶ τοῦ νεὼ  τῆς   Ἀθηνᾶς ἀόρατον ἀσπίδα· καὶ οὕτως
[11, 472]   Πολέμων δ´ ἐν πρώτῳ περὶ  τῆς   Ἀθήνησιν Ἀκροπόλεως οὐδετέρως ὠνόμασεν εἰπών·
[11, 464]   αὐτοῖς ὡς ἁμαρτάνουσι μανικῶς καὶ  τῆς   ἀληθείας ἐπὶ πλεῖστον ἀπαρτωμένοις. (Ἡμεῖς
[11, 506]   τῆς Θεμιστοκλέους φείδεται κατηγορίας οὐδὲ  τῆς   Ἀλκιβιάδου καὶ Μυρωνίδου, ἀλλ´ οὐδ´
[11, 488]   ἔξω τε ὀλίγῳ προὔχουσι, μετέωροι  τῆς   ἄλλης ἐπιφανείας ὄντες. (Καὶ περὶ
[11, 497]   τῶν δημιουργῶν ὡς καὶ τοῦ  τῆς   Ἀμαλθείας ἐστὶν ὀλβιώτερον τὸ κέρας
[11, 476]   Ξενοφῶν δ´ ἐν τῇ ζʹ  τῆς   Ἀναβάσεως διηγούμενος τὸ παρὰ τῷ
[11, 463]   διατριβῆς χάριν μόνον ἐστὶν ὑποκόρισμα  τῆς   ἀνθρωπίνης μοίρας; ἐγὼ γάρ, εἰ
[11, 491]   συμφυῆ πάλιν ἐπὶ τέλει γίνεται  τῆς   ἀποστάσεως αὐτῶν. Ὅταν οὖν εἴπῃ·
[11, 505]   αἴτιος ἐγένετο (τοῖς περὶ Κλέαρχον  τῆς   ἀπωλείας τῆς ὑπὸ Τισσαφέρνου γενομένης,
[11, 500]   Ἀμύντας ἐν τῷ πρώτῳ τῶν  τῆς   Ἀσίας Σταθμῶν περὶ τοῦ ἀερομέλιτος
[11, 482]   ἐκπωμάτων. Ἦσαν δὲ καὶ οὗτοι  τῆς   αὐτῆς κεραμείας. Ὅταν δ´ Ἔφιππος
[11, 466]   τῶν ἐν Μηθύμνῃ τινὲς περὶ  τῆς   ἀφεθείσης εἰς τὴν θάλασσαν παρθένου
[11, 494]   ἐποίησέ σε, τῆς συμμετρίας καὶ  τῆς   ἀφελείας οὕνεκα. Κἀν τοῖς Βαβυλωνίοις
[11, 463]   πλεῖστα γελάσῃ καὶ πίῃ καὶ  τῆς   Ἀφροδίτης ἀντιλάβηται τὸν χρόνον τοῦτον
[11, 475]   αὐτῷ θωράκιον, τετράγωνον πάντῃ πλὴν  τῆς   βάσεως καὶ τῆς κορυφῆς· αὗται
[11, 506]   φησι φίλτατον ὄντα (Ἀρχελάῳ) Φιλίππῳ  τῆς   βασιλείας αἴτιον γενέσθαι. Γράφει γοῦν
[11, 506]   ἀνθρώπους ὅτι καὶ τὴν ἀρχὴν  τῆς   βασιλείας Φίλιππος διὰ Πλάτωνος ἔσχεν.
[11, 464]   καταγόμενα· μετὰ γὰρ ἀρωμάτων συμφυραθείσης  τῆς   γῆς ὀπτᾶται. (Καὶ Ἀριστοτέλης δὲ
[11, 466]   μεσάγκυλα ἄλλα· ἀπὸ ἀγκύλης ἤτοι  τῆς   δεξιᾶς χειρός. Καὶ κύλιξ
[11, 507]   περιέσπασεν. Καὶ Φαίδωνι δὲ τὴν  τῆς   δουλείας ἐφιστὰς δίκην ἐφωράθη· καὶ
[11, 507]   σε, Πλάτων, πολλὰ κατὰ  τῆς   ἐμῆς ψεύσεσθαι κεφαλῆς. Ἦν δὲ
[11, 488]   τῷ ἀργυρῷ ἐκπώματι κατὰ τὸν  τῆς   ἐμπαιστικῆς τέχνης λόγον, ὡς καὶ
[11, 478]   Καλλιμάχειος ἐν πρώτῳ Πτολεμαίδος  τῆς   ἐν Αἰγύπτῳ πόλεως γράφει οὕτως·
[11, 505]   μετὰ τὸ ποιήσασθαι τὴν ἀνάθεσιν  τῆς   ἐν Δελφοῖς ἑαυτοῦ χρυσῆς εἰκόνος,
[11, 484]   (ΛΑΒΡΩΝΙΑ ἐκπώματος Περσικοῦ εἶδος ἀπὸ  τῆς   ἐν τῷ πίνειν λαβρότητος ὠνομασμένον.
[11, 494]   ἄξιόν τε τοῦ κλέους τοῦ  τῆς   ἑορτῆς. Οὗ μὲν ἦμεν ἄρτι
[11, 466]   Πείσανδρος δέ φησιν Ἡρακλέα Τελαμῶνι  τῆς   ἐπὶ Ἴλιον στρατείας ἀριστεῖον ἄλεισον
[11, 461]   ἄρα φήσειε διὰ τὴν ὀξύτητα  (τῆς   ἐπιφανείας τῶν δαιμόνων καταδειχθῆναι τοῦτο.
[11, 484]   ἐκπωμάτων δ´ ὀνόματα. {Β. Πρὸς  τῆς   Ἑστίας. {Α. λαβρώνιος χρυσῶν
[11, 490]   ποιητὴς ποτηρίῳ· καὶ γὰρ τοῦτο  τῆς   ἑτέρας τροφῆς δεκτικὸν ἀγγεῖον. (Διὸ
[11, 481]   ἀστράβης δὲ ὀχούμενος ἐξ Ἀργούρας  τῆς   Εὐβοίας, χλανίδας δ´ ἐπ´ ὄχου
[11, 509]   καὶ πολυτελῶς ἠσκοῦντο καὶ ὅτι  τῆς   εὐμορφίας τῶν καθ´ ἡμᾶς ἀσελγῶν
[11, 504]   παράγει τῷ ψυκτῆρι πίνοντα μέχρι  τῆς   ἕω. Κἀν τῷ περὶ Ψυχῆς
[11, 474]   οἴκοι σωφρόνως Χαιρέστρατος ἑκατὸν ἂν  τῆς   ἡμέρας ἔκλαιεν οἴνου κανθάρους. Νικόστρατος
[11, 466]   Αὐτός γε μὴν Ζεὺς  τῆς   Ἡρακλέους γενέσεως ἄξιον ἡγεῖται δῶρον
[11, 480]   δύο. Ἐν δὲ τῷ ναῷ  τῆς   Ἥρας τῷ παλαιῷ φιάλαι ἀργυραῖ
[11, 478]   ποιεῖ καὶ αἱρεῖ τὰ ἐκ  τῆς   θαλάμης καὶ νέμει ὅσοι ἄνω
[11, 506]   (Ἐν δὲ τῷ Κίμωνι οὐδὲ  τῆς   Θεμιστοκλέους φείδεται κατηγορίας οὐδὲ τῆς
[11, 502]   ποτήρια, ἴσως ἀπὸ τῆς Χαλκίδος  τῆς   Θρᾳκικῆς εὐδοκιμοῦντα. (ΧΥΤΡΙΔΕΣ. Ἄλεξις ἐν
[11, 505]   δὲ τοὺςδιαλόγους μιμητικῶς γράψας, ὧν  τῆς   ἰδέας οὐδ´ αὐτὸς εὑρετής ἐστιν.
[11, 466]   ΒΟΜΒΥΛΙΟΣ, θηρίκλειον Ῥοδιακόν, οὗ περὶ  τῆς   ἰδέας Σωκράτης φησίν· Οἱ μὲν
[11, 487]   τοῖσι κορήμασιν οὖσαν. (ΝΕΣΤΟΡΙΣ. Περὶ  τῆς   ἰδέας τοῦ Νέστορος ποτηρίου φησὶν
[11, 503]   Παιῶνα μηδ´ Ἁρμόδιον. ΩΙΟΣΚΥΦΙΑ. Περὶ  τῆς   ἰδέας τῶν ποτηρίων Ἀσκληπιάδης
[11, 504]   ἑαυτοὺς οἱ ἄνδρες οὗτοι, αἰσθόμενοι  τῆς   ἰδίας ἑκάτερος ἀρετῆς, καὶ ἴσως
[11, 464]   Φερεκράτη τὸν κωμικόν ὅτι μέχρι  τῆς   καθ´ ἑαυτὸν ἡλικίας οὐκ ἀσίτους
[11, 509]   γάμου κοινωνίαν, ταῦτ´ ὠφεληθεὶς ἐκ  τῆς   καλῆς Πολιτείας καὶ τῶν παρανόμων
[11, 489]   ἔστιν ἰδεῖν ἐν Καπύῃ πόλει  τῆς   Καμπανίας ἀνακείμενον τῇ Ἀρτέμιδι ποτήριον,
[11, 466]   ποτήριον γραμματικὸν ἀνακείμενον ἐν Καπύῃ  τῆς   Καμπανίας τῇ Ἀρτέμιδι, ἀργυροῦν, ἐκ
[11, 468]   ἱστοροῦνται κέρατα ἔχειν· περὶ ὧν  τῆς   κατασκευῆς Θεόπομπος ἱστορεῖ Ἐξ ὧν
[11, 488]   ἐπ´ ἐνίων ποτηρίων τὸ εἶδος  τῆς   κατασκευῆς θεωρεῖται, μάλιστα δὲ τῶν
[11, 466]   καλοῦσιν. Ἀριστοφάνης Ἱππεῦσι· Κατασπένδειν κατὰ  τῆς   κεφαλῆς ἀρυβάλλῳ ἀμβροσίαν. Οὐ πόρρω
[11, 487]   ἂν ἴδοις (παρὰ τὸν στροφέα  τῆς   κηπαίας ἐν τοῖσι κορήμασιν οὖσαν.
[11, 461]   ἔκπωμα, εἴπερ μέγα ἦν, ἐκ  τῆς   Κικόνων εἰλημμένον λείας. Τί οὖν
[11, 464]   καὶ τὰ παρ´ ἡμῖν ἐκ  τῆς   Κόπτου καταγόμενα· μετὰ γὰρ ἀρωμάτων
[11, 475]   πάντῃ πλὴν τῆς βάσεως καὶ  τῆς   κορυφῆς· αὗται δὲ προὔχουσι μικρὸν
[11, 494]   θεοί, τὸ σχῆμά πως  τῆς   κύλικός ἐστιν ἄξιόν τε τοῦ
[11, 470]   τὸν κωμικὸν Ἀριστοφάνη. Μνημονεύει δὲ  τῆς   κύλικος Θεόπομπος μὲν ἐν Νεμέᾳ
[11, 483]   ἐν φυλακῇ τῇδε δυνησόμεθα, ὡς  τῆς   κύλικος λεγομένης κώθωνος. Ἀριστοφάνης Ἱππεῦσιν·
[11, 479]   γὰρ ἐκάλουν τὸ πῖπτον ἐκ  τῆς   κύλικος ὑγρόν· ὥστε ἔνιοι μεῖζον
[11, 482]   κυφὸν δὲ μόνον; ἀπὸ γὰρ  τῆς   κυφότητος τὸ κύπελλον, ὥσπερ καὶ
[11, 492]   ὀξύτητος τῶν πλαγκτῶν πετρῶν καὶ  τῆς   λειότητος ἀφαιρεῖσθαι λέγων μίαν τῶν
[11, 483]   δὲ Συρακοσίους κύπελλα καλεῖν τὰ  τῆς   μάζης καὶ τῶν ἄρτων ἐπὶ
[11, 464]   ἐπὶ τῶν ὁμοίων, οὐκ ἀλλοτρίως  τῆς   μανίας κειμένης ἐπ´ αὐτοῖς ὡς
[11, 472]   Διώξιππος ἐν Φιλαργύρῳ· Τῆς θηρικλείου  τῆς   μεγάλης χρεία ἐστί μοι. {ΑΙΣΧ.
[11, 481]   τὸ σῶμα ταχέως ἂν ὑπὸ  τῆς   μέθης κατηνέχθη. Τοῦ κυμβίου μνημονεύει
[11, 466]   γενέσθαι, χρόνῳ δ´ ὕστερον ἤδη  τῆς   Μηθύμνης οἰκουμένης παραγενέσθαι τὸν Ἔναλον
[11, 490]   αὗται τὸν Ὠρίωνα φεύγειν, διωκομένης  τῆς   μητρὸς αὐτῶν Πληιόνης ὑπὸ τοῦ
[11, 490]   ταύτας μῦθος, ὅτι φεύγουσι μετὰ  τῆς   μητρὸς τῆς Πληιόνης τὸν Ὠρίωνα.
[11, 474]   ὁμιλήσας Ἀλκμήνῃ ἔδωκε δῶρον αὐτὸ  τῆς   μίξεως, ὡς Φερεκύδης ἐν τῇ
[11, 468]   καὶ αὐτὸν ἐσχηκέναι. Πλησίον δὲ  τῆς   Μολοσσίας Ἰωλκός, ἐν
[11, 488]   Μυρλεανὸς Ἀσκληπιάδης ἐν τῷ περὶ  τῆς   Νεστορίδος δύο ὦτα ἔχειν. Πελειάδας
[11, 477]   Μυρλεανὸς ἐν τῷ περὶ  τῆς   Νεστορίδος Σκύφει, φησί, καὶ κισσυβίῳ
[11, 503]   Μυρλεανὸς ἐν τῷ περὶ  τῆς   Νεστορίδος φησὶν ὅτι δύο πυθμένας
[11, 498]   Μυρλεανὸς ἐν τῷ περὶ  τῆς   Νεστορίδος φησὶν ὅτι τῷ σκύφει
[11, 479]   καὶ τόπων ὁμοίων ἀγωνίζοιντο περὶ  τῆς   νίκης. Οὐ γὰρ μόνον ἐφιλοτιμοῦντο
[11, 473]   (καὶ γὰρ ἔτυχεν ὂν καταντικρὺ  τῆς   οἰκίας καινὸν καπηλεῖον μέγα) ἐνταῦθ´
[11, 502]   ἥδιστ´ ἴσον ἴσῳ κεκραμένον, (καὶ  τῆς   Ὁμονοίας δύο, τί νῦν μὴ
[11, 492]   ἐνίησι πατὴρ ἐναρίθμιον εἶναι, (ὑπὸ  τῆς   ὀξύτητος τῶν πλαγκτῶν πετρῶν καὶ
[11, 474]   τὸν λύχνον ὁμοίως τὸν ἐκ  τῆς   ὀροφῆς ἐξηρτημένον, ἀνακεχυμένας ἔχοντα τὰς
[11, 490]   τοῦ υ> ἐπειδὴ κεῖνται ἐπὶ  τῆς   οὐρᾶς τοῦ ταύρου. ~(Καὶ Αἰσχύλος
[11, 484]   μὲν πόρων οἰκειότατος διὰ  τῆς   οὐρήσεως, τῶν δὲ καθάρσεων
[11, 461]   τῶν βαρβάρων. Ἐκεῖνοι γὰρ ἀπεστερημένοι  τῆς   παιδείας ὁρμῶσιν ἐπὶ τὸν πολὺν
[11, 473]   μέγα) ἐνταῦθ´ ἐπετήρουν τὴν τροφὸν  τῆς   παρθένου, κεράσαι κελεύσας τὸν κάπηλόν
[11, 509]   καὶ Ξενοκράτει. Καὶ οὗτος οὖν  τῆς   πατρίδος πικρῶς τυραννήσας οὐ μόνον
[11, 506]   αὐτοῖς καὶ τὴν ἐκ Χίου  τῆς   πατρίδος φυγήν, ἀφ´ ἧς ἐν
[11, 495]   πελλίδι. Καὶ πάλιν· Ἐκ δὲ  τῆς   πέλλης ἔπινον, ἄλλοτ´ αὐτός, ἄλλοτ´
[11, 466]   Ἄλλοι δὲ τὴν ἀμφὶ ἀντὶ  τῆς   περὶ εἶναι, ἵν´ περίποτον,
[11, 508]   Χῖος ἐν τῷ κατὰ  τῆς   Πλάτωνος διατριβῆς Τοὺς πολλούς, φησί,
[11, 490]   ὅτι φεύγουσι μετὰ τῆς μητρὸς  τῆς   Πληιόνης τὸν Ὠρίωνα. Ὀρείας δὲ
[11, 466]   ἐξάγεσθαι τὸν Μενδαῖον οἶνον ἐκ  τῆς   πόλεως, φιλοτιμηθῆναι καὶ πολλὰ καὶ
[11, 508]   δ´ αὐτὸς λόγος καὶ περὶ  τῆς   Πολιτείας· εἰ καὶ πασῶν εἴη
[11, 462]   οἱ τόποι διαμένουσιν· οἷς οὐδὲ  τῆς   πολιτείας μετέδοσαν οἱ Ἡρακλεῶται συνοικοῦσιν,
[11, 461]   Ὅμηρος ἐξηγήσατο, τὸ ἄηθες  τῆς   πόσεως τοῦ Κύκλωπος, ἐπεὶ τὰ
[11, 460]   κρασὶν ἔθηκεν. Ἅπερ ὠνομάσθη ἀπὸ  τῆς   πόσεως, ὡς τὸ ἔκπωμα οἱ
[11, 507]   Δελφὸς ἐν τοῖς Ὑπομνήμασι περὶ  τῆς   πρὸς πάντας τοῦ Πλάτωνος κακοηθείας
[11, 497]   κάτωθεν πίνουσιν, ὠνομάσθαι τε ἀπὸ  τῆς   ῥύσεως. (ΣΑΝΝΑΚΙΑ. Κράτης ἐν πέμπτῳ
[11, 489]   ἔκ τε τοῦ ἡλίου καὶ  τῆς   σελήνης τοῦ σχήματος ἐναργεῖς τὰς
[11, 499]   (Τὸ δὲ σκύφος ὠνομάσθη ἀπὸ  τῆς   σκαφίδος. Καὶ τοῦτο δ´ ἐστὶν
[11, 495]   ἱεροῦ τοῦ Διονύσου μέχρι τοῦ  τῆς   Σκιράδος Ἀθηνᾶς ἱεροῦ, καὶ
[11, 494]   δημιουργῷ δοῖεν, ὃς ἐποίησέ σε,  τῆς   συμμετρίας καὶ τῆς ἀφελείας οὕνεκα.
[11, 493]   φιλοπότης ὢν Νέστωρ ἐκ  τῆς   συνεχοῦς συνηθείας ῥᾳδίως βαστάζειν ἔσθενε.
[11, 493]   Σωσίβιος ἐπὶ τὴν ἀπαίτησιν  τῆς   συντάξεως, λέγειν αὐτῷ ὅτι ἀπείληφε.
[11, 507]   ὡς ἱκανὸς αὐτὸς εἴη ἡγεῖσθαι  τῆς   σχολῆς, καὶ προέπιεν Ἀπολλοδώρῳ. Καὶ
[11, 502]   τοῦ βασιλέως τέτταρα χυτρίδι´ ἀκράτου  τῆς   τ´ ἀδελφῆς προσλαβὼν τῆς τοῦ
[11, 470]   Φυτῶν Ἱστορίᾳ. Διηγούμενος γὰρ περὶ  τῆς   τερμίνθου φησί· Τορνεύεσθαι δὲ ἐξ
[11, 502]   ἀκράτου τῆς τ´ ἀδελφῆς προσλαβὼν  τῆς   τοῦ βασιλέως ταὔτ´, ἀπνευστί τ´
[11, 483]   μάζης καὶ τῶν ἄρτων ἐπὶ  τῆς   τραπέζης καταλείμματα. ΚΥΜΒΗ. Φιλήμων ἐν
[11, 493]   ἀνθρώπου μόλις ἂν ἀποκινήσαντος ἀπὸ  τῆς   τραπέζης τὸ ποτήριον, τοῦ δὲ
[11, 471]   Διὸς σωτῆρος ἦλθε Θηρίκλειον ὄργανον,  τῆς   τρυφερᾶς ἀπὸ Λέσβου σεμνογόνου σταγόνος
[11, 482]   Δοκεῖ δή μοι τὸ μὲν  τῆς   τῶν ἀνθρώπων χρείας ἕνεκα, τὸ
[11, 482]   ἀνθρώπων χρείας ἕνεκα, τὸ δὲ  τῆς   τῶν θεῶν τιμῆς εἰς τὴν
[11, 490]   ἐπερχομένου τ´ ἀρότοιο. Τὰς οὖν  τῆς   τῶν καρπῶν γενέσεως καὶ τελειώσεως
[11, 506]   Λυσίμαχον τὸν Ἀριστείδου τοῦ δικαίου,  τῆς   τῶν πατέρων ἀρετῆς ἀναξίους εἶναι
[11, 487]   μετάνιπτρον. Νικόστρατος Ἀντερώσῃ· Μετανιπτρίδ´ αὐτῷ  τῆς   Ὑγιείας ἔγχεον. (ΜΑΣΤΟΣ. Ἀπολλόδωρος
[11, 487]   ἴσον ἴσῳ μετανιπτρίδα μεγάλην, ἐπειπὼν  τῆς   Ὑγιείας τοὔνομα. Φιλόξενος δ´
[11, 487]   Κύκλωψι· Καὶ δέξαι τηνδὶ μετανιπτρίδα  τῆς   Ὑγιείας. Φιλέταιρος Ἀσκληπιῷ· Ἐνέσεισε μεστὴν
[11, 462]   φησιν οὕτως· Τῆς δ´ Ἡρακλείας  τῆς   ὑπὸ τὴν Οἴτην καὶ Τραχῖνος
[11, 505]   (τοῖς περὶ Κλέαρχον τῆς ἀπωλείας  τῆς   ὑπὸ Τισσαφέρνου γενομένης, καὶ οἷός
[11, 482]   πληρώσαιεν, ἀποσπείσαντες τοῖς θεοῖς ἐκ  τῆς   φιάλης ᾠνοχόουν ἐφεξῆς, τὸν νεοκρᾶτα
[11, 507]   φιλόδοξος, ὅστις ἔφησεν· Ἔσχατον τὸν  τῆς   φιλοδοξίας χιτῶνα ἐν τῷ θανάτῳ
[11, 461]   τῷ περὶ Μέθης, εἴ γε  τῆς   φωνῆς μνημονεύω, φησίν· Εἰ δὲ
[11, 502]   Ἑρμῶναξ. ΧΑΛΚΙΔΙΚΑ ποτήρια, ἴσως ἀπὸ  τῆς   Χαλκίδος τῆς Θρᾳκικῆς εὐδοκιμοῦντα. (ΧΥΤΡΙΔΕΣ.
[11, 466]   ἀκοντίζειν. Ὠνομάσθη οὖν ἀπὸ τοῦ  τῆς   χειρὸς σχηματισμοῦ, ὃν ποιούμενοι εὐρύθμως
[11, 489]   οὐρανοῦ ἐκτυπῶν κατὰ τὴν ἰδέαν  τῆς   χρόας οὐσίαν. μὲν γὰρ
[11, 484]   καὶ τοῦ σώματος κάθαρσιν καὶ  τῆς   ψυχῆς ἄνεσιν. Γίγνονται γάρ τινες




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philipe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 10/01/2008