Alphabétiquement     [«   »]
τάχιστ´ 1
τάχιστα 1
ταχὺ 3
τε 79
τέθεικε 1
τεθέντος 1
τεθνηκότι 1
Fréquences     [«    »]
77 οὕτως
75 ποτήριον
72 πρὸς
79 τε
86 εἰς
88 ἐπὶ
96 τοὺς
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre XI

τε


Livre, pages
[11, 497]   κρουνιζόντων λεπτῶς κάτωθεν πίνουσιν, ὠνομάσθαι  τε   ἀπὸ τῆς ῥύσεως. (ΣΑΝΝΑΚΙΑ. Κράτης
[11, 506]   δὲ τοῦ Ἀλκιβιάδου Κλεινίαν μαινόμενόν  τε   ἀποφαίνει καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ
[11, 480]   Ἐγένοντο δ´ ἐπίσημοι κύλικες αἵ  τε   Ἀργεῖαι καὶ αἱ Ἀττικαί. Καὶ
[11, 504]   τοσοῦτο πίνῃ, καὶ μάλα ὀρθά  τε   αὔξεται καὶ θάλλοντα ἀφικνεῖται εἰς
[11, 509]   κωμῳδιοποιὸς ἐν Ναυάγῳ (Πλάτωνά  τε   αὐτὸν καὶ τῶν γνωρίμων τινὰς
[11, 486]   ἀπὸ πόλεων ἐθνῶν. (Ἀριστοφάνης  τε   γὰρ ἐν Εἰρήνῃ φησί· Τὸ
[11, 485]   ῥίζιον τρίψας τι μικρὸν δελεάσας  τε   γεννικῇ τὸ μέγεθος κοίλῃ λεπαστῇ,
[11, 500]   τάπητες, ἀλλὰ θυμὸς εὐμενὴς Μοῦσά  τε   γλυκεῖα καὶ Βοιωτίοισιν ἐν σκύφοισιν
[11, 480]   Ἐν ξυνῷ κεν εἴη συμπόταισίν  τε   γλυκερὸν καὶ Διωνύσοιο καρπῷ καὶ
[11, 466]   ὦτα συντεθλασμένον σφόδρα, ἔχον κύκλῳ  τε   γράμματ´. {Β. Ἆρά γ´ ἕνδεκα
[11, 471]   ταχθεὶς ἐπὶ τὴν πρεσβείαν ἕτερά  τε   δῶρα παρὰ τοῦ Νικοδήμου καὶ
[11, 498]   Τὸ σκύφος ἔχαιρον δεχόμενος. Φαίδιμός  τε   ἐν πρώτῳ Ἡρακλείας· Δουράτεον σκύφος
[11, 486]   Χιουργὴς καὶ τράπεζα Ῥηνιοεργής. Ἡρόδοτός  τε   ἐν τῇ ἑβδόμῃ φησί· Προβόλους
[11, 486]   πλοῖον ἔσται Ναξιουργὴς κάνθαρος. Κριτίας  τε   ἐν τῇ Λακεδαιμονίων Πολιτείᾳ· Κλίνη
[11, 496]   δὲ πρὸς δύσιν ἀνιστάμενοι ἀνατρέπουσίν  τε   ἐπιλέγοντες ῥῆσιν μυστικήν. Μνημονεύει αὐτῶν
[11, 506]   προπηλακίζων καὶ καλῶν ὀψιμαθεῖς ἔτι  τε   ἐριστὰς (ὀνομάζων) ὀνειδίζει αὐτοῖς καὶ
[11, 470]   τὰς λαγόνας ἱκανῶς βαθυνομένη ὦτά  τε   ἔχει βραχέα ὡς ἂν κύλιξ
[11, 478]   ἀκράτου. (Σιληνὸς καὶ Κλείταρχος ἔτι  τε   Ζηνόδοτος τὴν κύλικα· Πάντῃ δ´
[11, 463]   ἡμέτερος βασιλεύς, σωτήρ τε πατήρ  τε·   ἡμῖν δὲ κρητῆρ´ οἰνοχόοι θέραπες
[11, 467]   τῶν κατασκευασάντων (φησὶν ὀνομασθῆναι τήν  τε   Θηρίκλειον κύλικα καὶ τὴν Δεινιάδα.
[11, 500]   Ῥίνθων ἐν Ἡρακλεῖ· Ἐν ὑστιακῷ  τε   καθαρὸν ἐλατῆρα σὺ καθαρῶν τ´
[11, 463]   δακρυόεντα λέγῃ, ἀλλ´ ὅστις Μουσέων  τε   καὶ ἀγλαὰ δῶρ´ Ἀφροδίτης συμμίσγων
[11, 465]   ηὔξηται ἐν αὐτοῖς ἀδικία  τε   καὶ αἰσχροκέρδεια. δὲ Οἰδίπους
[11, 489]   τὰς Πλειάδας, πρὸς ἃς σπόρος  τε   καὶ ἀμητὸς καὶ τῶν καρπῶν,
[11, 500]   δὲ κατὰ μίμησιν εἰργάσαντο κεραμέους  τε   καὶ ἀργυροῦς σκύφους. Ὧν πρῶτοι
[11, 470]   ποτ´ ἄμπαυσις γίνεται οὐδεμία ἵπποισίν  τε   καὶ αὐτῷ, ἐπὴν ῥοδοδάκτυλος Ἠὼς
[11, 473]   καταστρέφοντα, πλησίον δὲ κείμενον στρωματέα  τε   καὶ γύλιον αὐτοῦ. (Εὔβουλος δ´
[11, 465]   Διόνυσον, χορεύοντες καὶ ἀνακαλοῦντες Εὔαν  τε   καὶ Διθύραμβον καὶ Βακχευτὰν καὶ
[11, 465]   ἔσχεν πλῆθος ἀπειρέσιον ἀργυρέων χρυσοῦ  τε   καὶ ἠλέκτροιο φαεινοῦ, τῶν προτέρων
[11, 502]   Φιλοτησίαν σοι τήνδ´ ἐγὼ ἰδίᾳ  τε   καὶ κοινῇ κύλικα προπίομαι. Ἐκαλεῖτο
[11, 463]   οἰνοχοοῦσα» τούτοις τοῖς ἑταίροις ἐμοῖς  τε   καὶ σοῖς. (Πρὸς οὓς λεκτέον
[11, 492]   ἀμβροσίην Διὶ πατρὶ φέρουσιν. Ἀλλά  τε   καὶ τῶν αἰεὶ ἀφαιρεῖται λὶς
[11, 465]   τῷ κεκτῆσθαι πολλὰ ἐκπώματα ἀργυρᾶ  τε   καὶ χρυσᾶ. Ὧν εἷς ἐστι
[11, 505]   αὐτόν, (Ἥκει ἡμῖν καλός  τε   καὶ χρυσοῦς Γοργίας, ἔφη
[11, 466]   δ´ αἰεὶ πόλεμοί τε μάχαι  τε   (Καικίλιος δὲ ῥήτωρ
[11, 482]   ἅττ´ ἐποίησεν εἰς Κότυν, ῥήσεις  τε   κατὰ δεῖπνον Θεόδωρός μοι λέγοι,
[11, 459]   κατακλίνας ἐν τῇ πόᾳ θαλλίαν  τε   κατακλάσας ἀντὶ τραπέζης παρέθηκε τῶν
[11, 478]   (Ἕρμιππος δὲ ἐν Θεοῖς· Τόν  τε   κότυλον πρῶτον ἤνεγκ´ ἐνέχυρον τῶν
[11, 480]   τροχῷ· ἀφ´ ὧν καλεῖται τό  τε   κυλικεῖον, ἐν τίθεται τόπῳ
[11, 482]   μὲν οὖν. Ἄλεξις Ἱππεῖ· ~Τά  τε   κυμβία (ἆρ´ ἦν πρόσωπ´ ἔχοντα
[11, 498]   ἐν Εὐρυσθεῖ ἀρσενικῶς ἔφη· Σκύφος  τε   μακρός. Καὶ Ἀχαιὸς δ´ ἐν
[11, 466]   δάσσαιντ´, ἀμφοτέροισι δ´ αἰεὶ πόλεμοί  τε   μάχαι τε (Καικίλιος δὲ
[11, 496]   ἐν τῷ περὶ Μέθης Λυγκεύς  τε   Σάμιος ἐν ταῖς Ἐπιστολαῖς.
[11, 488]   (ἀλλ´ ὅτι ἐμπεπαρμένοις ἐοίκασιν ἔξω  τε   ὀλίγῳ προὔχουσι, μετέωροι τῆς ἄλλης
[11, 506]   τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ ἠλιθίους Μειδίαν  τε   ὀρτυγοκόπον, καὶ τὸν τῶν Ἀθηναίων
[11, 482]   οἰκήσαιμι τὴν ἑξῆς θύραν, κυμβία  τε   παρέχοιμ´ ἑστιῶν Εὐριπίδῃ. Ὅτι δὲ
[11, 502]   αὐτὸν ἀναφερομένους Πέρσας φησί· Στεφάνους  τε   πᾶσι κὠμφαλωτὰς χρυσίδας. (Ἀθηναῖοι δὲ
[11, 463]   φησιν· (Χαιρέτω ἡμέτερος βασιλεύς, σωτήρ  τε   πατήρ τε· ἡμῖν δὲ κρητῆρ´
[11, 507]   πρὸς τὸν νεώτερον Διονύσιον. Αἰσχίνου  τε   πένητος ὄντος καὶ μαθητὴν ἕνα
[11, 499]   ἄγγος ἔχοισα μέγαν σκύφον, οἷά  τε   ποιμένες ἄνδρες ἔχουσιν, χερσὶ λεόντεον
[11, 464]   ἐαγός, ἀνδρῶν δαιτυμόνων ναυάγιον, οἷά  τε   πολλὰ πνεῦμα Διωνύσοιο πρὸς Ὕβριος
[11, 491]   ταῖς περιστεραῖς ἐν τούτοις Αἵ  τε   ποταναῖς ὁμώνυμοι πελειάσιν αἰθέρι κεῖσθε.
[11, 463]   δ´ ἁγνῶς Ἡρακλέι τ´ Ἀλκμήνῃ  τε,   Προκλέι Περσείδαις τ´, ἐκ Διὸς
[11, 506]   δῆμον εἰκαῖον εἴρηκε κριτὴν (ἔτι  τε   πρόκωπον) Λακεδαιμονίους δὲ ἐπαινῶν ἐπαινεῖ
[11, 490]   Πληιάδας θ´ Ὑάδας τε τό  τε   σθένος Ὠρίωνος ἄρκτον θ´, ἣν
[11, 499]   δ´ ὀρῷ ἄγγεα πάντα γαυλοί  τε   σκαφίδες τε τετυγμένα, τοῖς ἐνάμελγεν.
[11, 460]   παρέθηκ´ αὐτοῖσι θάλειαν δαῖτα ποτήριά  τε,   στεφάνους δ´ ἐπὶ κρασὶν ἔθηκεν.
[11, 484]   (Περσικαὶ στολαὶ δ´ ἐκεῖναι πορφυρᾶ  τε   στρώματα ἔνδον ἔστ´, ἄνδρες, ποτηρίδια
[11, 485]   ἡμῖν ταχὺ προσφέρων παῖς ἐνέχει  τε   σφόδρα κυανοβενθῆ, τὸ βάθος παρίστησιν
[11, 476]   τὸν Διόνυσον κερατοφυῆ πλάττεσθαι ἔτι  τε   ταῦρον καλεῖσθαι ὑπὸ πολλῶν ποιητῶν.
[11, 499]   ἄγγεα πάντα γαυλοί τε σκαφίδες  τε   τετυγμένα, τοῖς ἐνάμελγεν. Εἰ μὴ
[11, 464]   Ῥοδιακαί, φησί, προσαγορευόμεναι χυτρίδες διά  τε   τὴν ἡδονὴν εἰς τὰς μέθας
[11, 470]   ἑξῆς πυκνὰς ἕλκει, καταντλεῖ, κατά  τε   τὴν παροιμίαν αἰεί ποτ´ εὖ
[11, 466]   Αὔξει γὰρ καὶ τρέφει μεγαλύνει  τε   τὴν ψυχὴν ἐν τοῖς
[11, 490]   οὐρανὸς ἐστεφάνωται, Πληιάδας θ´ Ὑάδας  τε   τό τε σθένος Ὠρίωνος ἄρκτον
[11, 483]   δὲ κατὰ τὰς ἑορτάς, ἔν  τε   τοῖς ἐπινικίοις καὶ τοῖς γάμοις
[11, 466]   νέαν δ´ ἐπουρίσας πλήρωσον, εὐτρεπῆ  τε   τὸν κοντὸν ποοῦ καὶ τοὺς
[11, 489]   κόσμον εἶναι σφαιροειδῆ, λαμβάνοντες ἔκ  τε   τοῦ ἡλίου καὶ τῆς σελήνης
[11, 494]   πως τῆς κύλικός ἐστιν ἄξιόν  τε   τοῦ κλέους τοῦ τῆς ἑορτῆς.
[11, 463]   τὴν διατριβὴν εἰς τὸ φῶς  τε   τοῦθ´, δὴ (ὁρῶμεν. Ὃς
[11, 468]   ἄμφωτον ποτήριον, εἰς οἷόν  τε   τοὺς δακτύλους διείρειν ἑκατέρωθεν· ἄλλοι
[11, 468]   ἄμφωτον, εἰς ἐστιν οἷόν  τε   τοὺς δακτύλους ἑκατέρωθεν διείρειν. Οἳ
[11, 505]   δ´ ἐκ νέου στρατεύεσθαι, παραδούς  τε   τοὺς παῖδας ταῖς γυναιξὶ τρέφειν
[11, 462]   (Πάρκεινται δ´ ἄρτοι ξανθοὶ γεραρή  τε   τράπεζα τυροῦ καὶ μέλιτος πίονος
[11, 506]   φῶς λέγεσθαί ἐστιν ἄξιον, ἔν  τε   τῷ προτέρῳ τῶν εἰς αὐτὸν
[11, 469]   ματέρα κουριδίαν τ´ ἄλοχον πάιδάς  τε   φίλους, (ὃ δ´ ἐς ἄλσος
[11, 509]   κνήμης ἱμάντων ἰσομέτροις ἑλίγμασιν, ὄγκῳ  τε   χλανίδος εὖ τεθωρακισμένος, σχῆμ´ ἀξιόχρεων
[11, 480]   μέλανα δεῦρ´ ἀμνὸν φέρειν κοινόν  τε   χρὴ κρατῆρα καὶ κυλιχνίδας. Καὶ
[11, 474]   σεσωσμένον πρῶτος λέγω σοι τόν  τε   χρυσοῦν κάνθαρον. {ΣΤΡ. Ποῖον; τὸ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philipe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 10/01/2008