Alphabétiquement     [«   »]
ἐμφερῆ 1
ἐμῶν 1
Ἐν 27
ἐν 462
ἔν 4
Ἕν 1
ἕν 3
Fréquences     [«    »]
384 δ´
269
309 τὸ
462 ἐν
471 δὲ
736 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre XI

ἐν


Livre, pages
[11, 483]   Λακωνικὸν ποτήριον, οὗ μνημονεύει Ξενοφῶν  ἐν   αʹ Κύρου Παιδείας. Κριτίας δ´
[11, 486]   τοῦ ἀνδριαντοποιοῦ, ὡς Πολέμων φησὶν  ἐν   αʹ περὶ Ἀκροπόλεως. Ἀγνοεῖ δ´
[11, 467]   Παρθένιος δ´ τοῦ Διονυσίου  ἐν   αʹ περὶ τῶν παρὰ τοῖς
[11, 468]   ἔκπωμα οὕτως καλούμενον παρὰ Ἴωνι  ἐν   Ἀγαμέμνονι· Οἴσῃ δὲ δῶρον ἄξιον
[11, 481]   καλεῖται κύμβη. Καὶ Ἀναξανδρίδης  ἐν   Ἀγροίκοις· Μεγάλ´ ἴσως (ποτήρια) προπινόμενα
[11, 463]   ἐπιδέξια πίνειν μνημονεύει καὶ Ἀναξανδρίδης  ἐν   Ἀγροίκοις οὕτως· ~(Τίνα δὴ παρεσκευασμένοι
[11, 477]   δὲ καὶ νομεῖς καὶ οἱ  ἐν   ἀγρῷ· (Πολύφημος μὲν τῷ κισσυβίῳ,
[11, 498]   δὲ καὶ νομεῖς καὶ οἱ  ἐν   ἀγρῷ, ὡς Εὔμαιος Πλησάμενος
[11, 499]   ἄξιος Ἱπποκράτης. Οὐδετέρως δὲ Δίφιλος  ἐν   Ἀδελφοῖς εἴρηκεν· (Ὦ τοιχωρύχον ἐκεῖνο
[11, 470]   κελεύει. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΣΤ' (ΗΘΑΝΙΟΝ. Ἑλλάνικος  ἐν   Αἰγυπτιακοῖς οὕτως γράφει· Αἰγυπτίων ἐν
[11, 478]   Καλλιμάχειος ἐν πρώτῳ Πτολεμαίδος τῆς  ἐν   Αἰγύπτῳ πόλεως γράφει οὕτως· Κυλίκων
[11, 476]   ἀναγεγραμμένον οὕτως ἐκ στήλης ἀνακειμένης  ἐν   ἀκροπόλει τὰ ἀναθήματα περιέχει·
[11, 466]   κατόχοις. (Κατασκευάζουσι δέ, φησίν, οἱ  ἐν   Ἀλεξανδρείᾳ τὴν ὕαλον μεταρρυθμίζοντες πολλαῖς
[11, 501]   τάσδε βαλανειομφάλους. Καὶ Θεόπομπος δ´  ἐν   Ἀλθαίᾳ ἔφη· ~(Λαβοῦσα πλήρη χρυσέαν
[11, 500]   πέντε, τραγέλαφοι δύο. Μένανδρος δ´  ἐν   Ἁλιεῖ φησι· Τραγέλαφοι, λαβρώνιοι. Ἀντιφάνης
[11, 480]   φιάλη. Ἀχαιὸς δὲ Ἐρετριεὺς  ἐν   Ἀλκμαίωνι ἀντὶ τοῦ κύλικες παραγώγως
[11, 493]   Ὅμηρον Μαχάων οὐ τέτρωται  ἐν   ἄλλοις δειχθήσεται. Ἀγνοοῦσιν δ´ ὅτι
[11, 495]   ἄριστος, ἔλαβε πελλίδα χρυσῆν. Καὶ  ἐν   ἄλλῳ δὲ μέρει φησίν· Ἐκ
[11, 473]   ἐς κενόν, οὐ μεθύων. Καὶ  ἐν   ἄλλῳ· Ἐξ ἠοῦς εἰς νύκτα
[11, 499]   Φόλος κεράσας. καὶ Ἄρχιππος δὲ  ἐν   Ἀμφιτρύωνι οὐδετέρως εἴρηκε. (Λάγυνον δὲ
[11, 499]   λάγυνος οὗτος πλησίον ὄξους. Δίφιλος  ἐν   Ἀνασῳζομένοις· Λάγυνον ἔχω κενόν,
[11, 476]   κίσσινον ποτήριον σημαίνειν παρ´ Εὐριπίδῃ  ἐν   Ἀνδρομέδᾳ· ~(Πᾶς δὲ ποιμένων ἔρρει
[11, 482]   καὶ πλοῖον κύμβη Σοφοκλῆς  ἐν   Ἀνδρομέδᾳ φησίν· (Ἵπποισιν κύμβαισι
[11, 503]   ψυγέα ὡς ξενικὸν ὄνομα. Εὔφρων  ἐν   Ἀποδιδούσῃ· Ἐπὰν δὲ καλέσῃ ψυγέα
[11, 473]   ποτήριόν τι οὕτω καλεῖται Ἀμειψίας  ἐν   Ἀποκοτταβίζουσί φησι· Μανία, φέρ´
[11, 483]   δρᾶται παρά τισι τῶν Ἑλλήνων·  ἐν   Ἄργει μὲν ἐν ταῖς δημοσίαις
[11, 463]   κρητῆρ´ οἰνοχόοι θέραπες κιρνάντων προχύταισιν  ἐν   ἀργυρέοις· δὲ χρυσὸς οἶνον
[11, 496]   κρητῆρ´ οἰνοχόοι θέραπες κιρνάντων προχύταισιν  ἐν   ἀργυρέοις. Φιλητᾶς δ´ ἐν Ἀτάκτοις
[11, 485]   κωμικὸς τοῦ ποτηρίου. Ἀντιφάνης δὲ  ἐν   Ἀσκληπιῷ· Τὴν δὲ γραῦν τὴν
[11, 477]   φησί, καὶ κισσυβίῳ τῶν μὲν  ἐν   ἄστει καὶ μετρίων οὐδεὶς ἐχρῆτο,
[11, 498]   καὶ τῷ κισσυβίῳ τῶν μὲν  ἐν   ἄστει καὶ μετρίων οὐδεὶς ἐχρῆτο,
[11, 496]   προχύταισιν ἐν ἀργυρέοις. Φιλητᾶς δ´  ἐν   Ἀτάκτοις ἀγγεῖον ξύλινον, ἀφ´ οὗ
[11, 467]   δεῖνον ὀνομάζουσιν, ὡς Φιλητᾶς φησιν  ἐν   Ἀτάκτοις. ~(ΔΕΠΑΣΤΡΟΝ. Σιληνὸς καὶ Κλείταρχος
[11, 467]   Πολλὰ γίνεται ὅμοια. (ΓΥΑΛΑΣ. Φιλητᾶς  ἐν   Ἀτάκτοις Μεγαρέας οὕτω φησὶ καλεῖν
[11, 498]   σπένδουσιν Αἰολεῖς, ὡς Φιλητᾶς φησιν  ἐν   Ἀτάκτοις. (ΣΚΥΦΟΣ. Τούτου τινὲς τὴν
[11, 495]   δὲ τὸ ποτήριον. Φιλητᾶς δ´  ἐν   Ἀτάκτοις τὴν κύλικα Βοιωτούς. (ΠΕΝΤΑΠΛΟΑ.
[11, 494]   συνελθοῦσι διδόασι πιεῖν. ΟΛΛΙΞ. Πάμφιλος  ἐν   Ἀττικαῖς Λέξεσι τὸ ξύλινον ποτήριον
[11, 465]   τούτῳ αἰσχύνονται. Πολὺ γὰρ ηὔξηται  ἐν   αὐτοῖς ἀδικία τε καὶ
[11, 504]   μὲν γὰρ γεγράφασιν ἀμφότεροι, καὶ  ἐν   αὐτοῖς μὲν τὰς αὐλητρίδας
[11, 478]   πολλοὺς κοτυλίσκους κεκολλημένους· ἔνεισι δ´  ἐν   αὐτοῖς ὅρμινοι, μήκωνες λευκοί, πυροί,
[11, 468]   ποτήριόν τι, ὡς Δαμόξενός φησιν  ἐν   Αὑτὸν πενθοῦντι· Εἰ δ´ οὐχ
[11, 492]   τροφῶν ἐστιν δεκτικόν. Κυκεὼν γὰρ  ἐν   αὐτῷ γίνεται· (τοῦτο δ´ ἐστὶ
[11, 466]   εἶναι τὸ δέπας· σπένδουσι γὰρ  ἐν   αὐτῷ. (Λέγει γοῦν Ὅμηρος δέπας,
[11, 466]   λεῖον εἶναι ὅτι ἁλίζεται  ἐν   αὐτῷ τὸ ὑγρόν. Ὅτι δὲ
[11, 476]   οἶνος κρατὴρ ἀπὸ τοῦ συγκιρνᾶσθαι  ἐν   αὐτῷ τὸ ὕδωρ, ἀπὸ
[11, 483]   ἔχων ὑπολείπει τὸ οὐ καθαρὸν  ἐν   αὑτῷ. (Καὶ Πολέμων δ´ ἐν
[11, 476]   ἀργυρᾶ. (ΚΕΡΝΟΣ ἀγγεῖον κεραμεοῦν, ἔχον  ἐν   αὑτῷ πολ8 λοὺς κοτυλίσκους κεκολλημένους,
[11, 478]   δ´ ἐστὶν ἀγγεῖον κεραμεοῦν ἔχον  ἐν   αὑτῷ πολλοὺς κοτυλίσκους κεκολλημένους· ἔνεισι
[11, 460]   Διννομένῃ παρίσδων. Τιμᾶται δὲ καὶ  ἐν   Ἀχαίᾳ Δημήτηρ ποτηριοφόρος κατὰ τὴν
[11, 479]   Κοριαννοῖ· Τὴν κοτυλίσκην μηδαμῶς. Ἀριστοφάνης  ἐν   Ἀχαρνεῦσι· Κοτυλίσκιον τὸ χεῖλος ἀποκεκρουμένον.
[11, 474]   ὠνομάσθη τὸ ἔκπωμα Φιλέταιρός φησιν  ἐν   Ἀχιλλεῖ· Πηλεύς· Πηλεὺς δ´
[11, 460]   Ἀνθέων χῶραν, ὡς Αὐτοκράτης ἱστορεῖ  ἐν   βʹ Ἀχαικῶν. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β' (Ἄξιον
[11, 478]   κότυλον φέρει φησί, καὶ Ἀριστοφάνης  ἐν   Βαβυλωνίοις. Εὔβουλος δ´ ἐν Ὀδυσσεῖ
[11, 498]   χείλεσιν μέγα σκύφος. Καὶ Ἐπιγένης  ἐν   Βακχίδι· Τὸ σκύφος ἔχαιρον δεχόμενος.
[11, 474]   κοσμάριόν ἐστιν κάνθαρος Ἀντιφάνης εἴρηκεν  ἐν   Βοιωτίᾳ. (ΚΑΡΧΗΣΙΟΝ. Καλλίξεινος Ῥόδιος
[11, 472]   ἀφῆκε βαπτίσας ἐρρωμένως. Θεόφιλος δ´  ἐν   Βοιωτίᾳ· Τετρακότυλον δὲ κύλικα κεραμέαν
[11, 495]   δακτύλοισι τἠτέρῃ σπένδει, τρέμων οἷόνπερ  ἐν   βορηίῳ νωδός. Κλείταρχος δὲ ἐν
[11, 476]   τούτων γεύεται, ὡς ἱστορεῖ Ἀμμώνιος  ἐν   γʹ περὶ Βωμῶν καὶ Θυσιῶν.
[11, 503]   ἵσταται τὸ ποτήριον. ΩΙΟΝ. Δίνων  ἐν   γʹ Περσικῶν φησιν οὕτως· Ἐστὶ
[11, 499]   ποιμένες ἄνδρες ἔχουσιν, χερσὶ λεόντεον  ἐν   γάλα θεῖσα τυρὸν ἐτύρησας μέγαν
[11, 460]   ποτηρίων σκευοθήκη παρ´ Ἀριστοφάνει μὲν  ἐν   Γεωργοῖς· (Ὥσπερ κυλικείου τοὐθόνιον προπέπταται.
[11, 504]   πάσχειν ἅπερ καὶ τὰ τῶν  ἐν   γῇ φυομένων. (Καὶ γὰρ ἐκεῖνα,
[11, 499]   ἠδικημένος ὑπ´ οἰνοπώλου. Τὸ δ´  ἐν   Γηρυονηίδι Στησιχόρου Ἔμμετρον ὡς τριλάγυνον
[11, 470]   τοῦ σχήματος ὀνομασθέν, φησὶν Πάμφιλος  ἐν   Γλώσσαις. (ΘΗΡΙΚΛΕΙΟΣ. κύλιξ αὕτη
[11, 487]   τὸ νίψασθαι πόσιν, ὡς Σέλευκος  ἐν   Γλώσσαις. Καλλίας δ´ ἐν Κύκλωψι·
[11, 468]   Ἀτάκτοις. ~(ΔΕΠΑΣΤΡΟΝ. Σιληνὸς καὶ Κλείταρχος  ἐν   Γλώσσαις παρὰ Κλειτορίοις τὰ ποτήρια
[11, 461]   περὶ τὴν Ἑλλάδα τόποις οὔτ´  ἐν   γραφαῖς οὔτ´ ἐπὶ τῶν πρότερον
[11, 483]   ἐπιτηδειότατον εἰς στρατείαν καὶ εὐφορώτατον  ἐν   γυλιῷ. Οὗ δὲ ἕνεκα στρατιωτικόν,
[11, 494]   ποτήριον κερατίου τρόπον εἰργασμένον. Μενεσθένης  ἐν   δʹ Πολιτικῶν γράφει οὕτως· Ἀλβατάνης
[11, 468]   ἐκέλευσε ῥεξέμεν· ἐν μὲν ὕδωρ,  ἐν   δ´ ἀσκηθὲς μέλι χεῦαν ἀργυρέῳ
[11, 467]   καὶ γένος ὀρχήσεως, ὡς Ἀπολλοφάνης  ἐν   Δαλίδι παρίστησιν· Οὑτοσὶ δεῖνος τι
[11, 462]   μείλιχος ἐν κεράμοις, ἄνθεος ὀσδόμενος·  ἐν   δὲ μέσοις ἁγνὴν ὀδμὴν λιβανωτὸς
[11, 488]   δ´ ἄρ´ ὤμοισιν βάλετο ξίφος·  ἐν   δέ οἱ ἧλοι χρύσειοι πάμφαινον·
[11, 476]   Θρᾴκιον νόμον κέρατα οἴνου προὔτεινον.  ἐν   δὲ τῇ ἕκτῃ περὶ Παφλαγόνων
[11, 483]   παρθένων, πίνουσιν ἐκ κεραμέων ποτηρίων·  ἐν   δὲ τοῖς ἄλλοις συμποσίοις καὶ
[11, 505]   τὸ ποιήσασθαι τὴν ἀνάθεσιν τῆς  ἐν   Δελφοῖς ἑαυτοῦ χρυσῆς εἰκόνος, εἰπόντος
[11, 469]   οὑτωσὶ λέγει· Τότε δὴ χρυσέῳ  ἐν   δέπαι Ἠέλιον πόμπευεν ἀγακλυμένη Ἐρύθεια.
[11, 495]   Βοιωτούς. (ΠΕΝΤΑΠΛΟΑ. Μνημονεύει αὐτῆς Φιλόχορος  ἐν   δευτέρᾳ Ἀτθίδος. (Ἀριστόδημος δ´ ἐν
[11, 476]   δὲ Παιόνων βασιλεῖς φησι Θεόπομπος  ἐν   δευτέρᾳ Φιλιππικῶν, τῶν βοῶν τῶν
[11, 495]   Κρατίνου ἀποδίδωσι κύλικα. Κράτης δ´  ἐν   δευτέρῳ Ἀττικῆς Διαλέκτου γράφει οὕτως·
[11, 469]   Ἀρχεφῶντος ἡδυποτίδας δώδεκα. (ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ. Πείσανδρος  ἐν   δευτέρῳ Ἡρακλείας τὸ δέπας ἐν
[11, 470]   ὀχέων Ὑπερίονος υἱός. Θεόλυτος δ´  ἐν   δευτέρῳ Ὥρων ἐπὶ λέβητός φησιν
[11, 469]   ἐν πέμπτῃ Δηλιάδος ἀνακεῖσθαί φησιν  ἐν   Δήλῳ χρυσῆν ἡδυποτίδα Ἐχενίκης ἐπιχωρίας
[11, 507]   ἐν τῷ θανάτῳ αὐτῷ ἀποδυόμεθα,  ἐν   διαθήκαις, ἐν ἐκκομιδαῖς, ἐν τάφοις»
[11, 467]   περὶ κάτω τετραμμένῳ. Ἀρχέδικος δ´  ἐν   Διαμαρτάνοντι παράγων οἰκέτην τινὰ περὶ
[11, 478]   ἐνέχυρον τῶν γειτόνων. Καὶ Πλάτων  ἐν   Διὶ κακουμένῳ Τὸν κότυλον φέρει
[11, 475]   πάμπαν ἐσλὰ τῷ γαμβρῷ. Κρατῖνος  ἐν   Διονυσαλεξάνδρῳ· Στολὴν δὲ δὴ τίν´
[11, 503]   σκολίῳ διδόμενον, ὡς Ἀντιφάνης παρίστησιν  ἐν   Διπλασίοις· Τί οὖν ἐνέσται τοῖς
[11, 496]   μαρτύριον. Μνημονεύει αὐτοῦ καὶ Ἀριστοφάνης  ἐν   Δράμασι λέγων· Πάντες δ´ ἔνδον
[11, 501]   ἐπὶ πρόσωπον. (Κρατίνου δ´ εἰπόντος  ἐν   Δραπέτισιν· Δέχεσθε φιάλας τάσδε βαλανειομφάλους,
[11, 496]   ποτήριον ἐκπέταλον, οὗ μνημονεύει Ἄλεξις  ἐν   Δρωπίδῃ· πρόκειται δὲ τὸ μαρτύριον.
[11, 482]   ἔμελλεν χρύσεον ἄμφωτον. Ἀντίμαχος δ´  ἐν   εʹ Θηβαίδος· Πᾶσιν δ´ ἡγεμόνεσσιν
[11, 462]   ἦσαν. (Οἶδα δὲ καὶ Ἑλλάνικον  ἐν   Ἐθνῶν Ὀνομασίαις λέγοντα (ὅτι Λιβύων
[11, 486]   ἐθνῶν. (Ἀριστοφάνης τε γὰρ  ἐν   Εἰρήνῃ φησί· Τὸ δὲ πλοῖον
[11, 502]   οἰναρίου ἀνατρέπει τὸν ψυκτῆρα. Ἄλεξις  ἐν   Εἰσοικιζομένῳ φησὶ Τρικότυλον ψυγέα. Διώξιππος
[11, 499]   εἴρηκε τὸν λάγυνον Νικόστρατος μὲν  ἐν   Ἑκάτῃ· (Τῶν κατεσταμνισμένων ἡμῖν λαγύνων
[11, 507]   θανάτῳ αὐτῷ ἀποδυόμεθα, ἐν διαθήκαις,  ἐν   ἐκκομιδαῖς, ἐν τάφοις» ὥς φησι
[11, 466]   οἱ ἀρχαῖοι ἐγκόλαπτον ἱστορίαν ἔχειν  ἐν   ἐκπώμασιν. Ἐν ταύτῃ δὲ τῇ
[11, 495]   ἀποδίδωσι. ~(ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΝ. Ποσειδώνιος φιλόσοφος  ἐν   ἕκτῃ καὶ τριακοστῇ τῶν Ἱστοριῶν
[11, 481]   ἄνω. Διονύσιος δ´ Σάμιος  ἐν   ἕκτῳ περὶ τοῦ Κύκλου) τὸ
[11, 496]   Συνωνύμων. Ἴων δ´ Χῖος  ἐν   Ἐλεγείοις· Ἡμῖν δὲ κρητῆρ´ οἰνοχόοι
[11, 483]   πιθάκναις (Μνημονεύει αὐτοῦ καὶ Ἀρχίλοχος  ἐν   Ἐλεγείοις ὡς ποτηρίου οὕτως· Ἀλλ´
[11, 496]   φησι Πάμφιλος. Χρῶνται δὲ αὐτῷ  ἐν   Ἐλευσῖνι τῇ τελευταίᾳ τῶν μυστηρίων
[11, 485]   κύλικος τὴν λεπαστήν. Μόσχος δ´  ἐν   ἐξηγήσει Ῥοδιακῶν Λέξεων κεραμεοῦν ἀγγεῖόν
[11, 497]   ἐμνήσθη, ὡς προεῖπον· (Ἡδύλος δ´  ἐν   Ἐπιγράμμασι περὶ τοῦ κατασκευασθέντος ὑπὸ
[11, 499]   λάγυνον. Καὶ Ῥιανὸς ἐποποιὸς  ἐν   Ἐπιγράμμασιν· Ἥμισυ μὲν πίσσης κωνίτιδος,
[11, 486]   ὅτι ποτηρίου εἶδος, Ἡδύλος παρίστησιν  ἐν   Ἐπιγράμμασιν οὑτωσὶ λέγων· (Ἡ διαπινομένη
[11, 499]   τοῦτο πωλεῖν μέχρι ἂν ὥσπερ  ἐν   ἐράνῳ εἷς λοιπὸς κάπηλος
[11, 496]   ἐκαλεῖτο. Μνημονεύει δ´ αὐτῶν Ἀστυδάμας  ἐν   Ἑρμῇ λέγων οὕτως· Κρατῆρε μὲν
[11, 470]   νυκτὸς ἀμολγόν. ~(Μίμνερμος δὲ Ναννοῖ  ἐν   εὐνῇ φησι χρυσῇ κατεσκευασμένῃ πρὸς
[11, 496]   φησί, καὶ φιάλας» Δίφιλος δ´  ἐν   Εὐνούχῳ Στρατιώτῃ ἐστὶ δὲ
[11, 498]   ποτὸν ἡδὺν ἔπινεν. Εὐριπίδης δ´  ἐν   Εὐρυσθεῖ ἀρσενικῶς ἔφη· Σκύφος τε
[11, 495]   ἔγχυσιν, καθάπερ Ἴων Χῖος  ἐν   Εὐρυτίδαις φησίν· Ἐκ ζαθέων πιθακνῶν
[11, 482]   αὐτῆς κεραμείας. Ὅταν δ´ Ἔφιππος  ἐν   Ἐφήβοις λέγῃ· Οὐ κύλικας ἐπὶ
[11, 486]   φιάλας Λυκιουργεῖς δύο. Ἡρόδοτος δ´  ἐν   ζʹ Προβόλους δύο Λυκιουργίδας ἡμιεργέας,
[11, 496]   καὶ ἀπ´ αὐτοῦ προσαγορεύουσι (Πλημοχόας·  ἐν   δύο πλημοχόας πληρώσαντες τὴν
[11, 479]   κοτύλῃ δέ τις παιδιὰ καλεῖται,  ἐν   κοιλάναντες τὰς χεῖρας δέχονται
[11, 468]   δὲ τῆς Μολοσσίας Ἰωλκός,  ἐν   ἐπὶ Πελίᾳ ἀγὼν
[11, 466]   Ἀσίᾳ σατράπας φέρεταί τις ἐπιστολὴ  ἐν   ταῦτα γέγραπται· Βατιάκαι ἀργυραῖ
[11, 479]   Καὶ τὰ κύμβαλα δ´ Αἰσχύλος  ἐν   Ἠδωνοῖς κοτύλας εἴρηκεν· δὲ
[11, 469]   πόμπευεν ἀγακλυμένη Ἐρύθεια. Καὶ Αἰσχύλος  ἐν   Ἡλιάσιν· Ἔνθ´ ἐπὶ δυσμαῖς ισου
[11, 500]   μαρτύριον. ΥΣΤΙΑΚΟΝ ποτήριον ποιὸν Ῥίνθων  ἐν   Ἡρακλεῖ· Ἐν ὑστιακῷ τε καθαρὸν
[11, 469]   (Μνημονεύει δ´ αὐτῶν καὶ Ἐπιγένης  ἐν   Ἡρωίνῃ διὰ τούτων· Ψυκτῆρα, κύαθον,
[11, 502]   τοὺς ἀθλίους ἀπολλύων. Ἐπιγένης δ´  ἐν   Ἡρωίνῃ καταλέγων πολλὰ ποτήρια καὶ
[11, 470]   κύλιξ οὖσα. Καὶ μήποτε Ἄλεξις  ἐν   Ἡσιόνῃ θηρικλείῳ ποιεῖ τὸν Ἡρακλέα
[11, 484]   ἔχοντες μυιοσόβας ἑστήκεσαν. Ἵππαρχος δ´  ἐν   Θαίδ· λαβρώνιος δ´ ἔσθ´
[11, 478]   Κράτης ἐν Παιδιαῖς καὶ Ἕρμιππος  ἐν   Θεοῖς. Ἀθηναῖοι δὲ μέτρον τι
[11, 478]   οἴνου πλέων» λέγων. (Ἕρμιππος δὲ  ἐν   Θεοῖς· Τόν τε κότυλον πρῶτον
[11, 472]   δὲ τὴν θηρίκλειον εἶπε Μένανδρος  ἐν   Θεοφορουμένῃ· Μέσως μεθύων τὴν θηρίκλειον
[11, 506]   τῆς πατρίδος φυγήν, ἀφ´ ἧς  ἐν   Θουρίοις κατῳκίσθησαν. Ἐν δὲ τῷ
[11, 466]   ἀριθμὸν ἑξήκοντα δίς. Ποσειδώνιος δ´  ἐν   ιϚ τῶν Ἱστοριῶν Λυσίμαχόν φησι
[11, 460]   ὀνομάσαντα τὸν Ἀμόργιον ποιητὴν Σιμωνίδην  ἐν   Ἰάμβοις οὕτως· Ἀπὸ τράπεζαν εἷλέ
[11, 497]   κέρας τοῦτο. Μνημονεύει αὐτοῦ Θεοκλῆς  ἐν   Ἰθυφάλλοις οὕτως· Ἐθύσαμεν γὰρ σήμερον
[11, 498]   χερσὶ τίθει δέπας ἀμφικύπελλον. Καὶ  ἐν   Ἰλιάδι· Πλησάμενος δ´ οἴνοιο δέπας
[11, 462]   πορεύωνται. Πολλοῖς δὲ καὶ  ἐν   Ἰλλυριοῖς τόπος διαβόητός ἐστιν
[11, 471]   μικροῖς ἥδεται ποτηρίοις; Ἄλεξις δ´  ἐν   Ἱππεῖ· Καὶ θηρίκλειός τις κύλιξ,
[11, 460]   ὑδροποτεῖν καὶ οἰνοποτεῖν λέγουσιν. (Ἀριστοφάνης  ἐν   Ἱππεῦσιν· Γαμφηλαῖσι δράκοντα κοάλεμον αἱματοπώτην.
[11, 471]   οὐ γὰρ ἐπίτηκτόν τινα. Καὶ  ἐν   Ἱππίσκῳ· Μεστὴν ἀκράτου θηρίκλειον ἔσπασε
[11, 502]   ἀνὰ χοίνικα μάττει. (Ἄλεξις δ´  ἐν   Ἱππίσκῳ ψυκτηρίδιον καλεῖ διὰ τούτων·
[11, 508]   λαβὼν ἀπέκτεινεν, ὥς φησι Καρύστιος  ἐν   Ἱστορικοῖς Ὑπομνήμασι. Καὶ Κάλλιππος δ´
[11, 490]   Ὀρείας δὲ λέγει τὰς Πλειάδας  ἐν   ἴσῳ τῷ οὐρείας κατὰ παράλειψιν
[11, 499]   Κενταύρῳ ποτήριον σκύφιον δέπας καλεῖ  ἐν   ἴσῳ τῷ σκυφοειδές· λέγει δ´
[11, 479]   καὶ βαστάζουσιν αὐτούς. Διόδωρος δ´  ἐν   Ἰταλικαῖς Γλώσσαις καὶ Ἡράκλειτος, ὥς
[11, 471]   σωτῆρος. Ἀραρὼς δ´ Εὔβουλος  ἐν   Καμπυλίωνι· γαῖα κεραμί, τίς
[11, 473]   δὲ λόγος περί τινος  ἐν   καπηλείῳ πίνοντος Εἶθ´ ὁρῶ τὸν
[11, 477]   Μένανδρος Κόλακι· Κοτύλας χωροῦν δέκα  ἐν   Καππαδοκίᾳ κόνδυ χρυσοῦν, Στρουθία. Ἵππαρχος
[11, 489]   τι καὶ νῦν ἔστιν ἰδεῖν  ἐν   Καπύῃ πόλει τῆς Καμπανίας ἀνακείμενον
[11, 466]   Τοιοῦτον εἴδομεν ποτήριον γραμματικὸν ἀνακείμενον  ἐν   Καπύῃ τῆς Καμπανίας τῇ Ἀρτέμιδι,
[11, 500]   φιάλαι, τραγέλαφοι, κύλικες. Εὔβουλος δ´  ἐν   Κατακολλωμένῳ· Ἀλλ´ εἰσὶ φιάλαι πέντε,
[11, 479]   γράφει καὶ ταῦτα· Καθαγισάντων ταῦτα  ἐν   κεραμέᾳ κοτταβίδι πιεῖν ἑκάστῳ μικρόν,
[11, 462]   ὃς οὔποτέ φησι προδώσειν, μείλιχος  ἐν   κεράμοις, ἄνθεος ὀσδόμενος· ἐν δὲ
[11, 502]   ὄφεσι πιεῖν διδούς· καὶ Ἕρμιππος  ἐν   Κέρκωψι Χρυσίδ´ οἴνου πανσέληνον ἐκπιὼν
[11, 500]   ποτήρια, ὧν μνημονεύει (Ἄλεξις μὲν  ἐν   Κονιατῇ· Κυμβία, φιάλαι, τραγέλαφοι, κύλικες.
[11, 479]   ἡμίναν. Κοτυλίσκην δ´ εἴρηκε Φερεκράτης  ἐν   Κοριαννοῖ· Τὴν κοτυλίσκην μηδαμῶς. Ἀριστοφάνης
[11, 499]   Ἀλκμὰν δέ φησι· ~(Πολλάκι δ´  ἐν   κορυφαῖς ὀρέων, ὅκα θεοῖσιν ἅδῃ
[11, 479]   ταῖς χερσὶν ἀρυσθῆναι δυνάμενον. Καὶ  ἐν   κοτύλῃ δέ τις παιδιὰ καλεῖται,
[11, 473]   ὀξύβαφα καὶ κανθάρους. Ἄλεξις δ´  ἐν   Κρατείᾳ δὲ λόγος περί
[11, 504]   αὐτοῖς ἀκράτου. (αὶ Εὐριπίδης δ´  ἐν   Κρήσσαις· Τὰ δ´ ἄλλα χαῖρε
[11, 480]   θεὸν φαντὶ ἐξελᾶν· ὑποκατώρυκται δὲ  ἐν   κυαθίδι τρικτὺς ἀλεξιφαρμάκων. (ΚΥΛΙΞ. Φερεκράτης
[11, 504]   φιλτάτοις ἔδωκε τῷ παιδὶ περισοβεῖν  (ἐν   κύκλῳ) κελεύσας, τὸ κύκλῳ πίνειν
[11, 485]   (Τὸ πρᾶγμ´ ἑορτή. Περιέφερεν δ´  ἐν   κύκλῳ λεπαστὴν ἡμῖν ταχὺ προσφέρων
[11, 468]   διείρειν ἑκατέρωθεν· ἄλλοι δὲ τὸ  ἐν   κύκλῳ τύπους ἔχον οἷον δακτύλους,
[11, 465]   ἀπὸ κρητῆρος ὀδώδει. Τιμόθεος δ´  ἐν   Κύκλωπι· Ἔγχευε δ´ ἓν μὲν
[11, 498]   οὐδετέρως ἔφη. Ὁμοίως καὶ Ἐπίχαρμος  ἐν   Κύκλωπι· Φέρ´ ἐγχέας εἰς τὸ
[11, 487]   Σέλευκος ἐν Γλώσσαις. Καλλίας δ´  ἐν   Κύκλωψι· Καὶ δέξαι τηνδὶ μετανιπτρίδα
[11, 472]   θηρίκλειος κρατήρ, οὗ μνημονεύει Ἄλεξις  ἐν   Κύκνῳ· Φαιδρὸς δὲ κρατὴρ θηρίκλειος
[11, 463]   οὖν Σαπφώ· Ἐλθέ, Κύπρι, χρυσίαισιν  ἐν   κυλίκεσσιν ἁβρῶς συμμεμιγμένον θαλίαισι νέκταρ
[11, 466]   τὸν οἶνον. Ξενοφάνης· Οὐδέ κεν  ἐν   κύλικι πρότερον κεράσειέ τις οἶνον
[11, 469]   ἔργον. Προὔπιεν δέ μοί ποτε  ἐν   Κυψέλοις Ἀδαῖος. Μνημονεύει τοῦ ποτηρίου
[11, 483]   μὲν ἐν ταῖς δημοσίαις θοίναις,  ἐν   Λακεδαίμονι δὲ κατὰ τὰς ἑορτάς,
[11, 483]   αʹ Κύρου Παιδείας. Κριτίας δ´  ἐν   Λακεδαιμονίων Πολιτείᾳ γράφει οὕτως· Χωρὶς
[11, 498]   εἰς τὸ σκύφος. Καὶ Ἄλεξις  ἐν   Λευκαδίᾳ· Οἴνου γεραιοῖς χείλεσιν μέγα
[11, 460]   Ἀναξανδρίδῃ ἐν Μελιλώτῳ. Εὔβουλος δ´  ἐν   Λήδᾳ· Ὡσπερεὶ σπονδὴν διδοὺς ἐν
[11, 473]   καδίσκου καὶ Στράττις κωμικὸς  ἐν   Λημνομέδᾳ λέγων οὕτως· Ἑρμῆς, ὃν
[11, 465]   πρὸς τῷ ἱερῷ φησι τοῦ  ἐν   Λίμναις Διονύσου τὸ γλεῦκος φέροντας
[11, 486]   γραπτέον Λυκιοεργέας, ἵν´ ἀκούηται τὰ  ἐν   Λυκίᾳ εἰργασμένα. (ΜΕΛΗ. Οὕτω καλεῖταί
[11, 486]   πρὸς λύκων θήραν ἐπιτήδεια  ἐν   Λυκίᾳ εἰργασμένα. Ὅπερ ἐξηγούμενος Δίδυμος
[11, 502]   ἐκαλεῖτο καὶ κύλιξ φιλοτησία, ὡς  ἐν   Λυσιστράτῃ· Δέσποινα Πειθοῖ καὶ κύλιξ
[11, 508]   παρὰ (Περδίκκᾳ τῷ βασιλεῖ διατρίβων  ἐν   Μακεδονίᾳ οὐχ ἧττον αὐτοῦ (ἐβασίλευε)
[11, 468]   δέπαστρα οἰσόντων χρύσεια, τά τ´  ἐν   μεγάροισιν ἐμοῖσι κείαται. Κἀν τοῖς
[11, 460]   προπέπταται. Ἔστι καὶ παρὰ Ἀναξανδρίδῃ  ἐν   Μελιλώτῳ. Εὔβουλος δ´ ἐν Λήδᾳ·
[11, 471]   δεξιτερᾷ δ´ ἔλαβεν. Καὶ Εὔβουλος  ἐν   μὲν Δόλωνι· Διένιψα δ´ οὐδὲν
[11, 509]   δὲ καὶ ἁλοὺς καὶ ἀδοξήσας  ἐν   μὲν τῇ πόλει ἐπέμενε παλαιὸς
[11, 505]   τοὺς ἄλλους ἁπαξαπλῶς κακολογήσας,  ἐν   μὲν τῇ Πολιτείᾳ Ὅμηρον ἐκβάλλων
[11, 468]   ὅσς´ Ἄδρηστος ἐποιχομένους ἐκέλευσε ῥεξέμεν·  ἐν   μὲν ὕδωρ, ἐν δ´ ἀσκηθὲς
[11, 478]   Πανόπταις· δ´ ἱερεὺς Εὐήγορος  ἐν   μέσοις αὐτοῖσιν ἑστὼς τὴν καλὴν
[11, 472]   Κύκνῳ· Φαιδρὸς δὲ κρατὴρ θηρίκλειος  ἐν   μέσῳ ἕστηκε λευκοῦ νέκταρος παλαιγενοῦς
[11, 481]   χωρὶς ὠτίων ποτήριον ὠνομακέναι Θεόπομπον  ἐν   Μήδῳ. Φιλήμων Φάσματι· Ἐπεὶ δ´
[11, 485]   Ἀγαθοῦ Δαίμονος τέττιξ κελαδεῖ. Καὶ  ἐν   Μήδῳ· Ὥς ποτ´ ἐκήλησεν Καλλίστρατος
[11, 466]   ταῦτα· Μυθολογοῦσι δὲ (περὶ) τῶν  ἐν   Μηθύμνῃ τινὲς περὶ τῆς ἀφεθείσης
[11, 472]   μεθύων τὴν θηρίκλειον ἔσπασε. Καὶ  ἐν   Μηναγύρτῃ· Προπίνων θηρίκλειον τρικότυλον. Καὶ
[11, 472]   δ´ ἐξέπιον κάδον. Ἐπιγένης δ´  ἐν   Μνηματίῳ φησίν· Κρατῆρες, κάδοι, (ὁλκεῖα,
[11, 494]   ὀξυβάφου ὡς ποτηρίου καὶ Εὔβουλος  ἐν   Μυλωθρίδι· Καὶ πιεῖν χωρὶς μέτρω
[11, 494]   μικρᾶς κεραμέας σαφῶς παρίστησιν Ἀντιφάνης  ἐν   Μύστιδι διὰ τούτων· γραῦς ἐστι
[11, 509]   (Διὸ καὶ Ἔφιππος κωμῳδιοποιὸς  ἐν   Ναυάγῳ (Πλάτωνά τε αὐτὸν καὶ
[11, 470]   δὲ τῆς κύλικος Θεόπομπος μὲν  ἐν   Νεμέᾳ οὕτως· {ΣΠΙ. Χώρει σὺ
[11, 467]   ἐκπώματος ὡς οὕτως καλουμένου Εὔβουλος  ἐν   Νεοττίδι οὕτως· (Μισῶ κάκιστον γραμματικὸν
[11, 482]   Μνημονεύει δ´ αὐτοῦ καὶ Ἀναξανδρίδης  ἐν   Νηρηίσιν· (Δὸς δὴ τὸν χόα
[11, 496]   ΡΥΣΙΣ φιάλη χρυσῆ, Θεόδωρος. Κρατῖνος  ἐν   Νόμοις· Ῥυσίδι σπένδων. (ΡΟΔΙΑΣ. Δίφιλος
[11, 502]   τηνδὶ φέρεις; χρυσίδος δὲ Κρατῖνος  ἐν   Νόμοις· Χρυσίδι σπένδων γέγραφε τοῖς
[11, 465]   κατὰ Φιγάλειαν Νομίμων. (Ξενοφῶν δ´  ἐν   ὀγδόῳ Παιδείας περὶ Περσῶν λέγων
[11, 496]   Ἀλέξανδρος ἐν τιγονι. Ξενοφῶν δ´  ἐν   ὀγδόῳ Παιδείας προχοίδας τινὰς λέγει
[11, 478]   Ἀριστοφάνης ἐν Βαβυλωνίοις. Εὔβουλος δ´  ἐν   Ὀδυσσεῖ Πανόπταις· δ´
[11, 466]   καὶ ΔΕΠΑΣ τὸ αὐτό. Ὅμηρος  ἐν   Ὀδυσσείᾳ περὶ Πεισιστράτου· Ἐν δ´
[11, 459]   δὲ Πολύιδος ἱερὰ θύων  ἐν   ὁδῷ παραπορευόμενον τὸν Πετεὼ κατέσχεν
[11, 466]   Ἐλευθέριον δέ, φησί, καὶ ἐμμελῶς  ἐν   οἴνῳ διάγειν, μὴ κωθωνιζόμενον μηδὲ
[11, 494]   ἥκειν κελεύσας μετὰ τῶν βιβλίων,  ἐν   οἷς αἱ ἀναγραφαί εἰσι τῶν
[11, 503]   τόπους τοὺς τοῖς θεοῖς ἀνειμένους,  ἐν   οἷς ἔστιν ἀναψῦξαι. Αἰσχύλος Νεανίσκοις·
[11, 508]   ἄλλους δὲ τοὺς τοιούτους διαλόγους,  ἐν   οἷς καὶ περὶ τῶν ἐν
[11, 499]   εἰς τοὺς παρ´ ἐμοὶ πότους,  ἐν   οἷς λάγυνος κατ´ ἄνδρα κείμενος
[11, 476]   αὑτῷ πολ8 λοὺς κοτυλίσκους κεκολλημένους,  ἐν   οἷς, (φησίν, μήκωνες λευκοί, πυροί,
[11, 479]   τὸν ἐπιγραφόμενον Ἑλλαδικὸν περὶ τοῦ  ἐν   Ὀλυμπίᾳ λέγων Μεταποντίνων ναοῦ γράφει
[11, 482]   τις σήμερον γενήσεται. Καὶ Ἔφιππος  ἐν   Ὁμοίοις Ὀβελιαφόροις Διονυσίου δὲ
[11, 471]   (Μνημονεύει τοῦ ἐκπώματος καὶ Ἀντιφάνης  ἐν   Ὁμοίοις οὕτως· Ὡς δ´ ἐδείπνησαν
[11, 501]   χαλκοῦς ὀμφαλὸς ἔπεστιν. Ἴων δ´  ἐν   Ὀμφάλῃ· Ἴτ´ ἐκφορεῖτε, παρθένοι, κύπελλα
[11, 466]   ὄν. Ἀχαιὸς δ´ τραγικὸς  ἐν   Ὀμφάλῃ καὶ αὐτὸς περὶ γραμματικοῦ
[11, 498]   τε μακρός. Καὶ Ἀχαιὸς δ´  ἐν   Ὀμφάλῃ· (Ὁ δὲ σκύφος με
[11, 498]   Οὐατόεντα σκύφον» ἔφη. Ἴων δ´  ἐν   Ὀμφάλῃ· Οἶνος οὐκ ἔνι ἐν
[11, 487]   ἐφεστηκός, ἐφ´ οὗ τὰς λάταγας  ἐν   παιδιᾷ ἔπεμπον· ὅπερ Σοφοκλῆς
[11, 478]   ἔχειν. Μνημονεύει δ´ αὐτοῦ Κράτης  ἐν   Παιδιαῖς καὶ Ἕρμιππος ἐν Θεοῖς.
[11, 473]   καὶ γύλιον αὐτοῦ. (Εὔβουλος δ´  ἐν   Παμφίλῳ πολλάκις μεμνημένος τοῦ ὀνόματός
[11, 499]   αὐτὸ κοτύλας Ἀττικὰς δώδεκα. Καὶ  ἐν   Πάτραις δέ φασι τοῦτ´ εἶναι
[11, 509]   ἄτομα πώγωνος βάθη, εὖ δ´  ἐν   πεδίλῳ πόδα τιθεὶς ὑπὸ ξυρὸν
[11, 469]   τρεῖς, ἡθμὸν ἀργυροῦν. Σῆμος δ´  ἐν   πέμπτῃ Δηλιάδος ἀνακεῖσθαί φησιν ἐν
[11, 497]   ἀπὸ τῆς ῥύσεως. (ΣΑΝΝΑΚΙΑ. Κράτης  ἐν   πέμπτῳ Ἀττικῆς Διαλέκτου ἔκπωμά φησιν
[11, 475]   Καὶ γὰρ Ἀντίμαχος Κολοφώνιος  ἐν   πέμπτῳ Θηβαίδος φησί· Κήρυκας ἀθανάτοισι
[11, 468]   καλεῖσθαι. Ἀντίμαχος δ´ Κολοφώνιος  ἐν   πέμπτῳ Θηβαίδος φησί· Πάντα μάλ´
[11, 484]   εἰς θερμὸν ὕδωρ. Πολέμων δ´  ἐν   πέμπτῳ τῶν πρὸς Ἀδαῖον καὶ
[11, 476]   ἔπινον κερατίνοις ποτηρίοις. Αἰσχύλος δ´  ἐν   Περραιβίσι τοὺς Περραιβοὺς παρίστησιν ἀντὶ
[11, 499]   μέγαν ἄτρυφον ἀργειοφόνται. Αἰσχύλος δ´  ἐν   Περραιβίσι φησί· Ποῦ μοι τὰ
[11, 502]   δὲ ἀργυρίδος (φιάλης) (Φερεκράτης μὲν  ἐν   Πέρσαις οὕτως μνημονεύει· Οὗτος σύ,
[11, 483]   τοῖς ἄλλοις συμποσίοις καὶ φιδιτίοις  ἐν   πιθάκναις (Μνημονεύει αὐτοῦ καὶ Ἀρχίλοχος
[11, 466]   μέριμναι στηθέων ἔξω, πελάγει δ´  ἐν   πολυχρύσοιο πλούτου πάντες ἴσᾳ νέομεν
[11, 469]   ποιηταὶ καὶ συγγραφεῖς πλεῖν αὐτὸν  ἐν   ποτηρίῳ ἐμυθολόγησαν. Πανύασις δ´ ἐν
[11, 473]   εὐθέως τὸν κάνθαρον. Ξέναρχος δ´  ἐν   Πριάπῳ φησὶ τάδε· ~Σὺ δὲ
[11, 495]   οἶνον κιρνᾶσιν οἱ Ἀττικοί. Κοίλοις  ἐν   προάροις φησὶ Πάμφιλος. (ΠΕΛΙΚΑΙ. Καλλίστρατος
[11, 478]   ἐκ τούτου σπένδεσθαι. Παγκράτης δ´  ἐν   πρώτῳ Βοκχορηίδος· Αὐτὰρ γε
[11, 498]   σκύφος ἔχαιρον δεχόμενος. Φαίδιμός τε  ἐν   πρώτῳ Ἡρακλείας· Δουράτεον σκύφος εὐρὺ
[11, 469]   ἐν ποτηρίῳ ἐμυθολόγησαν. Πανύασις δ´  ἐν   πρώτῳ Ἡρακλείας παρὰ Νηρέως φησὶ
[11, 478]   ψυκτῆρα καὶ κυμβίον. Νικόμαχος δ´  ἐν   πρώτῳ περὶ Ἑορτῶν Αἰγυπτίων φησί·
[11, 472]   ποτηρίων εἴωθα πίνειν. Πολέμων δ´  ἐν   πρώτῳ περὶ τῆς Ἀθήνησιν Ἀκροπόλεως
[11, 478]   πόδα. ΚΟΝΩΝΕΙΟΣ. Ἴστρος Καλλιμάχειος  ἐν   πρώτῳ Πτολεμαίδος τῆς ἐν Αἰγύπτῳ
[11, 497]   Ἀπολλοδώρου τοῦ Ἀθηναίου. Πολέμων δ´  ἐν   πρώτῳ τῶν πρὸς Ἀδαῖον Ποτήρια,
[11, 494]   ποτηρίου, οὗ μνημονεύει Κρατῖνος μὲν  ἐν   Πυτίνῃ οὕτως· (Πῶς τις αὐτόν,
[11, 489]   ἔκπωμα. Διονύσιος δὲ Θρᾲξ  ἐν   Ῥόδῳ λέγεται τὴν Νεστορίδα κατασκευάσαι
[11, 487]   παιδιᾷ ἔπεμπον· ὅπερ Σοφοκλῆς  ἐν   Σαλμωνεῖ χάλκειον ἔφη κάρα, λέγων
[11, 499]   γράφει· Καθ´ ὃν χρόνον ἐπεδήμησας  ἐν   Σάμῳ, Διαγόρα, πολλάκις οἶδά σε
[11, 487]   ποτήριον οὕτως καλεῖν. (ΜΑΘΑΛΙΔΑΣ Βλαῖσος  ἐν   Σατούρνῳ φησίν· Ἑπτὰ μαθαλίδας ἐπίχε´
[11, 500]   Μοῦσά τε γλυκεῖα καὶ Βοιωτίοισιν  ἐν   σκύφοισιν οἶνος ἡδύς. Διήνεγκαν δὲ
[11, 476]   Παφλαγόνων διηγούμενός φησι· Κατακείμενοι δ´  ἐν   στιβάσιν ἐδείπνουν καὶ ἔπινον κερατίνοις
[11, 480]   Χῖαι κύλικες, ὧν μνημονεύει Ἕρμιππος  ἐν   Στρατιώταις· Χία δὲ κύλιξ ὑψοῦ
[11, 480]   κοτύλην κύλικα καλεῖν. Ἑρμῶναξ δ´  ἐν   Συνωνύμοις οὕτως γράφει· Ἄλεισον, ποτήριον,
[11, 462]   ἐν τῷ περὶ τοῦ Μορύχου  ἐν   Συρακούσαις φησὶν ἐπ´ ἄκρᾳ τῇ
[11, 467]   ποτηρίου ὄνομα) Διονύσιος Σινωπεὺς  ἐν   Σῳζούσῃ καταλέγων ὀνόματα ποτηρίων μνημονεύει
[11, 497]   πάρειμι. Διονύσιος δ´ Σινωπεὺς  ἐν   Σῳζούσῃ καταλέγων τινὰ ποτήρια καὶ
[11, 483]   τῆς τραπέζης καταλείμματα. ΚΥΜΒΗ. Φιλήμων  ἐν   ταῖς Ἀττικαῖς Φωναῖς κύλικος εἶδος.
[11, 480]   κρέμαται περὶ πασσαλόφιν. (Γλαύκων δ´  ἐν   ταῖς Γλώσσαις Κυπρίους φησὶ τὴν
[11, 495]   ἐν βορηίῳ νωδός. Κλείταρχος δὲ  ἐν   ταῖς Γλώσσαις πελλητῆρα μὲν καλεῖν
[11, 475]   εἶναι. Νίκανδρος δ´ Κολοφώνιος  ἐν   ταῖς Γλώσσαις ποιμενικὸν ἀγγεῖον μελιτηρὸν
[11, 473]   γράφε καὶ μέθυε. Κλείταρχος δ´  ἐν   ταῖς Γλώσσαις τὸ κεράμιόν φησιν
[11, 501]   ἔχοντα· Ἀπὸ τῶν ὀμφαλῶν τῶν  ἐν   ταῖς γυναικείαις πυέλοις, ὅθεν τοῖς
[11, 483]   τῶν Ἑλλήνων· ἐν Ἄργει μὲν  ἐν   ταῖς δημοσίαις θοίναις, ἐν Λακεδαίμονι
[11, 496]   Μέθης Λυγκεύς τε Σάμιος  ἐν   ταῖς Ἐπιστολαῖς. (ΡΥΤΟΝ ἔχει τὸ
[11, 466]   βατιάκη. Ἀλεξάνδρου δὲ τοῦ βασιλέως  ἐν   ταῖς Ἐπιστολαῖς ταῖς πρὸς τοὺς
[11, 479]   κοιλότης, καὶ αἱ τοῦ πολύποδος  ἐν   ταῖς πλεκτάναις ἐπιφύσεις παραγώγως κοτυληδόνες.
[11, 466]   μείζους ἐμοῦ Ὅτι Παρμενίων συγκεφαλαιούμενος  ἐν   ταῖς πρὸς Ἀλέξανδρον Ἐπιστολαῖς τὰ
[11, 483]   Συμβαίνει τοὺς μὲν πολὺν ἄκρατον  ἐν   ταῖς συνουσίαις πίνοντας μεγάλα βλάπτεσθαι
[11, 475]   δέπαστρα. Θεόκριτος δ´ Συρακόσιος  ἐν   ταῖς Φαρμακευτρίαις φησίν· Στέψον τὰν
[11, 507]   ἀποδυόμεθα, ἐν διαθήκαις, ἐν ἐκκομιδαῖς,  ἐν   τάφοις» ὥς φησι Διοσκουρίδης ἐν
[11, 483]   τῷ κατὰ Δημοσθένους. Καλλίξεινος δ´  ἐν   τετάρτῳ (περὶ Ἀλεξανδρείας ἀναγράφων τὴν
[11, 501]   τοῖς σκαφίοις ἀρύουσιν. Τίμαρχος δ´  ἐν   τετάρτῳ περὶ τοῦ Ἐρατοσθένους Ἑρμοῦ
[11, 496]   γενομένου ἱστορεῖ (Νίκανδρος Καλχηδόνιος  ἐν   τετάρτῳ Προυσίου Συμπτωμάτων. (ΡΕΟΝΤΑ. Οὕτως
[11, 496]   (ΠΡΟΧΥΤΗΣ εἶδος ἐκπώματος, (ὡς Σιμάριστος  ἐν   τετάρτῳ Συνωνύμων. Ἴων δ´
[11, 481]   Τηιᾶν, ὡς διαφόρων γινομένων καὶ  ἐν   Τέῳ κυλίκων. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θ' (Φερεκράτης
[11, 466]   ταῖς Ἐπιστολαῖς ταῖς πρὸς τοὺς  ἐν   τῇ Ἀσίᾳ σατράπας φέρεταί τις
[11, 491]   πρόπολοι πίλναντο Πέλειαι. Ποσείδιππός τ´  ἐν   τῇ Ἀσωπίᾳ· Οὐδέ τοι ἀκρόνυχοι
[11, 491]   ἄγγελοί εἰσι. Καὶ Σιμμίας δ´  ἐν   τῇ Γοργοῖ φησιν· Αἳ θέρος
[11, 484]   εὐωνύμων δ´ αὐτοῦ Σάτυρος φαλακρός,  ἐν   τῇ δεξιᾷ κώθωνα μόνωτον ῥαβδωτὸν
[11, 474]   αὐτὸ τῆς μίξεως, ὡς Φερεκύδης  ἐν   τῇ δευτέρᾳ ἱστορεῖ καὶ Ἡρόδωρος
[11, 462]   Ἁρμονίας μνημεῖον, ὡς ἱστορεῖ Φύλαρχος  ἐν   τῇ δευτέρᾳ καὶ εἰκοστῇ τῶν
[11, 486]   καὶ τράπεζα Ῥηνιοεργής. Ἡρόδοτός τε  ἐν   τῇ ἑβδόμῃ φησί· Προβόλους δύο
[11, 464]   τοὺς πολλούς φησιν Χρύσιππος  ἐν   τῇ Εἰσαγωγικῇ περὶ ἀγαθῶν καὶ
[11, 495]   οἰνοχόης σχῆμα, οἷοί εἰσιν οἱ  ἐν   τῇ ἑορτῇ παρατιθέμενοι, ὁποίους δή
[11, 495]   τοιοῦτον ἀγγεῖον καθιερωμένον τινὰ τρόπον  ἐν   τῇ ἑορτῇ παρατίθεται μόνον, τὸ
[11, 461]   αὐτῶν καὶ Σκυθῖνος Τήιος  ἐν   τῇ ἐπιγραφομένῃ Ἱστορίῃ λέγων οὕτως·
[11, 499]   μεστὸν ἡμῖν φέρε λάγυνον. Καὶ  ἐν   τῇ ἐπιγραφομένῃ Κλίνῃ· Καὶ δυσχερὴς
[11, 476]   πίνοντες ἐπλάζοντο. Καὶ Ξενοφῶν δ´  ἐν   τῇ ζʹ τῆς Ἀναβάσεως διηγούμενος
[11, 469]   ἐπιχωρίας γυναικός, ἧς μνημονεύει καὶ  ἐν   τῇ ηʹ Κρατῖνος δ´
[11, 498]   ἔειπεν. Ὁμοίως δὲ καὶ Ἀναξίμανδρος  ἐν   τῇ Ἡρωολογίᾳ λέγων ὧδε· (Ἀμφιτρύων
[11, 499]   διδοὺς ἑκάστῳ ποτήριον. (Ἀριστοτέλης δ´  ἐν   τῇ Θετταλῶν Πολιτείᾳ θηλυκῶς λέγεσθαί
[11, 463]   πόλεις ἴδιοι, ὡς Κριτίας παρίστησιν  ἐν   τῇ Λακεδαιμονίων Πολιτείᾳ διὰ τούτων·
[11, 486]   ἔσται Ναξιουργὴς κάνθαρος. Κριτίας τε  ἐν   τῇ Λακεδαιμονίων Πολιτείᾳ· Κλίνη Μιλησιουργὴς
[11, 482]   Ἀλεξανδρεὺς ἐν τῷ περὶ τῶν  ἐν   τῇ μέσῃ κωμῳδίᾳ κωμῳδουμένων Ποιητῶν.
[11, 490]   τὸν νοῦν τῶν Ὁμήρου ποιημάτων  ἐν   τῇ Μνημοσύνῃ ἐπιγραφομένῃ φάσκουσα τὴν
[11, 480]   εἰς πλάτος ἐκτεταμένον (πολλοὶ δ´  ἐν   τῇ Ναυκράτει κεραμεῖς ἀφ´ ὧν
[11, 474]   φησιν αὐτὸ ἀπό τινος τῶν  ἐν   τῇ νηὶ κατασκευασμάτων. Τοῦ γὰρ
[11, 471]   ἔσπασε (κοίλην ὑπερθύουσαν (Τίμαιος δ´  ἐν   τῇ ὀγδόῃ καὶ εἰκοστῇ τῶν
[11, 500]   Λακεδαιμόνιος Σκύφος, ὥς φησιν Ἔφορος  ἐν   τῇ ὀκτωκαιδεκάτῃ λέγων οὕτως· Λακεδαιμόνιοι
[11, 502]   τὸ τηλικοῦτο φῶς; Ἡρόδοτος δ´  ἐν   τῇ πέμπτῃ τῶν Ἱστοριῶν νόμον
[11, 483]   κωθωνισμὸς Μνησίθεος Ἀθηναῖος ἰατρὸς  ἐν   τῇ περὶ Κωθωνισμοῦ ἐπιστολῇ φησιν
[11, 470]   θηρίκλειος σαφῶς παρίστησιν (Θεόφραστος  ἐν   τῇ περὶ Φυτῶν Ἱστορίᾳ. Διηγούμενος
[11, 459]   τὸν Πετεὼ κατέσχεν καὶ κατακλίνας  ἐν   τῇ πόᾳ θαλλίαν τε κατακλάσας
[11, 505]   τῷ Πρωταγόρᾳ πολλούς, τοιαῦτα  ἐν   τῇ Πολιτείᾳ εἰπών· Ὅὅταν, οἶμαι,
[11, 466]   τὸ ἐπαγκυλοῦν τὴν δεξιὰν χεῖρα  ἐν   τῇ προέσει. Ἦν γὰρ τοῖς
[11, 482]   τάλαιν´ ἐγὼ κακῶν. (Ἐρατοσθένης δ´  ἐν   τῇ πρὸς Ἀγήτορα τὸν Λάκωνα
[11, 499]   μεστόν. Λυγκεὺς δ´ Σάμιος  ἐν   τῇ πρὸς Διαγόραν Ἐπιστολῇ γράφει·
[11, 477]   Εὔμαιος. Καλλίμαχος δ´ ἔοικε διαμαρτάνειν  ἐν   τῇ συγχρήσει τῶν ὀνομάτων, λέγων
[11, 480]   (Διάφοροι δὲ κύλικες γίνονται καὶ  ἐν   τῇ τοῦ συσσίτου ἡμῶν Ἀθηναίου
[11, 470]   τὴν Τιτανομαχίαν ποιήσαντος. Φερεκύδης δ´  ἐν   τῇ τρίτῃ τῶν Ἱστοριῶν προειπὼν
[11, 473]   Ἴωνας κάδον καλεῖν. Ἡρόδοτος δ´  ἐν   τῇ τρίτῃ Φοινικηίου, φησίν, οἴνου
[11, 483]   ἐν αὑτῷ. (Καὶ Πολέμων δ´  ἐν   τῇ τῶν πρὸς Ἀδαῖον καὶ
[11, 492]   οὖν ἐν τοῖς ἄστροις καὶ  ἐν   τῇ φαινομένῃ κατασκευῇ προσηκόντως ἐτόρευσεν.
[11, 497]   Ἐστὶ δὲ Περσικόν. (Φιλήμων δ´  ἐν   τῇ Χήρᾳ βατιακῶν μνησθεὶς καὶ
[11, 496]   πίνειν. Μνημονεύει αὐτοῦ καὶ Ἀλέξανδρος  ἐν   τιγονι. Ξενοφῶν δ´ ἐν ὀγδόῳ
[11, 507]   ἐν τάφοις» ὥς φησι Διοσκουρίδης  ἐν   τοῖς Ἀπομνημονεύμασιν. Καὶ τὸ πόλιν
[11, 492]   ἐπόψιαι ὀφθαλμοῖσιν) Τὸ ὁρώμενον οὖν  ἐν   τοῖς ἄστροις καὶ ἐν τῇ
[11, 468]   ἔκπωμα τὴν φιάλην. Φιλήμων δ´  ἐν   τοῖς Ἀττικοῖς Ὀνόμασιν Γλώτταις
[11, 487]   δ´ ὄψει, φησί, τὴν κοτταβικὴν  ἐν   τοῖς ἀχύροισι κυλινδομένην, μάνης δ´
[11, 476]   αὐτῶν. Ἔστι γοῦν τοῦτο εὑρεῖν  ἐν   τοῖς Δημιοπράτοις ἀναγεγραμμένον οὕτως ἐκ
[11, 507]   οὓς διαγράφω. (Περὶ δὲ τῶν  ἐν   τοῖς διαλόγοις αὐτοῦ κεκλεμμένων τί
[11, 472]   Ὁποῖον δ´ ἐστὶ τὸ καρχήσιον  ἐν   τοῖς ἑξῆς λεχθήσεται. Καλεῖται δέ
[11, 503]   παραθέμενος ψυκτῆρά τ´ οἴνου μεθύσκεται,  ἐν   τοῖς ἑξῆς ποιεῖ αὐτὸν λέγοντα·
[11, 495]   προὔπινεν. Φοῖνιξ δ´ Κολοφώνιος  ἐν   τοῖς Ἰάμβοις ἐπὶ φιάλης τίθησι
[11, 461]   οὓς χλευάζων Ἕρμιππος κωμῳδιοποιὸς  ἐν   τοῖς Ἰάμβοις φησίν· Εἰς τὸ
[11, 506]   Γράφει γοῦν Καρύστιος Περγαμηνὸς  ἐν   τοῖς Ἱστορικοῖς Ὑπομνήμασιν οὕτως· Σπεύσιππος
[11, 484]   πίνειν μηδὲ ἄκρατον μηδὲ τραγηματίζεσθαι  ἐν   τοῖς κωθωνισμοῖς. Ὅταν δ´ ἱκανῶς
[11, 466]   ταῦτα. δὲ παρὰ Σοφοκλεῖ  (ἐν   τοῖς Λαρισαίοις Ἀκρίσιος καὶ αὐτὸς
[11, 508]   ἐν οἷς καὶ περὶ τῶν  ἐν   τοῖς μαθήμασι διεξέρχεται καὶ περὶ
[11, 500]   μέλλωσι προσφέρεσθαι, ἀποκλάσαντες ἀπ´ αὐτῶν  ἐν   τοῖς ξυλίνοις ποτηρίοις, οὓς καλοῦσι
[11, 470]   ἐν Αἰγυπτιακοῖς οὕτως γράφει· Αἰγυπτίων  ἐν   τοῖς οἴκοις κεῖται φιάλη χαλκῆ
[11, 503]   ἐκαλεῖτο τὸ ποτήριον, φησὶ Τρύφων  ἐν   τοῖς Ὀνοματικοῖς, τὸ ἐπὶ τῷ
[11, 472]   δὲ διαφέρει σαφῶς παρίστησι Καλλίξεινος  ἐν   τοῖς (περὶ Ἀλεξανδρείας φάσκων τινὰς
[11, 474]   Βοιωτίᾳ. (ΚΑΡΧΗΣΙΟΝ. Καλλίξεινος Ῥόδιος  ἐν   τοῖς περὶ Ἀλεξανδρείας φησὶν ὅτι
[11, 471]   θηρικλείαν λαβὼν ἐπανῆκεν. Ἀδαῖος δ´  ἐν   τοῖς περὶ Διαθέσεως τὸ αὐτὸ
[11, 501]   ἠθμῷ. δὲ Μυρλεανὸς Ἀσκληπιάδης  ἐν   τοῖς περὶ Κρατίνου βαλανειόμφαλοι, φησίν,
[11, 472]   ἕπτ´ Ἀγαθῆς Τύχης. ΙΣΘΜΙΟΝ. Πάμφιλος  ἐν   τοῖς περὶ Ὀνομάτων Κυπρίους τὸ
[11, 477]   ἀστραγάλους. Διονύσιος δ´ Σάμιος  ἐν   τοῖς περὶ τοῦ Κύκλου (τὸ
[11, 466]   μεγαλύνει τε τὴν ψυχὴν  ἐν   τοῖς πότοις διατριβή, ἀναζωπυροῦσα καὶ
[11, 474]   δ´ ἐκυβέρνα Θούριος. Πολέμων δ´  ἐν   τοῖς πρὸς Ἀντίγονον περὶ Ζωγράφων
[11, 507]   ἐξέδωκεν. (Ἡγήσανδρος δὲ Δελφὸς  ἐν   τοῖς Ὑπομνήμασι περὶ τῆς πρὸς
[11, 482]   καὶ νῦν παρ´ ὑμῖν ποιοῦσιν  ἐν   τοῖς φιδιτίοις. Εἰ δέ ποτε
[11, 475]   εἶπεν. Χάρων δ´ Λαμψακηνὸς  ἐν   τοῖς Ὥροις παρὰ (Λακεδαιμονίοις φησὶν
[11, 480]   τῶν μὲν Ἀττικῶν μνημονεύει Πίνδαρος  ἐν   τοῖσδε· Θρασύβουλ´, ἐρατᾶν ὄχημ´
[11, 487]   (παρὰ τὸν στροφέα τῆς κηπαίας  ἐν   τοῖσι κορήμασιν οὖσαν. (ΝΕΣΤΟΡΙΣ. Περὶ
[11, 491]   αὐτὰς εἶπεν ὁμωνυμεῖν ταῖς περιστεραῖς  ἐν   τούτοις Αἵ τε ποταναῖς ὁμώνυμοι
[11, 490]   δὲ τὰς Πλειάδας Πελειάδας εἴρηκεν  ἐν   τούτοις· (Δίδωτι δ´ εὖχος Ἑρμᾶς
[11, 504]   φησὶν Κυρηναῖος Ἡρόδωρον εἰρηκέναι  ἐν   τούτοις Ἐπεὶ δὲ θύσαντες πρὸς
[11, 475]   δὲ τῶν καρχησίων καὶ Σαπφὼ  ἐν   τούτοις· Κῆνοι δ´ ἄρα πάντες
[11, 500]   δὲ τῶν Βοιωτίων σκύφων Βακχυλίδης  ἐν   τούτοις ποιούμενος τὸν λόγον πρὸς
[11, 476]   Φιλήμων. Νεοπτόλεμος δ´ Παριανὸς  ἐν   τρίτῳ Γλωσσῶν τὸ κίσσινον ποτήριον
[11, 504]   δὲ Πλάτων ὥσπερ ἐναντιούμενος  ἐν   τρίτῳ Νόμων φησί· ~(Μαντεύομαι δὲ
[11, 495]   ἐν δευτέρᾳ Ἀτθίδος. (Ἀριστόδημος δ´  ἐν   τρίτῳ περὶ Πινδάρου τοῖς Σκίροις
[11, 481]   ἐχρῶντο αὐτὸς εἴρηκε Φερεκράτης  ἐν   Τυραννίδι διὰ τούτων· Εἶτ´ ἐκεραμεύσαντο
[11, 460]   διεχρῆτο τῷ ποτηρίῳ. Καὶ Φερεκράτης  ἐν   Τυραννίδι· δὲ κρείττων
[11, 481]   ῥυτὰ καὶ κυμβία. καὶ πάλιν  ἐν   τῷ αὐτῷ· Ἐπ´ ἀστράβης δὲ
[11, 460]   γὰρ εἴρηκε. Καὶ Σαπφὼ δ´  ἐν   τῷ βʹ ἔφη· Πολλὰ δ´
[11, 481]   δύο πλέαις κὰκ κεφαλᾶς. Καὶ  ἐν   τῷ δεκάτῳ· Λάταγες ποτέονται κυλιχνᾶν
[11, 470]   (ὁ ἥλιος) Ἔπειτα πορεύεται Ἡρακλῆς  ἐν   τῷ δέπαι τούτῳ (ἐς τὴν
[11, 498]   καὶ οὐδετέρως λέγουσιν. Ἡσίοδος δ´  ἐν   τῷ δευτέρῳ Μελαμποδίας σὺν τῷ
[11, 469]   δυσμαῖς ισου πατρὸς Ἡφαιστοτευχὲς δέπας,  ἐν   τῷ διαβάλλει πολὺν οἰδματόεντα πόντου
[11, 501]   Δέχεσθε φιάλας τάσδε βαλανειομφάλους, Ἐρατοσθένης  ἐν   τῷ ἑνδεκάτῳ περὶ Κωμῳδία τὴν
[11, 473]   Δίας ἐγκαθιδρύουσιν, ὡς Ἀντικλείδης (φησὶν  ἐν   τῷ Ἐξηγητικῷ γράφων οὕτως· Διὸς
[11, 476]   καὶ Φιλόξενος δ´ Κυθήριος  ἐν   τῷ ἐπι γραφομένῳ Δείπνῳ φησίν
[11, 487]   τοὔνομα. Φιλόξενος δ´ διθυραμβοποιὸς  ἐν   τῷ ἐπιγραφομένῳ Δείπνῳ μετὰ τὸ
[11, 502]   ιτάτους δύο ψυκτῆρας. (Μένανδρος δ´  ἐν   τῷ ἐπιγραφομένῳ δράματι Χαλκεῖά φησιν·
[11, 480]   Ναί. (ΚΥΑΘΙΣ, κοτυλῶδες ἀγγεῖον. Σώφρων  ἐν   τῷ ἐπιγραφομένῳ μίμῳ Γυναῖκες αἳ
[11, 485]   καλεῖν τὴν κύλικα. Λυκόφρων δ´  ἐν   τῷ θʹ περὶ Κωμῳδίας παραθέμενος
[11, 507]   Ἔσχατον τὸν τῆς φιλοδοξίας χιτῶνα  ἐν   τῷ θανάτῳ αὐτῷ ἀποδυόμεθα, ἐν
[11, 466]   ποτήρια. Ἀντικλείδης δ´ Ἀθηναῖος  ἐν   τῷ ιϚ Νόστων. Περὶ Γρᾶ
[11, 479]   ὀτοβεῖ. (Μαρσύας δέ φησι τὸ  ἐν   τῷ ἰσχίῳ ὀστοῦν καλεῖσθαι ἄλεισον
[11, 506]   ἅπαντας, δῆλον καὶ ἐκ τῶν  ἐν   τῷ Ἴωνι ἐπιγραφομένῳ, ἐν
[11, 476]   μόνον. Λυκοῦργος δ´ ῥήτωρ  ἐν   τῷ κατὰ Δημάδου Φίλιππόν φησι
[11, 483]   πλέονα ἄκρατον σπῶντας, ὡς Ὑπερείδης  ἐν   τῷ κατὰ Δημοσθένους. Καλλίξεινος δ´
[11, 481]   ὧν ἐπελαμβάνοντο οἱ πεντηκοστολόγοι. (Καὶ  ἐν   τῷ κατὰ Εὐέργου καὶ Μνησιβούλου
[11, 481]   Τοῦ κυμβίου μνημονεύει καὶ Δημοσθένης  ἐν   τῷ κατὰ Μειδίου ἀκολουθεῖν αὐτῷ
[11, 496]   υ> βραχὺ καὶ ὀξύνεται. Δημοσθένης  ἐν   τῷ κατὰ Μειδίου Ῥυτὰ καὶ
[11, 508]   Καὶ γὰρ Θεόπομπος Χῖος  ἐν   τῷ κατὰ τῆς Πλάτωνος διατριβῆς
[11, 492]   γίνεται· (τοῦτο δ´ ἐστὶ πόσις  ἐν   τῷ κράματι τυρὸν ἔχουσα καὶ
[11, 460]   Μαίας λίθινος, ὃν προσεύγμασιν  ἐν   τῷ κυλικείῳ λαμπρὸν ἐκτετριμμένον (Κρατῖνος
[11, 460]   ἐν Λήδᾳ· Ὡσπερεὶ σπονδὴν διδοὺς  ἐν   τῷ κυλικείῳ συντέτριφε τὰ ποτήρια.
[11, 489]   δὲ κατ´ ἐλάττω κύκλον συνεχόμενον  ἐν   τῷ μείζονι, καθ´ ὅσον συννεύειν
[11, 470]   Ἐρύθειαν. Καὶ ὅτε δὲ ἦν  ἐν   τῷ πελάγει, Ὠκεανὸς πειρώμενος αὐτοῦ
[11, 461]   Μεσσήνιος, Ἀριστοτέλους μαθητής,  ἐν   τῷ περὶ Ἀλκαίου μικροῖς φησιν
[11, 469]   φησὶ καλεῖσθαι Φιλήμων Ἀθηναῖος  ἐν   τῷ περὶ Ἀττικῶν Ὀνομάτων
[11, 505]   οἶδε Πλάτων ἰαμβίζειν. Ἕρμιππος δὲ  ἐν   τῷ περὶ Γοργίου Ὡς ἐπεδήμησε,
[11, 500]   δὲ Μηθυμναίων, ὡς Παρμένων φησὶν  ἐν   τῷ περὶ Διαλέκτου, σκύθος. Ἐκαλεῖτο
[11, 483]   Φωναῖς κύλικος εἶδος. Ἀπολλόδωρος δ´  ἐν   τῷ περὶ Ἐτυμολογιῶν Παφίους τὸ
[11, 466]   ῥήτωρ ἀπὸ Καλῆς ἀκτῆς  ἐν   τῷ περὶ Ἱστορίας Ἀγαθοκλέα φησὶ
[11, 464]   γῆς ὀπτᾶται. (Καὶ Ἀριστοτέλης δὲ  ἐν   τῷ περὶ Μέθης Αἱ Ῥοδιακαί,
[11, 463]   τοῦ γήρως δυσθυμίαν φησὶ Θεόφραστος  ἐν   τῷ περὶ Μέθης. (Διόπερ συνιοῦσι
[11, 461]   πεπωκέναι. Χαμαιλέων δ´ Ἡρακλεώτης  ἐν   τῷ περὶ Μέθης, εἴ γε
[11, 500]   μεθύσκεσθαι. ~Ἱερώνυμος δ´ Ῥόδιος  ἐν   τῷ περὶ Μέθης καὶ τὸ
[11, 496]   Διώξιππος ἐν Φιλαργύρῳ καὶ Ἀριστοτέλης  ἐν   τῷ περὶ Μέθης Λυγκεύς τε
[11, 497]   τῷδε παρ´ Ἀρσινόης. Θεόφραστος δ´  ἐν   τῷ περὶ Μέθης τὸ ῥυτόν
[11, 465]   καὶ Βρόμιον. (Καὶ Θεόφραστος δ´  ἐν   τῷ περὶ Μέθης φησὶν ὅτι
[11, 467]   βλέπει. Κλεάνθης δ´ φιλόσοφος  ἐν   τῷ περὶ Μεταλήψεως ἀπὸ τῶν
[11, 471]   παράδος τὸ περιόν. (Κλεάνθης δ´  ἐν   τῷ περὶ Μεταλήψεως συγγράμματί φησι·
[11, 503]   Διονύσιος δὲ τοῦ Τρύφωνος  ἐν   τῷ περὶ Ὀνομάτων Τὸν ψυγέα,
[11, 505]   ἱστορεῖ καὶ Σωτίων. (Ἀριστοτέλης δ´  ἐν   τῷ περὶ Ποιητῶν οὕτως γράφει·
[11, 488]   ποτήριά φησιν Μυρλεανὸς Ἀσκληπιάδης  ἐν   τῷ περὶ τῆς Νεστορίδος δύο
[11, 477]   οἴνοιο. Ἀσκληπιάδης δ´ Μυρλεανὸς  ἐν   τῷ περὶ τῆς Νεστορίδος Σκύφει,
[11, 498]   ἔπινεν. Ἀσκληπιάδης δ´ Μυρλεανὸς  ἐν   τῷ περὶ τῆς Νεστορίδος φησὶν
[11, 503]   τῶν ποτηρίων Ἀσκληπιάδης Μυρλεανὸς  ἐν   τῷ περὶ τῆς Νεστορίδος φησὶν
[11, 496]   ΠΡΙΣΤΙΣ ὅτι ποτηρίου εἶδος προείρηται  ἐν   τῷ περὶ τοῦ βατιακίου λόγῳ.
[11, 478]   δ´ εἶναι Διονύσου. Πολέμων δ´  ἐν   τῷ περὶ τοῦ Δίου Κῳδίου
[11, 501]   φιάλην. Ἀπολλόδωρος δ´ Ἀθηναῖος  ἐν   τῷ περὶ τοῦ Κρατῆρος ῥησειδίῳ
[11, 462]   τῶν Ἱστοριῶν. Καὶ Πολέμων δ´  ἐν   τῷ περὶ τοῦ Μορύχου ἐν
[11, 469]   Ὑποβαλλομέναις, οὗ τὸ μαρτύριον παρέξομαι  ἐν   τῷ περὶ τοῦ ῥυτοῦ λόγῳ.
[11, 486]   ποιηθεῖσαι. Μνημονεύει (τοῦ Λύκωνος) Δημοσθένης  ἐν   τῷ (περὶ τοῦ στεφάνου κἀν
[11, 482]   ὥς φησιν Ἀντίοχος Ἀλεξανδρεὺς  ἐν   τῷ περὶ τῶν ἐν τῇ
[11, 465]   δ´ ἱστορεῖ Ἁρμόδιος Λεπρεάτης  ἐν   τῷ περὶ τῶν κατὰ Φιγάλειαν
[11, 479]   ἄλεισον. (ΚΟΤΤΑΒΙΣ. Ἁρμόδιος Λεπρεάτης  ἐν   τῷ περὶ τῶν κατὰ Φιγάλειαν
[11, 484]   ἐκπώματος Περσικοῦ εἶδος ἀπὸ τῆς  ἐν   τῷ πίνειν λαβρότητος ὠνομασμένον. Πλατὺ
[11, 466]   τὸ ὕδωρ τὸν οἶνον, ὅπως  ἐν   τῷ πίνειν ὑδαρεστέρῳ χρῷντο τῷ
[11, 480]   κρατῆρα καὶ κυλιχνίδας. Καὶ Ἀλκαῖος  ἐν   τῷ ~(Πίνωμεν· τί τὰ λύχν´
[11, 466]   λδʹ (Ἔθος δ´ ἦν πρότερον  ἐν   τῷ ποτηρίῳ ὕδωρ ἐμβάλλεσθαι, μεθ´
[11, 473]   φησίν, οἴνου κάδον. (ΚΑΔΙΣΚΟΣ. Φιλήμων  ἐν   τῷ προειρημένῳ συγγράμματι ποτηρίου εἶδος.
[11, 478]   καὶ Ἀλκαῖος μνημονεύει. Διόδωρος δ´  ἐν   τῷ πρὸς Λυκόφρονα παρὰ Σικυωνίοις
[11, 477]   ξύλου. (Νίκανδρος δὲ Κολοφώνιος  ἐν   τῷ πρώτῳ τῶν Αἰτωλικῶν γράφει·
[11, 462]   τὴν Τρηχινίαν καλεομένην. Πολέμων δ´  ἐν   τῷ πρώτῳ τῶν πρὸς Ἀδαῖον
[11, 500]   οἱ Λακεδαιμόνιοι προσηγόρευον. (ΤΑΒΑΙΤΑΣ Ἀμύντας  ἐν   τῷ πρώτῳ τῶν τῆς Ἀσίας
[11, 467]   ὅτι (δεῖνόν ποτ´ ἦρεν ἀργυροῦν  ἐν   τῷ σκότῳ. {Β. Δεῖνον καὶ
[11, 498]   ἐν Ὀμφάλῃ· Οἶνος οὐκ ἔνι  ἐν   τῷ σκύφει, τὸ σκύφει ἰδίως
[11, 506]   (Ἃ δὲ περὶ Ἀλκιβιάδου εἴρηκεν  ἐν   τῷ Συμποσίῳ οὐδ´ εἰς φῶς
[11, 502]   Καὶ Μελέαγρος δ´ κυνικὸς  ἐν   τῷ Συμποσίῳ οὑτωσὶ γράφει· Κἀν
[11, 504]   Ξενοφῶντα πρὸ ὀφθαλμῶν ἔχοντες, ὃς  ἐν   τῷ Συμποσίῳ φησίν· δ´
[11, 507]   δ´ ἐστὶ τοῦτο ἐξ ὧν  ἐν   τῷ Τιμαίῳ λέγει· (Πέπονθά τι
[11, 468]   δὲ λέγειν, φησὶν Δίδυμος  ἐν   τῷ τοῦ δράματος ἐξηγητικῷ, ὅτι
[11, 474]   Ἀντίγονον περὶ Ζωγράφων φησίν· Ἀθήνησιν  ἐν   τῷ τοῦ Πειρίθου γάμῳ πεποίηκεν
[11, 500]   νομίζοντες ἐξαπατηθήσεσθαι· ἦν γὰρ οὐδὲν  ἐν   τῷ τρόπῳ Λακωνικὸν οὐδ´ ἁπλοῦν
[11, 486]   φέρωσι πόθων. ΛΟΥΤΗΡΙΟΝ. Ἐπιγένης Μνηματίῳ  ἐν   τῷ τῶν ποτηρίων καταλόγῳ φησί·
[11, 508]   ἔτι δὲ Δημοχάρης ῥήτωρ  ἐν   τῷ ὑπὲρ Σοφοκλέους πρὸς Φίλωνα,
[11, 500]   καὶ τριήρης εἶδος ἐκπώματος Ἐπίνικος  ἐν   Ὑποβαλλομέναις δεδήλωκε. Προείρηται δὲ τὸ
[11, 497]   τῶν ῥυτῶν. Ἐπίνικος δ´  ἐν   Ὑποβαλλομέναις· Καὶ τῶν ῥυτῶν τὰ
[11, 469]   τοῦ ποτηρίου τούτου καὶ Ἐπίνικος  ἐν   Ὑποβαλλομέναις, οὗ τὸ μαρτύριον παρέξομαι
[11, 502]   τῆς Θρᾳκικῆς εὐδοκιμοῦντα. (ΧΥΤΡΙΔΕΣ. Ἄλεξις  ἐν   Ὑποβολιμαίῳ· Ἐγὼ Πτολεμαίου τοῦ βασιλέως
[11, 495]   προάροις φησὶ Πάμφιλος. (ΠΕΛΙΚΑΙ. Καλλίστρατος  ἐν   Ὑπομνήμασι Θρᾳττῶν Κρατίνου ἀποδίδωσι κύλικα.
[11, 495]   μὲν τὴν κύλικα, Εὐφρόνιος δὲ  ἐν   Ὑπομνήμασι τοὺς χόας. (ΠΕΛΛΑ ἀγγεῖον
[11, 479]   εὐδειπνίας. (Ἡγήσανδρος δ´ Δελφὸς  ἐν   Ὑπομνήμασιν, ὧν ἀρχὴ Ἐν τῇ
[11, 462]   στεφάνους, ἄλλος δ´ εὐῶδες μύρον  ἐν   φιάλῃ παρατείνει· κρατὴρ δ´ ἕστηκεν
[11, 472]   ἀνέθηκεν. (Ἀπολλόδωρος δ´ Γελῷος  ἐν   Φιλαδέλφοις Ἀποκαρτεροῦντί φησιν· Ἐφεξῆς
[11, 496]   ῥυτῶν. Μνημονεύει αὐτῶν καὶ Διώξιππος  ἐν   Φιλαργύρῳ καὶ Ἀριστοτέλης ἐν τῷ
[11, 472]   Προπίνων θηρίκλειον τρικότυλον. Καὶ Διώξιππος  ἐν   Φιλαργύρῳ· Τῆς θηρικλείου τῆς μεγάλης
[11, 469]   Γλωσσῶν. Στέφανος δ´ κωμικὸς  ἐν   Φιλολάκωνί φησι· (Τούτῳ προέπιεν
[11, 466]   ὡς οὔ οἱ πατρώι´ ἐνηέι  ἐν   φιλότητι δάσσαιντ´, ἀμφοτέροισι δ´ αἰεὶ
[11, 472]   πολυτελῆ ποτήρια ἕτερα. Ἀριστοφῶν δ´  ἐν   Φιλωνίδῃ· Τοιγαροῦν ἐμοὶ μὲν ἀρτίως
[11, 486]   τινα ποτήρια, ὧν μνημονεύει Ἀνάξιππος  ἐν   Φρέατι λέγων οὕτως (Σὺ δὲ
[11, 483]   τρυγός· οὐδὲ γὰρ ἡμεῖς νήφειν  ἐν   φυλακῇ τῇδε δυνησόμεθα, ὡς τῆς
[11, 460]   ἐκτετριμμένον (Κρατῖνος δ´ νεώτερος  ἐν   Χείρωνι· Πολλοστῷ δ´ ἔτει ἐκ
[11, 498]   τῷ Ὁμήρῳ τῇ (Ἀρήτῃ δ´  ἐν   χερσὶ τίθει δέπας ἀμφικύπελλον. Καὶ
[11, 476]   Δείπνῳ φησίν Πίνετο νεκτάρεον πῶμ´  ἐν   χρυσέαις προτομαῖς ταύρων κεραστῶν, ἔβρεχον
[11, 503]   ἀναψῦξαι. Αἰσχύλος Νεανίσκοις· Σαύρας ὑποσκίοισιν  ἐν   ψυκτηρίοις. (Εὐριπίδης Φαέθοντι· Ψυκτήρια δένδρεα
[11, 469]   ἐν δευτέρῳ Ἡρακλείας τὸ δέπας  ἐν   διέπλευσεν (ὁ Ἡρακλῆς τὸν
[11, 476]   φάσκοντες. Καὶ τὸ ἀγγεῖον δ´  ἐν   κιρνᾶται οἶνος κρατὴρ
[11, 506]   τῶν ἐν τῷ Ἴωνι ἐπιγραφομένῳ,  ἐν   πρῶτον μὲν κακολογεῖ πάντας
[11, 480]   ὧν καλεῖται τό τε κυλικεῖον,  ἐν   τίθεται τόπῳ τὰ ποτήρια,
[11, 473]   ποτηρίου εἶδος. Ἀγγεῖον δ´ ἐστὶν  ἐν   τοὺς κτησίους Δίας ἐγκαθιδρύουσιν,
[11, 480]   φιάλαι γʹ ἐπίχρυσοι. ~(Ναὸς Βυζαντίων,  ἐν   Τρίτων κυπαρίσσινος ἔχων κρατάνιον
[11, 479]   γράφει καὶ ταῦτα· Ναὸς Μεταποντίνων,  ἐν   φιάλαι ἀργυραῖ ρλβʹ οἰνοχόαι
[11, 465]   κιρνάμενον. Ἡσθέντες οὖν τῇ κράσει  ἐν   ᾠδαῖς ἔμελπον τὸν Διόνυσον, χορεύοντες
[11, 508]   τὴν ἀρχὴν παραλαβόντος Παρμενίων αὐτὸν  ἐν   Ὠρεῷ λαβὼν ἀπέκτεινεν, ὥς φησι
[11, 503]   κυπαρίσσου στέφανος καὶ οἶνος κεκραμένος  ἐν   ᾠῷ χρυσῷ, οὗ αὐτὸς βασιλεὺς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philipe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 10/01/2008