Livre, pages |
[11, 483] |
ἀρχαικὸν
ἦν
τὸ
τοιοῦτον
(δὲ)
|
τῆς |
ἀγωγῆς
γένος
ὃ
καὶ
νῦν |
[11, 507] |
σύνολον
ἦμεν,
τίς
χάρις
ταύτης
|
τῆς |
ἀθανασίας;
~Οἱ
δὲ
συντεθέντες
ὑπ´ |
[11, 509] |
ὡς
ἐμοὶ
δοκεῖ,
(ἔλεξεν·
ἄνδρες
|
τῆς |
Ἀθηναίων
χθονός.
Μέχρι
τούτων
ἡμῖν |
[11, 462] |
γενέσθαι
τὴν
ἐπὶ
τοῦ
νεὼ
|
τῆς |
Ἀθηνᾶς
ἀόρατον
ἀσπίδα·
καὶ
οὕτως |
[11, 472] |
Πολέμων
δ´
ἐν
πρώτῳ
περὶ
|
τῆς |
Ἀθήνησιν
Ἀκροπόλεως
οὐδετέρως
ὠνόμασεν
εἰπών· |
[11, 464] |
αὐτοῖς
ὡς
ἁμαρτάνουσι
μανικῶς
καὶ
|
τῆς |
ἀληθείας
ἐπὶ
πλεῖστον
ἀπαρτωμένοις.
(Ἡμεῖς |
[11, 506] |
τῆς
Θεμιστοκλέους
φείδεται
κατηγορίας
οὐδὲ
|
τῆς |
Ἀλκιβιάδου
καὶ
Μυρωνίδου,
ἀλλ´
οὐδ´ |
[11, 488] |
ἔξω
τε
ὀλίγῳ
προὔχουσι,
μετέωροι
|
τῆς |
ἄλλης
ἐπιφανείας
ὄντες.
(Καὶ
περὶ |
[11, 497] |
τῶν
δημιουργῶν
ὡς
καὶ
τοῦ
|
τῆς |
Ἀμαλθείας
ἐστὶν
ὀλβιώτερον
τὸ
κέρας |
[11, 476] |
Ξενοφῶν
δ´
ἐν
τῇ
ζʹ
|
τῆς |
Ἀναβάσεως
διηγούμενος
τὸ
παρὰ
τῷ |
[11, 463] |
διατριβῆς
χάριν
μόνον
ἐστὶν
ὑποκόρισμα
|
τῆς |
ἀνθρωπίνης
μοίρας;
ἐγὼ
γάρ,
εἰ |
[11, 491] |
συμφυῆ
πάλιν
ἐπὶ
τέλει
γίνεται
|
τῆς |
ἀποστάσεως
αὐτῶν.
Ὅταν
οὖν
εἴπῃ· |
[11, 505] |
αἴτιος
ἐγένετο
(τοῖς
περὶ
Κλέαρχον
|
τῆς |
ἀπωλείας
τῆς
ὑπὸ
Τισσαφέρνου
γενομένης, |
[11, 500] |
Ἀμύντας
ἐν
τῷ
πρώτῳ
τῶν
|
τῆς |
Ἀσίας
Σταθμῶν
περὶ
τοῦ
ἀερομέλιτος |
[11, 482] |
ἐκπωμάτων.
Ἦσαν
δὲ
καὶ
οὗτοι
|
τῆς |
αὐτῆς
κεραμείας.
Ὅταν
δ´
Ἔφιππος |
[11, 466] |
τῶν
ἐν
Μηθύμνῃ
τινὲς
περὶ
|
τῆς |
ἀφεθείσης
εἰς
τὴν
θάλασσαν
παρθένου |
[11, 494] |
ἐποίησέ
σε,
τῆς
συμμετρίας
καὶ
|
τῆς |
ἀφελείας
οὕνεκα.
Κἀν
τοῖς
Βαβυλωνίοις |
[11, 463] |
πλεῖστα
γελάσῃ
καὶ
πίῃ
καὶ
|
τῆς |
Ἀφροδίτης
ἀντιλάβηται
τὸν
χρόνον
τοῦτον |
[11, 475] |
αὐτῷ
θωράκιον,
τετράγωνον
πάντῃ
πλὴν
|
τῆς |
βάσεως
καὶ
τῆς
κορυφῆς·
αὗται |
[11, 506] |
φησι
φίλτατον
ὄντα
(Ἀρχελάῳ)
Φιλίππῳ
|
τῆς |
βασιλείας
αἴτιον
γενέσθαι.
Γράφει
γοῦν |
[11, 506] |
ἀνθρώπους
ὅτι
καὶ
τὴν
ἀρχὴν
|
τῆς |
βασιλείας
Φίλιππος
διὰ
Πλάτωνος
ἔσχεν. |
[11, 464] |
καταγόμενα·
μετὰ
γὰρ
ἀρωμάτων
συμφυραθείσης
|
τῆς |
γῆς
ὀπτᾶται.
(Καὶ
Ἀριστοτέλης
δὲ |
[11, 466] |
μεσάγκυλα
ἄλλα·
ἀπὸ
ἀγκύλης
ἤτοι
|
τῆς |
δεξιᾶς
χειρός.
Καὶ
ἡ
κύλιξ |
[11, 507] |
περιέσπασεν.
Καὶ
Φαίδωνι
δὲ
τὴν
|
τῆς |
δουλείας
ἐφιστὰς
δίκην
ἐφωράθη·
καὶ |
[11, 507] |
σε,
ὦ
Πλάτων,
πολλὰ
κατὰ
|
τῆς |
ἐμῆς
ψεύσεσθαι
κεφαλῆς.
Ἦν
δὲ |
[11, 488] |
τῷ
ἀργυρῷ
ἐκπώματι
κατὰ
τὸν
|
τῆς |
ἐμπαιστικῆς
τέχνης
λόγον,
ὡς
καὶ |
[11, 478] |
ὁ
Καλλιμάχειος
ἐν
πρώτῳ
Πτολεμαίδος
|
τῆς |
ἐν
Αἰγύπτῳ
πόλεως
γράφει
οὕτως· |
[11, 505] |
μετὰ
τὸ
ποιήσασθαι
τὴν
ἀνάθεσιν
|
τῆς |
ἐν
Δελφοῖς
ἑαυτοῦ
χρυσῆς
εἰκόνος, |
[11, 484] |
(ΛΑΒΡΩΝΙΑ
ἐκπώματος
Περσικοῦ
εἶδος
ἀπὸ
|
τῆς |
ἐν
τῷ
πίνειν
λαβρότητος
ὠνομασμένον. |
[11, 494] |
ἄξιόν
τε
τοῦ
κλέους
τοῦ
|
τῆς |
ἑορτῆς.
Οὗ
μὲν
ἦμεν
ἄρτι |
[11, 466] |
Πείσανδρος
δέ
φησιν
Ἡρακλέα
Τελαμῶνι
|
τῆς |
ἐπὶ
Ἴλιον
στρατείας
ἀριστεῖον
ἄλεισον |
[11, 461] |
ἄρα
φήσειε
διὰ
τὴν
ὀξύτητα
|
(τῆς |
ἐπιφανείας
τῶν
δαιμόνων
καταδειχθῆναι
τοῦτο. |
[11, 484] |
ἐκπωμάτων
δ´
ὀνόματα.
{Β.
Πρὸς
|
τῆς |
Ἑστίας.
{Α.
Ὁ
λαβρώνιος
χρυσῶν |
[11, 490] |
ποιητὴς
ποτηρίῳ·
καὶ
γὰρ
τοῦτο
|
τῆς |
ἑτέρας
τροφῆς
δεκτικὸν
ἀγγεῖον.
(Διὸ |
[11, 481] |
ἀστράβης
δὲ
ὀχούμενος
ἐξ
Ἀργούρας
|
τῆς |
Εὐβοίας,
χλανίδας
δ´
ἐπ´
ὄχου |
[11, 509] |
καὶ
πολυτελῶς
ἠσκοῦντο
καὶ
ὅτι
|
τῆς |
εὐμορφίας
τῶν
καθ´
ἡμᾶς
ἀσελγῶν |
[11, 504] |
παράγει
τῷ
ψυκτῆρι
πίνοντα
μέχρι
|
τῆς |
ἕω.
Κἀν
τῷ
περὶ
Ψυχῆς |
[11, 474] |
οἴκοι
σωφρόνως
Χαιρέστρατος
ἑκατὸν
ἂν
|
τῆς |
ἡμέρας
ἔκλαιεν
οἴνου
κανθάρους.
Νικόστρατος |
[11, 466] |
Αὐτός
γε
μὴν
ὁ
Ζεὺς
|
τῆς |
Ἡρακλέους
γενέσεως
ἄξιον
ἡγεῖται
δῶρον |
[11, 480] |
δύο.
Ἐν
δὲ
τῷ
ναῷ
|
τῆς |
Ἥρας
τῷ
παλαιῷ
φιάλαι
ἀργυραῖ |
[11, 478] |
ποιεῖ
καὶ
αἱρεῖ
τὰ
ἐκ
|
τῆς |
θαλάμης
καὶ
νέμει
ὅσοι
ἄνω |
[11, 506] |
(Ἐν
δὲ
τῷ
Κίμωνι
οὐδὲ
|
τῆς |
Θεμιστοκλέους
φείδεται
κατηγορίας
οὐδὲ
τῆς |
[11, 502] |
ποτήρια,
ἴσως
ἀπὸ
τῆς
Χαλκίδος
|
τῆς |
Θρᾳκικῆς
εὐδοκιμοῦντα.
(ΧΥΤΡΙΔΕΣ.
Ἄλεξις
ἐν |
[11, 505] |
δὲ
τοὺςδιαλόγους
μιμητικῶς
γράψας,
ὧν
|
τῆς |
ἰδέας
οὐδ´
αὐτὸς
εὑρετής
ἐστιν. |
[11, 466] |
ΒΟΜΒΥΛΙΟΣ,
θηρίκλειον
Ῥοδιακόν,
οὗ
περὶ
|
τῆς |
ἰδέας
Σωκράτης
φησίν·
Οἱ
μὲν |
[11, 487] |
τοῖσι
κορήμασιν
οὖσαν.
(ΝΕΣΤΟΡΙΣ.
Περὶ
|
τῆς |
ἰδέας
τοῦ
Νέστορος
ποτηρίου
φησὶν |
[11, 503] |
Παιῶνα
μηδ´
Ἁρμόδιον.
ΩΙΟΣΚΥΦΙΑ.
Περὶ
|
τῆς |
ἰδέας
τῶν
ποτηρίων
Ἀσκληπιάδης
ὁ |
[11, 504] |
ἑαυτοὺς
οἱ
ἄνδρες
οὗτοι,
αἰσθόμενοι
|
τῆς |
ἰδίας
ἑκάτερος
ἀρετῆς,
καὶ
ἴσως |
[11, 464] |
Φερεκράτη
τὸν
κωμικόν
ὅτι
μέχρι
|
τῆς |
καθ´
ἑαυτὸν
ἡλικίας
οὐκ
ἀσίτους |
[11, 509] |
γάμου
κοινωνίαν,
ταῦτ´
ὠφεληθεὶς
ἐκ
|
τῆς |
καλῆς
Πολιτείας
καὶ
τῶν
παρανόμων |
[11, 489] |
ἔστιν
ἰδεῖν
ἐν
Καπύῃ
πόλει
|
τῆς |
Καμπανίας
ἀνακείμενον
τῇ
Ἀρτέμιδι
ποτήριον, |
[11, 466] |
ποτήριον
γραμματικὸν
ἀνακείμενον
ἐν
Καπύῃ
|
τῆς |
Καμπανίας
τῇ
Ἀρτέμιδι,
ἀργυροῦν,
ἐκ |
[11, 468] |
ἱστοροῦνται
κέρατα
ἔχειν·
περὶ
ὧν
|
τῆς |
κατασκευῆς
Θεόπομπος
ἱστορεῖ
Ἐξ
ὧν |
[11, 488] |
ἐπ´
ἐνίων
ποτηρίων
τὸ
εἶδος
|
τῆς |
κατασκευῆς
θεωρεῖται,
μάλιστα
δὲ
τῶν |
[11, 466] |
καλοῦσιν.
Ἀριστοφάνης
Ἱππεῦσι·
Κατασπένδειν
κατὰ
|
τῆς |
κεφαλῆς
ἀρυβάλλῳ
ἀμβροσίαν.
Οὐ
πόρρω |
[11, 487] |
ἂν
ἴδοις
(παρὰ
τὸν
στροφέα
|
τῆς |
κηπαίας
ἐν
τοῖσι
κορήμασιν
οὖσαν. |
[11, 461] |
ἔκπωμα,
εἴπερ
μέγα
ἦν,
ἐκ
|
τῆς |
Κικόνων
εἰλημμένον
λείας.
Τί
οὖν |
[11, 464] |
καὶ
τὰ
παρ´
ἡμῖν
ἐκ
|
τῆς |
Κόπτου
καταγόμενα·
μετὰ
γὰρ
ἀρωμάτων |
[11, 475] |
πάντῃ
πλὴν
τῆς
βάσεως
καὶ
|
τῆς |
κορυφῆς·
αὗται
δὲ
προὔχουσι
μικρὸν |
[11, 494] |
ὦ
θεοί,
τὸ
σχῆμά
πως
|
τῆς |
κύλικός
ἐστιν
ἄξιόν
τε
τοῦ |
[11, 470] |
τὸν
κωμικὸν
Ἀριστοφάνη.
Μνημονεύει
δὲ
|
τῆς |
κύλικος
Θεόπομπος
μὲν
ἐν
Νεμέᾳ |
[11, 483] |
ἐν
φυλακῇ
τῇδε
δυνησόμεθα,
ὡς
|
τῆς |
κύλικος
λεγομένης
κώθωνος.
Ἀριστοφάνης
Ἱππεῦσιν· |
[11, 479] |
γὰρ
ἐκάλουν
τὸ
πῖπτον
ἐκ
|
τῆς |
κύλικος
ὑγρόν·
ὥστε
ἔνιοι
μεῖζον |
[11, 482] |
κυφὸν
δὲ
μόνον;
ἀπὸ
γὰρ
|
τῆς |
κυφότητος
τὸ
κύπελλον,
ὥσπερ
καὶ |
[11, 492] |
ὀξύτητος
τῶν
πλαγκτῶν
πετρῶν
καὶ
|
τῆς |
λειότητος
ἀφαιρεῖσθαι
λέγων
μίαν
τῶν |
[11, 483] |
δὲ
Συρακοσίους
κύπελλα
καλεῖν
τὰ
|
τῆς |
μάζης
καὶ
τῶν
ἄρτων
ἐπὶ |
[11, 464] |
ἐπὶ
τῶν
ὁμοίων,
οὐκ
ἀλλοτρίως
|
τῆς |
μανίας
κειμένης
ἐπ´
αὐτοῖς
ὡς |
[11, 472] |
Διώξιππος
ἐν
Φιλαργύρῳ·
Τῆς
θηρικλείου
|
τῆς |
μεγάλης
χρεία
ἐστί
μοι.
{ΑΙΣΧ. |
[11, 481] |
τὸ
σῶμα
ταχέως
ἂν
ὑπὸ
|
τῆς |
μέθης
κατηνέχθη.
Τοῦ
κυμβίου
μνημονεύει |
[11, 466] |
γενέσθαι,
χρόνῳ
δ´
ὕστερον
ἤδη
|
τῆς |
Μηθύμνης
οἰκουμένης
παραγενέσθαι
τὸν
Ἔναλον |
[11, 490] |
αὗται
τὸν
Ὠρίωνα
φεύγειν,
διωκομένης
|
τῆς |
μητρὸς
αὐτῶν
Πληιόνης
ὑπὸ
τοῦ |
[11, 490] |
ταύτας
μῦθος,
ὅτι
φεύγουσι
μετὰ
|
τῆς |
μητρὸς
τῆς
Πληιόνης
τὸν
Ὠρίωνα. |
[11, 474] |
ὁμιλήσας
Ἀλκμήνῃ
ἔδωκε
δῶρον
αὐτὸ
|
τῆς |
μίξεως,
ὡς
Φερεκύδης
ἐν
τῇ |
[11, 468] |
καὶ
αὐτὸν
ἐσχηκέναι.
Πλησίον
δὲ
|
τῆς |
Μολοσσίας
ἡ
Ἰωλκός,
ἐν
ᾗ |
[11, 488] |
Μυρλεανὸς
Ἀσκληπιάδης
ἐν
τῷ
περὶ
|
τῆς |
Νεστορίδος
δύο
ὦτα
ἔχειν.
Πελειάδας |
[11, 477] |
ὁ
Μυρλεανὸς
ἐν
τῷ
περὶ
|
τῆς |
Νεστορίδος
Σκύφει,
φησί,
καὶ
κισσυβίῳ |
[11, 503] |
ὁ
Μυρλεανὸς
ἐν
τῷ
περὶ
|
τῆς |
Νεστορίδος
φησὶν
ὅτι
δύο
πυθμένας |
[11, 498] |
ὁ
Μυρλεανὸς
ἐν
τῷ
περὶ
|
τῆς |
Νεστορίδος
φησὶν
ὅτι
τῷ
σκύφει |
[11, 479] |
καὶ
τόπων
ὁμοίων
ἀγωνίζοιντο
περὶ
|
τῆς |
νίκης.
Οὐ
γὰρ
μόνον
ἐφιλοτιμοῦντο |
[11, 473] |
(καὶ
γὰρ
ἔτυχεν
ὂν
καταντικρὺ
|
τῆς |
οἰκίας
καινὸν
καπηλεῖον
μέγα)
ἐνταῦθ´ |
[11, 502] |
ἥδιστ´
ἴσον
ἴσῳ
κεκραμένον,
(καὶ
|
τῆς |
Ὁμονοίας
δύο,
τί
νῦν
μὴ |
[11, 492] |
ἐνίησι
πατὴρ
ἐναρίθμιον
εἶναι,
(ὑπὸ
|
τῆς |
ὀξύτητος
τῶν
πλαγκτῶν
πετρῶν
καὶ |
[11, 474] |
τὸν
λύχνον
ὁμοίως
τὸν
ἐκ
|
τῆς |
ὀροφῆς
ἐξηρτημένον,
ἀνακεχυμένας
ἔχοντα
τὰς |
[11, 490] |
τοῦ
υ>
ἐπειδὴ
κεῖνται
ἐπὶ
|
τῆς |
οὐρᾶς
τοῦ
ταύρου.
~(Καὶ
Αἰσχύλος |
[11, 484] |
μὲν
πόρων
οἰκειότατος
ὁ
διὰ
|
τῆς |
οὐρήσεως,
τῶν
δὲ
καθάρσεων
ἡ |
[11, 461] |
τῶν
βαρβάρων.
Ἐκεῖνοι
γὰρ
ἀπεστερημένοι
|
τῆς |
παιδείας
ὁρμῶσιν
ἐπὶ
τὸν
πολὺν |
[11, 473] |
μέγα)
ἐνταῦθ´
ἐπετήρουν
τὴν
τροφὸν
|
τῆς |
παρθένου,
κεράσαι
κελεύσας
τὸν
κάπηλόν |
[11, 509] |
καὶ
Ξενοκράτει.
Καὶ
οὗτος
οὖν
|
τῆς |
πατρίδος
πικρῶς
τυραννήσας
οὐ
μόνον |
[11, 506] |
αὐτοῖς
καὶ
τὴν
ἐκ
Χίου
|
τῆς |
πατρίδος
φυγήν,
ἀφ´
ἧς
ἐν |
[11, 495] |
πελλίδι.
Καὶ
πάλιν·
Ἐκ
δὲ
|
τῆς |
πέλλης
ἔπινον,
ἄλλοτ´
αὐτός,
ἄλλοτ´ |
[11, 466] |
Ἄλλοι
δὲ
τὴν
ἀμφὶ
ἀντὶ
|
τῆς |
περὶ
εἶναι,
ἵν´
ᾖ
περίποτον, |
[11, 508] |
ὁ
Χῖος
ἐν
τῷ
κατὰ
|
τῆς |
Πλάτωνος
διατριβῆς
Τοὺς
πολλούς,
φησί, |
[11, 490] |
ὅτι
φεύγουσι
μετὰ
τῆς
μητρὸς
|
τῆς |
Πληιόνης
τὸν
Ὠρίωνα.
Ὀρείας
δὲ |
[11, 466] |
ἐξάγεσθαι
τὸν
Μενδαῖον
οἶνον
ἐκ
|
τῆς |
πόλεως,
φιλοτιμηθῆναι
καὶ
πολλὰ
καὶ |
[11, 508] |
δ´
αὐτὸς
λόγος
καὶ
περὶ
|
τῆς |
Πολιτείας·
εἰ
καὶ
πασῶν
εἴη |
[11, 462] |
οἱ
τόποι
διαμένουσιν·
οἷς
οὐδὲ
|
τῆς |
πολιτείας
μετέδοσαν
οἱ
Ἡρακλεῶται
συνοικοῦσιν, |
[11, 461] |
Ὅμηρος
ἐξηγήσατο,
ἢ
τὸ
ἄηθες
|
τῆς |
πόσεως
τοῦ
Κύκλωπος,
ἐπεὶ
τὰ |
[11, 460] |
κρασὶν
ἔθηκεν.
Ἅπερ
ὠνομάσθη
ἀπὸ
|
τῆς |
πόσεως,
ὡς
τὸ
ἔκπωμα
οἱ |
[11, 507] |
Δελφὸς
ἐν
τοῖς
Ὑπομνήμασι
περὶ
|
τῆς |
πρὸς
πάντας
τοῦ
Πλάτωνος
κακοηθείας |
[11, 497] |
κάτωθεν
πίνουσιν,
ὠνομάσθαι
τε
ἀπὸ
|
τῆς |
ῥύσεως.
(ΣΑΝΝΑΚΙΑ.
Κράτης
ἐν
πέμπτῳ |
[11, 489] |
ἔκ
τε
τοῦ
ἡλίου
καὶ
|
τῆς |
σελήνης
τοῦ
σχήματος
ἐναργεῖς
τὰς |
[11, 499] |
(Τὸ
δὲ
σκύφος
ὠνομάσθη
ἀπὸ
|
τῆς |
σκαφίδος.
Καὶ
τοῦτο
δ´
ἐστὶν |
[11, 495] |
ἱεροῦ
τοῦ
Διονύσου
μέχρι
τοῦ
|
τῆς |
Σκιράδος
Ἀθηνᾶς
ἱεροῦ,
καὶ
ὁ |
[11, 494] |
δημιουργῷ
δοῖεν,
ὃς
ἐποίησέ
σε,
|
τῆς |
συμμετρίας
καὶ
τῆς
ἀφελείας
οὕνεκα. |
[11, 493] |
φιλοπότης
ὢν
ὁ
Νέστωρ
ἐκ
|
τῆς |
συνεχοῦς
συνηθείας
ῥᾳδίως
βαστάζειν
ἔσθενε. |
[11, 493] |
ὁ
Σωσίβιος
ἐπὶ
τὴν
ἀπαίτησιν
|
τῆς |
συντάξεως,
λέγειν
αὐτῷ
ὅτι
ἀπείληφε. |
[11, 507] |
ὡς
ἱκανὸς
αὐτὸς
εἴη
ἡγεῖσθαι
|
τῆς |
σχολῆς,
καὶ
προέπιεν
Ἀπολλοδώρῳ.
Καὶ |
[11, 502] |
τοῦ
βασιλέως
τέτταρα
χυτρίδι´
ἀκράτου
|
τῆς |
τ´
ἀδελφῆς
προσλαβὼν
τῆς
τοῦ |
[11, 470] |
Φυτῶν
Ἱστορίᾳ.
Διηγούμενος
γὰρ
περὶ
|
τῆς |
τερμίνθου
φησί·
Τορνεύεσθαι
δὲ
ἐξ |
[11, 502] |
ἀκράτου
τῆς
τ´
ἀδελφῆς
προσλαβὼν
|
τῆς |
τοῦ
βασιλέως
ταὔτ´,
ἀπνευστί
τ´ |
[11, 483] |
μάζης
καὶ
τῶν
ἄρτων
ἐπὶ
|
τῆς |
τραπέζης
καταλείμματα.
ΚΥΜΒΗ.
Φιλήμων
ἐν |
[11, 493] |
ἀνθρώπου
μόλις
ἂν
ἀποκινήσαντος
ἀπὸ
|
τῆς |
τραπέζης
τὸ
ποτήριον,
τοῦ
δὲ |
[11, 471] |
Διὸς
σωτῆρος
ἦλθε
Θηρίκλειον
ὄργανον,
|
τῆς |
τρυφερᾶς
ἀπὸ
Λέσβου
σεμνογόνου
σταγόνος
|
[11, 482] |
Δοκεῖ
δή
μοι
τὸ
μὲν
|
τῆς |
τῶν
ἀνθρώπων
χρείας
ἕνεκα,
τὸ |
[11, 482] |
ἀνθρώπων
χρείας
ἕνεκα,
τὸ
δὲ
|
τῆς |
τῶν
θεῶν
τιμῆς
εἰς
τὴν |
[11, 490] |
ἐπερχομένου
τ´
ἀρότοιο.
Τὰς
οὖν
|
τῆς |
τῶν
καρπῶν
γενέσεως
καὶ
τελειώσεως |
[11, 506] |
Λυσίμαχον
τὸν
Ἀριστείδου
τοῦ
δικαίου,
|
τῆς |
τῶν
πατέρων
ἀρετῆς
ἀναξίους
εἶναι |
[11, 487] |
μετάνιπτρον.
Νικόστρατος
Ἀντερώσῃ·
Μετανιπτρίδ´
αὐτῷ
|
τῆς |
Ὑγιείας
ἔγχεον.
(ΜΑΣΤΟΣ.
Ἀπολλόδωρος
ὁ |
[11, 487] |
ἴσον
ἴσῳ
μετανιπτρίδα
μεγάλην,
ἐπειπὼν
|
τῆς |
Ὑγιείας
τοὔνομα.
Φιλόξενος
δ´
ὁ |
[11, 487] |
Κύκλωψι·
Καὶ
δέξαι
τηνδὶ
μετανιπτρίδα
|
τῆς |
Ὑγιείας.
Φιλέταιρος
Ἀσκληπιῷ·
Ἐνέσεισε
μεστὴν |
[11, 462] |
φησιν
οὕτως·
Τῆς
δ´
Ἡρακλείας
|
τῆς |
ὑπὸ
τὴν
Οἴτην
καὶ
Τραχῖνος |
[11, 505] |
(τοῖς
περὶ
Κλέαρχον
τῆς
ἀπωλείας
|
τῆς |
ὑπὸ
Τισσαφέρνου
γενομένης,
καὶ
οἷός |
[11, 482] |
πληρώσαιεν,
ἀποσπείσαντες
τοῖς
θεοῖς
ἐκ
|
τῆς |
φιάλης
ᾠνοχόουν
ἐφεξῆς,
τὸν
νεοκρᾶτα |
[11, 507] |
φιλόδοξος,
ὅστις
ἔφησεν·
Ἔσχατον
τὸν
|
τῆς |
φιλοδοξίας
χιτῶνα
ἐν
τῷ
θανάτῳ |
[11, 461] |
τῷ
περὶ
Μέθης,
εἴ
γε
|
τῆς |
φωνῆς
μνημονεύω,
φησίν·
Εἰ
δὲ |
[11, 502] |
Ἑρμῶναξ.
ΧΑΛΚΙΔΙΚΑ
ποτήρια,
ἴσως
ἀπὸ
|
τῆς |
Χαλκίδος
τῆς
Θρᾳκικῆς
εὐδοκιμοῦντα.
(ΧΥΤΡΙΔΕΣ. |
[11, 466] |
ἀκοντίζειν.
Ὠνομάσθη
οὖν
ἀπὸ
τοῦ
|
τῆς |
χειρὸς
σχηματισμοῦ,
ὃν
ποιούμενοι
εὐρύθμως |
[11, 489] |
οὐρανοῦ
ἐκτυπῶν
κατὰ
τὴν
ἰδέαν
|
τῆς |
χρόας
οὐσίαν.
Ὁ
μὲν
γὰρ |
[11, 484] |
καὶ
τοῦ
σώματος
κάθαρσιν
καὶ
|
τῆς |
ψυχῆς
ἄνεσιν.
Γίγνονται
γάρ
τινες |