Livre, pages |
[11, 487] |
μέτρον
οἷον
κύαθος.
Διόδωρος
δὲ
|
κύλικα |
ἀποδίδωσι.
(ΜΑΝΗΣ
ποτηρίου
εἶδος.
Νίκων |
[11, 495] |
Φιλητᾶς
δ´
ἐν
Ἀτάκτοις
τὴν
|
κύλικα |
Βοιωτούς.
(ΠΕΝΤΑΠΛΟΑ.
Μνημονεύει
αὐτῆς
Φιλόχορος |
[11, 471] |
τῶν
Ἱστοριῶν
θηρικλείαν
καλεῖ
τὴν
|
κύλικα |
γράφων
οὕτως·
Πολύξενός
τις
τῶν |
[11, 480] |
Δουλοδιδασκάλῳ·
Νυνὶ
δ´
ἀπόνιζε
τὴν
|
κύλικα |
δώσων
πιεῖν,
ἔγχει
τ´
ἐπιθεὶς |
[11, 507] |
παρὰ
Σωκράτους
τὴν
τοῦ
φαρμάκου
|
κύλικα |
εἰλήφειν
ἢ
παρὰ
σοῦ
τὴν |
[11, 495] |
δὲ
πελίχναν
Βοιωτοὺς
μὲν
τὴν
|
κύλικα, |
Εὐφρόνιος
δὲ
ἐν
Ὑπομνήμασι
τοὺς |
[11, 471] |
δῶρα
παρὰ
τοῦ
Νικοδήμου
καὶ
|
κύλικα |
θηρικλείαν
λαβὼν
ἐπανῆκεν.
Ἀδαῖος
δ´ |
[11, 472] |
ἐνώμα.
(Ἐν
δὲ
Προιτίσι·
Καὶ
|
κύλικα |
θηρίκλειον
εἰσφέρει
πλέον
ἢ
κοτύλας |
[11, 462] |
ἀφιᾶσιν
εἰς
τὴν
θάλασσαν
κεραμέαν
|
κύλικα, |
καθέντες
εἰς
αὐτὴν
ἄνθεα
καὶ |
[11, 470] |
Γενόμενος
δ´
ἔννους
μόλις
ᾔτησε
|
κύλικα |
καὶ
λαβὼν
ἑξῆς
πυκνὰς
ἕλκει, |
[11, 462] |
τινὲς
οὐδὲν
ἄλλο
κέκτηνται
ἢ
|
κύλικα |
καὶ
μάχαιραν
καὶ
ὑδρίαν,
καὶ |
[11, 467] |
(φησὶν
ὀνομασθῆναι
τήν
τε
Θηρίκλειον
|
κύλικα |
καὶ
τὴν
Δεινιάδα.
Σέλευκος
δ´ |
[11, 480] |
Γλώσσαις
Κυπρίους
φησὶ
τὴν
κοτύλην
|
κύλικα |
καλεῖν.
Ἑρμῶναξ
δ´
ἐν
Συνωνύμοις |
[11, 472] |
δ´
ἐν
Βοιωτίᾳ·
Τετρακότυλον
δὲ
|
κύλικα |
κεραμέαν
τινὰ
τῶν
θηρικλείων,
πῶς |
[11, 479] |
ἰσχίῳ
ὀστοῦν
καλεῖσθαι
ἄλεισον
καὶ
|
κύλικα. |
Κοτυλίσκος
δὲ
καλεῖται
ὁ
ἱερὸς |
[11, 495] |
ἐν
Ὑπομνήμασι
Θρᾳττῶν
Κρατίνου
ἀποδίδωσι
|
κύλικα. |
Κράτης
δ´
ἐν
δευτέρῳ
Ἀττικῆς |
[11, 485] |
δῆτ´
ἂν
εἰ
πίοις
οἴνου
|
κύλικα |
λεπαστήν;
Ἀφ´
ἧς
ἔστι
λάψαι, |
[11, 485] |
φησιν
Δόλοπας
οὕτω
καλεῖν
τὴν
|
κύλικα. |
Λυκόφρων
δ´
ἐν
τῷ
θʹ |
[11, 494] |
τούτων·
γραῦς
ἐστι
φίλοινος
ἐπαινοῦσα
|
κύλικα |
μεγάλην
καὶ
ἐξευτελίζουσα
τὸ
ὀξύβαφον |
[11, 478] |
ποιητήν
Πύρνον
καὶ
κοτύλην.
Ὃν
|
κύλικα |
μὲν
οὐκ
εἶναι,
οὐ
γὰρ |
[11, 462] |
εἶναι,
ἀφ´
ἧς,
φησί,
τὴν
|
κύλικα |
ναυστολοῦσιν
ἀναπλέοντες
μέχρι
τοῦ
γενέσθαι |
[11, 478] |
Κλείταρχος
ἔτι
τε
Ζηνόδοτος
τὴν
|
κύλικα· |
Πάντῃ
δ´
ἀμφὶ
νέκυν
κοτυλήρυτον |
[11, 504] |
Περινθίας·
Οὐδεμίαν
ἡ
γραῦς
ὅλως
|
κύλικα |
παρῆκεν,
ἀλλὰ
πίνει
τὴν
κύκλῳ. |
[11, 502] |
ἐγὼ
ἰδίᾳ
τε
καὶ
κοινῇ
|
κύλικα |
προπίομαι.
Ἐκαλεῖτο
δὲ
καὶ
τὸ |
[11, 470] |
κεραμέας.
Κατασκευάσαι
δὲ
λέγεται
τὴν
|
κύλικα |
ταύτην
Θηρικλῆς
ὁ
Κορίνθιος
κεραμεύς, |
[11, 495] |
ἱεροῦ,
καὶ
ὁ
νικήσας
λαμβάνει
|
κύλικα |
τὴν
λεγομένην
πενταπλόαν
καὶ
κωμάζει |