Alphabétiquement     [«   »]
ξυρὸν 1
ξύστ´ 1
23
ὁ 269
8
5
37
Fréquences     [«    »]
203 τὴν
229 τοῦ
208 τῶν
269 ὁ
309 τὸ
384 δ´
462 ἐν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre XI


Livre, pages
[11, 466]   ἔδωκε τὰ ποτήρια. Ἀντικλείδης δ´     Ἀθηναῖος ἐν τῷ ιϚ Νόστων.
[11, 469]   ἐμβασικοίταν οὕτως φησὶ καλεῖσθαι Φιλήμων     Ἀθηναῖος ἐν τῷ περὶ Ἀττικῶν
[11, 501]   τὴν ἀπύθμενον φιάλην. Ἀπολλόδωρος δ´     Ἀθηναῖος ἐν τῷ περὶ τοῦ
[11, 483]   διὰ χρόνου κωθωνισμὸς Μνησίθεος     Ἀθηναῖος ἰατρὸς ἐν τῇ περὶ
[11, 508]   Ἱστορικοῖς Ὑπομνήμασι. Καὶ Κάλλιππος δ´     Ἀθηναῖος, μαθητὴς καὶ αὐτὸς Πλάτωνος,
[11, 471]   θηρίων αὐτῷ ἐντετυπῶσθαι. (Πάμφιλος δ´     Ἀλεξανδρεὺς ἀπὸ τοῦ τὸν Διόνυσον
[11, 482]   οὐ χρηστήν, ὥς φησιν Ἀντίοχος     Ἀλεξανδρεὺς ἐν τῷ περὶ τῶν
[11, 480]   τὸ χεῖλος, (ὡς Σιμωνίδης φησὶν     Ἀμόργιος· Αὐτὴ δὲ φοξίχειλος Ἀργείη
[11, 501]   φασιν, ὃν τρόπον ἀμφιφορεὺς λέγεται     ἀμφοτέρωθεν κατὰ τὰ ὦτα δυνάμενος
[11, 466]   τε (Καικίλιος δὲ ῥήτωρ     ἀπὸ Καλῆς ἀκτῆς ἐν τῷ
[11, 492]   τῶν Πλειάδων ἓξ ὁρωμένων ὅμως     ἀριθμὸς αὐτῶν οὐκ ἀπόλλυται, λέγονται
[11, 461]   Δικαίαρχος μὲν γὰρ Μεσσήνιος,     Ἀριστοτέλους μαθητής, ἐν τῷ περὶ
[11, 485]   πτωματίσιν, ἐκπεταλώτερον δέ. Ἀρτεμίδωρος δ´     Ἀριστοφάνειος ποτήριον ποιόν. Ἀπολλοφάνης δὲ
[11, 465]   Ὧν εἷς ἐστι καὶ Πυθέας     Ἀρκὰς ἐκ Φιαλείας, (ὃς καὶ
[11, 466]   πόρρω δέ ἐστι τοῦ ἀρυστίχου     ἀρύβαλλος, ἀπὸ τοῦ ἀρύτειν καὶ
[11, 488]   γέρων ἀμογητὶ ἄειρεν. Ταῦτα προθέμενος     Ἀσκληπιάδης ζητεῖ περὶ τῶν ἥλων,
[11, 509]   ~(Τίμαιος δ´ Κυζικηνός, ὡς     αὐτὸς Δημοχάρης φησίν, χρήματα καὶ
[11, 481]   μεγάλοις ποτηρίοις αἱ γυναῖκες ἐχρῶντο     αὐτὸς εἴρηκε Φερεκράτης ἐν Τυραννίδι
[11, 485]   λεγομένῳ βομβυλιῷ. Φησὶν γάρ που     αὐτός· Τὸ δ´ αἷμα λέλαφας
[11, 466]   Ἀρκάδος ποτήριον, σοφίας ἆθλον     Βαθυκλῆς τῷ κριθέντι ἀρίστῳ τῶν
[11, 460]   αὐτῷ δὲ ἔφη· Πολλῷ γ´     Βάκις διεχρῆτο τῷ ποτηρίῳ. Καὶ
[11, 494]   Ἀπολλωνίου (Δίωνος) εἰς ἀποβλέψας     βασιλεὺς εἶπεν θαυμάσιε λυτικέ,
[11, 467]   τοῦ Ἡρακλέους οὕτως· ὅταν εἰσίῃ     βασιλεὺς εἰς τὴν πόλιν, ὑπαντᾶν
[11, 494]   λαμβανόντων, λαβὼν ταύτας εἰς χεῖρας  (ὁ   βασιλεὺς) καὶ κατιδὼν ἔφη καὶ
[11, 469]   ἐν Φιλολάκωνί φησι· (Τούτῳ προέπιεν     βασιλεὺς κώμην τινά. {Β. Καινόν
[11, 498]   (Καὶ παρ´ Ὁμήρῳ δ´ Ἀριστοφάνης     Βυζάντιος γράφει· Πλησάμενος δ´ ἄρα
[11, 506]   προτέρῳ τῶν εἰς αὐτὸν διαλόγων·     γὰρ δεύτερος ὑπό τινων Ξενοφῶντος
[11, 472]   ὑπόξυλα Νεοπτόλεμος ἀνέθηκεν. (Ἀπολλόδωρος δ´     Γελῷος ἐν Φιλαδέλφοις Ἀποκαρτεροῦντί
[11, 492]   δέπας περικαλλές, οἴκοθεν ἦγ´     γεραιός Ἐν τῷ ῥά σφι
[11, 487]   δέπας περικαλλές, οἴκοθεν ἦγ´     γεραιός, χρυσείοις ἥλοισι πεπαρμένον· οὔατα
[11, 461]   νέος βαστάσαι ἴσχυεν, Νέστωρ δ´     γέρων ἀμογητὶ ἄειρε, (περὶ οὗ
[11, 493]   ἑξαμέτρου (πλεῖον ἐόν, Νέστωρ δ´     γέρων ἀμογητὶ ἄειρεν» ἀπὸ τοῦ
[11, 493]   τραπέζης (πλεῖον ἐόν, Νέστωρ δ´     γέρων ἀμογητὶ ἄειρεν, γράφει κατὰ
[11, 488]   τραπέζης πλεῖον ἐόν· Νέστωρ δ´     γέρων ἀμογητὶ ἄειρεν. Ἐν τούτοις
[11, 493]   τραπέζης (πλεῖον ἐόν, Νέστωρ δ´     γέρων ἀμογητὶ ἄειρεν» οὐκ ἀκουστέον
[11, 488]   ἐβάσταζον τὸ ποτήριον, Νέστωρ δ´     γέρων ἀμογητὶ ἄειρεν. Ταῦτα προθέμενος
[11, 493]   τραπέζης πλεῖον ἐόν, (Νέστωρ δ´     γέρων ἀμογητὶ ἄειρεν, ὡς παντὸς
[11, 505]   μεθυσθῇ. (Λέγεται δὲ ὡς καὶ     Γοργίας αὐτὸς ἀναγνοὺς τὸν ὁμώνυμον
[11, 505]   τε καὶ χρυσοῦς Γοργίας, ἔφη     Γοργίας· καλόν γε αἱ
[11, 505]   Ἄλλοι δέ φασιν ὡς ἀναγνοὺς     Γοργίας τὸν Πλάτωνος διάλογον πρὸς
[11, 481]   καὶ Μνησιβούλου φησὶ δὲ Δίδυμος     γραμματικὸς ἐπίμηκες εἶναι τὸ ποτήριον
[11, 486]   αʹ περὶ Ἀκροπόλεως. Ἀγνοεῖ δ´     γραμματικὸς ὅτι τὸν τοιοῦτον σχηματισμὸν
[11, 486]   Λυκίᾳ εἰργασμένα. Ὅπερ ἐξηγούμενος Δίδυμος     γραμματικὸς τὰς ὑπὸ Λυκίου φησὶ
[11, 463]   Θάσιος ἐκ μεγάλων κυλίκων ἐπιδέξια,     δ´ Ἀττικὸς ἐκ μικρῶν ἐπιδέξια,
[11, 508]   δὲ τοῦ Πλάτωνος καὶ προσκαταγελᾶν;     δ´ αὐτὸς λόγος καὶ περὶ
[11, 506]   δ´ αὐτοῦ Σοφοκλέους περιέχει καταδρομήν,     δὲ Γοργίας οὐ μόνον ἀφ´
[11, 463]   δ´ Ἀττικὸς ἐκ μικρῶν ἐπιδέξια,     δὲ Θετταλικὸς ἐκπώματα προπίνει ὅτῳ
[11, 503]   μὲν ἐφίππιον στρῶμ´ ἐστὶν ἡμῖν,     δὲ καλὸς πῖλος κάδος, ψυκτήρ,
[11, 496]   τινὰς λέγει (κύλικας) γράφων ὧδε  (ὁ   δὲ λόγος ἐστὶν αὐτῷ περὶ
[11, 473]   κανθάρους. Ἄλεξις δ´ ἐν Κρατείᾳ     δὲ λόγος περί τινος ἐν
[11, 493]   μογέων ἀποκινήσασκε τραπέζης πλεῖον ἐόν,     δὲ Νέστωρ ἀπονητὶ ἄειρεν. Νῦν
[11, 463]   τὴν παρ´ αὑτῷ ἕκαστος πίνει,     δὲ παῖς οἰνοχόος ὅσον
[11, 504]   ἡλικίας ἐπεπαίδευτο πάντα τὰ πάτρια,     δὲ Πλάτων ὥσπερ ἐναντιούμενος ἐν
[11, 459]   φίλοι, καθίσαντες οἱ ἀριστεῖς δειπνοῦσιν,     δὲ Πολύιδος ἱερὰ θύων ἐν
[11, 463]   θέραπες κιρνάντων προχύταισιν ἐν ἀργυρέοις·     δὲ χρυσὸς οἶνον ἔχων χειρῶν
[11, 507]   ἐπιγραφὴν διάλογον ἐξέδωκεν. (Ἡγήσανδρος δὲ     Δελφὸς ἐν τοῖς Ὑπομνήμασι περὶ
[11, 479]   ἂν εἶπεν εὐδειπνίας. (Ἡγήσανδρος δ´     Δελφὸς ἐν Ὑπομνήμασιν, ὧν ἀρχὴ
[11, 477]   κυμβίον δίδωσι πιεῖν. (ΚΙΒΩΡΙΟΝ. Ἡγήσανδρος     Δελφὸς Εὐφορίωνά φησι τὸν ποιητὴν
[11, 472]   Φιλωνίδῃ· Τοιγαροῦν ἐμοὶ μὲν ἀρτίως     δεσπότης δι´ ἀρετὴν τῶν θηρικλείων
[11, 484]   ἐστι τῶν μὲν πόρων οἰκειότατος     διὰ τῆς οὐρήσεως, τῶν δὲ
[11, 468]   ἐτέθη. Βέλτιον δὲ λέγειν, φησὶν     Δίδυμος ἐν τῷ τοῦ δράματος
[11, 487]   τῆς Ὑγιείας τοὔνομα. Φιλόξενος δ´     διθυραμβοποιὸς ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ Δείπνῳ
[11, 491]   ψυχραὶ δύνουσι Πέλειαι. Λαμπροκλῆς δ´     διθυραμβοποιὸς καὶ ῥητῶς αὐτὰς εἶπεν
[11, 465]   ἀπηγορεύκει, λέγων οὕτως· (Αὐτὰρ     διογενὴς ἥρως ξανθὸς Πολυνείκης πρῶτα
[11, 494]   ἀκουσόμεθα ποτήριον τὸ ὀξύβαφον, ὅταν     Διόνυσος λέγῃ (περὶ τῶν Ἀθήνησι
[11, 462]   ἂν πορεύωνται. Πολλοῖς δὲ καὶ     ἐν Ἰλλυριοῖς τόπος διαβόητός ἐστιν
[11, 468]   Μολοσσίας Ἰωλκός, ἐν     ἐπὶ Πελίᾳ ἀγὼν ἐτέθη. Βέλτιον
[11, 499]   Θετταλῶν τὴν λάγυνον. Καὶ Ῥιανὸς     ἐποποιὸς ἐν Ἐπιγράμμασιν· Ἥμισυ μὲν
[11, 464]   ἀτιμάσῃ, κεραμέοις χρῆται. Χοιρίλος δ´     ἐποποιός φησι· (Χερσὶν ὄλβον ἔχω
[11, 480]   κώθων, καρχήσιον, φιάλη. Ἀχαιὸς δὲ     Ἐρετριεὺς ἐν Ἀλκμαίωνι ἀντὶ τοῦ
[11, 498]   καὶ οἱ ἐν ἀγρῷ, ὡς     Εὔμαιος Πλησάμενος δῶκε σκύφος, ᾧπερ
[11, 503]   ὀβολούς, Φιλιππίδου λεπτότερον. (Ἡρακλέων δὲ     Ἐφέσιος Ὃν ἡμεῖς, φησί, ψυγέα
[11, 474]   ποτήριον τὸ καρχήσιον, εἴ γε     Ζεὺς ὁμιλήσας Ἀλκμήνῃ ἔδωκε δῶρον
[11, 466]   δίδωσι περικαλλές. Αὐτός γε μὴν     Ζεὺς τῆς Ἡρακλέους γενέσεως ἄξιον
[11, 467]   Ἀριστοφάνης Νεφέλαις· Οὔτ´ αὐτὸς οὔθ´     ζύγιος οὔθ´ σαμφόρας. Καὶ
[11, 506]   τῷ Μενεξένῳ οὐ μόνον Ἱππίας     Ἡλεῖος χλευάζεται, ἀλλὰ καὶ
[11, 470]   νύκτα πρὸς ἑῴην, ἵν´ ἀνίσχει  (ὁ   ἥλιος) Ἔπειτα πορεύεται Ἡρακλῆς ἐν
[11, 469]   πινόντων προείπομεν. (Ὅτι δὲ καὶ     Ἥλιος ἐπὶ ποτηρίου διεκομίζετο ἐπὶ
[11, 470]   τὸ τόξον ὡς βαλῶν, καὶ     Ἥλιος παύσασθαι κελεύει, δὲ
[11, 474]   τῇ δευτέρᾳ ἱστορεῖ καὶ Ἡρόδωρος     Ἡρακλεώτης. Ἀσκληπιάδης δ´ Μυρλεανὸς
[11, 461]   καὶ ὑδαρέστερον πεπωκέναι. Χαμαιλέων δ´     Ἡρακλεώτης ἐν τῷ περὶ Μέθης,
[11, 489]   αὐτῷ συνενεγκάντων τἀργύριον· (ὅπερ Προμαθίδας     Ἡρακλεώτης ἐξηγούμενος τὴν κατὰ τὸν
[11, 469]   τὸ δέπας ἐν διέπλευσεν  (ὁ   Ἡρακλῆς τὸν Ὠκεανὸν εἶναι μέν
[11, 469]   Ἐρύθειαν. Ὅτι δὲ εἷς ἦν     Ἡρακλῆς τῶν πλεῖστον πινόντων προείπομεν.
[11, 469]   δὲ ἐπεὶ μεγάλοις ἔχαιρε ποτηρίοις     ἥρως, διὰ τὸ μέγεθος παίζοντες
[11, 493]   δέπας ἀμογητὶ ἀείρων. Ταῦτα καὶ     θαυμάσιος λυτικὸς Σωσίβιος, ὃν οὐκ
[11, 504]   (Καὶ γὰρ ἐκεῖνα, ὅταν μὲν     θεὸς αὐτὰ ἄγαν ἀθρόως ποτίζῃ,
[11, 492]   οὐδὲ κατὰ διαίρεσιν ἀναγνωστέον, ὡς     Θρᾲξ Διονύσιος, ἀλλὰ κατὰ σύνθετον
[11, 489]   φέρεσθαι τὸ ἔκπωμα. Διονύσιος δὲ     Θρᾲξ ἐν Ῥόδῳ λέγεται τὴν
[11, 501]   κατὰ τὸ στόμα. Διονύσιος δ´     Θρᾲξ τὴν στρογγύλην, τὴν ἀμφιθέουσαν
[11, 503]   οἱ ἀρχαῖοι δῖνον. Νίκανδρος δ´     Θυατειρηνὸς καλεῖσθαί φησι ψυκτήρια καὶ
[11, 485]   τὴν κώμην ποεῖ. Νίκανδρος δ´     Θυατειρηνὸς κύλιξ, φησί, μείζων, παρατιθέμενος
[11, 461]   Οἴτῃ κατοικοῦντες, (ὥς φησι Νίκανδρος     Θυατειρηνός, ὀνομασθῆναι φάσκων αὐτοὺς ἀπό
[11, 479]   οἱ μύσται, ὡς Νίκανδρός φησιν     Θυατειρηνὸς παρατιθέμενος τὸ ἐκ Νεφελῶν
[11, 481]   Ἀριστονίκου τὰ κυφά. Νίκανδρος δ´     Θυατειρηνὸς τὸ χωρὶς ὠτίων ποτήριον
[11, 486]   ὥς φησι Κλείταρχος καὶ Νίκανδρος     Θυατειρηνός τὸ ἔλαιον ἐπισπένδουσι
[11, 467]   ποτηρίου εἶδος, ὡς Μαρσύας γράφει     ἱερεὺς τοῦ Ἡρακλέους οὕτως· ὅταν
[11, 479]   καὶ κύλικα. Κοτυλίσκος δὲ καλεῖται     ἱερὸς τοῦ Διονύσου κρατηρίσκος, καὶ
[11, 478]   οἶμον ἔβαινε πόδα. ΚΟΝΩΝΕΙΟΣ. Ἴστρος     Καλλιμάχειος ἐν πρώτῳ Πτολεμαίδος τῆς
[11, 505]   ὡς χαλεπός, ὡς ἀσελγής, διηγησαμένου·     καλὸς Πλάτων μονονουχὶ εἰπών Οὐκ
[11, 505]   ὅτε εἶδεν αὐτόν, (Ἥκει ἡμῖν     καλός τε καὶ χρυσοῦς Γοργίας,
[11, 479]   Ἐν τῇ ἀρίστῃ πολιτείᾳ, φησίν·     καλούμενος κότταβος παρῆλθεν εἰς τὰ
[11, 462]   ἐν Ἰλλυριοῖς τόπος διαβόητός ἐστιν     καλούμενος Κύλικες, παρ´ ἐστι
[11, 496]   μαλακίᾳ διαβοήτου γενομένου ἱστορεῖ (Νίκανδρος     Καλχηδόνιος ἐν τετάρτῳ Προυσίου Συμπτωμάτων.
[11, 508]   ὥς φησιν Εὐρύπυλος καὶ Δικαιοκλῆς     Κνίδιος ἐνενηκοστῷ καὶ πρώτῳ Διατριβῶν,
[11, 475]   κελέβην εἶναι. Καὶ γὰρ Ἀντίμαχος     Κολοφώνιος ἐν πέμπτῳ Θηβαίδος φησί·
[11, 468]   τὰ ποτήρια καλεῖσθαι. Ἀντίμαχος δ´     Κολοφώνιος ἐν πέμπτῳ Θηβαίδος φησί·
[11, 475]   τὴν κελέβην εἶναι. Νίκανδρος δ´     Κολοφώνιος ἐν ταῖς Γλώσσαις ποιμενικὸν
[11, 495]   ἄλλοτ´ Ἀρήτη προὔπινεν. Φοῖνιξ δ´     Κολοφώνιος ἐν τοῖς Ἰάμβοις ἐπὶ
[11, 477]   κισσίνου κατασκευασθὲν ξύλου. (Νίκανδρος δὲ     Κολοφώνιος ἐν τῷ πρώτῳ τῶν
[11, 482]   σκύφοις ὅμοια, ὡς καὶ Νίκανδρος     Κολοφώνιος, ~(Κύπελλα δ´ ἔνειμε συβώτης.
[11, 485]   λαψάμενος μεστὴν ἐκχαρυβδίσαι. Νίκανδρος δ´     Κολοφώνιός φησιν Δόλοπας οὕτω καλεῖν
[11, 470]   λέγεται τὴν κύλικα ταύτην Θηρικλῆς     Κορίνθιος κεραμεύς, ἀφ´ οὗ καὶ
[11, 478]   ἀρχὴν ἣν Ἕρμιππος ἀστρολογικὸς ὡς     κόσμος ἐξ οὗ τῶν θεῶν
[11, 487]   {Α. Τοῦτ´ ἐστὶ πλάστιγξ οὗτος     κρατῶν γίνεται. {Β. Πῶς δ´
[11, 490]   τὰς Πλειάδας κομίζειν. Κράτης δ´     κριτικὸς σφετερισάμενος αὐτῆς τὴν δόξαν
[11, 506]   οὐδ´ αὐτοῦ τοῦ Κίμωνος. Καὶ     Κρίτων δ´ αὐτοῦ Σοφοκλέους περιέχει
[11, 509]   χρήματα ἀποδόντες ἐξέβαλον. ~(Τίμαιος δ´     Κυζικηνός, ὡς αὐτὸς Δημοχάρης
[11, 476]   καὶ χρυσοῦντας· καὶ Φιλόξενος δ´     Κυθήριος ἐν τῷ ἐπι γραφομένῳ
[11, 489]   δ´ ἐκάλεσαν ὅτι τῶν σχημάτων     κύκλος ἀπήρτισται καὶ ἔστι τέλειος.
[11, 502]   εἶναι πίνειν. Καὶ Μελέαγρος δ´     κυνικὸς ἐν τῷ Συμποσίῳ οὑτωσὶ
[11, 504]   δὲ τοὺς πότους Λυσανίας φησὶν     Κυρηναῖος Ἡρόδωρον εἰρηκέναι ἐν τούτοις
[11, 487]   τῆς Ὑγιείας ἔγχεον. (ΜΑΣΤΟΣ. Ἀπολλόδωρος     Κυρηναῖος, ὡς Πάμφιλός φησι, Παφίους
[11, 483]   εἶναι τὸ πόμα· εἶτα ἄμβωνας     κώθων ἔχων ὑπολείπει τὸ οὐ
[11, 483]   ὅτι χρήσιμός ἐστι διὰ χρόνου     κωθωνισμὸς Μνησίθεος Ἀθηναῖος ἰατρὸς
[11, 473]   Μνημονεύει τοῦ καδίσκου καὶ Στράττις     κωμικὸς ἐν Λημνομέδᾳ λέγων οὕτως·
[11, 469]   Ὀνομάτων Γλωσσῶν. Στέφανος δ´     κωμικὸς ἐν Φιλολάκωνί φησι· (Τούτῳ
[11, 466]   ἐφ´ ἓν πνεῦμα πιεῖν, ὡς     κωμικὸς Πλάτων· Λύσας δὲ ἀργὴν
[11, 485]   σφόδρα κυανοβενθῆ, τὸ βάθος παρίστησιν     κωμικὸς τοῦ ποτηρίου. Ἀντιφάνης δὲ
[11, 509]   παρανόμων Νόμων. (Διὸ καὶ Ἔφιππος     κωμῳδιοποιὸς ἐν Ναυάγῳ (Πλάτωνά τε
[11, 461]   εἷς ὑπάρχων, οὓς χλευάζων Ἕρμιππος     κωμῳδιοποιὸς ἐν τοῖς Ἰάμβοις φησίν·
[11, 500]   σκύθος. Ἐκαλεῖτο δὲ καὶ (Δερκυλλίδας     Λακεδαιμόνιος Σκύφος, ὥς φησιν Ἔφορος
[11, 466]   Στρατόνικος, Μυρμηκίδης Μιλήσιος, Καλλικράτης     Λάκων καὶ Μῦς, οὗ εἴδομεν
[11, 504]   δυνήσεται ἣν εἶχε πρὸς αὐτὸν     λαμπρότατος Πλάτων ζηλοτυπίαν, τάχα
[11, 475]   κρατουμένους καρχαλέους εἶπεν. Χάρων δ´     Λαμψακηνὸς ἐν τοῖς Ὥροις παρὰ
[11, 508]   τυραννεῖν ἐπιχειρήσας ἀπεσφάγη. Εὐαίων δ´     Λαμψακηνός, ὥς φησιν Εὐρύπυλος καὶ
[11, 475]   ἔταττον, ἀφ´ οὗ λέγεται καὶ     λέβης. Σιληνὸς δὲ καὶ Κλείταρχος
[11, 500]   γὰρ ἐπὶ τῶν ὤτων αὐτοῖς     λεγόμενος Ἡράκλειος δεσμός. Μνημονεύει δὲ
[11, 465]   πασάμενος. Τοῦτο δ´ ἱστορεῖ Ἁρμόδιος     Λεπρεάτης ἐν τῷ περὶ τῶν
[11, 479]   τὴν κοτύλην ἄλεισον. (ΚΟΤΤΑΒΙΣ. Ἁρμόδιος     Λεπρεάτης ἐν τῷ περὶ τῶν
[11, 475]   τρικύαθον κελέβην ἔχουσα. Διονύσιος δ´     Λεπτὸς ἐξηγούμενος Θεοδωρίδα τὸ εἰς
[11, 493]   ῥᾳδίως βαστάζειν ἔσθενε. (Σωσίβιος δ´     λυτικὸς προθεὶς τὰ ἔπη· Ἄλλος
[11, 460]   δὲ Σεμέλῃ Διονύσῳ· Ἑρμῆς     Μαίας λίθινος, ὃν προσεύγμασιν ἐν
[11, 504]   ψυχὰς τὰς μὲν λύπας ὥσπερ     μανδραγόρας ἀνθρώπους κοιμίζει, τὰς δὲ
[11, 493]   τέτρωται. Ὅτι δὲ καθ´ Ὅμηρον     Μαχάων οὐ τέτρωται ἐν ἄλλοις
[11, 505]   παῖδας ταῖς γυναιξὶ τρέφειν Πάλιν     μὲν Ξενοφῶν συναναβὰς Κύρῳ εἰς
[11, 494]   εἰς τὸ κοινόν· εἶθ´ ὑπώμνυτο     μὲν οἶνος ὄξος αὑτὸν εἶναι
[11, 461]   ἔπινον ποτηρίοις. Δικαίαρχος μὲν γὰρ     Μεσσήνιος, Ἀριστοτέλους μαθητής, ἐν
[11, 503]   εἴθ´ Ἡσίοδός ἐστιν Κέρκωψ     Μιλήσιος· Ἔνθα ποτ´ ἔσται ἐμὸν
[11, 466]   τορευταὶ Ἀθηνοκλῆς, Κράτης, Στρατόνικος, Μυρμηκίδης     Μιλήσιος, Καλλικράτης Λάκων καὶ
[11, 506]   καὶ Ῥαμνούσιος Ἀντιφῶν καὶ     μουσικὸς Λάμπρος. ~(Ἐπιλίποι δ´ ἄν
[11, 488]   Τὰ γὰρ ἄλλα ποτήριά φησιν     Μυρλεανὸς Ἀσκληπιάδης ἐν τῷ περὶ
[11, 466]   καλὸν δέπας. Φησὶν οὖν Ἀσκληπιάδης     Μυρλεανός· Δοκεῖ μοι φιαλῶδες εἶναι
[11, 498]   σκύφον, ᾧπερ ἔπινεν. Ἀσκληπιάδης δ´     Μυρλεανὸς ἐν τῷ περὶ τῆς
[11, 477]   ἔχων μέλανος οἴνοιο. Ἀσκληπιάδης δ´     Μυρλεανὸς ἐν τῷ περὶ τῆς
[11, 503]   τῆς ἰδέας τῶν ποτηρίων Ἀσκληπιάδης     Μυρλεανὸς ἐν τῷ περὶ τῆς
[11, 501]   κυκλοτερεῖ τῷ σχήματι. Ἀσκληπιάδης δ´     Μυρλεανὸς μὲν φιάλη, φησί,
[11, 474]   Ἡρόδωρος Ἡρακλεώτης. Ἀσκληπιάδης δ´     Μυρλεανὸς κεκλῆσθαί φησιν αὐτὸ ἀπό
[11, 489]   Ὁμηρικὰ ἔπη. (Ἐγὼ δέ, φησὶν     Μυρλεανός, τάδε λέγω περὶ τοῦ
[11, 493]   τὴν ὁλκήν, ὅπερ φιλοπότης ὢν     Νέστωρ ἐκ τῆς συνεχοῦς συνηθείας
[11, 493]   ἄειρεν. Νῦν οὖν οὕτω τεταγμένων     Νέστωρ φαίνεται τῶν μὲν λοιπῶν
[11, 460]   κυλικείῳ λαμπρὸν ἐκτετριμμένον (Κρατῖνος δ´     νεώτερος ἐν Χείρωνι· Πολλοστῷ δ´
[11, 469]   ἐν τῇ ηʹ Κρατῖνος δ´     νεώτερός φησι· Παρ´ Ἀρχεφῶντος ἡδυποτίδας
[11, 505]   Τήιος Ἀλεξαμενός, ὡς Νικίας     Νικαεὺς ἱστορεῖ καὶ Σωτίων. (Ἀριστοτέλης
[11, 506]   τοῦ Ἀκαδημαικοῦ, ὥς φησι Νικίας     Νικαεύς. Τὰ μὲν οὖν κατὰ
[11, 495]   τῆς Σκιράδος Ἀθηνᾶς ἱεροῦ, καὶ     νικήσας λαμβάνει κύλικα τὴν λεγομένην
[11, 498]   πρὸ ἑαυτοῦ δοῦναι πιεῖν. Καὶ     Ὀδυσσεὺς δὲ παρὰ τῷ Ὁμήρῳ
[11, 504]   πάνυ δοκεῖ. Τῷ γὰρ ὄντι     οἶνος ἄρδων τὰς ψυχὰς τὰς
[11, 463]   σοφοὶ συμποτικὰς ὁμιλίας. Παραμυθεῖται γὰρ     οἶνος καὶ τὴν τοῦ γήρως
[11, 476]   ἀγγεῖον δ´ ἐν κιρνᾶται     οἶνος κρατὴρ ἀπὸ τοῦ συγκιρνᾶσθαι
[11, 484]   οἴνοις· ὑγρὸν γὰρ καὶ θερμὸν     οἶνος· τὸ δὲ ἀφ´ ἡμῶν
[11, 463]   ἕκαστος πίνει, δὲ παῖς     οἰνοχόος ὅσον ἂν ἀποπίῃ τοῦ
[11, 501]   Διόδωρός φησι· (Φιάλαι ποιαί, ὧν     ὀμφαλὸς παραπλήσιος ἠθμῷ. δὲ
[11, 459]   μετὰ σπουδῆς διὰ τὰ ἐκπώματα     Οὐλπιανός, ἔτι καθημένων ἁπάντων, πρὶν
[11, 464]   Καὶ γὰρ φίλοψος καὶ     ὀψοφάγος οἷον ὀψομανής ἐστι καὶ
[11, 468]   σοι, τὸν ἐλέφανθ´ ἥκει φέρων     παῖς. {Β. Τί δ´ ἐστὶ
[11, 495]   οὐ γὰρ ἦν αὐτῇ (κύλιξ,     παῖς γὰρ ἐμπεσὼν κατήραξε, δῆλον,
[11, 502]   ἐγχειροῦντος τοῦ Ἀρχεβούλου, εὐκαιρότατα προχέων     παῖς τοῦ οἰναρίου ἀνατρέπει τὸν
[11, 476]   μόνωτον ποτήριον Φιλήμων. Νεοπτόλεμος δ´     Παριανὸς ἐν τρίτῳ Γλωσσῶν τὸ
[11, 466]   Ἀλεξανδρείᾳ καὶ αὕτη, ὡς Σώπατρος     παρῳδός· Βαυκαλὶς τετράκυκλος. Καὶ
[11, 509]   εἰσιν περίβλεπτοι· ὥσπερ καὶ (Χαίρων     Πελληνεύς, ὃς οὐ μόνῳ Πλάτωνι
[11, 505]   αὐτοῦ ἔφη· Ὡς ἀνέπλαττε Πλάτων     πεπλασμένα θαύματα εἰδώς. (Παρμενίδῃ μὲν
[11, 502]   φιάλην εἰρηκότος. Φερεκράτης δὲ     πεποιηκὼς τοὺς εἰς αὐτὸν ἀναφερομένους
[11, 506]   αἴτιον γενέσθαι. Γράφει γοῦν Καρύστιος     Περγαμηνὸς ἐν τοῖς Ἱστορικοῖς Ὑπομνήμασιν
[11, 490]   ἀστροθεσίᾳ τῶν Πλειάδων· διὸ καὶ     περὶ ταύτας μῦθος, ὅτι φεύγουσι
[11, 474]   Φιλέταιρός φησιν ἐν Ἀχιλλεῖ· Πηλεύς·     Πηλεὺς δ´ ἐστὶν ὄνομα κεραμέως,
[11, 466]   τὸν ἑκάστου νοῦν, ὥς φησιν     Πίνδαρος· Ἁνίκ´ ἀνθρώπων καματώδεες οἴχονται
[11, 505]   γεγραφέναι τὸν Ἀλεξαμενόν. Διαβάλλει δὲ     Πλάτων καὶ Θρασύμαχον τὸν Χαλκηδόνιον
[11, 504]   Κἀν τῷ περὶ Ψυχῆς δὲ     Πλάτων καταλεγόμενος ἕκαστον τῶν παρατυχόντων
[11, 508]   ἡμᾶς, τί πλέον; ἔοικεν οὖν     Πλάτων οὐ τοῖς οὖσιν ἀνθρώποις
[11, 507]   ἐμῆς ψεύσεσθαι κεφαλῆς. Ἦν δὲ     Πλάτων πρὸς τῇ κακοηθείᾳ καὶ
[11, 461]   κατακλίνεσθαι. (Καὶ κατακλιθέντων Ἀλλὰ μήν»     Πλούταρχος ἔφη, κατὰ τὸν Φλιάσιον
[11, 503]   αὐτὸς βασιλεὺς πίνει. (Τοσαῦτα εἰπὼν     Πλούταρχος καὶ ὑπὸ πάντων κροταλισθεὶς
[11, 460]   ἀλλ´ ἤδη κατακλινώμεθα, ἵν´ ἡμῖν     Πλούταρχος περὶ ὧν ἐπαγγέλλεται ποτηρίων
[11, 461]   καὶ αὐτοῦ διδάξει τι ἡμᾶς     Πλούταρχος. Ὥρα οὖν κατακλίνεσθαι. (Καὶ
[11, 479]   Πολέμων γοῦν ὅστις ἐστὶν     ποιήσας τὸν ἐπιγραφόμενον Ἑλλαδικὸν περὶ
[11, 489]   γὰρ καὶ ἀστέρας, οὓς ἥλοις     ποιητὴς ἀπεικάζει διὰ τὸ τοὺς
[11, 482]   τῇ κατασκευῇ. Φησὶ γὰρ καὶ     ποιητής· Ἦτοι καλὸν ἄλεισον
[11, 489]   καὶ ἕτερον περιστεράν. Πελειάδας δ´     ποιητὴς καλεῖ νῦν τὰς Πλειάδας,
[11, 460]   οἱ τότε τὸν Ὀδυσσέα, φησὶν     ποιητής, (παῖδα νέον γεγαῶτα κιχήσατο
[11, 487]   ἰδέας τοῦ Νέστορος ποτηρίου φησὶν     ποιητής· Πὰρ δὲ δέπας περικαλλές,
[11, 490]   ἐνετόρευσε τῷ τοῦ σοφωτάτου Νέστορος     ποιητὴς ποτηρίῳ· καὶ γὰρ τοῦτο
[11, 492]   κυκώμενα καὶ οὕτω πινόμενα λέγει     ποιητής· Τοῖσι δὲ τεῦχε κυκεῶ
[11, 501]   ἐπιτιθεμένη, καθότι (καὶ λέβητα καλεῖ     ποιητὴς τὸν μὲν ἐμπυριβήτην, τὸν
[11, 489]   Περιττῶς δὲ καὶ τοῦτ´ ἔφρασεν     ποιητής, τοὺς χρυσοῦς ἥλους παρατιθεὶς
[11, 505]   παιδικὰ γεγόνοι τοῦ Παρμενίδου Ζήνων     πολίτης αὐτοῦ. Ἀδύνατον δὲ καὶ
[11, 505]   τῶν Σωκρατικῶν διαλόγων, ἄντικρυς φάσκων     πολυμαθέστατος Ἀριστοτέλης πρὸ Πλάτωνος διαλόγους
[11, 504]   ἐπεπώκειμεν. Ἀλλὰ μήν, πρὸς θεῶν»  (ὁ   Ποντιανὸς ἔφη, οὐ δεόντως ἐκ
[11, 466]   θεῶν, ὅτε μὴ Διί. Καὶ     Πρίαμος δὲ τὸν υἱὸν λυτρούμενος
[11, 480]   κεφαλήν. Καὶ ἔστιν οἷον φαοξός,     πρὸς τὰ φάη ὀξὺς ὁρώμενος.
[11, 479]   κοτταβίδι πιεῖν ἑκάστῳ μικρόν, καὶ     προσφέρων ἂν εἶπεν εὐδειπνίας. (Ἡγήσανδρος
[11, 506]   Ἡλεῖος χλευάζεται, ἀλλὰ καὶ     Ῥαμνούσιος Ἀντιφῶν καὶ μουσικὸς
[11, 476]   πιεῖν ἅπαξ μόνον. Λυκοῦργος δ´     ῥήτωρ ἐν τῷ κατὰ Δημάδου
[11, 508]   πρώτῳ Διατριβῶν, ἔτι δὲ Δημοχάρης     ῥήτωρ ἐν τῷ ὑπὲρ Σοφοκλέους
[11, 466]   τε μάχαι τε (Καικίλιος δὲ     ῥήτωρ ἀπὸ Καλῆς ἀκτῆς
[11, 474]   εἴρηκεν ἐν Βοιωτίᾳ. (ΚΑΡΧΗΣΙΟΝ. Καλλίξεινος     Ῥόδιος ἐν τοῖς περὶ Ἀλεξανδρείας
[11, 500]   τοῦ δέοντος μεθύσκεσθαι. ~Ἱερώνυμος δ´     Ῥόδιος ἐν τῷ περὶ Μέθης
[11, 481]   κατασέσειχ´ ὑμᾶς ἄνω. Διονύσιος δ´     Σάμιος ἐν ἕκτῳ περὶ τοῦ
[11, 496]   τῷ περὶ Μέθης Λυγκεύς τε     Σάμιος ἐν ταῖς Ἐπιστολαῖς. (ΡΥΤΟΝ
[11, 499]   θύλακον δὲ μεστόν. Λυγκεὺς δ´     Σάμιος ἐν τῇ πρὸς Διαγόραν
[11, 477]   χωροῦν τοὺς ἀστραγάλους. Διονύσιος δ´     Σάμιος ἐν τοῖς περὶ τοῦ
[11, 469]   τοὺς δυσχερεῖς. (ΗΔΥΠΟΤΙΔΕΣ. Ταύτας φησὶν     Σάμιος Λυγκεὺς Ῥοδίους ἀντιδημιουργήσασθαι πρὸς
[11, 467]   αὐτὸς οὔθ´ ζύγιος οὔθ´     σαμφόρας. Καὶ Πίνδαρος δέ φησι.
[11, 497]   ἥρωσι μόνοις ἀποδίδοσθαι. Δωρόθεος δ´     Σιδώνιός φησιν τὰ ῥυτὰ κέρασιν
[11, 467]   καὶ τοῦτο ποτηρίου ὄνομα) Διονύσιος     Σινωπεὺς ἐν Σῳζούσῃ καταλέγων ὀνόματα
[11, 497]   φίλτατον βασιλέα πάρειμι. Διονύσιος δ´     Σινωπεὺς ἐν Σῳζούσῃ καταλέγων τινὰ
[11, 500]   εἰσὶν οἱ Συρακόσιοι. Καλεῖται δ´     σκύφος ὑπὸ Ἠπειρωτῶν, ὥς φησι
[11, 498]   εὖ· ὅτε γὰρ ἀρσενικόν ἐστιν     σκύφος, ὡς λύχνος, ἄνευ τοῦ
[11, 487]   λάταγας ἐν παιδιᾷ ἔπεμπον· ὅπερ     Σοφοκλῆς ἐν Σαλμωνεῖ χάλκειον ἔφη
[11, 466]   αἶψα» (ποτήριον) Τὸν δὲ Ἥλιον     Στησίχορος ποτηρίῳ διαπλεῖν φησι τὸν
[11, 475]   προειπὼν ποτήρια δέπαστρα. Θεόκριτος δ´     Συρακόσιος ἐν ταῖς Φαρμακευτρίαις φησίν·
[11, 493]   τοὺς ταμίας ἐκέλευσεν, ἐὰν παραγένηται     Σωσίβιος ἐπὶ τὴν ἀπαίτησιν τῆς
[11, 505]   εὗρε τὸ εἶδος τῶν λόγων     Τήιος Ἀλεξαμενός, ὡς Νικίας
[11, 461]   Μνημονεύει δ´ αὐτῶν καὶ Σκυθῖνος     Τήιος ἐν τῇ ἐπιγραφομένῃ Ἱστορίῃ
[11, 460]   τράπεζαν εἷλέ νιν ποτήρια. Καὶ     τὴν Ἀλκμαιωνίδα δὲ ποιήσας φησίν·
[11, 491]   ὁμώνυμοι πελειάσιν αἰθέρι κεῖσθε. Καὶ     τὴν εἰς Ἡσίοδον δὲ ἀναφερομένην
[11, 465]   ἐκπώματα) τοῖς υἱοῖς κατηράσατο, ὡς     τὴν κυκλικὴν Θηβαίδα πεποιηκώς φησιν,
[11, 505]   τὸν περὶ Ψυχῆς. Διὸ καλῶς     Τίμων περὶ αὐτοῦ ἔφη· Ὡς
[11, 505]   ἑνὶ διαλόγῳ τῷ Πρωταγόρᾳ πολλούς,     τοιαῦτα ἐν τῇ Πολιτείᾳ εἰπών·
[11, 503]   δένδρεα φίλαισιν ὠλέναισι δέξεται. Καὶ     τὸν Αἰγίμιον δὲ ποιήσας εἴθ´
[11, 496]   ῥῆσιν μυστικήν. Μνημονεύει αὐτῶν καὶ     τὸν Πειρίθουν γράψας, εἴτε Κριτίας
[11, 488]   ἦεν ἀργύρεον. Ἀπελλῆς μὲν οὖν     τορευτὴς ἐπεδείκνυεν, φησίν, ἡμῖν ἔν
[11, 481]   ἐχόντων μηδὲ ὦτα. Πτολεμαῖος δὲ     τοῦ Ἀριστονίκου τὰ κυφά. Νίκανδρος
[11, 501]   ἀμφοτέρων τῶν μερῶν. Παρθένιος δ´     τοῦ Διονυσίου ἀμφίθετον ἀκούει τὴν
[11, 467]   τὰ ποτήρια, γυάλας. Παρθένιος δ´     τοῦ Διονυσίου ἐν αʹ περὶ
[11, 503]   ἀπόφερε τἄλλα πάντα. Διονύσιος δὲ     τοῦ Τρύφωνος ἐν τῷ περὶ
[11, 505]   λόγος οὗτος» ἐγκώμια αὐτοῦ διεξέρχεται,     τοὺς ἄλλους ἁπαξαπλῶς κακολογήσας, ἐν
[11, 504]   εὐχὰς καὶ παιῶνας ἐτράποντο. Καὶ     τοὺς μίμους δὲ πεποιηκώς, οὓς
[11, 466]   τὸ Νέστορος ὄν. Ἀχαιὸς δ´     τραγικὸς ἐν Ὀμφάλῃ καὶ αὐτὸς
[11, 466]   ὅσα πλεῖστα εἶχεν, ὥς φησιν     τραγικός· Πολὺν δ´ ἀγῶνα παγξενεὶ
[11, 482]   ἄλλος ἀνασταδόν διάφορος ἦν     τύπος καὶ οὐχ ὥσπερ τὸ
[11, 496]   Πειρίθουν γράψας, εἴτε Κριτίας ἐστὶν     τύραννος Εὐριπίδης, λέγων οὕτως·
[11, 493]   καὶ (τὰς) τοιαύτας λύσεις (Πτολεμαῖος     Φιλάδελφος βασιλεύς. Λαμβάνοντος γὰρ αὐτοῦ
[11, 464]   ὀψοφάγος οἷον ὀψομανής ἐστι καὶ     φίλοινος οἰνομανὴς καὶ ὡσαύτως ἐπὶ
[11, 495]   ξύλινον ποτήριον ἀποδίδωσι. ~(ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΝ. Ποσειδώνιος     φιλόσοφος ἐν ἕκτῃ καὶ τριακοστῇ
[11, 467]   οὐδὲ ἓν βλέπει. Κλεάνθης δ´     φιλόσοφος ἐν τῷ περὶ Μεταλήψεως
[11, 502]   ἤδη καλεῖ μ´ χορὸς     φιλοτήσιος. Διὰ δὲ τὴν τοιαύτην
[11, 464]   ὑποπίνωμεν. (Λέγει δὲ περὶ τούτων     Φιλόχορος οὑτωσί· Ἀθηναῖοι τοῖς Διονυσιακοῖς
[11, 464]   τὸν τρόπον τοῦτον. Καὶ γὰρ     φίλοψος καὶ ὀψοφάγος οἷον
[11, 461]   εἶναι. Ἐν τούτοις ἀγνοεῖν ἔοικεν     Χαμαιλέων ὅτι οὔκ ἐστι μικρὸν
[11, 463]   προμηθείην αἰὲν ἔχειν ἀγαθόν. (Καὶ     χαρίεις δ´ Ἀνακρέων φησίν· Οὐ
[11, 496]   ἐν τετάρτῳ Συνωνύμων. Ἴων δ´     Χῖος ἐν Ἐλεγείοις· Ἡμῖν δὲ
[11, 495]   τοῦ οἴνου ἔγχυσιν, καθάπερ Ἴων     Χῖος ἐν Εὐρυτίδαις φησίν· Ἐκ
[11, 508]   μὴ χεῖρον. Καὶ γὰρ Θεόπομπος     Χῖος ἐν τῷ κατὰ τῆς
[11, 478]   Μνημονεύει δὲ αὐτοῦ καὶ Ἴων     Χῖος Κότυλον οἴνου πλέων» λέγων.
[11, 463]   μνήσεται εὐφροσύνης. Καὶ Ἴων δὲ     Χῖός φησιν· (Χαιρέτω ἡμέτερος βασιλεύς,
[11, 502]   δεῖπνον ὡς ἤδη καλεῖ μ´     χορὸς φιλοτήσιος. Διὰ δὲ
[11, 464]   δὲ μανίαν τοὺς πολλούς φησιν     Χρύσιππος ἐν τῇ Εἰσαγωγικῇ περὶ
[11, 490]   Ὠαρίων´ ἀνεῖσθαι. Σύνεγγυς γάρ ἐστιν     Ὠρίων τῇ ἀστροθεσίᾳ τῶν Πλειάδων·




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philipe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 10/01/2008