Livre, pages |
[11, 466] |
ἔδωκε
τὰ
ποτήρια.
Ἀντικλείδης
δ´
|
ὁ |
Ἀθηναῖος
ἐν
τῷ
ιϚ
Νόστων. |
[11, 469] |
ἐμβασικοίταν
οὕτως
φησὶ
καλεῖσθαι
Φιλήμων
|
ὁ |
Ἀθηναῖος
ἐν
τῷ
περὶ
Ἀττικῶν |
[11, 501] |
τὴν
ἀπύθμενον
φιάλην.
Ἀπολλόδωρος
δ´
|
ὁ |
Ἀθηναῖος
ἐν
τῷ
περὶ
τοῦ |
[11, 483] |
διὰ
χρόνου
ὁ
κωθωνισμὸς
Μνησίθεος
|
ὁ |
Ἀθηναῖος
ἰατρὸς
ἐν
τῇ
περὶ |
[11, 508] |
Ἱστορικοῖς
Ὑπομνήμασι.
Καὶ
Κάλλιππος
δ´
|
ὁ |
Ἀθηναῖος,
μαθητὴς
καὶ
αὐτὸς
Πλάτωνος, |
[11, 471] |
θηρίων
αὐτῷ
ἐντετυπῶσθαι.
(Πάμφιλος
δ´
|
ὁ |
Ἀλεξανδρεὺς
ἀπὸ
τοῦ
τὸν
Διόνυσον |
[11, 482] |
οὐ
χρηστήν,
ὥς
φησιν
Ἀντίοχος
|
ὁ |
Ἀλεξανδρεὺς
ἐν
τῷ
περὶ
τῶν |
[11, 480] |
τὸ
χεῖλος,
(ὡς
Σιμωνίδης
φησὶν
|
ὁ |
Ἀμόργιος·
Αὐτὴ
δὲ
φοξίχειλος
Ἀργείη |
[11, 501] |
φασιν,
ὃν
τρόπον
ἀμφιφορεὺς
λέγεται
|
ὁ |
ἀμφοτέρωθεν
κατὰ
τὰ
ὦτα
δυνάμενος |
[11, 466] |
τε
(Καικίλιος
δὲ
ὁ
ῥήτωρ
|
ὁ |
ἀπὸ
Καλῆς
ἀκτῆς
ἐν
τῷ |
[11, 492] |
τῶν
Πλειάδων
ἓξ
ὁρωμένων
ὅμως
|
ὁ |
ἀριθμὸς
αὐτῶν
οὐκ
ἀπόλλυται,
λέγονται |
[11, 461] |
Δικαίαρχος
μὲν
γὰρ
ὁ
Μεσσήνιος,
|
ὁ |
Ἀριστοτέλους
μαθητής,
ἐν
τῷ
περὶ |
[11, 485] |
πτωματίσιν,
ἐκπεταλώτερον
δέ.
Ἀρτεμίδωρος
δ´
|
ὁ |
Ἀριστοφάνειος
ποτήριον
ποιόν.
Ἀπολλοφάνης
δὲ |
[11, 465] |
Ὧν
εἷς
ἐστι
καὶ
Πυθέας
|
ὁ |
Ἀρκὰς
ἐκ
Φιαλείας,
(ὃς
καὶ |
[11, 466] |
πόρρω
δέ
ἐστι
τοῦ
ἀρυστίχου
|
ὁ |
ἀρύβαλλος,
ἀπὸ
τοῦ
ἀρύτειν
καὶ |
[11, 488] |
γέρων
ἀμογητὶ
ἄειρεν.
Ταῦτα
προθέμενος
|
ὁ |
Ἀσκληπιάδης
ζητεῖ
περὶ
τῶν
ἥλων, |
[11, 509] |
~(Τίμαιος
δ´
ὁ
Κυζικηνός,
ὡς
|
ὁ |
αὐτὸς
Δημοχάρης
φησίν,
χρήματα
καὶ |
[11, 481] |
μεγάλοις
ποτηρίοις
αἱ
γυναῖκες
ἐχρῶντο
|
ὁ |
αὐτὸς
εἴρηκε
Φερεκράτης
ἐν
Τυραννίδι |
[11, 485] |
λεγομένῳ
βομβυλιῷ.
Φησὶν
γάρ
που
|
ὁ |
αὐτός·
Τὸ
δ´
αἷμα
λέλαφας |
[11, 466] |
Ἀρκάδος
ποτήριον,
ὃ
σοφίας
ἆθλον
|
ὁ |
Βαθυκλῆς
τῷ
κριθέντι
ἀρίστῳ
τῶν |
[11, 460] |
αὐτῷ
δὲ
ἔφη·
Πολλῷ
γ´
|
ὁ |
Βάκις
διεχρῆτο
τῷ
ποτηρίῳ.
Καὶ |
[11, 494] |
Ἀπολλωνίου
(Δίωνος)
εἰς
ἃ
ἀποβλέψας
|
ὁ |
βασιλεὺς
εἶπεν
ὦ
θαυμάσιε
λυτικέ, |
[11, 467] |
τοῦ
Ἡρακλέους
οὕτως·
ὅταν
εἰσίῃ
|
ὁ |
βασιλεὺς
εἰς
τὴν
πόλιν,
ὑπαντᾶν |
[11, 494] |
λαμβανόντων,
λαβὼν
ταύτας
εἰς
χεῖρας
|
(ὁ |
βασιλεὺς)
καὶ
κατιδὼν
ἔφη
καὶ |
[11, 469] |
ἐν
Φιλολάκωνί
φησι·
(Τούτῳ
προέπιεν
|
ὁ |
βασιλεὺς
κώμην
τινά.
{Β.
Καινόν |
[11, 498] |
(Καὶ
παρ´
Ὁμήρῳ
δ´
Ἀριστοφάνης
|
ὁ |
Βυζάντιος
γράφει·
Πλησάμενος
δ´
ἄρα |
[11, 506] |
προτέρῳ
τῶν
εἰς
αὐτὸν
διαλόγων·
|
ὁ |
γὰρ
δεύτερος
ὑπό
τινων
Ξενοφῶντος |
[11, 472] |
ὑπόξυλα
Νεοπτόλεμος
ἀνέθηκεν.
(Ἀπολλόδωρος
δ´
|
ὁ |
Γελῷος
ἐν
Φιλαδέλφοις
ἢ
Ἀποκαρτεροῦντί |
[11, 492] |
δέπας
περικαλλές,
ὃ
οἴκοθεν
ἦγ´
|
ὁ |
γεραιός
Ἐν
τῷ
ῥά
σφι |
[11, 487] |
δέπας
περικαλλές,
ὃ
οἴκοθεν
ἦγ´
|
ὁ |
γεραιός,
χρυσείοις
ἥλοισι
πεπαρμένον·
οὔατα |
[11, 461] |
νέος
βαστάσαι
ἴσχυεν,
Νέστωρ
δ´
|
ὁ |
γέρων
ἀμογητὶ
ἄειρε,
(περὶ
οὗ |
[11, 493] |
ἑξαμέτρου
(πλεῖον
ἐόν,
Νέστωρ
δ´
|
ὁ |
γέρων
ἀμογητὶ
ἄειρεν»
ἀπὸ
τοῦ |
[11, 493] |
τραπέζης
(πλεῖον
ἐόν,
Νέστωρ
δ´
|
ὁ |
γέρων
ἀμογητὶ
ἄειρεν,
γράφει
κατὰ |
[11, 488] |
τραπέζης
πλεῖον
ἐόν·
Νέστωρ
δ´
|
ὁ |
γέρων
ἀμογητὶ
ἄειρεν.
Ἐν
τούτοις |
[11, 493] |
τραπέζης
(πλεῖον
ἐόν,
Νέστωρ
δ´
|
ὁ |
γέρων
ἀμογητὶ
ἄειρεν»
οὐκ
ἀκουστέον |
[11, 488] |
ἐβάσταζον
τὸ
ποτήριον,
Νέστωρ
δ´
|
ὁ |
γέρων
ἀμογητὶ
ἄειρεν.
Ταῦτα
προθέμενος |
[11, 493] |
τραπέζης
πλεῖον
ἐόν,
(Νέστωρ
δ´
|
ὁ |
γέρων
ἀμογητὶ
ἄειρεν,
ὡς
παντὸς |
[11, 505] |
μεθυσθῇ.
(Λέγεται
δὲ
ὡς
καὶ
|
ὁ |
Γοργίας
αὐτὸς
ἀναγνοὺς
τὸν
ὁμώνυμον |
[11, 505] |
τε
καὶ
χρυσοῦς
Γοργίας,
ἔφη
|
ὁ |
Γοργίας·
Ἦ
καλόν
γε
αἱ |
[11, 505] |
Ἄλλοι
δέ
φασιν
ὡς
ἀναγνοὺς
|
ὁ |
Γοργίας
τὸν
Πλάτωνος
διάλογον
πρὸς |
[11, 481] |
καὶ
Μνησιβούλου
φησὶ
δὲ
Δίδυμος
|
ὁ |
γραμματικὸς
ἐπίμηκες
εἶναι
τὸ
ποτήριον |
[11, 486] |
αʹ
περὶ
Ἀκροπόλεως.
Ἀγνοεῖ
δ´
|
ὁ |
γραμματικὸς
ὅτι
τὸν
τοιοῦτον
σχηματισμὸν |
[11, 486] |
Λυκίᾳ
εἰργασμένα.
Ὅπερ
ἐξηγούμενος
Δίδυμος
|
ὁ |
γραμματικὸς
τὰς
ὑπὸ
Λυκίου
φησὶ |
[11, 463] |
Θάσιος
ἐκ
μεγάλων
κυλίκων
ἐπιδέξια,
|
ὁ |
δ´
Ἀττικὸς
ἐκ
μικρῶν
ἐπιδέξια, |
[11, 508] |
δὲ
τοῦ
Πλάτωνος
καὶ
προσκαταγελᾶν;
|
ὁ |
δ´
αὐτὸς
λόγος
καὶ
περὶ |
[11, 506] |
δ´
αὐτοῦ
Σοφοκλέους
περιέχει
καταδρομήν,
|
ὁ |
δὲ
Γοργίας
οὐ
μόνον
ἀφ´ |
[11, 463] |
δ´
Ἀττικὸς
ἐκ
μικρῶν
ἐπιδέξια,
|
ὁ |
δὲ
Θετταλικὸς
ἐκπώματα
προπίνει
ὅτῳ |
[11, 503] |
μὲν
ἐφίππιον
στρῶμ´
ἐστὶν
ἡμῖν,
|
ὁ |
δὲ
καλὸς
πῖλος
κάδος,
ψυκτήρ, |
[11, 496] |
τινὰς
λέγει
(κύλικας)
γράφων
ὧδε
|
(ὁ |
δὲ
λόγος
ἐστὶν
αὐτῷ
περὶ |
[11, 473] |
κανθάρους.
Ἄλεξις
δ´
ἐν
Κρατείᾳ
|
ὁ |
δὲ
λόγος
περί
τινος
ἐν |
[11, 493] |
μογέων
ἀποκινήσασκε
τραπέζης
πλεῖον
ἐόν,
|
ὁ |
δὲ
Νέστωρ
ἀπονητὶ
ἄειρεν.
Νῦν |
[11, 463] |
τὴν
παρ´
αὑτῷ
ἕκαστος
πίνει,
|
ὁ |
δὲ
παῖς
ὁ
οἰνοχόος
ὅσον |
[11, 504] |
ἡλικίας
ἐπεπαίδευτο
πάντα
τὰ
πάτρια,
|
ὁ |
δὲ
Πλάτων
ὥσπερ
ἐναντιούμενος
ἐν |
[11, 459] |
φίλοι,
καθίσαντες
οἱ
ἀριστεῖς
δειπνοῦσιν,
|
ὁ |
δὲ
Πολύιδος
ἱερὰ
θύων
ἐν |
[11, 463] |
θέραπες
κιρνάντων
προχύταισιν
ἐν
ἀργυρέοις·
|
ὁ |
δὲ
χρυσὸς
οἶνον
ἔχων
χειρῶν |
[11, 507] |
ἐπιγραφὴν
διάλογον
ἐξέδωκεν.
(Ἡγήσανδρος
δὲ
|
ὁ |
Δελφὸς
ἐν
τοῖς
Ὑπομνήμασι
περὶ |
[11, 479] |
ἂν
εἶπεν
εὐδειπνίας.
(Ἡγήσανδρος
δ´
|
ὁ |
Δελφὸς
ἐν
Ὑπομνήμασιν,
ὧν
ἀρχὴ |
[11, 477] |
κυμβίον
δίδωσι
πιεῖν.
(ΚΙΒΩΡΙΟΝ.
Ἡγήσανδρος
|
ὁ |
Δελφὸς
Εὐφορίωνά
φησι
τὸν
ποιητὴν |
[11, 472] |
Φιλωνίδῃ·
Τοιγαροῦν
ἐμοὶ
μὲν
ἀρτίως
|
ὁ |
δεσπότης
δι´
ἀρετὴν
τῶν
θηρικλείων |
[11, 484] |
ἐστι
τῶν
μὲν
πόρων
οἰκειότατος
|
ὁ |
διὰ
τῆς
οὐρήσεως,
τῶν
δὲ |
[11, 468] |
ἐτέθη.
Βέλτιον
δὲ
λέγειν,
φησὶν
|
ὁ |
Δίδυμος
ἐν
τῷ
τοῦ
δράματος |
[11, 487] |
τῆς
Ὑγιείας
τοὔνομα.
Φιλόξενος
δ´
|
ὁ |
διθυραμβοποιὸς
ἐν
τῷ
ἐπιγραφομένῳ
Δείπνῳ |
[11, 491] |
ψυχραὶ
δύνουσι
Πέλειαι.
Λαμπροκλῆς
δ´
|
ὁ |
διθυραμβοποιὸς
καὶ
ῥητῶς
αὐτὰς
εἶπεν |
[11, 465] |
ὃ
ἀπηγορεύκει,
λέγων
οὕτως·
(Αὐτὰρ
|
ὁ |
διογενὴς
ἥρως
ξανθὸς
Πολυνείκης
πρῶτα |
[11, 494] |
ἀκουσόμεθα
ποτήριον
τὸ
ὀξύβαφον,
ὅταν
|
ὁ |
Διόνυσος
λέγῃ
(περὶ
τῶν
Ἀθήνησι |
[11, 462] |
ἂν
πορεύωνται.
Πολλοῖς
δὲ
καὶ
|
ὁ |
ἐν
Ἰλλυριοῖς
τόπος
διαβόητός
ἐστιν |
[11, 468] |
Μολοσσίας
ἡ
Ἰωλκός,
ἐν
ᾗ
|
ὁ |
ἐπὶ
Πελίᾳ
ἀγὼν
ἐτέθη.
Βέλτιον |
[11, 499] |
Θετταλῶν
τὴν
λάγυνον.
Καὶ
Ῥιανὸς
|
ὁ |
ἐποποιὸς
ἐν
Ἐπιγράμμασιν·
Ἥμισυ
μὲν |
[11, 464] |
ἀτιμάσῃ,
κεραμέοις
χρῆται.
Χοιρίλος
δ´
|
ὁ |
ἐποποιός
φησι·
(Χερσὶν
ὄλβον
ἔχω |
[11, 480] |
κώθων,
καρχήσιον,
φιάλη.
Ἀχαιὸς
δὲ
|
ὁ |
Ἐρετριεὺς
ἐν
Ἀλκμαίωνι
ἀντὶ
τοῦ |
[11, 498] |
καὶ
οἱ
ἐν
ἀγρῷ,
ὡς
|
ὁ |
Εὔμαιος
Πλησάμενος
δῶκε
σκύφος,
ᾧπερ |
[11, 503] |
ὀβολούς,
Φιλιππίδου
λεπτότερον.
(Ἡρακλέων
δὲ
|
ὁ |
Ἐφέσιος
Ὃν
ἡμεῖς,
φησί,
ψυγέα |
[11, 474] |
ποτήριον
τὸ
καρχήσιον,
εἴ
γε
|
ὁ |
Ζεὺς
ὁμιλήσας
Ἀλκμήνῃ
ἔδωκε
δῶρον |
[11, 466] |
δίδωσι
περικαλλές.
Αὐτός
γε
μὴν
|
ὁ |
Ζεὺς
τῆς
Ἡρακλέους
γενέσεως
ἄξιον |
[11, 467] |
Ἀριστοφάνης
Νεφέλαις·
Οὔτ´
αὐτὸς
οὔθ´
|
ὁ |
ζύγιος
οὔθ´
ὁ
σαμφόρας.
Καὶ |
[11, 506] |
τῷ
Μενεξένῳ
οὐ
μόνον
Ἱππίας
|
ὁ |
Ἡλεῖος
χλευάζεται,
ἀλλὰ
καὶ
ὁ |
[11, 470] |
νύκτα
πρὸς
ἑῴην,
ἵν´
ἀνίσχει
|
(ὁ |
ἥλιος)
Ἔπειτα
πορεύεται
Ἡρακλῆς
ἐν |
[11, 469] |
πινόντων
προείπομεν.
(Ὅτι
δὲ
καὶ
|
ὁ |
Ἥλιος
ἐπὶ
ποτηρίου
διεκομίζετο
ἐπὶ |
[11, 470] |
τὸ
τόξον
ὡς
βαλῶν,
καὶ
|
ὁ |
Ἥλιος
παύσασθαι
κελεύει,
ὃ
δὲ |
[11, 474] |
τῇ
δευτέρᾳ
ἱστορεῖ
καὶ
Ἡρόδωρος
|
ὁ |
Ἡρακλεώτης.
Ἀσκληπιάδης
δ´
ὁ
Μυρλεανὸς |
[11, 461] |
καὶ
ὑδαρέστερον
πεπωκέναι.
Χαμαιλέων
δ´
|
ὁ |
Ἡρακλεώτης
ἐν
τῷ
περὶ
Μέθης, |
[11, 489] |
αὐτῷ
συνενεγκάντων
τἀργύριον·
(ὅπερ
Προμαθίδας
|
ὁ |
Ἡρακλεώτης
ἐξηγούμενος
τὴν
κατὰ
τὸν |
[11, 469] |
τὸ
δέπας
ἐν
ᾧ
διέπλευσεν
|
(ὁ |
Ἡρακλῆς
τὸν
Ὠκεανὸν
εἶναι
μέν |
[11, 469] |
Ἐρύθειαν.
Ὅτι
δὲ
εἷς
ἦν
|
ὁ |
Ἡρακλῆς
τῶν
πλεῖστον
πινόντων
προείπομεν. |
[11, 469] |
δὲ
ἐπεὶ
μεγάλοις
ἔχαιρε
ποτηρίοις
|
ὁ |
ἥρως,
διὰ
τὸ
μέγεθος
παίζοντες |
[11, 493] |
δέπας
ἀμογητὶ
ἀείρων.
Ταῦτα
καὶ
|
ὁ |
θαυμάσιος
λυτικὸς
Σωσίβιος,
ὃν
οὐκ |
[11, 504] |
(Καὶ
γὰρ
ἐκεῖνα,
ὅταν
μὲν
|
ὁ |
θεὸς
αὐτὰ
ἄγαν
ἀθρόως
ποτίζῃ, |
[11, 492] |
οὐδὲ
κατὰ
διαίρεσιν
ἀναγνωστέον,
ὡς
|
ὁ |
Θρᾲξ
Διονύσιος,
ἀλλὰ
κατὰ
σύνθετον |
[11, 489] |
φέρεσθαι
τὸ
ἔκπωμα.
Διονύσιος
δὲ
|
ὁ |
Θρᾲξ
ἐν
Ῥόδῳ
λέγεται
τὴν |
[11, 501] |
κατὰ
τὸ
στόμα.
Διονύσιος
δ´
|
ὁ |
Θρᾲξ
τὴν
στρογγύλην,
τὴν
ἀμφιθέουσαν |
[11, 503] |
οἱ
ἀρχαῖοι
δῖνον.
Νίκανδρος
δ´
|
ὁ |
Θυατειρηνὸς
καλεῖσθαί
φησι
ψυκτήρια
καὶ |
[11, 485] |
τὴν
κώμην
ποεῖ.
Νίκανδρος
δ´
|
ὁ |
Θυατειρηνὸς
κύλιξ,
φησί,
μείζων,
παρατιθέμενος |
[11, 461] |
Οἴτῃ
κατοικοῦντες,
(ὥς
φησι
Νίκανδρος
|
ὁ |
Θυατειρηνός,
ὀνομασθῆναι
φάσκων
αὐτοὺς
ἀπό |
[11, 479] |
οἱ
μύσται,
ὡς
Νίκανδρός
φησιν
|
ὁ |
Θυατειρηνὸς
παρατιθέμενος
τὸ
ἐκ
Νεφελῶν |
[11, 481] |
Ἀριστονίκου
τὰ
κυφά.
Νίκανδρος
δ´
|
ὁ |
Θυατειρηνὸς
τὸ
χωρὶς
ὠτίων
ποτήριον |
[11, 486] |
ὥς
φησι
Κλείταρχος
καὶ
Νίκανδρος
|
ὁ |
Θυατειρηνός
ᾧ
τὸ
ἔλαιον
ἐπισπένδουσι |
[11, 467] |
ποτηρίου
εἶδος,
ὡς
Μαρσύας
γράφει
|
ὁ |
ἱερεὺς
τοῦ
Ἡρακλέους
οὕτως·
ὅταν |
[11, 479] |
καὶ
κύλικα.
Κοτυλίσκος
δὲ
καλεῖται
|
ὁ |
ἱερὸς
τοῦ
Διονύσου
κρατηρίσκος,
καὶ |
[11, 478] |
οἶμον
ἔβαινε
πόδα.
ΚΟΝΩΝΕΙΟΣ.
Ἴστρος
|
ὁ |
Καλλιμάχειος
ἐν
πρώτῳ
Πτολεμαίδος
τῆς |
[11, 505] |
ὡς
χαλεπός,
ὡς
ἀσελγής,
διηγησαμένου·
|
ὁ |
καλὸς
Πλάτων
μονονουχὶ
εἰπών
Οὐκ |
[11, 505] |
ὅτε
εἶδεν
αὐτόν,
(Ἥκει
ἡμῖν
|
ὁ |
καλός
τε
καὶ
χρυσοῦς
Γοργίας, |
[11, 479] |
Ἐν
τῇ
ἀρίστῃ
πολιτείᾳ,
φησίν·
|
ὁ |
καλούμενος
κότταβος
παρῆλθεν
εἰς
τὰ |
[11, 462] |
ἐν
Ἰλλυριοῖς
τόπος
διαβόητός
ἐστιν
|
ὁ |
καλούμενος
Κύλικες,
παρ´
ᾧ
ἐστι |
[11, 496] |
μαλακίᾳ
διαβοήτου
γενομένου
ἱστορεῖ
(Νίκανδρος
|
ὁ |
Καλχηδόνιος
ἐν
τετάρτῳ
Προυσίου
Συμπτωμάτων. |
[11, 508] |
ὥς
φησιν
Εὐρύπυλος
καὶ
Δικαιοκλῆς
|
ὁ |
Κνίδιος
ἐνενηκοστῷ
καὶ
πρώτῳ
Διατριβῶν, |
[11, 475] |
κελέβην
εἶναι.
Καὶ
γὰρ
Ἀντίμαχος
|
ὁ |
Κολοφώνιος
ἐν
πέμπτῳ
Θηβαίδος
φησί· |
[11, 468] |
τὰ
ποτήρια
καλεῖσθαι.
Ἀντίμαχος
δ´
|
ὁ |
Κολοφώνιος
ἐν
πέμπτῳ
Θηβαίδος
φησί· |
[11, 475] |
τὴν
κελέβην
εἶναι.
Νίκανδρος
δ´
|
ὁ |
Κολοφώνιος
ἐν
ταῖς
Γλώσσαις
ποιμενικὸν |
[11, 495] |
ἄλλοτ´
Ἀρήτη
προὔπινεν.
Φοῖνιξ
δ´
|
ὁ |
Κολοφώνιος
ἐν
τοῖς
Ἰάμβοις
ἐπὶ |
[11, 477] |
κισσίνου
κατασκευασθὲν
ξύλου.
(Νίκανδρος
δὲ
|
ὁ |
Κολοφώνιος
ἐν
τῷ
πρώτῳ
τῶν |
[11, 482] |
σκύφοις
ὅμοια,
ὡς
καὶ
Νίκανδρος
|
ὁ |
Κολοφώνιος,
~(Κύπελλα
δ´
ἔνειμε
συβώτης. |
[11, 485] |
λαψάμενος
μεστὴν
ἐκχαρυβδίσαι.
Νίκανδρος
δ´
|
ὁ |
Κολοφώνιός
φησιν
Δόλοπας
οὕτω
καλεῖν |
[11, 470] |
λέγεται
τὴν
κύλικα
ταύτην
Θηρικλῆς
|
ὁ |
Κορίνθιος
κεραμεύς,
ἀφ´
οὗ
καὶ |
[11, 478] |
ἀρχὴν
ἣν
Ἕρμιππος
ἀστρολογικὸς
ὡς
|
ὁ |
κόσμος
ἐξ
οὗ
τῶν
θεῶν |
[11, 487] |
{Α.
Τοῦτ´
ἐστὶ
πλάστιγξ
οὗτος
|
ὁ |
κρατῶν
γίνεται.
{Β.
Πῶς
δ´ |
[11, 490] |
τὰς
Πλειάδας
κομίζειν.
Κράτης
δ´
|
ὁ |
κριτικὸς
σφετερισάμενος
αὐτῆς
τὴν
δόξαν |
[11, 506] |
οὐδ´
αὐτοῦ
τοῦ
Κίμωνος.
Καὶ
|
ὁ |
Κρίτων
δ´
αὐτοῦ
Σοφοκλέους
περιέχει |
[11, 509] |
χρήματα
ἀποδόντες
ἐξέβαλον.
~(Τίμαιος
δ´
|
ὁ |
Κυζικηνός,
ὡς
ὁ
αὐτὸς
Δημοχάρης |
[11, 476] |
καὶ
χρυσοῦντας·
καὶ
Φιλόξενος
δ´
|
ὁ |
Κυθήριος
ἐν
τῷ
ἐπι
γραφομένῳ |
[11, 489] |
δ´
ἐκάλεσαν
ὅτι
τῶν
σχημάτων
|
ὁ |
κύκλος
ἀπήρτισται
καὶ
ἔστι
τέλειος. |
[11, 502] |
εἶναι
πίνειν.
Καὶ
Μελέαγρος
δ´
|
ὁ |
κυνικὸς
ἐν
τῷ
Συμποσίῳ
οὑτωσὶ |
[11, 504] |
δὲ
τοὺς
πότους
Λυσανίας
φησὶν
|
ὁ |
Κυρηναῖος
Ἡρόδωρον
εἰρηκέναι
ἐν
τούτοις |
[11, 487] |
τῆς
Ὑγιείας
ἔγχεον.
(ΜΑΣΤΟΣ.
Ἀπολλόδωρος
|
ὁ |
Κυρηναῖος,
ὡς
Πάμφιλός
φησι,
Παφίους |
[11, 483] |
εἶναι
τὸ
πόμα·
εἶτα
ἄμβωνας
|
ὁ |
κώθων
ἔχων
ὑπολείπει
τὸ
οὐ |
[11, 483] |
ὅτι
χρήσιμός
ἐστι
διὰ
χρόνου
|
ὁ |
κωθωνισμὸς
Μνησίθεος
ὁ
Ἀθηναῖος
ἰατρὸς |
[11, 473] |
Μνημονεύει
τοῦ
καδίσκου
καὶ
Στράττις
|
ὁ |
κωμικὸς
ἐν
Λημνομέδᾳ
λέγων
οὕτως· |
[11, 469] |
Ὀνομάτων
ἢ
Γλωσσῶν.
Στέφανος
δ´
|
ὁ |
κωμικὸς
ἐν
Φιλολάκωνί
φησι·
(Τούτῳ |
[11, 466] |
ἐφ´
ἓν
πνεῦμα
πιεῖν,
ὡς
|
ὁ |
κωμικὸς
Πλάτων·
Λύσας
δὲ
ἀργὴν |
[11, 485] |
σφόδρα
κυανοβενθῆ,
τὸ
βάθος
παρίστησιν
|
ὁ |
κωμικὸς
τοῦ
ποτηρίου.
Ἀντιφάνης
δὲ |
[11, 509] |
παρανόμων
Νόμων.
(Διὸ
καὶ
Ἔφιππος
|
ὁ |
κωμῳδιοποιὸς
ἐν
Ναυάγῳ
(Πλάτωνά
τε |
[11, 461] |
εἷς
ὑπάρχων,
οὓς
χλευάζων
Ἕρμιππος
|
ὁ |
κωμῳδιοποιὸς
ἐν
τοῖς
Ἰάμβοις
φησίν· |
[11, 500] |
σκύθος.
Ἐκαλεῖτο
δὲ
καὶ
(Δερκυλλίδας
|
ὁ |
Λακεδαιμόνιος
Σκύφος,
ὥς
φησιν
Ἔφορος |
[11, 466] |
Στρατόνικος,
Μυρμηκίδης
ὁ
Μιλήσιος,
Καλλικράτης
|
ὁ |
Λάκων
καὶ
Μῦς,
οὗ
εἴδομεν |
[11, 504] |
δυνήσεται
ἣν
εἶχε
πρὸς
αὐτὸν
|
ὁ |
λαμπρότατος
Πλάτων
ζηλοτυπίαν,
ἢ
τάχα |
[11, 475] |
κρατουμένους
καρχαλέους
εἶπεν.
Χάρων
δ´
|
ὁ |
Λαμψακηνὸς
ἐν
τοῖς
Ὥροις
παρὰ |
[11, 508] |
τυραννεῖν
ἐπιχειρήσας
ἀπεσφάγη.
Εὐαίων
δ´
|
ὁ |
Λαμψακηνός,
ὥς
φησιν
Εὐρύπυλος
καὶ |
[11, 475] |
ἔταττον,
ἀφ´
οὗ
λέγεται
καὶ
|
ὁ |
λέβης.
Σιληνὸς
δὲ
καὶ
Κλείταρχος |
[11, 500] |
γὰρ
ἐπὶ
τῶν
ὤτων
αὐτοῖς
|
ὁ |
λεγόμενος
Ἡράκλειος
δεσμός.
Μνημονεύει
δὲ |
[11, 465] |
πασάμενος.
Τοῦτο
δ´
ἱστορεῖ
Ἁρμόδιος
|
ὁ |
Λεπρεάτης
ἐν
τῷ
περὶ
τῶν |
[11, 479] |
τὴν
κοτύλην
ἄλεισον.
(ΚΟΤΤΑΒΙΣ.
Ἁρμόδιος
|
ὁ |
Λεπρεάτης
ἐν
τῷ
περὶ
τῶν |
[11, 475] |
τρικύαθον
κελέβην
ἔχουσα.
Διονύσιος
δ´
|
ὁ |
Λεπτὸς
ἐξηγούμενος
Θεοδωρίδα
τὸ
εἰς |
[11, 493] |
ῥᾳδίως
βαστάζειν
ἔσθενε.
(Σωσίβιος
δ´
|
ὁ |
λυτικὸς
προθεὶς
τὰ
ἔπη·
Ἄλλος |
[11, 460] |
δὲ
Σεμέλῃ
ἢ
Διονύσῳ·
Ἑρμῆς
|
ὁ |
Μαίας
λίθινος,
ὃν
προσεύγμασιν
ἐν |
[11, 504] |
ψυχὰς
τὰς
μὲν
λύπας
ὥσπερ
|
ὁ |
μανδραγόρας
ἀνθρώπους
κοιμίζει,
τὰς
δὲ |
[11, 493] |
τέτρωται.
Ὅτι
δὲ
καθ´
Ὅμηρον
|
ὁ |
Μαχάων
οὐ
τέτρωται
ἐν
ἄλλοις |
[11, 505] |
παῖδας
ταῖς
γυναιξὶ
τρέφειν
Πάλιν
|
ὁ |
μὲν
Ξενοφῶν
συναναβὰς
Κύρῳ
εἰς |
[11, 494] |
εἰς
τὸ
κοινόν·
εἶθ´
ὑπώμνυτο
|
ὁ |
μὲν
οἶνος
ὄξος
αὑτὸν
εἶναι |
[11, 461] |
ἔπινον
ποτηρίοις.
Δικαίαρχος
μὲν
γὰρ
|
ὁ |
Μεσσήνιος,
ὁ
Ἀριστοτέλους
μαθητής,
ἐν |
[11, 503] |
εἴθ´
Ἡσίοδός
ἐστιν
ἢ
Κέρκωψ
|
ὁ |
Μιλήσιος·
Ἔνθα
ποτ´
ἔσται
ἐμὸν |
[11, 466] |
τορευταὶ
Ἀθηνοκλῆς,
Κράτης,
Στρατόνικος,
Μυρμηκίδης
|
ὁ |
Μιλήσιος,
Καλλικράτης
ὁ
Λάκων
καὶ |
[11, 506] |
καὶ
ὁ
Ῥαμνούσιος
Ἀντιφῶν
καὶ
|
ὁ |
μουσικὸς
Λάμπρος.
~(Ἐπιλίποι
δ´
ἄν |
[11, 488] |
Τὰ
γὰρ
ἄλλα
ποτήριά
φησιν
|
ὁ |
Μυρλεανὸς
Ἀσκληπιάδης
ἐν
τῷ
περὶ |
[11, 466] |
καλὸν
δέπας.
Φησὶν
οὖν
Ἀσκληπιάδης
|
ὁ |
Μυρλεανός·
Δοκεῖ
μοι
φιαλῶδες
εἶναι |
[11, 498] |
σκύφον,
ᾧπερ
ἔπινεν.
Ἀσκληπιάδης
δ´
|
ὁ |
Μυρλεανὸς
ἐν
τῷ
περὶ
τῆς |
[11, 477] |
ἔχων
μέλανος
οἴνοιο.
Ἀσκληπιάδης
δ´
|
ὁ |
Μυρλεανὸς
ἐν
τῷ
περὶ
τῆς |
[11, 503] |
τῆς
ἰδέας
τῶν
ποτηρίων
Ἀσκληπιάδης
|
ὁ |
Μυρλεανὸς
ἐν
τῷ
περὶ
τῆς |
[11, 501] |
κυκλοτερεῖ
τῷ
σχήματι.
Ἀσκληπιάδης
δ´
|
ὁ |
Μυρλεανὸς
Ἡ
μὲν
φιάλη,
φησί, |
[11, 474] |
Ἡρόδωρος
ὁ
Ἡρακλεώτης.
Ἀσκληπιάδης
δ´
|
ὁ |
Μυρλεανὸς
κεκλῆσθαί
φησιν
αὐτὸ
ἀπό |
[11, 489] |
Ὁμηρικὰ
ἔπη.
(Ἐγὼ
δέ,
φησὶν
|
ὁ |
Μυρλεανός,
τάδε
λέγω
περὶ
τοῦ |
[11, 493] |
τὴν
ὁλκήν,
ὅπερ
φιλοπότης
ὢν
|
ὁ |
Νέστωρ
ἐκ
τῆς
συνεχοῦς
συνηθείας |
[11, 493] |
ἄειρεν.
Νῦν
οὖν
οὕτω
τεταγμένων
|
ὁ |
Νέστωρ
φαίνεται
τῶν
μὲν
λοιπῶν |
[11, 460] |
κυλικείῳ
λαμπρὸν
ἐκτετριμμένον
(Κρατῖνος
δ´
|
ὁ |
νεώτερος
ἐν
Χείρωνι·
Πολλοστῷ
δ´ |
[11, 469] |
ἐν
τῇ
ηʹ
Κρατῖνος
δ´
|
ὁ |
νεώτερός
φησι·
Παρ´
Ἀρχεφῶντος
ἡδυποτίδας |
[11, 505] |
ὁ
Τήιος
Ἀλεξαμενός,
ὡς
Νικίας
|
ὁ |
Νικαεὺς
ἱστορεῖ
καὶ
Σωτίων.
(Ἀριστοτέλης |
[11, 506] |
τοῦ
Ἀκαδημαικοῦ,
ὥς
φησι
Νικίας
|
ὁ |
Νικαεύς.
Τὰ
μὲν
οὖν
κατὰ |
[11, 495] |
τῆς
Σκιράδος
Ἀθηνᾶς
ἱεροῦ,
καὶ
|
ὁ |
νικήσας
λαμβάνει
κύλικα
τὴν
λεγομένην |
[11, 498] |
πρὸ
ἑαυτοῦ
δοῦναι
πιεῖν.
Καὶ
|
ὁ |
Ὀδυσσεὺς
δὲ
παρὰ
τῷ
Ὁμήρῳ |
[11, 504] |
πάνυ
δοκεῖ.
Τῷ
γὰρ
ὄντι
|
ὁ |
οἶνος
ἄρδων
τὰς
ψυχὰς
τὰς |
[11, 463] |
σοφοὶ
συμποτικὰς
ὁμιλίας.
Παραμυθεῖται
γὰρ
|
ὁ |
οἶνος
καὶ
τὴν
τοῦ
γήρως |
[11, 476] |
ἀγγεῖον
δ´
ἐν
ᾧ
κιρνᾶται
|
ὁ |
οἶνος
κρατὴρ
ἀπὸ
τοῦ
συγκιρνᾶσθαι |
[11, 484] |
οἴνοις·
ὑγρὸν
γὰρ
καὶ
θερμὸν
|
ὁ |
οἶνος·
τὸ
δὲ
ἀφ´
ἡμῶν |
[11, 463] |
ἕκαστος
πίνει,
ὁ
δὲ
παῖς
|
ὁ |
οἰνοχόος
ὅσον
ἂν
ἀποπίῃ
τοῦ |
[11, 501] |
Διόδωρός
φησι·
(Φιάλαι
ποιαί,
ὧν
|
ὁ |
ὀμφαλὸς
παραπλήσιος
ἠθμῷ.
Ὁ
δὲ |
[11, 459] |
μετὰ
σπουδῆς
διὰ
τὰ
ἐκπώματα
|
ὁ |
Οὐλπιανός,
ἔτι
καθημένων
ἁπάντων,
πρὶν |
[11, 464] |
Καὶ
γὰρ
ὁ
φίλοψος
καὶ
|
ὁ |
ὀψοφάγος
οἷον
ὀψομανής
ἐστι
καὶ |
[11, 468] |
σοι,
τὸν
ἐλέφανθ´
ἥκει
φέρων
|
ὁ |
παῖς.
{Β.
Τί
δ´
ἐστὶ |
[11, 495] |
οὐ
γὰρ
ἦν
αὐτῇ
(κύλιξ,
|
ὁ |
παῖς
γὰρ
ἐμπεσὼν
κατήραξε,
δῆλον, |
[11, 502] |
ἐγχειροῦντος
τοῦ
Ἀρχεβούλου,
εὐκαιρότατα
προχέων
|
ὁ |
παῖς
τοῦ
οἰναρίου
ἀνατρέπει
τὸν |
[11, 476] |
μόνωτον
ποτήριον
Φιλήμων.
Νεοπτόλεμος
δ´
|
ὁ |
Παριανὸς
ἐν
τρίτῳ
Γλωσσῶν
τὸ |
[11, 466] |
Ἀλεξανδρείᾳ
καὶ
αὕτη,
ὡς
Σώπατρος
|
ὁ |
παρῳδός·
Βαυκαλὶς
ἡ
τετράκυκλος.
Καὶ |
[11, 509] |
εἰσιν
περίβλεπτοι·
ὥσπερ
καὶ
(Χαίρων
|
ὁ |
Πελληνεύς,
ὃς
οὐ
μόνῳ
Πλάτωνι |
[11, 505] |
αὐτοῦ
ἔφη·
Ὡς
ἀνέπλαττε
Πλάτων
|
ὁ |
πεπλασμένα
θαύματα
εἰδώς.
(Παρμενίδῃ
μὲν |
[11, 502] |
φιάλην
εἰρηκότος.
Φερεκράτης
δὲ
ἢ
|
ὁ |
πεποιηκὼς
τοὺς
εἰς
αὐτὸν
ἀναφερομένους |
[11, 506] |
αἴτιον
γενέσθαι.
Γράφει
γοῦν
Καρύστιος
|
ὁ |
Περγαμηνὸς
ἐν
τοῖς
Ἱστορικοῖς
Ὑπομνήμασιν |
[11, 490] |
ἀστροθεσίᾳ
τῶν
Πλειάδων·
διὸ
καὶ
|
ὁ |
περὶ
ταύτας
μῦθος,
ὅτι
φεύγουσι |
[11, 474] |
Φιλέταιρός
φησιν
ἐν
Ἀχιλλεῖ·
Πηλεύς·
|
ὁ |
Πηλεὺς
δ´
ἐστὶν
ὄνομα
κεραμέως, |
[11, 466] |
τὸν
ἑκάστου
νοῦν,
ὥς
φησιν
|
ὁ |
Πίνδαρος·
Ἁνίκ´
ἀνθρώπων
καματώδεες
οἴχονται |
[11, 505] |
γεγραφέναι
τὸν
Ἀλεξαμενόν.
Διαβάλλει
δὲ
|
ὁ |
Πλάτων
καὶ
Θρασύμαχον
τὸν
Χαλκηδόνιον |
[11, 504] |
Κἀν
τῷ
περὶ
Ψυχῆς
δὲ
|
ὁ |
Πλάτων
καταλεγόμενος
ἕκαστον
τῶν
παρατυχόντων |
[11, 508] |
ἡμᾶς,
τί
πλέον;
ἔοικεν
οὖν
|
ὁ |
Πλάτων
οὐ
τοῖς
οὖσιν
ἀνθρώποις |
[11, 507] |
ἐμῆς
ψεύσεσθαι
κεφαλῆς.
Ἦν
δὲ
|
ὁ |
Πλάτων
πρὸς
τῇ
κακοηθείᾳ
καὶ |
[11, 461] |
κατακλίνεσθαι.
(Καὶ
κατακλιθέντων
Ἀλλὰ
μήν»
|
ὁ |
Πλούταρχος
ἔφη,
κατὰ
τὸν
Φλιάσιον |
[11, 503] |
αὐτὸς
βασιλεὺς
πίνει.
(Τοσαῦτα
εἰπὼν
|
ὁ |
Πλούταρχος
καὶ
ὑπὸ
πάντων
κροταλισθεὶς |
[11, 460] |
ἀλλ´
ἤδη
κατακλινώμεθα,
ἵν´
ἡμῖν
|
ὁ |
Πλούταρχος
περὶ
ὧν
ἐπαγγέλλεται
ποτηρίων |
[11, 461] |
καὶ
αὐτοῦ
διδάξει
τι
ἡμᾶς
|
ὁ |
Πλούταρχος.
Ὥρα
οὖν
κατακλίνεσθαι.
(Καὶ |
[11, 479] |
Πολέμων
γοῦν
ἢ
ὅστις
ἐστὶν
|
ὁ |
ποιήσας
τὸν
ἐπιγραφόμενον
Ἑλλαδικὸν
περὶ |
[11, 489] |
γὰρ
καὶ
ἀστέρας,
οὓς
ἥλοις
|
ὁ |
ποιητὴς
ἀπεικάζει
διὰ
τὸ
τοὺς |
[11, 482] |
τῇ
κατασκευῇ.
Φησὶ
γὰρ
καὶ
|
ὁ |
ποιητής·
Ἦτοι
ὃ
καλὸν
ἄλεισον |
[11, 489] |
καὶ
ἕτερον
περιστεράν.
Πελειάδας
δ´
|
ὁ |
ποιητὴς
καλεῖ
νῦν
τὰς
Πλειάδας, |
[11, 460] |
οἱ
τότε
τὸν
Ὀδυσσέα,
φησὶν
|
ὁ |
ποιητής,
(παῖδα
νέον
γεγαῶτα
κιχήσατο |
[11, 487] |
ἰδέας
τοῦ
Νέστορος
ποτηρίου
φησὶν
|
ὁ |
ποιητής·
Πὰρ
δὲ
δέπας
περικαλλές, |
[11, 490] |
ἐνετόρευσε
τῷ
τοῦ
σοφωτάτου
Νέστορος
|
ὁ |
ποιητὴς
ποτηρίῳ·
καὶ
γὰρ
τοῦτο |
[11, 492] |
κυκώμενα
καὶ
οὕτω
πινόμενα
λέγει
|
ὁ |
ποιητής·
Τοῖσι
δὲ
τεῦχε
κυκεῶ |
[11, 501] |
ἐπιτιθεμένη,
καθότι
(καὶ
λέβητα
καλεῖ
|
ὁ |
ποιητὴς
τὸν
μὲν
ἐμπυριβήτην,
τὸν |
[11, 489] |
Περιττῶς
δὲ
καὶ
τοῦτ´
ἔφρασεν
|
ὁ |
ποιητής,
τοὺς
χρυσοῦς
ἥλους
παρατιθεὶς |
[11, 505] |
παιδικὰ
γεγόνοι
τοῦ
Παρμενίδου
Ζήνων
|
ὁ |
πολίτης
αὐτοῦ.
Ἀδύνατον
δὲ
καὶ |
[11, 505] |
τῶν
Σωκρατικῶν
διαλόγων,
ἄντικρυς
φάσκων
|
ὁ |
πολυμαθέστατος
Ἀριστοτέλης
πρὸ
Πλάτωνος
διαλόγους |
[11, 504] |
ἐπεπώκειμεν.
Ἀλλὰ
μήν,
πρὸς
θεῶν»
|
(ὁ |
Ποντιανὸς
ἔφη,
οὐ
δεόντως
ἐκ |
[11, 466] |
θεῶν,
ὅτε
μὴ
Διί.
Καὶ
|
ὁ |
Πρίαμος
δὲ
τὸν
υἱὸν
λυτρούμενος |
[11, 480] |
κεφαλήν.
Καὶ
ἔστιν
οἷον
φαοξός,
|
ὁ |
πρὸς
τὰ
φάη
ὀξὺς
ὁρώμενος. |
[11, 479] |
κοτταβίδι
πιεῖν
ἑκάστῳ
μικρόν,
καὶ
|
ὁ |
προσφέρων
ἂν
εἶπεν
εὐδειπνίας.
(Ἡγήσανδρος |
[11, 506] |
ὁ
Ἡλεῖος
χλευάζεται,
ἀλλὰ
καὶ
|
ὁ |
Ῥαμνούσιος
Ἀντιφῶν
καὶ
ὁ
μουσικὸς |
[11, 476] |
πιεῖν
ἅπαξ
μόνον.
Λυκοῦργος
δ´
|
ὁ |
ῥήτωρ
ἐν
τῷ
κατὰ
Δημάδου |
[11, 508] |
πρώτῳ
Διατριβῶν,
ἔτι
δὲ
Δημοχάρης
|
ὁ |
ῥήτωρ
ἐν
τῷ
ὑπὲρ
Σοφοκλέους |
[11, 466] |
τε
μάχαι
τε
(Καικίλιος
δὲ
|
ὁ |
ῥήτωρ
ὁ
ἀπὸ
Καλῆς
ἀκτῆς |
[11, 474] |
εἴρηκεν
ἐν
Βοιωτίᾳ.
(ΚΑΡΧΗΣΙΟΝ.
Καλλίξεινος
|
ὁ |
Ῥόδιος
ἐν
τοῖς
περὶ
Ἀλεξανδρείας |
[11, 500] |
τοῦ
δέοντος
μεθύσκεσθαι.
~Ἱερώνυμος
δ´
|
ὁ |
Ῥόδιος
ἐν
τῷ
περὶ
Μέθης |
[11, 481] |
κατασέσειχ´
ὑμᾶς
ἄνω.
Διονύσιος
δ´
|
ὁ |
Σάμιος
ἐν
ἕκτῳ
περὶ
τοῦ |
[11, 496] |
τῷ
περὶ
Μέθης
Λυγκεύς
τε
|
ὁ |
Σάμιος
ἐν
ταῖς
Ἐπιστολαῖς.
(ΡΥΤΟΝ |
[11, 499] |
θύλακον
δὲ
μεστόν.
Λυγκεὺς
δ´
|
ὁ |
Σάμιος
ἐν
τῇ
πρὸς
Διαγόραν |
[11, 477] |
χωροῦν
τοὺς
ἀστραγάλους.
Διονύσιος
δ´
|
ὁ |
Σάμιος
ἐν
τοῖς
περὶ
τοῦ |
[11, 469] |
τοὺς
δυσχερεῖς.
(ΗΔΥΠΟΤΙΔΕΣ.
Ταύτας
φησὶν
|
ὁ |
Σάμιος
Λυγκεὺς
Ῥοδίους
ἀντιδημιουργήσασθαι
πρὸς |
[11, 467] |
αὐτὸς
οὔθ´
ὁ
ζύγιος
οὔθ´
|
ὁ |
σαμφόρας.
Καὶ
Πίνδαρος
δέ
φησι. |
[11, 497] |
ἥρωσι
μόνοις
ἀποδίδοσθαι.
Δωρόθεος
δ´
|
ὁ |
Σιδώνιός
φησιν
τὰ
ῥυτὰ
κέρασιν |
[11, 467] |
καὶ
τοῦτο
ποτηρίου
ὄνομα)
Διονύσιος
|
ὁ |
Σινωπεὺς
ἐν
Σῳζούσῃ
καταλέγων
ὀνόματα |
[11, 497] |
φίλτατον
βασιλέα
πάρειμι.
Διονύσιος
δ´
|
ὁ |
Σινωπεὺς
ἐν
Σῳζούσῃ
καταλέγων
τινὰ |
[11, 500] |
εἰσὶν
οἱ
Συρακόσιοι.
Καλεῖται
δ´
|
ὁ |
σκύφος
ὑπὸ
Ἠπειρωτῶν,
ὥς
φησι |
[11, 498] |
εὖ·
ὅτε
γὰρ
ἀρσενικόν
ἐστιν
|
ὁ |
σκύφος,
ὡς
λύχνος,
ἄνευ
τοῦ |
[11, 487] |
λάταγας
ἐν
παιδιᾷ
ἔπεμπον·
ὅπερ
|
ὁ |
Σοφοκλῆς
ἐν
Σαλμωνεῖ
χάλκειον
ἔφη |
[11, 466] |
αἶψα»
(ποτήριον)
Τὸν
δὲ
Ἥλιον
|
ὁ |
Στησίχορος
ποτηρίῳ
διαπλεῖν
φησι
τὸν |
[11, 475] |
προειπὼν
ποτήρια
δέπαστρα.
Θεόκριτος
δ´
|
ὁ |
Συρακόσιος
ἐν
ταῖς
Φαρμακευτρίαις
φησίν· |
[11, 493] |
τοὺς
ταμίας
ἐκέλευσεν,
ἐὰν
παραγένηται
|
ὁ |
Σωσίβιος
ἐπὶ
τὴν
ἀπαίτησιν
τῆς |
[11, 505] |
εὗρε
τὸ
εἶδος
τῶν
λόγων
|
ὁ |
Τήιος
Ἀλεξαμενός,
ὡς
Νικίας
ὁ |
[11, 461] |
Μνημονεύει
δ´
αὐτῶν
καὶ
Σκυθῖνος
|
ὁ |
Τήιος
ἐν
τῇ
ἐπιγραφομένῃ
Ἱστορίῃ |
[11, 460] |
τράπεζαν
εἷλέ
νιν
ποτήρια.
Καὶ
|
ὁ |
τὴν
Ἀλκμαιωνίδα
δὲ
ποιήσας
φησίν· |
[11, 491] |
ὁμώνυμοι
πελειάσιν
αἰθέρι
κεῖσθε.
Καὶ
|
ὁ |
τὴν
εἰς
Ἡσίοδον
δὲ
ἀναφερομένην |
[11, 465] |
ἐκπώματα)
τοῖς
υἱοῖς
κατηράσατο,
ὡς
|
ὁ |
τὴν
κυκλικὴν
Θηβαίδα
πεποιηκώς
φησιν, |
[11, 505] |
τὸν
περὶ
Ψυχῆς.
Διὸ
καλῶς
|
ὁ |
Τίμων
περὶ
αὐτοῦ
ἔφη·
Ὡς |
[11, 505] |
ἑνὶ
διαλόγῳ
τῷ
Πρωταγόρᾳ
πολλούς,
|
ὁ |
τοιαῦτα
ἐν
τῇ
Πολιτείᾳ
εἰπών· |
[11, 503] |
δένδρεα
φίλαισιν
ὠλέναισι
δέξεται.
Καὶ
|
ὁ |
τὸν
Αἰγίμιον
δὲ
ποιήσας
εἴθ´ |
[11, 496] |
ῥῆσιν
μυστικήν.
Μνημονεύει
αὐτῶν
καὶ
|
ὁ |
τὸν
Πειρίθουν
γράψας,
εἴτε
Κριτίας |
[11, 488] |
ἦεν
ἀργύρεον.
Ἀπελλῆς
μὲν
οὖν
|
ὁ |
τορευτὴς
ἐπεδείκνυεν,
φησίν,
ἡμῖν
ἔν |
[11, 481] |
ἐχόντων
μηδὲ
ὦτα.
Πτολεμαῖος
δὲ
|
ὁ |
τοῦ
Ἀριστονίκου
τὰ
κυφά.
Νίκανδρος |
[11, 501] |
ἀμφοτέρων
τῶν
μερῶν.
Παρθένιος
δ´
|
ὁ |
τοῦ
Διονυσίου
ἀμφίθετον
ἀκούει
τὴν |
[11, 467] |
τὰ
ποτήρια,
γυάλας.
Παρθένιος
δ´
|
ὁ |
τοῦ
Διονυσίου
ἐν
αʹ
περὶ |
[11, 503] |
ἀπόφερε
τἄλλα
πάντα.
Διονύσιος
δὲ
|
ὁ |
τοῦ
Τρύφωνος
ἐν
τῷ
περὶ |
[11, 505] |
λόγος
οὗτος»
ἐγκώμια
αὐτοῦ
διεξέρχεται,
|
ὁ |
τοὺς
ἄλλους
ἁπαξαπλῶς
κακολογήσας,
ἐν |
[11, 504] |
εὐχὰς
καὶ
παιῶνας
ἐτράποντο.
Καὶ
|
ὁ |
τοὺς
μίμους
δὲ
πεποιηκώς,
οὓς |
[11, 466] |
τὸ
Νέστορος
ὄν.
Ἀχαιὸς
δ´
|
ὁ |
τραγικὸς
ἐν
Ὀμφάλῃ
καὶ
αὐτὸς |
[11, 466] |
ὅσα
πλεῖστα
εἶχεν,
ὥς
φησιν
|
ὁ |
τραγικός·
Πολὺν
δ´
ἀγῶνα
παγξενεὶ |
[11, 482] |
ἄλλος
ἀνασταδόν
ἢ
διάφορος
ἦν
|
ὁ |
τύπος
καὶ
οὐχ
ὥσπερ
τὸ |
[11, 496] |
Πειρίθουν
γράψας,
εἴτε
Κριτίας
ἐστὶν
|
ὁ |
τύραννος
ἢ
Εὐριπίδης,
λέγων
οὕτως· |
[11, 493] |
καὶ
(τὰς)
τοιαύτας
λύσεις
(Πτολεμαῖος
|
ὁ |
Φιλάδελφος
βασιλεύς.
Λαμβάνοντος
γὰρ
αὐτοῦ |
[11, 464] |
ὀψοφάγος
οἷον
ὀψομανής
ἐστι
καὶ
|
ὁ |
φίλοινος
οἰνομανὴς
καὶ
ὡσαύτως
ἐπὶ |
[11, 495] |
ξύλινον
ποτήριον
ἀποδίδωσι.
~(ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΝ.
Ποσειδώνιος
|
ὁ |
φιλόσοφος
ἐν
ἕκτῃ
καὶ
τριακοστῇ |
[11, 467] |
οὐδὲ
ἓν
βλέπει.
Κλεάνθης
δ´
|
ὁ |
φιλόσοφος
ἐν
τῷ
περὶ
Μεταλήψεως |
[11, 502] |
ἤδη
καλεῖ
μ´
ὁ
χορὸς
|
ὁ |
φιλοτήσιος.
Διὰ
δὲ
τὴν
τοιαύτην |
[11, 464] |
ὑποπίνωμεν.
(Λέγει
δὲ
περὶ
τούτων
|
ὁ |
Φιλόχορος
οὑτωσί·
Ἀθηναῖοι
τοῖς
Διονυσιακοῖς |
[11, 464] |
τὸν
τρόπον
τοῦτον.
Καὶ
γὰρ
|
ὁ |
φίλοψος
καὶ
ὁ
ὀψοφάγος
οἷον |
[11, 461] |
εἶναι.
Ἐν
τούτοις
ἀγνοεῖν
ἔοικεν
|
ὁ |
Χαμαιλέων
ὅτι
οὔκ
ἐστι
μικρὸν |
[11, 463] |
προμηθείην
αἰὲν
ἔχειν
ἀγαθόν.
(Καὶ
|
ὁ |
χαρίεις
δ´
Ἀνακρέων
φησίν·
Οὐ |
[11, 496] |
ἐν
τετάρτῳ
Συνωνύμων.
Ἴων
δ´
|
ὁ |
Χῖος
ἐν
Ἐλεγείοις·
Ἡμῖν
δὲ |
[11, 495] |
τοῦ
οἴνου
ἔγχυσιν,
καθάπερ
Ἴων
|
ὁ |
Χῖος
ἐν
Εὐρυτίδαις
φησίν·
Ἐκ |
[11, 508] |
μὴ
χεῖρον.
Καὶ
γὰρ
Θεόπομπος
|
ὁ |
Χῖος
ἐν
τῷ
κατὰ
τῆς |
[11, 478] |
Μνημονεύει
δὲ
αὐτοῦ
καὶ
Ἴων
|
ὁ |
Χῖος
Κότυλον
οἴνου
πλέων»
λέγων. |
[11, 463] |
μνήσεται
εὐφροσύνης.
Καὶ
Ἴων
δὲ
|
ὁ |
Χῖός
φησιν·
(Χαιρέτω
ἡμέτερος
βασιλεύς, |
[11, 502] |
δεῖπνον
ὡς
ἤδη
καλεῖ
μ´
|
ὁ |
χορὸς
ὁ
φιλοτήσιος.
Διὰ
δὲ |
[11, 464] |
δὲ
μανίαν
τοὺς
πολλούς
φησιν
|
ὁ |
Χρύσιππος
ἐν
τῇ
Εἰσαγωγικῇ
περὶ |
[11, 490] |
Ὠαρίων´
ἀνεῖσθαι.
Σύνεγγυς
γάρ
ἐστιν
|
ὁ |
Ὠρίων
τῇ
ἀστροθεσίᾳ
τῶν
Πλειάδων· |